Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Tusschen St. Nicolaas en Nieuwjaar. Buitenland. Ons weekpraatje. Een degelijke Winterjas Komt na Kerstmis eerst van pas. %k. Jeukm~P<HuiteÜ, £ang$ti. ia Provinciaal Nieuws Zaterdag 14 December 1933 Zes en vijftigste Jaargang No 50 Onze Karnemelk en Karnemelkspap een heerlijk en voortref felijk voedsel voor jong en oud. Coöp. Zuivelfabriek „VENRAY" PEEL EN MAA ADVERTENTIEPRIJS 1 tot 8 regels 60 ct. per regel 7V» d- Bij contract groote reductie Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY 1 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct. Telefoon 51 Giro 150652 Buiten Venray p. kwartaal 75 ct. Afz. nummers 5 cent. Voor het pasteuriseeren, het koelen, de betrachte hygiene enz. betaalt U bij afname van onze producten niets. Coöp. Zuivelfabriek „VENRAY" De étalage als voornaamste factor. Het feest van de Goede Sint is nu al weer voorbij en menige winkelier trekt een vergelijking tusschen de winst van het vorig en die van dit ja'ar, en hij zal in vele gevallen moeten constateeren, dat deze vrijwel gelijk is, met dit verschil, dat de omzet van luxe-artikelen af die van nuttige, kleine artikelen toe genomen is. Nu nog enkele weken en dan staat Kerstmis weer voor de deurKerst mis, wel een ander feest als dat van 5 DecemberWerd in de étalage in 't begin van deze maand alles even vroolrjk aangekleed, nu krijgen we naast de Kerstboom en haar vrien delijke lichtjes, veel wit en rood te zien, stemmingskleuren. Wat lokt een kooper meer dan een goede smaakvolle étalage En of U nu schoenen verkoopt of worst, ijzer waren of bloemen, U moet de komende weken vóór alles trachten, de aandacht van Uw kooper op Uw artikelen te vestigenDenk vooral niet „ik laat de „St. Nicolaas-uit- stalling maar tot Nieuwjaar staan, zoo als ze is", dit zou de grootste fout zijn, die U ooit kan maken. De kooper wil iets zien, dat in overeenstemming is met het komende feest en een cadeau, dat hij wil koopen, benadert onder één van de lichtjes van de étalage Kerstboom, meer zijn illusie, dan het zou doen, wanneer het achteloos, slecht geëta leerd is. Dit is het, waar de winkelier altijd rekening mee moet houdenn.l. met het verlangen van zijn kooper! En die verlangt momenteel een volle 109 pCt. Maar allereerst moet de kooper klant worden, dit isde winkel binnengaan. En daarom is de verzorging van de étalage een van de eerste vereischten voor de winke lier. Zoo valt er dan meteen niet meer te spreken over een slappe, stille tijd, waarin de verkooper de lust tot werken vergaat een tijd, waarin de klanten elkaar traag op volgen. Er is steeds werk het lucratief maken van de artikelen en vooral in de komende dagen moet er onop houdelijk gewerkt worden. Kerstmis, het feest van de stille stemmingen, van huiselijkheid en hartelijkheid en dan, tot slot Oud en Nieuw de avond van tranen en lachen, verzoenen en vergeten, van nieuwe moed voor een frisch begin. En al deze dagen de heele lange Decembermaand door is de de mensch geneigd tot koopen, zelfs al mocht 6 December opvallend stil lgken na de drukte, die eraan voor af ging, het blgkt weer een begin te zijn van een nieuwe koopperiode. Ze komen, de klanten, ook bij U, als U de stijl van deze donkere dagen tusschen de uitstalling van Uw waren maar tot uiting kunt en durft te laten komen, want, wat de Hollander nog te veel in zich heeft hij schaamt zich dikwijls voor iets nieuws, iets te actiefs en dat nog wel in een* tijd als deze, waarin niemand actief genoeg zijn kan. Deze laatste weken van het jaar 1935 kunnen nog heel veel goed maken. Velen van U klaagden en de woorden crisis en misère waren op ieders lippen. Maar bent u wel vindingrgk geweest Had U wel eens een nieuw idee, vrat U met weinig kosten ten uit voer kan brengen Denkt U eens na en misschien is er door een kleine verandering in Uw étalage (licht, kleur van papier enz.zooveel goed te maken, zijn er zooveel kijkers, die koopers kunnen worden, dat door elkaar genomen 1935 toch nog niet zoo'n slecht jaar voor U was. En als U dan 1936 begint, zooals U 't vorige jaar beëindigde en U gaat door U aan te passen, aan wat van U gevraagd wordt, zouden dan de woorden crisis en misère niet eindelijk achterwege kunnen blijven. Laten we dit met U hopen! Drie nieuwe politieke eenlingen in de kamer. PROF. HUGO DE VRIES Mr. Dr. W. WESTER MAN Mr. JAN DUYS. DE VLUCHT IN HET NATIONALE. ZIJN DE VETTE WEIDEN DER DEMOCRATIE AF GEGRAASD Niet de meerdere of mindere wel varendheid van de N.S.B. zegt ons, hoe het staat met de sterkte der „nationale" strooming in ons land, want het is ten onrechte dat som migen de herleving en verbreiding van de nationale gedachte met de N.S.B. vereenzelvigen. De natio nale reveil is er, los van elke politieke partij of beweging. De N.S.B. omvat slechts een groep menschen, welke op hun manier de zeilen hebben geheschen om te trachten het nieuwe windje op te vangen en deszelfs kracht te gebrui ken „óm- den kop te krijgen" bij de race naar het „Morgenland", te verstaan in de beteekenis vanhet eigen land, zooals dat in de toekomst politiek en cultureel zal zijn georga niseerd. Zeer velen doen op het oogenblik een gooi naar den prijs der toekom stige nationale verdienste en meer deren hebben reeds op bittere wijze moeten ervaren, dat de eigen worp in elk geval „mis" was. Anderen zullen op gelijke wijze worden teleur gesteld, ze overschatten de tus- schenruimte. Gelet op de al-oude Nederlandsche tradities, op onzen volksaard en het „eigene" in ons volkskarakter, is het niet aan te nemen, dat de sterkere opleving van het „nationale" in de algemeene volksopinie zal leiden tot een volledigen herbouw van onze staatsstructuur op geheel nieuwe fundamenten. Veeleer zien we als resultaat van de nationale reveil een versteviging van de peilers, waarop het Neder landsche staatswezen rust, te weten de peilers van ons geestelijk goed en van onze geestelijke kracht; vrij heid en verdraagzaamheid. Die versteviging kan en zal op den duur, zooals wij dat zien, wor den bewerkt, door vernietiging of bedwang van al die schadelijke woe kerende elementen, welke de ge noemde peilers tot op den schijn van den gezonden buitensten glans uitholden. Zoo zien wij en we bevinden ons daarbij in het gezelschap van talrijke verstandige bezadigde en ervaren landgenooten de uitwer king van de nationale reveil en voor ons eigen staatkundig leven. Leiden de dus naar min of meer ingrijpende hervormingen, welk een gezond en krachtig nationaal leven waarbor gen. o Voorloopig denken een aantal me deburgers er nog anders over. Ook zij zien en beleven de herleving van de nationale gedachte, maar over drijven schromelijk de consequenties er van. Er zijn véél menschen, die geen vlam uit een dak kunnen zien slaan of ze schreeuwen luid, dat de stad in brand staat; een water, waarvan ze den overkant niet kunnen zien, kan in hun oogen slechts een „zee" zijn. Voor zoover zulke menschen jong zijn en van de hyper-nationalisten zijn er dat velen kan men hopen en vertrouwen, dat met den groei en het klimmen der jaren ook het realiteitsbesef zich zal ontwikkelen. Met deze jonge menschen zal het op den duur wellicht niet zoo'n ont stellend nationalistische vaart loopen. Maar ook in de oudere generatie treft men misschien aan, die gemak kelijk last krijgen van angstvoor stellingen en dan gedachtig aan de ratten, die een zinkend schip trachten te verlaten over boord springen, nog voor ze een druppel water van een overslaand zee-tje hebben geproefd. Zulke menschen brengen slechts onnoodige schrik en verwarring, want ze spartelen soms een heele tijd rond, alvorens de een of ander ze binnen boord heeft gehaald of.... de zee zich voor goed over hen sloot. Een tragedie als we in deze regels schetsten, speelde zich in een paar weken tijds tot driemaal toe in het parlementaire leven van ons land af. Achtereenvolgens sprongen Prof. Hugo de Vries. Mr. Jan Duys en Mr. Dr. W. Westerman van de boot af, op welke ze de politieke wateren des lands bevaarden. En ze doen thans alle drie hun best om met een nieuwen nationalen armslag de haven van het Binnenhof weer bin nen te loopen, onderwijl hoopvol blikkende naar de schuitjes, welke er met een brullenden Nederland- schen leeuw voor op den boeg, lig gen te spelevaren. Zullen ze binnen boord worden geheschen We willen niet beweren, dat slechts onedele en zelfzuchtige motieven de drie parlementariërs tot het avon tuur hebben verlokt, „principieele overwegingén en bedenkingen" wo gen hun misschien al langen tijd héél zwaar. Maar alle drie hebben ze met het stellen van hun daad toch maar gewacht, tot het natio nale getij méé was en ze als klein- moedigen in de vrees kwamen te verkeeren, dat het op de oude boot niet safe meer was. Alle drie hebben ze de „vlucht in het nationale" ondernomen voor wat Mr. Westerman betreft, de vlucht van het nationale in het hyper- nationale. Ze achten de vette weiden der democratie afgegraasd niet ma terieel, maar geestelijk. Althans voor wat de heeren de Vries en Westerman betreft. Toen de heer Duys na het verla ten van de S.D.A.P. met zijn voeten stampte, was 't waarachtig niet alleen „stof", dat hij van zijn voeten schudde, maar het waren dikke klonters cumulatie-klei, die hij.... bovendien voorzichtig opraapte om ze thuis bg de groote hoop te smijten. Vijf en twintig jaren ontving hg zijn schadeloosstelling als Kamerlid, vijf en twintig jaar genoot hij „ver- lofstractement" als rijksambtenaar uit een grijs verleden, veel jaren geniet hij pensioen, omdat ie een blauwen Maandag wethouder was in Zaandam; en in den nationalen tijd, dien hij in de Tweede Kamer verspijbelde, bezorgde hij zich den advocaten-titel en een advocaten- practijk. Thans gelooft Mr. Duys in de waarde van het nationalisme en hij stemt voor de oorlogsbegrooting uit dankbaarheid jegens het land, waar hij het zoo goed had en het voor loopig tot September van 1937 nog uitstekend „hebben" zal. Want de nieuwe nationalist zal zijn tracte. ment van socialistisch; Kamerlid big ven opstrijken Neen, dan hebben we respect voor de geste van Prof. Hugo de Vries, die na zijn frontverandering ontslag nam uit de Kamer en eventueel pas ln 1937 zal probeeren in hoeverre zijn speculatie op de „40 pet. der Anti-Revolutionairen, die Ned. Her vormde kiezers zijn" speculatie op dezer zin voor „nationale" poli tiek, verbonden aan een bevoorrech ting van de „nationale" kerk effect zal hebben gehad. Het „man over boordzal in onzen tgd zoo nu en dan wel eens opklinken, want het fata morgana der paradijsachtige kust van het nationalisme lokt de bangerds en de speculanten. Voor de politieke rust en een vruchtbare hervormde werkzaamheid van regeering en Kamers, is het van belang om maar niet te veel notitie te nemen van die incidenten. Wie springen wil, die late men rustig zwemmenMd. Tegenstellingen..., Tegenover het feit, dat we steeds verder verzinken in den crisisputen de gezinnen van 400.000 werkloozen. plus die van zoovele „stille" armen aan de grens van het gebrek toe zijn, staat de niet te weerspreken omstandigheid, dat de „rest" welke nog in het genot van arbeid of in komsten uit anderen hoofde is, er vrij plezierig op los leeft. Nog zitten de duizend en meer bioscopen in ons land des avonds vol toeschouwers; zalen waar een revue „gaat", zijn afgeladen en de Zondagsche voetbalwedstrijden zgn „uitverkocht". Dat is let wel geen critiek. We veroorloven ons zeiven ook graag een verzetje en tenslotte moet ieder vopr zich weten welke wijze van ontspanning hg prefereert. Je hebt menschen, die er geld voor over hebben om 40 minuten achter een naar de hand van Aljechin te zitten staren, tot die eindelijk wat 'n sensatie een „zet" doet en anderen is het 'n daalder waard om Bakhnys een voetbal tusschen de palen te zien kanjeren. We wilden slechts wijzen op de tegenstellingen. Onze indruk is zelfs, dat er méér aan vermaak en ontspanning wordt gedaan, naar mate de maatschap pelijke ellende grooter wordt. Uit het tijdschrift „Spoor- en Tramwegen" vernamen we, dat met extra-treinen 32.000 Nederlanders naar de Brusselsche Wereldtentoon stelling werden vervoerd, terwijl er bovendien per gewone treingelegen- heid 40.000 landgenooten méér naar de Belgische hoofdstad werden ge laden dan in de overeenkomende maanden van het jaar tevoren. Elders zagen we berekenen, dat in de tentoonstellingsmaanden meer dan 100.000 menschen uit ons land per autobus naar Brussel zijn ge togen. Ais we er nu nog rekening mee houden, dat ook duizenden per eigen wagen reisden, dan meenen we niet ver van de werkelijkheid af te zijn, als we schatten, dat rond 200.000 Nederlanders het Brusselsch festijn hebben genoten. In zeker opzicht is het gelukkig, dat de menschen, die nog over geld beschikken, het op een of andere manier laten „rollen." Toch bedriegen de vermaak- et\ ontsparmingscijfers ons omtrent de mate van welvaart van het niet- werklooze deel der natie. Duizenden, die het economisch geenszins kunnen verantwoorden, ,doen" aan ontspanning en vermaak ter verzetting van de zifinen; ze verdooyen zich middels dezen alcohol van onzen tijd. Voor één avondje bioscoop hebben ze een dag honger over. Voor drie dagen naar Brussel verspelen ze het restje van hun goeden naam en het crediet bij den bakker en den slager. Zóó zijn er velen tegenwoordig VLIEGRAMP IN BELGIE. In het Engelsche graafschap Kent is een Belgisch vliegtuig, dat van Brussel was gekomen, vermoedelijk door ijs-afzetting op de vleugels naar beneden gestort en geheel ver nield. De bemanning, bestaande uit 4 personen, benevens alle 7 passagiers vonden den dood. Onder de slacht offers bevinden zich twee Engel- schen en 4 Duitsche passagiers uit Keulen, van wie twee dames. De lijken waren vreeselgk verminkt. In België heeft de catastrofe in alle kringen diepe verslagenheid gewekt. Het is de eerste maal, dat een vliegtuig van de Belgische ver- keersmaatschappij in regelmatigen dieDst op zoo tragische wijze ver ongelukt. HET WINTERHULPWERK. Het resultaat van de collecte, in Berlijn gehouden op den dag der „nationale solidariteit", is dit jaar bijna 4 millioen mark, tegen 3.7 mill, in 1934. Minister Goebbels heeft de vrijwillige collectanten in een algemeen telegram bedankt voor hun toew^ding. LAWINERAMP IN NOORD-RUSLAND. In de stad Kirowsk op het Russi sche schiereiland Kola zijn twee huizen van twee verdiepingen vol komen weggeveegd door sneeuw- lawines, die neerstortten van een berg die in de onmiddellijke nabij heid der stad ligt. Een derde huis werd ernstig beschadigd. De ramp eischte 88 dooden, terwijl 44 men schen gewond werden. Tweeduizend arbeiders werkten aan de berging der bedolvenen. De regeering heeft een bedrag van 300.000 roebels beschikbaar gesteld voor de nagelaten betrekkingen der slachtoffers. ITALIë's STRIJD TEGEN DE SANCTIES. Tengevolge van de sancties en de hierdoor in geheel Italië noodzake- lgk geworden besparingen aan licht en krachtstroom, alsmede aan stook- materiaal, zijn thans ook alle winkels en dergelgke zaken, alsmede alle restaurants van Maandag af vroeger gesloten. De algemeene sluiting der winkels is op 7 uur bepaald, der consumptiewinkels een half uur later. Schouwburgen en café's, bios copen en restaurants, alsmede biljart zalen enz. moeten een half uur voor middernacht sluiten, wgnhuizen reeds om tien uur. Het wordt thans bittere ernst met de bezuinigingen, zoo ver klaart men in Rome. Na den koning en de koningin hebben ook de kroonprins en kroon- princes ter aanvulling van den goud voorraad der bank van Italië een groote hoeveelheid baren goud en zilver gegeven, die door het smelten van geschenken uit hun persoonlgk bezit waren verkregen, o.a. hun trouwringen. Ook talrijke andere leden van het koninklijke huis heb ben gouden en zilveren voorwerpen geschonken. Het voorbeeld van het koninklijke huis alsmede van de geheele Italiaan- sche geestelijkheid zal naar men meent in de kringen der aristocratie en der gegoede burgers navolging vinden. Groote hoeveelheden edele metalen worden nog steeds dagelijks door alle kringen der bevolking geschonken. Duizenden waardevolle medailles en bekers of andere uit goud of zilver bestaande eereprrjzen worden bg de daarvoor bestemde bureaux ingeleverd. Oorlogsonder scheidingen van allerlei aard, ten deele waardevolle herinneringen aan overleden of gevallen familieleden, worden geofferd aan de Italiaansche staatskas. De opperrabgn van Rome en ver schillende andere vooraanstaande personen van de Joodsche gemeente te Rome hebben verschillende gouden en zilveren sieraden en kerkschatten ingeleverd, als steun in den strijd tegen de sancties. Ook de andere metaalinzamelingen gaan in het heele land rustig voort. In Rome zijn b.v. tot nu toe 230 dubbele centenaars koper en 72000 dubbele centenaars oud ijzer inge leverd. (Een centenaar is 50 Kg.) De Negus en sterrenwichelarij. Dr. Veraart en de brandspuit. Dr. Aljechin en zijn kater. Ons voetbalelftal en het konijn. Wat is beschaving? Ik heb me altgd in bijzondere mate aangetrokken gevoeld tot verdediging van de zwakken en de verdrukten. Daarom ben ik er ook steeds opuit om voor m'n persoonlijke belangen op te komen, want ik denk er precies over, waarde lezer zooals gg geen mensch in de wereld wordt méér belaagd dan de „ik-zèlf"-mensch. In ieder geval, met den Negus van Abessinië heb ik óók te doen. Niet alleen omdat-ie door het lot is aangewezen om z'n leven lang te Addis Abeba te wonen, met nu en dan een uitstapje in de contreien, waar 't óók 'n groote smeerboel is, maar vooral omdat-ie in het con flict met Italië de zwakke partij en dus de vermoorde onschuld is. Ik ken mijn Volkenbondscatechis mus van buiten, wéét dus, dat alle Italianen sloebers zijn en de Abes- siniërs daarentegen zwarte negers met lelie-blanke zielen. Zoo lang je ze op schotsafstand houdt. Met verontwaardiging heb ik kennis genomen van een poging, welke in de Nederlandsche pers wordt onder nomen, om de Abessiniërs in de publieke waardeering neer te halen door hun, en in het bgzonder hun Negus, iets „achterlijks" aan te wrijven, iets dat minder „beschaafd" zou zijn, iets dat er op duiden zou, dat Europa een tempo vóór ligt op het laatste Afrikaansche keizerrgk. Ik kom daar tegen op. Mijn bezwaar gaat tegen het vol AIs de dagen beginnen te lengen, gaat de winter strengen J Met andere woorden En zoo'n degelijke Jas koopt U natuurlgk bij want: Wat van Joh. Jeuken komt is goed! Indien vóór Kerstmis besteld, ontvangt U een EXTRA KORTING %>k, gullen-Póuuieis (4let kuis niet de hapjes) 'lei. i 6Z gende dagbladbericht „De Negus en sterrenwichelarg.' De Negus gaat doorvoor een man die veel voelt voor de Westersche beschaving. Maar dat belet hem niet, dat hij in 't binnenste van zijn hart een diepe vereering koestert, en een respect heeft, dat bijna schrik is, voor de uitspraken, die aan de sterren worden ontleend. De Negus heeft daarom ook vele sterrenwichelaars in zijn dienst. En nu heeft hij zoo pas deze geleerden ondervraagd over de toekomst, inzake den oorlog met Italië. Het antwoord der sterrenkundigen was zoo gedecideerd mogelijkDe volgende maand zal er een beslis sende slag geleverd worden, waarbij de Abessiniërs de overwinning zullen behalen. De Negus zelf zal aan dezen slag deelnemen, en met roem worden overladen. Wie verwondert zich over deze uitspraak Men kan doorgaan voor een knap sterrenwichelaar, maar aan het Hof van den Negus moet men op zijn tijd ook een voorkomend en welwillend hoveling zijn." Het zoude dus in strijd zijn met de begrippen onzer Westersche be schaving om te gelooven in hetgeen de sterren ons hebben te zeggen? Ai, ai! Maar in Utrecht hebben we toch maar een Instituut, dat met rijks subsidie werkt en zich bezig houdt met het trekken van horoscopen om te bepalen, wat men van den een of anderen mensch, die zich aan zoo'n proef onderwerpt sollicitanten naar rijksbetrekkingen worden soms tot zulke onderwerping verplicht voor de toekomst heeft te ver wachten. Neen, voor wat het geloof in de uitspraak der sterren betreft, is er tusschen de Abessiniërs en ons niet méér verschil dan dat, hetwelk zwarte negers van blanke negers onderscheidt, in den grond van de zaak zijn en blgven beide partijen ondanks het verschil, toch van het negerras. Als geloof of ongeloof in „wat de sterren ons te zeggen hebben", iets te maken heeft met onbeschaafdheid en beschaafdheid, dan.... ziet het er voor ons, blanke negers van het noorden, leelijk uit. Wrj gelooven in de taal van veel stommer dingen Wie een willekeurige volkskrant uit een onzer grootere steden ter hand neemt, vindt op de advertentie pagina's, dag op dag, tientallen adressen vernield van menschen, die tegen een behoorlijke portie vol waardige Nederlandsche munt, ver leden en toekomst lezen uit koffiedik, uit de palmen van de hand of uit de kaarten. Anderen maar dat zijn de duurste gaan in „trance" en bedroomen al de lotgevallen, die je te wachten staan. Dag aan dag wordt er voor honderden guldens ver-adverteerd aan dergelijke annonces en zou zoo iets kunnen voortduren, wanneer de „helderzienden" niet evenzeer dag op dag voor duizenden guldens uit de beurzen van de klein- en bijgeloovige blanke negers wisten te kloppen De Negus moge dan al zijn ster renwichelaar hebben, hebben wij niet onzen regenmaker Als een Abessinische sterrenprofeet uit de schittering van Mars besluit, dat zijn Heer een fortuinlijke veld slag wacht, is dat den gekker dan het gespuit van een Dr. Veraart tegen een Haarlemsche toren en zijn verzekering, dat hij aldus een ver lengd regenseizoen wekt in Abessinië? Duwt de Negus van Abessinië een kater met diens neus op de stafkaart van zgn land, alvorens een veldslag te beginnen, gelijk een wereld kampioen-schaken dat deed op zijn schaakbord, alvorens met Euwe den strijd op het veld met de 64 ruiten aan te binden Wanneer de Abessiniërs in-hun ochtendblad lazen, dat ons nationaal voetbalelftal met een namaak-konrjn op reis gaat ter bescherming tegen het noodlot. wat zouden ze dan denken van onze beschaving Als ze wisten, dat we met kastanjes in onzen zak loopen tegen de rheu- mathiek en voor geen geld op Vrijdag onder een ladder durven doorgaan, zouden ze dan nog zoo hoog opzien tegen onze intellectualiteit Als ze wisten, dat we onze genees- heeren slechts rgk lieten worden in de politiek en we voor grof geld en goede woorden onze kostbare ge zondheid in handen plegen te leggen van kwakzalvers, zouden ze ons dan niet van lotje getikt achten Neen, ik wil niet schateren om de Abessinische sterrenwichelarg. Liever zal ik alle maatregelen nemen om te verhinderen, dat de zwarte negers van Abessinië zich vroolijk maken over de blanke negers van het Noor den, door aan de redactie van ee Abessinische dagbladpers de gelegen heid te benemen om dit artikel met voor onze Westersche besehaviDg zulke beschamende feiten, over te nemen. Daarom eindig ik met de woorden Nadruk verboden! VENRAY, 14 Dec. 1935 OPERATREIN NAAR KEULEN. Naar wij reeds bekend maakte, loopt op 2e Kerstdag een operatrein naar de gezellige Rijnstad Keulen, alwaar wordt opgevoerd de groote opera „Lohengrin" van Rich. Wag ner. Er bestaat voor deze opvoering een groote internationale belangstel ling, daar het stuk in Bayreuther stijl zal worden gegeven. Het belooft dan ook een gebeur tenis te worden, welke een onver- getelijken indruk zal achterlaten, waarover men nog na jaren zal spreken. Dit cultureel Kerstgeschenk zal ongetwijfeld aanleiding zijn de vlugge en prettige reis per opera- trein naar de Domstad mede te maken. De aanmeldingstermijn loopt tot uiterlijk Dinsdag 17 dezer en gelieve men de bekende verkoopsadressen te raadplegen. Prospecti zijn gratis verkrijgbaar. Voor nadere bijzonder heden als prijzen, dienstregeling etc. wordt tevens verwezen naar de desbetreffende advertentie in dit blad. „HARTEDIEF" INLUXOR. Op al de plaatsen waar deze film met uitbundig succes reeds vertoond werd, heeft zij stormenderhand aller hart veroverd. Het grootste aandeel van het effect is toe te schrijven aan het optreden van de zesjarige Shirley Temple met haar liedje van „the good ship Lollypop." Over het alge meen voelen wij weinig voor den zoeten vorm van kinder-exploitatie, door hun doorgaans onbeduidende figuurtje in een film te wringen. Meestal dient dan de onbeholpen heid en eenvoud van het kind, om een grote massa volwassen mensen aan een aanleiding tot opgewektheid en ontroerings-gevoelentjes te helpen. Met deze Shirley Temple is het echter toch geheel iets anders. Het kind moet zelf onnoemelijk veel pret in haar bezigheden gehad hebben, die een onderdeel van deze film vormen. Ook het kader, waarin Shirley met heel haar doen en laten is geplaatst is zeer bevredigend. Er overheersen in deze film reëelere en gezondere gedachten, dan men tot nu toe in films zag. Dat is trouwens ken merkend voor vele films van den laatsten tgd, vooral voor de Ameri kaanse. Shirley Temple speelt hier voor het kind van een vliegenier, die ver ongelukt is. Haar moeder is in dienst moeten gaan bij een familie, die met weerzin een schatrijken Oom ver pleegt. Dat gezin heeft een nest van een dochtertje. En moederen dochter hebben eigenlijk geen leven in dat milieu. Gelukkig is het vliegveld dichtbij, waar zovele goede kame raden, allemaal oude kennissen van Vader zijn, bij wie de kleine Shirley in een bijzonder goed blaadje staat. Het leven van deze menschen neemt een zeer droevige wending, als de Moeder van de kleine Shirley ver ongelukt. Dan trekken de vliegeniers zich, naar best vermogen, het lot van het kind aan. En de oude Oom, die veel voelt voor het opgewekte kind, is er ook nog, die zgn nare familieleden een goede les geeft. Men heeft om de kleine Shirley de bezetting van de andere rollen niet veronachtzaamd. Eén goede publiek-film en toch een welgemaakte film. Dat is wel een gelukkige com binatie, die men enkele jaren geleden niet voor mogelijk gehouden zou hebben. Een gang naar de Luxor is zeker de moeite waard voor jongen, oud.

Peel en Maas | 1935 | | pagina 1