TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS Ons land een paradijs FEUILLETON. Jonge kracht op ouden grond Kunnen wij het zonder advertenties stellen Op den rand van een vulkaan. AKKERTJES Jeugd in Amerika. Zaterdag 2 Juli 1938 Negen en vijftigste Jaargang No 27 Men zegt wel eens, dat onze landbouwende bevolking het klagen in het bloed zit I Met een beetje overdrijving zouden wij dat van onze heele bevolking kunnen beweren. En toch, er is alle reden voor or.s Nederlanders, om dankbaar te zijn voor heel veel wat wij hier nog bezitten in tegenstelling met vele andere landen. Hierop wees onlangs de nieuwe voorzitter van „Eenheid door Democratie", prof. ir. W. Scher- merhorn in een artikel, waaruit we het volgende aanhalen „Ik heb een paar jaar geleden de gelegenheid gehad om vier maal kort na elkaar het continent van Azië op verschillende breedte te passeeren op weg naar Indië en naar China. Ik had nooit iets gezien van de wereld buiten Europa, maar aan het slot van deze reizen, ook door de com munistische heilstaat, is er maar één indruk domineerend achter gebleven, en die is, dat ondanks alle gebreken, zelfs ondanks alle onvri/heid en ellende, in verge lijking tot andere vormen van menschelijk leven, die ik zag, dit stukje groene aarde, dat ons erfdeel is, een paradijs kan worden genoemd met een levens stijl en een staat, die onvergelijk baar is met wat men elders ziet.' Henri Hermans commentarieert deze uitspraak als volgt Wij waren niet, zooals prof. Schermerhorn, in de gelegenheid iets van de wereld buiten Europa te zien, maar wat wij onlangs in een groot stuk van ons wereld deel in Duitschland, Tsjecho- Slowakije, Hongarije en het oude Oostenrijk konden opmerken deed bij ons en bij alle Neder landers van ons gezelschap dezelfde gedachte opkomen vergeleken bij de toestanden, waarin die landen met hun bijna honderd millioen inwoners leven, is Nederland, ondanks alles, waarover te klagen valt, een paradijs. Zeer sterk was dit ook de in druk van tot oordeelen bevoegde buitenlanders, die wij op onze reis over „Holland" hoorden spreken. En de faam van ons land met zijn rechten en vrij heden, zijn rustige sociale ont wikkeling en betrekkelijke wel vaart scheen zoover doorgedron gen, dat de „Hollanders" een meer dan gewone belangstelling genoten en moesten vertellen van hun land en hun volk. Uit gesprekken met eenige zakenmenschen van Duitschland bleek ons, dat daar weliswaar een grootere bedrijvigheid bestaat dan enkele jaren geleden op de doorreis hadden wij ons hiervan ook kunnen overtuigen maar dat dit kunstmatig is. In handel en verkeer is er groote slapte. De prijzen zijn hooger en de inkomsten lager dan in ons .land, Een hotelhouder in een door PAUL KUYPERS (Nadruk verboden) 21 De dagen op het seminarie hadden 'n eenderen gang. Plezier en ernst in de studie, ze wisselden eikaar. Ge hadt er de gebondenheid aan regels en voorschriften. Ge genoot ervertrouwen in ieder opzicht. De conventie de regelmaat van het seminarie, die kunt ge alleen volgen als ge daar mee aan 'n ideaal werkt Anders wordt veel offer zonder effecf, anders wordt het middel leeg, dan ver liest ge den steun dan valt ge verloren Bertje had het heele trimester zijn wezen onder wat gekheid verborgen. Bij den magister terug, op den vol genden recollectie-dag, was hij vast beraden en kort. Het was hem duidelijk, dat hij niet voor pater geroepen was. Dan zou de magister het den direc teur maar in overweging geven om vader en moeder hiervan op de hoogte te stellen. Bertje leefde op in de week, die daarna volgde. Hij stond op de wei van het seminarie. De boeren sjouwden er suikerbieten van den akker af. Ze riepen achter de paarden Ge rookt het land, nu het onder den oogst was vrijgekomen en opnieuw omgeploegd werd. Het land zou zich weer voor Bertje opendoen. Doortje was getrouwd in den tijd, dat hij op het seminarie was. Hij zou de gelijke worden van zijn broers. Hij zou teulen op het land, hij zou melken groote stad zei, dat er feitelijk geen middenstand meer bestond Getoetst aan de officieele stati stieken, is dit oordeel over prijzen en loonen juist. In Oostenrijk zijn de prijzen nog hooger dan in Duitschland. Na de verovering zijn ze in rijks marken bepaald en men betaalt ze in rijksmarken als vroeger schillings. Het verschil moet zeer groot zijn. Ook de loonen zijn er nog lager dan in Duitschland. Volgens bevel van Bürckel, dat wij in Oostenrijksche bladen lazen, m"gen ze ook, vóórdat hiertoe speciaal verlof wordt ge geven, niet verhoogd worden. De werkloosheid is natuurlijk ver minderd. De economische voor- deelen der aansluiting liggen voor de hand. Maar de armoede is voorloopig nog grooter dan ze vroeger is geweest. Tot zoover ons Kamerlid Her mans. Zonder daarmede te willen beweren, dat hier in sociaal en economisch opzicht alles ideaal is lijkt 't ons toch goed, dat wij, patent-klagers, ons toch ook eens even realiseeren dat wij enorm veel voor hebben bij andere volkeren. We moeten natuurlijk blijven streven naar verbeteringen, maar laten wij dat doen in 't bewust zijn, dat velen nog ons met recht benijden en laten we daarbij vooral ook behouden en aan- kweeken de schoone plant van de tevredenheid, dat edele kruid, hetwelk helaas in vele tuinen niet meer groeit Is het publiek gebaat met advertenties 1 Zie hier twee vragen wij zouden er nog meer kunnen noemen die U zich zeker dikwijl3 zult stellen, hoewel dat eigenlijk niet meer noodig zou moeten zijn. Toch lijkt het voor velen nog wel eens de moeite waard er een oogen- blik over na te denken. Er zit aan deze dergeljjke vragen zoo het een en ander vast, waar over ge in het eerste oogenblik niet denken zoudt. Wij willen dus trach ten U op den goeden weg te helpen. Allereerst iets voor hen, die een product wil verkoopen of zjjn zaak bekend wil maken. De fabrikant moet zich vóór alles afvragen „Heb ik een product te leveren, dat het publiek zoodanig bevredigt dat het dit niet alleen een keer, maar ook wéér zal koopea Kan hij hier niet bevestigend op ant woorden, dan behoeft hij niet te trachten zijn artikel per adver tentie te verkoopen. Want juist door adverteeren, hetgeen in zijn eenvoudigste vorm niets anders is, dan het bekend maken van een product (of zaak) is dit product (of zaak) blootge steld aan algemeene en openlijke critiek. Het is dan ook verkeerd te meenen, dat adverteeren altgd wonderen kan verrichten, geen advertentie verbergt kwaliteit boven zijn werkelijke waarde. in de wei, nadat de lente gekomen —as. Hij zou in de winter rond de kachel den herd zitten. Hij zou praten als boeren doen, eenvoudig in hun taal, in het platte dialect Hij zou de vrijheid drinken. Hij zou laterals hij wat grooter was bij 'n boerinneke over den herd komen Hij zou haar onder zijn woorden begraven Hij zou bij de boerenmeiskes wel geteld zijn. Hij was eigenlijk niet ver anderd in de jaren, dat hij weg was. Hij was boer gebleven Toen kwamen er eenige brieven van thuis. Vader en moeder hadden ge schreven. De hand van vader. Die kende hij wel. Uit den brief kwamen de ge schreven woorden tot hem spreken Vader was eerlijk, hij schreef dat het hem tegengevallen was. Dat hij nou met meer wist, wat Bertje's levens geluk zou zijn, maar dat Bertje eerst toch nog maar 'ns moest prakkezeeren, eer hij naar de boerderij terugkwam Het was daar ook geen rozenplukken^ Marie schreef dat ze schreuwend de pen had gevat. Ze had hem zoo graag aan het altaar zien staan als pater. Zijn moeder had veel voor hem moeten doen. Bertje moest haar dit verdriet toch besparen. Z'n oudste broer, Klaas, had ook eenen brief apart geschreven Als ge dat nou pas weet, dat ge geene priester bent, dan bent ge 'n slaper en als je het al langer geweten hebt, dan ben je een sufferd dat je het met eerder hebt durven zeggen Zoo stond er dat Ge denkt misschien aan meisjes? Het valt gruwelijk tegen met die dingen. Ge hebt er oew last al mee eer ge getrouwd bent en 't vrijen was hem bar tegengevallen. Als Bertje daaraan dacht, dan moest hij nog maar wat doorbijten, want als hij zelf ver stand kreeg, kwam hij daar wel weer over heen. Ge kost oe eigen op de Op den duur legt de adverteerder die de opgesomde hoedanigheden van zijn artikel niet „waar" kan maken onherroepelijk het loodje. Trouwens wg nuchtere Nederlan ders laten ons niet zoo gauw bij de neus nemen. ^Daarom deugen sterk overdreven uitdrukkingen als „de grootste' „de best e", „de mooiste" niet. Dat is een kwaad waaraan zich velen helaas nog altijd bezondigen maar het wreekt al gauw zich zelf. De meeste adverteerders zien tegenwoordig ook in, dat zij veel verder komen, wanneer zij zich be perken tot een duidelijke uiteenzet ting van de speciale voordeelen, die hun product of winkel biedt. Dat zij dit zoo aantrekkelijk mogelgk zien te doen is vanzelfsprekend en na tuurlijk absoluut geoorloofd. Er is „groot nieuws' advertenties. Gaf U zich wel eens rekenschap van de enorme verscheidenheid in de artikelen die te koop worden aange boden Een kolossale sorteering komt op de markt waaruit U haast geen wijs kunt worden. Hoe is het mogelijk, uit dien chaos juist dat te koopen, wat U het allerbeste kan dienen Er is een verscheidenheid, die menigeen tot wanhoop drijft.... Maar dan zijn er de advertenties GelukkigZonder veel geld en tijdverlies houden zij U dagelijks uitmuntend op de hoogte. De verschillende voordeelen der artikelen van één en dezelfde soort kunt U rustig tegen elkaar afwegen. De advertenties leeren U ook welke eischen men aan een artikel in een bepaalde prijsklasse kan stellen. Prachtige foto's en teekeningen maken het U daarbij dikwijls extra gemakkelijk. Belangrijk is ook, dat mede door de advertenties men van een bepaald artikel leert het op de juiste wgze te gebruiken en naar waarde te schatten. Meer dan eens ontdekt men uit een advertentie nieuwe gebruiks mogelijkheden voor 'n artikel, dat men vroeger slecht s voor één bepaald geval gebruikte. Denk b.v. eens aan de vele uitstekende recepten in de advertenties voor eetwaren, waarbij dan nog de opgave van zekere nuttige voedingsstoffen komt. Tezamen worden zij een groote hulp voor de huisvrouw, wanneer zij een zoo afwisselend mogelijk menu voor de maaltijden wil samenstellen. Worden wij niet iederen dag door de advertenties op de hoogte ge houden van de belangrijke technische vorderingen Zelfs een leek kan daardoor tegenwoordig meepraten over speciale voordeelen van allerlei automerken. Vraagt U maar eens den eersten den besten gymnasiast of H.B.S.-er naar de verbeteringen in de nieuwste modellen van de meest bekende automerken. Alleen door adverteeren was het mogelijk, dat artikelen die zooveel bijdragen om het leven te veraange namen, algemeen in gebruik kwamen, Denkt U eens aan de radio, de stofzuiger, sanitaire installatie en wat al niet meer. Hoe het echter was toen men nog niet zoo veelvuldig gebruik maakte van de advertentie ziet men aan de schrijfmachine. Deze was al lang uitgevonden, maar nog altijd weinig in gebruik. Eerst als gevolg van adverteeren werd zij algemeen bekend en tot één der onmisbare werktuigen der mo derne samenleving. Wjj noemden slechts enkele voor beelden. Maar zij zijn voor het grijpenU kent zelf wel al die kleine, maar zoo uiterst practische uitvin dingen die de drukke werkzaam heden van de huisvrouw verlichten. U zult wel eens de opmerkiDg ge hoord hebben „Advertenties? neen, die lees ik nooit." Is het U toen opgevallen dat dit meestal menschen waren die zelf boerderij voor een bietje verdiensten uit den naad werken en maar kijken wanneer ge kost trouwen. En als Bertje er thuis nog bij moest komen, dan stonden ze elkaar in den weg, dan moesten er toch 'n paar de stad in of den boer gaan dienen. Hij moest zijn voeten maar in de sandalen steken in de plaats van in de mestklompen. Hij zou dan een eer voor 't huishouden zijn. Ze hadden met z'n allen voor z'n studiekosten gewerkt en als hij thuis kwam was hij gewoonweg sufferd, waar ze nog zat mee te stellen zouden hebben. De surveillant draaide de lichten van den corridor uit. Toen hij ze 's morgens weer aandraaide, had Bertje nog niet geslapen. Na de H. Mis in de kapel ging Bertje zonder vragen of zeggen bij pater Magister binnen. Nee, hij wilde toch wel graag blijven. Hij wist niet goed wat hij geman keerd had de laatste dagen. Hij had er altijd naar verlangd priester te zijn Goed, Bertje moest het nog maar eens probeeren. Het kon best zijn dat 'n aansporing van thuis 'n student weer naar z'n ideaal terug bracht. Dit vond Bertje gek. 't Was waar, dat hij na de brieven van thuis ver anderd was Hij was misschien ver- teederd door den brief van moeders, misschien was hij afgeschrikt of in zijn eergevoef getroffen door den brief van zijn broer, ge weet dat niet, maar hij wilde op 't seminarie blijven, nou hij deze brieven omvangen had. Bertje bleef. Hij schreef de schoonste brieven naar huis, dat ze niet ongerust behoefden te zijn. Marie en Frans waren er maar wat blij mee, dat Bert onder de vacanties, die hierop volgden, veeltijds ging werken bij Dora's, de oudste dochter, die met haren mensch ginds op de hei woonde. Ze meenden wezenlijk, dat hij er 'n herkregen roeping bewaren zou, want weinig inkochten Een goede huisvrouw zult U dit nooit hooren zeggen. Die raadpleegt wel degelijk eiken dag de adverten ties. Voor een zuinig beheer van het huishouden is het immers noodzake lijk dat zij weet wat er te koop is, en waar dat met de meeste garantie gekocht kan worden. Voor haar is er eiken dag „groot nieuws" in de advertenties. Velen doen maar alsof zij nooit advertenties lezen, maar laten wij er roDd voor uitkomenwij lezen ze meer dan wij zelf willen weten en dan sommigen willen bekennen. Waarom toch Omdat wij ze noodig hebben. Geven geadverteerde goederen waarborg Alleen dan, wanneer een artikel buitengewoon goed is en volkomen berekend om op loyale wijze te concurreeren met al de andere pro ducten op de markt, zal het publiek het blgven koopen. Koopt men niet meer dan eens, dan kan de fabrikant of winkelier onmogelgk blijven adverteeren. Wanneer U deze twee feiten teza men bekijkt, wordt het duidelijk, dat U door bij geregelde adverteerders te koopen de be3te waarborg heeft voor degelijke artikelen van blijvende waarde. Gelijk gezegd: Deze regelmatige adverteerders stellen hun goederen of zaken voortdurend aan een alge meene critiek bloot. Zij hebben een kostbare reputatie hoog te houden. U zult dan ook zien dat alle dege lijke artikelen jaar in jaar uit re gelmatig geadverteerd worden. Er was eens een tabaksfirma, die adverteerde. Zij bezat zelf tabaks plantages, doch de directie consta teerde dat de oogst van 'n bepaald jaar beneden het normale kwaliteits peil was uitgevallen. Hoewel dit met hooge kosten gepaard ging. was men toch zoo verstandig elders een ver- schen voorraad te koopen. Het ware dan ook wel zeer kort zichtig geweest den goeden naam]en faam van een zaak door een tijdelijke omstandigheid in de waagschaal te stellen. De reputatie van een firma is veel al het kostbaarste bezit, ofschoon men deze post zelden of nooit op de inventaris van zaak zal aantreffen. Een bezit, opgebouwd gedurende een reeks van jaren, kan zeker het gevolg zijn van een verstandige ad- verten tiepolitiek. De firma's die zulk een politiek volgen, kunnen het niet riskeeren; minderwaardig materiaal aan de markt te brengen. En de afnemer mag óók niets riskeeren: Hij koope dus geen on bekende artikelen bij onbekende zaken Een verstandige advertentiepoli tiek: dat is een speciale kunst. Zg dient systeem te bezitten. Alleen een meer of minder groote advertentie, die eigenlijk niets anders inhoudt dan uw adreskaartje, heeft heel wat minder waarde, dan een advertentie, waarop met overleg een sprekende inhoud is vastgelegd. Duidelijk, overzichtelijk, suggestief moet zij zijn: laat U ten deze door deskundigen voorlichten. Het is verwonderlijk te zien, hoe veel gunstiger de resultaten onmid dellijk uitvallen, wanneer met wer kelijk inzicht de advertenties worden opgesteld. Gelukkig kunnen wij in deze reeds veel verbetering bespeu ren, maar voor velen ligt hier nog een terrein dat hun voordeelen kan brengen, volkomen open Summa Summarum artikel of za ken, die regelmatig in een betrouw bare krant geadverteerd worden bie den de allerbeste waarborg voor goede kwaliteit. Zij, die dus de advertentiepagina' naar juiste waarde schatten en deze oordeelkundig gebruiken zoowel de adverteerders als de lezers heb ben daarvan het grootste voordeel Altijd belangrijk nieuws Tenslotte: voor iedereen is in de advertenties belangrijk nieuws lezen. Het neemt daarom naast het redactioneele een zeer belangrijke plaats iD. Het vervult daarbg een belangrijke sociale functie. Volkomen gemotiveerd, omdat het verreweg de goedkoopste manier is, om grootere bekendheid aan uw pro ducten of zaken te geven. niets in die omgeving zou hem hebben kunnen storen, zou ergernis of bekoring voor hem hebben. Bert kon bovendien nergens beter zijn om te leeren inzien, dat priester te zijn toch nog heel wat anders was, dan boer op een drogen heigrond met het getob om de jongens, om vee en met de kostwinning Nee, waren er goed mee in, dat hij s morgens al aanfietste met de Hom pen aan en 'n strooien hoed op, om jinds mee te gaan oogsten en rog en laver te varen en zoo van die dingen Bertje zaï ginds op de hei veilig. Frans en Marie, ze kregen er weer ertrouwen in, dat ze na eenigte jaren eenen zoon aan den altaar zouden hebben staan, toe eer van hun familie, toe zegen op hun ouden ouden dag. En Bertje hielp Harrie's voort. Hij bond achter hem rog en haver, hij ging middags evenals Harne 'n uurke dutten. Harrie praatte tegen Dora's over de vordering van 't werk en zei daarbij dit of dat hebben wij te middag klaar gemaaktBert en hij. De student telde daar mee als er gewerkt weid! Hij haalde het paard van den dries, als het avond werd. Op den warmen, breeden rug van de merrie reed hij dan een eindweegs over de hei en door de bosschen om. Naderhand zat hij bij Harrie's en Dora's in den herd. Hij liet er de kinderen 'n flesch roome uitdrinken, hij ging ze een hand geven als ze in hun bedjes lagen. Ze riepen hem met allemaal terug, als hij er somtijds een vergeten had. En oome Bert moest den volgenden dag vroeg terugkomen om hun vlieger te helpen maken en om voor de jongste een burrieke aan den kruiwagen te zetten. In den herd bad hij mee 't rozen hoedje. Nadien fietste hij over de donken, hei naar huis. Bert was zoo'n aarige student eem'. Hij ging niet met z'n collega's op en Niét roekeloos met uv gezondheid. Op den rand van een vulkaan Hoe dikwgls gebruiken wij deze uitdruk king niet om onze meening kenbaar te maken over personen, die ondanks goede raadgevingen en waarschuwin gen verkeerde hun leven voortzetten. Honderden malen in het leven en in het verleden zijn zoo de boeren die aan den voet van den Etna leveD, gewaarschuwd, dat eens de dag zal komen, waarop de gloeiende lava hun akkers en huizen komt verwoesten. In de laatste honderd jaren zjjn er misschien al twintig uitbarstingen geweest, die telkens het land voor een deel verwoest hebben en wel varende dorpen van de aarde weg geveegd hebben. Zoodra echter het onderaardsche gerommel even stiller wordt en de vulkaan tot rust schgnt te geraken, keeren de inwoners terug en beginnen opnieuw hun gevaarlijk bestaan. Op den rand van den vul kaan in de hoop dat er niets zal gebeuren Dat lijkt ons onbegrijpelijk, niet waar Maar toch, cok hier zijn er genoeg die dageljjks leven op den rand van een vulkaan of op den rand van een afgrond. Zg hopen er „het beste van". Maar eiken dag dreigt het gevaar voor een uitbars ting of van een val. „Ik heb altijd geluk gehad" is echter hun talisman. Ja, totdat het geluk er anders over gaat denken en niet meer ter hulp snelt Zoo zijn er, die speciaal wat hun gezondheid betreft, steeds op een rand leven. Zij verwaarloozen zelfs de geringste zorgen voor hun welzijn, eischen eiken dag veel te veel van hun lichaam, overladen zich met werk ofwel sloven zich uit voor aller lei onbenullige dingen. De dokters waarschuwen tevergeefs, Men gaat voort, totdat plotseling de uitbarsting komt. In een oogenblik wordt de sterkste man neergeveld. Overwerkt of overspannen heet het, maar de naam doet er feitelijk niet toe. Hoofd zaak is dat men zich nooit eens ontzien heeft en altijd maar voort ging, totdat het niet langer kan. En daar ligt men dan... te bed. Uitge werkt en uitgeleefd, op. En men beseft dat het te laat is en dat men achteraf toch niets be reikt heeft. Wat beteekent dit voor het hoofd van een gezin Hoe vreese- lijk te zien dat hg zrjn verantwoor delijke taak glad verkeerd heeft op gevat. Dat hij geleefd heeft op den rand van een vulkaan. Er zijn zooveel harde werkers, die zeker grooten lof verdienen, maar nochtans tevens een waarschuwing omdat zij geen grenzen kennen. Een mensch is maar een mensch en die zijn gezondheid verspeelt en verkwist is in den grond geen haar beter dan die zijn geld verkwist. Weest voor zichtig, zoo willen wij al te rjverigen van aard toeroepen. Het is niet noo dig nog te werken en te ploeteren op het uur dat ons lichaam rust ver langt en zeker niet als het die rust verdiend heeft. Trekt u terug van dien vulkaanrand en beseft dat de geregelde nachtrust, slechts op tjjd genoten, meer waard is dan de maan denlange rust in een sanatorium... Er zijn te veel harde werkers, die hun goede deugd overdrijven en er ondeugd van maken, denkende ,van hard werken gaat men niet doodAls men de matigheid echter af hij ging niet naar de familie of af en toe 'ns bij de geestelijken op bezoek, zooals andere studenten deden. Hij was thuis of bij Dora's op de hei met een werkboks aan en klompen aan de voeten. Nee iedereen in zijn omgeving was er in deze vacantiedagen van overtuigd dat Bert zich de goede ingekeerdheid had eigen gemaakt, die hem deed kennen als de toekomstige klooster- Hug. Hij meed de druktes van de stad, hij ging niet op studentenfeestjes, hij werkte den ganschen dag. Marie en Frans waren er blij om dat hun brieven zoo hadden uitgehaald, toen hij het vorig trimester naar huis had willen terug komen en ze hadden er grif heen gedachten af, dat Bert de volgende drie maanden begon met de zekerheid, dat deze de laatste zouden zijn van het gebonden leven op 't seminarie, waarna voor hem de vrij heid op 't land, op de hoef en onder het vee beginnen zou. Bert ging gauw genoeg na de retraite, in 't begin van jaar, naar den magister. Het was bij hem in de meest moge lijke eerlijkheid komen vaststaan, dat het klooster zijn geluk niet herbergde. Zijn geluk zou die Pater alleen nog kunnen dienen door zijn weggaan van dit seminarie niet al te lang te^en te houden. En dezen keer kreeg Bert subiet zijnen zin. Het was voor Marie's en Franse een heel gebeurtenis zoo in eenen keer 'n grooten zoon meer op de boerderij te hebben Er was bekant geen werk voor hem. Hij zou trouwens ook niet veel kunnen met z'n witte handen en met zijn voeten, die zoolang, dag in dag uit - schoenen gezeten hadden Bertje had zeker den goeden wil wel bij z'n werk. Hij vatte subiet mee aan, maar twee dagen naderhand lag hij te bed met pijn in den rug van het krom- staan, met blaren in de handen van iEen koker "AKKERTJES" |van 12 stuivers bevat thans 13 "AKKERTJES". Als U een origineele glazen buis koopt, heeft U twéé voordeelen U heeft er één extra. En U heeft ze den altijd in huis bij nacht en ontij, bij plotseling opkomende Hoofdpijnen, Kies pijn, Migraine, Rheumaiische pijnen, Kou, Griep en Koorts. Bij Apothekers en Drogisten. Doos van 2 stuks - 2 stuivers. 13 Koker met glazen buis van 13 VOOt niet betrachten wil, gaat men overal aan dood. Spotten met zijn gezond heid mag niemand, in het goede net zoo min als in het kwade. Een triest verhaal. Voor velen zjjn de Amerikaan sche jongens en het Amerikaansche meisje het summum van vrijheid, originaliteit, levensmoed en wat ai niet. Evenals Amerika als het lacd der wonderen is de Amerikaansche jeugd nog steeds getooid met een aureool van een elders onbereikaar ideaal. In de laatste jaren is bet aureool van net land der wonderen eenigzins verbleekt. Wat de Ameri kaansche jeugd aangaat, ook die blijkt niet in een pardjjselijken toe stand te leven en te werken. Over de dertien duizend van te voren geoefende jongelui hebben eer. enquête ingesteld, met het doel uit te vinden, in welke verhoudingen ds gemiddelde Amerikaansche jongeman en het gemiddelde Amerikaansche jonge meisje leven. Ze kwamen tot alles behalve op wekkende ervaringen, die werden neergelegd in een hoogst interessant rapport. Daarin werd vastgesteld, dat voor vier van de vijf Amerikaan sche jongens en meisjes op huw baren leeftijd het grootste probleem is. hoe te kunnen trouwen op een inkomen van vjjftien dollar per week (vijftien dollar beteekenen naar Ame rikaansche verhoudingen ongeveer twintig gulden). Bijna allemaal zouden ze graag willen trouwen, maar voor velen is het financieel onmogelijk. Bijna alle maal zouden hun eigen huisje en kinderen willen hebben. Toch stelt het rapport vast, dat er over het algemeen jong getrouwd wordt. De gelukkigen, die in staat zijn, een huwelijk op een gezonde basis te sluiten, trouwen wat de jongens betreft op den leeftijd van 21, de meisjes op die van 19. Slechts twin tig procent der meisjes is jonger. Vrijwel alle jongelui, die onder vraagd weraen, waren tot de con clusie gekomen, dat de school hun slechts tot weinig nut was geweest, om zich door het leven te slaan. Het leven werd hierbg ook in geestelijk opzicht beschouwd. Naar schatting zijn in de Ver- eenigde Staten drie millioen jongelui werkloos. Een flink percentage wacht den schoppensteel en met het vél van zijn voeten, die den gang in een paar zware klompen nog niet zoo gewoon waren. Het was eigenlijk schande, dat zoo'ne groote mensch in twee dagen tegen de wereld gewerkt lag Ze moesten hem maar op een kantoor in de stad laten gaan werken, dan kon hij onderdehand van de pen gaan leven. Dat paste hem beter en dan kwam er ook iets van zijn leergeld terecht. Maar Bertje wilde er niks van weten. Hij ging naar den kleermaker voor een manchestersche werkbroek. Hij zou naast z'n broers op den akkerwerken. Hij zou de koeien melken, met het paard varen, maaien, zaaien en dor- schen gelijk dat voorkomt op een boerderij, als straks de lente kwam. Frans kocht, nou hij zooveel volk thuis had, een paar hectaren grond, ergens ver weg van de stad, midden in de bosschen. Bertje en z'n broer Driek konden dat dezen winter om werken. Bertje vond het wezenlijk een schoon gebeurtenis, toen hij met z'n broer over het vriesharde zandpad naar dit nieuwe land ging werken Zij dtoegen de schop en de houthak op den rug. Ze gingen ontginnen. Driek voelde zeker z'n gewichtig heid tegenover Bertje, die hij nou in de leer kreeg. Hij zou 't een en ander voordoen, hij sloeg met de zware hak door de armdikke wortels van het schaarhout, de grond kraakte onder het omtrekken van de zware plaggen. Nadien stonden ze met tweeën neven een en ze werkten den grond om. Boven hen hadt ge den eenderen zang van den wind in de op en neer gaande dennen. Ge hadt er het geruisch van opgejagen blaren. Ze stonden ii: de lauwheid van de laagte, waarin ze de plaggen van de hoogte voor hun voeten omlaag trokken. Nee, Bertje zou het wel leeren, het werken en blSren worden van eiges eeltbultjes in oew handen. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1938 | | pagina 5