TWmt BT.AD VAN PEF.I, EN MAAS v: RHEUMATISCKE PIJNEN KWELDEN KLOOSTERBALSEM Ergernissen. FEUILLETON. Jonge kracht op ouden grond Het luchtwapen en de oorlog. Zwendel als leervak? AKKER'S eaioiMCEL ter irizAot Raad van Maashees en Overloon. Zaterdag 26 Maart 1938 Negen en vijftigste Jaargang No 13 We waren diep geërgerd, toen we weer thuis kwamen van een kort uitstapje. - Wat we gezien en ondervonden hadden,had ons pijn gedaan, diep pijn Kom, laten we 't even verhalen. 't Was maar een klein ritje. Per trein. Echter lang genoeg om me drie keeren dóód te ergeren. Eerste ergernis. Er zat een juffrouw tegenover me. Moderne pop, met laag-uitgesneden japon 'n stel blinkende rir.gen aan d'r vingers. Alsof ze in een boudoir ver bleef, zette ze 't snoezige hoedje af, kamde smakelijk d'r jongens kop, keek in een spiegeltje, streek lastige haartjes weg, zetle het hoedje weer op, schoof 't raampje open, zag 'n jongen met lectuur- wagentje, wenkte liefelijk, en kochtPiccolo".... (Droevig). En toen ze weer vlak vóór me zat, met die illustratie open in de hand zag ik rond haar hals een prachtig (gouden?) kettinkje en aan het kettinkje, bengelend tusschen de laaguitgesneden japon, een prachtig (gouden?) kruisjeDie dame moest dus wel.... christelijk zijn Bah I I wat vloekt dat I Tweede ergernis. De trein kwam het station binnen. Reizigers stapten uit en in. 'n Ventje van dertien, veertien jaar kwam met z'n karretje aan- geslenterd en schreeuwde ir. alle toonaarden langs de open coupé deuren Ochtendbladen, Heere Nieuwe Tijdschriften, Heere I Hij zegt iets stil en wijst naar eene bepaalde revue, omdat hij goed weet dat het slecht is.... Asjeblieft, meneer. En de jongen pakt, met z'n slaperige oogen dicht, dat gore prul vol boulevard- en naakt- cultuur en geeft het den op gore dingen belusten meneer. Bah! Duivelsdiensten laten ze zoo'n jongen verrichten, meewerken moet je aan verspreiding van op z'n minst genomen laag bij de grondsche geschriften, hij... dat ventje van 14, 15 jaar, met z'n kinderoogen die 's avonds nog kinderlijk-blij door de winkel ramen kijken naar Sinterklaas geschenken, met z'n kinderhanden die nog zoo graag spelen met hoepel en knikkers. Een kind.... God weet, wat voor vieze rommel dat kind nog meer in z'n wagentje heeft. Derde ergernis. Overgestapt in 't lokaaltreintje geniet ik 't gezelschap van twee uiterlijk flinke jonge kerels. Ze praten hardop over d'r zaken. Dan haalt één 'n voordracht, 'n stek muziek uit z'n zak, vouwt het open en laat het den ander zien. Op den achtergrond, boven de coupletten, zie ik met vette let do«r PAUL KUYPEHS. (Nadruk verboden) Driek had natuurlijk wel gehoord dat Marietje uit haar bed gekomen was. Dat zij het deed, dat kon hij nou wel uitstaan. Driek was in zijnen eersten slaap gewekt. Hij stond op. Hij kleedde zich met zijnen duffel en deed nadien de deuren van den herd zachtjes open en dicht en stond buiten De paardenstal stond open 1 In den donkere daar binnen brandde licht en hij hoorde de vos op en neer drentelen door het drooge stroo. 't Spook I In 't licht van het lampke, dat het spook droeg, zag hij den paardenkop van zijnen vos. Daar werkten een paar handen aan. Hij kende die handen. Ze waren groot en behaard. De lamp verschoof wat op den paardenbak. Het licht bescheen 'n grauw mannengezicht met venijnige oogen. Het was Toon Bloks, de oude knecht. Driek liep op z'n teenen zachtjes achter hem aan. Met één slag lag de lamp tegen den grond en had-ie Toon met z'n klem mende handen rond zijnen dunnen nek vastgevat. Nou vortl Driek I Wie bende Oeuvre knecht van vruuger I ters staan (ikweetniet,of'theele stuk zóó heette): Kus en drink! Wat bliksem moet ik nou juist die woorden weer 't eerst zien... Is er dan geen voordracht of muziekstuk meer mogelijk, zonder dat het draait om „kussen en drinken" Dót is nou God betere het 't allerhóógste ideaal Owat is onze tijd toch diep gezonken Wat is de goede smaak weg! Wat is de vrouwelijke eerbaar heid en de mannelijke ridderlijk heid weg Wat is de zin voor gezonden humor weg Wat is het fatsoen weg Wat is het ware geluk weg! En dit helaas ook door mede werking van zooveel halve katho lieken Onze Bisschoppen waar schuwen tegen kleedingZe waarschuwen tegen pers. En intusschen gaan zoovele laffe christenen hun gang en storen zich aan niets I O, we weten, dat velen op dit punt onverbeterlijk zijn. Maar we weten ook, als de goedwillenden onder ons christe lijk volk wat flinker waren, er reeds veel ergernis zou voorkomen worden. Het menschelijk opzicht en het voorbeeld zoowel het goede als het slechte zijn zoo sterk. Tot steun en opwekking van die goedwillenden schreven we dit stukje.... Nog altijd staat daar de bedrei ging van den ergernisgever, dat het beter was, dat hij met een molensteen aan den hals in het diepste der zee verdronken werd! Denk daaraan De angst voor een nieuwe wereldooilog zit er diep in en nét als vroeger, wijst men op sterke bewapening als een bijna zeker teeken, dat deze ramp niet meer lang op zich zal laten wachten. Alom worden schepen gebouwd, de legers worden ver groot en technisch versterkt, de strategie viert hoogtij. De budgetten worden extra zwaar belast, zelfs in de landen, die in een komende oorlog een ondergeschikte rol hebben te'ver vullen en er zelfs misschien ge heel en al buiten zullen blijven. Toch is het verkeerd om paralellen te trekken met vroeger. Want de oorlogstechniek is in tusschen geheel en al veranderd. Het luchtwapen heeft zijn intrede gedaan en sinds den wereldoorlog is dit wapen feitelijk opper machtig geworden. Men heeft geen of nagenoeg geen practische ervaring, hoe het moderne vliegtuig zich in een wereldbrand zal houden. Men kan hoogstens daarover fantaseeren, doch de practische fantasie heeft steunpunten in de werkelijkheid genoeg om te beseffen, dat de uitwerking verschrikkelijk zal zijn. Vandaar dat verschillende groote landen het zwaartepunt naar het vliegen verleggen. Bijna elk weerbaar aankomend man wordt als vlieger getraind om in oorlogstijd als vliegenier te kun nen optreden. Het aantal vlieg tuigen neemt fantastische ver houdingen aan en steeds worden nieuwere, practischer en gevaar lijker vliegmachines gebouwd. Zal men iets tegen een enorme vliegaanval kunnen doen Zal een komenden oorlog nagenoeg geen operatie op het land meer te zien geven, omdat het vlieg tuig al voor een opmarsch een beslissing in de een of andere richting zal hebben gemaakt, gebracht Kunnen legerafdeelin- gen van voldoende sterkte door vliegtuigen achter de vijandelijke linies worden'gebracht door mid del van parachutes, zoodat een vijandelijke leger van de voor- en achterzijde gelijktijdig onder schot wordt genomen Hoe gaat het met de steden, met de depots, met de vestingen Dit zijn alle vragen, die mis schien de verschillende generale staven al eenigermate hebben weten op te lossen, maar die van voldoende gewicht zijn om te mogen veronderstellen, dat de vliegtechniek een nieuwe wereld oorlog zoo lang mogelijk zal tegenhouden. Bovendien kan men niet meer een verdedigingslinie aan de grens inrichten om de vijand buiten het eigen land te houden. Men vliegt er gewoon weg overheen. Engeland heeft destijds niet voor niets gezegd, dat de grenzen van het Britsche Rijk in Europa niet meer aan de Noordzee, maar aan de Rijn liggen. Zou Duitsch- land niet op gelijke wijze kunnen beweren, dat de Duitsche grens aan de kust van Engeland ligt. Tegenover het verschrikkelijke van het luchtwapen staat ook het groote voordeel, dat een wereldoorlog vermoedelijk in lange tijd niet zal komen. Men durft het niet meer aan Men zal, steunende op demoderne oorlogsverschrikking, met con cessies gaan tot het uiterste men za! zoeken naar hetgeen bindt instede van hetgeen scheidt omdat men de andere consequen ties niet zal aandurven. Het sterkste land, het land dat dus het eerst met zijn vlieg tuigen het vijandelijke land zal kunnen verwoesten, hetzij geheel of gedeeltelijk, zal de grootste concessies kunnen verkrijgen, zij het ook tot een bepaalden grens Want overschrijdt men die grens, dan nog zal een oorlog niet te vermijden zijn. Men wil, en de geschiedenis der laatste jaren bewijst zulks, tot elkander komen Men wil offers brengenmen wil afstand doen van bij den vrede van Versailles genomen voordeelen. Men gaat daartoe niet te spoedig over, omdat hoe langer men weet te onderhandelen, hoe minder kans er bestaat om nieuwe eischen te gaan stellen. Hedde schrik van de leeuwen gekregen De vent van 't paardenspul maakte 't me moeilijk toen m'n centen op waren. Driek duwde den knecht voor zich uit. Waarom kwaamde-ge spoken Omdat ik niks meer van oe fleur de, Driek. Toen ze binnenkwamen, bracht dat vreemd geluid in den herd. Het huis houden stond er gauw genoeg gelijk Marinus haal den veldwachter 1 De politie vroeg de knecht. Wa dachte-gij dan, man, dat ge hier zoo maar spoken kunt, 't is louter huisvredebreuk, zei Driek, gij komt in de kast en eerst den kelder in I Hij duwde den vent gewoonweg in den kelder, totdat de veldwachter kwam. Driek gat 'n verkeerden uitleg aan het ongeluk van Marietje, toen ze de koeien hoedde in de beemd. Marinus had haar gered en nadien had zij hém binnengelaten, toen het spookte rond de „Laaghoeve." Dit zijn onbeteekenende dingen in 't leven. Driek had 't voornemen gemaakt om zich ais vader wat meer van Marietje's aan te trekken. Het gebeurde dat het 's-Zondags spinning was bij de van den Boomens aan huis. Nou had Marinus de gedachte om tegen Marie's te zeggen, den avond te voren Marie, ga-de-gij mee' naar de spinning Dat was iets nieuws voor dit boerin- neke. 'n Spinning, zoo'n boerenfeest met bier. koffie en krentenmik, dat was me ietsDe jonge boeren vatten oe vast en dansen met oe op de muziek van een trekharmonica. Dat is heel aardig, als ge zooiets nog niet hebt meegemaakt. Gij moet het vader vragen, zei Marinus. Marietje durfde 't niet. Ze dacht eraan dat hij op dien tegenavond naast haar was komen zitten op 'r bed. Ze had gezegd, dat ze naat het klooster wilde. Nou kon ze toch niet vragen om naar de spinning te mogen gaan. Nee, nou vroeg ze 't nog niet, mor gen misschien als hij in den grooten stoel achter z'n borrel zat. Ze ging te bed met haar gedachten al op de spinning. Zeker ze kon voor den dag komen met haar kleeren. Ze had haar goud, ze had baren pofferd. ze had haar ijsgronden muts daar- onder. Ze stond voor het spiegelke op de opkamer. D'r haar was zwart. De scheiding, wit en recht, liep midden over haar hoofd. Aan haar ooren waren de haren opgenomen in de strakke baan, die op een vaste knot uitliep. Haar korte, blanke hals, liep breed uit in de lijn van haar schouders. Ze zou wel meetellen onder de boerinnekes Er stak eigenlijk niet zoo- veel in. ook niet als de kapelaan hoor de, dat ze daar geweest was, want alle congreganisten waren wel 'ns op zoo'n spinning geweest. Daar kwamen de van de Mortels, de van den Dungens. Het waren rechte, zwaite jongens, die zijn eigen schoon konden opdoen. Ze zou maar gaan, als ze mocht. In de aileenigheid van de opkamer, kon ze er over denken en aan de ge dachten alleen al had ze haar plezier. Ze sliep daarmee in. Hedde gij vadders gevraagd, Marie vroeg Marinus den anderen dag. Nog nie, Marinus. Kom dan Marinus vatte haar zoo maar bij de hand. Driek voeierde op het oogenblik de paarden. Ze mag toch mee naar de spin ning, bij de van den Boomens dezen Het Duitsche Nationalisme brengt het volk naar voren, de basis van de politiek is gericht op het volk en alleen het Volks belang geeft den doorslag. Indien ook in andere domineerende landen een gelijke mentaliteit naar voren gaat komen, dan staat het volksintresse voorop en niet die van dynastien of particuliere bisbilles. Het volk heeft belang bij vrede; Regeeringen die het volksbelang als norm nemen, zullen dus ook den vrede pousseeren en geleide lijk komen tot een billijke over eenstemming in de eischen. Vandaar dat de ideologie van het derde Rijk in wezen een vrede-ideologie is en dat de herhaalde ernstige verzekeringen van de leiders van Duitschland, ook ais oprecht en eerlijk gemeend mogen worden beschouwd. Handboek om door de mazen der wet te sluipen. Wie er f 30 voor over heeft, kan een zeer merkwaardigeu cursus vol gen en ln het bezit komen van een wel zonderlinge uitgave. Dezer dagen bereikte de Tijd een circulaire, die wel bijzonder van onzen tijd is, nu velen in financieele moeilijkheden verkeeren en andereD door zwendel- affaires aan den kost trachten te komen. Er zal nu een soort hand leiding voor zwendelaars of wat zich In die richting tracht te bewegen in elkaar gezet te worden. De circulaire dan is afkomstig van een Cursus-Bureau „Excelsior", en zou volgens de mededeeling verzon den zijn aan een beperkt aantal no tarissen en een beperkt aantal finan cieele ondernemingen, „waar wij (d.w.z. „Excelsior") nog geen taxa teur gediplomeerd hebben." In die circulaire wordt men uitge- noodigd tot deelneming aan een cur sus. Dat kost f 30 en wanneer men bij al die „beperkte" adressen er nog vijf levert, krijgt men den cursus voor f 25. Na het doorloopen van den cursus moeten de deelnemers een proef af leggen en wel door inzending van een korte zakelijke beschrijving van tenminste vijf plannen, „hoe gij, als door ons gediplomeerd taxateur, het wel zult aanleggen om in het eerste jaar tenminste vijfhonderd gulden te verdienen door het plaatsen van ka pitaal." Elke inzender, die f 30 (c.q. f 25) heeft betaald wordt dan inder daad „gediplomeerd taxateur." De circulaire luidt verder: „Onze bedoeling is de hand te leg gen op een rijk geschakeerde verza meling vaü plannen, denkbeelden, tips, vakgeheimen, trucs, slimmig heidjes, heimelijke afspraken, steek penningen, omkoopingen, voorloopige schijncontracten, provisie-methoden, wettelijk geoorloofde en ongeoor loofde transacties, enz. Men mag gerust ook booze dingen op finan cieel gebied noemen, uitgehaald door sommige booze menschen in deze booze wereld, die toch eigenlijk maar liever niet zoo boos moest zijn... Nu reeds bezitten we meer dan vijfduizend plannen, waaruit ons wel licht twee k drieduizend maal ge bleken is, dat Mercurius nog altijd zoo springlevend is als een paling en zicb in een blakenden welstand verheugt: hij is en blijft de god van de kooplui en de dieven, van nu af tot in eeuwigheid!.... Alle inkomende plannen en denk beelden worden door een tiental ge diplomeerde taxateurs, onderwijzers, commissionnairs in effecten, enz. zorgvuldig geschift en gesorteerd, om tenslotte, na wat gestyleerd en „persklaar" gemaakt te zijn, gebun deld te worden in een boek, dat tegen billijken prijs uitsluitend voor onze gediplomeerde cursisten verkrijgbaar zal worden gesteld, onder belofte van geheimhouding. Overigens zal het boek, dat ineen zeer beperkte en genummerde oplaag wordt gedrukt, niet in den handel zijn en het wordt onder geen voor waarde bij een boekhandel verkrijg baar gesteld; bestellingen op dat boek, iDgezonden door den boekhan del of andere tusschenpersonen, wor den niet uitgevoerd. De leveriDg ge schiedt alleen rechtstreeks door ons en uitsluitend aan de in onze regis ters ingeschreven gediplomeerde taxateurs. Het groote publiek heeft met al die geldbezorgende trucs en vakgeheimen van taxateurs, make laars, commissionnairs, bankiers, hy potheekbanken verzekeringsmaat schappijen, enz., niets te maken. De namen van de inzenders worden geheim gehouden. Niemand van de inzenders is aansprakelijk voor zijn plannen en ideeën. Ondergeteekende, als redacteur en uitgever van het boek, draagt alleen de verantwoor delijkheid en aansprakelijkheid Mede werking zal verzocht worden aan een rechtskundigen adviseur, die zal aan geven, in welke gevallen men zich aan artikel zooveel van die en die wet vergrijpt en hoe het ook anders en beter kan... Het wordt weliswaar geen „Hand boek voor Zwendelaars." maar toch... nu ja, méér kunnen wij er voorloo- pig niet van zeggen. Alleen dit nog: het boek zal voor alle taxateurs, makelaars, commissionnairs, notaris sen, hypotheekbanken, credietinstel- lingen, verzekeringmaatschappijen, spaarbanken, promotors, commer- cieele en organisatorische adviseurs, enz. een goudmijn zijn van prachtige, direct winstgevende denkbeelden en plannen." Is het een poging om zelfs zwen delaars te slim af te zijn en van zulken f 30 of f 25 los te krijgen. Zegt men om vertrouwen op te wek ken dat men zich in verbinding stelt met notarissen en financieele instel lingen De Tijd acht het gansche bedrijf zulk een openlijke aanfluiting der handelsmoraal, dat zij vertrouwt dat de Justitie een haakje zal wéten te vinden om er dat bureau aan op te hangen. 't Is te hopen, en niet alleen in het belang van candidaat-zwende- laars, maar vooral voor hun even- tueele slachtoffers. middag, vader? Ge zegt dat zoo zeker! Ze komen d'r allemaal vandaag. Wa zegde gij Marietje Ja, vader, dat ik 't wel gère doen zou. Blijf-de-gij bij heur, Marinus Meestentijds wel en voor den avond breng ik heur thuis. Dan mag Marie mee naar de spinn ng 1 Driek kende dat werk op de spin ning wel. Ze zouden lol maken met zoo'n durske, 'n keer met haar dansen. Hoe is 'n meiske in die jaren. Ze kiezen op het eerste oog, want daar gaat het toch maar over. Ge moest daar als vader leiding in nemen, voor den bestwil van het kind zelf. Hij zou 't er 'ns met haar over hebben eer ze j 'k Zou zoo zeggen (Regelmatige toediening) De behoefte van den grond aan kalk, niet alleen voor de gesteldheid van den bodem, doch ook als voe dingsstof voor onze cultuurgewassen is in den leatste tijd wel bijzonder op den voorgrond gekomen. Eenigszins vreemd doet het hier bij aan, dat juist ook in denlaatsten tyd zooveel drukte gemaakt wordt over de z.g. gemengde meststoffen, die naar het heet een volledige be mesting geven, terwijl de onontbeer lijke kalk toch immer ontbreekt. Wij spreken over deze mengmest- stoffen nu niet. Misschien zullen we nog wel eens gelegenheid krijgen om deze terugkeer tot den oertijd van de kunstmestbemesting, met al zijn schaduwzijden, eens onder het oog te zien. We willen nu er alleen maar op wijzen, dat aan de zoo noodige kalk thans veel aandacht besteed wordt. Dat is heel goed. En heel goed is het ook, dat men, anders dan jaren terug, de kalk'meer regelmatig gaat toedienen. Vroeger was het meestal, indien men ten minste nog kalk gaf, eens in de zoo veel jaren en dan groote hoeveel heden tegelijk. Dat ziet men thans niet meer zooveel gebeuren. OUDEN HEER VAN 68 JAAR Dlftk a don kloosterbalsem Cf M m Wtw kras en monter fTet m\Jn 50atejaar mankeerde ik nooit feta, maar toen begonnen hevige rhew enatlek-aanvallen m(jn leven te ver-' gallen. Reed» begon ik te wanhopen, toen een vriend van mijn leeftijd mij vertelde welke wonderbaarlijke onder Vindingen M had opgedaan met Kloos terbalsemNu Ik zelf dit wonderlijke middel heb toegepast, kan ik verklaren, dat ik m(J beer Jeugdig en monter gevoel als een knaap van 30 jaaral hoop ik eerstdaags SO jaar te gorden." J- Vr. te B. „Geen goud zoo goed" Onovertroffen btf brand-en snU wonden Ook ongeëvenaard als wrfjfmiddel bQ RheumaUek, spit en pJjnUjke spieren Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/2 ct. en f 1.04 BON voor Inzenden in open couvert. GRATIS als drukwerk (l'/2 ct-) aan MONSTER Handelmij.L.1. Akker, R'dam Kalk is zooals we opmerkten on ontbeerlijk, zoowel voor plantenvoed- sel, als voor de structuur van den bodem voor het bacterieleven en voor andere werkzaamheden, die in een bodem moeten plaats vinden, zal de plant de voedingsstoffen opnemen. Regelmatig verdwijnt dus kalk uit den grond. En het is heel goed ook regelmatig kalk weer toe te voeren. Want al zal men wel een zekere voorraad kalk in den bodem kunnen opleggen dat heeft toch ook weer bezwaren. Bezwaren, die men vroe ger niet kende. Er zijn gewassen, die niet tegen een overmaat van kalk kunnen, aard appelen b.v., die door teveel kalk kunnen gaan lijden aan schurft. Een overmaat van kalk gaat ook de werking van zoo goed als alle bacteriën tegen, hoewel deze zonder kalk ook weer niet werken kunnen. Dit alles maakt, dat een meer re gelmatig geven van kalk aanbeveling verdient. Een fijne verdeeling door den bo dem is hierbij van groot belang. Hier springt dadelijk naar voren van welke beteekenis het geven van slakkenmeel is, dat alles fosforzuur- mest gekocht en betaald, gratis per baal 50 kg. kalk op den akker brengt, die en dat is wel van bijzondere beteekenis zeer werkzaam is, o.a. doordat ze zich ideaal door den bodem verdeelt. Men geeft hiermede regelmatig een niet zoo onbeteekenende hoeveelheid kalk. Mari arinus had beloofd dat hij Marie's nog gauw wat dansen leeren zou, voor de spinning begon. Dan stond ze er niet zoo sukkelachtig bij Marie was nogal licht van aanvat, 'n Groote mensch zou haar wel rond krijgen, als ze zich wat vrij aan hem gaf in den dans. Na de vroegm's was Marietje zoo op de opkamer om d'ren rok en neuzik op te bergen toe te middag Ze moest de melkstoopen nog uit doen. Marinus zat al klaar met z'n mond- muziekske. Op den leemen vloer van den voorstal konden ze wel rond komen. Toen Marietje door den herd daar heen kwam, stond Driek aan de tafel op haar te wachten. - Durske, zei-ie, gij gaat nou naar de spinning en daar moet ik het 'ns met-oe over hebben, eerst. Hij trok Marie's bij haar arm achter uit, zoodat ze met d'r rug naast hem, tegen de tafel aan stond - Daar zullen jongens komen op die spinning, Marietje. - Marietje Zooiets zei vader niet zoo heel lichtelijk. Dat zei Marinus ook, vader 1 Ze zullen-oe misschien gère zien. Denkte-gij dè vader? God weet 1 Hedde-gij zin in 'n jongen Wat moest Marietje nu antwoorden? Daar hadt ge het al, ze voelde wel dat vader haar herinneren wou aan haar bedoeling om naar 't klooster te gaan. Ze lachte onderhand. Ik weet nog niet of iemand zin in mij heeft vader. 't Is goed, durske, als de jongen die-oe vatten wil, 'n jongen is, die boer worden kan. Ge hebt 'n veulen en als dit mentig is en goed ter been, dan zet ge hem op, zoo ze dat zeggen, dan hebt ge na een paar jaar'n jongen trekker tusschen de burries. Ik wil maar zeggen, ge moet niet alleen letten op den dag van vandaag, ge moet kiezen, als ge 'n keus te doen krijgt, met het oog op hetgeen achter-oe komt. De boerin schuifelde door den herd op en neer. Kom Driek, naar de kerk. Ga maar vast veur, ik kom wel. Ik wil maar zeggen, zei Driek weer tegen Marie's, dat ge niet met'n dollen kop ergens tegen aan loopt wat oew ongeluk kan zijn. Ik zal wel uitkijken, zei Marietje Vader praatte er niet over, dat ze niet mocht. Ze mocht 'n jongen hebben. Ze hoefde alleen maar uit te kijken, wat ze vatten zou en op de spinning kwam misschien wel dertig man. Op den voorstal leerde ze 't dansen zoowat van Marinus. Ze leerde de maten gauw. Eerst op de klompen. Later ging Hanneke voor haar de schoenen vatten op de opkamer. Zeg Marinus, laat me nou 'ns niet den heelen tijd alleen dansen, kom zeg 'ns hoe zoo'ne mensch me vatten zal Marinus zat diep in 'n grooten stoel en speelde af en toe -op z'n mond- muziekske. Dinsdag kwam de Raad der ge meente in openbare zitting bijeeD. Aanwezig alle leden. De Voorzitter deelt mede deze vergadering met spoed te hebben opgeroepen, naar aanleidiDg van een wijziging in de kasgeldleeoicg. De notulen welke door den Secre taris worden voorgelezen, worden onveranderd vastgesteld. 2. INGEKOMEN STUKKEN. Een danktelegram was ingekomen van Z.K.H. Prins Bernard enH.KH. Prinses Juliana, voor de gebrachte gelukwenschen, by de geboorte van hun Prinsesje. Een kleine grenswijziging is inge komen aangaande de loswal. Tusschenbeide legde hij uit, hoe ze haar voeten verzetten moest. Als hij speelde keek ze naar hem. Hij gaf de maat aan met 't zwaaien van z'n arm. Nadien stond hij op en vatte Marie's en drukte haar tegen z'n breed lijf aan. De maat maakte Marinus nou met het gekèk van z'n gespannen tong achter z'n geopende lippen, zooais hij gewoon was z'n paarden toe voort gang aan te zetten. Om deze kleine vreugde lachte Marie. Het zou vanmiddag een plezier wor den 1 Zoo'n spinning begon natuurlijk pas na het Lof. Iedereen had er vrijen toe gang als hij boer of boerin was. De menschen kenden elkaar hier toenter tijd immers gelijk. Dat Marinus bij van den Boomen binnen kwam, dat was geene wonder. De meiskes kenden dezen schutter wel. Maar Marietje was vreemd onder de andere boerinnekes. Ze had haar eigen knapheid, zooals ge dat niet veel zaagt onder dit soort meiskes. 't Was 'n donker ding, een. Ze had de wenkbrauwen in een kroeze- lig zwart kranske rond haar oogen zitten. Haar oogen glansden in diepe blauwheid en haar lange oogwimpers gingen haastig op en neer. Zooiets kwam natuurlijk van verlegenheid bij 1 dit rumoer. Ge kwaamt er van onder den indruk als ge daar nooit bij waart geweest. Hè!, 'n knipoogske kende dat nieuwe boerinneke niet eens in z'n beteekenis De jonge boeren durfden haar toch zeker niks te zeggen of te vragen, j Op stille aansporing van Marinus, trok 'n jonge boer de strante schoenen aan om Marie's te vragen met hem te dansen. Ze deed 't natuurlijk, daar 1 kwam ze voor. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1938 | | pagina 5