DERDE BLAD VAN PEEL EN MAAS 222 1% IZZi En dat komt voor... FEUILLETON. Ons wcekpraatje. NIJMEGEN Krakelingen. Zaterdag 17 April 1937 Acht en vijftigste Jaargang No 16 Wij lezen in „Goed Volk" Is dat niet ergerlijk onder de christenmenschen, wanneer men weigert zijn huis te verhuren aan huisgezinnen met veel kinderen En dat komt voor Is dat niet ergerlijk onder christenmenschen, wanneer men de begrafenisonkosten van zelfs zijn gestorven ouders weigert te betalen En dat komt voor Is dat niet ergerlijk onder christenmenschen des morgens vroeg naar de Communiebank te gaan en des avonds als een half gekleede negerin naar de balzaal te loopen, tot diep in den nacht? En dat komt voor Is dat niet ergerlijk onder christenmenschen, ais men zelf het goed heeft, zelfs in luxe kan leven en men is te benauwd den arbeider een fatsoenlijk loon uit te betalen, om behoorlijk met vrouw en kinderen te kunnen leven of om een hardzwoe- genden en er zwaar voor zit- tenden pachter wat tegemoet te komen En dat komt voor! Is dat niet ergerlijk onder christenmenschen met hetzelfde gemak naar een preek te luis teren, als naar het onchristelijk geschrijf van een niet-katholiek en sensationeel, pikant blad en het laatste meer op zich te laten inwerken dan het eerste? En dat komt voor Is dat niet ergerlijk onder christenmenschen, onder het H. Misoffer zoo maar wat staan te kijken, met de gedachte: „Was ik er maar weer gauw uil" en uren lang met gespannen aandacht zitten te turen naar een vischdobber of te staan gapen naar een losgebroken voetbal En dat komt voor! Is dat niet ergerlijk onder christenmenschen, in de kerk Weesgegroetjes te prevelen en met denzelfden mond op de werkplaats, kantoor, in trein of café vuile taal uit te slaan. En dat komt voor Is dat niet ergerlijk onder christenmenschen,- een yader of moeder gehad te hebben, vol heerlijke christelijke opofferingen voor hun talrijke kroost en zelf den kinderzegen te beschou wen als een last, welken mén moet beperken En dat komt voor Is dat niet ergerlijk onder christenmenschen zich te schamen ergens 5 centen weg te halen, maar met het grootste gemak z'n klanten en afnemers te be driegen voor tientallen guldens, met leveranties van minderwaar dige kwaliteit, b.v, of men zijn leveranciers maanden, jaren lang naar hun geld te laten fluiten En dat komt voor Is dat niét ergerlijk onder christenmenschen, in zijn café reeds dronken klanten maar steeds opnieuw te schenken, en Van een muildier en 'n mineraalwaterbron. door STEVEN STEVENS. 2. (Vervolg van Tweede Blad) Daarmee was het muildier nu wel uit het dorp, maar 't was er nog lang niet mee evenals in het bekende Duitsche rijmpje „Aus den Augen, aus dem Sinn". Nee, Tadeo, piekerde nog aan houdend over deze kwestie en zon op wraak, dure wraak 1 Korten tijd daarna, toen hij voor zaken in de stad Valencia moest zijn en daar een neef ontmoette, vertelde hij dezen zijn wederwaar digheden en hoe hij er op uit was, den Alcalde een poets te bakken. Hij kon aan geen beter adres aangeklopt hebben, dan bij dezen neef, die in zijn hèele leven niet veel anders uitgehaald had dan wat grappen en schelmerijen. Dit ruim dertigjarig, levenslustige overmoedige, jonge mensch, was student in de medicijnen, aan de universiteit te Valencia. Hij v-rmeed echter de college's, alsof men er niets anders dan melaatschen be handelde en hij bracht den meesten tijd door in de koffiehuizen en op de openbare wandelplaatsen. Het wraakplan, waaromtrent de oom slechts een heel beknopte aan duiding gegeven had. weid door zijn geld dan te verdienen met de zonde (van onmatigheid) van zijn medemenschen En dat komt voor Is dat niet ergerlijk onder christenmenschen zich niet te willen verhuren in huisgezinnen, waar veel kinderen zijn En dat komt voor! Is dat niet ergerlijk onder christenmenschen, wel in alle broederschappen ingeschreven te zijn, maar toch de venijnigste kwaadsprekers te zijn En dat komt voor Is dat niet ergerlijk onder christenmenschen, er niet de minste zorg over te hebben, of de kinderen datgene leeren, wat noodzakelijk is voor tijd en eeuwigheid, nl. hun godsdienst les, de catechismus En dat komt voor Is dat niet ergerlijk onder christenmenschen, met heel veel zorg te zien of alle kippen des avonds in de kooi zijn, maar hun jongens en meisjes tot diep in den nacht zonder eenig toezicht te laten uitblijven En dat komt voor Katholieken Komt dat ook bij U voor Weet dan, dat gij meer kwaad doet, dan goed. De onschuldige slagersjongen. En de boeman En een dwalende politie. Die niet „flink" was. Eer is teer. Errare bomlnum est, dwalen is menschelijk. Degene, die nimmer een fout maakt, moet een aarts-luiaard zijn, want ieder die werkt, maakt nu en dan een fout. De niet-werk- zame vermag trouwens evenmin foutloos te zijn, want zijn groote fout is zijn luiheid. Met deze inleiding heb ik de Hil versumsche politie willen excuseeren, die ten onrechte een 14-jarigen knaap als dief heeft bestempeld, wat voor den knaap allerlei onaan gename gevolgen heeft gehad, o.m. het aanvankelijke ontslag bij zijn patroon. De toedracht, der zaak is aldus. De jongen had boodschappen be steld bij een mevrouw in Blaricum, die onmiddellijk na het bezoek van den knaap haar portemonnaie van de aanrecht in de keuken mist. Ze verdenkt den jongen, geeft er kennis van aan de politie en deze arresteert het slagersknechtje. De verdachte wordt aan een lang durig verhoor onderworpen en bekent" ten slotte. Later echter zegt hij thuis, dat de polittê hem met de tuchtschool e.d. had gedreigd, als hij niet bekende, dat hij daarom maar uit vrees had toegegeven, maar dat hij inderdaad onschuldig is. Zijn stiefvader neemt hem daarop weer mee naar het politiebureau. Daar zegt de knaap, dat hg mede uit vrees voor zyn stiefvader, die zeer ongemakkelgk voor hem is naar zulks in de buurt ook algemeen bekend blijkt te zijn had toege geven, toen hem in het vooruitzicht was gesteld, dat hg dè.n naar huis terug mocht. De politie verhoort hem opnieuw, buiten tegenwoordig heid van den stiefvader, en tijdens dit verhoor „bekent" de verdachte opnieuwhg onderteekent zelfs een schriftelijke bekentenis. Maar.... daags na dit alles komt de bestolen mevrouw op het politie bureau vertellen, dat de portemon naie haar is teruggebracht door den den aspirant-dokter in minder dun geen tijd haarfijn uitgesponnen, zoo dat don Tadeo het als een goed in elkaar gezette filmvoorstelling aan zijn oogen zag voorbijgaan. De oom, tevreden in den neef. dien hij anders voor windbuil uit schold. zulk een waardevolle bond genoot gevonden te hebben, trak teerde dezen op een goeden maaltijd en een paar lekkere flesschen wijn. Er werd afgesproken, dat de co- medie terstond een aanvang zou nemen, waarna de samenzweerders uiteengingen, met de woorden: tot «vfer/iens 1 Het gemeentebestuur van Almansa had reeds ontelbare malen bij de regeering aangevraagd een ingenieur te zenden, om de kwestie der wa tervoorzieningen voor de velden te regelen en een plan te ontwerpen voor het aanleggen van een water stuw. van waaruit men de akkers zou kunnen bevloeien Jaren geleden had een afgevaar digde in de Kamers dit plan reeds ter sprake gebracht en de toenmalige regeering had zich ook bereid ver klaard, een groot gedeelte der kos ten voor haar rekening te nemen De minister, die dat beloofd had, leed reeds lang niet meer aan kies pijn. Baseerende op dit oud en ook vergeten plan, had don Tadeo zijn mijnen aangelegd. Op een mooien morgen ontving de burgemeester een schrijven van een zekeren senor Vicente Seret, ingenieur bij den rijkswaterstaat, waarin deze heer mededeelde, dat hij van de regeering te Madrid op dracht had gekregen zich naar Al mansa te begeven, teneinde zich op melkboer, die haar „bij vergissing" had meegenomen. De politie onder zoekt de zaak en haar blijkt daarbij, dat deze tweede weergave van het geval inderdaad juist is. De knaap was dus onschuldig en had ten onrechte bekend. De politie werd hardgevallen over de zaak. M.i. ten onrechte! led r, die werkt, maakt, fouten. (Zie buven). Als ik politie-ageut was wat 'n geluk voor de maatschappij, dat Ik net niet benen ik v/as voor me zelf vast overtuigd, dat zoo'n jongen de diefstal waarvan aangifte was gedaan, had gepleegd, dan zou ik misschien óók hebben gezegd „BI.... jö, maak de zaak nou met erger met je ontkenningen maar geef liever eerlijk toe; toon, dat je béter wilt voor de toekomst. Anders kom je nou in de tuchtschool en later in de gevangenis terecht." Onder vier oogen zou ik zóó met den knaap hebben gesproken, óók al zouden m'n reglementen en voor schriften me een andere manier hebben voorgehouden. Ik vind'n mensch ontkomt tóch niet aan een menschelyke wijze van doen. Een menschelyke wijze blijft nochtans een gebrekkige wijze, ze sluit geen fouten en vergissingen uit. Blijkt er achleraf zoo'n vergissing te zijn begaan, dan erken je die ronduit, klopt den vroegeren ver dachte op deu schouder, sjouwt met hem naar z'n baas om hem te rehabiliteereu, trekt met hem naar z'n stiefvader om dien te vertelieu, dat hij zich een goeden stiefzoon voorlaan meer waardig moet betoo- nen enkortom, je doet weer alles in het goede, wat er te doen is. Zóó echter deed de Hilversumsche politie niet. Toen die „last" kreeg met het geval, hield ze tegenover ieder vol, dat de jongen alles enkel en alleen aan zich zelf had te wijten. Hy zou tot twee maal ten onrechte hebben bekend, alleen.... omdat hij zulk een grenzelooze fantast is Dat is een voorstelling van zaken, die het misschien „doen" kan in een officieel rapport, maar die geen ge woon menschelijk mensch als waar aanvaardt. Een jongen, die onschul dig is, kan tenslotte „bekennen" als men hem voorhoudt, dat hij alleen dhn weer „naar moeder" terug mag, maar een aan een bepaalde tenlasi e- legging onschuldige knaap, bekent niet, omdat hij het zoo interessant vindt om tegenover zijn baas, zyn moeder, zijn strengen stiefvader en heel „zyn" wereld voor dief door te gaan. Daarom, dat de Hilversumsche politie, te goeder trouw de schuld van den 14-jarigen jongen aan nemende, dezen in zijn eigen belang Lot een bekentenis meende te moeten dry ven, dat mag verkeerd van ze zyn geweest, ik vind het een menschelyke en te vergeven fout. Maar dat ze om zich zelf te redden op dien jongen, nadat zijn oaschuld is gebleken en na zijn ten onrechte ondergaan leed, nu ook nog het stempel van leugenaar en fan tast drukt, zóó iets vind ik verfoei lijk. Een flinke politieman is pas hij, die zich méér te verheugen weet over één gebleken geval van onschuld dan over tien verkregen bekentenis sen van daderschap. Gerechtigheid plegen wil niet zoozeer zeggen, zoo veel mogelijk menschen in de gevan genis brengen, maar welde onschuld te bewaken, het zwakke te bescher men tegen geweld. En het ergste geweld, dat den mensch kan worde n aangedaan, is de valsche verdenking. Van de week bevatten de bladen ook uitvoerige berichten over een hm! niet bepaald braven broeder, die in Scheveningen 5 jaar gevangenisstraf uitzit, van welke er thans byna 2 om zijn en van wien thans zoo goed als ontwijfelbaar is komen vast te staan, dat hij aan hét ten laste gelegde feit onschuldig is. Hy is veroordeeld wegens postvvissel- vervalsching, voornamelijk op ver- de hoogte te stellen van de wen- schen der bevolking van die plaats, omtrent den aanleg van een water voorziening Aangezien de streek hem vreemd was. zou het hem aangenaam zijn. wanneer iemand namens het ge meentebestuur hem te Valencia in het Hotel Ingles zou willen ontvan gen, om vandaar naar Almansa te gaan. In een spoedeischende vergadering van den gemeenteraad werd deze brief behandeld. Op voorstel van don Tadeo, van wien trouwens het meerendeel der voorstellen steeds uitging, werd besloten, dat de bur gemeester naar Valencia zou reizen, om den zoolang verbeiden ingenieur af te halen. Bij de ontmoeting te Valencia was don Sinforoso zeer ingenomen met de voorkomende behandeling van den met een ridderorde getooide, hooge ambtenaar, die hem op han dige wijze stroop om den mond smeerde, door er op te wijzen, dat de regeering, nu ?ij vernomen had, dat zoo'n voortvarende knappe man tot burgemeester van Almansa aan gesteld was geworden, besloten had de zaak nu niet verder meer uit te stellen De burgemeester en de ingenieur zaten voor het open raam van het hotel, bij een zeer rijk middagmaal, dat de ingenieur besteld had op kosten van don Sinforosa natuurlijk, toen een tweetal muzikanten op het terras voor het raam muziek begon nen te maken. De een speelde op een hautbois en de andere trommelde er heel zachtjes bij. Toen het mopje uit De levensduur van mantel of japon wordt niet alleen bepaald door de stoffen, maar zeer zeker ook door fournituren en afwerking. Wij hebben een speciale afdeeling, die elk kleeding- stuk aan de scherpste controle onderwerpt. Daarom vragen wij Ui overtuigt U bij ons van de afwerking. Wij hebben een naam van meer dan honderd jaar hoog te houden. Daarom koopt U bij ons in vol vertrouwen. Profiteert van de groote collectie. Uitsluitend: K. Molenstr. 7-9 klaring van den schriftkundige, politie-inspecteur Waltmsn te Den Haag. Dezer dagen echter is in Brussel een zeer bekende postwissel- vervalscher gearresteerd en volgens rapport van de deskundige Dr. Van Ledden Hulsebosch en Prof. Fiëtor, beiden schriftkundigen van internationale reputatie, heeft deze laatste aangehoudene de postwissel- vervalsching begaan, waarvoor thans reeds twee jaren een ander in de gevangenis zit. De zaak komt thans in revisie. Het politievak eischt groote nauw gezet, karakter en een open oog voor de eigen tekortkomingen. Het is eeD vak, dat het gemakkelijk maakt om zich eer en verdiensten te verwerven ten koste van anderen. De wetenschap blijft menschelijk gebrekkig. En de eer van den mensch is teer. Ook het restant-eer van den reeds eerder veroordeelde. was, zei de hautboisspeler, die in den ingenieur een kameraad h?rkend had. Lopez, nu jij het zoo breed hebt, kon je ons ook wel wat laten genieten De quasi ingenieur werd wel kwaad wegens deze ongewenschte herkenning en poging tot afpersing, maar liet daar uiterlijk niets van blijken. Hoor eens bier, caballero, je vergist je zeker, want ik heet niet Lopez. Ik ben de ingenieur Vicente Seret en dit is de hoogedelachtbare burgemeester van Almanse, don Son forosso Floresta, Maar, omdat jullie zoo aardig muziek maken, zal ik den kelner zeggen, dat hij jullie een verversching daar buiten brengt. Een oogenblik later bracht de kelner den twee muzikanten, een paar typen, zooals men die ginds steeds voor de café s en op de trot toirs kan treffen, een flesch wijn. welke deze in minder dan geen tijd hadden leeggedronken. Het werd nu tijd om naar den trein te gaan Nadat de burgemees ter de ietwat gepeperde hotelrcke ning voldaan had, ging men op weg Een knecht van het hotel droeg den vrij omvangrijken koffer van den ingenieur, welke, zooals deze be weerde, diens instrumenten bevatte. De beide muzikanten stonden eveneens op en marcheerden al spelend voor de beide heeren uit, terwijl de hotelknecht met de bagage achteraan sukkelde. De met Lopez aangesproken inge nieur was de neef van don Tadeo, die op zich genomen had den versch- gebakken burgemeester een loer te GRATIS DOOR EUROPA! Men wordt tegenwoordig nogal ge makkelijk een held of heldin. In een onzer groote dagbladen vond ik onder vier „koppen" het roemrijke verhaal van vier jonge Nedelandsche meisjes twee uit Utrecht en twee uit Den Haag, die met een gezame- lijk bezit van 15 gulden Europa gin gen zien. In twaalf dagen tijds trok- draaien. De twee straatmuzikanten kenden den boemelstudent van hun dage lijkschen rondgang langs de koffie huizen. Met de den Spaanschen student eigen ongedwongenhe d ging hij in het gewone leven met hen om als met kameraden. Zij hadden terstond gesnapt, dat die dolle Lopez met den een of anderen uilespiegelstreek bezig was en een onnoozeleo buitenman in zijn net gevangen had. Daarom wilden zij er ook aan meedoen en er zoo veel mogelijk van profiteeren. De pseudo ingenieur was begrijpe lijker wijze woest over deze onge- wensch'e inmenging van die twee grappenmakers, maar als hij kwaad tegen hen optrad, zou hij het zeker nog erger maken 't Zou echter nog veel mooier worden Van den kant der Bloemenmarkt kwam een boerenbruiloftstoet In de tuinstreek van Valencia is het ge bruikelijk dat de jonggehuwde paren op den bruiloftsdag in gezel cliap van de gasten naar de stad gaan. De bruidegom zit dan op een keurig mei veelkleurige borduursels en franjes behangen paard met zijne novia of bruid achter hem op liet kruis van 't rijdier, weshalve men zoo'n verschijning gewoonweg een grupa noemt. De muzikanten wisselden een paar woorden met de bruiloftvierenden en namen het paard met de jongge huwden in hun middende pijper begon weer zijn eigenaardige wijs jes te b'azen, terwijl de tamboer, al trommelend, voortdurend riep: Leve de burgemeester van Almansa, leve ken ze door België, Frankryk. Zwit serland, en Duitschland, genoten van de bergen en kwamen met een restant- geld van f 1 per persoon weer in Utrecht terug. Deze ondernemende meisjes wor den ten voorbeeli gesteld.... Ze hebben de reis geheel per auto gemaakt. D.w.z. overal hebben ze de gelegenheid waargenomen om mee te reizen met onbekende bestuurders van vrachtauto's en luxe wagens. In België werden ze ergens uit een cafétje gegooid, van den een of an deren meneer kregen ze warme worstjes te eten. In Genève over nachtten ze „in 'n kroegje". „Leuk maar smerig". In Lusseldorp werden ze door een Schupo vaD den weg gejaagd, omdat ze daar passeerende motorbestuurders lastig vielen. In Parijs zongen ze liedjes bij guitaar- muziek „voor 'n zakje piDda's". Vroeger was een buitenlandsche de ingenieur Vicente Seret, leve de bruid en bruidegom. Een eindje verder kwamen ze voorbij een pakhuis, waar een aantal mannen en vrouwen bezig waren met het inpakken van appelsienen in kisten. Terstond liep het pakhuis leeg en alle werklieden vlogen de straat op en maékten kwinkslagen over den zonderlingen stoet. De burgemeester keek erg sip: hij wist niet hoe hij 't er mee had. De ingenieur wist het wel, maar hij wist niet, hoe hij een eind aan de malligheid zou maken. Gelukkig was het station niet meer heel ver, daar zou 't wel gedaan zijn. De menschen hebben zeker gehoord, dat de burgemeester van Alcansa te Valencia op bezoek is en willen u eer bewijzen. En dat ze ook mij daarbij insluiten is heel begrijpelijk, omdat ze zien, dat ik de ridderorde van Isabella la Catolica draag, want d:e heeft niet iedereen. Enfin, wat niet is, kan komen Ik voorzie reeds amice burgemeester, dat de regeering. zoodra die zaak der watervoorziening geregeld zal zijn, ook u deze zeldzame onder scheiding zal toekennen. Ik behoef daaromtrent slechts een woord te kikken tegenover mijn vriend, den minister, dan komt dat aak je direct in orde. Ik heb met dat bijltje al meer gehakt, zei de ingenieur heel glorieus. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1937 | | pagina 9