TWÉÉDE BLAD VAN PEEL EN MAAS M LYBIË. De vondelinge Provinciaal Nieuws In Salomon s zoeklichten Zaterdag 28 December 1940 uaiwuay *v Een en Zestigste Jaargang No 52 EEN MOEILIJK OORLOGS- TERREIN. In het voorjaar van 1939, toen er oorlogsgeruchten waardeD langs de Noord-Af rlkaansche kust, heb ik Lybië bezocht, het woeaijjnland, waar de Britten en Italianen elkaar nu zoo bloedig bekampen. En ik heb er al het barre ongerief leeren kennen, waarmee de strijdenden thans in verdubbelde mate hebben te rekenen. Het klimaat is er op het oogenblik op z'n mild3t, d.w.z de temperatuur beloopt nu gemiddeld ruim 80 graden in de schaduw en over de 100 in de zon. Na Februari loopt het weerglas bij wijze van spreken tot smeitens toe omhoog en dan kan men bij het vechten nog slechts bezwijken. Heel Lybië, een lltere samenvoe ging van de koloniei Tripolltantë en Cyrenaïca, is een ulierst dun bevolkt, ontzaglijk groot woestijngebied, met slechts één begaatbaren weg langs de enkele dutzender kilometers lange kustlijn en voort» met karavaan wegen door de troostelooze, onaf zienbare golvende zandvlakten, maar zonder spoorwegen De eenlge manier om er zich te vsrplaatsen bestaat dan ook uit het gebruik maken van Itallaanscbe sctepeD, welke de kustvaart beoeferen. En hoe Over een verplaatsing van Tripolis naar Bengasi deed ik 8 dagen, d i. 5 dagen langer dan volgens program. In den zomer ls de zee langs de Afrikaansche Noordkust als regel een spiegel galij k, maar om dezen tijd van het jaar „spookt" ze als regel. Slechts de haven van Tripoll is behoorlijk ge-outlleerd en kan ook bij zwaar weer worden binnen gevaren de haven van Bengasi liep ik het vorige jaar binnen, slechts enkele uren, nadat een zusterschip vau de boot, waarop ik passage had, met zware slagzij tegen een haven- dam was geworpen. Alle andere Lybische havens, welke men op de kaart aantreft, zooala Homs, Deraa, Appolonia, Tobrouch en Porto Bardla, zijn natuurlijke havens, waar het binnenloopen en ankeren slechts mogelijk is, als de weersomstandigheden gunstig zija. Het schip, waarop ik voer, had lading aan boorc voor alle bereikbare havens d« oorlogsvoorbereiding was in vollen gang en overal moesten we cemeit lossen en ijzer voor betonwerlen. Maar slechts in Tripolis en Bengasi raakten we onze lading kwijt. Vijf dajen lang b.v. hebben we vóór Misrauta geakkerd gelegen of er wit rondgedobberd op de woeste g>lven van de zee, in af wachting tan de gelegenheid, dat de barkassen vanaf de kust. ons schip zouden kinnen naderen om de lading over te ïemen, maar tenslotte zijn we onverrichter zake moeten door varen. Bs in de buurt van de Egyptiscie grens, n.l. in de havens van Tobnuck en van Porto Bardia de óreek, waar thans hevig wordt gpvochten kon een ver binding met de kust worden tot stand gibracht. In belle plaatsen vindt men prach tige natiuriijke havens, gelegen aan de uitenden van diepe inbammen der zee,beschermd door s»eile rots achtige hoogten. Maar aan den wal te mepn, is ook dè,&- onmogelijk voor gDOtere schepen. Enkel in de haven van Tobrouck zijn enkele meerkalen gemaakt voor kleinere schepei en voor... onderzeebooten. Tobrouik is de belangrijkste I'&llaan- sche dilkboot basis op heden aan de Afrikansche kust, rechtstreeks ge richt ;egen den Brltschen zeeweg, welke naar en van Alexandrië en Blijf dan hier, zei Paula. De geneesheer nam opnieuw hare handen drukte er een kus op. Hoe kan ik u ooit dankbaar ge noeg zijn..., riep hij uit. Dat zal gemakkelijk zijn, als gij voorgaat de armen met al uw weten schap met al uwe toewijding bij te staan. Paula wilde de zoetheid van dit on derhoud niet langer doen voortduren, zonder eerst hare zuster verwittigd te hebben. Zij spoedde zich terug naar het kasteel, na den jongen man, die gelukkiger was dan de gelukkigste, gezegd te hebben: Tot morgen, op de Magnolias. Toen zij thuis gekomen was, begaf zij zich terstond naar Irene, om haar alles mede te deelen. Het voorhoofd van de oudste doch ter werd somber. Zij had het blonde hoofd tusschen hare handen genomen en haar hartelijk omhelsd. Ik zou de vreugde, die ik in je oogen las, niet willen vergallen, liefste Paula, maar ik moet je toch duidelijk maken, dat dit huwelijk je waarschijn lijk veel droefheid zou veroorzaken. Je kinderhart heeft zich door deze groots liefde laten bekoren en er aan beant woord: en toch is deze man niet de echtgenoot, dien ik voor jou zou uit verkoren hebben, voor jou, de vrome dochter van den vromen stam Je verwijt hem het gebrek aan titels vroeg Paula met verwondering. I het Suezkanaal voert. Deze basis hebben de Italianen ontzagljjlc ver sterkt met kunstmatige werken, een uitnemend vliegveld en een uitgebreid troepenkamp. Da havens van Tobrouck en Porto Bardla liggen kort bij de Egyptische grens, Porto Bardia op slechts een twaalftal kilometers er vandaan. Men begrijpt dus, van welk een groot belang de strijd is, welke daar op het oogenblik woedt. Als de Italianen deze havens zou den verliezen, beschikken ze vanaf de Egyptische grens tot aan Bengasi, d.l. een kustlijn van 600 7u0 K.M., over geen enkele basis meer van aanvoer van versterkingen van over zee. In oorlogstijd, onder het zicht van Engelsche patrouilleschepen, kan een Itallaansch vaartuig met soldaten of (en) munitie, moeilijk een paar dagen ergens gaan liggen wachten, totdat de weersomstandig heden het mogelijk maken, dat er met behulp van kleine stoombarkas sen kan worden ontladen Daarom, mochten Porto Bardla en Tobrouok wallen, dan voorzien we een strate- gischen terugtocht der Italianen tot ln de buurt van Bengasi, de hoofd stad van Cyrenaïca. O ver het vele honderden kilometers diepe Lybische achterland, hebben noch de aanvallers, noch de verde digers zich bijzonder druk te maken. Die oneindige zandvlakten zijn ten eenemale ongeschikt voor de vesti ging van militaire bases van genoeg zame beteekenis om er grootsche Aankaan vallen te organiseeren. Daar toe is het terrein te opeD, te onbe gaanbaar, te zeer verstoken van de gewone hulpbronnen, o.a. water. Toen de Italianen ln 1911 dan ook uittrokken om Lybië op de Turken te gaan veroveren, beperkten ze zich tot landingen te Tripolls, Bengasi en Homs. Daarmee was het feit beslist, maar het heeft tot 1929 ge duurd, eer alle stammen in de onherbergzame woestijngebieden waren bedwongen. De oorspronkelijke bewoners van Lybië zijn altijd een lastig volkje geweest; het eeuwenlange Turksche bestuur heeft zich nooit in bijzon dere mate kunnen laten gelden. De eigenlijke machthebbers waren de inheemsche Deys, die vooral in de 17e en 18e eeuw hun zeesteden tot ware roofnesten der Barbarrjsche zeeroovers maakten. Deze zeesteden treft men thans nog ommuurd aan, maar deze Turksche verdedigings werken hebben geen practische be teekenis meer. Md. BEKENDMAKING. Keuring van hengsten. Burgemeester en Wethouders van Venray brengen ter kennis van be langhebbenden, dat bij beschikking van Secretaris Generaal waarnemend Hoofd van het Departement van Landbouw en Visscherjj, d.d 26 Nov. 1940, no. 9876. Afdeeling V, Directie van den Landbouw, is bepaald, dat de keuring van tot dekking bestem de hengsten van het type trekpaard, welke niet zijn ingeschreven in een stamboek van een stamboekwereeni ging voor de provincie Limburg zal worden gehouden te Roermond op Donderdag 16 Januari 1941. De aandacht van belanghebbenden wordt erop gevestigd, dat van het voornemen om een hengst op voor melden dag en voormelde plaats te dopn keuren tenmins'e drie weken vóór den datum der keuring kennis moet worden gegeven aan den In- speceur van de Veeteelt (Afdeeling V, der DlrecMe van deo Landbouw, Bezuldenhouf 30 te 's Gra^enhage) Venray 20 December 1940. Burgemeester en Wethouders van Venray, A. H. M. JANSSEN De Secretaris, VAN HAAREN - Neen, liefste, de tijd is vooruit gegaan en ik ga met mijn tijd mee. De echte adel js de adel der ziel en des harten en de dokter heeft bewezen dat hij dien bezit en door zijne handel wijze ten opzichte zijner moeder en zijne goedheid voor de ongelukkigen. Ik kan hem maar één zaak verwijten, en wel zijn ongeloof. - Hij is geen godloochenaar, Irene. - Neen, dat neem ik wel aan, maar hij is evenals zijn vader, vrijdenker, Hij zal nooit aan uwe zijde slaan, wanneer gij u eiken Zondag ter kerke begeeft, om aan God de eer te geven die Hem toekomt. - In zijne jeugd was hij toch zeer vurig; ik zal hem terug weten te bren gen tot het geloof zijner kinderjaren. Irene schudde het hoofd. Ja, misschien, als hij slechts on verschillig was, maar bij protesteert, dat iedereen het hooren kan, tegen alle geloofsacten. Hij is nog niet zoover, dat hij zijn Schepper loochent; daar voor heeft hij teveel verstand, maar hij wil zich niet onderwerpen aan de ge heimen van den godsdienst en zijne bedienaren. - Zijn vader was ook zoo, ging zij voort en heeft zijn brave echtgenoote hem veranderd? Integendeel, hij heeft haar den zoon ontnomen. En nu denk eens, dat je kinderen op hunne beurt zouden verwerpen en met voeten tre den wat wij 'altijd hoog gehouden hebben. Paula liet bedroefd het hoofd zakken. Want de woorden harer zuster bevatten de volle waarheid. Yves beminde haar, zij was er van overtuigd, maar zou hij zijne zienswijze veranderen indien deze een hinderpaal tusschen hen plaatste Zij twijfelde er aan. Het hart van het jonge meisje bloed de Nu voelde zij hoe groot de liefde was, welke de jonge geneesheer bij haar had opgewekt. En nog hoopte zij. - Laat mij toch geloof hechten aan VENRAY, 2S Dec. 1940 Algemeene vergadering der Boerenleenbank Venray. op 19 December 1940. De Heer M. Wismans neemt 't voorzitterschap op zich en benoemd tot secretaris de heer J. Papers en tot stemopnemers de heeren Joh. v. Lankveld en Th. Voermans. De Voorzitter opende de vergade- ring met den Christelgken groet en heet allen van harte welkom en wel speciaal den Hoog Eerw. Heer Deken, Geestelijk adviseur. Na voorlezing van de presentielijst blijkt, dat er voldoende leden aan wezig zijn om besluiten te nemen. De Notulen der laatst gehouden algemeene vergadering werden on veranderd goedgekeurd. Verder werden de aftredende leden de heeren Joh. v. Meijel en M. Swin- kels tot leden van den Raad van Toezicht herkozen. Verder werd de wijziging van Art. 10 van 't Huishoudelijk Reglement met algemeene stemmen goedge keurd. Daarna wordt den Secretaris de Rekening der Balans van 't boekjaar 1838 voorgelezen. REKENING. Ontvangsten: Inhoud kas f 1374.11 Spaargelden 14976547 AAossing voorschotten 900114 Loopende Rek. Leden 79146 Loopende Rek. CCB. 1420219 Afschr. waardepapier 5250. Afschr. roerende goederen 30. Afboek, winst 1238 83 Effecten koersverschillen 331.25 Rund en tarwebetalingen 117745 26 Rente voorschotten 4621.66 Provisie voorschotten 21.75 Rente loopende rekening 7685 96 Schulden: Spaargelden f 371053 50 Reserve 28770 74 Saldo rundveebetalingen 201 21 Saldo tarwe betalingen 64&155 Winst boekjaar 887 87 f 407374 87 Rekening en Balans worden met algemeene stemmen goedgekeurd. Verder werden de volgende giften aan onderstaande Instellingen toe gekend mits hiervoor de goedkeuring der Centrale Bank wordt verkregen. zijne bekeering, Irene, vroeg zij. Die ziel zal Gods stem misschien hooren door mijne stem. Irene had haar angstig gadegeslagen. Je houdt dus veel van hem, arm zusje Met geheel mijn hart. Irene loosde een diepen zucht. Die genegenheid zou haar wreed doen lijden, want zij had de zekere overtui ging, dat Dr. Kerneste zijne valsche leerstellingen nooit zou verwerpen en kon zij, de afstammelingen van zoo- velen, die zoo vast geloofd hadden, een man in hare familie opnemen, die zou glimlachen bij de uitoefening harer godsdienstplichten De nacht brengt raad, liefste en kuste haar met groote teederheid. La ten we ons ter ruste begeven. Hare bezorgdheid 'hijld haar echter tot laat in den nacht wakker. Paula daarentegen bezield met jeug dig vuur, met een vertrouwen, dat voor geen enkele moeilijkheid terugdeinsde, zag zich reeds als de engelbemiddelaar tusschen God, dien zij aanbad en den verloofde dien zij beminde als haar toekomstige gezel van dit aardsche leven. Zij droomde zoet, maar bitter zou het ontwaken zijn. Ofschoon Irene een slapelooze nacht had doorgebracht, was zij toch in alle vroegte opgestaan om naar de kerk te Cléguer te gaan, zooals zij gewoon was te doen. Paula was minder vroeg op. De oudere zuster wilde de meening over dat huwelijk hooren van Pastoor Doltan die een goede vriend van beide zusters was en die zulks bijzonder be wezen had bij het sterven hunner ou ders Op dien mooien morgen van Augus tus besteeg zij den steilen weg naar Cléguer; zij genoot van de frissche morgenlucht, want de zonnestralen waren op dit uur nog niet fel. Irene zag dezen morgen weinig of Uitgaven: Spaargelden f 143242 36 Voorschotten 7200 Loopende rek. leden 268 92 Loopende rek. C.CB 150522 93 Effecten koersverschillen 5250 Rund en tarwebetalingen 113476 44 Rente spaargelden 9299 09 Provjsie kosten loopende rek. 385 72 Salaris kassier 850 O verb, winst 1238.83 Uit keering winst 180 Diverse uitgaven 829 36 Afboeking koersverschillen 331.25 Inhoud kas 498418 BALANS. Bezittingen: Kas f 498418 Voorschotten 125707 03 Loopende rek. leden 6466 39 Loopende rek. C.C.B. 155172 49 Depositie C.C.B. 70000. Effecten 35750 Aandeelen 400. Waarde roerende goederen 285 Effecten koersverschillen 5250. Te vorderen rente 3359.78 R K. Kerk Venray f 50. R.K. Kerk Ysselsteyn f 25. Viucentiusvereenlging Venray f35. Ellsabethvereeniging f 30. Het Groene Kruis f 50. Boerinnenbond Heide f 15. Boerinnenbond Ysselsteyn f 15. Dan deelde Voorzitter mede, dat men volgens de agenda aan de rond vraag was gekomen. Daar hiervan geen gebruik werd gemaakt sluit de Voorzitter de ver gadering met den 'Christelijke groet. IJspret. Nadat de vorst slechts enkele dagen was ingetreden, hebben de schaatsliefhebbers hun ijzers reeds knnnen onderbinden. Gelegenheid wordt hiervoor weer volop gegeven. Zoo is er het ijsveld aan het „Vloel- veld" en te Castenray en de „Rauw- kullen." Denk om 12 uur middernacht. Eenlge landbouwers hadden met kaarten den avond doorgebracht bij een buurman. Het kaartspel heeft hun waarschijnlijk den tijd doen ver geten, althans de marechaussee trof het drietal kwart na twaalf op weg naar huis en moest proces-verbaal tegen de kaartliefhebbers opmaken. Een dure kaartavond. Spek is duur en „raar". Ten nadeele van den laodbouwer F. werd een hoeveelheid spek ont vreemd'. De politie heeft de zaak in onderzoek. Rechtbank Roermond. Zitting van den Politierechter. J. M. W. R. 22 jaar landbouwers knecht te Overloon, verdacht van diefstal van een rijwiel van J. P. Vermeulen te Venray op 20 Nov. j.l. eisch 4 en vonnis 3 maanden gevan genisstraf met korting van het voor arrest. Verd. Mr. K. Joosten. J. A. V. 24 jaar landbouwer te Meerlo verdacht van diefstal van een portemonnaie met geld ten nadeele van J. Keizers te Venray op 17 Nov. j.l. eisch 4 en vonnis 3 maanden gev. straf met korting van het voorarrest. Verd. Mr. Joosten. P. L. K. 19 jaar kok te Den'Bosch (gedverdacht van verduistering van een rijwiel te Venray, eisch 4 en vonnis 2 maanden gev. straf. Verd. Mr. K. Joosten. Uitreiking van nieuwe levensmiddelenkaarten. Aangezien de bonnen van de thans geldende distributiekaarten langza merhand opraken, zal ter vervanging van deze kaarten in den loop van de maand Januari worden overgegaan tot uitreiking van nieuwe levens middelenkaarten De juiste data hiervoor zullen ln iedere gemeente afzonderlijk worden bekend gemaakt. Nog ccu aanhouding. In verband met de plaats gehad hebbende ontdekking van een on juiste vermelding van den koopprijs in een Dotarleele acte waarvoor reeds eerder de koopman de V. werd aan gehouden, is thans op last der Justitie nog aangehouden en even eens in het Huis van Bewaring te Roermond opgesloten de koopman P. J. H. van hier. Een verder onderzoek in deze zaak, welke reeds dateert van esnige jaren terug wordt nog ingesteld. Voor Boeren en Tuinders. Veredeling der gewassen. Ieder, die wat op jaren is gekomen, weet, dat de opbrengst der land- en niets van al de schoonheid langs den weg, dien zij volgde. Een diepe plooi tusschen hare wenkbrauwen en met neergeslagen oogen ging zij voort en dacht alleen aan het veidriet, dat haar zuster zou hebben, indien zij tot de overtuiging kwam, dat haar huwelijk tot de onmogelijkheden behoorde. Want zij maakte zich niet de minste illusie. Nooit zou Dr. Kerneste de be ginselen verloochenen, die hij zoo hoog had geprezen. Eerder zou hij zijn liefde ten offer brengen. Zij woonde de H. Mis bijen smeekte den goeden God om licht en kracht in deze moeilijkheden. Met vurigheid bad zij den Algoede om bijstand voor de zoo geliefde zuster. Daarna ging zij naar de pastorie om Pastoor Doltan de nieuwe smart, welke haar onder drukte, mede te deelen. - Uwe redenen zijn volkomen juist mejuffrouw, zeide hij haar. Paula zou zonder twijfel ongelukkig worden Zulk een huwelijk kan onmogelijk eenheid en gemeenschap van gedachten geven en toch is dit noodzakelijk en alleen in staat rust en kalmte te verzekeren. Wie zou dan het voorbeeld kunnen geven in dezen lijd van godsdienstver slapping en achteruitgang. Ik heb dat alles gisteren al aan P.?ula Se2e£d» mijnheer Pastoor, maar zij is vol hoop, omdat haar hart vol liefde is Zij gelooft, dat op een enkel woord Dr. Kerneste zijn dwaling zal verlaten en hare zienswijze deelen en ze verheugt zich reeds in het vooruit zicht, dat zij hem zal terugbrengen tot den God onzer kinderjaren. De priester schudde het hoofd. Indien hij slechts onverschillig was, wie weet misschien, maar hij is een sectaris, welke men slechts zelden op den goeden weg terugbrengt. Zij 2ijn het juist, die iemand in het ver derf storten, wanneer men, evenals mejuffrouw Paula, hun beeld te diep in de ziel heeft laten inwerken - Ik hoop, dat mijne zuster den Op de lippen van een wjjze vindt men wisheid; Op de rug van den onverstandige dient de stok. (Spr.: 10:13). Wie wijsheid verlangt te hooren, spreke met, vrage raad aan een wjjs mensch: een levenskunstenaar. Wie is een wjjs mensch Iemand die ver standige wjjze, guide woorden spreekt. Woorden gedrenkt In schoone ge dachten en de afgietsels ervan. Woor den, die de vrucht van denken zijn en niet ongepolijst worden vrij ge geven. Gecensureerde gedachten en scherp gecontroleerde woorden. Waar men zulke menschen vinden kan Zoekt vooral onder de ouder lingen. Dat zijn menschen die uitge stormd zijn: alles ls nu rustig ln en aan hen. Hun oogen staan meestal schalks: zij kennen het leven. Zij be zien het anders als wij, jongelui. Wij buigen en knippen er misschien nog voor. Zij zien er op neer als Iemand, die hun moet dienen, als iemand die zij er toch eindelijk onder gekregen hebben. Wij jonge menschen moesten meer met grijze menschen spreken en om gaan. Zg bezitten een rijkdom waar van zij ons zoo graag willen mede- deelen. Hun gedachten zijn als glan- sende goudrenetten met PaBchen of zooals kenners zouden zeggen als een flesch uit 1912. Die oude menschen hebben het leven doorploegd en zij dragen er de sporen van. Hun voor hoofd staat vol rimpels maar hun geweten is als een Zwitsersch meer spiegelglad. Zij hebben geschift en staan nu met handenvol van het beste zaad voor ons om ze in onze versche levensgrond te leggen. Profiteeren wij toch van bun levensoogst. Vragen wij raad aan deze wijze voordat wij door het leven gaan. Het is zulk een groote vreugde voor een afgetobde moeder of een kromge- werkte vader als wij nog graag naar hen luisteren. Schenken wij hun die vreugde en verrijken wij ons met hun ervaring. En laat ons loon dan zijn: eerbied! Het zal ons wel gaan. Maar op den rug van een onver standige, die niet wil luisteren naar wijze woorden en gulden raadgevin gen, dient de stok van levensleeden levensmislukking. Wie niet luisteren wil, moet maar voelenZoo Iemand zal alleen maar wijs worden door schade en schande. Snikkend op de puinhoopen van zijn mislukt leven zal hij denken en misschien wel uit schreeuwen: had Ik maar geluisterd. Had Ik maar eerbied gehad voor mijn zorgvolle lieve moeder en mijn ver sleten vader. Dan had ik hun levens avond doorstraald met een rood gloeiende zon van liefde en mij zelf vreugde bereid. Nu wordt hun oude dag verduisterd door mijn misluk king en hun parelende oogen om floerst door de tranen die zij om mij schreien. Het Is een verkwisting van gees telijke rijkdom geen tijd te hebben om te luisteren naar de wijze woor den van levenservaren mensch. In armoe zal hij leven en voor zijn tijd krom gaan van verdriet. God werkt door menschen. Ook door wijze men schen. Zij zijn genaden. Met eerbied moeten wij daartegenover staan. Met eerbied en dankbaarheid ze aanvaarden. Het beste uit het leven der wijzen overnemen. En dat spreekt uit hun woorden: de gestalten van hun doorwrochte gedachten. Hun ver gelijkingen van nu en toen over men schen en dingen ln hun uiterlijke verschijningen zijn genotvol en tin telend van humor. Hun beschouwin gen over de kern, het innerlijke zijn meesterlijk en geven te denken. Zij beschamen onze oppervlakkigheid en zin voor het uiterlijke. Zeg mij met wie gij omgaat en ik zal U zeggen wie gij zijt, Zeg mij, dat gij met wijzen omgaat en ge zult wijs genoemd worden. S.L. tuinbouwbedrijven sedert het begin van deze eeuw met reuzenschreden is vooruitgegaan. De factoren, die op dezen vooruit gang invloed hebben gehad, zijn ver schillend. Maar ieder, die eenigszins op de hoogte is, zal erkennen, dat naast een doelmatige bemesting, het vooral de rerdeeling der gewassen i3 geweest, die krachtig heeft mede gewerkt aan.de productieverhooglng. Dit ls vooral bij twee zeer belang rijke gewassen zeer duidelijk waar neembaar. Wtj noemen in de eerste plaats de aardappel, het volksvoedsel bij uitnemendheid. En wie in dit ver band over de aardappel spreekt, die denkt aan den ondanks zijn succes sen alt-ijd eenvoudig gebleven G. Veen- huizen te Sappemeer, die vijf en dertig jaar met onverdroten ijveren volharding heeft gewerkt om de aardappelrassen te verbeteren en nieuwe te kweeken. Met als gevolg, dat in 1929 niet minder dan 66 per cent van alle aardappelland in Neder land bepoot was met rassen door hem uit kruisingen en selectie ver kregen. Wij noemen in de tweede plaats een belangrijk product van onzen landbouw, de suikerbiet. Én wie over suikerbieten spreekt, die denkt na tuurlijk aan Kuhn Co teNaarden, die al een halve eeuw gewerkt heeft, onverdroten ondanks allerlei tegen- heden en hinderpalen, om een suiker biet te krijgen, die naast een hoog gehalte aan suiker, zich geheel heeft aangepast aan ons land, wat bodem, klimaat en bedrijfseigenaardlgheden aangaat. En welk een succe3 heeft man gemakkelijk zal vergeten Zij heeft hem trouwens nauwelijks gekend, zon der twijfel zal zij van hem afzien, wan neer haar duidelijk aangetoond is, dat zijne zienswijze te ver van de hare af wijkt. Het zou beter zijn. indien U, in plaats van mejuffrouw Paula, hem wil- det ontvangen en zelf met hem kon spreken. Ja, dat is beter. Het arme kind zou ie veel lijden, indien zij moest verwerpen, wat zij als haar geluk be schouwt. Tot ziens, mijnheer pastoor. Kom ons van avond bezoeken, zoo het mogelijk is, wij zullen beiden een op rechten vriend noodig hebben. De goede pastoor beloofde naar de Magnolias te komen en Irine ging verlicht naar huis. Paula was nog niet opgestaan toen zij binnen kwam; midden in hare droom van geluk was ze ingeslapen Irene ging naar hare kamer. Paula had deze geheel naar haar smaak in gericht een echt nestje, dat geheel overeenstemde met de bekoorlijkheid van dat lieve blonde kind. Bij het bin nentreden van Irene werd zij wakker. Zij schaamde zich een beetje over hare luiheid, stak haar de hand toe en zei: Goeden morgen, Irene. Het zal laat zijn; je komt al uit de kerk Irene had intusschen de blinden ge opend, de zonnestralen vielen volop in het vertrek en tegelijkertijd stioomde bloemengeur naar binnen. Zij nam plaats aan het bed en begon te praten. Ik heb met mijnheer pastoor over het huwelijksvoorstel gesproken. Ja? En vroeg Paula ontroerd. De pastoor is heelemaal van mee ning dat eene de Montcorff zich niet kan verbinden met een man, die de kerk den rug heeft toegekeerd. Hevige sntkken waren het antwoord. Maar indien hij zich bekeerde Mijn arme lieveling, ik herhaal je hiervoor is niet de minste hoop. deze Anna niet gehad. Ia 1850 hadden de suikerbleten van Vllmorin nog slechts een gehalte aan suiker van 7 d 8 percent. En nu, mede door het werken van genoemde Arma, ls het gehalte gemiddeld 16 per cent of tweemaal zooveel. En in 1933 bracht de bekende biet Kuhn P het zelfs tot gemiddeld 18 percent. Ziehier een paar voorbeelden om te laten zien, wat door onvermoeid streven van Nederlandsche specialis ten, die wij op land- en ook op tuin bouwgebied hebben, bereikt is ten bate van onze boeren en tuinders. Laten wjj hopen, dat zij nog jaren de steun van onze landbouw genieten om het zegenrjjk werk voort te kun nen zetten. AGRICOLA. Ingekomen en vertrokken personen» Van 13 tot 20 Dec. VERTROKKEN P. A. E. Thijssen, dienstbode, naar Broekhulzen B 146 J. M. A. A. Pennlngs, boomkwee- ker naar Boxtel Bosscheweg 141 A. G. Henskens, echtgeuoote van Claes, naar Hilversum Mgr. v. d. Weteringstraat 1 A. Th. Slebers, dienstbode, naar Venlo Straelscheweg 66 H. W. J. Hesen, dienstbode, naar Bergen D 98 J. Boomaarts, kl.zuster naar Roo sendaal KaldonkscheBtraat 89 M. J. P. Theeuws, zonder beroep, naar Eindhoven St. Odastraat 24 Zij was getroffen door de tranen, welke als paarlen over hare wangen Wanneer Dr. Kerneste komt, wil ik hem wel te woord staan, maar ik betwijfel... O ja, Irene, spreek jij maar met hem, ik heb er den moed niet toe. Maar je begrijpt toch, lieve Ja, ja, herhaalde Paula, ik kan geen anderen echtgenoot nemen als iemand, die ook geloovig is. Zij scheen sterk Moedig schitterden haar groote oogen, Irene ging heen en was niet meer zoo erg onder den in druk, Ze kon het niet meer met haar eens worden of de liefde slechts voor bijgaande aard was en of er nog spo ren van achterbleven Nauwelijks was Irma echter weg of de ongelukkige Paula weende bittere tranen en dacht aan haar verloren ge luk. s Zij had geen vertrouwen meer in hem. De pastoor en Irene moesten hem wel goed beoordeelen. Hij wilde haar aan zijne beginselen opofferen. Eenige uren later hoorde Paula, achter een gordijn verborgen, het dood vonnis over haar arm jong geluk ko- men_ uit den mond van hem, wiens beminde stem haar hart den vorigen dag veroverd had. Het is mij onmogelijk, ook nog met het verlies van haar, die ik meer liefheb dan mijn eigen, van mijne be ginselen af te wijken Ik ben geloovig wees daarvan overtuigd mejuffrouw, maar ik wil geen bemiddelaar tusschen God en mij. Dat is hoogmoed, mijnheer Ker- nest, had Irene geroepen. Noem dat gevoel, gelijk ge wilt, maar ik hoop er nooit ontrouw aan te worden. Een stilte was er tusschen Irene en den dokter ingetreden. Die was van dien aard, dat Paula bang was dat men haar hart hoorde kloppen. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1940 | | pagina 5