KRUYSEN-Meesters FEUILLETON .-. s JAARMARKT TE VENRAY G. MULDERS Aclminisfraiielcanioor AL. H. HAYEN NU IS HET DE TIJD „u u vkrzbim OORLOGSSCHADE P. H. Wijnhoven Rijwielen Gebr. Lucassen Uit vroeger dagen Officieele Landbouwmededeelingen. f. cÏÏlel JCepstnus Maandag 21 December Gebr. MARTENS, Tel. 528 Befonlabriek F. H. v. ENCKEVORT Telefoon 214 ASSURANTIEKANTOOR VOOR ALLE VERZEKERINGEN' VENRAY Oostsingel 12 Tel. 462 Inlichtingen: Dagelijks op ons kantoor of bij Billijk Solide onze agenten. Lid Nat. Ver. van Accountants Kantoor VENRAY Oostsingel 12 Tel 462 Administraties Contracten Inkomsten-, Omzet-, Ondernemings- en Vennootschapsbelasting, enz. Noldaten halen van het Snnilonefersl Tnijijuilbot muil nil voor hun ka meraden in de lazaretten in de Kerslpakotlen van den Rijkscommissaris ai_ (SN Bildberichter Fritz-Htapf-Pax Holland s) voor liet nieuwe halfjaar 1943. Beleefd aanbevelend, B. KRUIJSEN, Markt 8 Aangeboden HAAGDOORNS, GROENE BEUKEN, ZWARE LIGUSTRUM prima voor tusschenplanting. Kweekerijen Oirlo en Onderdeden. Huishoudel. artikelen, Philips en Osram Lampen. leunen Telefoon 485 BRUIN' van BUITEN GAAR VAN BINNEN Daaraan ziet U direcl dat wij nog steeds het fijnste brood bakken. FRANS BEERKENS Bakkerij Draalstraat Telefoon 218. Het Kruis, waarbij bet spookte door O.F.M. Do nijd wroet in 't hart van vrouw Kragers. De tranen schieten haar haast indeoogen... - Jy kwaje meid! barst ze los, eensklaps op 't kind toe loopend. Wat doe je in ons weiland, hè?... Wat doe je zoo te draven met Keetje?... Hier!... Een harde mep met, de vleezige knuist klapt neer op 't gezicht van Annetje... - Heila! Wat is dat nou weer? blerkt de scherpe stem van boer Kragers. Vanuit de gang heeft.hy naar Annetje staan kijken. Vrouw Krager's bolle gezicht wordt rood als een kool van verlegenheid. Dan moet ze Keetje maar niet zoo plagen, zegt ze op grienenden toon. - Ach wat, menschKom,. huil jij maar niet, Annetje... Kom maar'ns bij den baas. Je bent 'n liof kindje... Annetje Giessers heft. de-betraande oogjes naar Kragers op. Maar, opeens schrikt ze terug - als een duifje dat door zijn instinct gedreven bang wordt voor een vuile rat. Nou, wees maar zoo benauwd niet, meisje. Loop maar niet weg... - Groot gelijk! bromt vrouw Kra gers, een hatelijk lachje uitkikkend. - Zoo 't Leelyke, valsch-vertrok- ken gezicht vooruitgestoken, de neus vleugels trillende van woede, buigt Kagers zich naar zijn vrouw over, spuwt haar een geniBen verwijt in 't Veel geloof werd - vroeger geheeld aan spoken, heksen, gloeiende man nen en plaatsen Waar het zoogenaamd niet goed was.' Als dan in de lange winteravonden de buurters om het hoog oplaaiende turf- of plaggenvuur zaten, werden door de beste vertellers, die in den „hoek" mochten zitten, de spoken en heksen voor don geest gehaald, en geen enkele buurter ging denzelfden avond zonder min of meer angst naar de soms afgelegen haardstede. Zoo gauw een vrouwspersoon eenigszins zonderling deed, of som tijds in den avond of nacht eens ontnïoet werd had men het er al niet erg meer op. Hier in ^le omgeving zijn vroeger verschillende van die heksen geweest, welke iedereen kende. Doch er waren er ook, waar niemand erg in had en die soms op een zonderlinge manier ontdekt werden, waarvan we een verhaal geven. De eerste mulder van Bakel en Milheeze, was eerr brave, oppassende man. Hij gaf iedereen liet zijne en was van 's morgens tot 's avonds in do weer, 0111 het zijn klanten, maar ook zijn vrouw naar den y.in te maken. Deze laatste was. echter niet zoo lief van karakter. Haar man ver diende nooit genoeg, kreeg maar slecht te eten en daarbij nog de noodige scheld- on schimpwoorden. Ook was ze erg trotsch, ze droeg hangers in haar ooren welke (de hangers) op baar schouders hingen en moost elk jaar nieuwe klccderen hebben. De mulder verdroeg alios met dc grootste gelatenheid en was steeds in de weer voor zijn vrouw. Totdat het op den molen niet beter begon te worden. Als in den vroegen morgen de mulder zijn knecht al vooraf naai den molen stuurde, was deze al eens. spoedig weer terug, met de bood schap: baas, "kom toch eens kijken. En als dan de mulder zelf meeging, kon hij zien hoe alle rogge, haver en meel op den molen door elkandor was geschud, alles in verkeerde zak ken stond en de heele boel in wan orde was. De mulder speelde kolossaal op tegen zijn knecht, dat deze de schuld was van alles en aezé ook nog trachtte hem het leven zoo zuur mogelijk te maken. De knecht bezwoer by alles, dat hy onschuldig was en steeds trouw zijn plicht had gedaan. Doch er gingen niet veel dagen weg of 't was alweer hetzelfde op den molen, geen week ging er ten slotte voorby of het had er eens een na'cht gespannen. De mulder werd tenslotte zeer neerslachtig en moedeloos, zoodat de' knecht medelijden met hem kreeg. Baas, zei hy, laat me eens eenig: nachten alleen op den molen, dan zal ik eens probeeren of we dat zaakje niet kunnen opknappen, want zoo kan het niet langer. De mulder wilde hier in 't eerst niets van weten, doch gaf door het gedurig aanhouden van den knecht toe. oor... - En nou je snoet gehouden! sist hy haar toe. Annetje houdt in ?t bevende handje Vaders briefje omhoog. Zwijgend, met een norschen ruk, pakt Kragers 't aan. O kyk... dacht ik wal... ja, staat hy te brommen, terwijl hy met ge fronst voorhoofd 't briefje leest. Een geniepig lachje tintelt in zyn grijze, diepliggende oogen. - Ja, zeg maar tegen Vader, dat !t goed is, hoor. Goed, daar, Dag! Moteen keert Annetje zich om. Met haastige stap jes loopt ze weg Met een vreemden leelijken gloed in 't oog tuurt de boer 't vlugge fi guurtje na. Eindelijk pas 3.Is Annetje in de bocht van den kiezelweg is ver dwenen, slentert hy heen, de" schuur in. Zijn tanden knarsen over elkaar. Ha, wat zal ik ze krijgen, die leel ijkers!... Al zou de duivel erby te pas komen, er' onder zal je. Giessers, heelemaal er onder!... Wraak wil ik hebben, en wraak zal je hebben, Kra gers 't Hoofd peinzend neergebogen blijft hy staan, met een vreeselyke uitdruk king op 't gezicht, als van een ver doemden geest, die plannen maakt 0111 een ziel te verderven. Maar opeens schiet hy op Gejaagd begint Kragers heen en weer te loo- pen. 't Zweet breekt hem uit! Driftig grijpt hij naar een hooivork uit den stapel gereedschappen, die rinkelend en bonzend omvallen. Goed hard schopt hij er tegen aan, dat ze nog meer lawaai maken. In zenuwachtige haast smijt hij de stroobossen, die op den grond liggen, boven elkaar tot een stapel gauw, gauwLuid schreewt hij een vroolijk lied uit... Allemaal om de stem te smoren die schreit en verwyt in zijn hart. 't Was een gewroet van tegenstrij dige gevoelens in !t binnenste van De., eerstvolgende.. Bvond hierop Se dacht, hy, gaat ei aan, levond o d°Hii had op den eersten zolder roods zoolang op een paar zakken gezeten dat het middernachtelijkuural lang voorbij was, toen ovei de kap een.g geEn1aweatdereden pikzwarte kat loer- do ovei den zolder, doch de knecht zwaaide reeds zhn spaa., om hetdier te doorklieven. De kat ttok echter zoo vlug terug, dat h-u nog inist, de teenen van het eone vooi pootje raakte cn deze op zolder bleven UgDat' is toch al vast wat, zei de knecht stak de teentjes in zpn zak en ging naar huis, terruste Den volgenden morgen was de^imilder ai vroeg op en wachtte den kneent reeds met de vraag, wat s geweest op den molen, hiei thuisi is ■t niet heel goed, mgn vrouw is erg Z16Dat zal ik je wol eens laten zien, de knecht, greep m zyn zak en bracht tot beider ontzetting de vingers van de muldersvrouw te voorschyn. Deze was dus de heks op den molen doch de rust koerde W mede terug ill liet huis van den mulder. Het volgende gebeurde jaren hm op de Kivietsbraak. t as onwedor geweest. In den zachten naiegen stonden Hannes van den Brook 011 zijn buurman, jonge kerels van een 20 jaar te k«ken naar de lucht 011 waar de bui zoo al bleei. In lè verte zagen ze een vrouwspersoon aankomen,^dc witte unit* op en een korf aan den arm, Echter nau ze geen parapluie. Dichterbij gekomen werd ze herkend als de persoon welke geen al te besten naam had, en waarvan de volksmond zeide, dat het een .heks" was. Ze groetteirien. dcltik en ging gewoonweg door. De ameraad van Hannes zei echter, toen ze eon poosje voorbij wasik wil nou toeti eens probeeren ot ze WBiikièd'ereon stond de meoiting vast dat. c-eti heks omkeek, indien men zijn voetspoor kruiselings in dat van '1CDUCkSdelÏÏatdin dc vermetele jonge man ook en wel tol driemaal toe. De eeiste twee keeien keek de vrouw ,111 den derden keer echter met. lie twee vrienden lachten natmu- lijk om deze proef en waren al£™ liet gewaagde van do giap veigel liet duurde evenwel met lang, ot de kameraad praatte van naar huis te gaan hij werd zoo stil en begon vnn eigenaardig te kijken. Daar het tegen *t vallen van den avond was, werd dan ook aan t ge- sprek een einde gemaakt en wensehte men elkander wel te ruston. Hannes en de huiagenooten ^irei echter nog maai een poosje naai bed of daar komt de buurvrouw op de deKo,fi?l>0ërt-toch eens gauw uit en eens efkens naar ons toe, want \iat onzen Tienus scheelt, kunnen niT"roedfgr^as..ien met een paar man het bed uit en op weg naar den bUEn"daar stond de °ng®Ulkk'geWe't nus midden in den hjerd, zoo bleek Sla een doode en kon geen woord uitbrengen. En het vreeselijkste van alles was nog, hij zat van kop tot t6 De T vrouwZ had den bessem al ge- erevierf en keejerde er duchtig °Pi°a> dodi bti iedere bezemveeg scheen het aantal van liet lastige volkje nog te VeCmJd\vist ten slotte wat er mee aan te vangen, zo°dat men piinde raad naar den pastoor êinë- Deze werd het geval verhaald en stelde den boodschapper gen slt.C?a maar op uw dooie gemak naai huis, dan komt die zaak wel ^r 'as alles En thuis gekomen zynde, wasaues behalve do Ingst bij Tienus verdive- nen, die zulke grarron van zn leven niet meer Heeft uitgehaald. Doch de mare van zulk gev al ging door den geheelen omtrek en deed nog grooter verschrikkingen in het brein van velen opkomen. VOOR DE PROVINCIE LIMBURG. Jan Giessers toen hy 's avonds, lang zaam op zyn klompen voortsjokkend, in gedachten verzonken, naar huis terugkeerde. Hy had ?t geld, ja, maar Kragers had zoo vreemd gedaan. Toen hy|daar, o zoo lief zat te praten, was by Jan hy kon er maar niets aan doen de gedachte ingevallen cn bijgebleven aan de verleidende slang van 't Paradys. Ily kon maar geen hoogte krygen van dien KragersToch redeneerde hy nu, hij kon zich in hem vergissen; misschien was Kragers in den grond wel een goede kerel, die 't best met Jan meende, maar ervan hield, wat te pronken met zijn goedigheid en daarom overdreef. Toen 't nog even over dien moordaanslag te pas kwam zou je waarlyk gezegd hebben, dat boer~Kragers 't gevoeligste hart van de wereld had. Dat had hem zoo aan gepakt, vertelde hij, zyn ziekte had er toen wel een paar dagen langer van. geduurd. En dat ze den dader maar niet konden vinden! En dan dat spook, je leek wel haast te moe ten aannemen, dat 't waarheid was met die spookgeschiedenis Maar ze moesten er liever niet over praten, zoo akelig als hij 't vond voor Jan Maar toch, hoe Jan ook tobde en driftig werd op zich zelf om maar gerust te wezen, 't wou hem niet lukken. Dat stond in elk geval vast, de vrouw zou niets merken van zijn twy'fel en onrust, niets. Eerst, voordat hy de dourklink op lichtte, werkt Jan een vroolyken lach op zyri gezicht. Goeien avondZoo, de kinderen al aan 't slapen't Is in orde, hoor, ik heb 't! Ja?... Er kwam even een blye lach gegleden over 't gezicht .van vrouw Giessers. En... hoe was Kragers O!.. Be9t, heel goed. Hy gaf Inleveri ng Iiegistratiekaarten. Ondanks herhaalde verzoeken en korte wenken en waarschuwingen van onze bureauhouders, zijn er nog altyd verschillende georganiseerden, die nalatig blyven met het tijdig in zenden van de volledig ingevulde periodieke registratiekaarten. Wij wijzen er nogmaals op, dat deze kaarten in de toekomst, op tijd, dit in de datum vermeld op de kaart, bij onze bureauhouders aanwezig moeten zyn. Zy, die hun kaarten volledig inge- uld, niet of te laat inzenden, looper. gevaar in de toekomst geen of min der voer te ontvangen, ongeacht an dere nadeelige gevolgen, die zij voor taan zullen ondervinden. Indien geen kaart wordt ontvan gen, moet betrokkene zich ton spoe digste tot zijn bureauhouder wenden. Men zorge dus in zyn eigen belang aan doze laatste oproep gehoor te geven en de goede gewoonte aan te nemen om thans voor een tiidige in zending zorg te dragen. dadelijk, zei Jan op luchtigen toon. Hy zag zyn vrouw, met nog iets van den lach van zooeven op 't ge zicht, nadenkend voor zich uitstaren. Nou, ik ben blij, als 't maar geen strop om onzen hals wordt, zuchtte ze. Komkom - Hij dwong zich om met vaste, opbeurende stem te spreken. Nee maar, 't loopt allemaal best af, hoorMoed houdenGod zal ons heipon Nog eon tijdje bleven zo samen praten, rekenen en plannen maken. En toen ze-hun avondgebed had den gebedon, zei vrouw Giessers met een opgeruimde stem, dat ze met veel hoop de toekomst inging, juist zooals Jan... Zoo kijk, dat mag ik liooren antwoordde hy. Maar meteen wendde hij zijn ge zicht den anderen kant uit. Het gevoel van onrust, dat hem drukte op 't hart, was tijdens zyn gebed niot weggenomen. II Schurk O, o, wat '11 schurk ManAls .een blok bonsde de schrik vrouw Giessers tegen de borst, een rilling voer haar'ijskoud door 't sidderende lijf. O... o... die lage schurk Jan kermde 't uit. O, als ik hem hier had, in zyn strot zou ik... Met 't hoofd in zijn handen liet Jan zich voorover vallen op de tafel, barstte uit in een «chokkend geschrei. Man Jan Wat is er dan toch? Sidderend wankelde ze, de hand op 't hart houdend, naar hem toe. Laat zien Met een ruk trok ze 't papier van de tafel. Als afzichtelijk kruipend en sprin gend ongedierte wriemelde haar de lettors voor de van schrik openge spalkte oogen. Bij deeze laat ik U weete alsdat Registratie bijenhouders. Nog altyd zijn er bijenhouders, die zich nog niet. ter registratie bij lmn bureauhouder hebber, aangemeld. Thans wordt hiertoe voor den laat- sten maal gelegenheid gegeven tot uiterlijk 25 December a.s. Tevens zal het aantal bijenvolken moeten worden opgegeven en voor accoord geteekend worden. Met op gaven van secretarissen van bijen houders kan geen genoegen genomen 'worden. Allen, dio hierbij belang hebben, worden dus nogmaals aange raden zich tijdig te melden en hier mede niet langer te wachten. De bijenhouders zullen dus goed doen elkaar te waarschuwen, want met te late aanmelding kunnen wij geen rekening meer houden en zijn de gevolgen geheel voor hun reke- niug. P.Y.C. voor Limburg. jilt in leuke, Feeslxakjes: iP 'm Srijn gemalde lon&ons It* zo en Z5 cl. per 100 gram. gevulde chocolade slaven Tct.p.sluk. "m rtgke Zuurtjes k" vanaf 15 cl. p. 100 gram. Lel op de volgende advertentie met kinderverraHing Een Mulders' Spaarkookketel is onovertroffen in kwaliteit en prys Speciaal volgens de nieuwste stook- technische ervaringen. Leverbaar in elke inhoud Let op onze firmanaam! Spaarkookketelfabriek Telefoon 504 na half 7 no. 2^2 Handel in alle Bouwmaterialen. Levereu alle voorkomende Bouwmaterialen als: Cement, Cementkalk, Kalk, Dakpannen, Steenen, Drjjfsteenen, Gresbuizen, Asbestbuizen, Kluitkalk en Landbouwpoederkalk enz. enz. Verder aan onze loswal te Maashees verkrijgbaar rivierzand en riviergrind. Geregeld in voorraad ALLE BOUWMATERIALEN en BETON-ARTIKELEN. Riviergrind, zand en tuingrind. Vraagt eens prijs! ik de .000 guide die ik jullie laast geleent heeft overmorrege moet terug Hebbe, er is geen tijt bepaalt en dus ben ik in myn Recht. Ik kon nog meer vraage maar dat doen ik niet daar Ik op het ogenblik niet meer nodig heeft, liopent U met het Geit hier te zien schryv Ik mij uw Helper en de noot en vrint Gysbertus Kragers, grontbezitter en Raadslid. Anders zal ik Andere maatregole neme, maar dat zal niet nodig weze, want jullui hebben het Geit wel en gaan goet vooruit. 't Was vrouw Giessers als ging er en zaag binnen in haar heen en •eder Barmhartige God, kreet ze. Met een martelende uitdrukking van radeloosheid op 't doodsbleeke gezicht viel ze neer ep een stoel, had geen kracht om te blyven staan. Moeder! kreunde 't stemmetje van 't zieke Dolfjo. Ja kind zuchtte ze. Wat doet Vader? Met groote moeite wrong ze zich de woorden uit de keel. Niks, Dolfje... Vader is 'n beetje ziek... ge- reest, 't gaat wel weer over kind. Langzaam, de handen op de tafel steunend, rees Giessers overeind. Zyn gezicht was aschgrauw, vertrokken van woode en smart Mooi slapen, Dolfje, stotterde hy. Haastig, 't ge zicht afgewend van 't bed liep hy de kamer uit. Als een waanzinnige bleef vrouw Giessers wezenloos voor zich uitsta ren. 't Duurde enkele minuten, voor- dat zo tot 't besluit kwam te gaan zien, waar en hoe Jan was. In den stal, 't hoofd tegen een styl geleund, stond de stevige boer te schreien. Gojaagd zwoegde zyn ge prangdo borst op en neder. O, 't is niet om mezelf, steunde I hij... OTn jou en de kinderen... Op straat gezet worden we! Arm... Ach, 't is toch zoo verschrikke lijk, nian, snikte zyn vrouw. Dat Kragers nou zóó kan doen Zóó kan doen bulderde hij. Hef tig duwde hy zich van den stijl ach teruit. OOf hy zoo kan doen Die sphurk, die vuile dief, die duivel O, God mag me genadig zyn, maal ais hij hier voor me stond, met de spa sloeg ik 'm op zyn slechten kop... Ik zou hem vertrappen... Vertrap pen zeg ik jeOns ongelukkig ma ken,. dat is zyn bedoeling, altyd zijn bedoeling geweest... Die... De stem stokte hem in do keel. Schuim van razende woede trilde in zyn sidderende mondhoeken. Sprakoloos, niet wetend wat ze zeg gen of doen moest, stond zyn vrouw 't aan te zien, hoe liy de gebalde vuisten omhoog zwaaide, stampte op den vloer. Heen en weer liep hy dooi den stal, yerwenschingon uitkreunend. 0, o. wat zal er gebeuren, hoe zal dat afloopen, wat moest ze doen Doch nu, als een plotselinge zonne straal in een donkeren dag, schoot de brave, godsdienstige vrouw, die immer leefde door 't Geloof, de verlichtende vertroostende gedachte te binnen aan Onzen Lieven Heer die daarboven van uit den Hemel op hen neerzag, hen beminnende met eir.delooze liefde... God was vlak bjj hen zag nu alles, wist alles, God de Almachtige en de beste Vader, die beproeft wieHy lief heeft voor hun eigen geluk... Jan, zei ze. zich dwingend om kalm to zijn. Wat? Jo moest even luisteren, man. Naar wat luisteren Wat weet je dan schreeuwde hij Eerst bedaard worden... Kijk me zoo boos niot aan. Zeg zelf wat gooft je dat Ik moet je wat zeggen... Ja, maar wat dan? drong hij ongeduldig op den vloer stampend. Wordt vervolgd

Peel en Maas | 1942 | | pagina 4