TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS V. PIJLS Boter of mar garine Qlwnieibwe ja[wn valt schitterend Ons weekpraatje. Binnenland. Van de Sport velden Zaterdag 6 April 1940 Een en Zestigste Jaargang [No 14 Het Handelsblad schaart zich aan de zijde dergenen, die voor verstrekking van ons nationale boterproduct aan de troepen pleiten. Zeven jaar is de regeering nu al aan het overwegen, of ze het doen zal of niet. Het blad stélt zich allereerst op econo misch standpunt: Wat zou er nu gebeuren, wan neer de 5 millioen kg soldaten- margarine zouden worden ver vangen door boter Dan zou het buitenland 51 in plaats van 56 mill kilo boter voor halven prijs" van ons ontvangen.... Maar op een vermindering van onzen boter-export naar Enge land zullen wij toch moeten rekenen, aangezien dat land, ter besparing op zijn deviezen sedert korten tijd het verbruik van boter tot op de helft van het normale gemiddelde ver bruik heeft gerantsoeneerd... We zouden uit Engeland vier millioen gulden minder uit de boteruitvoer ontvangen, hetgeen echter in het huidige verband geen „doodsteek" zou zijn voor onze betalingsbalans, aangezien wij dan tevens de grondstoffen van 5 millioen kilo margarine niet zouden behoeven in te voeren. De 4 millioen gulden zouden daardoor dalen tot ongeveer 3 a 37». De „geldelijke" zijde der zaak heeft echter nog méér facetten. Wanneer we die 5 millioen kilo boter niet naar Engeland, doch naar onze soldaten sturen, vervalt de 80-cent-bijslag aan de grens uit het Landbouw crisisfonds, doch door de uit schakeling van eenzelfde quan tum margarine vervalt dan te gelijkertijd, bij de inkomsten van dat fonds, de heffing van 60 cents op die margarine. Dit fonds wordt er door de ver vanging dus per slot van reke ning 20 cents per kilo „beter" van, hetgeen bij een kwantum van 5 millioen kilo dus neer komt op 1 millioen gulden Bij Defensie staat de zaak echter anders. Daar koopt men thans 5 millioen kilo margarine van waarschijnlijk f 1.08 per 100 kilo (incl. 60 ct. crisisheffing), zoodat aanschaffing van boter ad f 1.60 een stijging van uit gaven zou beteekenen van circa 2.6 millioen gulden. Rekent men echter niet in fefzonderlijke departementen, dan dient van dit bedrag te worden afgetrok ken de 1 millioen „winst" van ^Economische zaken, zoodat de „strop" tenslotte blijft beperkt tot ongeveer 1.6 millioen per jaar. Het blad wijst er dan op, dat onze regeering een millioen per jaar aan propaganda voor zuivel- gebruik uitgeeft, en merkt op: Gegeven deze kostbare over- heids-propaganda moet het toch wel vreemd aandoen, dat aan de landsdienaren op wier physiek welzijn het wel het allermeest aankomt, nl. de landsverdedigers, deze kostelijke en voedzame boter wordt onthouden.... Tenslotte is daar dan nog de „gevoels"-kwestie. Doet het zoo op het eerste gezicht niet wat vreemd aan, dat de Engelsche „tommies" onze boter consumee- ren, waarvoor ons land slechts de helft der productiekosten krijgt betaald, terwijl onze eigen „jongens" margarine krijgen voor gezet. Zit ook daar niet iets scheefs in Krakelingen. Dc zender Bremen* De meesten onzer lezers zullen wel eens naar zender-Bremen hebben geluisterd welke in de Nederlandsche taal Dultsche propaganda voert en hevige scheldpartijen op Engeland loslaat. Veel zal deze propaganda niet uithalen, want de toon van haat en verachting is zóó overdreven en on-Nederlandsch, dat de luisteraar walgt en gauw overschakelt op iets menschelijkers. De Nederlandsche omroeper van Bremen blijkt een collega-journalist te zijn, een jong broekje, tot voor kort volontair bij de Oprechte Haar lemmer Courant, zekere C. W. van den Berg. Toen in de tweede helft van Augustus het conflict van Duitschland met Polen een catastro- i phale wending nam, verliet de jonge man, naar het „Volk" mededeelt, het Haarlemsche blad om in dienst te treden van de VereeDigde Pers- bureaux te Den Haag, om van Riga uit het Poolsch-Duitsche conflict te volgen en te verslaan. Het Haagsche Persbureau zond hem als tijdelijk correspondent naar het, hooge Doorden, waar hy in zeer korten tijd weer over de grens werd gezet, wegens den aard van zijn berichtgeving, die als staatsgevaar lijk werd gebrandmerkt. Na deze weinig glorieuze journalistieke erva ring kwam v.d. B. weer in ons land terug en solliciteerde by de Duitsche Omroep, teneinde Nederlandsche uit zendingen van nieuwsberichten te kunnen verzorgen. Hy werd aange steld en thans kan men dit lid van den Nederlandschen Journalisten kring en van de plaatselijke organi satie, de Haarlem8che Journalisten kring, de ongereptheid van Nederlandsche journalistieke zeden hooren hooghouden, eenige malen per dag via Radio-Bremen. Het is haast ten overvloede, wan neer we hierbij nog mededeelen, dat deze jeugdige Nederlandsche jqurna- list een fanatiek lid was en is van de N.S B. We willen het natuurlijk gaarne aannemen, dat de N.S B. zuiver Nederlandsch van aard en karakter is, maar met den dag wordt het meer en meer duidelijk, dat de a- en anti-nationale elemen ten onder ons, zich speciaal in den N.S B.-kring „thuis" gevoelen. De voornaamste figuren uit de unifor men-smokkelarij bleken N.S B.-ers te zijn, gearresteerden inzake de lichtkogelaffaire waren N.S.B.-ers, bij de bespreking van enkele spion- nage-gevallen in de pers werd ge waagd van de N S.B.-gezindheid der verdachten, de Nederlandsche om roeper van zender-Bremen blijkt een N.S B.-er te zijn. We vragen ons afkan er geen rechtsgeding worden aangespannen tegen dezen mijnheer v. d. Berg, die op zoo duidelijke wijze den neutrali- teltsplicht schendt, welke hij als Nederlander heeft Als hij verstek laat g3an, kan door een veroordee- lend vonnis tenminste zijn vuig be drijf worden gebrandmerkt. Leningrad is veilig Men weet het: de Russen hebben hun zin gekregen, Leningrad, de voormalige Russische hoöfstad, die naar Stalin's inzicht al te dicht bij de grens van het gevaarlijke Finland lag, is veilig gesteld. Voor dèt doel is de oorlog tegen Finland gevoerd. Maar kent ge ook den prijs dezer veiligstelling Molotof, de Russische volkscommissaris voor bult. zaken, noemde in een rede voor den Op persten Sovjetraad de Russische- en Finsche verliezen. De eigen erkende verliezen zouden zijn48.795 dooden en 158 863 gewonden. Dat izijn mini' mum-cyfers. Het is onmogelijk, dat de Russen reeds de lijken kunnen hebben gevonden, laat staan kunnen hebben geteld, van de duizenden Russische soldaten, die benoorden het Ladogameer in de sneeuw van bosschen en velden zijn doodgevroren of van honger en ellende zijn omge komen. Maar laat Molotof eens ten volle waarheid hebben gesproken, dan kostte de veiligstelling van een stad (tegen do denkbeeldige aanvals- mogelijkheden door een zeer klein buurvolkje) 50 000 Russische levens en de verwonding of verminking van drie maal zooveel andere Roode soldaten. Wat 'n bloedige nonsens en rede- looze spilzucht met mensehenmate- riaal CORSET Clegance Voor ieder figuur het juiste model. Ziet de speciale tyala-etalage. Nu hebben we de verliezen der Finnen niet eens getelddeze wor. den door Molotof geschat op 60 000 j dooden en 250 000 gewonden. Hon derdduizend dooden en vier honderd duizenden gewonden zou dus I ongerekend de materieele waarden, welke verloren gingen de prys zjjn geweest der. bevrijding van Leningrad, waar de bevolking zich in werkelijkheid nooit bedreigd heeft gevoeld, tenzij... van de zijde der gepeoe, de geheime Russische staat- politie. PERSVRIJHEID EN VRIJHEID DER PERS Troclstra als journalist. In de boeien der partij* Onze Grondwet waarborgt het be ginsel der persvrijheid, elke Ne derlander staat het daarom vrij om zyn meening, voor zoover deze al thans niet is gericht tegen de in onze straf wetgeving geregelde maat schappelijke orde, door middel van het gedrukte woord tot uiting te brengen. Maar al is er persvrijheid, daarom is de persman, de journalist, nog geenszins vrij in zyn arbeid. Wat de wet hem toestaat, veroorlooft hem daarom de eigenaar van de krant nog niet, of „de partij" niet, of... de lezer niet. Met de krant be moeien zich duizenderlei instanties ea er is wellicht niemand, die zóózeer moet strijden voor het behoud van een restje vrijheid, waarvan hij er zoo véél behoeft, als de journalist. De journalistenorganisaties kam pen er permanent voor. Sedert jaren hebben ze tevergeefs gepoogd om de redactie van de krant los te maker van den invloed der directie. Wat 'n conflicten zyn er niet ontstaan, door dat een hoofdredacteur zich niet wilde schikken naar de inzichten van b.v. een raad van commissarissen Vooral iu de soc.-democratische pers is de afhankelijkheid van een ideëel beroep van de macht van het kapi taal altijd scherp gelaakt. Ik moet zeggen, dat ik dit afwij zende standpunt van de soc.-demo cratische pers derhalve volkomen deel en dat ik ook meermalen warm ben geloopén bij de verdediging er van, maar toch, als je wat ouder bent geworden.... Natuurlijk, de jour nalist heeft recht op zyn vrijheid, maar daarnaast heeft ook de eigenaar van de krant het recht om te eischen, dat anderen, nog wel menschen, die in zijn dienst zijn, zyn zaak, zyn_be- staan, door het betrachten van' de noodige voorzichtigheid, zullen ont zien. Als het om behoud gaat, kruipt het bloed, waar het niet gaan kan. Dezer dagen bestaat het soc.- democratische dagblad „Het Volk" 40 jaren en te dier gelegenheid ver scheen het gebruikelijke f eestummer, waarin vele lezenswaardige bijdragen voorkomen. Met bijzondere belang stelling las ik eenige „lo3se herinne ringen van J. J. de Roode. Hij voert den lezer terug tot de dagen van Augustus '14. De oorlog was uitge broken en Vliegen had een artikel geschreven, waarin hij de vraag aaD de orde stelde, of het niet beter zou zyn als Nederland partij zou kiezen voor de geallieerden, want als de Duitschers den oorlog mochten win nen, dan het met onze eigen vrijheid zijn gedaan. Daar had hy de poppen aan het dansen. Het staat vast, dat meer dan 90 procent van de partijgenooten het met hem eens was, maar ja, men schuwde ook toen de consequenties van z'n overtuiging, precies als nu. Hoe het zy, het regende protesten uit partrjkringen, in een spoedverga dering van het partijbestuur werd aan Vliegen de politieke leiding van de krant ontnomen en Troelstra aan vaardde zijn taak, waarvan de Roode het volgende verhaalt: Hij had het zwaar te verant woorden. Het stormde in de Partij over zijn verklaring, dat de natio nale geschillen tegerover het in ternationale gevaar hadden te zwijgen. Hy kreeg brieven vol van de bitterste verwijten van allerlei mannen en vrouwen, van wie hij het Diet had verwacht. Er was eeD brief van Rugge, die hem sterk hinderde, en hy ging aan de tafel zitten om Rugge in de krant eens precies te zeggen, waar het op stond. De tafel schudde onder zijn hartstochtelijk schrijven, toen hij klaar was, stond hij op, opgelucht. Hij gaf mij de vellen en zei: „Lees dat eens", en ik begreep, dat hij verwachtte, dat ik er geestdriftig over zou zijn. Myn conclusie viel hem koud op 't lyf. „Als je de Partij kapot wilt maken", zei ik, „moet je dat in de krant zetten." Hy schrok. „Meen je dat vroeg hij. Ik meende het. Hij las het nog eens: hij vroeg. „Meen je het wer kelijk ik meende het werkelijk. Hy nam de vellen en met een ruk waren zij verscheurd en in de prullemand gesmeten. Let nu op: hier zei de Roode niet aan Troelstra, dat het niet juist (niet waar) was, wat hij had ge schreven; nog laat hy het in het midden, of hij het met het betoog van den schrijver van het artikel een3 was of niet. Hij bracht slechts zijn vrees tot uiting, dat de Party er door zou worden geschaad. Daar om behoorde het artikel niet te ver schijnen. Ik veroordeel het standpunt niet, maar voor mij maakt het geen prac- tisch verschil, of het 't belang van een zakelijke onderneming dan wel het belang van 'n partij is» hetwelk den journalist beknot in zyn vrijheid in dit geval was het belang van de partij evenzeer een werkgeversbe- lang. Ik kan me begrijpen, dat Troelstra zyn artikel verscheurde en de snip pers in de prullemand wierp. Men moet niet ten behoeve van z'n per soonlijke visie op de Waarheid, alles doldriftig onderstboven willen stor- men, wat door anderen tot belang rijk materieel of ideëel bezit werd opgebouwd. Wanneer het om der gelijke waarden gaat, wil de jour nalist zich wel eenige zelfbeperking opleggen. Dat Troelstra tenslotte de hoofdredactie niet bleef voeren, is volgens de Roode dan ook niet en kel te verklaren uit de houding (aar zeling) van het Partijbestuur, zooals wel werd beweerd, maar ook omdat de balsturigheid van een aantal partijgenooten hem alle geestdrift voor zyn werk bedierf." Inderdaad, het is de lezer, welke de ergste aanslagen pleegt op de vrije meeningsuiting van den jour nalist. D.w.z. de lezer elscht van zijn krant, dat deze hem en anderen on verholen de waarheid zal voorzetten, in krachtige bewoordingen, welke niet zyn mis te verstaan. Hij eischt dat, omdat hy van zyn krant ver wacht, dat deze tot uiting zal bren gen, wat hij denkt. Dat kan in 9 van de 10 gevallen goed gaan, maar op een keer bevat de krant een artikel, waarmee de lezer vandaag die, 'n anderen keer 'n andere lezer, het niet eens is. Dan is zijn dag bedor ven en „de krant" krijgt 'n boozen brief of een bedankje of een bedrei ging daarmee. In eiken mensch, althans in eiken abonné van de krant, schuilt iets van de natuur eens dwlngelands en het zyn de vorengenoemde reacties van de lezers, welke menigen jour nalist, zooals ééns Troelstra, alle geestdrift voor zijn werk benemen. Niet dat men zich die compliment jes persoonlijk aantrekt, maar ze beïnvloeden je en maken je werk min der waarachtig. Terwjjl je schrijft, denk je onwillekeurig aan het ma terieele belang van de krant.dat zoo willekeurig behandeld wordt door den duisendkopnigen lezerskring. Die zich zelf heel veel te kort doet. Een krant kan pittige artikelen en beschouwingen bevatten, waarin êen persoonlijke zienswijze klaar en dui delijk tot uitdrukking wordt ge bracht en gemotiveerd. Dan moet de lezer verwachten, dat hij het meer malen met den schrijver niet eens zal kunnen zijn. Is dat erg Verrijkt men zich dan niet met de kennis name van een tegengestelde ziens wijze. Een krant kan er óók naar streven en de lezers kunnen dit streven bevorderen dat ze slechts arti kelen, overzichten en andere bijdra gen inhoudt, waarvan alle scherpe kantjes tevoren zyn afgeslepen en waaruit geen andere overtuiging spreekt dan dat het kan regenen, maar ook dröog kan zyn in de na tuur van aarde, van menschen en van dingen. En dat het kan vriezen of dooien. Eer dat men mij tot zulke jour nalistiek heeft bewogen, zeg ik „L S.' d i. lectoribus salutem, heil deD lezers En ik ga kippen fokken. wat de kali- en fosforzuurvoorzie- ning betreft (vooral voor een goede gift alakkenmeel is korrelmais dankbaar). En wat de stikstofvoorziening be treft, daar moet men niet bang zyn voor een flinke bemesting met kalksalpeter of kalkammon. En deze beide moet men ook niet ver geten bij andere zoo pas genoemde gewassen. Men doe zyn voordeel met de luchtstlkstofmeststoffen en handele daarby met overleg. Dit zijn we trouwens van de boeren en tuinders wel gewend. AGRICOLA. Voor Boeren en Tuinders Voedsel voor mensch en dier. Er wordt geroepen om voedsel voorziening van eigen bodem maatregelen worden getroffen om, zonder al te sterk in het bedrijfsle ven in te grijpen toch voor het al gemeen belang te zorgen. Zoo is bv. al bepaald, dat de koppen van de op afslag aangevoerde visch, benut moeten worden voor het bereiden van vischmeel. In alle toonaarden wordt er geadviseerd, de bodempro ductie zoo hoog mogelijk op te voe ren. En die kan nog wel opgevoerd worden, ook al weten wy, dat volgens het oordeel van buitenlanders de Nederlandsche boer en tuinder ou- geloofelyke hoeveelheden van zyn land weet te halen. Toch kan het nóg wel groot er, Maar de adviseurs moeten niet vergeten, dat deze productie-opvoe ring geld kost en dat zy, die deze productie door meerdere uitgaven weten op te voeren, recht hebben op een billijke belooning van hun arbeid en vergoeding van hun kosten. Voor een hoogere productie is een goede kennis van de land- en tuln- bouwvraagstukken noodig. Men moet op de hoogte zijn met de juiste grond bewerking, met een goeden wissel bouw, een rationeele bemesting, met een juiste keuze van het te verbou wen product en met nog meer andere dingen. In dezen tijd vragen verschillende zaken de aandacht van boer en tuin der. De groeit yd is. De voedings stoffen, die in den bodem aanwezig zijn, worden geducht aangesproken. De granen, het gras, de aardappe len, de bieten, de mais, ze vragen nu vooral voor een goeden groei een gift stikstof. Granen, weiland, hooiland vragen nu allereerst de stikstof. Dan ko men de bak vruchten en ook de mals voor zaad en voor kuilvoer. Die korrelmais is een product, tot voor kort hier onbekend, doch nu er voor onze bodem- en weersomstandig heden een ras gekweekt is, dat goede resultaten geeft, ziet men steeds meer perceelen met dit voor veevoeding zoo belangrijk gewas beteeld. En dit gewas vraagt als de graangewassen behandeld te worden Onze vermoorde zeelieden. De moeilijkheden voor onze zee- visscherij stapelen zich op. Nog zyn er moedige mannen, die uitvaren op hun ranke vaartuigen om een eerlijk stuk brood te verdienen op zee en hun bydrage te leveren tot de voed selvoorziening van ons volk, maar bij velen is er een begrijpelijke aar zeling en een groot deel onzer vls- schersvloot is dan ook opgelegd. De incidenten, die zooveel schrik en ontsteltenis hebben veroorzaakt, gaven onze regeering aanleiding tot 'n krachtig protest te Berlijn, ge paard aan een eisch tot bestraffing der schuldigen en het treffen van een schadevergoeding. Het gaat hier om de aanvallen met Dultsche vlieg tuigen op de treilers „Protinus", de „Vikingbank" IJm. 183 en de „I. S. Groen" IJm. 130. In het protest wordt vooral met grooten nadruk opgekomen tegen de volstrekt on- toelaatbare gewelddaad jegens de „Protinus". Het officieels onderzoek naar den bij daglicht in volle zee geschieden aanval op dit schip heeft toch bevestigd dat, terwijl de treiler van talrijke duidelijke Nederlandsche nationaliteitskenmerken was voor zien, onder meer ook aan de boven zijde met de kleuren van de Neder landsche vlag was beschilderd, een Duitsch vliegtuig het heeft gebom bardeerd en beschoten, a's gevolg waarvan de kapitein en een schepe ling aanstonds zijn gedood, het vaartuig tot zinken is gebracht en van de in de sloep redding zoekende opvarenden 2 door uitputting zyn gestorven. In verband met het vorenstaande kan nog worden gemeld, dat de minister van waterstaat een com missie zal instellen, welke evenals ten aanzien onzer koopvaardij is geschied, van advies zal dienen in zake speciale veiligheldseischen voor visschers vaartuigen. Oorlogsslachtoffers. Onder groote belangstelling had Dinsdagavond te Schiermonnikoog de teraardebestelling plaats van het stoffelijk overschot van den stuur man Ruurt Steensma van het s.s. „Grutto", het aanspoelen van diens lijk op onze kust is het laatste geweest, wat we van de „Grutto" sedert begin Maart „vermist", heb ben mogen opmerken. Gisteren werd te Rotterdam het stoffelijk overschot ter aarde besteld van den vlieger-onderofficier J. Miller van de Britsche militaire luchtvaart, die is omgekomen by de afgedwongen daling van het Engel sche vliegtuig te Pernis. Voor meerderen, die op minder fatale wijze slachtoffers van den oorlog werden, was het teleurstellend te vernemeD, dat de regeering be sloten heeft om geen schade aan particuliere bezittingen te vergoeden, veroorzaakt door mynontploffingen langs de kust. De regeering acht de normaal getroffen voorzorgsmaat regelen voldoende en meent zich deshalve ontslagen van aansprake lijkheid. Wel kan hulp worden ver leend, als de geleden schade in be paalde gevallen uitermate zwaar en moeilijk te dragen zou zyn. Distributie en prijsmarkt* Na 11 April, zoo wordt aangekon digd, gaat er wéér een 4-weeksche periode in, gedurende welke ons per hoofd een half pondje boonen of grauwe erwten wordt toegewezen. Het is een vreemde geschiedenis met deze distributie. Wie deze voed- selsoort regelmatig plachten te ge bruiken, hebben niets aan dat half pondje per 4 weken en wie er geen liefhebbers van waren en zyD, hebben hun halve pondjes velligheidshave toch ingekocht en opgeborgen in de provisiekast. Waar de boonen en erwten, die een oogst van 9500 hectaren ver tegenwoordigen, gebleven zijn, is een raadsel. Aan de zuinige distributie zyn ze niet opgegaan Aandacht wordt nog gevraagd voor 't feit, dat van de groene erw ten, welke tot half Januari mond jesmaat waren gedistribrueerd, in Maart 14 millioen kilo zijn geëxpor teerd naar het buitenland! Uw charme in gevaar door pijn! Een geprikkelde ongedurige stemming als gevolg van hoofdpijn, kiespijn, periodieke pijnen, rheumatiek en de pressie, weerspiegelt zich onomstootelijk op Uw gelaat. En wilt U een gezicht, dat leelijk is door pijn? WITTE KRUIS poeders werken ab soluut niet verdoovend, doch nemen de pijn radicaal weg. Ze zijn dus onschadelijk en nemen bovendien prettig in, want ze zijn practisch geheel smakeloos. DUTIM OEGSTGEEST. OVERLOON. Alhier werd den 2-jarige Landbouwwintercursus ge sloten met een examen door den examinator Dr. Deckers, Ryksland- bouwconsulent. Leider van deze uit stekend geslaagde cursus was den heer A. H. Janssen, Landbouwonder- wyzer alhier. De volgende cursisten slaagden voor het diploma G. Janssen, P. Rongen, J. v. Duin hoven, P. Raaymaker3, H. Pirlo, H. Denissen, Jos. Glezen. W. van Well, A. Hofmans en J. Aerts, G. Janssen en J. van Duinhoven met lof. HORSTER VEEMARKT. Totaal aanvoer 146 dieren, waar van 20 stuks rundvee en 126 biggen. Handel in rundvee vlug. Handel in biggen stroef met hooge prijzen. On gemerkte biggen tot f. 14.— Ge merkte biggen van f. 17 tot f. 20. Vreemdelingenverkeer in Noord-Limburg. Onder leiding van den Voorzitter van de Noord-Limburgsche Vereeni- ging voor Vreemdelingenverkeer, J. Baron de Weichs te Geijsteren, had onder groote belangstelling Woens dagavond te Venlo een bespreking plaats, betreffende het vreemdelin genverkeer In het Noordelijke ge deelte van de provincie Limburg. Deze besprekingen werden byge- woond door diverse burgemeesters uit het rayon, bestuursleden van de plaatselijke vereenigingen voor vreemdelingenverkeer en vertegen-' woordigers van subsidleerende instel lingen. De begin 1939 opgerichte vereenl- ging kan over de resultaten in het eerste jaar tevreden zyn. Men stelt zich ten doel: het scheppen van een nieuwe bron van inkomsten, het bieden van ontspanning aan land- genooten en het vermeerderen en verdiepen van de kennis van het gewest. Dit doel denkt men hoofdzakelijk te bereiken door te yveren voor de verbetering van verkeersmogelyk- heden in de streek, uitbreiding van de gelegenheden tot ohtspanning. Mr. Laumans, voorzitter van VVV Tegelsch belang hield een iDleiding over het Tegelsche Passiespel en het vreemdelingenverkeer. Bfl de passiespelopvoeringen in 1935 ontving Tegelen 50 tot 60 000 bezoe kers. De verwachting voor dit jaar zyn nog grooter. Er wordt een grootsche propagan- da-actie gevoerd in samenwerking met de Spoorwegen. Aan alle sta tions in ons land zullen retourbiljet ten verkrijgbaar zijn, gecombineerd met entreekaarten. Er wordt een apart station inge richt voor de Passiespelen. Vooralle uitvoeringen zullen extra treinen ingelaacht worden. Volgens mededeeling van Spreker zou de première op 2 Juni ongeveer uitverkocht zyn. Getracht zal worden in verband met dit massale bezoek aan Tegelen de aandacht der bezoekers te ves tigen op het overige gedeelte van Noord-Limburg. Alle Copie hierop betrekking hebben de, moet Donderd. voor 1 uur in ons bezit zyn. SER VA riUS-OMROEP AV ittenhorstSer vatius. Met de meeste spanning wordt deze wedstrijd door Horst en Venray tegemoet gezien en is bij de voetbal liefhebbers het gesprek van den dag. No. 1 contra No. 2 van den rang lijst Dat wordt beslist een record voor den Wittenhorater-pennlngmees-

Peel en Maas | 1940 | | pagina 5