Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. DoÖ±".Mijnhardtjê AlleenBoter is boter „VENRAY" boter Ruim op Fascisme en com munisme, broertje en zusje. Buitenland. Binnenland. Provinciaal Nieuws Zaterdag 28 Januari 1939 Zestigste Jaargang No 4 PEEL EN MAAS ADVERTENTIEPRIJS 1—8 regels 60 ct I Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY I Abonnementsprijs per kwartaalvoor Venray 65 ct per regel 71/, ct. Bij contract groote reductie Telefoon 51 Giro 150652 buiten Venray 75 ct. Afz. nummers 5 ct is zeer fijne boter „GoedVolk" wil in dezen op- ruimingstijd ook een opruiming houden en wat voor een Ieder kan zijn keuze maken Zie hier: Ruim op: al de flauwe beleefd heids-zinnetjes, waarvan we niks meenen, die zonder hartelijkheid en waarachtigheid zijn - en waarachter we toch denken: loop naar de maan. Ruim op: alle maskers van stand en hooghartigheid en def tigheid en pralerij, waardoor we ongenaakbaar zijn en trotsch. Ruim opalle kwaje zin, morgenziekte, norschheid, bijten de bevelen, snauwende antwoor den, waardoor we zoo moeilijk zijn voor anderen. Ruim op: alle begeerige blik ken naar andermans vrouw; alle flirt en liefdes-avonturen, die koorddansen op de strakke lijn van de moraal. Ruim opde fluisterstem in de buurt, die als een gladde slang glipt door de straat, door 't dorp, door de stad, wanneer we zeggen: weet je 't al, hij is.... maar zeg 't niet verder. Ruim op: die kwade gedachte, die 'n kwaadspreker wordt die vuige laster, waardoor in tien seconden een nobele mensch in een modderpoel raakt. Ruim op: de brutaliteit van het schaaintelooze praten onder elkaar: ik zeg hst maar, zooals ik het meen. Ruim op: die kleine geraffi neerde bedriegerijljes in den handel; het ontduiken van recht vaardige wetten tot bescherming van het algemeen belang. Ruim op: die onbetaalde no ta's, waarop je winkelier wacht om z'n zaak van faillissement te redden of brood te hebben voor zijn gezin. Mevrouw is wel thuis, hoor loopjongen, die al voor de 4e maal komt maar ze is te lui, te vervelend, te onrechtvaar dig, om je baas het zijne te geven. Ruim op: al die leugens, zoo- genamd: „Om bestwil" al die leugentjes om toch maar een excuus te vinden voor de gemaak te fouten; al die kleine on- waarachtigheidjes, waardoor ons leven een schimmenspel wordt zonder werkelijkheid. Ruim op: het liberale gesol met je godsdienstplichten. Braaf in de kerk, maar oer-gestreng- zakelijk er buiten. Godsdienstig met het kerkboek, maar mettiei kasboek een uitbuiter. Ruim op: het anti-clericalisme dat spijt en spot met den pastoor, je hebt 't wel over den „mensch", maar je treft ermee de Kerk. Ruim op: die versleten men taliteit van liberaal christendom en leegheid: kan er wel iets goeds komen uit het katholieke kamp Ruim op: het te laat komen in de kerk na de preek I Weet je 't allemaal beter het te vroeg weg gaan uit de H. Mis bij 't kruiske. Dat is onbeleefd tegen over O.L. Heer, den priester en de mede parochianen. Ruim op: al die persoonlijke gevoeligheid tusschen vrienden, organisatie-mannen en bestuurs leden. Ruim op: de verbittering, de onrust, de ontevredenheid in je hart. Dat eeuwig gekanker, waar niets mee gebouwd wordt, maar alleen wordt afgebroken. Ruim opje haat, je ruzie, je in-de-nek-kijkerij, je niet-groeten op straat. De Daitsche vloot wordt door Mexicaansche olie gedreven* Keer op keer be vjjst de geschiede nis van den dag het, hoe onwaar achtig de leuze was en is Moscou óf het fascisme (nat. socialisme). Fascisme en nat.-socialisme zijn niet anders dan nieuwere verschijnings vormen van het bolsjewismegrond beginselen en strijdmethoden hebben ze gemeen. Fascisten en bolsjewisten mogen elkaar fel haten, als het nog om de macht gaat, als deze stryd is gestreden verzoenen ze zich ge makkelijk. Toen 't in Duitschland bij de ver kiezingen nog ging om de vrijheid (de democratie) of de dictatuur, gingen de communisten by de her stemmingen, voor zoover hun eigen candidaten waren uitgevallen, „en masse" op de nationaal-socialisten over, onder de leuze „Liever Hitier dan Brüning". En nu Hitier het Derde Rijk regeert, is er ook geen enkele oude partygroep, welke zich zóó vlot en gemakkelijk schikt naar den nieuwen stand van zaken, als de communistische. Eigendoms- en vrijheidsrechten, ze zijn in Duitschland net zoo fictief als in Rusland. In RuslaDd wordt de godsdienst onderdrukt, de kerk ver volgd, in Duitschland eveneens. En dan verwachten de nat.-socialisten nog.... dankbaarheid van de kerken voor de overweldiging van het com munisme. Alsof het veel verschil uitmaakt, of je van den hond of van de kat wordt gebeten! Mexico Deze mldden-Amerikaan- sche republiek wordt sedert jaren een voorpost van het sovjet-bolsje- wisme geheeten. Cardenaz oefent daar de dictatuur uit in naam van de massa der arbeiders en boeren. Dè kerk wordt er even prompt ver volgd al3 in Ruslandde priesters werden er meerendeels uit het land gezet. Priesters, die „betrapt" wer den op het uitoefenen van eenige kerkelijke bediening wat niet anders Kon, dan in een particuliere woning werden of ter dood ver oordeeld of tot zware en langdurige kerkerstraffen. Alles écht bolsjewistisch, misschien in de nuance van het Trotzkiïsme. Deze Opperbolsjewist en kunstenaar in het wekken van revolutie, die nergens anders een toevlucht kon vinden, leeft iD Mexico vry, veilig en beschermd. Naar bolsjewistisch model werden in Mexico de groote bedrijven ge nationaliseerd. De groote oliebronnen, in handen van buitenlandsche maat schappijen, werden bij decreet ge stolen. Eenvoudig afgenomen. Zeker, omdat het hier buitenlanders betreft, zal de Mexicaansche regeering de rechthebbenden „schadeloos" stellen. Eerstens geschiedt deze schadeloos stelling tot een door de regeering eenvoudig vastgesteld bedragtwee- dens wordt ze naar een onzekere toekomst verschoven. Immers, de schadeloosstelling zal worden be taald naar belofte althans uit de opbrengst van de gestolen olie De Mexicaansche bolsjewisten zou den met hun gestolen waar geen raad hebben geweten, als de andere volkeren zouden hebben geweigerd om de Mexicaansche olie te koopen. Er was een vrij algemeen voornemen in die richting. En terecht. Wie zich kooper maakt van gestolen goed, maakt zich tot heler. Van het nat.-soc. Duitschland, dat zich tot taak zegt te stellen om het internationale bolsjewisme te verpletteren, mocht men wel in de eerste plaats verwachten, dat het zich scherp zou stellen tegen het Mexicaansche banditisme. Maar neeD, hoor I Duitschland was de eerste om zich voor het opkoopen der gestolen olie aan te bieden Thans heeft de Mexicaansche regeering zich verplicht om voor 750 millioen francs ik noem deze muntwaarde, omdat ik de gegevens van een en ander aan de Fransche bladen ontleen olie te leveren ten behoeve der Duitsche marine. Duitschland betaalt deze olie met. machines en producten der Duitsche industrié. En de beroofde olie-maat schappijen, die uit de opbrengst van den verkoop der olie zouden worden schadeloos gesteld....? De Fransche pers wyst er niet zonder bitterheid op, dat de Duitsche oorlogsvloot zal worden gedreven door de olie, geleverd door de Ame- rikaansche voorpost van het sovjet- bolsjewisme. Het komt duidelijk tot uiting, dat in Frankryk de oogen der massa opengaan ten aanzien van het communistische gevaar, dat inderdaad even erg is als wanneer puntje by paaltje komt zelfs Identiek is aan 't fascistische of nationaal- socialistische. Tweede groote afnemer van de Mexicaansche olie is Italië In Frankryk groeit een anti communistische reactie, die met den dag sterker wordt. De bladen her inneren aan de reis van den C.G.H.- leider Jouhaux, in het afgeloopen jaar naar Mexico ondernomen, waar hy aan de arbeidersrepubliek de broedergroeten ging brengen van het Fransche volksfront.... Straks zullen de Europeesche democratiën de vrijheid van haar volkeren hebben te verdedigen tegen de oorlogsvloten te water en in de lucht van de dictatuurstaten, vloten, welke haar beweginggkracht ontleenen aan bolsjewistische roof- en handelsmethoden. Md. De toestand. Op internationaal politiek gebied leven wij tegenwoordig uiterst snel. De situaties veranderen met den dag en vaak nog vlugger en dat maakt het vooral in dagen van spanning, zooals we nu weer beleven, uiterst moeilijk, om voor een 'blad als dit den toestand samen te vatten in een overzicht, dat geheel „by" is. Wij wijzen er daarom nog eens op, dat dit ook niet de bedoeling is van onze overzichten. Deze beschou wingen willen allereerst een inzichi geven in de verhoudingen, een alge- meenen kyk op de toestanden in politiek opzicht. Zooals gezegd, op 't oogenblik leven we weer volop in een tijd van internationale spanning, die aan de September-dagen van het vorige jaar herinnert. In breede kringen heerscht weer het odberedeneerde gevoel, dat een oorlog onvermijdelijk is, zeker in de toekomst. Zoo'n stemming is gevaarlijk voor den vredeze bemoeilijkt in hooge mate de taak van de verantwoorde lijke staatslieden. Bestaat er nu inderdaad oorlogs gevaar Laten we deze vraag eens bezien in het licht van een beschouwing den overzichtschrijver van de Msb een zeldzaam kenner van de buitenlandsche verhoudingen, die vaak zelfs door buitenlandsche diplo maten geraadpleegd wordt. Men behoeft, aldus deze schrijver, den ernst van den internationalen toestand allerminst te verheimelijken; deze is somber genoeg. Maar men moet daarbij de lessen van de wereldgeschiedenis niet ver geten het heeft er in onze wereld heel vaak somber uitgezien, en toch is de duisternis vaak overgedreven. Eerst als de werkelijk verantwoorde lijke mannen de leiding verliezen of uit handen geven, breekt bet kritieke moment aan. Het zou ook kunnen zyn en dat is eveneens voorge komen dat zij inderdaad oorlog zouden willen. Maar diep is, in ons huidig tyds- bestel, de overtuiging, dat niemand oorlog wil of ook kan wenschen. Allen zijn er zeker van, dat hun land bij een gewapend conflict slechts kan verliezen, zelfs als zy tenslotte na een alles uitmoordenden en ver nietigenden stryd een nominale over winning zouden behalen. Zou er, bij de moderne technische vervolmaking welke nog allerminst haar hoogte punt heeft bereikt een oorlog uitbreken, dan is minstens voor het geheele levende geslacht, alle hoop op een betere toekomst verloren dan is het lot van Europa een droe vig lot, voor een eeuw, wellicht voor langer, bezegeld. Alle regeerders weten ditmaar zy weten ook, dat hun volken dit weten. In 1914 was die wetenschap niet zoo levendig als nu, waarschijnlijk bestond zy voor de groote massa in het geheel niet. Men durfde toen van „een frisschen, vroolyken oorlog" sprekenvan een oorlog als „het staalbad der natie." Dergelijke ideeën zijn op de bloedige slachtvelden van 1914—1918; op de ruïnes, welke zelfs na twiatig jaar „vrede" niet konden opgeruimd wor den, ten onder gegaan. Voor regeerders en volken is de oorlog nog slechts een verschrikking, niets dan verschrikking; een cata strofaal noodlot, waartegen men moet vechten, zelfs als men ermede dreigt om den tegenstander murw te maken voor concessies, welk hy slechts onder den uitersten druk zal verleenen. Al blijft aan dergelyke methoden steeds het gevaar verbon den, dat de verstandelijke leiding wegglipt en in de brandiDg der on- beheerschte hartstochten verloren gaat. Ouder deze omstandigheden mag Europa er zich werkelyk over ver heugen, dat een rustige, Kalme staatsman als Chamberlain, met naast zich in Frankryk Daladier en een Bonnet, in West-Europa stevig de staatszaken voeren. Zelfs als de Britsche staatsman het geheele Engelsche volk tot den vry willigen nationalen dienst oproept, en een plan voorlegt, dat Engeland op den oorlog voorbereid moet hou den, voegt hy er onmiddellijk aan toe Dat beteekent niet, dat ik denk, dat er oorlog komt. Integendeel, Chamberlain is vast overtuigd, dat er geen gewapend conflict zal uitbrekenhy zal alles blijven doen „om den vrede voor ons zelf en voor anderen te bewaren." Engeland, verklaart hy met den meesten nadruk, zal nooit een oorlog beginnen. Maar, voegt hij er aan toe, we zouden gedwongen kunnen wor den aan een oorlog deel te nemen, welke door anderen begonnen wordt; of we zouden zelf aangevallen kun nen worden, als de regeering van eenig ander land zou meenen, dat we ons zelf niet met succes kunnen verdedigen." En daaromhoe beter we voor bereid zyn om ons zelf te verdedi gen en een aanval te weerstaan, des te onwaarschijnlijker is het, dat gen aanvaller een avontuur zou on dernemen willen, waarvan de kansen op succes zoo weinig belovend zyn. Het is geruststellend, dat Cham berlain aldus spreekt. Hij is een man met groote ver antwoordelijkheid, maar ook iemand die op de hoogte is van alle ver- houdingen als weinigen. Daarom, ondanks alle alarmeering en ondanks alie dreiging, geen nood lot-stemming, geen wanhoop aan 't behoud van den vrede. De strijd in Spanje. Franco staat voor Barcelona. De positie van Barcelona, die met den dag wanhopiger werd, is thans nagenoeg hopeloos. Het ziet er naar uit dat de Catalaansche hoofdstad niet meer voor de linkschen is te houden. Misschien kan de tegenstand der republikeinen nog een paar dagen duren, maar zelf zullen ze stellig nu al inzien dat het vergeefsche moeite zal zijn. Sedert de nationalisten Martorell, dat op ongeveer 20 K.M. van Barcelona ligt veroverd hebben, beheerschen zij de Llabregat-vallei, welke naar de bedreigde stad leidt. De rechtsche kanonnen kunnen van uit het Zuid-Westen de stad reeds beschieten. Aan de kust bieden de regeerings- troepen in het Garafgebergte nog tegenstand, doch ook hier zullen ze weldra voor de overmacht moeten wijken. Indien Barcelona in handen van Franco is, is de bezetting van de rest van het Catalaansche gebied nog slechts een kwestie van tijd. Tegen de twintig welbewapende di visies, waaruit het rechtsche leger bestaat, kunnen de wel talrijke, maar slecht bewapende republikeinen niet op. Een voorname factor is de luchtmacht. De rechtsche luchtvloot is veel grooter dan de linksche. De lucht aanvallen duren zonder ophouden voort. Die veroorzaken niet alleen veel slachtoffers, maar demorallsee- ren ook de bevolking in erge mate. Bovendien worden door de bom men Britsche en andere schepen ge- troffen en beschadigd, ja zelfs tot zinken gebracht. Daardoor wordt de toevoer afgesneden. Tot voor enkele dagen heeft de regeering verzekerd, dat de laatste republikeinsche verdedigingslinie niet aangetast was. Feit is, dat het terug trekken van de verdedigers van Bar celona in volmaakte orde is geschied, terwyl de bevolking der stad koorts achtig bezig is geweest aan het ver sterken ervan. Of het mogelijk zal zijn van Barcelona een tweede Madrid te maken moet de tyd leeren, maar het ziet er niet naar uit. In de stad heerscht gebrek aan alles. Volgens vluchtelingen zou er sedert dagen geen brood meer zyn uitgedeeld. De regeering is totnogtoe in Bar celona gebleven. Waar ze heen moet is zeer onzeker. Niet onmogelijk is, dat ze langzamerhand naar het Noorden zal trekken, wat op een vlucht naar Frankryk zal uitloopen. Zoo zijn dus de kansen op ecu spoedige beslissing ongetwijfeld gestegen, maar Spanje heeft reeds zooveel verrassingen op geleverd, dat het gevaarlijk is, zich aan voorspellingen te wagen. Indien de stryd spoedig beslist wordt, heeft de burgeroorlog onge veer 27j jaar geduurd. Polen en Duitschland. Ondanks het verdrag van 1934 tusschen Duitschland en Polen boterde het den laatsten tyd niet meer tusschen beide landen. Polen kreeg door den tegenstand van Di'itschland niet zijn zin inzake de gemeenschappelijke grens met Hongarije. Het heeft toen zyn vriend schapsbanden met Rusland weer nauwer aangehaald. Nu is Beek onlangs op bezoek ge weest by Hitler en deze week is dat bezoek reeds beantwoord door Von Ribbentrop. Gaat Polen nu toch weer nauw samen met Duitschland Ons lykt hier meer schijn dan werkelijk heid. Polen weet, dat het te eenigertyd besprongen zal worden met Duitsche eiscnen, al kan dat wellicht nog wat duren. Dan kan het alleen hulp ver wachten van West-Europa en daar om zal het zich daar wel weer gaan oriënteeren, ondanks alle vriend schappelijk geconf ereer met Duitsch land. bij Hoofdpijn, Kiespijn, Gevatte Koude, Griep, Spit, enz. De pijn- en kouverdrijver bij uitnemendheid. 1 „Mijnhardtja" 5 c». 12 Jlukj 50 ct. Bij Apotheken en Drogisten. Inrichten en Controleren van Administraties voor N.V., Firma's, Commanditaire Venn, en Eenmanszaken. Accountantskantoor H. OKHUYSEN Van Cleefstraat 16 VENLO Tel. 3669 WERK! WERK I We hebben in ons land nog ruim 400.000 werkloozen. Dat cijfer is het laatste jaar nog gunstig beinvloed door twee facto ren: duizenden hebben werk gevon den in Duitschland en zeer velen zijn aan de arbeidsmarkt onttrokken door aanmerkelijke verhooging van ons leger-contingent, door verlenging van den militairen diensttijd en door de grootere bedrijvigheid in de fa brieken, die materiaal vervaardigen voor de landsverdediging. Desondanks hebben we nog ruim 400.000 werkloozen. Het is weinig minder dan bescha mend en we kunnen het niet eens zijn met hen, die meenen, dat onze overheid onderhand genoeg gedaan heeft tot beteugeling voor de wer keloosheid en dat daaraan niet meer kapitaal mag worden „geofferd"- Integendeel, in heel wat groot- scher styl dan tot dusver moet het monster der werkloosheid met zijn ontzettende gevolgen worden aange pakt en daarom kan niet genoeg op spoed inzake krachtige uitvoe ring van het plan-Westhoff worden aangedrongen. Dat plan moet nog veel meer ge propageerd worden, opdat een mas sale drang van ons voik op de Over heid ontstaat, om toch onverwijld aan te pakken Dezer dagen heeft Ir. Boezaardt, de rijksinspecteur der werkverschaf fing te Utrecht, die mede het plan- Westhofl: heeft opgesteld, daarover een rede gehouden, waaraan we hier een en ander ontleenen. Na de oorzaken van de werkloos heid krachtig te bestrijden door het bedrijfsleven te stimuleeren. Echter een meer directe methode is de uitvoering van groote werk- objecten, waardoor de productie van het eigen land tot het grootst mogelijke wordt opgevoerd. Spr. heeft hier op het oog om vangrijke cultuur-technische werken, waarin 60 pet. der kosten aan loon is te spendeeren, terwyl niet ge schoolde arbeiders kunnen worden tewerkgesteld, waardoor groote uit gaven aan steunverleening worden bespaard, geen materialen uit het buitenland behoeven te worden be trokken, terwyl particuliere interes sen een loonsbijdrage van 15 pet. vormen. Er is een zoodanig tekort aan cultuurgronden, dat byna 11000 jonge boeren geen bedrijf kunnen krijgen, hoewei 3000 van hen vol doende kapitaal bezitten. Vermeerdering van cultuurgronden vermeerdert woon- en werkgelegen heid. Een H.A. cultuurgrond draagt jaarlijks f 300 bij aan het bruto volksinkomen. Er zijn nog voldoende objecten voor cultuur-technische werken, zooals het plan-Westhof aantoont. Nog voor 370 millioen kan in de toekomst worden uitgevoerd, waarin voor 300 millioen aan loonen. Aan ontginning en inpoldering kan nog een gebied, tweemaal zoo groot als de provincie Groningen worden ge wonnen. Hierbij is dan nog voor 100.000 arbeiders voor 20 jaar werk ge garandeerd. De resultaten zyn gunstige invloed op de bedrijvigheid in den lande zoo lang deze werken duren, door de indirecte werkverruiming ook voor de nevenbedrijven en het consumee- ren der verhoogde inkomsten van de tewerkgestelden als secundaire werkverruiming. Naast deze tijdelijke werkverrui ming staat de blijvende werkverrui ming door de exploitatie der cul tuurgronden. Ook hier is onderscheid tusschen de directe werkverruiming voor de landbouwersgezinnen en de indirecte werkverruiming voor de betrokken industie met secundaire werkverruiming door de consumptie van bedoelde landbouwersgezinnen. Dit plan tast dus de werkloosheid blijvend in haar kern aan. Het biedt natuurlijk risico's, maar het plan is goed overwogen. De landbouw moet niet te pessimistisch de toekomst bezien en het uiteinde lijk resultaat aan de Voorzienigheid o vei laten. De S.D.A.P. in Limburg. Aan dit thema heeft het wakkere blad van Kerkrade „De Zuid-Lim burger" de geestelijke vader vau de anti-poliep-actie een artikeltje gewijd en het is goed, dat de katho lieken daarvèn eens ter dege kennis nemeu. Op 16 Januari was het 10 jaren geleden, dat „Het Limburgsche Volk", het S.D.A.P.-orgaan voor dit gewest voor het eerst verscheen. Ook zijn naam vraagt eenige nadere toelichting. Met „het Lim burgsche Volk" werd bedoeld dat deel van het Limburgsche Volk, het welk zich geschaard heeft achter de vaan van de S.D.A.P. En dus slechts een betrekkelijk zeer klein gedeelte Op bedoelden datum 16 Januari 1929 dus, telde Limburg ruim 900 S.D. A.P.- ers en nu, tien jaar later, is dat aantal aangegroeid tot om en bij de 1000. Er zijn dus elk jaar gemid deld tien „partygenooten" bygeko- men, wat nu juist niet op een zeer sterken groei wyst, vooral niet wan neer men let op de toename van de Limburgsche bevolking gedurende de laatste tien jaren. Een andere graadmeter voer den „groei" van de socialistische partij in ons gewest doende uitslagen aan de hand, welke de verschillende Kamerverkiezingen sinds 1925 te zien hebben gegeven. In 1925 verkreeg de S.D.A.P. in Limburg 23.665 stemmenin 1929 was dit aantal gedaald tot 20.010; In 1933 steeg het weer tot 21.895, om daarna weer te dalen tot 16.969 in 1937. In laatstgenoemd jaar behaalden de Katholieken 192,274 stemmen. Wy hebben een dezer dagen van socialistische zyde te lezen gekregen, dat het de Katholieken in Limburg tegenwoordig niet erg voor den wind gaat. Wie aan bovengenoemde cijfers eenige aandacht schenkt, ziet ge makkelijk in, dat de S.D.A.P. in Limburg allerminst reden heeft om medelijden met de katholieke partij aan den dag te leggen. Wurging van den Middenstand. Ergerlijk bedryf, zoo schreef dezer dagen een onzer bladen boven een artikel, waarin weer een geval ge signaleerd werd van schandelijke concurrentie-methoden van het grootbedrijf tegenover den midden stand. Bata, het schoenconcern, biedt schoenreparaties aan tegen halven prijs Natuurlijk om klanten te lokken. Dat is irreëele concurrentie, in stryd met de sociale rechtvaardigheid en de sociale liefde. Wanneer voor zulke methoden niet een stokje gestoken wordt, en dat kan alleen, wanneer de maatschappij naar Christelijke princiepen is om gebouwd dan wordt de vrije mid denstand voor en na gewurgd. En dat zou voor de heele maat schappij niets minder dat een ramp zyn. VENRAY, 28 Jan. 1939 Het Limburgsche Streekplan. Op verzoek van de vereeniging Volksontwikkeling sprak Ir. Froger uit Maastricht j.L Maandag in het St. Antoniuspatronaat alhier over het Limburgsche streekplan. Allereerst zette Spreker uiteen, dat het doel van een streekplan is ordening in het bodemgebruik, waar door deze voor den mensch nuttiger, aangenamer en schooner wordt. De mensch kan dit niet alleen, hierbij is hulp noodig van de Overheid. Bij een streekplan wordt een be paalde streek op de kaart gezet en daarbij verschillende zaken aange geven en geregeld. Op de eerste plaats wordt gezorgd dat de ont wikkeling van steden en dorpen op geordende wijze geschiedt, dus niet in het wilde weg gebouwd wordt aan goede en slechte wegen. Rekening wordt gehouden met de landbouw belangen als ontginning, ruilverkave ling, ontwatering, wegennet enz. Bekeken wordt hoe een gebied kan ontsloten worden, vestiging van industrie enz., alles bekeken in groot verband, in hoofdlijnen geschetst, hetgeen Spreker nader uiteenzet. In dit verband wyst Ir. Froger nog op het Venraysche Peelplan. Hoe met een kleinigheid de schoon heid bevorderd kan worden, toont Spreker met. verschillende gevallen aan. De rol van de schoonheid, aldus Ir. Froger loopt als een gouden draad door het streekplan. Met de aanmoe diging tot allen om samen te werken dat Limburg mooi blyft, eindigt spreker zijn met groote aandacht gevolgde rede. Nadat nog enkele vragen beant woord werden bracht de Voorzitter Ir. Froger dank voor zijn heldere uiteenzetting. Hierna sluiting.

Peel en Maas | 1939 | | pagina 1