TWmt BT.AD VAN PEF.I, EN MAAS
v:
RHEUMATISCKE
PIJNEN KWELDEN
KLOOSTERBALSEM
Ergernissen.
FEUILLETON.
Jonge kracht op
ouden grond
Het luchtwapen
en de oorlog.
Zwendel als leervak?
AKKER'S eaioiMCEL ter irizAot
Raad van Maashees
en Overloon.
Zaterdag 26 Maart 1938
Negen en vijftigste Jaargang No 13
We waren diep geërgerd, toen
we weer thuis kwamen van een
kort uitstapje. - Wat we gezien
en ondervonden hadden,had ons
pijn gedaan, diep pijn
Kom, laten we 't even verhalen.
't Was maar een klein ritje.
Per trein. Echter lang genoeg
om me drie keeren dóód te
ergeren.
Eerste ergernis. Er zat een
juffrouw tegenover me. Moderne
pop, met laag-uitgesneden japon
'n stel blinkende rir.gen aan d'r
vingers.
Alsof ze in een boudoir ver
bleef, zette ze 't snoezige hoedje
af, kamde smakelijk d'r jongens
kop, keek in een spiegeltje, streek
lastige haartjes weg, zetle het
hoedje weer op, schoof 't raampje
open, zag 'n jongen met lectuur-
wagentje, wenkte liefelijk, en
kochtPiccolo".... (Droevig).
En toen ze weer vlak vóór me
zat, met die illustratie open in
de hand zag ik rond haar hals
een prachtig (gouden?) kettinkje
en aan het kettinkje, bengelend
tusschen de laaguitgesneden
japon, een prachtig (gouden?)
kruisjeDie dame moest dus
wel.... christelijk zijn
Bah I I wat vloekt dat I
Tweede ergernis. De trein
kwam het station binnen. Reizigers
stapten uit en in.
'n Ventje van dertien, veertien
jaar kwam met z'n karretje aan-
geslenterd en schreeuwde ir. alle
toonaarden langs de open coupé
deuren Ochtendbladen, Heere
Nieuwe Tijdschriften, Heere I
Hij zegt iets stil en wijst naar
eene bepaalde revue, omdat hij
goed weet dat het slecht is....
Asjeblieft, meneer.
En de jongen pakt, met z'n
slaperige oogen dicht, dat gore
prul vol boulevard- en naakt-
cultuur en geeft het den op gore
dingen belusten meneer.
Bah!
Duivelsdiensten laten ze zoo'n
jongen verrichten, meewerken
moet je aan verspreiding van op
z'n minst genomen laag bij de
grondsche geschriften, hij... dat
ventje van 14, 15 jaar, met z'n
kinderoogen die 's avonds nog
kinderlijk-blij door de winkel
ramen kijken naar Sinterklaas
geschenken, met z'n kinderhanden
die nog zoo graag spelen met
hoepel en knikkers.
Een kind....
God weet, wat voor vieze
rommel dat kind nog meer in z'n
wagentje heeft.
Derde ergernis. Overgestapt
in 't lokaaltreintje geniet ik 't
gezelschap van twee uiterlijk
flinke jonge kerels. Ze praten
hardop over d'r zaken.
Dan haalt één 'n voordracht,
'n stek muziek uit z'n zak, vouwt
het open en laat het den ander
zien.
Op den achtergrond, boven de
coupletten, zie ik met vette let
do«r PAUL KUYPEHS.
(Nadruk verboden)
Driek had natuurlijk wel gehoord
dat Marietje uit haar bed gekomen
was. Dat zij het deed, dat kon hij nou
wel uitstaan.
Driek was in zijnen eersten slaap
gewekt. Hij stond op.
Hij kleedde zich met zijnen duffel en
deed nadien de deuren van den herd
zachtjes open en dicht en stond buiten
De paardenstal stond open 1
In den donkere daar binnen brandde
licht en hij hoorde de vos op en neer
drentelen door het drooge stroo.
't Spook I
In 't licht van het lampke, dat het
spook droeg, zag hij den paardenkop
van zijnen vos. Daar werkten een paar
handen aan.
Hij kende die handen. Ze waren
groot en behaard.
De lamp verschoof wat op den
paardenbak. Het licht bescheen 'n
grauw mannengezicht met venijnige
oogen.
Het was Toon Bloks, de oude knecht.
Driek liep op z'n teenen zachtjes
achter hem aan.
Met één slag lag de lamp tegen den
grond en had-ie Toon met z'n klem
mende handen rond zijnen dunnen nek
vastgevat.
Nou vortl
Driek I
Wie bende
Oeuvre knecht van vruuger I
ters staan (ikweetniet,of'theele
stuk zóó heette): Kus en drink!
Wat bliksem moet ik nou juist
die woorden weer 't eerst zien...
Is er dan geen voordracht of
muziekstuk meer mogelijk, zonder
dat het draait om „kussen en
drinken"
Dót is nou God betere het
't allerhóógste ideaal
Owat is onze tijd toch diep
gezonken
Wat is de goede smaak weg!
Wat is de vrouwelijke eerbaar
heid en de mannelijke ridderlijk
heid weg
Wat is de zin voor gezonden
humor weg
Wat is het fatsoen weg
Wat is het ware geluk weg!
En dit helaas ook door mede
werking van zooveel halve katho
lieken Onze Bisschoppen waar
schuwen tegen kleedingZe
waarschuwen tegen pers.
En intusschen gaan zoovele
laffe christenen hun gang en
storen zich aan niets I
O, we weten, dat velen op dit
punt onverbeterlijk zijn.
Maar we weten ook, als de
goedwillenden onder ons christe
lijk volk wat flinker waren, er
reeds veel ergernis zou voorkomen
worden.
Het menschelijk opzicht en het
voorbeeld zoowel het goede
als het slechte zijn zoo sterk.
Tot steun en opwekking van
die goedwillenden schreven we
dit stukje....
Nog altijd staat daar de bedrei
ging van den ergernisgever, dat
het beter was, dat hij met een
molensteen aan den hals in het
diepste der zee verdronken werd!
Denk daaraan
De angst voor een nieuwe
wereldooilog zit er diep in en
nét als vroeger, wijst men op
sterke bewapening als een bijna
zeker teeken, dat deze ramp niet
meer lang op zich zal laten
wachten. Alom worden schepen
gebouwd, de legers worden ver
groot en technisch versterkt, de
strategie viert hoogtij.
De budgetten worden extra
zwaar belast, zelfs in de landen,
die in een komende oorlog een
ondergeschikte rol hebben te'ver
vullen en er zelfs misschien ge
heel en al buiten zullen blijven.
Toch is het verkeerd om
paralellen te trekken met vroeger.
Want de oorlogstechniek is in
tusschen geheel en al veranderd.
Het luchtwapen heeft zijn intrede
gedaan en sinds den wereldoorlog
is dit wapen feitelijk opper
machtig geworden.
Men heeft geen of nagenoeg
geen practische ervaring, hoe het
moderne vliegtuig zich in een
wereldbrand zal houden. Men kan
hoogstens daarover fantaseeren,
doch de practische fantasie heeft
steunpunten in de werkelijkheid
genoeg om te beseffen, dat de
uitwerking verschrikkelijk zal zijn.
Vandaar dat verschillende
groote landen het zwaartepunt
naar het vliegen verleggen. Bijna
elk weerbaar aankomend man
wordt als vlieger getraind om in
oorlogstijd als vliegenier te kun
nen optreden. Het aantal vlieg
tuigen neemt fantastische ver
houdingen aan en steeds worden
nieuwere, practischer en gevaar
lijker vliegmachines gebouwd.
Zal men iets tegen een enorme
vliegaanval kunnen doen Zal
een komenden oorlog nagenoeg
geen operatie op het land meer
te zien geven, omdat het vlieg
tuig al voor een opmarsch een
beslissing in de een of andere
richting zal hebben gemaakt,
gebracht Kunnen legerafdeelin-
gen van voldoende sterkte door
vliegtuigen achter de vijandelijke
linies worden'gebracht door mid
del van parachutes, zoodat een
vijandelijke leger van de voor-
en achterzijde gelijktijdig onder
schot wordt genomen Hoe gaat
het met de steden, met de depots,
met de vestingen
Dit zijn alle vragen, die mis
schien de verschillende generale
staven al eenigermate hebben
weten op te lossen, maar die
van voldoende gewicht zijn om
te mogen veronderstellen, dat de
vliegtechniek een nieuwe wereld
oorlog zoo lang mogelijk zal
tegenhouden. Bovendien kan men
niet meer een verdedigingslinie
aan de grens inrichten om de
vijand buiten het eigen land te
houden. Men vliegt er gewoon
weg overheen.
Engeland heeft destijds niet
voor niets gezegd, dat de grenzen
van het Britsche Rijk in Europa
niet meer aan de Noordzee, maar
aan de Rijn liggen. Zou Duitsch-
land niet op gelijke wijze kunnen
beweren, dat de Duitsche grens
aan de kust van Engeland ligt.
Tegenover het verschrikkelijke
van het luchtwapen staat ook
het groote voordeel, dat een
wereldoorlog vermoedelijk in
lange tijd niet zal komen.
Men durft het niet meer aan
Men zal, steunende op demoderne
oorlogsverschrikking, met con
cessies gaan tot het uiterste
men za! zoeken naar hetgeen
bindt instede van hetgeen scheidt
omdat men de andere consequen
ties niet zal aandurven.
Het sterkste land, het land
dat dus het eerst met zijn vlieg
tuigen het vijandelijke land zal
kunnen verwoesten, hetzij geheel
of gedeeltelijk, zal de grootste
concessies kunnen verkrijgen, zij
het ook tot een bepaalden grens
Want overschrijdt men die grens,
dan nog zal een oorlog niet te
vermijden zijn. Men wil, en de
geschiedenis der laatste jaren
bewijst zulks, tot elkander komen
Men wil offers brengenmen
wil afstand doen van bij den
vrede van Versailles genomen
voordeelen. Men gaat daartoe niet
te spoedig over, omdat hoe langer
men weet te onderhandelen, hoe
minder kans er bestaat om nieuwe
eischen te gaan stellen.
Hedde schrik van de leeuwen
gekregen
De vent van 't paardenspul
maakte 't me moeilijk toen m'n centen
op waren.
Driek duwde den knecht voor zich
uit.
Waarom kwaamde-ge spoken
Omdat ik niks meer van oe fleur
de, Driek.
Toen ze binnenkwamen, bracht dat
vreemd geluid in den herd. Het huis
houden stond er gauw genoeg gelijk
Marinus haal den veldwachter 1
De politie vroeg de knecht.
Wa dachte-gij dan, man, dat ge
hier zoo maar spoken kunt, 't is louter
huisvredebreuk, zei Driek, gij komt
in de kast en eerst den kelder in I
Hij duwde den vent gewoonweg in
den kelder, totdat de veldwachter
kwam.
Driek gat 'n verkeerden uitleg aan
het ongeluk van Marietje, toen ze de
koeien hoedde in de beemd. Marinus
had haar gered en nadien had zij hém
binnengelaten, toen het spookte rond
de „Laaghoeve."
Dit zijn onbeteekenende dingen in 't
leven.
Driek had 't voornemen gemaakt om
zich ais vader wat meer van Marietje's
aan te trekken.
Het gebeurde dat het 's-Zondags
spinning was bij de van den Boomens
aan huis.
Nou had Marinus de gedachte om
tegen Marie's te zeggen, den avond te
voren
Marie, ga-de-gij mee' naar de
spinning
Dat was iets nieuws voor dit boerin-
neke. 'n Spinning, zoo'n boerenfeest
met bier. koffie en krentenmik, dat
was me ietsDe jonge boeren vatten
oe vast en dansen met oe op de
muziek van een trekharmonica.
Dat is heel aardig, als ge zooiets
nog niet hebt meegemaakt.
Gij moet het vader vragen, zei
Marinus.
Marietje durfde 't niet. Ze dacht
eraan dat hij op dien tegenavond naast
haar was komen zitten op 'r bed. Ze
had gezegd, dat ze naat het klooster
wilde. Nou kon ze toch niet vragen om
naar de spinning te mogen gaan.
Nee, nou vroeg ze 't nog niet, mor
gen misschien als hij in den grooten
stoel achter z'n borrel zat.
Ze ging te bed met haar gedachten
al op de spinning. Zeker ze kon voor
den dag komen met haar kleeren. Ze
had haar goud, ze had baren pofferd.
ze had haar ijsgronden muts daar-
onder.
Ze stond voor het spiegelke op de
opkamer. D'r haar was zwart. De
scheiding, wit en recht, liep midden
over haar hoofd. Aan haar ooren waren
de haren opgenomen in de strakke
baan, die op een vaste knot uitliep.
Haar korte, blanke hals, liep breed uit
in de lijn van haar schouders.
Ze zou wel meetellen onder de
boerinnekes Er stak eigenlijk niet zoo-
veel in. ook niet als de kapelaan hoor
de, dat ze daar geweest was, want alle
congreganisten waren wel 'ns op zoo'n
spinning geweest. Daar kwamen de
van de Mortels, de van den Dungens.
Het waren rechte, zwaite jongens, die
zijn eigen schoon konden opdoen.
Ze zou maar gaan, als ze mocht.
In de aileenigheid van de opkamer,
kon ze er over denken en aan de ge
dachten alleen al had ze haar plezier.
Ze sliep daarmee in.
Hedde gij vadders gevraagd,
Marie vroeg Marinus den anderen
dag.
Nog nie, Marinus.
Kom dan
Marinus vatte haar zoo maar bij de
hand.
Driek voeierde op het oogenblik de
paarden.
Ze mag toch mee naar de spin
ning, bij de van den Boomens dezen
Het Duitsche Nationalisme
brengt het volk naar voren, de
basis van de politiek is gericht
op het volk en alleen het Volks
belang geeft den doorslag. Indien
ook in andere domineerende
landen een gelijke mentaliteit
naar voren gaat komen, dan staat
het volksintresse voorop en niet
die van dynastien of particuliere
bisbilles.
Het volk heeft belang bij vrede;
Regeeringen die het volksbelang
als norm nemen, zullen dus ook
den vrede pousseeren en geleide
lijk komen tot een billijke over
eenstemming in de eischen.
Vandaar dat de ideologie van
het derde Rijk in wezen een
vrede-ideologie is en dat de
herhaalde ernstige verzekeringen
van de leiders van Duitschland,
ook ais oprecht en eerlijk gemeend
mogen worden beschouwd.
Handboek om door de mazen
der wet te sluipen.
Wie er f 30 voor over heeft, kan
een zeer merkwaardigeu cursus vol
gen en ln het bezit komen van een
wel zonderlinge uitgave. Dezer dagen
bereikte de Tijd een circulaire, die
wel bijzonder van onzen tijd is, nu
velen in financieele moeilijkheden
verkeeren en andereD door zwendel-
affaires aan den kost trachten te
komen. Er zal nu een soort hand
leiding voor zwendelaars of wat zich
In die richting tracht te bewegen in
elkaar gezet te worden.
De circulaire dan is afkomstig van
een Cursus-Bureau „Excelsior", en
zou volgens de mededeeling verzon
den zijn aan een beperkt aantal no
tarissen en een beperkt aantal finan
cieele ondernemingen, „waar wij
(d.w.z. „Excelsior") nog geen taxa
teur gediplomeerd hebben."
In die circulaire wordt men uitge-
noodigd tot deelneming aan een cur
sus. Dat kost f 30 en wanneer men
bij al die „beperkte" adressen er nog
vijf levert, krijgt men den cursus
voor f 25.
Na het doorloopen van den cursus
moeten de deelnemers een proef af
leggen en wel door inzending van
een korte zakelijke beschrijving van
tenminste vijf plannen, „hoe gij, als
door ons gediplomeerd taxateur, het
wel zult aanleggen om in het eerste
jaar tenminste vijfhonderd gulden te
verdienen door het plaatsen van ka
pitaal." Elke inzender, die f 30 (c.q.
f 25) heeft betaald wordt dan inder
daad „gediplomeerd taxateur."
De circulaire luidt verder:
„Onze bedoeling is de hand te leg
gen op een rijk geschakeerde verza
meling vaü plannen, denkbeelden,
tips, vakgeheimen, trucs, slimmig
heidjes, heimelijke afspraken, steek
penningen, omkoopingen, voorloopige
schijncontracten, provisie-methoden,
wettelijk geoorloofde en ongeoor
loofde transacties, enz. Men mag
gerust ook booze dingen op finan
cieel gebied noemen, uitgehaald door
sommige booze menschen in deze
booze wereld, die toch eigenlijk maar
liever niet zoo boos moest zijn...
Nu reeds bezitten we meer dan
vijfduizend plannen, waaruit ons wel
licht twee k drieduizend maal ge
bleken is, dat Mercurius nog altijd
zoo springlevend is als een paling
en zicb in een blakenden welstand
verheugt: hij is en blijft de god van
de kooplui en de dieven, van nu af
tot in eeuwigheid!....
Alle inkomende plannen en denk
beelden worden door een tiental ge
diplomeerde taxateurs, onderwijzers,
commissionnairs in effecten, enz.
zorgvuldig geschift en gesorteerd,
om tenslotte, na wat gestyleerd en
„persklaar" gemaakt te zijn, gebun
deld te worden in een boek, dat tegen
billijken prijs uitsluitend voor onze
gediplomeerde cursisten verkrijgbaar
zal worden gesteld, onder belofte van
geheimhouding.
Overigens zal het boek, dat ineen
zeer beperkte en genummerde oplaag
wordt gedrukt, niet in den handel
zijn en het wordt onder geen voor
waarde bij een boekhandel verkrijg
baar gesteld; bestellingen op dat
boek, iDgezonden door den boekhan
del of andere tusschenpersonen, wor
den niet uitgevoerd. De leveriDg ge
schiedt alleen rechtstreeks door ons
en uitsluitend aan de in onze regis
ters ingeschreven gediplomeerde
taxateurs. Het groote publiek heeft
met al die geldbezorgende trucs en
vakgeheimen van taxateurs, make
laars, commissionnairs, bankiers, hy
potheekbanken verzekeringsmaat
schappijen, enz., niets te maken.
De namen van de inzenders worden
geheim gehouden. Niemand van de
inzenders is aansprakelijk voor zijn
plannen en ideeën. Ondergeteekende,
als redacteur en uitgever van het
boek, draagt alleen de verantwoor
delijkheid en aansprakelijkheid Mede
werking zal verzocht worden aan een
rechtskundigen adviseur, die zal aan
geven, in welke gevallen men zich
aan artikel zooveel van die en die
wet vergrijpt en hoe het ook anders
en beter kan...
Het wordt weliswaar geen „Hand
boek voor Zwendelaars." maar toch...
nu ja, méér kunnen wij er voorloo-
pig niet van zeggen. Alleen dit nog:
het boek zal voor alle taxateurs,
makelaars, commissionnairs, notaris
sen, hypotheekbanken, credietinstel-
lingen, verzekeringmaatschappijen,
spaarbanken, promotors, commer-
cieele en organisatorische adviseurs,
enz. een goudmijn zijn van prachtige,
direct winstgevende denkbeelden en
plannen."
Is het een poging om zelfs zwen
delaars te slim af te zijn en van
zulken f 30 of f 25 los te krijgen.
Zegt men om vertrouwen op te wek
ken dat men zich in verbinding stelt
met notarissen en financieele instel
lingen
De Tijd acht het gansche bedrijf
zulk een openlijke aanfluiting der
handelsmoraal, dat zij vertrouwt dat
de Justitie een haakje zal wéten te
vinden om er dat bureau aan op te
hangen.
't Is te hopen, en niet alleen in
het belang van candidaat-zwende-
laars, maar vooral voor hun even-
tueele slachtoffers.
middag, vader?
Ge zegt dat zoo zeker!
Ze komen d'r allemaal vandaag.
Wa zegde gij Marietje
Ja, vader, dat ik 't wel gère
doen zou.
Blijf-de-gij bij heur, Marinus
Meestentijds wel en voor den
avond breng ik heur thuis.
Dan mag Marie mee naar de
spinn ng 1
Driek kende dat werk op de spin
ning wel. Ze zouden lol maken met
zoo'n durske, 'n keer met haar dansen.
Hoe is 'n meiske in die jaren. Ze
kiezen op het eerste oog, want daar
gaat het toch maar over. Ge moest
daar als vader leiding in nemen, voor
den bestwil van het kind zelf. Hij zou
't er 'ns met haar over hebben eer ze j
'k Zou zoo zeggen
(Regelmatige toediening)
De behoefte van den grond aan
kalk, niet alleen voor de gesteldheid
van den bodem, doch ook als voe
dingsstof voor onze cultuurgewassen
is in den leatste tijd wel bijzonder
op den voorgrond gekomen.
Eenigszins vreemd doet het hier
bij aan, dat juist ook in denlaatsten
tyd zooveel drukte gemaakt wordt
over de z.g. gemengde meststoffen,
die naar het heet een volledige be
mesting geven, terwijl de onontbeer
lijke kalk toch immer ontbreekt.
Wij spreken over deze mengmest-
stoffen nu niet. Misschien zullen we
nog wel eens gelegenheid krijgen om
deze terugkeer tot den oertijd van
de kunstmestbemesting, met al zijn
schaduwzijden, eens onder het oog
te zien.
We willen nu er alleen maar op
wijzen, dat aan de zoo noodige kalk
thans veel aandacht besteed wordt.
Dat is heel goed.
En heel goed is het ook, dat men,
anders dan jaren terug, de kalk'meer
regelmatig gaat toedienen. Vroeger
was het meestal, indien men ten
minste nog kalk gaf, eens in de zoo
veel jaren en dan groote hoeveel
heden tegelijk. Dat ziet men thans
niet meer zooveel gebeuren.
OUDEN HEER VAN 68 JAAR
Dlftk a don kloosterbalsem
Cf M m Wtw kras en monter
fTet m\Jn 50atejaar mankeerde ik nooit
feta, maar toen begonnen hevige rhew
enatlek-aanvallen m(jn leven te ver-'
gallen. Reed» begon ik te wanhopen,
toen een vriend van mijn leeftijd mij
vertelde welke wonderbaarlijke onder
Vindingen M had opgedaan met Kloos
terbalsemNu Ik zelf dit wonderlijke
middel heb toegepast, kan ik verklaren,
dat ik m(J beer Jeugdig en monter
gevoel als een knaap van 30 jaaral
hoop ik eerstdaags SO jaar te gorden."
J- Vr. te B.
„Geen goud zoo goed"
Onovertroffen btf brand-en snU wonden
Ook ongeëvenaard als wrfjfmiddel bQ
RheumaUek, spit en pJjnUjke spieren
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/2 ct. en f 1.04
BON voor Inzenden in open couvert.
GRATIS als drukwerk (l'/2 ct-) aan
MONSTER Handelmij.L.1. Akker, R'dam
Kalk is zooals we opmerkten on
ontbeerlijk, zoowel voor plantenvoed-
sel, als voor de structuur van den
bodem voor het bacterieleven en voor
andere werkzaamheden, die in een
bodem moeten plaats vinden, zal de
plant de voedingsstoffen opnemen.
Regelmatig verdwijnt dus kalk uit
den grond. En het is heel goed ook
regelmatig kalk weer toe te voeren.
Want al zal men wel een zekere
voorraad kalk in den bodem kunnen
opleggen dat heeft toch ook weer
bezwaren. Bezwaren, die men vroe
ger niet kende.
Er zijn gewassen, die niet tegen
een overmaat van kalk kunnen, aard
appelen b.v., die door teveel kalk
kunnen gaan lijden aan schurft.
Een overmaat van kalk gaat ook
de werking van zoo goed als alle
bacteriën tegen, hoewel deze zonder
kalk ook weer niet werken kunnen.
Dit alles maakt, dat een meer re
gelmatig geven van kalk aanbeveling
verdient.
Een fijne verdeeling door den bo
dem is hierbij van groot belang.
Hier springt dadelijk naar voren
van welke beteekenis het geven van
slakkenmeel is, dat alles fosforzuur-
mest gekocht en betaald, gratis per
baal 50 kg. kalk op den akker brengt,
die en dat is wel van bijzondere
beteekenis zeer werkzaam is,
o.a. doordat ze zich ideaal door den
bodem verdeelt.
Men geeft hiermede regelmatig een
niet zoo onbeteekenende hoeveelheid
kalk.
Mari
arinus had beloofd dat hij Marie's
nog gauw wat dansen leeren zou, voor
de spinning begon. Dan stond ze er
niet zoo sukkelachtig bij
Marie was nogal licht van aanvat,
'n Groote mensch zou haar wel rond
krijgen, als ze zich wat vrij aan hem
gaf in den dans.
Na de vroegm's was Marietje zoo op
de opkamer om d'ren rok en neuzik
op te bergen toe te middag Ze moest
de melkstoopen nog uit doen.
Marinus zat al klaar met z'n mond-
muziekske. Op den leemen vloer van
den voorstal konden ze wel rond
komen.
Toen Marietje door den herd daar
heen kwam, stond Driek aan de tafel
op haar te wachten.
- Durske, zei-ie, gij gaat nou naar
de spinning en daar moet ik het 'ns
met-oe over hebben, eerst.
Hij trok Marie's bij haar arm achter
uit, zoodat ze met d'r rug naast hem,
tegen de tafel aan stond
- Daar zullen jongens komen op
die spinning, Marietje.
- Marietje Zooiets zei vader niet
zoo heel lichtelijk.
Dat zei Marinus ook, vader 1
Ze zullen-oe misschien gère zien.
Denkte-gij dè vader?
God weet 1
Hedde-gij zin in 'n jongen
Wat moest Marietje nu antwoorden?
Daar hadt ge het al, ze voelde wel dat
vader haar herinneren wou aan haar
bedoeling om naar 't klooster te gaan.
Ze lachte onderhand.
Ik weet nog niet of iemand zin
in mij heeft vader.
't Is goed, durske, als de jongen
die-oe vatten wil, 'n jongen is, die boer
worden kan. Ge hebt 'n veulen en als
dit mentig is en goed ter been, dan
zet ge hem op, zoo ze dat zeggen,
dan hebt ge na een paar jaar'n jongen
trekker tusschen de burries. Ik wil
maar zeggen, ge moet niet alleen letten
op den dag van vandaag, ge moet
kiezen, als ge 'n keus te doen krijgt,
met het oog op hetgeen achter-oe
komt.
De boerin schuifelde door den herd
op en neer.
Kom Driek, naar de kerk.
Ga maar vast veur, ik kom wel.
Ik wil maar zeggen, zei Driek
weer tegen Marie's, dat ge niet met'n
dollen kop ergens tegen aan loopt
wat oew ongeluk kan zijn.
Ik zal wel uitkijken, zei Marietje
Vader praatte er niet over, dat ze
niet mocht. Ze mocht 'n jongen hebben.
Ze hoefde alleen maar uit te kijken,
wat ze vatten zou en op de spinning
kwam misschien wel dertig man.
Op den voorstal leerde ze 't dansen
zoowat van Marinus. Ze leerde de
maten gauw. Eerst op de klompen.
Later ging Hanneke voor haar de
schoenen vatten op de opkamer.
Zeg Marinus, laat me nou 'ns niet
den heelen tijd alleen dansen, kom
zeg 'ns hoe zoo'ne mensch me vatten
zal
Marinus zat diep in 'n grooten stoel
en speelde af en toe -op z'n mond-
muziekske.
Dinsdag kwam de Raad der ge
meente in openbare zitting bijeeD.
Aanwezig alle leden.
De Voorzitter deelt mede deze
vergadering met spoed te hebben
opgeroepen, naar aanleidiDg van een
wijziging in de kasgeldleeoicg.
De notulen welke door den Secre
taris worden voorgelezen, worden
onveranderd vastgesteld.
2. INGEKOMEN STUKKEN.
Een danktelegram was ingekomen
van Z.K.H. Prins Bernard enH.KH.
Prinses Juliana, voor de gebrachte
gelukwenschen, by de geboorte van
hun Prinsesje.
Een kleine grenswijziging is inge
komen aangaande de loswal.
Tusschenbeide legde hij uit, hoe ze
haar voeten verzetten moest. Als hij
speelde keek ze naar hem. Hij gaf de
maat aan met 't zwaaien van z'n arm.
Nadien stond hij op en vatte Marie's
en drukte haar tegen z'n breed lijf
aan.
De maat maakte Marinus nou met
het gekèk van z'n gespannen tong
achter z'n geopende lippen, zooais hij
gewoon was z'n paarden toe voort
gang aan te zetten.
Om deze kleine vreugde lachte Marie.
Het zou vanmiddag een plezier wor
den 1
Zoo'n spinning begon natuurlijk pas
na het Lof. Iedereen had er vrijen toe
gang als hij boer of boerin was. De
menschen kenden elkaar hier toenter
tijd immers gelijk.
Dat Marinus bij van den Boomen
binnen kwam, dat was geene wonder.
De meiskes kenden dezen schutter wel.
Maar Marietje was vreemd onder de
andere boerinnekes.
Ze had haar eigen knapheid, zooals
ge dat niet veel zaagt onder dit soort
meiskes. 't Was 'n donker ding, een.
Ze had de wenkbrauwen in een kroeze-
lig zwart kranske rond haar oogen
zitten. Haar oogen glansden in diepe
blauwheid en haar lange oogwimpers
gingen haastig op en neer. Zooiets
kwam natuurlijk van verlegenheid bij
1 dit rumoer. Ge kwaamt er van onder
den indruk als ge daar nooit bij waart
geweest.
Hè!, 'n knipoogske kende dat nieuwe
boerinneke niet eens in z'n beteekenis
De jonge boeren durfden haar toch
zeker niks te zeggen of te vragen,
j Op stille aansporing van Marinus,
trok 'n jonge boer de strante schoenen
aan om Marie's te vragen met hem te
dansen. Ze deed 't natuurlijk, daar
1 kwam ze voor.
Wordt vervolgd.