TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS Wereld-Biddag op 24 November FEUILLETON. De vondeling Slikt meer vitas minen Krakelingen Zaterdag 23 November 1940 Een en Zestigste"Jaargang No 47 Gebeden en boete doeningen voor den vrede. MOTU PROPRIO Verordening betreffende het opdragen var. Heilige Missen en het verrichten van open bare gebeden op de geheele wereld, den24sten November as. in verband met den tegenwoordigen noodtoe stand in de menschelijke samenleving. PIUS XII PAUS Het is zeker aan eenieder be kend, dat Wij sedert het begin van den verschrikkelijken oorlog die Europa opnieuw teistert, niets nagelaten hebben van heigeen steeds het bewustzijn der verant woordelijkheid tegenover het Ons door God toevertrouwde ambt vorderde en Onze vaderlijke liefde tot alle volkeren Ons ge bood. Alles geschiedde voor een zoo snel mogelijk herstel der thans verbroken eendracht onder zoo vele volkeren door een ordening, die meer in overeenstemming is met de normen der billijkheid en gerechtigheid en eveneens om den goddelijken bijstand te ver krijgen alsmede de meest werk zame menschelijke hulp voor al degenen, aan wie het oorlogsge weld schade en leed heeft toe gebracht. Doch in plaats van te vermin deren, duurt de geweldige strijd nog heftiger voort en Onze stem die vredelievend trachtte bemid delen, wordt door het wapenge weld overstemd. Daarom wenden Wij Ons met een hart vol vrees, maar ook vol vertrouwen tot den „Vader der erbarming en den God van allen troost," 1), om voor het men- schelijk geslacht gelukkiger tijden te verkrijgen van Hem, Die den wil der menschen weet otn te buigen en den gar.g der gebeur tenissen naar Zijn Goddelijken Wil weet te leiden. Wij weten echter, dat Onze gebeden krachtiger zijn, wanneer zij gepaard gaan, in volkomen verbondenheid, met de gebeden Onzer zonen. Zooals Wij der halve, vóór den aanvang der Meimaand alle geloovigen, en voornamelijk de kinderen, naar het altaar der Moedermaagd heb ben geroepen, om er Gods hulp "ejL; smeeken 2), zoo bevelen tns, dat op de geheele wereld, den 24sten November a.s., in vereeniging inet Ons openbare gebedsstonden worden gehouden. Wij koesteren de hoop, dat alle zonen en dochters der Kerk van ganser harte met dit, Ons verlangen zullen instemmen, ten- HOOFDSTUK I DE KLEINE BIANCA Te Lorient, het mooie stadje aan de oevers van de Scoff, was de kermis in vollen gang-. Op bet groote plein, dat den naam droeg van Elzas-Lotha ringen, stonden groote en kleine ten ten, zij aan zij. Een opgewekte menigte bewoog zich daar tusschen. Kramen waarin suikergoed en koek te koop was, mallemolens, waarin de jeugd onder de tonen van een ellendig half versleten orgel ronddraaiden, ten ten waar in het half duister leeüjke oude vrouwen de toekomst voorspelden waar goochelaars hunne kunsten ver toonden, kooien met wilde dieren, die akelige geluiden uitstieten, in een woord, alle mogelijke soorten van vermakelijkheden, waarvan het vrolijk publiek in volle mate genoot. Alles straalde in opgewekte vreugde op dezen heerlijken kermisdag. Een klein meisje echter, met lange goudblonde gekrulde lokken en groote zwarte oogen, scheen geen deel te nemen in de algemeene pret. Zij zag er kwijnend uit en leunde tegen een tent. Zij droeg een kort, wit met loovertjes bezet rokje en een centuur van purperen zijde, haar hals evenals hare tengere armen waren bloot. Men zou gezegd hebben, dat zij de menigte, die het uitschreeuwde van genoegen, niet hoorde of zag. Haar gelaat, wit als was, scheen nog bleeker onder de roode bloem, die ze einde aldus een machtig koor van bidders te vormen, welks smeekbeden opstijgen en door dringen ten Hemel, om Gods genade en erbarming over ons af te roepen. Wij hopen verder en dit is nog van grooter gewicht dat deze kruistocht van gebed vergezeld zal gaan van werken van boetvaardigheid en van een verbetering des levens van ieder afzonderlijk in dien zin, dat wij ons leven ernstig in overeen stemming brengen met de wet geving van Christus. Dat is on getwijfeld de eisch van dezen tijd met zijn nood, de eisch van de toekomst met haar te voor ziene gevaren, de eisch der God delijke Gerechtigheid en der Goddelijke Barmhartigheid, die wij over ons afsmeeken. Niets is echter, bij die smee king en boete voor het aanschijn van Gods Majesteit, zóó geëigend als het Eucharistisch Offer, in hetwelk de Verlosser van het menschelijk geslacht zelf, „overal ter wereld zich wegschenkt en opoffert... als een zuivere spijze." 3). Het is daarom Onze wensch, dat op dien zelfden dag, waarop genoemde godsdienst-oefeningen plaats hebben, alle bedienaren van het heiligdom met hetzelfde doel zich, bij hun vroom en heilig offer, in den geest met Ons zullen vereenigen, als Wij in de Vaticaansche Basiliek boven het graf van de Prinsen der Apostelen het Heilig Offer oparagen. Daarom bepalen Wij, eigener beweging en op grond van Ons Apostolisch gezag dat den 24sten November a.s., allen, die op grond van hun ambt de Mis voor het volk (missa pro populo) verplicht zijn te lezen, deze vol gens onze intentie lezen. Wij mogen bovendien aan alle priesters van den wereld- en orden-clerus doen weten, dat zij Ons een groote voldoening ge ven, indien zij op genoemden Zondag bij het opdragen van het H. Offer zich bij Onze gebeds intentie aansluiten. Onze intentie nu is deze, dat door alle heilige Missen, die ieder oogenblik op de geheele aarde op dezen dag den Eeuwi gen Vader worden opgedragen, alle geloovigen in Christus, die tengevolge van den oorlog ge storven zijn, de eeuwige rust mogen verwerven; verder dat ook de mensch, die uit hun vader land verbannen of gevlucht zijn, of als vreemden in eer. vreemd land ronddolen, of in gevangen schap zijn geraakt of ook op andere wijze door het lijden en den nood van den thans woeden den oorlog zijn getroffen, den troost en de genade des Hemels zullen vindentenslotte dat, na herstel van een rechtvaardige orde en verzoening der harter. in christelijke liefde, een ware vrede alle volken der menschen- familie in broederlijke eendracht in de rijke golvingen van haar weel- derigen haartooi gestoken had. Hare lippen waren bijna kleurloos, 't scheen alsof het bloed eruit verdwenen was. Men kon goed gewaar worden dat bittere gedachten haar bezig hielden. Hare kleine handjes hingen slap langs haar rokje. Zij kon ongeveer acht jaar oud zijn. Waarom was dit kind zoo bleek en zoo treurig en dat op een leeftijd, waarop ieder kind opgeruimd is en geen zorg of verdriet kent, op een tijd waarop andere kinderen zich in de uitbundigste vroolijkheid lieten gaan. Zij alleen had antwoord kunnen geven op deze vraag, maar hare lippen waren zoo op elkander geperst, alsof zij haar geheim niet wilde laten ont snappen. Plotseling hoorde zij een stem die haar riep „Bianca", en zij beefde van angst. Een doek beschilderd met zonder linge figuren welke een troep apen en geleerde honden moesten voorstellen, werd weggeschoven en er verscheen een zware man met een rood gelaat, gekleed in een nauwsluitend costuum, versierd met roode en blauwe loover tjes. Bianca, lokt ge aldus de men schen naar de voorstelling I schreeuwde hij in het Spaansch met heesche stem. Neem je tamboerijn, luierik en maak je gereed mijn toespraak te helpen. Ik ga beginnen. Het jonge meisje, als geëlectriseerd door de verschijning van dezen man, nam de tamboerijn met de koperen bellen en begon er de doffe klanken uit te halen, die de langdradige rede van den kunstenmaker moesten onder breken. Dames en heeren, ik heb de eer u de groote voorstelling aan te kon digen, de laatste geroffel met de tamboerijn daarom stel ik me aan u voor. Een tweede geroffel, maarzoo flauw zal verbinden tot nieuwe rust en nieuwe welvaart. Gegeven te Rome bij St. Petrus, den 27aten October, op het feest van Christus-Koning 1940, in het tweede jaar van Ons pontificaat. PIUS XII PAUS. 1) Vgl. II Cor. 1.3. 2) Vgl. brief aan Z. H. Em. Kard. A. Maglione C. A. A. S. 1940, blz. 144. 3) Mal. 1.10. In dezen tijd van strenge rant soeneering van levensmiddelen, moge het ons tot troost strek ken, dat de wetenschap het eigenlijk reeds lang heeft uitge maakt, dat we veel te veel eten. We matten de maag en overige spijsverteringsorganen af met de verwerking van groote hoeveel heden stoffen, welke voor ons lichaam van geen enkel nut zijn. Ons lichaam vraagt voor zijn instandhouding tenslotte slechts wat eiwitten, vet en wat vita- mientjes, die bij elkaar een heele hoop koolhydraten vormen, maar zouden zijn samen te vatten in een vingerhoed. Onze bergen brood, aardap pelen, groenten, vleesch enz. verorberen we slechts omwille van de pietepeuterige hoeveel- heidjes van voornoemde, voor onze gezondheid noodzakelijke kernstoffen. De wetenschap is er dan ook reeds lang op uit om deze kern- stoffen zoo goed mogelijk af te zonderen uit de thans nog gewo ne voedingsmiddelen en ze dan in tabletvorm te comprimeeren. Denk eens aan, tot welke voor- deelen dat straks zal leiden. Als we des morgens opstaan, slikken we een tabletje en- hebben dan een volledig ontbijt genoten, waarin alle vitamientjes, koolhydraatjes en aanverwante artikelen in wetenschappelijk vastgestelde hoeveelheden voor komen, genoeg om ons lichame lijk en geestelijk raderwerk tot het middaguur op toeren te hou den. Vóór het diner slikken we wederom een klein tabletje, dat ons ditmaal dezelfde verkwikking brengt, welke normaal in drie glaasjes Oude Bols voor ons omsloten worden gehouden en daarop genieten we met smaak onzen hoofdmaaltijd: een tablet plus een pil. in een volgenden oorlog zal het verfoeilijke wapen der blok kade zijn doeltreffendheid vol komen hebben verloren, want één volgestapeld pakhuis met voedingstabletten zai in staat zijn om een vol jaar achtereen ons op krachten te houden. Op het oogenblik zijn. we dal de man zich naar het meisje keer de. Wat moet dat beteekenen, kleine feeks zeide hij op woesten toon. Ik ben zoo moe, meester I De smeekende stem van de kleine Bianca zou zelfs een tijger vermurwd hebben. Helaas, niels kon Marcello Copulto ontroeren, den fieren Spanjaard, die beweerde van een adelijke familie uit Andaluzië te stammen. Richt je op, of denk aan den stok Hij zetle zijne toespraak voort. Het geroffel met de tamboerijn klonk heel zacht en de flauw bewegen schellen brachten een jammerlijk geluid voort. De edele Hidalgo somde al het aan gename op, dat zich in zijn tent bevond ais vurige kemphanen, apen en honden, welke door hoepels sprongen, declown Carlo, de beste van de heele wereld, een pracht van een grappenmaker en tenslotte, het wonder boven alles, Bianca, het liefste kind van Spanje, dat met medewerking van Carlo, de meest buitengewone toeren verlchtte. Een zwaar tromgeroffel van den clown kwam het zachte geluid van de tamboerijn te hulp en zelle de kroon op de woorden van Senor Mat cello Capulto. Eenige gapers bleven bij de boogie, waarop Marcello zich bevond, slaan. Zij hadden pret met de hoogdravende woorden van den kunstenmaker. Weer anderen voelden zich aangetrokken door de bleeke en toch zoo mooie Bianca. Zoo liep de tent langzaam vol. Een groote, bruingetinte vrouw met mooie zwarte oogen, zat bij den ingang en ontving den entreepriis voor een witte of gele kaart. Bianca kwam voorbij. Zij sleepte zich bqna voort als een klein slacht offer, dat het feestkleed aan had, Zacht hield de bruine vrouw haar staande, kuste haar voorhoofd en vroeg met helaas zoover nog niet, maar we vorderen. Nu verschillende normale voe dingsmiddelen schaarsch zijn en er vele andere eterijtjes slechts in geronserveerden toestand ter beschikking staan, dreigi er een tekort aan vitaminen en van zoo'n tekort kan een mensch van alles krijgen, behalve iets goeds. Gelukkig, dat we als resultaat eener vruchtbare samenwerking van wetenschap en industrie, althans in dit tekort op kunstma tige en gemakkelijke wijze kun nen voorzien. Ir. de krant hebben we het kunnen lezen, dat in Weesp een fabriek staat, waar men C.C.C.- tabletjes vervaardigt. In elk zoo'n cee-cee-ceetje zitten wel een paar duizend eenheden C-vitamine, welke ons behoeden voor scheur buik, griep, angina, diptheritis, typhus, moeheid, prikkelbaarheid en slapte. Ze voorkomen dus nog veel meer narigheden dan de weleer zoo vermaarde Pinkpillen. Drie maal per dag een cee-cee-ceetje en men houdt den dokter uit zijn huis, althans voor wat de voornoemde ziektengevallen aan gaat. Er zijn nog veel meer krank heden dan de hiervoren vermelde. Voor een ander deel behoeden ons de dee-dee-deetjes, d. z. de iabletjes, welke schatten aan vi tamine D bevatten en in een fabriek te Deventer worden ver vaardigd. We kunnen het echter ook niet zonder vitamine A stel len en ook niet zonder B. Er zijn al haast evenveel vitaminen ontdekt als ons alphabet letters telt en nog schrijdt de weten schap voorwaarts. Ofwel deze laatste zal moeten worden ingeperkt, of ons A. B. C zal moeten worden uitgebreid. Ik heb me een mooi A.B C.- kastje laten maken, waarin ik ordelijk mijn vitamine-tabletten heb geschikt en dagelijks plaats ik me drie malen voor dit meu bel, slik uit ieder vakje een tablet en hoop nu van den win ter gezond te blijven. Maar van tijd tot tijd zal ik toch ook maar eens een specu laasje nemen en (egen Sinter klaas een stukje boterletter. ik weet niet, of daar vitamine in zitten en hoe deze geletterd zijn, maar weet wel, dat het voor een goede gezondheid vereischt wordt, dat men zich nu en dan eens losmaakt van de zorg om trent zijn lichamelijk heil en zijn geest vervroolijkt met een stree ling van den smaak. DIXI. VAN JAN DE BAKKER CAVEANT CONSULES Voor de vrouw schijnt de ergste bezoeking van den oorlog de textiel kaart te zqo. Bjj de rantsoeneering van de eetwaren kunnen ze zich zonder al te groote moeite neerleg gen, want deze rantsoeneering komt innemende stem: Ben je niet goed, liefste Neen, moederlief. Zij had echter weinig tijd en boven dien verscheen Marceilo, met een stuursch gelaat en zei tot hen: Wat zeg je van dat luie meisje, Juana Ze beweert ziek te zijn, omdat ze niet wil werken. De goede vrouw van den kunsten maker liet een zucht ontglippen en tranen rolden over het bange gezichtje van het meisje. Ik meende, dat Carlo er zich mee bezighouden zou zooals altijd, stamelde het meisje met groote vrees. Ja, maar vandaag verlangt ieder een naar jou. Jij wordt gevraagd: schei maar uit met je kuren. Luister eens,... Bianca... Bianca... Bianca riepen ongeduldige stemmen. Het arme meisje moest naardeter.t. Deze was vol rook en flauw verlicht door enkele petroleumlampen. Donderende bijval begroette hare komst. Marcello met een valschen lach op zijn gelaat, boog naar rechts en links en zeide tot de jeugdige mar telares, die hij eenige minuten geleden zoo onbeschoft bejegende: Begin maar, liefste. Bianca kromp ineen van smart, boog hare schouders en deed de luie apen allerlei kunsten en fratsen maken. Aan het einde van haar krachten, ook door bloedarmoede, welke baar sedert verscheiden maanden ondermijn de» g'ngf z«j naar den uitgang, zonder zich schijnbaar te bekommeren om de geestdriftige bravo's, die de tent deden daveren. Zij drukte zich dicht tegen de vrouw welke de kunstenmaker Juana genoemd had en liet dan haar hoofd steunen op de knieën der vrouw en keek haar aan met groote zwarte oogen, waaruit eene ontzettende droefheid sprak, een droefheid welke benauwd maakt, wan neer men die ziet in den blik van een overeen met de eischen, welke de ltjn stelt. Maar die textielkaart, dat vinden ze Iets vreeseljjks. Het valt ook inderdaad niet mee om met honderd punten In een half jaar toe te komenzelfs w|j, mannen, zien dat in. Als we een nieuw pak bestellen, kost ons dat al 70 of 80 punten. Daarmee z|jn we dan ook echter minstens een jaar van groote puntenuitgaven af. Maar de vrouw Een vrouw moet met de mode mee, ook al ls er oorlog. En de mode is een puntenvreetster. De vrouwen zgn in dezen tijd dan ook echte puntenjaagsters. Let maar eens op, mannen, als ze onder elkaar zijn. Steeds zitten ze over de textielkaart te konkelen en elkaar te vertellen van de trucjes, waarmee ze punten- winst hebben verworven. Hebt u, geachte lezer, uw punten- kaart al verstopt? Zoo neen, doe het dan alsnog. Tenzg ge al te laat ztjt. Wees ln alle opzichten waak zaam Dezer dagen keek ln Llbelle eens in, het weekblad voor dames en daarin stond een uitvoerig artikel, hoe een vrouw zonder punten aan een nieuw mantelpakje kan komen, Ik citeer: „Indien u een verloofde heeft, een broer of man, die grooter en breeder is dan u zelf bent, dan kunt u met wat handigheid ln het bezit komen van een mantelpakje en wel zonder een enkele punt te besteden. Mits die man bereid is u z|jn sport pak... af te staan. Als de drager protesteert, dat de stof nog ult- Btekend ls, kunt u er van op aan, dat de verkeerde kant nog beter voor uw doel geschikt ls Houd dus vast, want zijn oude costuum ls uw nieuwe mantel pakje. Na deze uitlokking van misdrijf volgt dan een uitvoerige beschrg- vlng, verlucht met teekenlngen, hoe van een heeren-sportpak of -colbert- costuum een snoezig nieuw dames mantelpakje kan worden gemaakt. Nadat lk achter dit snood complot was gekomen, Het ik natuurlijk niet na, om ook het volgende nummer van het dames-weekblad ln te zien en daarin trof lk als Inleidend artikel, wederom verlucht met vele teekeningen, een uiteenzetting van wat er gemaakt kan worden van de kamerjas van vader, man of ver loofde. Zoo'n kamerjas, staat er, kan al weer tot een behoorlijke punten- winst voeren. Ik citeer voorts „Zoowel het warme sportieve japonnetje voor mama als een stevig schooljasja voor de doch ter kunnen er met gemak uit en, als men het mee beleid aanlegt, kunnen zoowel moeder als doch ter van de gelegenheid profitee- ren, doordat er naast het kwieke, korte jurkje ook nog een blouse uitgehaald wordt." Ik ben benieuwd, wat wij tenslotte nog zullen overhouden om aan te trekken, als we met onze mooi uit gedoste vrouw, dochter of verloofde mogen of moeten uitgaan. Ik ben begonnen met mgn zwem broekje op een onvindbare plaats te stoppen. Daarmee kan ik desnood3 de schamelheid van mijn puntenvrij Adamscostuum nog eenigszlns be dekken, als mijn vrouw haar punten- wlnst ten top heeft gevoerd. Ingekomen en vertrokken personen» Van 8 tot 15 November INGEKOMEN A. H. van Cugck, z.b., Leunen K 35 van Broekhulzen J. F. P. Sanders echtg. van Th. P. J. C'aessens, Henseniusplein 3 van Arnhem W. G. A. v:FransseD, dienstbode, Brabander A 17 van Eindhoven H. H. van Kessel, boomkweeker, kind. Mijn arme lieveling-, rust maar uit Uit de lade van de tafel welke haar tot bureau diende, nam Juana een flesch ontkurkte ze en schonk een glas in. Drink dit glas maar uit, 7.eide zij, die zoete wijn zal je goed doen. Bianca had een uitdrukking van afkeer op haar gelaat. Ik smeek je, liefste, je zult al je kracht noodig hebben om je oefeningen voort te zetten. Het meisje nam het glas, dronk een mondvol en stiet het vervolgens terug. Ik kan onmogelijk, zeide zij. Ik zou willen slapen. Hare oogleden sloten zich,vermoeid om zich tegen den slaap te verzetten. Dat gaat niet, Bianca, riep Juana angstig uit. De meester zal je zoo meteen roepen. Werkelijk verscheen Marcello, en zeide, terwijl hij eenige zachtheid in zijn stem trachtte te leggen Het is tijd, Bianca. Het kind moest opstaan, om zijn toeren aan rekstok en ringen uit te voeren. Bij het laatste kunststuk, dat hierin bestond, dat zij zich met de voeten aan den rekstok liet hangen en dan met een zwaai op den grond te komen staan, werd ze duizelig en zij viel in het zand met een vreeselijken gil van angst en smart. Marcello haastte zich haar op te beuren, bracht haar naar den wagen welke achter de tent stond, en kwam onmiddellijk terug naar de toeschou wers, welke met vrees wachtten. Dames en heeren zeide hij, het meisje is met den schrik vrij gekomen. Gij hoefi voor niets bevreesd te zijn, ze zal aan de groote voorstelling van hedenavond gemakkelijk kunnen deel nemen. Toen de angstkreet van Bianca in de zaal weerklonken had, vloog Juana Overloonscbeweg 14 van Vierlings beek H. J. M. van Mil, dienstbode, Mer- seloscheweg M 1 van Eindhoven P. J. M. Kusters, idem, Leunen K 68 van Meerlo J. A. P. M. Laurense, bakker, Maasheescheweg 11 van Heerlen G. H. H. Poela, Controleur L.C.W., Oostrum D 23 van Eindhoven L. Paping, z.b., Patersstraat 3 van Utrecht G. Schoonderbeek en gezin, wacht meester, Marechaussee, Langstraat 37 van Vlodrop A. M. P. Smits, dienstbode, Veltum L 3 van Wassenaar A. M. H. Thurjls, dienstbode, Lull C 4 van Noordwfjk J. A. van de Weegh, horlogemaker, Henseniusstraat 28 van Helmond J. A. G. Verheugen, banketbakker, Grootestraat 7 van Renkum J. G. M. Wolters, dienstbode, Oos trum D 40 van Noordwijk J. F. Bakels, arbeider, Hoender straat 32 b van Helmond L. van Doorne, metselaar, Kruis straat 7 van Deurne H. A. Heurkens, z.b., Oostrum C 28 van Overasselt A. P. Heijnen, dienstbode, Leun- scheweg 24 van Beers H. M. Janssen, landbouwer, Smakt B 15 van Vierlingsbeek J. J. Kempen, dienstbode, Hofstraat 5 van Bergen L. H. A. Th. A. van Nunen, deken wever, Kruisstraat 7 van Deurne C. J. van der Sterren, kleermaker, Marktstraat 6 van Soest J. W. Weerts, metselaar, Kruis straat 7 van Deurne M. M. Mosmuller, kloosterzuster, Overl. weg 2 van Heerlen A. L M. Rosenthal, verpleegster, St. Annalaan 5 van Grave E. F. de Vries, idem, idem, van 's Hage. VERTROKKEN E. M. M. van Rbee, z.b.. naar Belfeld, Schoolstraat 56 G. M. Th. van Rhee, idem, naar Someren, Einderstraat 64 A. P. Wolters, landbouwer, naar Hassum, Asperbelde 175 M. G. P. G. Huijbers, dienstbode, naar VierllDgsbeek B 11 J. J. Bexkens, bakker, n. Tegelen G. C. H. Folbers, verpleegster, naar Vught J. H. C. M. Poels, z.b., n. Weert, Swartbroek 45 F. A. Toonen, marechaussee, naar Horst A. W. M. H. Welting, leerling- verpleegster naar Vught J. A. M. Versteegen, arbeider, naar Venlo, Straalscheweg. Smakelijk eten. Prei-prol. In oude kookboeken kan men soms aardige vondsten doen In een receptenverzameling „uit grootmoeders tgd" stond een sma kelijke samenvoeging van ingrediën ten, waaraan bovengenoemde naam is gegeven. Het gerecht past om verschillende redenen uitstekend in ODzen rant- aoeneeringstgd; de aardappelen en de prei, die ervoor noodig z|jo, staan geheel tot onze beschikking en de leverworst, die er deel van uitmaakt, vormt één van de voordeeligste mo gelijkheden op onze vleeschkaart. Verbeteren we verder grootmoeders zienswgze, door de aardappelen te stampen met wat melk lnpiaats van water, dan zal het ouderwetsche ééumansgerecht in zgn nieuwe kleed ons dezen winter menigmaal met dankbaarheid doen denken aan groot moeders vindingrijkheid op kook- gebied. Voor 4 personen hebben we onge veer noodig: lVi a 2 K.G. aardappelen: 1 flinke bos prei; 300 400 g. leverworst; Ys L. melk, wat zout, misschien wat azjjn en wat peper. Zet de aardappelen op met een bodempje kokend water en wat zout, leg er de goed zandvrjj gewaaschen, ln stukjes gesneden prei op, laat op een flink vuur het water weer aan de kook komen en kook dan de aard appelen en de prei op een zacht vuur verder gaar en droog (niet langer dan Ya uur). Giet de melk in de pan en laat die aan de kook komen; stamp dan de aardappelen met de prei door elkaar en roer er tenslotte losjes de in plakjes gesneden lever worst door. Maak het gerecht mis schien nog op smaak af met wat azgn en wat peper. naar den wagen, waar Marcello de ge wonde had neergelegd. Zij vond haar bleek en bewusteloos op haar bedje. Haar fijn gelaat was gekleurd door het bloed, dat met een fijn straaltje uit de wonde aan haar voorhoofd vloeide. -— Arme lieveling, riep de goede vrouw uit, en drukte een kus op de kleine hand die rustig op 't deken lag. Met een mengsel van water en azijn bette zij zoo zacht mogelijk het voor hoofd en de slapen van het kind. Tengevolge dezer afkoeling opende Bianca weldra hare groote zwarte oogen en glimlachte even toen zij degene zag. welke zij den zoeten naam van moeder gaf. Waar heb je pijn, lieve Daar! Het meisje bracht hare hand aan 't voorhoofd. Juana verbond de wonde met een windel gedrenkt in arnica. Voel je anders geen pijn Kun je armen en beenen bewegen? Juana hielp haar heel voorzichtig Neen, hernam zij er is niets ge - broken. Ik zal je verkleeden, liefste, je moet vooral rust hebben O ja, wat zou ik graag slapen stamelde Bianca. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1940 | | pagina 5