P PERIKELEN nt* Belastingverlaging een teleurstelling. bij emigratie. m 9.... WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN BEL BIJ BRAND 39 2 ZIEKEN-TRIDUUM De aanstaande Verkiezing voor den Gemeenteraad. 0. Zaterdag 18 Juni 1949 No. 24 Zeventigste Jaargang Druk en Uitgave Firma van den Munckliof Drukkerij Kantoorboekhandel Grootestraat 28 Telefoon K 47S0 512 Postrekening 150652 MAAS Advertentieprijzen op aanvraag verstrekt Abonnementsprijs per kwartaal: voor Venray fl 1.00 buiten Venray fl 1.20 uitsluitend vooruitbet. Welvaart gered, niet verbeterd In de Troonrede reeds werd ons een belastingverlaging in uitzicht gesteld, hoewel niemand in Nederland in 't algemeen op timistisch gestemd is met be trekking tot de snelheid, waar mee aangekondige maatregelen der regering worden uitgevoerd, menen wij toch dat de nu in de steigers staande wetten rijkelijk laat komen. Om niet te spreken van te laat, vooral wanneer wy zien naar de nagestreefde doel einden van deze nieuwe ontwer pen. Eer. gedetailleerde beschouwing, waarbij alle facetten van de komende wijzigingen onzer belastingwetten worden belicht, achten wij niet juist op dit moment, nu de ontwerpen amper ter wereld zijn. De toekomst biedt ons daartoe volop gelegenheid. Doch de belangrijkste vraag, die be antwoord dient te worden is in hoe verre de wijzigingen er aan mee werken de op ons volk liggende lasten te verlichten en de volkswel vaart te vergroten. Opnieuw moeten wy hierbij vast stellen, dat wy een alleszins sombere toekomst tegemoet gaan. De op handen zijnde maatregelen dienen slechts om het welvaartspeil van .ons land te redden, niet om dat te verbeteren. En de aangekondigde vei laging der belastingen zal slechts een verplaatsing van druk tengevolge hebben, allerminst een vermindering van lasten. By een beschouwing in vogelvlucht komen wy allereerst in aanraking met een aantal economische vraag stukken, die reeds lang om oplossing vragen, zoals cat der huren, vergoe dingen aan oorlogsslachtoffers, subsi dies, werkgelegenheid, gebrek aan risicodragend vermogen. Een aantal van deze rotte plekken in ons economisch bestel denkt men door wijziging van de belastingpoli- tiek te kunnen genezen, zonder op nieuw de sector der vrije inkomsten besteding aan te tasten. Hieruit zien wij reeds, dat het de regering niet mogelijk is, de vrije inkomstenbesteding te verruimen. Wie dit verwacht heeft en dat zijn er velen - zal stellig bedrogen uitkomen. De spaarmogelykheden, voor velen dringend noodzakelijk, zullea niet toenemen, althans niet voor de enkeling, het individu. Door wijziging van de afschry vings- politiek, wil men de financiële positie van het bedrijfsleven versterken. Dit is volkomen juist. In principe kent men hier de leer der vervangings waarde, hetgeen een ombuigen bete kent in de juiste economische richting waar voorheen op een dwaalspoor werd vertoefd. Bovendien tracht men door de dividendbeperking, de winstuitkering te beperken. Enerzijds dus een ver groting van de winstmogelijkheid versterkt door het afzwakken van de ondernemingsbelasting ander zijds een beperking van de mogelijk heid tot uitkering der winst. Het resultaat is duidelijk: het bedrijfsleven wordt tot investeren gedwongen, tot een expansie, om de werkgelegenheid te verruimen en de efficiency op te voeren. Twee fouten. Men maakt hier twee cardinale fouten. De bedryfspolitiek wordt in de eerste plaats volkomen onderge schikt gemaakt aan de financiering. Men gaat straks tot expansie over, terwijl men in meerdere bedrijven geen behoefte heeft aan expansie. In de toekomst gaat men een bedrijf uitbouwen, omdat het geld aanwezig is. Niets is gevaarlijker. Eerst behoort er behoefte aan dat bedrijf of aan die uitbreiding te be staan en daarna zoekt men naar de middelen tot financiering. De beoogde belastingpolitiek zal ongetwijfeld leiden tot investeringen in verkeerde richting en daarmee tot kapitaalver nietiging. Ons tweede bezwaar richt zich tegen de onvermijdelijke kapitaal concentratie, die van deze politiek een gevolg moet zyn. De inkomens der bedrijven, verdeeld door de uit kering aan de spaarders word9n over de maatschappij verspreid en scheppen hierdoor de gelegenheid om nieuwe bedrijven te bouwen en kleinere te doen uitgroeien. Dit wordt door een dividentstop onmogelijk gemaakt. Bevoorrechten en bezitlozen Het zyn nu de grote bedrijven, die versterkt worden. Een versterking, die door de overheid wordt bevor derd. De grotere bedrijven zullen een ongekende kracht krijgen. Dit moet medewerken aan de verprolitarisering van ons volk. De overheid, die geacht wordt de belangen van een geheel volk voor te staan, gaat er toe ov6r een klasse van bevoorrechten te scheppsr», waar slechts een klasse van bezitlozen tegenover staat. Opnieuw zal uit de op handen zynde maatregelen blijken, dat men van zins is de reeds zo gehavende midden klasse in ons volk weg te vagen. De monopolievorming zal toenemen- Steeds meer kleinbedrijven worden de weg naar de ondergang opgedreven Niet moeilijk is het thans de gevolgen van deze koers te voorzien. Zy zal er slechts toe leiden, dat de Neder landse industrie op de duur uit een klein aantal industriële kolossen be staat, die de markt gaan beheersen. Men zal in de verre toekomst in zien, dat dergelijke monsterbedryven, die een zeer grote macht in handen van enkelen stelt, tot grote maat schappelijke nadelen aanleiding kun nen geven. De weg terug is dan helaas niet meer mogelijk. Op dit moment zal men beseffen, dat de enige mogelijkheid dan nog slechts ligt in de socialisatie der industrie, waarbij de staat de leiding in de industrie aan zich trekt en het staats- kapitalisme een feit wordt. Zo leert ons het voorgaande, dat het ontstaan van maatschappelijke wantoestanden dikwijls niet te danken is aan het vrije spel der economische krachten, maar dat de sociale uitwas sen juist ontstaan door een te ver gaand ingrijpen van de staat in het economisch leven. De gelegenheid ontbreekt ons een inzicht te geven in de gevolgen van de op handen zijnde verlaging der inkomsten- en loonbelasting, gekop- keld aan de afschaffing van de subsi dies en de huurpolitiek.Zo zij ons mocht worden geboden, zal zy ons een beeld van de toekomst geven, dat helaas niet meer opwekkend is, dan hetgeen de dag van vandaag ons biedt. Dr. H. R. MES icceSslcA Zolang de wereld bestaat, is de processie steeds beschouwd als een godsdienstige uiting, niet van de enkeling, maar van de gemeenschap. De heidenen hadden reeds hun pro cessies en de christenen namen dit gebruik over, zeker toen er vrede was in de Kerk. Het ging spontaan, dat de mensen by elkaar kwamen om openlijk, op de straat, voor hun ge loof te getuigen en in deze daad van gemeenschappelijke godsverering een prikkel vonden om aan hun geloofsbelevenis een speciaal feestelijk karakter te geven. Het was de geestelijkheid die te Rome met de Paus aan het hoofd zich 's morgens in processie naar de titel kerk begaf voor de viering van de heilige geheimen. Of ze gingen in optocht naar de begraafplaatsen der martelaren om hun voorspraak in te roepen en hun roemvolle marteldood te huldigen. Later werden er processies gehouden voor alle mogelijke doeleinden. Het waren bidprocessies in tijden van bijzondere nood om verlost te blijven van pest, hongersnood en oorlog, boete processies om God eerherstel te bren gen voor de zonden van heel de ge meenschap, zoals wy dit thans nog kennen in de bloedprocessie te Brugge, in de springprocessie te Echlernacli in Luxemburg, in de. Goede Week- processie te Sevilla. Nog steeds kent de liturgie ver schillende processies, de kaarsen- processie op 2 Februari, de palm- processie op Palm-Zor.dag, de laatste gang naar het grai; vroeger brachten de gelovigen in processie hun offer gaven naar het altaar. Hoe zuidelijker men komt, des te meer voorliefde heeft men voor pro cessies, waar de stralende zonnige hemel voor een goed deel bijdraagt. Daar vinden wy in de processies min of meer het uitwendig karakter der zuidelijke godsdienstigheid weerspie geld. De katholieken van Brazilië zyn over het algemeen geen steunpilaren van de Kerk, maar de feestelijkheid van hun processies zal door ons Noorderlingen niet verbeterd of over troffen worden. Er is nog steeds een processie, die by ons de kroon spant, de processie met Ons Heer door de straten. Denken we hier aan de processie te Laren en de nog veel mooiere te Genzano in Italië. De kluizenaar van het taber nakel wordt in triomf rondgedragen om er ons aan te herinneren, dat Hy de koning is van hemel en aarde en dat heel de schepping de spreekbuis van zijn goddelijkheid is. Laten de protestanten nog zo hard protest aantekenen tegen onze pro cessie-vrijheid, wy moeten op de bres blyven staan. Wy dringen onze ge loofsovertuiging niet aan anderen op, maar we hebben de plicht ook in het openbaar te getuigen van ons geloof. En wie de kracht en de schoonheid van een processie wil begrijpen, late zich door ooggetuigen het'ontroerend verhaal vertellen van de Sacraments processie en de kaarsenprocessie te Lourdes. Dan zal hy begrijpen, wat een processie intens beleefd, voor onze Wij hebben als eens gewezen op de perikelen, die men bij emigratie moet overwinnen, voornamelijk op de ver eisten waaraan de man moet voldoen, Daarmee hebben wy onbewust toege geven aan de neiging, die er vrijwel bij alle emigranten bestaat, om de man als hoofdzaak te beschouwen. Toch is dit in wezen niet juist, als wij de vrijgezellen er even builen laten (maar dan vrijgezellen die niet verloofd zyn, want voor de verloofde die te eniger tyd hoopt haar toe komstige echtgenoot naar het vreem de land te volgen, gelden dezelfde eisen als voor de vrouw van de emigrant). Het al of niet slagen van de huwde emigrant is niet alleen van hem persoonlijk afhankelijk, maar voor een belangrijk gedeelte van de vrouw. De ervaring heeft zelfs aange toond, dat het juist de eigenschappen van de vrouw zijn, die het slagen of mislukken bepalen. Wij kennen bijvoorbeeld een geval van een emigrant, die vol goede moed naar Zuid-Afrika toog, vergezeld van zyn gezin en die een betrekking-'kreeg te vervullen waar hy het best haar zijn zin had. De vrouw echter, die uiteraard de gehele dag thuis was, en voor het gezin moest zorgen zoals zij ook in Nederland doet, kwam daar voor de eenzaamheid te staan, de eenzaamheid die men zelfs in de grote stad kent: los van ieder, aan gewezen op zich zelf en het duurde niet lang of zy kreeg heimwee naar het vaderland, naar de familie, naai de kennissen, die vroeger bij haar kwamen oplopen, een kop koffie drinken, gezamelyk gezellig gingen winkelen en wat dies meer zij. Dit alles moest zy missen. Haar kennismaking moest opnieuw worden opgebouwd, maar daartoe bezat zij niet de kracht of de flair, hoe men het noemen wil. Aanpassen Yan de vrouw vooral wordt dus veel aanpassingsvermogen geëist. In het geval, dac wij op het oog hebben, leidde gebrek daaraan er toe, dat de man gedwongen werd naar Holland terug te keren, wilde hy niet voor een gezins-debacle komen te staan, want het heimwee verteerde de vrouw zo erg, dat haar gezondheid ermee gemoeid was. En toch had zij haar man en haar kinderen dagelijks om zich heen Voor de vrouw geldt daarom in de eerste plaats, misschien nog meer dan voor de man, dat zij zich reeds vóór het vertrek naar don vreemde, in de taal van hetland dient te bekwa men. Als huisvrouw komt ook zy dage lijks voor de noodzaak te staan zich verstaanbaar te maken in de winkels aan de deur en overal waar zy zich heen begeeft om inkopen te doen of' voorbereidende maatregelen moet treffen, die de dagelijkse gang van het huisgezin nodig heeft. Materiaal-zorgen. Er wordt dikwijls de vraag gesteld of men huisraad en gereedsshappen mag meenemen. Deze vraag kan over het algemeen bevestigend beantwoord worden, maar men moet vooraf een uitvoervergun ning aanvragen by de inspecteur der invoerrechten en accijnzen in d9 plaats waar men woont. Er moet dan een lijst in tweevoud worden inge vuld, waarin een opsomming wordt gegeven alle gebruikte artikelen, onder vermelding van de waarde er van. Wil men ook nieuwe artikelen meenemen, dan moet men zich wen- simt Dufidtit Hoe vaak hoor ik zo, weer eens even in Patria terug, den Hollander een oordeel over de Fransman uit spreken, dat ver bezijden de waarheid is. De doorsnee Fransman is evenmin lui, immoreel, onevenwichtig en ziekelijk gebrand op politieke relletjes als of ik. Hy is alleen het gehele gedoe z'n grote goede land zó beu, dat 33 pet. van z'n kiezende landgenoten nu maar eens niet zyn gaan kiezen, ,,'t helpt toch geen steek meer..." Ik heb een goede buur, 'm'sieur Dupont, afdelings-chef de bureau by de Air France en een brave zoon van Marianne. Iedere morgen om 8 uur duikt hy de ondergrondse in, die hem naar z'n werk brengt, na eerst zyn onafschei delijk krantje te hebben gekocht en staat rustig te lezen terwijl de trein voortraast. En begint de langen lieven dag met zich fiks te ergeren... Tien tegen één is er weer de een of andere hogere functionaris van dóór met idem zovele millioentjes van m'sieur Dupont's zuur verdiende en den tot de Centrale Dienst voor in- en uitvoer te 's-Gravenhage. De lijst moet dan in drievoud worden inge vuld. Voor ^het meenemen van ge reedschappen heeft men de goedkeu ring nodig in feite heet dit: advies van de bedrijfsgroep of het rijksbureau, waaronder men ressor teert. Slechts op dit (gunstige) advies wordt toestemming tot uitvoer ver leend. Dat met emigratie heel wat amb tenarij is gemoeid, hebben wij al eens eerder betoogd, doch de inter nationale omstandigheden zijn nu eenmaal zo, dat er op de hierboven aangegeven punten althans niet van kan worden afgeweken. Dat er in een ander opzicht niet enige vereenvoudiging in zou kunnen worden aangebracht, zouden wij niet gaarne wil Ier. beweren. Het is niet onmogelijk, dat er in de nabije toekomst enige verbetering zal komen, daar er onlangs een com missie is ingesteld, die de agrarische emigratie moet onderzoeken en als wy wel zijn ingelicht, heeft deze commissie vooral tot taak de taak verdeling tussen de diverse instanties die zich thans nog met de voorberei ding tot de emigratie bezig houden, scherper af te bakenen en er enige orde in te brengen, die de vlotheid van werken kan bevorderen. Vanwege de Centrale Stichting Landbouw-Eraigratie wordt thans een onderzoek ingesteld in Canada, om nieuwe contracten te leggen. Hieruit kan wel iets goeds voortvloeien, war.t zelfs de organisatie in Canada is nog niet van dien aard, dat men daarmee vrede kan hebben. ziel kan betekenen. P. H. RONGEN O.C.R. met de normale tegenzin belastingcentjes. En er natuurlijk on aantastbaar vandoor, gezien z'n nauw keurige kennis van de morele en ambtelijke gedragingen van de heren handhavers en de verdedigers van Recht en Orde. De corruptie heeft vormen aange nomen, fantastischer dan ooit te voren. In de plaats van myn inwoning werd kortelings de commissaris van politie gearresteerd omdat Zyne Weledel gestrenge reeds langer dan 2 jaar de opperste leiding in handen had van de best georganiseerde autodieven bende in de omgeving van Parijs... Toen myn vrouw verleden week de weg vroeg aan een politieagent stond deze haar zeer hoffelijk te woord en wilde vervolgens weten welke nationa liteit ze er op na hield. „Hollandse..." „AhaEnne... draagt U vreemd geld by U?" „Nee. Maar worden we nu ook al op straat gecontroleerd?" „Natuurlijk niet, madamelachte Hermandad trouwhartig. Ik vraag U alleen maar uit zakelijke belang stelling. Ik heb hier iedere middag dienst van 3 tot 7 en mocht U ooit iets hebben... ik betaal de hoogste prijs Is het nu zo'n héél groot wonder, dat m'sieur Dupont en 33 pet. van alle Franse kiezers opgegeven hebben Al langer dan dertig jaar zit dit kostelyke land in de grootste misère en iedereen die het wilde redden, faalde grandioos. Toen generaal de Gaulle met veel bombarie Parys binnentrok, dacht schier ie.dereen, dat nu toch duidelijk wel het uur der „zorgen bevrijding" had geslagen,om «andermaal te worden teleurgesteld. De Gaulle achtte z'n „moment" nog niet gekomen en wilde afwachten, ook al uit vrees om voor een tweede Franco in het buitenland te zullen worden uitgemaakt. Onmiddellijk nam leider Thorez z'n kans waar en kreet van de daken, dat zijn communisme een nationaal- communisme was, onafhankelijk van Moskou. Enkele dagen later zat meneer in het vliegtuig naar Moskou, om verse bevelen en kapitalen te vergaren voor de volgende stakingen... M'sieur Dupont was er bijna inge vlogen. Nu ja, als niemand het dan kon, dan in vredesnaam die commu nisten maar eens proberen. Net op tyd kwam de ontmaskering van Thorez... Frankrijk is totaal ontredderd. Het land waaraan bakermat en groei van onze Westerse beschaving steeds zo terecht waren toevertrouwd, is niet zouder reden zozeer afgezakt... De rechtszekerheid is een trieste grap geworden, politie, justitie,douane kortom het gehele ambtenarencorps, is corrupt tot op het been. De arbeider verdient te veel om er aan te sterven, te weinig om er van te leven op een dragelijke manier. Heel de innerlijke .constructie en de vroeger zo grote reputatie van „La donee France" is naar de haaien... Twee derde van Frankryk's kiezers gaan het nu wéér eens proberen. Maar... met wie? D. Dat belooft wat te worden En het gaat al de goede kant uit ook Wy kunnen-nog niet zeggen, alles staat klaar, maar we durven wel zeggen: alles KOMT klaar voor het feest. De zieken hebben verleden week by het lezen van het stukje: „Zieken allerlei herinneringen gehad aan de mooie dagen van ver leden jaar, maar de gezonden hadden ook herinneringen. Veel die over eenkomen met die van de zieken. Wat hebt U goed geholpen Als U de helpende hand niet had uit gestoken op zo'n royale manier, dan had het nooit zo van elkaar geko men. Weet U nog: druiven, taart, appels, peren, bonbons, vlees, kip, enz. Sommige zieken kwam9n 's avonds thuis en weet IJ wat ze het eerste zeiden „Lekker gegeten, dat we hebben". Dat was een pluim voor U. Maar ook nu rekenen we weer op GEZONDEN Weet U: ieder jaar beter en ieder jaar meer zieken. Dit jaar krijgen we er zegge en schrijve: HONDERD VIJFTIG. Kolossaal. Een grootstad is er niets by. Maar.dat komt ook hoger uit in de ping-ping. Haalt je de koekkoek. Bovendien hebben we eigen spullen nodig. Kalmpjes aan natuurlijk, maar we kunnen niet aan het lenen blijven. Verleden jaar hebben we alles aan materiaal moeten lenen. En als je spullen van een ander leent, dan blyft toch altijd een heel bijzondere voorzichtigheid ervoor. Pas op voor dit, wees voorzichtig met dat. Niet mee stoten, niet mee schuiven. Als je iets uitleent, ben je toch altijd bang, dat het kapot terugkomt. Zeg nu zelf. Het is een grote zorg: kunnen we onze zieken weer bieden, wat we verleden jaar boden. Ja En daarbij rekenen we weer op D. Gezonden, willen we weer afspreken: ui% dank aan O.L. Heer voor uw eigen gezondheid, wie neemt een zieke voor zyn rekening Voor EEN TIENTJE (neen, geen tientje van je rozenkrans, maar een uit je portemonnaie). Doe zo'n blauw briefje met een tien er op in een envelop en zet er op: Ziekentriduum, Patersklooster, Venray. Kan het voor 25 Juni Ja, maar een tientje, dat is my teveel, dat kan bruin niet trekken. Laat bruin' dan maar wat minder trekken. Alles helpt Van de week hebben we een enthousiaste vergadering gehad van de propagandisten. Ze zijn geladen en ze trekken er op uit. U weet wel waarvoor. Ze komen om de gaven in natura. U ziet wel wie er aan de deur komt. En nu last not least. Hoe komen de zieken in St. Anna. Met een auto Verleden jaar was U allen spontaan in de opgave. Mogen we weer zo spoedig mogelijk van U horen: „Ik wil myn wagen vol geladen Dat belooft wat te worden dit jaar: EEN GJtOOT GESCHENK VAN DE GEZONDEN AAN DE ZIEKEN Nog enkele dagen en de vrye burger kan weer van zijn rechten gebruik maken om zyn vertegen woordiging in de Gemeenteraad te kiezen. Enkele minuten is hij weer de grote man, voor wie de aspirant raadsleden beven, want enkele minu ten mag hy de Koning Kiezer als scepter het rode potlood hanteren, om daarna als naamlozen weer onder te gaan in de grote kudde, die men stemvee noemt. De mens van tegenwoordig is nuchter, hy gaat naar het stemlokaal en weer terug. Er is weinig meer over van de romantiek van vroeger jaren, toen bierfestynen en schone redevoeringen reeds weken tevoren het geachte publiek van Venray in de waan brachten, dat Jan of Piet zus of zo, gewoonweg HET raadslid was, zonder wie Venray onherroepelijk in de korst mogelijke tyd tot onder gaan gedoemd was. Neen, de mens van heden is veel nuchterder, mag er in kleine kring nog wel eens heftig gedebatteerd worden over het te behalen aantal stemmen, de mensen hebben er hun eigen gedachten over en vinden het wel goed. Niettemin, we zyn vrye burgers en hebben als zodanig rechten en plichten. En zo tijgen we Donderdag a.s. naar de stemlokalen, maken hethokje rood van di6gene, die we het meeste ap- presiëren en verdwijnen weer voor drie jaren. Hier volgen dan nogmaals de ver schillende lijsten 1 Pubben P. M. H., Merselo Reintjes, G. H., Leunen Wismans, M. H., Ysselsteyn Houben, P. J. M. J., Veulen Claessens, G. F., Ysselsteyn Arts, J. E. H., Merselo Selder, W., Wilhelminastraat de Bruyn, J. A. C., Langstraat van Boven, J. H., Jan Hensenstraat Odenhoven, H. B., Overloonseweg Janssen, L. H., Lull Sanders, J., Eindstraat Peeters, W. G. J., Langeweg Janssen,-geb. van Daal, M. N. J., Willemstraat Verheijen, W. G., Gasstraat Wintels, Th. G., Henseniusstraat Janssen, F. P., Stationsweg Vermeulen, M.A.H.H., Gr. Markt van Hettema, W. D., Stationsweg Ebberink, II. J., Marktstraat Poels, G. H. H., Draalstraat Schoester, P., Oostsingel van Haaren, A. F. M., Kempweg Janssen, H. J. A., Henseniusplein Camps, J. Th. A. L., Oostrum Oomens, P. J. I., Kempweg 5 Ousters, G., Oirlo Steegs, P. J., Castenray van den Beuken, P. M., Oirlo Duykers, P. M., Castenray 6 Maas, H. A., Heide van Osch, L. H., Heide Camps, J. G., Heide Willems, P. A. Th.. Heide 7 Derickx, A. J. M., Oostrum Martens, H. W. J., Leunen Jaspers, A. W., Ysselsteyn van den Berg, P. J. A., Oirlo Wij wagen ons niet aan een prog nose, het lot en 's mensen handelwijze zyn immer o, zo grillig, maar voor de liefhebbers volgt hieronder een klein overzicht van de strijd in 1946. De toekomst zal leren, hoe de uitslag dit jaar zal zyn. De lyst Wintels behaalde in 1946, 894 stemmen, waarvan 789 uit Venray-kom. De lijst Peters, 405, waarvan 75 op de kerkdorpen. De lyst Oosterbaan, 476, waarvan 442 uit de kom. De lyst Ousters, 675, waarvan 241 uit Oostrum en 377 uit Oirlo. De lyst H. Janssen, 260, waarvan 191 uit de kom. De lyst Odenhoven, 1072, waarvan 160 op de kerkdorpen. De lyst Steeghs, 252, waarvan 160 te Castenray. De lyst Pubben, 1726, waarvan 481 uit Leunen, 172 uit Heide, 284 uit Ysselsteyn en 351 uit Merselo. Totaal aantal geldige stemmen in 1946 uitgebracht was 5760. Er is nu een lyst minder en terwyl bovendien degroepen anders verdeeld zyn. Zo hebben de arbeiders zich ge splitst in kom en kerkdorpen. De Heide komt apart, Oirlo en Castenray zijn samen gekomen enz., maar er zullen Donderdagavond toch wel ver schillenden zyn die de uitslag al ge raden hebben, maar daar moet men hogere politiek voor kennen en zover zyn we nog niet. Hopenlyk doet iedere kiezer zyn plicht en stemt hy tot heil van de gemeente, opdat wy een be hoorlijke volksvertegenwoordiging op het stadhuis krygen, die veel en vruchtbaar werk voor onze gemeente kan doen. Intussen wensen wy alle aspirant leden goede vaart en behouden wacht op de dit jaar nog al kalme ver- DERDE RONDE itan \yencay. Morgen Zondag houdt de Venrayse Wielerclub haar Derde Ronde van Venray, waarin de sterke jonge ren ners, zoowel senioren als junioren weer hun beste krachten zullen geven. De Venrayse Wielerclub, uit wier midden de Noord-Limburgse Wieler bond is ontstaan, die tot aller tevre denheid waakt over de belangen der jonge renners, heeft een goede naam verworven bij allen, die dit soort wielersport prefereren boven de offi ciële rondes van de N.W.U. En zy zorgen er ongetwijfeld voor die naam ook eer aan te doen en voor een prima organisatie zorgdra gen. Het bestuur van Huize St. Ser- vatius "heeft weer welwillend als altyd toestemming gegeven de ronde op haar terrein te verrijden en zo heeft men een prachtige course, waarop de renners zich ook volledig kunnen geven. En dat zal wel moeten, want de „vreemde" renners zullen er alles op zetten, de leeuw in zyn eigen hol te verslaan. Vooral bij de junioren zal de stryd hevig zijn, daar Bergmans, Voesten en Willems die aan kop staan in het algemeen klassement, moeten sneu velen. Maar deze zullen alles op alles zetten om in Venray zelf te winnen en zo zal ook tussen deze drie een vinnige stryd ontstaan, waarin we ditmaal Willems een zeer goede kans geven, de eeuwige derde, die nu vast

Peel en Maas | 1949 | | pagina 1