Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. AlleenBoter is boter „VENRAY" boter Het beroep op het volk Buitenland. Binnenland. Provinciaal Nieuws Zaterdag 16 October 1937 Acht en vijftigste Jaargang No 42 PEEL EN MAAS is zeer fijne boter ADVERTENTIEPRIJS 1—8 regels 60 ct per regel 71/, ct. Bij contract groote reductie Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY I Abonnementsprijs per kwartaalvoor Venray 65 ct Telefoon 51 Giro 150652 buiten Venray 75 ct. Afz. nummers 5 ct Enkele bezwaren. Geeft nochtans met milde hand. Juist omdat de inzameling ten behoeve van het kleeding-, schoei sel- en dekkingsfonds niet populair is én het doei zoo dringend, meenen we nog een extra woord van aanbeveling te moeten doen. Na eerst nog eens onze eigene teleurstelling te hebben uitgespro ken. Het besluit tot het houden van die inzameling is en blijft te be treuren. Eerstens, omdat de offer zin van het publiek op zulke zware proef wordt gesteld. Het vragen is zöó'n gewoonte ge worden, dat niemand zich meer geneert om te weigeren, dan wel zich met een bedelaarsfooi van de charitatieve zaak af te maken Men ziet dan ook, dat de op brengst van collectes, bloempjes- en speldjesdagen van jaar tot jaar terug loopt. Er wordt te véél een beroep op den publieken offerzin ge daan, dikwijls door een voor vereenigingen, die nauwelijks worden gekend of voor een doel, dat niet méér dan een liefheb berij van wat dames en heeren vertegenwoordigt. Zeker geen regeering mag tot het neer halen van den offerzin mee werken. Deed zij voorheen een beroep op het volk, dan wisten we tenminste, dat er van ernstige en op andere wijze niet te lenigen nood sprake was overstrooming, crisis enz. De nood der arbeiders dat weten we is eveneens groot, zéér groot waar het de onvol doende kleeding en dekking van zich en mannen behelpen zich zoo noodig nog wel van hun huisgenooten, vrouw en kinderen, betreft. Om in dien nood te voorzien zijn, naar 's ministers woorden, tonnen gouds noodig. Welnu, die zijn erin de publieke kas. We werpen ons niet op als financieele deskundigen, maar we zouden willen zeggendaar, waar de millioenen voor opvoe ring we p r ij z e n deze fn de huidige omstandigheden onzer nationale bewapening liggen, daar zijn de tonnen voor dekking van arme kinderen te vinden. De Nederlandsche regeering zoo deelde haar vertegenwoordi ging te Genève mede zal deelnemen aan de Volkenbonds hulp, welke georganiseerd is voor de zieke Chineezen, slachtoffers van den Japanschen inval. Zoo iets is mooi. Ongevraagd deelde die ver tegenwoordiging bovendien mee, dat de Nederlandsche regeering bereid is voor hetzelfde doel nog een extra bijdrage uit de pu blieke kas te verstrekken, waartoe de medewerking van het parle ment zal worden gevraagd. Zóó iets, zoo'n extra bijdrage is nog móóier. Maar is het wet juist, dat voor arme Chineezen geld uit de publieke kas wordt getrokken, maar voor arme landgenooten een beroep op de liefdadigheid van het volk wordt gedaan Het is de eer en de trots van ons volk, dat we jaren achtereen den slachtoffers van de crisis de „bedeeling" hebben onthouden, den gang naar Armenzorg hebben bespaard. Tot dien gang worden de werkloozen thans gedoemd en dat is ons tweede bezwaar tegen het steunplan. Het is onmogelijk, dat de werktoozen van het platteland een kwartje van hun steun kunnen sparen. De minister erkende in zijn radio-rede deze onmogelijkheid voor althans „zeer velen van hen". Welnu, dan worden de menschen ook bewust naar Armenzorg gedre ven. immers, nadat de op brengst van de inzameling zal zijn verbruikt, zulten anderen deze menschen aan spaargeld mogen helpen, mits: armbe stuur en liefdadigheidsvereeni- ging. Dat is als voorwaar de gesteld. Wanneer we onzen buurman een kwartje per week spaargeld zouden geven, dan moet deze dat kwartje als neveninkomen vermelden en wordt er ten behoeve van het rijk twee derden van afgetrok ken Het heeft er dus veel van, of de werkloozen in de armen van de officieele lief dadigheid worden g e d r e v en. Dat zijn onzer en veler be zwaren. En daarom adviseeren we, vragen we met aandrang: geett ruim en mild bij te houden in zameling. Dal lijkt inconsequent, maar- als 't moet dan moeten we ten behoeve van hulp aan arme landgenooten desnoods ook nog inconsequent kunnen zijn. Juist omdat de inzameling zoo weinig populair is vanwege haar opzet, dreigt een mislukking, een tekort. Het gevaar dreigt dus, dat de armsten niet aan voldoende klee ding, dekking en schoeisel kunnen worden geholpen. Immers, de regeering treedt zeer waarschijnlijk niet terug. Als u en wij inzien, een fout te hebben gemaakt, dan zetten we daar een streep door en doen ons werk opnieuw. Zoo iets kan een regeering niet doen. Zoo meent men dat althans. Het zou haar „prestige" kunnen schaden, wanneer ze toegeeft een regeering te zijn, welke een fout kon maken! En (óch maakte ze een fout. Een fout, waarvan de werkloo zen de werkloozen de slacht offers worden, als het volk in zijn geheel dat niet voorkomt. Daarom: geeft miid. Wanneer „tonnen" moeten wor den ingezameld, zijn er heel wat offers te brengen. Nemen we eens aan, dat er nog 200.000 werklooze gezinshoofden zijn. Dan moet elke bevolkings groep van 8000 zielen voor liet „spaargeld" van 200 werklooze gezinshoofden zorgen. Het is de bedoeling om de slachtoffers voorloopig aan het spaargeld voor de eerste drie maanden te heipen, dus aan 13 kwartjes, d.i. f 3.25. De opbrengst in een dorp van 8000 zielen zal dus gemiddeld ruim f 600 moeten bedragen. Natuurlijk blijven de grooie steden en de armste kleine ge meenten ver beneden deze op brengst en moeten in andere plaatsen deze tekorten worden gedekt. Het zal niet meevallen En daarom nogmaals geeft mildMd. Wrijving en verwarring in de wereld. Wij zijn door den tijd zoo gewend geraakt aan alarmeerende berichten omtrent den toestand in de wereld, dat we ons den ernst ervan niet eens meer realiseeren. Wij vinden het gewoon, dat we in een doorloopende toestand van crisis verkeeren en we nemen stil zwijgend aan, dat er wel een oplos sing gevonden wordt voor alle moei lijkheden. Hoe groot het aantal kwesties en verwikkelingen over de heele wereld wel is, daarvan krijgen we eenig idéé, wanneer we op dit punt eens één ochtend- of avondblad door kijken. Zoo zagen we deze week in een editie van een dagblad o.m. de vol gende thema's aangesneden. We geven alleen een titel tot aanduiding van toestanden en moeilijkheden Horthy over de onmogelijke positie van den Volkenbondniet-aanvals- pact tusschen België en Duitschland; de oorlog in Spanjehoe met de non-interventie na Italië'sweigering?; onveilig Palestinade oorlog in ChinaFransche hulp aan rood SpanjeChina's beroep op den Vol kenbond vandalisme in kerk te Danzig; Italië zendt troepen naar Lybië geen Amerikaansche diplo maten bij de legerreserve uit voor- 1 zorgJapan en de negenmogend- I heden-conferentiebombardement van Nankingde Negus procedeert; luchtverdediging in Duitschland.... Lezer, het lijstje is lang genoeg, maar het ware nog heel wat uit te breiden. Deze opsomming spreekt van strijd en verwarring, van haat, van vrees, van rechtsverkrachting en machts wellust. President Roosevelt zei het zoo striemend „Zonder oorlogsverklaring, zonder waarschuwing of rechtvaardiging van eenigen aard, worden vrouwen en kinderen meedoogenloos door vliegtuigbommen vermoord. In z.g. vredestijd worden schepen door duikbooten aangevallen en vernield, zonder eenige reden en zonder eenige waarschuwing. Onschuldige volken worden wreed opgeofferd aan be geerten naar macht en hegemonie, welke 't gezond verstand vreemd zijn." De wereld heeft even aandacht gewijd aan deze woorden, maar ze is weer overgegaan tot de orde van den dag. Redding uit den hopeloozen chaos is alleen te verwachten door terug keer tot het Christendom, door het verstaan en beleven van het Christus- woord van den vrede. Heidendom in Duitschland. 't Geloof aan 'n hiernamaals moet worden uitgeroeid i De S.A. opperleider Schmidt heeft voor studenten in de medicijnen een rede gehouden over „de zending van het nationaal-socialisme, gezien van uit de historie en vanuit het rassen- standpunt". Blijkens de verslagen in de Duit- sche pers heeft deze S.A.-overste o.m. de volgende enormiteiten ver kondigd In den Germaanschen tijd waren er drie heilige begrippen „het begrip van het bloed, van den bodem en van de eer. Wij willen niets anders dan deze drie heiligdommen der Germanen weer herstellen." Wat de opvoeding van het Duit- sche volk betreft, ze>de de spreker, „dat het een eerste taak was, de jonge menschen voor te bereiden op den dienst van het volk. De strijd om het bestaan van het volk en de taak van strijdende jeugd, zijn van deze wereld. De doorvoering van de Duitsche gemeenschapsschool is noodzakelijk voor den staat. Het gaat niet aan Duitsche geschiedenis met Evange- lischen of Katholieken uitleg te leeren Er is een geschiedenis van 't Duit sche volk en anders niets." „Ook de ziekenverpleging staat nog te veel onder religieuzen invloed. Een ziekenhuis dieDt niet om de menschen voor het hiernamaals voor te bereiden, maar om hen gezond te maken en weer in staat te stellen om hun taak voor het volk te ver richten. Om deze redenen moet men den godsdienstigen band, die nu nog overal bij de ziekenhuizen gevonden wordt, verbreken. De spreker besloot met de woor den „Een mensch, die zich als individueel veroordeeld ziet, het aardsche dal van tranen te door schrijden, zal zich nooit kunnen op wekken om groote daden voor zyn volk te doen. Wij moeten den men schen duidelijk maken, dat zij uit de eeuwigheid komen en naar de eeuwigheid gaan. Door deze nieuwe inzichten moeten wij hem zijn ingegronden angst van den dood ontnemen en eindelijk eens de begrippen van hemel, hel en vagevuur uit roeien." Duitschland garandeert België's onschendbaarheid. Voor de derde maal. Voor de derde maal schenkt België vertrouwen aan Duitschland voor de derde maal gelooft het Berlijn's woord, nadat dit woord twee malen gebroken werd. Hoewel garant voor België's onafhankelijkheid en neutra liteit, trokken in 1914 de Duitsche legers „uit militaire noodzaak" over de Belgische grens. Na den oorlog kwam het Verdrag van Locarno tot stand, waarin o.m. wederom de on schendbaarheid van België werd ge garandeerd. Duitschland zegde dit verdrag eenzijdig op. Woensdagmiddag is te Berlijn en te Brussel een verklaring gepubli ceerd, waarbij de onschendbaarheid van het Belgische grondgebied voor de derde maal door Duitschland wordt gegarandeerd. De Duitsche verklaring houdt geen enkele tegen prestatie van de zijde van België in. Het gaat niet om een niet-aanvals- verdrag, doch om een eenzijde ver klaring van Duitschen kant. De tefcst van de briefwisseling, die werd gepubliceerd, bevat 1. een verklaring, waarbij de Duitsche regeering zich verbindt België niet aan te vallen en de on schendbaarheid van het Belgische grondgebied te eerbiedigen 2. een antwoord der Belgische regeering, waarbij plechtig kennis wordt genomen van de Duitsche ver klaring 3. een Belgisch en een Duitsch commentaar van verscheidene blad zijden. De Duitsche verklaring komt naar den vorm overeen met de Fransch- Britsche verklaring van 24 April 1937, Waarbij België van zijn uit het verdrag van Locarno voortvloeiende verplichtingen bevryd werd. De brief wisseling zal dus een aanvulling zijn van het Fransch-Britsch-Belgische statuut, dat de betrekkingen tus schen België en zijn buren op een nieuwen grondslag plaatste. Terugtocht der Chineezen. Nanking is door bommenwerpers der Japanners zwaar geteisterd, maar toch slaagden de Chineezen er in om vijf toestellen der aanvallers naar omlaag te halen. Aan het front te Sjanghai is het groote Japansche offensief, dat was aangekondigd, uitgaMeven. In het Noorden blijven de Chinee zen snel terugtrekken. In alle secto ren zetten de Japanners hier hun opmarsch voort. Hun oogenblikkelijk doel is, den Chineeschen tegenstand ten Noorden van de Hwang-Ho, de Gele rivier, te breken. De Japanners stryden thans reeds 300 K.M. ten zuiden van Peiping, dat door de nieuwe meesters den ouden naam Peking herkreeg. De Engelsche ex-koning te Berlijn. De hertog van Windsor vertoefde van de week met zijn echtgenoote in Duitschland, waar ze door de Nazi-autoriteiten rijk werden ge fêteerd. De ministers Ley en Goeb- bels, alsook de Duitsche ambassadeur te Londen, von Ribbentrop, hielden maaitijden met het echtpaar. Aan de Spaanschc fronten Van het Spaan sche strijdtooneel valt nog steeds niet veel bijzonders te vermelden, hoewel het duidelijk is, dat een groot najaarsoffensief elk oogenblik kan losbreken. Asturië gaat geleidelijk voor de „regeering" verloren. De provincie is geheel geïsoleerd en de bevolking lijdt gebrek. Vele volksfronters gaven zich de laatste dagen dan ook over. Franco's troepen veroverden ver scheidene dorpen, waarvan er enkele vooraf totaal werden verwoest. Evenals zulks het geval was ten aanzien van Guernica bij den strijd Bilbao, geven partijen elkaar de schuld van die opzettelyke verwoes tingen. Aan het Arragonfront zijn de re- geeringstroepen iD het offensief, tot heden zonder resultaat. Madrid werd enkele malen zwaar gebom bardeerd. Ital. troepen naar Libyë. De Italiaansche regeering blijft reitenen met de mogelijkheid van een fatale ontwikkeling der Euro- peesche problemen en heeft aan zienlijke versterkingen naar de Noord-Af rikaansche kolonie Lybië gezonden. De bedreiging is duidelijk, waar Lybië aan Egypte grenst. Mocht het tot een Europeeschen oorlog komen als gevolg van de gebeurtenissen in Spanje, dan zal Italië Engeland in zijn zwakste zijde aantastenin Egypte. Een Italiaansche opmarsch naar het Suez-kanaal zou de afsluiting be- teekenen van den Britschen zee weg naar het Oosten. In Egypte maakt men zich dan ook ernstig bezorgd over de versterkte troepen macht in Lybië. Snel en geriefelijk... den dood in... Doorzetten Volhouden Zoo luidde 't algemeene advies aan de K.L.M. na het jongste ongeluk met de „Specht." Toen het eerste, tweede en derde groote ongeluk er was, durfde men wel critiek uiten. Er was teveel „bravourestemming zei men toen en o.i. niet ten on rechte in onzen K.L.M.-kring. Men moest en zou het historische voorbeeld der „Vliegende Hollander" tot grooter realiteit brengen. Ons kleine land moest groot zijn; we zouden, zooals vroeger, Engeland en andere machtige rijken achter ons laten... Na het vierde, vijfde en zesde groote ongeluk, werdeD de critici steeds meer overtuigd, dat het mis ging met de K.L.M., omdat het mis ging met de veiligheid. De diensten op Indië moesten steeds vlugger gaan en meer inten sief worden geregeld.... De critici werden steeds méér overtuigd van hun gelyk, maar de critiek werd milder. Het is niet edel om een geslag ne na te trap pen... Toen het ongeluk met de Specht voorviel, onmiddellyk nadat de an- derdaagsche dienst op Indië was af gekondigd, verstomde de critiek. We begrepen met z'n allen, dat de K.L.M. geen critiek meer kon hebben. Wie datgene wilde behouden, waarop we eens trotsch waren, moest thans elke bedenking onder drukken en van „volhouden" gewa gen. We hebben het gedaan, zij het met een bezwaard gemoed. Herinnerende aan den goeden ouden tijd, toen er nog met het vertrouwde Nederlandsche Fokker materiaal werd gevlogen en er geen of enkele geringe ongelukken gebeurden hebben we de K.L.M. verschoond om haar besluit de groote metalen, snelle Douglasmachines te gaan gebruiken. Van de eerste zen ding dezer machines is er thans, naar we meenen, geen enkele meer héél- Volhouden hebben we gezegd. Doorzetten. We moeten denken aan wat de moderne tijd vereischt aan grootte, snelheid, geriefelijkheid! Nóg is de klank dezer woorden niet verstomd, of.... de Indische marine vliegdienst wordt door een catastrophe getroffen. De eene rouw dekt de andere; het eene graf sluit zich na het andere. Wéér negen dooden, Wéér betrof het hier een machine, welke behoorde tot de meest moderne, meest geperfectio neerde, de grootste, de snelste onzer marine. Buiten het gevallen toestel, is er in Indië nog maar één, zoo groot en modern en snel. Laat de KLM. er toch uit leeren, uit deze nieuwe ramp. Het is de intensiviteit, welke de Nederlandsche (-Indische) luchtvaart maatschappijen in haar diensten wilien leggen de zucht om voor aan te blijven en aldus te schitteren in den vreemde welke met harde slagen van boven, diepe graven doet slaan beneden, waar de levens van vertrouwensvolle reizigers en moe dige personeelsleden, niet meer schy- nen te tellen. Laten we eerlijk zijn. En moedig tegenover ons zelf, tegen ons ver langen naar roem en naam in. We moeten terug naar de bescheiden plaats, welke de voorzichtigheid zich kiest. De vliegramp. Wat een ooggetuige vertelt. Uit Soerabaja vernam Aneta het eerste verslag van een ooggetuige van de ramp. Het ongeluk vond plaats om 22.15 uur Java-tijd. Het weer was zeer slecht en het zicht was dermate, dat er blind gevlogen moest worden. Daarom besloot men, een noodlan ding te maken. Deze gelukte echter niet geheel en de T 16 kwam in de modder terecht. De bemanning van de T 16 zag de T 13 op honderd meter afstand op het water dalen, kort daarua weer opstijgen en vervolgens neer ploffen. De T 16 schoot toen lichtkogels af, om de kust te alarmeeren. De bemanning waadde door het water en vond een visschersprauw, waar mede zij zich naar het wrak begaf om hulp te bieden. Dit bleek echter niet mogelyk te zijn. De zeildoeken wanden van de ver ongelukte T-13 werden vruchteloos door de ter hulp geschoten „beman ning van de T-16 met pennemessen bewerkt. Daarna werd overwogen, te trachten, den staart van het vliegtuig met een bijl af te kappen. Dit moest echter worden ontraden, aangezien het wrak dan zeker met water zou volloopen, zonder dat er mogelijkheid van redding voor de inzittenden bestond. De duisternis was een belemmering om verder iets te doen, waarop de T-16 de marine te Soerabaja in lichtte. Van hieruit kwam toen hulp en werden direct pogingen in het werk gesteld om het wrak overeind te zetten. Toen dit gelukt was vond men eerst het lijk van den officier van den marine-stoomvaartdienst Uur- banus, daarna die van de inzittende korporaals en vervolgens de andere. Dé lijken waren geheel verminkt. De plaats waar de ramp is ge schied, ligt circa 1 kilometer van de kust verwijderd tegenover de plaats, waar het monument is opgericht ter gedachtenis van de schipbreuk van de „van der Wijck". Onze weermacht. Voorzichtigheid als beleid is nog steeds de moeder van de porcelein- kast. Dat mogen we ook inzake onze nationale bewapening gedenken. Een groote mogendheid moge mét zware bewapening slechts naar den oorlog drijven, de kleine mogendheid kan in dèt geval slechts middels bewapening den vrede bewaren. Duitschland leerde zulks deze week aan België. Het garandeerde België's onafhan kelijkheid, mits dat land de eigen verdediging flink verzorgde. Anders zou Duitschland er immers altyd voor moeten vreezen, dat een zwak België als invalspoort (voor Frankryk en Engeland) tot Duitschland zou kunnen dienen Verbetering onzer bewapening is een vredesnoodzaalc. Tot deze con clusie kwam ook de verslaggever van de Arbeiderspers de heer Piet Bakker, die als zoodanig de jongste manoeuvres in ons land meemaakte. In „De Sociaal-Democraat" somt hij alle technische tekortkomingen van ons leger op, om daD te besluiten „Alleen ons klassegevoel ware al een gerechtvaardigd motief, om geen enkele eenigszins betaalbare poging tot moderniseeriDg van het leger af te wijzen. Wij staan, naar mijn bedeesde oordeel, voor den zuren plicht om ons ingeboren anti-militairistisch gevoel te verdringen en geen op positie te voeren tegen de wets ontwerpen, welke ter verbetering van de weermacht zijn ingediend. Dat is een hard ding Te harder, omdat de regeering Ontwikkelingsavond Venray Beschermheer H.E. Heer Deken W. BERDEN. Eere-Voorz. E. A. Heer Burgemeester O. VAN DE LOO. VONDELAVONÜ Maandag 18 October 8 uur in het St. Antoniuspatronaat spreekt de bekende Nederlandsche Declamator PAUL HUF over het leven en werken van den Vorst der Nederlandsche Dichters JOOST VAN DEN VONDEL. Niemand verzuime deze unieke gelegenheid den grooten Dichter en diens werken nader te leeren kennen. Entrée 10 ct. Plaatshouders worden beleefd verzocht hun kaarten mede te brengen. Abonnementen en gereserveerde plaatsen te be spreken bij G. W. MUSKENS, Schoolstraat 14, tel. 144. geen duit wenscht te geven voor hitter noodzakelijke sociale maat regelen. Ik ben mij hiervan vol komen bewust. Maar het levens behoud van onze eigen jongens, die, wie weet wanneer te velde moeten trekken, gebiedt ons om de ge vraagde credieten te verleenen. Ook al bloedt ons hart. Want hun hartebloed moet ons dit offer waard zijn. InderdaadEén toegerust leger is noodig om den vrede te behouden, maar het is nóg méér noodig om ons volk, onze jongens te bescher men, wanneer de oorlog onverhoopt toch niet te keeren mocht blijken. Minder faillissementen. De staat van faillissementen is eenigszins als een barometer van den toestand van het zakenleven te be schouwen. Die barometer gaat langzaam naar mooi weer Vanaf l Jan 1937 is het totaal aan tal faillissementen 2440 tegenover 3393 in dezelfde periode van 1936. Reizen naar het buitenland Dezen zomer hebben de Nederlan ders, die gebruik maakten van het zg. „hotelplan", ruim 2 millioen gul den naar Zwitserland gebracht. O.N. becijfert, dat dezen zomer door de reizende Nederlanders zeker 12 15 millioen in 't buitenland Is verteerd Muscrt verzamelde. Zaterdag j.!. heeft de Leider van de N.S.B. zijn getrouwen in Lunteren verzameld en het waren er wélge- teld: 20.000, 30.000, 35.000, 40.000 bijna 50.000 die aan zijn oproep gevolg hadden gegeven. Men kieze uit deze getallen er een, dat den lezer het meeste lijkt of aanstaat. Al deze cijfers zyn genoemd in de bladen, welke aan de N.S.B.-beginselen zéér tegengesteld, onverschillig, dan wel met mindere of meerdere genegen heid staan. In ieder geval: er was veel volk. Wat op zich zelf niet be- hoéft te verwonderen, want een extreme beweging als de N.S B of het communisme, daar zal men als regel slechts fanatiek vóór kun nen zijn, als men er vóór is. Maar, mogen we de berichten ge- looven, de stemming moet er hebben ontbroken en dat is in de bekende omstandigheden óók te be grijpen. Er is gezongen van bou en trouw maar de muziekleider moest er herhaaldelijk op aandringen, dat er meer „ontroering" in den zang zou worden gelegd. En die wilde niet komen, zelfs niet op commando. Ir. Mussert deelde mede, dat de beweging nu weer financieel op ge- zoDde basis staat. Het Nationale Dagblad had per maand een verlies van f 6000 opgeleverd. Het ledental was „slechts" met 3000 teruggeloo- pen. Sprekende over de gebeurtenissen van den laatsten tyd, zeide de heer Mussert, dat het ontslag van ds. van Duyl in het belang was van de beweging, van ds. van Duyl zelf en van anderen. De heeren Pont en van der Goes van Naters hebben zich de vryheid veroorloofd deze zaak op straat te brengen, doch spr. wenschte niet uit te weiden over persoonlijke kwesties. Wanneer de heer van Duyl beweert dat hij zyn handteekemng onder pressie heeft gezet, dan staat de hooge raad van discipline te zyner beschikking. Na nog te hebben opgemerkt dat de Nederlandsche pers by al deze dinged zich veel fatsoenlijker heeft gedragen dan de „verraders", be sloot de heer Mussert met de uit voerige aankondiging van verschil lende publicaties betreffende de ver sterking van 't geestelijk fundament der beweging. VENRAY, 16 Oct. 1937. Nakeuring van Springstieren. De Burgemeester van Venray brengt ter kennis van belanghebben-

Peel en Maas | 1937 | | pagina 1