TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
AKKERTJES
Mobilisatie
herinneringen.
FEUILLETON.
Deioren waakt
Voor Boeren en
Tuinders
Land- en Tuinbouw
Jaarvergadering van
het Groene Kruis
te Venray.
Zaterdag 3jFebruari 1940
Een en^Zestigste Jaargang'1 No 5
November 1939
Wat hebt ge op zekeren morgen
een. ware paniekstemming onder de
burgera veroorzaakt.
Hier, Hilversum De verloven
zijn ingetrokken... Spanning
Die verlof hebben moeten den
zelfden dag nog zich by hun wapen
onderdeel melden...
De Dultschers staan aan de grens
SpanningSpanningWe zullen
Venray moeten verlaten en achter
de waterlinie moetenWe zullen
gauw moeten vluchten.
Bij ons militairen ging een huive
ring door de ledematen, toen de
kapitein de battery liet aantreden
en met een zeer ernstige trek op
zyn anders zoo goedmoedig gezicht
begon te spreken
Jongens, er heerscht op 't
oogenblik groote spanning aan de
Oostgrens, wat er precies gaande is
weten we niet juist, maar we zijn
bang dat gepoogd zal worden de
Oostgrens te forceeren en een inval
in ons land zou daar het gevolg van
zyn.
Daarom moeten we paraat zyn
Zoodra er alarm geluid wordt, pakt
iedere man zyn bezittingen bij elkaar,
zorgt zoo spoedig mogelyk gereed
te zijn, brengt zijn dekens en koffers
in de daarvoor bestemde vrachtauto,
zoodat we zoo spoedig mogelyk de
stellingen kunnen betrekken
Het was op Vrijdagmiddag, dat
de kapitein deze woorden sprak.
De meeningen liepen nogal uiteen
onder de jongens van de batterij,
toch geloof ik, dat er velen met. een
benauwd hart, dien avond hun leger
stede opzochten, waar nog druk ge
boomd werd of er al dan niet ge
vaar voor een doorbraak in ons land
zou kunnen volgen en hoe de kansen
voor ons land zouden zyn, velen
waren hot er over eens, dat het
onze Oosterburen lang niet glad zou
zitten, als ze het waagden ons land
binnen te rukken. Totdat... plotse
ling... een stem zich verhief, en in
een soort jazz.stijl begon te zingen
van: „Rats, kuch en boonen..."
Uit was het toen met de politiek.
Het was een poos, leve de lolTot
dat de een na de ander ook hier
genoeg van kreeg, onder de dekens
kroop en ging slapen. In hun onder
bewustzijn knaagde toch wel de
gedachteveel kans dat we over een
paar uren en misschien ook wel
eerder er weer uit moeten en dan
zal er van slapen den eersten tijd
niet veel komen.
Dit was het eerste begin van „de
dagen van spanning" bij onze bat
terij.
Zaterdagmorgen 4 uur! Tingeling,
tingelingeling... de alarmbel luidde,..
Direct daarop klonk de krachtige
stem van de wachtcommandant
„Vlug, opstaan... opstaan... alarm...!
De eene soldaat na den anderen
zat met een ruk overeind op zijn
krib, oogenwrijvende en in 't begin
nog slaapdronken, niet precies wetend
wat er aan de hand was. Dat duurde
echter maar een oogenblik en even
later heerschte er een groote be
drijvigheid. Ieder wist wat hjj te
doen had.
Dat de toestand werkelijk ernstig
was, scheen niemand van ons te
beseffen, we verkeerden in de ver
onderstelling dat het niets meer dan
een gewone alarmoefening gold,
want in die rimboe waarin we hier
zitten, werden we van de politiek al
heel weinig gewaar. Daarom werd
er eerst wat gesakkerd, toen wat
lolletjes gemaakt, maar ondertus-
schen pakte ieder zijn heele hebben
en houden bij elkaar en had het in
de daarvoor disponibel gestelde
vrachtwagen geplaatst. Een uur
later stond de heele batterij gereed
om naar de stellingen te vertrekken.
Om 5 uur gaf de commandant het
Roman uit het Venraysche land
door Gerard Lemmeris.
Hij alleen deed het halve werk. En
bekijks dat ie had 1 Ge moest dat ko
lossaal lichaam eens zien, en die pezen,
die als stalen kabels over armen en
benen en lijf lagen, er bolden en bult
ten. En die muskels, die zich oppomp
ten als voetballen. De lange hoge zware
mast, waarop alles moest steunen, die
nam mesjeu Buffalo zo maar mir nichts
dir nichts met een handomdraai op en
zette hem pal recht.
Op de vooravond van de kermis, er
was geen school geweest 1 vroegen do
kinderen om drie centen en gingen
ook de groten voor een dubbeltje
eens het binnenwerk bekijken, kennis
maken met de wilde dieren de negers,
chineezen, roodhuiden, met de artisten
en meteen een plaats bekijken voor
een der kermisdagen.
Ook Buffalo Macisto was te bekij
ken En hy liet een paar voorproefjes
zien. De Lange Frens en Kreel van
Floetsmevrouw, de sterksten van het
dorp, durfden 't met geen menschelijk-
heid aan, wat hij met het grootste ge
mak deed.
Ook Trui, aan den arm van Trees
Timmermans en Han van 't Mupke
waren er stom van.
En dat ventje, dat zwart ventje, dat
al een paar dagen in 't dorp was ge
zien, wie was dat ventje, met dat pien
ter gezichtje Dat gezicht was niet
vreemd, dat was half Venraysch en
een dorpse spraak zat in z'n mond.
sein tot den afmarsch en in een
koude, dikke mist zette de stoet zich
ia beweging op weg naar de stellin
gen „ergens in Nederland".
De seiners en wij, met ons tweeën,
hospitaalsoldaten, maakten ons ge
reed om per fiets te vertrekken.
Voor het echter zoover was hadden
we toch nog de gelegenheid om
enkele flinke sneden kuch en een
beker heete thee naar binnen te
werken.
Ook kreeg elk van ons een cadeau
tje bestaande uit... 12 scherpe patro
nen, enkele van ons laadden hun
wapens er maar direct mee, ik ver
trouwde die „blauwe boonen" niet
erg in myn handkanon en liet ze
maar mooi ingepakt in mijn patroon-
taschje verdwijnen, waar ik ze uit
te voorschyn tooverde, toen de dag
aanbrak dat ik ze kon inleveren.
Tegen zes uur begon onze fiets
tocht naar de stellingen. In 't begin
was 't fel koud, de dikke mist be
lemmerde ieder uitzicht en daar we
de eerste 10 minuten over een smal
fietspaadje moesten, waar aan beide
zyden dikke boomen stonden, was
het niet te verwonderen dat, by het
slechte licht dat onze fietslantaarns
uitstraalden, er af en toe een schui
ver tegen een boom maakte.
Alles verliep echter zonder dat ik,
als hospitaalsoldaat, mijn diensten
behoefde aan te bieden. Er werd
natuurlijk wel wat geketterd, maar
dat schijnt een goed Hollandsch sol
daat nu eenmaal te moeten doen,
dat is als 't ware een onderdeel dat
bij zijn uitrusting behoord. We had
den spoedig de groote weg bereikt
en hier was de mist minder dik,
zoodat we niet zoo bang behoefden
te zijn elkaar in de wielen te rijdeo,
wel was deze weg bezaaid met kuilen
en gaten, zoodat je, als je er het
minst of verdacht waart, een schok
kreeg, die je een halven meter van
je zadel deed opvliegen. Maar een
mensch kan nu eenmaal niet zonder
schokken door het leven gaan.
Na een anderhalf uur fietsen sloe
gen we een zijweg in die ons naar
de hei voerde, nu hadden we spoedig
ons einddoel bereikt. Daar er nog
veel aan de stellingen moest gebeu
ren werd er flink gewerkt tot het
middaguur. Tegen dien tijd had onze
kok gezorgd voor een lekker soepje
en een goede kop koffie, wat men in
dienst tenminste goede koffie noemt.
Dat we het ons lieten smaken, na
een heele morgen in de buitenlucht
gewerkt te hebbeD, behoef ik u
eigenlijk niet te vertellen.
Na een uur rusten werd er weer
verder gegaan met spitten en tim
meren, totdat tegen vijf uur onze
motor-ordonnans in vliegende vaart
het paadje over de hei naar de
commandopost kwam afgeknetterd.
Spoedig daarop werd het sein ge
geven dat we huiswaarts gingen,
dat wil zeggen, terug naar onze
legerplaats.
Jonge, jongeWat was dat een
opluchting. Het was juist of er een
gewicht van je borst rolde, de stem
ming, die heel den dag somber was
geweest, sloeg in een minimum van
tijd om. Er werd druk gelachen en
geschertst bjj het inladen der wagens,
ieder beijverde zich om maar zoo
vlug mogelijk uit die triestige heide
te vertrekken.
Wjj behoefden onze ransels en
koppels maar om te hangen, op de
fiets te stappen en weg waren we.
Binnen 't uur hadden we onze leger
plaats bereikt, dampend van 't
zweet, waar onze soldatenmoeder,
die met haar man de cantine houdt,
een hoeratje aanhief toen zij ons de
poort zag binnenrijden. En wij... wij
waren er nu stellig van overtuigd,
dat, nu we niet in de stellingen
waren gebleven, het niets anders
dan een flinke nachtoefening was
geweest.
En krachtige stemmen zongen
weer van: „Rats, kuch en boonen..."
„Maar...."
Wordt vervolgd.
Hij had zelfs „dag meneer van Dou-
wenaar" gezegd, tegen van Douwenaar
senior en „dag meneer de baron"
tegen heer De Wenne en ook „dag
Petran" tegen Dorrese Petran.
Dat ventje was met die velen mee
gekomen. En het keek ook. Dat was
t'er zeker enne, die vroeger hier moest
gewoond hebben Misschien wel hier
geboren. En nou de kermis eens kwam
houden.
Het is hier wat rustiger, dan daar
achter ons, zei Leviticus. En.wel zoo
goed.
Ja, antwoordde Lena.
Maar ze stond toch wat onwennig
langs hem. Hij had haat al eens aan
gestoten had haar al eens aangeraakt,
had licht tegen haar aangeleund: het
zou wel met opzet zijn gedaan, doch
het leek zonder verdere bedoeling.
Opnieuw raakten ze elkaar, Leviticus
had een opdringen van andere men-
schen achter zich ertoe benut.
Lena ging opnieuw weer iets terug.
Toch vond ze Leviticus een beste man,
ze konden van 'm zeggen wat ze wou
den. En dat ze onwennig was, dat ze
zich wat vreemd gevoelde, och, ze
was immers nog nooit met 'n jongen
uit geweest. Ze had al soms gemeend
dat zij geroepen zou zijn voor het
klooster.
Ze hield niet van die hoempa als
dat hier was. Maar als ge de ware
roeping van u wilt leeren kennen, dan
moet ge u eerst eens flink hebben los
gelaten en een jongeman hebben ge
kend en een kermis hebben meege-
dold. Als ge roeping hebt, zal O L.
Heer wel aan uw hart blijven kloppen,
ge hebt alleen te zorgen dat ge in
deze tijd u niet misdraagt... dat was
zuster overste.
Mooi, mijn kind. Ik zou zeggen,
maak de kermis in alle eer en deugd
maar eens mee I... dat was de ka
VAN EN VOOR EIGEN
BODEM.
Suiker is een zeer belangrijk ar
tikel in de huishouding van tegen
woordig. Het is, zoo men wel weten,
deels afkomstig van het suikerriet,
dat hier niet en van de suiberbiet,
die hier wel verbouwd wordt, terwyl
ook de verdere verwerking in ons
land plaats heeft.
De suikerbietenteelt is een zeer
belangrijke teelt. Niet in de eerste
plaats door de oppervlakte, die met
dit gewas is bezet. Hiermede ge
rekend komt ze met 40 000 Hectaren
pas op de vijfde plaats en moet
deze teelt ver de vlag strijken voor
rogge, die ruim 200 000 H.A. beslaat,
haver, waarmede ruim 130.000 H.A.
is bezaaid of tarwe, die circa 150
duizend H.A. in bezit neemt.
Maar de belangrijkheid van de
suikerbietenteelt is gelegen in de
belangrijke plaats, die zij heeft als
arbeidsobject.
Om nu het laatste maar eens te
nemen. Een goed terzake kundige
heeft eens berekend hoeveel arbeids
loon er zoo ongeveer zit in de ver
schillende producten, die hij ver
bouwt. Hij kwam daarbij tot het
volgende: Tarwe vraagt 94 gulden
arbeidsloon per H.A, [aardappelen
ongeveer 190 gulden, vlas circa 239
gulden en suikerbieten... 290gulden!;
Dat is dus alleen wat de boer voor
arbeidsloon bij het verbouwen van
deze gewassen uitgeeft. De arbeids-
loonen voor verdere bewerking zijn
daar niet in begrepen. Dat zegt heel
wat in de Nederlandsche huishou
ding. En daarnaast, hoeveel zorg en
noeste vlijt, hoeveel kennis en studie
is nu al niet vele tientallen jaren
door de beste Nederlandsehen zaad
telers besteed aan het al maar zui
verder veredelen, aan het al maar
beter nog aanpassen van eensuiker-
bietenvariêteit aan den Nederland-
schen grond, het Nederlandsche kli
maat en de Nederlandsche bedrijfs-
gewoonten.
Zulk zaad van eigen bodem af
komstig, voor eigen bodem geteeld,
moet ook op eigen bodem verbouwd
worden.
Daar zit wat in. Geen chauvinisme,
dat alles looft wat maar nationaal
is. Daar zit echte Nederlandsche zin
io, die wel oog heeft voor wat an
dere presteeren, maar die ook het
Nederlandsche product naar waarde
weet te schatten en het de voorkeur
geeft als het evengoed is en vooral,
als het zekerder succes waarborgt,
zooals hier het geval is.
AGRICOLA.
Tuinboonen en Erwten.
Met deze twee tuingewassen moe
ten we trachten vroeg te zijn. Het
beste middel daartoe is het voor-
kiemen van de zaden en het gebruik
van de vroegste soorten.
Begin Februari maken we een bakje
klaar, desnoods van vier planken met
glas er over. Voor verwarming met
paardenmest of iets dergelijks be
hoeven we niet te zorgen. Op ver
warmde grond gaat het zelfs minder
goed, omdat de plantjes daar te lang
en te zwak worden. Als we ons bakje
klaar hebben en het glas heeft er
een paar dagen opgelegen om de
grond al wat voor te verwarmen,
kunnen we zaaien.
Sommigen leggen de zaden vooraf
gedurende 24 uren in een bakje met
lauw water. Dat bespoedigt de ont
kieming. De zaden worden dicht naast
elkaar uitgestrooid en met 4 d 5
pelaan.
'n Kaarsevlair,, die neerboog en weer
opwipte, als werd er zacht tegen ge
blazen. Een jongeman, een gezin, dat
was toch ook een schoone roeping.
Dat had de pastoor haar extra voor
gehouden. Het gezin, mo jder zijn, gaat
en vermenigvuldigt u.
Wat prakkizeert ge, Lena. Kijk
die klown daar eens. Ze beginnen.
Voor hen, achter hen, rond hen
stond het volk. Vlak voor hen stond.
Vlak voor hen stond dat zwart ventje
De muziek zette vol in. Er kwam
veel volk bij.
De directeur floot en de voorstelling
begon. Ook Leviticus is met Lena
naar binnengegaan. Lena heeft weerom
wat onwennig gedaan. Er is een ge
voel van eenige schaamte over haar
gewaaid, als ze door Truus Verbeek,
die met Johan Saaiman was en door
Rika en Till Louwrense apart gedag
werd gezegd.
Als de muziek had geklonken, als
dan het spektakel was begonnen en de
kluchtenmakerij en kunstenmakerij,
dacht Lena opeens aan Trui en Wies.
Meneer van Douwenaar, wonder
was het, dat ze nog niet een keer hem
bij naam noch bij familienaam had ge
noemd, ze had hem maar steeds laten
praten en vragen en zeggen, en zij had
maar geantwoord.
Zeg, Lena... ik zeg Lena., maar
wat doet gij stijf! Vanavond moet ge
Viet tegen me zeggen. Dat is m'n zeg-
naam. Het ligt aan ow, of het ge lan
ger moogt doen. Ja. Viet, dat is wat
vertrouwelijker, niet? 't Past beter, en
het is toch ook kermis
Nou dan, onze Trui en onze Wies
met Toon en Ben, lieve hemel ik heb
helemaal niet meer aan hen gedacht 1
Nou, lachte Leviticus, zullie mis
schien ook niet meer aan ons, denkt
ge wel Kijk eens, Leentje, ze zijn elk,
uw zusters, met z'n tweeën, ze hebben
de wens van hun hart en de roep van
de kermis gevolgd, wat spreek ik ge
c.M. grcnd bedekt.
Zorg er voor, dat de zaden iets
worden aangedrukt, voordat die
grond opkomt. Humusrijke grond is
bet meest geschikt. Die houdt het
water goed vast. Dan behoeven we
minder te gieten. Het glas mag niet
meer dan 10 c.M. boven den grond
liggen. Als de zaden uitkomen, wordt
lederen dag wat gelucht.
Op zonnige dagen meer dan op
koude. Het is gewenscht, dat het
glas iets schuin ligt, met de laagste
kant naar het Zuiden. Aan deze kant
wordt ook het luchtblokje onder het
glas gelegd.
Rood half Maart kunnen we de
plantjes uitzetten. Die worden niet
een voor een uitgestoken. Precies
zoo, als we dat doen bij het steken
van een graszode. De tuinboonen
worden een. voor een gezet. In de
rü 30 cM. De ryen komen 2 meter
van elkaar.
Tuinboonen moeten klein verplant
worden en minstens even diep als
ze in den bak gestaan hebben. Als
ze 20 cM. hoog zijn. dan aarden we
ze aan, om ze rechtop te houden.
De beste soort is vroege witkiem.
De erwten worden drie aan drie
gezet. In de rij 8 cM. van elkaar.
Men zet een of twee rijen op een
bedje. De bedjes komen 2 M. uit el
kaar. Zet erwten ook diep genoeg
en aardt ze ook op tyd aan.
Over pas geplante erwten spannen
we een draad zwart naaigaren om
de musschen te weren. Erwten
groeien zeer goed op langs kippen-
aas. Zet de palen hiervoor niets
meer dan 2 meter uit elkaar.
Vroege soorten zijn: Haarsteegsche
en Lentedopper. Beiden zijn doppers
De Record is een vroege peulerwt.
By het uitplanten moeten we er
speciaal op letten, dat de plaatjes
afgehard zyn, d.w.z. gewend aan de
buitenlucht. Het afharden geschiedt
als volgt: De eerste dag wordt het
glas alleen overdag van de bak
gelegd. Daarna ook een paar dagen
gedurende den nacht.
Planten, die slecht afgehard zyn.
worden na het uitplanten gewoonlyk
geel.
o
In ons land zijn ruim 250.000
kippen- en eendenhouders. In den
zomer van 1939 waren er ongeveer
30 millioen kippen,
De opbrengst van onzen kippen-
stapel bedraagt een dikke 100 milli
oen gulden per jaar. Voorwaar geen
peulschilletje
Onder Voorzitterschap van Dr. Sala
hield de R. K. Vereeniging het
Groene Kruis op Zondag 28 Jan. j.l.
in het Patronaat hare Jaarverga
dering.
Nadat de Voorzitter de vergadering
met den Christelyken groet geopend
had, sprak hij een woord van wel
kom tot de ter vergadering geko-
menen, doch betreurde de zoo weinig
talrijke opkomst der leden. Het barre
winterweer en de moeilijk begaan
bare wegen zullen daar echter wel
het meest debet aan zijn.
Dat deze vergadering reeds nu ge
houden wordt in tegenstelling met
de gewoonte de jaarvergadering in
Maart of April te houden, vind zyn
oorzaak in het feit, dat er in 1939
geen jaarvergadering gehouden is.
De goede wil was er wel maar tel
kens deed zich de een of andere
moeilykheid voor waarvan de oor
logstoestand in het land sedert
Augustus 1939 niet de minste was.
Intusschen is echter door de Vereeni
ging hare schoone taak voortgezet,
leerd. niet krek als het staat in de
boeken. Ja, ik heb mooie boeken. Wil
ik ow eens een paar lenen, ik heb er
mooie ook voor ow. Nou, uw zusters,
wat zullen ze nog meer willen Ze
hebben hun zin gevonden, niet 1 Is dat
niet goed En, mag ik het ook vragen,
hebt gij uw zin ook gevonden
Kijk daar, daar hebt ge hotten-
totten, wat een gekke trommels en
wat een gekke dans hebben die 1 brak
Lena af
Ik mag ow wel, Lena, zette Levi
ticus door.
Maar even later zei Lena: - ik
was toch maar liever met ze allen
samen gebleven, doch ze 2ei dit nauw
hoorbaar.
Wat zegt ge, Lena?
Och, als het afgelopen is, gaan
we dan naar huis? Ik zal naar huis
moeten, ik..."
En nu onderbrak Leviticus, en wees
naar de circusring en nu krijgen we
de clou, Buffalo Macisto. Daar is ie 1
Dat ventje heeft toch een kras staaltje
met 'm uitgehaald, niet. Zoudt gij
Macisto ook kunnen oplichten Lena
Wat ze met 'm naar binnen rollen 1,'t
lijkt wel een stoomwals...
DEEL III.
DE HARDE LES.
X.
Om negen uur precies begint de
avondvoorstelliifg, de laatste. Allo,
dames en heren.
Kom, zegt Leviticus.
Lena heeft genoten, en toch is ze
wat zonderling te moe. Leviticus van
Douwenaar is gentleman gebleven.
Maar toch moet ze hem nu bedanken
en zeggen, dat het toch genoeg is, dat
het nu ook genoeg moet zijn. Waaraan
heeft ze het verdiend? Nu komt alles
in het overdadige, zo meent ze, en heeft
ze Leviticus langs haar, een partij, die
zooals uit de verslagen blyken zal.
Hierna leest Dr. Vercauteren de
notulen der vorige vergadering voor,
welke onveranderd worden goedge
keurd, waarna het Jaarverslag wordt
uitgebracht, waaraan het volgende
ontleend werd
Onder Gods zege heef t de Vereeni
ging in de afgeloopen 2 jaren haar
heilzaam werk kunnen voortzetten.
Het leden aantal bedroeg op 31 Dec.
1939, 1430, die ongeveer f 2600.con-
tributie betaalden.
In het Bestuur kwam door de be
noeming van den Geestelijken Advi
seur, Kapelaan Linssen door diens
benoeming tot Pastoor te Broek-
huizenvorst eene vacature, welke
vacature nog niet is aangevuld.
Op 17 December 1939 was het 25
jaren geleden dat de Heer Messe-
maekers zijn functie als Penning
meester der Vereeniging aanvaard
heeft. Al die jaren heeft hij zyn bes
te krachten aan de Vereeniging ge
geven en zulks met een lofwaar-
digen ijver en overleg. Er zyn wer
kelijk niet veel jaren geweest, dat
hij over een gevulde kas kon beschik
ken, er moest steeds gewikt en ge
wogen worden en moest hjj in
verband daarmede vaak de mede-
Bestuurderen wyzen op finantieele
moeilijkheden bij het opmaken der
plannen. Moge Gods zege U daarvoor
rijkelijk geworden.
Speciaal wil het Bestuur de Zuivel
fabriek „Venray" danken voor hare
mlide giften, die in een dringende
behoeften voorzagen. Moge andere
dit voorbeeld volgen.
Van Rijk, Provincie en Gemeente
mocht de Vereeniging de gewone
subsidies ontvangen.
In 1938 werd een Bestuurs- en een
algemeenevergadering gehouden. In
1939 werden 2 Bestuursvergaderingen
gehouden.
Uit 't magazijn, dat door aankoop
en vernieuwing op peil werd gehou
den, werden in 1938 te Venray 518
en te Oirlo 90 artikelen uitgeleend.
In 1939 respectievelijk 460 en 120
artikelen.
Iq het personeel kwam geen ver
andering. In 1938 werden in de wijk
verpleging afgelegd 7521 bezoeken
by 364 patiënten. In 1939 7005 be
zoeken bij 390 patiënten.
Voor T.B.C -bestrijding legden onze
Zusters in 1938 850 huisbezoeken af
tegen 706 in 1939.
Op 1 Januari 1939 waren door de
Vereeniging uitgezonden 9 patiënten
in het Sanatorium en 7 patiënten in
het Ziekenhuis, hetgeen zeer vele
onkosten medebrengt. Indien eenigs-
zins mogelijk worden deze bestreden
door dat de Vereeniging 1/3, de
patiënt zelf 1/3 (eventueel de Ge
meente) en Santos 1/3. Hierbij
worden de verschillende standsorga
nisaties opgewekt toch actief deel
te nemen aan de T.B.C.-bestryding,
waarbij zij zóóveel goeds kunnen
doen. De onkosten worden dan ge.
makkelijk gedragen. Momenteel be
taalt het Burgerlijk Armbestuur het
grootste deel en zijn we het Gemeen
tebestuur daar zeer dankbaar voor.
In 1938 en 1939 werden de gewone
Emmabloem-verkoopdagen gehouden.
Iedere Donderdagmiddag hield Dr.
W. Janssen uit Venlo in het Zieken
huis zitting voor het Kinderconsul
tatiebureau, waarbij in 1938 werden
afgelegd 2326 bezoeken en in 1939
2668 bezoeken. In 1938 werd het
Bureau bezocht door 514 kinderen
waarvan 316 van nieuw ingeschre
venen. Hiervan kwamen uit Venray
252 kinderen en 64 uit andere Ge
meenten. In verband met het vesti
gen van een Consultatiebureau te
Vierlingsbeek daalde het aantal
nieuw ingeschrevenen in 1939 tot 296
die op 2 na allen uit Venray kwamen.
In 1938 werden 2843 consulten ver
strekt, in 1939 2287, zoodat het Bureau
niet meer zoo overbelast is.
Er werden in 1938 50 en in 1939
49 zitdagen gehouden.
Ter gelegenheid van de geboorte
van Prinses Beatrix werden te Ven
ray en in de kerkdorpen Oranje-
ze zich immers toch nooit kan dromen.
Dromen, ja misschien wel... doch het
komt hier op de werkelijkheid aan. Als
dan toch haar roeping in de wereld
zou liggen, en zoals de pastoor, en de
kapelaan ook, het zo schoon had ge
zegd in het moeder-zijn, in het gezin,
in de gemeenschap als vrouw... dan
wilde ze toch geen scharreltje hebben
zonder toekomst, niet flirten, zonder
ernst geen omgang hebben met een
jongen, maar dan moesten eerlijk van
af de eerste dag de kaarten open op
tafel worden gelegd. En, wat wist zij
feitelijk nog van de jongens en jonge
mannen af, en van de wereld
Kom, zegt Leviticus. Hij kijkt als
een Mefisto Hij ziet over het volk heen,
want hij is een ferme grote jongeman,
en duwt Lena zacht voort.
- Waar gaan we naar toe vraag
Lena.
Waar gaan ze naar toe 1 Juist, zo
moet Leviticus haar hebben. Straks
wilde ze naar huis. Na de voorstelling.
Moest hij dan zo een meid zonder iets
naar huis brengen, in de avond als
het daglicht nog niet geheel weg is
als het mooie nog moet komen, want
de avondlucht kan «sentimenteel zijn:
als hij voor alles feitelijk nog niets
had teruggehad. Ze was 'n greetje,
ja. Ze was argeloos, en onschuldig
dat wees alles uit. Maar toch zat er
wel wat in dat kind 1 Hij zou met
haar naar 'n dancing gaan. Wel ja.
Ze zouden eens draaien. Waarom niet
Het is kermis, ze zal er tegen kunnen.
Ze zullen een paar drinken, natuurlijk.
Dat had ie al eerder met haar kunnen
doen, verdikkeme. Dan komt heur
andere ik, die in ieder mens woont en
die toch niet zo onschuldig is, naar
boven. Dan zullen we zien. We zullen,
na een danspartijtje, 'n stukje gaan
wandelen Dat komt mooi uit, ze houdt
wel wat van stilte naar het schijnt. En
er zijn mooie wegen rond het dorp.
Daar had ge de Oda-wegdat was
zowat aan het dorp, en ge had er
De beste behandeling is:
onder de wol, eens Flink
transpireeren en drie maal
daags een "AKKERTJE".
"AKKERTJES" bevorderen
ten zeerste het zweeten,
gaan de koorts tegen, ver
drijven het ellendige, pijn
lijke gevoel en bestrijden
de infectiesnelengrondig!
"AKKERTJES" zijn om hun
snelle, uitstekende wer
king beroemd. Vaak na
gemaakt, maar nog nooit
in werking geëvenaard.
Op elk "AKKERTJE" staaft
Akker-merk: Uw garantie!
tegen pijnen, griep, "nare dagen"
IS stuks - 12 stuivers; 2 stuks - 2 stuivers.
speldjes verkocht ten bate der kin-
dersterftebestrijding.
In 1938 werd te Oirlo een Moeder
cursus gehouden, in 1939 teMerselo,
Oostrum en Ysselsteyn, welke alle,
dank zy heb flinke bezoek, geslaagd
mogen genoemd worden.
Met medewerking van het Groene
Kruis werden door verschillende
Boerlnnenbonden nog cursussen ge
houden.
De kraamverpleging onderging tot
veler voldoening wijziging. Met 1
Maart komt Mej. H. Poels die meer
dere diploma's bezit, in functie, Deze
is voor één jaar voorloopig aange
steld.
Het consultatiebureau voor gees
telijke volksgezondheid houdt in het
ZlekeDhuis alhier eiken le en 2de
Dinsdag zitting, dat thans geleid
wordt door Dr. de Vries.
Aan het slot van het verslag werd
dank gebracht aan allen, die op
eenlgerlei wjjze hebben bygedragen
in het slagen van het heilzame werk
der vereeniging.
Hierna kwam het woord aan den
penningmeester voor het uitbrengen
van het finantieel verslag. Hy ver
zocht echter de vergadering, ter
voorkoming van dezelfde cfjfers
tweemaal te moeten hooren, aan
de Commissie van Comptabiliteit het
woord te willen geven, waarna de
heer H. Jacobs namens deze Com
missie het volgende rapport uit
bracht
Afd. GROENE KRUIS.
Batig saldo 1937
Ontvangsten in 1938
Totaal der ontv. in 1938
Uitgaven in 1938
Batig saldo 1938
f 3849.26
f 2859.37'
f 6708 63
f 753.40
Afd. T.B.C.-BESTRI JDIN G
Nadeelig saldo 1937
Uitgaven in 1938
f 3708.15
f 3482 61
Totaal der Uitg. in 1938 f 7190 76
Ontvangsten in 1938 f 2165.86
Nadeelig saldo 1938 f 5024.90
Afd. KRAAMVERPLEGING.
Nadeelig saldo 1937 f 1150.94
Uitgaven in 1938 f 836.05
Totaal der Uitg. in 1938 f 1986.99
Ontvangsten in 1938 f 341 25
Nadeelig saldo 1938 f 1645.74
lekkere donkere bossen, ge had daar
zuivere zand om erin te zitten en te
liggen, ge had er hei, ge had er dicht
heid en dichterlijkheid. Ge moet toch
ook nog iets plukken van haar
Ze komen voorbij de sociëteitscafé.
Er zitten mensen buiten. Even denkt
Leviticus om er even met Lena te
gaan zitten, maar dan ziet hij opeens
daar Arnold zitten, zijn broer, met
Hanna. Onder 't lover, met meneer en
mevrouw Saaiman. Verroest! Leviticus
verduikt zich. Lena merkt iets. Leviti
cus pakt als de bliksem z'n sigaretten
koker, en laat 'n sigaret vallen, bukt
zich, maar gaat meteen door. Vooruit
maar. Nee, Lena, laat 't maar lig
gen, ik heb er toch al op getrapt, en
ik heb er nog. Vooruit maar. Goddank.
Nou zullen ze hem niet meer zien.
Leviticus, is dit wel mooi van u
Waarom doet ge dat?., maar Leviticus
jaagt de gedachten met de handen uit
zijn hoofd weg als vliegen van zijn
gezicht.
We gaan ginds eens heen, wees
Leviticus. Hoort ge geen mooie
muziek. Ge kunt er heerlijk op steppen
en draaien. Kunt ge dansen, Lena?
Ik blijf ow zo noemen, hoor 1
Ginds - dat was vaag. Ginds, daar
hadt ge alles. Lena gaat evvel mee.
Leviticus zal trouwens moeten op
schieten. We zijn hier in een dorp, en
de dansgelegenheid heeft zijn bepaalde
uren. Zo en zo laat, en dan is het
afgelopen.
Dancing!
Ze staan er. Ze zien de lichtende
letters. Ze horen de heerlijke muziek.
Hun trekt iets, ook Lena.
Dat moeten we nog van de ker
mis hebben, Lena, zegt Leviticus. En
nu moet ik ow nog iets zeggen voor
dat we binnengaan. Dat is: ik meen
het eerlijk met ow. Ge bent een goed
meisje voor mij. Gelooft ge me?
Wordt vervolgd.