Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
DoÖ±".Mijnhardtjê
AlleenBoter
is boter
„VENRAY"
boter
Ruim op
Fascisme en com
munisme,
broertje en zusje.
Buitenland.
Binnenland.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 28 Januari 1939
Zestigste Jaargang No 4
PEEL EN MAAS
ADVERTENTIEPRIJS 1—8 regels 60 ct I Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY I Abonnementsprijs per kwartaalvoor Venray 65 ct
per regel 71/, ct. Bij contract groote reductie Telefoon 51 Giro 150652 buiten Venray 75 ct. Afz. nummers 5 ct
is zeer fijne boter
„GoedVolk" wil in dezen op-
ruimingstijd ook een opruiming
houden en wat voor een
Ieder kan zijn keuze maken
Zie hier:
Ruim op: al de flauwe beleefd
heids-zinnetjes, waarvan we niks
meenen, die zonder hartelijkheid
en waarachtigheid zijn - en
waarachter we toch denken: loop
naar de maan.
Ruim op: alle maskers van
stand en hooghartigheid en def
tigheid en pralerij, waardoor we
ongenaakbaar zijn en trotsch.
Ruim opalle kwaje zin,
morgenziekte, norschheid, bijten
de bevelen, snauwende antwoor
den, waardoor we zoo moeilijk
zijn voor anderen.
Ruim op: alle begeerige blik
ken naar andermans vrouw; alle
flirt en liefdes-avonturen, die
koorddansen op de strakke lijn
van de moraal.
Ruim opde fluisterstem in
de buurt, die als een gladde
slang glipt door de straat, door
't dorp, door de stad, wanneer
we zeggen: weet je 't al, hij is....
maar zeg 't niet verder.
Ruim op: die kwade gedachte,
die 'n kwaadspreker wordt
die vuige laster, waardoor in tien
seconden een nobele mensch in
een modderpoel raakt.
Ruim op: de brutaliteit van
het schaaintelooze praten onder
elkaar: ik zeg hst maar, zooals
ik het meen.
Ruim op: die kleine geraffi
neerde bedriegerijljes in den
handel; het ontduiken van recht
vaardige wetten tot bescherming
van het algemeen belang.
Ruim op: die onbetaalde no
ta's, waarop je winkelier wacht
om z'n zaak van faillissement te
redden of brood te hebben voor
zijn gezin. Mevrouw is wel thuis,
hoor loopjongen, die al voor de
4e maal komt maar ze is te
lui, te vervelend, te onrechtvaar
dig, om je baas het zijne te
geven.
Ruim op: al die leugens, zoo-
genamd: „Om bestwil" al die
leugentjes om toch maar een
excuus te vinden voor de gemaak
te fouten; al die kleine on-
waarachtigheidjes, waardoor ons
leven een schimmenspel wordt
zonder werkelijkheid.
Ruim op: het liberale gesol
met je godsdienstplichten. Braaf
in de kerk, maar oer-gestreng-
zakelijk er buiten. Godsdienstig
met het kerkboek, maar mettiei
kasboek een uitbuiter.
Ruim op: het anti-clericalisme
dat spijt en spot met den pastoor,
je hebt 't wel over den „mensch",
maar je treft ermee de Kerk.
Ruim op: die versleten men
taliteit van liberaal christendom
en leegheid: kan er wel iets
goeds komen uit het katholieke
kamp
Ruim op: het te laat komen in
de kerk na de preek I Weet
je 't allemaal beter het te vroeg
weg gaan uit de H. Mis bij 't
kruiske. Dat is onbeleefd tegen
over O.L. Heer, den priester en
de mede parochianen.
Ruim op: al die persoonlijke
gevoeligheid tusschen vrienden,
organisatie-mannen en bestuurs
leden.
Ruim op: de verbittering, de
onrust, de ontevredenheid in je
hart. Dat eeuwig gekanker, waar
niets mee gebouwd wordt, maar
alleen wordt afgebroken.
Ruim opje haat, je ruzie, je
in-de-nek-kijkerij, je niet-groeten
op straat.
De Daitsche vloot wordt door
Mexicaansche olie gedreven*
Keer op keer be vjjst de geschiede
nis van den dag het, hoe onwaar
achtig de leuze was en is Moscou
óf het fascisme (nat. socialisme).
Fascisme en nat.-socialisme zijn niet
anders dan nieuwere verschijnings
vormen van het bolsjewismegrond
beginselen en strijdmethoden hebben
ze gemeen. Fascisten en bolsjewisten
mogen elkaar fel haten, als het nog
om de macht gaat, als deze stryd
is gestreden verzoenen ze zich ge
makkelijk.
Toen 't in Duitschland bij de ver
kiezingen nog ging om de vrijheid
(de democratie) of de dictatuur,
gingen de communisten by de her
stemmingen, voor zoover hun eigen
candidaten waren uitgevallen, „en
masse" op de nationaal-socialisten
over, onder de leuze „Liever Hitier
dan Brüning". En nu Hitier het
Derde Rijk regeert, is er ook geen
enkele oude partygroep, welke zich
zóó vlot en gemakkelijk schikt naar
den nieuwen stand van zaken, als de
communistische.
Eigendoms- en vrijheidsrechten, ze
zijn in Duitschland net zoo fictief
als in Rusland. In RuslaDd wordt de
godsdienst onderdrukt, de kerk ver
volgd, in Duitschland eveneens.
En dan verwachten de nat.-socialisten
nog.... dankbaarheid van de kerken
voor de overweldiging van het com
munisme. Alsof het veel verschil
uitmaakt, of je van den hond of van
de kat wordt gebeten!
Mexico Deze mldden-Amerikaan-
sche republiek wordt sedert jaren
een voorpost van het sovjet-bolsje-
wisme geheeten. Cardenaz oefent
daar de dictatuur uit in naam van
de massa der arbeiders en boeren.
Dè kerk wordt er even prompt ver
volgd al3 in Ruslandde priesters
werden er meerendeels uit het land
gezet. Priesters, die „betrapt" wer
den op het uitoefenen van eenige
kerkelijke bediening wat niet
anders Kon, dan in een particuliere
woning werden of ter dood ver
oordeeld of tot zware en langdurige
kerkerstraffen.
Alles écht bolsjewistisch, misschien
in de nuance van het Trotzkiïsme.
Deze Opperbolsjewist en kunstenaar
in het wekken van revolutie, die
nergens anders een toevlucht kon
vinden, leeft iD Mexico vry, veilig
en beschermd.
Naar bolsjewistisch model werden
in Mexico de groote bedrijven ge
nationaliseerd. De groote oliebronnen,
in handen van buitenlandsche maat
schappijen, werden bij decreet ge
stolen. Eenvoudig afgenomen. Zeker,
omdat het hier buitenlanders betreft,
zal de Mexicaansche regeering de
rechthebbenden „schadeloos" stellen.
Eerstens geschiedt deze schadeloos
stelling tot een door de regeering
eenvoudig vastgesteld bedragtwee-
dens wordt ze naar een onzekere
toekomst verschoven. Immers, de
schadeloosstelling zal worden be
taald naar belofte althans uit
de opbrengst van de gestolen olie
De Mexicaansche bolsjewisten zou
den met hun gestolen waar geen
raad hebben geweten, als de andere
volkeren zouden hebben geweigerd
om de Mexicaansche olie te koopen.
Er was een vrij algemeen voornemen
in die richting. En terecht. Wie zich
kooper maakt van gestolen goed,
maakt zich tot heler.
Van het nat.-soc. Duitschland, dat
zich tot taak zegt te stellen om
het internationale bolsjewisme te
verpletteren, mocht men wel in de
eerste plaats verwachten, dat het
zich scherp zou stellen tegen het
Mexicaansche banditisme. Maar neeD,
hoor I Duitschland was de eerste om
zich voor het opkoopen der gestolen
olie aan te bieden
Thans heeft de Mexicaansche
regeering zich verplicht om voor 750
millioen francs ik noem deze
muntwaarde, omdat ik de gegevens
van een en ander aan de Fransche
bladen ontleen olie te leveren
ten behoeve der Duitsche marine.
Duitschland betaalt deze olie met.
machines en producten der Duitsche
industrié. En de beroofde olie-maat
schappijen, die uit de opbrengst van
den verkoop der olie zouden worden
schadeloos gesteld....?
De Fransche pers wyst er niet
zonder bitterheid op, dat de Duitsche
oorlogsvloot zal worden gedreven
door de olie, geleverd door de Ame-
rikaansche voorpost van het sovjet-
bolsjewisme. Het komt duidelijk tot
uiting, dat in Frankryk de oogen
der massa opengaan ten aanzien van
het communistische gevaar, dat
inderdaad even erg is als wanneer
puntje by paaltje komt zelfs Identiek
is aan 't fascistische of nationaal-
socialistische. Tweede groote afnemer
van de Mexicaansche olie is Italië
In Frankryk groeit een anti
communistische reactie, die met den
dag sterker wordt. De bladen her
inneren aan de reis van den C.G.H.-
leider Jouhaux, in het afgeloopen
jaar naar Mexico ondernomen, waar
hy aan de arbeidersrepubliek de
broedergroeten ging brengen van het
Fransche volksfront....
Straks zullen de Europeesche
democratiën de vrijheid van haar
volkeren hebben te verdedigen tegen
de oorlogsvloten te water en in
de lucht van de dictatuurstaten,
vloten, welke haar beweginggkracht
ontleenen aan bolsjewistische roof-
en handelsmethoden.
Md.
De toestand.
Op internationaal politiek gebied
leven wij tegenwoordig uiterst snel.
De situaties veranderen met den dag
en vaak nog vlugger en dat maakt
het vooral in dagen van spanning,
zooals we nu weer beleven, uiterst
moeilijk, om voor een 'blad als dit
den toestand samen te vatten in een
overzicht, dat geheel „by" is.
Wij wijzen er daarom nog eens
op, dat dit ook niet de bedoeling is
van onze overzichten. Deze beschou
wingen willen allereerst een inzichi
geven in de verhoudingen, een alge-
meenen kyk op de toestanden in
politiek opzicht.
Zooals gezegd, op 't oogenblik
leven we weer volop in een tijd van
internationale spanning, die aan de
September-dagen van het vorige jaar
herinnert.
In breede kringen heerscht weer
het odberedeneerde gevoel, dat een
oorlog onvermijdelijk is, zeker in de
toekomst.
Zoo'n stemming is gevaarlijk voor
den vredeze bemoeilijkt in hooge
mate de taak van de verantwoorde
lijke staatslieden.
Bestaat er nu inderdaad oorlogs
gevaar
Laten we deze vraag eens bezien
in het licht van een beschouwing
den overzichtschrijver van de
Msb een zeldzaam kenner van de
buitenlandsche verhoudingen, die
vaak zelfs door buitenlandsche diplo
maten geraadpleegd wordt.
Men behoeft, aldus deze schrijver,
den ernst van den internationalen
toestand allerminst te verheimelijken;
deze is somber genoeg.
Maar men moet daarbij de lessen
van de wereldgeschiedenis niet ver
geten het heeft er in onze wereld
heel vaak somber uitgezien, en toch
is de duisternis vaak overgedreven.
Eerst als de werkelijk verantwoorde
lijke mannen de leiding verliezen of
uit handen geven, breekt bet kritieke
moment aan. Het zou ook kunnen
zyn en dat is eveneens voorge
komen dat zij inderdaad oorlog
zouden willen.
Maar diep is, in ons huidig tyds-
bestel, de overtuiging, dat niemand
oorlog wil of ook kan wenschen.
Allen zijn er zeker van, dat hun
land bij een gewapend conflict slechts
kan verliezen, zelfs als zy tenslotte
na een alles uitmoordenden en ver
nietigenden stryd een nominale over
winning zouden behalen. Zou er, bij
de moderne technische vervolmaking
welke nog allerminst haar hoogte
punt heeft bereikt een oorlog
uitbreken, dan is minstens voor het
geheele levende geslacht, alle hoop
op een betere toekomst verloren
dan is het lot van Europa een droe
vig lot, voor een eeuw, wellicht voor
langer, bezegeld. Alle regeerders
weten ditmaar zy weten ook, dat
hun volken dit weten.
In 1914 was die wetenschap niet
zoo levendig als nu, waarschijnlijk
bestond zy voor de groote massa in
het geheel niet. Men durfde toen van
„een frisschen, vroolyken oorlog"
sprekenvan een oorlog als „het
staalbad der natie."
Dergelijke ideeën zijn op de bloedige
slachtvelden van 1914—1918; op de
ruïnes, welke zelfs na twiatig jaar
„vrede" niet konden opgeruimd wor
den, ten onder gegaan.
Voor regeerders en volken is de
oorlog nog slechts een verschrikking,
niets dan verschrikking; een cata
strofaal noodlot, waartegen men
moet vechten, zelfs als men ermede
dreigt om den tegenstander murw
te maken voor concessies, welk hy
slechts onder den uitersten druk
zal verleenen. Al blijft aan dergelyke
methoden steeds het gevaar verbon
den, dat de verstandelijke leiding
wegglipt en in de brandiDg der on-
beheerschte hartstochten verloren
gaat.
Ouder deze omstandigheden mag
Europa er zich werkelyk over ver
heugen, dat een rustige, Kalme
staatsman als Chamberlain, met
naast zich in Frankryk Daladier en
een Bonnet, in West-Europa stevig
de staatszaken voeren.
Zelfs als de Britsche staatsman
het geheele Engelsche volk tot den
vry willigen nationalen dienst oproept,
en een plan voorlegt, dat Engeland
op den oorlog voorbereid moet hou
den, voegt hy er onmiddellijk aan
toe Dat beteekent niet, dat ik denk,
dat er oorlog komt.
Integendeel, Chamberlain is vast
overtuigd, dat er geen gewapend
conflict zal uitbrekenhy zal alles
blijven doen „om den vrede voor ons
zelf en voor anderen te bewaren."
Engeland, verklaart hy met den
meesten nadruk, zal nooit een oorlog
beginnen. Maar, voegt hij er aan toe,
we zouden gedwongen kunnen wor
den aan een oorlog deel te nemen,
welke door anderen begonnen wordt;
of we zouden zelf aangevallen kun
nen worden, als de regeering van
eenig ander land zou meenen, dat
we ons zelf niet met succes kunnen
verdedigen."
En daaromhoe beter we voor
bereid zyn om ons zelf te verdedi
gen en een aanval te weerstaan,
des te onwaarschijnlijker is het, dat
gen aanvaller een avontuur zou on
dernemen willen, waarvan de kansen
op succes zoo weinig belovend zyn.
Het is geruststellend, dat Cham
berlain aldus spreekt.
Hij is een man met groote ver
antwoordelijkheid, maar ook iemand
die op de hoogte is van alle ver-
houdingen als weinigen.
Daarom, ondanks alle alarmeering
en ondanks alie dreiging, geen nood
lot-stemming, geen wanhoop aan 't
behoud van den vrede.
De strijd in Spanje.
Franco staat voor Barcelona.
De positie van Barcelona, die met
den dag wanhopiger werd, is thans
nagenoeg hopeloos. Het ziet er naar
uit dat de Catalaansche hoofdstad
niet meer voor de linkschen is te
houden. Misschien kan de tegenstand
der republikeinen nog een paar dagen
duren, maar zelf zullen ze stellig nu
al inzien dat het vergeefsche moeite
zal zijn. Sedert de nationalisten
Martorell, dat op ongeveer 20 K.M.
van Barcelona ligt veroverd hebben,
beheerschen zij de Llabregat-vallei,
welke naar de bedreigde stad leidt.
De rechtsche kanonnen kunnen van
uit het Zuid-Westen de stad reeds
beschieten.
Aan de kust bieden de regeerings-
troepen in het Garafgebergte nog
tegenstand, doch ook hier zullen ze
weldra voor de overmacht moeten
wijken.
Indien Barcelona in handen van
Franco is, is de bezetting van de
rest van het Catalaansche gebied
nog slechts een kwestie van tijd.
Tegen de twintig welbewapende di
visies, waaruit het rechtsche leger
bestaat, kunnen de wel talrijke,
maar slecht bewapende republikeinen
niet op.
Een voorname factor is
de luchtmacht.
De rechtsche luchtvloot is veel
grooter dan de linksche. De lucht
aanvallen duren zonder ophouden
voort. Die veroorzaken niet alleen
veel slachtoffers, maar demorallsee-
ren ook de bevolking in erge mate.
Bovendien worden door de bom
men Britsche en andere schepen ge-
troffen en beschadigd, ja zelfs tot
zinken gebracht. Daardoor wordt de
toevoer afgesneden.
Tot voor enkele dagen heeft de
regeering verzekerd, dat de laatste
republikeinsche verdedigingslinie niet
aangetast was. Feit is, dat het terug
trekken van de verdedigers van Bar
celona in volmaakte orde is geschied,
terwyl de bevolking der stad koorts
achtig bezig is geweest aan het ver
sterken ervan. Of het mogelijk zal
zijn van
Barcelona een tweede Madrid
te maken moet de tyd leeren, maar
het ziet er niet naar uit. In de stad
heerscht gebrek aan alles. Volgens
vluchtelingen zou er sedert dagen
geen brood meer zyn uitgedeeld.
De regeering is totnogtoe in Bar
celona gebleven. Waar ze heen moet
is zeer onzeker. Niet onmogelijk is,
dat ze langzamerhand naar het
Noorden zal trekken, wat op een
vlucht naar Frankryk zal uitloopen.
Zoo zijn dus de kansen op
ecu spoedige beslissing
ongetwijfeld gestegen, maar Spanje
heeft reeds zooveel verrassingen op
geleverd, dat het gevaarlijk is, zich
aan voorspellingen te wagen.
Indien de stryd spoedig beslist
wordt, heeft de burgeroorlog onge
veer 27j jaar geduurd.
Polen en Duitschland.
Ondanks het verdrag van 1934
tusschen Duitschland en Polen
boterde het den laatsten tyd niet
meer tusschen beide landen.
Polen kreeg door den tegenstand
van Di'itschland niet zijn zin inzake
de gemeenschappelijke grens met
Hongarije. Het heeft toen zyn vriend
schapsbanden met Rusland weer
nauwer aangehaald.
Nu is Beek onlangs op bezoek ge
weest by Hitler en deze week is dat
bezoek reeds beantwoord door Von
Ribbentrop. Gaat Polen nu toch weer
nauw samen met Duitschland Ons
lykt hier meer schijn dan werkelijk
heid.
Polen weet, dat het te eenigertyd
besprongen zal worden met Duitsche
eiscnen, al kan dat wellicht nog wat
duren. Dan kan het alleen hulp ver
wachten van West-Europa en daar
om zal het zich daar wel weer gaan
oriënteeren, ondanks alle vriend
schappelijk geconf ereer met Duitsch
land.
bij Hoofdpijn, Kiespijn, Gevatte Koude, Griep, Spit, enz.
De pijn- en kouverdrijver bij uitnemendheid.
1 „Mijnhardtja" 5 c». 12 Jlukj 50 ct. Bij Apotheken en Drogisten.
Inrichten en Controleren van Administraties
voor N.V., Firma's, Commanditaire Venn, en Eenmanszaken.
Accountantskantoor H. OKHUYSEN
Van Cleefstraat 16 VENLO Tel. 3669
WERK! WERK I
We hebben in ons land nog ruim
400.000 werkloozen.
Dat cijfer is het laatste jaar nog
gunstig beinvloed door twee facto
ren: duizenden hebben werk gevon
den in Duitschland en zeer velen zijn
aan de arbeidsmarkt onttrokken
door aanmerkelijke verhooging van
ons leger-contingent, door verlenging
van den militairen diensttijd en door
de grootere bedrijvigheid in de fa
brieken, die materiaal vervaardigen
voor de landsverdediging.
Desondanks hebben we nog ruim
400.000 werkloozen.
Het is weinig minder dan bescha
mend en we kunnen het niet eens
zijn met hen, die meenen, dat onze
overheid onderhand genoeg gedaan
heeft tot beteugeling voor de wer
keloosheid en dat daaraan niet meer
kapitaal mag worden „geofferd"-
Integendeel, in heel wat groot-
scher styl dan tot dusver moet het
monster der werkloosheid met zijn
ontzettende gevolgen worden aange
pakt en daarom kan niet genoeg
op spoed inzake krachtige uitvoe
ring van het plan-Westhoff worden
aangedrongen.
Dat plan moet nog veel meer ge
propageerd worden, opdat een mas
sale drang van ons voik op de Over
heid ontstaat, om toch onverwijld
aan te pakken
Dezer dagen heeft Ir. Boezaardt,
de rijksinspecteur der werkverschaf
fing te Utrecht, die mede het plan-
Westhofl: heeft opgesteld, daarover
een rede gehouden, waaraan we
hier een en ander ontleenen.
Na de oorzaken van de werkloos
heid krachtig te bestrijden door het
bedrijfsleven te stimuleeren.
Echter een meer directe methode
is de uitvoering van groote werk-
objecten, waardoor de productie
van het eigen land tot het grootst
mogelijke wordt opgevoerd.
Spr. heeft hier op het oog om
vangrijke cultuur-technische werken,
waarin 60 pet. der kosten aan loon
is te spendeeren, terwyl niet ge
schoolde arbeiders kunnen worden
tewerkgesteld, waardoor groote uit
gaven aan steunverleening worden
bespaard, geen materialen uit het
buitenland behoeven te worden be
trokken, terwyl particuliere interes
sen een loonsbijdrage van 15 pet.
vormen.
Er is een zoodanig tekort aan
cultuurgronden, dat byna 11000
jonge boeren geen bedrijf kunnen
krijgen, hoewei 3000 van hen vol
doende kapitaal bezitten.
Vermeerdering van cultuurgronden
vermeerdert woon- en werkgelegen
heid. Een H.A. cultuurgrond draagt
jaarlijks f 300 bij aan het bruto
volksinkomen.
Er zijn nog voldoende objecten
voor cultuur-technische werken,
zooals het plan-Westhof aantoont.
Nog voor 370 millioen kan in de
toekomst worden uitgevoerd, waarin
voor 300 millioen aan loonen. Aan
ontginning en inpoldering kan nog
een gebied, tweemaal zoo groot als
de provincie Groningen worden ge
wonnen.
Hierbij is dan nog voor 100.000
arbeiders voor 20 jaar werk ge
garandeerd.
De resultaten zyn gunstige invloed
op de bedrijvigheid in den lande zoo
lang deze werken duren, door de
indirecte werkverruiming ook voor
de nevenbedrijven en het consumee-
ren der verhoogde inkomsten van
de tewerkgestelden als secundaire
werkverruiming.
Naast deze tijdelijke werkverrui
ming staat de blijvende werkverrui
ming door de exploitatie der cul
tuurgronden. Ook hier is onderscheid
tusschen de directe werkverruiming
voor de landbouwersgezinnen en de
indirecte werkverruiming voor de
betrokken industie met secundaire
werkverruiming door de consumptie
van bedoelde landbouwersgezinnen.
Dit plan tast dus de werkloosheid
blijvend in haar kern aan.
Het biedt natuurlijk risico's, maar
het plan is goed overwogen. De
landbouw moet niet te pessimistisch
de toekomst bezien en het uiteinde
lijk resultaat aan de Voorzienigheid
o vei laten.
De S.D.A.P. in Limburg.
Aan dit thema heeft het wakkere
blad van Kerkrade „De Zuid-Lim
burger" de geestelijke vader vau
de anti-poliep-actie een artikeltje
gewijd en het is goed, dat de katho
lieken daarvèn eens ter dege kennis
nemeu.
Op 16 Januari was het 10 jaren
geleden, dat „Het Limburgsche Volk",
het S.D.A.P.-orgaan voor dit gewest
voor het eerst verscheen.
Ook zijn naam vraagt eenige
nadere toelichting. Met „het Lim
burgsche Volk" werd bedoeld dat
deel van het Limburgsche Volk, het
welk zich geschaard heeft achter de
vaan van de S.D.A.P. En dus slechts
een betrekkelijk zeer klein gedeelte
Op bedoelden datum 16 Januari 1929
dus, telde Limburg ruim 900 S.D. A.P.-
ers en nu, tien jaar later, is dat
aantal aangegroeid tot om en bij
de 1000. Er zijn dus elk jaar gemid
deld tien „partygenooten" bygeko-
men, wat nu juist niet op een zeer
sterken groei wyst, vooral niet wan
neer men let op de toename van de
Limburgsche bevolking gedurende de
laatste tien jaren.
Een andere graadmeter voer den
„groei" van de socialistische partij
in ons gewest doende uitslagen aan
de hand, welke de verschillende
Kamerverkiezingen sinds 1925 te
zien hebben gegeven.
In 1925 verkreeg de S.D.A.P. in
Limburg 23.665 stemmenin 1929
was dit aantal gedaald tot 20.010;
In 1933 steeg het weer tot 21.895,
om daarna weer te dalen tot
16.969 in 1937.
In laatstgenoemd jaar behaalden
de Katholieken 192,274 stemmen.
Wy hebben een dezer dagen van
socialistische zyde te lezen gekregen,
dat het de Katholieken in Limburg
tegenwoordig niet erg voor den wind
gaat.
Wie aan bovengenoemde cijfers
eenige aandacht schenkt, ziet ge
makkelijk in, dat de S.D.A.P. in
Limburg allerminst reden heeft om
medelijden met de katholieke partij
aan den dag te leggen.
Wurging van den Middenstand.
Ergerlijk bedryf, zoo schreef dezer
dagen een onzer bladen boven een
artikel, waarin weer een geval ge
signaleerd werd van schandelijke
concurrentie-methoden van het
grootbedrijf tegenover den midden
stand.
Bata, het schoenconcern, biedt
schoenreparaties aan tegen halven
prijs
Natuurlijk om klanten te lokken.
Dat is irreëele concurrentie, in stryd
met de sociale rechtvaardigheid en
de sociale liefde.
Wanneer voor zulke methoden niet
een stokje gestoken wordt, en dat
kan alleen, wanneer de maatschappij
naar Christelijke princiepen is om
gebouwd dan wordt de vrije mid
denstand voor en na gewurgd.
En dat zou voor de heele maat
schappij niets minder dat een ramp
zyn.
VENRAY, 28 Jan. 1939
Het Limburgsche Streekplan.
Op verzoek van de vereeniging
Volksontwikkeling sprak Ir. Froger
uit Maastricht j.L Maandag in het
St. Antoniuspatronaat alhier over
het Limburgsche streekplan.
Allereerst zette Spreker uiteen,
dat het doel van een streekplan is
ordening in het bodemgebruik, waar
door deze voor den mensch nuttiger,
aangenamer en schooner wordt. De
mensch kan dit niet alleen, hierbij
is hulp noodig van de Overheid.
Bij een streekplan wordt een be
paalde streek op de kaart gezet en
daarbij verschillende zaken aange
geven en geregeld. Op de eerste
plaats wordt gezorgd dat de ont
wikkeling van steden en dorpen op
geordende wijze geschiedt, dus niet
in het wilde weg gebouwd wordt aan
goede en slechte wegen. Rekening
wordt gehouden met de landbouw
belangen als ontginning, ruilverkave
ling, ontwatering, wegennet enz.
Bekeken wordt hoe een gebied kan
ontsloten worden, vestiging van
industrie enz., alles bekeken in groot
verband, in hoofdlijnen geschetst,
hetgeen Spreker nader uiteenzet. In
dit verband wyst Ir. Froger nog op
het Venraysche Peelplan.
Hoe met een kleinigheid de schoon
heid bevorderd kan worden, toont
Spreker met. verschillende gevallen
aan. De rol van de schoonheid, aldus
Ir. Froger loopt als een gouden draad
door het streekplan. Met de aanmoe
diging tot allen om samen te werken
dat Limburg mooi blyft, eindigt
spreker zijn met groote aandacht
gevolgde rede.
Nadat nog enkele vragen beant
woord werden bracht de Voorzitter
Ir. Froger dank voor zijn heldere
uiteenzetting. Hierna sluiting.