Qnze Hóede mdeten....
Allerheiligen
WEEKBLAD VOOR VENRAY EN OMSTREKEN
4jet mcïeel mlzi{n
van de soldaat.
Zaterdag 30 October 1948 No. 43
Negen en Zestigste Jaargang
Druk en Uitgave
Firma van den Munckhof
Drukkerij
Kantoorboekhandel
Grootestraat 28
Telefoon K 4780 512
Postrekening 150652
PEEL EN MAAS
Advertentieprijzen
op aanvraag verstrekt
Abonnementsprijs
per kwartaal:
voor Venray fl 1.G0
buiten Venray fl 1.20
uitsluitend vooruitbet.
Ook het feest van de
ongekroonde Heiligen
Met Allerheiligen vieren we niet
uitsluitend de grote heiligen, de hei
ligen met een nimbus, een reliek
schrijn, altaren, kapellen en bede
vaarten, maar gedenken we eveneens
al die doodgewone hemelbewoners, die
de goede strijd gestreden hebben en
zjj het ook hinkend en strompelend
bi.; Petrus' poort zijn aangekomen en
nu de eer genieten hun voeten te
mogen steken onder Gods eigen tafel
en in de hemel werkelijk kind aan
huis zijn.
Niemand kent het getal der geluk
zaligen, der uitverkorenen. Christus
heeft de weg, die naar de hemel leidt,
eng genoemd. In onze tijd had Hij
zeker het beeld van de hordeloop ge
bruikt. Geen sterveling heeft ooit
inzage gehad in het grootboek van
0,L. Heer. Daarom kunnen we slechts
gissen.
Het enige motief, dat ons ver
trouwen kan geven, is de gedachte,
dat onze Rechter de Gód van alle
goedheid en barmhartigheid is. Zou
Christus als onze Verlosser en Zalig
maker geen verpletterend fiasco lijden,
als er op den oordeelsdag meer bokken
dan schapen zouden zijn
Wat zou Satan smadelijk lachen
over deze vernedering van den Koning
der heerlijkheid
Niemand krijgt den hemel cadeau.
We moeten er allen voor werken,
bidden en lijden. De een trekt er op
uit met vlagen wimpel, laat zich door
geen enkele hinderpaal weerhouden
en heelt er letterlijk alles voor over.
Met klokkongelui wordt hy dan ook
binnengehaald. Maar dit zyn uitzon
deringen. Een ander plaveit zijn hemel-
weg met goede, maar slappe voor
nemens en zoekt er langs allerlei om
wegen te komen. Hy wordt doorzijn
hartstochten van hot naar haar ge
trokken en laat zich steeds vallen
naar de zijde van de minste weerstand.
Zijn kans op de hemel, zou men zo
zeggen, is vaak niet meer dan een
dubbeltje op zijn kant, maar Gods
barmhartigheid is heel wat groter
dan de armzaligheid en de lamlendig
heid van de mens. Velen komen er
als het ware binnen per abuis, meer
uit geluk dan uit braafheid.
Ze hebben hun hele leven lang zich
om God noch gebod druk gemaakt,
maar in de allerlaatste minuut, mis
schien zelis in de allerlaatste seconde
van hun bestaan werden ze opeens
gegrepen door Gods barmhartigheid.
Zy zyn werkelijk de winners van het
grote lot.
De kortste en veiligste weg naai
den hemel is de weg van de plicht.
De plicht komt op de eerste plaats,
niet het gebed. Christus zelf zegt, dat
niet degenen,die Heer! Heer! roepen
zullen ingaan in het rijk der hemelen,
maar wel degenen, die den wil van
de Hemelse Vader volbrengen. Deze
plicht moet echter breed en ruim
worden opgevat: tegenover God, tegen
over onszelf, tegenover onze naasten.
Dan wordt de vervulling van onze
plicht de taak die God zelf ons op
de schouders- heeft gelegd een
voortdurend gebed, een wezenlyke
verheerlijking van Gods grootheiden
almacht.
Iedere mens, die verstandig wil zijn,
moet er voor zorgen iets goeds op
zyn actief te hebben als een appeltje
voor den dorstb.v. daadwerkelijke
liefde voor zyn ouders, dad6n van
naastenliefde, die hem zelf geld, pyn
of moeite kosten, eerbied voor alles
wat met Kerk en priesterschap sa
menhangt. Het behoeft niet veel te
zyn, maar als er in ons niets goeds
is, kan Gods genade in ons niet in
haken. Dan wordt onze ziel als een
gladde aal, waar zelfs God geen hou
vast aan heeft.
Zeker is zeker en dat geldt minstens
van de hemel. Do rechtvaardige zal
er wel vanzelf komen, maar de zon
daar korrt er even stellig, als hy op
recht ren eerlyk zyn zonden biecht,
als hy er naar iedere val naar streeft
zo spoedig mogelijk weer in staat van
genade terug te keren. Wie echt uit
zijn hart kan bidden Heer, wees my.
zondaar genadig, slaat er nog niet zó
slecht voor, want wy zullen niet
zalig worden om wille van onze ver
diensten, die zeer schamel zyn, maar
om wille van Gods barmhartigheid,
die oneindig is.
P. H. RONGEN O.C.R.
Een rolletje pepermunt en
een pakje sigaretten
zijn niet genoeg.
Het is de taak van heel ons
Katholiek Nederland, er voor. te
zorgen, dat de soldaten, die hu
in Indië zyn, straks als goede
Katholieke mannen terugkomen.
In de twee jaar dat ons thuis
front werkt, is de Katholieke
gemeenschap zich hiervan nog
De Raad presenteert de rekening.
Definitieve oplossing gevraagd voor:
1. 50 prefab woningen. 2. Mestvaalt.
3. Grond UL.O-school. 4. Kamp Josefina.
5. Kamp "ïsselsteyn. 6. Vredepeel.
Een tamelyk onschuldige agenda
liet niet merken, dat er onweer op
komst was, een onweer, dat los
brak toen de rondvraag begon en
waarin B. en W. alle mogelijke
moeite had de Raad in toom te
houden.
Er werden harde noten gekraakt,
maar zoals een der Raadsleden het
terecht uitdrukte: „Het is letterlijk
en figuurlijk de tijd ervoor, dat
noten gekraakt worden."
Wethouder PUBBEN, die de ver
gadering presideerde, had kennelijk
dergelijke strafpredicaties niet ver
wacht en het was dan voor hem ook
niet prettig, tegen dit noodweer op
te moeten tornen.
Maar laten we beginnen by het
begin.
ZACHT WEER
Na de opening met gebed deelde
de VOORZITTER mede, dat de heer
Burgemeester op doktersadvies de
leiding van deze vergadering nog
niet op zich kon nemen en sprak de
hoop uit, dat de heer Burgemeester
weer spoedig geheel hersteld zou
zijn.
Op de notulen, punt i van de
agenda van de openbare vergadering
van 7 Mei, 6 en 12 Juli, 6, 10 en 20
Sept. 1948, had nu slechts de heer
VAN HAREN een kleine opmerking.
De ingekomen stukken behelsde
ditmaal een" brief van Ged. Staten,
dat de wijziging van de verordening
der vermakelijkheidsbelasting, door
de Raad goedgekeurd op 6 Juli j.l.
is goedgekeurd.
Hiermede is dus de verhoogde
vermakelijkheidsbelasting een vol
dongen feit geworden en zal liet
voor U en mij betalen worden.
Verder keurde Ged. Staten het be
sluit tot aankoop der barakken van
het Kamp Endepoel goed en beide
stukken werden voor kennisgeving
aangenomen.
Een schrijven van de Ned. Bond
van Petroleumdetaillisten over het
venten van petroleum, maakte de
heer Fr. JANSSEN nieuwsgierig, die
wel eens wilde weten wat hier nu
in stond. Het bleek, dat om bescher
ming gevraagd werd voor de plaatse
lijke petroleumhandelaren, maar de
plaatselijk politie hield daar voldoen
de rekening mee door het uitreiken
van ventersvergunning.
niet voldoende bewust geworden.
In deze zin sprak vice admiraal L.
A. C. M. Doorman, directeur van
Katholiek Thuisfront zich deze week
uit op een persconferentie te Utrecht.
Nog te veel denkt men uitsluitend
aan de welzijnsverzorging van de
militair, die voor de NIWIN liet
hoofddoel moet zyn.
De taak, die daarnaast op het
Kath. Thuisfront rust, is door per
soonlijke activiteit het contact van
de mannen in Indië met de Kerk
en hun parochie levenden bewust
te houden.
Hoe goed het ook is de militairen
in Indonesië pakjes toe te zenden
en hun door hartelijkheid te tonen
hoe de Nederlanders thuis met hen
medeleven, hoger ligt de apostolische
opdracht, de gemeenschapsband met
hen te versterken.
Doch hiermee is het werk van 't
Thuisfront nog niet uitgeput.
Het moet de aalmoezeniers een
steun in de rug zyn. De soldaten
moeten niet alleen bereikt worden
door de parochie, maar eerder nog
door de aalmoezeniers, die meer een
directe invloed hebben op 't moreel
van de soldaat.
En dat beseffen de Nederlandse
Katholieken nog te weinig met alle
kracht heeft men zich hier geworpen
op de welzijnsverzorging, maar voor
de functie van de aalmoezenier heeft
men weinig begrip getoond.
Ruim 167 aalmoezeniers zyn er
op het ogenblik in Indië en Kardi
naal De Jong, de „legerbisschop"
met directe jurisdictie over alle aal
moezeniers, van welk bisdom ot
welke orde zy ook zijn, stuurt er
telkens meer. Én deze aalmoezeniers
moeten over enige geldmiddelen
beschikken om de soldaten te kun
nen helpen aan de dingen, die voor
hun geestelijke verzorging nodigzyn.
Hun werk in Indië is bijzonder
zwaar, alles moet komen van persoon
lijk contact en niet weinige aalmoe
zeniers zyn er, die reeds na een jaar
volkomen „op" zyn.
Niet alleen het Katholiek Thuis
front moet hen helpen met een paar
enthousiaste krachten, maar het
hele Katholieke volk moet hieraan
meedoen. In tegenstelling tot de
NIWIN moeten wij dit bereiken
zonder officiële steun maar met
idealisme en apostolische bewust
zijn. Het gaat om het moreel wel
zijn van de soldaat.
Dan nam ook de Raad dit schrij
ven voor kennisgeving aan.
Aan B. en W. werd het in de
vorige vergadering overgelaten een
keus te maken uit de diverse plaat
sen, die geschikt waren voor woon
wagenkamp.
Dit is nu gebeurd en als plaats is
bepaald een perceeltje links van de
weg Venray—Deurne, tussen het
Defensiekansal en de gemeentegrens
Deurne. Z.h.s. ging de Raad hier
mede accoord.
Dit gebeurde ook met het voorstel
van B. en W. tot het van overeen
komstige toepassing verklaren van
het Koninklijk Besluit van 3 Augus
tus 1948, waarin een gratificatie aan
Burgerlijk Rijkspersoneel ter grote
van 2 pet. van het loon tot een
maximum van f 50.— werd toege
kend.
Een verhoging van destijds door de
Raad vastgestelde tegemoetkomingen
in de kosten van het vervoeren van
kinderen naar de B.L.O.-school te
Boxmeer, waarvoor één verzoek was
binnengekomen, werd afgewezen, om
dat het al mooi genoeg is, dat de
gemeente bijbetaalt op de kosten
voor zover deze een bedrag vanf 1.70
per woek te boven gaan.
De heer P. Baken in de Schoolstraat
was zo bereidwillig om de gemeente
2,5 M2 grond cadeau te doen voor
troittoir by zyn winkel. Dit werd in
dank aanvaard.
Het voorstel van B. en W. tot ver
pachting van grond ging de geheime
vergadering in.
De gemeentekuil aan de Gunhoek
in Oirlo, ongeveer 5,25 are, heeft de
gemeente overgedaan aan M. F. Ous
ters E 4 te Oirlo, voor de prijs van
50 cent per M2.
Dit ontlokte de heer WISMANS
de opmerking, dat hy hoopte, dat
daarmede een begin gemaakt is, om
dergelijke vieze plaatsen op te mimen.
KANS OP ONWEER
Volgens de Woningiuimtewet 1947
moet de Commissie van Advies ieder
jaar opnieuw gekozen worden. Hoe
wel 2 leden nog niet aan de beurt
zyn, is het beter dat allen nu aftreden.
Yan de oude leden, t.w. ce heren
Creemers, W. Selder, P. Schoester,
L. Verbeek en A. Vermeulen, stelde
alleen de heer Creemers zich niet
meer beschikbaar, maar hiervoor
stelde B. en W. als candidaat de heer
J. van Gerven. Of de Raad daarmee
accoord ging?
De heer VAN HAAREN wilde
niets afdingen op de kwaliteiten van
de heer van Gerven, maar volgens
de richtlijnen van de minister moet
in deze commissie een sociaal-agra
risch persoon zitting hebben. Dit
was in het verleden de heer Cremers
maar van Gerven kan men dit toch
moeilyk noemen.
Wethouder WINTELS merkte op,
dat deze ministeriële voorschriften
niet bindend zijn, waardoor dus rus
tig de candidaat van B. en W. kan
gehandhaafd blijven.
Do heer Fr. JANSSEN had toch
graag meerdere cardidateu gezien,
zo één persoon alleen is ook niets,
waarop de VOORZITTER de Raad
uitnodigde, zelf met candidaten te
komen.
Voorgesteld werden de heren van
Haaren en Hub. Janssen, maar deze
hadden er geen trek in.
Om des vredes wille en om het
sociaal-agrarisch element dan toch
nog te erkennen en bovendien, om
tegemoet te komen aan de wens om
meerdere candidaten te hebben, stelde
de heer CUSTERS zich beschikbaar,
de heilige overtuiging, dat de heer
van Gerven toch 100 pet. beter was.
Een groot deel der raadsleden scheen
dat echter niet toe en het werd de
heer Custere raar te moede, toen op
de eerste stembriefjes maar immer
zyn naam prijkte. Met zichtbare op
luchting van deze laatste ontkwam
hy echter, zij het dan ook ternauwer
nood, aan de eer om lid der com
missie te worden en zo het slacht
offer van zijn eigen bereidwilligheid,
De uitslag dei stemming was:
W. Selder 17; L. Verbeek 16; A.
Vermeulen ió; P. Schoester 14; J.
van Gerven 10; G. Ousters s; H.
Janssen 2; A. van Haaren 1 en J.
Houben 1, waarmede de eerste vyf
dus gekozen zyn, de heer Selder
zelfs met algemene stemmen.
De VOORZITTER dankte de heer
Creemers voor het vele en goede
werk, dat hy voor de Venrayse ge
meenschap gedaan heeft als lid van
deze commissie.
Voor de verbetering van de Lange-
j weg en het Molenpad, die reeds zyn
aanbesteed, zyn enkele stroken grond
nodig, waarvoor toestemming van
de Raad gevraagd werd.
De heer VAN BOVEN vond het
1
een duistere geschiedenis. Van wie
is die grond en hoe groot. Spreker
drong nogmaals aan op een behoorlijke
toelichting, zo wist de Raad nog
niets.
Wethouder WINTELS maakte d6
heer van Boven er op attent, dat de
stukken ter inzage hobben gelegen
en zyn nieuwsgierigheid dus opgelost
had kunnen worden. De betrokken
stroken waren slechts kleine stukken
grond resp. van Coopmans, Tielen,
Ariaens, Huisman, Boom en Volleberg,
die reeds hebben toegestemd in ïuii
of verkoop.
ONWEER
Inderdaad onweer!, was men met
een sneltreinvaartje door de agenda
punten heengevlogen, nu bij de rond
vraag, gingen enkele heren er eens
goed voor zitten en begon een ernstig
debat over de vele moeilijkheden, die
nog steeds op een oplossing wachten.
De heer VERMEULEN was wel
voor korte agenda's, maar deze was
te kort, want tot zijn grote verbazing
had hy niets meer gezien van de
plannen voor het bouwen van vijftig
prefab-woningen, waartoe de Raad
op 10 September 1948 reeds had be
sloten. Ook van de plannen voor
woningbouw op de gehuchten bleek
niets. Wie dagelijks te maken had
met de ellende van een 500 samen
woningen werd kwaad als hy zag
dat we nu weer geen stap verder
waren gekomen en er nog niets ge
beurd was. Spreker kondige een
voorstel aan waarin B en W. opdracht
gegeven werd binnen 14 dagen de
plannen dienaangaande ter tafel te
brengen.
Wethouder WINTELS diende tot
antwoord. De plannen voor 50 prefab-
woningen wilde hij bewaren tot de
geheime vergadering. Wat de plannen
voor woningbouw op de kerkdorpen
betreft, zolang er geen bouwvolume
bekend is, is het moeilijk plannen te
maken.
De heer VERMEULEN wees er op,
dat al meer plannen gemaakt zyn,
zonder dat men het bouwvolume
kende, en maakte men deze niet NU
dan zou men de trein wel eens kun
nen missen.
De VOORZITTER vond de zaak niet
zo gemakkelijk, in veertien dagen was
dit probleem niet op te lossen. Men
denke slechts aan de grondonteige
ning, hoeveel tijd die in beslag nam.
B. en W. hadden niet stilgestaan en
in de geheime vergadering zou dat
blijken.
De hoer VERMEULEN was van
mening, dat, als alle mensen van de
bezittende klasse waren, B. en W.
wel harder zouden lopen.
De heer VAN HAAREN was ook
van mening, dat de termijn van 14
dagen te kort was voor de prefab
woningen. Wel was hy ervoor, dat
de plannen voor besteding van het
nieuwe bouwvolume zo spoedig mo
gelijk zouden worden gemaakt.
Ook de heer VAN BOVEN was
het hiermede eens en nude kwestie
van onteigening der gronden ter
sprake gekomen was, wilde hij nog
eens wyzen op de treurige mentali
teit van sommige instellingen, die
zich ook nog katholiek noemen,
maar aan wier daden de kleine man
zich gruwelijk ergert. Voor de 50
prefabs vroeg ook deze spreker de
grootst mogelyke spoed van B.
en W.
De heer Fr. JANSSEN was in be
ginsel bereid zich bij het voorstel
van den heer Vermeulen aan to slui
ten, maar hy wou wachten op wat
Wethouder Wintels in do geheime
vergadering te vertellen had. Doch
ook hy was ervoor, dat hef woning
program zo spoedig mogelyk klaar
gemaakt zou worden.
Overigens wilde spreker nog eens
wyzen op de 3 woningen in Ysselsteyn,
die de gemeente nog van 1947 te goed
heeft, maar door een fout to Maas
tricht, nog steeds niet gebouwd zyn
kunnen worden.
Wethouder WTNTELS deelde mede,
dat de bouw v^.n deze 3 woningen
juist zyn goedgekeurd en deze alsnog
gebouwd zullen worden.
De VOORZITTER wilde dan de rest
maar bewaren tot de geheime ver
gadering, na ook zyn instemming
gegeven te hebben aan de heer van
Boven, over het ergerlijke gedrag van
sommige groot-grond bezitters.
De Raad ging hiermede accoord en
ging maar gauw verder.
STORM
De heer Fr. JANSSEN had de
notulen van de laatste zes verga
deringen nog eens goed bestudeerd
en was tot de conclusie gekomen,
dat er bar veel gepraat is, maar de
resultaten, ho maar Daar is nu
punt 1
DE MESTVAALT
aan de Maasheseweg. Hoewel hy be
greep, dat Keulen en Aken niet op
één dag gebouwd zijn, vond hy het
wel vreemd, dat reeds vanaf Januari
1947 trouw iedere vergadering kwam
„nog een weinig tyds en de mest
vaalt verdwijnt, desnoods met po-
litiegeweld". Met alle respect voor de
diplomatie, waarmee de Raad aan
het lijntje gehouden werd, maar dat
duurt te lang.
Evenzo is het gegaan met de
GROND BIJ DE ULO SCHOOL.
Ook hier was vorig jaar de Raad
reeds toegezegd, dat de grond uitge
geven zou worden om in cultuur te
brengen. Heden ten dagen kan men
door al het onkruid, St. Servatius
ternauwernood nog zien liggen. Hoe
zit dat heren?
KAMP JOSEFINA
een ander tragisch hoofdstuk, eerst
landbouwhuishoudschool, later weer
niet, toen weer wel, totdat in Juni
al de definitieve regeling zou komen.
De Raad weet nu nog niets en
Josefina ligt al maanden leeg.
KAMP YSSELSTEYN
heeft dezelfde lydensweg achter de
rug. Iedere vergadering wordt er over
gepraat, iedere vergadering worden
toezeggingen gedaan. Ook hierover
zyn in Juni definitieve besprekingen
geweest, maar het ligt nog steeds
leeg te rotten en niemand weet er
iets.
REGLEMENT VAN ORDE
By dat alles is bovendien nog nooit
het reglement van orde gearriveerd
hoewel dit de Raad ook in Jan. 1947
reeds beloofd is. Ook de kwestie
VREDEPEEL
schynt weer vredig ingedommeld te
zyn, hoewel de Raad gezegd is dat
daarover „binnenkort" wel eens meer
van gehoord zou worden. Na dit
„binnenkort" is al een half jaar ver
streken maar terwille van de vrede
sluimert de Vredepeel vredig als
voorheen.
Verder wenste Spreker nog eens te
horen hoeveel gevallen hier waren
opgegeven voor het splitsen van
woningen, waar zoals bekend het
Ryk steun verleent en in de kosten
tegemoet komt.
Is het een wonder, dat de heren
achter de bestuurstafel enigszinds be
duusd waren, maar aldra begon men
al deze opmerkingen te beantwoor
den.
De grond achter de U.L.O.-school
was bewaard voor het geval dat villa
Josephina niet als Lanaoouwhuis-
houdschool zou geaccepteerd worden.
B. en W. hadden dan het plan op dit
stuk grond een semipermanente huis
houdschool te bouwen. Zolang er
deze echter niet is zal B. en W. de
grond ter verpachting uitgeven, zodat
hy alsnog in cultuur gebracht kan
worden. Over villa Josephina had
men eerst dezer dagen gehoord dat
deze niet voor de huishoudschool in
aanmerking kwam.
Kamp Ysselsteyn was nog steeds
niet vrij gegeven door de instanties
in den Haag, maar nu scheen de
bewaker zichzelf de macht te hebben
toegeëigend om als verhuurbars op
te treden. Er was B. en W. ten
minste een geval bekend, dat een
jong echtpaar er met het verlof van
deze heei was ingetrokken en moch
ten andere dat voorbeeld willen
volgen, B. en W. had er geen be
zwaar tegen.
Over de Vredepeel had B. en W.
ook niets meer gehoord en tot nu
toe waren er slechts drie plannen
ingediend voor woningsplitsing, die
ook alle drie waren goedgekeurd.
De heer HETTEMA noemde die
punten een bedroefd lijstje, er wer
den allerlei toezeggingen gedaan,
maar er gebeurd niets of er komt
niets van terecht.
Spreker vond dat geen manier van
doen en zou graag zien, dat B. en W.
wit noemde wat wit was, waarmede
hy maar zeggen wilde, dat beloften
moesten worden voloracht en geen
jaren op verwezenlijking van plannen
moest gewacht worden.
Al deze druk deed Wethouder
WINTELS klagen over „rare klanken
in de Raad" maar B. en W. staan ook
machteloos.
Na alle moeite die B. en W. ge
daan heeft om villa Josefina vry te
krijgen, is voor haar even goed een
slag te horen, dat de landbouwhuis
houdschool daar niet komt.
Op de vraag van den heer VAN
HAAREN, hoe dat mogelyk was
kwam het Volgende droeve antwoord
De pry's, die de Rijksgebouwen-
dienst als huur vroeg was f 2900.—
mede dank zy de kostbare verbou
wing, die men heeft aangebracht.
De prys der Prysbeheersing was
hoogstens f 1500. terwijl men
maar niet sprak over wat de feite
lijke eigenaar, de heer Vennekens,
voor zyn pand kreeg.
De heer VAN HAAREN was er
dan maar voor dit gebouw te vor
deren, zodat de mensen er tenminste
nog een woning in hebben.
BINNEN EEN MAAND.
De heer Fr. JANSSEN mompelde
iets van Zwarte Pietery en wilde
een ultimatum stellen, wat hy later
veranderde in een opdracht aan B.
en W. om te zorgen, dat binnen één
maand een definitieve oplossing zou
gevonden worden voor villa Josefina
eu kamp Ysselsteyn, niet'goedschiks
dan maar kwaadschiks.
Ook de grond aan de U.L.O.-school
moet binnen een maand verhuurd
zijn, terwijl de mestvaalt voor de
laatste maal in de notulen moet voor
komen.
Aan al dat „hopen" hoeft spreker
niets, reeds vanaf 12 Juli „hoopt" hij
op een oplossing, nu moet ze er
komen
Verder had hy nog niets vernomen
van de brief die Huize St. Servatius
gezonden heeft met het verzoek, het
binnenweggetje van het Brukske naar
de Oostsingel ovor te mogen nemen
De VOORZITTER zegt dan ietwat
vertwijfeld, dat hy zal „trachten te
proberen", bovenstaande verlangens
binnm de gestelde tijdlimiet te vol
brengen.
De heer VAN HAAREN is van
mening, dat men by vordering van
villa Josephina de landbouwhuishoud
school nog tijdelijk daarin onder kan
brengen, maar de heer VERMEULEN
zag liever ook binnen een maand de
ilannen voor een semi-permanente
ïuishoudschool ter tafel gebracht.
De heer REINTJES is voor dit
laatste plan ook te vinden en ging
accoord met het „ultimatum" inzake
villa Josephina en kamp Ysselsteyn.
De heer FR. JANSSEN kwam dan
nog eens terug op het mestvaalt
drama en verklaarde, dat de eigenaar
dat ding maar rustig liet stinken in
de hoon dat hij elders kan bouwen.
Die hoop is echter ongegrond en lang
zamerhand is die mestvaalt een punt
geworden waarmede het hele dorp
lacht behalve de mensen, die de
geuren hiervan genieten. De slagzin
nen van „binnenkort" en „met de
sterke arm" waar telkens heel diplo
matiek mee geschermd wordt, zyn
al berucht. Laat nu eindelijk ja, eens
ja zijn en neen, neen, daar ontbreekt
nog al wat aan. Een poging van de
Voorzitter om de eigenaar nog te
verdedigen, daar het duur zou kosten
om de mesthoop te verplaatsen, wordt
getorpedeerd door een deskundig ver
slag van de verplaatsingsgeschiedenis,
die Uw verslaggever niet meer kon
volgen, maar die in ieder geval zonne
klaar bewees, dat dit betrekkelijk
gemakkelijk was.
De VOORZITTER deed er wyselyk
het zwy'gen toe, maar ander zwaar
geschut werd aangesleept.
Huize de Hoop, ijdele hoop
De heer DE BRUYN wees er op,
dat met al dat „gehoop" van andere
zyde hy ook hoop had, dat Huizede
Hoop ook weer eens bewoond werd.
Reeds vijf maanden lag het leeg en
nog steeds was er niets te zien van
de komende verbouwing. Hy was van
mening, dat B. en W. hier een rad
voor de ogen gedraaid was.
Wethouder WINTELS vertelde, dat
de Zusters hiervan een sanatorium
willen maken voor hun eigen zuster-
patiënten. Men had grote haast om
te verbouwen en schenen ook direct
tot verbouwing te kunnen overgaan.
Toen B. en W. dan ook gezegd werd,
dat slechts de iyksgoedkeuringmoest
komen heeft men het gezin een andere
woning gegeven.
De heer Fr. JANSSEN vroeg, hoe
men kon verbouwen als de heer
Roeffs er nog in woont. Hij stelde
dan ook voor, om er nog een gezin
bij te zetten tot ook Roeffs een
woning had.
Wethouder WINTELS verklaarde,
dat de familie Roeffs ook kan bly'ven
wonen, ondanks de verbouwery, daar
had men geen last van, slechts van
het grote gezin daarbij.
De heer VERMEULEN was wel
er verbaasd, toen hy op zyn vraag
of deze verbouwing reeds by B. en
W. was geweest, „neen" ten ant
woord kreeg. En zyn opmerking:
„hoe er dan een Rijksgoedkeuring
kan komen zonder de goedkeuring
van B. en W." drukte allerlei duis
tere vermoedens uit.
De heer DE BRUIJN maakte een
einde aan alle mogelyke duistere
vermoedens. Laat de zusters het
sanatorium inrichten in het gebouw
in het St. Odapark, dat nu ook al
bijna 4 jaren leeg staat en laat men
in Huize de Hoop weer een gezin
een woning geven.
Ook de VOORZITTER was van
mening, dat hier best nog een gezin
een plaats kon vinden.
Aldus besloot dan ook de Raad.
Doch de heer DE BRUIJN was nog
niet tevreden. De uitbreiding van de
Landbouwschool was aanbesteed en
een „buitenlander" was de gelukkige.
Had B. en W. er op gerekend, dat
misschien de aantrekkingskosten nog
er by zouden komen, waardoor het
totaal nog hoger werd als de prijs
van een „binnenlander"?
Wethouder WINTELS verklapte
dan, dat deze aanbesteding niet door
ging daar zy f 6000.- boven de be
groting uitging en geen Rijksgoed
keuring verkregen was.
De heer SELDER wilde wel eens
weten, wanneer de woningen op de
Langeweg gereed komen, daar men
had verteld, dat zy deze wintel nog
niet gereed komen, zodat ze bewoond
kunnen worden.
Volgens Wethouder WINTELS
moesten ze na 184 werkdagen opge
leverd worden. De werkdagen zijn
of om of byna voorby, dus....
De heer VERMEULEN gaf B. en
W. de raad, hier zo vlug mogelyk
achteraan te zitten. De Firma Slok
ker heeft lang op kalk moeten
wachten, maar nu deze er is, kan er
weer begonnen worden.
De heer Fr. JANSSEN betoogde,
dat de gemeente natunrlyk geen
verhaai heeft volgens het bestek,
daar een andere firma de bouw
overgenomen heeft. Hy gaf B. en
W. dus in overweging eens met de
aannemer te gaan praten, wat dan
ook werd toegezegd.
„Engelse scliaai"
Wethouder ODENHOVEN had al
dat geklaag eens aanhoord, zonder
zelf wat te kunnen zeggen, maar een
puntje was vergeten, „de Engelse
schaai". En het was op dit zo belang
rijke punt, dat hij in gloedvolle be-
