'Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Alleen Boter
is boter
„VENRAY"
boter
DREIGENDE
WONINGNOOD.
Luchtbescherming
Buitenland.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 9 Maart 1940
Een en Zestigste Jaargang No 10
PEEL EN MAAS
ADVERTENTIEPRIJS 1—8 regels 60 ct
per regel 71/, ct. Bij contract groote reductie
Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY
Telefoon 51 Giro 150652
Abonnementsprijs per kwartaal: voor Venray 65 ct
buiten Venray 75 ct. Afz. nummers 5 ct
is zeer fijne boter!
Voor arbeiders en kleine
burgers.
De overheid treffe
voorzieningen.
Bijna overal in het land open
baart zich een steeds ernstiger
wordende woningnood voor de
arbeiders en kleine burgers,
Reeds thans toonen vele ge
meentebesturen zich daar be
zorgd over. Wat moet dat worden,
als de oorlog langen tijd zou
voortduren en de bouwnijverheid
daardoor meer en meer zal ver
lammen
De oorzaken van het euvel
liggen betrekkelijk voor de hand.
In een tijd, toen het allen goed
ging en flinke loonen werden
verdiend, heeft de overheid ir.
haar bouwvoorschriften allerlei
bepalingen van hygiëne, welstand
en deugdelijkheid vastgelegd,
welke ongetwijfeld nuttig waren,
misschien zelfs n o o d i g zijn,
maar het bouwen duur en de
huren hoog hebben gemaakt.
Er worden tegenwoordig geen
goedkoope krotten meer gebouwd,
maar... evenmin goede woningen,
welke een huur doen, welke past
voor beurzen van arbeiders en
kleine burgers, wier inkomen
zich onder den druk der omstan
digheden heeft moeten voegen
naar het sterk verlaagde wel
vaartspeil.
Er wordt geklaagd, dat parti
culieren enkel nog maar „voor
de bovenste laag" bouwen. Dat
kan ook niet andersbouwers
zijn geen philantropen.
Laten we eens rekenen. Op
het platteland zal de bouw van
een behoorlijke arbeiderswoning,
grond inbegrepen, toch altijd nog
circa f 3000 moeten kosten voor
de stad komt daar minstens
f 1000 bij. Het is duidelijk, dat
de huiseigenaar minstens 7 pet.
huur moet trekken rente, belas
ting en onderhoud zijn dan
nauwelijks gedekt en voor af
schrijving blijft weinig of niets
over. Van winst is er heelemaal
geen sprake.
Een goede arbeiderswoning op
't platteland moet dus minstens
f 210 per jaar doen en eene in
de stad f 280. Per week resp.
f 4 en f 5.40, terwijl de eigenaar
dan niets verdient en bovendien
de risico's draagt van waarde
vermindering, huurschuld en
extra-reparatiekosten door onge
luk of slechte bewoning.
Voor een dergelijke exploitatie
voelt niemand iets.
Dus moet de overheid ingrij
pen, helpen. Men behoeft geen
bewonderaar te zijn voor allerlei
overheidsbemoeiing om deze
conclusie te onderschrijven, want
het is ook de overheid geweest,
die via woningwet en bouwvoor
schriften de arbeiderswoningen
duurder maakte en zij was het
ook, welke het economische
leven in de aanpassing heeft ge
leid, welke de inkomens van
arbeiders en kleine burgers
drukte.
De overheidshulp kan zich op
verschillende wijze doen gelden.
Er kan worden overgegaan tot
gemeentelijken woningbouw, tot
de bevordering van den bouw
docr stichtingen en vereenigin-
gen zelfs door particulieren
met financieelen steun van de
overheid, en men kan ook het
streven van den arbeider naar
eigen bezit bevorderen door het
verleenen van hypotheken en
voorschotten, o.m. in den zin
van de Landarbeiderswet.
Geen enkele vorm van hulp
echter zal effectief wezen, als ze
geen rekening houdt met het feit
dat ten plattelande de gemiddel
de arbeider niet meer kan ver
wonen dan f 3 (voor landarbei
ders V. van het inkomen uitma
kende en voor vakarbeiders ten
plattelande Vb a Vb) en de ge~
middelde arbeider in de stad niet
meer dan f 4 a f 5.
Uit een dergelijken huur is
slechts rente, belasting en onder
houd te bekostigen van een
woning, welke voldoet aan de
eischen, welke de overheid stelt,
Daarom moet de hulp van de
overheid er op zijn gebaseerd,
dat de overige risico's van
winst spreken we niet eens
te haren laste komen.
Men kan dat een ongezond
beginsel noemen, toegegeven
Maar ais de overheid het niet
aanvaardt, stelt ze zich voor de
consequentie, welke inhoudt, dat
ze dan ook alle beperkende be
palingen moet intrekken, welke
het de particuliere bouwnijver
heid verhinderen om arbeiders
woningen zóó in te richten, dat
de kosten geen bezwaar zijn voor
de vaststelling van een huur,
welke de draagkracht der bewo
ners niet te boven gaat.
Omwille van hygiëne en zede
lijkheid, dus omwille van onze
volkskracht, is het te hopen, dat
de overheid de middelen zal
weten te vinden om den bouw
van goede arbeiderswoningen
tegen een op te brengen huur
prijs, te verwezenlijken. Maar zij
aarzele niet, öf het een öf
het ander van wat we hiervoren
stelden, zal dienen te geschieden.
Md.
Verdiiisleringsoefening.
Nu de verschillende rapporten
binnengekomen zijn, kan iets
uitvoeriger ingegaan worden op
de resultaten, verkregen bij de
verduisteringsoefening. Door de
uitkijkposten op het Patronaat
en de toren zijn zeventig fouten
gemeld. Dit is dus alleen van de
uitkijkposten en niet van de
politie op haar eerste ronde
door het dorp. Hiervan waren
33 meldingen door het Patronaat
en 37 door de toren.
Gebleken is, dat de meeste
fouten gemaakt werden, niet
tegenstaande in Peel en Maas
hiervoor gewaarschuwd was, door
onvoldoende afscherming van
achterzijde en dakvensters.
Totaal 53 procent van de fou
ten betrof deze twee en voor de
achterzijden alleen al 40 pet.
Aan de voorzijden was ook
niet alles in orde, want hier
waren 14 pet. van de fouten ge
maakt, terwijl de kippenhokken
met 11 pet. geen slecht figuur
maken.
Diverse en onbekende licht-
uitstralingen waren resp. 17 en
5 pet. Onder de diversen is het
teveel lichtuitatralende verkeer
ook opgenomen. Dit cijfer is on
gunstig beinvloed, doordat enkele
motorvoertuigen, gereden door
militairen, de voorschriften al
heel slecht opvolgden. Voor zoo
ver nagegaan kon worden waren
dit geen in Venray gelegerde
militairen.
Een veel gemaakte fout door
de leden van den dienst, was,
dat men de blauwe zaklantaarns
te veel recht voor zich uit hield.
Men hoeft slechts te zien waar
men loopt, waarvoor het voldoen
de is, de lantaarn schuin naar
beneden te laten schijnen. Het
gebruik van blauw licht op de
waarnemingsposten moet beperkt
worden. Het gebruik van rijwie
len zonder licht zal niet herhaald
worden, daar gebleken is, dat
dit te gevaarlijk is. Gelukkig zijn
er geen ongelukken gebeurd en
hoefde de in reserve gehouden
E. H. B. O.-dienst niet op te tre
den. Vanzelfsprekend moeten de
rijwielen een volgende keer dus
werkelijk afgeschermd worden,
wat eenvoudig kan door zwart
papier onder en boven op het
glas te plakken, waarbij in het
midden een spleet wordt open
gelaten van ongeveer één cm.
Tevens moet de lantaarn vocr-
över hellen, zoodanig dat de
lichtbundel op twee a drie meter
voor het rijwiel de grond treft.
Bij de volgende oefening wordt
hierop scherp controle gehouden.
Heeft men geen zwart papier,
dan neemt men desnoods maar
zwarte schoensmeer, waarmee
men de lamp insmeert onder
vrijlating van dezelfde spleet.
Ook auto's kunnen dit goed
koope middel toepassen, indien
men afschrikt voor de kosten var
verduisteringskappen. Het toege
stane rijden met parkeerlichten is
maar een hulpmiddel geweest.
Een slecht figuur heeft de Ven-
raysche winkelstand over het
algemeen gemaakt, op enkele
uitzonderingen na. De meesten
hebben voor dat eene uur maar
gesloten, omdat het te veel
moeiten en kosten gaf? Deze
menschen hebben nu totaal geen
ervaring opgedaan, terwijl zij, die
het wel geprobeerd hebben, allen
zonder uitzondering blij zijn het
eens gedaan te hebben. Zij weten
tenminste wat ze een volgende
keer moeten verbeteren.
Een andere veel gemaakte fout
is het even gebruiken van licht
in niet afgeschermde ruimten,
hiertegen konden geen politie
patrouille's optreden, daar dat
licht al weer uit is, ais de con-
troleerende personen ter plaatse
zijn. Deze fout is zeer veel ge
maakt. Ook de groote gebouwen
hebben ernstig medegewerkt aan
de oefening, hier en daar scheen
nog wel eens wat licht door,
maar op de eerste maning werd
dit verholpen. Hiermede zijn de
voornaamste fouten, welke ge
maakt zijn besproken.
Hoofd der L.B.D.
A. BUWALDA.
DE ALGEMEENE
TOESTAND.
Mussolini in de klem van
de Duins.
Het interessantste aspect van de
huidige internationale situatie bieden
natuurlijk de Britsche blokkademaat
regelen tegen het vervoer ter zee
van Duitsche steenkolen naar Italië.
Ondanks de protesten der Italiaan-
sche regeering hebben de Britten
een aantal Italiaansche booten, met
Duitsche kolen geladen, naar de
Duins (de Britsche contrabande
controle-haven) doen opvaren, waar
de lading ongetwijfeld in beslag zal
worden genomen.
Denken we eens aan al de ver
rassende gevolgen, welke aan deze
zaak vastzittenEerstens de kwestie
van het Italiaansche prestige. Op
het oogenblik bulderbast Rome en
wekt het zelfs de suggestie van een
militaire demonstratie, terwijl het
tevens de vraag opwerpt, of Italië
zich thans nog wel langer bij de
niet-oorlog voerenden kan blijven
scharen, maar de lezer kan er ge
rust op zijn, dat Italië in militair
opzicht niets zal ondernemenhet
zal zich aan de Britsche maatrege
len moeten onderwerpen, zoo goed
of zoo kwaad als Nederland, België,
Denemaken, Noorwegen, Zweden en
andere neutrale staten.
Maar wat zal Duitschland dan
doen ten aanzien van de Italiaansche
scheepvaart
Daar zijn wij, kleine neutralen,
ten zeerste bij geïnteresseerd.
Onze schepen worden getorpedeerd,
met bommen geworpen of met
mitrailleurkogels doorzeefd, omdat
we ons door te voldoen aan Brit
sche sommaties om naar controle
havens op te varen zouden onder
werpen aan de Britsche blokkade
maatregelen tegen Duitschland.
Volgens Berlijn behooren de neu
trale staten zich, desnoods met ge
wapend geweld, tegen de Britsche
controle ter zee te verzetten.
Maar wat zullen de Duitschers nu
tegen de Italianen en dezer scheep
vaart ondernemen, nu zij zich even
eens naar de controle, door de Brit-;
sche vloot uitgeoefend, hebben
moeten schikken en de Italiaansche
schepen de Duins aandoen Zullen
de Italiaansche vrachtvaarders nu
ook met bommen worden bestookt
of getorpedeerd Zal men met Duit
sche mitrailleurs op ongewapende
Italiaansche zeelieden gaan schieten
We wachten af, maar stellen thans
reeds vast, dat Berlijn van de kleine
neutrale staten niet méér mag
eischen (en dezer scheepvaart niet
anders mag bejegenen) dan van het
neutrale bevriende Italië, dat over
een groote vloot beschikt en „wouden
van bajonetten" naar Mussolini's
kenschetsing in beweging kan
brengen.
Geven we thans een nadere uit
eenzetting van
de kwestie.
Italië bezit uit eigen bodem geen
kolen, waarmee het zijn groote in-
dustrieele behoeften kan dekken.
Voor den oorlog importeerde het
normaal ongeveer 7 millioen ton
steenkool uit Duitschland. Sedert
het uitbreken van den oorlog liep
deze aanvoer terug tot een kwantum,
dat per jaar naar circa 3 millioen
zou hebben geloopen. Italië moest
dus elders zijn aankoopen verhoogen
en trof onlangs zeer beperkende
distributie-maatregelen. De meeste
industrieën kregen bons, welke
slechts recht gaven op hoeveelheden
buitenlandsche Bteenkolen van 50 tot
80 pet. der in 1939 verbruikte hoe
veelheden.
Toen de geallieerden onlangs hun
besluit afkondigden om alle Duitsche
export over zee via neutrale schepen
te verhinderen, werd gelet op de
kolensituatie in Italië endenwensch
om de betrekkingen met Rome in
vrlendschappelijken zin te onder
houden nog een uitzondering ge
maakt voor het vervoer van Duit
sche steenkool met Italiaansche
schepen naar Italië. Engeland deed
inmiddels aan Rome aanbiedingen
van Engelsche steenkool eD de regee
ring te Londen meende tenslotte,
dat ze niet langer kon toestaan, dat
Duitschland door de leveringen aan
Italië de beschikking kreeg over
kostbare buitenlandsche deviezen,
voor de oorlogvoering benoodigd.
Rome werd dus gewaarschuwd, dat
na 1 Maart de import van Duitsche
kolen over zee niet langer kon wor>
den toegestaan.
Rome protesteerde zeer krachtig,
dreigde zelfs, maar deze protesten
hielpen tot verwondering van de
Italiaansche publieke opinie en de
regeeringskringen te Rome niet.
In het midden dezer week lagen
reeds 6 Italiaansche kolenschepen,
die in Rotterdam met het Duitsche
product waren geladen, in de Duins,
de Britsche controle-haven. De Brit
sche openbare meening vereenigde
zich volkomen met dit optreden en
in het Lagerhuis was er zelfs aan
drang op de regeering uitgeoefend
om ook tegenover Italië de controle
ter zee even consequent toe te pas
sen als tegenover eiken anderen
neutralen staat.
„Een ernstige zaak",
zoo liet men zich te Rome onmid
dellijk over de gebeurtenis uit. In alle
officieuse uitlogen en in de perscom
mentaren dringen de bedreigingen
zich naar voren. Een dezer officieuse
uitingen luidt o.m.:
„Hoewel het Britsche optreden tot
een ernstige ontwikkeling zou kun
nen lelden, is het nog te vroeg, nu
reeds te zeggen, dat Italië zijn hou
ding van niet-oorlogvoerende zal
laten varen."
Met andere woorden: dit zou wel
eens aanleiding kunnen zfln, dat we
ons in den oorlog scharen en natuur
lijk aan Duitsche zijde.
Omtrent de stemming van het Ita
liaansche publiek wordt uit Rome
bericht, dat het Italiaansche volk
terdege op deze zaak opmerkzaam
i's gemaakt. De antl-Britsche gevoe
lens, ontstaan sedert de sanctiepoll-
tlek tegen Italië, hebben maar wei
nig noodig om met vernieuwde.hevig-
keid naar boven te komen."
De gevoelens in Rome gepeild heb
bende, spreekt de diplomatieke redac
teur van de „Daily Telegraph de
verwachting uit, dat Mussolini tot
Italiaansche militaire
demonstraties
zal willen overgaan, mür - zoo
voegt hij eraan toe zulke demon
straties zouden weinig uitrichten,
gezien de aanwezige troepen in
Egvpte, Syrië en de juist deze week
met zooveel ophef aangekondigde
aanwezigheid van Britsche troepen
in Kenya (grenzende aan Abessinie)
Wie eenig begrip hebben van de
Italiaansche militaire positie en van
de kwetsbaarheid van het land, dat
uit niet méér dan breede kustlijnen
bestaat en welks vloot de „eigen"
zee niet kan beheerschen, gelooven
geen oogenblik aan de mogelijkheid,
dat Mussolini toteenig militair avon
tuur zal durven besluiten.
De Italianen zullen zich moeten
neerleggen bij den wil van Londen.
En lntusschen b 1 ij f t.... hun groote
moeilijkheid om aan de noodige kolen
te komen.
Italië grenst sedert den Anschluss
van Oostenrijk aan Duitschland en
via de Brennerpas loopt een spoor
weg, maar de vervoersmogelijkheld
over land er moet zooveel méér
dan kolen worden uitgewisseld!
zijn zóó gering, dat ze op geen'.enkele
wijze de ontstane bezwaren kunnen
ondervangen.
Italië zal dus ter voorziening in
zijn kolenbehoeften op Engeland zijn
aangewezen en uit de eerder gevoer
de onderhandelingen blijkt, dat Rome
zich wel naar de Britsche controle
had willen schikken, als Engeland
voor de levering van Britsche kolen
aannemelijker voorwaarden had wil
len stellen.
In Londen weet men wel, dat Italië
geen contanten heeft om de kolen
te betalen, maar men zou genoegen
hebben genomen met een ruil tegen
wapenen voor de oorlogvoering be
noodigd, Italië bood daartegenover
de levering aan van land- en tuin
bouwproducten. Néén, zelden de
Britten, wij willen
geen kolen voor citroenen
verkoopen
Dè.t la In wezen het verschil. In
Londen weet men heel goed, dat
Duitschland tot heden In ruil voor
de kolen wapens althans oorlogsma
teriaal uit Italië kreeg; de Britten
willen de Duitschers dubbel treilen:
èn in hun exportbelang èn in hun
oorlogsbelang.
Men verwacht binnenkort een op
lossing van het geschil, waarbij En
geland genoegen zal nemen om voor
de helft oorlogsmateriaal en voor de
andere helft tuinbouwproducten te
ontvangen in ruil voor een zekere
hoeveelheid kolen. Voor de rest van
behoeften aan het zwarte goud,
zouden de Italianen zich in de Ver.
Staten willen dekken.
Maar nóg eens; wat ons, neutralen,
bovenal interesseert, is de vraag,
welke consequentie Duitschland nu
zal trekken uit het feit, dat de Ita
liaansche scheepvaart precies als die
van de kleine neutrale landen ge-
dwongen1 blijkt te zijn om zich te
onderwerpen aan het bevel der Brit
sche marine om zich in de Duins te
onderwerpen aan de Britsche con
trole-maatregelen.
De Duitsche methoden ter zee
tegenover de neutralen worden meer
en meer
onmenschelijk en weerzin
wekkend
en deze qualificaties gelden ook voor
desophismen (drogredenen),waarmee
men in Berlijn het onmiddellijke op
treden poogt te „rechtvaardigen
dat het blazoen van een grooteen
trotsche mogendheid met het bloed
van onschuldige, weerlooze, voor hun
brood werkende, neutrale menschjes
besmeurt.
Deze week zijn tal van heel kleine
notedopjes ter zee, schuitjes, die met
eeu ladinkje van uien of k°IeD; <J®
kustvaart beoefenen, door machtige
Duitsche bommenwerpers bestookt
met het zwaarste of moordendste
oorlogsmateriaal, zonder dat da op
varenden gelegenheid kregen om zich
te rechtvaardigen, hun onschuldige
werkzaamheid aan te toonen. Daar
over is een huiver door de wereld
gegaan
Een bootje, niet te groot om een
stadsgracht te bevaren, geladen met
uien, werd vanuit de lucht in den
grond geboord: twee der vgf opvaren
den werden gruwzaam vermoord.
Een grooter Nederlandsch schip, de
Rijnstroom" is spoorloos verdwenen.
Slechts drijvend gevonden redding
boeien en een gekapseisde reddings
boot van het schip, welke aanspoelde
zegt ons, welk lot de Nederlandeche
bemanning heeft getroffen.
Dat is geen oorlogvoering meer.
Een dergelijk optreden vindt zpn
evenbeeld in de geschiedenis slechte
bij een Nero, die iedereen, die niet
heidensch wilde zijn als hij, aan palen
liet binden, met pek overgieten en in
brand steken
Zulk optreden zou gerechtvaardigd
in omdat de bestuurder van een
schuitje, met uien geladen, zich niet
verzet tegen de controle.maatregelen
van de Britsche oorlogsvloot, Het
ia afschuwelijk, dat men in onzen
tijd van zóó iets moet gewagen.
Wat zal Duitschland thans onder
nemen tegen zijn bondgenoot Italië,
die „neutraal" is
Ia Denemarken wil men het nog
eens probeeren met overleg inzake
dc rechten der neutralen.
Binnen enkele dagen hoopt de re
geering te Kopenhagen met Londen
en Berlijn onderhandelingen te kun-
neSeaavQóoSmste aan Duitschland
te stellen vraag zou het v®rJoek
houden neutrale schepen met langer
zonder waarschuwing te torpedeeren.
Bovendien zou zoowel te Berlijn als
te Londen worden gevraagd, geen
mijaen meer te leggen en in ieder
geval de mijnenvelden duidelgk aan
te geven.
De bedoeling is hierdoor n einde
te maken aan de groote verliezen,
die de Scandinavische scheepvaart
heeft geleden aan schepen en men-
schenlevens.
Daar deze landen economisch te
zeer afhankelijk z«n van een goeden
gang van het scheepvaartbedrijf,
kunnen zij niet langer de geleden
verliezen zonder meer laten passee-
ren. Deze stappen heeten de eerste,
waaruit blijkt, dat de Scandinavische
landen niet langer met een woor
denstrijd willen volstaan.
VENRAY, 9 Maart 1940
Burgemeester en Wethouders van
VENRAY breDgen ter openbare
kennis, dat de „Verordening tot wij
ziging der Algemeene Politieveror
dening Venray", vastgesteld door
den Raad der Gemeente op 16 Fe
bruari 1940 en medegedeeld aan
Gedeputeerde Staten van Limburg
blijkens hun bericht van 23 Februari
1940, 4e Afdeeling L 2241/4 K, ter
gemeente-secretarie gedurende drie
maanden voor eenleder ter lezing is
nedergelegd.
Venray, 5 Maart 1940
Burgemeester en Wethouders vnd.
A. H. M. JANSSEN.
De Secretaris,
VAN HAAREN.
WANDELSPORT-
Door V.V.V. te Venray is in over
leg met den Voorzitter der federatie
van V.V.V.'s in Noord-Limburg be
sloten een wandeltocht teorganisee-
ren, en wel op 7 April a.s. Deze tocht
omvat 25 K.M. Hieraan zullen mili
tairen en burgers kunnen meedoen
zoowel in groepen als individueel.
Er is contact gezocht met de Offi
cieren van de in de omgeving gele
gerde grenstroepen. Deze hebben
spontaan hun volledige medewerking
toegezegd, hetgeen zeer op prijs wordt
gesteld.
Het Secretariaat van V.V.V., Sta
tionsweg 17 Venray, verschaft de
noodige inlichtingen.
Zelatricen van Kindsheid
en Tsing-Tao.
A.s. Zondag na de Hoogmis wordt
U verzocht de Tsing-Tao blaadjes
weer af te halen aan het K.J.V.-
gebouw. Vergadering is er niet, want
die is pas geweest en nog wei zoo'n
gewichtige. De woorden vanden;Bis-
schop klinken U toch zeker nóg in
de ooren en uw voornemens kunt gij
u toch nog wel herinneren.
In Venray mag toch zeker niet
voorkomen, dat de blaadjes welke
aan de missie geld kosten, renteloos
bij U thuis blijven liggen of mis
schien maanden te laat worden be
zorgd. Vandaag op deze Zondagmid
dag, als 't eenigziDS gaat, bezorgt U
ze de menschen toch nog! In menig
huis maakt U er een welkome lec
tuur van.
En bedenk nog dit: nu de Voort
planting des Geloofs en het St. Petrus
Liefdewerk in onze parochie zoo'n
groote verovering gaan behalen, mo
gen we de niet mindere mooie
terreinen van Kindsheid en Tsingtao
niet laten verloopen. Dat hangt van
U af, Zelatricen,
VERGADERING
DIERENBESCHERMING.
Onder voorzitterschap van Dr. H.
Sala, hield de afd. Venray der Ned.
Ver. tot Dierenbescherming, hare
jaarvergadering in Lunchoom Ver
heugen op Dinsdag 5 Maart.
Nadat de voorzitter de vergade
ring met een woord van welkom
geopend had, betreurde hij het zeer
dat zoo weinigen ter vergadering
waren opgekomen. Hij begroette
echter de aanwezigen als de kern
der vereen iglng, wier aanwezigheid
hoop op de toekomst gaf.
Na goedkeuring der notulen, jaar
verslag en finantieel verslag, waarbij
we een batig saldo vernamen, wer
den de afgevaardigden ter vergade
ring in Maastricht gekozen.
De bestuursleden Rouvroije en
Gooren, die aan de beurt van perio
dieke aftreding waren, werden op
voorstel van den voorzitter bij accla
matie herkozen.
Aan Inspecteur de Klerk, diè onze
markten dikwijls bezoekt, werd eene
gratificatie van f 5.verleend.
De actie tegen het houdeD van
kettinghonden wordt nog steeds
voortgezet, alsmede tegen onvol
doende bescherming biedende hokken.
Het coupeeren van staarten en
ooren bjj paarden en honden vindt
nog steeds voor- en tegenstanders,
welke laatsten echter terrein win-
ïn.
Gaarne brengt de voorzitter dank
aan allen, die in den afgeloopen
winter voor de vogels voeder hebben
uitgestrooid, waardoor zeer zeker
velen van den dood verlost zijn.
Met een opwekking aan de aan
wezigen om te trachten nieuwe leden
aan te winnen, sloot de voorzitter
de vergadering.
MIDDENSTANDERS
Ia de komende weken komt de
meisjesbeweging van uw middenstand
U bezoeken. Het is nog een jonge
beweging van jonge menschen. Groot
is hun aantal nog niet, maar, al
wenscht zij alle middenstandsmeisjes
van Venray te ontvangen, het lang
zaam groeien zal ook bij haar de
waarborg zijn van toekomstige dege
lijkheid.
Ondertusschen hield zjj 'n ouders-
avond, die zeer verdienstelijk was,
en waarop de middenstand, bij monde
van zijn voorzitter, alle steun toe
zeide.
Andere jaren hield de gebeele
meisjesbeweging 'n tooneelavond
voor ouders en donateurs, maar
mobilisatie (wel niet van de meisjes
maar de mobilisatie bracht toch
heel veel dingen in de war), interne
moeilijkheden enz. bracht 'n ander
plan op de planken. We hebben nu
onze jeugdstandsorganisaties, en
mede ter propaganda van ieder dier
organisaties, werd voor ieder van
hen 'n ouders- en donateursavond
op het programma gezet. Er kon nu
wel geen groote tooneelavond worden
uitgevoerd, maar de berekening was,
dat de avonden nu ook aan gemoe
delijkheid zouden winnen.
Jammer, dat dit laatste door het
publiek niet zoo spontaan werd
aangevoeldstandsgevoel zou er
anders ten zeerste mee gebaat zijn
geweest. Er is echter niets op tegen,
dat vooral de K.M.J.V. zoo'n avond
te gelegener tijd nog eens organi
seert en anders 'n echt keurig ver
zorgde avond voor ouders en stand-
genooten voor het volgend jaar in
het verschiet stelt.