TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
Behangsel
papieren
Allen kei&m óchuld
vecpeinzinqen.
SPORT
Zaterdag 8 October 1949' No. 40
In de kleine schouwburg van het
dagelijkse leven, zowel als op het
grote toneel van het wereldgebeuren
lyden allen aan dezelfde impulsieve
neiging om alle schuld van de eigen
schouders af te schuiven en de anderen
aansprakelijk te stellen voor de
kleine stommiteiten en de grote on
heilen, die er aangericht worden.
In geen enkel mensenhoofd schijnt
ooit de gedachte op te komen, dat
het heus niet misstaat af en toe
zich nederig op de borst te kloppen
en mea culpa te zeggen.
Wel wordt er in een bepaald ver
band zeer druk over „collectieve
schuld" gesproken, maar ook dit is
zeer eenzijdig, want het betekent
slechts, dat men een enkel volk alle
schuld in de schoenen wil schuiven
en daarbij zelf de handen in onschuld
wil wassen.
Enkele jaren voor het uitbreken
van de tweede wereldoorlog schreef
de Amerikaan Dr. Buchman met
niets sparende openhartigheid, dat
ieder volk en iedere mens verant
woordelijk was voor de gespannen
wereldsituatie, die vroeg of laat tot
een uitbarsting moest leiden.
„Niet één volk, maar alle volkeren
hebben gefaald. Wij hebben allen
schuld, want in ieder volk werken
krachten, die verbittering, onenigheid
en vernietiging teweeg brengen.
Volkeren zowel als mensen zijn blind
geweest voor hun eigen fouten, ter
wijl, zy met de vinger naar elkaar
wezen."
Dit is geen nieuw geluid, want
Augustinus schreef reeds in zijn tijd:
„De ty'den zijn slecht tegenwoordig;
het zyn zware tijden, zeggen de
mensen. Laat ons goed leven en de
tijden zijn goed. Wij zyn de tijden.
Zoals wij zijn, zo zijn de tijden".
Daarom is ook iedereen aansprake
lijk voor zyn deel voor de slechtheid
der ty'den.
De grote Rus Dostojewski, die de
geheimen van schuld en boete zo
diep heeft nagespeurd, schrijft in „De
gebroeders Karamazow": „Het leven
is een paradijs, waarin wy ons allen
bevinden, maar wy willen het niet
weten. Ieder van ons is schuldig in
het aanschijn van allen, voor allen
en voor alles."
Hy wil hiermee slechts zeggen, dat
de gemeenschappelijke schuld van
Adam en Eva feitelijk de schuld is
van het hele mensdom.
Het kwaad is als een olievlek, die
op het water dryft en steeds groter
wordt. Het kwaad blijft niet beperkt
tot de misdadiger en zijn slachtoffer.
Wie het zelfde kwaad heeft willen
bedrijven, maar door een of ander
motief weerhouden werd, wordt er
even goed door aangetast. En wie
van het kwaad op de hoogte waren,
maar niets gedaan hebben om het te
verhinderen, zyn medeplichtig. En
zolls zij, die volkomen van 't kwaad
onwetend waren, ondergaan er op
de een of andere geheimzinnige wij; e
toch de invloed van.
De waarheid van deze bewering
vond ik bevestigd in een uitlating
van een onverdachte anti-nazie, hoofd
van een kweekschool voor onderwij
zers: „Ik voel my schuldig aan Na
zisme en oorlog en wel méér schul
dig dan menig Nazi uit overtuiging.
Die wist niet wat hij deed, terwyl
ik mij by elke kleine lafhartigheid
bewust was, mijn medewerking te
verlenen aan de werken des duivels".
Hoe meer kwaad er in de wereld
gebeurt, des te zwakker wordt het
weerstandsvermogen van de enkeling.
Daar niemand zich van zonde kan
vrij pleiten, heeft ieder van ons de
som van het kwaad in de wereld
vermeerderd en daarmee de groei
van het kwaad bevorderd. Daarom
draagt ook ieder mens zijn deel van
de algemene aansprakelijkheid.
Wanneer wy onze aansprakelijkheid
voor het kwaad in de wereld scherper
en eerlijker inzien, zullen wij in deze
zelfkennis een moedgevende kracht
vinden om voortaan aan ons leven
een opbouwende richting te geven
en ons angstvallig voor het kwaad
te hoeden.
Als ons leven vruchtbaar is voor
onszelf, wordt het ook vruchtbaar
voor alle anderen. Al het goede, dat
wij doen, wordt een wegwijzer voor
de blinden en een steun voor de
zwakken.
Onze overtuigende deugd wordt zo
de meest waardevolle bijdrage voor
de bekering van de wereld.
P. H. RONGEN O.C.R.
„Mariandel"
Soms zyn er in eens van die lied
jes schlagers zeiden wy vroeger
die in één slag het hele dorp, de
hele stad, het hele land en de hele
wereld veroveren.
Jarenlang zyn wij geplaagd met
het lied van de cowboy vol levens
lust en moed, die aan centen geen
gebrek had en van vrouwen, whiskey
en avontuur hield: de ouwe taaie,
jippie jippie jee. De draaiorgels speel
den hen^de slagersjongens schreeuw
den hetJ als ze rakelings met hun
fietswielen lungs uw tenen scheerden;
de jeugd brulde 't voor schooltijd, in
het vrije kwartier en als de school
uitging; door de radio placht een
fluwelen mannenstem de ouwe taaie
in de huiskamer te brengen en indien
een bepaalde persoon van boven de
veertig jaar, in de ogen van jonge
lieden beneden de twintig een "ouwe",
het misnoegen by deze figuren op
wekte, was 't gebruikelijke scheld
woord steevast „ouwe taaie".
Na ouwe taaie kwam héba-beriba,
dat niet zo'n lange adem heefc gehad
en nu zyn ze allebei verouderd. Het
publiek komt wel onmiddellijk weer
in vuur als een muzikant de wijsjes
inzet, maar ze liggen niet meer zo
gezegd in de mond bestorven.
Ze zijn verdrongen door Mariandel.
Op zichzelf een niet onaardig wy'sje,
dus wat dat betreft een verbetering
op het jippie, jippie jóe héé héé, maar
uit het Weens vertaald op een ma
nier, die een mens rillingen bezorgd.
Vandaag kunt ge overal waar ge
gaat, de volgende woorden opvangen:
„Mariandel andel-imdol, uit de
Wachauer landel-landel, zoet als-een
liefdeswoord klinkt telkens weer je
naam. En ieder jaar zal ik er zijn,
niet om de Donaustroom en ook niet
om de wijn."
Er is een soort Mariandelkoorts
over Nederland gekomen. De biosco
pen prolongeren de film van dienaam
weken, ondanks de afbrek ende critiek
in dag- en weekbladen, die schrijven
dat de sentimentaliteit van het product
afdruipt; de mensen zitten met neu
trale gezichten naar de film te kijken
totdat plotseling dat ene wijsje de
zaal in extase brengt. De radio heeft
deze populariteit van Mariandel dank»
baar aangegrepen on hoorspelen over
deze Weense favorite de wereld inge
zonden; in do schouwburgen draait
de operette Mariandel.
En tenslotte zouden wij graag
massa-psycholoog zyn om te kunnen
verklaren, waarom juist dit of dat
deuntje zo plotseling inslaat en een
ander, zeker zo aardig, niet. Wy
zien dat niet en verzuchten alleen
maar een beetje droevig: „o tyd, o
zeden".
18 October
Dit jaar vieren we het eerste lus
trum van onze bevrijding, Vieren is
misschien een groot woord, laten we
liever herdenken...
Deze herdenking is de voorafgaande
jaren nog altijd keurig en treffend
geregeld door een klein comité, dat
een stille tocht, een herdenkingsrede,
een plechtige H. Mis etc. organiseerde,
maar dat, als we goed zyn ingelicht,
niet meer bestaat en dus ook niets
meer organiseren zal.
En dat is jammer, want al doet de
tyd veel smartelijks vergeten en wist
hy langzaam maar zeker de wonden,
door de oorlog geslagen, weg, toch is
het zinvol ieder jaar nog even hen
te herdenken, die bij de bevryding
van Venray hun leven gaven. Onze
burgers, vaders en moeders, zoons en
dochters, onze bevrijders de Tommies,
die rusten op het ere-kerkhof en onze
vijanden de Duitsers, die mer. ver
weg van de bewoonde wereld achter
in de Peel hun laatste rustplaats
geeft.
Juist in die dagen heeft Venray
een onovertroffen gemeenschapszin
getoond en bloeide ondanks ellende
en smart naastenliefde op tussen
ruines en kraters, die wy heden ten
dage weer z:> node missen. Wy hopen
daarom van harte dat alsnog voor
18 October een kleine herdenking zal
worden georganiseerd, waarin de
gehele Venray se gemeenschap tonen
kan, dat het die zware, maar in
geestelijke zin ook soms mooie dagen,
van October 1944 en zijn dierbare
doden niet vergeten is.
25 jaren onderwijzer
Deze week herdacht dan Meester
Driessen van de Heijde de dag dat
hij voor 25 jaren benoemd werd als
onderwijzer aldaar. Ingevolge de wens
van de jubilaris werd dit feit heel
kalmpjes herdacht, zonder uitbundige
feestelijkheden. Wel werd na de
plechtige H. Mis een zinrijk cadeau
aangeboden, nl. een album met foto's
van al de leerlingen, die Meester
Driessen daar in zyn school op de
Heijde de moeilijke weg van het
a.b.c. en de tafeltjes heeft opgebracht,
gedurende de verlopen vyf en twintig
jaren.
En zo zyn ze in een grote stoet
aangekomen. Vaders, die nu hun
kleinste alweer bij dezelfde meester
hebben zitten, moeders, die nu de
lessen weer aan hun eigen kinderen
doorgeven. Het moet het hart van
een schoolmeester deugd doen, die
hele processie. En daardoor wordt
het leed van. een kapotte school en
van voor dienst opgeroepen onderwij
zers even weer verzacht. En wordt
weer nieuwe kracht geput voor de
generatie die nog op wat ontwikke
ling wacht.
Samenwerking
Er is bij gelegenheid van de ten
toonstelling veel gezegd over de
samenwerking van de standen onder
ling bij de voorbereiding en uitvoering
van deze tentoonstelling. Trouwens
de tentoonstelling zelf was daar ook
wel een sprekend bewys van. En vol
verwachting keek men naar de toe
komst.
Daarom was het een bepaald slechte
beurt van onze arbeiders afgevaardigd#
in de jongste raadsvergadering om
tegen beter weten in de tentoonstel
ling nog afbreuk proberen te doen.
En een slecht voorteken voor de toe
komst.
Sportnieuws S.V.Y.
Tevreden gir.g de SVV-aanbang jl.
Zondag huiswaarts. In een zeer span
nende wedstrijd, welke in een gelijk:
spel 1 1 eindigde, wist Venray de
sportclub Irene te weerstaan. Deze
sportclub ontstaan dcor fusie van
Tegelen, Teg Herten en Steyl, allen
vooraansl aande derde klassers, had
een naam van zo sterk te zijn, dat
geen enkele derde klasse er aan te
pas kwam. Juist iets voor Venray,
want 't beste spel wordt gewoonlijk
voor de sterkste ploeg bewaard.
In de eerste 'helft gaf Venray dan
ook een spel te zien, waar Irene niet
tegen opgewassen bleek.
Angstvallig moesten middenlinie
en binnenspelers terugkomen, om d9
achterhoede een helpende hand te
reiken. In de 22 minuten gebeurde
het dan toch, de linksbuiten krijgt
de bal toegespeeld, een schuiver en
onhoudbaar suist de bal in het net.
Enige minuten later breekt de
centervoor door, hy zal schieten, doch
de rechtsback van Irene grypt in en
goed ook. Want resoluut omarmt hij
de gereedstaande schutter en ver
keken is de kans.
Hier had de scheidsrechter moeten
ingrijpen en deze overtreding moeten
straffen met een penalty.
Wat zou het geweest zyn indien
Venray op deze wijze een voorsprong
van 2—0 had gekregen. Het bleef
echter tot aan de rust 1—0.
Na rust een geweldig opdringend
Tegelen. Kost wat kost moest eerst
gelijk gemaakt worden, om daarna
het winnende doelpunt te fabriceren.
Ofschoon Venray nu sterk in de ver
dediging gedrukt werd, bleven doel
punten uit. Enige keren brak Venray
langs centervoor en rechtsbuiten ge-
vaailijk door en mocht Tegelen de
handen dicht knypen, dat het geen
2—0 werd.
5 minuten voor het einde een
corner, een pracht voorzet, wat gehar
rewar voor het doel en de bal vloog
in het net 1 - 1Hiermede kwam het
einde, waarmede beide partijen heel
tevreden konden zyn.
Zondag gaat de reis naar Mill. Om
de punten mee naar Venray te bren
gen jongens, zal het hard werken
zyn. Mill is op eigen terrein een
gevaarlijke tegenstander. Onderschat
de tegenpartij niet.
Het tweede speelt thuis, na een
Zondag rust gehad te hebben, tegen
Venl. Boys 2. Jongens zorgt vooreen
overwinning. De trouwe supporters
komen je aanmoedigen.
Het derde begon de competitie goed
door een van de sterkste met 3—1
te winnen.
Het vorig jaar hebb9nwy dicht by
een kampioenskans gestaan, dit jaar
wordt het absoluut.... kampioen.
Bestuur en leiders staan achter U.
Voorwaarts - hoger op.
Het vierde start Zondag in de
nieuwe competitie.
Boys over heel de lyn succes
Jeugdvoetbal.
Venray A—1 behaalde haar eerste
overwinning op Venray A2
Het krachtverschil was te groot
en deze eerste wedstrijd bracht dus
op gemakkelijke wy'ze de puntjes
binnen 0—5.
Zondag gaat A-i naar Horst om
daar Wittenliorst A—2 te bekampen.
Deze wedstrijd kan en moet dooi
de onzen geworden worden. De ach
terhoede zorge er voor, dat ze ach
terblijft en niet te ver naar voren
dringt.
Venray A 2 krijgt-Horst A—1 op
b;zoek. De eerste competitiewedstrijd
is door Horst A— 1 verloren, dus
jongens van A 2 zet je schrap.
Venray B—1" haalde de eerste
winstpuntjes in Horst binnen. Goed
zo boys
Venray B—2 gaat naar Sevenum
en we zijn benieuwd naar de uitslag.
Voor goedkope en mooie
HET WARENHUIS
fa. Th. Pouwels Zn. Hofstr. Tel. 509
