TWEEDI BLAD VAN PEEL EN MAAS Ons weekpraatje. FEUILLETON. Geluksdroom Krakelingen. Losse opmerkingen Gemeenteraad van Venray. RHEUMATISCHE PIJNEN KWELDEN KLOOSTERBALSEM Zaterdag 6 Maart 1937 Acht en vijftigste Jaargang No 10 DETERDING'S TIEN MILLIOEN. ZE ZIJN OP! EN NU? Laat ik beginnen met bier nadcuk- kelyk vast te stellen, dat ik bet 10- millioenen-gebaar van den beer Deterding buitengewoon waardeer. Het zou eenvoudig krankzinnigen werk zijn om de zaak als een onbeil voor ons land voor te stellen. Ik ga me dus in geen geval wagen aan critiek, maar ik wil de juiste waarde van het gebaar even aangeven, opdat niet een overschatting van zijn beteekenis tot schadelijke gevolgen zal leiden. De befaamde 10 millioen zijn thans besteed de koek is dus óp. De laatste aankoopen zijn of worden dezer dagen gedaan. Wat zal er nu verder gebeuren Er wordt vaak gesproken van de „gift" van Sir Henri Deterding. Zijn we er ons allen wel van bewust, dat hier van een gift aan het Neder- landsche volk geen sprake is De heer Deterding heeft zich voor zijn 10 millioén zeer waardevolle pro ducten van Nederlandschen bodem gekochthij is 'n oogenblik een zeer goede klant van ons geweest, hetgeen we zéér mogen en moeten waar- deeren, maar gegeven heeft hij ons althans in het onderhavige geval niets. De gekochte waren j gaat hij in Duitschland weer ver- koopen en hij doet dat tegen een zeer behoorlijke winst. Het prijspeil is er immers in 't algemeen veel hooger dan ten onzent en daarvan zou ook onze handel op directe wijze kunnen profiteeren, als aan dezen dezelfde tegemoetkomingen werden verleend, welke de heer Deterding genoot en geniet. Onze handel echter még niet leveren boven een zeker, zeer miniem, kwantum. De heer Deterding verkoopt dus zyn waren weer in Duitschland, maakt er een veel hoogeren prijs voor en.... zou dus in staat wezen om, zonder risico, opnieuw 10 millioen in ons land te besteden, als de Duitsche regeering hem dat toestond! Maar dat doet ze niet. De 10 mil lioen, plus de millioenen van de winst, moeten in Duitschland blijven. En Sir Henri schenkt deze gelden aan de Duitsche Winterhulp. De millioenen zijn dus een cadeau aan het Duitsche volk, wij hebben alleen tydelyk een goeden klant gehad. Zóó bezien mag men van het ge baar volstrekt geen conjunctuur- wijziging verwachten, zooals som migen toch doen, die lettende op de oploopende prijzen, gevolg van een tijdelijk vergroote vraag op de markt plannen hebben ontworpen en ten deele reeds tot uitvoering hebben gebracht om de productie van bepaalde artikelen weer te gaan verhoogen. Juist omdat we zeker weten, dat de heer Deterding een volgend jaar niet weer met zijn millioenen op de markt zal komen, is het zeker, dat die verhoogde productie opnieuw het stapelen van overschotten ten gevolge zal hebben en dus mede: een prijsdaling. Dat is niet de schuld van den heer Deterding, maar van hen, die onjuiste conclusies trekken uit de directe gevolgen van zijn ongewone aan koopen. Als we dus, constateerende dat de 10 millioen van Sir Henri zijn ver bruikt, ons de vraag stellenWat nu? dan zouden we willen raden om de grootste bedachtzaamheid te betrachten en niet door het opnieuw vormen Jan productie-overschot met kwaad geld naar het pas ontvangen goede geld te gaan gooien. En de 10 millioen, plus de winst- millioenen, welke aan „het Duitsche volk" werden geschonken, zullen die dit volk werkelijk ten zegen zijn Als het niet zoo zou zijn, mogen we er den heer Deterding geen ver- door JAMES OLIVER CURWOOD. 12. Alan hoorde Mary S'andish met een aanvaller worstelen, doch geen geluid ontsnapte aan haar lippen. Voor een kort oogenblik duizelde hem alles voor de oogen. Hij was er zich vaag van bewust dat hij een vergeefsche poging deed zijn geweer te grijpen en in het halfduister zag hij boven zich een grimmig, afschuwelijk gezicht, terwijl een paar meedoogenlooze handen hem trachtten te worgen. Toen hoorde hij een opgewonden luiden triomfkreet, terwijl hij ach terover geworpen werd; het was alsof zijn hoofd van zijn schouders werd afgerukt; hij voelde, hoe zijn krachten hem begaven, doch met een laatste, bovenmenschelijke in spanning bracht hij zijn aanvaller een schop toe. Hij was er zich niet van bewust, waar hij den man geraakt had, doch de greep om zijn keel verslapte; langzamerhand zag hij het gezicht verdwijnen en zonk de man, die op het punt had gestaan hem te vermoorden, achterover. Gedurende enkele oogenblikken kon Alan zich niet bewegen, terwijl' hij met de grootste moeite weer lucht trachtte te krijgen. Toen zocht hij naar zijn pistool; het foudraal was wijt van maken. Zijns ondanks zal het inderdaad zoo niet wezen De leiders van het vierjarenplan in Duitschland, Göring c.s., hebben het volk gezegd, dat kanonnen beter zijn dan boter en naar dat oordeel moeten de Duitschers lever. Misschien krijgen ze nog een schrap boter op de boterham, maar als de heer Deterding daar een schrap b ij- g.e e f t, zullen het toch geen twee schrappen worden. De eerste wordt dan eenvoudig ingehouden voor kanonnen. De 10 millioen van den heer Deterding komen alleen Duitsche bewapening ten goede. EéDS krijgen we hier misschien vliegtuigbommen terug voor de Goudsche en Edammer kazen, welke we dénk zij het royale gebaar van den heer Deterding aan onze Oosterburen mochten leveren. In het orgaan van den Vrijheids bond vond ik cijfers aangehaald uit het Engelsche tijdschrift „The Eco nomist", welke duidelijk uitwijzen, dat Duitschland geenszins te arm is om zich het tekort aan levens middelen in het buitenland te koopen, maar alles, wat op eten kan worden bezuinigd, wordt voor de oorlogs industrie besteed. Terwijl de import van vleesch, zuivelproducten, groen ten, kleeding e.d. van jaar tot jaar wordt teruggedrongen, steeg van jaar tot jaar wordt teruggedrongen, steeg van 1929 tot 1935 de Duitsche import van rubber met 45 pet., van olie met 60 pet. Vergeleken met 1935 steeg in 1936 de import voor de bewapening industrie met 28 pet. Dr. Dyt, de leider van de stichting „De Waag", aan welke Dr. Deterding den aankoop van voedingsproductie in Nederland voor Duitschland op droeg, wekt zijn landgenooten op, om het voorbeeld zijns meesters zij het dan op kleiner schaal zoo algemeen mogelijk te volgen. De heer Dijt heeft nog méér van die ideeën. Nog onlangs verdedigde hij de verrassende stelling, dat men in Nederland Duitschland opnieuw met een groote leening moest bijspringen. En kort daarvóór had hij geijverd voor de gedachte ook reeds in de Duitsche pers naar voren gebracht dat de Nederlandsche effectenbezit ters, enz. hun schuldvorderingen op Duitschland eenvoudig moeten prijs geven. Dit heet dan ter wille van den Nederlandschen lanbouwexport te moeten geschieden, maar het zou neerkomen op een volkomen onrede lijke onteigening van tal van Neder- lan'ers en een enorme schenking aan Duitschland, dat vrijwel alle beschikbare bedragen aan oorlogs bewapening besteedt. De heer Dijt heeft dus achtereen volgens bepleita. een leening ten bate van Duitschland; b.kwijtschel ding van de zeer hooge bedragen, die indertijd aan Duitschland geleend zijn, waarbij te bedenken valt, dat na de Vereenigde Staten, Nederland verreweg het meeste heeft voorge schoten, en c. verdere donaties in den geest der schenking van den heer Deterding. De heer Dijt zal dit wel heel goed bedoelen, maar wat hij wenscht, komt hierop neer, dat Nederland ten bate van Duitschland, vermoede lijk zelfs bovenal ter opdrijving van de thans reeds fabuleuze Duitsche bewapening, zou worden leeggeplun derd. Ook zij, die met ettelijke Ach- terhoeksche burgemeesters voor de goede zijden van het plan-Deterding (afgezien van de onaanvaardbare motiveering) geenszins blind zijn, zullen moeten erkennen, dat de gedachtengang van den heer Dijt in dit opzicht veel meer een Duitsche dan een Nederlandsche gedachten- gang is. VAN HEDEN EN TOEKOMST. De mensch weet wat-:e heeft, maar niet wat-ie krijgen zalAldus luidt een van die verstandige Ne- leeg.... Niet ver van hem af, hoorde hij hoe Mary Standish hijgde en naar adem snakte en hierdoor was het, alsof plotseling al zijn oude kracht weer terugkeerde. De man, die hem trachtte te wur gen, kwam op handen en voeten kruipend weer op hem toe. In een oogwenk was Alaa overeind en sprong als een lenige kat op hem at. Met zijn vuist sloeg hij op een behaard gezicht; al vechtende riep hij Mary iets toe en plotseling be merkte hij, hoe een tweede gedaante zich over haar gebogen had bij de bron, waaruit ze zooeven nog ge dronken had. Er kwam een vloek over zijn lippen. Het verlangen om te dooden was thans heel sterk in hem..,dien kerel, dien hij onder t anden had, af te maken, en daardoor in staat zou zijn den man, die nu over Mary Standish gebogen stond, met zijn handen in haar lange haren, naar de keel te kunnen vliegen. Versuft door den regen van vuist slagen, die op hem neerdaalde, was het hoofd van den gebaarden man naar achteren gevallen, terwijl Alan hem met zijn handen trachtte te worgen.. Tien seconden -twintig mis schien een halve minuut spande hij zijn uiterste krachten in om de keel van den man, die deed aan die van een stier, dicht te knijpen en toen hij daarin bijna geslaagd was, vloog de tweede gestalte op hem af. Hij had geen tijd zich tegen dezen nieuwen aanval te verdedigen. Zijn krachten waren bijna uitgeput, ter- derlandsche spreekwijzen, hetwelk diegenen zich tot levensmotto heb. ben gekozen, die gewoon zijn om met de hand op de portemonnaie te loopen. Niet allen zijn we zoo. En dat is ook maar gelukkig voor de vele waarzegsters, die anders aan onze onnoozelheid geen droog brood zouden kunnen verdienen. Er zijn nog vele lieden, wien het meer in teresseert, wat ze later in het leven zullen worden, dan wat ze heden zijn. En zij verkeeren permanent met waarzegsters, die op haar beurt een tegengestelden levensregel volgen. Deze laatste redeneeren: pak heden, wat je krijgen kunt, dan ben je voor de toekomst geborgen. Een waarzegster is geenszins con. tent met de belofte, dat je ze een rijksdaalder zult sturen, als de erfe nis is afgekomen, die ze je voorspel de. Ze heeft liever twee kwartjes van je huidige armoe. Dat zien we aan de Amsterdam- sche dame, die eenigen tijd in Mo- kum een bloeiende toekomstvoor spelling heeft geëxploiteerd, daarbij haar eigen zorg voor het heden tot tot een hoofdzaak makende. Ze voorzegde haar klanten alle liefs en goeds en rijks voor „over 'n poosje" en profiteerde van de daaromtrent gewekte vreugde, door haar cliënten leeninkjes aftroggelde van twintig, vijftig, honderd en zelfs honderdvijftig gulden. Toen ze aldus voor het heden genoegzaam had bijeengezameld, ver dween ze spoorloos naar elders, haar slachtoffers met haar toe komst-illusie, maar zonder contanten voor den dag van vandaag achter latende. Deze dame heeft den dommen een lesje gegeven. N.l. dat de zorg voor het heden boven de belangstelling voor de toe komst behoort te gaan. Waar het althans materieele aangelegenheden betreft. SCHRIFTEIJKE VAKOPLEIDING Van de- week trof ik in i medische dagbladrubriek de volgende correspondentie aan: H. B. te Zutphen. De betreffende cursus is waardeloos en leidt op tot z.g. wilde kraamverzorgsters. Met een schriftelijken would-be- cursus kan men onmogelijk de praktijk leeren. Ge moet om dit diploma te halen u wenden tot de directie van een vroedvrouwen school b.v. te Amsterdam of Rot terdam. Deze kan u verder den weg wijzen. Dit verstandige advies lezende, overdacht ik, hoe de advertentie kolommen van dagbladen en tijd schriften tegenwoordig regelmatig opwekkingen bevatten van tal van bureaux, welke zich met de „schrif telijke" opleiding tot allerlei vakken bezig hou ien. Deze bureaux zijn legio. Hoe sterker de crisis om zich heen greep, des te meer rezen die dingen uit den grond. Ik kreeg wel eens den indruk, dat ze meer dienden om ee werkloosheid van de leeraren te bestrijden dan die van de leerlingen. De meeste desbetreffende annonces bevatten humbug. Ze beloven voor een paar guldens per maand schrif telijk op te leiden voor fabrieks directeur, kraamverzorgster, ver pleegster, monteur, kommies, inspec teur van politie, journalist, professor, teekenaar enz. enz. Werkloozen raken er hun spaar penningen mee kwijt en ze scheppen zich illusies, welke nimmer ip ver vulling kunnen gaan. Geen werkgever hecht ook maar de minste waarde aan de diploma's dezer bureaux. Het kan zijn, dat een goed bureau in bepaalde omstandigheden den cursisten wat theoretische kennis in zake b.v. wetten en verordeningen of de gramatica van de een of andere taal kan bijbrengen, maar men leert geen enkel vak met een schrifte lijken cursus. Daartoe heeft men naast practische oefening het per soonlijk contact met den vakkundige benoodigd. Ook is het onmogelijk wijl een geweldige slag hem deed duizelen.... In het blinde greep bij om zich heen. Hij bemerkte eerst, hoeveel inspanning het gevecht met den eersten aanvaller hem gekost had, toen hij den strijd met den tweeden begon aan te binden, zoodat hem onwillekeurig 'n Kreet van onmacht ontsnapte. Op 't zelfde oogenblik had hij zijn tong wel kunnen afbijten, om dat hij zoo zwak geweest was, het meisje hiervan iets te laten bemer ken. Hij zag niet, hoe ze op handen en voeten naar hem toekroop Haar lange haren sleepten over den grond en door het modderige water van den poel; terwijl haar handen tast ten... tasten totdat deze vonden, wat ze zochten. Toen stond ze op, terwijl ze het stuk rotsblok droeg, waarop ze bij het drinken gesteund had. De behaarde man trachtte, half overeind gekomen, haar te grijpen, do:h ze ontweek hem handig en plaatste zich op een heuveltje, dicht I bij de vechtende mannen. Alan zag, hoe ze het rotsblok liet vallen en hoorde een doffen zwaren slag, ter wijl op hetzelfde oogenblik zijn vijand a's een klomp levenloos vleesch achterover viel, zonder het minste geluid te geven. Waggelend kwam *\lan overeind om het bijna bewustelooze meisje in zijn armen te nemen. I De gebaarde man was bezig po gingen te doen om op te komen. Hij was hierin bijna geslaagd, toen Alan hem opnieuw naar de keel vloog en weer begonnen ze opnieuw te worstelen. om iemand per post aanleg thuis te sturen, welke men alleen van nature kan bezitten. Houdt het schaarsche geld in de portemonnaie, als ge werkloos zijt. En als ge het uit moet geven, besteedt het dan niet aan nutt.elooze schriftelijke cursussen. STAKING ALS CONJUNCTUURS BEELD. Het schijnt toch werkelijk wat beter te gaan. Dat ziet men o.m. aan de huidige.... stakingssoort. We mogen nog niet van bepaalde stakingsd r i f t e n spreken, in tegendeel. Alwéér blijkens het Cen- traai Bureau voor de Statistiek hebben er in 1936 in ons land slechts 95 stakingen of uitsluitingen „ge woed", een cijfer, dat nog nooit zoo laag is geweest. Het typische echter is, dat méér stakingen dan de laatste jaren het geval was, om 1 o o n s- verhoogingen gingen, slechts 31 pet. der arbeidsconflicten waren ontstaan uit afweer tegen aange kondigde loons verlagingen. Natuurlijk kunnen de arbeiders organisaties zoo maar niet op een goeden dag besluiten om voor loons- verhoogingen te gaan vechten. Wil men kans van slagen hebben en die wordt toch vereischt, anders treffen de bonden zich zelve dan moet men de omstandigheden, de conjunctuur, méé hebben. Welnu, dat was blijkbaar meeidere malen het geval, want een groot aantal der geschillen werd door de arbeiders gewonnen, n.l. in 38 pet. der gevallen tegen 27 pet., waarin werd verloren de overige conflicten eindigden met een „verloop." Het is intusschen te verhopen, dat de betere conjunctuur zich niet in de eers'.e plaats door een toename der arbeidsgeschillen zal manifes- teeren. De hoogste overwinning, welke bereikbaar is, is een accoord tusschen partijen, gegrond op overleg en rechtvaardigheid. VERKORTING VAN DEN GROEITIJD. Enkele jaren terug hebben de Russische landbouwkundigen hun collega's in de geheele wereld ver baasd met hun publicaties over het zgn. jarowiseeren der gewassen, waardoor de groeiperiode der cul tuurplanten belangrijk verkort kan worden. Men had hiermede meende men, een middel gevonden om de voor een slechte winter gevoelige gewassen in het voorjaar te kunnen zaaien, terwijl de opbrengst er niet ongunstig door beinvloed zou worden. Dat gaf ongekende perspectieven. Ook in verband met het bewerken en gebruiken van den bodem. Overal kwamen de landbouwkun- d gen in actie om proeven met deze jarowisatie te nemen. Ook in ons land en met name in Groningen, waar men nog al eens last van het .uitwinteren" heeft, toonde men veel belangstelling voor deze methode. Door het Rijkslandbouwproefstation te Groningen werden sedert 1934 proeven met deze jarowisatie geno men op verschillende gerst, tarwe- en roggerassen.- De methode bestaat hierin, dat men in het voorjaar uitzaait, nadat men het zaad eerst een bepaalden tijd heeft geweekt en daarna een bepaalden tijd, die weer van verschil lende omstandigheden afhangt, aan een temperatuur van 2 3 gr. C. blootstelt. Het bleek, dat de groei van ver schillende wintergranen hierdoor ver kort kon worden, doch bij de zomer gewassen merkte men niet veel van een gunstige werking. In 1935 waren echter de resultaten allesbehalve gunstig. Bij alle wintergewassen ging de opbrengst door de behandeling achteruit. Bij de zomergewassen wel niet in die mate doch ook ook hier was van verbetering geen sprake, temeer ook niet omdat bij alle ge- Het meisje hoorde hen hijgen en toen weerklonk een doffe slag, ge volgd door een uitroep van triomf van Alan's Jippen.... Bij toeval had hij met zijn hand tegen zijn gevallen pistool gestooten. Met zijn vinger aan den trekker was hij nu gereed om te schieten en des noods het gevecht met een geweer voort te zetten. Kom mee, zei hij Hij sprak op eigenaardigen, ge- smoorden toon. Ze kwam naar hem toe en legde haar hand opnieuw in de zijne, die kleverig was van de natte aarde om het beekje heen. Toen betraden ze de vlakten achter het stroompje en de wilgenboomen gelegen. Te midden der dichte, eigenaar- aardige duisternis drongen de gelui den van den in het Westen opko menden storm duidelijker tot hen door, doch hier boven uit werden menschelijke stemmen gehoord.., Niet ver van hen af klonk een antwoord. Alan klemde het met modder bedekte handje vaster in de zijne, terwijl een gedeelte van hen op den wigenpoel afkwam, van welken kant de triomfantelijke kreet van den metgezel van den behaarden man geklonken had. Ze begrepen n et, waarom er niet geantwoord werd en bleven doorroepen. Iedere zenuw in Alan's lichaam trilde van strijdlust, want plotseling was het bijna ongelooflijk wanhopige van den toestand tot hem doorge drongen. Daar in de wilgenboschjes hadden ze hem willen vermoorden, dat was maar al te duidelijk geweest. Over de vlakte bewogen zich bloeddors- wassen, zoowel zomer- als winter- rassen de korrelkwaliteit zeer te wenschen overliet. Men meende echter de proeven toch nog te moeten voortzetten en wel met 8 nieuwe Fransche tarwe- soorten, die om hun bijzonder hooge opbrengst zeer in trek zijn, doch die zeer gevoelig zgn voor onzen winter. Toen bleek, dat de jarowisatie de opbrengst van sommige soorten heeft doen stijgen. Niet alleen van korrel, doch ook van stroo. Misschien kan uit deze proevende conclusie getrokken worden, dat als men bang is voor uitwinteren het aanbeveling verdient om gejarowi- seerde hoogproductieve Fransche tarwe te verbouwen. Maar de proe ven worden nog voortgezet, vernemen wij. En daarom is het misschien beter om nog maar even te wachten. De jarowisatie schijnt toch niet die invloed te hebben, die men er eerst van verwachtte. Gehouden op 26 Februari 1937. Voorzitter: loco-Burgem. Houben. SecretarisVan Haaren. Tegenwoordig alle leden. De agenda, die op hèt eerste ge zicht geen lange vergadering in zicht stelde, deed echter ten zeerste mis rekenen, want al begon de vergade ring op den aangegeven tijd, half 4, om ruim 8 uur was er feitelijk nog geen einde, al vertrokken meerdere Raadsleder, zonder de ofiicieele sluiting af te wachten. Het is dan ook een heele toer om 41/, uur ingespannen bezig te blijven aan het belang van Gemeente en Gemeentenaren. Het is ook mogelijk, dat de breedsprakerigheid geen wel sprekendheid meebracht. Enfin, hoe het ook zij41/, uur is laDg van welken tijd nog ll/2 uur in geheime zitting doorgebracht werd. Nadat de vergadering met gebed door den Voorzitter geopend was, werd aan de orde gesteld: 1. Vaststelling der notulen der vergaderingen van 5 December en 29 December 1936. Haalden de notulen van 4 Dec. 1936 de goedkeuring van den Raad zonder eenige op- of aanmerking, de notulen van de vergadering van 29 Dec. 1936 moesten naar de meening van den heer Vermeulen gezuiverd worden van het woord „jaren", dit moest veranderd worden in het woord „maanden". Al had dit punt notulen maar in direct geen verband met hetgeen de heer van Boven nu wilde opmerken, hij vroeg en kreeg verlof om zgn hart er van te ontlasten, dat de heer Gemeente-Secretaris op het oogenblik met een sigarenkistje rondging, waarin keurige zakjes lagen waarop vermeld naam en adres van elk Raadslid en inhouden de het presentiegeld der Raadsleden over de in 1936 gehouden vergade ringen. Spreker acht deze manier van doen niet juist. Niet, dat het zoo erg is, dat wij, Raadsleden, 2 maan den op het presentiegeld moeten wachten, dat beteekent niets, maar evengoed als Ambtenaren aan het einde van een maand hun salaris krijgen, evengoed kan dit bij pre sentiegeld der Raadsleden op het eind van het jaar gebeuren. Na afloop van het jaar is het toch be kend hoeveel vergaderingen gehou den zijn. Al is het reeds een mooie verbetering, dat deze gelden den leden in gesloten zakjes ter hand worden gesteld tegenover de oude werkwijze, toen de heer Secretaris het ieder lid aan zijn tafel voortelde, toch kon het nog beter namelijk door in het begin Januari de gelden beschikbaar te stellen bij den Gem.- Ontvanger, daar kon ieder Raadslid dan het zijne halen. Bovendien was het kiesheidshalve beter, daar men tige beesten en geen mannen: beesten aangevuurd door twee menschelijke monsters, Graham en Rossland. Moordzucht en hartstocht lagen daar in de duisternis op de loer; met wetten en beschaving zou geen re kening gehouden worden... Wanneer Graham overwon, zou den slechts de afgelegen steppe zich dezen nacht herinneren, evenals de donkere, sombere kloof, die andere tragedie van meer dan een ha'.ve eeuw niet bad vergeten. En het meisje aan zijn zijde, dat reeds door hun banden besmeurd was geworden Hij rilde even en een zachte kreet ontsnapte aan zijn lippen. Mary dacht dat die geuit werd omdat er weer plotseling schaduwen voor hen opdoemden. Er schenen twee mannen op hen toe te komen en zij kon ook een angstkreet niet onderdrukken, toen hun bevolen werd stil te houden. Alan zag hoe er een arm tot hem opgeheven werd, doch hij was zijn aanvaller voor. Drie schoten weer klonken en de man, die zich op hem had willen werpen, rolde over den grond, terwijl de tweede aanvaller ijlings in de duisternis verdween. Een oogenblik later, toen 't geluid van de door Alan geloste schoten nog over de steppen weerkaatste, hoorden ze hem luidkeels zijn mak kers bijeen roepen. Gedurende het schieten en het fieervallen van den man. was er geen geluid over Mary's lippen gekomen. Het was echter alsof er een snik in haar keel klonk en nu de nevel iets opgetrokken was, kon Alan haar gezichtje even onderscheiden. OUDEN HEER VAN 60 JAAR V D»k zij den KL00STERBALSEH is hij nu «eer kras en monter -Tol mijn 50ste jaar mankeerde ik nooit tets, maar toen begonnen hevige rheu- matiek-aanvallen mijn leven te ver gallen. Reeds begon ik te wanhopen, toen een vriend van mijn leeftijd m(j ivertelde welke wonderbaarlijke onder- Vindingen tyü had opgedaan met Kloos- terbalsemNu ik zelf dit wonderlijke f middel heb toegepast, kan ik verklaren, dat ik mij iveer jeugdig en monter qevoel als een knaap van 30 jaaral 1 hoop ik eerstdaags 60 jaar te worden ..>-r J-Vr.teH. AKKER'S -V' ORIGINEEL TER IHZAG8 Geen goud zoo goed" Onovertroffen b$j brand- en snU wonden Ook ongeëvenaard als wrijfmiddel bij Rheumaliek, spit en pijnlijke spieren Schroefdoos 35 ct. Potten: 62xl2ct. en f 1.04 BON voor Inzenden in open couvert, GRATIS als drukwerk (l'/2 ct.) aan MONSTER Handelmij. L. I. Akker, R'dam vanaf de publieke tribune zijn neus er niet kon tusschensteken. 2. Vaststelling der voorloopige vergoedingen der bijzondere lagere scholen overeenkomstig artikel 101 der L.O. Wet 1920. Deze voorloopige vergoeding be droeg 80 pet. van f 6.60 en beliep voor de school Venray—Kom f 2449.92 Leunen (Jongens) f 439.56 Oostrum f 757.68 Merselo f 623.04 Veulen f 419.76 Ysselsteyn f 612.48 Castenray f 517.44 Leunen (Meisjes) f 448.80 Oirlo (Meisjes) f 438.24 Oirlo (Jongens) f 459.36 St. Josephsgesticht f 765.60 Heide f 469.92 Scholen Maash. wee f 2493.80 3. Aanbieding verslag commissie tot wering van schoolverzuim. De Raad nam dit verslag voor kennisgeving aan, nadat de Voorzit ter hieromtrent had medegedeeld, dat er in het afgeloopen jaar 42 ongeoorloofde verzuimen plaats had den. Er hadden 12 vergaderingen plaats. In verband met het groote getal der schoolgaande kinderen, kon de gang van zaken hier gunstig ge noemd worden. 4. Voorstel van B. en W. totwy- ziging der algemeene politieveror dening Venray. De Voorzitter zet uiteen, dat het in verband met de komende verkie zingen zeer gewenscht is de Politie verordeningen aan te vullen met een strafbepaling op het „kalken van straten" of „aanplakken van biljetten op borden, schuren, etc." Het zal dan verboden zijn zich op den open baren weg te bevinden tusschen des avonds 10 uur en des morgens 5 uur, als men in het bezit is van een pot witkalk plakmiddel en dergelijke. De heer Vermeulen wilde deze be paling uitbreiden met de politie te machtigen een en ander in beslag te mogen nemen. Dit ging de heer M. Arts wel wat ver. Gesteld eens dat hij 's morgens vroeg eens ergens wou gaan witten, daar komt de politie aan en die zou zijn spullen eens in beslag nemen.... Wat dan Probeeren wie het hardste kan loopen Nog meerdere Raadsleden lieten hun licht schijnen, maar de redactie der wijziging zal nog wel overwogen worden. 5. Ingekomen schrijven van Ged. Staten van Limburg, betreffende in gezonden capitulanten-verordening. Ze zag doodsbleek en er lag een angstige' uitdrukking in haar oogen. Als een glanzende sluier viel het zware haar om heur heen, haar borst half bedekkend en toen ze de hand uit de verwarde massa terugtrok, zag Alan tot zijn verbazing, dat zij een pistool omvat hield. Hij herkende het wapen, als een van het stel lichte automatische pis tolen, dat Carl Loraen hem eenige jaren geleden op Kerstmis cadeau had gegeven. Een stralend gevoel trots kwam over hem. Tot nu toe had ze het wapen verborgen gehouden, doch van het begin af was ze gereed geweest om te vechten met hem te vechten tegen hun vijanden Hij wilde stilstaan, en haar door zijn kussen zijn groote bewondering voor haar doen gevoelen Hij gaf echter aan dit verlangen niet toe, maar liep vlugger door, totdat hij een dichtbegroeide vallei bereikte, die niet ver van zijn onderneming verwijderd lag. Hierdoor liep een heel smal voet pad, dat Alan s menschen te midden van het dichte gewas hadden uitge hakt en toen bij dit bereikte, stond hij voor een oogeablik stil, daar hij hij wist, dat ze nu spoedig in veilig heid zouden zijn. Zwaar leunde het mesje nu in zijn armen, want de laatste twee honderd meter hadden blijkbaar al haar krachten gevergd. Hear bleek gezichtje viel achterover en Alan streek het zachte baar weg, terwijl hij haar oogen en lippen kuste Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1937 | | pagina 5