Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Alleen Boter
is boter
„VENRAY"
boter
De Volkenbond
Franciskaanse
Kerstviering
Buitenland.
^^Msjnhardije
Zaterdag 16 December
1939
Zestigste Jaargang No 50
PEEL EN MAAS
ADVERTENTIEPRIJS 1—8 regels 60 ct
per regel 71/, ct. Bij contract groote reductie
Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY
Telefoon 51 Giro 150652
Abonnementsprijs per kwartaalvoor Venray 65 ct
buiten Venray 75 ct. Afz. nummers 5 ct
is zeer fijne boter
!k heb eens een mooi boompje
in den voortuin van mijn huis
geplant en er heel wat zorgen
aan besteed. Ik hield van hef
boompje. De eerste jaren leek
het zich heel goed te ontwikke
len; zijn schaduw-gevende groene
bladerenkroon werd breeder en
breeder, mensch en dier be
gonnen er beschutting onder te
zoeken tegen onaangename wis
selvalligheden van de natuur.
Maar op 'n keer moest ik vast
stellen, dat de groei eruit was;
het boompje begon te kwijnen,
het gebladerte toonde zich zieke
lijk en viel vroegtijdig af, de tak
ken verdorden en werden bij
stormweer een voor een afgerukt.
Ondanks al mijn goede zorgen
was ei tenslotte niets dan 't
stammetje meer over. kaal en
dor.
De honden, die vroeger onder
den boom de verkwikking van
de schaduw zochten om er uit
te rusten dan wel hun vroolijk
levensspel te spelen, kwamen uit
gewoonte nog wel tot den boom,
maar enkel om hun poot te lich
ten tegen den stam.
Toen ik vaststelde, dat mijn
boompje nog slechts voor dat
doel dienstig was, heb ik het
uitgerukt. Ik zal den grond nog
eens goed bewerken en vrucht
baar maken, daarna zal ik 'n
nieuwen boom planten van het
zelfde soort en aldus tóch mijn
ideaal trachten te verwezenlijken.
ik geloof, dat het vredes-
boompje, dat de volkeren na den
wereldoorlog in Genève hebben
geplant, dezelfde ontwikkeling
èn.... aftakeling heeft doorge
maakt als het boompje uit mijn
voortuin. De honden misbruiken
het als object, geschikt om er
hun achterpoot tegen te lichten
Duitsche, Russische, Japan-
sche en italiaansche honden. Ze
blaffen hongerig en woedend
rond den kalen stam en springen
in vernielzuchtige stemming naar
de ijle kleine loten, welke nog
kwijnend pogen voort te bestaan
op de mieserige resten der levens
sappen.
Wat moeten de volkeren nu
doen Moeten ze een omheining
maken rond het boompje, opdat
de honden het niet meer kunnen
zien en aldus het ziekelijke be
slaan zien te rekken van wat eens
met zooveel hoop en en liefde
was geplant
Of moet het boompje worden
uitgerukt en de grond moeizaam
worden bewerkt, vruchtbaar ge
maakt, opdat opnieuw kan wor
den geplant en aan een ander,
gezond boompje, betere levens
kansen kunnen worden geboden.
Ik zou voor het laatste voelen.
Al wat de verzorgers van 't
boompje thans er aan doen, wekt
slechts de spot op van de velen,
die hun geloof in zijn levens
kracht hebben verloren.
o—
Gaan we thans geleidelijk over
van de beeldspraak tot de reali
teit.
Genève biedt geen beschutting
meer en wie er nog komen om
den vredesboom te verzorgen,
vreezen niets zoozeer dan te
worden aangevallen en gebeten
door de blaffende en plassende
honden, die er rondzwerven.
Denken we maar eens aan de
richtlijnen, welke de Nederland-
sche delegatie meekreeg naar de
jongste bijeenkomst van de ver
zorgers van den vredesboom.
Niet in het bestuur (Volken
bondsraad) gaan zitten; niet pra
ten over andere ziekten van het
boompje dan die, ter bespreking
waarvan ge thans zijt opgeroepen;
geen sancties oftewel: geen enkele
poging steunen om de blaffende
en bijtende honden met een stok
weg te jagen.
We geven toe: het kan niet
anders. Bloö-Jan is altijd nog
beter dan doö-Jan I Maar het
allerbeste is om onze zorgen niet
langer te besteden aan een ver
loren zaak.
De enghartigheid, die we vei
ligheidshalve moeten betoonen,
schaadt het ideaal, die we ons
hadden gesteld en nastreven. We
kunnen ons beter en met grooter
fierheid afzijdig houden dan te
gaan meehuilen met de wolven
in het bosch.
Onze groote voorzichtigheid en
bedachtzaamheid werkt remmend
op de activiteit of bedrijvigheid
dergenen, die nog daadwerkelijk
durven omdat ze op '1 oogen-
blik moeten strijden voor het
gemeenschappelijk doel van vrede
en recht.
In het Russisch-Finsche geschil
b.v. de Scandinavische landen.
Althans Zweden en Noorwegen
willen wat doen om de Finnen
te helpen. Omdat ze anders na
Finland aan de beurt zullen ko
men.
Oostenrijk, Tsecho-slowakijë,
Albanië, Polen, Litauen, Ldland,
Estland, Finland, ze zijn beurt
voor beurt en tot op éen na met
succes, aan de beurt gesteld om
te worden overweldigd.
Er zijn kleine landen, die het
beter achten om niet hun beurt
af te wachten, maar gezamenlijk
hun beurt aan de orde te stel
len. Geef ze eens ongelijkNoor
wegen en Zweden wekten daartoe
de Volkenbondsstaten op.
Maar wij zeggen zeiden het
vóóraf reeds -: geen bestuurs
functie, geen sancties, geen pijn
lijke vraagstukken aan de orde
stellen.
Wij kunnen voor onze houding
wellicht klemmende motieven
aanvoeren; wij kunnen overtuigd
zijn, dat speciaal voor óns (te
weten: óók voor België en
Luxemburg) gezamenlijke afweer
tegen een toekomstig gevaar er
ger consequenties zal hebben dan
een afwachten van dat gevaar,
maar dan zijn we metons tegen
gesteld belang hinderlijk in een
gezelschap, dat op directen en
gezamelijken afweer bedacht moet
zijn.
Voor het oogenblik heeft de
Volkenbond afgedaan als orga
nisatie van den vrede en als
machtsstatuut tegen aanval en
geweld.
De mogendheden van Europa
moeten er op bedacht wezen om
met de beste middelen, welke
haar passen, het bestaan harer
volkeren te verdedigen. Sommige
volkeren zullen daartoe met el
kaar moeten samenwerken in
gewapenden afweer, andere zullen
hun onzijdigheid zelfstandig moe
ten beschermen.
Wat we allen tesamen enkel
nog tot plicht hebben, d.i. den
grond van Genève opnieuw te
bewerken en vruchtbaar te maken
opdat er ten geschikten tijde een
nieuwe en levenskrachtige boom
van den vrede kan gedijen.
De kronkels van het eigenbe
lang, waarin de leden van den
Volkenbond zich thans te Ge
nève wringen om den schijn te
onderhouden van trouw aan het
ideaal, wekt slechts en niet
ten onrechte den weerzin van
hen, die evenzeer uit eigenbelang
het ideaal openlijk weerstreef
den.
Met een lichtelijk beschaamd
gevoel over onze eigen houding,
zullen velen onzer b.v. de juist
heid moeten erkennen van wat
het Italiaansche persbureau Ste-
fani kenbaar maakte ter gelegen
heid van het feit, op Maandag
j.l. dat Italië den Iaatsten band
met den Volkenbond heeft ver
broken:
„In politieke Italiaansche krin
gen wijst men er op, dat het
einde van alle betrekkingen tus-
schen Italië en den Volkenbond
zich voordoet op het oogenblik,
waarop het Geneefche instituut
opnieuw een toonbeeld van op
portunistische intriges biedt in
plaats van de beslissingen te
nemen, die geëischt worden door
den ernst van een gebeurtenis,
die op het oogenblik bloed doet
vloeien in hei Noorden va
Europa.''
Md.
Ook dit jaar gaat de Venray-
sche Derde Orde gezamelijk het
heerlijke feest vieren van de ge
boorte van Gods Zoon op onze
aarde. Ook dit jaar, ai zijn de
lijden moeilijker en drukkender
dan ooit, al lijkt ieder feest in
deze tijd 'n pijnlijke tegenstelling
met de grote ellende van velen.
Ja, juist omdat de tijden zo zwaar
zijn, juist daarom zal 't feest dit
jaar 'n blijk geven van ons groot
geloof en vooral van onze liefde
voor Jezus, die immers zelf als
'n lichtend voorbeeld de armoe
en ellende heeft willen heiligen
door als de armste van allen,
ais 'n klein kind 't leven op
onze aarde Ie beginnen.
Er zullen U twee mooie avonden
worden geboden. De Toneelclub
„St. Servaas" zal ondër de be
kwame leiding van Br. Barachus
op 't toneel brengen 't Kerstspel
„Kermisvolk op Kerstmis", ge
schreven door r.iemand minder
dan Henri Ghéon, de apostel van
't katholieke toneel in Frankrijk.
Door Kees Spierings, die 't
vertaalde, werd dit spel Ghéon's
meesterwerk genoemd. En inder
daad heeft dit prachtstuk toneel
in vele opvoeringen ai heel veel
mensen 'n sublieme en diep
godsdienstige avond gebracht.
Als 't doek opengaat zien we
h troep rondtrekkende zigeuners
hun avondeten gebruiken op 't
plein van 'n dorp. 't Zijn een
voudige, ruwe mensen, maar met
"t groote geloof van kinderen.
En spontaan gaan ze, omdat 't
Kerstavond is, voor de rondstaan-
de dorpelingen in grote simpel
heid de gebeurtenissen voorstel
len, die er zoveel eeuwen ge
leden zich hebben afgespeeld
rondom de grote gebeurtenis van
Jezus's geboorte.
In drie prachtige bedrijven zien
we hoe die arme zigeuners op
hun eenvoudige manier de ge
boorte en kindsheid van onzen
Heer aanschouwelijk maken. We
zien het volk van Israël ;n af
wachting van de Messias, de
boodschap van de Engel aan
Maria, het bezoek van Maria aan
Elisabeth, de geboorte van onzen
Heer en tal van andere, diep
ontroerende momenten.
En daar tusschen door worden
we er toch telkens weer aan
herinnerd, dat 't zigeuners zijn,
die daar spelen. En zo komen er
tal van fijn komische momentjes
voor, die soms even flink doen
lachen, maar onmiddellijk daarna
is men weer gevangen door de
innerlijke kracht van dit heerlijke
toneelstuk.
Tertiarissen, gij zult er met uw
gezinnen geen spijt van hebben,
als ge dezen avond bijwoont.
Men zij er echter aan herinnerd,
dat het alléén voor volwassenen
is bedoeld. Eventueele baten zijn
voor het arme gezin.
Tussen de bedrijven door zul
len 't dames-zangkoor van de
Derde Orde en 't jongenskoor
van de heer J. v. Heijster ver
schillende kerstliederen uitvoeren.
Ook 't aanwezige volk zal mee
leven door verschillende liederen
te zingen.
U ziet, er zal U in de aula
van het Gymnasium op Woens
dag 27 en Donderdag 28 Dec
's avonds om 7 uur iets moois
worden aangeboden.
Er bestaat, evenals de vorige
jaren 't gebruik was, voor allen
de gelegenheid liefdegaven voor
de armen te brengen bij 't kribje.
Tertiarissen, maakt ook dit
jaar de armen, uw broeders, uw
zusters, weer blij met uw kerst-
gaven
DE ALGEMEENE
TOESTAND.
Rusland weigert bemiddeling
Molotof, de Russische volkscom
missaris voor buitenlandsche zaken,
heeft in een telegram aan het Vol*
kenbonds-8ecretariaat medegedeeld
dat hij het aanbod om te bemiddelen
in het conflict met Finland „erg
vriendelijk" vond, maar er geen ge
bruik van zal maken.
Niemand had een ander antwoord
verwacht, maar natuurlijk heeft men
in Genève de 24 uur welke voor
het beantwoorden van het aanbod
waren gesteld moeten afwachten
alvorens.... ja, alvorens wé.t
Ee Russen blijken het heel goed
te weten, wat ze willen. Terwijl
Molotof naar Genève telegrafeerde,
werden aan de Finsche grens
anderhalf millioen ingezet
voor een grootsch en beslissend of
fensief tegen het ongelukkige kleine,
maar dappere nabuurvolk, hetwelk
de Russen door de logge macht van
het getal Russisch bloed Is zoo
goedkoop als het Chineesche zul
len trachten te overweldigen en te
vernietigen.
Maar Genève, de Volkenbond, wat
kan déze doen, nu de gestelde ter
mijn voor zijn bemiddelingsaanbod is
afgeloopen
Practisch niets.
Er zullen geen sancties worden be
paald, want bijna alle staten, in Gs-
nève vertegenwoordigd, vreezen om
zich de vijandschap en wraak der
sovjets op den hals te halen en om
Duitschland te prikkelen, dat uit
politiek-tactische overwegingen met
de sovjets heult.
En Rusland zal ook niet
uitgestooten worden.
De vertegenwoordiger van Iran
(Perzië) heeft het reeds verklaard,
dat hij daaraan niet kan meewerken,
omdat zijn land aan Rusland grenst.
De Zwitsersche delegatie heeft ver
klaard, dat ze zich van stemming
zal onthouden. De Baltische staten
mogen natuurlijk niet hun stem
verheffen tegen eenig Russisch be
lang.
Toch handhaven de Zuid-Ameri
kanen tot heden hun voorstel tot
uitstooting en het is zoo goed als
zeker, dat zij den Volkenbond zul
len verlaten, als de Russen niet uit
Genève worden verwijderd.
Al wat de volken in Genève kun-
nen wrochten is
ccn formeele veroordeeling
der Russische agressie. Maar wat
trekt men zich daarvan in Moskou
aan
Ze weten het er heel goed, dat
heel de wereld gruwt van afgrijzen
over wat de sovjets het arme Fin
sche land aandoen, maar ze pijpen
over het leed en den jammer van
anderen als Satan het doet in
onderwereld.
Het eenige wat de Volkenbond
voor de Finnen zou kunnen doen is
de instelling van een coördinatie
commissie van hulpverleening
welke laatste zou moeten bestaan
uit het verschaffen van credieten,
het leveren van oorlogsmateriaal,
het zenden van voedselvoorraden
enz. Enkele landen (b.v. Zweden en
Noorwegen) zijn inderdaad bereid
om de Finnen op deze wijze te hel
pen, maar zij hebben verzocht om
een coördinatie-commissie voor hulp
verleening niet in Volkenbondsver-
band te organiseeren, omdat dan
bepaalde landen (Italië en de Ver.
Staten) zich geroepen zouden achten
om afzijdig te blijven.
Het is wel een triest teeken van
Volkenbonds onmacht, dat ze zich
zelf moet uitschakelen bg de prac-
tische organisatie van verzet tegen
agressie, ojn dat anders de gestelde
oogmerken zouden worden geschaad.
Met zorg moet men zich inmiddels
afvrageD, of eenigerlei hulpverlee
ning aan Finland als deze zich
niet tot militairen bijstand verbreidt
den loop van zaken, door Moskou
beoogd, kan verijdelen.
Het staat vast, dat de Russen tot
nog toe
geweldige verliezen
hebben geleden en het oorlogsavon-
tuur ze geducht is tegengevallen,
maar de Russische bron van men-
schenmateriaal is onuitputtelijk en
dat zal tenslotte den doorslag geven
De Finnen toonen zich bekwame en
dappere strijders, maar hun leger-
sterkte is zóó beperkt, dat ze hun
eenheden voortdurend moeten ver
plaatsen, soms over duizenden kilo
meters om dan hier en dan daar het
hoofd te kunnen bieden aan een of
fensieve beweging van den vijand.
Nu de Russen anderhalf millioen
manschappen hebben geconcentreerd
tegenover de enkele honderdduizen
den strijders, die de Finsche regee
ring uit haar volkje van 3»/2 millioen
zielen heeft kunnen concentreeren,
meenen ze
den beslissenden slag
te kunnen slaan en hebben ze op
verschillende plaatsen een grooten
aanval ingezet.
Men denke zich eens goed in
Finland telt slechts zooveel inwoners
als de stad Parijs. En dat hoopje
menschen moet een land verdedigen
dat 12 maal zoo groot is als Neder
land Tegen de legerhorden vaneen
volk van 180 millioen zielen...
Wanneer er geen wonder gebeurt
i er aan Finland geen militairen
bijstand wordt verleend, zal Finland
tijdelijk althans ten onder
gaan, maar voor het zoover is, zal
de blanke sneeuw der Finsche vel
den worden gekleurd met het bloed
van het Roode leger.
De zwaarste gevechten werden
deze week geleverd in het midden
van de Finsche Oostgrens, waar de
Russen opdringen in de richting van
de Zweedsche grens om te pogen
Finland aldus te scheiden in twee
deelen, welker verdedigers alsdan
geen verbinding met elkaar zouden
hebben en elkaar dus niet zouden
kunnen bijstaan tegen afzonderlijke
offensieve acties.
Het Russische offensief wordt on
dersteund door
1000 Russische vliegtuigen,
die herhaaldelijk bombardementen
uitvoeren op de Finsche verbindings
wegen en daarbij de open woon-
centra der bevolking niet ontzien.
Maar de afweer batterijen hunner
tegenstanders worden perfect be
diend en er zijn dan ook heel wat
Russische toestellen neergehaald.
Bovendien neemt ook de Finsche
luchtvloot krachtig initiatief. In 't
Noorden heeft ze 20 K.M spoorweg
der Russen in de omgeving van
Moermansk vernield.
Daar de Finnen veel beter geoutil
leerd en verzorgd zijn. blijven hun
verliezen ver beneden die der Rus
sen. Deze Iaatsten hebben
verschrikkelijk te lijden
van de felle koude, die thans begon
nen is. Tenten zijn voor hen een
ongekende weelde en de manschap
pen moeten in de open lucht slapen.
Zij durven zelfs geen vuren aanleg
gen uit vrees de aandacht te trek
ken van de Finsche vliegtuigen of
van rondtrekkende patrouilles.
Krijgsgevangenen doen verhalen over
schildwachten,, die stijf bevroren
stonden op hun posten toen zij
's morgens zouden worden afgelost
en over vreeselijke gevallen van be
vriezing.
De nieuwe sneeuwval heeft den
toestand van het Russische leger
nog minder benijdenswaardig ge
maakt, terwijl de Finnen goed be
schut zijn in aangename tenten, die
door kacheltjes worden verwarmd,
De Finsche officieren geven voort
durend uiting aan hun verbazing
over het gemak, waarmee de opruk
kende Russen kunnen worden weg
gemaaid met de machinegeweren en
waarmede hun tanks kunnen worden
vernield. Het
voedsel is zeer slecht
en zelfs in Russische magen kunnen
de tekorten aan spijs niet worden
aangevuld met den inhoud der rede
voeringen, welke de politieke com
missarissec afsteken, die ter onder
steuning van het moreel der Roode
troepen naar het front zijn gezon
den.
Als we nu den blik tan den strijd
in het hooge Noorden van Europa
afwenden naar het terrein der con
flicten in midden- en West-Europa,
dan moeten we allereerst wijzen op
de beteekenis van een pas gesloten
Fransch-Britsch financieel
accoord,
dat de eenheid en samenwerking der
groote Westersche democratiën
accentueert en den weerstand der
beide landen ongetwijfeld heeft ver
sterkt. De groote beteekenis van het
accoord is vooral gelegen in de
koppeling aan elkaar van de weder-
zijdsche betaalmiddelenfranc en
pond sterling. Daardoor worden beide
landen in staat gesteld om vrijelijk
gebruik te maken van eikaars valuta,
zonder dat het noodig zal zijn om
goud te leveren. Slechts in overleg
met elkaar zal men nog buitenland
sche leen in gen aangaan en geen
„beschermende maatregelen" zullen
hun onderling handelsverkeer meer
belemmeren. Een
soort tolunie
dus, welke tot minstens zes maan
den na den oorlog zal blijven gelden.
Frankrijk en Engeland worden
méér en méér een politieke
economische éénheid* Het is daarom
geen wonder, dat ze ook naar een
geografische verbondenheid gaan
strever, d.i. naar middelen gaan uit
zien om een overlandverblnding
tusschen beiüe rijken tot stand te
brengen.
Tot vóór dezen oorlog was het
onderlinge wantrouwen nog te groot
om de militaire bezwaren te over
winnen, welke aan den
bouw van een Kanaaltunnel
in den weg stonden, maar thans is
men zóó overtuigd, dat de geschie
denis het welzijn van het eene land
aan het andere zal blijven koppelen,
dat deze bezwaren niet meer geldend
worden geacht. De practijk heeft
het uitgewezen, dat de zee-verbin
ding door de perfectie van het wapen
der onderzeebooten en van dat der
mijnen, steeds riskanter wordt.
Welnu, dan zullen in een afzien
baar aantal jaren de treinen onder
zee door, dus onder het Engelsche
Kanaal door, moeten denderen door
de aarde heen, FrankrijkEngeland
vice versaTijdens de debatten in
de Fransche Kamer over de begroo-
tiog van openbare werken, heeft
minister De Monzie zijn goedkeuring
uitgesproken tegenover afgevaar
digde Boucher, die aanbevolen had
over te gaan tot den bouw van een
tunnel onder het Kanaal.
De bouw van een dergeüjken tun
nel is volgens den minister onmis
baar en zal een der eerste groote
werken na den oorlog moeten vor
men. Het is een internationale nood
zakelijkheid.
De minister heeft de adhaesie
ontvangen van een hooggeplaatste
Engelsche persoonlijkheid, die zich
aan dit denkbeeld heeft gewijd.
Voor de situatie van ons land in
de huidige conflicten is van het
hoogste belang, wat deze week in
de Belgische Kamer tot uiting kwam.
Het komt feitelijk daarop neer:
België zal Nederland bijstaan
tegen een aanval op zijn grondge
bied. De Belgische Kamercommissie
voor buitenlandsche zaken heeft n.l.
met op één na algemeene stemmen
rapport aangenomen van Carton de
Wiart, waarin uitvoerig de positie
wordt bestudeerd van België tegen
over den internationalen toestand.
Naar verluidt, is een passage in
het rapport gewijd aan de hypothese,
dat Nederland het voorwerp van
een aanval zou worden.
De rapporteur spreekt als zijn
meening uit, dat in een dergelijken
toestand de omstandigheden, welke
België er toe gebracht hebben een
houding van neutraliteit te aanvaar
den, gewijzigd zouden zijn en dat
dan deze houding opnieuw bezien
zou moeten worden.
De voorzitter van de Belgische
Kamer, de heer Van Cauwelaert,
heeft, het woord voerende in het
Katholiek Vlaamsch Verbond, een
verklaring van gelijke strekking af
gelegd.
Deze zaak is voor ons
van bet hoogste belang
en vloeit logisch voort uit de zucht
tot zelfbehoud der Belgen. België
zou worden doodgedrukt in een strijd,
welke de Duitschers èn tegen de
Franschen èn tegen de Nederlanders
mochten voeren. Bij een eventueelen
Duitschen aan- en inval zouden we
dus op mogen rekenen, dat de
Belgen zich aan onze zijde scharen
en daarmee een directen
bijstand van het Fransche leger
aan onze defensie mogelijk zouden
maken.
Omgekeerd heeft België niet veel
belang, eigenlijk geen belang, bij een
bijstand van Nederland tegen agres
sie van Duitsche zijde, België immers
zou in geval van een Duitschen inval
altijd zeker zijn van onmiddellijke
hulp der Franschen. In het Noorden
zou België dan door een onzijdig
Nederland zijn gedekt. Koos Neder
land dan echter partij tegen Duitsch
land, dan zouden de Belgen zich in
het Noorden moeten verzekeren tegen
'n verrassenden doormarsch der Duit
schers door Nederlandsch Limburg
en -Brabant.
Tenslotte een enkel, maar dan ook
kort woord over de geruchten, welke
deze week weer hebben geloopen
over een hernieuwd
Duitsch vredesoffensief
Ze zouden zijn gecolporteerd door
de Duitsche journalisten te Genève
ook via Rome tot de Fransche
hoofdstad zrjn doorgezonden. De in
houd der Duitsche voorstellen zou
neerkomen op: de erkenning van het
inzicht, dat het bolsjewistische ge
vaar als de ergste bedreiging van
Europa moet worden aangemerkt
dus een overeenkomst met de
geallieerde Westersche democratiën
wenschelijk is, te verkrijgen op den
grondslag van een herstel van Tsje-
cho-slowakije, uitgezonderd het Su-
detengebied, en de inrichting van een
Poolschen rompstaat (waarbij echter
Danzig, de Corridor en Silezië aan
Duitschland zouden blijven). Voorts
samenwerking tegen de Russische
agressie.
De geruchten zijn officieel
tegengesproken in Berlijn
waar men ze een proefballon der
geallieerden heette. Deze tegenspraak
behoeft op zich zelf niet te verwon
deren. Zoolang er nog geen groote
kans op aanvaarding van de voor
stellen is, kan Duitschland moeilijk
erkennen, dat het van zins zou zijn
om met de geallieerden tot 'n ac
coord te komen ten koste van Rus
land. In een oorlog worden vaak
door bemiddeling van niet gezag
hebbende personen vredesvoorstel
len gedaan, welke zoo noodig
altijd nog door de officieele instan
ties kunnen worden verloochend.
wordt
verdreven
door
De echte lijR niet rond, maar hartvormig.