Katholieken van D< van \yenbay Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. AlleenBoter is boter „VENRAY" boter Luchtbescherming ten plattelande. Buitenland. Let op Uw zaak Binnenland. Weggeldverorde- ning in de provincie N.-Brabant. Provinciaal Nieuws Zaterdag 23 April 1938 Negen en vijftigste Jaargang No 17 PEEL EN MAAS ADVERTENTIEPRIJS1—8 regels 60 ct I Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY I Abonnementsprijs per kwartaalvoor Venray 65 ct per regel 71/, ct. Bij contract groote reductie Telefoon 51 Giro 150652 buiten Venray 75 ct. Afz. nummers 5 ct is zeer fijne boter Het platteland zonder bescherming biedt méér veiligheid dan de stad methaarspeciale diensten en betonnen schuilplaat, sen. Toen Mussolini onlangs in zijn bewapeningsrede, uitgesproken voor den grooten Fascistischen Raad, over den strijd in de lucht kwam te spreken, zei hij o.m. zoo gauw ons land in een oor log gewikkeld raakt, zal Rome aanstonds geëvacueerd moeten worden, d.i. volkomen ontruimd door de burgerbevolking. En al dengenen zoo vervolgde de Duce wien dat mogelijk is, raad ik aan om reeds thans hun domicilie te verleggen van de stad naar het platteland. Veertien dagen geleden kwam de Algemeene Raad van het departement-Seine te Parijs in geheime zitting bijeen - zoo stond in de bladen te lezen om de maatregelen te herzien, welke reeds getroffen waren om de Fransche hoofdstad en haar civiele bevolking tegen lucht aanvallen te beschermen. Er werden „omvangrijke veiligheids maatregelen" vastgesteld, maar niettemin „achtten de autoriteiten algeheele evacuatie in tijd van oorlog onvermijdelijk''. Op deze twee feiten wil ik wijzen, nu ook ten onzent een overigens zeer nuttige propaganda voor zelfbescherming bij luchtaanvallen wordt gevoeld, een propaganda, waarin men geleidelijk eveneens het platteland betrekt. De massa toont zich voor deze propaganda niet ongevoelig. En dit is te begrijpen. Alle gevaar, dat 'n mensch sluipend benadert zonder dat hij het vermag aan te grijpen, wekt angstgevoe lens, ook onder de krachtig- sten en moedigsten onzer. In de oorlogsjaren ben ik enkele malen de zee overgesto ken van de Engelsche kustplaats Folkestone naar de Fransche kuststad Havre,en omgekeerd. Dat waren zenuwsloopende reis jes. De overtocht geschiedde steeds in den nacht, varende met gedoofde lichten, de passagiers stonden met de zwemvesten om gord aan de reeling, klaar om.. overboord te springen, als een onderzeeër een moordende tor pedo op de boot zou hebben afgezonden. Elk oogenblik kon men een ontploffing onder of naast zich verwachten, maar het was onmogelijk om het tijdstip daarvan te berekenen. De angst voor het gevaar, dat men niet kan waarnemen, is erger dan de vrees voor den dood kan zijn, die men op zich ziet afkomen en in een krachtig verweer kan aangrijpen. Vandaar ook de angst der massa voor vliegtuigaanvallen. Men weet niet, welk doelwit de bestuurders zich hebben gekozen, waar hun bommen terecht zullen komen en men kan niets doen om het gevaar te ontgaan. Ik herinner me mijn eigen angst in den wereldoorlog voor de vliegtuigen. Op een van de eerste Augustusdagen van 1914 liep ik in de buurt van Wavre Jupille, gelegen in de fortenlinie van Luik. De granaten van de forten Pontisse en Loncin en ook de projectielen van het zware Duitsche belegeringsgeschut, die gingen hoog in de lucht over me heen, geluiden achterlatende als het rollen van de ballen over een kegelbaan. Mijn positie was niet zonder gevaar, maar dat gevaar telde ik nochtans niet. Omdat ik het kende. Ik liep er moederziel alleen - de bevolking was gevlucht of toefde in de kelders. Toen zag ik een vliegtuig naderen.... een Duitsche „taube" met zijn sierlijk gebogen vleugels. Een vliegma chine was nog iets bijzonders in die dagen. Bommen werden toen in 1914 nog weinig of niet geworpen, maar wél lieten de vliegeniers soms bundels fijne, driehoekig geslepen stalen pijltjes vallen boven plaatsen, waar troe pen zich hadden verzameld. Een paar van die pijltjes droeg ik als eerste oorlogssouvenirs bij me. En wat deed ik, toen ik die „taube" zag? Granaatvuur had me onbewogen gelaten, maar voor het naderende vliegtuig kroop ik onder een boom, opdat de be stuurder me niet zou zien en me wellicht zou gaan bepijlen Later, toen ik meer oorlogs ervaring had opgedaan, heb ik nog meermalen om mijn vrees uit die eerste Augustusdagen van 1914 gelachen. Maar ik kan me voorstellen, dat die vrees en in versterkte mate, eveneens het deel zal zijn van onze burgerbevolking, wan neer ze in oorlogstijd de vijandige luchteskaders ziet naderen, weten de, wat het moderne vliegtuig aan moordend materiaal mee voert. En wie overigens met de beste bedoelingen een beetje handig weet te speculeeren op den angst voor wat de oorlogs toekomst ons kan brengen, die de burgerij tol deelname aan een veelzijdige voorbereidingsactie voor latere afweer kunnen over halen en haar voor het heden haar gemoedsrust benemen. Als we nagaan, wat ons in een oorlog te wachten staat, moeten we niet alleen denken aan wat technisch mogelijk is, maar ook wat we redelijker wijze van een vijand hebben te verwachten. De militaire afweermiddelen zijn zoodanig, dat luchtbombar dementen men volge de prac- tijk daarvan in Spanje over het algemeen slechts van zeer groote hoogte uit, kunnen wor den. volvoerd. Meestal van uit een hoogte van 3 tot 4000 meter. De trefkansen zijn dan uiterst gering. Slechts waar troepen zijn ge concentreerd of de bebouwing zeer opeen is (steden en andere groote gebouwen-complexen) kan een uitwerking van het bombar dement worden verwacht, welke de risico's en ontzaglijke kosten militair gesproken „loont" Maar 'n speciaal doelwit.... Ma drid wordt al langer dan ander half jaar belegerd en het hooge postkantoor in die stad is tien tallen keeren doelwit geweest van vliegtuigaanvallen het staat nog overeind en de ambte naren doen er betrekkelijk rustig hun werk' De Spaansche regeeringsvloot het is bekend ligt in de haven van Malaga. Waarom die niet in viiegtuigenaanval vernie tigd, als dat zoo gemakkelijk is Zeker, boven het onbescherm de platteland kunnen vijandelijke vliegtuigen op geringer hoogte opereeren, maar wat moeten ze er tot doelwit kiezen Wanneer dorpen en gehuch ten geen garnizoenen hebben, niet gelegen zijn in de lijn van versterkle plaatsen, op knoop punten van spoor- of andere verkeerswegeuj geen industrie hebben, welke voor het oor logsbedrijf van groot belang is, dan is het verblijf op het platteland, het wonen en toeven aldaar, veiliger dan het zich opbergen, gemaskerd of onge maskerd, in de beste betonnen schuilplaats van de stad. Dat bewijzen o.m. de Itali- aansche en Fransche aanwij zingen, welke ik in den aanhef van dit artikel weergaf. Het zou daarom verkeerd zjjn om ook het platteland te over- stroomen met gasmaskerschrif turen en boekjes over den bouw van de woningen der burgerij, met instortingsvrije betonnen zol deringen, plaatijzeren luiken voor de ramen enz., zooals die door de Ned. Ver. van Luchtbescher ming worden verspreid. Dat zijn dingen voor de stad, in groote wooncomplexen aan te brengen, of in fabrieken en ma gazijnen. De idee, dat men op het plat teland aan al zulke aanwijzingen onmogelijk kan voldoen, zou er een gevoel van onveiligheid en daarmee van angst kunnen geven, welke ongemotiveerd èn nood lottig is. Het platteland biedt in zijn eigen structuur, zijn versprei de bebouwing en zijn militair- technische onbelangrijkheid den besten waarborg uit zich zelf. Nochtans is ook op het plat teland een voorzichtige, beheer- schte voorlichting inzake lucht bescherming op haar plaats. In oorlogstijd gebeuren vele onvoor ziene dingen. Een dorp kan door de toeval ligheden van het verloop van den oorlog, in de gevechtslinie komen te liggen en dèn zijn al zal 'n plaats in zulk geval als regel vooraf door de burgerbevolking zijn verlaten alle tempeesten van het geweld, ook vanuit de lucht, ie verwachten. Het is tenslotte goed, dat elk een weet, hoe hij in alle denk bare oorlogsomstandigheden het beste handelt voor zich en de zijnen. Vöör alles echter is noo- dig, dat we onze gemoedsrust verzekeren en daartoe kan de ge dachte bijdragen, dat het in oorlogstijd nergens minder ge vaarlijk is dan op het platteland. We mogen zelfs aannemen, dat zelfs geen v ij a n d gek genoeg is om vliegtuigbommen van hon derden guldens per stuk te gaan verdoen aan een poging tot ver nieling van een paar boerderijen en wat arbeiderswoningen, of dat hij met gas gevulde luchttorpe- do's zal neerlaten op een wei met grazende koeien. Md. DE OORLOG IN SPANJE. Wat den oorlog in Spanje betreft zijn er in een week heel andere perspectieven geopend. Franco heeft zjjn opmarsch krach tig voortgezet en door het bereiken van de Middellandsche Zee heeft hij 't gebied, dat de rooden nog beheer- schen, in twee stukken gescheiden. Dat is hierom vooral van groot belang, doordat de troepen nu met meer als voorheen op bedreigde pun ten kunnen bjjspringen. Verder werkt deze tegenslag na tuurlijk vernietigend op 't moreel der regeeringstroepen, al trachten de bevelhebbers en de regeerings- autoriteiten dat ook door snorkende redevoeringen te camoufleeren. Franco beheerscht thans 65 k 70 pet. van het heele Spaansche gebied. Hg heeft reeds een kuststrook bezet van circa 60 KM. Het heeft er nu allen schijn van, dat de zaak voor de regeeringstroe pen hopeloos wordt. Reeds gaan er geruchten, dat Sovjet-Rusland zich uit Spanje zou terugtrekken. Bij gelegenheid van de heiligver klaring van den Spaanschen leeken- broeder Salvatore da Horta heeft generaal Franco een telegram van dank gezonden aan den H. Vader, waarin hij Zijne Heiligheid opnieuw de aanhankelijkheid betuigt van zich zelf en van het Spaansche volk, dat aan deze heiligverklaring nieuwe kracht ontleent voor het afleggen van den harden weg vol offers. In zijn antwoord aan generaal Franco verklaarde de H. Vader ver heugd te zijn, in de boodschap van Franco weer te hooren trillen het oud-vaderlijke geloof van het katho lieke Spanje, dat de kroon van zjjn heiligen opnieuw verrijkt ziet met een nieuwen held van christelijke sterkte. Van harte schenkt de H. Vader katholiek Spanje Zijn zegen als on derpand van overvloedige hemelsche gunsten HET ROMMELT IN RUSLAND. Al maandenlang wordt in Rusland met koortsachtigen ijver gewerkt aan massa-arrestaties en terechtstel lingen. Het gaat allemaal om „sa- botteurs en Trotzkiïsten" maar de werkelijke ondergrond moet zijn het pogen van verschillende republieken om het juk van Moskou af te schud den en te trachten een zelfstandig bestaan te gaan voeren. Lukte dit, dan was het met de macht van Sovjet-Rusland gedaan. Vandaar, dat zoo meedoogenloos wordt opgetreden tegen allen, die men slechts verdenkt, dat zjj het centrale gezag niet gunstig gezind zijn. Thans heeft men zeven generaals gearresteerd, die beschuldigd worden van aanslagplannen tegen Stalin en Worosjiloff. De aanslag was vastgesteld op 1 Mei. Stalin en zijn onmiddellijke medewerkers zijn gewoon, op dien dag de groote parade bij te wonen op het roode plein te Moskou. Die gelegenheid zouden de comploteurs benutten. Bommen zouden ze slin geren naar de tribune, vanwaar Stalin en Worosjiloff de parade ga deslaan. De gearresteerden moeten bekend hebben, aan een dergelijke samen zwering te hebben deelgenomen. ROME-LONDEN. Dc herstellende vriendschap. Mussolini rijdt thans veilig in zijn politieken wagen, welke er een tweede as heeft bijgekregen. Hoe stevig de as Rome—Berlijn ook was, het-rijden in een wagen met slechts één as en twee wielen geeft toch altijd zoo'n beetje gevoel van wan kelheid. Op vier wielen ligt een wagen vaster en bovendien, als er nu eens een as breekt, is de veiligheid nog niet direct verloren. De nieuwe as RomeLonden moet het zelfvertrouwen van den Duce ongetwijfeld hebben versterkthij is thans minder afhankelijk van Ber lijn, Duitschland is thans een bondgenoot van Italië, buiten wien het 't desgewenscht ook kan stellen. Evenals in 1915. En tegen wien het zich desgewenscht kan keeren. Zooals in 1916. Duitschland groeit, Frankrijk kwijnt. Men maakt zich in Frankrijk steeds meer bezorgd over het feit, dat er veel te weinig kinderen worden ge boren, om de huidige bevolking van ongeveer 41 millioen zielen in stand te houden. In 1921 bedroeg het aan tal geboorten 813.000. Sindsdien is dit geval elk jaar achteruit geloopen. Het bedroeg in 1933 682.000 en in 1935 639.000. Wanneer dit zoo door gaat, zal Frankrijk in 1985 een be volking van slechts 43 millioen heb ben. De bezorgdheid der Franschen is des te grooter, omdat in Duitsch land het aantal geboorten steeds is opgeloopen. In 1933 bedroeg het aantal geboorten daar 971.000 en dit aantal was in 1935 tot niet minder dan 1.250.000 gestegen, ter wijl het nadien elk jaar hooger is geworden. Zandstorm. De laatste dagen hebben boven Denemarken hevige stormen gewoed, zooals men sedert menschenheugenis niet meer heeft meegemaakt. Vooral het noorden van Jutland is zwaar getroffen. Groote hoeveelheden zand werden door den storm opgewaaid, hetgeen de ademhaling ten zeerste bemoeilijkte. Het zand drong door tot in de huizen en bedekte alles met een dikke laag. Vooral de boe ren zijn door dezen zandstorm zwaar getroffen, daar de meeste akkers, waar juist gezaaid was, eveneens met een zandlaag zijn overdekt. Men vreest, dat vele landerijen hier door waardeloos zullen worden, of in ieder geval sterk in waarde zul len dalen. Een klein Deensch visschers- plaatsje is geheel door de inwoners ontruimd. Verschillende huizen zjjn hier ingestort. Laatste officier der Pauselijke zouaven. De laatst levende officier der pause lijke zouaven is, aldus de „Telegr.", op 93-jarigen leeftijd in het plaatsje Erny St. Julien, in Noordwest- Frankrijk, overleden. De officier Auguste Cappe de Baillon had als jongeman van 22 jaar meegevochten in den slag bij Metana, dicht bjj Rome, waar een Fransch leger en de troepen van den Paus op 3 Novem ber 1887 Garibaldi en zijn mannen versloegen. Drie jaar later behoorde hrj zelf tot de overwonnenen, toen op 2 December 1870 de Duitschers bij Patay het Fransche leger van de Loire een nederlaag toebrachten. In een derden grooten slag brj Mon- telibretti werd hij zwaar gewond. Cappe de Baillon was vader van twaalf kinderen, en nadat hjj gepen- sionneerd was, 32 jaar lang burge meester van Erny St. Julien, waar de eerbiedwaardige grijsaard om zjjn rechtvaardigheid en vrijgevigheid de meest geziene inwoner was. Honderdjarige kloosterzuster overleden. In het Callan Morcy klooster te Kittenny, in Ierland, is op honderd jarigen leeftijd overleden Zuster Stanislaus Meehan. Deze religieuse was in het 78ste jaar van haar professie. Wordl allen lid van onze R.K. Kiesvereeniging (contributie 30 ct. per jaar) Abonneer! U op de DE OPMARSCH (25 cent per kwartaal) Bestuur R.K.K. afd. Venray, L. FLESKENS, Voorzitter H. KRAYKAMP, Secretaris Koude Paaschdagen. De vele duizenden, die zich allerlei heerlijks hadden voorgesteld van een verblijf in de natuur gedurende de Paaschdagen we hadden dezen keer immers zoo'n laten Paschen zjjn deerljjk teleurgesteld. De temperatuur was lager dan met KerstmisHagel, sneeuw en regen wisselden elkaar af, en maak ten de zegswjjze waar, dat April doet, wat het wil. Ook de trek naar de bollenvelden bleef daardoor beneden de verwach tingen. Fietsers waren zelfs schaarsch op de wegen tusschen Leiden en Haarlem. Toch viel er wel wat te genieten, maar de narcis- en hya- cinthenvelden waren reeds kaal, daar de kweekers vanwege het slechte weer vorige week reeds genoodzaakt waren de bloemen af te snijden. Het slagveld van het verkeer. Ondanks alles was het nog vrij druk langs de wegen en zwaar was de tol, welk® het verkeer eischte. Laat bet ors toch een waarschuwing zjjn en doen we allen ons best om het aantal ongevallen in het komende seizoen zoo laag mogelijk te houden. We kunnen er niet aan beginnen om een opsomming te geven van alle rampen en rampjes, welke zich voor deden. Den meesten indruk heeft de verdrinkingsdood gemaakt van een vijftal jongelui uit de buurt van Rotterdam, die den Paschen hadden ontwijd met het plengen van offers aan Bacchus. De Peelmijnen. Aan het einde van het rapport van het bekende „Plan van den Arbeid", dat S.D.A.P. en N.V.V. voor ons land ontworpen hebben, is toe gevoegd een lijst van „algemeene werken". Een van deze werken om vat de „Kolenmijnen in het Peel- gebied." Daarover lezen we o.m. het vol gende „Sedert eenigen tjjd is de vraag aan de orde, of de steenkoollaag in het Peelgebied reeds nu zou moeten worden aangeboord. Blijkens de Memorie van Antwoord op de Begrooting van Waterstaat over 1938, zou hiertoe eerst worden overgegaan, wanneer de behoefte daaraan zou bljjken, hetgeen naar het oordeel van de Regeering nog niet het geval is. De Peel biedt ruimte voor 'n vier tal groote mijnen van 't type Staats- kolenmijnen Maurits en Emma met 'n gezamenljjke productie van 10 millioen toD per jaar. Bjj een derge lijke exploitatie zou de Peel werk gelegenheid bieden voor den tjjd van 150 k 200 jaar. Momenteel kan Nederland brj een productie van 14 millioen ton per jaar in eigen be hoefte voorzien. Daar de Zuid-Lim- burgsche mjjnen vermoedelijk uitge put zullen raken, zal eerlang onge twijfeld behoefte aan Peelkolen ontstaan." Het rapport geeft dan een over zicht van de geleideljjke verminde ring der Zi'id-Limburgsche produc tie, beginnende in 1950 en eindigende in 2050 en parallel daarmede de stijgende productie der Peelmijnen. En dan vervolgt het rapport „Het bovenstaande is maar een zeer globale schatting, hoewel (vol gens het Handelsblad van 21 Sept. 1937) gebaseerd op betrouwbare gegevens. Het gaat ook alleen om de lijn. Natuurlijk kunnen later op tredende factoren den gang der ontwikkeling aanmerkelijk wjjzigen. Aangenomen wordt, dat binnen 15 k 20 jaar de eerste van de Lim- burgsche mijnen (de Domaniale Mjjn te Kerkrade) geleidelijk haar pro ductie zal moeten inkrimpen, omdat de kolenvoorraden binnen de con cessie van deze onderneming, dan langzamerhand zullen zjjn uitgeput. Alleen reeds met het oog daarop zou het noodzakeljjk zjjn, dat vrijwel onmiddellijk begonnen werd met de voorbereidende werkzaamheden voor de stichting van een mijn in het nieuwe mijngebied in de Peel. Onze K« L. M. Onze K. L. M. vervoerde in 1937 circa 6000 pasagiers meer dan in 1936, ruim 150.000 Kg. vracht en bijna 200.000 Kg. post meer. Het passagiersvervoer op Indië vermeerderde met ongeveer 40 pet. Het postvervoer nam toe van 738.781 ton-K.M. tot 1.248.128 ton- K.M., een groei van bjjna 70 pet. De ontvangsten van dit verslag jaar bedroegen rond 8,900.000 gulden, hetgeen ruim 2.000.000 gulden meer beteekent dan in het jaar 1936, terwijl het verlies, gedekt door sub sidie, ongeveer even groot bleef als in het jaar 1936, nl. 550.000 gulden, zoodat het jaar 1937 een belangrjjke vooruitgang beteekent op den weg naar de rentabiliteit. In 't kort* In de zaak—Hansen werd de jour nalist, die den naam niet wilde noemen van het Haagsche raadslid, dat uit een geheime vergadering tegen hem geklapt aou hebben, tot f 100 boete veroordeeld. C. Sperling, een 32-jarige duiker uit de duikersfamilie, bekend ge worden bij de Berlin-ramp en wonende te Maassluis, is bjj werk zaamheden aan het op de Wester- schelde vergane Joegoslavische stoom schip „Srdj" met zjjn uitrusting ver ward geraakt in een uitsteeksel en elf meter onder water in zijn duikers- costuum verdronken. VRIJSTELLING VAN NIET-INGEZETENEN. Definitieve invoering van vacantiekaarten. Gedeputeerde Staten van Noord- Brabant deelen mede Op 1 Mei 1938 treden de volgende wjjzigingen der weggeldverordening van Noord-Brabant in werking 1. Definitieve invoering der z.g. vacantie-kaarten voor rijwielen, gel dig voor de maanden Juli, Augustus en September tegen een tarief van f 1.25. 2. Verlaging van het tarief voor z.g. tandems van f 6.tot f 4. voor vacantiekaarten f 2. 3. Algeheele vrjjstelling vanniet- Ingezetenen der provincie van de betaling van weggeld met afschaf fing van de vjjftiendaagsche twee- maands- en viermaandskaarten. Deze vrijstelling geldt echter alleen voor personen, die aan den opspo ringsambtenaar op diens eerste vordering aantoonen, dat zjj den zetel van hun bestuur of hunhoofd- verbljjf niet binnen deze provincie hebben. Om voor deze vrjjstelling in aan merking te komen, moet men zich dus als niet-ingezetenen legitimeeren, Officieele bescheiden als paspoorten, bewjjzen van Nederlanderschap, rjj- bewjjzen en dergeljjke kunnen daar toe dienen, doch ook niet-officieele stukken, zooals lidmaatschapskaar ten van bekende vereenigingen enz. Niet al tjjd echter zullen deze stuk ken afdoende bewijs opleveren, daar de woonplaats sedert de afgifte daarvan kan zjjn gewijzigd. De op sporingsambtenaar kan hieromtrent nader bewijs vorderen. Hjj, die weigert of in gebreke blijft aan te toonen, dat hjj niet-ingezetene is, zal worden bekeurd wegens het gebruik maken van den provincialen weg zonder rijkaart. VENRAY, 23 April 1938 Vergunnnings- en verlofs rechten. Burgemeester en Wethouders van Venray brengen belanghebbenden in herinnering, dat het vergunnings- en verlofsrecht moet betaald worden vóór 1 Mei a.s. ten kantore van den Gemeente-Ontvanger. Heeft voor dien datum betaling van het vergunnings- of verlofsrecht niet plaats gehad, dan vervalt de vergunning of het verlof. Venray 20 April 1938. Burgemeester en Wethouders vnd. A. H. M. JANSSEN. De Secretaris, VAN HAAREN. LUXOR THEATER. Zeven oorvijgen. Lilian Harvey en Willy Fritsch, het bljjkbaar onafscheidelijke tweetal is ook weer bjjeen om met hulp van verschillende goede bekende film sterren, een heel goed, uitstekend en voortreffeljjken dialoog af te werken. Een zuivere amusements kunst.... Echter zien we in combinatie met de luim en grappen nog een aantal zeer goed geslaagde natuuropnamen, die de aantrekkeljjkheid van de film verhoogen. Het spel van Wfiiy Fritsch, Lilian Harvey, Oscar Sima en Alfred Abel garandeert een ongedwongen pret en we geven deze film gaarne een aanbeveling mede. Een jonge Schot, William Terson heeft zeven pond sterling gespaard, belegt ze door een klein aandeel bjj Terbanks te koopen, doch verliest ze alle zeven door een coup van dezen millionnair. Hij besluit te protesteeren, weet tot den millionnair door te dringea, eischt zjjn zeven pond terug en belooft, als hij de deur uitgezet wordt, Terbanks zeven

Peel en Maas | 1938 | | pagina 1