TWEEDE BT.AI) VAN PEEL EN MAAS
ABDIJSIROOP
Het Prinselijk
huwelijk.
FEUILLETON.
Geluksdroom
Vergadering Raad
van Maashees
en
Overloon.
Losse opmerkingen
Nieuwjaarswensch
1936-1937
Uw kind zal morgen
niet meer hoesten
AKKER' S versièrkte
I Wordt vervolgd.
Vrijdag I Januari 1937
Acht en vijftigste Jaargang No 1
Het Prinselijk huwelijk brengt
heel wat geld onder de menschen.
Meer dan men wellicht zal den
ken en men krijgt hiérvan een
beter beeld, wanneer men alles
eens nagaat, nu de bruidsdagen
zijn begonnen en men kan con-
stateeren, wat er gedaan is en
wat er nog staat te komen. Eerst
hebben wij den verkoop van plaat
sen langs den weg, waar de stoet
passeert. Hiermede zijn groote
bedragen gemoeid, indien men
b.r. bedenkt, dat een der beken
de caté's in den Haag voor dien
dag een bedrag van f 30.000
moet hebben gekregen als huur
aan een ccmbinatie.
De prijzen zijn den laatsten tijd
weliswaar belangrijk gedaald en
er zijn nog voldoende plaatsen
beschikbaar beneden den prijs
van f 10.—, zoodat de haastigen,
zooals altijd, veel te veel hebben
betaald maar het neemt niet weg,
dat alleen uit dezen hoofde ton
nen worden ontvangen. De men
schen moeten van buiten worden
aangevoerd; bussen, auto's en de
spoorwegen zullen mooie zaken
maken, terwijl ook het benzine-
gebruik een stijging zal onder
gaan.
Dan de versieringen Hoeveel
meter vlaggedoek zal er wel niet
zijn verbruikt, want men ziet on
telbare nieuwe vlaggen naast de
oude I En het dennegroen, dat
met kwistige hand is aangebracht.
Op onze autotocht naar hetOos
ten van het land kwamen wij op
den hoofdweg groote transporten
dennegroen tegen, die naar den
Haag worden gedirigeerd. Ook
dit brengt heel wat geld in het
laadje, geld dat niet in den Haag
blijft, maar zijn weg door het
geheele land vindt, waar denne
groen te verkrijgen is. Niet ver
geten mag worden de bloemen-
schat, die den Haag in de bruids
weken zal versieren, terwijl van
heinde en ver prachtige bouqet-
ten aan het jonge Vorstelijke Paar
worden aangeboden.
Op de Westlandsche veilingen
worden hooge prijzen betaald voor
chrysanten, die nog in voldoende
hoeveelheid aanwezig waren, doch
die door de stijgende vraag be
hoorlijke prijzen konden opbren
gen. En wij hebben nog een paar
weken voor den boeg, waarin de
bloemenstreken, waaronder ook
Aalsmeer, extra zullen profiieeren.
Het groote bezoek, dat in de
Residentie verwacht wordt, brengt
zijn uitgaven aan eten en ver
snaperingen mede. De café's en
restaurants zullen vol loopen: het
officieele sluitingsuur is gedu
rende de drie bruidsweken bui
ten werking gesteld, terwijl ook
de hotels vol zullen loopen
De Schouwburg in den Haag
heeft nimmer zoo getrokken als
nu en het is interessant in het
Vaderland een recensie te lezen
van K. de R. over den eersten
feestavond in den bruidstijd. Mej.
de R(idder) geeft een beschou
wing over de gala-voorstelling
van „Uit het leven der Oranjes"
en zij zegt onder meer: „Wan
neer reeds op den eersten feest-
door
JAMES OLIVER CURWOOD.
33.
Oh, ik had zoo'n behoefte aan
al die dingen, en omdat ik gedaan
had, wat anderen van mij VI rlangden
en door mijn verkeerd begrip van
familietrots en eer liet ik me aan
John Graham ketenen. De twee laat
ste maanden voor mijn twee en
twintigsten verjaardag kwam ik meer
van den man te weten, dan ik ooit
vermoed had. Geruchten kwamen
mij ter oore ik onderzocht zelf het
een en ander, en ontdekte toen hoe
en waarom men John Graham haatte
en waarvan ik hier in Alaska ook
nog de meest overtuigende bewijzen
heb gekregen. Op het laatst wist ik
vrijwel zeker, dat hij een monster
was, doch het was bekend gemaakt,
dat ik met hem zon trouwen en
Sharpleigh was voortdurend met al
zijn vaderlijke huichelachtigheid om'
mij heen. terwijl John Graham me
zoo hoffelijk en zoo vol respect be
handelde, dat ik niets vermoedde van
at het vreeselijke, wat er in hem
omging daarom kwam ik mijn
belofte na. Ik trouwde met hem.
Ze haalde plotseling heel diep
avond van den bruidstijd een der
gelijke luxe in avondtoiletten,
parures en coiffures wordt gede
monstreerd, hoe kan er dan nog
tot 7Januari climax blijven Zijde,
voleurs, satijn en organdie-crepes
in allerlei variaties het werd
allemaal gedragen, zooals de
Haagsche vrouw dat met gratie
te dragen weet.
In den foyer zag ik ook nog
'n aardige combinatie van zwart
fluweel met zilver en een hals
band van brillanten; doch een
van de mooiste modellen vond
ik in de zaal een avondjapon van
wit crepe de Chine, afgewerkt
met zilver Iamé en met een zeer
origineele vijf-hoekig uitgesneden
rug. „Ze zeide ook": Was het
doordat in de laatste jaren de
heeren het zich in de schouwburg
op het punt van kleeding wat
erg gemakkelijk maakten, dat er
thans, nu zij in uniform, rok en
smoking waren, zooveel aandacht
aan hen werd besteed.
Men begrijpt, dat er heel wat
uitgegeven is aan dameskleeding
en aan verversching van de man
lijke gala-kleedij. Tal van groen
geworden rokken en smokings
zullen zijn afgekeurd, zoodat de
kleermakers handen tekort zijn
gekomen in het fabriceeren van
nieuwe costuums. Ook de gala
uniformen der officieren, Kamer
leden, gezanten etc. zullen hier
en daar een dringende vernieu
wing noodig hebben gehad.
Van de parfums... de coiffeurs,
die de Heeren der schepping
extra hebben geknipt en de da
mes extra hebben voorzien van
elegante coiffures 1 Om de juwe
liers niet te vergeten, die goede
zaken hebben gemaakt.
Indien men alle bedragen sa
mentelt, welke voor en ten be
hoeve van het huwelijk van Prin
ses Juliana zijn uitgegeven en
nog zullen worden uitgegeven,
dan komt men ongetwijfeld tot
miltioenen guldens en al deze
millioenen worden hoofdzakelijk
besteed aan Nederlandsche be
drijven, aan de Nederlandsche
industrie en voor een niet onbe
langrijk bedrag aan loonen!
Het geld rolt en zal verder
rollen, naar mate het enthousias
me stijgt. En dat er in dat ent
housiasme een climax zal komen,
mag men nu al afleiden uit de
groote drukte, die er in de Re
sidentie en in den lande heerscht.
Laten wij hopen dat het weer zal
medewerken, net zoo fraai zal
zijn als op den dag, dat het Vors
telijk Paar is aangeteekend
Dinsdagmorgen om 10 uur kwam
de Raad in een spoedeischende ver
gadering bijeen, onder Voorzitter
schap van Burgemeester A. Jans.
De Secretaris was wegens ambts
bezigheden verhinderd en werd ver
vangen door den len ambtenaar H.
van Daal.
Aanwezig alle leden.
1. Wgziging raadsbesluit d.d. 2
Dec. j.L tot het aangaan van een
conversie-leening.
De Voorzitter zegt de leden on
verwacht bij elkaar te hebben ge
roepen, omdat er een kleine wijzi-
adem, alsof het een groote opluchting
was voor haar dit gedeelte, waar ze
het meeste tegenop gezien had, ver
teld te hebben. Terwijl ze de onver
anderde uitdrukking op Alan's gelaat
gadesloeg, ontsnapte haar een ont-
stuime kreetze sprong overeind en
ging met haar rug naar de steppen-
bloemen gekeerd staaD, Met bevende
stem ging ze voort, terwijl Alan
eveneens was opgestaan en zich
tegenover haar geplaatst had.
U hoeft niet verder te gaan,
viel hij haar in de rede, doch er was
zoo'n harde k(ank in zijn stem, dat
ze er den dreigenden ondertoon van
voelde.
U hoeft dit niet te doen. Ik
zal met John Graham afrekenen, als
God mij er de gelegenheid voor zal
willen geven.
U wilt hehben, dat ik nu op
houd zonder u iets te hebben
verteld van het eenige dappere, wat
ik eigenlijk gedaan heb, protesteerde
zij kunt er van overtuigd zijn, dat
ik nu het dwaze en het slechte van
dit alles begrijp, maar ik zweer voor
God, dat ik het niet eer heb ingezien,
voordat het te laat was. Ik begrijp,
Alan, dat voor u, die zoo zuiver en
sterk is als de groote bergen en
vlakten, waarvan ge als het ware een
deel zijt geworden, dit alles heel
onmogelijk moet klinken hoe ik
een man kon trouwen, voor wien ik
eerst bang was, van wien ik toen
een afschuw kreeg en dien ik eindigde
te haten met een doodelijken haat....
hoe ik mezelf uit een soort plichts-
ging noodig is naar aanleiding van
het op 2 Dec. genomen besluit om
een geldleening aan te gaan tegen
een rente van 3'/s
De Voorzitter zet een en ander
uiteen en zegt dat de rente 4
moet worden. De eerste 5 jaar be
hoeft nu niet te worden afgelost.
De Raad keurde dit goed.
2. Benoeming leden der Commis
sie tot wering van schoolverzuim,
wegens periodieke aftreding.
De aanbeveling van B. en W. be
vatte een Commissie ingesteld voor
Overloonle. M. Jans als aanspra
kelijk persoon voor het onderwgs
aan kinderen2e. A. H. Janssen als
Hoofd der Jongensschool3e. M. E.
Kockelkoren, als Hoofd der Meisjes
school.
Voor de Commissie ingesteld voor
Maashees en gehuchtenle J. H.
Linders als Hoofd der School2e
J. H. Stevens als aansprakelijk per
soon voor het onderwijs aan kinderen;
3e. F. R. Kersten, idem.
De bovenbedoelde leden der Com
missie werden overeenkomstig de
aanbeveling met algemeene stemmen
benoemd.
3. Ingekomen stukken.
Er was een schrijven ingekomen
van het Bestuur van den R. K,
Boerenbond Maashees-Holthees,
waarin deze verzoeken om de nood
lijdende kleine boeren van gemeente
wege te steunen.
De Voorzitter stelt voor om dit
verzoek aan te houden tot een vol
gende vergadering. Werd algemeen
goedgevonden.
Een aanmerking van Ged. Staten
op de verordening tot Legesheffing
op betreffende inlichtingen der be
volkingsregister. Een aanmerking
van Ged. Staten op schoolgeldheffing,
behoefde beiden maar een kleine
administratieve wijziging te onder
gaan. Wordt goedgevonden.
De Voorzitter deelt nog mede, dat
een aanvraag was ingekomen om
subsidie voor de Burgerwachten van
Overloon en Maashees.
De Voorzitter zegt, dat dit een
noodzakelijk instituut is en stelt
voor om f 25.beschikbaar te stel
len en dit bedrag onder beide af-
deelingen te verdeelen. Werd met
algem. stemmen goedgekeurd.
De Raad besluit f0.25 beschikbaar
te stellen per schoolkind bij gelegen
heid van het huwelijk van H.K.H.
Prinses Juliana en Z.D.H. Prins
Bernhard.
De Voorzitter zegt, dat het hier
500 kinderen betreft en dus een be
drag van f 125.
De Voorzitter stelt voor om B. en
W. te machtigen tot verkoop en
verpachting van gemeentegronden.
Wordt eveneens goedgevonden.
4. Rjudvraag.
Bonants vraagt of er in onze
Gemeente ook feest gevierd wordt
met het a.s. Prinselijk Huwelijk.
De Voorzitter zegt dit over te
laten aan particulieren, maar als er
gevraagd wordt om dansvergunning,
dit gegeven zal worden.
Alle leden zijn van meening, dat
er plaatselijk flink feest gevierd zal
worden, b.v. optochten met muziek,
opdat alle inwoners in eigen plaats
aan deze feesten deelnemen.
Bonants vraagt of er voor dans
vergunning ook belasting geheven
wordt.
De Voorzitter antwoordt hierop
bevestigend.
Nadat de heer Franssen gevraagd
heeft, of de werklui ook bjj die ge
legenheid een extraatje krijgen,
evenals bij de verloving, sluit de
Voorzitter de vergadering met ge
bed.
BOERENBELANG EN EIGEN
BELANG.
Men weet, dat er van zekere zijde
veel moeite gedaan is om de invoer
van slakkenmeel te contingenteeren.
Dat ging uit van de fabrikanten
van superfosfaat, die daarmede hun
eigen belang wilden dienen ten koste
van het boerenbelaDg.
Reeds was bewerkt, dat de invoer
van super in ons land gecontingen-
teerd werd. Daar had men althans
een argument voor, dat eenige deug
delijkheid bevatte. Men kon wijzen
op de Nederlandsche belangen bij
de Nederlandsche superfosfaatfabri-
cage. Maar toen men van deze zijde
ook begon om aan te dringen op
contingenteering van een ander pro
duct, dat niet door super vervangen
kan worden, kreeg dit een bedenke
lijk karakter. Bedenkelijk vooral voor
de verbruikers, die het toch al niet
ruim hebben, voor de boeren, die op
elke cent moeten letten en die daar
om moeten letten op hun bodem,
want daar moeten ze het van heb
ben.
Wanneer men den grond niet in
goede conditie brengt of in goede
conditie houdt, boert men nog meer
achteruit dan men nu al doet.
Daarom is het gevaarlijk voorden
Nederlandschen landbouw als belang
hebbenden zulke contingenteerings-
plannen beramen en nastreven,
De Nederlandsche regeering is er
niet in geloopen en heeft de belangen
van heel de landbouw zwaarder laten
géiden dan die van de superfosfaat-
fabnikanten, die feitelijk ingericht
zijn op fabricage voor export.
De Nederlandsche landbouw kan
het slakkenmeel niet missen, noch
het fosforzuur aanmerkelijk duurder
betalen. De grond laat het eerste
niet toe en de portemonnaie het
laatste niet.
gevoel kon opofferen, en hoe ik zoo
zwak, zoo onwetend was, dat ik me
als was liet kneden in de handen
van die menschen, die ik vertrouwde.
En toch zeg ik, dat ik geen enkel
oogenblik vermoed heb, dat ik mezelf
opofferde, dat ik geen oogenblik, hoe
blind ik u ook mag toeschijnen, het
minste gevoeld heb van het groote
gevaar, waarin ik me vrijwillig begaf.
Neen, zelfs niet een uur voor het
huwelijk had ik daarvan eenig ver
moeden, want alles was gewoon be
handeld geworden als een flnancieele
transactie, zoodat ik niet de minste
vrees had, doch alleen dat eigen
aardige gevoel, dat iedereen heeft,
wanneer men een nieuw leven gaat
beginnen. En er werd ook niet de
minste zinspeling gemaakt, totdat de
laatste paar woordjes bij de huwe
lijksinzegening waren uitgesproken.
Toen zag ik in John Graham s oogen
een uitdrukking, die ik er nog nooit
te voren in gezien had. En Sharpleigh..
Haar handen drukten zich kramp
achtig tegen haar borst en haar oogen
schoten vlammen.
Ik ging naar mijn kamer en ik
sloot mijn deur niet, omdat het nooit
noodig was geweest dat te doen Ik
huilde niet.... Neen, ik huilde niet
Maar er ging iets vreemds in mij om,
een gevoel, dat misschien door tranen
verdreven had kunnen worden Alles
in de kamer, muren en ramen, begon
voor mijn oogen te draaien het was,
alsof ik flauw zou vallenen ik kroop
meer dan ik liep, naar mijn bed.
Toen werd de deur geopend
Thomasvaer
Daar zgn we dan weer, lezersschaar,
Öm U getrouw, als ieder jaar
Eens even te vertellen...
Pieternel:
Hoe wjj het samen stellen!
Thomasvaer
Hou jij je mond er buiten, Piet,
'k Wou zeggen, wat er is geschied
Want hoe wij 't samen maken, hier,
Dat int'resseert geen mensch 'n zier.
Welaan dan: hier op Moeder Aarde..
Pieternel
Die ons héél wat zorgen baarde.
Thomasvaer
Daar zeg je een verstandig woord
Pieternel
Is het nóg lang niet, zoo het hoort
Thomasvaer
Dat is krek, wat ik wou zeggen Piet.
Pieternel
Alleen... jij bent zoo'n vluggerd niet
Je weet wel dapper te beginnen,
Maar verder schiet je niets te binnen
En laat je 't, net als ieder jaar,
Aan mij weer over, Thomasvaer!
Enfin, het is 't lot der vrouwen
De teugels in de hand te houden,
Dus 'k zal meteen maar verder gaan
Die mannenpraat is niks gedaan
Thomasvaer
Da's sterk... je schijnt nog niet te
weten,
Of, misschien ben je het vergeten,
Dat het de mannen zrjn de heeren,
Die in Genève juist regeeren
Pietemei
Of ik het weet, zeg Thomasvaer,
Daarom gaat alles juist zoo raar
Als wij daar samen zouden boomen,
Slechts vrouwen mochten samen
komen,
Dan Thomas, mao, zou jij eens zien,
Dén was er vrede
Thomasvaer
Ja... misschien want ik sta
D'r net hier aan te denken,
Dat jij, die ons dat moois wilt
schenken,
De vrede zelfs, al vele jaren,
Niet met... je buren kan bewaren
Laat staanmet mij des avonds thuis.
Pieternel
Verbééld je, in je eigen huis
Alsof ik anderen moet vragen,
Hoe ik me daar wel mag gedragen
Doe niet zoo dwaas, jij Thomasvaer.
Thomasvaer
Nee, fèitelrjk is dat wel waar
Pieternel
Maar zeg, van 't eigen huis
gesproken,
Het heeft ook Holland niet ontbro
ken
Aan nieuwtjes in den laatsten tijd
en ik zag John Graham binnenkomen,
die de deur achter zich sloot en op
slot draaide. M ij n kamer hij had
in mijn kamer durven komen Het
afschuwelijke onverwachte van dit
alles en het beleedigende daarvan
deed mij weer tot mijzelf komen Ik
sprong op en keek hem aan. zooals
hij daar stond, een armslengte van
mij verwijderd, met een uitdrukking
op zijn gezicht, waardoor mij einde
lijk de waarheid werd geopenbaard,
die ik tot nu toe vermoed, noch
gevreesd had. Hij strekte de armen
naar mij uit.
Je bent mijn vrouw, zeide hij,
Oh, toen drong alles tot mij
door.
Je bent mijn vrouw, herhaalde
hij.
Ik wilde schreeuwen, maar ik
kon niet, en toen toen sloeg
hij zijn armen om mij heen en ik had
het gevoel, alsof slangen mij om
vatten. Ik voelde zijn afschuwelijke
lippen op mijn gezicht en ik meende,
dat ik verloren was en dat geen
macht ter wereld mij in dit uur kon
beschermen tegen hem, die mijn
kamer was binnengedrongen..den
man, die mijn echtgenoot was. Ik
geloof, dat het de geest van oom
Peter was, die mij mijn stem weer
teruggaf en die mij de juiste woorden
deed vinden, en me zelfs liet lachen
ja, ik lachte, en ik liefkoosde hem
bijna. Hij verbaasde zich over de
plotselinge verandering en liet me
los terwijl ik hem vertelde, dat
ik in deze eerste uren van mijn
Thomasvaer
De reisbelasting, beste meid
Die als 'n spook daar op kwam dagen
Om onze vrijheid te belagen
Die ons gewoonweg wou verhind'ren
Eruit te trekken met de kind'ren.
Naar het Beyersch Alpenland,
Of naar 't Vlaamsche Noordzee
strand
Pieternel
Maar man, alsof wij and're jaren.
Ooit eerder in den vreemde waren?
Thomasvaer
Natuurlijk ja, dat wéét ik, Piet,
Ik praat ook van mezelve niet
Maar van die massa's menschen,
Die verder gaan dan onze grenzen,
Begrijp je vrouw, daar pleit ik voor..
Pieternel
Hoor die hij pleit en'tgaat niet door?
Thomasvaer
Dét hoef je mij niet te vertellen,
Dat wij 't zonder zullen stellen,
Maar... dat dit straks gebeurt,
zeg vrouw....
Pieternel
Natuurlijk ja, dat komt door jou
Thomasvaer
Ja zeker, daar ik alle dagen
Mijn steentje óók heb bijgedragen,
Door steeds op 't nadeel te wijzen,
Van een belasting op dat reizen
Pieternel
Och, och, wat zeg je daar wel van
Ik krijg ontzag voor jou, hoor man
Thomasvaer
Dét heeft me altijd erg ontbroken.
Maar Piet zeg van ontzag gesproken
Ik heb ontzag voor jonge menschen
Die onzen naam, over de grenzen,
De wereld hebben rondgedragen,
Die ginds zoo prachtig mochten
slagen,
Die prijs op prijs hebben bemachtigd
En Hollands faam zoo mooi
bekrachtigd
In Duitschland bg 't Olympisch feest
Pieternel
Ja, dat is schitterend geweest
Ook ik breng hulde aan hen allen
Die daar 't Wilhelmus deden schallen
Met onze Driekleur, hoog in top,
Gij, Hollanders wees trotsch erop!
Thomasvaer
Dan Piet, nu wij tóch bezig zijn,
Op zulk een eervol, grootsch terrein
Nu wil ik even ook gedenken
Den man, dien men een prijs mocht
schenken,
Een man, wel zeer en zéér geleerd,
Wat zéker dient gememoreerd
Die zich verdienstelijk mocht maken
In wetenschappelijke zaken,
Die onze naam heeft hooggehouden,
En dien ze onlangs toevertrouwden
De Nobelprijs voor de Chemie.,.
Debge, heet dat grootsch genie
Professor, ginder in Berlijn,
Laat ons op hem óók trotsch dus zijn
Pieternel
Wel Thomas, man, ik moet je zeggen
Het feit is vast niet te weerleggen,
Je raakt op dreef, dus... waarde heer,
Vertel eens op weet je nog meer
Thomasvaer
Nee Piet, nu is jouw beurt gekomen,
'k Heb eventjes revanche genomen,
„Die mannenpraat is niks gedaan..."
Dat kijk je nou wel andersaan
Nu weet je zelf niets te verzinnen.
Pieternel
Jawèl... daar schiet me net te binnen
Bij al die Nationale hulde,
Hoort ook... de Nederl. gulden
Thomasvaer
Haha, zeg Piet... nee, die is goed!
Pieternel
Tóch zijn we, man, voor véél behoed,
Door kalmte en voorzichtigheid,
Én door een krachtig, flink beleid
Een prijsopdrijving werd voorkomen
En menig maatregel genomen
In het belang van 't gansche volk,
Ik maak me daarom tot zijn tolk,
Nu wij behoed zijn voor ontoering,
En ik breng dank aan de Regeering
Thomasvaer
Dat's waar, ja, eerlijk toegegeven,
Al mag dan ook de gulden „zweven"
Hg komt misschien niet eens zoo
slecht
Weer op z'n pootjes weer terecht
En gaan wij zelfs eens vergelijken
En eens in andre landen kijken...
Pieternel
Dan zegt een ieder, Thomasvaer
Geef mij dat kleine Holland maar
Daar heerscht tenminste rust en
vrede,
En luistert nog de mensch naar rede!
huwelijk alleen werschte te zijn, en
dat hij 's avonds bij mij zou kunnen
komen en dat ik hem dan zou ver
wachten. En terwijl ik dit alles zei,
glimlachte ik tegen hem, niettegen
staande ik hem had kunnen vermoor
den en hij ging weg als een groot,
gulzig, triomfeerend dier, meenende,
dat de gehoorzaamheid, mij door het
huwelijk opgelegd, hem eindelijk zou
geven datgene, wat hij verwacht
had door schandelijke handelwijzen
te verkrijgen.... en hij liet me alleen
eenige gedachte was om
te ontvluchten. Ik begreep de
waarheid. Ik voelde me er door
overweldigd, me er door meegesleept.
Alles, wat ik indertijd met oom
Peter doorleefd had, kwam in mijn
geest voor mij terug. Al de dingen,
die gebeurd waren, behoorden niet
tot zijn wereld.... hadden er nimmer
in thuis gehoord..., evenmin als ik
zelf Het kwam me plotseling voor,
alsof ik den laatsten tijd geleefd had
te midden van monsters, ik wilde
die nooit meer terugzien, nimmer meer
die menschen ontmoeten, die ik ge
kend had Doch niettegenstaande al
deze gedachten mij overweldigden,
begon ik met koortsachtige haast
een tasch te vullen, en het kwam
mij voor, alsof oom Peter dicht bij
j mij stond, mij tot spoed aanzettende,
terwijl hij me vertelde, dat ik geen
seconde te verliezen had, omdat de
J man, die mij zoo even veria en had,
sluw was en die waarheid zou kunnen
vermoeden, die verborgen lag achter
mijn glimlach en vleierijen.
als U het nog heden de nieuwe ver-
stèrkte Abdijsiroop geeft Daardoor
zal die afmattende hoest ophouden
en de benauwende slijm loskomen.
Akker's Abdijsiroop, thans nog versterkt
en nog genee^krachtiger gemaakt, door
toevoeging van de hoest-bedwingende stof
codeïne, werkt als een balsem op de borat,
keel en longen. Ze bevat een 20-tal kruiden,
zooals de Aconiet en de Drosera, die ook
door de geneeskundigen thans worden be
schouwd als de heilzaamste stoffen ter be
strijding van de ademhalings-stoornissen.
Elke lepel Abdijsiroop werkt verrassend
snel op de ademhalings-urganen. lost de
slijm op, stopt den hoest, neemt de be-
nuuwdheid weg en geneest de rauwe ont
stoken plekken der slijmvliezen. ,."s We
relds béste Hoest-siroop", zoo noemt men:
Verlaagde prijieo i 75 ct., f 1.25, f 2-, f 3.50 p. flacon
Vliegt men elkaar niet in de haren...
Thomasvaer
Of... 't zijn alleen de huw'lijksparen
Pieternel
Daar heeft men (zéker) óók zijn
zorgen,
Doch houdt men die het liefst
verborgen,
Daar weet men zich er'n te schikken
En durft men nog.vóóruit te
blikken
Thomasvaer
Daar zijn er géén, die onrust stoken,
Pieternel
Daar kan het enkel duchtig spoken,
Zooals het onlangs heeft gedaan,
Toen wéér twee schepen zijn
vergaan
Haar ook, als rouw ons heeft
geteisterd,
Een Wilton-ramp ons heeft
verbijsterd—
Dan meer dan ooit, voelt iedereen,
Van wélke richting, zich er één!
Thomasvaer
Dan kennen wij geen enge grenzen,
Dan zijn wij allemaal hier
menschen,
Met hart en zónder koud verstand,
Een hart, dat klopt voor Néderland
Pieternel
Maar, Thomasvaer, ook in de tijden,
Dat Nederl. zich mocht verblijden,
Was er ons volk stééds eensgezind,
Is er een band, die éllen bindt
Thomasvaer
Ja, ja, 'k begin je al te snappen,
Toen, onverwachts men kwam
verklappen,
Het schoonste nieuws, van héél
het jaar
Pieternel
JuistDe Verloving, Thomasvaer
Thomasvaer
Dat was een dag, ik wil het weten,
Om nooit en nooit meer te vergeten!
Pieternel
Toen waren alle kleine zorgen
Ook eventjes weer opgeborgen
Thomasvaer
Toen was er enkel ware vreugde,
Pieternel
Niet één, die zich niet echt
verheugde,
In het geluk, zoo stevig hecht,
In deze liefde, waar... oprecht!
Thomasvaer
Eenvoudig, in z'n grijzen wagen,
Zóó mocht Prins Bernhard erin
slagen
Het hart van Nederland te winnen,
En z'n triomftocht te beginnen...
Pietemei
Door 't gansche land, langs dorpen,
steden,
Waar ook de auto kwam gereden,
Er is gejute d en gejuicht,
Spontaan hem, instemming betuigd!
Ik ontvluchtte het buis door de
achterdeur, en terwijl ik wegging,
hoorde ik Sharpleigh in de bibliotheek
lachen. Het was een nieuwe, vreemde
lach, waar bovenuit John Graham s
stem klonk. Ik dacht aan niets
anders dan aan de zee over de
zee te kunnen vluchten Met een
taxi begaf ik me maar mijn Bank,
waar ik geld opnam.
Toen ging ik naar de kade om
te trachten ergens aan boord van
een schip te geraken, onverschillig
op welk dan ook, en toen zag ik
de groote boot, die op het punt
was naar Alaska te gaan en
verder weet u alles wat er gebeurde
Alan Holt.
Met een snik verborg ze het ge
zicht in de handen, doch ook slechts
voor een kort oogenblik. En toen
ze Alan weer aankeek, straalde er
een zachte glans van trots en ver
rukking in.
Ik ben niet bezoedeld, riep ze
uit.
Hij stond daar met bijeengeknepen
handen en hij zag er op dat oogen
blik heel hulpeloos uit en in plaats
van zij was bij bet, die het gevoel
had alsof hij zijn hoofd zou buigen,
opdat ze niets van zijn tranen zou
1 kunnen zien. Want'op dit oog nblik
straalden haar oogen helder en on
bevreesd.
Veracht u me nu
Ik houd van u, zei hij opnieuw
zonder echter een poging te doen,
'dichter bij haar te gaan.