TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
Ons land een
paradijs
FEUILLETON.
Jonge kracht op
ouden grond
Kunnen wij het
zonder advertenties
stellen
Op den rand van
een vulkaan.
AKKERTJES
Jeugd in Amerika.
Zaterdag 2 Juli 1938
Negen en vijftigste Jaargang No 27
Men zegt wel eens, dat onze
landbouwende bevolking het
klagen in het bloed zit I Met
een beetje overdrijving zouden
wij dat van onze heele bevolking
kunnen beweren. En toch, er is
alle reden voor or.s Nederlanders,
om dankbaar te zijn voor heel
veel wat wij hier nog bezitten in
tegenstelling met vele andere
landen.
Hierop wees onlangs de nieuwe
voorzitter van „Eenheid door
Democratie", prof. ir. W. Scher-
merhorn in een artikel, waaruit
we het volgende aanhalen
„Ik heb een paar jaar geleden
de gelegenheid gehad om vier
maal kort na elkaar het continent
van Azië op verschillende breedte
te passeeren op weg naar Indië
en naar China. Ik had nooit iets
gezien van de wereld buiten
Europa, maar aan het slot van
deze reizen, ook door de com
munistische heilstaat, is er maar
één indruk domineerend achter
gebleven, en die is, dat ondanks
alle gebreken, zelfs ondanks alle
onvri/heid en ellende, in verge
lijking tot andere vormen van
menschelijk leven, die ik zag,
dit stukje groene aarde, dat ons
erfdeel is, een paradijs kan
worden genoemd met een levens
stijl en een staat, die onvergelijk
baar is met wat men elders ziet.'
Henri Hermans commentarieert
deze uitspraak als volgt
Wij waren niet, zooals prof.
Schermerhorn, in de gelegenheid
iets van de wereld buiten Europa
te zien, maar wat wij onlangs in
een groot stuk van ons wereld
deel in Duitschland, Tsjecho-
Slowakije, Hongarije en het oude
Oostenrijk konden opmerken
deed bij ons en bij alle Neder
landers van ons gezelschap
dezelfde gedachte opkomen
vergeleken bij de toestanden,
waarin die landen met hun bijna
honderd millioen inwoners leven,
is Nederland, ondanks alles,
waarover te klagen valt, een
paradijs.
Zeer sterk was dit ook de in
druk van tot oordeelen bevoegde
buitenlanders, die wij op onze
reis over „Holland" hoorden
spreken. En de faam van ons
land met zijn rechten en vrij
heden, zijn rustige sociale ont
wikkeling en betrekkelijke wel
vaart scheen zoover doorgedron
gen, dat de „Hollanders" een
meer dan gewone belangstelling
genoten en moesten vertellen van
hun land en hun volk.
Uit gesprekken met eenige
zakenmenschen van Duitschland
bleek ons, dat daar weliswaar
een grootere bedrijvigheid bestaat
dan enkele jaren geleden op
de doorreis hadden wij ons
hiervan ook kunnen overtuigen
maar dat dit kunstmatig is.
In handel en verkeer is er groote
slapte. De prijzen zijn hooger en
de inkomsten lager dan in ons
.land, Een hotelhouder in een
door PAUL KUYPERS
(Nadruk verboden)
21
De dagen op het seminarie hadden
'n eenderen gang. Plezier en ernst in
de studie, ze wisselden eikaar. Ge hadt
er de gebondenheid aan regels en
voorschriften. Ge genoot ervertrouwen
in ieder opzicht.
De conventie de regelmaat van het
seminarie, die kunt ge alleen volgen
als ge daar mee aan 'n ideaal werkt
Anders wordt veel offer zonder effecf,
anders wordt het middel leeg, dan ver
liest ge den steun dan valt ge verloren
Bertje had het heele trimester zijn
wezen onder wat gekheid verborgen.
Bij den magister terug, op den vol
genden recollectie-dag, was hij vast
beraden en kort. Het was hem duidelijk,
dat hij niet voor pater geroepen was.
Dan zou de magister het den direc
teur maar in overweging geven om
vader en moeder hiervan op de hoogte
te stellen. Bertje leefde op in de week,
die daarna volgde.
Hij stond op de wei van het seminarie.
De boeren sjouwden er suikerbieten
van den akker af. Ze riepen achter de
paarden Ge rookt het land, nu het
onder den oogst was vrijgekomen en
opnieuw omgeploegd werd.
Het land zou zich weer voor Bertje
opendoen.
Doortje was getrouwd in den tijd,
dat hij op het seminarie was. Hij zou
de gelijke worden van zijn broers. Hij
zou teulen op het land, hij zou melken
groote stad zei, dat er feitelijk
geen middenstand meer bestond
Getoetst aan de officieele stati
stieken, is dit oordeel over prijzen
en loonen juist.
In Oostenrijk zijn de prijzen
nog hooger dan in Duitschland.
Na de verovering zijn ze in rijks
marken bepaald en men betaalt
ze in rijksmarken als vroeger
schillings. Het verschil moet zeer
groot zijn. Ook de loonen zijn er
nog lager dan in Duitschland.
Volgens bevel van Bürckel, dat
wij in Oostenrijksche bladen
lazen, m"gen ze ook, vóórdat
hiertoe speciaal verlof wordt ge
geven, niet verhoogd worden. De
werkloosheid is natuurlijk ver
minderd. De economische voor-
deelen der aansluiting liggen
voor de hand. Maar de armoede
is voorloopig nog grooter dan
ze vroeger is geweest.
Tot zoover ons Kamerlid Her
mans. Zonder daarmede te willen
beweren, dat hier in sociaal en
economisch opzicht alles ideaal
is lijkt 't ons toch goed, dat wij,
patent-klagers, ons toch ook eens
even realiseeren dat wij enorm
veel voor hebben bij andere
volkeren.
We moeten natuurlijk blijven
streven naar verbeteringen, maar
laten wij dat doen in 't bewust
zijn, dat velen nog ons met recht
benijden en laten we daarbij
vooral ook behouden en aan-
kweeken de schoone plant van
de tevredenheid, dat edele kruid,
hetwelk helaas in vele tuinen
niet meer groeit
Is het publiek gebaat met
advertenties 1
Zie hier twee vragen wij zouden
er nog meer kunnen noemen die
U zich zeker dikwijl3 zult stellen,
hoewel dat eigenlijk niet meer noodig
zou moeten zijn.
Toch lijkt het voor velen nog wel
eens de moeite waard er een oogen-
blik over na te denken.
Er zit aan deze dergeljjke vragen
zoo het een en ander vast, waar
over ge in het eerste oogenblik niet
denken zoudt. Wij willen dus trach
ten U op den goeden weg te helpen.
Allereerst iets voor hen, die een
product wil verkoopen of zjjn zaak
bekend wil maken.
De fabrikant moet zich vóór alles
afvragen
„Heb ik een product te leveren,
dat het publiek zoodanig bevredigt
dat het dit niet alleen een keer,
maar ook wéér zal koopea Kan
hij hier niet bevestigend op ant
woorden, dan behoeft hij niet te
trachten zijn artikel per adver
tentie te verkoopen.
Want juist door adverteeren,
hetgeen in zijn eenvoudigste vorm
niets anders is, dan het bekend
maken van een product (of zaak)
is dit product (of zaak) blootge
steld aan algemeene en openlijke
critiek.
Het is dan ook verkeerd te meenen,
dat adverteeren altgd wonderen kan
verrichten, geen advertentie verbergt
kwaliteit boven zijn werkelijke
waarde.
in de wei, nadat de lente gekomen
—as.
Hij zou in de winter rond de kachel
den herd zitten. Hij zou praten als
boeren doen, eenvoudig in hun taal, in
het platte dialect Hij zou de vrijheid
drinken. Hij zou laterals hij wat grooter
was bij 'n boerinneke over den herd
komen Hij zou haar onder zijn woorden
begraven
Hij zou bij de boerenmeiskes wel
geteld zijn. Hij was eigenlijk niet ver
anderd in de jaren, dat hij weg was.
Hij was boer gebleven
Toen kwamen er eenige brieven van
thuis. Vader en moeder hadden ge
schreven.
De hand van vader. Die kende hij
wel. Uit den brief kwamen de ge
schreven woorden tot hem spreken
Vader was eerlijk, hij schreef dat het
hem tegengevallen was. Dat hij nou
met meer wist, wat Bertje's levens
geluk zou zijn, maar dat Bertje eerst
toch nog maar 'ns moest prakkezeeren,
eer hij naar de boerderij terugkwam
Het was daar ook geen rozenplukken^
Marie schreef dat ze schreuwend de
pen had gevat. Ze had hem zoo graag
aan het altaar zien staan als pater.
Zijn moeder had veel voor hem moeten
doen. Bertje moest haar dit verdriet
toch besparen.
Z'n oudste broer, Klaas, had ook
eenen brief apart geschreven
Als ge dat nou pas weet, dat ge
geene priester bent, dan bent ge 'n
slaper en als je het al langer geweten
hebt, dan ben je een sufferd dat je
het met eerder hebt durven zeggen
Zoo stond er dat
Ge denkt misschien aan meisjes?
Het valt gruwelijk tegen met die
dingen. Ge hebt er oew last al mee
eer ge getrouwd bent en 't vrijen was
hem bar tegengevallen. Als Bertje
daaraan dacht, dan moest hij nog maar
wat doorbijten, want als hij zelf ver
stand kreeg, kwam hij daar wel weer
over heen. Ge kost oe eigen op de
Op den duur legt de adverteerder
die de opgesomde hoedanigheden van
zijn artikel niet „waar" kan maken
onherroepelijk het loodje.
Trouwens wg nuchtere Nederlan
ders laten ons niet zoo gauw bij de
neus nemen.
^Daarom deugen sterk overdreven
uitdrukkingen als „de grootste'
„de best e", „de mooiste" niet.
Dat is een kwaad waaraan zich
velen helaas nog altijd bezondigen
maar het wreekt al gauw zich zelf.
De meeste adverteerders zien
tegenwoordig ook in, dat zij veel
verder komen, wanneer zij zich be
perken tot een duidelijke uiteenzet
ting van de speciale voordeelen, die
hun product of winkel biedt. Dat zij
dit zoo aantrekkelijk mogelgk zien
te doen is vanzelfsprekend en na
tuurlijk absoluut geoorloofd.
Er is „groot nieuws'
advertenties.
Gaf U zich wel eens rekenschap
van de enorme verscheidenheid in de
artikelen die te koop worden aange
boden Een kolossale sorteering
komt op de markt waaruit U haast
geen wijs kunt worden.
Hoe is het mogelijk, uit dien chaos
juist dat te koopen, wat U het
allerbeste kan dienen Er is een
verscheidenheid, die menigeen tot
wanhoop drijft.... Maar dan zijn er
de advertenties
GelukkigZonder veel geld en
tijdverlies houden zij U dagelijks
uitmuntend op de hoogte.
De verschillende voordeelen der
artikelen van één en dezelfde soort
kunt U rustig tegen elkaar afwegen.
De advertenties leeren U ook welke
eischen men aan een artikel in een
bepaalde prijsklasse kan stellen.
Prachtige foto's en teekeningen
maken het U daarbij dikwijls extra
gemakkelijk.
Belangrijk is ook, dat mede door
de advertenties men van een bepaald
artikel leert het op de juiste wgze
te gebruiken en naar waarde te
schatten.
Meer dan eens ontdekt men uit
een advertentie nieuwe gebruiks
mogelijkheden voor 'n artikel, dat
men vroeger slecht s voor één bepaald
geval gebruikte. Denk b.v. eens aan
de vele uitstekende recepten in de
advertenties voor eetwaren, waarbij
dan nog de opgave van zekere
nuttige voedingsstoffen komt.
Tezamen worden zij een groote
hulp voor de huisvrouw, wanneer zij
een zoo afwisselend mogelijk menu
voor de maaltijden wil samenstellen.
Worden wij niet iederen dag door
de advertenties op de hoogte ge
houden van de belangrijke technische
vorderingen Zelfs een leek kan
daardoor tegenwoordig meepraten
over speciale voordeelen van allerlei
automerken. Vraagt U maar eens
den eersten den besten gymnasiast
of H.B.S.-er naar de verbeteringen
in de nieuwste modellen van de meest
bekende automerken.
Alleen door adverteeren was het
mogelijk, dat artikelen die zooveel
bijdragen om het leven te veraange
namen, algemeen in gebruik kwamen,
Denkt U eens aan de radio, de
stofzuiger, sanitaire installatie en
wat al niet meer.
Hoe het echter was toen men nog
niet zoo veelvuldig gebruik maakte
van de advertentie ziet men aan de
schrijfmachine.
Deze was al lang uitgevonden,
maar nog altijd weinig in gebruik.
Eerst als gevolg van adverteeren
werd zij algemeen bekend en tot één
der onmisbare werktuigen der mo
derne samenleving.
Wjj noemden slechts enkele voor
beelden. Maar zij zijn voor het
grijpenU kent zelf wel al die kleine,
maar zoo uiterst practische uitvin
dingen die de drukke werkzaam
heden van de huisvrouw verlichten.
U zult wel eens de opmerkiDg ge
hoord hebben
„Advertenties? neen, die lees ik
nooit."
Is het U toen opgevallen dat dit
meestal menschen waren die zelf
boerderij voor een bietje verdiensten
uit den naad werken en maar kijken
wanneer ge kost trouwen. En als
Bertje er thuis nog bij moest komen,
dan stonden ze elkaar in den weg, dan
moesten er toch 'n paar de stad in of
den boer gaan dienen.
Hij moest zijn voeten maar in de
sandalen steken in de plaats van in de
mestklompen. Hij zou dan een eer voor
't huishouden zijn. Ze hadden met z'n
allen voor z'n studiekosten gewerkt en
als hij thuis kwam was hij gewoonweg
sufferd, waar ze nog zat mee te
stellen zouden hebben.
De surveillant draaide de lichten van
den corridor uit. Toen hij ze 's morgens
weer aandraaide, had Bertje nog niet
geslapen. Na de H. Mis in de kapel
ging Bertje zonder vragen of zeggen
bij pater Magister binnen.
Nee, hij wilde toch wel graag blijven.
Hij wist niet goed wat hij geman
keerd had de laatste dagen. Hij had
er altijd naar verlangd priester te zijn
Goed, Bertje moest het nog maar
eens probeeren. Het kon best zijn dat
'n aansporing van thuis 'n student weer
naar z'n ideaal terug bracht.
Dit vond Bertje gek. 't Was waar,
dat hij na de brieven van thuis ver
anderd was Hij was misschien ver-
teederd door den brief van moeders,
misschien was hij afgeschrikt of in zijn
eergevoef getroffen door den brief van
zijn broer, ge weet dat niet, maar hij
wilde op 't seminarie blijven, nou hij
deze brieven omvangen had.
Bertje bleef. Hij schreef de schoonste
brieven naar huis, dat ze niet ongerust
behoefden te zijn.
Marie en Frans waren er maar wat
blij mee, dat Bert onder de vacanties,
die hierop volgden, veeltijds ging
werken bij Dora's, de oudste dochter,
die met haren mensch ginds op de hei
woonde.
Ze meenden wezenlijk, dat hij er 'n
herkregen roeping bewaren zou, want
weinig inkochten
Een goede huisvrouw zult U dit
nooit hooren zeggen. Die raadpleegt
wel degelijk eiken dag de adverten
ties. Voor een zuinig beheer van het
huishouden is het immers noodzake
lijk dat zij weet wat er te koop is,
en waar dat met de meeste garantie
gekocht kan worden. Voor haar is
er eiken dag „groot nieuws" in de
advertenties.
Velen doen maar alsof zij nooit
advertenties lezen, maar laten wij
er roDd voor uitkomenwij lezen ze
meer dan wij zelf willen weten en
dan sommigen willen bekennen.
Waarom toch
Omdat wij ze noodig hebben.
Geven geadverteerde
goederen waarborg
Alleen dan, wanneer een artikel
buitengewoon goed is en volkomen
berekend om op loyale wijze te
concurreeren met al de andere pro
ducten op de markt, zal het publiek
het blgven koopen.
Koopt men niet meer dan eens,
dan kan de fabrikant of winkelier
onmogelgk blijven adverteeren.
Wanneer U deze twee feiten teza
men bekijkt, wordt het duidelijk, dat
U door bij geregelde adverteerders
te koopen de be3te waarborg heeft
voor degelijke artikelen van blijvende
waarde.
Gelijk gezegd: Deze regelmatige
adverteerders stellen hun goederen
of zaken voortdurend aan een alge
meene critiek bloot. Zij hebben een
kostbare reputatie hoog te houden.
U zult dan ook zien dat alle dege
lijke artikelen jaar in jaar uit re
gelmatig geadverteerd worden.
Er was eens een tabaksfirma, die
adverteerde. Zij bezat zelf tabaks
plantages, doch de directie consta
teerde dat de oogst van 'n bepaald
jaar beneden het normale kwaliteits
peil was uitgevallen. Hoewel dit met
hooge kosten gepaard ging. was men
toch zoo verstandig elders een ver-
schen voorraad te koopen.
Het ware dan ook wel zeer kort
zichtig geweest den goeden naam]en
faam van een zaak door een tijdelijke
omstandigheid in de waagschaal te
stellen.
De reputatie van een firma is veel
al het kostbaarste bezit, ofschoon
men deze post zelden of nooit op de
inventaris van zaak zal aantreffen.
Een bezit, opgebouwd gedurende
een reeks van jaren, kan zeker het
gevolg zijn van een verstandige ad-
verten tiepolitiek. De firma's die zulk
een politiek volgen, kunnen het niet
riskeeren; minderwaardig materiaal
aan de markt te brengen.
En de afnemer mag óók niets
riskeeren: Hij koope dus geen on
bekende artikelen bij onbekende
zaken
Een verstandige advertentiepoli
tiek: dat is een speciale kunst. Zg
dient systeem te bezitten. Alleen een
meer of minder groote advertentie,
die eigenlijk niets anders inhoudt
dan uw adreskaartje, heeft heel wat
minder waarde, dan een advertentie,
waarop met overleg een sprekende
inhoud is vastgelegd.
Duidelijk, overzichtelijk, suggestief
moet zij zijn: laat U ten deze door
deskundigen voorlichten.
Het is verwonderlijk te zien, hoe
veel gunstiger de resultaten onmid
dellijk uitvallen, wanneer met wer
kelijk inzicht de advertenties worden
opgesteld. Gelukkig kunnen wij in
deze reeds veel verbetering bespeu
ren, maar voor velen ligt hier nog
een terrein dat hun voordeelen kan
brengen, volkomen open
Summa Summarum artikel of za
ken, die regelmatig in een betrouw
bare krant geadverteerd worden bie
den de allerbeste waarborg voor
goede kwaliteit.
Zij, die dus de advertentiepagina'
naar juiste waarde schatten en deze
oordeelkundig gebruiken zoowel
de adverteerders als de lezers heb
ben daarvan het grootste voordeel
Altijd belangrijk nieuws
Tenslotte: voor iedereen is in de
advertenties belangrijk nieuws
lezen. Het neemt daarom naast het
redactioneele een zeer belangrijke
plaats iD. Het vervult daarbg een
belangrijke sociale functie.
Volkomen gemotiveerd, omdat het
verreweg de goedkoopste manier is,
om grootere bekendheid aan uw pro
ducten of zaken te geven.
niets in die omgeving zou hem hebben
kunnen storen, zou ergernis of bekoring
voor hem hebben. Bert kon bovendien
nergens beter zijn om te leeren inzien,
dat priester te zijn toch nog heel wat
anders was, dan boer op een drogen
heigrond met het getob om de jongens,
om vee en met de kostwinning Nee,
waren er goed mee in, dat hij
s morgens al aanfietste met de Hom
pen aan en 'n strooien hoed op, om
jinds mee te gaan oogsten en rog en
laver te varen en zoo van die dingen
Bertje zaï ginds op de hei veilig.
Frans en Marie, ze kregen er weer
ertrouwen in, dat ze na eenigte jaren
eenen zoon aan den altaar zouden
hebben staan, toe eer van hun familie,
toe zegen op hun ouden ouden dag.
En Bertje hielp Harrie's voort. Hij
bond achter hem rog en haver, hij ging
middags evenals Harne 'n uurke
dutten.
Harrie praatte tegen Dora's over de
vordering van 't werk en zei daarbij
dit of dat hebben wij te middag klaar
gemaaktBert en hij. De student telde
daar mee als er gewerkt weid!
Hij haalde het paard van den dries,
als het avond werd. Op den warmen,
breeden rug van de merrie reed hij dan
een eindweegs over de hei en door de
bosschen om.
Naderhand zat hij bij Harrie's en
Dora's in den herd.
Hij liet er de kinderen 'n flesch
roome uitdrinken, hij ging ze een hand
geven als ze in hun bedjes lagen. Ze
riepen hem met allemaal terug, als hij
er somtijds een vergeten had.
En oome Bert moest den volgenden
dag vroeg terugkomen om hun vlieger
te helpen maken en om voor de jongste
een burrieke aan den kruiwagen te
zetten.
In den herd bad hij mee 't rozen
hoedje. Nadien fietste hij over de donken,
hei naar huis.
Bert was zoo'n aarige student eem'.
Hij ging niet met z'n collega's op en
Niét roekeloos met uv
gezondheid.
Op den rand van een vulkaan Hoe
dikwgls gebruiken wij deze uitdruk
king niet om onze meening kenbaar
te maken over personen, die ondanks
goede raadgevingen en waarschuwin
gen verkeerde hun leven voortzetten.
Honderden malen in het leven en
in het verleden zijn zoo de boeren
die aan den voet van den Etna leveD,
gewaarschuwd, dat eens de dag zal
komen, waarop de gloeiende lava hun
akkers en huizen komt verwoesten.
In de laatste honderd jaren zjjn er
misschien al twintig uitbarstingen
geweest, die telkens het land voor
een deel verwoest hebben en wel
varende dorpen van de aarde weg
geveegd hebben. Zoodra echter het
onderaardsche gerommel even stiller
wordt en de vulkaan tot rust schgnt
te geraken, keeren de inwoners terug
en beginnen opnieuw hun gevaarlijk
bestaan. Op den rand van den vul
kaan in de hoop dat er niets zal
gebeuren
Dat lijkt ons onbegrijpelijk, niet
waar Maar toch, cok hier zijn er
genoeg die dageljjks leven op den
rand van een vulkaan of op den
rand van een afgrond. Zg hopen er
„het beste van". Maar eiken dag
dreigt het gevaar voor een uitbars
ting of van een val. „Ik heb altijd
geluk gehad" is echter hun talisman.
Ja, totdat het geluk er anders over
gaat denken en niet meer ter hulp
snelt
Zoo zijn er, die speciaal wat hun
gezondheid betreft, steeds op een
rand leven. Zij verwaarloozen zelfs
de geringste zorgen voor hun welzijn,
eischen eiken dag veel te veel van
hun lichaam, overladen zich met
werk ofwel sloven zich uit voor aller
lei onbenullige dingen. De dokters
waarschuwen tevergeefs, Men gaat
voort, totdat plotseling de uitbarsting
komt. In een oogenblik wordt de
sterkste man neergeveld. Overwerkt
of overspannen heet het, maar de
naam doet er feitelijk niet toe. Hoofd
zaak is dat men zich nooit eens
ontzien heeft en altijd maar voort
ging, totdat het niet langer kan. En
daar ligt men dan... te bed. Uitge
werkt en uitgeleefd, op.
En men beseft dat het te laat is
en dat men achteraf toch niets be
reikt heeft. Wat beteekent dit voor
het hoofd van een gezin Hoe vreese-
lijk te zien dat hg zrjn verantwoor
delijke taak glad verkeerd heeft op
gevat. Dat hij geleefd heeft op den
rand van een vulkaan.
Er zijn zooveel harde werkers, die
zeker grooten lof verdienen, maar
nochtans tevens een waarschuwing
omdat zij geen grenzen kennen. Een
mensch is maar een mensch en die
zijn gezondheid verspeelt en verkwist
is in den grond geen haar beter dan
die zijn geld verkwist. Weest voor
zichtig, zoo willen wij al te rjverigen
van aard toeroepen. Het is niet noo
dig nog te werken en te ploeteren
op het uur dat ons lichaam rust ver
langt en zeker niet als het die rust
verdiend heeft. Trekt u terug van
dien vulkaanrand en beseft dat de
geregelde nachtrust, slechts op tjjd
genoten, meer waard is dan de maan
denlange rust in een sanatorium...
Er zijn te veel harde werkers, die
hun goede deugd overdrijven en er
ondeugd van maken, denkende
,van hard werken gaat men niet
doodAls men de matigheid echter
af hij ging niet naar de familie of af
en toe 'ns bij de geestelijken op bezoek,
zooals andere studenten deden.
Hij was thuis of bij Dora's op de
hei met een werkboks aan en klompen
aan de voeten.
Nee iedereen in zijn omgeving was
er in deze vacantiedagen van overtuigd
dat Bert zich de goede ingekeerdheid
had eigen gemaakt, die hem deed
kennen als de toekomstige klooster-
Hug.
Hij meed de druktes van de stad, hij
ging niet op studentenfeestjes, hij
werkte den ganschen dag.
Marie en Frans waren er blij om dat
hun brieven zoo hadden uitgehaald,
toen hij het vorig trimester naar huis
had willen terug komen en ze hadden
er grif heen gedachten af, dat Bert de
volgende drie maanden begon met de
zekerheid, dat deze de laatste zouden
zijn van het gebonden leven op 't
seminarie, waarna voor hem de vrij
heid op 't land, op de hoef en onder
het vee beginnen zou. Bert ging gauw
genoeg na de retraite, in 't begin van
jaar, naar den magister.
Het was bij hem in de meest moge
lijke eerlijkheid komen vaststaan, dat
het klooster zijn geluk niet herbergde.
Zijn geluk zou die Pater alleen nog
kunnen dienen door zijn weggaan van
dit seminarie niet al te lang te^en te
houden. En dezen keer kreeg Bert
subiet zijnen zin.
Het was voor Marie's en Franse een
heel gebeurtenis zoo in eenen keer 'n
grooten zoon meer op de boerderij te
hebben Er was bekant geen werk voor
hem. Hij zou trouwens ook niet veel
kunnen met z'n witte handen en met
zijn voeten, die zoolang, dag in dag uit
- schoenen gezeten hadden
Bertje had zeker den goeden wil wel
bij z'n werk. Hij vatte subiet mee aan,
maar twee dagen naderhand lag hij te
bed met pijn in den rug van het krom-
staan, met blaren in de handen van
iEen koker "AKKERTJES"
|van 12 stuivers bevat
thans 13 "AKKERTJES".
Als U een origineele glazen buis
koopt, heeft U twéé voordeelen
U heeft er één extra. En
U heeft ze den altijd in huis
bij nacht en ontij, bij plotseling
opkomende Hoofdpijnen, Kies
pijn, Migraine, Rheumaiische
pijnen, Kou, Griep en Koorts.
Bij Apothekers en Drogisten.
Doos van 2 stuks - 2 stuivers.
13 Koker met glazen buis van 13
VOOt
niet betrachten wil, gaat men overal
aan dood. Spotten met zijn gezond
heid mag niemand, in het goede net
zoo min als in het kwade.
Een triest verhaal.
Voor velen zjjn de Amerikaan
sche jongens en het Amerikaansche
meisje het summum van vrijheid,
originaliteit, levensmoed en wat ai
niet. Evenals Amerika als het lacd
der wonderen is de Amerikaansche
jeugd nog steeds getooid met een
aureool van een elders onbereikaar
ideaal. In de laatste jaren is bet
aureool van net land der wonderen
eenigzins verbleekt. Wat de Ameri
kaansche jeugd aangaat, ook die
blijkt niet in een pardjjselijken toe
stand te leven en te werken.
Over de dertien duizend van te
voren geoefende jongelui hebben eer.
enquête ingesteld, met het doel uit
te vinden, in welke verhoudingen ds
gemiddelde Amerikaansche jongeman
en het gemiddelde Amerikaansche
jonge meisje leven.
Ze kwamen tot alles behalve op
wekkende ervaringen, die werden
neergelegd in een hoogst interessant
rapport. Daarin werd vastgesteld,
dat voor vier van de vijf Amerikaan
sche jongens en meisjes op huw
baren leeftijd het grootste probleem
is. hoe te kunnen trouwen op een
inkomen van vjjftien dollar per week
(vijftien dollar beteekenen naar Ame
rikaansche verhoudingen ongeveer
twintig gulden).
Bijna allemaal zouden ze graag
willen trouwen, maar voor velen is
het financieel onmogelijk. Bijna alle
maal zouden hun eigen huisje en
kinderen willen hebben. Toch stelt
het rapport vast, dat er over het
algemeen jong getrouwd wordt. De
gelukkigen, die in staat zijn, een
huwelijk op een gezonde basis te
sluiten, trouwen wat de jongens
betreft op den leeftijd van 21, de
meisjes op die van 19. Slechts twin
tig procent der meisjes is jonger.
Vrijwel alle jongelui, die onder
vraagd weraen, waren tot de con
clusie gekomen, dat de school hun
slechts tot weinig nut was geweest,
om zich door het leven te slaan. Het
leven werd hierbg ook in geestelijk
opzicht beschouwd.
Naar schatting zijn in de Ver-
eenigde Staten drie millioen jongelui
werkloos. Een flink percentage wacht
den schoppensteel en met het vél van
zijn voeten, die den gang in een paar
zware klompen nog niet zoo gewoon
waren. Het was eigenlijk schande, dat
zoo'ne groote mensch in twee dagen
tegen de wereld gewerkt lag
Ze moesten hem maar op een kantoor
in de stad laten gaan werken, dan kon
hij onderdehand van de pen gaan leven.
Dat paste hem beter en dan kwam
er ook iets van zijn leergeld terecht.
Maar Bertje wilde er niks van weten.
Hij ging naar den kleermaker voor een
manchestersche werkbroek. Hij zou
naast z'n broers op den akkerwerken.
Hij zou de koeien melken, met het
paard varen, maaien, zaaien en dor-
schen gelijk dat voorkomt op een
boerderij, als straks de lente kwam.
Frans kocht, nou hij zooveel volk
thuis had, een paar hectaren grond,
ergens ver weg van de stad, midden
in de bosschen. Bertje en z'n broer
Driek konden dat dezen winter om
werken.
Bertje vond het wezenlijk een schoon
gebeurtenis, toen hij met z'n broer
over het vriesharde zandpad naar dit
nieuwe land ging werken Zij dtoegen
de schop en de houthak op den rug.
Ze gingen ontginnen.
Driek voelde zeker z'n gewichtig
heid tegenover Bertje, die hij nou in
de leer kreeg. Hij zou 't een en ander
voordoen, hij sloeg met de zware hak
door de armdikke wortels van het
schaarhout, de grond kraakte onder
het omtrekken van de zware plaggen.
Nadien stonden ze met tweeën neven
een en ze werkten den grond om.
Boven hen hadt ge den eenderen
zang van den wind in de op en neer
gaande dennen. Ge hadt er het geruisch
van opgejagen blaren. Ze stonden ii:
de lauwheid van de laagte, waarin ze
de plaggen van de hoogte voor hun
voeten omlaag trokken. Nee, Bertje
zou het wel leeren, het werken en
blSren worden van eiges eeltbultjes in
oew handen. Wordt vervolgd.