■u
TWEEDE BLAD
De arbeidsmarkt
in onze streek
Laatste troepen
gaan spoedig scheep
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
etinneïinfy
Hoe is 't hier in Venray?
Schilderijen tentoonstelling
Om de Wajang-Plaquet
BEL BIJ BRAND
392
Zaterdag 13 Mei 1950 No. 19
Een en Zeventigste Jaargang
Druk en Uitgave
Firma van den Munckhof
Drukkerij
Kantoorboekhandel
Grootestraat 28
Telefoon K 4780 512
Postrekening 150652
PEEL EN MAAS
Advertentieprijzen
op aanvraag verstrekt
Abonnementsprijs
per kwartaal:
voor Venray fl 1.00
buiten Venray fl 1.20
uitsluitend vooruitbet.
Ook de „Palmboom" repatriëerde...
Een divisie soldaten, die Neerlands naam
hebben hoog gehouden
Nu is het de derde divisie, die
in Batavia de laatste dagen van
haar tropen tijd doorbrengt en op
de repatriëringsbureaux van het
leger wordt koortsachtig gewerkt om
deze mensen voor i .Juni volledig
te verschepen. Het is de lichting
1047 die aan het einde van dat
jaar en begin 1948 naar Indonesië
is vertrokken. Daarna komen de
drie laatste brigades, nl.de 4ie, de
42e'en de 43e zelfstandige infanterie
brigade aan de beurt. Deze drie
brigades vertrokken tussen Augus
tus 19-18 en Augustus 1940 naar
Indonesië en worden gevormd door
dienstplichtigen uit de lichtingen
10.16 en 1049. De verscheping hier
van zal ruim twee maanden vor
deren. Begonnen wordt met de-ne
brigade in Juni, terwijl men hoopt
om de laatste onderdelen van de
43e brigade medio Augustus te
kunnen verschepen.
Aanvankelijk was het de gewoonte
om de onderdelen enige tijd voor hun
vertrek naar Nederland in Batavia te
kazerneren. Van daaruit vertrok men
dan naar Priok. Sedert korte tijd
echter rijden er extra treinen, die
de militairen ook van Bandoeng uit
rechtstreeks naar Priok brengen. Het
blijkt namelijk onmogelijk om alle
militairen voor enige tijd in Batavia
onder te brengen nu er maandelijks
tienduizend militairen moeten worden
ingescheept.
Maar Batavia is nog steeds de stad
waar het het grootste deel van onze
jongens de tropentijd besluit. En zo
worden ook de souvenirwinkeltjes op
Pasa Baroe bestormd door de mannen
van de ..Palmboom". Op het terras
van de A.M.J.V. op Noordwijk, in het
trammetje naar Meester Cornelis, die
ze naar het kamp aan de Beerelaan
brengt, overal zag men de soldaten
met het frisse
blauw-groene palmboomschildje op de
rechtermouw. Ze zijn trots op dit
embleem, want het heeft historie ge
maakt.
Historie, waarvoor geen monumen
ten zijn opgericht, waarover weinig
is geschreven in boeken, maar die
evenwel bewaard wordt in de harten
van her. die in deze divisie Vorstin
en Vaderlapd hebben gediend.
Want in het werk, dat de tweede
divisie in de heksenketel van Midden
en Oost-Java en in de rimboe van
Sumatra heeft gepresteerd, zijn de
beste eigenschappen van ons volk op
ondubbelzinnige wijze geopenbaard.
Wij denken aan de infanterie van
deze divisie, die patrouilles heeft ge
maakt door schier onbegaanbaar berg-
terrein, patrouilles van een paar dagen,
maar ook van tien en meer etmalen!
Ze hebben door de sawahblubber ge
zwoegd in de brandende zon, maar
ook in de gutsende regen, soms met
een heel peloton, vaker echter met
een stuk of tien mensen, omdat de
anderen geen zware dienst mochten
verrichten.
Wy denken aan de artilleristen
van deze „Palmboom", die 's morgens
met de stukken uitrukten en in stel-
Sing moesten komen en er 's avonds
en 's nachts weer te voet op uit
trokken, omdat patrouillegang en nog
«enB paü'ouillegang het enige middel
was, waardoor tenminste enige orde
jn de chaos werd gebracht.
De artilllerie rijdt. Jawel. Maar
vraag geen statistiek van het aantal
kilometers dat de kanoniers gemiddeld
aan patrouille gelopen hebben.
We kunnen spreken over genie, die
bij de grotere acties meetrok en bin
nen een kwartier een wegcoupure
saneerde, of in een uur tijds een
baileybrug over een kali construeerde.
Of wilt ge iets weten over de chauf
feurs van de A.A.T., die dwars door
verraderlijke wegbeschietingen heen,
hun wagens koelbloedig naar de
plaats van bestemming brachten, over
wegen, die nauwelijks meer aanspraak
op deze naam konden maken.
Moed, wilskracht, kameraadschap,
zijn eigenschappen, die een mens tot
soldaat maken, maar die evenzeer
een soldaat tot mensmaken. En juist
deze eigenschappen sieren de geest
van de 2e divisie, Want als de actie
afgelopen was, dan zette de hospik
zijn werk voort.
Dan kwam het kampongvolk en
„Toean dokter" verbond de etterende
wonden en de stinkende tropenzweren
van deze mensen. En in het Sema-
rangse kenden we een soldaat, die
zoveel goed werk in de kampong had
verricht, dat hij door het volk tot
kamponghoofd werd benoemd. Hii
was er tegelijk onderwijzer; dokter'
politieagent en burgemeester.
Klein maar dapper
Het merkwaardige is, dat juist dan
de groocste prestaties 'geleverd wor
den, wanneer de mensen in zeer kleine
groepjes het terrein in gingen, ver
telde ons de commandant van een
compie infanterie.
Grotere actie's leverden in de regel
verhoudingsgewijs lang zoveel nut
niet op, dan wanneer de soldaten ge
legenheid kregen om zelf een zaakje
van het begin tot het eind op te
knappen.
En hiermede is in feite de kracht
van ons gehele leger getypeerd. Ne>
derland kan, dunkt öns, over zijn
soldaten tamelijk tevreden zijn. Kudde
geest en militairisme zijn er niet in
te pompen, maar als er in Indonesië
iets „gefikst" moest worden, dan
schoof Jan Dienstplichtig Soldaat zijn
plopper-petje achter op zyn (veel te
lange) haren en trok er op af.
De naam van de „7 December
Divisie" was populair in Nederland
en haar is in het vaderland een gulle
ontvangst ten deel gevallen. Over de
Palmboom-divisie is minder geschre-
van, zü heeft echter evenzeer recht
op de hulde en de waardering van
het Nederlandse volk.
Weer was het 10 Mei
En weer was 't een stralend blauwe
hemel, eeri zomerdag voor een echt
onbezorgd gemoed.
Onbezorgd, ja, dat waren wij, tien
jaar geleden. Niemand dacht ernstig
aan de mogelijkheid van een zo brute
overval. Ons land was in diepe rust.
Toen het volk opschrok uit de slaap,
was de vijand reeds diep in onze
gebrekkige verdedigingslinies door
gestoten.
Het was een lawine van gebeurte
nissen, welke zich uitstortte over
onze hoofden. Evacuatie, parachutis
ten, mitrailleur- en kanonvuur, bom
men, geruchten en tot slot: het
afschuwelijke bericht van de capitu
latie.
Het is goed, dit alles nog eens
even in de herinnering te roepen, nu
tien jaar na dato.
Het is goed, te doorgronden, wat
de fouten zijn geweest van toen: het
blind vertrouwen in de grootspraak
van een volksmisleider, de verwaar
lozing van onze voornaamste verde
digingswerken, het beknibbelen op
de defensie-begroting en de onvol
doende voorbereiding der burgerbe
volking.
Ach, er waren nog wel meer fou
ten, er waren ook enkele goede
punten, maar al met al blijft toch
die tiende Mei een trieste dag in
onze historie
Het is een kalenderdatum gewor
den, waaraanmen tegenwoordig nooit
meer onopgemerkt voorbijgaat. En
dat niet alleen omdat er tussen 10
en 14 Mei zoveel slachtoffers zijn
gevallen, zoveel bezittingen vernietigd
en zoveel idealen, die vervlogen.
Misschien omdat het nu juist tien
jaar geleden is, dat de Duitsers oiib
land binnenvielen, wordt dit jaar
aan de 10 Mei-herdenking meer aan
dacht besteed dan normaal.
In de afgelopen vijf jaren werd
vooral de nadruk gelegd op de be
vrijdingsdag. Wellicht is dit te ver
klaren, omdat men liever een prettige
gebeurtenis herdenkt dan een onaan
gename. Maar daarom mag toch de
ernst des levens niet uit het oog
worden verloren.
De bevrijdingsfeesten voorts zijn
onafscheidelijk verbonden aan de
nagedachtenis der velen, die voor
deze bevrijding gevallen zijn.
Op die verzetshelden valt reeds
jaren lang meer de aandacht dan op
de dienstplichtigen, die destijds met
hun lichaam de Duitse opmars
trachtten te beletten.
Wy zyn er van overtuigd, dat dit
volkomen onbewust gebeurt. Niemand
zal in ernst de verdiensten van onze
soldaten van toen duiven te ontken
nen. Maar men realiseert zich soms
niet meer, dat ook zij mèt de illegalen
en mèt de geallieerde bevrijdings
legers voor het behoud en 't bestaan
van ons vaderland op de bres ston
den,
Daarom juichen wy het toe, als
ook 10 Mei een waardige èn een
blijvende plaats worde toegekend in
onze samenleving.
Een waardige en een blijvende
plaats.
Waardig, door een algemene her
denking door alle lagen van ons volk
van hoog tot laag. Zo algemeen, dat
een iegelijk in staat wordt gesteld
de plechtigheden bij te wonen.
Blijvend, door een zinvol doen her-
Samenwoningen
Woningnood
Vorige week zyn de eerste families,
de meeste dolgelukkig, getrokken
naar het Desselke, waar de eerste
woningen voor gebruik zijn openge
steld, en waar iedere week nieuwe
woonruimte bijkomt. Wie verder
wandelt ziet een gehele nieuwe
Langeweg en Kempweg, ziet een
Molenpad, allemaal vol nieuwe wo
ningen en thuis leest hij verder in de
krant, dat de Raad, zy het met zuch
ten en steunen, weer haar toestem
ming voor 40 nieuwe woningen ge
geven heeft.
Een voorzichtig mens vraagt zich
dan wel eens af, of al deze woningen
op het laatst nog wel vol komen,
maar een blik in de boeken van de
veel gesmade woningcommissie toont
overduidelijk aan, dat Venray met
de woningen op het Desselke, met
zyn nieuwe wijken en met zijn plan
nen voor de toekomst nog woning-
ruimte te kort komt, in plaats van
teveel heeft.
Op 1 Mei j.l. was het aantal samen
woningen in onze gemeente gedaald
tot 270 stuks. 270 gezinnen wonen
dus by elkaar in en diegenen, die
niet willen zien, wat dat betekent,
vragen wij slechts zich voor te stellen,
dat in hun huis een enkele dag een
echtpaar er by zit, met 2 of meer
kinderen, misschien dat zij dan iets
kunnen begrijpen van de grote
ellende een ander woord is er
niet voor te vinden die dit cijfer
270 aangeeft.
By'na dagelijks komen er nieuwe
paartjes by, de een woont bij de
ouders in, de andere kruipt op een
paar kamers bij een goede kennis,
weer een ander krygt ze van hoger
hand toegewezen, kortom bijna iedere
dag wordt een nieuwe oorzaak voor
familie-vetes geboren en al zal het
by deze of gene wel eens wonder
baarlijk goed gaan, by de meesten is
bet een verbijten van alle mogelijke
klachten en moeilijkheden en een
snakken naar een eigen woning.
Maar de aanvraag is steeds groeiend
en de huizenbouw houdt daarmede
geen gelyke tred. Voeg daarbij het
feit, dat velen nog stiekum hier of
daar proberen in te trekken, stiekum
verhuizen enz. enz., dan is voor een
ieder duidelijk, dat degenen, die de
woningen moeten toewijzen, een
bijna onmogelijke taak hebben.
Neemt men het voorbeeld nu eens
van de tien kippenhokken. Voor
anderhalf jaar terug kwam de mede
deling dat kippenhokbewoners het
eerste geholpen moesten worden aan
een nieuwe woning, want de kippen-
hokmisere moest verdwijnen. Venray
had er een stuk of tien, maar nau
welijks had men de mensen daaruit
weggeholpen of jonge paartjes uamen
de kans waar en trokken er in, met
het gevolg, dat de kippenhokmisore
nog niet is opgelost en voorlopig ook
wel geen einde zal nemen.
Venray's jeugd blijft flink aan het
aangroeien en binnen enkele jaren is
een woongelegenheid, die eerst voor
drie, vier mensen geschikt was over
vol en moet weer naar iets anders
worden uitgezien. Zo blijft men in
een cirkel aan het ronddraven, slechts
moedeloze en verbitterde mensen zijn
het resultaat van veel passen en
meten, waarbij ongetwijfeld wel eens
de nodige fouten zyn gemaakt, maar
waarbij het toch bij de huidige stand
van zaken onmogelijk is om aan alle
aanvragers, ook maar aan een klein
gedeelte van hun wensen te vervul
len.
Bij dat alles komt ook nog kamp
Endepoel waar in tamelijk gebrek
kige omstandigheden een zestal ge
zinnen leven, ver van de gemeen
schap en waar verbetering ook
dringend nodig is.
Zo is de openstelling van het
Desselke inderdaad êen verlichting
voor verschillende samenwoningen
maar het uiteindelijke slot daarvan
jammer genoeg nog lang niet, evenmin
als de 40 woningen, die nu op het
programma staan.
We hebben nog een lange weg,
met veel ruzie, haat, venijn en teleur
stellingen door te maken voordat het
boek van de woningcommissie in 't
archief der Gemeente kan worden
opgeborgen. Maar met een goed hart
en heel veel goede wil kan reeds nu
veel gedaan worden aan de nogaltyd
grote nood. Maar die schijnen vandaag
niet meer opgebracht kunnen worden,
Tot nadeel van ons zelf en van de
gehele gemeenschap.
van PIET VERMEULEN
De Schoonheidscommissie van Ven
ray Vooruit, heeft in de korte tijd
van haar bestaan al verschillende
actiepunten opgesteld en wat meer
zegt ook tot een goed einde gebracht.
We denken dan speciaal aan de
oprichting van het oorlogsmonument
en de restauratie van onze kapellen
en wegkruizen.
Ze heeft nu echter een ander punt
op haar programma staan, dat van
zeer grote betekenis kan zyn, niet
alleen voor de inwoners van Venray,
maar voor deze gehele uithoek.
Zy wil namelijk op gezette tijden ten
toonstellingen organiseren van schone
dingen, 0111 zo onze Venray se mensen
niet alleen het mooie en het schone
te laten zien, maar ook het onder
scheid te leren kennen tussen het
slechte en het goede, tussen kits en
kunst.
Dat dit een zware opgave is, zal
wel geen mens kunnen ontkennen,
die nu in de meeste huiskamers
„kunstproducten" ziet hangen, liggen
en staan, die iemand de haren ten
bergen doen ryzen. En dat betreft
zowel schilderijen, als beelden en ge
bruiksvoorwerpen.
Zo zal het voor deze commissie on
getwijfeld een hele stap zijn om deze
tentoonstellingen geregeld zo samen
te stellen, dat langzaam maar zeker
een opmerkzaam bezoeker ook inder
daad daar iets leren kan.
Intussen ligt dat nog allemaal in
de verre toekomst, de eerste tentoon
stelling, die wordt georganiseerd, be
treft de schilderkunst en men heeft
wel een zeer gelukkige keuze gemaakt,
door werken ten toon te stellen van
Piet Vermeulen, een jonge Venrayse
kunstenaar, die reeds een zeer goede
naam verworven heeft, maar die in
leven van deze dag in onze geschie
denis. Een herleven, dat spreekt tot
de massa. Een tastbaar maken van
de sfeer en het gebeuren van toen,
zodat het pakt by de mensen van
nu en straks.
Het is een moeilijke opgave. Maar
het is een vererende opdracht zulk
een herdenkingsdatum op te voeren
tot iets meer dan een hele of halve
nationale feestdag" zonder meer.
Omdat we in het laatste geval
dat zich helaas in deze na oorlogse
jaren afspeelt tenslotte helemaal
geen feestdag meer zullen beleven.
Het gesol van thans, met de datum
van 5 Mei, is de verzetsstrijd, de
vijfdaagse, èn onze bevrijding on
waardig.
Moge Nederland, dat althans op
de tiende Mei in eerste instantie
bedenken, dan is er voor komende
herdenkingen reeds veel gewonnen.
zijn geboorteplaats veel te weinig
bekend is.
Een veertigtal werken van deze
schilder zullen op het gemeentehuis
opgesteld en voor het publiek te be
zichtigen. Het zyn zowel schilderyen
als aquarellen en men probeert een
zo goed mogelijk overzicht te geven
van het kunnen van Piet Vermeulen.
De tentoonstelling wordt ir :-orioht
in de Raadszaal en boven en beneden
in de hal van het gemeentehuis.
Zy zal gehouden worden van 13 tot
20 Mei a.s. en nu Zaterdag zal deze
expositie geopend worden om 4 uur
door de heer Burgemeester, i 11 tegen
woordigheid van verschillende autori
teiten, o.a. de burgemeesteis van de
naburige gemeenten.
De bekende literator Brunklaus zal
vooraf een inleiding houden over de
kunst in het algemeen en vervolgens
het werk van Piet Vermeulen nader
bespreken. De tentoonstelling is dan
geopend tot 0 uur, terwyl Zondag ge
legenheid tot bezichtigen bestaat van
ti i uur en 's middags van 4- 0 uur.
Maandag, Dinsdag en Vrijdag is zij
geopend van 2-5 uur, terwijl op
Hemelvaartsdag dag dezelfde regeling
geldt als Zondag en volgende week
Zaterdag is het voor het laagste open
van 4—0 uur.
Het 'ligt in de bedoeling, dat ook
leerlingen van de mindelbare scholen
deze tentoonstelling in klasseverband
bezoeken, waarbij dan tevens nadere
uitleg gegeven wordt.
We behoeven het belang van deze
tentoonstelling {natuurlijk voor nie
mand te onderstrepen.
B. en W. hebben voor dit lofwaar
dig streven van do schoonheids
commissie graag het gemeentehuis
beschikbaar gesteld en zijn hiermede
voorgegaan aan het Venrayse pu
bliek, dat hier niet alleen in eigen
plaats een unieke gelegenheid krijgt
liet werk van een onzer jonge
kunstenaars te bewonderen, maar
hebben hiermede ook duidelijk willen
maken, dat zy dit streven waardeert
en steunt.
Dikwijls hebben wij andere plaat
sen benyd om hun exposities, om de
vele mogelijkheden, die daar zijn om
iets moois te zien, om iets beter te
leren kennen.
Nu hebben wy in eigen plaats, van
een van onze jonge Venrayse mensen
een schitterende kans, laten iongen
oud dan hiervan ook eens kennis
nemen.
Voetbal
Voetbal
Voetbal
Zwaaiende armen, schoppende benen, verhitte gezichten. Heel
de geestdrift concentreert zich om de bal.
Daar heeft van Opbergen de bal. Dribbelt langs de lijn. Rent
naar voren. Wordt aangevallen. Passeert Rondag. Schiet. Prachtig.
Zuiver geplaatst naar Ferrie. Vooruit Ferrie. Hup Schellen. Geeft
door. Naar Aarts. Wordt aangevallen. Passeert. Wordt weer aan
gevallen' Passeert weerVan v.d. Heuvel naar Philipsen—Kronen
berg—Ferrie. Een schot van Ferrie. Een knoert. Biéstig hard...
GOAL!
Hup S.V.V. 11
Wat een match Wat een match Geweldig 1
Ja, mensen van Venray en omliggende dorpen, we krijgen hier
een geweldige match op Zondag 21 Mei om 3 uur. Op het
S.V.V.-terrein.
Wie komt
KIMBRIA
Kimbri?. de sympatiekste club van Maastricht. Ernstige kam-
pioens-candidaat van de 2de klas K.N.V.B. in het afgelopen
seizoen, die voor een paar weken terug nog een eerste klasser
versloeg. Kimbria komt naar Venray om.... Vul dat zelf maar in.
Te winnen of te verliezen.
Wilt U het een vriendschappelijke wedstrijd noemen. Niets te
doen. Beide zullen kampen, zullen strijden, zullen vechten, want
er moet gevochten worden om een juweeltje van een prijs.
Nog geen mens heeft ooit de prijs gezien.
In geen enkele voetbalkast prijkt dit sieraad.
Het is de enige die bestaat in Nederland of waar ook ter wereld.
En die prijs zal verspeeld worden in Venray. Een kunststuk.
Een meesterwerkje. Een juweeltje om te stelen. Prachtig uitge
dreven in koper.
De WAJANG-PLAQUET.
Hierom zal ons S.V.V. en Kimbria vechten. Wie wint de
plaquet
Dit wordt „de Missiewedstrijd van Venray'1. De opkomst moet
geweldig worden!
Daarom zijn de kaartjes in voorverkoop verkrijgbaar. Verzekert
U van een plaatsje. Want dat moet U zien.
Het prachtige aanplakbiljet werd vervaardigt voor de Missie
door Giel Custers. De Wajang-plaquet werd gedreven door j.
Tillemans. En... de wedstrijd wordt bijgewoond door U I
U zult U verheugen in de wedstrijd.
U zult anderhalf uur genieten van prima voetbal en door Uw
kaartje van toegang op het terrein hebt U de Missie gesteund.
Een terrein afgeladen vol verhoogt de spanning. Verhevigt het
enthousiasme en laait de vreugde op. En ik durf U zeggen: U
krijgt waar voor Uw geld, want het gaat om de Wajang-Plaquet.
Dc plaquet is de gehele week te bezichtigen in de étalage van
Poels, Rijwielhandel, Grotestraat,
GOAL!! HUP S.V.V. 11
De KLOKKELUIER
P.S. De wedstrijd zal beginnen om drie uur na de optocht
van de schutterij, zodat U deze eerst nog kunt gaan bekijken.
Ook dit jaar heeft het Gewestelijk
Arbeidsbureau Venlo haar jaarverslag
weer opgesteld, zodat een goed over-
richt gegeven wordt over de verschil
lende aspecten, die de arbeidsmarkt
in deze streek nu biedt.
Zonder nu direct pessimistisch te
zyn, constateert ook dit verslag weer
dat emigratie en industrialisatie hier
dringend nodig zyn als middel tegen
de steeds dreigender wordende werk
loosheid.
De verruiming van de werkgelegen
heid bleek ook over 1949 by lange
na niet voldoende om de snel groeien
de bevolking in zyn geheel op te
vangen. Het aantal werkzoekenden
steeg van 1019 tot 1604 in het gewest
Venlo, dus by na een stijging van
38 pet. Weliswaar zyn in dit cijfer
veel seizoenwerk lozen bijgeschreven,
maar een strengere personeelsseïectie
(ook weer een gevolg van het ruimere
aanbod) en inkrimpen van overheids
diensten verhoogden het aanbod,
terwyi de verminderde werkgelegen
heid bij waterwegen- en woning
bouw yele grondwerkers en losse
arbeiders werkloos maakte.
Vooral in de bouwnijverheid, land
bouw, kantoorpersoneel, ongeschool
den en minder validen waa het
aantal werkzoekenden groot.
In Venray bedroeg het aantal
werkzoekenden 1.2 pet. van onze
mannelijke bevolking, tegenover
Weert 1.6 en Bergen 5.6 pet.
Deze laatste plaats geeft wel een
overduidelijk beeld van de ongunstige
toestand op agrarisch gebied.
Wat de vrouwelijke afdeling be
treft, hier blijkt, dat het aanbod van
fabrieksarbeidsters steeds toenam,
maar ook de strengere selectie, die
in verschillende fabrieken wordt toe
gepast, is oorzaak, dat niet allen
geplaatst kunnen worden.
Hetzelfde gebeurde met de meisjes
die zich opgaven voor winkel en
kantoor. Ook hier is een overschot,
maar de huismoeders kunnen maar
slecht huishoudelijk personeel krijgen
en hieraan heerst nog steeds groot
gebrek.
Bouwnijverheid.
Het is misschien interessant op de
verschillende takken van nijverheid
nog even dieper in te gaan en dan
blykt, dat de vraag naar arbeiders
in het bouwbedrijf is teruggelopen
van 3423 in 1948 tot 2600 in het af
gelopen jaar.
Het kleine bouwvolume en de
prefab-woningen worden als de
schuldigen aangewezen.
Tegenover 2655 vreemde arbeiders
in 1947 waren er het vorig jaar nog
slechts 350 en deze behoren dan tot
het kempersoneel van vreemde aan
nemers.
De plaatsing van cursisten van de
Rykswerbplaats geschiedt niet zo
vlot meer en het ziet er naar uit dat
slechts de besten zich dus kunnen
handhaven.
Metaalnijverheid
bracht veel minder vraag naar krach
ten. Ongeschoolden komen helemaal
niet meer aan bod, zelfs zy, die
diploma ambachtsschool hebben, kun
nen lang niet allemaal geplaatst
worden. De buitenlandse concurrentie
wordt als een der oorzaken opgegeven.
Autoreparatiebedryven vragen geen
leerling-monteurs meer, aangezien in
deze behoefte reeds is voorzien.
Landbonw
Hier wordt een groot tekort ge
boekt aan inwonend personeel, mede
veeroorzaakt door de nieuwe loonre
geling en de omscholing. DUW-
arbeiders werden ingeschakeld bfi de
oogstvoorziening, maar door de coöp.
werktuigenverenigingen loopt ook
hier de vraag terug. De export van
landbouwproducten naar Duitsland
bracht een intensiever verkeer en
handel met zich mede, maar verder
is mede door het gebrek aan grond
de toekomst zeer somber.
Emigratie is dan ook dringende
noodzaak en hoewel van Regerings
zijde zeker meer medewerking ver
wacht mocht worden, ook in verband
met de hoge kosten van overtocht
e.d., moet het Arbeidsbureau tot haar
spijt constateren dat de agrarische
bevolking zich nog onvoldoende van
de bestaande noodtoestand bewust
is en de belangstelling voor emigratie
nog niet overeenkomstig die nood
toestand is.
In het afgelopen jaar bracht het
Arbeidsbureau 104 rapporten uit over
aspirant emigranten, meestal jong»
boeren, tegenover 136 in 1948.
Andere vakken
Kantoor en Winkelbedienden waren
er genoeg, maar de aanvrage wai