Venray -
g retour
Zwaar beschadigd 786 woningen,1
4 kerken, 8 scholen, het ziekenhuis,
do Psychiatrische Inrichting St. Anna
en St. Servaas.
Licht beschadigd 1760 woningen,
2 kerken en 1 school.
I Iet wederopbouwprobleem hangt in
Vonray ten nauwste samen mot hot
arbofdersprobleem. Venray zelf heeft
280 bouwvakarbeiders, zodat er vreem
de arbeiders moesten worden over
gebracht inet vroemdo aannemers,
in totaal 450. Hot werk wat tot stand
kwam in 1946 was: 108 noodwonin-
gon, 950 woningen definitie! hersteld,
alsmedo 5 scholen. 8 noodscholen
worden gebouwd en voor 9 kerken
worden noodvoorzieningen gotroffen,
f> kerken werden deiinitiof hersteld of
men begon er mee. Do woningwet
woningen voor 1946 zyn aanbesteed
maar tengcvolgo van materiaal-
schaarste niet voltooid.
liet deiinitiof herstel, dat gemid
deld 2,5 woning por dag bedroeg is
zeer gestagneerd door do winter,
maar mon hoopt in 1947 volledig
klaar to komen mot definitief herstel.
Voor do verwoosto bruggen werden
noodbruggen geplaatst en van liet
verwoeste wegennet zijn reeds 10 km.
definitief hersteld.
Nieuwbouw
Do hoer M. Glerum, inspecteur voor
do wederopbouw in Limburg, behan
delde vervolgens de werkwijze voor
nieuwbouw by paiticulieren.
De particulier, die een nieuw huis
wil bouwen, hotzy uit geldbelegging
of wat ook. gaat naar het Gemeente
bestuur, oi' dit van hot haar aange
wezen dool in de woningbouw voor
hem liet benodigde af kan staan. Zo
ja, dan moet een architect oen schets-
ontwerp maken, aan de hand waar
van de Wederopbouw de huurwaarde
bepaald. Hiervan worden do vaste
laston als assurantie, belastingen enz.
afgetrokken en dezo rest gekapitali
seerd. Van het ontbrekende tussen
het stichtingsbedrag en het kapitaa',
waarvan die rest 4 pcL is, wordt de
eorste 10-15 jaar door hot. Ryk4pct.
rente vergoed, na dien tyd zal hot
Rijk het verschil ineens uitbetalen.
Minstens 15 pet. van het stichtings-
bodrag moet eigen geld zjjn, kan
mon dan slechts 70 pet. by particu-
lioron als 1ste hypotheek krijgen, dan
zal het liyk 15 pet. als 2e hypotheek
geven tegen 4 pet. rente on 2 pet.
aflossing^
Vragen
By de vragen-bohandeling bleek, dat
vclo vragen dezelfde strekking had
den en dat zu' reeds lang zouden zijn
opgelost, indien men zich met het
bouwbureau in verbinding had gesteld.
Vooral do financieele regeling is nog
voor zoor velen onduidelijk. Hier volgt
dan in hot kort hoo de rogoling is.
Hot Rijk vergood de oorlogsschade
t.ot do geschatte waarde van Mei
1940, voor wat er meer betaald moet
worden ontvangt U van het Rijs
een doel renteloos en, indien U niet
bij particulieren voordeliger kunt
krijgen, een deel rentedragend a 4 pet.
por jaar en 2 pet. aflossing, als ovor-
bruggingscrodieton. Wat met het
rontolozc zal gebeuren is niot bekend,
deze regeling is voorlopig, maar alle
regelingen, die in do toekomst zullen
worden opgesteld, zullen van terug
werkende kracht zyn, zodat iemand
die nu bouwt by een voordeliger
regeling later geen nadeel heeft.
Do inhoud van nieuw te bouwen
verwoeste panden moot zo sober
mogelijk gehouden worden, met be
drijfsruimte er by, zal alles gedaan
worden wat mogelyk is om dezelfde
grootte als vroeger te krijgen. De
materialen, die bij herbouw gebruikt
mooton worden, als houten ramen en
dorg. worden gorogeid tussen het
bouwbureau en de architect. Voor
verwoeste bomen en hagen bij burgers
moot men zich wonden tot de S E.C.
Wanneer men niet tevreden is mot
het bedrag waarvoor een verwoest
of beschadigd huis opgenomen is,
kan mon na ontvangst van het bewys
van inschrijving in het Grootboek
van do Wederopbouw eon mot redenen
omkleed protest'indienen bii de op
dit formulier vermelde instanties
binnen een maand na dagtekening.
De sloopgeschiedenis in Venray
vlak na do bovryding heeft voor velen
ook nog oon onplozierige kant, daar
het Rijk niet van plan is iets te
vorgoedon van wat, ten onrechte of
niot. in die ..wilde" dagen gesloopt
word, maar.... ook hier kan Bureau
Wederopbouw weer helpen on zit U
mot zo'n geval, ga dan eens praten.
Dat is dan ongeveer de zin van de
moosto vraapn, enkele persoonlijke
gevallen weixlen tevens nog besproken
on eon oplossing in liet vooruitzicht
gestold.
Do films: Terugblik, Thuiskomst
on Wieringermeer, die tussen de ver-
schil'ondo spreekbeurten gedraaid
wordon, gaven een duidelijk beeld
van do grote verwoestingen, die deze
oorlog in Nodorland heeft aangericht
on het velo opbouw en horstelwerk
wat reeds gebeurd is.
In zyn slotwoord dankte de heer
Burgemeester de diverse sprekers
hartolijk voor hun duidelijke uiteen
zetting en hy hoopte dat de Weder
opbouw het vertrouwen van het
publiok zou weten te verworven.
en dónkei
Eon mens is gemaakt voor het licht.
In do dagen van den oorlog was dat
good te merken. Wat vonden we hot
niot vorvolond, als we in liet donker
do straat op moesten. Geen verlichte
etalages, geen straatverlichting, niets,
llot enigo licht was wat je zelf bij
jo had in den vorm van een zaklan
taarn of iets dergelijks, liet is zo
eigenaardig mot oon monsje voelt
jo onzekor in het donker. Je weet
met waar je loopt. Iedor ogenblik
kun je ergens togen aanbotsen of
over iets struikeion. Wat was je dan
blij, als je weer thuis was, in de
huiskamer, onder het gezellige licht
van de lamp.
Noen, een mens voelt zich nergens
beter op zijn gemak dan in het licht.
Op klaarlichten dag zio jo de dingen
bolder en scherp afgetokond, jo kunt
zelf zien wat je doet. Het daglicht
geeft je eon go voel van gerustheid
en van zekerheid.
Donker en licht, het is wel do
schorpsle tegenstelling die wij kennen.
Daarom zouden de meeste mensen
niet willen ruilen met een armen
blinde, die nooit de zon en de pracht
van de natuur kan zien, en evenmin
met een mijnwerker, die dag in dag
uit diep onder de grond zyn levens-
onderhoud moet verdienen. Als iemand
te kiezen heeft tussen donker en licht,
dan zal hy altijd aan het licht de
voorkeur geven.
Toch moeten we dikwyls door lie:
donker om in het licht to komen.
Het geluk laat zich niet gemakkelijk
veroveren. Geen vrede dan na harde
stryd. Geen weldadige rust dan na
harde inspanning. Zo gaat bet in een
mensenleven.
Zo moost ook Jezus het ondervin
den. Ook Hy moest door do donkere
poort van liet lijden gaan om te
komen tot het. licht van de Verrijze
nis.
In de komende week, dio we de
„Goede Week" noemen want
sproekt hier niet heel bijzonder Gods
goedheid en orbarming met ons men
sen gaan we weer do herinne
ring vieren aan Jezus' Lijden en dood
en aan Zijn glorievolle Verrijzenis.
Een geheim van donkerte en licht.
Dit is ons Paasfeestlijden - sterven
opstaan.
De enkele reis Poking is oen retour
geworden. In Genua zyn wo vast
gelopen. Op verzoek van meerdelen
volgt hieronder het verslag van het
laatste deel. Het eerste deel hiervan
is in Barcelona op de post gedaan,
maar kwam na mij in Holland aan.
Het is onderweg geschreven en ik
laat het zoals het was, met hier en
daar een inkorting of wijziging. Het
tweede deel, van Barceloan tot en met
de gebeurtenissen in Genua moet ik
geheel uit myn geheugen op diepon.
Ik zal het zo getrouw mogelijk trach
ten weer te geven, zonder opsmuk.
Yan Bordeaux naar Barcelona
Maandagmorgen 3 Maart. Sinds Za
terdagavond varen wij weer. Op
Zondagmorgen ontwaakten wij in
volle zee. We konden nog allemaal
de H. Mis lezen. Tegen do middag
was het weer mis. De golf van Biscay©
handhaafde zyn slechte reputatie.
Een sterke Zuid-Ooster joeg de
golven hoog op zodat het schuim
over het dek spatte. De zware loco
motieven op het dek verergerden de
deining. We moesten alles vastsjorren.
Ons altaar blook niet stevig genoeg
en tuimelde voorover. Al gauw lagen
er drie op bed en kwamen er alleen
uit om de visjes te voeren. Een wan
deling over 't dek is alleen mogelyk
met zeebenen. Het ene ogenbliksteil
omhoog, dan ineens met een vaartje
naar beneden.
Het was een prachtig gezicht, dat
gigantisch spel der schuimende gol
ven. Toch willen we dat genot graag
ruilen tegen de rust van een kalme
zee. Niemand voelt zich helemaal fit.
De magen raken van streek. We wal
gen van al dat vet, dat we aan tafel
moeten slikken.
Als we do eetzaal binnenkomen
worden onze kelen al dichtgeknepen
door een votte walm, die in onze
verbeelding een mengsel wordt van
negerlucht en ranzig vet. Toch zetten
we door. Wie ophoudt met eten, is
verloren.
Toen we vanmorgen wakker wer
den, was de zee iets gekalmeerd.
Rustig is het nog lang niet. Toch
konden de drie gezonden de H. Mis
lezen.
Om half negen zager, we de Noord
westelijke punt van de Spaanse kust
oprijzen. We varen' er soms zo dicht,
onder, dat we de sinaasappelen haast
hadden kunnen plukken, als ze er
gestaan hadden. Hot schijnt een on
bewoond rotsachtig gebied te zijn.
We bespeurden geen tekon van leven.
We hebben al spoedig de Spaanse
kust uit 't oog verloren. Wo varen
een heel eind naar het Westen, voor
we koers zetten naar het Zuiden. De
kapitein wil zo ver mogelyk van de
kust blyven, met 't oog op de slechte
weerberichten. We zullen vóór Gibral
tar geen land meer zien.
Dinsdagavond 4 Maart. Ik zal pro
beren weer een paar regels te schrij
ven. We hebben een paar beroerde
dagen achter de rug.
Gisteren tegen de middag groeide
de toch al sterke wind, uit tot oen
storm, waar alles, wat wo tot dan toe
hadden meegemaakt, maar kinder
spel bij was. Huizenhoog stegen de
golven omhoog en sloegen over het
dek. Onze zwaar geladen boot danste
als een bezetene ovor het woeste
water. Nu eens zaten we boven op
een golf 'en plofte dan weer in een
schuimend dal, zodat we rondom ons.
heen meters hoge watermuren zagene
Maar ons schip hield koers. Het boorde
zyn neus in do woest uiteenspattende
golven, zwaaide zijn staart omhoog,
waarin wy naar adem snakten en
deed alsof er niets aan de hand was.
Al gauw was de vierde van ons be
zweken.
Het was een feestdag voor de vissen
van do Atlantische Oceaan, die voort
aan wel elke dag zullen uitkijken
naar een schip mot Hollandse mis
sionarissen aan boord.
Met ons tweeën vochten we nog
met de moed der wanhoop om de
zeeziekte de baas te blijven. Het lukte
min of meer. Telkens maar weer
eten, al walg je er van. Kapitein en
bemanning troostte ons met de ver
zekering, dat het nog veel erger kon
spoken.
Met onze tijd weten we geen raad.
Vanmiddag ben ik voor de afwisseling
naar de stuurhut geklauterd en mocht
daar oon uur het roer overnemen.
Een tamelijk eenvoudig karweitje,
ook als het stormt. Op het ogenblik
is do storm iets bedaard. Men ver
wacht, dat tegen middernacht de zee
uitgeraasd zal zijn. Wo hopen hot vurig.
De vier zijn er miserabel aan toe. En
ook voor ons moet het niet lang meer
duren. Donderdagmorgen zullen wo
In do plecld igheden van de Goede i
Week stelt do Kerk haar kinderen
in staat, stap voor stap den Meester
te volgen op Zyn moeizamen tocht
door het duister van het lijden, naar
het stralend licht van de overwin
ning. Basen is daarom voor do Kerk
niet alleen het vieren van de Verrij
zenis, maar ook de Witte Donderdag
en do Goede Vrijdag. Want ze weet
maar al te goeddoor dit Lijden
zijn wij verlost.
Vroeger, in de Middeleeuwen, waren
de laatste dri6 dagen van de Goede
Week echte Zondagen, waarop nie
mand mocht werken en waarop
iedereen verplicht was naar do kerk
te gaan.
Jammer, dat dit tegenwoordig niet
meer zo is, want veel mensen zyn
helemaal vergoten, hoe Jezus, door
Zich gevangen te geven aan Zyn
vijanden, ons heeft vrij gemaakt, en
hoe Hij door Zyn pijnlijken dood ons
liet leven heeft gegeven. Om dit to
begrijpen en beter in te zien, dat
ook wij door het donker van ons
aards bestaan moeten komen tot het
eeuwig licht van den hemel, daartoe
helpt ons do liturgie, vooral in de
laatste dagen dor Goede Week. Want
is Jezus' Ly'den óns lyden, dan zal
ook Zijn Verrijzenis de onze zyn.
Een mysterie van donker en licht.
Een Zalig Paasfeest!
P. fr. LICINIUS VERBIJ o.f.m.
bij Gibraltar zijn, wordt ons gezegd
en de Middelandse zee is altijd kalm.
We geloven er niet veel meer van.
De voorspellingen van kapitein en
bemanning zijn tot nu toe niet erg
gelukkig goweest. Of we nu op de
Noordzee zijn of in het Kanaal, in de
Golf van Biscay© of op do Atlantische
Oceaan, het is letterlijk één grote
pot nat.
Woensdagmorgen I Maart
Vanmorgen om half 12 passed den
we Kaap St. Vincent, maar konden
niets zien. Do storm woedt voort,
ondanks de gunstige voorspelling.
Morgenvroeg om 4 uur zullen we
bij Gibraltar zijn, dan is het leed ge
leden, zegt men. We blijven hopen.
Reeds 70 uur aan één stuk wordon
onze magen bewerkt als hutspot. We
voelen zo draaien. Omhoog, omlaag,
naar links, naar rechts. De weg die
onze boot eh dus onze maag aflegt,
lykt op één grote kurketrekker. Kon
den we maar even uitstappen om op
adem te komen en een lekkere Hol
landse boterham met kaas eten. Ik
moet nog vertellen over Bordeaux
maar wacht hiervoor rustige dagen af.
Donderdagmiddag G Maart
Vanmorgen tussen 5 en 6 uur zyn
we de Straat van Gibraltar door
gevaren. We zagen er niet meer van
dan een paar lichtjes.in Afrika en
Europa. Do Middellandse zee ontvangt
ons hooi vriendelijk. Wfi liggen in
dekstoolen ons te koesteren in het
warme zonnetje. Met wind en stro
ming mee, varen we met een flinke
vaart in Noord-Oostelijke richting. We
hebben oen prachtig uitzicht on de
Spaanse bergen waar de beroemde
„Malaga" vandaan komt.
En nu iets ovor Bordeaux, de haven
waar we het laatst geweest zyn. Op
Donderdagavond 27 Fobr. kwamen
wy daar aan. We dankten O.L.IIeer,
dat we weer vaste grond onder de
voeten hadden. We genoten er een
paar heerlijke voorjaarsdagen. Een
goed middagmaal by onze Confraters
en een uitgebreid souper by de „Mis-
sionaires franeiscaïnes de Marie",
deden ons ontzaglijk goed. Tenslotte
waren zii ons nog dankbaar, dat we:
gekomen waren Onze medebroeders
moesten onze namen en onze foto's.
De reden, die zy opgaven gaf ons te'
denken. In vroeger jaren waren daar
n.l. ook eens paters geweest, die op
weg waren naar China. Deze worden
nu als martelaren vereerd.
Het speet onze paters geweldig,
dat zy van hen geen- foto bezaten.
Dat zou hen niet meer overkomen
Daarom moesten wy op de foto. Ik
verdacht hen ervan, dat zij stilletjes
hoopten, dat hot eens foto's van
martelaren zeuden zyn. (Nu kan ik
or bijvoegen, dat hun wens byna in
vervulling is gegaan!)
Bij het afscheid van onze medebroeders
moesten we een ceremonie onder
gaan, die ons Hollanders niet ligt.
We werden n.l. omhelsd, wangen
tegen olkaar. Daar wo van beide
kanten r.iet al te best geschoren
waren, gaf het nogal eens strubbelin
gen om los te komen. We
kregen een paar flesschen echte
„Bordeaux", die zelfs in Bordeaux
schaars is.
De stad heeft weinig van do oorlog
geleden en maakt een veel fleuriger
indruk dan Le Havre. De mensen zyn
er vriendelyk, hulpvaardig en vooral
zeer levendig, ze praten met handen
en voeten. Maar ze zyn ook erg
nieuwsgierig. Zo geneerden zich niet
om op straat stil to blijven staan om
ons na te küken. De reden van dat
beky'ks kondon we niet achterhalen.
Misschien hebber, ze gemeend, dat
Pa Pinkelman in Bordeaux gearri
veerd was, -daar een van ons een bol
hoedje droeg. Maar met de beste
fantasie was er onder ons toch geen
Tante Pollewop te bespeuren. We
gisten maar niet meer, lieten ze maar j
kijken en keken terug.
By het dwalen door do stad zagen
wc menig leuk straattafereeltje. O.a.
zagen we een viertal armoedig ge
klede zustertjes die druk babbelend
een handkar door het druk verkeer
duwden. Een symbool van het Franse
Katholicisme, armoedig en onooglijk
De 300.000 inwoners van Bordeaux
zyn Katholiek, maar de meesten
woton hot niet meer. De praktiseren-
den zyn te tellen. Zy hebben hot erg
moeilijk. De communisten roeren zich
geweldig. Ze proberen momenteel allo
charitatieve instellingen in handen te
krijgen.
Na de bevrijding is er onder de
Katholieken 'n strydgeest wakker ge
worden en nu is zich een goede kern'
aan 't vormen.
Jeugdwerk in de vorm van Ver
kenners en gidsen wordt goed aan
gepakt. Het wordt hoog tijd, .in heol
Frankrijk. In Lo Havre kwamen we
tjjdens een lof in een kerk. Er zaten
6 mensen. In een andere kerk was
een Pastoor bezig Catechismus te
geven aan eerste Communie»kinderen.
We telden er zeven
Gezinnen van meer dan één of
twee kinderen zyn zeldzaam. We ver
wekten haast een opschudding toen-
wy vertelden, dat wy uit gezinnen
kwamen van 9, 10,11 kinderen. Toch
bestaan er nog aardige Katholieke
traditie's. By de haven werd een
kermis gehouden van een maand. Elke
morgen kwam een priester op het
kermisterrein een II. Mis lezen. We
hebben maar niet gevraagd hoeveel
kermisgasten di6 II. Mis bijwoonden.
Zaterdagavond 12 uur zijn we weer
gaan varen. Over die reis heb ik
reeds verteld.
Vrijdag 7 Maart
De zee is byna spiegolglad. Uiteen
gloed van kleuren zagen we vanmor
gen de zon oprijzen uit de zee. Zy
bescheen in het Westen de Spaanse
bergen. Een paar uur lang zien we
aan beide kanten land. In het Óósten
de eilandjes Formeniera en Ibiza, in
het Westen de prachtig gevormde
rotspartijen rond Kaap San Antonis.
Hot" is een prachtige dag, wo zitten
de hele dag aan dek. Zo juist ging
do alarmbel. Wo schoten onze zwem-
vosten aan en holden naar de red
dingssloepen. Brandslangen werden
aangeschroefd onbegonnen te spuiten.
De sloepen weiden neergelaten. Toen
was het afgelopen. Het was maar
een oefening. We komen tegen mid
dernacht in Barcelona aan, waar deze
brief op de post gaat.
TERUG NAAR HOLLAND
Zaterdag 8 Maart
We zijn in Barcelona. We blijven
helaas maar een dag. Wo hadden het
land van Franco graag wat langer
bekeken. We kregen een gunstige
indruk. De mensen zyn zeer vriendelijk
en behulpzaam, maar nog nieuws
gieriger als in Bordeaux. We vroegen
aan een pastoor de weg. Terstond
waren we omringd door een groep
mensen, die allemaal probeerden ons
wijzer te maken, mot averechts gevolg.
Zo gauw je iemand aanklampte,
waren er dadelijk een paar by die
daar meer van wilden weten. We
hebben tenslotte de weg naar onze
paters gevonden. Daar hoorde we heel
wat gruwelverhalen uit de revolutie.
De paters alleen betreurden 60 slacht
offers. Do 2 millioen inwoners zyn
allemaal katholiek en de meesten
prakt-izeren. Het doet ons goed weer
veel kinderen te zien.
Merkwaardig is, dat we daar wer
den aangezien voor protestanten. De
pastoor o.a., wien we de.weg vroegen,
vroeg eerst of wy protestanten waren,
met een gezicht: als jullie protestan
ten zyn, help ik je niet 1
We zagen er de eerste palm- en
citroenbomen die reeds rijpe vruchten
droegen.
Om 2 uur in de morgen van Zon
dag 9 Maart zyn we weg gevaren in
de richting van Genua. Maandag pl.m.
half tien komt deze stad in zicht.
Een uur lang genieten wo van het
onbeschryfelyk. mooie panorama vafc
de bergen, waar Genua tegenaan ge
bouwd is. Maar al gauw maakten we
kennis met een andere kant van
Genua. We liggen nog niet aan wal
of ons schip is overstroomd met
Italianen, die hun waren komen aan
bieden tegen dollars of cigaretten.
Als we 10 passen van onze hut gaan
moeten we ze afsluiten I
Om 11 uur liggen we gemeerd aan
de kade. 's Middags bezoeken we het
beroemde kerkhof, 's Avonds wordt
ons 16000 lire pl.m. 200 gulden over
handigd, dat de bemanning byeen
heeft gebracht voor onze reis naar
Rome. Maar de treinenloop is zo
miserabel, dat do kapitein ons beslist
afraadt om vanuit Genua daarheen
te gaan. We besluiten om te wach
ten tot Napels. De volgende twee
dagen bezichtigen wij do stad en
maken een prachtige tocht naar de
bergen.
Van hard werken is de Italiaan
afkerig. Wc moeten hen daar eigenlijk
dankbaar voor zyn, want dat heeft
ons liet leven gered. Ons vertrek werd
daardoor uitgesteld, zodat wy op de
morgen van de ramp nog aan wal
lagen.
Het is gebeurd op Donderdagmor
gen 13 Maart. Rond 9 uur werd alarm
gegeven. Een brandje in het voorste
ruim. We denken niet aan iets ernstigs
en gaan eens rustig kijken. Een van
ons helpt nog even blussen, totdat
hij voelt, dat hij in de weg loopt. Eon
paar minuten later gaat de grote
sirene. Angstwekkend. Toch is van
do brand nog niet veel te zien.
Dan wordt gezegd, dat passagiers
aan wal moeten gaan. Een van ons
loopt onmiddellijk de valreep af, maar
wordt middenop overvallen door de
eerste ontploffing. Hij laat zich vallen,
holt verder laat zich weer vallen en
weet zich zo in veiligheid te stellen.
Maar een kwartier lang heeft hij
doodsangst uitgestaan, omdat hy
meende, dat we allemaal omgekomen
waren.
De oudste van ons sprong by de
eerste ontploffing over boord om -
zoals hy later beweerde ons een
moedig voorbeeld te geven. Een ander
sprong hem na, maar greep zich nog
net op tijd vast aan de railing. Daar
heeft hy een 5 minuten aangehan
gen, tot hy weer aan boord gehescheri
werd. Intussen bleven de ontploffin
gen voortduren. Het hele schip was
m rook gehuld we zagen elkaar niet.
We stonden op het achterschip. Het
geweld der ontploffingen was ontzag-
lyk. Twee locomotieven werden van
boord geslingerd. Het schip kraakte.
Gesmolten metaal, brandende stukken
hout, brokken ijzer vlogen om ons
heen. We moes'en ons met beide
handen vasthouden, om niet van boord
geslingerd te worden. We zagen geen
uitweg meer. Het midschip waar de
valreep lag stond in lichte laaie. De
valreep was trouwens al weggeslagen.
Boven ons hoofd stonden 50 flesschen
met sulfer. Eén brandend stuk daar-
tusschen en we waren weg.
"We hoorden hulpgeroep uit het
water. We konden niets doen. We
hoopten niet meer op redding. We
gaven elkaar de absolutie en wacht
ten de slag af die het einde zou
brengen.
Adieu HollandAdieu Sjanghai 1
Toen kwamen twee leden van de
bemanning op het idee om langs de
touwen te kruipen, waarmee ons
_schip gemeerd lag. Een manoevre die
niemand van ons zou uithalen in
normale omstandigheden. Een matroos
viel daarhy in het water. Wij kwa
men behouden aan do kant en hadden
alleen wat gescheurde kleren en een
paar onbetekenende wondjes. Met een
stuk doek, dat uit 't ruim geslingerd
was trokken we de matroos uit het
water. Toen we de pater daarmee
naar boven wilden halen, scheurde
de doek en viel hij terug. Hy was
uitgeput. We hadden-geen touw by
de hand. Bovendien maakten nieuwe
ontploffingen het onmogelijk daar te
blyven. We holdon weg. Even verder
lag een ander schip, waar een dik
kabeltouw vanaf hingvanpl.m. ldm.
doorsnee.
Mot een zakmes moesten we dit
doorsnijden. Daarmee gingen we terug
byna overtuigd, dat het te laat was.
Maar hy had zich nog boven weten te
houden. Zo goed hy nog kon, draaide
hij 't touw om zich heen en zo heb
ben we hem naar boven getrokken.
Toen we weg wilden gaan hoorden
we hulp roepen vanaf 't midschip.
Later nog een keer vanuit 't water.
De kade was verlaten. Geen Italiaan
te zien. We stonden alleen. Intussen
was de trein die op de kade naast
het schip stond, ook gaan branden.
We moesten tussen twoe vuren door
om hulp te kunnen bieden.
Van de bemanning zyn 6 personen
omgekomen. Anderen verminkt of
gewond. Verschillende hebben twee
uur in het water gelegen. Zy konden
zich vanwege de ontzaglijke rook niet
oriënteren. Onze blijdschap was onbe
schrijfelijk toen we in veiligheid wa
ren wisten, dat we allemaal nog
leefden. We hebben een heel bijzon
dere bescherming van boven onder
vonden. Het leek ons toe, dat het een
paar uur geduurd had. Maar toen we
op 't horloge keken, bleek, dat alles
zich in 10 minuten had afgespeeld.
Wy waren er allen van overtuigd,
dat we onze redding danken aan
O.L.Vrouw Sterre der zee, wier beel
tenis een plaatsje had in ons verblijf.
Onze bedevaart naar haar heiligdpm
in Le Havre „Notre Dame des flots"
is niet vergeefs geweest. Aan Haar
onze hulde en dank.
Do verdere dagen in Genua kan
iedereen zich voorstellen. Een geloop
van het kastje naar de muur. We
lieten een zucht van verlichting toen
we op Woensdag 19 Maart Genua
verlieten.
Hiermee is ons reisverhaal niet ten
einde, alleen maar onderbroken.
Hopelijk binnen korten tyd komt het
tweede deel van „enkele reis Peking".
Pr. ARTEMIUS HULS o.f.m.
Engelen en kinderen.
Op Palmzondag, den eersten dag
van de Goede Week, berdenken we
Jezus' blyde intocht in de stad Jeru
salem. Voor de Kerk is dit een ge
legenheid om ons allen in staat te
stellen den Meester te huldigen als
Koning. Daarom heeft zy op dezen
Zondag' voör de plechtige Hoogmis
een aparte plechtigheid ingelast, die
ons een duidelyk beeld geeft van
wat er ir de heilige stad plaatshad
had, enkele dagen voor Jezus' Lijden.
Want voor de Kerk is de viering
van de gebeurtenissen uit Christus'
leven geen loutere herinnering. Het
is meer: een levende werkelijkheid.
Daarom heeft op dezen dag in onze
kerken de palmprocessie plaats, voor
afgegaan door de palmwyding.
Voor een goed begrip hiervan is 't
wenselyk, dat we in het kort de
geschiedenis ervan nagaan.
In Jerusalem is men het eerst op
het idee gekomen om Jezus' feeste
lijke intocht in de stad te gaan na
doen. Al het volk van de stad met
hun geestelijkheid en bisschop trekt
in den middag naar den Olijfberg,
buiten de stad; daar hield men een
bijeenkomst in de kerk van het
Imbomon. Na enkele gebeden werd
het Evangelieverhaal voorgelezen
van de intocht in Jerusalem, waarin
nauwkeurig beschreven staat, hoe
Christus een jonge ezel besteeg en
zoo de stad binnentrok en hoe het
Joodse volk Hem juichend tegemoet
kwam om Hem te huldigen als den
nieuwen Koning en hoe ze daarom
takken van de bomen trokken en
mantels over de weg legden en al
wuivend met hun takken Hem een
nieuw lied toezongen: „Hosanna in
den hoge, gezegend, die komt in den
naam des Heren".
Na de voorlezing van dit verhaal
weten de katholieken van Jerusalem
wat ze te doen hebben. Dan stelt
zich de processie op. Allen, mannen,
vrouwen en kinderen, dragen palm
takken, helemaal achteraan komt de
bisschop, hy stelt Christus voor. En
terwijl men hymen en antifonen
zingt ter ere van koning Christus,
trekt de processie de stad binnen en
begeeft zich naar de kerk der Anas-
tasis, de Opstanding.
In do Middeleeuwen hield men nog
halt by de poorten van de stad en
daar werd door een jongenskoor het
„Gloria laus"-gezongen, een lied ter
ére van Koning Christus.
Dit alles gebeurt tegenwoordig nog
in onze kerken. Na de wijding dei-
palmen, trekt de processie de kerk
uit, het plein op en voor de gesloten
deur wordt halt gehouden en het
„Gloria laus" gezongen, dan klopt de
subdiaken met de schacht van het
kruis op de deur, die van binnen
geopend wordt en zingend trekt de
processie de kerk binnen.
Om goed te kunnen meeleven met
deze plechtigheid, moeten wy ons
voorstellen, dat we met de Joden
.vanaf de Olijfberg naar Jerusalem
trekken, by de poort van de stad
stilhouden en dan, voor Jezus uil, ons
Jerusalem, de kerk binnengaan. Al
verstaan we niet 'alles van wat er
gezongen wordt, toch kunnen we
meedoen en Christus onze hulde
brengen.
Laat dan ons gebed zjjn wat in een
der antifonen gezongen wordt: „Met
engelen en kinderen mogen wy trouw
bevonden worden, trouw aan U,
Christus, den overwinnaar van den
dood, wien wy toezingen: ..Hosanna
in den Hoge".
P. fr. LICINIUS VERBIJ o.f.m.
Nieuws uit
Venray en omgeving
Zondagsdienst Doktoren.
Van Zaterdagavond 8 uur tót Maan
dagmorgen 8 uur
Dr. VERCAUTEREN-
Alléén voor spoed gevallen.
Visites moeten aangevraagd worden
vóór 12 uur. Medicijnen afhalen vóór
12 uur^en van 2—3 uur.
Donderdag a.s. ("Witte Donderdag)
GEEN KLEUTERBUREAU
BEKENDMAKING.
Burgemeester en Wethouders van
Venray wijzen er hierbij met nadruk
op, dat het ton strengste verboden
is, zonder vergunning van hun college
hoornen te planten of langs wegen
of op anderen aan de gemeente in
eigendom toebehoorenden grond.
Hooidkcuring springstieren.
De Burgemeester van Venray brengt
ter algemeene kennis, dat de houders
van springstioren, die hunne stieren
aan de op 14 April a.s. te Venray te
houden hoofdkeuring wenschen te
onderwerpen, hiervan ter secretarie
aangifte moeten doen vóór den 3den
April a.s. Na genoemden datum zul
len ter secretarie geen aangiften meer
worden aangenomen.
Dr. G. M. SAN GIORGI
GAAT VENRAY VERLATEN.
Na een grondige chirurgische voor
opleiding in diverse ziekenhuizen,
kwam deze sympathieke chirurg in
Augustus 1943 te Venray, alwaar
hy werkzaam bleef in 't St. Elisa-
beth-Ziekenhuis, om thans Venray te
verlaten om zich in Nijmegen verder
te bekwamen in de orthopaedic als
onderdeel der chirurgie.
De inwoners van Venray zullen
het nooit vergeten, wat deze'chirurg
gedurende de laatste oorlogsdagen
heeft gedaan voor de bevolking, in
het byzonder voor de zieken en
gewonden.
Vooral gedurende het geallieerd
offensief tusschen Overloon en Ven
ray, terwyl het ziekenhuis nagenoeg
was ontruimd om plaats te maken
voor gewonden. Hij werkte toen dag
en nacht, met hart en ziel, en het
zwaarste granaatvuur was voor hem
geen reden om een noodzakelijke
operatieve ingreep ook maar eenige
minuten uit te stellen.
Door 't uitvallen der electriciteit
moest hier gewerkt wordon by kip-
penkooi-lampen, terwyl tevens de
röntgen-apparaten buiten werking
stonden, die anders het onderzoek
zoo belangryk zouden verlicht hebben.
Bij de evacuatie zag men Dr. San
Giorgi door de gangen hollen om de
diverse zieken, en gewonden naar
andere ziekenhuizen te vervoeren.
Het scalpel werd verwisseld voor
een Engelsche sleutel en met eenige
getrouwen bleef hy achter om de
ziekenbedden uit elkaar te schroeven
en de verdere inventaris te redden.
Ook godurende de evacuatie kon hy
vanuit Deurne nog veel doen voor
de Venrayenaren en het ziekenhuis
doen. Naast zijn drukke medische
werkzaamheden, vond Dr. San Giorgi
nog de tyd om aan andere aange
legenheden zyn krachten te wijden.
Zoo ondernam hy veel moeite om
de kennis van het verplegend perso
neel op hooger peil te brengen. Door
zyn toedoen wérd toestemming ver
kregen voor de officieele opleiding
van leerling-verpleegsters voor Diplo
ma A. Reeds zyn verschillende leer
lingen hiervoor geslaagd.
Gezien de slechte woningtoestanden
door het oorlogsgeweld ontstaan,
voorzag hy in de noodzaak van meer
ziekenhuisruimte. Hy y ver de en werk
te voor een nooduitbreiding, welke
in den vorm van het St. Jozef-pavil
joen haar beslag kreeg. Ook voor de
behuizing van verpleegsters en dienst
personeel werd een afdeeling ver
bouwd.
Een nieuwe zaal boven de operatie
kamer en een verbouwde Eóntgen-
kamer maakten, dat het ziekenhuis
thans volop berekend is voor zijn
taak.
Zijn gedachte, om zich thans te
gaan bekwamen in de orthopaedie,
is wellicht gerijpt onder 't granaat-
vuur, toen hy zoovele heeft geholpen
met hun verminkte ledematen.
Venray verliest in hem een sym-
patiek persoon en kundige chirurg,
die ondanks zyn kort, eenige jaren,
verblyf de dank van alle inwoners
heeft verdiend.
C.C.D.
Met ingang van 18 Maart j.l. is de
heer P. N. H. Hochstenbach, Dis-
tricts-groepleider van de C.C.D., ge
detacheerd to Weert, weer naar
Venray overgeplaatst.
GEVONDEN:
1 paar glacé dameshandschoenen
sn 1 paar blauwe wollen handschoe
nen, Kazerne Langstraat; portemon-
naie m. inh., J. Boom, O. Oostr.weg
43; paardendeken, Hermans, Oostrum
C 27; vulpen, M. Hezen, Veltum L 79
VOEDSELBI REAU VENRAY
Paterslaan 20 Telefoon 416
Zaaitarwe en gerst.
Het verhandelen van ongekeurde
zomertarwe en zomergerst is toege
staan. By aflevering van teler-leveran
cier naar teler-verbruiker moet by
de afgifte van het Z.T.-vervoerbewys
een heffing van f 2.50 voor onge-