Ut Smaal pedje Neej Vastelaovesliedjes. Vastelaovond 1948. Ut vertelseke van 4jans en §ïUt{e opperneejt verteld vur groëte kiender dur Knient. Nog nie zo hiël lang geleje, laefde dur ien en land nie wiet hier vanaaf enne flinke jonge aerebeyer. Den haaj op iën of andere kerremis en mègje Iiëre kenne. zo schon, dat ie achter mekaar mesjokke was. Ut was dan ok en arig kiend, bloonde heur, belle- fleur-wange, vergèt-me-nie uegskus en en paar uerkus um de hiële dag an te trekke. Ze stoond stevig op de waereld en kos tigge en dowke. Ze rakte an ut vreeje en nao en tiedje begosse ze ovver trouwe te praote. Doe gebeurde er ien ens wat hiël aergs. Dor kwaam oërlog. Wilde volksstamme kwame uut ut oëste, nome de minse alles aaf en meej ok nog mit. Hannes mos wegkroepe en dorrum kos van trouwe den uurste tied niks komme. Doe de minse hos zö kaal as luus worre, kwame andere lande os helpe. Die kwame mit en kwoj sort groëte bromvliege en vanuut de locht len die enne hiele hoep eier. Dat ze nog gruun worre kost te goed merke, went as ze urgus op viele knatste ze uut mekaar. Ze mieke en groëte smerlapperej en veul kepot. Toch kwaam ut nog goed van pas. Ze worre al lang van plan van ut dörpke wor Hannes woonde en stèdje te make. Mer da goonk nie, umdat alles ien de weg stoond. Now kosse ze mer afbraeke en dat din ze ok en nie zon bitje. Op enne kiër begos ut hiël aerig te raegene en doe mosse ze efkus uutscheije. Nao de raegen won ze wer beginne mer ze zage, dat er zowat niks mer stoond. Doe zien ze d'r mer uutgescheijd. Ozze Hannus haaj waeruk zat en ver diende enne moje sent. Um en vurbeeld te gaeve, Zien bruurke kwaam krek van de schol en verdiende stik mier as ziene maes- ter. Netuurluk was de vreejereej nao al den ozel wir vortgezet en dor Hannes beej zien loën nóg toeslag en aaf en toe geregeld zwart geld derbeej verdiende, beslote ze mèr um te trouwe. Grietje was ien de zeuvende hemel en ze docht ien den achste te komme. Ze hielde gen groëte brulluft, went alles was nog raar. Vurloepig trouwde ze beej zien moeder ien, umdat er gen huus, jao zelfs gen hennekuij te kriege was en daor- beej kwaam nog, dat ze gen meubels en ander gereij vur den huushald han. Mer ze worre toch gelukkig. Dat geluk is aegeluk nie te beschrieve en dorrum doek ut ok mer nie. Noa en jaor krege ze en kiendje, en matje en Grietje wooj now toch mer liever allien wone. Hannus goonk er op uut. Mer nurgus gen huus of en par kamers te kriege. Ien de mèste huus zate ze al mit twie huushaldinge en dor wel plats was, krege ze koshiere, en tante op bezuuk, ze krege en nichje te lesjiere of de kamers worre nog kepot. Op slot van rekening goonk ie nao de huuzekemissie. Die hiere ménden ut goed. Ze wisse nog wel en plekske. Dor woonde nog en aide heks alliën ien en groet huus. De kamers wiere ien beslag genome en Hannus goonk is mit ut vrowke praote. Mer dor was nie mit te praote. Ze krieste mer den hiele tied: „Ge komt d'r nie ien. Ge komt d'r nie ien." Hannus wir nao de kemissie. „D'r nie ien" zej die." „Dat zuw we is efkes zien. Dan mer mit de peliesie." En dor op enne' goeie dag trokke ze d'r hin. Veurop Tienus Gummiknuppel en Sabelhandrie, en paar handwagus mit den huusraod en Grietje mit den kienderwagen d'r aachteran. Tienus sloeg mit zien voest op de deur, mer niemus kwaam. Heej sloeg nog èns. Dor vliegt de deur ope en de aide heks stüt mit en gloeiig roakeliezer kloar um de hiele zaak uut te brande. Handrie greep ur dat ding uut de hand en zej„As ge now nie gaauw en bitje kalm ziet, goa de mit nao ut kotje." Dat hielp, Alles wier nao binne gesjouwd en toe de aide heks, dat klèn kiendje zaag, veranderde ze op slag. Ze kosse ut hiele huus hebbe as ze wón. Zeej haaj allien mer en slaopkaemerke en en huuskamer nuedig. Ze kosse ut bést same vriende en Hannus en Grietje laefde nog lang same gelukkig en te vreeje beej de aide heks. En as de widderopbow nie harder opschiet, wone ze ur ovver vief en twintig joar nog. FRANS Hoe viende geej die witte huus an de Langeweg? FRITS Moj, mer ut is jommer, dat er rame ien staon. I RAN SWoarum FRITSDan han ze hier veur hiël Yenroy zoermoes ien kunne make. FRANS: Frits, wat kiekte toch beroerd? FRITSIk bin zö verkelt, dat ik miene snot koker wel op de rioliering an kan sluute. FRANSDan motte mer nie op de Lonse weg gaon wone, went dor zit ze altied toe, en dan kunde 't nog nie kwiet werre. Vastenaovendlied 1946. Ut stamlied van de Raod van Ellef, dat altied gezonge werd as die elf gekke urges binnekomme ien 't openbaar: Wies: Yeltums© Mars. Haze stekt de start is ien de locht En kroept en paar daag vroeg is uut den bocht, Spits de oêre dan en vergèt aA wat ow diert - Went d'r wört dit jaor wer Carnaval gevierd Piêlhaas, doet now mer is gek En vergèt ow zorg en owen drek, Vastelaovend is 't, hangt now nie an moeders rök Zingt en springt as enne jonge mök. (bis) Carnevalslied 1947. Wies: Louise, zit nie op je nagels te by ten. Ens ien 't jaor dan kumt den tied Vur man- en wiefkeshaas, Dan duut ie anders dan gewoon, Dan is de gek de baas, Dan zet ie alle zörg op zie En denkt nie an verdriet, Mer trekt en hiel gek pekske an En zingt 't högste lied. Zeg haze, hazinne, blief nou toch nie binne, 't is wer Vastelaovend. Nie werke, nie poetse, laot dat nou mer roeste, 't is wer Vastelaovond. 't Is enne gekke tied, de kniezers jao ten spiet, Make weej jool en lol en iederen haas den duut dan dol. Zeg haze, hazinne, blief nou toch nie binne, 't is wer Vastelaovend. En of ge jonk ziet of wel aid, Zo stief wie as en plank, Of ziede van 't vrète dik, Of ziede nog hièl slank, Dat duut d'r allemaol niks an toe, 't Is wer Carneval, En jong en aid en dik en dun Duut wer is van wal. En as 't wer Aswoensdag is, De katers nog nie weg, En hier en daor lit ennen haas Te slaope ien en heg, Dan dénk mer: och 't mot zó zien, Wurrum is ens gèn plezier Went Vastelaovend is 't ien 't jaor Mer altied enne kier Ut Smaal pedje göt weg. „Wat en ramp" hit mennig Raods megje ien eur aege al gezucht. En och, weej megjes hebbe van oozze kant be- keke, ok groêt geliek. „Wat now zoê hebbe er al veul gedocht. Jao ut is toch echt zund. Went waor koste fijner gaon wandelen mit „um" as daor Is er wel iên pedje ien gans Rooy, dat zó moj is, as dit. Zö moj, dan wel te ver- staon ien oons oege. Aegelyk is ut mer do'êd gewoon. Ün smaal onhendig pedje wor ge kwel- luk fletse kunt zónder owwe fiets te schröme of ow klier te scheure. An iêne kant de groëte heg en an de andere kant 'n veld. Wat is dor now vur schons an? Jao, zoê praote de groëte minse, die er gen verstand van hebbe. Mer weej megjes, weej bekieke dat mit hiël andere oêge, Vur oos is ut ut pedje beej uutstek. Wie van oons hit er al nie aens mit kloppend hart geloêpe, toen heej vur de uerste kier vroeg of ze mit goonk en strötje um. Voonde ze toe nie vanzelf- spraekend, dat ut „strötje um" ut Smaal pedje was. Hoeveul schuchtere weurt van uerste liefde zien er nie gezeed Hoeveul harte hebbe daor schiens vur ut uerst en bitje gawwer geklopt vur „um". Vur hoeveul „liefdes" is ut Smaal pedje nie de bakermat? Niê, zoêas ut Smaalpedje, zoè is er gen ien gans RooyIs er wel iên pedje mit zó'n moj pörtjes. Is er wel iên pedje zö doon beej en toch ok wer krek wiet genoeg weg? Jao, weej megjes hebbe groêt geliekut Smaal pedje göt wegWat en ramp EN JONG MEGJE. Ze hebbe meej gevraogd, wat te schrieve ovver ut Smaal pedje. Wa'k mo'k dor now ovver schrieve. Ik viend ut en smerrig stinkding. De hund komme dor um wat kwiet te werre en vur de rest kunde dur höchstens ow hand schreume as ge d'r mit de fiets dur kömt. Ze zegge, dat ze d'r ok wel is gon vreeje. Vroeger schiens wel, mer tiggesworrig nie mer, geleuf ik. As de blage kwellik van de schol zien, zien ze al zo „offisieel verloofd". En die hebbe ut nie mer neudig. Ze hebbe groêt geliek dat ze ut mer op rume. Ut dient nörges mer vur. ENNE VIEFTIG JAORIGE. (Den hit ut er vroeger zeker slaecht getroffe 1) Redaksie Uerste pries: Sraar Janssen. (Wyze: Si-si-Senorita) Mannen en vrouwen Loêpe te sjouwen Gekke klière an •Schrèwwe en zinge Doen gekke dinge Dor snapte gaar niks van Eur snute zien beschilderd Mit- roêd en paars en gries Ze lieke verwilderd Hoe zien ze zo onwies. REFREIN: Zoê zien weej hier ien Venraoy Drie dage lang mit carneval Zoê zien w©ej hier ien Venraoy Mit optocht en 's aoves op 't bal Zoê zien weej hier ien Venraoy De gekheid is los in ös stad Iedereen dnut lol Iedereen het lol Zoê zien weej hier ien Venraoy Italianen, gèle Javanen Alles is beejèn Cowboys en Polen Brune Spanjolen Maken samen jen Ze kennen gennen oêrlog Gèn bom, granaat, mortier Ze laeve steeds ien vree nog Ien 't dörpke van plezier. Ze drinke cetroentjes, gaeve veul zoentjes Kris kras dui mekaar Eten kadetjes, warm kroketjes Smoèke en sigaar En 's merges hebbe ze kater De slaop is nog nie uut Ze drinke dan mer water En dan gut ie wer vurruut. Twedde pries: Jean Hoex. (Wyze: Heidewitzka) Haze zeg stek vandaag de start ien de locht Kroept uut den bocht, brult da ge krocht Hazinne kroepte geej ok uut ouwe nëst En doet ok is ow bëst Gekkigheid pëst, wie zingt 't mëst Haze, Hazinne doet now ow bëst Went Vastelaovend is den tied van de mök Alleman dénkt: lek mej de zök. REFREIN: Vastelaovend nouw van den band En doet mer gek, dat is vandaag gen schand Probierde as ennen haan te tokkele Of staode van de lach te schokkele Vastelaovend, now van den band Den 't gokste duut den hit 't mest verstand. Den bovve-maester kumt ien de twède klas vraoge wanneer de jonges gebore zien. „Wie is ien 1940 gebore Enne haele hoèp vingerkes gaon d© högte ien. „Wie ien 1939 Andere mennekes stèke de vingerkes op. Sjengske, den zien oêge goed de kost gilt, begint op enne kier druk te doen. De bovve-maester vrögt wat er a'n de hand is. „Bèj", zit Sjengske, „Pietje is ien 1940 gebore en ien 1939 staak ie al'ziene vinger op 1" o Enne pestoêr wooj de devosie tot den heilige Antonius beej zien schöpkes wat a'nwakkere. Heej vroeg a'n de koster ofter nergus gen beeld van den heilige mer was. Böve op de zolder van de gèrfkamer stond nog en beeld, aid en smerrig en hier en daor en stukske d'r aaf. De pestoêr liet 't wat opknappe en 't wier ien de kerk gezet. Op enne middag kumt de pestoêr een van zien parocliieane tege en mikt en praotje. „Hoe gud det Koba „Och pestoêr, zit ze, 't gud goed, mer ik heb zo'n verdolde pien in mienen erm. „Och, zit de pestoêr, wette wat ge doet. Ge gaot mer is nao de kerk, ge geft en ufferke en ge bidt en bitje beej 't beeld van Sint Antonius, trekt um ziene groëte tién mer uut, den stöt toch los en vrieft dor mit mer is ovver owen erm, dan zal de pien wel óver gaon." En warempel, de pien was over. Wat wooj 't geval? En paar daag later kumt de pestoêr op de boerdereej van Hannes. Hannes was nao 't veld, mer Truuj was thuus. „Hoe is 't er mit", zit de pestoêr. „Och, klaagt Truuj, 't zeuj allemaol goed zien, mèr ik heb bar last van den bikaers." „Och, zit de pestoêr. Daor kunde wel van aaf komme. En heej gift aan Truuj wer dezelfde raod. Zo gezeed, zo gedaon. Truuj volgt sekuur hetzelfde recept op en... weg is de bikaers. Tigge den aovond kumt Hannes van 't veld tuus, mit en gezicht, zo laank as van en koe. „Wat hedde toch, zit Truuj, en Hannes vertelt, dat ie verr... van de tandpien. „Mer jong, dor zudde gaaw van aaf zien. En ze vertelt wat zeej vad middag hit mitgemakt. Hannes, ok nao de kerk. De pestoêr löpt tor te breviere. Mit en knikske van goedkeuring ziet ie Hannes beej Sint Antonius bidde, offere en mit Sint Antonius zienen tién ovver zien kaeke strieke. As 't aafgeloêpe is, trekt ie en schaef gezicht en lekt mit zien tong nèvve zien lippe. „Wat is ter, zit de pestoêr, is 't nog nie óver „Niè, zit Hannes, mer ik geleuf, dat Sint An tonius dur de str... hit geloêpe. FRITSHoe zun ze now dit jaor mit de vastenaovend danse? FRANS't Is mer gewoon wat veur en aach- ternut drave tiggesworrig, vroeger koste zo'n vrommes nog is flink vast halde en rond drèje. FRITSMer as ze dan flink dol was, ginge z© der ok mit op sjouw, net zo goed as vandaag. Heej meuge wer slage Klatergold en parelwien Harte vol van zonneschien Bliêheid klinkt ien zuvre klanke Zoè zal Venrooj de Piêlhaas danke. Ut is al 5 wer ennen hiêlen tied geleeje, dat weej Prins Con, Sjeng en Zjène, as de aafge- dankte Prinsen, ozze stoel mosse gaon zuuke ien de motvreeje prinselyke familiekelder, worien we mit al ^ós grasie en stasie netjes wierenAopge- lörge. Dor laeve de Prinsen en de Piêlhaasman is 't um ondertusse al lang dur 't keldergat nao bute gesmèrd) verder, taerend op de bliej herinnerin gen, die de Pièlhazenfemilie um geschönke hit. Prins Willem I, ozzen opvolger, kan zeker rèkene op aller mitwerking, die Venrooj ok ós z© riekelik bezorgde. Weej hebben ut echt fijn gevönde, um is drie daag baas te zien ien ós Piêlhazeland. En werkelik, ge hedt ós 't regiere nie lastig gemakt. Ge hedt allemaol goéd opgepast en ok veul schik gehad. Ok op de Kerkdörpe was 't ovveral éven ple- zierrig. En dat mot ok. Op zien Venröds, dar. is 't goed I En wer zal'enne Prins drie daag regiere ovver Venrooj. Wer zal ennen optocht dur de aide, kroom straote trekke en wer zal 't slot zien van de Vastelaovend en boerentrouwpartij. Weej hope, dat ge 't werk van die kels, die dor zo hard vur gewerkt hebbe, zult wiêten te wardiere. Stekt dat dan ok nie onder stuul of benk, gaot bóve op die stuul of benk staon en zwaai hoed of kieps ien de hugte en helpt oos um van de Vastelaovend te make, wat er van te maken is. En dit möt nog èfkens van oos hart: weej hebbe is erges gelèze, dat énne van de wieste minse, die d'r ooit gelaefd hebbe, gezeet hit, dat 't goed en neudig vur enne mins is op zienen tied is hiêl gek en dol te doen. Now dan, enne kiêr ien 't ganse jaor is toch gaar uie te veul. Weej zun dan, later wer wies geworre, dobbel kontent kunne terugzien op die lollige daag, die zonder twiefel zun beejdrage tot versterking van de ièndrachr en de samen werking van de Venraodse bevolking. Prins Willem I, enne plezierige Vastelaovend wensen weej ow van harte. Lang léve ozze neeje Prins Blief wakker Piêlhaas Ex CON I Ex SJENG I Ex ZJÊNE I Venrooj, Vastelaovond 1948. EN ERNSTIG WOORT IEN ENNE GEKKE KRANT Now we dan wer vur de vierde kiër ozze Vas telaovend ien Rooi wer gaon vieren, ister en groët verschil mit annder jaore. Wier vroeger de Vastelaovend georganiesierd dur afgevaardigde van alle meugelike veieniginge of dur enkele minse en as 't Asselegoensdag was, dan zen ze tigge elkaar: 't Is wel op 't kentjé aaf gewist, mer we zien d'r toch wer dur gespartelt, laot andere dat 't vollegend jaor now ok mer is op- knappe". En zonder a'n al de goei dinger aafbreuk te doen, di© vurrige jaore gewist zien, now is vur dizze Vastelaovend beslote, nm der en vaste ver eniging van te make, mit statute, reglemente, kemissie's, enne vurzitter en enne pot. En het resultaat van al dat werreke werd now gepresen- tierd. Och alles marchiert nog lang nie zo as 't mot, mer dizze Vastelaovend is en neej begin. Nao Asselegoensdag is er gen end, mer werd alwèr begonne vur de vollegende. En dat mot, dat is now al vier jaor gebleke. Vier jaor lang is alles ien drie, vier wéke verrig gemotte en zien der duk hartkloppinge gewist, of 't now lukxe zeuj of nie. Ut vullegend jaor mot dat anders zien. Oos kerkdurrepe kriege en vaste kemissie, die vur ieder kerkdurrep ien 'r groot verband de organisasie op zich nimt, zurgt vur goej dansgelaegenhoid, praot ovver meziek, planne mikt vur de groèten optocht en de boeren bruiloft mit ien elkaar hellept zette, de prins ontvingt, vur reklame zurregt enz. Zo werre de kerkdurrepe geholpe en kriege ze al de steun den ze nuêdig hebben en wille. De propeganda begint dan ok vroeger. De fiêst- kemissie zurgt vur de zittinge van de Raod van Ellef. Dit jaor hedde al en begin gezien, mer 't wurd nog béter. De „cente-minse" zurge dat de pot (den vur de eens neturlik) ok is énne kier nie leeg is, vurdat ut speul al begin, ien eën woord al die duuzend dinger, waer now alt veul te wennig op gelet is, kriege ut kommende jaor is en goej beurt. We mène, dat now alleman toch wel 't belang ienziet van enne goeie Vastelaovend ien Rooi, dat 't kan, hit 't verleeje beweze, dat 't nog vul béter kan, mot de toekomst uutwieze. En dorvur is één ding neudig: Samenwerking. As de kerkdörp9, buurfe, vereniginge en alle man mit werrekt, dan gut 't ok priema. We hebbe hierbaove gezet: en ernstig woord ien enne gekke krant, mer dat is danok bitt'ren ernst As we nie allemaol mitwerreke, dan kunne we ower en paar jaor oos jonges en megjes wer op ander plats© tegekoinme, zitte de zakeluuj hier vur pietsnot en gaode ut belaeve, nog vul erreger as vroeger oit, wat dat betékent. Ien dit verband doen w.eej dan ok en dringend beroep op allemaol ien ooz gemènt, vurral op de Kerkdörpe, um nog mier as vroeger de hand uut de mouwe te stèke om te zurrege vnr enne goeie Vastelaovend -o— Dan de zurreg op ziej en mer wer is gek ge daon, gelache en plezier gemakt. Weej zellef en de veul vrimde, die komme zun. Prins Wim I mot enkel regiere ovver dol Piol- haeskes, die op en gepaste en goei menier Vas telaovend viere. Dat is ow en oos van harte gegund. Blief wakker PiêlhaosHET BESTUUR.

Peel en Maas | 1948 | | pagina 7