Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Alleen Boter
is boter
„VENRAY"
boter
Moed en
bravour
Buitenland.
Stand der bevolking te Venray
op 31 December 1939.
Binnenland.
DAM PO
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 13 Januari 1940
Een en Zestigste"Jaargang No 2
PEEL EN MAAS
ADVERTENTIEPRIJS 1—8 regels 60 ct
per regel 71/, ct. Bij contract groote reductie
Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY
Telefoon 51 Giro 150652
Abonnementsprijs per kwartaalvoor Venray 65 ct
buiten Venray 75 ct. Afz. nummers 5 ct
is zeer fijne boter!
Van het eerste hebben we te
weinig en van het tweede
te vee!.
Ik geloof dat de mensch slechts
over een bitter klein beetje „moed"
beschikt als karaktereigenschap.
We verbeelden ons wel, dat
we moedig zijn vooral de
mannen maar we vergissen
ons. Vaak zijn we vermetel, soms
koppig; we trotseeren dikwijls
heel wat (onder duizend angsten)
om moedig te 1 ij k e n en me
nigeen aarzelt niet om de scherp
ste risico's daarvoor te aanvaar
den.
Tot waar verzinkt den moed
van „erkend" dappere mannen,
als zij op den stoet van den
tandarts moeten plaats nemen?
Welke flinke kerel laat het na,
om schielijk te denken aan zijn
hart, als hij een scheut in zijn
lijf voelt? Wie peinzen dadelijk
over longontsteking en andere
akelige complicaties, als ze een
flinke verkoudheid hebben opge-
loopen? Ik ben er vast van over
tuigd, dat de vrouwen zich in
alle zulke omstandigheden, rus
tiger, objectiever en „moediger"
betoonen dan mannen.
Zeker, wij mannen dur
ven te vechten, als we daartoe
worden gedrongen. Omdat we
bang zijn laf te schijnen. Om de
zelfde reden loopen we in den
oorlog tegen de kogels in. We
aanvaarden in zoo'n geval den
aanval om den ban te verbreken
van den angst, waarin de af
wachting ons gevangen hield.
Ik zeg niet, dat er geheel geen
moed ter wereld zou bestaan,
maar het komt me voor, dat hij
ten deele de reactie op angst is
en voor een ander deel op bra
vour steunt.
Ik kwam tot het schrijven van
deze regelen na de lezing van
een artikeltje „Levenseerbied" van
de hand van A. B. Kleerekooper.
Kleerekooper nam zijn Joodsche
rasgenoten in bescherming tegen
de beschuldiging, dat ze laf zou
den zijn. Echter, zoo zegt K., de
Jood heeft grooten eerbied voor
het leven, ook voor het teven
van zich zelf. Deze eerbied, die
in alle menschen leeft, is bij hem
door'tal van godsdienstige voor
schriften aangekweekt.
Een Jood mag geen onnoodige
risico's voor het leven nemen.
En daarom - K. erkent het
zal men inderdaad maar weinig
Joden met de schaatsen onder de
voeten aantreffen, alvorens daar
onder „balken" zijn gevroren.
Vele anderen plegen inderdaad
meer te wagen. Maar waar loopt
dat op uit
Hoevelen zijn er in deze dagen
niet eenzaam verdronken in
wakken en hoevelen zullen nog
vergaan, als het ijs is gebroken
en men zijn „moed" kan betoo
nen met het z.g. schotsen-
springen
Let wel, geen redelijk mensch
kan bezwaar maken tegen de
schaatsensport op behoorlijk ijs
van vaarten en vijvers, maar
waartoe is het noodig, dat men
de gladde ijzers reeds onderbindt
na b.v. een of twee nachten vorst,
als iedereen omtrent de sterkte
nog in twijfel verkeert?
Waartoe zich eenzaam te wa
gen op onbegane vlakten van
een meer of van een binnenzee?
Waartoe, voor welk redelijk
doel, hebben degenen het offer
van het leven gebracht, die van
zulke tochten niet uit zich zelf
weerkeeren
Tooals er thans velen vergaan
dl de ijssport, d.w.z. door eer.
relooze beoefening van deze
si, zoo komen er des zomers
hlerden om bij het „zich te
v in zee wagen", of door op
aere wijze een te vermetel
itrouwen te stellen in hun
eperkte zwem vermogens.
Duizenden komen om door
bravour, welken zij voor moed
willen laten fdoorgaan.
Maar met moed heeft verme
telheid niets uit te staan. Men
wil kunnen pochen op den goe
den afloop van een riskant avon
tuur, maar het is geen moed
welke dezulken leidt.
De bekende Oceaanvlieger
Molllson erkende openhartig in
een boek, dat hij over zijn ge
maakte wereldvluchten schreef,
dat hij bang was, doodsbang,
als het oogenblik van de start
naderde. En als hij koerste over
de onmetelijke zee, dan moest-ie
drinken, steeds meer drinken
tot hij dronken was om
zijn angst te kunnen onder
drukken.
Maar was de tocht weer met
succes volbracht, dan voelde hij
zich trotsch en genoot hij van
alle hem om zijn „moed" toe
gezwaaide lof.
-0—
De zucht naar roem en ons
respect voor het vertoon van
durf en „moed" althans van
datgene, wat er voor doorgaat -
zijn een menschelijk noodlot.
Er zou geen oorlog wezen
deze zou niet mogelijk zijn
wanneer de mensch tenminste
den moed bezat om zich ten
aanzien van de waarde van het
leven te gedragen en zich er
over te uiten, zooals hij het in
werkelijkheid meent.
Er is heel veel onwezenlijk
heldendom en te groote bereid
heid om den schijn daarvan voor
„echt" te aanvaarden. Daardoor
is er een steeds groeiend streven
naar roem, grootheid, vertoon
van dapperheid en moed, welke
in wezen ten hoogste vermetel
heid zijn.
Elk mensch is zorgelijk om
het leven en daardoor bangelijk.
Maar we vertoonen „moed",
onder het uitstaan van duizend
angsten.
Aan dit soort moed is de
wereld bezig onder te gaan.
Md.
DE ALGEMEENE
TOESTAND.
1940 Een historisch jaar
Toen de huidige oorlog was uitge
broken, heeft de Britsche regeering
zich gehaast om te verklaren, dat
ze orders had uitgegeven en maat
regelen getroffen, welke rekening
hielden met een oorlogsduur van
vier jaar. Berlijn berichtte daarop
onmiddelljjk, dat van Duitschen kant
de oorlog was georganiseerd op
grondslag van een duur van vjjf jaar
eD, zoo noodig, nog langer. Alle
partgen zjjn er op uit om te doen
gelooven, dat ze den strjjd onbe-
perkten t jjd kmmen volhouden, maar
geen enkele partjj méént, wat ze
zegt.
Uit de redevoeringen, welke in de
laatste weken ter gelegenheid van
de jaarwisseling werden gehouden,
heeft men over en weer kenbaar
gemaakt, dat men
in afzienbaren tijd een
beslissing
verwacht. Allereerst heeft Berlijn
deze verwachting gewekt. De regee
ring heeft het Duitsche volk aange
maand om zich een uiterste inspan
ning en de grootst mogeljjke offers
te getroosten, daar deze benoodigd
zgn om binnenkort de beslissing te
forceeren. En thans heeft Chamber
lain in een radiorede eveneens „De
voortgang en de vooruitzichten van
den oorlog" bezien, waarbjj hij tot
dezelfde conclusie kwam als de
regeering te Berljjn. Chamberlain
heeft duideljjk te kennen gegeven,
dat hg nog dit jaar de beslissende
phase van den strijd verwacht
wat nog niet de volstrekte beëindi
ging van den oorlog behoeft te be-
teekenen en hg voorspelde des
wege, dat 1940 een historisch jaar
zal zjjn. Maar ook een jaar van
vreeseljjke teistering en onschatbare
offers.
Bljjkbaar beseffen de Duitschers,
dat het er in 1940 om gaatnu of
nooitEn omdat men ook in Londen
beseft en aanvaardt, dat de Duit
schers den oorlog niet langer dan
een jaar meer kunnen volhouden,
rekent men daar op den Inzet van
niets-ontziende methoden
van strjjdvoering van Duitachen kant
een gunstigen afloop te forcee-
Ter zee en in de lucht, zoo neemt
men aan, zullen de Duitschers bin
nenkort op onbarmhartige wjjze ten
aanval trekken, de scherpe repres-
sailies van de tegenpartg trotsee-
rende. Het kan nog enkele maanden
dureD, maar zoo zal het als een
doeltreffende vredesbemiddeling niet
tjjdig opdaagt worden. Het is
daarom, dat de Britsche minister
van Luchtvaart er nadrukkelijk zgn
teleurstelling over heeft uitgesproken
dat de bevolking der groote steden
zoo weinig de aangegeven evacuatie-
maatregelen is nagekomen en dat
zelfs duizenden klndereD, die eerder
naar het platteland zgn over ge
bracht, door de ouders naar Londen
zgn teruggehaald. De minister waar.
schuwt nadrukkeljjk, dat de bevol-
king zich zelf bedriegt, als het ver
trouwen voor de toekomst put uit
het uitbljjven tot heden van vjjan
delijke bomaanvallen op de woon-
centra. De vjjandeljjke luchtmacht,
zoo zegt hg, is nog vrijwel onge
schonden en onaangetast en zoo
gauw de noodzaak voor de tegen
partij ontstaat om een beslissing te
forceeren, dan zal de vijand niet
aarzelen om door
geconcentreerde luchtaanvallen
dood en verderf te komen zaaien
onder de volkeren van de tegenpartg.
't Is duidelijk, wat de minister hier
bedoelt. De Britsche luchtmacht
evengoed de Duitsche natuurlijk
moet verspreid waken tegen vijande
lijke aanvallen, verspreid over het
geheele eigen gebied en de grenzen.
Maar de andere partij kan op een
gegeven moment een aantal b.v.
honderden vliegtuigen concenireeren
en daarmee een bomaanval uitvoe
ren, laten we zeggenop Londen.
Een anderen keer op Glasgow, Man
chester en een andere stad. Tegen
zulken aanval kan geen plaatselijke
verdedigiDg bestand zijn.
Natuurlijk kunnen daarop
Britten tegenover de Duitsche tegen
partij hetzelfde kunstje uithalen en
ze zullen dat ongetwgfeld, bij wgze
van repressaille, ook doen. Feit is,
dat men in Duitschland en in Enge
land het volk op dergeljjke wijze
van voortzetting van den oorlog
voorbereidt en dat is voor heel de
wereld
een ellendig vooruitzicht.
Maar wellicht zal ze aan de verwer
kelijking daarvan niet kunnen ont
komen, want voor beide partgen
gaat het om zgn of niet-zjjD in dezen
strgd, t.w. als wereldmacht. Een
militaire beslissing lijkt onmogeljjk,
het gaat dus om de uitputting
van den tegenstander. Voor deze er
is, zullen degenen, wie verlies dreigt,
geen middel meer schuwen om het
noodlot te ontgaan.
Zeiden we hiervoren, dat een mi
litaire beslissing onwaarschjjnljjk
moet worden geacht, toch zal men
ook deze natuurljjk blijven nastre
ven en daarbij elke nieuwe moge-
Ijjkheid aangrijpen, welke zich er
onverwachts mocht voordoen.
Het gaat er meer en meer naar
uitzien, dat de geallieerden het
Fiosch-Russische conflict als zulke
mogelijkheid beschouwen. Met name
de Engelschen hebben zich tot «oor
kort ten aanzien van dit conflict
zooveel mogelijk op de vlakte ge
houden, maar thans schijnt men te
Londen niet meer te aarzelen om
voor Finland partij tc kiezen.
Wel was de Britsche sympathie
voor de Finnen steeds heel sterk,
maar men vreesde Rusland te be
trekken in den grooten oorlog en
daardoor Duitschlands kansen te
verhoogen.
Nu echter Rusland tegenover de
Finnen militair zoo zwak blijkt te
zijn, is deze vrees verdwijnende en
vraagt men zich af, of het Russis
che gebied niet een geschikt op-
marschterrein is voor een aanval op
Duitschland over een breed en wei
nig versterkt front, bewoond door
volken (PoleD, Tsjechen en Slowaken)
welke door Duitschland zgn over
weldigd en naar hun vrjj volksbe
staan hunkeren.
De Britten aarzelen op het oogen
blik dan ook niet langer om den
Finnen zoo groot mogelgke hulp te
verleenen.
Chamberlain zeide het
eerder bedoelde radio-rede:
zgn
„dat de steun aan Finland niet
tot de formaliteit van het En-
gelsche antwoord aan Genève
beperkt zal big ven. De Finnen
strjjden, evenals wij, tegen de
machten van het geweld. Hun
strjjd is ook de onze".
Een ontwikkeling van zaken in
dezen zin kan niet ander3 daD
leiden tot den
Britsch-Russischeu oorlog,
waarbij de Franschen, die tegenover
de communisten dadeljjk reeds veel
scherpere consequenties trokken dan
de Eogelschen, zich enthousiast aan
de Britsche zijde zullen scharen.
Evenals de Scandinaviërs en de
Italianen, wier anti-bolsjewlsme, als
puntje bjj paaltje komt, veel heviger
zal bljjken te zijn dan hun onna
tuurlijke liefde voor de as Rome
Berlgn.
Met den dag méér zien we den
oorlog zich ontwikkelen, zooals we
reeds eerder en ook nog in ons
overzicht in het tweede blad van
heden aangaven: een concentrische
aanval op Rusland.
Zulke aanval is een aanval is een
aantasting van Duitschland aan zjjn
zwakste zjjde economisch en ook
militair.
Onderwijl de Britten dezen aanval
organiseeren, bouwen ze tevens aan
de Vereenigde Staten van Europa,
welker vorming ze zich als bun
voornaamste oorlogsdoel stellen.
In een strijd tegen Rusland Id
de eerste plaats ten behoeve van
Finland zullen de Britten de
sympathie en daadwerkelijke mede
werking bekomen van de anti-bolsje
wistische naties, maar vooral van
meerdere Europeesche Staten, die
zich door het sovjet-imperialisme
bedreigd gevoelen en zich na Finland
aan de beurt van aanval achten.
Met volkeren, die zich aldus tot
Londen laten leiden, wenschen de
Britten een innige samenwerking
aan te gaan en met hen willen ze
overeenkomsten sluiten, zooals die
thans bestaan tusschen Engeland,
Frankrijk en Turkije.
Voor wat de
Vereenigde Staten van Europa
betreft, let wel, we bezien de
zaken op het oogenblik van den
Britschen kant zeide Chamber
lain in zijn radiorede
„Er is niets, wat de taak eener
vreedzame reconstructie meer
vergemakkelijkt dan de uitbrei
ding der Britsch-Fransche finan-
cieele en economische samen
werking tot andere naties en
wellicht tot de geheele wereld."
0—
Hoe ver het staat met de anti-
sovjetfrontvorming in het Zuidoosten
van Europa, t.w. van de Donau-
Balkanstaten, valt nog moeilijk vast
te stellen. Het is niet bekend, of
het onderhoud Csaky— Ciano.
d i. van de ministers van buit. zaken
van Hongarije en Italië, nog andere
resultaten heeft opgeleverd dan de
Italiaansche belofte van bijstand aan
Hongarije tegen een eventueelen
sovjet-Russischen aanval.
We wezen er reeds eerder op, dat
er in het Zuid-Oosten van Europa
niet enkel sprake is van een geza
menlijke vrees voor Russische agres
sie, de heel of half-Slavische be
volking dier landen verwacht van
de stamverwante Russen anderzijds
ook heil ten aanzien van de eigen
nationale aspiraties. Om een voor.
beeld te noemen: de Hongaren vreezen
het Russische bolsjewisme, maar ze
verhopen van een Russischen aanval
op Roemenië de gelegenheid om de
in 1918 verloren gegane provincies
van de Roemenen terug te nemen.
Precies zóó staan ook de Bulgaren
tegenover de Roemenen.
De Roemenen hebben inderdaad
reden om te gelegener tgd
een Russischen aanval
te verwachten, omdat Roemenië na
afloop van den vorigen oorlog ook
de Russische (maar grootendeeis door
Roemenen bewoonde) provincie Bes
sarabië annexeerde. Roemenië heeft,
ten koste van Rusland, Hongarije en
Bulgarije, na den vorigen oorlog aan
grondgebied méér bijverworven dan
het land zelf groot was. Als Rus
land thans Roemenië aanvalt, zou de
lust der overige buren dus groot
kunnen worden om den aangevallen
staat mede te bespringen, teneinde
de verloren gebieden terug te nemen.
Maar daarmee zouden ze slechts in
de kaart van Moskou spelen; de sov
jets zouden na hun afrekening met
Roemenië de overige Donau- enBal-
kanstaten stuk voor stuk onderwer
pen en bolsjewiseeren.
En omdat een gebolsjewiseerde Bal
kan onder Russischen Invloed een
groot
gevaar voor Italië
zou zijn, daarom doet men ln Rome
al z'n best om de Donau- en Balkan-
staten te overtuigen, dat ze hun on
derlinge geschillen moeten laten rus
ten, tot gezamenlijk het algemeen
dreigende sovjet-Russische gevaar is
bezworen. Italië beloofde daarom aan
Hongarije bijstand tegen een even
tueelen Russischen aanval.
Binnenkort zal Gafenco, de Roe-
meensche minister van buit. zaken,
naar Rome komen. Hg zal ongetwij
feld worden aangespoord om tege
moetkoming te betrachten jegens
Hongarije. Ook is er sprake van
een Hongaarsch-Joegoslavische ont
moeting. Terwijl het zeker is, dat
over enkele dagen ook de Balkan-
Entente bijeenkomt.
Men ziet: de diplomatieke activi
teit in het Zuid-Oosten van Europa
is groot en Italië heeft daarbij d©
leiding. Maar of Rome er in zal sla
gen om voorloopig de aandacht ge
heel af te leiden van de onderlinge
geschillen voor een gezamenlijk ver
weer tegen Russische agressie, Is
nog geenszins zeker.
Mannen Vrouwen Totaal
Bevolking op 31 December 1938
7238
7094
14332
Vermeerdering door geboorte
189
184
373
Vermeerdering door vestiging
549
538
1087
Totale vermeerdering
738
722
1460
Vermindering door sterfte
81
93
174
Vermindering door vertrek
518
518
1036
Totale vermindering
599
611
1210
Verschil tusschen vermeerdering
en vermindering
139
111
250
Bevolking op 31 December 1939
7377
7205
14582
17 kinderen werden als levenloos aangegeven.
83 huwelijken werden voltrokken.
De oorlog ter zee en in
de lucht.
Het Engelsche tankschip „British
Liberty" (8485 ton) is in de Noord,
zee gezonken, naar men gelooft ten
gevolge van het stooten op een
mg'n.
Men vreest, dat twintig man, bij
wie de kapitein, om het leven ge
komen zjjn.
In de week eindigende op 6 Jan.,
zijn door optreden van den vijand
tot zinken gebracht 2 Britsche
schepen totaal 5758 ton en 3 neu
trale schepen.
Als men rekent, dat in den vo
rigen oorlog per maand gemiddeld
300.000 ton Engelsche scheepsruimte
tot zinken werd gebracht, dan zgn
de huidige resultaten van den onbe-
perkten duikbootoorlog voor de
Duitschers niet bemoedigend.
Een aantal kleine vrachtschepen,
w.o. Flnsche visschersbooten, zjjn
aan de Oostkust van Schotland door
Duitsche vliegtuigen gebombardeerd
en beschoten. De Duitschers melden,
dat bij dezen aanval „verscheidene
gewapende patrouillevaartuigen en
koopvaardijschepen" tot zinken zjjn
gebracht, terwijl de Britten te kennen
geven, dat slechts één schip schade
bekwam en dat er noch dooden, noch
gewonden vielen.
Het Britsche s.s. „Highland
Patriot" (14.172 ton) is door een
Duitsche duikboot, op de reis van
Europa naar Amerika aangevallen.
Er werden torpedo's afgevuurd, die
alle misten. De duikboot kwam later
boven en heeft herhaaldelijk, doch
zonder resultaat gevuurd.
De „Highland Patriot", die bewa
pend was, beantwoordde het vuur.
Het gevecht heeft twee uur geduurd,
Tenslotte verdween de duikboot en
kon het schip de reis in Zuideljjke
richting voortzetten. Aan boord van
de „Highland Patriot" werd één
persoon gedood, nL een Portugeesche
passagier.
Volgens latere berichten uit Brit
sche bron zou de Duitsche duikboot,
welke treffers had bekomen, twee
uur na den aanval zgn gezonken.
De oorlog in Finland.
De Finnen hebben een groote
overwinning behaald door de ver
nietiging van een Russische divisie
op de Finsch-Russische grens bjj
Salla. Zjj maakten 2000 krijgsge
vangenen.
De Russen moeten ongeveer 8000
dooden hebben achtergelaten, terwjjl
duizenden gevlucht zjjn, den dood
van koude en honger tegemoet, in
de dichte bosschen.
De buit der Finnen aan materiaal
as zeer aanziea'jjk en bedroeg
o.m.102 stukken geschut, 43 tanks,
10 pantserwagens, 1 vliegtuig, 20
tractors, 278 motorrijtuigen van
verschillende soorten, waarbjj zich
tien anti-tankwagens bevonden, be
wapend met vierloops luchtafweer
geschut, 1170 paarden, ontelbare
andere wapens en 47 veldkeukens.
Ook hebben de Finnen 75 mitrail
leurs gevonden, nog dik in het
wapenvet gezet en in kisten verpakt
en ook een gedemonteerd vliegtuig.
De artillerie, welke de Finnen
hebben buitgemaakt, bestaat uit 70
stukken veldgeschut, 16 stukken
zwaar geschut en 14 anti-tank
kanonnen.
De luchtdoelmitraiüeurs met vier
loopen, waarvan er 16 werden buit
gemaakt, kosten zeker 5 millioen
Fransche francs per stuk.
In een oproep van Finlands pre
sident „aan de wereld" tegen de
Russische bombardementen van
onverdedigde woonoorden, wordt o.
m. gezegd:
In één maand zjjn 234 burgers
gedood, 269 gewond en 210 licht
gekwetst. Ongeveer 170 vjjandeljjke
vliegtuigen zijn reeds neergehaald
onze weerstandskracht neemt
snel toe, dank zjj de vele luchtaf-
weerwapens, die wjj op den vjjand
buitgemaakt hebben.
Sterke groei van
giroverkeer.
het
SLAAPUW
VERKOUDHEID WEG
Wfijl rug «n bont in «tiet DlfiflO Dan
bent U den «olgenden morgen beter I
Pol 50 el- Tube 40 cl Dooi 30 cl,
De toenemende waardeering voor
den postchèque- en girodienst bljjkt
niet alleen uit de voortdurende ver
meerdering van het aantal rekening
houders, maar ook uit het steeds
levendiger wordend verkeer op de
postrekeningen.
Zoo steeg in het afgeloopen jaar
het aantal aangeslotenen met bjjna
34 000 tot een totaal van rond 365.000.
Het aantal boekingen op de post
rekeningen vermeerderde met 11 pet.
tot ruim 113 millioen, terwjjl daarbij
een geldelijke omzet werd bereikt
van niet minder dan 221/J milliard
gulden.
Vermeldenswaard is hierbjj, dat
door het centrale girokantoor per
dag gemiddeld 100 000 afrekeningen
aan de rekeninghouders worden ver
zonden en dat het algemeen saldo
tegoed op de postrekeningen ultimo
December bijna 328 millioen beliep.
De ouderwetsche winter.
De mensch vergeet gauw. Telkens
als we een zachten oftewel een
kwakkelwinter doormaken, hoort
men de opmerking, dat het met de
ouderwetsche winters van vroeger
gedaan is. Maar dit jaar hoort men
deze opmerking niet. Zoomin als men
ze het vorige jaar omstreeks Kerst
mis hoorde of 10 jaar geleden, toen
we het Nieuwjaar met ijs inzetten,
dat ln het begin van Maart pas ver
dwenen.
De temperaturen van deze week
hadden nu en dan een Siberisch
karakter en menigeen is de jjspret
op het oogenblik dik „welletjes".
Tienduizenden hebben de schaatsen
ondergehad. Er zjjn wedstrjjden ge
weest met 3000 4000 deelnemers
De traditioneele tocht naar Marken
werd den vorigen Zondag door circa
30.000 ondernomen, de meesten
kwamen nat van den... regen terug!
Maar onmiddelljjk hernam de vorst
z'n jjzige taak. De straten werden
spiegelglad, het verkeer leed sterk.
Tal van ongelukken zjjn natuurljjk
niet uitgebleven. Een aantal men
schen vonden den docd in de voor
malige Zuiderzee; ook elders deden
zich ongevallen voor. Stooklusten
hebben hier en daar binnenshuis tot
kolendampvergiftigingen aanleiding
gegeven; in een paar gevallen met
noodlottigen afloop,
Laat het thans maar gauw voor
jaar worden
Oorlogsleed.
Van den oorlog hadden we ook
weer last deze week.
Het Groningsche kustvaartuig
„Truida" is bjj de Noord-Hinder op
een mjjn geloopen en gezonken.
De geheele bemanning, welke uit
vier personen bestond, is gered en
behouden te IJmuiden binnen ge
bracht.
Tot het oorlogsleed mogen we
ook het vergaan rekenen van een
nieuw Koolhovenjachtvlieg, dat bjj
een proefvlucht neerstortte, waarbjj
de in-vlieger, res-luitenant Coppers
om het leven kwam.
Beter liep het af met de noodlan
ding van een Nederlandsch militair
vliegtuig te Wilmarsdonck in Bel
gië. De bestuurder dacht, dat hij nog
boven Nederlandsche gebied was.
De inzittenden bleven ongedeerd.
Het toestel kon later weer vertrek
ken.
VENRAY, 13 Januari 1940
Venraysche Middenstand.
Op 24 Januari a.s. zal de RK
Venraysche Middenstand haar jaar
vergadering houden. Br staan zeer
belangrgke punten op de agenda,
zoodat ieder lid noodzakelijk op deze
vergadering moet komen. Op een
jaarvergadering hooren trouwens al.'e
leden aanwezig te zjjn.
Houdt derhalve de avond van 24
Januari vrjj.