„Mijnhardtjes
VENRAY IN HET
VERLEDEN.
Krakelingen.
Provinciaal Nieuws
Gemengde Berichten
droge Turf
nimmer een beletsel, wel soms een
lastige hinderpaal om de familie
betrekkingen te onderhouden.
Thans wordt Nederlanders in
Duitschland en ook Duitschers, die
familie in Nederland hebben, niet
meer toegestaan, naar Nederland
te gaan, om familieleden te bezoe
ken, terwyl ook het familiebezoek
naar Duitschland aan zooveel be
zwaren is gekoppeld, dat practich
de grens voor eenvoudige bezoeken
gesloten is. Alleen handelsreizigers,
die hun visumaanvraag kunnen do
cumenteeren met een verklaring van
de handelskamer van het betrokken
district, lukt het een visum te krij
gen.
Blijkbaar staat een en ander in
verband met den aanleg van ver
sterkingen langs de Nederlandsche
grens. Op een station nabij de Ne-
derlandsch-Duitsche grens kwam de
vorige week, in den nacht van Don
derdag op Vrijdag, artillerie-mate
riaal aan, dat in denzelfden nacht
ontladen werd, zoodat den volgenden
morgen passeerende treinen uit Ne
derland slechts een 25-tal platte
wagons te zien kregen.
Men is ontzettend bang voor spion-
nage. In het Kleinste dorpje nog ziet
men het biljet: „Vorsicht bij Ge-
sprachen. Feind hört mit", terwijl
we ook het opschrift zagen: „Swei-
gen ist mehr wert als Gold». Zelfs
het spreken in eigen kring over mi
litaire aangelegenheden wordt ont
raden.
Ook de Nederlandsche dagbladen
zien zich in hun groot debiet in
Duitschland gehandicapt. Tot nog
toe mochten de bladen, althans die,
welke toegelaten waren, ongehinderd
in elke hoeveelheid, langs eiken open
grenspost.
Sinds de vorige week mogen de
couranten slechts via Keulen Duitsch
land binnenkomen, waar de inhoud
„geprüft» wordt. Het gevolg hier
van is, dat ze meerdere dagen blij
ven liggen en de actualiteit verloren
gaat. Een spoorwegboekhandel op
een Duitsch grensstation, die dage
lijks een hoeveelheid Nederlandsche
bladen sleet, heeft den verkoop totaal
stop moeten zetten
Sinds de vorige week Vrijdag zijn
de Zon- en feestdagen als gewone
werkdagen verklaard voor het lossen
van goederenwagens der spoorwegen.
Blijkbaar is er voor een bepaald
vervoer gebrek aan wagons, zoodat
de rustdagen ingeschakeld moeten
worden, om daarin te voorzien.
Intusschen gaat het dagelijksche
leven van den Duitschen burger zijn
gewonen gang en niets wijst op den
oorlogstoestand dan de rantsoenee
ring der levensmiddelen en... de jacht
naar uitgaan, om aan de innerlijke
onrustige spanning, vooral in de
avonduren, lucht te geven.
Bioscopen, theaters, café's met
muziek zijn dagelijks stampvol. „Uit
verkocht" leest de schouwburgbezoe
ker, die verzuimd heeft, tijdig een
toegangsbiljet te koopen en dit niet
in een bepaalde stad, maar overal,
in het geheele Duitsche Rijk. Het
stadstheater te Wupperthal zag zijn
bezoeksaantal in de eerste 14 dagen
van dit seizoen, in vergelijking met
denzelfden tijd van het vorig jaar
stijgen met 80 procent.
In verband met de schaarschte aan
grondstoffen voor de vervaardiging
van gramofoonplaten, kunnen han
delaren in dit artikel slechts dan
nieuwe platen bekomen, als ze oude
platen in gelijke hoeveelheden in
leveren. De handelaren zijn wel niet
verplicht, van hun klanten ook oude
platen te vorderen, maar ze zuilen
daartoe wel genoodzaakt zijn.
Deze regeling is getroffen, om de
voorhanden voorraad gramofoon
platen steeds weer te kunnen aan
vullen. Voor het vervaardigen dezer
platen is schellak noodig, een grond
stof, welke uit Britsch-Indië betrok
ken werd, doch thans door den oor
log niet meer te krijgen is. Men schat,
dat op deze wijze per jaar 3 mil-
lioen oude platen verzameld kunnen
worden, waaruit ongeveer 21/, mil-
lioen nieuwe platen geperst kunnen
worden.
BESCHREVEN DOOR EEN
TIJDGENOOT.
24
De Venraysche bevolking heeft
altijd bekend gestaan als degelijk
Katholiek. Over het algemeen hield
men hier wel van plezier maken en
als de gelegenheid het te pas bracht,
ook flink feestvieren, doch de ker
kelijke plichten werden daarbij niet
vergeten.
Wanneer er gebid moest worden,
dan stond Venray in de eerste rij,
en bij een openbare beleving van
christelijke gebruiken, of brj eene
verdediging van aanvallen op de
Kerk of Priesters, schaamde men
zich niet, om op krachtdadige wijze
voor een diepgevoelde overtuiging
uit te komen.
De talrijke kruisbeelden, kapellet
jes en zoogenaamde heiligenbuisjes,
die men in Venray alom langs stra
ten en veldwegen vindt, zijn wel een
bewijs van hoogen godsdienstzin, en
zelden zal een bewoner een van die
aloude heiligdommen passeeren, zon
der hierbij eerbiedig het hoofd te
ontblooten, het kruisteeken te ma
ken of een kort gebedje te doen, ter
intentie van den heilige, die hier op
bijzondere wijze vereerd wordt.
Onder de vele kerkelijke feest- of
herlnneringsdagen werd vroeger in
Venray vooral de Allerzielendag op
innige en gevoelvolle wijze herdacht.
Als in den voormiddag de plechtige
algemeene lijkdienst werd gehouden,
dan was het bezoek van geloovigen
zoowel van de gehuchten als uit het
dorp, in de dorpskerk zoo talrijk, dat
het enorm ruime gebouw tot in de
uiterste hoeken gevuld was,
Na afloop van de Rouwmis werd
dan de aloude processie gehouden
over de kerkhof, waaraan alle aan
wezigen zonder uitzondering deel
namen. Als de liturgische gezangen
en gebeden alhier verricht waren,
gingen allen de graven bezoekenjvan
hunne overleden ouders, kinderen of
familieleden.
Het was een aandoenlijk gezicht,
dan die vele honderden mannen,
vrouwen en kinderen, asoms in een
zeer gure weersgesteldheid, geknield
te zien by die graven, waarbij door
allen meestal met tranen in de oogen
zoo vurig gebid werd voor de dier
bare overledenen.
Aan den Allerzielendag was toen
ook nog een oud gebruik verbonden
Als de Kerkelijke diensten waren
afgeloopen, verzamelden zich allen
op de Markt en in den omtrek, al
waar dan de koolenmarkt werd ge
houden.
Een menigte karren hadden dan
een groote hoeveelheid witte en roode
kool, en nog al meer late groenten
of prei aangevoerd, en dan werd er
door de talrijke bezoekers een drukke
handel gedreven, vooral in witte
kooien, die dan werden gekocht, om
voor den winter te worden inge
maakt tot heerlijk zuurmoes, dat in
geen enkele woning mocht ontbre
ken. De prijs van de witte kool
varieerde dan zoowat van f 1.tot
f 1.50 per 100 pond.
Als de noodige voorraad was in
gekocht. dan gingen de vrouwen naar
huis, doch de mannen verdwenen dan
meestal in de omliggende café's,
alwaar de droevige Allerzielen-
stemming werd verdreven door het
gebruik van enkele borreltjes, ter
wijl sommigen dan nog wel eens ia
min of meer kennelyken staat huis
waarts keerden.
Op 28 December 1898 had in Ven
ray nog eens een drukke en veel be
sproken raadsverkiezing plaats, waar
bij het nog al gespannen had toe
gegaan. Bij de gehouden herstem
ming werd de heer Leonard Janssen
te Oirlo, gekozen, met 243 stemmen
tegen 173, uitgebracht op den heer
G. Deponti, den zoogenaamde „Keus
ter van Castenray."
Enkele maanden later moest er
alweer gekozen worden voor een
raadslid, doch toen ging het speciaal
tusschen een candidaat der boeren
bevolking, en een burger uit het
dorp. Voor beide candidaten werd
toen enorm veel propaganda gemaakt,
in de herbergen was het den geheelen
dag kollossaal druk, en er werd niet
weinig gestecheld.
Het gevolg van deze verkiezing
was, dat de candidaat der boeren,
de heer P. J. Derks van Veltum, met
groote meerderheid van stemmen
gekozen werd, tegenover den heer
Theodor Slits, die toen ook in het
dorp nog veel bestrijders telde.
Een tijdje nadien stelde de heer
Slits zich weder candidaat en werd
toen ook als lid van den Gemeente
raad gekozen.
Op 2 Januari 1899 herdacht de
heer J. Arts te Merselo, Wethouder
van Venray, den dag, dat hij voor
50 jaren benoemd was tot voorzan-
ger in de kerk te Merselo. Bij die
gelegenheid werd de Gouden jubilaris
onder den plechtigen kerk
dienst in een schitterende rede ge
huldigd door den WelEerw. Rector
Opheij.
Een der oudste en meest bekende
koorzangers, de heer Gerard van den
Bosch, had al reeds vroeger het feest
gevierd, dat hij 50 jaren lang als
voorzanger in functie was geweest
aan de Parochiekerk van St. Petrus
Banden te Venray.
Als een bijzonderheid kan hierbij
nog gemeld worden, dat zijn zoon,
de heer Henri van den Bosch voor
een paar jaren hetzelfde Gouden
Jubileum heeft herdacht.
Op 22 Januari 1899 overleed in het
klooster der Eerw. Paters Francis
canen te Venray, de algemeen be
kende redenaar, de Zeer Eerw. Pater
Pacificus Pieters, die indertijd door
geheel Nederland vermaard was door
zijn buitengewone welsprekendheid
op den den kansel. Wanneer in dien
tijd een spreekbeurt van Pater Pie
ters was aangekondigd, dan kon
men steeds rekenen op een over
druk bezoek van geloovigen, en zelfs
wel van andersdenkenden, vooral als
hij in Holland Missiepreeken hield.
Trouwens de Paters uit Venray
waren vooral vroeger zeer bekende
en hooggevierde Missiepredikanten.
In dien tijd werd in Venray een
Vrijwillige Brandweer opgericht, die
voornamelijk was samengesteld uit
een aantal leden van de toenmaals
zeer bloeiende Schutterijen. Volgens
het toen heerschende gebruik, trok
ken de meeste hunner zich later
terug, tengevolge waarvan de Brand
weer alweeer spoedig terugkeerde
tot het bekende teringachtige be
staan van vroeger.
Destyd3 heerschte in Venray een
zeer groot woninggebrek, waarvan
het volgende als bewijs kan dienen.
Een ambtenaar der belastingen,
wiens standplaats was overgegaan
van Echt naar Venray, en die zoo
doende verbeterd was van positie,
was verplicht aan zijne overheden te
verzoeken, zijn overplaatsing in te
trekken, daar in Venray geen wo-
niog voor hem beschikbaar was, aan
welk verzoek noodwendig gevolg ge
geven werd.
Zooals velen zich nog wel zullen
herinneren, had in het jaar 1899 de
oorlog plaats tusschen Engeland en
Transvaal, bij welke gelegenheid in
Nederland een algemeene sympathie
heerschte voor de Boeren van Trans
vaal, die zich tegen de groote over
macht van Albion zoo dapper ver
dedigden. Toendertijd werden deEn-
gelschen In geheel Nederland byzon-
der gehaat, en allerwege werden
concerten en voorstellingen gegeven,
ten voordeele van de arme slacht
offers van een wreede onderdruk
king van vrouwen en kinderen in de
beruchte concentratiekampen.
Ook Limburg bleef hierbij niet
achter, en in Venlo, Tegelen, Roer
mond en op nog veel meer plaatsen
werd bij openbare uitvoeringen zeer
veel bijgedragen tot dezen steun, die
in geheel Nederland een bedrag had
opgeleverd van ongeveer een half
millioen gulden,
In Venray werd deze sympathie
voor de boeren van Transvaal als
het ware bewezen doordat aan de
Heide een Schutterij werd opgericht,
welke den naam droeg van „Trans-
vaiia", en waartoe niet minder dan
34 leden toetraden. Gebruikelijker
wijze heeft echter ook deze ver-
eeniging niet lang bestaan.
In het jaar 1902 herdacht Z. H.
Paus Leo XIII, de toenmaals roem
rijk regeerende Stedehouder van
Christus op aarde, zijn 25-jarig Paus
schap. Door de geheele wereld wer
den toen giften verzameld om Z.H.
bij dit Jubilé een passende hulde te
brengen.
Ook Venray deed hieraan mede,
en met genoegen kan gemeld wor
den, dat alhier voor dit edel doel, een
bedrag van ongeveer f 400 in groote
en kleine gaven was bijeengebracht
en in „Peel en Maas" verantwoord.
Als een bijzondere eigenaardigheid
kan hierbij het volgende vermeld
worden.
Een gemoedelijke Venraysche bak
ker werd toen door een propagan
dist aangeklampt om een klein of
fertje bij te dragen voor Z. H. den
Paus. Deze antwoordde hierop: „Ja.
mijn vriend, 't is vandaag werkdag,
en dan heb ik gewoonlijk niet veel
geld op zak, doch ik zal alles bijeen
zoeken, en wat ik vind is voor den
Paus.
De bakker doorgrabbelde daarbij
al zijn zakken en zakjes, en bracht
ten slotte het sommetje van 27 cents
bijeen, dat aan den propagandist werd
overhandigd, die het bij de giften in
de courant verantwoordde met het
volgende aardige versje:
Vriend Grad den bakker hoorde dat
Men voor den Paus om offers bad;
Komaan, sprak Grad, ik geef ook
wat
Voor Leo in de Eewige stad.
Hy gaf nu wel geen groote schat,
Doch alles wat hij bij zich had.
Van G. G. f 0.27.
Aan alles komt een einde, en zoo
ben ik ook gekomen aan het slot
van myn herinneringen over de toe
standen en gebruiken in Venray in
den vroegeren tijd.
In het volgend nummer van „Peel
en Maas" zal ik de schetsen „Uit
het verleden van Venray" besluiten
met eenige mededeelingen, betref
fende het ontstaan en den bouw der
twee Krankzinnigengestichten te
Venray, welke inrichtingen zooveel
hebben bijgedragen tot den immer
toenemenden bloei en vooruitgang
van Venray.
(Slot volgt.) M.
Wapens zijn geen speelgoed.
In verband met hetgeen hierover
werd geschreven, zou ik er nóg en
wéér eens op willen wijzen, dat wa
pens, vooral schietwapens, geen speel
goed zijn. In den korten tijd, welken
onze mobilisatie duurt, zijn er reeds
verscheidene dooden gevallen bij 't
spelend dreigen met vuurwapens,
welke men ongeladen „meende of
„veilig gesteld"
Het is een even misselijke als ge
vaarlijke aardigheid, welke mogelijk
slechts dan zou zijn uit te roeien,
wanneer ze zwaar zou worden ge
straft, óok in de gevallen, waar
bij alles goed afloopt.
Zelfs overigens verstandige en ont
wikkelde menschen, die anders wel
blijken van doorzicht weten te geven,
maken zich soms aan deze domme
aardigheid schuldig. Als men ze op
het verkeerde wijst, toonen ze zich
hoogelijk verbaasd en vragen ze je:
Maar denk je dan, dat ik zoo iets
doen zou, als ik niet wist, dat het
wapen ongeladen was
Ik stel een wedervraag: degenen,
die spelenderwijze een doodelyk on
geluk veroorzaken met een schiet
wapen, wisten die het niet eveneens
„zeker" dat het ongeladen was
Althans degenen, op wie het wa
pen wordt gericht, kunnen niet we
ten, of de aanlegger zich al of niet
vergist. Wie met schietwapens nooit
speelt, het nooit „voor de grap" op
anderen aanlegt, weet zeker dat hij
zich nimmer aan een noodlottige ver
gissing kan schuldig maken.
We moeten zoozeer doordrongen
blijven van respect voor het leven,
vooral voor het leven van anderen
dat we er zelfs niet mee wenschen
te spotten of te spelen.
Daaraan mag in dezen mobilisatie
tijd nog wel eens met nadruk wor
den hencnerd. Honderdduizenden,
menschen met onderscheidene karak
ters, menschen met meerdere of min
dere mate van verantwoordelijkheids
gevoel, dragen thans dagelijks schiet
wapens.
Niet weinigen raken zoo met hun
geweer of pistool vertrouwd, dat ze
meer en meer de voorzichtigheid uit
het oog verliezen: anderen, geestelijk
niet geheel volwaardigen of jongens,
wier fantasie door de verveling be
gint te werken, krijgen lust om met
het wapen, waaromtrent hun zooveel
wordt geleerd en voorgeschreven,
eens wat te doen.
Het komt meer en meer voor, dat
het geweer van op post staande sol
daten „per ongeluk afgaat". Wat
onbestaanbaar is, als de haanpal,
zooals het moet, op veilig staat ge
steld.
Anderen geven een overdreven uit
leg aan gegeven orders. In de buurt
mijner woonplaats werd onlangs door
een schildwacht geschoten op een
burger, die argeloos een eenvoudige
uitgegraven dekkingsstelling vooreen
paar schutters stond te bekijken en
zich te traag verwijderde na een
aanmaning van den op post staan-
den soldaat.
Toen ik later eens met iemand over
dit geval sprak, heette het: och ja,
maar die joDgen (de betrokken sol
daat) is den laatsten tijd ook zich
zelf niet. Hij verveelt zich hier en
wordt van dag tot dag knorriger.
Die gemoedsstemmingen zijn heel
menschelijk en te excuseeren, maar
juist daarom moeten de consignes
omtrent het gebruik van schietwa
pens heel, héél streng zijn,
VENRAY, 16 Dec. 1939
Sociale Verzekering
te Venray.
Van hoeveel belangde verzekerin
gen, krachtens de vrijwillige ouder-
doms verzekering (V.O.V.) en krach
tens de Invaliditeitswet (rentekaart)
voor de bevolking zijn, blijkt hieruit
dat in de gemeente Venray op 1
November 1939
1. aan 514 personen een ouder-
doms-, invaliditeits-, weduwen
of weezenrente was toegekend.
Het bedrag, dat in de gemeente
Venray uitbetaald werd, bedroeg
op dien datum ongeveer f 79850
per jaar.
2. aan 83 personen een genees
kundige behandeling werd ver
leend, al dan niet met opneming
in een sanatorium of ziekenhuis.
LUXOR THEATER.
Heden Zaterdag 8 uur en Morgen
Zondag 5 en 8 uur vertoont Luxor
theater U de prachtfilm van de be
roemde Zarah LeanderPREMIERE.
Na maandenlange, moeizame voor
bereiding na sloopende repetities
na tenslotte de vele onoplosbaar
schijnende moeilijkheden te hebben
overwonnen, is eindelijk de groote
dag, juister gezegd, de Groote Avond,
aangebroken... De PREMIERE van
de nieuwe revue.
Van heinde en ver zijn de groote
en minder groote sterren, naar Wee-
nen gehaald om het verwende publiek
een schouwspel te bieden, wat oog
en oor moest boeien. Niets was te
goed of te duur om het welslagen
te verzekeren.
Nog is het tooneelscherm omlaag;
zenuwachtig loopen de artisten,
dansers en danseressen dooreen. Het
is een mengelmoes, een gedempt
rumoer, onvermijdelijk op zoo'n be
langrijke avond. De tooneelknechten,
lichtbedieners, regisseur en de in-
specient niet te vergeten, leggen de
laatste hand aan de voorbereidingen.
Het groote oogenblik nadert, de
spanning stijgt met de minuut.
En terwijl het publiek de zaal vult,
speelt zich achter de coulissen een
drama af.... Lydia Loo, jarenlang
protégés van dan man achter de
schermen, Rainold, de „geldman", is
voor de nieuwe groote revue ver
vangen door een anderCarmen
Davioc. Ofschoon zij in het theater
feitelijk niets meer te doen heeft, is
Lydia Loo er verschenen om Rainold
rekenschap te vragen. Ruzie, con
sternatie achter het scherm en in
de kleedkamers. Scherpe woorden
wisselingen terwijl het theater vol
loopt.
Wat er ook gebeure, welke ge
voelens de harten beroeren, de voor
stelling, De PREMIERE moet door
gaan. Het doek gaat op, de revue
begint. Rainold heeft in een loge
recht tegenover het tooneel plaats
genomen.
Geboeid volgt het publiek de voor
stelling. Veel succes oogst Carmen
Daviot. Iedereen applaudisseert, doch
tot verwondering der secretaresse
zit Rainold onbeweeglijk in zijn loge.
Vreemd! Plotseling een vreeseljjke
ontdekking. Rainold is gedood tijdens
de voorstellingPolitie Onderzoek
Het publiek mag niets weten! De
revue moet afgewerkt worden on
danks en teD koste van alles. Politie,
detectives. Geheel het raderwerk der
moderne crlmineele wetenschap is
in werking gesteld..., de voorstelling
gaat door
Vingerafdrukken! Verhooren! Dank
zij de buitengewone scherpzinnigheid
van den politie-commissaris wordt
de schuldige ontdekt.
En, terwijl een voile zaal geamu
seerd de schitterende revue volgt,
wordt achter de schermen een mis
drijf opgehelderd. Zoo is het leven.
Revue, schittering, liefde en leed.
Wat er ook gebeure.... de revue
moet tot het einde uitgespeeld wor
den... Het publiek mag niets merken.
De PREMIERE is geslaagd... Men-
schenlevens zijn mislukt.
Zarah Leander, zingt in deze film
als nooit tevoren, haar stem brengt
U in verrukking en dat is wat toe
schouwers weten te waardeeren. De
film op zich zelf is af en zal vele
bezoekers trekken.
Als tweede hoofdfilm vertoont
Luxor DIENST IS DIENST. Een
echte lachfilm, nog mooier dan Pot-
verteeren. Een militair die de stom
ste is van het heele regiment, zet
het stel overhoop door zijn stomme
streken.
Dit prachtprogramma is enorm
mooi, zooaat U het 2 ja 3 maal zou
willen zien. Een programma Luxor
waardig.
PASSIESPELEN 1940
TEGELEN.
Sinds de regisseur met verlof uit
den militairen dienst is teruggekeerd
te Tegelen, zijn de repetities en de
verdere voorbereidende werkzaam
heden met versneld tempo hervat,
zoodat de opvoeringen der Passie
spelen in 1940 volgens de oorspron
kelijke plannen gegeven zullen wor
den.
Doordat niemand der hoofdspelers
door het mobilisatie-bevel is getrof
fen, is de rolverdeeling ongewijzigd
gebleven.
Als gunstig gevolg der besprekin
gen met de Directie der Ned. Spoor
wegen, zullen tijdens den duur der
spelen extra-treinen tegen verlaagd
tarief worden ingelascht, terwyl op
elk station in Nederland entréekaar-
ten verkrijgbaar zyn.
De uitbreidingen aan tooneel- en
toeschouwersruimten zyn reeds vol
tooid.
Door bestuur en medewerkenden
wordt met voort varenden ijver alles
in het werk gesteld, om de opvoe
ringen in 1940 op zoo hoog mogelijk
peil te verwezenlijken.
En ook ten gerieve der bezoekers
wordt niets gespaard,
In verband hiermede zullen de
cassa's zoodanig worden aangebracht
dat bij het drukke bezoek, alle mo
gelijke opstopping wordt voorkomen.
Om het uiterlijk van het open.
lucht-theater een waardiger aanzien
te geven, zal een monumentale in
gangspoort worden opgetrokken,
vsrsierd met keramische reliefs.
Maar de hoofdzaak blyft toch het
spel, waaraan thans ruim 500 vrij
willigers medewerken. Zoo zal Tege
len zyn gelofte getrouw, in 1940 weer
de groote gebeurtenissen der passie
spel-opvoeringen beleven.
Het zal een spel zyn van vrede en
liefde, dat vooral in dezen verwarden
tyd van verheven moreele- en cul-
tureele beteekenis is.
HORSTER VEEMARKT.
HORST, 12 December. Totaal aan
voer 188 dieren. Hiervan 23 stuks
rundvee en 165 biggen. Handel in
rundvee goed. Handel in biggen zeer
goed. Ongemerkte biggen van f 3.
tot f 4.50 per stuk. Gemerkte biggen
van f 1Ltot f 14.50 per stuk.
Door stier aangevallen.
Te Ohé en Laak werd Zondag de
landbouwer F. S. door den bij hem
op stal staanden vereenigingsstier
onverhoeds aangevallen. Zijn buur
man slaagde ;er in het beest af te
leiden, waardoor S. kon worden ont
zet. Hij had verschillende ribben ge
broken.
GEEN BROODKAARTEN
VOOR SEPTEMBER 1940.
Onze graanpositie is op het oogen
blik van dien aard, dat er voor Sep
tember 1940 waarschijnlijk geen dis
tributie van brood en dus ook geen
broodkaarten zijn te verwachten.
Dit deelde de heer M. J. Dings,
rijksvoedselcommissaris voor Lim
burg, mee, in de te Heerlen gehou
den kringvergadering van den L.L.
T.B. Hy voegde hieraan toe, dat we
wel een tekort hebben aan voeder-
graan en dat daarom wel tot inkrim
ping van de toegewezen hoeveelheden
van het vee zal moeten worden over
gegaan. In verband met de aange
voerde hoeveelheden kon echter met
ingang van 11 Dec. weer iets meer
ter beschikking worden gesteld.
Vanzelfsprekend wees de rijks
voedselcommissaris er op, dat deze
mededeelingen onder het voorbehoud
werden gedaan, dat er in onze hui
dige positie niets veranderde.
Drijfjacht.
Verleden Zaterdag werd door de
Heeren Jurgens uit Nijmegen te Ber
gen op hun landgoed een groote drijf
jacht gehouden Geschoten werden
62 konijnen 11 hazen, 9 fazanten en
1 vos.
Benoeming gemeente-secretaris.
Te Vierlingsbeek kwam de ge
meenteraad in een spoedelschende
vergadering bjjeen, ter behandeling
van het als eenigst op de agenda
staande punt, n.l. de voorziening in
de vacatures, ontstaan door het over
lijden van den gemeente-secretaris
ontvanger de heer C. A. M. van
Etten.
Op de door B. en W. opgemaakte
aanbeveling stonden resp. vermeld
de heeren A J. J. J. Thyssen, amb
tenaar ter secretarie te Vieriingsbeek
en W. C. A. Willems, ambtenaar ter
secretarie te Raamsdonk. Na teen
toelichting en enkele inlichtingen
van den voorzitter, giDg de raad tot
stemming over.
Zoowel bij de stemming ter benoe
ming van een secretaris, als by die
ter benoeming van een gemeente
ontvanger werd de heer Thyssen met
algemeene stemmen in deze functie
benoemd.
De heer Tyssen werd met ingang
van 1 Dec. 1935 in deze gemeente als
ambtenaar ter secretarie aangesteld.
Vier personen in de Amer
verdronken.
Maandagochtend omstreeks half 7
is op de rivier de Amer onder Drim-
melen een roeiboot door een motor
boot aangevaren.
In de roeiboot zaten vyf mannen
vier van hen zyn verdronken. De
slachtoffers zjjn de 17-jarige Adriaan
van Schijndel, de 67-jarlge Jacobus
v. Delft, de 58-jarige Gerrlt v. Seters
en de 58-jarige A v. Strlen, allen
uit Raamsdonkveer. De vader van
Adriaan van Schyndel, de vyfde in
zittende vau de roeiboot, heeft men
kunnen redden.
Damclub „De Schuivers"
Ysselsteyn.
Stand van vorige week
KLASSE A.
W. Janssen
12
7
4
1 18
M. Keyzers
12
6
4
2 16
Jac. Janssen
12
6
3
3 15
Fr. Janssen
12
5
3
4 13
S. Keyzers
12
2
2
8 7
A. Kleuskens
12
2
0
10 4
KLASSE B.
Jac. Claessen
12 10
1
1 11
G. Verheyen
12
7
1
4 15
H. Arts
12
6
2
4 14
A. v. Asten
12
4
2
6 10
A. Winnen
12
4
0
8 9
Joh. Kleuskens
12
2
2
3 6
Stand van deze week
KLASSE A
pnt.
W. Janssen
14
9
4
1
22
M. Keysers
13
7
4
2
18
Jac. Janssen
13
6
3
4
15
Fr. Janssen
14
6
3
5
15
S. Keysers
14
2
3
9
7
A Kleuskens
14
2
1
11
5
KLASSE B.
pnt.
Jac. Claessen
14
12
1
1
25
G. Verheyen
14
8
1
5
17
H. Arts
14
7
2
5
16
A. van Asten
14
6
2
6
14
A Winnen
14
4
0
10
8
Jos. Kleuskens 14
2
2
10
6
Tegen Gevatte koude, Koorts, Griep
De echte zijn niet rond, maar hartvormig.
De Haarlemmermeer leverde
22 millioen kilo suiker.
Hoewel de suikerfabriek van Half
weg nog volop in actie is, wordt de
bietencampagne in den Haarlemmer
meerpolder als geëindigd beschouwd.
Het bietenvervoer is gedaan en
het bietenloof is ingekuild als een
in dezen tijd gewild handelsproduct,
Er zyn ongeveer 130 millioen
kilogram bieten aan de fabriek af
geleverd.
Gerekend naar een suikergehalte
van 17 procent beteekent dit, dat de
Haarlemmermeer ongeveer 22 mil
lioen Kg. suiker leverde.
HACHELIJK AVONTUUR
VAN NEDERLANDSCHE
RIJNSCHIPPERS.
Het uitbreken van den oorlog
heeft vele Nederlandsche Rijnschip
pers verrast. Hun schepen in de
Fransche of Duitsche havens op den
Boven Rijn moesten in allerijl wor
den verlaten en pogingen om hun
bezittingen terug te krijgen, hadden
niet altijd succes.
Bekend is het geslaagd avontuur
van de twee dappere Rotterdam-
sche schippers, die tusschen de twee
vijandelyke linie'3 langs den Rijn
door hun sleepschepen met de Hol-
landsche vlag in top veilig buitea
de vuurlinie hebben weten te bren
gen. Het bijzondere van die daad
spreekt nog sterker door het hache
lijk avontuur, dat twee andere Rot-
terdamsche Rijnschippers beleefden,
die insgelijks er op uit waren ge
trokken om hun schepen terug te
brengen.
Het waren schippers P. Verschure
van de „Anna" en schippers Jore
van de „Mejo", beiden met hun
zoons, die medio October met de
Nederlandsche sleepboot Bernhard
den Ry'n op waren gevaren om hun
bezittingen uit Kehl te gaan halen.
Na met de Duitsche autoriteiten
hun plan te hebben besprokeD, ver
trokken zij 25 October van Ruhrort
met bestemming Kehl, de tegenover
Straatsburg gelegen Duitsche haven.
Nadat men eenige dagen in Mann
heim was blijven liggen en de ver
zekering was gegeven, dat de wacht-
posten langs de Siegfriedlinie de
Nederlandsche sleepboot ongehinderd
zouden laten passeeren, werd de
tocht ondernomen.
De geheele sleepboot was in Ne
derlandsche driekleur beschilderd,
terwijl bovendien nog een groote
Nederlandsche vlag in top werd
gevoerd.
Alles ging goed, zoolang men nog
tusschen twee Duitsche oevers voer.
Doch toen Zaterdagmorgen 4 Nov.
's morgens het Fransche Rijnstadje
Lauterberg werd genaderd, bleek de
boot eensklaps onder vuur te wor
den genomen. De kogels sloegen in
het water voor de boeg van de
boot.
Kapitein Beekman, de gezagvoer
der van de sleepboot, draaide bij,
zette koers naar den Franschen
oever en meerde daar. Er kwam
echter niemand opdagen. Men be
sloot toen maar aan .land te gaan,
voorop een witte vlag zwaaiend.
Nadat men eeD kleine verheven
heid bestegen had, stonden de Ne
derlanders plotseling in de loopen
van een vyf lal mitrailleurs te kijken
welke op hen gericht waren. Einde
lijk kwam een Fransch officier te
voorschijn, die óe danig geschrokken
schippers vroeg wie ze waren en
wat het doel was van hun reis.
Toen de Franschen hoorden, dat
ze met Hollanders te doen haddeD,
draaiden ze eenigszlns bij. Men gaf
hun een glas cognac om wat van
den schrik te bekomen.
Ook de overigen, in totaal was
men met negen man aan boord,
werden nu van het schip gehaald
en weggebracht naar Saverne, later
naar St. Dié.
Hier had een langdurige onder
vraging plaats, waarby de Fransche
officier tot kapitein Beekman zeide:
Je bent langs de Sigfried-linie
gevaren, hé Vertel ons dan maar
eens precies, waar de Duitschers
bruggen hebben geslagen.
Liever den kogel, dan voor
spion te spelen, was het antwoord
van den kapitein. En zoo denken
wij er allemaal over. De Nederland
sche regeering heeft ons order ge
geven onder alle omstandigheden
neutraal te blijven.
De reactie op dit antwoord was
aanvankelijk niet zeer welwillend,
maar tenslotte zag men blijkbaar
in niet met lafaards te doen te
hebben.
Na drie weken in het Vogezen-
stadje St. Dié te hebben vertoefd,
kregen de Hollanders toestemming
om naar Parys te gaan. De militaire
autoriteiten hadden zich inmiddels
in verbinding gesteld met het Ne
derlandsche consulaat te Reims.
Niet allen konden deze reis echter
vervolgen, want schipper Joore was
inmiddels ziek geworden en was,
dank zy de tusschenkomst van een
priester in een ziekenhuis te St.
Dié opgenomen.
Hem en zijn zoon, die bij zijn va
der bleef, heeft men daar achter
moeten laten.
Dank zy de bemiddeling van het
Nederlandsch gezantschap te Parijs
waren nu binnen enkele dagen de
pasvisa in orde en kon eindelijk, na
vyf weken de terugreis naar Hol
land worden ondernomen.
Steeds verkrijgbaar
Wordt aan huis bezorgd.
N. Hendriks, Langstraat
Telefoon 132.
Zij, die
1 Janua