Rome, de eeuwige stad Napels, beroemd om zijn golf Florence, de stad der duizend schatten De gekleurde film heeft toekomst Bij het uitspreken van den naam Italië gaan de gedachten uit naar een roemrijk ver leden in de eerste plaats, een verleden dat als in geen ander land kunstenaars en denkers heelt voortgebracht. Reeds in de grijze oudheid staat Rome aan de spits van een wereldrijk. Zoodoende werd het een centrum van cultuur. Vrijwel alle oude steden van Italië leggen de getuigenis af van een bloeiperiode. Rome in het bijzon der; de tallooze bouwwerken en ruïnes zijn er om het te bewijzen. Florence, de stad die Midden Italië beheerscht, is een opeenstapeling van kunstschatten, terwijl Napels de groote stad in het Zuiden een mengeling is van liefelijkheid en grauwe dreiging der natuurmachten in den vorm van de Vesuvius. Qézieht op een deel van de Eeuwige stad Rome. Men ziet de brug over de Tiber en links de Engelenburcht. ROME DE EEUWIGE STAD. DE eeuwige stad heeft onder alle be kende steden ter wereld zijn aparte "bekoring. In haar geschiedenis spie gelen zich duidelijk drie opeenvolgende cultuurepisodes af. Zooals geweldige aard lagen over elkaar heen schuiven, zoo is het ook met deze cultuurtijdperken. Men kan Rome in de eerste plaats zien als hoofdstad van het oude Romeinsche rijk, uit den tijd van de heerschappij der Cea- sars. Later beleeft Rome opnieuw een bloeiperiode in de Middeleeuwen, tenslotte kan men de stad zien als residentie van het nieuwe Italiaansche rijk. Komt men als vreemdeling naar Rome, 'dan kan men de stad het beste leeren ken nen, door niet alle merkwaardigheden in Amerikaansch tempo te gaan „zien", maar veeleer zich rustig den tijd te geven de stad te doorkruisen, en echt de straten langs te slenteren. In de eerste plaats zal het dan opvallen boe oud en nieuw hier broederlijk naast elkander staan. Het is slechts een enkele schrede van de oude Romeinsche ruïnes naar de gebouwen die in de Middeleeuwen werden opgetrokken, terwijl in niet altijd even gelukkige harmonie daarmede de bouwwerken uit den jongsten tijd verrezen zijn. Den riauwkeurigen beschouwer zal het verder opvallen, dat in een tusschenpe- riode, te weten de negentiende eeuw en het begin der twintigste weinig opvallends op het gebied der architectuur werd ge presteerd in Italië. Staande voor de imposante ruïnes vraagt men zich af, welk een geweldig en machtig volk het geweest moet zijn, dat dergelijke bouwwerken oprichtte. En al zou de ge schiedenis ons niets hebben overgeleverd, dan nog zouden deze ruïnes ons een wel sprekend verhaal doen van het karakter van dat volk. Op het Forum Romanum zijn het niet veel meer dan gebarsten zuilen, die ons het relaas doen van een trotsch verleden. De Vesta en Castortempel zijn in staat meer te vertellen dan welke interessante geschied- boeken ook. Niet minder geweldig zijn de enorme triomfbogen van Titus en Constan ts n. Tenslotte komt het Rome, op het top punt van zijn macht tot uitdrukking in het geweldige Colosseum. In afmetingen werd dit gebouw eerst in de jongste tijden over troffen door de moderne Olympische sta dions. Over dit o^e Rome kwamen de Middel eeuwen als verkondigers van een nieuwe macht, waarvan Rome opnieuw een cen trum zou zijn. Deze periode heeft haar sporen nagelaten eveneens in den vorm van tallooze bouwwerken, waarvan in het bijzonder de prachtige paleizen en kerken genoemd dienen te worden. Verstrooid tus- schen al deze klassieke gebouwen staan de kostbaarheden, die de Renaissance ons heeft nagelaten deze vooral vormen een schrille tegenstelling met de moderne ge bouwen, die altijd strak en groot van opzet zijn, terwijl de Renaissancestijl den voor keur gaf aan versieringen, krullen en or en Frankfort, om maar een enkele Euro- peesche stad te noemen. Een majestueus gezicht heeft men bij het Vaticaan den zetel van den Paus in de tuinen van de Villa Borghese, op de promenade langs de hooge oever van de Tiber, in de omgeving van het Quirinaal, bij het Forum Romanum, bij net Kapitool en talloos vele plaatsen elders. Wie weken achtereen verkenningstochten door Rome maakt, zal zelfs dan nog ontdekkingen doen. Terwijl de toerist op zoek is naar een speciale kerk, waarin zich een zeer bijzon der altaar moet bevinden, opent zich plot seling voor hem vanaf een der zeven heu- Het Palazzo Venezia in Rome waar Mussolini zetelt. namenten. Zoo ergens dan kan men van Rome zeggen, dat hier de geest van ver schillende tijdperken is gekristalliseerd. De stad Rome is op tegenstellingen gebouwd. Gaan wij door de smalle straatjes in het hartje van de oude stad, ongeveer waar zich de Kamer en het prachtige paleis, dat tegenwoordig dienst doet als zetel van den Senaat, bevinden dan is het zeer wel mogelijk, dat wij plotseling in een benarde positie geraken, want de autobussen rijden hier met een waarlijk verbluffende vaart door de nauwe straten en het is lang niet denkbeeldig, dat wij op een onverwacht oogenblik onzacht tegen de muur gedrukt worden. Na enkele minuten kan men zich plotseling op een ruim plein bevinden, waar het mogelijk is ruimer adem te ha len. Gemakkelijk kunnen deze stadswijken wedijveren met de oude wijken van Parijs ïg der schoonst gelegen steden veis een schilderachtig gezicht op den St. Pieter of een der andere punten van de Eeuwige stad. EERST NAPELS ZIEN DAN STERVEN. NAPELS, de stad die het Zuiden van Italië beheerscht, is niet te vergelij ken met Rome. Napels is een stad, die het echt Zuidelijke karakter heeft en het lijkt wel of zij alleen uit schoonheid en bevallige charme werd opgebouwd. Het liefelijke en het demonische gaan hier broederlijk samen, zoo gezegd paradijs en hel. Op den achtergrond de rookende Ve suvius als een altijd dreigend onheil met zijn groteske, grauwe lavawoestenijen, aan den anderen kant de weelderige tuinen van Posilipo met het uitzicht op de eilandjes Ischias en Capri. Welk een geweldig en eeuwig contrast, door de natuur zelf ver oorzaakt, tusschen de-bloeiende vrucht baarheid eenerzij ds, de grauwe dreiging van den vuurspuwenden berg anderzijds. Maar ondanks dat zijn de rnenschen even vroolijk als het kleurige landschap zelf. De steegjes in de onmiddellijke nabij heid van den haven zou men, met hun bont gewoel, niet graag missen. En evenals in Rome wordt men hier aan het verleden herinnerd. Was het in Rome de tand des tijds, die aan de bouwwerken geknaagd had, hier waren het de verwoes tende lavastroomen en de aardbevingen van den Vesuvius, die het nabij gelegen Herculanum en Pompeï verwoestte. Thans zijn door de goede 2orgen van de mannen der wetenschap de ruïnes weer blootge legd. Hier staat men van aangezicht tot aangezicht met de groote raadsels, die het binnenste der Aarde ons stelt. Ziet men omlaag in de krater, dan vergeet men voor een oogenblik het alledaagsche kleine. Het herinnert ons aan de onsterfelijke ta- fereelen, die de groote dichter Dante in zijn „Goddelijke Komedie" heeft afgeschil derd. Dat is Napels, si leven, en de sfeer, die hier heerscht is uniek in de geheele wereld. Die heerlijkheid straalt ver uit over de grenzen der stad. Ook Sorrent, Capri en Salerno deelen in haar pracht en glorie. Aan de boorden van de Golf van Napels geldt het devies: geniet van het leven. FLORENCE STAD DER DUIZEND SCHATTEN. FLORENCE, de beroemde stad aan de rivier de Arno, noemt men wel de parel der Toskaansche steden. En in derdaad zoowel door haar liefelijke lig ging als door de kunstschatten die deze stad in zoo overstelpende mate bezit, ge niet zij de voorkeur zelfs boven Assisi, Arezzo en Siens. Wat Florence is, begrijpt hij eerst recht, die vanaf de berg Fiesole op deze „gaarde Gods" heeft neergezien. Hij alleen kan begrijpen waarom door alle eeuwen heen de kunstenaars hierheen hun schreden gericht hebben. En het spreekt welhaast vanzelf dat tengevolge van deze eeuwen-oude traditie de Florentijnen kunst zinnige rnenschen zijn. In de musea liggen de waardevolste kunstschatten opgesta peld. Vrijwel op ieder punt van de stad kan men bespeuren dat Florence eens is geweest de residentie der Medici's, dat prachtlievende vorstengeslacht. Behalve de kerken en overige paleizen is vooral be roemd het Palazzo Vecchio en de Loggia dei Lanzi. Geweldige beelden zijn hier in een betrekkelijk enge ruimte onderge bracht waaronder de David van Michel Angelo wel het meest opvallend is. Men weet als vreemdeling eigenlijk niet goed, waaraan men zijn kunstgenot het eerst verzadigen zal. Slechts enkele schreden verder staat men reeds voor het Uffiziën met zijn kostelijke kunstwerken uit alle eeuwen en vrijwel van alle grootmeesters. Genoemd dient ook te worden de prach tige en indrukwekkende domkerk Santa Maria de Fiore. Dan is er de gotische kerk Santa Croce. Op het plein voor deze kerk heeft Florence een van zijn grootste -zonen, Pompeï ruïnes van den Jupitertempel. Op den achtergrond de Vesuvius, die met zijn lavastroom eens Pompeï en Herculanum verwoestte en nog altijd Napels bedreigt. plein opgehangen en verbrand te worden. Het is slechts een der historische feiten, die het aspect van Florence accentueeren. Flo rence, dat blijft voortbestaan met haar eeuwig, maar dikwijls duister aangezicht. De tooverpracht, saamgeweven uit geschie denis, natuurlijke ligging en kunst, laat iemand, die eens onder den indruk daarvan gekomen is, nooit meer los. ',i NAUWELIJKS kan de bioscoopbezoe ker zich nog den tijd herinneren, dat de film „stom" was. Een nieuwe fase in de ontwikkeling der film werd ingeluid toen naast het beeld de klank kon worden opgenomen. Met verbluffend groote schre den heeft zich de vervolmaking van dit procédé voltrokken. Thans heeft na enkele jaren het geluid een hooge mate van na tuurlijkheid bereikt. Om de film als weergavemiddel nog vol maakter te doen zijn, heeft men er naar gestreefd ook de kleur in te voegen. Dit is allerminst een kwestie van den laatsten tijd, reeds tientallen jaren geleden, toen de film nog in de kinderschpenen stond, heeft men hierover zijn gedachten laten gaan. De indruk, die de weinige gekleurde films, welke op het oogenblik gedraaid worden, op ons maken, is verre van bevredigend. De kleuren volgens een bepaald procédé aan gebracht, waren te hard en te onnatuurlijk. Hoezeer deze nieuwe projectiemogelijk heid de aandacht der filmindustrie heeft, kan blijken uit het feit, dat reeds enkele duizenden patenten werden aangevraagd. Een bezwaar bleef echter tot dusver de veel hoogere kosten, die de kleurenfilm met zich meebracht. Amerika en Duitsch- land verrichten op dit gebied pionierswerk en naar het schynt is men er thans .in Duitschland in geslaagd, te komen tot een gekleurde film, die niet noemenswaard kostbaarder is dan de zwart-wit film. Bo- Gericht op fïMjeace, fle parel der Toskaansche steden, rijk aan sporen vm een groot verleden. j Dante, in den vorm van een standbeeld ge ëerd. In de kerk zelf bevinden zich de praalgraven van de groote Florentijnen Michel Angelo, Galilei, Macchiavelli, Alfie- ri en Cherubini. Men komt eenvoudig niet klaar met „het zien" van alles, wat te zien valt. Hier leefde eens Savonarola, die eenige jaren in Florence over een boetvaardige jen^eente den scepter zwaaide, om tenslot- \eyige martelingen op h£t groote vendien heeft dit nieuwe procédé twee be langrijke voordeelen. In de eerste plaats worden de kleuren direct naar de natuur opgenomen, in de tweede plaats moet het copieeren van deze films buitengewoon eenvoudig in zijn werk gaan. In Amerika beschouwt men de gekleur de film nog altijd als luxe, de kosten be dragen dan ook het viervoud van die welke aan de normale film verbonden zijn. Het nieuwe Duitsche procédé biedt echter rui me perspectieven v§n de kl J,:1~ 4 afeiepfaarai tüd. -

Peel en Maas | 1938 | | pagina 10