TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
AKKERTJES
Ontmoetingen met
de Sovjettroepen.
FEUILLETON.
Deloren waakl
Krakelingen.
Het nieuwe
belastingbiljet.
Voor Boeren en
Tuinders
Zaterdag 13 Januari"1940
Een en Zestigste Jaargang No 2
Russische soldaten, die nog
nooit boter of worst
hadden gezien.
Ergens in Amsterdam is dezer
dagen een gezelschap van vier
Poolsche Jesuieten aangekomen
na een maandenlangen tocht vol
ontberingen en gevaren welke op
9 Sept. j.l. iis begonnen en die
nog niet ten einde is, want de
paters blijven niet in Nederland,
doch hopen binnenkort weer te
vertrekken naar Engeland.
Twee hunner zijn reeds ver
trokken naar Dublin, waar zij
voorloopig in het Jesuietenkloos-
ter aldaar gehuisvest zullen wor
den.
Met de beide anderen heeft de
Maasbode een onderhoud gehad,
waarin zij het een en ander
hebben verteld over hun weder
varen van de laatste maanden.
De beide paters, wier namen
wij, om voor de hand liggende
redenen niet zullen noemen, be
vonden zich bij het uitbreken
van den oorlog in het Jesuiten-
college van Lublin.
Reeds den eersten September
verschenen boven deze stad, die
in normale omstandigheden, twee
honderdduizend inwoners telt,
maar die in de eerste week van
September haar inwonertal plot
seling, dank zij de enorme toe-
strooming van vluchtelingen, zag
stijgen tot een millioen, Duitsche
vliegtuigen, die het voorzien had
den op de groote vliegtuigen-
fabriek ter plaatse en op een
militaire bakkerij.
Zij lieten de eerste bommen
op de stad vallen, die aanvan
kelijk geen groote schade aan
richtten, doch die wel aan tien
tallen menschen het leven hebben
gekost. Het feit, dat deze bom
bardementen zooveel slachtoffers
onder de burgerbevolkinghebben
gemaakt, wordt verklaard uit het
feit, dat de menschen in de ver
onderstelling verkeerden, dat zij
met Poolsche vliegtuigen hadden
te maken. De aanvallende vlieg
tuigen waren namelijk met de
Poolsche kleuren beschilderd.
De volgende dagen herhaalden
zich deze luchtaanvallen, gewoon
lijk 's morgens om 8 uur. daarna
omstreeks 11 uur, en tenslotte
bij zonsondergang.
Op 9 September werd ook des
avonds om 9 uur een luchtaanval
op de stad ondernomen door 46
Duitsche vliegtuigen, die de stad
fel met bommen bestookten en
tal van groote gebouwen ver
woestten.
De beide paters hadden een
uur tevoren de stad verlaten en
zich te voet op weg begeven
naar de stad Pinsk in de pro
vincie Polesië, waar de paters
Jesuieten een ander klooster be
zitten.
Dit doel zouden zij echter
Roman uil het Venraysche land
door Gerard Lemmens.
5.
Wat do mensen hier op dit gat
wel allemaal van mij willen bazelen,
kan me geen lor schelen dat is wat
plat gezegd, maar ik meen het.
Daarmee redt ge uw figuur niet,
dat ge hier slaat.
Bovendien, vader, wat is er van
An Timmermans te zeggen Ze is een
best meisje. Ik heb er eens na geke
ken, ja, daar zal 't op uit draaien wat
u mij wilt zeggen, afijn, wat doet het
er toe, ze is daarom hier verdwenen
met een goed getuigschrift en een
maand extra loon. Maar overigens, ik
heb er maling aan. Aan haar ook, als
u dat wilt weten.
Dat zegtge tegen mij, Viet.
Maar waarom laat ge haar dan boeken
lezen, als „De mooie Cubaanse", als
„Parijs aan de haal" en dat soort. Zijn
dat boeken voor een meisje van het
dorp hier Het zijn zelfs geen boeken
voor u of mij. Voor niemand.
Leviticus zei niets. Ja, inderdaad, dat
was gebeurd. Die had ze van hem ge
had nadat ze hier weg was gegaan
toen hij terugkwam en haar op de
man af gevraagd had, waarom ze plots
uit de dienst weg ging. Ze hadden
mekaar, in verduiking, nog wel eens
gezien, een halve maannacht gewan
deld, ja, wat ai... nog 'n paar boeken
gegeven ook, ze las zo graaf; wereldse
boeken, zei ze altijd, waar de echte
wereld in door kwam, van de grote
stad, van andere mensen en jonkvolk.
nooit bereiken, omdat de Rus
sische troepen, reeds lang voordat
de paters het doel van hun reis
hadden kunnen bereiken, de stad
hadden bezet.
Tijdens het bombardement van
9 Sept. bevonden de vluchtelin
gen zich op een aardappelveld
in de nabijheid der stad, waar
zij zich zoo lang schuil hielden
tot het gevaar was geweken.
Te voet vervolgden zij daarop
met de weinige bagage, die zij
hadden meegenomen en slechts
het allernoodzakelijkste voor hun
levensonderhoud bevatte, hun
tocht door het door den oorlog
geteisterde Poolsche land, waar
de wegen vol waren met vluch
telingen, die eveneens een heen
komen zochten naar een veiliger
streek.
Op 170 kilometer afstand van
Lublin, ir. het plaatsje Kowel
vernamen de vluchtelingen, dat
de Russen Polen waren binnen
gerukt en de stad Pinsk hadden
bezet.
Noodgedwongen sloegen de
paters daarom een andere rich
ting in en richtten hun schreden
hur. schreden naar Brest-Litowsk
dat op driehonderd kilometer
afstand gelegen is van Kowel.
Zij hadden met het oog op een
mogelijke ontmoeting met de
Russische troepen, hun geestelijk
gewaad afgelegd en zich in ci
viel gestoken.
Zij konden zich aansluiten bij
een familie, die eveneens op de
vlucht was geslagen. Op vijftig
kilometer van Brest-Litowsk ont
moetten zij voor de eerste maal
een Russische tank-patrouille, die
hen echter, evenals de vele dui
zenden andere vluchtelingen, van
wie er sommigen reeds ruim een
maand onder weg waren, onge
moeid liet.
In Brest-Litowski vonden de
paters gedurende twee dagen een
onderkomen bij een katholieke
familie. Er heerschte een betrek
kelijke rust in de stad. Alleen
was er schaarschte aan levens
middelen en de menschen moes
ten 's nachts om drie uur opstaan
wilden zij kans hebben, een por
tie zwart brood te bemachtigen.
De Russische troepen gedroe
gen zich de eerste dagen zeer
correct tegenover de Polen, blijk
baar hadden zij daartoe van
hoogerhand het consigne gekre
gen. Na een week echter begon
nen de terechtstellingen van
Poolsche militairen, politiebe
ambten en ook wel geestelijken.
De kerken bleven evenwel nog
geopend.
Met den trein vervolgden de
paters hun zwaren en vermoeien-
den tocht naar de grens.
Zij bereikten op één dag het
dorp Baranowizze bij de Russis-
sche grens en kwamen den vol
genden dag in Wilna aan.
Ook deze stad was intusschen
reeds door de Russische troepen
bezet. Die Russen maakten over
het algemeen een meer dan
armzaligen- indruk.
Teekenend voor de uitrusting
van het Roode leger is bijvoor-
Maar nou had hij toch niks meer met
haar uit te staan. Trouwens, dat ging
hem gemakkelijk. Hij zetle een streep,
enaf. Doodgewoon af. Kort en bon
dig af Zonder respijt en benijt.
Hoor eens, vader, ik zal het u
ronduit zeggen, ik heb haar inderdaad
een paar boeken gegeven, ze was die
aan 't lezen toen ze hier was, en, nou
ja, ik heb ze haar gegeven dan kon ze
die uit lezen. Die boeken interesseren
me in zoverre nog, dat ik ze niet eens
heb teruggevraagd. En. dat zeg ik u
ook, voor zoverre interesseert mij die
An Timmermans op het ogenblik ook
nog. Dat is alles wat ik hierop kan
zeggen, ik heb me wat met haar, nou
ja... geflirt mag het niet heten, geamu
seerd, nou ja, ook nog niet presies.
Ik wil maar zeggen, Viet, dat ik
dat uzelf en ons neerhalend en immers
geheel doelloos gescharrel, en het is
nog niet eens gescharrel, niet kan heb
ben op ons dorp. Doelloos,, overbodig
ook. Ik wii dan niet spreken van wat
misschien enkel uw bedoelingen ermee
zullen zijn. Ge bent niet zo als Arnoid,
dat weet ik. Zoek als ge dat wilt een
vrouw, ja, maar een die bij u en bij
ons past.
Ho la la, vader, en Leviticus blies
de sigarettenrook vér van zich weg.
Nou dan, en als ge dat niet wilt,
dan weet ge dat er andere manieren
zijn om u te amuseren.
Er is niks in kontrarie gebeurd,
vader. Maakt u zich heus maar niet
ongerust.
- Kan zijn. Maar dat mag ik u zeg-
genelke eerlijke bedoeling wil ik
respecteren. En ge moet uzelf blijven,
in en met alles. Ook in uw omgang
op ons dorp. Die van Timmermans is
geen gezelschap voor u j en een dag-
kapotmakerij mag het niet zijn. Afijn,
laat ik over dat zwijgen, nu ge zelf
zegt, dat dit kapittel voor u afgeloopen
is Maar., ik hou u in alle ernst voor,
vraag u: hebt ge iutussen weer
beeld, dat van een groep sol
daten van dertig man, er slechts
twee waren, die dezelfde uniform
droegen.
Allen zonder uitzondering droe
gen hun geweren aan touwen op
den rug. Alléén de aanvoerders
zaten goed in de kleeren. De
soldaten waren even slecht ge
kleed als gevoed.
Voor vele soldaten was de
Poolsche veldtocht een openba
ring. Zij zagen daarbij namelijk
voor de eerste maal van hun
leven boter en vroegen verbaasd
wat dat wel was. Een worst
hadden zij evenmin ooit tevoren
gezien.
Uit de gesprekken van deze
soldaten met de bevolking bleek
trouwens, dat er onder de Rus
sische manschappen groote onte
vredenheid heerschte en dat de
menschen langzamerhand begon
nen te begrijpen, dat zij twintig
jaar lang door hun machthebbers
misleid waren geworden.
Een officier van het roode
leger, die van dit inzicht in een
restaurant blijk gaf en er open
lijk voor uitkwam, dat de ster
op zijn helm hem in twintig jaar
nooit eenig geluk had gebracht,
werd op de plaats zelf door een
spion neergeschoten.
Het wemelde in Wilna trou
wens van de spionnen en het
was den inwoners niet geraden
zich misprijzend over de Russen
uit te laten, want degene, die
zulks deed, verdween spoedig
spoorloos van het tooneel.
De Russische soldaten bedel
den langs de huizen der burgers
om wat eten. Ook vroegen zij
meermalen om burgerkleeding
en, zoodra zij die in handen
hadden, deserteerden zij.
In Wilna werd nog een ander
staaltje van de ontberingen der
Russen verteld.
Een bolsjewistische vrouw, die
met het leger was meegekomen,
:ag in Wilna voor de eerste
maal een nachthemd. Zij vond
het zulk een fraai kleedingstuk,
waarvan het gebruik haar overi
gens niet heel duidelijk bleek te
zijn, dat zij zich in nachthemd
naar den schouwburg begaf.
Achttien dagen, van 1 tot en
met 17 October bleven de paters
in Wilna. Daarna begaven ze zich
wederom op weg. Zij vonden een
gids, die hen door wouden en
moerassen over de Lithausche
grens voerden, waar de paters
tot hun vreugde talrijke landge-
nooten aantroffen.
Het bleek, dat bijna iedereen
in Litauen en zelfs in de hoofd
stad Kaunas Poolsch sprak en
verstond.
In het college der Jesuieten
te Kaunes vonden de vluchtelin
gen tijdelijk onderdak. Twee
maanden wachtten zij er op de
visa, die hen in staat zouden
stellen, veiliger oorden te be
zoeken.
Merkwaardig was, volgens de
paters, de reactie der Poolsche
grensprovincies op de komst der
Russische troepen.
De bevolking van deze pro-
niet een ander komsa hier op 't dorp
op het oog? Leviticus, dat wil ik niet
hebben. Niet om uzelf, niet om Arnold
en Hanna, niet om uw zusters, niet
om mij, en om de eerlijkheid.
Leviticus keek vader even scherp
aan. Hij antwoordde niet. Bedoelde
vader die Magdalena Lieven Nee,
dat kon toch nog niet
Kijk eens, Viet, jongen. Maak
geen schandaal in het dorp, verwek
geen opspraak, doe zulke dingen niet
en nooit, en zeker niet hier. Leef vol
gens je stand, en let op onze reputa
tie. Denk aan de lessen en het voor
houden van ons, van moeder, en denk
ook eens na wat u allemaal al werd
voorgehouden toen ge nog jonger waart
Dat hebt ge nu nodig. Nee, ge bent
niet zo als Arnold. Ik heb ook al eens
met Marie José gesproken, doch haar
karakter is goed, heus.
Dus... ik ben zo'n beetje 'n, nou
ja.het zwarte schaap.
Ik zeg niks over u, wat ge zoudt
zijn. Ik wil niets daaromtrent van u
horen. Afijn, maar wat ik dan toch
wilde zeggen, dat ishier bent ge op
ons dorp, handel en wandel ernaar.
Hier moet ge weten, wat ge te doen
hebt. Knoop geen relatie aan met het
vrouwvolk hier van het dorp, waarmee
ge noch nooit... afijn, ge weet wel.
Allee, drink nog maat eens uit. Dan is
de fles leeg.
Leviticus dronk het glas leeg, en
pufte het sigarettestompje uit in de
asbak.
Dat zal ik u zeggen, vader. Maar
ik wou toch dj kermis eens opgaan,
straks.
Als het anders niks is. Allee dan
Ze zaten nog een poosje.
Dan ging Leviticus zich aankleden.
Hij palmde met z'n hand over z'n met
crème ingesmeerde wangen, vingerde
over het vinnig snee-snorretje, haalde
'n tikje haar weg van z'n wenkbrauwen,
voelde de krul in z'n haar na. Zo. Dan
vincies bestaat uit z.g. wit-Rus-
sen, die zich stamverwant met
het Russische volk gevoelen en
trouwens ook tot de Grieksch
katholieke kerk behooren. Boven
dien bevonden zich in die streken,
evenals trouwens in de groote
steden, veel communisten, die
de Russische bevrijders met vol
doening begroetten. Na twee
weken waren deze communisten
echter volkomen van hun com
munistische denkbeelden en sym
pathieën bekeerd. De harde en
bittere practijk van het commu
nisme, dat wel onteigent, doch
niets teruggeeft, had hen volko
men ontgoocheld.
Na twee maanden in Kaunas
gewacht te hebben ontvingen de
paters eindelijk het door hen be
geerde visum.
Het bleek echter verre van ge
makkelijk ae reis te vervolgen
De eenige verbinding met het
buitenland bestond uit een twee
maal per weekschen vliegdienst
op Stockholm. Deze bleek echter
reeds tot April te zijn volgeboekt
met vluchtelingen. Met veel moei
te gelukte het een groep van
20 vluchtelingen een extra vlieg
tuig te charteren, dat hen den
dertigsten December naar Stock
holm vervoerde. Via Malmö en
Kopenhagen zetten de paters ten
slotte de reis naar Amsterdam
voort, waar zij den vierden Ja
nuari arriveerden in gezelschap
van twee andere paters, die even
eens uit Polen waren gevlucht,
en die zij in Kaunas hadden ont
moet.
BRUINE BOONEN VOOR
'N ZIEKE.
Voor hij ze krijgt, kan hij
hersteld of... overleden zijn 1
Zooala bekend is hesft de Minister
van Economische Zaken thans ver
boden het vervoeren en afleveren
van bruine boonen, witte boonen,
capucijners en grauwe erwten aan
den uiteindelijken verbruiker, dus
aan den consument.
Er is echter een regeling getroffen,
dat zekere categorieën van verbrui
kers zich deze producten zullen kun
nen verschaffen.
En dan heeft de Minister er op
de eerste plaats voor gezorgd, dat
bruine boonen kunnen worden ver
strekt ten behoeve van zieken en
daarmede gelgkgestelden. Het zal
wel niet veel voorkomen, dat zieken
bruine boonen moeten eten. Acht de
behandelende geneesheer voor een
patiënt bruine boonen noodig,
dan geeft hjj daartoe een attest af.
Met dit attest kan men naar het
distributiebureau gaan, dat dan een
verklaring medegeeft, welke onder
teekend moet worden door den con
troleerend geneesheer. De kosten
van deze verklaringen zjjn voor
rekening van den patiënt, als deze
tenminste niet onvermogend is.
Is hij onvermogend, wat uit een
bewijs van onvermogen, afgegeven
door den burgemeester zijner woon
plaats, moet blijken, dan heeft hij
jeen verklaring van den controlee
rend geneeskundige noodig, doch is
verklaring van den huisdochter
voldoende.
Is men dan (eindelijkin het be
zit van de noodige doktersverklaring
waste hij zich de handen. En keek eens
wat hij wel zou aandoende das, de
speld, de schoenen.
Hij had op Lena 'r maagdenjurk ge
trapt.
Die was voorzeker smerig geworden.
Misschien was ze wel gescheurd.
Dat was zijn botte schuld geweest.
Bot?
Ja zeker.
Bot, zonder er erg in te hebben. Dat
wel. Maar, verdraaiddaarmee had
hij zich toch nog een fraai aankno
pingspunt verschaft. Gosjemikke ja.
Men kon hem, allemaal en vader in
cluis, wel vertellen dat hij ernst moest
betrachten, en dat hij hier zijn de van
Douwenaar-reputatie hoog had te hou
den hield ie dat dan niet dat
(en) dan gaat men weer naar het
distributiekantoor, waar men dan
de door de(n) dokter (doktoren)
voorgeschreven bon(s) van... l pond
bruine boonen kan bekomen voor
den tijd van hoogstens een maand.
Men heeft dan nog maar bons.
Daarmede gaat de patiënt (aldus
de Minister) naar den detaillist
Heeft deze bruine boonen in voor
raad dan kan hij daar zijn boontjes,
naar gelang het aantal bons dat de
patiënt bij zich heeft, koopen,
Heeft de detaillist geen bruine boo
nen in voorraad, dan kan de detail
list de bon(s) toch innemen en
daarmede eerst naar zijn grossier
gaan. Hij krijgt dan het geleidebiljet
van den bon van den grossier terug
en de detaillist kan met deze geleide-
bon zjjn bruine boonen aan den
patiënt bezorgen.
Heeft de grossier geen bruine
boonen, dan moet hij zich wenden
tot den Akkerbouwcentrale te 's Gra-
venhage, die hem een voorschot van
10 K G. zal doen toekomen. De gros
sier kan dan den winkelier gerieven
en deze op z'jr. beurt den patiënt
(als deze ze tenminste dan nog
noodig heeft of intusschen niet ten
gevolge van het ontberen der bruine
boonen overleden is
Gemobiliseerdeo en de fiscus
In de laatste weken zjjn tal van
Nederlanders verrast met een nieuw-
model Inkomstenbelastingbiljet. Het
is van klein formaat, doch het is
een „verraderlijk" ding, dat men
extra-aanslag in de Gemeentefonds
belasting noemt. Er komt slechts
één bedrag op voor, dat de som is
van de extra 15 opcenten op de
hoofdsom der Gemeentefondsbelas
ting en die alleen voor het belasting
jaar 19391940 zullen gelden.
Voor 19401941, dat per 1 Mei
aanstaande ingaat, kunnen wij ons
voorbereiden op een extra-heffing
van 50 opcenten op de hoofdsom,
méér genoemd.
De zuivere inkomsten van ongeveer
800 tot 950 gulden zijn van deze
extra-belasting uitgesloten, zoodat
hen de „verrassing" voorbij gaat.
Het is te begrijpen, dat de enorme
kosten, die de mobilisatie opeischt,
tot bizondere regeeringsmaatregelen
moet leiden, doch bij velen in den
lande zal het belastingbiljet 1940
1941, zéér onaangename gevoelens
verwekken.
In de eerste plaats heeft bij de
wet van 1938 per 1 April '38
reeds een verhooging met 10 opcen
ten op de Hoofdsom der Rrjks-Ink.
Belasting plaats gevonden, hetgeen
wel niemand die een „behoorlijken"
aanslag krijgt ontgaan zal zijn.
De druk zal voor zéér velen^waar,
wellicht veel te zwaar zijn, als daar
bij in acht genomen wordt de prijs
stijging van onze levensbenoodigd-
heden, maar indien deze zorgen en
moeilijkheden de eenigen zijn die de
wereld-brand ons Nederlandsche volk
in zijn algemeenheid aandoet, dan
mogen wij ons nog gelukkig prijzen.
Ons rest nog een tweetal vragen
te beantwoorden van gemobiliseerde
belastingplichtigen, die meenen, dat
zij na hun inlijving niet meer belas
tingplichtig zijn.
Wij onderscheiden voor hen twee
soorten van belastingen: Inkomsten
en Personeele belasting
Volgens art. 95 der wet op de Ink.
belasting kunnen zijn per bezwaar
schrift om vermindering verzoeken
bij den Inspecteur van wien hun
biljet uitging, indien hun inkomsten
beneden het drievierde gedaald zijn
van het inkomstenbedrag, waarnaar
zij zjjn aangeslagen. Art 95 veronder
stelt hierbij staking van beroep of
bedrijf.
Het militaire beroep of functie
bevat evenwel ook een bron van
meesleuren, om de kermisgekkigheid
maar, dan kan ow dat gebeuren. Het
kleed is naar de maan, 't is sunt Wat
nog kan doen, is, er een schattig
kleedje uit maken voor ons Fieke,
Fieke van zus Nella.
Truida schudde berustend, er is toch
niks meer aan te doen. Dat is al
weer geweest. Ik had het straks niet
zo gezien, maar nu ik het kleed in m'n
handen heb, nou, afijn. Maar toch moet
nog zeggenhet is een prul van
een kerel, die u zoo maar laat lopen,
die doet of ie kiespijn heeft, die maar
krek doet of ie van de brave familie
zich verder niks van aan
trekt. Afijn
En als ge dan toch geen kermis
houdt, dat zegt ge immers zelf, voegde
Lena bovendien ook nog nonnetje wilde Lowies eraan toe, dan hebt ge de scha
worden... kom I dan zou een verovering
zoveel te snediger zijn. Kom, hij vond
het kind werkelijk een damelaat 'm
die Magdalena-bijgedachte van zich
afzetten. Hij had er niks mee voor,
niks nog van wat men minder mooi
placht te heten Dan moeten er twee
maal één wil ertoe zijn, niet? Leek
Lena niet een aardig en een goed
meisje
Hij zou, wel ja, naar de Lievens toe
stappen, het geval met de jurk ophalen,
en er de gentleman spelen.
En zien.
Ja.
VU.
Gottegot, verzuchtte Truida diep,
Lowies verzuchtte mee, de hele
jurk is bedorven. Dat laat zich niet
meer maken. Er is erop getrapt, het
vuil is door en door, het weefsel is
vernielden dan die scheur nog. -
Hoe komt ge erbij?
Ja, zuchtte Lena, hoe komt ge
erbij 1 Als ze u vastpakken, onverwacht,
dat gelooft ge toch en ge hebt zo
een kleed aan, en als ze ow willen
gedekt. Gelukkig, dat ik geen kleed
kapot heb, en gelukkig ook, dat ik
wel kermiszin heb. Ze zullen mij niet
op m'n kleed trappen-
Lena zei maar niets. Begin maar
tegen zus Trui en Lowies. Kon zij er
wat aan doen Wat spraken ze van
een prul van een kerel 1 Die van Dou-
wenaar. Leviticus. Een schone jonge
ling, vond ze. Ze haalde hem in 'r ge
dachten. Rijzig is ie, kijkt wel wat
scherp uit z'n ogen voorkomend is
ie, want hij stond er zelf straks even
perpleks van dat 't gebeurdeen te
wedden is het, of ie zelf wel gezien
heeft wat ie verschandalizeerde aan
haar kleed. Maar er is standenverschil.
Hij is er zo ene. met wien ge wel eens
zoudt willen praten en wat wandelen
maar er is reputatie voor haar, en voor
hemhet is allemaal heel mooi als ge
dat met een enthousiaste eerlijkheid
beziet, maar hoe gauw wordt 'n mens
niet egoïstisch I het kan toch nooit iets
worden tussen haar en hem. Ei, LenaEen
wat denkt ge daar allemaal Ze heeft boog.
kunt U het best tegengaan
met 'n "AKKERTJE", want
AKKERTJES verwijderen
uit het lichaam de stoffen,
diede aandoening veroor
zaken. De pijn valt weg
"AKKERTJES" oefenen bo
vendien een stimuleeren-
de werking uit zoowel op
gevoels- als bewegings
zenuwen. Verdrijven snel
de pijnen en doen U zich
direct prettiger gevoelen.
Eischt evenwel nadrukke-
lijk "AKKERTJES" kenbaar
I aan het AKKER-merk: Uw
garantie voor snelle goede
werking! Onschadelijk.
tegen griep, hoofdpijn, koorts, kou
13 «tuks - 12 stuivers2 stuks - 2 stuivers
inkomsten, die voor de gemobillseer-
den beschouwd wordt indien wij
goed ingelicht zjjn als de opbrengst
van op zich zelf staande werkzaam
heden.
Met deze bron heeft de bekende
datum van 1 Mei niets te maken.
Ten aanzien van deze opbrengst
geldt eenvoudig hetgeen in het afge
loopen jaar genoten of verloren
werd.
Het wil ons derhalve voorkomen,
dat de Inspecteur zich op het stand-
punt kan stellenEr is volgens
art. 95 in verband met dienst
plicht meer dan 1/4 vermindering
van het normale inkomen, op grond
waarvan hp den aanslag kan her
zien, terwjjl hij, bij de vaststelling
van den aanslag over het nieuwe
belastingjaar, na kan gaan wat in
het afgeloopen jaar de militaire
functie, als op zich zelfstaande werk
zaamheden, heeft opgebracht.
Indien geen regeerings ofministe-
rieele voorschriften in verband met
deze kwestie uniformiteit brengen,
zal men zich op vreemde beslissingen
kunnen voorbereiden.
Wat de Personeele Belasting aan
gaat is de zaak eenvoudiger Zoo
lang men een woning met meubilair
ter zijner beschikking heeft, moet
men daarvoor Personeele Belasting
betalen, tenzjj de woning minder
dan 10 dagen per jaar bewoond werd
door het gezin of gezinsleden van
den huurder.
Boter en margarine.
Er wordt reeds jaren lang een
bittere strijd gevoerd tusschen boter
en margarine. Een strjjd die feitelijk
geboren is uit de groote populariteit,
die de boter genoot en nog geniet
het feit, dat velen den indertijd
vrjj hoogen prijs niet konden betalen.
Toen werd naar een surrogaat ge
zocht en men vond deze in de mar
garine.
Wij herinneren ons nog wel de
opkomst van deze margarine en de
afkeer, die velen ervan hadden en
nog wel hebben Maar door de
En er kwamen kloostertinnen. En zt
zag zusters wandelen ln een stille en
stemmige tuin. Ze zag kaarsen bran
den. Ze voelde een wind, dat is de
adem van Jezus, die tegen de kaarse-
vlammen blies. Ze zag een vlam voor
al. En die vlam waggelde.
Het kermisrumoer klonk door tot
hier.
Trui en Lowies gingen zich klaar
maken. De anderen waren 't Kris was
al naar z'n meisje.
Moest zij thuis blijven
Thuis blijven eensdeeis om zoge
naamd de scha van het kleed eruit te
slaan.
Thuis blijven ja ook, omdat er
een kloostergedachte in haar gevaren
was
Thuis blijven
En met wie gingen Trui en Wies?
Ze hadden nog gene. Ze zouden wel
samen gaan Wel, kon zij dan niet
meegaan, O, niet voor de hele namid
dag en avond. Maar om zo de hele
dag voort in huis te blijven zitten, nee,
dat was dan toch ook niks. Of zou ze,
ver van het kermisdolle, eens naar de
kapel van Onze Lieve Vrouw wandelen,
en er bidden. Er biddenze wist niet,
wat ze nu te besluiten had Er spookte
een jongeman doorheen, en het is
weer een buigende kaarsevlam dat ze
ziet de adem van het Jezuskind.
Er werd gebeld.
Lena wilde gaan zien.
Maar Truida kwam, gekleed en wel,
van de trappen, en liep meteen door
naar de voordeur. Ze opende.
Meneer van Douwenaar, sprak ze
verbaasd.
Mag ik binnenkomen, juffrouw.
Ja, zooals u zegt, ik ben Leviticus van
Douwenaar.
Lena schrok.
Leviticus.
Het hossen. Heur kleed. Er waaide
een maagdepalm voor heur verbeelding,
jongeman. Een kaarsevlam, die
Een kloostertinne. De kermis-
zich zelve betrapt. Daar katedraaldedrukte. De bedevaartskapel van Ónze
plots een kerk voer haar, die de figuur Lieve Vrouw,
van Leviticus van Douwenaar wegYlakte. Wordt vervolgd