Lambertus Gruterius
't Wachttoren Geloof.
Migraine
S
•Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
„VENRAY"
boter
Een groot Venrayer.
Alleen Boter
is boter
Geestelijke grappen beantwoord.
Ze zitten
Zaterdag 12 Augustus 1939
Zestigste Jaargang No 32
PEEL EN MAAS
is zeer fijne boter
ADVERTENTIEPRIJS 1—8 regels 60 ct
per regel 71/, ct. Bij contract groote reductie
I Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY I Abonnementsprijs per kwartaal: voor Venray 65 ct
Teleloon 91 Giro 150652 buiten Venray 75 ct. AIz. nummers 5 ct
door GERARD LEMMENS.
Wij troffen in het Limburgsch
Maandschrift de „Nedermaaa"
onderstaande levensschets aan
van de hand van den Venrayschen
publicist Gerard Lemmens, wel
ke wij met toestemming van den
schrijver overnemen.
Venray het volkrijkste dorp van
Noord-Limburg en ook een der mooi
ste en meest pittoreske, (reeds in
de 16e en 17e eeuw wordt het tot
twee maal toe als het volkrijkste
dorp van O ver-Gelder genoemd), is
de geboorteplaats van een aantal
vooraanstaande en beroemde perso
nen, waarvan er zelfs enkele met 'n
internationale bekendheid Vooral zijn
dit geweest: mannen in Gods directen
dienst: priesters. We noemen onder
de nog levenden bv. Mgr. Dr. Henri
Poels, Mgr. Petrus Johannes Verriet
(apost. vicaris van Curasaoen uit
vroeger tijden Mgr. Hoefnagels (19e
eeuw), en de Bollandist Gottfried
Henskens of Henschenius.
Tegenwoordig minder bekend, maar
niettegenstaande mannen van groote
begaafdheden en bekwaamheden en
in hun t\jd meer dat gewestelijk be
kend, zijn: Peregrinus van Pullen of
PuUenius (gestorven in 1608, raad
gever van Bisschop Lindanus, pre
sident van het tertijde nieuw opge
richt priester-seminarie, kanunnik,
scholaster enz., werkte niet alleen
te Roermond, maar ook te Keulen,
te Luik, te Gent en 's-Hertogenbosch,
waar hij in geur van heiligheid
overleed, nalatende in handschrift
enkele werken over het godvruch
tige leven; hiervan werd een samen
spraak over het afgezonderd leven
na zijn dood uitgegeven, terwijl men
de andere werken vaker raadpleegde
en eruit citeerde, en Lambert Gruter
of Lambertus Gruterius.
Over dezen voortreft el ij ken prelaat
willen wij in deze bijdrage een en
ander ervan bekend maken.
Geboren te Venray uit een gegoede
Venraysche familie, die toen reeds
eerder een bekwaam en tertijde be
kend priester aan de H. Kerk had
geschonken, men is niet geheel
eens over het juiste geboortecijfer,
men neemt aan in of omstreeks
1540 gaf Lambert Gruters al gauw
blijken van een vlug begrip en hel
de geschiedenis van Palmzondag,
die ook heel duidelijk in alle
Bijbels staat.
En zoo kunnen alle bespotte
lijke praatjes en grappenmakerij
van den „godgeleerde" Ruther-
ford weerlegd worden, als men
den tijd er voor neemt om eens
naar een Katholiek te luisteren,
die zijn geloof kent.
Mgr. PETER M.H. WIJNHOVEN
Hoofdredacteur „Catholic Action
of the Soud"
New-Orleans La. U.S.A.
der verstand. Hij werd een leerling
van de beroemde Fraters van het
Algemeen Leven te Deventer, waar
hrj tot 1559 ter school ging.
In 1560 vertrok hij naar Keulen,
alwaar hrj priester werd gewijd, en
de doktersgraad in de Godgeleerd
heid verwierf. Hjj maakte bovendien
bizondere studies in de beide rechten,
terwijl zijn kennis van oude talen
meer dan buitengewoon was. Het
kon dan ook niet anders of de jonge
priester moest wel spoedig de aan
dacht op zich vestigen van de ge
leerde wereld zijner dagenmen con
sulteerde den jongen Venrayschen
priester zeer vaak, als theoloog, als
kenner van oude talen en als kenner
van beide rechten.
Hij was bovendien een vurig en
welsprekend prediker. Geen moeite
was hem te veel als het ging om de
TT. Kerk te verdedigen, of zelfs haar
in offensief te brengen. In deze
moeilijke jaren, die de H. Kerk door
maakte, door de felle opkomst van
de Hervorming, het Lutheranisme
en evenzeer door de voortdurende
oorlogsgeruchten, trok hij er dan
ook op uit om deze nieuwe ketters
de leer te bestrijden.
Waar hij predikte, waren de ker
ken meer dan vol en hij schrok er
evenmin voor terug om in open lucht
het volk toe te spreken.
Het Lutheranisme had al spoedig
in dezen jeugdigen Venrayschen
doctor-priester een zijner meest
vurige en succesvolle bestrijders.
In 1569 werd hij hofkapelaan van
den Duitschen keizer, Maximiliaan,
opvolger van Karei V.
In 1570 woonde hij den Rijksdag
bij te Spiers.
In 1572, April, werd hjj door den
keizer benoemd tot bisschop van
Wiener-Neustadt in Oostenrijk, welke
bisschopsbenoeming in dezen tijd wel
de verbazing wegdroeg, ook al om
de nog jeugdigen leeftijd. Om zijne
bekwaamheden juichte men zijn
benoeming toe en in 1574 werd de
benoeming door den Paus van Rome
bevestigd.
Hij werkte er hard en eveneens
succesvol; ook trok hij meer dan
eens uit zijn bisdom om elders de
rechten en de waardigheid van de
H. Katholieke Kerk te laten gelden.
In 1576, October, stierf keizer
Maximiliaan. Op zijn sterfbed wei
gerde hij elke priesterlijke hulp,
hoezeer èn zijn familie èn vooraan
staande geestelijken-bij-het-hof en
zélfs Kardinaal Moroni, de pauselijke
gezant, ook aandrongen.
Men twijfelde aan een zalig af.
sterven van den keizer, als men aan
bisschop Gruterius dacht. Men liet
hem met spoed ontbieden en bisschop
Gruterius verkreeg in den laatsten
nacht voor den dood toegang tot
den keizer....
En wat niemand gelukt was, Gru
terius kon aan zijn vicaris melden,
dat keizer Maximiliaan in zijn bij
zijn in den Heer was overleden,
voorbereid tot den dood en in vol
vertrouwen op de eindelooze barm-
Het arme vrouwke, dat aan
de kerkdeur koekjes verkocht
voor een cent 't stuk, werd ge
vraagd, hoe ze haar waar zoo
goedkoop kon verkoopen. „Wel
dat zit zoo", zeide zij, „ik ver
lies een beetje op elk koekje
dat van me gekocht wordt, doch
ik verkoop er zooveel per dag,
dat ik op het laatst toch nog
een goed stuivertje verdien".
Het schijnt zoo ook te gaan
met Rutherford en zijn boeken-
handel. Hij verkoopt billijk,
schijnbaar met verlies, doch hij
zet zooveel boekjes om, dat hij
op slot "van rekening toch nog
goed geld verdient.
Die boekjes van „de Wacht
toren" moeten niet gekocht en
gelezen worden, hoe goedkoop
ze ook zijn, want ze brengen de
menschen maar in de war over
doodgewone geloofszaken.
Niet lang geleden kreeg ik
een ernstige brief van 'n schoen
makertje, die zich ook verdiept
had in de Rutherford literatuur.
Ik heb de volgende korte ant
woorden gegeven op de bezwa
ren van den goeden man.
Hij schreefIn den heelen
Bijbel kan ik het woord Vage
vuur niet vinden. Antwoord
Het woord zelf komt niet voor
in de H. Schrift, maar dezelfde
beteekenis, de leer van het va
gevuur kan gevonden worden
in 't Tweede Boek van de Ma-
chabeeën 12 43-46. Er is een
staat na den dood, waar de ziel
gereinigd wordt, voordat ze
naar een ander rijk gaat, waar
niets, dat nog besmet is, [kan
binnenkomen. Het woord „Va
gevuur" werd als geschikt aan
genomen om deze plaats te be
duiden. De woorden „Drievul
digheid" en „Incarnatie" of
Menschwording komen ook ner
gens voor in den Bijbel en toch
de menschen die protesteeren
tegen het woord Vagevuur, ge-
looven in en benutten deze
termen. Wetgeleerden gebruiken
vandaag wettelijke uitdrukkingen,
die heelemaal niet te vinden zijn
in oorspronkelijke grondwetten
en toch ieder advocaat en rech
ter weet, dat de moderne termen
de bedoeling en meening van de
oude wetten uitdrukken.
Een andere moeilijkheid„Ik
geloof, dat God en Jezus Chris
tus de eenigen zijn, die zonden
kunnen vergeven. Hoe komt het
dat ons geloof ons leert dat de
Kerk de macht heeft om zonden
te vergeven
Antwoord: De zonde is een
beleediging van God en alleen
Hij, die beleedigd is, kan die
zonde vergeven. Maar Hij kan
dit ofwel direct ofwel indirect
doen, door iemand af te vaar
digen om 't voor Hem te doen,
in Zijn naam.
God vergeeft dan zonden door
afvaardiging. Dit is duidelijk aan
gegeven in den Bijbel, toen
Jezus Christus aan zijn apostelen
deze volmacht gegeven heeft
„Ontvangt den Heiligen Geest.
Wier zonden gij vergeeft, hun
zijn ze vergeven, wier zonden
gij behoudt, hun zijn ze behouden
(Joan 20 22-23). Deze tekst
duidt zonder twijfel aan, dat wij
om vergiffenis van onze zonden
te verkrijgen, ons tot de kerke
lijke macht moeten wenden, die
daartoe aangesteld is door Jezus
Christus zelf.
Als Japan Koningin Wilhel-
mina of ons land beleedigd heeft,
springt Hare Majesteit toch maar
niet op een boot en gaat naar
de Japanneezen toe. Neen, de
Hollandsche gezant te Tokio,
die aangesteld is om Holland
te vertegenwoordigen, moet dit
in het reine brengen.
Als de menschen weigeren
Rutherford voor zijn boekjes te
betalen of ze beleedigen hem,
dan gaat hij er zelf toch ook
niet op uit om te collecteeren
of te redeneeren, maar hij stuurt
zijn agenten en advocaten om
het misverstand te regelen. Ik
heb Rutherford zelf nog nooit
gesproken of gezien, ofschoon
zijn gevolmachtigde vertegen
woordigers me al dikwijls heb
ben aangeklampt;
„Waarom wordt ons geleerd,
dat Petrus het hoofd der Kerk
is Ik geloof, dat Jezus Christus
de hoeksteen der Kerk is."
AntwoordIk geloof ook dat
Jezus Christus de hoeksteen der
kerk is. Jezus Christus is het on
zichtbaar hoofd der Kerk en
Petrus was het zichtbaar hoofd
na Christus' dood. Hij was dus
danig door O. L. Heer aange
steld Jezus sprak tot hem
„Weid mijne lammeren.... weid
mijne schaapjes". (Joan 21 15-18)
„Dan zal het worden één kudde
en één herder" (Joan 10: 16).
„Rechter" Rutherford beweert,
dat hij stichter is van een nieuw
geloof, en daarom het hoofd er
van, „de Getuigen van Jehova".
THEE DOETJE GOED!
Dat was erg, vooral in dezen tijd,
maar er viel niks tegen te doen. Hun
huisbaas, een braaf man, bij wien ze
jaar en dag vier kameis betrokken,
moest zijn zaak uitbreiden. En ge moogt
nu toch niet vergen, dat iemand een
versleten fruitboom late staan alleen
ter wille van een vogelnest.
In den uitkomen begonnen ze den
boel af te breken en vóór dien tijd
moest Pycke een ander dak vinden.
En waar Ge zoudt er de muren van
oploopen. Ze oversnuffelden eiken avond
de laatste bladzijden van hun gazet
Huizen stonden er wel te koop, maar
telkens hij den vermoedelijken prijs
vernam, kreeg Pycke's portemonnaie
het politiek.
Nelleke liep heele dagen te prakke-
zeeren, keek links en rechts naar de
plakkaten in de vensterruit, ondervroeg
de buurt, had Sint Antonius al een
pak bougies beloofd, maar nog altijd
werd er geen woon met de noodige
plaatsen gevonden. Tot eindelijk, onder
de reklamen in het blad, er twee te
lachen stonden met hun vierkanten
mond.
Morgen Donderdag na de noen, kon
Truike op de kleuters letten, en Nelleke
gaan zien.
De huurprijs zou wel gepeperd zijn,
maar Pycke won een flinke pree en als
't de bruine kan trekken, dan is morgen
die kommer achter den rug.
Met de zonnige hoop van den vogel»
die naar 't land zeilt waar de Lente
bloeit, trok ze er op af.
Nummer één: Jawel, 't kwartier stond
nog te huur: twee dooreenloopende
plaatsen, een keuken en een mansarde.
Opperbest, peinsde Nelleke luid-op,
de meisjes op de kamer naast de onze,
en de jongens in de hanebalken.
Er zijn kinderen, madame lachte
menheer, klassiek, zijn zwarte tanden
bloot.
Ja, meneer, vijf en U zesde zit
op 't schip.
Zoo, 't spijt me, maar dring dan
niet verder aan.
Nelleke's ziel flapte toe bij dat woord.
Ze begreep, kon niet spreken en ging.
Twee tranen bibberden in de puttekens
van haar oogen. Ze liep over straat
als een geslagen hond. Duidelijk be
sefte ze dat haar moederschap werd ge
kwetst. Ze voelde de wonde bloeden.
Waarom is ze niet uitgevlogen tegen
hem, die naar haar kinderen schopte
Heeft hij er zelf geen, de schrok, of
heeft hij er wel, waar is dan zijn hart
Met een zenuwachtigen ruk schelde
ze aan nummer twee.
Drie vertrekken, ruime plaatsen,
madame, lucht en licht. Zeker mocht
ze even gaan kijken.
Nelleke vond het goed met een be
schot in de groote slaapkamer kwam
ze klaar.
En tegen hoeveel, meneer
Er zijn toch geen kinderen,
madame
Jawel, ik ben getrouwd en moeder.
Spijt me, maar ik verhuur geen
Als leider van deze secte is hij
Jehova's vertegenwoordiger op
aarde, tenminste, dat wil hij ons
laten gelooven.
Het hoofdbezwaar tegen zijn
stelsel echter is, dat Jehova
God Rutherford nooit ge
noemd of aangesteld heeft in de
H. Schrift, welk boek zoo drin
gend wordt aanbevolen door den
„Rechter" om zijn verwarde
beweringen te bewijzen.
„Waarom zijn de Pausen de
opvolgers van de Apostelen
Christus zelf heeft tot de twaalf
apostelen gesproken Ik heb U
aangesteld om de 12 stammen
van Israel te regeeren. De H.
Petrus was nooit Paus300 ja
ren na zijn dood vinden we het
woord Paus".
Antwoord De titel Paus komt
van het woord Papa, vaderde
Paus is de vader, de verzorger,
de leider van het christendom
't ambt van Paus komt direct
van Christus. Christus wilde, dat
zijn Geloof zou verkondigd wor
den „aan alle naties.... tot het
einde der wereld".
Dit was onmogelijk en Chris
tus wist, dat het onmogelijk was,
tenzij de door Hem aangestelde
apostelen zouden leven tot het
einde der wereld. Ze zijn allen
al lang geleden gestorven daar
om, opdat de wensch van Jezus
Christus op dit gebied kon ver
vuld worden, hebben de Apos
telen opvolgers benoemd, die
vandaag de Paus, de Bisschop
pen en de Priesters van de
Katholieke Kerk zijn.
„Rechter" Rutherford's onder
neming van een nieuw geloof
zal ophouden na zijn dood,
(lang voor het einde van de
wereld), tenzij ook hij zijn op
volgers zal aanwijzen of iemand
uit eigen beweging zijn leiders-
schap overneemt.
„Waarom worden wij Katho
lieken genoemd Het woord
Katholiek komt in den Bijbel
niet voor. Waarom
Antwoord Volgens de Schrif
tuur wil Christus, dat zijn Kerk
algemeen, universeelis. Het woord
Katholiek beteekent Universeel.
„Het dragen van lange gewa
den, gouden kant etc.... dit alles
is een gruwel in Gods oog. (Luc.
16 15) Jezus Christus heeft nooit
eer gezocht."
AntwoordSchoone gewaden
verhoog en een kerkelijke plech
tigheid en maken indruk op het
volk. Vraagt „Rechter" Ruther-
ford maar of hij den rechters-
mantel niet droeg, toen hij eens
een keer bij toeval denrechters-
zetel bekleedde, als dat vertel-
selke geheel waar is 1 Voor het
andere gedeelte der vraag geldt
konijnenkotten
En moeten kinderen dan op straat
logeeren
Waarom koopt ge er?
Meneer behield zijn weigerend ge
baar dat hij een spotlachje verscherpte.
Meneer, beleedig geen vrouw, die
moeder is. Ik doe mijn plicht. Wat
zoudt ge zeggen van degene, die uw
eigen moeder een onderkomen weiger
de omdat ze u op den arm droeg?
Verhuur uw huis dan aan lieden die
geen kinderen willen, werk den kin
dermoord in de hand, maar dit zeg ik
u: eens zullen de ratten en de muizen
uwer zonde de rust van uw geweten
wel storen.
En zonder groet liep ze weg.
Niks Pycke, niks. We hebben
kinderen, 't is om te huilen.
Maar Nelleke toch, gij die anders
zoo kalm zijt.
Vraag kalmte aan een getergde
moeder. Honden hebben hun hok, kat
ten krijgen hun korf, maar het kind
Gij zelf hebt gezegd: de wereld wordt
een rotte boel. Ze bouwt paleizen voor
paarden, gooit millioenen door'(vens
ter voor kazernen en kanonnen, en
plakt in de wijken huis tegen huis,
amper bewoonbaar voor twee menschen
en een fox. Wat geeft ze om het kind
Ze schrijft prijskampen uit voor 't
schoonste kind, het zwaarste kind, en
lacht met de moeder, die het teelde.
Ze spreekt van toewijding en onderlin-
gen bijstand, en een kinderbed kost
stukken van menschen; geeft lietdadig-
heidsconcerten, en bast den kleine weg,
die klopt aan de deur van 't leven.
Genieten is 't slagwoord, en ze dansen
op de boorden der Gehenna, waarin
ze de kinderen vóór Moloch's voeten
gooien.
Maar Nelleke toch
Ja Pycke, de wereld lacht ons uit.
En God lacht ons toe. Wees be
daard. Ge verkiest dus met zijn drie
kamers en mansarde Welnu, we zul
len eens zien of we 't met kunnen ge-
berlikt krijgen. En Pycke trok er dien
avond nog heen.
Klaar is kees, die woon beviel hem.
Hij had de vertrekken doorgeloopen, en
hier en daar, onderweg, een schalk-
schen zet uitgefiapt, die meneer deed
lachen, dat hij schokte. Pycke wou een
huurceel drie-zes-negen.
Maar de munt kon schommelen,
bracht de financieele eigenaar in.
Onze frank staat op zijn veertien
gouden teentjes, moest men er nog vier
afzetten dan stond hij nog, jokte Pycke.
Daarbij, ge hebt de wet en ik wil ze
nakomen.
Nog één vraag, Pycke, als ik u
zoo noemen mag. Er zijn toch geen
kinderen
Nou, da's een vraag in dezen tijd!
Ik speel in kanarievogels, houd van
muziek, zie je, en verzeker je: echte
Saksers
Pycke, geef me de vijf. Dat gaat
een buurschap wezen
Kan in Sint Pieter al krijgen
Eer de haan driemaal kraait zitten we
er in.
Zeker, en morgen het huurceel
bij notaris Iks.
Pycke bonjoerde beleefd, en beende
met de blijde tijding naar huis.
Nelleke kon er niet over. En toen
Pycke vertelde hoe hij dien vos had
gevangen, dreef de bui weg uit haar
gezicht en speelde een zonneken van
stil geluk op de rose blaren van heur
malsche kaken.
Lang hebben ze dien avond nog ge
praat en den verhuisdag geregeld. En
's anderendaags 's morgens was't voor
de eerste maal in haar leven, dat Nel
leke den wekker niet hoorde.
Dien Dinsdagmorgen had Pycke met
Teune twee kamers en de keuken ver
huisd, straks kwam de rest.
Nelleke liet haar lip hangen toen hij
de stoof uitbrak, en vroeg waarop ze
't eten moest koken, daar ze toch eerst
in den namiddag met haar klein gerei
mocht komen.
Maar Pycke meende dat hij de eerste
serenade van den huisbaas liever in
den avond beluisterd, en in de spijs-
zaal was er immers bik voorhanden.
Ze kleuterden, hamerden en schikten
den heelen voormiddag en tegen den
noen was 't bureel voor 't ministerie
van binnenlandsche zaken in orde.
Inmiddels was meneer eens komen
kijken, en had gelost dat hij weg moest
en tegen den avond eerst zou thuis
komen. Had Pycke hem noodig, dan
kon hij het met mevrouw wel klaar
spelen.
Dat liep nochtans niet van stapel.
Want als In den namiddag, Pycke
zijn volk binnenliet, sprong mevrouw,
die de Saksers op de trap hoorde
„schele hoofdpijn" maken be
hoorlijk werken onmogelijk!
Neem een "AKKERTJE", even
liggen. Daarna weer frisch.
hartigheid van God.
Teekent dit de imponeerende groot
heid van Mgr. Gruterius als zielen
redder, vooral is hrj, zooals we even
aanhaalden bekend geworden door
zijn strijd tegen het Lutheranisme.
Voortdurend was hij in de weer,
zoowel te woord als met daad en in
geschrift. Erfurt, Spiers, Augsburg,
Weenen en talrijke andere steden
buiten zjjn bisdom zagen den on-
vermoeiden strijder.
De opvolger van Maximiliaan,
keizer Rudolf II, die besloten had
zijn leven en zijn krachten voorna
melijk te wqden aan de verdediging
der rechten van de Katholieke Kerk,
koos al spoedig Mgr. Gruterius niet
alleen tol zijn persoonlijken leidsman,
maar raadpleegde hem ook in alle
moeilijkheden en zorgen der re
geering.
Gruterius' aanzien klom. Vooral in
de hof- en regeeringskrlngen hield
men rekening met hem en werd zijn
gunstige invloed steeds grooter. Ook
werd hjj door zijn mede-bisschoppen
in het Duitsche rjjk hoog geschat.
Met sterke hand weerstond hij aan
de toenemende verspreiding van de
Hervorming; vooral in Oostenrijk
lag ztfn grootste werk. Mede aan
hem is het te danken, dat Oostenrijk
geen Protestantsche natie werd.
Een handschrift uit dezen tgd,
van Marcus Hansig, vermeldt met
buitengewonen lof het zegenrijk be
stuur van dezen Nederlandschen
bisschop uit Venray en hij wordt
vooral geprezen als onverschrokken
verdediger der H. Kerk.
Hij stond, om het zoo uit te druk
ken, op het punt een der meest
geziene en invloedrijke persoonlijk
heden te worden; een groote toe
komst scheen voor hem open te
liggen en veel zegenrijk werk zou
nog door hem gedaan kunnen wor
den. Doch in dezen tijd overleed hij,
misschien vrij onverwacht.
In 1582 begaf hij zich op wensch
van den keizer naar Augsburg, om
aldaar den Rijksdag bij te wonen.
Kort nadat bij er was aangekomen,
stierf hij te vroeg volgens men-
schelijke begrippen.
Zijn vroegtijdigen tijd werd niet
alleen door het hof en door de ge-
loovigen van zijn bisdom diep be
treurd, maar ook door geheel ka
tholiek Duitschland. Men beschouw
de zijn dood als een onherstelbaar
verlies, hetgeen volgens menschelijke
begrippen ook zou blijken.
Na zijn dood maakte het protes
tantisme in Wiener-Neustadt en in
de plaatsen, waar Gruterius gewerkt
had, groote vorderingen; in 1585
werd het bisdom opgeheven. Zijn
hard werken in deze streek echter
bleef het volk in herinnering en als
sterkte bij. Dat was wel de sterkste
dam, die de hervorming niet kon
verwinnen.
Mgr. Lambertus Gruterius is een
andere Nederlander onder de vele
groote mannen, die Nederland aan
de Tegen-Hervorming heeft geleverd
en hij is voorzeker onder hen niet
de minste. Men heeft hem zelfs be
schouwd, na den beroemden Nij-
meegschen H. Petrus Canisius, als
de grootste.
Ook als schrijver heeft Gruterius
bekendheid genoten. Hrj schreef o.a.
en deed in het licht zien (in folio
formaat, te Keulen, 1570): Clemen
tina hoc est B. Clementintis Opera
qua a verius auctoribus collecta,
kelen, uit do keuken de vlucht achterna.
Zijn dat uw kinderen, meneer
Ja, mevrouw, lieve boelekens
nietwaar
Wat, wat... maar zoo gaat de vlie
ger niet op!
Haar armen wielden wijd open en
met een: wacht tot meneer thuiskomt
schuurde ze, rood als een kalkoen,
met haar koleire de trap af.
En meneer kwam thuis, en stoof sito
naar boven.
Hier uit, Pycke Zijn woord brak
als een stok.
Maar meneer toch, kinderen zijn
ook menschen, en geloof me, deze
Saksers brengen den zomer in huis.
Er uit zeg ik bromde de baas.
Ik heb mijn huur betaald, en 't
contract op zak
Gij zijt een... een...
Een fatsoenlijk man, en een buur
die geen ruzie wil.
1 Geen fontonten, meneer, als ge con-
certen wilt, weet dat ik over de sterkste
partij beschik. Leven we liever in de
1 beste harmonie, en aan ons zal 't niet
1 liggen.
En toen meneer naar beneden ging,
stampend als met hoeven, stopte Pycke
1 zijn horentje en zeide:
Nelleke, trek u dat niet aan, 't
zal wel luwen. We zitten kind, we
1 zitten.
Maar langen tijd stonden ze beneden
en boven als twee hanen tegenover
5 elkander om 't kind, genen dit 't ver-
wenschten: dezen die 't beschermden
3 achter 't schild van hun ouderlijk hart