Enne goeien dag!
Wat den Hofnar
ondervönde hit
ullum de Piëllx aas
zonne katte stalt ke&ie
Ennen droëm.
astetaoaesoetsfe
Gekke Frans en
vrolijke Frits
De Vastelaoves-kemissie hit ter ovver ge-
knaojd, dat zö wennig haas, haeskens en hae-
zinnekes mekaar goeien dag zegge op zien Vas-
telaoves. Gillie kent ut ummers toch allemaol.
Ge brengt ow rechterhand beej ow linkeroör en
ge zegt: „Blief wakker, Piölhaas Den hoed aaf-
vatte heurt er gaar nie beej. Halt dat ding mit
die daag mer op owe kop.
De redaksio van de krant hit dormit ien ver
band enne brief gekrege van een van de schonste
megjes uut Piëlhazeland. Ze schrieft:
ROOI, daags vur Yastelaovend.
Liefste kranteminse.
Yur da'k er èrrig ien haaj, stond er liefste
bovve mienen brief, Da kumt umdat.ik tigges-
worrig zovveul brief nao de Oké-jonges stuur. Ik
kan gen ander bledje missen en dorrum gaoj ik
mer dur. As ter enne nie tege kan mot ie mei
en asperientje vatte.
Ik wooj ut is efkes mit owlie liebbe ovver de
Vastelaoves goeien dag. Den kei, den dat uutge-
voonde hit, mosse ze den hiële Vastelaovend ien
de Paoterskoei köpke onder halde. Neë, dat is
gen werrik. Hit zö'n daag krieg me nog al is en
muleke op de koëp toe en dan iedere kiër da
gehannes mit die erm. Vurrig jaor zate oz erm
enne kiör geliek ien de wor.
Och jao, dat hak nog vergaete te zegge, ik
vreej ok. Mienen Tienus mot ok niks van den
goeien dag hebbe, wel van de mifiekes. Oewee,
't is toch zó'nne snoeper Mer dor hedde aegelnk
evvel ok niks mit te make. Ik wooj alliön dit
mer zegge, den goeien dag is goed vur aldere
minse, mer nie vur oz jong tuug. Ik en Tienus
hebbe dorrum aafgesproke, dat we a'n een flauwe
kul nie mit doen. j
Enne goeien dag en duuzend mulekes (iërlik
aaele) van ow liefhebbend
MIENEKE.
P.S. Dat léste stoond er awwer vur dak ut
ien de gate haaj. Ik heb ut mer loate staon.
Schiens zien d'r beej de Redaksie, die dor van
halde en anders ut kumt zich evvel ok nie op
en paar.
NAOSCHRIEVES YAN DE REDAKSIE:
Ut sprikt vanzelf, dat de redaksie veul belang
stelde ien den brief. Allien kosse ze nie geleuve,
den goeie dag zó lastig was. Ze hit durrum
proeve genome. Dor worre wel gen megjes beej,
mer 't gink toch. Oz Mieneke kunne me durrum
gen geliek gaeve. Ut göt zeker. De redaksie minse
hebben ut en hallef uur a'n iën stuk volgehalde.
(Ze han wel en paar drupkes van den baas ge
had). Ut was mer zund dat Mieneke dor nie
beej was. Dan haaj ut nog vul baeter gegaon.
De redaksie raoit Mieneke a'n mer is goed te
oefene. Ut zal arig mitvalle.
Wat die duuzend van achter a'n den brief
angöt, dor zit de redaksie wel en bitje mit. Dor
zien d'r en par beej, die dor niks um gaeve. En'
row zitte de andere mit het ganse zoodje te
kieke. Ze wiete nie hoe ze dor dur motte plare.
Schiens wet Mieneke raod
RED.
Tusse speule en speule is en groët verschil,
dat wet jonk en aid ien Venrooi. Mer Hofnar
speule is mie Vastelaovend tog nog nie 't domste
baantje, dan kunde teminste net zo gek doen as
ge altied zut willen doen en niemes kan ow
dat kwellik neme, umdat ze zellef ok allemaol
gek zien, mer 't nie doen en wurrum aegelik
nie, 't zien toch joeksige daag en vur den enne
enkele kiör ien 't jaor mugde dat toch ok wel
hebbe, 't is allennig mer de kwestie van beginne,
as ge d'r ienmaol a'n ziet. dan velt 't zat mit.
dan wette nie mer baeter, of 't is vanwege ow
hazemoerke, nim ze mit of laot ze thuus, allebei
lollig. Wat zedde geej van smaele, ien dat geval
kunde baeter drie daag weg zien as drie daag
thuus en hedde 't voordeel, dat de Vastentied
d'r vlak nao kumt en as de vrouw dat asse-
kruuske mer te pakke hit, dan is dat ok awwer
vergaete.
Toew ik vurrig jaor van huus gonk Zondags,
um en uur of ellef, zèj de vrouw tigge me: now
hald ow tot te Goensdag. Mer saoves trof ik iq
verdomdhaal wer ien 't durrep en toe ziej ik
laoter ok mer wer mit eur nao huus gegaon.
Smaondags miek ik 't nog veul mojer, toe
kwaam ik um en uur of tweë tuus, ik was zo
zuutjes meugelik nao haove gekrope en alles
sliep. Ik stookte de schemerlamp a'n op 't
naagtkèsje en toe zaag ik enhen draod gare
hange nevve 't bed, ik docht dat za'k mer èfkes
oprolle en onderdehand liep ik nao de spiegel en
gong is kieke ien de waskom of ter nog wat
te drinke was en ik rolde zonder erg mer dur.
Ik keek ok is ien de kléine zien bedje of ie nog
slièp, mer onderdehand wier mien ega wakker.
Ze zit: hedde geej mien boks nie gezien en toe
haaj ik ze verdomme geliek op mien vingers
gerold. Ik docht ok al wat is dat toch enne
lange draod.
En piën as ik haai a'n mien oëre. Hoeveul
hazemoerkes dat d'r toew al nie a'n getrokke
han, dat wiët ik nie mer.
Dinsdags was 't aafgeloepe. Hoevel da'k er toe
nie mit enne stroonk boeremoes op urre kop heb
geslage, is nie te telle. En dat ze dit jaor ok
mer uutkieke Dus blief van mien oëre aaf en
gaot nie op mien tién staon en as we ien en
tent komme of ien enne zaal, mak dan asteblief
en bitje meër plats as vurrig jaor. Dan ziede oos
ok zovul te iör kwiet. Zö gaaw as we en bor
reltje uuthebbe ziewe weg.
't Vurrig jaor ziej ik nog wellis meêj eër
motte gaon; dur al die drukte heb ik op twië
platse gennen borrel gehad. Kasteleins denk now
uurst a'n den Hofnar en ziene Prins, de rest
krieg 't eur toch wel.
Ok dè soekkelaat ien Sint Anna gong d'r
meej nève, mer da'was mien ège schuld, ik was
bang dat mien plats weg zeuj zien, de andere
zate allemaol op dè kalde wage, mer ik op 't
pèèrd haaj van ondere toch nog wat wermt.
Mer da'kumt umda ge nie goed wies ziet.
Beej de Zusters ien 't Ziekenhuus gong 't me
veul béter. Dor bin ik dur tweë zusterkes be
diend (zonder è'-rig netuurljjk) mer dat ik niks
Wet 't nog Moeder Overste, van Sintorklaos
en da'k beej die dikke moerhaas op de slup zaat
ien de gang.
En op de Hei) wier me do sjans finaal ange-
boje, as 't toe mer is gen ellef uure waore ge
wist, dan haaj ik wel en reundje gegaeve.
Now zuwwe mer nie alles vertelle wat er ge
beurd is vurrig jaor, dan is de arigheid d'r aaf
en de Vastelaovend uut vur da'k klaor bin.
en de gevollege dorvan.
lederen biëstevriend is 't wet is opgevalle, dat
praktis alle diere enne start hebben. En dat de
waerde van zo'n ding nie onderschat mugt
werre, kiek..., dat zit ow 't spraekwoord wel:
't venien zit ien de start! Ge begriept dan ok,
dat zö zuutjes a'n 't verlange beej de Piclbe-
woners wakker wier, um 't stertje van zienen
haas te gaon bestudiere, krek umdat ten zovveul
aafwiekt van de andere startsorte.
Durrum is ter dan ok en kemissie ien 't
léve geroepe van vief deftige hiëre...., netuurlik
allemaol vrimdeMit groëte tasse onder den
èrrem en 'n bolhuutje oppe kop, zien die kels
a'n de slag gegaon Wat zegde En vurname
taak Dat dénk teminste Trouwes, dat was
ok al gaawechtig te zien ok 't Vieftal deuj
teminste gewichtig genoeg. Mer die gewichtigheid
zaat um geleuf ik mièr ien ur gewicht.
't Worre er teminste allemaol mit dikke köp
Mer ziede, dit zit mier, ze riepe al gaawechtig en
soepkemissie ien 't laeve en -t werrik van de
hiëre bleef tetaal geheim. Er was nl. bepaold,
um tot publiekasie aover te gaon as de ganse
zaak was aafgedaon. Mer d'r worre notele, wor!
Jao... Wel twië sorte, de geheimste en de
geheime, mer de geheimste, netuurlik die
van de kemissie wiere vur 't gemak nie op-
gesehreve, ok al, um untlekke te vurkomme
Mer die geheime
Trouwes, dat gebeurt wellis mier. Vraog 't
merris a'n Elsevier. Uut 't werrek van de sik van
de soepkemissie bliekt, dat de kemissie 't goed
hit gevoande, dat de zoepkemissie uut naam van
de kemissie nog en soepzoep kemissie ien 't léve
zal roepe, die dan al 't werrek zal doenHiervur
wier netuurlyk Piëllanders a'n gezocht. Vief
deskundige struêpersMer die nome pas zitting
ien de soepzoep kemissie doe ze de vaste toe
zegging krege, dat ze op korte termien veld
wachter zun werre
Alia, dat gonk netuurlik a'n. Zeej sebiet a'n
't werrek. Ze trokke vanzelfsprèkend nao de
Hazehut. En wat ze dun 't Was verdomd gen
kienderspeul. Alles gebeurde mit kennis van
zake en opgelicht verstand. Al gaawechtig wier
d'r beej de Hut en verdacht plekske gevoonde.
Dor was gesnuffeld dur de wilde vèrrekes. Zeej
dor ok a'n 't vrüto en nie vur niksD'r kwaam
snotdomme wat kiekeen hiël höpke knöks-
kes.... en wat vur knökskes Me mos anneme
van haasAlles wees t'rop.... de vief struêpers
op die knökskes. Ge snapt, dit was mer 't begin
wor. Doe goonk 't onderzuuk vort en alles wees
uut, dat de knökskes nie aafstamde van ennen
haas, mer enne moerhaas.
En verders mosse 't allemaol startstukskes
zien, went alles leij nog zo'n bitje ien 't gelid,
en de laesie tuupkes liepe errig spits beej. 't
Uurste reseltaat van 't Onderzuuk was bereikt:
Piëlhaas han vroeger enne lange startMer now
dè korte Hier zit en moeileklieid.
D'r wier dan ok dur gezocht en nie vur niks
Uut de ligging van de knökskes viel wel op de
make, dat die ien 't rnidde en bitje dur en zate.
En ja..., wat denkt me dan... Nogal lochies
Die dierkes zien mit dat echterste ding verward
gerakt, hebbe tegeliek getrokke um los te komme,
Wat kan enne meens toch raar droëme.
't Vurrig jaor na Vastelaovond (of 't van
de borreltjes of van 't bier kwaam, ik wiët
't zellef nie) haai ik toch zonne mojjen
droën. Ien, ik wiët zellef nie hoeveul tied,
durlaefde ik en hiel jaor. Ik leij nog mer
aefkes ien den boocht, doe zaag ik oos
Rooi op zien moïst. Alle straote fijn opge
makt, aoveral neej huus, gen dak, dat nog
lekte, alle winkels vol en alles mit huëp
te kriege en zonder bon. Tebak, sigare en
sigarette, zovveul as ge mer woot En dan
tekstiel, de lepkeskels liepe ow de deur
plat um ow mer wat a'n te smaere en
punte? Niks huër! En spot-goeiekoëp, vur
enne krats. En 't wier kermis 1 De slegters
worre nie van de deur aaf te slaon. En
dan mer zanike: Hoeveul soepvleis, hoe
veel druëg schaenk of broodvleis en nie te
vergaete hoeveul kumkes paarsvleis, En
as ge dan zet, um ze mer kwiet te werre:
„Ik heb al besteld", dan en gezanik: Nim
now ok is enne keer wat van meej, ik zal
zörge, da ge en biëstig moï stukske kriegt.
Op de kermis alles aeve goeiekoëp. En
döbbelke kosse de kiender op ennen dag
gaar nie öp. 's Aoves brochte ze dehelleft
wer mit thuus. Vur de groëte koste de
kermis ok bekant niks. Enne groëte aide
klaore vief sens en en schöpke bier drie
sens. En danse twië kiër vur vief sens.
De winter kwaamZórg vur de kolen
Ojui nië heur 1 Geloëp van alle kolekels,
um dit jaor de wintervurraod ok is beej
ieder van eur ien te slaon. Och jao, ik
zeuj nog vergaete, wat ik dromde ovver de
meide.
Ik geluëf, dat 't nao de Vastelaovend
was, dat de meid ging vertrekke. Hoe a'n
en neej te koomme En advertensie maende
geej? Nië man! Den eigeste middag stoond
de bel nie stil. Ellef óp en reej kwame ze
zich presentiere en de iën permetierde nog
al harder um ur toch mer te vatte (dit nie
verkierd begriepe wor) as de ander.
Durrum haeskes en moerkes allemaol mit
doen. Dat dénk teminste
Doe mer net as den Hofnar, dan doede gek
genoeg en en assekruuske hoefde dan gen gaon
te hale, went dat kreeg ik vurrig jaer meteen,
toew ik thuus kwaam um en uur of drie.
Haze wat was ik zwart
Tot ien den optocht.
HOFNAR.
Gevolg knup vaster... knap De struêpers wer j
wier, went dat sort minse hilt nie van hallef
werrek. D'r wier ennen bar geliêrde kei, mit
rollende oëge, uut de Pièlkant beej gehald um
is uut te rèkene met hoe'n kracht die dierkes
wel nie getrokke hebbe en mit en knap stukske
berèkening wis den kloris, dat te viende. Den
haaj logika gehad, ziede. Mit den onderlinge
afstand van die knökskes vur oëge was die be-
raekening vur um mer en peulschilletje. En
kiek...., 't een brengt 't ander mit
Nou kos ok de bevreejingssnelheid van de haas
beraekend werre. Mer luuster, wat bliekt De
grótsle start lèej krek ien de richting van ennen
dikken boem. Dat haeske kos dor nie mit zo'n
vaart tiggen op gevloge zien zonder noodlottige
gevollege. Durrum dor ok gevrüt. En wer nie
vur niks. "Wat d'r gevonde wier Schrik nie....
En bruun stifttendje en enne steek. En op dè
steek stoond, zo hallef vergaon nog wat van:
V..telao...s Pr..ns. Lochies Vastelaoves Prins
En dat tendje Ja, dat mos van enne Piëlhaas
zien, krek umdat 't bruun bealage was. Kiek..
piëlhaas hebbe duk en zwaor piep te rooke, um
dat d'r miër anzit dan a'n enne gewonen haas.
Jao, jao, now was de toedracht van de zaak
gevondeEnne vastelaovend, bier, lol, danse,
verword, getrokke, knap... enne korte start!
Ién vrögske bleef ter now nog aover. Wurrum
now alle Piëlhaas zonne korte stoep hebbe? Dat
was gaaw gevoondeUut de analen bleek, dat
er ien lang vervlogen tied en onbekende ziekt
onder de haas was uutgebroke. En umdat en
ongeluk zelde allennig kumt mot me as vanzelf-
spraekend a'nneme, dat dat gewist is ien den
tied van vastelaovend. Lochis
Mer luuster... 't gekke van die ziekte was, dat
ze 't spitste tuupke van dè start 't uurste a'n-
vraat. .Umdat now die vastelaoves haas gennen
a'ngespTtste mer ban, ley 't vur de hand, dat die
van alles vreejbleve De rest is allemaol gesneu
veld. Zeg mer is, dat de struêpers 't nie goed
uutgekiend hebbe
Ien 't kort zal de publiekasie te verwaagte
zien! De soepzoepkemissie hit ur vondst al dur
gegaeve a'n de zoepkemissie en deez hit er al
zurreg vur.gëdrage, "dat Z6 ien de tas v?m de
kemissie kwaam. Doe die flarussen den elfde ien
den olie worre, heb ik eur tassen naogesnuffeld
en dit vond.ik:
VERKLAORING.
De kemissie vur 't waetenschappelik onderzuuk
nor de starte van de piëlhaas mikt bekend, dat de
haas vroeger van aagter iets langer worre, mer
dur noodlottige samekomst en ongeluk krege en
dordur en stukske mosse misse. Alles is naoder
uutgewerkt ien de geheimste notele. Dorbeej
J ent de kemissie eui ontslag ien weges 't be-
reike van den pensioengerechtigde laeftied. Ge
legenheid tot 't a'nbieje van afscheids-kedoos
(liefst géld of aide klaore) op Vastelaoves-Mondag.
DE KEMISSIE.
Dor zitte we now Piëlhaas mit zo'n pluumke
Ien de start zit 't venien en de pit! Genne ge-
wondér dat de piêjhaas genne fut mer hebbe en
zich dur andere de kiês van 't broêd laote
vréte, den ze zellef toch zo goed kosse gebruke.
Kiek... 't verstand ister wel, mer das nie genoeg.
Ik zeg nie: Blief wakker, mer wèr wakker, piël
haas
Mer och, wat zeuj me 't zich dor druk ovver
make, 't is toch mer allemaol wat flauwe kul en
onzin. Dit vertelselke ok Bekant teminste O,
ja", dat denk
HISTORIEDR1KUS.
Vreej daag? Um 't hallef'jaor iëne en
mit de kermis en uurke danse, eiken dag,
dat was zat. En huër, 't was gewoon schand
zö wennig as 't was. 'sZoondags nao de
Mis, nao de Coongregatie en nao 't Lof,
dat was ur grotste schik. En dan mer breie,
naeje, alles moi opknappe, dor laefde ze
ien.
Mins, mins, wat was 't enne schonne
droëm 1 Mer hiëlemol uut is ie nog nie. D'r
kwaam en gek aend an. Opaens vuulde ik,
dat ik vleugelkes kreeg. Ik prebierde d'r is
mit te slaon en porjen, ge zut 't nie ge-
Iuëve, mer ik kos vliege. Ik gaauw den dak
raam ope en dor suusde ik dur de löcht.
't Was hardstikke duuster mer toch kos ik
alles klaor zien. Ik fladderde ovvèr Rooi
hin. Noët za'k dat gezicht vergaete, overal
groëte pleine, hiël briëje srraote. Ik wiët
nie hoeveul standbeelde. Hensenius stoond
d'r ok wir, mer veul mojjer en grotter dan
uerst. Mojje parken mit reuze-pedjes um te
wandele.
Ik wooi ok wel is aefkes buute Roo
kieke. En wat zaag ik dor En groët zwem-
bak, groëte gebouwe van de waterleiding.
En bar groëte baan vur allerlei sport, haost
zö groët as 't Stadion van Amsterdam. Dor
kos alles ien gebeure.
Opaens zaag ik ien de richting van de
Boshuuze en hiël klaor licht. Ik d'r op aaf.
En wat stoond dor? En, hoe héte ze dat
ok wir? Jao en grafmoment of nië en
monument vur de „Widderopbouw" uut
klaor marmer. Ik vloog d'r is roontelum en
doe gebeurde 't ongeluk. Ik rakte mit iëne
vleugel enne draod van 't licht en pats!
dor leij ik! Jao, raoj is waor? Op de vloer
vur mien bed, mit de-pullef baove op meej
Ik kroop d'r oonder uut en knipte 't licht
an, Wat heurde ik dor?
Tik, tik, toep toep, Ik docht wat is dat
now? Mer och, lieve deugd, ik haai 't gaauw
ien de gate, 't Uerste stuk van mienen
droëm kwaam hiël schaef uut. 't Druupte
aoveral. Alle potjes en pennekes, ozze ennig-
ste emmer, de waskom en de wasbak stoonte
op de onmeugelijkste platse um al dat ge-
druup óp te vange. 't Mesjien, da'ge snaachs
wel is nuëdig kunt hebbe, veural nao enne
vastelaovesdag stoond ok al örreges öp wat
nat te waachte. Ik doocht jong, ik moos
ouw aegeluk wel aefkes hebbe. Mer ik liet
um mit röst en goonk de trap aaf.
Dor wir neej iëland 1 De kamers hallef
oonder water. Ik doocht an mienen droëm
mer zeij drek ien mien aegeDroëme is
bedrog, mer wat ge ien bed doet viende
(Iengezonde dur en vrouw van
Jan Boezeroen uut de buurt
vereniging „Help Elkander")
't Is haost Vastelaovend now
We doen wir allemaol mit
Ge kunt al hiël goed merreke
Dat d'r wir schot ien zit.
Uurst hawwe 't nie gedoocht
Dat d'r wat gebeure ging
Went ut haaj d'r lel luk gespoocht
Op d'uurste vergadering.
't Ging d'r uurst gezellig, toe
Beej de haze ien de Piël,
En de liazinne spande saam
Dat veelde nogal scheel.
Ik zeuj mer zegge zoë
Alles mot op ziene tied
Uurst werke wat me kan
En dan fiëste mit zien griet.
Weej, de buurtvereneging
Van de Mezesseweg
Die helpe mekaar allemaol
En hope op gen pech.
Vur an te trekke hew we niks
Dor denk ien ens now an,
Dat is vur os toch aid en spul
Zoë vur de klaene man.
En as ut ok nog raegent dan,
Doe we de klump an, mök;
En ziede in den duustere bang,
Löp dan mer op de zök.
Wurd ut zo kalt als vurrig jaor
Dan is ut wat te bar,
De vuut die vroren ow an ut bier
En de vingers an de kar.
We vaerve oos ok fyn
En gaon nao de kwatseur;
Den gift oos lippespits
En ok wat aldedeur.
We vaerve oos lippe zwart
De wenkbrouwe paars of roëd
En kriege we vaerf an ooze moei
Daor gaon we nie van doëd.
Jao, hazinne, zoë haaj ik gedocht
We zien van alle meite thuus
Ge stèkt ow st9rtje ien de locht
Got nie mit niks van huus.
De doevemelkers doen ok mit
Dat wurt en lollig stel;
De hoorntjes zien we allemaol fit
En koerke as en hel.
De duufkes blieve ok nie tuus
Schiens han ze dat wel gaer
Mer alle gaon wir same uut
Al kriege we 'saoves smaer.
's Aoves hebbe we bal maskee
Vur de jonges trug van ovver zee;
Die trouw eur plicht daor hebbe
gedaon
En niemus now alliën löt stcon.
Ik was 't ok al host vergaete
Dit was van meej toch hiël dom
Mer jao, zó naauw gonk 't nie maete
De klène hale z'ien mit stille trom.
En icrsaluut vur oos saldaote,
Die trug zien ien 't Raodse land*3
En vurig gebed vur de kammeraode
Die 't laeve liete ien et tropelaond.
Now schei ik uut mit dichte,
Went anders heb ik strop
De erpel zien nog fiiet gescheld
En krieg ze op miene kop.
Vrouw Jan Boezeroen
Nauschrift van de' redaksie
Die 't oonder 't erpel schelle,
Nog mojer kan vertelle,
Da's enne hiële Piet,
Of is 't schiens en Griet?
FRANSHoe is het Frits, hedde nog gen
diensmeid
FRITSNog nie, mèr ik hoef d'r ok gen mer.
Ik neem now enne grondwerker veur de kamers
um te spaaje.
FRITSFrans, hoe vondte geej 't vurrig jaor
de vastelaovend.
FRANS: Goed, mer kalt. Ik kom snaachs um
vier uur beej mien vrouw ien bed, en net as
altied: „Wor hedde gezête!" Ik verteldeïërluk de
worheid. Ik zegik kom op mien wenkbrouwe
dur de groëre straot, ze pakke meej beej mien
kladde en zette meej ien den bak.
Dat velt mit, zet ze, hiël flauw, ik docht dage
beej Vecschure ien den ieskaast hat gezaete
FRITSWat, binde geej dan getrouwd
FRANSDat zak ow zegge Frits. Doe de duvel
van lellekigheid nie mer wis wat heej mit meej
doen zeui, hit ie die nog gaauw an miene jas
gehange.
smèreges nog.
En stuk nao stuk van mienen droëm
kwaam nie uut.
Geej, laezeresse en laezers, pluus 't mer
is uut, wat er van den hiëlen droëm is
uutgekome. Ik maen, gen hörke. As geej
wat gevoonde het dit hiële (aor, dat wel
stemt mit mienen droëm, schrief 't meej
dan asteblief, dan krieg ik meschien wir en
bitje hoop. as ik wir droëm, dat 't toch nie
geliek bedrog is.
Ik dörf 't zellef nie mer nao te gaon,
want ik bin bang dat ik dan de smoor ien
krieg en dat is gen stemming vur vastel
aovend. Mer wel hoop ik dit jaor wir enne
droëm te kriege en dan enne, vol iëlend en
naojigheid, dan is 't ander jaor meschien
goed.
Enne vastelaoves-droëmer
