■u TWEEDE BLAD De arbeidsmarkt in onze streek Laatste troepen gaan spoedig scheep WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN etinneïinfy Hoe is 't hier in Venray? Schilderijen tentoonstelling Om de Wajang-Plaquet BEL BIJ BRAND 392 Zaterdag 13 Mei 1950 No. 19 Een en Zeventigste Jaargang Druk en Uitgave Firma van den Munckhof Drukkerij Kantoorboekhandel Grootestraat 28 Telefoon K 4780 512 Postrekening 150652 PEEL EN MAAS Advertentieprijzen op aanvraag verstrekt Abonnementsprijs per kwartaal: voor Venray fl 1.00 buiten Venray fl 1.20 uitsluitend vooruitbet. Ook de „Palmboom" repatriëerde... Een divisie soldaten, die Neerlands naam hebben hoog gehouden Nu is het de derde divisie, die in Batavia de laatste dagen van haar tropen tijd doorbrengt en op de repatriëringsbureaux van het leger wordt koortsachtig gewerkt om deze mensen voor i .Juni volledig te verschepen. Het is de lichting 1047 die aan het einde van dat jaar en begin 1948 naar Indonesië is vertrokken. Daarna komen de drie laatste brigades, nl.de 4ie, de 42e'en de 43e zelfstandige infanterie brigade aan de beurt. Deze drie brigades vertrokken tussen Augus tus 19-18 en Augustus 1940 naar Indonesië en worden gevormd door dienstplichtigen uit de lichtingen 10.16 en 1049. De verscheping hier van zal ruim twee maanden vor deren. Begonnen wordt met de-ne brigade in Juni, terwijl men hoopt om de laatste onderdelen van de 43e brigade medio Augustus te kunnen verschepen. Aanvankelijk was het de gewoonte om de onderdelen enige tijd voor hun vertrek naar Nederland in Batavia te kazerneren. Van daaruit vertrok men dan naar Priok. Sedert korte tijd echter rijden er extra treinen, die de militairen ook van Bandoeng uit rechtstreeks naar Priok brengen. Het blijkt namelijk onmogelijk om alle militairen voor enige tijd in Batavia onder te brengen nu er maandelijks tienduizend militairen moeten worden ingescheept. Maar Batavia is nog steeds de stad waar het het grootste deel van onze jongens de tropentijd besluit. En zo worden ook de souvenirwinkeltjes op Pasa Baroe bestormd door de mannen van de ..Palmboom". Op het terras van de A.M.J.V. op Noordwijk, in het trammetje naar Meester Cornelis, die ze naar het kamp aan de Beerelaan brengt, overal zag men de soldaten met het frisse blauw-groene palmboomschildje op de rechtermouw. Ze zijn trots op dit embleem, want het heeft historie ge maakt. Historie, waarvoor geen monumen ten zijn opgericht, waarover weinig is geschreven in boeken, maar die evenwel bewaard wordt in de harten van her. die in deze divisie Vorstin en Vaderlapd hebben gediend. Want in het werk, dat de tweede divisie in de heksenketel van Midden en Oost-Java en in de rimboe van Sumatra heeft gepresteerd, zijn de beste eigenschappen van ons volk op ondubbelzinnige wijze geopenbaard. Wij denken aan de infanterie van deze divisie, die patrouilles heeft ge maakt door schier onbegaanbaar berg- terrein, patrouilles van een paar dagen, maar ook van tien en meer etmalen! Ze hebben door de sawahblubber ge zwoegd in de brandende zon, maar ook in de gutsende regen, soms met een heel peloton, vaker echter met een stuk of tien mensen, omdat de anderen geen zware dienst mochten verrichten. Wy denken aan de artilleristen van deze „Palmboom", die 's morgens met de stukken uitrukten en in stel- Sing moesten komen en er 's avonds en 's nachts weer te voet op uit trokken, omdat patrouillegang en nog «enB paü'ouillegang het enige middel was, waardoor tenminste enige orde jn de chaos werd gebracht. De artilllerie rijdt. Jawel. Maar vraag geen statistiek van het aantal kilometers dat de kanoniers gemiddeld aan patrouille gelopen hebben. We kunnen spreken over genie, die bij de grotere acties meetrok en bin nen een kwartier een wegcoupure saneerde, of in een uur tijds een baileybrug over een kali construeerde. Of wilt ge iets weten over de chauf feurs van de A.A.T., die dwars door verraderlijke wegbeschietingen heen, hun wagens koelbloedig naar de plaats van bestemming brachten, over wegen, die nauwelijks meer aanspraak op deze naam konden maken. Moed, wilskracht, kameraadschap, zijn eigenschappen, die een mens tot soldaat maken, maar die evenzeer een soldaat tot mensmaken. En juist deze eigenschappen sieren de geest van de 2e divisie, Want als de actie afgelopen was, dan zette de hospik zijn werk voort. Dan kwam het kampongvolk en „Toean dokter" verbond de etterende wonden en de stinkende tropenzweren van deze mensen. En in het Sema- rangse kenden we een soldaat, die zoveel goed werk in de kampong had verricht, dat hij door het volk tot kamponghoofd werd benoemd. Hii was er tegelijk onderwijzer; dokter' politieagent en burgemeester. Klein maar dapper Het merkwaardige is, dat juist dan de groocste prestaties 'geleverd wor den, wanneer de mensen in zeer kleine groepjes het terrein in gingen, ver telde ons de commandant van een compie infanterie. Grotere actie's leverden in de regel verhoudingsgewijs lang zoveel nut niet op, dan wanneer de soldaten ge legenheid kregen om zelf een zaakje van het begin tot het eind op te knappen. En hiermede is in feite de kracht van ons gehele leger getypeerd. Ne> derland kan, dunkt öns, over zijn soldaten tamelijk tevreden zijn. Kudde geest en militairisme zijn er niet in te pompen, maar als er in Indonesië iets „gefikst" moest worden, dan schoof Jan Dienstplichtig Soldaat zijn plopper-petje achter op zyn (veel te lange) haren en trok er op af. De naam van de „7 December Divisie" was populair in Nederland en haar is in het vaderland een gulle ontvangst ten deel gevallen. Over de Palmboom-divisie is minder geschre- van, zü heeft echter evenzeer recht op de hulde en de waardering van het Nederlandse volk. Weer was het 10 Mei En weer was 't een stralend blauwe hemel, eeri zomerdag voor een echt onbezorgd gemoed. Onbezorgd, ja, dat waren wij, tien jaar geleden. Niemand dacht ernstig aan de mogelijkheid van een zo brute overval. Ons land was in diepe rust. Toen het volk opschrok uit de slaap, was de vijand reeds diep in onze gebrekkige verdedigingslinies door gestoten. Het was een lawine van gebeurte nissen, welke zich uitstortte over onze hoofden. Evacuatie, parachutis ten, mitrailleur- en kanonvuur, bom men, geruchten en tot slot: het afschuwelijke bericht van de capitu latie. Het is goed, dit alles nog eens even in de herinnering te roepen, nu tien jaar na dato. Het is goed, te doorgronden, wat de fouten zijn geweest van toen: het blind vertrouwen in de grootspraak van een volksmisleider, de verwaar lozing van onze voornaamste verde digingswerken, het beknibbelen op de defensie-begroting en de onvol doende voorbereiding der burgerbe volking. Ach, er waren nog wel meer fou ten, er waren ook enkele goede punten, maar al met al blijft toch die tiende Mei een trieste dag in onze historie Het is een kalenderdatum gewor den, waaraanmen tegenwoordig nooit meer onopgemerkt voorbijgaat. En dat niet alleen omdat er tussen 10 en 14 Mei zoveel slachtoffers zijn gevallen, zoveel bezittingen vernietigd en zoveel idealen, die vervlogen. Misschien omdat het nu juist tien jaar geleden is, dat de Duitsers oiib land binnenvielen, wordt dit jaar aan de 10 Mei-herdenking meer aan dacht besteed dan normaal. In de afgelopen vijf jaren werd vooral de nadruk gelegd op de be vrijdingsdag. Wellicht is dit te ver klaren, omdat men liever een prettige gebeurtenis herdenkt dan een onaan gename. Maar daarom mag toch de ernst des levens niet uit het oog worden verloren. De bevrijdingsfeesten voorts zijn onafscheidelijk verbonden aan de nagedachtenis der velen, die voor deze bevrijding gevallen zijn. Op die verzetshelden valt reeds jaren lang meer de aandacht dan op de dienstplichtigen, die destijds met hun lichaam de Duitse opmars trachtten te beletten. Wy zyn er van overtuigd, dat dit volkomen onbewust gebeurt. Niemand zal in ernst de verdiensten van onze soldaten van toen duiven te ontken nen. Maar men realiseert zich soms niet meer, dat ook zij mèt de illegalen en mèt de geallieerde bevrijdings legers voor het behoud en 't bestaan van ons vaderland op de bres ston den, Daarom juichen wy het toe, als ook 10 Mei een waardige èn een blijvende plaats worde toegekend in onze samenleving. Een waardige en een blijvende plaats. Waardig, door een algemene her denking door alle lagen van ons volk van hoog tot laag. Zo algemeen, dat een iegelijk in staat wordt gesteld de plechtigheden bij te wonen. Blijvend, door een zinvol doen her- Samenwoningen Woningnood Vorige week zyn de eerste families, de meeste dolgelukkig, getrokken naar het Desselke, waar de eerste woningen voor gebruik zijn openge steld, en waar iedere week nieuwe woonruimte bijkomt. Wie verder wandelt ziet een gehele nieuwe Langeweg en Kempweg, ziet een Molenpad, allemaal vol nieuwe wo ningen en thuis leest hij verder in de krant, dat de Raad, zy het met zuch ten en steunen, weer haar toestem ming voor 40 nieuwe woningen ge geven heeft. Een voorzichtig mens vraagt zich dan wel eens af, of al deze woningen op het laatst nog wel vol komen, maar een blik in de boeken van de veel gesmade woningcommissie toont overduidelijk aan, dat Venray met de woningen op het Desselke, met zyn nieuwe wijken en met zijn plan nen voor de toekomst nog woning- ruimte te kort komt, in plaats van teveel heeft. Op 1 Mei j.l. was het aantal samen woningen in onze gemeente gedaald tot 270 stuks. 270 gezinnen wonen dus by elkaar in en diegenen, die niet willen zien, wat dat betekent, vragen wij slechts zich voor te stellen, dat in hun huis een enkele dag een echtpaar er by zit, met 2 of meer kinderen, misschien dat zij dan iets kunnen begrijpen van de grote ellende een ander woord is er niet voor te vinden die dit cijfer 270 aangeeft. By'na dagelijks komen er nieuwe paartjes by, de een woont bij de ouders in, de andere kruipt op een paar kamers bij een goede kennis, weer een ander krygt ze van hoger hand toegewezen, kortom bijna iedere dag wordt een nieuwe oorzaak voor familie-vetes geboren en al zal het by deze of gene wel eens wonder baarlijk goed gaan, by de meesten is bet een verbijten van alle mogelijke klachten en moeilijkheden en een snakken naar een eigen woning. Maar de aanvraag is steeds groeiend en de huizenbouw houdt daarmede geen gelyke tred. Voeg daarbij het feit, dat velen nog stiekum hier of daar proberen in te trekken, stiekum verhuizen enz. enz., dan is voor een ieder duidelijk, dat degenen, die de woningen moeten toewijzen, een bijna onmogelijke taak hebben. Neemt men het voorbeeld nu eens van de tien kippenhokken. Voor anderhalf jaar terug kwam de mede deling dat kippenhokbewoners het eerste geholpen moesten worden aan een nieuwe woning, want de kippen- hokmisere moest verdwijnen. Venray had er een stuk of tien, maar nau welijks had men de mensen daaruit weggeholpen of jonge paartjes uamen de kans waar en trokken er in, met het gevolg, dat de kippenhokmisore nog niet is opgelost en voorlopig ook wel geen einde zal nemen. Venray's jeugd blijft flink aan het aangroeien en binnen enkele jaren is een woongelegenheid, die eerst voor drie, vier mensen geschikt was over vol en moet weer naar iets anders worden uitgezien. Zo blijft men in een cirkel aan het ronddraven, slechts moedeloze en verbitterde mensen zijn het resultaat van veel passen en meten, waarbij ongetwijfeld wel eens de nodige fouten zyn gemaakt, maar waarbij het toch bij de huidige stand van zaken onmogelijk is om aan alle aanvragers, ook maar aan een klein gedeelte van hun wensen te vervul len. Bij dat alles komt ook nog kamp Endepoel waar in tamelijk gebrek kige omstandigheden een zestal ge zinnen leven, ver van de gemeen schap en waar verbetering ook dringend nodig is. Zo is de openstelling van het Desselke inderdaad êen verlichting voor verschillende samenwoningen maar het uiteindelijke slot daarvan jammer genoeg nog lang niet, evenmin als de 40 woningen, die nu op het programma staan. We hebben nog een lange weg, met veel ruzie, haat, venijn en teleur stellingen door te maken voordat het boek van de woningcommissie in 't archief der Gemeente kan worden opgeborgen. Maar met een goed hart en heel veel goede wil kan reeds nu veel gedaan worden aan de nogaltyd grote nood. Maar die schijnen vandaag niet meer opgebracht kunnen worden, Tot nadeel van ons zelf en van de gehele gemeenschap. van PIET VERMEULEN De Schoonheidscommissie van Ven ray Vooruit, heeft in de korte tijd van haar bestaan al verschillende actiepunten opgesteld en wat meer zegt ook tot een goed einde gebracht. We denken dan speciaal aan de oprichting van het oorlogsmonument en de restauratie van onze kapellen en wegkruizen. Ze heeft nu echter een ander punt op haar programma staan, dat van zeer grote betekenis kan zyn, niet alleen voor de inwoners van Venray, maar voor deze gehele uithoek. Zy wil namelijk op gezette tijden ten toonstellingen organiseren van schone dingen, 0111 zo onze Venray se mensen niet alleen het mooie en het schone te laten zien, maar ook het onder scheid te leren kennen tussen het slechte en het goede, tussen kits en kunst. Dat dit een zware opgave is, zal wel geen mens kunnen ontkennen, die nu in de meeste huiskamers „kunstproducten" ziet hangen, liggen en staan, die iemand de haren ten bergen doen ryzen. En dat betreft zowel schilderijen, als beelden en ge bruiksvoorwerpen. Zo zal het voor deze commissie on getwijfeld een hele stap zijn om deze tentoonstellingen geregeld zo samen te stellen, dat langzaam maar zeker een opmerkzaam bezoeker ook inder daad daar iets leren kan. Intussen ligt dat nog allemaal in de verre toekomst, de eerste tentoon stelling, die wordt georganiseerd, be treft de schilderkunst en men heeft wel een zeer gelukkige keuze gemaakt, door werken ten toon te stellen van Piet Vermeulen, een jonge Venrayse kunstenaar, die reeds een zeer goede naam verworven heeft, maar die in leven van deze dag in onze geschie denis. Een herleven, dat spreekt tot de massa. Een tastbaar maken van de sfeer en het gebeuren van toen, zodat het pakt by de mensen van nu en straks. Het is een moeilijke opgave. Maar het is een vererende opdracht zulk een herdenkingsdatum op te voeren tot iets meer dan een hele of halve nationale feestdag" zonder meer. Omdat we in het laatste geval dat zich helaas in deze na oorlogse jaren afspeelt tenslotte helemaal geen feestdag meer zullen beleven. Het gesol van thans, met de datum van 5 Mei, is de verzetsstrijd, de vijfdaagse, èn onze bevrijding on waardig. Moge Nederland, dat althans op de tiende Mei in eerste instantie bedenken, dan is er voor komende herdenkingen reeds veel gewonnen. zijn geboorteplaats veel te weinig bekend is. Een veertigtal werken van deze schilder zullen op het gemeentehuis opgesteld en voor het publiek te be zichtigen. Het zyn zowel schilderyen als aquarellen en men probeert een zo goed mogelijk overzicht te geven van het kunnen van Piet Vermeulen. De tentoonstelling wordt ir :-orioht in de Raadszaal en boven en beneden in de hal van het gemeentehuis. Zy zal gehouden worden van 13 tot 20 Mei a.s. en nu Zaterdag zal deze expositie geopend worden om 4 uur door de heer Burgemeester, i 11 tegen woordigheid van verschillende autori teiten, o.a. de burgemeesteis van de naburige gemeenten. De bekende literator Brunklaus zal vooraf een inleiding houden over de kunst in het algemeen en vervolgens het werk van Piet Vermeulen nader bespreken. De tentoonstelling is dan geopend tot 0 uur, terwyl Zondag ge legenheid tot bezichtigen bestaat van ti i uur en 's middags van 4- 0 uur. Maandag, Dinsdag en Vrijdag is zij geopend van 2-5 uur, terwijl op Hemelvaartsdag dag dezelfde regeling geldt als Zondag en volgende week Zaterdag is het voor het laagste open van 4—0 uur. Het 'ligt in de bedoeling, dat ook leerlingen van de mindelbare scholen deze tentoonstelling in klasseverband bezoeken, waarbij dan tevens nadere uitleg gegeven wordt. We behoeven het belang van deze tentoonstelling {natuurlijk voor nie mand te onderstrepen. B. en W. hebben voor dit lofwaar dig streven van do schoonheids commissie graag het gemeentehuis beschikbaar gesteld en zijn hiermede voorgegaan aan het Venrayse pu bliek, dat hier niet alleen in eigen plaats een unieke gelegenheid krijgt liet werk van een onzer jonge kunstenaars te bewonderen, maar hebben hiermede ook duidelijk willen maken, dat zy dit streven waardeert en steunt. Dikwijls hebben wij andere plaat sen benyd om hun exposities, om de vele mogelijkheden, die daar zijn om iets moois te zien, om iets beter te leren kennen. Nu hebben wy in eigen plaats, van een van onze jonge Venrayse mensen een schitterende kans, laten iongen oud dan hiervan ook eens kennis nemen. Voetbal Voetbal Voetbal Zwaaiende armen, schoppende benen, verhitte gezichten. Heel de geestdrift concentreert zich om de bal. Daar heeft van Opbergen de bal. Dribbelt langs de lijn. Rent naar voren. Wordt aangevallen. Passeert Rondag. Schiet. Prachtig. Zuiver geplaatst naar Ferrie. Vooruit Ferrie. Hup Schellen. Geeft door. Naar Aarts. Wordt aangevallen. Passeert. Wordt weer aan gevallen' Passeert weerVan v.d. Heuvel naar Philipsen—Kronen berg—Ferrie. Een schot van Ferrie. Een knoert. Biéstig hard... GOAL! Hup S.V.V. 11 Wat een match Wat een match Geweldig 1 Ja, mensen van Venray en omliggende dorpen, we krijgen hier een geweldige match op Zondag 21 Mei om 3 uur. Op het S.V.V.-terrein. Wie komt KIMBRIA Kimbri?. de sympatiekste club van Maastricht. Ernstige kam- pioens-candidaat van de 2de klas K.N.V.B. in het afgelopen seizoen, die voor een paar weken terug nog een eerste klasser versloeg. Kimbria komt naar Venray om.... Vul dat zelf maar in. Te winnen of te verliezen. Wilt U het een vriendschappelijke wedstrijd noemen. Niets te doen. Beide zullen kampen, zullen strijden, zullen vechten, want er moet gevochten worden om een juweeltje van een prijs. Nog geen mens heeft ooit de prijs gezien. In geen enkele voetbalkast prijkt dit sieraad. Het is de enige die bestaat in Nederland of waar ook ter wereld. En die prijs zal verspeeld worden in Venray. Een kunststuk. Een meesterwerkje. Een juweeltje om te stelen. Prachtig uitge dreven in koper. De WAJANG-PLAQUET. Hierom zal ons S.V.V. en Kimbria vechten. Wie wint de plaquet Dit wordt „de Missiewedstrijd van Venray'1. De opkomst moet geweldig worden! Daarom zijn de kaartjes in voorverkoop verkrijgbaar. Verzekert U van een plaatsje. Want dat moet U zien. Het prachtige aanplakbiljet werd vervaardigt voor de Missie door Giel Custers. De Wajang-plaquet werd gedreven door j. Tillemans. En... de wedstrijd wordt bijgewoond door U I U zult U verheugen in de wedstrijd. U zult anderhalf uur genieten van prima voetbal en door Uw kaartje van toegang op het terrein hebt U de Missie gesteund. Een terrein afgeladen vol verhoogt de spanning. Verhevigt het enthousiasme en laait de vreugde op. En ik durf U zeggen: U krijgt waar voor Uw geld, want het gaat om de Wajang-Plaquet. Dc plaquet is de gehele week te bezichtigen in de étalage van Poels, Rijwielhandel, Grotestraat, GOAL!! HUP S.V.V. 11 De KLOKKELUIER P.S. De wedstrijd zal beginnen om drie uur na de optocht van de schutterij, zodat U deze eerst nog kunt gaan bekijken. Ook dit jaar heeft het Gewestelijk Arbeidsbureau Venlo haar jaarverslag weer opgesteld, zodat een goed over- richt gegeven wordt over de verschil lende aspecten, die de arbeidsmarkt in deze streek nu biedt. Zonder nu direct pessimistisch te zyn, constateert ook dit verslag weer dat emigratie en industrialisatie hier dringend nodig zyn als middel tegen de steeds dreigender wordende werk loosheid. De verruiming van de werkgelegen heid bleek ook over 1949 by lange na niet voldoende om de snel groeien de bevolking in zyn geheel op te vangen. Het aantal werkzoekenden steeg van 1019 tot 1604 in het gewest Venlo, dus by na een stijging van 38 pet. Weliswaar zyn in dit cijfer veel seizoenwerk lozen bijgeschreven, maar een strengere personeelsseïectie (ook weer een gevolg van het ruimere aanbod) en inkrimpen van overheids diensten verhoogden het aanbod, terwyi de verminderde werkgelegen heid bij waterwegen- en woning bouw yele grondwerkers en losse arbeiders werkloos maakte. Vooral in de bouwnijverheid, land bouw, kantoorpersoneel, ongeschool den en minder validen waa het aantal werkzoekenden groot. In Venray bedroeg het aantal werkzoekenden 1.2 pet. van onze mannelijke bevolking, tegenover Weert 1.6 en Bergen 5.6 pet. Deze laatste plaats geeft wel een overduidelijk beeld van de ongunstige toestand op agrarisch gebied. Wat de vrouwelijke afdeling be treft, hier blijkt, dat het aanbod van fabrieksarbeidsters steeds toenam, maar ook de strengere selectie, die in verschillende fabrieken wordt toe gepast, is oorzaak, dat niet allen geplaatst kunnen worden. Hetzelfde gebeurde met de meisjes die zich opgaven voor winkel en kantoor. Ook hier is een overschot, maar de huismoeders kunnen maar slecht huishoudelijk personeel krijgen en hieraan heerst nog steeds groot gebrek. Bouwnijverheid. Het is misschien interessant op de verschillende takken van nijverheid nog even dieper in te gaan en dan blykt, dat de vraag naar arbeiders in het bouwbedrijf is teruggelopen van 3423 in 1948 tot 2600 in het af gelopen jaar. Het kleine bouwvolume en de prefab-woningen worden als de schuldigen aangewezen. Tegenover 2655 vreemde arbeiders in 1947 waren er het vorig jaar nog slechts 350 en deze behoren dan tot het kempersoneel van vreemde aan nemers. De plaatsing van cursisten van de Rykswerbplaats geschiedt niet zo vlot meer en het ziet er naar uit dat slechts de besten zich dus kunnen handhaven. Metaalnijverheid bracht veel minder vraag naar krach ten. Ongeschoolden komen helemaal niet meer aan bod, zelfs zy, die diploma ambachtsschool hebben, kun nen lang niet allemaal geplaatst worden. De buitenlandse concurrentie wordt als een der oorzaken opgegeven. Autoreparatiebedryven vragen geen leerling-monteurs meer, aangezien in deze behoefte reeds is voorzien. Landbonw Hier wordt een groot tekort ge boekt aan inwonend personeel, mede veeroorzaakt door de nieuwe loonre geling en de omscholing. DUW- arbeiders werden ingeschakeld bfi de oogstvoorziening, maar door de coöp. werktuigenverenigingen loopt ook hier de vraag terug. De export van landbouwproducten naar Duitsland bracht een intensiever verkeer en handel met zich mede, maar verder is mede door het gebrek aan grond de toekomst zeer somber. Emigratie is dan ook dringende noodzaak en hoewel van Regerings zijde zeker meer medewerking ver wacht mocht worden, ook in verband met de hoge kosten van overtocht e.d., moet het Arbeidsbureau tot haar spijt constateren dat de agrarische bevolking zich nog onvoldoende van de bestaande noodtoestand bewust is en de belangstelling voor emigratie nog niet overeenkomstig die nood toestand is. In het afgelopen jaar bracht het Arbeidsbureau 104 rapporten uit over aspirant emigranten, meestal jong» boeren, tegenover 136 in 1948. Andere vakken Kantoor en Winkelbedienden waren er genoeg, maar de aanvrage wai

Peel en Maas | 1950 | | pagina 1