DERDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
THEE doet je goed!
f
Zaterdag 27 Mei 1939
Zestigste Jaargang No 21
Langs de kruislijnen
der Europeesche
Imperia.
FEUILLETON.
Een meisje in de
Wild West.
Vergadering
V erkoop vereeniging
St. Antonius.
Een belangwekkende serie
reisbrieven.
XXIII.
Tobruk,Cyreaïca,
In Tobruk, de belangrijke Ly-
bische haven nabij de grens van
Egypte, ontmoette ik voor het
eerst in deze Italiaansche kolonie
een vrij groot aantal Abessiniërs.
De importatie van deze lieden
verklaarde men mij als een uit
vloeisel van de Italiaansche kolo
niale politiek. Duizenden Abes
siniërs zijn naar Lybië overge
bracht, waar ze als indringers
den haat wekken der Arabieren
en wederkeerig haat betoonen
jegens de oorspronkelijke bewo
ners van het land Deze Abes
siniërs zullen, zoo noodig, zich
eerste-klasse vechtjassen betoo
nen tegen de Arabieren.
Maar omgekeerd zijn duizenden
Lybische Arabieren en andere
inlanders naar Abessinië getrans
porteerd, waar ze in de eerste
linies worden gedwongen tegen
de getrouwen van den Negus die
r.og de Italianen hier, van wie
er velen in Abessinië hebben
gestreden of er hebben gewerkt,
geven dat grif toe in grooten
getale weigerachtig blijven om
zich te onderwerpen aan de
overweldigers.
Ik gewaagde hiervoren van
„Arabieren en andere inlanders"
van Lybië. De inheemschen hier,
zijn inderdaad een hoogst merk
waardig samenstel van volken en
rassen. Overal ontmoet je de
negers, die rondloopen alsof
Lybië het harlje der binnenlanden
van Afrika was. Hun lichaam is
van de voeten tot het voorhoofd
met snoeren, kralen en andere
snuisterijen omhangenbosjes
ringen bengelen aan uitgerekte
oorlellen en aan de neusgaten,
zelfs kleine kinderen hebben
al „groot koperwerk" of wat
het ook voor metaal moge zijn
aan hun doorboorde neusjes
hangen. Het negervolkje lijkt me
tegenover de Arabieren in de
meerderheid. Maar er zijn ook
tusschenkleuren.
De gemengde samenstelling van
Lybië's bevolking heeft een his-
torischen achtergrond. Het land
is in den loop van eeuwen door
zeer verscheidene volkeren over
weldigd en sedert de middel
eeuwen waren de Turken er baas,
wier uitgestrekte rijk door tal
van rassen werd bevolkt. Deze
rassen vermengden zich over het
geheele Turksche gebied.
Tot 200 voor Chr. behoorde
Lybië tot Carthago, daarna tot
de Romeinsche provincie Africa.
In 644 werden de Arabieren er
baas, die het Mohammedanisme
invoerden. Na 800 behoorde het
achtereenvolgens tot het rijk der
Aghlabieden, der Fatimieden, tot
31
Zou het niet beter zijn, als we
den chef haalden? Hij is beneden in
de bank. Ik zou hem ongemerkt een
paar woorden kunnen toefluisteren.
Wacht nog even 1 snauwde Mor
gan op bevelenden toon.
Dadelijk daarop sprak hij kwaad tot
Stackpole
Wees een kerel, Stackpole 1 Ze
zijn dood en je geheele gebibber maakt
ze niet levend. Vooruit sta op
De ambtenaar zat met zijn handen
voor zijn gezicht en keek angstig tus-
schen de vingers door.
Wrevelig draaide de dokter zich om.
Ongemerkt was hij de situatie gaan
beheerschen. De twee politiemannen,
Nora Jane en Court wachtten op zijn
woorden. Joe Moon stond in een hoek
van de kamer, waar Gregg hem neer
gezet had en staarde knorrig naar de
ketting, die zijn twee polsen met elkaar
verbond.
Ik ben eigenlijk te oud om nog
vlug te kunnen loopen, begon Morgan
langzaam maar ik ben toch als de
dood voor wat er gebeuren gaat in
Black Butte en de heele streek, als 't
bekend wordt dat de achtenswaardige
Augustus J. Carver een doodgewone
dief was. Wat deed hij eigenlijk met
de Bank... Bedroog hij ze
Nee, antwoordde Court, er
heeft daar gedurende drie dagen on
gemerkt een onderzoek plaats gehad,
en ik kreeg het rapport vanochtend.
Het eenlge wat Carver deed, was, de
de Moorsche rijken en eindelijk
weer tot een Tunesisch rijk der
Hassieden in de 16e eeuw kwam
liet voor enkele tientallen jaren
in het bezit der Malthezer rid
ders, daarna was het Turksch.
De zeerooverij bloeide naarstig
en enkele malen organiseerden
de Franschen dien tengevolge
strafexpedities.
Nadat Frankrijk in 1902, tijdens
de Marokkaanscbe kwestie, met
Italië was overeengekomen, dat
het dit land in Lybië de vrije
hand zou laten, waartegenover
Frankrijk Marokko zou mogen
bezetten, brak in 1911 de Itali-
aansch-Turksche oorlog uit. De
Italianen landden in Tripoli.
Bengasi en Homs en proclameer
den Lybië tot hun koloniaal bezit.
Het heeft lang geduurd eer
het land was onderworpen. In
den wereldoorlog moesten de
Italianen zich tot het kustgebied
terugtrekken voor liet geweld der
„opstandige" stammen, - 't is
nog maar acht jaar geleden, dat
de Italianen er in slaagden om
de oases Fezzan en Koefra te
bezetten.
Maar, om op Tobruk terug te
komen, deze plaats belooft
haar reputatie uit de middel
eeuwen als zeerooversnest, in de
toekomst te zullen handhaven
ze is ingericht tot een der be
langrijkste Italiaansche maritieme
steunpunten. Tobruk is een na
tuurlijke haven. Een smalle, door
kalkrotsen ter weerszijden afge
schutte inham van de zee bijt er
diep het land in en aan het einde
van dit natuurlijke kanaal liggen
de Italiaansche onderzeeërs in
rijen I Men ziet er ook kruisers,
torpedobooten en mijnenleggers
Nooit zag ik een haven, die uit
een oogpunt van aanval en ver
dediging zoo gunstig gelegen is
als Tobruk en nooit ook zag ik
n natuurlijke sterkte zóó om
vangrijk door kunstwerken voor
haar oorlogstaak toebereid. Beide
Iandszijden van den zee-inham
zijn elk voor zich, een reeks van
betonnen onderkomens voor
materiaal en manschappen, tn
nog worden regelmatig arbeiders
van verre aangevoerd om nieuwe
kunstwerken ie helpen inrichten.
De kaden van de plaats zijn
overvuld van de gestapelde zak
ken met cement.
Men ziet er manne-etablisse-
menten en woningen of andere
verblijven voor het militaire Per
soneel, een normaal burgerlijk
leven heeft Tobruk in het geheel
niet Het is enkel zeerooversnest.
Niemand hier, die er een geheim
van maakt, dat in een eventuee-
len oorlog vanuit Tobruk de
zeeweg naar het Oosten op for
midabele en meedoogenlooze
wijze zal worden bestookt.
Eenige jaren geleden zou To
bruk als basis voor dit doel nog
minder geschikt zijn geweestde
Egyptische grens was toen vlak
bij en van daaruit zou een doel
matige observatie mogelijk zijn
geweest. Sedert Engeland echter
Porta Bardia aan Italië schonk
als oostelijk sluitstuk van zijn
Lybische bezit, is Tobruk onge
veer 80 K.M. van de Egyptische
grens komen te liggen en kon
het worden ingericht als centrum
voor leger en vloot, van waaruit
Egypte, het Suez-kanaal en de
groote Britsche imperiale zeeweg
kan worden bedreigd en aange
vallen.
Het is algemeen bekend, dat
langs de Egyptisch-Lybische
grens op het ooger.blik ter weers
zijden troepen worden gecon
centreerd aan Lybischer. kant is
Tobruk van deze concentratie
het hart.
Nu ik op het punt sta om het
gebied van Lybië te verlaten,
meen ik nog even op de vraag
van „oorlog of vrede" te moeten
ingaan.
Wat mijn meening is?
Wanneer ik deze moet basee
ren op de vrijwel algemeene
overtuiging in de Afrikaansche
koloniën van Italië, dan antwoord
ik: de oorlog is op handen. En
alles, wat ik op mijn reis heb
gezien, in Frankrijk, Italië, Tunis,
en Lybië, zegt het me duidelijk,
dat men zich over en weer zeer
ernstig op den oorlog, op aanval
en verdediging, voorbereid.
't Is merkwaardig, nergens
in het Zuiden is men op het
oogenblik op toeristen gesteld;
in Egypte worden ze zelfs, naar
me werd verzekerd, zooveel mo
gelijk geweerd. Men heeft geen
tijd voor toezicht op ze; alle
krachten worden geconcentreerd
op de oorlogstaak van het land.
Men leeft hier en daar min of
meer in Lybië is zulks vol-l
maakt het geval in een oor-
logsroes.
Maar: het zijn niet degenen,
die in een roes verkeeren en wier
handen het lot van Europa en
van de wereld berust. De roes,
de oorlogsdreiging, is misschien
veistandelijk gewekt door ver
antwoordelijke staatslieden, als
vredeslactiek; d.w.z. om van den
vrede zooveel mogelijk profijt te
trekken.
Ik geloof niet in de onvermij
delijkheid van den oorlog, omdat
ik niet gelooven kan in den
triomf van den waanzin.
Het is mijn vaste overtuiging,
dat Italië het samenstel van po
litieke, financieele, economische
en physieke krachten mist om
een oorlog van groot formaat tot
een succesvol einde te brengen.
Ik geloof, dat Italië tenslotte
gemakkelijk te bevredigen zal
blijken.
Het Italiaansche volk is bar
teleurgesteld over de uitkomsten
van zijn imperium-status. Musso
lini heeft eens gezegd: men ver
slijt mij blijkbaar voor een ver
zamelaar van woestijnen.
Het italiaansche volk herhaalt
deze woorden voor zich, het
geeft onomwonden toe, dat het
groote Lybië handen vol geld
kost, maar niets, totaal niets op
levert. Het volk verwenscht zijn
koloniale woestijnen. En het ge
looft niet meer in de schatten,
welke in Abessinië verborgen
heeten te zijnrijkdommen aan
mineralen.
Afgunst heeft zich van t volk
meester gemaakt, omdat het arm
blijft, terwijl het machtig werd.
En omdat anderen, wier macht
de Italianen geslonken meenen,
rijk blijven. De Franschen inTu
nis met zijn phosfaten en vele
andere schatten; de Engelschen
overal ter wereld.
Met een beetje beleid en goe
den wil en grootmoedigheid zal
het Italiaansche begeeren voor
afzienbaren tijd kunnen worden
bevredigd.
De moeilijkste kwestie is de
Tunische. Deze raakt niet enkel
het Italiaansche begeeren, maar
ook de Italiaansche eere. Er is
een groot onderscheid in de
rechtspositie der Franschen in
Tunisie en die der Italianen.^ De
Franschen kunnen er hun eigen
nationaliteit behouden en deTu-
nisischcn er naast verwerven de
Italianen moeten zich als Tunisiërs
laten naturaliseeren en hun oor
spronkelijke nationaliteit prijsge
ven om de rechten van ingeze
tenen des lands deelachtig te
kunnen worden.
Maar ook ten deze moet een
oplossing der moeilijkheden mo
gelijk zijn zonder oorlog.
Ik heb hiermee de vredeskan-
sen van de gunstigste zijde be
zien. Ik ben uitgegaan van de
gedachte aan goeden wil en ge
zond verstand bij de verantwoor
delijke staatslieden.
Zöö bezie ik de zaken slechts
in de oogenblikken van een do-
mineerend optimisme.
Op anderen tijd vrees ik dat
de oorlogsgeest, welke van Rome
is gewekt en nog wordt onder
bonden, straks niet meer te be
zweren zal blijken.
Ik huiver ook voor de propa
ganda welke systematisch onder i
het Italiaansche volk gemaakt
wordt, voor een herstel van het
oud-Romeinsche wereldrijk.
Is er werkelijk sprake van een
caesarsdroom van Mussolini
Wanneer hij zulk een droom
tot werkelijkheid wil maken
en meermalen vreesde ik daarvoor
ja dan zal er straks een ver
beten oorlog woeden over de
wereld.
Op het einde waarvan de Duce
en het Italiaansche volk zouden
ervaren, dat droomen bedrog zijn.
Zaterdag 20 Mei 1939 hield de Ver
koop vereeniging St. Antonius in het
Patronaat hare jaarvergadering.
Deze vergadering, die om half zeven
geannonceerd iwas, werd onmiddel
lijk door den Voorzitter, {den heer M.
Wismans geopend, toen hij om half
acht ter vergadering verscheen.
Na een woord van welkom werd
de vergadering met den Christeljjken
groet geopend, waarna de Voorzitter
dec secretaris verzocht voorlezing te
doen der notulen der vergadering
van 17 Sept. 1938, welke onveranderd
werden goedgekeurd, waarna door
den Voorzitter aan de orde werd
gesteld de balans en winst- en ver
liesrekening, welke zooals gebruike
lijk door den heer Th. Peters zouden
worden toegelicht.
Met het oog op het "belangrijke
punt, dat nog op de agenda stond,
verklaarde de heer Peters slechts
een zeer bekort en vlug overzicht
te kunnen geven van de beide afdee-
lingen der Verkoop vereeniging: de
Veehandel en Fouragehandel.
De heer Peters deed dit op zijn
gewone duidelijke wijze, waarbij we
aanteekenen: in de jaren 1936 en 1937
werden respectievelijk geleverd 4226
en 4060 dieren, terwijl in het afge-
loopen boekjaar werden geleverd 4401
varkens en 301 kalveren, samen 4702
dieren. Bij een ontvangst f 327785 56
werd een winst gemaakt van f 1892.45.
De afdeeling Fourage kon* over het
afgeloopen jaar geen rente betalen
aan de Vee-af deeling, waardoor dus
de vordering der Vee-afdeeling met
het bedrag der rente gestegen was.
Het bezit der afdeeling5Vee bedroeg
per 31 Dec. 1938 f 24785-87 zoodat
dit gestegen was met f 786.17.
Bij het bestuur heeft in het afge
loopen jaar evenals voorheen het
verlangen voorgezeten om aan de
leden voor het geleverde zooveel mo
gelijk uit te betalen,
In de afdeeling Fourage is de om
zet met ruim 1 millioen Kilogram
teruggeloopen, terwijl ook op het
voorradige stroo schade geleden is
wegens prijsdaling. Deze afdeeling
tobt met een tekort van f 7900.
terwijl over het laatste boekjaar een
verlies geleden is van rond de f 3400.
waardoor het passief der afdeeling
gestegen is met f 2500.Dit is een
zeer aanzienlijk tekort, dat door het
Bestuur betreurd wordt maar het is
de waarheid.
De heer Thuyls, Hiept, vraagt naar
het verschil van den Kiloprijs van
het varkensvleesch in 1937 en 1938,
waarop de heer Peters antwoordt,
dat dit wel te berekenen zijn zou,
maar voorheen steeds met het heele
varken gerekend werd.
De uitkeering uit de kas voor ver
trekkende leden werd; evenals in
qndere jaren bepaald op nihil.
Als nu stelde de Voorzitter het
hoofdpunt der agenda aan de orde:
Regelmatig WRIGLEY'SP.K. kauwen
is een goede gewoonte, die voor kin
deren en volwassenen op eiken leeftijd
door tandartsen wordt aanbevolen.
P.K. zuivert de adem, verfrischt de mond
en houdt de tanden gaaf en sterk. Boven
dien bevordert P.K. de spijsvertering.
Koopt vandaag nog enkele pakje6 en houdt
er steeds een paar bij de hand.
Veel genot voor weinig geld: 5 cent.
AAAAAAAAAAAAAA
bank voor zijn privézaken gebruiken.
Zooals die zoogenaamde schuldbeken
tenissen bijvoorbeeld. Als hij werkelijk
geld van de bank gebruikte, werd het
altijd terugbetaald. De bank is zoo safe
als ik weet niet wat.
Dat is goed nieuws... maar hoe
veel menschen zullen dat gelcoven, als
de heele geschiedenis bekend wordt
Ze zullen de loketten bestormen en
dat wil zeggen, dat er geen crediet
meer zal zijn enzoovoort. Je weet, hoe
de menschen zijn, als er zooiets aan
de hand is. De aandeelen van de hoog
oven en de mijnen zullen kelderen
Carver zat in het bestuur van allebei
en dat beteekent groote verliezen voor
onschuldige menschen. Hij was beheer
der van het pensioenfonds en van het
ondersteuningsfonds voor het perso
neel. Het zou er naar uitzien, dat we
hier zooiets als een plaatselijke paniek
zouden krijgen, waar heel wat men
schen schade door konden lijden.
Hij hield even met spreken op, keek
alle aanwezigen een voor een aan en
zei toen expres slechts één woord.
Tenzij....
Tenzij... Wa-at
Gaat u door, dokter.
Tenzij wij, zooals we allen in de
kamer aanwezig zijn, de hoofden bij
elkaar steken en een verhaal bedenken
waardoor Carver's nagedachtenis gered
en die paniek voorkomen wordt Wij
zijn hier met ons zevenen; de accoun
tant in de bank meegerekend, maakt
acht. Eigenlijk te veel menschen om
een geheim te kunnen bewaren, maar
zullen zien wat we kunnen doen.
Bijvoorbeeld...
Hij stapte overLafe Young's lichaam
heen, wrong den revolver uit de ver
starde vingers. Geen slot was gelost.
Morgan opende het magazijn en haal
de er twee patronen uit.
Doe ze in jouw revolver, beval
hij Court en geef mij twee leege
patroonhulzen.
Hij stopte de leege hulzen in het
magazijn van Young's revolver en keek
toen weer naar de groep menschen.
Luister naar wat hier gebeurd is
vrienden. Lafe Young trok zijn pistool
en schoot Mr. Carver neer, toen deze
wilde bewijzen, dat het Young was die
Tom Wallace en Jerry Evans doodde.
Ik geloof, dat ik het bewijs voor deze
lezing van het gebeurde aardig in el
kaar gezet heb, zoodat men aan dit
deel van het verhaal wel niet zal
twijfelen. Mr. Court heeft daarop Young
neergeschoten. Hij trachtte het leven
van Mr. Carver te redden, maar hij
kon hem alleen nog wreken. Klinkt
dat redelijk of niet
Het meisje en de zes mannen in de
kamer antwoordden ieder op hun wijze
op dit verrassende voorstel. Court, de
hoofdman van het drama, was de
eerste die sprak.
Gaat u niet een beetje te ver,
dokter? vroeg hij koel. Ik weet, dat
hij een vriend van u was, maar ik ben
daarom nog niet van plan de nage
dachtenis van zoo'n schurk te willen
redden.
August Carver had geen vrienden.
In deze eenvoudige woorden lag de
tragedie van een menschelijk leven
opgesloten. Morgan's lange vinger wees
nu naar de politiemannen.
- En jullie
- Dat hangt van den chef af, ant
woordde Gregg, tie oudste van hen,
voorzichtig. Wat Mac en mij betreft,
wij weten alleen wat men ons verteld
heeft. De schietpartij zelf hebben wij
niet gezien.
Morgan keek vragend naar McPher-
son. Deze knikte.
- Het zou niet de eerste keer zijn,
hij dat men door zoo'n verhaal
de dingen voor iedereen gemakkelijker
maakte. Ik herinner me een geval in
Michigan... De Metaal Trust zou failliet
gegaan zijn en drie andere banken in
haar val meegesleept hebben als we i
niet iets gegarandeerd" hadden.
Stackpole, die zich nu weer geheel
in bedwang had, uitte zich zeer beslist:
Ik ben heelemaal tot je beschik
king, Steve, om je plan te doen luk
ken. Ik ben het volkomen met je eens,
dat er een geweldig schandaal zou
ontstaan, als de waarheid bekend wordt,
vindt u ook niet, Miss Moran U bent
degeen, die het meest- bij dit alles
betrokken is.
Zes paar oogen richtten zich op het
meisje. Ze legde haar hand op Courts
arm.
Hij is dood... Ted. Misschien was
hij een dief, zooals je zei. Maar hij
heeft dan ook geboet voor wat hij
deed Dr. Morgan zei, dat hij geen
enkelen vriend had, maar hij had een
vrouw en er zijn honderden menschen
die hem vertrouwden en achtten, ook
al hielden ze niet bepaald van hem.
We moesten dan ook aan hèn denken
Je kunt geen doode haten, Ted en je
kunt hem ook niet meer treffen.doch
wel kun je een heeleboei anderen
treffen.... Laten we doen, wat Dr. Mor
gan voorstelt.
Een oogenblik lang stond Couitmet
een hard gezicht voor zich uit te
kijken. Toen haalde hij de schouders
op.
U bent de baas, Lady Jane. Als
ik de eenige ben die tegenstemt, kunt
u er op rekenen, dat ik mij naar de
meerderheid richten zal.
De dokter keek gerust.
We zijn het nu dus allen eens,
behalve hij. Hij wees op Joe Moon.
Je hebt gehoord, wat er hier be
sproken is, Moon. Geloof je, dat je de
mond kunt houden, over wat er hier
gebeurt is
Hem neem ik wel voor mijn re
kening, zei Court vlug. Gregg, geef
me de sleutel van die handboeien
Hij maakte de boeien van Moon's
polsen los en nam den man met zich
mee naar den hoek van do kamer.
Gedurende drie minuten sprak hij vlug
en met nadruk in het Spaansch met
hem.
Moon knikte voortdurend met het
hoofd. Court gaf hem een klap op den
schouder en voegde zich weer bij de
anderen
Dat is ook in orde. Al wat hij
zag was, dat Lafe Young naar zijn
revolver greep. Hij merkte, dat hij
precies in de vuurlinie stond en rende
naar de deur. Toen hij terugkwam was
het gebeurd. Er blijven dus maar vier
ooggetuigen over, dokter.
En daarmee wordt een steen van
mijn hart gewenteld. Geloof me, wat
we doen is het beste en het eenige
wat we doen kunnen. Neem die com-
promitteerende documenten weg Court
zoodat de sheriff ze niet vindt. Je kunt
ons later vertellen, waar en hoe je ze
kreeg. We moeten nu aan het werk
en het nieuws in de stad bekendmaken
Ik laat die eer aan u en uw kameraad
over, Mr. Gregg. Een van jullie kan
naar beneden gaan en aan jullie chef
net zooveel vertellen als hij weten
moet.
Dat wil zeggen, ólles, vond
Gregg.
Ik vertrouw op jullie. Zie Sheriff
Torbert te pakken te krijgen. Kijk eens
in enkele bars, of misschien kunt u
hem op z'n kantoor vinden Hij zal er
wel voor zorgen, dat het nieuws da
delijk bekend wordt. Wij wachten in-
tusschen hier. Jij bent gearresteerd,
Court, totdat de lijkschouwing afge
loopen is.
Die lijkschouwing vond pas twee
dagen later plaats en gedurende meer
dan acht en veertig uren leverde Black
Butte een prachtig voorbeeld van alles
waartoe de Amerikaansche hysterie in
staat is
Haastig nam het bestuur van de
Kamer van Koophandel een resolutie
aan, waarin Augustus J. Carver een
martelaar van zijn beroep genoemd
Reorganisatie en geeft den heer
Peters het woord, daar deze de voor
bereidende vergaderingen heeft bij
gewoond en er dus geheel mee op
de hoogte is.
De heer Peters memoreert dan, dat
voor ongeveer 4 maanden te Venlo
een Commissie is samengesteld uit
vertegenwoordigers der Verkoop-
vereenigingen in Limburg en, dat
daar onder leiding van den Limburg-
schen Landbouwbond besproken is,
in verband met de mogelijkheid, dat
de Minister de uitvoering der Crisis-
wetten in handen der Organisatie
gaat leggen, om te geraken tot een
zoodanige organisatie, dat zulk een
uitvoering der crisiswetten mogelijk
is. Spreker zal dan trachten de zaak
uiteen te zetten al blijven vele vragen
open.
In Limburg werken thans de Ver-
koopvereenigingen Venray, Horst,
Helden. Meyel en Weert. De Vereeni
ging Weert heeft een fabriek. Er i3
vroeger wel eens sprake geweest om
samen te werken, doch onder de
toenmalige omstandigheden werkte
onze Verkoopvereeniging zoodanig,
dat de noodzakelijkheid tot samen
werking niet deed voelen, Onze Ver
koopvereeniging floreerde. Dit is
echter in dezen tijd anders.
De Verkoopvereenigingen hebben
steeds den strijd aangebonden tegen
de oneerlijke praktijken, die op het
stuk van veehandel en niet het minst
bjj den varkenshandel bestonden,
terwijl er tevens gestreefd werd om
den juisten prijs uit te betalen.
Onder de figuur der Verkoopver
eenigingen kon de boer steeds voor
uit als hij door omstandigheden vee
of varkens moest opruimen. Hij be
hoeft het maar tegen den zaakvoer
der te zeggen en behoeft niet naar
den koopman, waar hij om bijkomstige
redenen vaak bjj den duivel kwam
biechten. De indirecte voordeelen der
Verkoopvereenigingen staan dus voor
op.
Door de Organisatie kreeg de Di
recteur alle varkens in handen en
kon daardoor geselecteerd verkoopen
al naar de handel vroeg en daardoor
den uitersten prijs bemachtigen.
Alles ging goed tot aan de „Crisis",
die niets, inbegrepen Verkoopver
eenigingen ongemoeid liet.
Toen werd de Centrale ingesteld
en werd het voor de Vereenigingen
moeilijk werken daar de Centrale,
los van de Vereenigingen, de bacon-
varkens nam. Het personeel der ver
eenigingen ging soms noodgedwon
gen naar de Centrale over en zoo
bleef de Verkoopvereeniging zitten
met alleen mogelijkheid van handel
in zwaardere varkens. De Verkoop
vereenigingen hebben de Centrale
loyaal gesteund.
Na het verscheiden van Directeur
Loenen kwam Directeur Heynen, die
tct tevredenheid van het Bestuur zijn
taak volbracht heeft. Intusschen
bleef de varkenshandel tusschen
werd, die helaas te vroeg uit het mid
den van zijn treurende„medeburgers
weggehaald was.
Er zou voor een plechtige begrafe
nis gezorgd worden. Zijn lijk zou in
het gemeentehuis opgebaard worden;
de portier kreeg opdracht, de hall te
reinigen en als teeken van rouw de
koperen beelden, die aan weerszijden
van de deur stonden, weg te halen.
Lafe Young werd algemeen een
schurk genoemd, die men al veel eer
der had moeten ophangen.
Er werd zelfs over gesproken, zijn
lijk met geweld weg te halen en op
te hangen, maar het verlangen naar
wraak werd bevredigd door aan het
volk een dag lang de gelegenheid te
geven den doode in een leege winkel
van de hoofdstraat te zien.
Ted Court was een held.
De Voorzitter van de Kamer van
Koophandel was van oordeel, dat men
hem een horloge of een medaille moest
geven; de rest van het bestuur was
het gloeiend met hem eens, maar
schrikte terug voor de kosten 1
De courant verklaarde, dat Ted's
verklaring een meesterwerk van be
knoptheid en bescheidenheid was ge
weest.
Ja, ik heb hem neergeschoten.
Ik betreur het, dat ik het niet eerder
gedaan heb. Dat is alles, wat ik te
zeggen heb.
Hij weigerde absoluut nog iets meer
zeggen, maar de ondernemende jour
nalist wist deze korte verklaring prach
tig aan te vullen met een uitgebreid
rapport van Dr. Morgan en een be
schrijving van de 45-snelvuurrevolver.
De lijkschouwer verklaarde nadruk
kelijk, dat Ted buitengewoon grooten
moed getoond had door het tegen Lafe
Young op te nemen.
De beste revolverheld van de streek
was verslagen geworden door een
snelheid van handelen.
Nooit sedert de dagen van Wilde Bill