'lusteloos?
Even nadenken, als
't U blieft.
VENRAY IN HET
VERLEDEN.
Provinciaal Nieuws
Tarzan van de apen, door Edgar Rice Burroughs.
Moe en afgemat thuisgekomen?
Neem vlug een "AKKERTJE"!
U is dan spoedig weer frisch
en fit, als door een wonder!
Men oefent zich gestaag voor ge
varen uit de lucht om in tijd van
nood het veege lgf te reddeD, en er
zijn zeker heel goede redenen om
dat te doen. Maar grooter nog zijn
de gevaren voor de ziel, die in vol
len vrede ons bedreigen en waar
tegen we, helaas, meestal zoo hul
peloos onbeschermd staan.
HET ZORGENDE
KERELTJE.
De heerlijkheid van het groote
gezin.
Er kan nog niet overgestoken
worden, dus wacht ik, tot trams en
auto's voorbij zijn, zoo vertelt Ida
Heyermans ln het Handelsbl.
Vlak bij mij staat een jongetje,
met aan weerskanten een klein
meisje, dat hij stevig vast houdt,
„Nog niet oversteken," waarschuw
ik.
„Nee, natuurlijk niet", antwoordt
hij.
„O," zeg ik bescheiden, met een
toon, die verontschuldigingen aan
biedt.
Hoe kan ik ook zoo dom zgn niet
te begrijpen, dat een kleuter, die op
twee anderen past, wel weten zal,
wanneer er overgestoken moet wor
den.
„Hoe oud ben je
„Zes jaar"
„Zijn dat je zusjes
„Ja".
„En hoe oud zijn die
„Die is vier," zijn hoofd wijst naar
links, „en die is twee", het hoofd
gaat rechts. Hij moet zijn bolletje
wel als richtingaanwijzer gebruiken,
want zijn handen mag hij niet los
laten. Dat zou gevaar v:>or de zusjes
beteekenen„Heb je nog meer zus
jes
„Ja, één jonger dan zij, en nog
twee." Dit laatste met een blik naar
de vierjarige.
De stroom van auto's, trams en
karren is voorbij. Er kan overge
stoken worden.
Het drietal trippelt voor me uit
en met iets van vreugde in me ver
volg ik mijn weg, ik heb immers iets
kostelijks bijgewoond: de zorg van
een kleinen jongen voor twee kleu
ters, voor wie hij zich verantwoor
delijk voelde, over wie hij „vaderde,"
die hij niet uit 't oog verloor, wier
pootjes hij stevig vast klemde.
En wéér wist ik dat kinderen, die
broertjes en zusjes hebben, oneindig
bevoorrecht zijn boven het eenige
kind, hoe zeer dat ook vertroeteld
moge worden. Zij kennen niet dat
eene, kostelijkehet opgroeien met
anderen, het mee mogen zorgen. Zij
krijgen alles, behalve het eene, dat
voor elk kind zoo iets heerlijks is,
het gezamenlijk spelen, het met
elkander zich koesteren in de liefde
der ouders, het mogen zorgen voor
de kleintjes, het zich verantwoorde
lijk weten voor hun veiligheid.
Neen, het ventje, dat ik ontmoette,
noch zijn zusjes behoeven allerminst
jaloersch te zijn op anderen, die zoo
véél meer krijgen, omdat zij eenige
dochtertjes of zoontjes zijn.
HET AVONDGEBED.
Als laatste en eenige redmiddel
had de dokter een operatief ingrij
pen voorgeschreven. Zoo werd de
kleine Marie naar de operatiekamer
gebracht en op de operatietafel
neergelegd. Voor men haar daarop
ging vastbinden, boog de dokter zich
over het kind en zeide haar, dat ze
maar niet bang en zenuwachtig
moest zijn, want hij ging haar in
slaap maken, 't Kind keek op en zei
.,Ja, als ik ga slapen, moet ik eerst
mijn avondgebed bidden. Dat doe ik
immers altijd." En daarop knielde
het meisje op de operatietafel,
maakte een kruisteeken en bad haar
avondgebed. De aanwezigen, dokters
en assistenten, bleven rustig wach
ten tot het kind zich weer had neer
gelegd. Weldra sliep het in door den
aether.'
Dagen verliepen en de operatie
bleek niet het gewenschte gevolg
gebracht te hebben. De dokter kwam
bij het bed staan en zei„Marietje
de menschen zeggen dat de operatie
mislukt is en van den eenen kant
is dat ook zoo, want O.L. Heer wil
je bij Zich hebben. En toch is je
operatie een succes. Toen je daar
op de operatietafel neerknielde, is
er in mij iets gebeurd. Ik ging naar
huis, en 's avonds bad ik voor 't
eerst, sinds ik weet niet meer hoe
langen tgd, mgn avondgebed. En
vanmorgen ben ik ook ter Commu
nie geweest. Dat was in dertig jaar
niet meer gebeurd. Dat deed je
avondgebed op de operatietafel. Je
operatie bracht mij het geluk".
ALS DE EEUWIGHEID
NADERT
In het parochieblad van Antwer
pen van 16 April j.l. verhaalt een
schrgver, hoe hij in België een
Amerikaansch priester ontmoette
tijdens een reis door dat land. Hij
vroeg hem, welke wel de gebeurte
nis was in zgn priesterleven, die
bem het meest getroffen had. De
priester verhaalde daarop het vol
gende
Enkele jaren geleden belde een
voornaam zakenman uit de stad,
waar hij als priester werkte, aan
zijn pastorie en vroeg den priester
te mogen spreken.
Toen deze verscheen, wees de man
zonder eenige verklaring ofinleiding
op den ring aan zijn vinger en op
een tweeden aan zijn horlogeketting
beide teekenen van de vrijmetselarij.
Er verliepen eenige oogenblikken
zonder dat een van beiden een woord
sprak.
Dan begon de bezoeker: U ziet
deze ordeteekens Ik ben vrijmetse
laar van de 33ste graad en in de
loge heb ik een voorname plaats
bekleed." Weer een kort, veelbetee-
kenend zwijgen.
„Ik ben hier binnengekomen, Eer
waarde, om U te vragen, of U wat
tgd beschikbaar hebtwant ik wil
biechten, morgen moet ik geopereerd
worden
BESCHREVEN DOOR EEN
TIJDGENOOT.
Ofschoon Venray in den vroegeren
tijd erg geïsoleerd lag, en het meest
nabije spoorwegstation Horst-Seve-
num nog ongeveer. 2'/2 uur van het
dorp verwijderd was, toch had de
gemeente eene bijzondere aantrek
kelijkheid voor vreemdelingen.
Meerdere families uit de grootere
steden van Holland, die naar aan
leiding van hoogeren leeftijd of pen
sioneering nog een kalm en tevens
gezellig leven wilden doorbrengen,
kwamen zich toen in Venray vesti
gen, en ze vonden het hier, vooral
wegens den gemoedelijken omgang
van de Venraysche menschen, zeer
aangenaam, en de vele dennenbos-
schen in de omgeving, gaven toen
ruimschoots gelegenheid tot zeer
gezonde wandelingen.
Vooral de zoogenaamde Notaris-
berg, aan den Merseloschen weg,
was een zeer mooie wandelplaats en
werd toen nog al druk bezocht. Er
werden zelfs ooit muziekuitvoeringen
gegeven, welke daar tusschen de
dichte bosschen en mooie struiken,
doorkruist met kronkelende wandel
paden, zeer aangenaam klonken.
In lateren tijd werd deze mooie
ontspanningsplaats aangekocht door
het Pensionaat „Jerusalem", waarop
het bosch den naam kreeg van Sint
Odapark, en alles nog schooner en
meer modern werd ingericht. Jammer
genoeg, dat het keurige park toen
niet meer toegankelijk was voor het
publiek, en enkel de dames Pensio-
nairen met de hun begeleidende
zusters konden genieten van het
prettig tgdelgk verblgf op dit aan
gename punt.
Toch bleven er echter in de on
middellijke omgeving van den Notaris
berg nog bosschen genoeg over,
waarin kon gewandeld worden,
waarvan toen nog meer dan eerst
geprofiteerd werd. De geneeskracht,
welke werd toegesehreven aan de
heerlijke dennenlucht, werkte hiertoe
in het bijzonder mee.
De gezondheid, welke door het
natuurschoon van Venray's omstre
ken ongetwijfeld bevorderd werd,
was toen echter ook voor een goed
deel te danken aan eene degelijke
geneeskundige verzorging. Er waren
toen reeds twee dokters in Venray,
die zich beiden konden beroemen op
eene hoogstaande en vooral proef
ondervindelijke kennis op hun gebied.
Een hunner, de genaamde Dokter
Rousseau, had toen al reeds een
hoogen leeftijd bereikt, hetgeen
echter zijn ijver niet schaadde. Hg
was in Venray en omstreken alge
meen bekend onder den naam van
van Dokter Job. Dit was een echte
geneesheer van den ouden stempel,
die ondanks zijn somtijds ruw op
treden tegenover zgne patiënten,
toch een zeer goed hart bezat. Dank
zgne jarenlange ondervinding, had
hij een goeden kijk op de ziekten,
welke hij meestal met goed gevolg
kon bestrijden. Het meest eigenaar
dige van Dokter Job was, dat hg
min of meer ingebeelde zieken niet
erg goed mocht lijden. Nog jaren na
zijn overlijden was het woord, dat
hg tot dezulken richtte, algemeen
bekend. De voornaamste troost, die
hij dan gaf, was zijn sarcastischen
uitroep „Och watge gaat kapot
ge gaat kapotDoch als hij dat
zeide, dan was het stervensgevaar
niet groot.
De andere geneesheer was de
jongere Dokter Ellerbeck, die meer
modern was aangelegd, en dank
zgne keurige universitaire opleiding,
op genees- en heelkundig gebied,
eene uitgebreide kennis had. Evenals
Dokter Rousseau, mocht hij zich
verheugen in eene zeer drukke prak-
tgk. Niet alleen in Venray, maar tot
zelfs in den verren omtrek was
Dokter Ellerbeck bekend door zgne
voorname kunde en de troostende
wgze, waarop hij bij de zieken zgne
zegenrijke taak vervulde. Twee zgner
zoons werden later zeer invloedrgke
priesters in de Orde der Eerw.
Paters Franciscanen, terwgl twee
dochters zich verdienstelijk maakte
in het Pensionaat „Jerusalem" bij
de Eerw. Zusters Ursulinen.
Het mag hier openlgk erkend
worden, dat de gemeente Venray
steeds bekend heeft gestaan als een
gezeliig en tevens vrij welvarend
dorp.
Bij een flinken boerenstand, meest
op de gehuchten, had men in het
dorp eene zeer werkzame burger
bevolking, voornamelijk bekwame
ambachtslieden en zoogenaamde
keuters. De meeste men'schen hadden
in vroegeren tijd reeds eigen wonin
gen, met een meer of minder grooten
tuin en bovendien nog een stukje
bouwland op de Kemp of in het
Venraysch veld, in eigendom of in
pacht, waarop de noodige aardappe
len gepoot werden, of dat voorzag
in een eventueel te kort van groen
ten, terwgl er zoo noodig ook nog
een akkertje bezaaid werd met koren
of haver, voor het klein vee of de
varkens.
Eigenaardig was de wgze waarop
toen eene woning voor de armste
bevolking ontstond. Door de buurt
bewoners tot in den verren omtrek
werd eerst een rondgang gemaakt
door de gemeente, om het een en
ander voor den bouw bij te dragen.
De boschbezitters gaven dan verlof
om eene zekere hoeveelheid boomen
te halen, welke gebruikt werden
voor de bekapping enz. van de
woning, de boeren gaven stroo voor
het dak, de eigenaars van steenovens
stelden eene partij minderwaardige
steenen ter beschikking enz. enz.
terwgl de gemeente een stukje grond
gaf, om te ontginnen. De werk
zaamheden voor den opbouw werden
door een groot aantal ambachts
lieden gratis verricht op een of meer
Zondagen of Heiligendagen, en er
werd dan zoo hard gewerkt, dat
men soms in één dag het huis totaal
gereed maakte. Het zag er dan nog
wel nat ruw en onoogelijk uit, doch
dat kwam later wel in orde.
In dien tijd telde Venray nog een
groot aantal molens, waarvan er
later enkele zgn afgebroken. In of
vlak nabij het dorp had men toen
vooreerst de molen van Hannes
Gitzeis, aan den Wieënweg, achter
de Kruissen. Verder had Martinus
Laurensse een molen op de Kemp,
nabij Sint Anneke, bij de Langstraat.
De zoogenaamde Bossche Molen,
welke zijne standplaats had tusschen
het Eind en de Merselosche weg, op
eene vrij hoogen berg, werd toen
geexploiteerd door Willem van Well.
Deze twee laatstgenoemde molens
zgn al reeds lang verdwenen. In
Merselo had Frans Michels een druk-
beklante molen en ook in Leunen cn
Oirlo waren nog eenige windmolens.
Daarenboven waren er nog twee
watermolens, n.l. van Camps in
Oostrum en van Frans en Victor
Asselberghs op Loobeek.
Onder de talrijke ambachten, welke
Venray telde, was toen een speciaal
vak, dat zeer zeldzaam was, n.l. het
molenmakersvak, dat thans haast
niet meer bekend is. In Venray werd
dat alleen uitgeoefend door de fam.
Wijnhoven-Jochgms, op de Kruissen.
Deze firma bestond toen uit vader
Wijnhoven met 6 kloeke zoons en
een zwager Jochijms, die allen door
hunne bekwaamheid op dit gebied
eene zekere vermaardheid haddenj;
de meesten waren dan ook geregeld
door geheel Nederland of in het
naburigs Rijnland op karwei, om
molens te installeeren of repareeren.
Het drijfwerk met zijne groote kam
wielen en andere benoodigdheden,
benevens de zware assen en de
roeden waren toen nog geheel van
hout, waardoor het een en ander nog
al gauw versleten was en dus nu
en dan reparatie behoefde.
In den lateren tijd werd het molen
makersvak vrijwel bedorven, doordat
toen de meeste molens maalinrich
tingen kregen met gzeren drijfwerk
en ook de roeden van staal vervaar
digd werden.
En nog een tijdje later werd er
zelfs geweldig getornd aan het be
staan van de windmolens zelf. De
motor kwam toen de kracht van
den wind en zelfs van den stoom
vervangen en er kwamen toen vele
boeren en groote bakkerijen, die aan
eigen huis het vak van molenaar
zelf of in coöperatie uitoefenden. In
Venray zgn echter nog al eenige
molens overgebleven.
Voor ongeveer 40 jaren herdacht
het bejaarde echtpaar Wijnhoven-
Jochgms hunne Gouden Bruiloft, bij
welke gelegenheid de viering van dit
zeldzame feest op droevige wijze
verstoord werd. Het Gouden Echt
paar reed toen 's morgens in opge
wekte stemming in een open landauer
naar de kerk, om daar met hunne
talrijke familieleden onder veel be
langstelling de plechtige H. Dankmis
bg te wonen. Na afloop daarvan,
toen men weer naar huis reed, ston
den de straten, alwaar de stoet zou
passeeren, geheel vol volk. Volgens
het gebruik dier dagen werden er bg
dergelijke feesten door de zooge
naamde „schieters" vreugdeschoten
gelost, wat dan door de politie oog
luikend werd toegelaten.
Men kan zich de ontsteltenis der
familieleden en anderen voorstellen,
toen op een gegeven oogenblik, na
het klinken van een schot, de Gou
den Bruid eensklaps naar haar hoofd
gresp en er een hevige bloedstraal
over haar aangezicht stroomde. Het
bleek toen dat een der schoten, ge
lost door de onkundige of zenuw
achtige hand van eene vrouw, haar
in het hoofd getroffen had. De feest
vreugde was eensklaps verstomd en
direct werd geneeskundige hulp in
geroepen voor de Bruid, die in een
naburig huis was binnengebracht.
Gelukkig bleek toen dat de wonde
niet doodelijk was, doch ter wille
van haren hoogen leeftijd, moest zij
direct eene zorgvuldige verpleging
ondergaan en het duurde nog een
heelen tijd eer de getroffene weer
zoowat hersteld was. Dit was het
droevig einde van een feest, dat men
met zooveel animo meende te vieren.
Zoowel bij het Gouden Echtpaar
en de familie, als bij de vrouw, die
totaal onschuldig het onvoorzichtig
schot gelost had, is deze feestdag
nog lang in droevige herinnering ge
bleven.
Ik meen hierbij ook nog te moeten
vermelden, dat een kleinzoon van
het Gouden Echtpaar, later als
priester tot hoog aanzien is gestegen.
Het is de alom bekende Mgr. Piet
Wijnhoven, een zoon van wglen den
heer Jan Wijnhoven, die als Pastoor
van een der grootste steden van
Amerika, door zgne groote en zegen
rijke daden op katholiek sociaal ge
bied, niet alleen in Amerika, maar
zelfs by een groot deel van de
katholieke wereld, een byzonder ver
maarden naam heeft verkregen en
hg zelfs door Z. H. de Paus werd
vereerd met eene hooge onderschei
ding.
Deze kranige Venraysche priester
heeft echter by al zijne grootheid
zgne geboorteplaats niet vergeten,
en tgdens zgn langdurig verblijf in
het verre Amerika, kwam hg meer
malen naar zgn dierbaar Venray,
om zijne hoogbejaarde ouders en
familieleden te bezoeken en tevens
om zich op de hoogte te houden
met de toestanden alhier.
Aan zijne vrijgevigheid is het ook
te danken dat Venray in het bezit
is gekomen van een monumentaal
H. Hartbeeld, dat zeer passend ge
plaatst werd aan den ingang van
het mooie park aan de Paterslaan,
Uit dankbaarheid werd daarop
door het Gemeentebestuur van Ven
ray besloten, dat het keurige en
zeer goed onderhouden park den
naam zou dragen van „Pastoor
Wgnhovenpark".
Hieruit is weer gebleken dat
Venray dezen waardigen Priester
zoon in zoo hooge eere wenschte te
houden, dat zgn naam ten eeuwigen
dage in de geschiedenis van Venray
zal biyven voortleven.
Kan dit op de een of andere wijze
ook niet geschieden met den niet
minder vermaarden Venrayschen
Bisschop Mgr. P. Verriet
(Wordt vervolgd.) M.
VACANTIEGANGERS
RIJDT VOORZICHTIG.
Nu de vacanties officieel zijn be
gonnen, doet de K.N.A.C. een drin
gend beroep op alle weggebruikers
nog meer dan anders de voorzich
tigheid in het verkeer te betrachten
en de wellevendheid op den weg,
die zooveel kan bgdragen om de
veiligheid te bevorderen, zooveel
mogelgk in acht te nemen.
Wanneer ieder zich voorneemt een
goed en voorzichtig weggebruiker te
zg'D, dan zal het aantal verkeers
ongevallen tot een minimum beperkt
blgven.
Laat geen ongelukken op den weg
een schaduw werpen over uw va-
cantievreugde en die van anderen.
Bedenkt, dat ook de andere weg
gebruikers door een ondoordachte
manoeuvre of verkeersfouten in ge
vaar kunnen worden gebracht.
VENRAY, 5 Aug. 1939
Feest der H. Kindsheid.
Wat een mooie optocht van kin
deren was het j.l. Zondag ter gele
genheid van het feest der H. Kinds
heid, die na de Hoogmis door Ven
ray's straten trok.
Levendig was de Missiegedachte
er door uitgedrukt. Naast de kin
deren, die elk een letter droegen van:
Steunt de Missie met gebed en offer,
zagen we vertegenwoordigers der
verschillende missioneerende Orden
met Kardinalen en Paus, wagens'die
het leven en werken der Eerw. Zus
ters in de Missielanden: ziekenver
pleging en onderwgs, zelfs een ver
tegenwoordiging van Jonge Wacht
en Welpen in hun uniform was
present.
Iets nieuws was de wagen van de
Heyde, waar de door Meester Dries-
sens opgeleide jongens, met hun blok
fluiten aardige wgsjes ten gehoore
brachten.
De stoet, die de hoofdstraten van
Venray doorliep, werd opgeluisterd
door de marschmuziek van Venray's
Harmonie terwijl het verkeer gere
geld werd door Gemeente-politie en
Marechaussee.
Het missie offerleven was in de
Hoogmis welsprekend uiteengezet
door een Eerw. Pater Missionaris
van Mill-Hill, waardoor de'zeer velen
aanwezigen waren aangespoord om
in de collecte onder de H. Mis als
in de busjes der gverige eollectrices
bg den optocht hunne gaven te stor
ten tot ondersteuning van hetjmooie
missiewerk, waar elk katholiek het
zgne moet bijdragen.
Moge het resultaat van een en
ander zoo zgn, dat vie ook in de
toekomst dit mooie feest mogen biy-
ven behouden, om onder Godszege
rgke vruchten voor de Missie te
oogsten.
Faillissement.
Opgeheven wegens gebrek aan
actief J. H. Martens, Leunen-Venray.
VERBOUWING ZAAK.
Onze gemeente, die naast het zien
verrgzen van tal van nieuwe moderne
boerdergen, villa's in het uitbrei
dingsplan, heeft ook in de kom,
zoowel in nieuwbouw als in moderni-
seerende verbouwingen vele verbe
teringen en verfraaiingen tot stand
zien komen.
Wanneer men thans door de Groote
Straat komt, valt direct de groote
verandering op, die het winkelpand
van den Heer Vincent Pijls heeft
ondergaan.
Statig, voornaam, maar toch rus
tig doet het gebouw aan, met zgn
frontbreedte van bgna 22 meter.
Het mooie, oude gebouw, dat steeds
6. In de betrekkelgke veiligheid
van hun hut daar in de boomen,
greep Lady Greystoke plotseling de
arm van haar man beet. „Kgk
fluisterde zg, wat is dat Een man?
In de schemering teekende zich een
silhouet af, een groote figuur stond
rechtop, alsof hg luisterde, draaide
zich dan langzaam om en verdween
in de duisternis.
„Wat was dat vroeg zg nog
maals. „Ik weet het niet, antwoord
de hy ernstig, „Het is te donker om
zo ver te kunnen zien, misschien
slechts een schim van het een of
ander voorwerp door de opkomende
maan beschenen. „Neen, John als
dat geen mens was, dan was het 'n
reusachtige en potsierlijke naboot
sing van een mens. O, wat ben ik
bang". De nachtelgke geluiden van
de grote jungle, geheimzinnig en
verschrikkelgk bezorgden hun doods
angst verschillende keren werden
zg opgeschrikt door de sluipende ge
luiden van grote lichamen beneden
hen. Greystoke lag met zgn gezicht
naar buiten gekeerd, een geweer en
een revolver iagen naast zgn hand.
Nauwelgks hadden zg hun ogen
gesloten, of het vreselgke gebrul
van een panter klonk door het oer
woud. Het geluid kwam dichter en
dichter bg, totdat zg het grote dier
vlak onder zich hoorden. Meer dan
een uur lang liep het dier snuffelend
en krabbelend om de de bomen,
waarin zg hun verblgfplaats hadden.
Tenslotte liep de panter naar het
strand toe, waar Greystoke hem
in het schitterende maanlicht kon
waarnemen een groot mooi dier,
de grootste panter die hg ooit ge
zien had Vanuit de donkere schaduw
van het machtige oerwoud kwam
het diepe gebrul van een leeuw.
een der voornaamste gebouwen in
de Groote Straat was, heeft ook na
de verbouwing, dat mooie aspect
behouden. Het oude bovendeel is
geheel gerestaureerd en in zgn ouden
toestand terug gebracht. Het onder
gedeelte is vervangen door een
groote reeks van etalages met ruime
entree, die zich uitstekend aanpas
sen aan het geheele gevelvlak.
Een zeer moeilgke verbouwing is
hier met bewonderenswaardig resul
taat tot een goede oplossing ge
bracht.
De moderne etalages, die toepas
sing vragen van allerhande nieuwe
constructies als goede dagvsrlichting,
doeltreffende avondverlichting, be
scherming tegen de zon, stalen eta-
lageramen enz., zgn prachtig aan
gepast aan het geheel.
Vele technische moeilgkheden zijn
overwonnen moeten worden, als b.v.
ondersteuning van de zware opgaan
de muren, het opvangen van de
balklagen, het steunen van de zware
gzeren balken door ijzeren kolom
men, het aanbrengen van de ijzeren
luifel enz.
Kosten noch moeiten zijn gespaard
om het geheel een waardig aanzien
te geven. Keurig is alles tot in de
kleinste kleinigheden verzorgd en
afgewerkt.
Aan de groote luifel zal een kost
bare neon-installatie de zaak ook
bg avoDd een prachtig aanzien geven.
Dat alles tot in de puntjes verzorgd
is moge blijken uit het werkelijk
keurige antieke poortje, dat naast
de etalages als privé ingang is aan
bracht.
Een dergelgk winkelpand zal men
tevergeefs in vele grootere plaatsen
zoeken.
De verbouwing is ontworpen door
architect J. Colsen te Venray en
onder diens toezicht uitgevoerd.
Aannemer was Th. Kersten te
Overloon.
De ondernemingslust van den heer
Pgls, is er ons borg voor, dat m
zulk een modern geoutilleerde zaak
tevens de nieuwste snufjes op het
gebied van manufacturen, dames-
en heerenkleedidg en mode-artikelen
worden voorgelegd, waarvan elk zich
en wel speciaal het wandelend en
winkelend publiek in onze drukke
Groote Straat zich heden Zaterdag
bg de opening zal kunnen overtui
gen.
Gaarne wenschen wg den Heer
Pijls alle succes toe
LUXOR THEATER.
Blgkens advertentie heeft de Direc
tie van Luxor Theater wederom als
voorgaande kermissen gezorgd voor
een gevarieerde attractie op het ge
bied van filmprogramma's. Dagelgks
worden er nieuwe programma's ver
toond waarvan het succes in het
heele land groot was en welke films
en programma's wg een ieder warm
kunnen aanbevelen.
Zoo wordt o.a. vertoond op Kermis-
Zaterdag en Zondag twee groote
hoofdfilms voor elk wat wils. Als
eerste hoofdfilm vertoont Luxor U
Anne-Marie (De vijfde piloot.) Een
Super-film vervaardigd met speciale
medewerking van het Fransche
Luchtvaart-Ministerie. Indien een
regeering hiertoe besluit neemt dan
weten we allen dat het iets gewel
digs zal zijn. Vooral als een actrice
als de beroemde Annabella hierin de
hierin de hoofdrol vertolkt, moeten
we erkenneD, dat het een genotvolle
film zal zgn, die door vele op prijs
gesteld zal worden, zoowel wat spel
als regie en inhoud betreft. .Wat de
inhoud betreft; een spannende film
van mannen, die dagelgks hun leven
wagen, om het snelle vervoer naar
alle windstreken te verzekeren.
Als tweede hoofdfilm een geweldig
komische film „Potverteren". In deze
film spelen de beste Engelsche komi
sche acteurs hun diverse rollen. Een
verslag van deze film te geven is
waarlgk moeilijk, want het eene ko
mische moment volgt het andere in
snel tempo op. Gelachen zal er met
deze film worden als nooit te voren.
Kort en goed met de inzet van dit
Kermisprogramma kunt U er van
verzekerd zijn eenige genotvolle uren
door te brengen waarover U nog lang
zult spreken.
Maandag geheel nieuw programma
wederom met twee hoofdfilms o.a.
Nevada de Vrgbuiter, een film uit
Amerika's Wilde Westen, die vreemde
smeltkroes van ranchers, goudzoe
kers, cowboys, dobbelaars en vee
dieven. Schitterend spel, grootse
opzet, meesterlgke regie
Een machtig film-epos van leven
en strgden der Amerikaansche
pioniers. Naar de beroemde en veel
gelezen roman van Zane Grey. De
wilde kudde beesten .daveren er op
los, de paarden gallopeeren, de scho
ten knallen, tusschen een ongerepte
natuur in de prachtige bergen. Dit
is een echte ouderwetsche Wild-West
sensatie vol humor, spanning enro
mantiek van het begin tot het
einde.
Als tweede hoofdnummer in dit
zelfde programma wordt voor U
vertoond „Gelukkige Landing" waar
in de wereldberoemde kampioene
schaatsrgdster Sonja Henie, welke
ook in Venray reeds bekeDd is de
hoofdrol vertolkt. In deze derde door
Sonja Henie gemaakte film ontwik
kelt Sonja Henie een reuze speel-
talent. De prachtige ouderwetsche
Noorweegsche kleederdracht geeft
alles een prettige feestelijkheid die
in deze film op de voorgrond komen.
Echter dient men wel goed op de
hoogte te zg'D met de gebruiken, want
zonder het te willen zou men fouten
kunnen maken tegen de zeden en
gewoonten, die onder de bevolking
der vaak zoo geisoleerde dalen heer-
schen en waarvan de buitenwereld
niets af weet-
Zoo is het b.v. aanbevelenswaar
dig nimmer tweemaal achtereen met
hetzelfde meisje te dansen, tenzg....
men huwelgksplannen heeft. Want
tweemaal dansen methetzelfde'meisje
beduidt in die streken niets minder
dan een aanzoek. En een aanzoek
dat men niet meer kan intrekken.
Maar van dit volksgebruik wisten
onze Amerikaansche passagiers, die
hier een noodlanding met hunvlieg-
uig moesten maken, niets van. En