PRINS WIM I
PtËLHAAS
Boerebrulleft
De Danstent
IENGEZONDE.
Ovverpeinzinge van den
Dóbbele Piëlhaas 1948.
nao de brulleft
Uut Peel en Maas
van het jaor 1958.
OPTOCHT
S.O.S.
IQastelaouuszitÜnq
Raod van Ellef
J. Weijs, Siebengewald
Sjang ien den Engel
TWEDDE BLAD
Vierde Rooise Vastelaoveskrant
(Buute verantwoording van de Redaksie.)
't Was op enne sclionne maerrige ien Janne-
warie, da'lc den baas tigge den brouwer huërde
zegge: „We znn ok wor is Dubbele Piëlhaas
motte bromve. Makt alles mer verrig, dan kunne
we d'r merrege mit beginne".
Ik zaat toe nog gediëltelik ion de maltkorrel
en gediëltelik ien de hoppebel.
't Was 'n hiël ruzie ien de maltsilo, wie der
veuraan zeuj komrae ligge, um beej dat gebrouw
te zien.
Now was ter ennen aldere, dikkere korrel, den
al jaore ien de silo zaat. Heej was ermo kiër
ien en stil huukske van de silo nèrgorold en
sinds altied dor gebleve. Heej wier dan ok de
korrelvader genuumd, wat zöveul as den baas
is ien de silo. Den korrel op zich was enne goeie
en deuj ok alle moeite um mit de andere gen
ruzie te kriege.
Doe dan ok die ruzi9 um den Döbbele Piëlhaas
begos en um sommige korrels kwame lastig
valle ovver 't probleem, wie der now aegelik
veuraan mos ligge, haaj~ heej 't al gaaw bekeke
en stelde en kemissie van platsvordering ien.
Now zate d'r ien die kemissie allerlei sort van
korrels. Mer dat duut ter
now allemaol niks aan aaf. heej speulde den
baas en vuulde zich geweldig en zien stem deuj
zowel geweld a'n, dat ie nao 'n hallef uur hes
was. Mer 't miek iendruk, teminste, dat maende
ie zei lef.
Zeker, ze kwame nog wel mit klachte beej de
korrelvader, mer dat worre van die vervaelende
korrels, die maende, dat ze hiel wat op den bast
ban en heej hiel ze zuut mit te zegge, dat ie 't
zeuj bekieke, mer dat de k6inïssie der was um
te beslisse.
Ientusse vorderde de kemissie nao hartelust, zoë
dat alle goei korrels vouraan kwame te ligge. Der
wier wel wat geroddeld ovver vriendjespolitiek,
mer iedere goedgekiende maltkorrel wis dat dit
en wel dur ef dor zaat ik alwer ien' ennen an
dere filter, den me zo klaor miek as kristal en
toe wier ik op fleskes en vatter getapt, 't ging
te gaaw ien zie waerk um 't allemaol sekuur
te kunne vertelle, mer ik kwaam wer wat beej
toew ik ien de flessetapmechien zaat.
Miër as vieftienhonderd fleskes en flesse wiere
dor per uur gespuuld, getapt, geslote en van etie-
keijes vurzien, ge waet wel die pepierkes mit
die twee liaeskes mit ur dikke buukske ien 't
vnriaorsgrün derop. En zo stöt dan hier vur ow
den Döbbele Pièlhaas 1948, gebrouwen ien Rutte's
Brouwereej, gebrouwen vur de rasechte Piëlhaas.
En mennig, mennig haeske en hazinneke zal
ok wer dit jaor mit zien li pk us den Döbbele
Piëlhaas borure en heej kiekt ow a'n mit twin
kelende uégskes, hèt fonkelend hazebloed, wor
vuur en hetst ien zit mer ok mèej en bitje spot-
terneej.
Woej wieze d'r mit naodruk op, dat dit ver-
telselke 'n brouwsel is van fantasio en werkelijk
heid, ummers er bestaon gen ruziemakende
maltkorrels, aevemin as spraekende tegels. Wel
bestut er en biestig goet. iengericfite Rutte's
Bierbrouwereej ien Rooi, die elk jaor mit Vastö-
laovend de altied meër en meör geroemde Döb
bele Piëlhaas brouwt.
Blief wakker Piëlhaas
VENROOI. 2 Fibberewario 1943.
Dezelfde middag mos 't malt al dur de menie
gaon en wier 't twië kiër dur groëte walse ge
plet, dat de baesjes zo dun ware as en stukske
zilverpapier en 't meèl hïël kort was.
De vollegende maerige was 't en liiële drukte
Ien enne groëte ketel wier mit hèt water
beslag en aftreksel gemakt, wat ure duurde,
wornao alles wer wier overgepompt nor ennen
andere nog graotere kopere ketel, um dor mit
hop gekookt te werre.
Doe wier 't meej wonderlik um 't hart en ik
vuulde dat ik meej miër lévend begos te vuule.
Durdat de hop terbeej kwaam, wier ik om zo
te zegge gebore: Döbbele Piëlhaas 1948.
Den brouwer kwaam al is bovve de ketel
loere en rook is a'n meej. ,,'t Wurd ennen rich-
tige", zittie. Ze zun d'r op stuute en den baas
zal goei zin hebbe.
Enne kemies kwaam ok nog kieke. Ik maende
eurst dat 't belangstelling was, mer laotter kreeg
ik ien de gate, dat 't um um den aksyns te doen
was. Zo kunde ow meèj vergisse. Ik kos toe ok
nog nie goed kieke dur al die hetst die der ien
meej zaat van dat koke, mer enne goeie Piëlhaas
mot ik al is hetsig zien. Dan opaens wier ik
opgezoge en vloog ik mit zö'n vaart dur en pomp
dat ik van schrik start en oëre ientrok en ien
de kortste kiëre zaat ik mit de kop baove ien
de brouwereej, toe miene start nog onder ien de
ketel zaat.
Mer alles goonk goed en toe mien veur- en
achterpötjes, mit alles wat ter tusse zaat, baove
worre, kwaam 't stertje ok nog. Ik haaj evvel
nog nie alles goed en wel beej-en gerapt of dor
goonk 't alwër wier. Den baas, mit en glas aide
klaore en 't hiële personiël riepe: „Blief wakker
Piëlhaas, dat 't ow goed mög doen" en rinkelend
vloge de glaas tigge de koeler.
Ik heurde laater van enne van 't perseneel
dat ie dat beej ieder gebrouw duut, mer die
hebben 't tè goed mit de brouwereej vur, die
wille er tè hoëge lof van blaoze. Trouwes, zienen
distieleerketel hit ie nog mer net a'n 't Rijk
aovergedaon dur mitwerking van iën van zien
vroegere knechs.
Och jao, enne Piëlhaas hitgroëte oëre en heurt
al is mèj van alles en zeker ennen döbbele
Piëlhaas, mer 't is altied plezierrig as ge wet
wor de klepel hingt-
Onderdehand spuulde ik mer vort ovver de
koeler en dur kopere leidinge, rakte ik verzeild
ien groëte gestkupe, wor ik wel twellef daag
mos blieve ligge. Op den gestkelder was 't we!
schitterend. Gen geslote tenks mer, mer allemaol
ope kupe en alles dik ien de vèrref. Dat was
vurrig jaor nog allemaol net neej iengericht,
heurden ik. Hier zaag ik den baas ok dukker
en dan knipperden ik mit mien schoembellekes,
Op den twelfden dag 'smerreges heurde ik,
da'k vur mien ontwikkeling wer nao en ander
afdiëling mos gaon en wel de lagerkelder. Den
baas haaj 't er mit den kelderbaas over, dat ik
mer ien de tenks op de gemaentetegel mos
ligge, went dat was ennen dure gewist en hope-
lik den Döbbele Piëlhaas wert.
Doe ik dan ien dè kelder kwaam um ien de
groëte neej tenks te gaon röste, die op den ge
maentetegel staon, stelde ik. me dan ok a'n dizze
tegel vur en groette um mit: „Blief wakker,
Piëlhaas". Mer heej gromde meej terug: „Twelf
uur is 't slute die dan nog drukte mikt werd
opgelaje en hald ow now verder röstig, went ik
heb 't veul te druk mit die neej industrieë, die
zich hier nie wille vestige, zoodat ik meej um de
aide en eur produksie nie druk kan make."
Ennen troëst vur meej was, dat den baas nog
al is me kwaam opzuuke um te kieke hoe ik
miek. Heej kos zich ok mèj kwaod make um
dat sort tegels, mer stond latter toch ok duk ien
zien aege te grinneke. Dor len anders biëstige
schon groëte tenks ien die kelders, die ieder jaor
wer uutgebreid motte werre en ien 't kort al
vier kiër zo groëte bierienhalt hebben as drie
jaor geleje.
't Was anders ien die kelders verdomd kald,
mer a'n alles kumt en aend en zo brak ok den
dag a'n, dat ik ze slange a'n mien tank heurde
ankoppele en dat ik, vur da'k 't goed en wel
wis, mit miene kop al ien enne filter zaat. Dat
was en arig gevuul en ik was ter nog nie goed
Iederiën duut natuurlek mit an de
op VASTELAOVER-DINSDAG.
En boerepekske, 'n aide muts en dan....
Op de Koemerret um half twië bej-én
komme en dan gut 't t'r op los.
Distributie-neejs.
Van höggerhand wurdt het volgende ter ken
nis gebrocht:
Ien 1947 is de pries van de goei botter enne
kiër bièstig de högt ien gegaon. Now is dees
daag gebleke, dat dèn mins, den die pries mos
uutrêkene zich lellik vergist haaj.
Heej haaj zich beej de optelling vertelt, zódat
de bótter enne guide vief en twintig de kielo te
duur is gewist al den tied.
Now is beslote, um alles, wat ge teveul betald
het, terug te betale. En wel beej de uutdaeling
van de urstvolgende bonnekaarte XYZ 4711.
Dan motte mitbrenge:
a. Manskels bovve de 70 jaor bon 1111 van
de snoepkaart.
Manskels van 21—70 jaar bon 13 van de
sokkehalderskaart.
Manskels van 1—21 jaor bon H.B.C. van de
rookkaart.
Manskellekes van 0 tot 1 jaor bon T.U.T.
287 van de snapskaart.
b. Vrollie bovve de 80 jaor bon K.J.W. van de
petroleumkaart van aanstaande moeders,
Vrollie van 21 tot 80 jaor bon 4867329 van
de schèrzeepkaart.
Vrollie van 1 tot 21 jaor bon A Z
van de korsetbelienekaart of bon H A
van direktoir-elastiekkaart.
Vrolliekus van 0 tot 1 jaar bon TUT
van de gedreugde moedermelk-kaart.
Wat ge te goej het, kriegde nie ien geld uut-
betald. Ge kriegt en bewies, dat ge zowel of
zowel te goej het als vurschot op de ien Janne
warie 1959 ien te voere voetgangersbelasting.
Vur de volwassene van 0—1 zal en wegebe-
lasting iengevoerd wurre, noa gelang ur gewicht
en de graotte van ur schoen.
Ut is hiêl gemekkelik zellef uut te raekene,
wat ge te goej het. De volgende formulier vulde
mer ien:
Ow lengte en ow gewicht x het aantal kilo's
gebakke erpel, dat ge sinds 1947 op het en 't
a'ntal vol maone ien 19471958 x de lengte van
enne spinnejager ien cm. en de oppervlakte van
en schotelslet x de maat van enne sokkeophal-
der of buustehalder en de M3 ienhalt van ow
huus x owwe laeftied x f 1.25.
De uutreiking hit plats ien Zaal 65 van het
neej distributiegebouw.
DENK T'R AN
Vur Donderdagaovend motte
wages en groepe vur den
opgegaeve zien beej MERS ien de Draol,
O OMENS, Kemp weg 16
of beej den drukker.
geseind van Honoloeloe
nao Piêldorp,
Jonges köme terug met de Veulendiek.
Ien Piëldörp alles ien de wor.
Drie uur vur den tied van a'nkomst alle plei
nen vreej gemakt um de a'nkommende „Lebens-
raum" te gaeve.
Op 't uur van a'nkomst alle pleinen leeg. Ok
de peliesie weg.
Jonges köme a'n. Zien gerost.
Gen gevaor van ekstra-misten.
En gen gevraog van neejsgierige, die de a'n
komst ekstra-miste.
HIEP HIEP 1
van de
Umdatter zo wennig oëg- en oërgetuge
worre, zun weej d'r wat ovver vertelle.
't Was ennen biëstig gezellegen aovend.
Onder 't zinge van „Haze, stekt de start
is ien de locht", 't stamlied vur alzelaeve
van de Venraodse Raod (van Ellef), kwame
de tien gekke, zwaor gemaskerd, mit Vorst
Karei den Dikke veurop, de zaal binne.
Den anspraeker van den aovend, Scheie
Maan, stelde, naodat Karei den Dikke en
openingswoord gesproke haai, den Raod
mit versjes an 't publiek vur. Iën daorvan
zuw överschrieve
Enne klaene mietzak kan somtieds hiël
dapper zien,
Al haai an en korte boks nog miër
as zat meschien,
Hier stöt ien vol ornaat ,t jungskê van
Verstralen,
Den wil ik op 't end van 't fiëst wel is
zien aojem halen.
De rest was aeve schon. Scheie Maan
was, en dat nog wel zonder Flora, op zien
baest. Doe kwame de dichters en de zen-
gers an de beurt, En stel schon megjes
uut Oostrum liete ur lief stemkes huere.
De luuj mosse stemme welk lied 't schonst
was. Den uutslag stöt ien dizze krant.
(Zurgt da ge ze van bute kent.)
Den Hofnar gaaf der enne kiek op hoe
ennen boerejong hier uut de buurt de
Vastelaovend zaag (dur den bril van zien
moeder). Die vurdracht haai tot tietel
„Dat zaej oos moeder*'. En die wis van
wante.
De zingende zusjes van Sjang Hoeks, de
fsbrekant van de Oostrumse revue, zonge
de uurste helft van den aovend vort vol.
Ien de pauze was len de zaal nie vul te
doen, mer op de buun zowel te miër.
Nao de pauze begos Maan mit zien bakke.
,t Zien der te veul ze allemaol ien de krant
te zette, mer dit raoj ik ow ankom 't
ander jaor zelf luustere, dan huerde ze
allemaolMer iën zuw we d'r vertelle
„Scheie Maan wandelde nevve de Maas
die pas uut was gewist. Vur 'm liep en
moeder mit 'n dochter. De grond was
erg glad en op èns schiet 't megje uut
en velt ien 't water. Maan springt ur
nao, zuukt en zuukt..,. 't Duurt lang iër
heej ur viend. Mer èendelek griept .ie 'c
kiend en zwemt nao de kant en gift ze
trug an ur moeder. Die schoebt 't megje
uut en jaagt ze nao huus. Tigge Maan
velt ze ok uut. Geej kwaojong, makt da
ge nao huus komt. Mer vrow, zit Maan,
is dat now dankbaarheid Bej, zit de
vrow, ge most ow schame um en ketier
mit en megje onder water te blieve."
Mer we gaon wier.
Hersengimmelestiek van Jana den Elles-
tieke deuj de meense schudde van'tlache.
Wette geej waor 't iën lewke van 't
Raodhuus gebleven is Kwaoj tonge be-
waere, dat de Gemaente 't beej Circus
Hagenbeek getuust hit tigge ennen oto.
Wette geej de overènkomst tussen enne
fluitketel en 'n klaen kiend je Ze zien alle
bei stil as ge ze opvat I
Doe kwaam de Prins op.
De herrie was nie van de locht. Heej
wier mit bulderend spiktakel ontvange. Nao
enne korte spiets, miek ie den uutslag van
de liedjes bekend.
Doe zong de helden-tenor Jan Kniepoen
vur den erpel-mikrefoon en stukske uut
den hemel en de Iaeste stukskes van 't
plefon kwame nao onder.
En half-mannekwartet van Jan-kom-kietel-
me en nog miër liedjes um te schrewwe.
Tot slot sprook de Prins en hartig wurdje
waorien de butinge en iederiën angespoord
wiere um goed mit de Vastelaovend mit te
werke.
En uutgebreide hofkapel onder leiding
van Metjeu Arts spuide de liedjes mit en
miek en ènd an de goed geslaagde aovend.
van
stöt as van aids wir beej
