DERDE BLAD VAN PEEL EN MAAS THEE doet je goed! f Zaterdag 27 Mei 1939 Zestigste Jaargang No 21 Langs de kruislijnen der Europeesche Imperia. FEUILLETON. Een meisje in de Wild West. Vergadering V erkoop vereeniging St. Antonius. Een belangwekkende serie reisbrieven. XXIII. Tobruk,Cyreaïca, In Tobruk, de belangrijke Ly- bische haven nabij de grens van Egypte, ontmoette ik voor het eerst in deze Italiaansche kolonie een vrij groot aantal Abessiniërs. De importatie van deze lieden verklaarde men mij als een uit vloeisel van de Italiaansche kolo niale politiek. Duizenden Abes siniërs zijn naar Lybië overge bracht, waar ze als indringers den haat wekken der Arabieren en wederkeerig haat betoonen jegens de oorspronkelijke bewo ners van het land Deze Abes siniërs zullen, zoo noodig, zich eerste-klasse vechtjassen betoo nen tegen de Arabieren. Maar omgekeerd zijn duizenden Lybische Arabieren en andere inlanders naar Abessinië getrans porteerd, waar ze in de eerste linies worden gedwongen tegen de getrouwen van den Negus die r.og de Italianen hier, van wie er velen in Abessinië hebben gestreden of er hebben gewerkt, geven dat grif toe in grooten getale weigerachtig blijven om zich te onderwerpen aan de overweldigers. Ik gewaagde hiervoren van „Arabieren en andere inlanders" van Lybië. De inheemschen hier, zijn inderdaad een hoogst merk waardig samenstel van volken en rassen. Overal ontmoet je de negers, die rondloopen alsof Lybië het harlje der binnenlanden van Afrika was. Hun lichaam is van de voeten tot het voorhoofd met snoeren, kralen en andere snuisterijen omhangenbosjes ringen bengelen aan uitgerekte oorlellen en aan de neusgaten, zelfs kleine kinderen hebben al „groot koperwerk" of wat het ook voor metaal moge zijn aan hun doorboorde neusjes hangen. Het negervolkje lijkt me tegenover de Arabieren in de meerderheid. Maar er zijn ook tusschenkleuren. De gemengde samenstelling van Lybië's bevolking heeft een his- torischen achtergrond. Het land is in den loop van eeuwen door zeer verscheidene volkeren over weldigd en sedert de middel eeuwen waren de Turken er baas, wier uitgestrekte rijk door tal van rassen werd bevolkt. Deze rassen vermengden zich over het geheele Turksche gebied. Tot 200 voor Chr. behoorde Lybië tot Carthago, daarna tot de Romeinsche provincie Africa. In 644 werden de Arabieren er baas, die het Mohammedanisme invoerden. Na 800 behoorde het achtereenvolgens tot het rijk der Aghlabieden, der Fatimieden, tot 31 Zou het niet beter zijn, als we den chef haalden? Hij is beneden in de bank. Ik zou hem ongemerkt een paar woorden kunnen toefluisteren. Wacht nog even 1 snauwde Mor gan op bevelenden toon. Dadelijk daarop sprak hij kwaad tot Stackpole Wees een kerel, Stackpole 1 Ze zijn dood en je geheele gebibber maakt ze niet levend. Vooruit sta op De ambtenaar zat met zijn handen voor zijn gezicht en keek angstig tus- schen de vingers door. Wrevelig draaide de dokter zich om. Ongemerkt was hij de situatie gaan beheerschen. De twee politiemannen, Nora Jane en Court wachtten op zijn woorden. Joe Moon stond in een hoek van de kamer, waar Gregg hem neer gezet had en staarde knorrig naar de ketting, die zijn twee polsen met elkaar verbond. Ik ben eigenlijk te oud om nog vlug te kunnen loopen, begon Morgan langzaam maar ik ben toch als de dood voor wat er gebeuren gaat in Black Butte en de heele streek, als 't bekend wordt dat de achtenswaardige Augustus J. Carver een doodgewone dief was. Wat deed hij eigenlijk met de Bank... Bedroog hij ze Nee, antwoordde Court, er heeft daar gedurende drie dagen on gemerkt een onderzoek plaats gehad, en ik kreeg het rapport vanochtend. Het eenlge wat Carver deed, was, de de Moorsche rijken en eindelijk weer tot een Tunesisch rijk der Hassieden in de 16e eeuw kwam liet voor enkele tientallen jaren in het bezit der Malthezer rid ders, daarna was het Turksch. De zeerooverij bloeide naarstig en enkele malen organiseerden de Franschen dien tengevolge strafexpedities. Nadat Frankrijk in 1902, tijdens de Marokkaanscbe kwestie, met Italië was overeengekomen, dat het dit land in Lybië de vrije hand zou laten, waartegenover Frankrijk Marokko zou mogen bezetten, brak in 1911 de Itali- aansch-Turksche oorlog uit. De Italianen landden in Tripoli. Bengasi en Homs en proclameer den Lybië tot hun koloniaal bezit. Het heeft lang geduurd eer het land was onderworpen. In den wereldoorlog moesten de Italianen zich tot het kustgebied terugtrekken voor liet geweld der „opstandige" stammen, - 't is nog maar acht jaar geleden, dat de Italianen er in slaagden om de oases Fezzan en Koefra te bezetten. Maar, om op Tobruk terug te komen, deze plaats belooft haar reputatie uit de middel eeuwen als zeerooversnest, in de toekomst te zullen handhaven ze is ingericht tot een der be langrijkste Italiaansche maritieme steunpunten. Tobruk is een na tuurlijke haven. Een smalle, door kalkrotsen ter weerszijden afge schutte inham van de zee bijt er diep het land in en aan het einde van dit natuurlijke kanaal liggen de Italiaansche onderzeeërs in rijen I Men ziet er ook kruisers, torpedobooten en mijnenleggers Nooit zag ik een haven, die uit een oogpunt van aanval en ver dediging zoo gunstig gelegen is als Tobruk en nooit ook zag ik n natuurlijke sterkte zóó om vangrijk door kunstwerken voor haar oorlogstaak toebereid. Beide Iandszijden van den zee-inham zijn elk voor zich, een reeks van betonnen onderkomens voor materiaal en manschappen, tn nog worden regelmatig arbeiders van verre aangevoerd om nieuwe kunstwerken ie helpen inrichten. De kaden van de plaats zijn overvuld van de gestapelde zak ken met cement. Men ziet er manne-etablisse- menten en woningen of andere verblijven voor het militaire Per soneel, een normaal burgerlijk leven heeft Tobruk in het geheel niet Het is enkel zeerooversnest. Niemand hier, die er een geheim van maakt, dat in een eventuee- len oorlog vanuit Tobruk de zeeweg naar het Oosten op for midabele en meedoogenlooze wijze zal worden bestookt. Eenige jaren geleden zou To bruk als basis voor dit doel nog minder geschikt zijn geweestde Egyptische grens was toen vlak bij en van daaruit zou een doel matige observatie mogelijk zijn geweest. Sedert Engeland echter Porta Bardia aan Italië schonk als oostelijk sluitstuk van zijn Lybische bezit, is Tobruk onge veer 80 K.M. van de Egyptische grens komen te liggen en kon het worden ingericht als centrum voor leger en vloot, van waaruit Egypte, het Suez-kanaal en de groote Britsche imperiale zeeweg kan worden bedreigd en aange vallen. Het is algemeen bekend, dat langs de Egyptisch-Lybische grens op het ooger.blik ter weers zijden troepen worden gecon centreerd aan Lybischer. kant is Tobruk van deze concentratie het hart. Nu ik op het punt sta om het gebied van Lybië te verlaten, meen ik nog even op de vraag van „oorlog of vrede" te moeten ingaan. Wat mijn meening is? Wanneer ik deze moet basee ren op de vrijwel algemeene overtuiging in de Afrikaansche koloniën van Italië, dan antwoord ik: de oorlog is op handen. En alles, wat ik op mijn reis heb gezien, in Frankrijk, Italië, Tunis, en Lybië, zegt het me duidelijk, dat men zich over en weer zeer ernstig op den oorlog, op aanval en verdediging, voorbereid. 't Is merkwaardig, nergens in het Zuiden is men op het oogenblik op toeristen gesteld; in Egypte worden ze zelfs, naar me werd verzekerd, zooveel mo gelijk geweerd. Men heeft geen tijd voor toezicht op ze; alle krachten worden geconcentreerd op de oorlogstaak van het land. Men leeft hier en daar min of meer in Lybië is zulks vol-l maakt het geval in een oor- logsroes. Maar: het zijn niet degenen, die in een roes verkeeren en wier handen het lot van Europa en van de wereld berust. De roes, de oorlogsdreiging, is misschien veistandelijk gewekt door ver antwoordelijke staatslieden, als vredeslactiek; d.w.z. om van den vrede zooveel mogelijk profijt te trekken. Ik geloof niet in de onvermij delijkheid van den oorlog, omdat ik niet gelooven kan in den triomf van den waanzin. Het is mijn vaste overtuiging, dat Italië het samenstel van po litieke, financieele, economische en physieke krachten mist om een oorlog van groot formaat tot een succesvol einde te brengen. Ik geloof, dat Italië tenslotte gemakkelijk te bevredigen zal blijken. Het Italiaansche volk is bar teleurgesteld over de uitkomsten van zijn imperium-status. Musso lini heeft eens gezegd: men ver slijt mij blijkbaar voor een ver zamelaar van woestijnen. Het italiaansche volk herhaalt deze woorden voor zich, het geeft onomwonden toe, dat het groote Lybië handen vol geld kost, maar niets, totaal niets op levert. Het volk verwenscht zijn koloniale woestijnen. En het ge looft niet meer in de schatten, welke in Abessinië verborgen heeten te zijnrijkdommen aan mineralen. Afgunst heeft zich van t volk meester gemaakt, omdat het arm blijft, terwijl het machtig werd. En omdat anderen, wier macht de Italianen geslonken meenen, rijk blijven. De Franschen inTu nis met zijn phosfaten en vele andere schatten; de Engelschen overal ter wereld. Met een beetje beleid en goe den wil en grootmoedigheid zal het Italiaansche begeeren voor afzienbaren tijd kunnen worden bevredigd. De moeilijkste kwestie is de Tunische. Deze raakt niet enkel het Italiaansche begeeren, maar ook de Italiaansche eere. Er is een groot onderscheid in de rechtspositie der Franschen in Tunisie en die der Italianen.^ De Franschen kunnen er hun eigen nationaliteit behouden en deTu- nisischcn er naast verwerven de Italianen moeten zich als Tunisiërs laten naturaliseeren en hun oor spronkelijke nationaliteit prijsge ven om de rechten van ingeze tenen des lands deelachtig te kunnen worden. Maar ook ten deze moet een oplossing der moeilijkheden mo gelijk zijn zonder oorlog. Ik heb hiermee de vredeskan- sen van de gunstigste zijde be zien. Ik ben uitgegaan van de gedachte aan goeden wil en ge zond verstand bij de verantwoor delijke staatslieden. Zöö bezie ik de zaken slechts in de oogenblikken van een do- mineerend optimisme. Op anderen tijd vrees ik dat de oorlogsgeest, welke van Rome is gewekt en nog wordt onder bonden, straks niet meer te be zweren zal blijken. Ik huiver ook voor de propa ganda welke systematisch onder i het Italiaansche volk gemaakt wordt, voor een herstel van het oud-Romeinsche wereldrijk. Is er werkelijk sprake van een caesarsdroom van Mussolini Wanneer hij zulk een droom tot werkelijkheid wil maken en meermalen vreesde ik daarvoor ja dan zal er straks een ver beten oorlog woeden over de wereld. Op het einde waarvan de Duce en het Italiaansche volk zouden ervaren, dat droomen bedrog zijn. Zaterdag 20 Mei 1939 hield de Ver koop vereeniging St. Antonius in het Patronaat hare jaarvergadering. Deze vergadering, die om half zeven geannonceerd iwas, werd onmiddel lijk door den Voorzitter, {den heer M. Wismans geopend, toen hij om half acht ter vergadering verscheen. Na een woord van welkom werd de vergadering met den Christeljjken groet geopend, waarna de Voorzitter dec secretaris verzocht voorlezing te doen der notulen der vergadering van 17 Sept. 1938, welke onveranderd werden goedgekeurd, waarna door den Voorzitter aan de orde werd gesteld de balans en winst- en ver liesrekening, welke zooals gebruike lijk door den heer Th. Peters zouden worden toegelicht. Met het oog op het "belangrijke punt, dat nog op de agenda stond, verklaarde de heer Peters slechts een zeer bekort en vlug overzicht te kunnen geven van de beide afdee- lingen der Verkoop vereeniging: de Veehandel en Fouragehandel. De heer Peters deed dit op zijn gewone duidelijke wijze, waarbij we aanteekenen: in de jaren 1936 en 1937 werden respectievelijk geleverd 4226 en 4060 dieren, terwijl in het afge- loopen boekjaar werden geleverd 4401 varkens en 301 kalveren, samen 4702 dieren. Bij een ontvangst f 327785 56 werd een winst gemaakt van f 1892.45. De afdeeling Fourage kon* over het afgeloopen jaar geen rente betalen aan de Vee-af deeling, waardoor dus de vordering der Vee-afdeeling met het bedrag der rente gestegen was. Het bezit der afdeeling5Vee bedroeg per 31 Dec. 1938 f 24785-87 zoodat dit gestegen was met f 786.17. Bij het bestuur heeft in het afge loopen jaar evenals voorheen het verlangen voorgezeten om aan de leden voor het geleverde zooveel mo gelijk uit te betalen, In de afdeeling Fourage is de om zet met ruim 1 millioen Kilogram teruggeloopen, terwijl ook op het voorradige stroo schade geleden is wegens prijsdaling. Deze afdeeling tobt met een tekort van f 7900. terwijl over het laatste boekjaar een verlies geleden is van rond de f 3400. waardoor het passief der afdeeling gestegen is met f 2500.Dit is een zeer aanzienlijk tekort, dat door het Bestuur betreurd wordt maar het is de waarheid. De heer Thuyls, Hiept, vraagt naar het verschil van den Kiloprijs van het varkensvleesch in 1937 en 1938, waarop de heer Peters antwoordt, dat dit wel te berekenen zijn zou, maar voorheen steeds met het heele varken gerekend werd. De uitkeering uit de kas voor ver trekkende leden werd; evenals in qndere jaren bepaald op nihil. Als nu stelde de Voorzitter het hoofdpunt der agenda aan de orde: Regelmatig WRIGLEY'SP.K. kauwen is een goede gewoonte, die voor kin deren en volwassenen op eiken leeftijd door tandartsen wordt aanbevolen. P.K. zuivert de adem, verfrischt de mond en houdt de tanden gaaf en sterk. Boven dien bevordert P.K. de spijsvertering. Koopt vandaag nog enkele pakje6 en houdt er steeds een paar bij de hand. Veel genot voor weinig geld: 5 cent. AAAAAAAAAAAAAA bank voor zijn privézaken gebruiken. Zooals die zoogenaamde schuldbeken tenissen bijvoorbeeld. Als hij werkelijk geld van de bank gebruikte, werd het altijd terugbetaald. De bank is zoo safe als ik weet niet wat. Dat is goed nieuws... maar hoe veel menschen zullen dat gelcoven, als de heele geschiedenis bekend wordt Ze zullen de loketten bestormen en dat wil zeggen, dat er geen crediet meer zal zijn enzoovoort. Je weet, hoe de menschen zijn, als er zooiets aan de hand is. De aandeelen van de hoog oven en de mijnen zullen kelderen Carver zat in het bestuur van allebei en dat beteekent groote verliezen voor onschuldige menschen. Hij was beheer der van het pensioenfonds en van het ondersteuningsfonds voor het perso neel. Het zou er naar uitzien, dat we hier zooiets als een plaatselijke paniek zouden krijgen, waar heel wat men schen schade door konden lijden. Hij hield even met spreken op, keek alle aanwezigen een voor een aan en zei toen expres slechts één woord. Tenzij.... Tenzij... Wa-at Gaat u door, dokter. Tenzij wij, zooals we allen in de kamer aanwezig zijn, de hoofden bij elkaar steken en een verhaal bedenken waardoor Carver's nagedachtenis gered en die paniek voorkomen wordt Wij zijn hier met ons zevenen; de accoun tant in de bank meegerekend, maakt acht. Eigenlijk te veel menschen om een geheim te kunnen bewaren, maar zullen zien wat we kunnen doen. Bijvoorbeeld... Hij stapte overLafe Young's lichaam heen, wrong den revolver uit de ver starde vingers. Geen slot was gelost. Morgan opende het magazijn en haal de er twee patronen uit. Doe ze in jouw revolver, beval hij Court en geef mij twee leege patroonhulzen. Hij stopte de leege hulzen in het magazijn van Young's revolver en keek toen weer naar de groep menschen. Luister naar wat hier gebeurd is vrienden. Lafe Young trok zijn pistool en schoot Mr. Carver neer, toen deze wilde bewijzen, dat het Young was die Tom Wallace en Jerry Evans doodde. Ik geloof, dat ik het bewijs voor deze lezing van het gebeurde aardig in el kaar gezet heb, zoodat men aan dit deel van het verhaal wel niet zal twijfelen. Mr. Court heeft daarop Young neergeschoten. Hij trachtte het leven van Mr. Carver te redden, maar hij kon hem alleen nog wreken. Klinkt dat redelijk of niet Het meisje en de zes mannen in de kamer antwoordden ieder op hun wijze op dit verrassende voorstel. Court, de hoofdman van het drama, was de eerste die sprak. Gaat u niet een beetje te ver, dokter? vroeg hij koel. Ik weet, dat hij een vriend van u was, maar ik ben daarom nog niet van plan de nage dachtenis van zoo'n schurk te willen redden. August Carver had geen vrienden. In deze eenvoudige woorden lag de tragedie van een menschelijk leven opgesloten. Morgan's lange vinger wees nu naar de politiemannen. - En jullie - Dat hangt van den chef af, ant woordde Gregg, tie oudste van hen, voorzichtig. Wat Mac en mij betreft, wij weten alleen wat men ons verteld heeft. De schietpartij zelf hebben wij niet gezien. Morgan keek vragend naar McPher- son. Deze knikte. - Het zou niet de eerste keer zijn, hij dat men door zoo'n verhaal de dingen voor iedereen gemakkelijker maakte. Ik herinner me een geval in Michigan... De Metaal Trust zou failliet gegaan zijn en drie andere banken in haar val meegesleept hebben als we i niet iets gegarandeerd" hadden. Stackpole, die zich nu weer geheel in bedwang had, uitte zich zeer beslist: Ik ben heelemaal tot je beschik king, Steve, om je plan te doen luk ken. Ik ben het volkomen met je eens, dat er een geweldig schandaal zou ontstaan, als de waarheid bekend wordt, vindt u ook niet, Miss Moran U bent degeen, die het meest- bij dit alles betrokken is. Zes paar oogen richtten zich op het meisje. Ze legde haar hand op Courts arm. Hij is dood... Ted. Misschien was hij een dief, zooals je zei. Maar hij heeft dan ook geboet voor wat hij deed Dr. Morgan zei, dat hij geen enkelen vriend had, maar hij had een vrouw en er zijn honderden menschen die hem vertrouwden en achtten, ook al hielden ze niet bepaald van hem. We moesten dan ook aan hèn denken Je kunt geen doode haten, Ted en je kunt hem ook niet meer treffen.doch wel kun je een heeleboei anderen treffen.... Laten we doen, wat Dr. Mor gan voorstelt. Een oogenblik lang stond Couitmet een hard gezicht voor zich uit te kijken. Toen haalde hij de schouders op. U bent de baas, Lady Jane. Als ik de eenige ben die tegenstemt, kunt u er op rekenen, dat ik mij naar de meerderheid richten zal. De dokter keek gerust. We zijn het nu dus allen eens, behalve hij. Hij wees op Joe Moon. Je hebt gehoord, wat er hier be sproken is, Moon. Geloof je, dat je de mond kunt houden, over wat er hier gebeurt is Hem neem ik wel voor mijn re kening, zei Court vlug. Gregg, geef me de sleutel van die handboeien Hij maakte de boeien van Moon's polsen los en nam den man met zich mee naar den hoek van do kamer. Gedurende drie minuten sprak hij vlug en met nadruk in het Spaansch met hem. Moon knikte voortdurend met het hoofd. Court gaf hem een klap op den schouder en voegde zich weer bij de anderen Dat is ook in orde. Al wat hij zag was, dat Lafe Young naar zijn revolver greep. Hij merkte, dat hij precies in de vuurlinie stond en rende naar de deur. Toen hij terugkwam was het gebeurd. Er blijven dus maar vier ooggetuigen over, dokter. En daarmee wordt een steen van mijn hart gewenteld. Geloof me, wat we doen is het beste en het eenige wat we doen kunnen. Neem die com- promitteerende documenten weg Court zoodat de sheriff ze niet vindt. Je kunt ons later vertellen, waar en hoe je ze kreeg. We moeten nu aan het werk en het nieuws in de stad bekendmaken Ik laat die eer aan u en uw kameraad over, Mr. Gregg. Een van jullie kan naar beneden gaan en aan jullie chef net zooveel vertellen als hij weten moet. Dat wil zeggen, ólles, vond Gregg. Ik vertrouw op jullie. Zie Sheriff Torbert te pakken te krijgen. Kijk eens in enkele bars, of misschien kunt u hem op z'n kantoor vinden Hij zal er wel voor zorgen, dat het nieuws da delijk bekend wordt. Wij wachten in- tusschen hier. Jij bent gearresteerd, Court, totdat de lijkschouwing afge loopen is. Die lijkschouwing vond pas twee dagen later plaats en gedurende meer dan acht en veertig uren leverde Black Butte een prachtig voorbeeld van alles waartoe de Amerikaansche hysterie in staat is Haastig nam het bestuur van de Kamer van Koophandel een resolutie aan, waarin Augustus J. Carver een martelaar van zijn beroep genoemd Reorganisatie en geeft den heer Peters het woord, daar deze de voor bereidende vergaderingen heeft bij gewoond en er dus geheel mee op de hoogte is. De heer Peters memoreert dan, dat voor ongeveer 4 maanden te Venlo een Commissie is samengesteld uit vertegenwoordigers der Verkoop- vereenigingen in Limburg en, dat daar onder leiding van den Limburg- schen Landbouwbond besproken is, in verband met de mogelijkheid, dat de Minister de uitvoering der Crisis- wetten in handen der Organisatie gaat leggen, om te geraken tot een zoodanige organisatie, dat zulk een uitvoering der crisiswetten mogelijk is. Spreker zal dan trachten de zaak uiteen te zetten al blijven vele vragen open. In Limburg werken thans de Ver- koopvereenigingen Venray, Horst, Helden. Meyel en Weert. De Vereeni ging Weert heeft een fabriek. Er i3 vroeger wel eens sprake geweest om samen te werken, doch onder de toenmalige omstandigheden werkte onze Verkoopvereeniging zoodanig, dat de noodzakelijkheid tot samen werking niet deed voelen, Onze Ver koopvereeniging floreerde. Dit is echter in dezen tijd anders. De Verkoopvereenigingen hebben steeds den strijd aangebonden tegen de oneerlijke praktijken, die op het stuk van veehandel en niet het minst bjj den varkenshandel bestonden, terwijl er tevens gestreefd werd om den juisten prijs uit te betalen. Onder de figuur der Verkoopver eenigingen kon de boer steeds voor uit als hij door omstandigheden vee of varkens moest opruimen. Hij be hoeft het maar tegen den zaakvoer der te zeggen en behoeft niet naar den koopman, waar hij om bijkomstige redenen vaak bjj den duivel kwam biechten. De indirecte voordeelen der Verkoopvereenigingen staan dus voor op. Door de Organisatie kreeg de Di recteur alle varkens in handen en kon daardoor geselecteerd verkoopen al naar de handel vroeg en daardoor den uitersten prijs bemachtigen. Alles ging goed tot aan de „Crisis", die niets, inbegrepen Verkoopver eenigingen ongemoeid liet. Toen werd de Centrale ingesteld en werd het voor de Vereenigingen moeilijk werken daar de Centrale, los van de Vereenigingen, de bacon- varkens nam. Het personeel der ver eenigingen ging soms noodgedwon gen naar de Centrale over en zoo bleef de Verkoopvereeniging zitten met alleen mogelijkheid van handel in zwaardere varkens. De Verkoop vereenigingen hebben de Centrale loyaal gesteund. Na het verscheiden van Directeur Loenen kwam Directeur Heynen, die tct tevredenheid van het Bestuur zijn taak volbracht heeft. Intusschen bleef de varkenshandel tusschen werd, die helaas te vroeg uit het mid den van zijn treurende„medeburgers weggehaald was. Er zou voor een plechtige begrafe nis gezorgd worden. Zijn lijk zou in het gemeentehuis opgebaard worden; de portier kreeg opdracht, de hall te reinigen en als teeken van rouw de koperen beelden, die aan weerszijden van de deur stonden, weg te halen. Lafe Young werd algemeen een schurk genoemd, die men al veel eer der had moeten ophangen. Er werd zelfs over gesproken, zijn lijk met geweld weg te halen en op te hangen, maar het verlangen naar wraak werd bevredigd door aan het volk een dag lang de gelegenheid te geven den doode in een leege winkel van de hoofdstraat te zien. Ted Court was een held. De Voorzitter van de Kamer van Koophandel was van oordeel, dat men hem een horloge of een medaille moest geven; de rest van het bestuur was het gloeiend met hem eens, maar schrikte terug voor de kosten 1 De courant verklaarde, dat Ted's verklaring een meesterwerk van be knoptheid en bescheidenheid was ge weest. Ja, ik heb hem neergeschoten. Ik betreur het, dat ik het niet eerder gedaan heb. Dat is alles, wat ik te zeggen heb. Hij weigerde absoluut nog iets meer zeggen, maar de ondernemende jour nalist wist deze korte verklaring prach tig aan te vullen met een uitgebreid rapport van Dr. Morgan en een be schrijving van de 45-snelvuurrevolver. De lijkschouwer verklaarde nadruk kelijk, dat Ted buitengewoon grooten moed getoond had door het tegen Lafe Young op te nemen. De beste revolverheld van de streek was verslagen geworden door een snelheid van handelen. Nooit sedert de dagen van Wilde Bill

Peel en Maas | 1939 | | pagina 7