'Weekblad voor VENRAY, HOEST en Omstreken. I Alleen Boter is boter „VENRAY" boter De laak van de pers. on- Een tocht met bekende bestemming Ons weekpraatje. Binnenland. Zaterdag 29 Juni 1940 Een en Zestigste Jaargang No 26 PEEL EN MAAS I UITGAVE Fa. van den MUNCKHOF VENRAY 1 ABONNEMENTSPRIJS: voor Venray 65 ct. Tel. 512 Grootestraat 28 Giro 150652 buiten Venray 75 ct. per kwartaal. Afz. no. 5 ct. is zeer fijne boter ADVERTENTIEPRIJS 1-8 regels 60 cent, 7l/i ct. per regel, bij contract groote reductie. )ienende voorlichting van eigen volle in (rouw eigen zedelijk -godsdienstig beginsel. aan door Dr. Alb. van de Poel. een Raad van der Nederlandsche Men heeft kennis kunnen nemen van een mededeeling over de oprichting van Voorlichting pers. Het gaat hier om een initiatief, in de lijn der verwachting van rijkscommissaris Seijss Inquart, dat Nederlanders zelf zich zouden inzetten voor de doeleinden, welke de gewijzigde omstandig heden ons, Nederlanders, te ver vullen geven. Dit gebeurt, op het gebied der pers met een dubbel doel. Ten eerste wil de gevormde Raad een Nederlandsche pers kamer of perscorporatie voorbe reiden met publiekrechtelijke bevoegdheid, niet alleen om de belangen van uitgevers en jour nalisten in stoffelijken zin te be hartigen, maar ook om de pers en daardoor het Nederlandsche volk leiding te geven in volk- schen zin. Ten tweede zal de Raad on middellijk een bemiddelende rol te vervullen hebben tusschen de Nederlandsche pers en de over heid en verder raadgevend jegens de overheid optreden. Ook de Nederlandsche pers ziet zich in de gewijzigde om slandigheden voor de taak gesteld van een aanpassing der Neder landsche volksgemeenschap aan de nieuwe Europeesche verhou dingen. Een nieuwe taak, die feitelijk niets ar.ders is dan zich instellen op een nieuwe werke lijkheid. De katholiek zal zich hierbij rekenschap geven van het Tho mistisch beginsel, dat uit het zijn, het behooren volgt, dat uit het wezen van iets de plicht van iets voortvloeit. Wie feitelijk vader is, neeft vaderlijke plichten Door het feit zelf, dat men een kind is, heeft men de plichten van een kind. Zoo ook heeft men, als geborene uit een be paald volk, plichten tegenover de eigen volksgemeenschap. Plichten van staat. Dit geldt niet alleen voor enkelingen, maar ook voor men schelijke verbanden. Uit de na tuurlijke banden vloeit steeds een zedelijke plicht voort voor be paalde handelwijzen. Het geldt voor den arbeider tegenover zijn werkgever, voor den werkgever tegenover den arbeider. Het geldt voor den burger van een bezet land tegenover de bezettende overheid, evengoed als voor den veroveraar ten opzichte van degenen, die door hem zijn over wonnen. Het gaat nu om de toepassing van dit beginsel in het door Duitschland veroverde Nederland. Thans moet de pers bekend maken, verspreiden, toelichten en onderrichten, wat voor ons eigen volk noodzakelijk en mogelijk is en in volkomen loyaliteit tegen over de bezettende overheid. Die bezettende overheid heeft ons bepaalde, weliswaar beperkte maar toch zeer ruime mogelijk heden gelaten voor vruchtbare werkzaamheid in het gemeen schappelijk belang van het Neder landsche gebied en van het be zettende Rijk. Tot die mogelijkheden behoort de verdieping, verbreiding en toepassing van het volksche be ginsel, van het beginsel der nationale verbondenheid in volk- schen zin van het beginsel der historisch gegroeide volksge meenschap ook buiten de wapen rusting van een of andere toe vallige staatsordening. Rijkscommissaris, rijksminister Seyss Inquart heeft uitdrukkelijk verklaard, dat de Duitschers niet zijn gekomen om ons volkskarak ter in het nauw te brengen, en hij sprak de hoop uit, dat Neder land later weer een vrij land zou worden. Bovendien sprak hij de verwachting uit, dat er Neder landers zouden opstaan met vol doende begrip en wilskracht om hun roeping in de nieuwe Euro peesche gemeenschap, die komen te volbrengen. Als er nu één taak voor de Nederlandsche Pers in haar al gemeenheid duidelijk is, dan is dit ontegenzeggelijk, dat niet langer kolommen en beschouwin gen mogen worden gewijd aan het onderhouden, betasten of bestreelen van eigen verdeeldheid, van onderlinge verscheurdheid, integendeel alle zeilen dienen te worden bijgezet tot versterking van de eigen Nederlandsche volks verbondenheid, van de Neder landsche volkskracht, over het geheele gebied van Dollard tot Duinkerken, waar Nederlanders wonen, Nederlandersnaar wezen en afstamming, naar beschaving en naar de uitdrukking dier eeuwenoude beschavingor.ze eigen, rijke, krachtige en vloeien de Nederlandsche taal. De vrijheid in volkschen zin, welke het overwinnende Duitsch land ons thans wil gunnen, moei de Nederlandsche pers met beide handen aangrijpenen benutten om het besef van de geestelijk en cultureel zelfstandige Dietsche geen Duitsche natie in de Nederlanden diepe en onruitroei- bare wortels te doen schieten. O. L. Vrouw .Behoudenis der Kranken' OOSTRUM SPANNENDE DAGEN IN „HOLLAND"'. HL Vierde oorlogsdag - Tweede Pinksterdag, Hoe overweldigend ook de overwinning der Duitsche wape nen in Europa moge zijn, toch moet en mag zij géén aanleiding geven tot de politieke gevolg trekking, dat de historisch Lage Landen aan de zee met hun duizend jaar oude eigen Dietsche gemeenschap, hoezeer ook in af stamming en wezen verwant aan de Duitsche stammen, slechts verlengstukken zouden zijn van het Duitsche gebied, zonder eigen volkskarakter. Deze, or.ze Lage Landen blij ven geroepen tot een zelfstandig bestaan in geestelijken cultureel opzicht naast het vereenigde Duit sche volk van het overwinnende Rijk, waarmede het Nederland sche volk vreedzaam en vrucht baar zal moeten samenwerken in wederzijdsche achting en tot wederzijdsch nut. De nu door de pers te volgen taak kan geschieden overeenkom stig de groote verscheidenheid van het Nederlandsche dagblad wezen, naar het eigen zedelijk en godsdienstig beginsel van ieder blad. Dit geldt dus voor een katholiek blad in katholieken geest, volgens de eeuwige be ginselen var. eerbetoon aan God naastenliefde en rechtvaardigheid die Christus ons in Zijn Evan gelie geopenbaard heeft en ons door de Moederkerk voorhoudt Dit geldt voor de protestanten overeenkomstig hun protestant- sche belijdenis van Gods Woord en het geldt voor de vrijzinnigen ingevolge het beginsel van ge wetensvrijheid, dat tot de edele Nederlandsche tradities behoort Utrique fidelisaan beiden trouw. Trouw aan eigen volk, trouw aan eigen geloofdat is de grondslag, waarop ieder Neder- landsch blad nu geroepen mede te werken aan den opbouw in eigen land van het nieuwe wordende Europa. Laten we aanpakken met bid dend vertrouwen op Gods al machtige goedheid en op de volmaakte wijsheid van Zijn onnaspeurbare wegen. Ja, nu weet ik het precies te ver tellen, dat 't toen de vierde oorlogs dag en Tweede Pinksterdag was, maar onder het woeden van den oorlogsgeesel \*as ods sik begrip van tijd ontschoten. Telkens weer betrapte ik me er op, dat ik me vergiste in datum en dag. Alles was uit het gareel van het gewone doen los de eene dag leek op den anderen en geen enkele dag was als vroege* Men voelt een geestelijke slapte er. mistroostigheid over zich komen. Moet het leven zoo voortgaan Is dat nog leven Ik was een hoop nachtrust tekort gekomen en van het voornemen om althans deze scha eens „lekker" in te halen, komt niets terecht. Eiken keer als een eskader vllegtuigfen over de si ad beendreunt, ben je wakker, zoo al niet van het gebrom der motoren, dan van de krakende slagen van het afweergeschut. En onwillekeurig denk je danè,Is er nou eens wat gebeurt, als er hier in den omtrek een bom neervalt of een geheel vliegtuig zooals dit in Den Haag geschiedde dan is mijn stoffelijk overschot voor de pulnrui mers. De gedachte aan zulk noodlot Is in een gewoon buitenhuis „ergeDs in de provincie" veel minder opdrin gerig dan op de hoogste etage van een groote stadswoning Enfin, men is blij, al9 het daglicht weer goed is doorgebroken en men zich in de vroegte op straat tusschen de menschen kan bewegen, die druk en opgewonden elkaar de meest on waarschijnlijke dlDgen staan te ver tellen, totdat een knal, gevolgd door het geroep van „dekken" iedereen weer de winkels, open gangen en portieken injaagt. De tallooze, zich elkaar opvolgende scènes van deze soort, leeken wel oefeningen voor filmopname, 't Was, of er zich ergens een regisseur verdekt had opgesteld, die een straattoonee'.tje uit een volksoproer wilde doen op nemen en telkens opnieuw onte vreden over den uitslag eindeloos liet herhalen. Ik begon die repetities dan ook meer lastig en vervelend te vinden dan beteekenend. Maar den soldaten, die in het Btuk hun rol moesten vervullen, was het doodo- lijke ernst. In de buurt van mijn verblijf in Den Haag werd een jon gen van 19 jaar op het moment, dat hij zich om zijn nieuwsgierigheid te bevredigen op het dak vaneen werkplaats vertoonde, omlaag ge schoten. Hij was op slag dood. In meerdere straten mocht men slechts aan één kant en voorzichtig langs de huizen schuivende, loopen. Dat was om een vrjje schootsbaan te houden voor de mitrailleurs, welke aan de straathoeken waren opge steld. Je moebt niet meer met je handen in je zakken loopen en tel kens stoven vrachtauto's voorbij, van waaraf soldaten met gerichte ge weren dreigde en bulderend riepen van „Handen uit je zak t Werd zoetjes-aan een compleet gekkenhuis in Den Haag. Ik moest me dien dag hier en daar aan een militair bureau vervoegen, maar waè.r je ook binnenstapte in den gang van zulk een bureau, overal zag men dadelijk een geweer op zich gericht uit vrees voor een verrader lijken overval. De burgers liepen allen met hun distributiestamkaart in de hand, welke ze van post tot post moesten vertoonen. „Daar moet U een pasfoto opplakkencomman deerde dien morgen elke soldaat. „Vanmiddag kom je zonder pasfoto niet meer op straat!" De meeste menschen wisten nog wel een „kiekje" van zich zelf te vinden, maar niette min stonden dezen dag hopeloos lange rijen wachtenden voor de vele zaken van snelfotografen. De politie regelde er de orde; 'n enkele zaak op dit gebied, welke van de gelegenheid té zeer door prijsverhooging had willen profiteeren, werd gesloten. 's Middags was er een nieuw com mando. De foto op de distributie kaart moest gestempeld worden. Waar Dat wiBten de soldaten, die iet bevel gaven, net zoo min als de vragenstellers. De bedoeling zal ge weest zijn, dat zulks op het Bureau van den Burgelijken Stand zou ge schieden, maar hoe is het mogelijk, dat heel Den Haag op één middag dan nog wel op Tweeden Pinksterdag de distrlbutie-stam- kaarten-met-foto laat stempelen Eenige hulppostkantoren brachten voor velen uitkomst. Daar bezigde men met vernuft en snelheid het datumstempel ter waarmerking van de stamkaart met pasfotoEr werd geen enkele notitie genomen van naam of kiekje; ratelend sloeg het stempel en op deze wijze konden er honderden menschen per uur door één ambtenaar aan een voorloo pig voor dien middag althans geldig legitimatiebewijs worden ge holpen. Onder al de bedrijven door loeiden herhaaldelijk de sirenes voor lucht alarm, werd er geschoten en „dekken" gecommandeerd in de straten en sloot de eene bakkerij na de andere, nadat een papier met „uitverkocht" was aangeplakt de deur. In de groote café's, in bet centrum der stad gelegen, was het stil, maar in de buurtzaken was het druk. De menschen waren opgewonden optimistisch. De verhalen over ver raad vervulden de sfeer der kroeg- lokalen; haat en wraakgevoelens werden lulde gelucht. Men wist, dat er in de buurt van Rotterdam hevig gevochten werd, maar achtte alle gelande parachutisten ten doode gedoemd. De Engelschen waren in Hoek van Holland geland, de Fran- schen streden in Noord-Brabant ja, onze zaak stond er goed voor. We snelden de overwinning tegemoet, Maar den anderen ochtend.. Ik heb het me door denzelfden, het mooiste landschap van de Alpen, hlervoren bedoelden chemicus laten in kindertehuizen worden onderge- uitleggen, dat het „brandje", dat we bracht en onder geneeskundig toe- in een sigaar ontsteken, een tempe- zicht staan. De Ostmark wil met ratuur haalt van 850 gr. Celslus. deze ultnoodiglng zijn dank betuigen Beneden het brandpunt vormt zich voor de zorg aan Ostmarksche kin- de rook, om welke het ons is be- deren na den wereldoorlog in Holland gonnen. Deze rook is een complex besteed, van gifgassen en bevat b.v. ammo- Voor de gezinnen onzer gesneuvelde soldaten. De geldende regeling voor de pen- niak, blauwzuur en koolmonoxyde. Het grootste „genot" wordt ons door het nicotinevergif bereid. De hoeveelheid nicotine, welke we rookende vrijmaken uit de tabak, zou bijna doodelijk zijn, ware het sioenen, uit te keeren aan de nabe- niet, dat slechts 30 pet. terecht staanden van onze gesneuvelde sol- komt In den hoofdrook, welken we, daten, ls zoo onbevredigend, dat de trekkende aan de sigaar, inzuigenHaagsche Post ze veeleer een aal- 40 pet. lost zich op in den bijrook moes noemt dan een pensioen: en de rest wordt ontleed in den „Voor dienstplichtige soldaten is gloed. de minimum-grondslag f 700. De Het nicotine gevaar is dus niet weduwe ontvangt nu als pensioen zoo héél ernstig. Maar waarom zou- 50 pet. van dien grondslag, dus f350. den we het trotseeren Waarom Voor kinderen komt daarbij tot hun trotseeren we de 20 twintig 21ste jaar tien procent. In totaal gifgassoorten, welke naast den gloed mag het pensioen niet meer bedra- van ons sigarenvuur ontstaan gen dan 80 pet. van den grondslag, Waarom trotseeren we de 200 mllll- dus f 560.... Het achtergebleven ge- gram teer, welke we met elke sigaar, zin van een gesneuvelden soldaat, welke we genieten, naar binnen stel een weduwe met twee kinderen, krijgen zal dus moeten leven van iets meer Zeker, er zijn menschen, die tegen dan een tientje per week." de verdrukking in, groeien. Er lijn D8 Haaesche PoBt i8 va_ oord88l 100- en meerjarigen die nooit rook- Teg^waïïSS ten en he daarom toeachroven da inderdald werd toegepLt ee" nog leven; er agn even-oude of 8chand8 TOOr 0n8 volk Pzj) oudere menschen, die regelmatig v rookten en rooken, en bovendien ge wend zijn om den nasmaak met een brandewijntje weg te spoelen, er zijn niet-rookers die óók.niet oud worden, maar een blijmoedige tevredenheid weraeu vaniNeuerianaeni u..- \L0*«,0n t«n volle heb- laad geen en*el bezwaar; (Wordt vervolgd). Werken in Duitschland. „De Standaard" heeft tegen het werken van Nederlanders inDuitsch- Er zijn menschen, die groote be zwaren opperen tegen het werken van Nederlanders in Duitschland. in hun korte bestaan ten volle heb ben genoten. Ge moet het dus tenslotte eigen lijk zelf maar weten, mannen-broeders irZl'Tr m wat ge doen wilt; het rooken aflee- ^t) kunnen die in geen enkel opzicht ren of niet deelen. Vroeger vonden groote aan- Maar bedenkt het goed: rooken ls tallea Nederlanders werk in dit land duur, dwaas en ongezond. 1,™ Ala Ik u dus een goeden raad mag d„ qrheidt er mee uit. In de laatBte JareD van de hier heers chende werkloosheid nam het _0— getal, dat naar Duitschland ging weer toe en geen enkel bezwaar is Dan heb ik althans de kans, dat er ooit tegen gehoord. Ook toen ik, wanneer de oorlog eens lang heerschte reeds het natlonaal-socia- mocht duren, nog een heelen tijd llstisch regiem, van mfin rookert je zal kunnen ge- Alles wat hier gedaan kan worden t-vt"v"v - - - - - nieten. DIXY. ROOKEN. De niet-rooker en zijn villa. Is de oorlogstijd nu eigenlijk niet een geschikte gelegenheid om ons dure, dwaze en ongezonde ge woonte, het rooken, te ontwennen Als het Europeesche conflict nog een tijd aanhoudt, zullen de „toeback- suygers" het toch zonder het nood lottige cruyt moeten stellen, dus lijkt het ons beter, dat we thans reeds beginnen met onze pogingen tot ontwenning. Voor wat we aldus besparen, kunnen onze vrouwen nut tiger artikelen hamsteren, zoodat ge drie jaar na den oorlog nog bezig zijt met beschimmelde k&as te ver orberen en de dagelijksche portie rijst te genieten, in de voorraad waarvan de mijt (nietde meid) in middels een rijk bestaansdorado heeft gevonden. Rooken, mannen-broeders, is duur. Niet ten onrechte heeft uwe gemalin u dat reeds meermalen verzekerd. Allen hebt ge ook wel eens den man ontmoet, die zich door zijn vrouw heeft laten overtuigen en thans zijn best doet om zijn rookende makkers voor te rekenen, dat we met onze rookgewoonte bezig zijn een villa, gemeubileerd en wel, in de lucht te laten verdampen. Gaat maar na8 sigaren van 6 cent, is per dag 48 cent, per jaar ongeveer f 180.per 60 jaren van rookgenot rond f 8000. En waar staat uw villa, rookende lezer Ge hebt ze niet, integen deel ge hebt stelselmatig de gor dijnen van uw eenvoudig huurhuis versmoezeld en doen verteren. Ge hebt slechts één excuusuw niet- rookende vriend, die zoo goed kan rekenen, heeft evenmin een villa uitgespaard hij heeft zijn geld ver. daan aan een andere slechte of onnutige gewoonte. Minstens één min of meer kostbare ondeugd schijnt tot de mannelijke levensbehoeften te behooren. (Om galant als we zijn van de vrouwen in dit ver band liever te zwijgen). Maar tegen de rookgewoonte pleit niet enkel het feit, dat ze duur is, ze is ook dwaas. Ze berust slechts op inbeelding. Zet een rooker ge blinddoekt op een stoel en laat hem afwisselend een trekje nemen van een sigaar, welke „aan" en een, welke „uit" Is. Op die wijze kan men den rooker en alle omstanders overtuigen, dat geen onderscheid is vast te stellen. Een chemicus, die zich aan zulke proef had onder worpen, getuigde inderdaad, 't is waè.rEr is geen verschil te proeven, maar... ik rook nog altijd! „En met smaak", zoo erkende hij. Nochtans, mannen-broeders, strijdt onze practijk van het rooken niet met alle rede en logica, als we moeten toegeven, dat het rookgenot duur is èn een fictie Ik wil nog méér aanvoeren, dat tegen het kwaad van het „toeback- suygen" pleit. Rooken is n.l. onge zond. Alle duiven moeten binnen blijven. De commissie voor de gezamen- lijke postduivenhouders in Nederland u".TTT* "7 maakt bekend, dat het met ingang trpkl.ppa if. tientallen steun- van heden verboden is alle soorten aUhnna 8 f (als het duiven, dus ook slerduiven, uit te *s) visschen laten vliegen. Alle soorten van dui- Ao® ven moeten duB met ingang van urnn_ if week ls het de heden worden vastgehouden, geringd -. f/ meest ontvangt tot of ongerlngd. de ^«wn. Zie, hoe De commissie maakt voor de;iaatste ®inde gemaakt wordt, ls maal de postduivenhouders opmerk- miaaf.nnH n' als deze ergerli|ke zaam. dat het verplicht is haar eeD ruim(j maar finaal wordt opge- opgave te doen toekomen van de op 0-. hun hok aanwezige postduiven. Op- normaal werk moet er om de verderfelijke steuntrekker^ zonder tegenprestatie in te perken, verdient o.i. toejuiching. Van het electrisch trammetje uit, dat me naar het Standaard-gebouw brengt, zie ik's morgens en 's avonds de (meestal kleine) boeren hard werken. De dageraad is nauwelijks aau den horizon of ze zfln er reeds weer op uit om voor hun gezin het brood te verdienen. Voor hun ramen en dikwijls op gaven van de jaartallen en rlngnum mers, ui' sluitend aan het secrotariaat, den heer Joh. Hornstra, Prinsengracht 407 te Amsterdam. Binnenkort zal met de controle worden begonnen. De hoklijst moet dan aanwezig zjjn. Dc botervoorziening. steun zijn, doch niet als staatspen sioen, doch tegen arbeid. Patroon en arbeider. Met instemming nemen wQ het volgende artikeltje over uit „Herstel" weekblad van het R. K. Werklieden verbond in Nederland Het „Vaderland" meldt de Zuivel- h "Z2Z2? weet' ™°8en er geen centrale een omzendbrief verzonden ~ppn ftntalQ_0flr worden gesloten, heeft, waarin den exporteurs wordt ^en(J nieer worden ver- medegedeeld, dat deze week niet r, meer mag worden uitgevoerd dan me' weinig een vierde "van wat in een bepaald f Jk É»rtlpt d*eP tijdvak werd uitgevoerd. de bevoegdheden tot nu toe Dit betreft uitsluitend een interne f!?®p J!E! ^?VffS demon- regeling van de Zuivelcentrale, die rpphrpff arbeider zekere alleen tot doei heeft te komen tot te° Jjff. doen §®ldea op de gansche werkgemeenschap, waarvan hjj deel uitmaakte, dat hij niet zonder meer „employé" dit ls In letterlijke vertaling „gebruikte" maar een levend deel is van het organisme der werkgemeenschap, die ook zekere verantwoordelijk heden heeft nè. het moment, dat er ,geen werk meer is." Opmerkelijk ls, dat juist in ar- een regelmatiger verdeeling van de boter over ons land. Dc aardappelen-campagne. Circa 1 millioen kg. per dag naar Duitschland. De Nederlandsche groenten- fruitcentrale heeft den groenten- veilingen medegedeeld, dat van 25 beiderskringen medegevoeld wordt dezer af de volgende regeling van met de werkgevers; ingezien wordt, kracht wordt: dat sommigen voor schier onover- De aardappelen groote en bonken komelijke moeilijkheden staan en hebben een minimumprijs van f 5.50 velen belangrijk van hun bedrflfs- per 100 kg. Drielingen en kriel heb- kapitaal zullen moeten interen. Hoe ben geen minimumprijs. De hoeveel- kan dat, hoe moet dat, hebben wij heid aardappelen die tegen den ml- uit meer dan één mond van werk- nimumprijs niet kan worden ver- nemers gehoord, kocht, kan in overleg met de pro- Deze houding is verblijdend. Zij is vinciale commissie - gereserveerd de juiste. Want evengoed als de worden voor export naar Duitschland, arbeidsgemeenschap de geheele De hoeveelheid aardappelen, die onderneming verantwoordelijkheid naar Duitschland kan worden ge- draagt voor den individueelen ëxporteerd, is voor deze week vast- arbeider, even goed dragen de gesteld op circa 1 millioen kg. per arbeiders op hün beurt verant- dag. Op grond daarvan is aan te woordelijkheid voor de werkgemeen- nemen, dat de exportveilingen voor- schap, de onderneming, loopig kunnen werkeD, zonder dat Is er ooit gunstiger gelegenheid er behoeft te worden overgegaan tot geweest voor de arbeiders, juist een scherpe aanvoerregeling. Zesduizend Hollandsche kinderen naar den Ostmark. door de nieuwe verordeniDg, om te toonen, dat zij niet alleen verant woordelijkheid mede willen, maar ook kunnen dragen 1 Is er ooit een gunstiger tijdstip geweest voor de arbeiders dan in Het D.N.B. meldt uit Weenen: Zes- déze tijden en onder déze omstandlg- duizend Hollandsche kinderen zijn heden, om in gezamenlijk overleg Woensdag voor een vacantie van met den werkgever het hoofd te verscheidene maanden naar den bieden aan de moeilijkheden Duitschen Ostmark vertrokken. Zij Een groote mate van bereidheid zullen voor het grootste gedeelte in tot overleg en als het moet tot Salzkammergut, een omgeving met offervaardigheid zal men, zeker ln

Peel en Maas | 1940 | | pagina 1