„Mijnhardtjes VENRAY IN HET VERLEDEN. Krakelingen. Provinciaal Nieuws Gemengde Berichten droge Turf nimmer een beletsel, wel soms een lastige hinderpaal om de familie betrekkingen te onderhouden. Thans wordt Nederlanders in Duitschland en ook Duitschers, die familie in Nederland hebben, niet meer toegestaan, naar Nederland te gaan, om familieleden te bezoe ken, terwyl ook het familiebezoek naar Duitschland aan zooveel be zwaren is gekoppeld, dat practich de grens voor eenvoudige bezoeken gesloten is. Alleen handelsreizigers, die hun visumaanvraag kunnen do cumenteeren met een verklaring van de handelskamer van het betrokken district, lukt het een visum te krij gen. Blijkbaar staat een en ander in verband met den aanleg van ver sterkingen langs de Nederlandsche grens. Op een station nabij de Ne- derlandsch-Duitsche grens kwam de vorige week, in den nacht van Don derdag op Vrijdag, artillerie-mate riaal aan, dat in denzelfden nacht ontladen werd, zoodat den volgenden morgen passeerende treinen uit Ne derland slechts een 25-tal platte wagons te zien kregen. Men is ontzettend bang voor spion- nage. In het Kleinste dorpje nog ziet men het biljet: „Vorsicht bij Ge- sprachen. Feind hört mit", terwijl we ook het opschrift zagen: „Swei- gen ist mehr wert als Gold». Zelfs het spreken in eigen kring over mi litaire aangelegenheden wordt ont raden. Ook de Nederlandsche dagbladen zien zich in hun groot debiet in Duitschland gehandicapt. Tot nog toe mochten de bladen, althans die, welke toegelaten waren, ongehinderd in elke hoeveelheid, langs eiken open grenspost. Sinds de vorige week mogen de couranten slechts via Keulen Duitsch land binnenkomen, waar de inhoud „geprüft» wordt. Het gevolg hier van is, dat ze meerdere dagen blij ven liggen en de actualiteit verloren gaat. Een spoorwegboekhandel op een Duitsch grensstation, die dage lijks een hoeveelheid Nederlandsche bladen sleet, heeft den verkoop totaal stop moeten zetten Sinds de vorige week Vrijdag zijn de Zon- en feestdagen als gewone werkdagen verklaard voor het lossen van goederenwagens der spoorwegen. Blijkbaar is er voor een bepaald vervoer gebrek aan wagons, zoodat de rustdagen ingeschakeld moeten worden, om daarin te voorzien. Intusschen gaat het dagelijksche leven van den Duitschen burger zijn gewonen gang en niets wijst op den oorlogstoestand dan de rantsoenee ring der levensmiddelen en... de jacht naar uitgaan, om aan de innerlijke onrustige spanning, vooral in de avonduren, lucht te geven. Bioscopen, theaters, café's met muziek zijn dagelijks stampvol. „Uit verkocht" leest de schouwburgbezoe ker, die verzuimd heeft, tijdig een toegangsbiljet te koopen en dit niet in een bepaalde stad, maar overal, in het geheele Duitsche Rijk. Het stadstheater te Wupperthal zag zijn bezoeksaantal in de eerste 14 dagen van dit seizoen, in vergelijking met denzelfden tijd van het vorig jaar stijgen met 80 procent. In verband met de schaarschte aan grondstoffen voor de vervaardiging van gramofoonplaten, kunnen han delaren in dit artikel slechts dan nieuwe platen bekomen, als ze oude platen in gelijke hoeveelheden in leveren. De handelaren zijn wel niet verplicht, van hun klanten ook oude platen te vorderen, maar ze zuilen daartoe wel genoodzaakt zijn. Deze regeling is getroffen, om de voorhanden voorraad gramofoon platen steeds weer te kunnen aan vullen. Voor het vervaardigen dezer platen is schellak noodig, een grond stof, welke uit Britsch-Indië betrok ken werd, doch thans door den oor log niet meer te krijgen is. Men schat, dat op deze wijze per jaar 3 mil- lioen oude platen verzameld kunnen worden, waaruit ongeveer 21/, mil- lioen nieuwe platen geperst kunnen worden. BESCHREVEN DOOR EEN TIJDGENOOT. 24 De Venraysche bevolking heeft altijd bekend gestaan als degelijk Katholiek. Over het algemeen hield men hier wel van plezier maken en als de gelegenheid het te pas bracht, ook flink feestvieren, doch de ker kelijke plichten werden daarbij niet vergeten. Wanneer er gebid moest worden, dan stond Venray in de eerste rij, en bij een openbare beleving van christelijke gebruiken, of brj eene verdediging van aanvallen op de Kerk of Priesters, schaamde men zich niet, om op krachtdadige wijze voor een diepgevoelde overtuiging uit te komen. De talrijke kruisbeelden, kapellet jes en zoogenaamde heiligenbuisjes, die men in Venray alom langs stra ten en veldwegen vindt, zijn wel een bewijs van hoogen godsdienstzin, en zelden zal een bewoner een van die aloude heiligdommen passeeren, zon der hierbij eerbiedig het hoofd te ontblooten, het kruisteeken te ma ken of een kort gebedje te doen, ter intentie van den heilige, die hier op bijzondere wijze vereerd wordt. Onder de vele kerkelijke feest- of herlnneringsdagen werd vroeger in Venray vooral de Allerzielendag op innige en gevoelvolle wijze herdacht. Als in den voormiddag de plechtige algemeene lijkdienst werd gehouden, dan was het bezoek van geloovigen zoowel van de gehuchten als uit het dorp, in de dorpskerk zoo talrijk, dat het enorm ruime gebouw tot in de uiterste hoeken gevuld was, Na afloop van de Rouwmis werd dan de aloude processie gehouden over de kerkhof, waaraan alle aan wezigen zonder uitzondering deel namen. Als de liturgische gezangen en gebeden alhier verricht waren, gingen allen de graven bezoekenjvan hunne overleden ouders, kinderen of familieleden. Het was een aandoenlijk gezicht, dan die vele honderden mannen, vrouwen en kinderen, asoms in een zeer gure weersgesteldheid, geknield te zien by die graven, waarbij door allen meestal met tranen in de oogen zoo vurig gebid werd voor de dier bare overledenen. Aan den Allerzielendag was toen ook nog een oud gebruik verbonden Als de Kerkelijke diensten waren afgeloopen, verzamelden zich allen op de Markt en in den omtrek, al waar dan de koolenmarkt werd ge houden. Een menigte karren hadden dan een groote hoeveelheid witte en roode kool, en nog al meer late groenten of prei aangevoerd, en dan werd er door de talrijke bezoekers een drukke handel gedreven, vooral in witte kooien, die dan werden gekocht, om voor den winter te worden inge maakt tot heerlijk zuurmoes, dat in geen enkele woning mocht ontbre ken. De prijs van de witte kool varieerde dan zoowat van f 1.tot f 1.50 per 100 pond. Als de noodige voorraad was in gekocht. dan gingen de vrouwen naar huis, doch de mannen verdwenen dan meestal in de omliggende café's, alwaar de droevige Allerzielen- stemming werd verdreven door het gebruik van enkele borreltjes, ter wijl sommigen dan nog wel eens ia min of meer kennelyken staat huis waarts keerden. Op 28 December 1898 had in Ven ray nog eens een drukke en veel be sproken raadsverkiezing plaats, waar bij het nog al gespannen had toe gegaan. Bij de gehouden herstem ming werd de heer Leonard Janssen te Oirlo, gekozen, met 243 stemmen tegen 173, uitgebracht op den heer G. Deponti, den zoogenaamde „Keus ter van Castenray." Enkele maanden later moest er alweer gekozen worden voor een raadslid, doch toen ging het speciaal tusschen een candidaat der boeren bevolking, en een burger uit het dorp. Voor beide candidaten werd toen enorm veel propaganda gemaakt, in de herbergen was het den geheelen dag kollossaal druk, en er werd niet weinig gestecheld. Het gevolg van deze verkiezing was, dat de candidaat der boeren, de heer P. J. Derks van Veltum, met groote meerderheid van stemmen gekozen werd, tegenover den heer Theodor Slits, die toen ook in het dorp nog veel bestrijders telde. Een tijdje nadien stelde de heer Slits zich weder candidaat en werd toen ook als lid van den Gemeente raad gekozen. Op 2 Januari 1899 herdacht de heer J. Arts te Merselo, Wethouder van Venray, den dag, dat hij voor 50 jaren benoemd was tot voorzan- ger in de kerk te Merselo. Bij die gelegenheid werd de Gouden jubilaris onder den plechtigen kerk dienst in een schitterende rede ge huldigd door den WelEerw. Rector Opheij. Een der oudste en meest bekende koorzangers, de heer Gerard van den Bosch, had al reeds vroeger het feest gevierd, dat hij 50 jaren lang als voorzanger in functie was geweest aan de Parochiekerk van St. Petrus Banden te Venray. Als een bijzonderheid kan hierbij nog gemeld worden, dat zijn zoon, de heer Henri van den Bosch voor een paar jaren hetzelfde Gouden Jubileum heeft herdacht. Op 22 Januari 1899 overleed in het klooster der Eerw. Paters Francis canen te Venray, de algemeen be kende redenaar, de Zeer Eerw. Pater Pacificus Pieters, die indertijd door geheel Nederland vermaard was door zijn buitengewone welsprekendheid op den den kansel. Wanneer in dien tijd een spreekbeurt van Pater Pie ters was aangekondigd, dan kon men steeds rekenen op een over druk bezoek van geloovigen, en zelfs wel van andersdenkenden, vooral als hij in Holland Missiepreeken hield. Trouwens de Paters uit Venray waren vooral vroeger zeer bekende en hooggevierde Missiepredikanten. In dien tijd werd in Venray een Vrijwillige Brandweer opgericht, die voornamelijk was samengesteld uit een aantal leden van de toenmaals zeer bloeiende Schutterijen. Volgens het toen heerschende gebruik, trok ken de meeste hunner zich later terug, tengevolge waarvan de Brand weer alweeer spoedig terugkeerde tot het bekende teringachtige be staan van vroeger. Destyd3 heerschte in Venray een zeer groot woninggebrek, waarvan het volgende als bewijs kan dienen. Een ambtenaar der belastingen, wiens standplaats was overgegaan van Echt naar Venray, en die zoo doende verbeterd was van positie, was verplicht aan zijne overheden te verzoeken, zijn overplaatsing in te trekken, daar in Venray geen wo- niog voor hem beschikbaar was, aan welk verzoek noodwendig gevolg ge geven werd. Zooals velen zich nog wel zullen herinneren, had in het jaar 1899 de oorlog plaats tusschen Engeland en Transvaal, bij welke gelegenheid in Nederland een algemeene sympathie heerschte voor de Boeren van Trans vaal, die zich tegen de groote over macht van Albion zoo dapper ver dedigden. Toendertijd werden deEn- gelschen In geheel Nederland byzon- der gehaat, en allerwege werden concerten en voorstellingen gegeven, ten voordeele van de arme slacht offers van een wreede onderdruk king van vrouwen en kinderen in de beruchte concentratiekampen. Ook Limburg bleef hierbij niet achter, en in Venlo, Tegelen, Roer mond en op nog veel meer plaatsen werd bij openbare uitvoeringen zeer veel bijgedragen tot dezen steun, die in geheel Nederland een bedrag had opgeleverd van ongeveer een half millioen gulden, In Venray werd deze sympathie voor de boeren van Transvaal als het ware bewezen doordat aan de Heide een Schutterij werd opgericht, welke den naam droeg van „Trans- vaiia", en waartoe niet minder dan 34 leden toetraden. Gebruikelijker wijze heeft echter ook deze ver- eeniging niet lang bestaan. In het jaar 1902 herdacht Z. H. Paus Leo XIII, de toenmaals roem rijk regeerende Stedehouder van Christus op aarde, zijn 25-jarig Paus schap. Door de geheele wereld wer den toen giften verzameld om Z.H. bij dit Jubilé een passende hulde te brengen. Ook Venray deed hieraan mede, en met genoegen kan gemeld wor den, dat alhier voor dit edel doel, een bedrag van ongeveer f 400 in groote en kleine gaven was bijeengebracht en in „Peel en Maas" verantwoord. Als een bijzondere eigenaardigheid kan hierbij het volgende vermeld worden. Een gemoedelijke Venraysche bak ker werd toen door een propagan dist aangeklampt om een klein of fertje bij te dragen voor Z. H. den Paus. Deze antwoordde hierop: „Ja. mijn vriend, 't is vandaag werkdag, en dan heb ik gewoonlijk niet veel geld op zak, doch ik zal alles bijeen zoeken, en wat ik vind is voor den Paus. De bakker doorgrabbelde daarbij al zijn zakken en zakjes, en bracht ten slotte het sommetje van 27 cents bijeen, dat aan den propagandist werd overhandigd, die het bij de giften in de courant verantwoordde met het volgende aardige versje: Vriend Grad den bakker hoorde dat Men voor den Paus om offers bad; Komaan, sprak Grad, ik geef ook wat Voor Leo in de Eewige stad. Hy gaf nu wel geen groote schat, Doch alles wat hij bij zich had. Van G. G. f 0.27. Aan alles komt een einde, en zoo ben ik ook gekomen aan het slot van myn herinneringen over de toe standen en gebruiken in Venray in den vroegeren tijd. In het volgend nummer van „Peel en Maas" zal ik de schetsen „Uit het verleden van Venray" besluiten met eenige mededeelingen, betref fende het ontstaan en den bouw der twee Krankzinnigengestichten te Venray, welke inrichtingen zooveel hebben bijgedragen tot den immer toenemenden bloei en vooruitgang van Venray. (Slot volgt.) M. Wapens zijn geen speelgoed. In verband met hetgeen hierover werd geschreven, zou ik er nóg en wéér eens op willen wijzen, dat wa pens, vooral schietwapens, geen speel goed zijn. In den korten tijd, welken onze mobilisatie duurt, zijn er reeds verscheidene dooden gevallen bij 't spelend dreigen met vuurwapens, welke men ongeladen „meende of „veilig gesteld" Het is een even misselijke als ge vaarlijke aardigheid, welke mogelijk slechts dan zou zijn uit te roeien, wanneer ze zwaar zou worden ge straft, óok in de gevallen, waar bij alles goed afloopt. Zelfs overigens verstandige en ont wikkelde menschen, die anders wel blijken van doorzicht weten te geven, maken zich soms aan deze domme aardigheid schuldig. Als men ze op het verkeerde wijst, toonen ze zich hoogelijk verbaasd en vragen ze je: Maar denk je dan, dat ik zoo iets doen zou, als ik niet wist, dat het wapen ongeladen was Ik stel een wedervraag: degenen, die spelenderwijze een doodelyk on geluk veroorzaken met een schiet wapen, wisten die het niet eveneens „zeker" dat het ongeladen was Althans degenen, op wie het wa pen wordt gericht, kunnen niet we ten, of de aanlegger zich al of niet vergist. Wie met schietwapens nooit speelt, het nooit „voor de grap" op anderen aanlegt, weet zeker dat hij zich nimmer aan een noodlottige ver gissing kan schuldig maken. We moeten zoozeer doordrongen blijven van respect voor het leven, vooral voor het leven van anderen dat we er zelfs niet mee wenschen te spotten of te spelen. Daaraan mag in dezen mobilisatie tijd nog wel eens met nadruk wor den hencnerd. Honderdduizenden, menschen met onderscheidene karak ters, menschen met meerdere of min dere mate van verantwoordelijkheids gevoel, dragen thans dagelijks schiet wapens. Niet weinigen raken zoo met hun geweer of pistool vertrouwd, dat ze meer en meer de voorzichtigheid uit het oog verliezen: anderen, geestelijk niet geheel volwaardigen of jongens, wier fantasie door de verveling be gint te werken, krijgen lust om met het wapen, waaromtrent hun zooveel wordt geleerd en voorgeschreven, eens wat te doen. Het komt meer en meer voor, dat het geweer van op post staande sol daten „per ongeluk afgaat". Wat onbestaanbaar is, als de haanpal, zooals het moet, op veilig staat ge steld. Anderen geven een overdreven uit leg aan gegeven orders. In de buurt mijner woonplaats werd onlangs door een schildwacht geschoten op een burger, die argeloos een eenvoudige uitgegraven dekkingsstelling vooreen paar schutters stond te bekijken en zich te traag verwijderde na een aanmaning van den op post staan- den soldaat. Toen ik later eens met iemand over dit geval sprak, heette het: och ja, maar die joDgen (de betrokken sol daat) is den laatsten tijd ook zich zelf niet. Hij verveelt zich hier en wordt van dag tot dag knorriger. Die gemoedsstemmingen zijn heel menschelijk en te excuseeren, maar juist daarom moeten de consignes omtrent het gebruik van schietwa pens heel, héél streng zijn, VENRAY, 16 Dec. 1939 Sociale Verzekering te Venray. Van hoeveel belangde verzekerin gen, krachtens de vrijwillige ouder- doms verzekering (V.O.V.) en krach tens de Invaliditeitswet (rentekaart) voor de bevolking zijn, blijkt hieruit dat in de gemeente Venray op 1 November 1939 1. aan 514 personen een ouder- doms-, invaliditeits-, weduwen of weezenrente was toegekend. Het bedrag, dat in de gemeente Venray uitbetaald werd, bedroeg op dien datum ongeveer f 79850 per jaar. 2. aan 83 personen een genees kundige behandeling werd ver leend, al dan niet met opneming in een sanatorium of ziekenhuis. LUXOR THEATER. Heden Zaterdag 8 uur en Morgen Zondag 5 en 8 uur vertoont Luxor theater U de prachtfilm van de be roemde Zarah LeanderPREMIERE. Na maandenlange, moeizame voor bereiding na sloopende repetities na tenslotte de vele onoplosbaar schijnende moeilijkheden te hebben overwonnen, is eindelijk de groote dag, juister gezegd, de Groote Avond, aangebroken... De PREMIERE van de nieuwe revue. Van heinde en ver zijn de groote en minder groote sterren, naar Wee- nen gehaald om het verwende publiek een schouwspel te bieden, wat oog en oor moest boeien. Niets was te goed of te duur om het welslagen te verzekeren. Nog is het tooneelscherm omlaag; zenuwachtig loopen de artisten, dansers en danseressen dooreen. Het is een mengelmoes, een gedempt rumoer, onvermijdelijk op zoo'n be langrijke avond. De tooneelknechten, lichtbedieners, regisseur en de in- specient niet te vergeten, leggen de laatste hand aan de voorbereidingen. Het groote oogenblik nadert, de spanning stijgt met de minuut. En terwijl het publiek de zaal vult, speelt zich achter de coulissen een drama af.... Lydia Loo, jarenlang protégés van dan man achter de schermen, Rainold, de „geldman", is voor de nieuwe groote revue ver vangen door een anderCarmen Davioc. Ofschoon zij in het theater feitelijk niets meer te doen heeft, is Lydia Loo er verschenen om Rainold rekenschap te vragen. Ruzie, con sternatie achter het scherm en in de kleedkamers. Scherpe woorden wisselingen terwijl het theater vol loopt. Wat er ook gebeure, welke ge voelens de harten beroeren, de voor stelling, De PREMIERE moet door gaan. Het doek gaat op, de revue begint. Rainold heeft in een loge recht tegenover het tooneel plaats genomen. Geboeid volgt het publiek de voor stelling. Veel succes oogst Carmen Daviot. Iedereen applaudisseert, doch tot verwondering der secretaresse zit Rainold onbeweeglijk in zijn loge. Vreemd! Plotseling een vreeseljjke ontdekking. Rainold is gedood tijdens de voorstellingPolitie Onderzoek Het publiek mag niets weten! De revue moet afgewerkt worden on danks en teD koste van alles. Politie, detectives. Geheel het raderwerk der moderne crlmineele wetenschap is in werking gesteld..., de voorstelling gaat door Vingerafdrukken! Verhooren! Dank zij de buitengewone scherpzinnigheid van den politie-commissaris wordt de schuldige ontdekt. En, terwijl een voile zaal geamu seerd de schitterende revue volgt, wordt achter de schermen een mis drijf opgehelderd. Zoo is het leven. Revue, schittering, liefde en leed. Wat er ook gebeure.... de revue moet tot het einde uitgespeeld wor den... Het publiek mag niets merken. De PREMIERE is geslaagd... Men- schenlevens zijn mislukt. Zarah Leander, zingt in deze film als nooit tevoren, haar stem brengt U in verrukking en dat is wat toe schouwers weten te waardeeren. De film op zich zelf is af en zal vele bezoekers trekken. Als tweede hoofdfilm vertoont Luxor DIENST IS DIENST. Een echte lachfilm, nog mooier dan Pot- verteeren. Een militair die de stom ste is van het heele regiment, zet het stel overhoop door zijn stomme streken. Dit prachtprogramma is enorm mooi, zooaat U het 2 ja 3 maal zou willen zien. Een programma Luxor waardig. PASSIESPELEN 1940 TEGELEN. Sinds de regisseur met verlof uit den militairen dienst is teruggekeerd te Tegelen, zijn de repetities en de verdere voorbereidende werkzaam heden met versneld tempo hervat, zoodat de opvoeringen der Passie spelen in 1940 volgens de oorspron kelijke plannen gegeven zullen wor den. Doordat niemand der hoofdspelers door het mobilisatie-bevel is getrof fen, is de rolverdeeling ongewijzigd gebleven. Als gunstig gevolg der besprekin gen met de Directie der Ned. Spoor wegen, zullen tijdens den duur der spelen extra-treinen tegen verlaagd tarief worden ingelascht, terwyl op elk station in Nederland entréekaar- ten verkrijgbaar zyn. De uitbreidingen aan tooneel- en toeschouwersruimten zyn reeds vol tooid. Door bestuur en medewerkenden wordt met voort varenden ijver alles in het werk gesteld, om de opvoe ringen in 1940 op zoo hoog mogelijk peil te verwezenlijken. En ook ten gerieve der bezoekers wordt niets gespaard, In verband hiermede zullen de cassa's zoodanig worden aangebracht dat bij het drukke bezoek, alle mo gelijke opstopping wordt voorkomen. Om het uiterlijk van het open. lucht-theater een waardiger aanzien te geven, zal een monumentale in gangspoort worden opgetrokken, vsrsierd met keramische reliefs. Maar de hoofdzaak blyft toch het spel, waaraan thans ruim 500 vrij willigers medewerken. Zoo zal Tege len zyn gelofte getrouw, in 1940 weer de groote gebeurtenissen der passie spel-opvoeringen beleven. Het zal een spel zyn van vrede en liefde, dat vooral in dezen verwarden tyd van verheven moreele- en cul- tureele beteekenis is. HORSTER VEEMARKT. HORST, 12 December. Totaal aan voer 188 dieren. Hiervan 23 stuks rundvee en 165 biggen. Handel in rundvee goed. Handel in biggen zeer goed. Ongemerkte biggen van f 3. tot f 4.50 per stuk. Gemerkte biggen van f 1Ltot f 14.50 per stuk. Door stier aangevallen. Te Ohé en Laak werd Zondag de landbouwer F. S. door den bij hem op stal staanden vereenigingsstier onverhoeds aangevallen. Zijn buur man slaagde ;er in het beest af te leiden, waardoor S. kon worden ont zet. Hij had verschillende ribben ge broken. GEEN BROODKAARTEN VOOR SEPTEMBER 1940. Onze graanpositie is op het oogen blik van dien aard, dat er voor Sep tember 1940 waarschijnlijk geen dis tributie van brood en dus ook geen broodkaarten zijn te verwachten. Dit deelde de heer M. J. Dings, rijksvoedselcommissaris voor Lim burg, mee, in de te Heerlen gehou den kringvergadering van den L.L. T.B. Hy voegde hieraan toe, dat we wel een tekort hebben aan voeder- graan en dat daarom wel tot inkrim ping van de toegewezen hoeveelheden van het vee zal moeten worden over gegaan. In verband met de aange voerde hoeveelheden kon echter met ingang van 11 Dec. weer iets meer ter beschikking worden gesteld. Vanzelfsprekend wees de rijks voedselcommissaris er op, dat deze mededeelingen onder het voorbehoud werden gedaan, dat er in onze hui dige positie niets veranderde. Drijfjacht. Verleden Zaterdag werd door de Heeren Jurgens uit Nijmegen te Ber gen op hun landgoed een groote drijf jacht gehouden Geschoten werden 62 konijnen 11 hazen, 9 fazanten en 1 vos. Benoeming gemeente-secretaris. Te Vierlingsbeek kwam de ge meenteraad in een spoedelschende vergadering bjjeen, ter behandeling van het als eenigst op de agenda staande punt, n.l. de voorziening in de vacatures, ontstaan door het over lijden van den gemeente-secretaris ontvanger de heer C. A. M. van Etten. Op de door B. en W. opgemaakte aanbeveling stonden resp. vermeld de heeren A J. J. J. Thyssen, amb tenaar ter secretarie te Vieriingsbeek en W. C. A. Willems, ambtenaar ter secretarie te Raamsdonk. Na teen toelichting en enkele inlichtingen van den voorzitter, giDg de raad tot stemming over. Zoowel bij de stemming ter benoe ming van een secretaris, als by die ter benoeming van een gemeente ontvanger werd de heer Thyssen met algemeene stemmen in deze functie benoemd. De heer Tyssen werd met ingang van 1 Dec. 1935 in deze gemeente als ambtenaar ter secretarie aangesteld. Vier personen in de Amer verdronken. Maandagochtend omstreeks half 7 is op de rivier de Amer onder Drim- melen een roeiboot door een motor boot aangevaren. In de roeiboot zaten vyf mannen vier van hen zyn verdronken. De slachtoffers zjjn de 17-jarige Adriaan van Schijndel, de 67-jarlge Jacobus v. Delft, de 58-jarige Gerrlt v. Seters en de 58-jarige A v. Strlen, allen uit Raamsdonkveer. De vader van Adriaan van Schyndel, de vyfde in zittende vau de roeiboot, heeft men kunnen redden. Damclub „De Schuivers" Ysselsteyn. Stand van vorige week KLASSE A. W. Janssen 12 7 4 1 18 M. Keyzers 12 6 4 2 16 Jac. Janssen 12 6 3 3 15 Fr. Janssen 12 5 3 4 13 S. Keyzers 12 2 2 8 7 A. Kleuskens 12 2 0 10 4 KLASSE B. Jac. Claessen 12 10 1 1 11 G. Verheyen 12 7 1 4 15 H. Arts 12 6 2 4 14 A. v. Asten 12 4 2 6 10 A. Winnen 12 4 0 8 9 Joh. Kleuskens 12 2 2 3 6 Stand van deze week KLASSE A pnt. W. Janssen 14 9 4 1 22 M. Keysers 13 7 4 2 18 Jac. Janssen 13 6 3 4 15 Fr. Janssen 14 6 3 5 15 S. Keysers 14 2 3 9 7 A Kleuskens 14 2 1 11 5 KLASSE B. pnt. Jac. Claessen 14 12 1 1 25 G. Verheyen 14 8 1 5 17 H. Arts 14 7 2 5 16 A. van Asten 14 6 2 6 14 A Winnen 14 4 0 10 8 Jos. Kleuskens 14 2 2 10 6 Tegen Gevatte koude, Koorts, Griep De echte zijn niet rond, maar hartvormig. De Haarlemmermeer leverde 22 millioen kilo suiker. Hoewel de suikerfabriek van Half weg nog volop in actie is, wordt de bietencampagne in den Haarlemmer meerpolder als geëindigd beschouwd. Het bietenvervoer is gedaan en het bietenloof is ingekuild als een in dezen tijd gewild handelsproduct, Er zyn ongeveer 130 millioen kilogram bieten aan de fabriek af geleverd. Gerekend naar een suikergehalte van 17 procent beteekent dit, dat de Haarlemmermeer ongeveer 22 mil lioen Kg. suiker leverde. HACHELIJK AVONTUUR VAN NEDERLANDSCHE RIJNSCHIPPERS. Het uitbreken van den oorlog heeft vele Nederlandsche Rijnschip pers verrast. Hun schepen in de Fransche of Duitsche havens op den Boven Rijn moesten in allerijl wor den verlaten en pogingen om hun bezittingen terug te krijgen, hadden niet altijd succes. Bekend is het geslaagd avontuur van de twee dappere Rotterdam- sche schippers, die tusschen de twee vijandelyke linie'3 langs den Rijn door hun sleepschepen met de Hol- landsche vlag in top veilig buitea de vuurlinie hebben weten te bren gen. Het bijzondere van die daad spreekt nog sterker door het hache lijk avontuur, dat twee andere Rot- terdamsche Rijnschippers beleefden, die insgelijks er op uit waren ge trokken om hun schepen terug te brengen. Het waren schippers P. Verschure van de „Anna" en schippers Jore van de „Mejo", beiden met hun zoons, die medio October met de Nederlandsche sleepboot Bernhard den Ry'n op waren gevaren om hun bezittingen uit Kehl te gaan halen. Na met de Duitsche autoriteiten hun plan te hebben besprokeD, ver trokken zij 25 October van Ruhrort met bestemming Kehl, de tegenover Straatsburg gelegen Duitsche haven. Nadat men eenige dagen in Mann heim was blijven liggen en de ver zekering was gegeven, dat de wacht- posten langs de Siegfriedlinie de Nederlandsche sleepboot ongehinderd zouden laten passeeren, werd de tocht ondernomen. De geheele sleepboot was in Ne derlandsche driekleur beschilderd, terwijl bovendien nog een groote Nederlandsche vlag in top werd gevoerd. Alles ging goed, zoolang men nog tusschen twee Duitsche oevers voer. Doch toen Zaterdagmorgen 4 Nov. 's morgens het Fransche Rijnstadje Lauterberg werd genaderd, bleek de boot eensklaps onder vuur te wor den genomen. De kogels sloegen in het water voor de boeg van de boot. Kapitein Beekman, de gezagvoer der van de sleepboot, draaide bij, zette koers naar den Franschen oever en meerde daar. Er kwam echter niemand opdagen. Men be sloot toen maar aan .land te gaan, voorop een witte vlag zwaaiend. Nadat men eeD kleine verheven heid bestegen had, stonden de Ne derlanders plotseling in de loopen van een vyf lal mitrailleurs te kijken welke op hen gericht waren. Einde lijk kwam een Fransch officier te voorschijn, die óe danig geschrokken schippers vroeg wie ze waren en wat het doel was van hun reis. Toen de Franschen hoorden, dat ze met Hollanders te doen haddeD, draaiden ze eenigszlns bij. Men gaf hun een glas cognac om wat van den schrik te bekomen. Ook de overigen, in totaal was men met negen man aan boord, werden nu van het schip gehaald en weggebracht naar Saverne, later naar St. Dié. Hier had een langdurige onder vraging plaats, waarby de Fransche officier tot kapitein Beekman zeide: Je bent langs de Sigfried-linie gevaren, hé Vertel ons dan maar eens precies, waar de Duitschers bruggen hebben geslagen. Liever den kogel, dan voor spion te spelen, was het antwoord van den kapitein. En zoo denken wij er allemaal over. De Nederland sche regeering heeft ons order ge geven onder alle omstandigheden neutraal te blijven. De reactie op dit antwoord was aanvankelijk niet zeer welwillend, maar tenslotte zag men blijkbaar in niet met lafaards te doen te hebben. Na drie weken in het Vogezen- stadje St. Dié te hebben vertoefd, kregen de Hollanders toestemming om naar Parys te gaan. De militaire autoriteiten hadden zich inmiddels in verbinding gesteld met het Ne derlandsche consulaat te Reims. Niet allen konden deze reis echter vervolgen, want schipper Joore was inmiddels ziek geworden en was, dank zy de tusschenkomst van een priester in een ziekenhuis te St. Dié opgenomen. Hem en zijn zoon, die bij zijn va der bleef, heeft men daar achter moeten laten. Dank zy de bemiddeling van het Nederlandsch gezantschap te Parijs waren nu binnen enkele dagen de pasvisa in orde en kon eindelijk, na vyf weken de terugreis naar Hol land worden ondernomen. Steeds verkrijgbaar Wordt aan huis bezorgd. N. Hendriks, Langstraat Telefoon 132. Zij, die 1 Janua

Peel en Maas | 1939 | | pagina 6