Exportkansen naar Duitsland. Qank&aaikeid&mek. PcifaflekeetsiHg Congres der Kath. Volkspartij van deze mek eens duidelijk to wijzen op de vele malen sinds 1549 d.tt geprobeerd is deze onverkwikkelijke geschiedenis definitief tot een goed einde te brengen. Telkens zijn al deze pogingen ofte niet gedaan of getorpedeerd, voordat aan oon uitvoering er van gedacht kon worden. Eenvoudig omdat reeds van te-' voren bekend was, er kan komen wat wil, herrie blijft er! Er schijnt een soort odium boven dit afgelegen stuk grond te hangen, dat bij voorbaat reeds elke poging tot oplossing der geschillen tot mis lukking gedoemd is. Nu is dan door de minister weer een commissie ingesteld, waarin de Commissarissen der Koningin van Noord-Brabant en Limburg met enkoio loden zitting hebben, die zullen moeten proberon de mogelijkheden te vinden om deze gronden nu zo spoedig mogelijk in cultuur te brengen. Dit was te verwachten, onzo boeren zitten om grond te biddon en daar liggen hondorden hectaren woest, enkel en alleen omdat daar nu al moer dan 500 jaren over gevochten wordt wie de •feitelijke eigenaar of eigenares is en welke rechten en plichten deze heeft I En ook het werk van deze com missie zal ten dode gedoemd zijn, indien niet bogropen wordt, dat wij ons do luxe niet kunnen veroorloven weer datzelfde refrein te blijven her halen. Venray heeft het eigendom, het Land van Cuyk had zekere rechten op deze grond, dat zyn de feiten Nu moet deze grond in cultuur gebracht worden. Gelden die oude rechten nog van 't Land van Cuyk. Zo ja, moeten deze dan nog gecom penseerd worden en hoe Allemaal vragen, die naast een juiste kennis van de historie van deze Vredepoel-geschiedenis ook een juiste kennis vragen van de noden der betrokken gemeenten en van de g volgen voor do toekomst. Hot werk van deze commissie zal zwaarder zijn als dat van elke vorige, omdat nu do gehele toekomst van de Vredepool veranderen gaat en daardoor geheel andere aspecten krijgen zal. Wy weten, dat de gemeente Ven ray accoord zal gaan met het doel dezer commissie, om deze gronden zo spoedig mogeiyk geiled te maken voor vestiging van landbouwbedrü ven, maar de vraag is, of zü accoord zal gaan met de procedure van werken Voordat deze grond in cultuur ge bracht wordt, zal Venray toch ook moeten weten waar hot af en aan is en wy mogen toch zeker verwach ten, dat de rechten van Venray wol terdege in 't oog zullen gehouden worden, rechten, waarvoor zy de plichten ook honderden jaren heeft gedragen. Dit neemt echter niet weg, dat wy nu ons vertrouwen aan deze commis sie schenken moeten. Hopenlyk zal zy kunnen bereiken, wat sinus eeuwen nog geen enkele commissie is gelukt: „Vrede te brengen in de Vredopeel". De mensen èn op het Brabantse én op 't Limburgse zullen in' al die jaren toch onderhand wel begrepen hebben, dat zü elkaar het leven zuur maken met twisten over grond, die zó weinig nut heeft, maar ln do toekomst velen arbeid, geluk en wel vaart brengen kan, mits beiden be reid zyn deze commissie, die steun te geven, die zy zo hard nodig heeft en zich nu eindelijk te onderwerpen aan haar uitspraak, tot heil van de landbouwende bevolking in onze om geving I Volgende week is ^het dankbaar- heidsweek. Dan zullen langs alle huizon van onze zo grote gemeente de collectebussen circuleren, om al de giften op te halen, dio oen kleine aflossing zullen zyn van de grote schuld van dankbaarheid, die wy allen hebben. Schuld van dankbaarheid van ons allen jegens onze gestorven en ge sneuvelde mede-inwoners, die door het verlies van hun leven, door huiK martelaarschap de stille helden zijil gewoest van die onvergetelijke oor De schuld van dankbaarheid ook jegens die onbokende Tommies, die onze bovryding hoe verschrikkelijk en ellendig ook toch hebben mo gelijk gemaakt en daarmede een definitief einde maakte aan de on derdrukking van het Nazidom. En dan vooral onze schuld jo^lns die Venrayse jongemannen, die voor diezelfde bevrijding in Duitsland, in Nederland, hier aan het front moer gaven dan wie van ons ook, het grote offer van hun jonge leven. Do schuld van dankbaarheid zal dan oen weinig worden afgelost jegens God, van hen, die geen doden of verminkten gehad hebben in hun families, van hen, die terwyl an deren moesten evacueren, in hun eigen huis konden blijven wonen; van hen, die terwyl anderen alles kwyt waren door bombardement, brand of plundering, betrekkelijk weinig schade hadden. De schuld van dankbaarheid jegens onzo naasten, jegens onze kloosters, jegens allen, waar ook, die hoezeer zelf ook het slachtoffer, toch plaats boden aan al die evacuees, aan al die vluchtolingen, die zo dikwijls nog met eigen levensgevaar gevoed en verzorgd werden. O, enkel het grote geluk al, dat onze gemeenschap niet totaal ver woest en uiteengeslagen is, dat God U on my liet leven om op te bouwen wat vernield werd, om te herstellen wat beschadigd was, is al reden ge< noeg echt dankbaar te zyn. „Juist in die dagen heeft gemeen schapszin, saamhorigheid en naasten liefde gebloeid tussen de puinen van onzo verwoeste en zo geslagen ge- moonte", zo schreef de kroniekschry- ver over deze oorlogsdagen. Laat hy als slot neer kunnen schrijven, dat diezelfde gemeenschapszin, gedrongen haar dankbaarheid te uiten, het na geslacht monumenten hiervan na zal laten, die daarvan sprekende getui genissen zullen zyn. Wy voelen niets voor „schooipar- tyen lahgs de deur" en maken er niet gauw propaganda voor, maar voor deze gelegenheid zyn wy er ons van bewust, dat deze rondgang door onze hele gemeente geen schooi- party zal zyn, omdat allen, die zich rond Allerzielen, rond October nog even die bewogen dagen van voor drie jaren indenken, weten wat dan hun dure plicht is. Dankbaarheid8week, een mooie en veelzeggende naam Laten wy allen, zonder uitzon dering, deze week doen slagen door onze milde giften, opdat wy eenigs- zins recht kunnen doen aan allen, die onze dankbaarheid zo zeer ver dienen Ten aanzien van onze loon- en prijs politiek zyn wy momenteel op een der meest critieke punten gekomen sedertdo hevig bewogen ontwikkeling na de oorlog begon. Van de beslissingen, die op het ogenblik door de competente autori teiten worden genomen, zal in be langrijke mate het wel en wee van ons land afhangen. De verhoudingen en opvattingen, die momenteel ton aanzien van.de loon- en prijspolitiek bestaan, moeten we ons scherp en objectief voor ogen si ellen. By het nemen van beslissingen zal koel en overwogen, zonder dat men zich door overgevoeligheden voor wie dan ook laat leiden, tewerk moeten worden gegaan. Wat is er de laatste tyd al niet voor critiek geuit ten aanzien van de prijzenpolitiek Iedere groep meent, dat de span ning tussen lonen en prijzen op zyn rug wordt uitgespoeld. De boeren zijn van mening, dat de industrie veel ruimer mag calculeren en dat alle op dit terrein bostaan op hun ruggen worden uitgespeeld. De Middenstand acht zich evenzeer achtergesteld. In practisch alle mid denstandsvakbladen kan men artike len aantreffen, waarin verontwaardi ging wordt geuit over de wyze waarop de prijspolitiek uitgeoefend wordt. Ook de grote massa der loontrek- kenden meent, dat zij de enige groep vormt, die de spanningen tussen lonen en prijzen aan de lijve onder vindt. Cijfermateriaal, onlangs door de Directeur-Generaal van de Prijzen, Prof. Brouwers, bekend gemaakt,toont aan dat al deze groepen min of meer ongelijk hebben en dat zij er relatief beter voor staan dan voor de oorlog. Allo groepscritiek moeten we o.i. dan ook beschouwen als pogingen om dat gedeelte van de armoede, dat de betrokken groep te dragen krijgt, af te schuiven op een andere. Groeps egoïsme zouden we het willen noemen. Het duidelijk op do voorgrond dringen van dit groepsegoïsme moge ons een waarschuwing zijn, dat we ons van elkaar aan het verwijderen zyn. En als we op deze weg voort gaan, zullen we spoedig voor practisch onoverkomelijke economische moei lijkheden staan. Do nationale welvaart, die we toch allen hebben na te streven, moeteen gemeenschappelijk bezit worden en die is alleen te bereiken als ieder zijn evenredig deel van de huidige armoede en moeilijkheden draagt en we zodoende trachten er bovenop te komen. Geen enkele groep kan zonder de andere bestaan. Zy vormen allen één geheelEn het afschuiven van een onevenredig deel van de huidige moeilijkheden op één of enkele groe pen kan dan ook voor het geheel niets anders betekenen dan van kwaad tot erger vervallen. Zeker, men kan zich door zo'n afschuiving wellicht een tijdelijk grotere welvaart ver schaffen. maar lang kan dat niet duren; daarvoor zyn we teveel van elkaar afhankelijk, zeker by de huidige economische problemen. Ons dit duidelijk to realiseren en dan naar dit inzicht handelen is de enige mogelijkheid om door gezamen lijke pogingen uit het economische moeras te komen. De tyd daarvoor dringt. Tydens de oorlog heeft een belang rijke verschuiving in de inkomsten verdeling plaats gevonden. Deze verschuiving heeft plaats ge vonden ten bate van de ondernemers en van een deel der arbeiders, ten koste van de grote massa der loon- en salari8trekkenden. Welke morele ellende wyvgezamen- lyk ook hebben doorleden,'financieel en materieel heeft de ene helft van het volk het beter gehad dan de andere. Ten dele was dat ook na de oorlog het geval. Lonen en salarissen komen in een tyd van schaarste en prijsstijging altyd achteraan. Ook al streeft men er met zoveel kracht naar, do prijs stijging te temperen. En die kracht was vooral in de zwarte jaren '43— '44 '45 niet veel meer waard. Wy keren nu langzamerhand wat meer naar normale verhoudingen terug. Wel is de schaarschte nog lang niet opgeheven, maar de lonen zyn voor hot gros der bevolking bijge trokken en de greep van de prysbe- heerschicg op de prijzen is belangrijk versterkt, al is die nog niet sterk genoeg. Wanneer men echter zoals het gros der ondernemers, zowel groot als klein, gedurende 8 jaren in een finantieel bevoorreclito positie is geweest, dan raakt men daaraan gewend. Men weet niet meer wat concurrentie is. Het verkopen gaat vanzelf en het geld komt toch wel binnen. Men is, nuchter gezegd, verwend; men heeft het te goed gehad. Wanneer iemand, die vroeger f 4000 verdiende en in de oorlog f 12000 - nu f 8000 krijgt, dan zegt hij niet: „ik ben er vergeleken met voor den oorlog 100 pet. op vooruit gegaan", maar hy zegt: „mijn inko men is met 1 derde verminderd". Zou de concurrentie de verhoudin gen recht trekken, dan zou men klagen, doch men zou er zich noodge dwongen in schikken. Nu die concur rentie er niet is en de prysbeheèrsing zo goed en zo kwaad als het gaat haar taak heeft overgenomen, mort men en dreig^ met staking, daarbij spelend mot vuur. Men kykt alléén naar zichzelf, men ziet alleen zyn oigon belang. Men voelt alleen, dat men er minder van wordt dan dat men er tydens de oorlog aan toe was, doch men beseft niet, dat ons land ten dele is ver woest, onze schepen zijn geschonden, onze machines zyn vernield en weg gehaald, onze handelsverbindingen zijn verbroken en ons arbeidsvermo gen is gedaald. Men beseft niet, dat dit alles nog lang niet is horsteld. Men beseft niet, dat wy met zyn allen armer zyn geworden en dat de meesten al heel blij mogen zijn wan neer zij er, wat hun reële inkomen betreft, er even goed aan toe zyn als voor de oorlog. Toegegeven dat toen de verhoudingen ook niet ideaal waren. Er waren boeren, middenstanders en industriëlen, die verlies leden, er waren lonen die te laag waren. Deze verliezen zijn grotendeels ge corrigeerd. De prijsbebeersing streeft nergens naar verliesgevende bednj ven maar 'zy kan evenmin aan elk be drijf, hoe ongunstig gelegen, hoe in efficiënt gevoeid, de winst garan deren, die in de oorlógsjaren vanzelf te voorschijn rolde. Ook nu zyn er verschillen in winst capaciteit tussen de ondernemingen, maar die vloeien óf voort uit een verschil in efficiency, óf zy zijn ec-n gevolg van de speciale conjunctuur- phase, waarin wij ons bevinden, óf uit het onvermogen van de prijsbe beersing, het economische leven mot de haar op het ogenblik ter beschik king staande middelen te leiden op de wijze, zoals dat volgens de econo mische handboeken in theorie zou moeten verlopen. De prysbelieersing immers kan de taak van de concur rentie slechts in beperkte mate over nemen. En zy, die zouden menen, dat de concurrentie in een kapitalistische en zelfs in een socialistische maatschappij ooit gemist zou kunnen worden, ver gissen zich dan ook zeer. Maar ook de concurrentie is er nooit in ge slaagd, in de practyk een volkomen gelijkheid wat de winstmogelijkheid in de verschillende bedrijfstakken betreft, tot stand te brengen. Wanneer men de prysbelieersing op het ogenblik verwerpt omdat zij dat niet kan, gooit men het kind met het badwater weg. MEER KOLEN VOOR GROTE GEZINNEN Alle gezinnen ontvangen, naar be kend ongeacht hun samenstelling, twaalf eenhedon brandstoffen. Hot Tweede Kamerlid Andriessen heeft aan de Minister van Econ. Zaken gevraagd of dit billyk is en moe te delen waarop dit oordeel berust. Indien de minister van oordeel is, dat zulks niet billyk is, wil hy er dan voor zorgen, dat gezinnen van bepaalde grootte meer brandstof ont vangen SCHOENENBONNEN van nieuw model Yoor 1 Maart uitgereikte bonnen na 15 November ongeldig Met ingang van 1 November worden schoenenoonnen van nieuw model in gebruik genomen. Op deze bonnen komt de aanduiding van de soort schoenen voor, benevens de letter 0, gevolgd door een andere letter in de linker-bovenhoek. De schoenenbonnen, in de linker-bovenhoek waarvan één der letters A tot en met H of A A tot on met AH voorkomen, zyn na 15 November niet meer geldig. De aldus gemerkte bonnen zyn uitgereikt vóór 1 Maart 1947. De bonnen, gemerkt met B A tot en met BH, alsmede die van.l Nov, a.s. af uit te reiken bonnen, gemerkt mot CA tot en met CH blijven tot nader order geldig. Geen straf tooi* verboden vuurwapens Over enige tyd zal het gedurende een korte periode mogelyk zjjn straffe loos verboden vuurwapenen in te leveren. Dogenen, die na de vast gestelde termijn nog in het bezit zyn van een vuurwapen, zonder dat zy over een vergunning beschikken, zullen streng worden gestraft. Op doze wyze hopen de instanties de talrijke ongeregistreerde wapens aan onbevoegden te onttrekken. Do maat regel zal vermoedelijk provinciegewys worden doorgevoerd. Over 14 dagen aardappelmeel in het brood De aangekondigde verandering in de samenstelling van het brood, zal, naar van do zyde van het ministerie van Landbouw, Visserij en Voedsel voorziening .wordt medegedeeld, bin nen veertien dagen ingaan. Gelyk bekend is de maalindustrie met ingang van 26 October begonnen 5 procent aardappelmeel in ae brood bloemmelange te mengen. BEL OP BIJ BRAND No. 392 De Oorlogsschaderegeling De belangrijkste politieke gebeur tenis van deze week is ongetwijfeld hét congres der Katholieke Volkspartij geweest, dat afgelopen weekend in Utrecht gehouden is. Het doel van dit congres was het alleggen van verantwoording aan de afdelingen, maar ook een wapen schouw, een getuigenis en een klank bord voor wat leelt in de party. De ruim dertienhonderd afgevaar digden hebben op de verschillende sectievergaderingen een zevental reso luties aangenomen, die voor liet partij bestuur een richtlyn moeten zyn voor haar beleid in dc- toekomst. Van dit zevental, waaronder wij de publiekrechtelijke bedrijfsorgani saties, de openbare zedelijkheid, onze houding tegenover het communisme de volkshuisvesting, West Indiö, Lonen en prijzen aantreffen, willen wy nog even de speciale aandacht vestigen op de ïesolutio inzake de oorlogsschaderegeling. Het lid der Tweede Kamer, Mr. Teulings, heeit het behoorlijk zwaar gehad op deze punten, niet omdat men geen vertrouwen had in zyn plannen, maar omdat de huidige financiële toestand van ons land van dien aard is, dat de regering niet bereid zal zyn de 10 milliard guldén, die voor een behoorlijke schaderegeling nodig zijn, te verschaffen. Mr. Teulings had de nodige critiek op minister Lieftibck, die een vor keerde voorstelling van zaken gegeven had omtrent de kosten van eer. algehele vergoeding: spreker toonde aan, dat hét benodigde geld opge bracht kan worden door de gemeen schap. Ook over de wederopbouw werd het nodige gezegd en vooral voor decentralisatie, gepleit. De heer Teulings beloofde, dat do Kamerfractie der K.V.P. by de ko mende behandeling van hot wets ontwerp inzake oorlogsschade zal handelen in de geest van de aan genomen resolutie die hieronder volgt en liefst dertien punten bevat. De conclusies over de oorl ogssch ad e-r egOl i u g Het was vooral de heer Koops uit Venlo, voorzitter van de hond van oorlogsslachtoffers, die op de juiste duidelijke wyze het standpunt van de oorlogsslachtoffers naar voren bracht en in vele gevallen de juiste reactie gaf aan de verschillende punt en dezer resolutie. 1. Het Partijcongres der'.'K.V.P. handhav.e t.a.v. de regeling der ma teriële oorlogsschade als UITGANGS PUNT, waarvan alleen mag worden afgeweken in zoverre het algemeen welzijn dit om enige reden dringend eist (zie punt 4): HET BEGINSEL VAN INTEGRAAL HERSTEL dier schade. Dit vloeit voort uit. het wezen der verdelende rechtvaardigheid, die op zichzelf beschouwd, aan de ge meenschap de zedelijke verplichting oplegt de ten liaie behoeve geleden schade naar evenredigheid over de gehele gemeenschap te verdelon. 2. Dit herstel drage in beginsel het karakter van VERVANGING VAN HET VERLORENE, met als doel herstel van do economische po sitie en van het sociale milieu van de getroffenen naar evenredigheid van positie en milieu der met-getrof fenen.. 3. Onaanvaardbaar zou het zyn de economische en socialistische positie van de geteisterde gebieden en steden voor lange jaren ERNSTIG TE DE CLASSEREN. 4. By het herstel kunnen on zul len ook EISEN VAN HET ALGE MEEN WELZIJN hic et nunc van bepalende betekenis zijn, tengevolge waarvan het bovenomschreven recht der getroffenen EEN ZEKERE MATI GING ondergaat. 5. Op grond an financiële zowel als van materiele mogelijkheden zal het herstel OVER EEN AANTAL JAREN moeten Worden uitgestreken. Het financieringssysteem zal ernstige monetaire verstoringen moeten weten te 'vermijden. Dit financiële aspect mag echter het herstel niet doen zien als een louter geldelijke kwes tie. 6. ALS VERGOEDINGSGROND SLAG worden in het algemeen aan genomen het bedrag der ver van,gings- kosten op het tijdstip der vervan ging. 7. Een redelyke aftrek wegens „NIEUW VOOR OUD" worde in be ginsel toegepast. Wordt echter de economische bestaansmogelijkheid van gezin of bedryf hierdoor aange tast, dan komo do overheid dooneen op redelijke voorwaarden te verstrek ken financieringslnilp tegemoet. S. Herstel van schade gelegen in de sfeer van LUXE, mag wegens de zeer ongunstige economische en financiële toestand van de Nederland se volksgemeenschap worden uitge sloten. Gelet op punt 4 moet om dezelfde reden een naar gelang van de eeonomisch-financiele draagkracht GEDIFFERENTIEERDE REGELING ta.v. van 't bedrag der vervangings- kosten en by de financiering van door de Overheid te verlenen hulp tot een zekere hoogte aanvaard wor den. 9. De regeling der HUISRAAD- SCHADE worde vooral gezien in het licht van de eis tot handhaving van het eigen sociale milieu. De huidige regeling beantwoordt hieraan niet. Vervolg zie pagina 3 In een vergadering te Utrecht van de Kamer van Koophandel voor Duitsland, heeft na een inleidende rede rede van prof. dr. ir. II. Gelissen de minister van Landbouw ir. Mans- holt gesproken over de betekenis van Duitsland als achterland voor onze agrarische producten. Het totaal generaal onzer naoor logse export bedroeg in 1946 785 millioen, de agrarische sector nam daarin, voor wat de export naar alle landen betreft, deel voor 431 milli oen of wel voor 55 pet. Van de 785 millioen werd voor 52 millioen naar Duitsland geëxporteerd. 50 millioen of wol 96 pet., bestond uit agrarische producten. Dit betekent, dat de agrarische export naar Duitsland 12 pet van de agrarische export naar alle landen bedroeg. Sinds 1938 toen dit percentage 17 bedroeg dus nog steods een daling. Ook voor 1947 wist de mi nister in dit vorband een daling te voorspellen. Ook is het beeld van de agrarische export sterk veranderd vergeleken by de jaren voor de oorlog en ook het beeld van 1947 verschilt weer van dat van 1946. Zuivel, eieren en varkensvlees wordon in het geheel niet meer naar Duitsland geëxporteerd. De groentenexport bedroeg in 1946 13 en in '47 10 millioen gulden. In 1938 was dit bedrag 11 millioen maar daar stond een export van 40" mil lioen voor zuivel, eieren en varkens vlees tegenover. Pootaardappelon, evenals zaaizaad worden meer afgenomen. Ook de export van vis neemt toe. Ernstiger is, dat talrijke voort- brengselen uit de agrarische sector, die in 1928 nog 111 millioen en in 1938 maar 25 millioen opleverden, thans niet meer worden geëxpor teerd. Hieronder vallen uiteraard do sierteeltproducten, die geheel als luxe worden beschouwd. Sterk veranderde verkondingen. Alhoewel de minister toegaf, dat voorspellingen over een toekomstige ontwikkeling min of meer specula tief moesten zyn, achtte hy een uit eenzetting van zyr. verwachtingen wel van belang. De bevolking van het huidige Duitsland de 4 zones zonder het door Polen bezette gebied - zal in 1948 weer het peil hebben bereikt van voor de oorlog, namelijk 68 a millioen zielen. Het industrieel en agrarische productie-apparaat, dat ten dienste van deze bevolking staat, zal echter slechts 75 pet. der vooroor logse capaciteit hebben. De productie zal in de eerste plaats gericht zyn op de wederopbouw, op eigen voorziening en op export ten behoeve van import van goedoren ten dienste van de wederopbouw en de voedselvoorziening. Daarby komt nog, dat de reparatie rekeningen ten dele met export uit de binnenlandse productie b3taald zullen moeten worden. Tegenover deze export zal dus geen import kunnen staan. Pas wanneer, de Duitse export zich zover heeft, hersteld,, dat de thans door do be zettende mogendheden ingevoerde en betaalde voedingsmiddelen met die Duitse export betaald zullen kunnen worden, zal de Duitse overheid meer zeggingschap hebben en zal de thans bestaande richtlyn, volgens welke slechts voedsel mag worden geïm porteerd, dat goedkoop is per calorie ongeacht do aldus ontstane eenzijdig heid der samenstelling van het voed selpakket, door een soepeler regeling vervangen kunnen worden. Verreweghet belangrijkste is voor ons de gecombineerde Amerikaans Britse zones. Zich tot West Duitsland beperkende als een gebied, dat voor de oorlog het grootste deel van de import aan zich trok, betoogde spreker, dat dit deel van Duitsland wil de bevol king weer redelijk gevoed worden, in de toekomst nog lange jaren voed sel zal moeten importeren. wij aan het exportereu Tenslotte besprak de minister de exporteer-kanssen van onze voor naamste landbouwproducten, welke zijn groenten, zuivel, eieren, vlees, fokvee, aardappelen en groent'ezaden. „Voor onze kasgroenten ligt on getwijfeld een toekomst in de Duitse industriegebieden, terwyl ook voor kool een plaats behouden zal blyven. Voor ons fruit zijn de kansen minder goed, aangezien hier hot luxe-karakter meer op de voorgrond treedt. De kansen op het herstel van onzo boter-export zijn gering. De margarine is een goedkoop vervangingsmiddel en de Duitse boterinvoer bedroeg slechts 1 kg per hoofd -der bevolking per jaar. Onze kaasexport zal er iets beter voorstaan wanneer Duitsland telf weer exporteren kan. Door de age melkproductie per koe en het verlies der oostelijke gebieden met 23 pet. van de rundveestapel, zal de binnenlandse-kaasproductie niet meer, zoals voor de oorlog, 90 pet. van het verbruik kunnen dekken. De export kansen voor magere kaas zullen, gezien het lagere welvaarts peil, beter zyn dan die voor vette kaas. „Daar ook in Duitsland de pluimvee houderij voor vele kleine bedrijven een goede bron van inkomsten is, zal de consumptie van eieren by de beperkte welvaart, die te verwachten is, stellig ver beneden he t blyven", aldus minister Mansholt. „Ook voor vlees zie ik geen export, mogelijkheden van grote betekenis- De Duitse vleesimport is nooit be- langiijk gewoest. Wat het fokvee betreft acht ik wel toekofnstmogelykheden aanwezig. De verbetering van de Duitse veestapel is door do oorlogsomstandigheden ernstig in het gedrang gekomen. Er bestaat reeds thans van Duitse zyde vraag naar ons fokvee, doch geld voor aankoop is rog niet beschikbaar. Ondanks het gemis van het door Polen bezel te gebied vanwaar door Duitsland 30 pet. der consumptie aardappelen kwam, zullen do vier zones, by verbeterde kunstmestvoor- ziening, do behoefte behoorlijk kun nen dekken. Een, overigens onzekere, mogelijkheid tot export, ligt wellicht in het feit, dat b.v. "in het vroege voorjaar tekorten zullen optreden en dat van de productie van spiritus en andere fabrikaten niet veel komt. Ten aanzien van de export van poot aardappelen is het beeld minder somber. Van Duitse zijde bestaat er dringende vraag naar ons eerstelingen- pootgoed. Aan groentezaden bestaat een groot tekort in Duitsland, terwijl ook naar Nederlandse zaai-erwten een drin gende vraag bestaat. De situatie is dus zo, dat onze agra rische export naar Duitsland momen teel zeer grote moeilijkheden onder vindt, doordat do bezettende mogend heden de gelden er voor beschikbaar, moeten stellen. Men importeert alleen voedsel, dat per calorie het goedkoopste is. De kwaliteitsfaccor wordt verwaarloosd. Het voornaamste Honderd millioen kg suiker minder dan Torig jaar Nu de suikerbietencampagne in volle gang is. hebben, hebben deskundigen aan de hand van ter beschikking gekomen gegevens de totale productie globaal geschat op 1500 millioen kg bieten. Het' resultaat der campagne in 1946 bedroeg 1600 millioen kg bieten. De opbrengst aan suiker zal dit jaar ruim" 200.000 ton groot zyn. Voor onze suikervoorziening behoeft de verminderde producttc geen gevaar op te leveren, omdat erop de wereld markt wel enige suiker te koop is. Inzamelingsactie oud-papier De gehele Nederlandse schooljeugd zal worden opgeroepen om haar mede werking te verlenen aan een groot scheepse inzamelingsactie van oud papier. Deze actie zal op 1 November worden ingezet en kortheidshalve als J.A.P.I. (Jeugd Actie Papier Inzame ling) worden aangeduid. Aan de scholen, die over de periode November 1947 tot en met April 1948 gemiddeld per leerling het meeste papier hebben ingezameld, worden premies uitgekeerd in de vorm van geldbedragen. Behalve deze. geld prijzen hebben de uitgevers in Neder land nog enige tientallen boeken .en abonnementen op tijdschriften gratis ter beschikking gesteld. Deze schenkingen wordon per kwar taal verdeeld onder de scholen, wier leerlingen gemiddeld de beste presta ties over een kwartaal hebben ge leverd. Nog 40.000 Nederlanders worden vermist Mevrouw Verwey-Jonker, de Ne derlandse afgevaardigde in de voor lopige commissie van internationale vluchtelingcnoiganisatie, heeft aan de organisatie, heeft aan de organisatie gerapporteerd, dat nog 40.000 Neder landse manpen en vrouwen vermist worden. Voor inoord 15 maanden geëist Voor de Maastrichtse Rechtbank heeft, Maandag terecht gestaan de 46- jarige M. li. B. Hy werd verdacht van moord op de mijnwerker Frans Tossing. De verslagene was door een revolverschot dwars door het hart getroffen, toen hy zyn woning verliet om naar de myn te gaan. Een grobt aantal getuigen was nodig om bewijsmateriaal tegen de verdachte by elkaar te brengen. Zy verklaarden, dat verdachte voor de moord tegenover verschillende per sonen bedreigingen tegen de ver slagene heeft geuit, terwyl de ver dachte tegenover anderen het wapen toonde, waarmede hij Tossing, die zyn stiefzoon was, van het leven zou berovën. De Officier van Justitie, mr. E. van Ryckevorsel achtte aan de hand van het bijeengebrachte getuigenmateriaal .de ten laste gelegde moord wettig en overtuigend bewezen en eiste 15 jaar. De verdediger mr. Jos. Stroom uit Maastricht, betoogde, dat het bewijs in genen dele geleverd is en conclu deerde tot vrijspraak. De rechtbank zal over 14 dagen vonnis wijzen. Russische priesters naar Culemborg Naar de Msb. verneemt, zal een aantal geestelijken, die uit de Sovjet- Unie zijn gevlucht, voornamelijk uit de Oekraine,.worden ondergebracht, - zulks op verzoek van hoger kerke lijk gezag - in het klooster dei- paters Augustijnen te Culemborg. Zy zullen een der vleugels van het voormalig klein Seminarie tot hun beschikking krijgen. Deze wordt thans voor hen ingericht. Do geestelijken, een goede zestig, worden eind November in Culemborg verwacht. De prijs ran pasfoto's Voor pasfoto's is, zoals bekend, een maximumprijs vastgesteld van f 0,75 per 3 stuks en voor elke 3 afdrukken meer f 0,25. Het Directoraat-Generaal van de Pry zen vestigt er de aandacht op, dat voor z.g. spoedopnamen, welke binnen enkele uren klaar zijn, niets extra mag worden bedongen.

Peel en Maas | 1947 | | pagina 2