'Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. f \;>j Alleen Boter is boter „VENRAY" boter V Frankrijk in rouw. Buitenland. Binnenland. Provinciaal Nieuws Zaterdag 6 Juli 1940 Ben en Zestigste Jaargang No 27 PEEL EN MAAS 7ADVERTENTIEPRIJS 1-8 regels 60 cent, J/i ct. per regel, bij contract groote reductie. UITGAVE Fa. van den MUNCKHOF VENRAY Tel. 512 Grootestraat 28 Giro 150652 ABONNEMENTSPRIJS: voor Venray 65 ct. buiten Venray 75 ct. per kwartaal. Afz. no. 5 ct. is zeer fijne boter - O. L. Vrouw „Behoudenis der Kranken" OOSTRUM Wat Engeland aan Europa verschuldigd is. Frankrijk had tekortkomingen, gróóte tekortkomingen. Zijn vrij heid ontaardde te vaak in onge bondenheid. Zijn binnenlandsche politiek was gedegenereerd, vele van zijn politieke leiders waren corrupt, de Fransche pers was voor een groot deel dienst baar aan persoonlijke belangen. Het Fransche volk ongerekend de gelukkig nog tallooze uit zonderingen was ontkerstend, gemakzuchtig en te weinig fier op zijn eigen nationale bestaan, te weinig bedacht op zijn cultu- reele roeping in de wereld, dan dat het de lasten wilde dragen van en den zegen wenschte te aanvaarden, verbonden aan een groot en kloek nageslacht. Eerlijkheidshalve echter dienen we mede te erkennen, dat er in de laatste jaren iets te bespeuren viel van een geestelijk réveil in Frankrijk de toekomst leek rijk aan beloften. En vooral zij het hier gezegd, dat Frankrijk naast al zijn fouten groote deugden had. Wetenschap en cultuur danken véél aan het Fransche volk waardevolle gees telijke goederen, waarmee de menschheid beweldadigd werd, waren geschenken van Frankrijk. Het domme en wreede Tractaat van Versailles moge mede aan de inspiratie van Fransche mili taire en politieke leiders zijn ontsproten, het Fransche volk heeft niet gehaat en heeft oorlog noch onderdrukking ooit gewild. Daarvan getuigt ook de vreed zame samenwerking en de ver broedering van de Franschen met de lagere cultuurvolkeren, die zij in de koloniën regeerden. Misschien waren de Franschen zich we! wat al te weinig be wust van hun cultureele méér- waarde en heeft dat tekort mede aanleiding gegeven tot verzwak king door vermenging van bloed en eigenschappen van den Franschen geest. Maar toch was velen, ons althans, het Fransche meegevoel dierbaarder dan de Angelsaksiscne trots, welke de Britten (en Noord-Amerikanen) tegenover andere, onderworpen rassen deed staan als ontsmetters tegenover verpleegden in een barak van besmettelijke ziekten. De Franschen waren trouw in hun vriendschappen en voelden zich één met hun bondgenooten. De Franschen wisten het zwaard te trekken, zonder zelfzucht, een voudig omdat ze zich zulks terecht of ten onrechte ver plicht achtten aan hun eer, aan het gegeven woordverplicht aan de idealen, welke ze zich en de geheele menschheid ten zegen achtten. Nu is Frankrijk ondergegaan aan het vreemde geweld, terwijl het meende zich te moeten kee- ren tegen gevaren, welke de welvaart bedreigden. We willen het er hier niet over hebben, of die gevaren er werkelijk waren en het karakter hadden, dat de Franschen meen den, ze hebber, er ernstig en waarachtig aan geloofd. Ze heb ben gedaan, wat ze hun roeping meenden in de wereld en zware offers werden gebracht aan goed en bloed van Frankrijk. Thans ligt Frankrijk ter r.eer, doodelijk gewond, ontwapend, overweldigd. Frankrijk zal mis schien het leven behouden, maar 't leven van een machtelooze verminkte, wien edele deelen zijn geamputeerd. Frankrijk rouwt en het groot ste deel van de menschheid rouwt mede. Frankrijk heeft zijn plicht ge daan, hetzelfde kan niet in alle opzichten worden gezegd van den bondgenoot, die thans hoont en smaadt, zich verraden verklaart en zich terugtrekt in zijn eiianden-isolement. Het kan niet worden gezegd van Albion. o— Toen Frankrijk bloedend en geslagen door een veel sterkeren tegenstander ter neer lag, heeft het niet geklaagd. Pas toen de bondgenoot het woord „verraad" uitte, heeft de geslagene zich een weinig opgericht en den bondgenoot herinnerd, dat hij beloofd had 200 divisies naar Frankrijk te zullen sturen, terwijl het er slechts 20 zijn geweest die streden op het vasteland. Engeland is zijn beloften aan andere volkeren altijd slecht na gekomen. Het heeft zich steeds bepaald tot zijn bijdrage ter zee en op het land anderen voor de gemeenschappelijke zaak laten vechten. De Engelsche legertjes, die aan aangevallen volkeren „hulp" kwamen bieden, hebben zich er systematisch toe bepaald om het oogenblik der nederlaag van de verbonden strijdkrachten af te wachten, om daarna de economische hulpbronnen van het land, dat op b ij s t a n d had gerekend, te vernietigen en... zelf terug te trekken op het „veilige" eilandenrijk. Van waaruit ver volgens de blokkade en honger- bedreiging werd uitgebreid tot het gebied der aan hun lot over gelaten bondgenooten. We willen het wel erkennen, dat we eindelijk in dezen oorlog eens iets anders verhoopt had den zij het niet zonder twij fels van Albion, maar we werden teleurgesteld, zooals Noorwegen werd teleurgesteld en België en Frankrijk. We vernamen het uit de klacht der Fransche regeeringEnge land had 200 divisies toegezegd en toen de oorlog eenmaal was uitgebroken, kregen de Franschen uit Londen bericht, dat Engeland noch over kazernes of andere geschikte gebouwen, noch over de wapens beschikte, om een millioenenleger te kunnen vormen. Wie pleegde er verraad o Er is thans nog slechts oorlog tusschen Duitschland (en Italië) en Engeland, een oorlog welke ter zee en in de lucht dreigt te moeten worden uitgevochten en jaren lang kan duren. Want En geland is inderdaad machtig ter zee, of het er oppermachtig kan blijven, zal de geschiedenis moeten uitmaken. Maar terwijl die geschiedenis van jaar tot jaar wordt geschre ven, zal Engeland Europa ge blokkeerd houden, deels versto ken van véél, wat we als levens behoeften aanmerken. Niet enkel Duitschland en Italië worden ge blokkeerd, maar ook ai die staten, die door de omstandigheden naar Engelands zijde waren ge dreven en op Engelands bijstand hebben gerekend; Tsjechië, Po len, Noorwegen, Denemarken, Nederland, België en Frankrijk. Engeland staat thans al deze volken r.og bij met het opleggen van honger en nu en dan wat bommen in het nachtelijk uur. Als Engeland iets voelt van wat het verschuldigd is aan de ge slagen naties, die op het Britsche woord hebben vertrouwd, dan biedt het Europa den vrede aan. Deze vrede kan voor Engeland nu nog een eervolle zijn, want Albion is niet overwonnen het Britsche imperium is nog door geen vijand betreden. Voor een eervollen vrede zal het Britsche rijk slechts wat van zijn overvloed moeten afstaan, opdat de wereldwelvaart beter en rechtvaardiger worde ver deeld. Albion kan zijn eer nog redden door mede te werken aan een vrede door overleg. Waardoor mede het bloedende Frankrijk zich weer zal kunnen oprichten, gezond worden en een durende bron van cultuur en beschaving blijven ten bate van heel de menschheid. Md. DE ALGEMEENE TOESTAND. Wj zjn in de afgeloopen weken zoo gewoon geraakt aan schokkende gebeurtenissen en aan beslissingen van wereldhistorische beteekenls, dat we geneigd zjn, om sinds de staking van den strijd op Europa's vasteland te spreken van „geen nieuws van bijzondere beteekenls". Dat teekent nog eens scherp, hoe betrekkelijk alles op deze wereld is. Immers, de voorbereiding van den grooten strjd tegen Engeland, de Duitsche luchtaanvallen tegen het Britsche rjk, de Britsche luchtaan vallen op ons land en West-Duitsch- land, de maatregelen tot heropbouw in ons land, België en Frankrjk, de besprekingen te Wiesbaden betref fende de demobilisatie van het Fransche leger, ook in de Fransche koloniën, de machtsverschuiving in Zuid-Oost-Europa, waar Roemenië zich los maakte van de Engelsch- Fransche garantie, de strjd in Noord-Afrika, waar Frankrijk en Engeland tegen elkander botsen, ziedaar voor den voet weg eenlge belangrjke onderwerpen opgesomd, welke in normaler tjden ieder op zich zelf de algemeene belangstelling zouden hebben en tot lange beschou wingen aanleiding zouden geven. De belangstelling van de groote massa richt zich op 't oogenblik vrjwel uitsluitend op het wan neer en hoe van den grooten Duitschen aanval op Engeland. Duitschland heeft den tjd na den wapenstilstand met Frankrjk natuur Ijk benut voor een afdoende voor bereiding voor den strjd tegen de Britsche wereld macht. De Duitsche pers doet reeds uit komen. dat Duitschland thans gereed is voor de nieuwe taken. Zoo schr jf t luit. kol. Dr. Hesse in de „Völk. Beobachter" o.m. Elke Duitsche soldaat wacht slechts op het oogenblik van den aanval tegen Engeland en elke Duitsche soldaat heeft de overtuiging, dat geen half werk zal worden ge daan en wel op een manier als nog nooit te voren in een oorlog is ge beurd. Een ander blad verneemt van militaire zjde Duitschland omklemt Engeland van drie kanten. De strjdkrachten van het Duitsche luchtwapen en de marine bezitten thans de uitgangs punten voor een buitengewoon ef fectieve oorlogvoering. Door den vol ledige wapenstilstand in Frankrjk is het leger van zjn operatieve taak bevrjd, het is thans een bezettings leger. Het moet verder de kusten van Het Kanaal en van den Atlan- tlschen Oceaan beveiligen, de front- richting naar Engeland draaien en vervolgens den strjd met volle ener gie beginnen. Engeland bespeurt reeds sterker, dat de militaire kracht van Duitsch land, alsmede die van Italië, zich voor den laatsten aanval samenspant. De strjd en de overwinningen van de Duitsche weermacht Binds het begin van den oorlog hebben Enge land bewezen, dat er voor de Duit sche weermacht geen hindernis be staat welke zj niet kan overwinnen. De geheele Atlantische kust van Frankrjk is in Duitsche handen. Van Bretagne over België, Nederland en Denemarken tot Noorwegen loopt het aanvalsfront tegen Engeland. Troepen van alle wapens staan hier klaar en worden eiken dag sterkerleger, luchtmacht en marine, alle drie vormen zj tezamen een geweldige eenheid, zooals de geschie denis in dezen vorm nog nooit heeft gekend. De Duitsche weermacht vormt aldus een machtsinstrument, dat In zjn aaovalskracht onoverwin- neljk is en dit instrument is klaar voor den slag tegen Engeland. In het hoe van dezen strjd zullen wj ons maar niet verdiepende methode kon wel eens even verras send zjn als de enorme stootkracht en de nieuwe strategie en de rol van het luchtwapen waren in den strjd tegen West-Europa. Nu de strjd tegen Engeland en speciaal tegen de Britsche wereld- heerschappj weldra zal losbarsten, is het interessant om eens te speuren naar de oorlogs- en vredesdoeleinden van den DuitBChen Führer. Wj vinden daaromtrent een en ander in het intervleuw, dat Hitler onlangs had met den Amerikaan- schen publicist Karl von Wiegand over het standpunt van Duitschland tegenover het Westeljk halfrond. Kort samengevat komt dat stand punt hierop neer Amerika voor de Amerikanen, Europa voor de Euro peanen. DusEuropa moet zich niet be moeien met de Amerikaansche zaken, maar Amerika dient zich ook te onthouden van inmenging in de zaken van Europa. Met betrekking tot Engeland stelde de intervieuwer Hitler de vraag of zjn doel was, het Britsche wereld- rjk te vernietigen, waarop hj ant woordde Het was nooit mjn voornemen of doel, het Britsche wereldrjk te ver nietigen Met klem zeide hj: „Inte gendeel, ik heb nog voor het uitbre ken van den oorlog de Engelsche regeering voorstellen gedaan, waarin ik zoo ver ging, de hulp van het Duitsche Rjk voor het bestaan van het Engelsche Rjk aan te bieden. Mjn aanbod werd met minachting afgewezen. Ik had van Engeland niets meer verlangd, dan dat Duitschland als gel jke in rechten beschouwd en behandeld zou worden, dat Engeland de Duitsche kusten zou beschermen, voor het geval Duitschland in een oorlog gewikkeld zou worden, en tenslotte, dat men mj de Duitsche koloniën zou teruggeven. En ik zal ze ook kr jgen. Men heeft te Londen openljk ver klaard en geschreven, dat het natio- naal-soclalisme vernietigd moest wor den, dat Duitschland verdeeld en volkomen ontwapend en machteloos gemaakt moest worden. Nooit heb ik dergeljke bedoelingen en voor nemens ten aanzien van Engelaüd geuit. Toen Engeland slag na slag verloor, kwamen de machthebbers te Londen met tranen in de oogen b j Amerika smeeken en verklaarden zj, dat Duitschland het -Britsche wereldrjk bedreigde en trachtte te vernietigen. „In dezen oorlog zal niettemin iets vernietigd worden, nameljk een kapitalistische clique, die bereid was en is, voor haar laaghartige persoonljke belangen millioenen menschen te laten omkomen, doch dit zal, daarvan ben ik overtuigd, niet door ons, maar door hun eigen volken gedaan worden." Dus Hitler wil niet de vernietiging van het Britsche wereldrjk, maar de vernietiging van de regeerende ka- pitili8tlsche clique en hj is overtuigd, dat de eigen volken van het Brit sche rjk dat zullen doen. En ten slotte mogen we nog eens herhalen, wat Hitier gezegd heeft omtrent den aard van den toekom- stigen vrede: Duitschland wil herstel van den vrede. Het principieele van dezen vrede echter zal steeds het besef zjn, dat er geen werkel jke toestand van vrede kan zjn zonder dat rekening gehou den wordt met de levensbehoeften van de groote volken en dat slechts een absolute domkop zich kan ver beelden, dat een nieuw Versailles beter zou zjn dan Versailles was. In de wapenstilstandsvoorwaarden met Frankrjk, hoe hard deze op zich ook zjn, heeft Hitler met dezen elsch rekening gehouden en wanneer de ljn van deze voorwaarden straks bj den vrede wordt doorgetrokken, dat zal die vrede inderdaad beter zjn dan die van 1918 en niet in zich de kiemen voor een nieuwe strjd be vatten. Engeland en Oost-Europa. Roemenië heeft, na de bezetting van gebiedsdeelen door de Russische troepen, zjn buitenlandse he politiek radicaal gewjzigd en deze kenneljk Ingesteld op samenwerking met de werkel jke machthebbers in Europa. Hiervan getuigt o.m. het besluit om af te zien van de garanties, welke Frankrjk en Engeland in 1939 aan Roemenië hadden ver leend. Onthullingen* Van Duitsche zjde wordt bericht, dat men in een gedeelteljk ultge- branden trein in N.-Frankrjk docu menten heeft gevonden, bevattende de geheime plannen van den Fran schen generalen staf. Daaruit bljkt o.m., dat Frankrjk en Engeland een plan hadden uitge werkt hetwelk gebaseerd was op het betrekken van Roemenië, Joego slavië, Griekenland en Turk je in den oorlog. Ook werden plannen gevon den met betrekking tot hulp aan Finland en het doen deelnemen van Scandinavische landen aan den strjd. De stemming in Engeland. Duitsche berichten spreken over ongerustheid in Engeland over de ontwikkeling van den toestand. Pers en autoriteiten keeren zich tegen de zeer verbreide overtuiging, dat een nederlaag onafwendbaar is. Voor de rechtbanken worden vele zoogenaamde defaltisten berecht. Frankrijk en Engeland. Na den formeelen breuk tusschen Frankrjk en Engeland en na de alles behalve fraaie houding van Engeland tegenover zjn bondgenoot, die nog een trap na kreeg, toen h j uitgeput den strjd moest staken, is de stem ming in Frankrjk voor de Engel- schen allesbehalve gunstig. De Fran sche pers oefent scherpe critiek op de Engelsche regeering en op de oor logsleiding, waarbj vooral Noorwe gen en Denemarken worden genoemd. Frankrijk demobiliseert. B j de demobilisatie van het Fran sche leger doen zich groote moeil jk- heden voor. Zeer vele soldaten hebben eigener beweging hun regi menten reeds verlaten, waardoor groote wanorde Is ontstaan. Besloten is, dat zj, die geen werk hebben, bj den wederopbouw van het land te werk zullen worden gesteld. Ons land en de oorlog. Door de Duitsche regeering is een vjfde Witboek gepubliceerd, dat dezen keer documenten Inhoudt, welke zouden uitwjzen, dat Neder land en België vóóraf overleg heb ben gepleegd met Engeland en Frank rjk over bjstand in een oorlog met Duitschland, met welk overleg de neutraliteit zou zjn geschonden. Dat zulk een over eg heeft plaats gehad, kan inderdaad worden geconcludeerd uit een rapport van Generaal Winkel man, maar uit niets komt vast te staan, dat men van Nederlandsche zjde Iets anders heeft gedacht dan aan een eventueele noodzaak om zich te verweren tegen een Duit schen inval, van welken men veron derstelde dat deze gepaard zou gaan met een eveneens Duitschen aanval op België. Luchtaanvallen. Intenser is op het oogenblik de belangstelling van het publiek voor de regelmatige luchtaanvallen, welke niet enkel op Duitsch- en vanzelf sprekend ook op Engels ch territoir p'aats hebben, maar waarvan ook onze Nederlandsche bodem het doel wit is geworden. Britsche eskaders teisteren bjna dageljks, juister ge zegd: eiken nacht, verschillende plaatsen van ons land. De bombar dementen geschieden van groote hoogte naar befaamd wordende luk- raak-systeem en tientallen landge noten worden daardoor doodel jk ver rast. In sommige plaatsen kan de burgerij het thuis niet uithouden, enkele steden zjn grootendeels ont ruimd, Rotterdammers sturen hun kinderen zooveel mogeljk naar ver wanten in de provincie en duizenden, die in de stad moeten achterbljven, profiteeren van de zachte zomernach ten om ergens in het veld een rus tiger slaap te slapen in het gras. Engeland herinnert zich wel op een voor ons zeer droeve wjze, dat het tot bjstand verplicht was! Opbouwdicnst. Thans zjn ook de laatste maat regelen getroffen, welke de demobi lisatie van ons leger moeten vol tooien en verhinderen dat het werk lozenleger zich uitbreidt, naarmate het leger der strjders wordt ont bonden. Voor zoover de gedemobili- seerden geen arbeid kunnen bekomen In het vr je bedr jf, zullen ze worden opgenomen in een nieuwe econo mische organisatie, de „opbouw- dienst", welke de uitvoering van groote werken beoogt, welke een algemeen belang kunnen worden geacht. Het militaire beroepsper3o- neel zal, voor zoover het daartoe over de vereischte kwaliteiten be schikt, met de leidende posten in dezen dienst worden belast. Spoorweg over Afsluitdijk. De opbouwdienst zal geen be moeienis hebben met de gewone ob jecten, welke in aanmerking pleeg den te komen voor werkverschaffing en nog minder zal h j concurreerend gaan optreden op de arbeidsmarkt. Integendeel wordt van alles gedaan om een verruiming van de arbeids markt te verkrjgen; de uitvoering van vele groote werken is in studie genomen. Daartoe behoort ook het plan tot aanleg van een spoorweg over den afslultdjk. Met de eerste werkzaamheden is men reeds be gonnen, n.L de uitzetting van de baan betreffende. N.S.B,-actie. De N.S.B. bljft zich opdringen als eerst in aanmerking komende ge gadigde om leiding te geven bj de politieke herorlënteering in ons land, Dat er een nationale éénheidsbewe ging zal moeten komen in Neder land, is thans wellicht den meesten menschen duideljk, maar dat deze eenheid slechts zou kunnen ontstaan door een oplossing van al het be staande in de N.S.B., gelooft niet iedereen. Vandaar nu en dan con flicten. De Nederlandsche fascistische organisatie „Zwart Front" is wel het allerscherpst in haar veroordeeling van het beleid der N.S.B. Tot wat de agressiviteit van de ultra-rechtsche groepen nog zal lelden, valt moeiljk te voorspellen, In Hilversum zjn de N.S.B.ers ver stoord over een passage in een microfoontoespraak (voor de radio centrale) van den burgemeester. De kringleider heeft nu in een brief het onmiddelljke aftreden van den burgervader geëischt. Middenstands- problemen. Er is nog veel, dat om een op lossing vraagt en een duideljke af bakening van bevoegdheden. In middenstandskringen b.v. maakt men zich zorgen over het sluitings uur ia den a.s. verduisterden) winter. Plaatseljk treft men hier en daar reeds regelingen en staat men o.m. een sluiting der zaken voor op 6 uur In den avond. Maar de Kamers van Koophandel verzetten zich daartegen en wenschen een uniforme regeling voor het geheele land. Komende distributieregelingen vormen reeds een reden van be nauwenis voor velen. Men voorziet een puntenstelsel voor de distributie van textlelgoederen. Met het rooker- tje van de heeren der schepping staat het ook niet zoo best meer de aflevering aan winkeliers ge schiedt steeds trager. Waar bljft de eenheidssigaar VENRAY, 6 Juli 1940 BEKENDMAKING. De Voorzitter van het Hoofdstem- bureau, aangewezen In artikel 34, tweede lid der Kieswet, breDgt ter algemeene kennis, dat bj zijn be sluit van heden is benoemd verklaard tot lid van den Raad der Gemeente Venray ln de vacature, ontstaan door het bedanken van den Heer L. J. van Haren, de Heer Th. G. Win- tels, dat genoemd besluit voor eenieder ter secretarie der gemeente ter in zage is nedergelegd. Venray, 3 Juli 1940. De Voorzitter voornoemd, A. H. M. JANSSEN. BEKENDMAKING. Burgemeester en Wethouders bren gen ter algemeene kennis, dat de Raad der Gemeente in zjne open bare vergadering van 28 Juni jl. besloten heeft de door het Bestuur der St. Angela-School te Leunen gevraagde gelden voor de invoering van nieuwe methodes voor het aan- vankel jk lezen en de Nederlandsche Taal te verstrekken tot een maxi. maal bedrag van f 110. Venray, 3 Juli 1940. Burgemeester en Wethouders van Venray brengen ter algemeene ken nis, dat de Raad der Gemeente in zijne openbare vergadering van 28 Juni j.l. besloten heeft de door het Bestuur der Bjzondere Lagere School te Merselo gevraagde gelden te ver strekken: A. tot een maximum van f 240.05 voor het aanschaffen van tien nieuwe schoolbanken B. tot een maximum van f 276.60 voor het aanschaffen van nieuwe leermiddelen. Venray, 3 Juli 1940. Burgemeester en Wethouders vnd. A. H. M. JANSSEN. De Secretaris, VAN HAAREN. ONDERWIJS. Geslaagd voor onderwjzerde heer G. de Ponti te Olrlo. Hj genoot zjne opleiding aan de R.K. Kweek school te Venlo. „MIDDENSTANDSOFFER 1940'' Tot heden dienden 24 middenstanders hun inschrjvingsblljet voor de bj- drage aan het „Middenstandsoffer 1940" In en brachten een bedrag bjeen van zeventien honderd vjf en zestig gulden. Middenstanders, die hun inschrj- vlngabiljet nog niet indienden, wor den dringend verzocht dit zoo spoe dig mogeljk te doen. Spoedig hulp is dubbele hulp. Dageljksch Bestuur, V. Pyls, J. Colsen, Kap. v. Wjngaarden Het rijwielplaatje. Wellicht ten overvloede wjzen wj er op, dat het thans verboden is, zonder rjwielplaatje te fietsen. De nieuwe plaatjes zjn thans geldig, maar ook de oude bijven geldig tot 1 Augustus. Er zal ten strengste op worden geletMen zj gewaarschuwd Geen kermissen dit jaar. In verband met de huidige om standigheden spreekt het welhaast vanzelf, dat men in vele steden en dorpen, waar anders kermis werd gevierd, thans het besluit neemt deze feesteljkheden dit jaar geen doorgang te doen vinden. Men mag aannemen, dat men overal ln den lande deze opvattingen, deelt. Reeds vele berichten over het aflasten van kermissen zjn gepu-- bliceerd. De stroom bljft aanhouden.

Peel en Maas | 1940 | | pagina 1