TWEEDI BLAD VAN PEEL EN MAAS
Ons weekpraatje.
FEUILLETON.
Geluksdroom
Krakelingen.
Losse opmerkingen
Gemeenteraad van
Venray.
RHEUMATISCHE
PIJNEN KWELDEN
KLOOSTERBALSEM
Zaterdag 6 Maart 1937
Acht en vijftigste Jaargang No 10
DETERDING'S TIEN MILLIOEN.
ZE ZIJN OP!
EN NU?
Laat ik beginnen met bier nadcuk-
kelyk vast te stellen, dat ik bet 10-
millioenen-gebaar van den beer
Deterding buitengewoon waardeer.
Het zou eenvoudig krankzinnigen
werk zijn om de zaak als een onbeil
voor ons land voor te stellen. Ik ga
me dus in geen geval wagen aan
critiek, maar ik wil de juiste waarde
van het gebaar even aangeven, opdat
niet een overschatting van zijn
beteekenis tot schadelijke gevolgen
zal leiden.
De befaamde 10 millioen zijn thans
besteed de koek is dus óp. De
laatste aankoopen zijn of worden
dezer dagen gedaan. Wat zal er nu
verder gebeuren
Er wordt vaak gesproken van de
„gift" van Sir Henri Deterding. Zijn
we er ons allen wel van bewust, dat
hier van een gift aan het Neder-
landsche volk geen sprake is De
heer Deterding heeft zich voor zijn
10 millioén zeer waardevolle pro
ducten van Nederlandschen bodem
gekochthij is 'n oogenblik een zeer
goede klant van ons geweest, hetgeen
we zéér mogen en moeten waar-
deeren, maar gegeven heeft hij
ons althans in het onderhavige
geval niets. De gekochte waren j
gaat hij in Duitschland weer ver-
koopen en hij doet dat tegen een
zeer behoorlijke winst. Het prijspeil
is er immers in 't algemeen veel
hooger dan ten onzent en daarvan
zou ook onze handel op directe wijze
kunnen profiteeren, als aan dezen
dezelfde tegemoetkomingen werden
verleend, welke de heer Deterding
genoot en geniet. Onze handel echter
még niet leveren boven een zeker,
zeer miniem, kwantum.
De heer Deterding verkoopt dus
zyn waren weer in Duitschland,
maakt er een veel hoogeren prijs
voor en.... zou dus in staat wezen
om, zonder risico, opnieuw 10 millioen
in ons land te besteden, als de
Duitsche regeering hem dat toestond!
Maar dat doet ze niet. De 10 mil
lioen, plus de millioenen van de
winst, moeten in Duitschland blijven.
En Sir Henri schenkt deze gelden
aan de Duitsche Winterhulp. De
millioenen zijn dus een cadeau aan
het Duitsche volk, wij hebben
alleen tydelyk een goeden klant
gehad.
Zóó bezien mag men van het ge
baar volstrekt geen conjunctuur-
wijziging verwachten, zooals som
migen toch doen, die lettende op
de oploopende prijzen, gevolg van
een tijdelijk vergroote vraag op de
markt plannen hebben ontworpen
en ten deele reeds tot uitvoering
hebben gebracht om de productie
van bepaalde artikelen weer te gaan
verhoogen. Juist omdat we zeker
weten, dat de heer Deterding een
volgend jaar niet weer met zijn
millioenen op de markt zal komen,
is het zeker, dat die verhoogde
productie opnieuw het stapelen van
overschotten ten gevolge zal hebben
en dus mede: een prijsdaling.
Dat is niet de schuld van den heer
Deterding, maar van hen, die onjuiste
conclusies trekken uit de directe
gevolgen van zijn ongewone aan
koopen.
Als we dus, constateerende dat de
10 millioen van Sir Henri zijn ver
bruikt, ons de vraag stellenWat
nu? dan zouden we willen raden
om de grootste bedachtzaamheid te
betrachten en niet door het opnieuw
vormen Jan productie-overschot met
kwaad geld naar het pas ontvangen
goede geld te gaan gooien.
En de 10 millioen, plus de winst-
millioenen, welke aan „het Duitsche
volk" werden geschonken, zullen die
dit volk werkelijk ten zegen zijn
Als het niet zoo zou zijn, mogen
we er den heer Deterding geen ver-
door
JAMES OLIVER CURWOOD.
12.
Alan hoorde Mary S'andish met
een aanvaller worstelen, doch geen
geluid ontsnapte aan haar lippen.
Voor een kort oogenblik duizelde
hem alles voor de oogen.
Hij was er zich vaag van bewust
dat hij een vergeefsche poging deed
zijn geweer te grijpen en in het
halfduister zag hij boven zich een
grimmig, afschuwelijk gezicht, terwijl
een paar meedoogenlooze handen
hem trachtten te worgen.
Toen hoorde hij een opgewonden
luiden triomfkreet, terwijl hij ach
terover geworpen werd; het was
alsof zijn hoofd van zijn schouders
werd afgerukt; hij voelde, hoe zijn
krachten hem begaven, doch met
een laatste, bovenmenschelijke in
spanning bracht hij zijn aanvaller een
schop toe. Hij was er zich niet van
bewust, waar hij den man geraakt
had, doch de greep om zijn keel
verslapte; langzamerhand zag hij het
gezicht verdwijnen en zonk de man,
die op het punt had gestaan hem te
vermoorden, achterover.
Gedurende enkele oogenblikken
kon Alan zich niet bewegen, terwijl'
hij met de grootste moeite weer lucht
trachtte te krijgen. Toen zocht hij
naar zijn pistool; het foudraal was
wijt van maken. Zijns ondanks zal
het inderdaad zoo niet wezen
De leiders van het vierjarenplan in
Duitschland, Göring c.s., hebben het
volk gezegd, dat kanonnen beter zijn
dan boter en naar dat oordeel
moeten de Duitschers lever.
Misschien krijgen ze nog een schrap
boter op de boterham, maar als de
heer Deterding daar een schrap b ij-
g.e e f t, zullen het toch geen twee
schrappen worden. De eerste wordt
dan eenvoudig ingehouden voor
kanonnen. De 10 millioen van den
heer Deterding komen alleen
Duitsche bewapening ten goede.
EéDS krijgen we hier misschien
vliegtuigbommen terug voor de
Goudsche en Edammer kazen, welke
we dénk zij het royale gebaar
van den heer Deterding aan onze
Oosterburen mochten leveren.
In het orgaan van den Vrijheids
bond vond ik cijfers aangehaald uit
het Engelsche tijdschrift „The Eco
nomist", welke duidelijk uitwijzen,
dat Duitschland geenszins te arm
is om zich het tekort aan levens
middelen in het buitenland te koopen,
maar alles, wat op eten kan worden
bezuinigd, wordt voor de oorlogs
industrie besteed. Terwijl de import
van vleesch, zuivelproducten, groen
ten, kleeding e.d. van jaar tot jaar
wordt teruggedrongen, steeg van
jaar tot jaar wordt teruggedrongen,
steeg van 1929 tot 1935 de Duitsche
import van rubber met 45 pet., van
olie met 60 pet. Vergeleken met
1935 steeg in 1936 de import voor
de bewapening industrie met 28 pet.
Dr. Dyt, de leider van de stichting
„De Waag", aan welke Dr. Deterding
den aankoop van voedingsproductie
in Nederland voor Duitschland op
droeg, wekt zijn landgenooten op,
om het voorbeeld zijns meesters
zij het dan op kleiner schaal zoo
algemeen mogelijk te volgen. De
heer Dijt heeft nog méér van die
ideeën. Nog onlangs verdedigde hij
de verrassende stelling, dat men in
Nederland Duitschland opnieuw met
een groote leening moest bijspringen.
En kort daarvóór had hij geijverd
voor de gedachte ook reeds in de
Duitsche pers naar voren gebracht
dat de Nederlandsche effectenbezit
ters, enz. hun schuldvorderingen op
Duitschland eenvoudig moeten prijs
geven.
Dit heet dan ter wille van den
Nederlandschen lanbouwexport te
moeten geschieden, maar het zou
neerkomen op een volkomen onrede
lijke onteigening van tal van Neder-
lan'ers en een enorme schenking
aan Duitschland, dat vrijwel alle
beschikbare bedragen aan oorlogs
bewapening besteedt.
De heer Dijt heeft dus achtereen
volgens bepleita. een leening ten
bate van Duitschland; b.kwijtschel
ding van de zeer hooge bedragen,
die indertijd aan Duitschland geleend
zijn, waarbij te bedenken valt, dat
na de Vereenigde Staten, Nederland
verreweg het meeste heeft voorge
schoten, en c. verdere donaties in
den geest der schenking van den
heer Deterding.
De heer Dijt zal dit wel heel goed
bedoelen, maar wat hij wenscht,
komt hierop neer, dat Nederland
ten bate van Duitschland, vermoede
lijk zelfs bovenal ter opdrijving van
de thans reeds fabuleuze Duitsche
bewapening, zou worden leeggeplun
derd. Ook zij, die met ettelijke Ach-
terhoeksche burgemeesters voor de
goede zijden van het plan-Deterding
(afgezien van de onaanvaardbare
motiveering) geenszins blind zijn,
zullen moeten erkennen, dat de
gedachtengang van den heer Dijt in
dit opzicht veel meer een Duitsche
dan een Nederlandsche gedachten-
gang is.
VAN HEDEN EN TOEKOMST.
De mensch weet wat-:e heeft,
maar niet wat-ie krijgen zalAldus
luidt een van die verstandige Ne-
leeg....
Niet ver van hem af, hoorde hij
hoe Mary Standish hijgde en naar
adem snakte en hierdoor was het,
alsof plotseling al zijn oude kracht
weer terugkeerde.
De man, die hem trachtte te wur
gen, kwam op handen en voeten
kruipend weer op hem toe. In een
oogwenk was Alaa overeind en
sprong als een lenige kat op hem
at. Met zijn vuist sloeg hij op een
behaard gezicht; al vechtende riep
hij Mary iets toe en plotseling be
merkte hij, hoe een tweede gedaante
zich over haar gebogen had bij de
bron, waaruit ze zooeven nog ge
dronken had.
Er kwam een vloek over zijn
lippen. Het verlangen om te dooden
was thans heel sterk in hem..,dien
kerel, dien hij onder t anden had, af
te maken, en daardoor in staat zou
zijn den man, die nu over Mary
Standish gebogen stond, met zijn
handen in haar lange haren, naar de
keel te kunnen vliegen.
Versuft door den regen van vuist
slagen, die op hem neerdaalde, was
het hoofd van den gebaarden man
naar achteren gevallen, terwijl Alan
hem met zijn handen trachtte te
worgen..
Tien seconden -twintig mis
schien een halve minuut spande
hij zijn uiterste krachten in om de
keel van den man, die deed aan die
van een stier, dicht te knijpen en
toen hij daarin bijna geslaagd
was, vloog de tweede gestalte op
hem af.
Hij had geen tijd zich tegen dezen
nieuwen aanval te verdedigen. Zijn
krachten waren bijna uitgeput, ter-
derlandsche spreekwijzen, hetwelk
diegenen zich tot levensmotto heb.
ben gekozen, die gewoon zijn om met
de hand op de portemonnaie te
loopen.
Niet allen zijn we zoo.
En dat is ook maar gelukkig voor
de vele waarzegsters, die anders aan
onze onnoozelheid geen droog brood
zouden kunnen verdienen. Er zijn
nog vele lieden, wien het meer in
teresseert, wat ze later in het leven
zullen worden, dan wat ze heden
zijn.
En zij verkeeren permanent met
waarzegsters, die op haar beurt een
tegengestelden levensregel volgen.
Deze laatste redeneeren: pak heden,
wat je krijgen kunt, dan ben je
voor de toekomst geborgen.
Een waarzegster is geenszins con.
tent met de belofte, dat je ze een
rijksdaalder zult sturen, als de erfe
nis is afgekomen, die ze je voorspel
de. Ze heeft liever twee kwartjes
van je huidige armoe.
Dat zien we aan de Amsterdam-
sche dame, die eenigen tijd in Mo-
kum een bloeiende toekomstvoor
spelling heeft geëxploiteerd, daarbij
haar eigen zorg voor het heden tot
tot een hoofdzaak makende.
Ze voorzegde haar klanten alle
liefs en goeds en rijks voor „over
'n poosje" en profiteerde van de
daaromtrent gewekte vreugde, door
haar cliënten leeninkjes aftroggelde
van twintig, vijftig, honderd en zelfs
honderdvijftig gulden.
Toen ze aldus voor het heden
genoegzaam had bijeengezameld, ver
dween ze spoorloos naar elders,
haar slachtoffers met haar toe
komst-illusie, maar zonder contanten
voor den dag van vandaag achter
latende.
Deze dame heeft den dommen een
lesje gegeven.
N.l. dat de zorg voor het heden
boven de belangstelling voor de toe
komst behoort te gaan. Waar het
althans materieele aangelegenheden
betreft.
SCHRIFTEIJKE VAKOPLEIDING
Van de- week trof ik in i
medische dagbladrubriek de volgende
correspondentie aan:
H. B. te Zutphen. De betreffende
cursus is waardeloos en leidt op
tot z.g. wilde kraamverzorgsters.
Met een schriftelijken would-be-
cursus kan men onmogelijk de
praktijk leeren. Ge moet om dit
diploma te halen u wenden tot de
directie van een vroedvrouwen
school b.v. te Amsterdam of Rot
terdam. Deze kan u verder den
weg wijzen.
Dit verstandige advies lezende,
overdacht ik, hoe de advertentie
kolommen van dagbladen en tijd
schriften tegenwoordig regelmatig
opwekkingen bevatten van tal van
bureaux, welke zich met de „schrif
telijke" opleiding tot allerlei vakken
bezig hou ien. Deze bureaux zijn legio.
Hoe sterker de crisis om zich heen
greep, des te meer rezen die dingen
uit den grond. Ik kreeg wel eens
den indruk, dat ze meer dienden om
ee werkloosheid van de leeraren te
bestrijden dan die van de leerlingen.
De meeste desbetreffende annonces
bevatten humbug. Ze beloven voor
een paar guldens per maand schrif
telijk op te leiden voor fabrieks
directeur, kraamverzorgster, ver
pleegster, monteur, kommies, inspec
teur van politie, journalist, professor,
teekenaar enz. enz.
Werkloozen raken er hun spaar
penningen mee kwijt en ze scheppen
zich illusies, welke nimmer ip ver
vulling kunnen gaan. Geen werkgever
hecht ook maar de minste waarde
aan de diploma's dezer bureaux.
Het kan zijn, dat een goed bureau
in bepaalde omstandigheden den
cursisten wat theoretische kennis in
zake b.v. wetten en verordeningen
of de gramatica van de een of andere
taal kan bijbrengen, maar men leert
geen enkel vak met een schrifte
lijken cursus. Daartoe heeft men
naast practische oefening het per
soonlijk contact met den vakkundige
benoodigd. Ook is het onmogelijk
wijl een geweldige slag hem deed
duizelen....
In het blinde greep bij om zich
heen. Hij bemerkte eerst, hoeveel
inspanning het gevecht met den
eersten aanvaller hem gekost had,
toen hij den strijd met den tweeden
begon aan te binden, zoodat hem
onwillekeurig 'n Kreet van onmacht
ontsnapte.
Op 't zelfde oogenblik had hij
zijn tong wel kunnen afbijten, om
dat hij zoo zwak geweest was, het
meisje hiervan iets te laten bemer
ken. Hij zag niet, hoe ze op handen
en voeten naar hem toekroop Haar
lange haren sleepten over den grond
en door het modderige water van
den poel; terwijl haar handen tast
ten... tasten totdat deze vonden,
wat ze zochten.
Toen stond ze op, terwijl ze het
stuk rotsblok droeg, waarop ze bij
het drinken gesteund had.
De behaarde man trachtte, half
overeind gekomen, haar te grijpen,
do:h ze ontweek hem handig en
plaatste zich op een heuveltje, dicht
I bij de vechtende mannen. Alan zag,
hoe ze het rotsblok liet vallen en
hoorde een doffen zwaren slag, ter
wijl op hetzelfde oogenblik zijn
vijand a's een klomp levenloos
vleesch achterover viel, zonder het
minste geluid te geven.
Waggelend kwam *\lan overeind
om het bijna bewustelooze meisje in
zijn armen te nemen.
I De gebaarde man was bezig po
gingen te doen om op te komen.
Hij was hierin bijna geslaagd, toen
Alan hem opnieuw naar de keel
vloog en weer begonnen ze opnieuw
te worstelen.
om iemand per post aanleg thuis
te sturen, welke men alleen van
nature kan bezitten.
Houdt het schaarsche geld in de
portemonnaie, als ge werkloos zijt.
En als ge het uit moet geven,
besteedt het dan niet aan nutt.elooze
schriftelijke cursussen.
STAKING ALS CONJUNCTUURS
BEELD.
Het schijnt toch werkelijk wat
beter te gaan. Dat ziet men o.m.
aan de huidige.... stakingssoort. We
mogen nog niet van bepaalde
stakingsd r i f t e n spreken, in
tegendeel. Alwéér blijkens het Cen-
traai Bureau voor de Statistiek
hebben er in 1936 in ons land slechts
95 stakingen of uitsluitingen „ge
woed", een cijfer, dat nog nooit zoo
laag is geweest. Het typische echter
is, dat méér stakingen dan de laatste
jaren het geval was, om 1 o o n s-
verhoogingen gingen, slechts
31 pet. der arbeidsconflicten waren
ontstaan uit afweer tegen aange
kondigde loons verlagingen.
Natuurlijk kunnen de arbeiders
organisaties zoo maar niet op een
goeden dag besluiten om voor loons-
verhoogingen te gaan vechten. Wil
men kans van slagen hebben en
die wordt toch vereischt, anders
treffen de bonden zich zelve dan
moet men de omstandigheden, de
conjunctuur, méé hebben. Welnu, dat
was blijkbaar meeidere malen het
geval, want een groot aantal der
geschillen werd door de arbeiders
gewonnen, n.l. in 38 pet. der gevallen
tegen 27 pet., waarin werd verloren
de overige conflicten eindigden met
een „verloop."
Het is intusschen te verhopen, dat
de betere conjunctuur zich niet in
de eers'.e plaats door een toename
der arbeidsgeschillen zal manifes-
teeren. De hoogste overwinning,
welke bereikbaar is, is een accoord
tusschen partijen, gegrond op overleg
en rechtvaardigheid.
VERKORTING VAN DEN
GROEITIJD.
Enkele jaren terug hebben de
Russische landbouwkundigen hun
collega's in de geheele wereld ver
baasd met hun publicaties over het
zgn. jarowiseeren der gewassen,
waardoor de groeiperiode der cul
tuurplanten belangrijk verkort kan
worden. Men had hiermede meende
men, een middel gevonden om de
voor een slechte winter gevoelige
gewassen in het voorjaar te kunnen
zaaien, terwijl de opbrengst er niet
ongunstig door beinvloed zou worden.
Dat gaf ongekende perspectieven.
Ook in verband met het bewerken
en gebruiken van den bodem.
Overal kwamen de landbouwkun-
d gen in actie om proeven met deze
jarowisatie te nemen. Ook in ons
land en met name in Groningen,
waar men nog al eens last van het
.uitwinteren" heeft, toonde men veel
belangstelling voor deze methode.
Door het Rijkslandbouwproefstation
te Groningen werden sedert 1934
proeven met deze jarowisatie geno
men op verschillende gerst, tarwe-
en roggerassen.-
De methode bestaat hierin, dat
men in het voorjaar uitzaait, nadat
men het zaad eerst een bepaalden
tijd heeft geweekt en daarna een
bepaalden tijd, die weer van verschil
lende omstandigheden afhangt, aan
een temperatuur van 2 3 gr. C.
blootstelt.
Het bleek, dat de groei van ver
schillende wintergranen hierdoor ver
kort kon worden, doch bij de zomer
gewassen merkte men niet veel van
een gunstige werking. In 1935 waren
echter de resultaten allesbehalve
gunstig. Bij alle wintergewassen ging
de opbrengst door de behandeling
achteruit. Bij de zomergewassen wel
niet in die mate doch ook ook hier
was van verbetering geen sprake,
temeer ook niet omdat bij alle ge-
Het meisje hoorde hen hijgen en
toen weerklonk een doffe slag, ge
volgd door een uitroep van triomf
van Alan's Jippen....
Bij toeval had hij met zijn hand
tegen zijn gevallen pistool gestooten.
Met zijn vinger aan den trekker was
hij nu gereed om te schieten en des
noods het gevecht met een geweer
voort te zetten.
Kom mee, zei hij
Hij sprak op eigenaardigen, ge-
smoorden toon. Ze kwam naar hem
toe en legde haar hand opnieuw in
de zijne, die kleverig was van de
natte aarde om het beekje heen.
Toen betraden ze de vlakten achter
het stroompje en de wilgenboomen
gelegen.
Te midden der dichte, eigenaar-
aardige duisternis drongen de gelui
den van den in het Westen opko
menden storm duidelijker tot hen
door, doch hier boven uit werden
menschelijke stemmen gehoord..,
Niet ver van hen af klonk een
antwoord. Alan klemde het met
modder bedekte handje vaster in de
zijne, terwijl een gedeelte van hen
op den wigenpoel afkwam, van
welken kant de triomfantelijke kreet
van den metgezel van den behaarden
man geklonken had. Ze begrepen
n et, waarom er niet geantwoord
werd en bleven doorroepen.
Iedere zenuw in Alan's lichaam
trilde van strijdlust, want plotseling
was het bijna ongelooflijk wanhopige
van den toestand tot hem doorge
drongen.
Daar in de wilgenboschjes hadden
ze hem willen vermoorden, dat was
maar al te duidelijk geweest. Over
de vlakte bewogen zich bloeddors-
wassen, zoowel zomer- als winter-
rassen de korrelkwaliteit zeer te
wenschen overliet.
Men meende echter de proeven
toch nog te moeten voortzetten en
wel met 8 nieuwe Fransche tarwe-
soorten, die om hun bijzonder hooge
opbrengst zeer in trek zijn, doch die
zeer gevoelig zgn voor onzen winter.
Toen bleek, dat de jarowisatie de
opbrengst van sommige soorten heeft
doen stijgen. Niet alleen van korrel,
doch ook van stroo.
Misschien kan uit deze proevende
conclusie getrokken worden, dat als
men bang is voor uitwinteren het
aanbeveling verdient om gejarowi-
seerde hoogproductieve Fransche
tarwe te verbouwen. Maar de proe
ven worden nog voortgezet, vernemen
wij. En daarom is het misschien
beter om nog maar even te wachten.
De jarowisatie schijnt toch niet die
invloed te hebben, die men er eerst
van verwachtte.
Gehouden op 26 Februari 1937.
Voorzitter: loco-Burgem. Houben.
SecretarisVan Haaren.
Tegenwoordig alle leden.
De agenda, die op hèt eerste ge
zicht geen lange vergadering in zicht
stelde, deed echter ten zeerste mis
rekenen, want al begon de vergade
ring op den aangegeven tijd, half 4,
om ruim 8 uur was er feitelijk nog
geen einde, al vertrokken meerdere
Raadsleder, zonder de ofiicieele
sluiting af te wachten.
Het is dan ook een heele toer om
41/, uur ingespannen bezig te blijven
aan het belang van Gemeente en
Gemeentenaren. Het is ook mogelijk,
dat de breedsprakerigheid geen wel
sprekendheid meebracht. Enfin, hoe
het ook zij41/, uur is laDg van
welken tijd nog ll/2 uur in geheime
zitting doorgebracht werd.
Nadat de vergadering met gebed
door den Voorzitter geopend was,
werd aan de orde gesteld:
1. Vaststelling der notulen der
vergaderingen van 5 December en
29 December 1936.
Haalden de notulen van 4 Dec.
1936 de goedkeuring van den Raad
zonder eenige op- of aanmerking, de
notulen van de vergadering van 29
Dec. 1936 moesten naar de meening
van den heer Vermeulen gezuiverd
worden van het woord „jaren", dit
moest veranderd worden in het
woord „maanden".
Al had dit punt notulen maar in
direct geen verband met hetgeen de
heer van Boven nu wilde opmerken,
hij vroeg en kreeg verlof om zgn
hart er van te ontlasten, dat de
heer Gemeente-Secretaris op het
oogenblik met een sigarenkistje
rondging, waarin keurige zakjes
lagen waarop vermeld naam en
adres van elk Raadslid en inhouden
de het presentiegeld der Raadsleden
over de in 1936 gehouden vergade
ringen.
Spreker acht deze manier van
doen niet juist. Niet, dat het zoo
erg is, dat wij, Raadsleden, 2 maan
den op het presentiegeld moeten
wachten, dat beteekent niets, maar
evengoed als Ambtenaren aan het
einde van een maand hun salaris
krijgen, evengoed kan dit bij pre
sentiegeld der Raadsleden op het
eind van het jaar gebeuren. Na
afloop van het jaar is het toch be
kend hoeveel vergaderingen gehou
den zijn. Al is het reeds een mooie
verbetering, dat deze gelden den
leden in gesloten zakjes ter hand
worden gesteld tegenover de oude
werkwijze, toen de heer Secretaris
het ieder lid aan zijn tafel voortelde,
toch kon het nog beter namelijk
door in het begin Januari de gelden
beschikbaar te stellen bij den Gem.-
Ontvanger, daar kon ieder Raadslid
dan het zijne halen. Bovendien was
het kiesheidshalve beter, daar men
tige beesten en geen mannen: beesten
aangevuurd door twee menschelijke
monsters, Graham en Rossland.
Moordzucht en hartstocht lagen
daar in de duisternis op de loer; met
wetten en beschaving zou geen re
kening gehouden worden...
Wanneer Graham overwon, zou
den slechts de afgelegen steppe zich
dezen nacht herinneren, evenals de
donkere, sombere kloof, die andere
tragedie van meer dan een ha'.ve
eeuw niet bad vergeten.
En het meisje aan zijn zijde, dat
reeds door hun banden besmeurd
was geworden
Hij rilde even en een zachte kreet
ontsnapte aan zijn lippen. Mary
dacht dat die geuit werd omdat er
weer plotseling schaduwen voor hen
opdoemden.
Er schenen twee mannen op hen
toe te komen en zij kon ook een
angstkreet niet onderdrukken, toen
hun bevolen werd stil te houden.
Alan zag hoe er een arm tot hem
opgeheven werd, doch hij was zijn
aanvaller voor. Drie schoten weer
klonken en de man, die zich op hem
had willen werpen, rolde over den
grond, terwijl de tweede aanvaller
ijlings in de duisternis verdween.
Een oogenblik later, toen 't geluid
van de door Alan geloste schoten
nog over de steppen weerkaatste,
hoorden ze hem luidkeels zijn mak
kers bijeen roepen.
Gedurende het schieten en het
fieervallen van den man. was er geen
geluid over Mary's lippen gekomen.
Het was echter alsof er een snik
in haar keel klonk en nu de nevel
iets opgetrokken was, kon Alan haar
gezichtje even onderscheiden.
OUDEN HEER VAN 60 JAAR
V D»k zij den KL00STERBALSEH
is hij nu «eer kras en monter
-Tol mijn 50ste jaar mankeerde ik nooit
tets, maar toen begonnen hevige rheu-
matiek-aanvallen mijn leven te ver
gallen. Reeds begon ik te wanhopen,
toen een vriend van mijn leeftijd m(j
ivertelde welke wonderbaarlijke onder-
Vindingen tyü had opgedaan met Kloos-
terbalsemNu ik zelf dit wonderlijke
f middel heb toegepast, kan ik verklaren,
dat ik mij iveer jeugdig en monter
qevoel als een knaap van 30 jaaral
1 hoop ik eerstdaags 60 jaar te worden
..>-r J-Vr.teH.
AKKER'S -V' ORIGINEEL TER IHZAG8
Geen goud zoo goed"
Onovertroffen b$j brand- en snU wonden
Ook ongeëvenaard als wrijfmiddel bij
Rheumaliek, spit en pijnlijke spieren
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62xl2ct. en f 1.04
BON voor Inzenden in open couvert,
GRATIS als drukwerk (l'/2 ct.) aan
MONSTER Handelmij. L. I. Akker, R'dam
vanaf de publieke tribune zijn neus
er niet kon tusschensteken.
2. Vaststelling der voorloopige
vergoedingen der bijzondere lagere
scholen overeenkomstig artikel 101
der L.O. Wet 1920.
Deze voorloopige vergoeding be
droeg 80 pet. van f 6.60 en beliep
voor de school
Venray—Kom f 2449.92
Leunen (Jongens) f 439.56
Oostrum f 757.68
Merselo f 623.04
Veulen f 419.76
Ysselsteyn f 612.48
Castenray f 517.44
Leunen (Meisjes) f 448.80
Oirlo (Meisjes) f 438.24
Oirlo (Jongens) f 459.36
St. Josephsgesticht f 765.60
Heide f 469.92
Scholen Maash. wee f 2493.80
3. Aanbieding verslag commissie
tot wering van schoolverzuim.
De Raad nam dit verslag voor
kennisgeving aan, nadat de Voorzit
ter hieromtrent had medegedeeld,
dat er in het afgeloopen jaar 42
ongeoorloofde verzuimen plaats had
den. Er hadden 12 vergaderingen
plaats. In verband met het groote
getal der schoolgaande kinderen, kon
de gang van zaken hier gunstig ge
noemd worden.
4. Voorstel van B. en W. totwy-
ziging der algemeene politieveror
dening Venray.
De Voorzitter zet uiteen, dat het
in verband met de komende verkie
zingen zeer gewenscht is de Politie
verordeningen aan te vullen met een
strafbepaling op het „kalken van
straten" of „aanplakken van biljetten
op borden, schuren, etc." Het zal
dan verboden zijn zich op den open
baren weg te bevinden tusschen des
avonds 10 uur en des morgens 5 uur,
als men in het bezit is van een pot
witkalk plakmiddel en dergelijke.
De heer Vermeulen wilde deze be
paling uitbreiden met de politie te
machtigen een en ander in beslag
te mogen nemen.
Dit ging de heer M. Arts wel wat
ver. Gesteld eens dat hij 's morgens
vroeg eens ergens wou gaan witten,
daar komt de politie aan en die
zou zijn spullen eens in beslag
nemen.... Wat dan Probeeren wie
het hardste kan loopen
Nog meerdere Raadsleden lieten
hun licht schijnen, maar de redactie
der wijziging zal nog wel overwogen
worden.
5. Ingekomen schrijven van Ged.
Staten van Limburg, betreffende in
gezonden capitulanten-verordening.
Ze zag doodsbleek en er lag een
angstige' uitdrukking in haar oogen.
Als een glanzende sluier viel het
zware haar om heur heen, haar borst
half bedekkend en toen ze de hand
uit de verwarde massa terugtrok,
zag Alan tot zijn verbazing, dat zij
een pistool omvat hield.
Hij herkende het wapen, als een
van het stel lichte automatische pis
tolen, dat Carl Loraen hem eenige
jaren geleden op Kerstmis cadeau
had gegeven. Een stralend gevoel
trots kwam over hem.
Tot nu toe had ze het wapen
verborgen gehouden, doch van het
begin af was ze gereed geweest om
te vechten met hem te vechten
tegen hun vijanden
Hij wilde stilstaan, en haar door
zijn kussen zijn groote bewondering
voor haar doen gevoelen Hij gaf
echter aan dit verlangen niet toe,
maar liep vlugger door, totdat hij
een dichtbegroeide vallei bereikte,
die niet ver van zijn onderneming
verwijderd lag.
Hierdoor liep een heel smal voet
pad, dat Alan s menschen te midden
van het dichte gewas hadden uitge
hakt en toen bij dit bereikte, stond
hij voor een oogeablik stil, daar hij
hij wist, dat ze nu spoedig in veilig
heid zouden zijn.
Zwaar leunde het mesje nu in
zijn armen, want de laatste twee
honderd meter hadden blijkbaar al
haar krachten gevergd. Hear bleek
gezichtje viel achterover en Alan
streek het zachte baar weg, terwijl
hij haar oogen en lippen kuste
Wordt vervolgd.