TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS AKKERTJES Mobilisatie herinneringen. FEUILLETON. Deioren waakt Voor Boeren en Tuinders Land- en Tuinbouw Jaarvergadering van het Groene Kruis te Venray. Zaterdag 3jFebruari 1940 Een en^Zestigste Jaargang'1 No 5 November 1939 Wat hebt ge op zekeren morgen een. ware paniekstemming onder de burgera veroorzaakt. Hier, Hilversum De verloven zijn ingetrokken... Spanning Die verlof hebben moeten den zelfden dag nog zich by hun wapen onderdeel melden... De Dultschers staan aan de grens SpanningSpanningWe zullen Venray moeten verlaten en achter de waterlinie moetenWe zullen gauw moeten vluchten. Bij ons militairen ging een huive ring door de ledematen, toen de kapitein de battery liet aantreden en met een zeer ernstige trek op zyn anders zoo goedmoedig gezicht begon te spreken Jongens, er heerscht op 't oogenblik groote spanning aan de Oostgrens, wat er precies gaande is weten we niet juist, maar we zijn bang dat gepoogd zal worden de Oostgrens te forceeren en een inval in ons land zou daar het gevolg van zyn. Daarom moeten we paraat zyn Zoodra er alarm geluid wordt, pakt iedere man zyn bezittingen bij elkaar, zorgt zoo spoedig mogelyk gereed te zijn, brengt zijn dekens en koffers in de daarvoor bestemde vrachtauto, zoodat we zoo spoedig mogelyk de stellingen kunnen betrekken Het was op Vrijdagmiddag, dat de kapitein deze woorden sprak. De meeningen liepen nogal uiteen onder de jongens van de batterij, toch geloof ik, dat er velen met. een benauwd hart, dien avond hun leger stede opzochten, waar nog druk ge boomd werd of er al dan niet ge vaar voor een doorbraak in ons land zou kunnen volgen en hoe de kansen voor ons land zouden zyn, velen waren hot er over eens, dat het onze Oosterburen lang niet glad zou zitten, als ze het waagden ons land binnen te rukken. Totdat... plotse ling... een stem zich verhief, en in een soort jazz.stijl begon te zingen van: „Rats, kuch en boonen..." Uit was het toen met de politiek. Het was een poos, leve de lolTot dat de een na de ander ook hier genoeg van kreeg, onder de dekens kroop en ging slapen. In hun onder bewustzijn knaagde toch wel de gedachteveel kans dat we over een paar uren en misschien ook wel eerder er weer uit moeten en dan zal er van slapen den eersten tijd niet veel komen. Dit was het eerste begin van „de dagen van spanning" bij onze bat terij. Zaterdagmorgen 4 uur! Tingeling, tingelingeling... de alarmbel luidde,.. Direct daarop klonk de krachtige stem van de wachtcommandant „Vlug, opstaan... opstaan... alarm...! De eene soldaat na den anderen zat met een ruk overeind op zijn krib, oogenwrijvende en in 't begin nog slaapdronken, niet precies wetend wat er aan de hand was. Dat duurde echter maar een oogenblik en even later heerschte er een groote be drijvigheid. Ieder wist wat hjj te doen had. Dat de toestand werkelijk ernstig was, scheen niemand van ons te beseffen, we verkeerden in de ver onderstelling dat het niets meer dan een gewone alarmoefening gold, want in die rimboe waarin we hier zitten, werden we van de politiek al heel weinig gewaar. Daarom werd er eerst wat gesakkerd, toen wat lolletjes gemaakt, maar ondertus- schen pakte ieder zijn heele hebben en houden bij elkaar en had het in de daarvoor disponibel gestelde vrachtwagen geplaatst. Een uur later stond de heele batterij gereed om naar de stellingen te vertrekken. Om 5 uur gaf de commandant het Roman uit het Venraysche land door Gerard Lemmeris. Hij alleen deed het halve werk. En bekijks dat ie had 1 Ge moest dat ko lossaal lichaam eens zien, en die pezen, die als stalen kabels over armen en benen en lijf lagen, er bolden en bult ten. En die muskels, die zich oppomp ten als voetballen. De lange hoge zware mast, waarop alles moest steunen, die nam mesjeu Buffalo zo maar mir nichts dir nichts met een handomdraai op en zette hem pal recht. Op de vooravond van de kermis, er was geen school geweest 1 vroegen do kinderen om drie centen en gingen ook de groten voor een dubbeltje eens het binnenwerk bekijken, kennis maken met de wilde dieren de negers, chineezen, roodhuiden, met de artisten en meteen een plaats bekijken voor een der kermisdagen. Ook Buffalo Macisto was te bekij ken En hy liet een paar voorproefjes zien. De Lange Frens en Kreel van Floetsmevrouw, de sterksten van het dorp, durfden 't met geen menschelijk- heid aan, wat hij met het grootste ge mak deed. Ook Trui, aan den arm van Trees Timmermans en Han van 't Mupke waren er stom van. En dat ventje, dat zwart ventje, dat al een paar dagen in 't dorp was ge zien, wie was dat ventje, met dat pien ter gezichtje Dat gezicht was niet vreemd, dat was half Venraysch en een dorpse spraak zat in z'n mond. sein tot den afmarsch en in een koude, dikke mist zette de stoet zich ia beweging op weg naar de stellin gen „ergens in Nederland". De seiners en wij, met ons tweeën, hospitaalsoldaten, maakten ons ge reed om per fiets te vertrekken. Voor het echter zoover was hadden we toch nog de gelegenheid om enkele flinke sneden kuch en een beker heete thee naar binnen te werken. Ook kreeg elk van ons een cadeau tje bestaande uit... 12 scherpe patro nen, enkele van ons laadden hun wapens er maar direct mee, ik ver trouwde die „blauwe boonen" niet erg in myn handkanon en liet ze maar mooi ingepakt in mijn patroon- taschje verdwijnen, waar ik ze uit te voorschyn tooverde, toen de dag aanbrak dat ik ze kon inleveren. Tegen zes uur begon onze fiets tocht naar de stellingen. In 't begin was 't fel koud, de dikke mist be lemmerde ieder uitzicht en daar we de eerste 10 minuten over een smal fietspaadje moesten, waar aan beide zyden dikke boomen stonden, was het niet te verwonderen dat, by het slechte licht dat onze fietslantaarns uitstraalden, er af en toe een schui ver tegen een boom maakte. Alles verliep echter zonder dat ik, als hospitaalsoldaat, mijn diensten behoefde aan te bieden. Er werd natuurlijk wel wat geketterd, maar dat schijnt een goed Hollandsch sol daat nu eenmaal te moeten doen, dat is als 't ware een onderdeel dat bij zijn uitrusting behoord. We had den spoedig de groote weg bereikt en hier was de mist minder dik, zoodat we niet zoo bang behoefden te zijn elkaar in de wielen te rijdeo, wel was deze weg bezaaid met kuilen en gaten, zoodat je, als je er het minst of verdacht waart, een schok kreeg, die je een halven meter van je zadel deed opvliegen. Maar een mensch kan nu eenmaal niet zonder schokken door het leven gaan. Na een anderhalf uur fietsen sloe gen we een zijweg in die ons naar de hei voerde, nu hadden we spoedig ons einddoel bereikt. Daar er nog veel aan de stellingen moest gebeu ren werd er flink gewerkt tot het middaguur. Tegen dien tijd had onze kok gezorgd voor een lekker soepje en een goede kop koffie, wat men in dienst tenminste goede koffie noemt. Dat we het ons lieten smaken, na een heele morgen in de buitenlucht gewerkt te hebbeD, behoef ik u eigenlijk niet te vertellen. Na een uur rusten werd er weer verder gegaan met spitten en tim meren, totdat tegen vijf uur onze motor-ordonnans in vliegende vaart het paadje over de hei naar de commandopost kwam afgeknetterd. Spoedig daarop werd het sein ge geven dat we huiswaarts gingen, dat wil zeggen, terug naar onze legerplaats. Jonge, jongeWat was dat een opluchting. Het was juist of er een gewicht van je borst rolde, de stem ming, die heel den dag somber was geweest, sloeg in een minimum van tijd om. Er werd druk gelachen en geschertst bjj het inladen der wagens, ieder beijverde zich om maar zoo vlug mogelijk uit die triestige heide te vertrekken. Wjj behoefden onze ransels en koppels maar om te hangen, op de fiets te stappen en weg waren we. Binnen 't uur hadden we onze leger plaats bereikt, dampend van 't zweet, waar onze soldatenmoeder, die met haar man de cantine houdt, een hoeratje aanhief toen zij ons de poort zag binnenrijden. En wij... wij waren er nu stellig van overtuigd, dat, nu we niet in de stellingen waren gebleven, het niets anders dan een flinke nachtoefening was geweest. En krachtige stemmen zongen weer van: „Rats, kuch en boonen..." „Maar...." Wordt vervolgd. Hij had zelfs „dag meneer van Dou- wenaar" gezegd, tegen van Douwenaar senior en „dag meneer de baron" tegen heer De Wenne en ook „dag Petran" tegen Dorrese Petran. Dat ventje was met die velen mee gekomen. En het keek ook. Dat was t'er zeker enne, die vroeger hier moest gewoond hebben Misschien wel hier geboren. En nou de kermis eens kwam houden. Het is hier wat rustiger, dan daar achter ons, zei Leviticus. En.wel zoo goed. Ja, antwoordde Lena. Maar ze stond toch wat onwennig langs hem. Hij had haat al eens aan gestoten had haar al eens aangeraakt, had licht tegen haar aangeleund: het zou wel met opzet zijn gedaan, doch het leek zonder verdere bedoeling. Opnieuw raakten ze elkaar, Leviticus had een opdringen van andere men- schen achter zich ertoe benut. Lena ging opnieuw weer iets terug. Toch vond ze Leviticus een beste man, ze konden van 'm zeggen wat ze wou den. En dat ze onwennig was, dat ze zich wat vreemd gevoelde, och, ze was immers nog nooit met 'n jongen uit geweest. Ze had al soms gemeend dat zij geroepen zou zijn voor het klooster. Ze hield niet van die hoempa als dat hier was. Maar als ge de ware roeping van u wilt leeren kennen, dan moet ge u eerst eens flink hebben los gelaten en een jongeman hebben ge kend en een kermis hebben meege- dold. Als ge roeping hebt, zal O L. Heer wel aan uw hart blijven kloppen, ge hebt alleen te zorgen dat ge in deze tijd u niet misdraagt... dat was zuster overste. Mooi, mijn kind. Ik zou zeggen, maak de kermis in alle eer en deugd maar eens mee I... dat was de ka VAN EN VOOR EIGEN BODEM. Suiker is een zeer belangrijk ar tikel in de huishouding van tegen woordig. Het is, zoo men wel weten, deels afkomstig van het suikerriet, dat hier niet en van de suiberbiet, die hier wel verbouwd wordt, terwyl ook de verdere verwerking in ons land plaats heeft. De suikerbietenteelt is een zeer belangrijke teelt. Niet in de eerste plaats door de oppervlakte, die met dit gewas is bezet. Hiermede ge rekend komt ze met 40 000 Hectaren pas op de vijfde plaats en moet deze teelt ver de vlag strijken voor rogge, die ruim 200 000 H.A. beslaat, haver, waarmede ruim 130.000 H.A. is bezaaid of tarwe, die circa 150 duizend H.A. in bezit neemt. Maar de belangrijkheid van de suikerbietenteelt is gelegen in de belangrijke plaats, die zij heeft als arbeidsobject. Om nu het laatste maar eens te nemen. Een goed terzake kundige heeft eens berekend hoeveel arbeids loon er zoo ongeveer zit in de ver schillende producten, die hij ver bouwt. Hij kwam daarbij tot het volgende: Tarwe vraagt 94 gulden arbeidsloon per H.A, [aardappelen ongeveer 190 gulden, vlas circa 239 gulden en suikerbieten... 290gulden!; Dat is dus alleen wat de boer voor arbeidsloon bij het verbouwen van deze gewassen uitgeeft. De arbeids- loonen voor verdere bewerking zijn daar niet in begrepen. Dat zegt heel wat in de Nederlandsche huishou ding. En daarnaast, hoeveel zorg en noeste vlijt, hoeveel kennis en studie is nu al niet vele tientallen jaren door de beste Nederlandsehen zaad telers besteed aan het al maar zui verder veredelen, aan het al maar beter nog aanpassen van eensuiker- bietenvariêteit aan den Nederland- schen grond, het Nederlandsche kli maat en de Nederlandsche bedrijfs- gewoonten. Zulk zaad van eigen bodem af komstig, voor eigen bodem geteeld, moet ook op eigen bodem verbouwd worden. Daar zit wat in. Geen chauvinisme, dat alles looft wat maar nationaal is. Daar zit echte Nederlandsche zin io, die wel oog heeft voor wat an dere presteeren, maar die ook het Nederlandsche product naar waarde weet te schatten en het de voorkeur geeft als het evengoed is en vooral, als het zekerder succes waarborgt, zooals hier het geval is. AGRICOLA. Tuinboonen en Erwten. Met deze twee tuingewassen moe ten we trachten vroeg te zijn. Het beste middel daartoe is het voor- kiemen van de zaden en het gebruik van de vroegste soorten. Begin Februari maken we een bakje klaar, desnoods van vier planken met glas er over. Voor verwarming met paardenmest of iets dergelijks be hoeven we niet te zorgen. Op ver warmde grond gaat het zelfs minder goed, omdat de plantjes daar te lang en te zwak worden. Als we ons bakje klaar hebben en het glas heeft er een paar dagen opgelegen om de grond al wat voor te verwarmen, kunnen we zaaien. Sommigen leggen de zaden vooraf gedurende 24 uren in een bakje met lauw water. Dat bespoedigt de ont kieming. De zaden worden dicht naast elkaar uitgestrooid en met 4 d 5 pelaan. 'n Kaarsevlair,, die neerboog en weer opwipte, als werd er zacht tegen ge blazen. Een jongeman, een gezin, dat was toch ook een schoone roeping. Dat had de pastoor haar extra voor gehouden. Het gezin, mo jder zijn, gaat en vermenigvuldigt u. Wat prakkizeert ge, Lena. Kijk die klown daar eens. Ze beginnen. Voor hen, achter hen, rond hen stond het volk. Vlak voor hen stond. Vlak voor hen stond dat zwart ventje De muziek zette vol in. Er kwam veel volk bij. De directeur floot en de voorstelling begon. Ook Leviticus is met Lena naar binnengegaan. Lena heeft weerom wat onwennig gedaan. Er is een ge voel van eenige schaamte over haar gewaaid, als ze door Truus Verbeek, die met Johan Saaiman was en door Rika en Till Louwrense apart gedag werd gezegd. Als de muziek had geklonken, als dan het spektakel was begonnen en de kluchtenmakerij en kunstenmakerij, dacht Lena opeens aan Trui en Wies. Meneer van Douwenaar, wonder was het, dat ze nog niet een keer hem bij naam noch bij familienaam had ge noemd, ze had hem maar steeds laten praten en vragen en zeggen, en zij had maar geantwoord. Zeg, Lena... ik zeg Lena., maar wat doet gij stijf! Vanavond moet ge Viet tegen me zeggen. Dat is m'n zeg- naam. Het ligt aan ow, of het ge lan ger moogt doen. Ja. Viet, dat is wat vertrouwelijker, niet? 't Past beter, en het is toch ook kermis Nou dan, onze Trui en onze Wies met Toon en Ben, lieve hemel ik heb helemaal niet meer aan hen gedacht 1 Nou, lachte Leviticus, zullie mis schien ook niet meer aan ons, denkt ge wel Kijk eens, Leentje, ze zijn elk, uw zusters, met z'n tweeën, ze hebben de wens van hun hart en de roep van de kermis gevolgd, wat spreek ik ge c.M. grcnd bedekt. Zorg er voor, dat de zaden iets worden aangedrukt, voordat die grond opkomt. Humusrijke grond is bet meest geschikt. Die houdt het water goed vast. Dan behoeven we minder te gieten. Het glas mag niet meer dan 10 c.M. boven den grond liggen. Als de zaden uitkomen, wordt lederen dag wat gelucht. Op zonnige dagen meer dan op koude. Het is gewenscht, dat het glas iets schuin ligt, met de laagste kant naar het Zuiden. Aan deze kant wordt ook het luchtblokje onder het glas gelegd. Rood half Maart kunnen we de plantjes uitzetten. Die worden niet een voor een uitgestoken. Precies zoo, als we dat doen bij het steken van een graszode. De tuinboonen worden een. voor een gezet. In de rü 30 cM. De ryen komen 2 meter van elkaar. Tuinboonen moeten klein verplant worden en minstens even diep als ze in den bak gestaan hebben. Als ze 20 cM. hoog zijn. dan aarden we ze aan, om ze rechtop te houden. De beste soort is vroege witkiem. De erwten worden drie aan drie gezet. In de rij 8 cM. van elkaar. Men zet een of twee rijen op een bedje. De bedjes komen 2 M. uit el kaar. Zet erwten ook diep genoeg en aardt ze ook op tyd aan. Over pas geplante erwten spannen we een draad zwart naaigaren om de musschen te weren. Erwten groeien zeer goed op langs kippen- aas. Zet de palen hiervoor niets meer dan 2 meter uit elkaar. Vroege soorten zijn: Haarsteegsche en Lentedopper. Beiden zijn doppers De Record is een vroege peulerwt. By het uitplanten moeten we er speciaal op letten, dat de plaatjes afgehard zyn, d.w.z. gewend aan de buitenlucht. Het afharden geschiedt als volgt: De eerste dag wordt het glas alleen overdag van de bak gelegd. Daarna ook een paar dagen gedurende den nacht. Planten, die slecht afgehard zyn. worden na het uitplanten gewoonlyk geel. o In ons land zijn ruim 250.000 kippen- en eendenhouders. In den zomer van 1939 waren er ongeveer 30 millioen kippen, De opbrengst van onzen kippen- stapel bedraagt een dikke 100 milli oen gulden per jaar. Voorwaar geen peulschilletje Onder Voorzitterschap van Dr. Sala hield de R. K. Vereeniging het Groene Kruis op Zondag 28 Jan. j.l. in het Patronaat hare Jaarverga dering. Nadat de Voorzitter de vergadering met den Christelyken groet geopend had, sprak hij een woord van wel kom tot de ter vergadering geko- menen, doch betreurde de zoo weinig talrijke opkomst der leden. Het barre winterweer en de moeilijk begaan bare wegen zullen daar echter wel het meest debet aan zijn. Dat deze vergadering reeds nu ge houden wordt in tegenstelling met de gewoonte de jaarvergadering in Maart of April te houden, vind zyn oorzaak in het feit, dat er in 1939 geen jaarvergadering gehouden is. De goede wil was er wel maar tel kens deed zich de een of andere moeilykheid voor waarvan de oor logstoestand in het land sedert Augustus 1939 niet de minste was. Intusschen is echter door de Vereeni ging hare schoone taak voortgezet, leerd. niet krek als het staat in de boeken. Ja, ik heb mooie boeken. Wil ik ow eens een paar lenen, ik heb er mooie ook voor ow. Nou, uw zusters, wat zullen ze nog meer willen Ze hebben hun zin gevonden, niet 1 Is dat niet goed En, mag ik het ook vragen, hebt gij uw zin ook gevonden Kijk daar, daar hebt ge hotten- totten, wat een gekke trommels en wat een gekke dans hebben die 1 brak Lena af Ik mag ow wel, Lena, zette Levi ticus door. Maar even later zei Lena: - ik was toch maar liever met ze allen samen gebleven, doch ze 2ei dit nauw hoorbaar. Wat zegt ge, Lena? Och, als het afgelopen is, gaan we dan naar huis? Ik zal naar huis moeten, ik..." En nu onderbrak Leviticus, en wees naar de circusring en nu krijgen we de clou, Buffalo Macisto. Daar is ie 1 Dat ventje heeft toch een kras staaltje met 'm uitgehaald, niet. Zoudt gij Macisto ook kunnen oplichten Lena Wat ze met 'm naar binnen rollen 1,'t lijkt wel een stoomwals... DEEL III. DE HARDE LES. X. Om negen uur precies begint de avondvoorstelliifg, de laatste. Allo, dames en heren. Kom, zegt Leviticus. Lena heeft genoten, en toch is ze wat zonderling te moe. Leviticus van Douwenaar is gentleman gebleven. Maar toch moet ze hem nu bedanken en zeggen, dat het toch genoeg is, dat het nu ook genoeg moet zijn. Waaraan heeft ze het verdiend? Nu komt alles in het overdadige, zo meent ze, en heeft ze Leviticus langs haar, een partij, die zooals uit de verslagen blyken zal. Hierna leest Dr. Vercauteren de notulen der vorige vergadering voor, welke onveranderd worden goedge keurd, waarna het Jaarverslag wordt uitgebracht, waaraan het volgende ontleend werd Onder Gods zege heef t de Vereeni ging in de afgeloopen 2 jaren haar heilzaam werk kunnen voortzetten. Het leden aantal bedroeg op 31 Dec. 1939, 1430, die ongeveer f 2600.con- tributie betaalden. In het Bestuur kwam door de be noeming van den Geestelijken Advi seur, Kapelaan Linssen door diens benoeming tot Pastoor te Broek- huizenvorst eene vacature, welke vacature nog niet is aangevuld. Op 17 December 1939 was het 25 jaren geleden dat de Heer Messe- maekers zijn functie als Penning meester der Vereeniging aanvaard heeft. Al die jaren heeft hij zyn bes te krachten aan de Vereeniging ge geven en zulks met een lofwaar- digen ijver en overleg. Er zyn wer kelijk niet veel jaren geweest, dat hij over een gevulde kas kon beschik ken, er moest steeds gewikt en ge wogen worden en moest hjj in verband daarmede vaak de mede- Bestuurderen wyzen op finantieele moeilijkheden bij het opmaken der plannen. Moge Gods zege U daarvoor rijkelijk geworden. Speciaal wil het Bestuur de Zuivel fabriek „Venray" danken voor hare mlide giften, die in een dringende behoeften voorzagen. Moge andere dit voorbeeld volgen. Van Rijk, Provincie en Gemeente mocht de Vereeniging de gewone subsidies ontvangen. In 1938 werd een Bestuurs- en een algemeenevergadering gehouden. In 1939 werden 2 Bestuursvergaderingen gehouden. Uit 't magazijn, dat door aankoop en vernieuwing op peil werd gehou den, werden in 1938 te Venray 518 en te Oirlo 90 artikelen uitgeleend. In 1939 respectievelijk 460 en 120 artikelen. Iq het personeel kwam geen ver andering. In 1938 werden in de wijk verpleging afgelegd 7521 bezoeken by 364 patiënten. In 1939 7005 be zoeken bij 390 patiënten. Voor T.B.C -bestrijding legden onze Zusters in 1938 850 huisbezoeken af tegen 706 in 1939. Op 1 Januari 1939 waren door de Vereeniging uitgezonden 9 patiënten in het Sanatorium en 7 patiënten in het Ziekenhuis, hetgeen zeer vele onkosten medebrengt. Indien eenigs- zins mogelijk worden deze bestreden door dat de Vereeniging 1/3, de patiënt zelf 1/3 (eventueel de Ge meente) en Santos 1/3. Hierbij worden de verschillende standsorga nisaties opgewekt toch actief deel te nemen aan de T.B.C.-bestryding, waarbij zij zóóveel goeds kunnen doen. De onkosten worden dan ge. makkelijk gedragen. Momenteel be taalt het Burgerlijk Armbestuur het grootste deel en zijn we het Gemeen tebestuur daar zeer dankbaar voor. In 1938 en 1939 werden de gewone Emmabloem-verkoopdagen gehouden. Iedere Donderdagmiddag hield Dr. W. Janssen uit Venlo in het Zieken huis zitting voor het Kinderconsul tatiebureau, waarbij in 1938 werden afgelegd 2326 bezoeken en in 1939 2668 bezoeken. In 1938 werd het Bureau bezocht door 514 kinderen waarvan 316 van nieuw ingeschre venen. Hiervan kwamen uit Venray 252 kinderen en 64 uit andere Ge meenten. In verband met het vesti gen van een Consultatiebureau te Vierlingsbeek daalde het aantal nieuw ingeschrevenen in 1939 tot 296 die op 2 na allen uit Venray kwamen. In 1938 werden 2843 consulten ver strekt, in 1939 2287, zoodat het Bureau niet meer zoo overbelast is. Er werden in 1938 50 en in 1939 49 zitdagen gehouden. Ter gelegenheid van de geboorte van Prinses Beatrix werden te Ven ray en in de kerkdorpen Oranje- ze zich immers toch nooit kan dromen. Dromen, ja misschien wel... doch het komt hier op de werkelijkheid aan. Als dan toch haar roeping in de wereld zou liggen, en zoals de pastoor, en de kapelaan ook, het zo schoon had ge zegd in het moeder-zijn, in het gezin, in de gemeenschap als vrouw... dan wilde ze toch geen scharreltje hebben zonder toekomst, niet flirten, zonder ernst geen omgang hebben met een jongen, maar dan moesten eerlijk van af de eerste dag de kaarten open op tafel worden gelegd. En, wat wist zij feitelijk nog van de jongens en jonge mannen af, en van de wereld Kom, zegt Leviticus. Hij kijkt als een Mefisto Hij ziet over het volk heen, want hij is een ferme grote jongeman, en duwt Lena zacht voort. - Waar gaan we naar toe vraag Lena. Waar gaan ze naar toe 1 Juist, zo moet Leviticus haar hebben. Straks wilde ze naar huis. Na de voorstelling. Moest hij dan zo een meid zonder iets naar huis brengen, in de avond als het daglicht nog niet geheel weg is als het mooie nog moet komen, want de avondlucht kan «sentimenteel zijn: als hij voor alles feitelijk nog niets had teruggehad. Ze was 'n greetje, ja. Ze was argeloos, en onschuldig dat wees alles uit. Maar toch zat er wel wat in dat kind 1 Hij zou met haar naar 'n dancing gaan. Wel ja. Ze zouden eens draaien. Waarom niet Het is kermis, ze zal er tegen kunnen. Ze zullen een paar drinken, natuurlijk. Dat had ie al eerder met haar kunnen doen, verdikkeme. Dan komt heur andere ik, die in ieder mens woont en die toch niet zo onschuldig is, naar boven. Dan zullen we zien. We zullen, na een danspartijtje, 'n stukje gaan wandelen Dat komt mooi uit, ze houdt wel wat van stilte naar het schijnt. En er zijn mooie wegen rond het dorp. Daar had ge de Oda-wegdat was zowat aan het dorp, en ge had er De beste behandeling is: onder de wol, eens Flink transpireeren en drie maal daags een "AKKERTJE". "AKKERTJES" bevorderen ten zeerste het zweeten, gaan de koorts tegen, ver drijven het ellendige, pijn lijke gevoel en bestrijden de infectiesnelengrondig! "AKKERTJES" zijn om hun snelle, uitstekende wer king beroemd. Vaak na gemaakt, maar nog nooit in werking geëvenaard. Op elk "AKKERTJE" staaft Akker-merk: Uw garantie! tegen pijnen, griep, "nare dagen" IS stuks - 12 stuivers; 2 stuks - 2 stuivers. speldjes verkocht ten bate der kin- dersterftebestrijding. In 1938 werd te Oirlo een Moeder cursus gehouden, in 1939 teMerselo, Oostrum en Ysselsteyn, welke alle, dank zy heb flinke bezoek, geslaagd mogen genoemd worden. Met medewerking van het Groene Kruis werden door verschillende Boerlnnenbonden nog cursussen ge houden. De kraamverpleging onderging tot veler voldoening wijziging. Met 1 Maart komt Mej. H. Poels die meer dere diploma's bezit, in functie, Deze is voor één jaar voorloopig aange steld. Het consultatiebureau voor gees telijke volksgezondheid houdt in het ZlekeDhuis alhier eiken le en 2de Dinsdag zitting, dat thans geleid wordt door Dr. de Vries. Aan het slot van het verslag werd dank gebracht aan allen, die op eenlgerlei wjjze hebben bygedragen in het slagen van het heilzame werk der vereeniging. Hierna kwam het woord aan den penningmeester voor het uitbrengen van het finantieel verslag. Hy ver zocht echter de vergadering, ter voorkoming van dezelfde cfjfers tweemaal te moeten hooren, aan de Commissie van Comptabiliteit het woord te willen geven, waarna de heer H. Jacobs namens deze Com missie het volgende rapport uit bracht Afd. GROENE KRUIS. Batig saldo 1937 Ontvangsten in 1938 Totaal der ontv. in 1938 Uitgaven in 1938 Batig saldo 1938 f 3849.26 f 2859.37' f 6708 63 f 753.40 Afd. T.B.C.-BESTRI JDIN G Nadeelig saldo 1937 Uitgaven in 1938 f 3708.15 f 3482 61 Totaal der Uitg. in 1938 f 7190 76 Ontvangsten in 1938 f 2165.86 Nadeelig saldo 1938 f 5024.90 Afd. KRAAMVERPLEGING. Nadeelig saldo 1937 f 1150.94 Uitgaven in 1938 f 836.05 Totaal der Uitg. in 1938 f 1986.99 Ontvangsten in 1938 f 341 25 Nadeelig saldo 1938 f 1645.74 lekkere donkere bossen, ge had daar zuivere zand om erin te zitten en te liggen, ge had er hei, ge had er dicht heid en dichterlijkheid. Ge moet toch ook nog iets plukken van haar Ze komen voorbij de sociëteitscafé. Er zitten mensen buiten. Even denkt Leviticus om er even met Lena te gaan zitten, maar dan ziet hij opeens daar Arnold zitten, zijn broer, met Hanna. Onder 't lover, met meneer en mevrouw Saaiman. Verroest! Leviticus verduikt zich. Lena merkt iets. Leviti cus pakt als de bliksem z'n sigaretten koker, en laat 'n sigaret vallen, bukt zich, maar gaat meteen door. Vooruit maar. Nee, Lena, laat 't maar lig gen, ik heb er toch al op getrapt, en ik heb er nog. Vooruit maar. Goddank. Nou zullen ze hem niet meer zien. Leviticus, is dit wel mooi van u Waarom doet ge dat?., maar Leviticus jaagt de gedachten met de handen uit zijn hoofd weg als vliegen van zijn gezicht. We gaan ginds eens heen, wees Leviticus. Hoort ge geen mooie muziek. Ge kunt er heerlijk op steppen en draaien. Kunt ge dansen, Lena? Ik blijf ow zo noemen, hoor 1 Ginds - dat was vaag. Ginds, daar hadt ge alles. Lena gaat evvel mee. Leviticus zal trouwens moeten op schieten. We zijn hier in een dorp, en de dansgelegenheid heeft zijn bepaalde uren. Zo en zo laat, en dan is het afgelopen. Dancing! Ze staan er. Ze zien de lichtende letters. Ze horen de heerlijke muziek. Hun trekt iets, ook Lena. Dat moeten we nog van de ker mis hebben, Lena, zegt Leviticus. En nu moet ik ow nog iets zeggen voor dat we binnengaan. Dat is: ik meen het eerlijk met ow. Ge bent een goed meisje voor mij. Gelooft ge me? Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1940 | | pagina 5