'lusteloos? Even nadenken, als 't U blieft. VENRAY IN HET VERLEDEN. Provinciaal Nieuws Tarzan van de apen, door Edgar Rice Burroughs. Moe en afgemat thuisgekomen? Neem vlug een "AKKERTJE"! U is dan spoedig weer frisch en fit, als door een wonder! Men oefent zich gestaag voor ge varen uit de lucht om in tijd van nood het veege lgf te reddeD, en er zijn zeker heel goede redenen om dat te doen. Maar grooter nog zijn de gevaren voor de ziel, die in vol len vrede ons bedreigen en waar tegen we, helaas, meestal zoo hul peloos onbeschermd staan. HET ZORGENDE KERELTJE. De heerlijkheid van het groote gezin. Er kan nog niet overgestoken worden, dus wacht ik, tot trams en auto's voorbij zijn, zoo vertelt Ida Heyermans ln het Handelsbl. Vlak bij mij staat een jongetje, met aan weerskanten een klein meisje, dat hij stevig vast houdt, „Nog niet oversteken," waarschuw ik. „Nee, natuurlijk niet", antwoordt hij. „O," zeg ik bescheiden, met een toon, die verontschuldigingen aan biedt. Hoe kan ik ook zoo dom zgn niet te begrijpen, dat een kleuter, die op twee anderen past, wel weten zal, wanneer er overgestoken moet wor den. „Hoe oud ben je „Zes jaar" „Zijn dat je zusjes „Ja". „En hoe oud zijn die „Die is vier," zijn hoofd wijst naar links, „en die is twee", het hoofd gaat rechts. Hij moet zijn bolletje wel als richtingaanwijzer gebruiken, want zijn handen mag hij niet los laten. Dat zou gevaar v:>or de zusjes beteekenen„Heb je nog meer zus jes „Ja, één jonger dan zij, en nog twee." Dit laatste met een blik naar de vierjarige. De stroom van auto's, trams en karren is voorbij. Er kan overge stoken worden. Het drietal trippelt voor me uit en met iets van vreugde in me ver volg ik mijn weg, ik heb immers iets kostelijks bijgewoond: de zorg van een kleinen jongen voor twee kleu ters, voor wie hij zich verantwoor delijk voelde, over wie hij „vaderde," die hij niet uit 't oog verloor, wier pootjes hij stevig vast klemde. En wéér wist ik dat kinderen, die broertjes en zusjes hebben, oneindig bevoorrecht zijn boven het eenige kind, hoe zeer dat ook vertroeteld moge worden. Zij kennen niet dat eene, kostelijkehet opgroeien met anderen, het mee mogen zorgen. Zij krijgen alles, behalve het eene, dat voor elk kind zoo iets heerlijks is, het gezamenlijk spelen, het met elkander zich koesteren in de liefde der ouders, het mogen zorgen voor de kleintjes, het zich verantwoorde lijk weten voor hun veiligheid. Neen, het ventje, dat ik ontmoette, noch zijn zusjes behoeven allerminst jaloersch te zijn op anderen, die zoo véél meer krijgen, omdat zij eenige dochtertjes of zoontjes zijn. HET AVONDGEBED. Als laatste en eenige redmiddel had de dokter een operatief ingrij pen voorgeschreven. Zoo werd de kleine Marie naar de operatiekamer gebracht en op de operatietafel neergelegd. Voor men haar daarop ging vastbinden, boog de dokter zich over het kind en zeide haar, dat ze maar niet bang en zenuwachtig moest zijn, want hij ging haar in slaap maken, 't Kind keek op en zei .,Ja, als ik ga slapen, moet ik eerst mijn avondgebed bidden. Dat doe ik immers altijd." En daarop knielde het meisje op de operatietafel, maakte een kruisteeken en bad haar avondgebed. De aanwezigen, dokters en assistenten, bleven rustig wach ten tot het kind zich weer had neer gelegd. Weldra sliep het in door den aether.' Dagen verliepen en de operatie bleek niet het gewenschte gevolg gebracht te hebben. De dokter kwam bij het bed staan en zei„Marietje de menschen zeggen dat de operatie mislukt is en van den eenen kant is dat ook zoo, want O.L. Heer wil je bij Zich hebben. En toch is je operatie een succes. Toen je daar op de operatietafel neerknielde, is er in mij iets gebeurd. Ik ging naar huis, en 's avonds bad ik voor 't eerst, sinds ik weet niet meer hoe langen tgd, mgn avondgebed. En vanmorgen ben ik ook ter Commu nie geweest. Dat was in dertig jaar niet meer gebeurd. Dat deed je avondgebed op de operatietafel. Je operatie bracht mij het geluk". ALS DE EEUWIGHEID NADERT In het parochieblad van Antwer pen van 16 April j.l. verhaalt een schrgver, hoe hij in België een Amerikaansch priester ontmoette tijdens een reis door dat land. Hij vroeg hem, welke wel de gebeurte nis was in zgn priesterleven, die bem het meest getroffen had. De priester verhaalde daarop het vol gende Enkele jaren geleden belde een voornaam zakenman uit de stad, waar hij als priester werkte, aan zijn pastorie en vroeg den priester te mogen spreken. Toen deze verscheen, wees de man zonder eenige verklaring ofinleiding op den ring aan zijn vinger en op een tweeden aan zijn horlogeketting beide teekenen van de vrijmetselarij. Er verliepen eenige oogenblikken zonder dat een van beiden een woord sprak. Dan begon de bezoeker: U ziet deze ordeteekens Ik ben vrijmetse laar van de 33ste graad en in de loge heb ik een voorname plaats bekleed." Weer een kort, veelbetee- kenend zwijgen. „Ik ben hier binnengekomen, Eer waarde, om U te vragen, of U wat tgd beschikbaar hebtwant ik wil biechten, morgen moet ik geopereerd worden BESCHREVEN DOOR EEN TIJDGENOOT. Ofschoon Venray in den vroegeren tijd erg geïsoleerd lag, en het meest nabije spoorwegstation Horst-Seve- num nog ongeveer. 2'/2 uur van het dorp verwijderd was, toch had de gemeente eene bijzondere aantrek kelijkheid voor vreemdelingen. Meerdere families uit de grootere steden van Holland, die naar aan leiding van hoogeren leeftijd of pen sioneering nog een kalm en tevens gezellig leven wilden doorbrengen, kwamen zich toen in Venray vesti gen, en ze vonden het hier, vooral wegens den gemoedelijken omgang van de Venraysche menschen, zeer aangenaam, en de vele dennenbos- schen in de omgeving, gaven toen ruimschoots gelegenheid tot zeer gezonde wandelingen. Vooral de zoogenaamde Notaris- berg, aan den Merseloschen weg, was een zeer mooie wandelplaats en werd toen nog al druk bezocht. Er werden zelfs ooit muziekuitvoeringen gegeven, welke daar tusschen de dichte bosschen en mooie struiken, doorkruist met kronkelende wandel paden, zeer aangenaam klonken. In lateren tijd werd deze mooie ontspanningsplaats aangekocht door het Pensionaat „Jerusalem", waarop het bosch den naam kreeg van Sint Odapark, en alles nog schooner en meer modern werd ingericht. Jammer genoeg, dat het keurige park toen niet meer toegankelijk was voor het publiek, en enkel de dames Pensio- nairen met de hun begeleidende zusters konden genieten van het prettig tgdelgk verblgf op dit aan gename punt. Toch bleven er echter in de on middellijke omgeving van den Notaris berg nog bosschen genoeg over, waarin kon gewandeld worden, waarvan toen nog meer dan eerst geprofiteerd werd. De geneeskracht, welke werd toegesehreven aan de heerlijke dennenlucht, werkte hiertoe in het bijzonder mee. De gezondheid, welke door het natuurschoon van Venray's omstre ken ongetwijfeld bevorderd werd, was toen echter ook voor een goed deel te danken aan eene degelijke geneeskundige verzorging. Er waren toen reeds twee dokters in Venray, die zich beiden konden beroemen op eene hoogstaande en vooral proef ondervindelijke kennis op hun gebied. Een hunner, de genaamde Dokter Rousseau, had toen al reeds een hoogen leeftijd bereikt, hetgeen echter zijn ijver niet schaadde. Hg was in Venray en omstreken alge meen bekend onder den naam van van Dokter Job. Dit was een echte geneesheer van den ouden stempel, die ondanks zijn somtijds ruw op treden tegenover zgne patiënten, toch een zeer goed hart bezat. Dank zgne jarenlange ondervinding, had hij een goeden kijk op de ziekten, welke hij meestal met goed gevolg kon bestrijden. Het meest eigenaar dige van Dokter Job was, dat hg min of meer ingebeelde zieken niet erg goed mocht lijden. Nog jaren na zijn overlijden was het woord, dat hg tot dezulken richtte, algemeen bekend. De voornaamste troost, die hij dan gaf, was zijn sarcastischen uitroep „Och watge gaat kapot ge gaat kapotDoch als hij dat zeide, dan was het stervensgevaar niet groot. De andere geneesheer was de jongere Dokter Ellerbeck, die meer modern was aangelegd, en dank zgne keurige universitaire opleiding, op genees- en heelkundig gebied, eene uitgebreide kennis had. Evenals Dokter Rousseau, mocht hij zich verheugen in eene zeer drukke prak- tgk. Niet alleen in Venray, maar tot zelfs in den verren omtrek was Dokter Ellerbeck bekend door zgne voorname kunde en de troostende wgze, waarop hij bij de zieken zgne zegenrijke taak vervulde. Twee zgner zoons werden later zeer invloedrgke priesters in de Orde der Eerw. Paters Franciscanen, terwgl twee dochters zich verdienstelijk maakte in het Pensionaat „Jerusalem" bij de Eerw. Zusters Ursulinen. Het mag hier openlgk erkend worden, dat de gemeente Venray steeds bekend heeft gestaan als een gezeliig en tevens vrij welvarend dorp. Bij een flinken boerenstand, meest op de gehuchten, had men in het dorp eene zeer werkzame burger bevolking, voornamelijk bekwame ambachtslieden en zoogenaamde keuters. De meeste men'schen hadden in vroegeren tijd reeds eigen wonin gen, met een meer of minder grooten tuin en bovendien nog een stukje bouwland op de Kemp of in het Venraysch veld, in eigendom of in pacht, waarop de noodige aardappe len gepoot werden, of dat voorzag in een eventueel te kort van groen ten, terwgl er zoo noodig ook nog een akkertje bezaaid werd met koren of haver, voor het klein vee of de varkens. Eigenaardig was de wgze waarop toen eene woning voor de armste bevolking ontstond. Door de buurt bewoners tot in den verren omtrek werd eerst een rondgang gemaakt door de gemeente, om het een en ander voor den bouw bij te dragen. De boschbezitters gaven dan verlof om eene zekere hoeveelheid boomen te halen, welke gebruikt werden voor de bekapping enz. van de woning, de boeren gaven stroo voor het dak, de eigenaars van steenovens stelden eene partij minderwaardige steenen ter beschikking enz. enz. terwgl de gemeente een stukje grond gaf, om te ontginnen. De werk zaamheden voor den opbouw werden door een groot aantal ambachts lieden gratis verricht op een of meer Zondagen of Heiligendagen, en er werd dan zoo hard gewerkt, dat men soms in één dag het huis totaal gereed maakte. Het zag er dan nog wel nat ruw en onoogelijk uit, doch dat kwam later wel in orde. In dien tijd telde Venray nog een groot aantal molens, waarvan er later enkele zgn afgebroken. In of vlak nabij het dorp had men toen vooreerst de molen van Hannes Gitzeis, aan den Wieënweg, achter de Kruissen. Verder had Martinus Laurensse een molen op de Kemp, nabij Sint Anneke, bij de Langstraat. De zoogenaamde Bossche Molen, welke zijne standplaats had tusschen het Eind en de Merselosche weg, op eene vrij hoogen berg, werd toen geexploiteerd door Willem van Well. Deze twee laatstgenoemde molens zgn al reeds lang verdwenen. In Merselo had Frans Michels een druk- beklante molen en ook in Leunen cn Oirlo waren nog eenige windmolens. Daarenboven waren er nog twee watermolens, n.l. van Camps in Oostrum en van Frans en Victor Asselberghs op Loobeek. Onder de talrijke ambachten, welke Venray telde, was toen een speciaal vak, dat zeer zeldzaam was, n.l. het molenmakersvak, dat thans haast niet meer bekend is. In Venray werd dat alleen uitgeoefend door de fam. Wijnhoven-Jochgms, op de Kruissen. Deze firma bestond toen uit vader Wijnhoven met 6 kloeke zoons en een zwager Jochijms, die allen door hunne bekwaamheid op dit gebied eene zekere vermaardheid haddenj; de meesten waren dan ook geregeld door geheel Nederland of in het naburigs Rijnland op karwei, om molens te installeeren of repareeren. Het drijfwerk met zijne groote kam wielen en andere benoodigdheden, benevens de zware assen en de roeden waren toen nog geheel van hout, waardoor het een en ander nog al gauw versleten was en dus nu en dan reparatie behoefde. In den lateren tijd werd het molen makersvak vrijwel bedorven, doordat toen de meeste molens maalinrich tingen kregen met gzeren drijfwerk en ook de roeden van staal vervaar digd werden. En nog een tijdje later werd er zelfs geweldig getornd aan het be staan van de windmolens zelf. De motor kwam toen de kracht van den wind en zelfs van den stoom vervangen en er kwamen toen vele boeren en groote bakkerijen, die aan eigen huis het vak van molenaar zelf of in coöperatie uitoefenden. In Venray zgn echter nog al eenige molens overgebleven. Voor ongeveer 40 jaren herdacht het bejaarde echtpaar Wijnhoven- Jochgms hunne Gouden Bruiloft, bij welke gelegenheid de viering van dit zeldzame feest op droevige wijze verstoord werd. Het Gouden Echt paar reed toen 's morgens in opge wekte stemming in een open landauer naar de kerk, om daar met hunne talrijke familieleden onder veel be langstelling de plechtige H. Dankmis bg te wonen. Na afloop daarvan, toen men weer naar huis reed, ston den de straten, alwaar de stoet zou passeeren, geheel vol volk. Volgens het gebruik dier dagen werden er bg dergelijke feesten door de zooge naamde „schieters" vreugdeschoten gelost, wat dan door de politie oog luikend werd toegelaten. Men kan zich de ontsteltenis der familieleden en anderen voorstellen, toen op een gegeven oogenblik, na het klinken van een schot, de Gou den Bruid eensklaps naar haar hoofd gresp en er een hevige bloedstraal over haar aangezicht stroomde. Het bleek toen dat een der schoten, ge lost door de onkundige of zenuw achtige hand van eene vrouw, haar in het hoofd getroffen had. De feest vreugde was eensklaps verstomd en direct werd geneeskundige hulp in geroepen voor de Bruid, die in een naburig huis was binnengebracht. Gelukkig bleek toen dat de wonde niet doodelijk was, doch ter wille van haren hoogen leeftijd, moest zij direct eene zorgvuldige verpleging ondergaan en het duurde nog een heelen tijd eer de getroffene weer zoowat hersteld was. Dit was het droevig einde van een feest, dat men met zooveel animo meende te vieren. Zoowel bij het Gouden Echtpaar en de familie, als bij de vrouw, die totaal onschuldig het onvoorzichtig schot gelost had, is deze feestdag nog lang in droevige herinnering ge bleven. Ik meen hierbij ook nog te moeten vermelden, dat een kleinzoon van het Gouden Echtpaar, later als priester tot hoog aanzien is gestegen. Het is de alom bekende Mgr. Piet Wijnhoven, een zoon van wglen den heer Jan Wijnhoven, die als Pastoor van een der grootste steden van Amerika, door zgne groote en zegen rijke daden op katholiek sociaal ge bied, niet alleen in Amerika, maar zelfs by een groot deel van de katholieke wereld, een byzonder ver maarden naam heeft verkregen en hg zelfs door Z. H. de Paus werd vereerd met eene hooge onderschei ding. Deze kranige Venraysche priester heeft echter by al zijne grootheid zgne geboorteplaats niet vergeten, en tgdens zgn langdurig verblijf in het verre Amerika, kwam hg meer malen naar zgn dierbaar Venray, om zijne hoogbejaarde ouders en familieleden te bezoeken en tevens om zich op de hoogte te houden met de toestanden alhier. Aan zijne vrijgevigheid is het ook te danken dat Venray in het bezit is gekomen van een monumentaal H. Hartbeeld, dat zeer passend ge plaatst werd aan den ingang van het mooie park aan de Paterslaan, Uit dankbaarheid werd daarop door het Gemeentebestuur van Ven ray besloten, dat het keurige en zeer goed onderhouden park den naam zou dragen van „Pastoor Wgnhovenpark". Hieruit is weer gebleken dat Venray dezen waardigen Priester zoon in zoo hooge eere wenschte te houden, dat zgn naam ten eeuwigen dage in de geschiedenis van Venray zal biyven voortleven. Kan dit op de een of andere wijze ook niet geschieden met den niet minder vermaarden Venrayschen Bisschop Mgr. P. Verriet (Wordt vervolgd.) M. VACANTIEGANGERS RIJDT VOORZICHTIG. Nu de vacanties officieel zijn be gonnen, doet de K.N.A.C. een drin gend beroep op alle weggebruikers nog meer dan anders de voorzich tigheid in het verkeer te betrachten en de wellevendheid op den weg, die zooveel kan bgdragen om de veiligheid te bevorderen, zooveel mogelgk in acht te nemen. Wanneer ieder zich voorneemt een goed en voorzichtig weggebruiker te zg'D, dan zal het aantal verkeers ongevallen tot een minimum beperkt blgven. Laat geen ongelukken op den weg een schaduw werpen over uw va- cantievreugde en die van anderen. Bedenkt, dat ook de andere weg gebruikers door een ondoordachte manoeuvre of verkeersfouten in ge vaar kunnen worden gebracht. VENRAY, 5 Aug. 1939 Feest der H. Kindsheid. Wat een mooie optocht van kin deren was het j.l. Zondag ter gele genheid van het feest der H. Kinds heid, die na de Hoogmis door Ven ray's straten trok. Levendig was de Missiegedachte er door uitgedrukt. Naast de kin deren, die elk een letter droegen van: Steunt de Missie met gebed en offer, zagen we vertegenwoordigers der verschillende missioneerende Orden met Kardinalen en Paus, wagens'die het leven en werken der Eerw. Zus ters in de Missielanden: ziekenver pleging en onderwgs, zelfs een ver tegenwoordiging van Jonge Wacht en Welpen in hun uniform was present. Iets nieuws was de wagen van de Heyde, waar de door Meester Dries- sens opgeleide jongens, met hun blok fluiten aardige wgsjes ten gehoore brachten. De stoet, die de hoofdstraten van Venray doorliep, werd opgeluisterd door de marschmuziek van Venray's Harmonie terwijl het verkeer gere geld werd door Gemeente-politie en Marechaussee. Het missie offerleven was in de Hoogmis welsprekend uiteengezet door een Eerw. Pater Missionaris van Mill-Hill, waardoor de'zeer velen aanwezigen waren aangespoord om in de collecte onder de H. Mis als in de busjes der gverige eollectrices bg den optocht hunne gaven te stor ten tot ondersteuning van hetjmooie missiewerk, waar elk katholiek het zgne moet bijdragen. Moge het resultaat van een en ander zoo zgn, dat vie ook in de toekomst dit mooie feest mogen biy- ven behouden, om onder Godszege rgke vruchten voor de Missie te oogsten. Faillissement. Opgeheven wegens gebrek aan actief J. H. Martens, Leunen-Venray. VERBOUWING ZAAK. Onze gemeente, die naast het zien verrgzen van tal van nieuwe moderne boerdergen, villa's in het uitbrei dingsplan, heeft ook in de kom, zoowel in nieuwbouw als in moderni- seerende verbouwingen vele verbe teringen en verfraaiingen tot stand zien komen. Wanneer men thans door de Groote Straat komt, valt direct de groote verandering op, die het winkelpand van den Heer Vincent Pijls heeft ondergaan. Statig, voornaam, maar toch rus tig doet het gebouw aan, met zgn frontbreedte van bgna 22 meter. Het mooie, oude gebouw, dat steeds 6. In de betrekkelgke veiligheid van hun hut daar in de boomen, greep Lady Greystoke plotseling de arm van haar man beet. „Kgk fluisterde zg, wat is dat Een man? In de schemering teekende zich een silhouet af, een groote figuur stond rechtop, alsof hg luisterde, draaide zich dan langzaam om en verdween in de duisternis. „Wat was dat vroeg zg nog maals. „Ik weet het niet, antwoord de hy ernstig, „Het is te donker om zo ver te kunnen zien, misschien slechts een schim van het een of ander voorwerp door de opkomende maan beschenen. „Neen, John als dat geen mens was, dan was het 'n reusachtige en potsierlijke naboot sing van een mens. O, wat ben ik bang". De nachtelgke geluiden van de grote jungle, geheimzinnig en verschrikkelgk bezorgden hun doods angst verschillende keren werden zg opgeschrikt door de sluipende ge luiden van grote lichamen beneden hen. Greystoke lag met zgn gezicht naar buiten gekeerd, een geweer en een revolver iagen naast zgn hand. Nauwelgks hadden zg hun ogen gesloten, of het vreselgke gebrul van een panter klonk door het oer woud. Het geluid kwam dichter en dichter bg, totdat zg het grote dier vlak onder zich hoorden. Meer dan een uur lang liep het dier snuffelend en krabbelend om de de bomen, waarin zg hun verblgfplaats hadden. Tenslotte liep de panter naar het strand toe, waar Greystoke hem in het schitterende maanlicht kon waarnemen een groot mooi dier, de grootste panter die hg ooit ge zien had Vanuit de donkere schaduw van het machtige oerwoud kwam het diepe gebrul van een leeuw. een der voornaamste gebouwen in de Groote Straat was, heeft ook na de verbouwing, dat mooie aspect behouden. Het oude bovendeel is geheel gerestaureerd en in zgn ouden toestand terug gebracht. Het onder gedeelte is vervangen door een groote reeks van etalages met ruime entree, die zich uitstekend aanpas sen aan het geheele gevelvlak. Een zeer moeilgke verbouwing is hier met bewonderenswaardig resul taat tot een goede oplossing ge bracht. De moderne etalages, die toepas sing vragen van allerhande nieuwe constructies als goede dagvsrlichting, doeltreffende avondverlichting, be scherming tegen de zon, stalen eta- lageramen enz., zgn prachtig aan gepast aan het geheel. Vele technische moeilgkheden zijn overwonnen moeten worden, als b.v. ondersteuning van de zware opgaan de muren, het opvangen van de balklagen, het steunen van de zware gzeren balken door ijzeren kolom men, het aanbrengen van de ijzeren luifel enz. Kosten noch moeiten zijn gespaard om het geheel een waardig aanzien te geven. Keurig is alles tot in de kleinste kleinigheden verzorgd en afgewerkt. Aan de groote luifel zal een kost bare neon-installatie de zaak ook bg avoDd een prachtig aanzien geven. Dat alles tot in de puntjes verzorgd is moge blijken uit het werkelijk keurige antieke poortje, dat naast de etalages als privé ingang is aan bracht. Een dergelgk winkelpand zal men tevergeefs in vele grootere plaatsen zoeken. De verbouwing is ontworpen door architect J. Colsen te Venray en onder diens toezicht uitgevoerd. Aannemer was Th. Kersten te Overloon. De ondernemingslust van den heer Pgls, is er ons borg voor, dat m zulk een modern geoutilleerde zaak tevens de nieuwste snufjes op het gebied van manufacturen, dames- en heerenkleedidg en mode-artikelen worden voorgelegd, waarvan elk zich en wel speciaal het wandelend en winkelend publiek in onze drukke Groote Straat zich heden Zaterdag bg de opening zal kunnen overtui gen. Gaarne wenschen wg den Heer Pijls alle succes toe LUXOR THEATER. Blgkens advertentie heeft de Direc tie van Luxor Theater wederom als voorgaande kermissen gezorgd voor een gevarieerde attractie op het ge bied van filmprogramma's. Dagelgks worden er nieuwe programma's ver toond waarvan het succes in het heele land groot was en welke films en programma's wg een ieder warm kunnen aanbevelen. Zoo wordt o.a. vertoond op Kermis- Zaterdag en Zondag twee groote hoofdfilms voor elk wat wils. Als eerste hoofdfilm vertoont Luxor U Anne-Marie (De vijfde piloot.) Een Super-film vervaardigd met speciale medewerking van het Fransche Luchtvaart-Ministerie. Indien een regeering hiertoe besluit neemt dan weten we allen dat het iets gewel digs zal zijn. Vooral als een actrice als de beroemde Annabella hierin de hierin de hoofdrol vertolkt, moeten we erkenneD, dat het een genotvolle film zal zgn, die door vele op prijs gesteld zal worden, zoowel wat spel als regie en inhoud betreft. .Wat de inhoud betreft; een spannende film van mannen, die dagelgks hun leven wagen, om het snelle vervoer naar alle windstreken te verzekeren. Als tweede hoofdfilm een geweldig komische film „Potverteren". In deze film spelen de beste Engelsche komi sche acteurs hun diverse rollen. Een verslag van deze film te geven is waarlgk moeilijk, want het eene ko mische moment volgt het andere in snel tempo op. Gelachen zal er met deze film worden als nooit te voren. Kort en goed met de inzet van dit Kermisprogramma kunt U er van verzekerd zijn eenige genotvolle uren door te brengen waarover U nog lang zult spreken. Maandag geheel nieuw programma wederom met twee hoofdfilms o.a. Nevada de Vrgbuiter, een film uit Amerika's Wilde Westen, die vreemde smeltkroes van ranchers, goudzoe kers, cowboys, dobbelaars en vee dieven. Schitterend spel, grootse opzet, meesterlgke regie Een machtig film-epos van leven en strgden der Amerikaansche pioniers. Naar de beroemde en veel gelezen roman van Zane Grey. De wilde kudde beesten .daveren er op los, de paarden gallopeeren, de scho ten knallen, tusschen een ongerepte natuur in de prachtige bergen. Dit is een echte ouderwetsche Wild-West sensatie vol humor, spanning enro mantiek van het begin tot het einde. Als tweede hoofdnummer in dit zelfde programma wordt voor U vertoond „Gelukkige Landing" waar in de wereldberoemde kampioene schaatsrgdster Sonja Henie, welke ook in Venray reeds bekeDd is de hoofdrol vertolkt. In deze derde door Sonja Henie gemaakte film ontwik kelt Sonja Henie een reuze speel- talent. De prachtige ouderwetsche Noorweegsche kleederdracht geeft alles een prettige feestelijkheid die in deze film op de voorgrond komen. Echter dient men wel goed op de hoogte te zg'D met de gebruiken, want zonder het te willen zou men fouten kunnen maken tegen de zeden en gewoonten, die onder de bevolking der vaak zoo geisoleerde dalen heer- schen en waarvan de buitenwereld niets af weet- Zoo is het b.v. aanbevelenswaar dig nimmer tweemaal achtereen met hetzelfde meisje te dansen, tenzg.... men huwelgksplannen heeft. Want tweemaal dansen methetzelfde'meisje beduidt in die streken niets minder dan een aanzoek. En een aanzoek dat men niet meer kan intrekken. Maar van dit volksgebruik wisten onze Amerikaansche passagiers, die hier een noodlanding met hunvlieg- uig moesten maken, niets van. En

Peel en Maas | 1939 | | pagina 6