alle zekerheid nog een rode kruis- vlag. Bij de deur van de koeienstal houdt het gepantserde vehikel, dat betere dagen gekend heeft, krakend stil. In deze stal liggen op bossen stro de gewonden, die al in de keuken geweest zyn. Het is een bonte verzameling: oudere soldaten, die de „Kessel van Briansk" hebben gezien en veteranen uit de hel van Wiliki Loeki, piepjonge pas aange komen uit de Ausbildung, die by Overloon hun vuurdoop ondergingen. Hier worden ze by aankomst door een Sanitater in ontvangst genomen Op deze stal worden ook de vernielde uniformen en het met bloed door drenkte ondergoed opgestapeld. Op geregelde tijden, als de stank al te ondragelijk wordt, worden deze mest' hopen naar buiten gebracht en in de grond gestopt. Hetzelfde geschiedt in de keuken, welke als operatiekamer dienst doet en regelmatig moet af gedweild worden. Hans, bijgestaan door zyn chauffeur laadt de gewonden voorzichtig uit de wagen en vertelt ondertussen het laatste nieuws van Oveiloon. „Deze" zegt Hans, als ie de laatste gewonde, een roerloze gestalte op een brancard uit de wagen heeft getild, „heb ik onder de ogen van de Tommies iiit een granaattrechter gehaald. Wo ich hinkomm hört das Schiessen auf." Dit laatste bedoelt hy natuurlijk niet zo zeer als een pluimpje voor de Tommies die het rode kruis ontzien, dan wel om de belangrijkheid van eigen persoon op het slagveld aan te tonen. Hans Naumann uit Heilbronn is een oud Ostfront-kampfer. Hy heeft de Nahkampf-spange 'op zijn uniform, i Staraja Roussa is voor hem meer dan een naam alleen. Hy heeft het land aan de „Partei" en is een ver klaard vyand van de SS. Ik ken hem nog van Oostrum toen we óp de zelfde boerdery verbleven. Toen kwam ie iedere avond 't rozenhoedje mee bidden. Van zyn chauffeur is niet meer te vertellen dan dat hij een 40- jarige Berlijner is en onverstoorbaar en, als ie daar toevallig zin in heeft, zyn officier recht in z'n gezicht de waarheid pleegt te zeggen. Al de gewonden moeten, alvorens ze doorgaan naar de keuken, zich eerst aan een administratieve maat regel onderwerpen. Ze krijgen dan een kaartje op hun uniform gespeld, waarop alle gegevens staan opge tekend. Dit is natuurlijk noodzakelyk, omdat er by zyn die zelfs geen Er- kennungsmarke bezitten. Hiermee is een dikke Feldwebel belast, die hard nekkig probeert gewichtig te doen, maar erg onbelangrijk is. Als hy op stal verschynt houdt zelfs het steu nen van de gewonden voor een ogen blik op. Met de luitenantdokter schijnt hy op voortdurende voet van oorlog te leven. Overigens is hij een vlegel in een witte jas. De dokter, 28 jaar, donker type en middelmatig postuur, ongetrouwd, is een eigenaardige kerel. Eigenlijk is hy nog geen dokter, maar een nog niet helemaal afgestudeerd student, die met het uitpeuteren van granaat scherven een soort versneld oorlogs eindexamen wil halen. Dit laatste heb ik van de dikke Feldwebel, maar die heeft iets tegen de dokter. Het werk dat de dokter presteert dwingt ontzag af, als het moet dan werkt hy aan een stuk door tot d:e laatste gewonde. Het minimum aan slaap wordt vergoed door een maxi mum aan wyn. Want „Her Doktor" is een groot liefhebber van wyn en hy drinkt in zulk een tempo, dat hij driekwart van de dag (of de nacht, wat hetzelfde is) in een roes leeft. Zyn fletse ogen en onzekere gang zyn voor zyn ondergeschikten een teken, waaraan zy weten hoe laat het is. Het is alweer de dikke Feld webel die weet te vertellen dat ie in zo'n toestand aan de operatietafel het meest in vorm is. Maar die Feld webel is een olifant. Met die wijn zit het zo. Het laza ret beschikt over een royale voor raad van deze drano. Deze wijn Veuve Cliquot, France is feitelijk voor de gewonden bestemd, evenals. de sigaretten merk Atikah (führtals meistgerauchte 5 pfg. Cigarette Deutschlands) en de ropen chocolade (De Gruyter). De dokter redeneert nu aldus Een soldaat met afgemaaide benen krijgt geen nieuwe terug met wyn drinken. Ergo baat de wyn hem geen zier. Aan Atikah-sigaretten heeft hy het land, zelf rookt by Players, afkomstig van een bevriend Panzer- officier aan hot front, die regelmatig voor aanvulling zorgt. Chocolade is alleen goed voor vrouwen en kinde ren. En dank zy deze kromme rede nering blyft de wyn voor hem zelf gereserveerd. Dit neemt niet weg eerlijk is eerlijk dat wyn een probaat middel is om de ether- en carbollucht, die zelfs in de kleren blijft hangen, kwyt te raken. WEET U NOG? achterzijde Patronaat Er wordt nu verwoed gevochten tussen Overloon tn Venray. Blijk baar forceren de Engelsen een over tocht over de Molenbeek. Dit nieuws heeft Hans tussen twee vrachten door verteld. Dit klopt, want ik heb toevallig vanmorgen in een Duitse melding kunnen lezen waar de linie is. Een officier, die ik weet niet waarvoor vanmorgen in het laza ret kwam, verloor toen hy in zyn Opel stapte een papiertje. Het bleek, toen ik het in de schuilkelder wat nader bekeek, een getypt velletje papier te zyn waarin niets meer en minder dan het laatste nieuws van het Duitse Commando „im Overloon- Venray-Raum" voorkwam. Heden morgen 16 October, aldus het bericht, verloopt ons front als volgt: Zwart- water-Paal—Hansenberg—Smakt. La coniek besloot de melding: „Ersatz- bataillon nicht eingetroffen"... Het is nu dit bataljon het 2 Inf. Ersatzbatl. werd door rockets van meerdere Typhoons gedecimeerd dat voorlopig de meeste gewonden levert. De eerste gewonde die Hans deze morgen aanbrengt de dag van het Molenbeek-drama is de kleine Grenadier Schutze, een hoopje mens van 18 jaar, van top tot teen onder de modder. Zyn rechterarm is ver splinterd. Met zyn donkere pientere ogen ligt hy op de draagbaar alsmaar voor zich mt te staren naar een punt aan de zoldering van de stal. Merk waardig is de rust of is het een doffe berusting waarmee hy zyn lot weet te dragen. Uit de mouw van zyn uniform druppelt gestaag bloed, dat naast de brancard tot een plas aangroeit. Dein Nahme vraagt de dikke Feldwebel. Schwarzrock. Wie Schwarzrock Also Schwarzer Rock Jawohl Einheit 2 Kompanie Infanterie Ersatz- bataillon. Feldpostnummer Het komt nu goed van pas dat op deze boerdery, enkelo dagen geleden, een varken geslacht is, waardoor er nu bouillon in overvloed is. Zoals ik al meerderen heb opgekikkerd, zal ik ook het lijden van dit ventje trach ten te verlichten. Du, versuche mal Eer. paar verbaasde ogen boren zich in de myne. Ik ken dat. Ik kan in die ogen lezen wat niet uitge sproken wordt. De 1 nderen deden niet anders alvorens ze gretig het weldoende vocht naar binnen slurp ten. Altijd weer diezélfde vraagogen. Altijd die stomme verwondering. Maar zo kunnen ook niet weten da' „der Hollander", na twee dagen ver blijf temidden van hun stiukende wonden en hun bloederige doorzeefde uniformen, murw geworden is en zich gewonnen geeft. Du, versuche mal Met zyn gezonde linkerarm neemt hij dan ineens de kop bouillon aan. Nah Fleischsuppe, was Jawohl Wunderbar! Besten Dank. Ik kijk onwillekeurig naar zyn versplinterde arm, miar hij voor komt mijn vraag: Wir machten eben eiEen Gegenangriff, da bracht die Hölle los Die verdammte Tommy-artillerie! Als ik me omdraai, zegt ie nog Ich wollte Ingenieur werden.... Ik kyk niet meer om. Het blyft nu een komen en gaan van gewonden. Nauwelijks is de kleine grenadier Schutze naar de keuken gebracht of zyn plaats wordt door een ander ingenomen. Ditmaal is het een soldaat die blijkbaar in een handgemeen is geweest. E< n Engelse bijonetstoot heeft zyn sche del finaal gekloofd. Als hy op de snytafel ligt. bengelen zyn zotte lange benen over de tafelrand. Hij is erg lastig en twee man houden hem in een ijzeren greep om de dokter de gelegenheid te geven het pak ver- janden van zyn hoofd te verwijderen. Van een ogenblik onoplettendheid van de helpers maakt de zwaar ge wonde plotseling gebruik om zich los te rukxen. Hy is razend van pijn, Metêèn welgemikte trap in de buik mept hy de dokter tegen de vloer en zwaait dan zyn arm om zijn be lagers een opdonder te geven. Deze toeleg mislukt, hy verliest zijn evenwicht en met een brede zwaai vliegt hy van de tafel tegen de grond. Een alles doordringend ge brul vervult het vertrek. Maar hy vindt nog de kracht om, terwyl hij zyn rechterarm poogt te strekken, uit te roepen Heil Hitier, dem grössten Schwindler der Welt! Dan rukt hij zyn hoofdverband los, waar mee de halve schedel meekomt. Als het personeel toeschiet om grotere onheilen te voorkomen, is het nette laat. De Germaanse vloek was tevens zijn afscheid uit dit leven. Als ie dragen wordt, schijnt er een lachje om zyn gezicht te zweven alsof hy tevreden is op het aller laatste moment nog de gelegenheid gehad te hebben te zeggen waar hy al lang op gewacht heeft. Intussen is er hoog bezoek aange komen, een soort Generaal-Dokter komt inspectie houden. Hy informeert by enkele gewonden, maar als hy nergens antwoord krijgt, geeft hij het op. Op hetzelfde ogenblik komt er een jong soldaatje binnen, hy heeft een schot door de arm, maar heeft geen hulp nodig. Terloops vraagt de Generaal aan de nieuw- aangekomeneWie ist es an die Front Zonder een spier op zijn bleke ge zicht te vertrekken, de hakken klik kend, flapt het kereltje er uitUnsre Sache ist verloren, Herr General PatsIneens is alle rumoer ver dwenen, zelfs de gewonden steunen niet metr. Dat is dus het laatste weermachts berichtEn de Generaal, zich waar schijnlijk meer medicus dan militair voelend, doet alsof zyn neus bloedt en tracht zyn figuur te redden door een overhaaste vlucht in zyn Opel. „Maul halten Op de grote tafel in de keuken hebben zo juist een paar Sanfiater een lichaam neerge kwakt. Het is nr. 9 op die voormid dag, een lange stevige kerel. Hy brult op een manier die doet denken aan het geloei van een sirene op volle toeren. Maar de dokter weet r ad. „Maul halten en plotseling ligt het machtige lichaam stil. De ge dachte dat deze soldaat, met een paar handen als kolenschoppen, enkele uren geleden nog in staat was het onmogelijke te doen „Auf Befehl", zelfs bereid is in dit abattoir „Aus Befehl" te sterven, verbijstert. Zyn buik blijkt door een flinke granaatscherf te zyn opengehaald. Uit de wonde spuit het bloed als uit een leeglopende riool. Mot dó tanden op elkaar geklemd ondergaat hy het onvermijdelijke. By elke aanraking door de dokter schiet er een siddering door dit jonge, grote lichaam, welke zelfs de tafel doet meetrillen. Einde- dijk komt de granaatscherf voor de dag. Amcrikanisch, constateert de dokter zakelijk. Immer wieder die Artillerie, zegt de Feldwebel van de administratie. Hie*- hilft keiti Heldonmut Uit het bloederige ondergoed heeft de dokter de Erkemiungsmarke ge--- gristFallschirm J. G. Regiment II. Hans blykt nu toch gelijk gehad te hebben. Daar by Overloon heeft dus liet belaamde Parachutisten Regt. „Hermann" gevochten, hot byna le gendarische legioen sedert de stunt van Kreta. Met de volgende die nu op tafel komt liggen hoeft de dokter weinig moeite. Onder de behandeling geeft hy de geest. Zo, zonder gezwaai met armen en benen, zoals de andeien rustig zoals hij gekomen is gaat hy do eeuwigheid in, alleen, met zijn pakje Schundfotu's a la France (Nuiis de Paris) en een paar pornografische Franse magazines met dito prentjes (Bolero). En zelfs de dikke Feldwebel is niet in staat hieruit voldoende gegevens te putten voorde identiteit. Op een inderhaast in elkaar geflanst kruis prykt even later het „Unbe- kannter Deutsche". Tegen de avond- als er geen ge wonden meer verwacht worden en de keuken is bygedweild voor de volgende dag, gaat ieder zijns weegs. In de koeienstal neuriet een lichtge wonde het lied van Lili Marleen, de grote schlager uit Wereldoorlog II. In het voorhuis van de boerdery dat nu als woonvertrek dienst doet, zit ten de dokter, Hans en ik. Hans is zojuist aangekomen en lioopt op een ongestoorde nacht ergens in een schuilkelder. Warn kann dir Tommy in Venray sein, vraagt de dokter. Morgenzegt Hans heel heslist. Toen de eerste Tommys in de puin- straten van Venray verschenen, werd het lazaret schielijk opgebroken en verplaatst naar veiliger oorden. Het was 18 October 1944. Zo werd er geleden achter het ge vechtsfront van Venray, zoals achter alle fronten in deze Wereldoorlog. En dit lijder) was verbijsterend. Ik heb er zien sterven met een ro zenkrans tussen de tanden geklemd en hun breker.de ogen gericht op bloederige beenstompen, alsof ze door een heerlijk vorgezicht geboeid waren dat ze niet wilden missen. Ik stond erbij toen die ene, een blonde reus van het Westfaalse boe renland, een Fliegergefreite, de eeuwigheid inging met een akelige grijnslach op zijn breed gezicht, wat er duidelijk op wees dat hy op het allerlaatste nippertje nog kans had gezien om krankzinnig te worden „Als een cycloon die mij in zyn werveling dreigt te grijpen, zo kwam deze massa ellende op my af. Oog in oog met deze nooit vermoede mense lijke miserie achter de vuurlinie, kwam ik toen tot dat moment waar op men de moed heelt te beseffen dat zelfs een leegbloedende mof geen kameel maar een medemens is"

Peel en Maas | 1948 | | pagina 6