Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Tusschen
St. Nicolaas
en Nieuwjaar.
Buitenland.
Ons weekpraatje.
Een degelijke Winterjas
Komt na Kerstmis eerst van pas.
%k. Jeukm~P<HuiteÜ, £ang$ti. ia
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 14 December 1933
Zes en vijftigste Jaargang No 50
Onze Karnemelk
en Karnemelkspap
een heerlijk en voortref
felijk voedsel voor jong
en oud.
Coöp. Zuivelfabriek
„VENRAY"
PEEL EN MAA
ADVERTENTIEPRIJS 1 tot 8 regels 60 ct.
per regel 7V» d- Bij contract groote reductie
Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY 1 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct.
Telefoon 51 Giro 150652 Buiten Venray p. kwartaal 75 ct. Afz. nummers 5 cent.
Voor het
pasteuriseeren,
het koelen,
de betrachte hygiene
enz. betaalt U bij afname
van onze producten niets.
Coöp. Zuivelfabriek
„VENRAY"
De étalage als voornaamste
factor.
Het feest van de Goede Sint is nu
al weer voorbij en menige winkelier
trekt een vergelijking tusschen de
winst van het vorig en die van dit
ja'ar, en hij zal in vele gevallen
moeten constateeren, dat deze vrijwel
gelijk is, met dit verschil, dat de
omzet van luxe-artikelen af
die van nuttige, kleine artikelen toe
genomen is.
Nu nog enkele weken en dan staat
Kerstmis weer voor de deurKerst
mis, wel een ander feest als dat van
5 DecemberWerd in de étalage in
't begin van deze maand alles even
vroolrjk aangekleed, nu krijgen we
naast de Kerstboom en haar vrien
delijke lichtjes, veel wit en rood te
zien, stemmingskleuren. Wat lokt
een kooper meer dan een goede
smaakvolle étalage En of U nu
schoenen verkoopt of worst, ijzer
waren of bloemen, U moet de
komende weken vóór alles trachten,
de aandacht van Uw kooper op Uw
artikelen te vestigenDenk vooral
niet „ik laat de „St. Nicolaas-uit-
stalling maar tot Nieuwjaar staan,
zoo als ze is", dit zou de grootste
fout zijn, die U ooit kan maken.
De kooper wil iets zien, dat in
overeenstemming is met het komende
feest en een cadeau, dat hij wil
koopen, benadert onder één van de
lichtjes van de étalage Kerstboom,
meer zijn illusie, dan het zou doen,
wanneer het achteloos, slecht geëta
leerd is.
Dit is het, waar de winkelier altijd
rekening mee moet houdenn.l. met
het verlangen van zijn kooper! En
die verlangt momenteel een volle 109
pCt. Maar allereerst moet de
kooper klant worden, dit isde
winkel binnengaan. En daarom is de
verzorging van de étalage een van
de eerste vereischten voor de winke
lier. Zoo valt er dan meteen niet
meer te spreken over een slappe,
stille tijd, waarin de verkooper de
lust tot werken vergaat een tijd,
waarin de klanten elkaar traag op
volgen.
Er is steeds werk het lucratief
maken van de artikelen en vooral
in de komende dagen moet er onop
houdelijk gewerkt worden.
Kerstmis, het feest van de stille
stemmingen, van huiselijkheid en
hartelijkheid en dan, tot slot Oud
en Nieuw de avond van tranen en
lachen, verzoenen en vergeten, van
nieuwe moed voor een frisch begin.
En al deze dagen de heele
lange Decembermaand door is de
de mensch geneigd tot koopen, zelfs
al mocht 6 December opvallend stil
lgken na de drukte, die eraan voor
af ging, het blgkt weer een begin
te zijn van een nieuwe koopperiode.
Ze komen, de klanten, ook bij U,
als U de stijl van deze donkere
dagen tusschen de uitstalling van
Uw waren maar tot uiting kunt en
durft te laten komen, want, wat de
Hollander nog te veel in zich heeft
hij schaamt zich dikwijls voor iets
nieuws, iets te actiefs en dat nog
wel in een* tijd als deze, waarin
niemand actief genoeg zijn kan.
Deze laatste weken van het jaar
1935 kunnen nog heel veel goed
maken. Velen van U klaagden en
de woorden crisis en misère waren
op ieders lippen. Maar bent u wel
vindingrgk geweest
Had U wel eens een nieuw idee,
vrat U met weinig kosten ten uit
voer kan brengen
Denkt U eens na en misschien
is er door een kleine verandering in
Uw étalage (licht, kleur van papier
enz.zooveel goed te maken, zijn er
zooveel kijkers, die koopers kunnen
worden, dat door elkaar genomen
1935 toch nog niet zoo'n slecht jaar
voor U was.
En als U dan 1936 begint, zooals
U 't vorige jaar beëindigde en U
gaat door U aan te passen, aan wat
van U gevraagd wordt, zouden dan
de woorden crisis en misère niet
eindelijk achterwege kunnen blijven.
Laten we dit met U hopen!
Drie nieuwe politieke
eenlingen in de kamer.
PROF. HUGO DE VRIES
Mr. Dr. W. WESTER
MAN Mr. JAN DUYS.
DE VLUCHT IN HET
NATIONALE.
ZIJN DE VETTE WEIDEN
DER DEMOCRATIE AF
GEGRAASD
Niet de meerdere of mindere wel
varendheid van de N.S.B. zegt ons,
hoe het staat met de sterkte der
„nationale" strooming in ons land,
want het is ten onrechte dat som
migen de herleving en verbreiding
van de nationale gedachte met de
N.S.B. vereenzelvigen. De natio
nale reveil is er, los van elke
politieke partij of beweging. De
N.S.B. omvat slechts een groep
menschen, welke op hun manier de
zeilen hebben geheschen om te
trachten het nieuwe windje op te
vangen en deszelfs kracht te gebrui
ken „óm- den kop te krijgen" bij de
race naar het „Morgenland", te
verstaan in de beteekenis vanhet
eigen land, zooals dat in de toekomst
politiek en cultureel zal zijn georga
niseerd.
Zeer velen doen op het oogenblik
een gooi naar den prijs der toekom
stige nationale verdienste en meer
deren hebben reeds op bittere wijze
moeten ervaren, dat de eigen worp
in elk geval „mis" was. Anderen
zullen op gelijke wijze worden teleur
gesteld, ze overschatten de tus-
schenruimte.
Gelet op de al-oude Nederlandsche
tradities, op onzen volksaard en het
„eigene" in ons volkskarakter, is het
niet aan te nemen, dat de sterkere
opleving van het „nationale" in de
algemeene volksopinie zal leiden tot
een volledigen herbouw van onze
staatsstructuur op geheel nieuwe
fundamenten.
Veeleer zien we als resultaat van
de nationale reveil een versteviging
van de peilers, waarop het Neder
landsche staatswezen rust, te weten
de peilers van ons geestelijk goed
en van onze geestelijke kracht; vrij
heid en verdraagzaamheid.
Die versteviging kan en zal op
den duur, zooals wij dat zien, wor
den bewerkt, door vernietiging of
bedwang van al die schadelijke woe
kerende elementen, welke de ge
noemde peilers tot op den schijn
van den gezonden buitensten glans
uitholden.
Zoo zien wij en we bevinden
ons daarbij in het gezelschap van
talrijke verstandige bezadigde en
ervaren landgenooten de uitwer
king van de nationale reveil en voor
ons eigen staatkundig leven. Leiden
de dus naar min of meer ingrijpende
hervormingen, welk een gezond en
krachtig nationaal leven waarbor
gen.
o
Voorloopig denken een aantal me
deburgers er nog anders over. Ook
zij zien en beleven de herleving van
de nationale gedachte, maar over
drijven schromelijk de consequenties
er van.
Er zijn véél menschen, die geen
vlam uit een dak kunnen zien slaan
of ze schreeuwen luid, dat de stad
in brand staat; een water, waarvan
ze den overkant niet kunnen zien,
kan in hun oogen slechts een „zee"
zijn.
Voor zoover zulke menschen jong
zijn en van de hyper-nationalisten
zijn er dat velen kan men hopen
en vertrouwen, dat met den groei
en het klimmen der jaren ook het
realiteitsbesef zich zal ontwikkelen.
Met deze jonge menschen zal het
op den duur wellicht niet zoo'n ont
stellend nationalistische vaart loopen.
Maar ook in de oudere generatie
treft men misschien aan, die gemak
kelijk last krijgen van angstvoor
stellingen en dan gedachtig aan
de ratten, die een zinkend schip
trachten te verlaten over boord
springen, nog voor ze een druppel
water van een overslaand zee-tje
hebben geproefd.
Zulke menschen brengen slechts
onnoodige schrik en verwarring,
want ze spartelen soms een heele
tijd rond, alvorens de een of ander
ze binnen boord heeft gehaald of....
de zee zich voor goed over hen
sloot.
Een tragedie als we in deze regels
schetsten, speelde zich in een paar
weken tijds tot driemaal toe in het
parlementaire leven van ons land af.
Achtereenvolgens sprongen Prof.
Hugo de Vries. Mr. Jan Duys en
Mr. Dr. W. Westerman van de boot
af, op welke ze de politieke wateren
des lands bevaarden. En ze doen
thans alle drie hun best om met
een nieuwen nationalen armslag de
haven van het Binnenhof weer bin
nen te loopen, onderwijl hoopvol
blikkende naar de schuitjes, welke
er met een brullenden Nederland-
schen leeuw voor op den boeg, lig
gen te spelevaren. Zullen ze binnen
boord worden geheschen
We willen niet beweren, dat slechts
onedele en zelfzuchtige motieven de
drie parlementariërs tot het avon
tuur hebben verlokt, „principieele
overwegingén en bedenkingen" wo
gen hun misschien al langen tijd
héél zwaar. Maar alle drie hebben
ze met het stellen van hun daad
toch maar gewacht, tot het natio
nale getij méé was en ze als klein-
moedigen in de vrees kwamen te
verkeeren, dat het op de oude boot
niet safe meer was.
Alle drie hebben ze de „vlucht in
het nationale" ondernomen voor
wat Mr. Westerman betreft, de vlucht
van het nationale in het hyper-
nationale.
Ze achten de vette weiden der
democratie afgegraasd niet ma
terieel, maar geestelijk.
Althans voor wat de heeren de
Vries en Westerman betreft.
Toen de heer Duys na het verla
ten van de S.D.A.P. met zijn voeten
stampte, was 't waarachtig niet
alleen „stof", dat hij van zijn voeten
schudde, maar het waren dikke
klonters cumulatie-klei, die hij....
bovendien voorzichtig opraapte om
ze thuis bg de groote hoop te
smijten.
Vijf en twintig jaren ontving hg
zijn schadeloosstelling als Kamerlid,
vijf en twintig jaar genoot hij „ver-
lofstractement" als rijksambtenaar
uit een grijs verleden, veel jaren
geniet hij pensioen, omdat ie een
blauwen Maandag wethouder was
in Zaandam; en in den nationalen
tijd, dien hij in de Tweede Kamer
verspijbelde, bezorgde hij zich den
advocaten-titel en een advocaten-
practijk.
Thans gelooft Mr. Duys in de
waarde van het nationalisme en hij
stemt voor de oorlogsbegrooting uit
dankbaarheid jegens het land, waar
hij het zoo goed had en het voor
loopig tot September van 1937 nog
uitstekend „hebben" zal. Want de
nieuwe nationalist zal zijn tracte.
ment van socialistisch; Kamerlid
big ven opstrijken
Neen, dan hebben we respect voor
de geste van Prof. Hugo de Vries,
die na zijn frontverandering ontslag
nam uit de Kamer en eventueel pas
ln 1937 zal probeeren in hoeverre
zijn speculatie op de „40 pet. der
Anti-Revolutionairen, die Ned. Her
vormde kiezers zijn" speculatie
op dezer zin voor „nationale" poli
tiek, verbonden aan een bevoorrech
ting van de „nationale" kerk
effect zal hebben gehad.
Het „man over boordzal in
onzen tgd zoo nu en dan wel eens
opklinken, want het fata morgana
der paradijsachtige kust van het
nationalisme lokt de bangerds en de
speculanten.
Voor de politieke rust en een
vruchtbare hervormde werkzaamheid
van regeering en Kamers, is het van
belang om maar niet te veel notitie
te nemen van die incidenten.
Wie springen wil, die late men
rustig zwemmenMd.
Tegenstellingen...,
Tegenover het feit, dat we steeds
verder verzinken in den crisisputen
de gezinnen van 400.000 werkloozen.
plus die van zoovele „stille" armen
aan de grens van het gebrek toe
zijn, staat de niet te weerspreken
omstandigheid, dat de „rest" welke
nog in het genot van arbeid of in
komsten uit anderen hoofde is, er
vrij plezierig op los leeft.
Nog zitten de duizend en meer
bioscopen in ons land des avonds
vol toeschouwers; zalen waar een
revue „gaat", zijn afgeladen en de
Zondagsche voetbalwedstrijden zgn
„uitverkocht". Dat is let wel
geen critiek. We veroorloven ons
zeiven ook graag een verzetje en
tenslotte moet ieder vopr zich weten
welke wijze van ontspanning hg
prefereert.
Je hebt menschen, die er geld voor
over hebben om 40 minuten achter
een naar de hand van Aljechin te
zitten staren, tot die eindelijk
wat 'n sensatie een „zet" doet
en anderen is het 'n daalder waard
om Bakhnys een voetbal tusschen
de palen te zien kanjeren.
We wilden slechts wijzen op de
tegenstellingen.
Onze indruk is zelfs, dat er méér
aan vermaak en ontspanning wordt
gedaan, naar mate de maatschap
pelijke ellende grooter wordt.
Uit het tijdschrift „Spoor- en
Tramwegen" vernamen we, dat met
extra-treinen 32.000 Nederlanders
naar de Brusselsche Wereldtentoon
stelling werden vervoerd, terwijl er
bovendien per gewone treingelegen-
heid 40.000 landgenooten méér naar
de Belgische hoofdstad werden ge
laden dan in de overeenkomende
maanden van het jaar tevoren.
Elders zagen we berekenen, dat
in de tentoonstellingsmaanden meer
dan 100.000 menschen uit ons land
per autobus naar Brussel zijn ge
togen. Ais we er nu nog rekening
mee houden, dat ook duizenden per
eigen wagen reisden, dan meenen
we niet ver van de werkelijkheid af
te zijn, als we schatten, dat rond
200.000 Nederlanders het Brusselsch
festijn hebben genoten.
In zeker opzicht is het gelukkig,
dat de menschen, die nog over geld
beschikken, het op een of andere
manier laten „rollen."
Toch bedriegen de vermaak- et\
ontsparmingscijfers ons omtrent de
mate van welvaart van het niet-
werklooze deel der natie.
Duizenden, die het economisch
geenszins kunnen verantwoorden,
,doen" aan ontspanning en vermaak
ter verzetting van de zifinen; ze
verdooyen zich middels dezen alcohol
van onzen tijd.
Voor één avondje bioscoop hebben
ze een dag honger over.
Voor drie dagen naar Brussel
verspelen ze het restje van hun
goeden naam en het crediet bij den
bakker en den slager.
Zóó zijn er velen tegenwoordig
VLIEGRAMP IN BELGIE.
In het Engelsche graafschap Kent
is een Belgisch vliegtuig, dat van
Brussel was gekomen, vermoedelijk
door ijs-afzetting op de vleugels
naar beneden gestort en geheel ver
nield.
De bemanning, bestaande uit 4
personen, benevens alle 7 passagiers
vonden den dood. Onder de slacht
offers bevinden zich twee Engel-
schen en 4 Duitsche passagiers uit
Keulen, van wie twee dames. De
lijken waren vreeselgk verminkt.
In België heeft de catastrofe in
alle kringen diepe verslagenheid
gewekt. Het is de eerste maal, dat
een vliegtuig van de Belgische ver-
keersmaatschappij in regelmatigen
dieDst op zoo tragische wijze ver
ongelukt.
HET WINTERHULPWERK.
Het resultaat van de collecte, in
Berlijn gehouden op den dag der
„nationale solidariteit", is dit jaar
bijna 4 millioen mark, tegen 3.7
mill, in 1934. Minister Goebbels heeft
de vrijwillige collectanten in een
algemeen telegram bedankt voor hun
toew^ding.
LAWINERAMP IN
NOORD-RUSLAND.
In de stad Kirowsk op het Russi
sche schiereiland Kola zijn twee
huizen van twee verdiepingen vol
komen weggeveegd door sneeuw-
lawines, die neerstortten van een
berg die in de onmiddellijke nabij
heid der stad ligt. Een derde huis
werd ernstig beschadigd. De ramp
eischte 88 dooden, terwijl 44 men
schen gewond werden.
Tweeduizend arbeiders werkten
aan de berging der bedolvenen. De
regeering heeft een bedrag van
300.000 roebels beschikbaar gesteld
voor de nagelaten betrekkingen der
slachtoffers.
ITALIë's STRIJD TEGEN DE
SANCTIES.
Tengevolge van de sancties en de
hierdoor in geheel Italië noodzake-
lgk geworden besparingen aan licht
en krachtstroom, alsmede aan stook-
materiaal, zijn thans ook alle winkels
en dergelgke zaken, alsmede alle
restaurants van Maandag af vroeger
gesloten. De algemeene sluiting der
winkels is op 7 uur bepaald, der
consumptiewinkels een half uur
later. Schouwburgen en café's, bios
copen en restaurants, alsmede biljart
zalen enz. moeten een half uur voor
middernacht sluiten, wgnhuizen reeds
om tien uur. Het wordt thans bittere
ernst met de bezuinigingen, zoo ver
klaart men in Rome.
Na den koning en de koningin
hebben ook de kroonprins en kroon-
princes ter aanvulling van den goud
voorraad der bank van Italië een
groote hoeveelheid baren goud en
zilver gegeven, die door het smelten
van geschenken uit hun persoonlgk
bezit waren verkregen, o.a. hun
trouwringen. Ook talrijke andere
leden van het koninklijke huis heb
ben gouden en zilveren voorwerpen
geschonken.
Het voorbeeld van het koninklijke
huis alsmede van de geheele Italiaan-
sche geestelijkheid zal naar men
meent in de kringen der aristocratie
en der gegoede burgers navolging
vinden. Groote hoeveelheden edele
metalen worden nog steeds dagelijks
door alle kringen der bevolking
geschonken. Duizenden waardevolle
medailles en bekers of andere uit
goud of zilver bestaande eereprrjzen
worden bg de daarvoor bestemde
bureaux ingeleverd. Oorlogsonder
scheidingen van allerlei aard, ten
deele waardevolle herinneringen aan
overleden of gevallen familieleden,
worden geofferd aan de Italiaansche
staatskas.
De opperrabgn van Rome en ver
schillende andere vooraanstaande
personen van de Joodsche gemeente
te Rome hebben verschillende gouden
en zilveren sieraden en kerkschatten
ingeleverd, als steun in den strijd
tegen de sancties.
Ook de andere metaalinzamelingen
gaan in het heele land rustig voort.
In Rome zijn b.v. tot nu toe 230
dubbele centenaars koper en 72000
dubbele centenaars oud ijzer inge
leverd. (Een centenaar is 50 Kg.)
De Negus en sterrenwichelarij.
Dr. Veraart en de brandspuit.
Dr. Aljechin en zijn kater.
Ons voetbalelftal en het konijn.
Wat is beschaving?
Ik heb me altgd in bijzondere mate
aangetrokken gevoeld tot verdediging
van de zwakken en de verdrukten.
Daarom ben ik er ook steeds opuit
om voor m'n persoonlijke belangen
op te komen, want ik denk er precies
over, waarde lezer zooals gg geen
mensch in de wereld wordt méér
belaagd dan de „ik-zèlf"-mensch.
In ieder geval, met den Negus
van Abessinië heb ik óók te doen.
Niet alleen omdat-ie door het lot is
aangewezen om z'n leven lang te
Addis Abeba te wonen, met nu en
dan een uitstapje in de contreien,
waar 't óók 'n groote smeerboel is,
maar vooral omdat-ie in het con
flict met Italië de zwakke partij en
dus de vermoorde onschuld is.
Ik ken mijn Volkenbondscatechis
mus van buiten, wéét dus, dat alle
Italianen sloebers zijn en de Abes-
siniërs daarentegen zwarte negers
met lelie-blanke zielen. Zoo lang je
ze op schotsafstand houdt.
Met verontwaardiging heb ik kennis
genomen van een poging, welke in
de Nederlandsche pers wordt onder
nomen, om de Abessiniërs in de
publieke waardeering neer te halen
door hun, en in het bgzonder hun
Negus, iets „achterlijks" aan te
wrijven, iets dat minder „beschaafd"
zou zijn, iets dat er op duiden zou,
dat Europa een tempo vóór ligt op
het laatste Afrikaansche keizerrgk.
Ik kom daar tegen op.
Mijn bezwaar gaat tegen het vol
AIs de dagen beginnen te lengen,
gaat de winter strengen J
Met andere woorden
En zoo'n degelijke Jas koopt U natuurlgk bij
want: Wat van Joh. Jeuken komt is goed!
Indien vóór Kerstmis besteld, ontvangt U een EXTRA KORTING
%>k, gullen-Póuuieis (4let kuis niet de hapjes) 'lei. i 6Z
gende dagbladbericht
„De Negus en sterrenwichelarg.'
De Negus gaat doorvoor een man
die veel voelt voor de Westersche
beschaving. Maar dat belet hem niet,
dat hij in 't binnenste van zijn hart
een diepe vereering koestert, en een
respect heeft, dat bijna schrik is,
voor de uitspraken, die aan de
sterren worden ontleend.
De Negus heeft daarom ook vele
sterrenwichelaars in zijn dienst. En
nu heeft hij zoo pas deze geleerden
ondervraagd over de toekomst, inzake
den oorlog met Italië.
Het antwoord der sterrenkundigen
was zoo gedecideerd mogelijkDe
volgende maand zal er een beslis
sende slag geleverd worden, waarbij
de Abessiniërs de overwinning zullen
behalen. De Negus zelf zal aan dezen
slag deelnemen, en met roem worden
overladen.
Wie verwondert zich over deze
uitspraak Men kan doorgaan voor
een knap sterrenwichelaar, maar
aan het Hof van den Negus moet
men op zijn tijd ook een voorkomend
en welwillend hoveling zijn."
Het zoude dus in strijd zijn met
de begrippen onzer Westersche be
schaving om te gelooven in hetgeen
de sterren ons hebben te zeggen?
Ai, ai!
Maar in Utrecht hebben we toch
maar een Instituut, dat met rijks
subsidie werkt en zich bezig houdt
met het trekken van horoscopen om
te bepalen, wat men van den een of
anderen mensch, die zich aan zoo'n
proef onderwerpt sollicitanten
naar rijksbetrekkingen worden soms
tot zulke onderwerping verplicht
voor de toekomst heeft te ver
wachten.
Neen, voor wat het geloof in de
uitspraak der sterren betreft, is er
tusschen de Abessiniërs en ons niet
méér verschil dan dat, hetwelk
zwarte negers van blanke negers
onderscheidt, in den grond van
de zaak zijn en blgven beide partijen
ondanks het verschil, toch van het
negerras.
Als geloof of ongeloof in „wat de
sterren ons te zeggen hebben", iets
te maken heeft met onbeschaafdheid
en beschaafdheid, dan.... ziet het er
voor ons, blanke negers van het
noorden, leelijk uit. Wrj gelooven in
de taal van veel stommer dingen
Wie een willekeurige volkskrant uit
een onzer grootere steden ter hand
neemt, vindt op de advertentie
pagina's, dag op dag, tientallen
adressen vernield van menschen, die
tegen een behoorlijke portie vol
waardige Nederlandsche munt, ver
leden en toekomst lezen uit koffiedik,
uit de palmen van de hand of uit de
kaarten.
Anderen maar dat zijn de duurste
gaan in „trance" en bedroomen
al de lotgevallen, die je te wachten
staan. Dag aan dag wordt er voor
honderden guldens ver-adverteerd
aan dergelijke annonces en zou zoo
iets kunnen voortduren, wanneer de
„helderzienden" niet evenzeer dag op
dag voor duizenden guldens uit de
beurzen van de klein- en bijgeloovige
blanke negers wisten te kloppen
De Negus moge dan al zijn ster
renwichelaar hebben, hebben wij
niet onzen regenmaker
Als een Abessinische sterrenprofeet
uit de schittering van Mars besluit,
dat zijn Heer een fortuinlijke veld
slag wacht, is dat den gekker dan
het gespuit van een Dr. Veraart
tegen een Haarlemsche toren en zijn
verzekering, dat hij aldus een ver
lengd regenseizoen wekt in Abessinië?
Duwt de Negus van Abessinië een
kater met diens neus op de stafkaart
van zgn land, alvorens een veldslag
te beginnen, gelijk een wereld
kampioen-schaken dat deed op zijn
schaakbord, alvorens met Euwe den
strijd op het veld met de 64 ruiten
aan te binden
Wanneer de Abessiniërs in-hun
ochtendblad lazen, dat ons nationaal
voetbalelftal met een namaak-konrjn
op reis gaat ter bescherming tegen
het noodlot. wat zouden ze dan
denken van onze beschaving
Als ze wisten, dat we met kastanjes
in onzen zak loopen tegen de rheu-
mathiek en voor geen geld op Vrijdag
onder een ladder durven doorgaan,
zouden ze dan nog zoo hoog opzien
tegen onze intellectualiteit
Als ze wisten, dat we onze genees-
heeren slechts rgk lieten worden in
de politiek en we voor grof geld en
goede woorden onze kostbare ge
zondheid in handen plegen te leggen
van kwakzalvers, zouden ze ons dan
niet van lotje getikt achten
Neen, ik wil niet schateren om de
Abessinische sterrenwichelarg. Liever
zal ik alle maatregelen nemen om
te verhinderen, dat de zwarte negers
van Abessinië zich vroolijk maken
over de blanke negers van het Noor
den, door aan de redactie van ee
Abessinische dagbladpers de gelegen
heid te benemen om dit artikel met
voor onze Westersche besehaviDg
zulke beschamende feiten, over te
nemen. Daarom eindig ik met de
woorden
Nadruk verboden!
VENRAY, 14 Dec. 1935
OPERATREIN NAAR KEULEN.
Naar wij reeds bekend maakte,
loopt op 2e Kerstdag een operatrein
naar de gezellige Rijnstad Keulen,
alwaar wordt opgevoerd de groote
opera „Lohengrin" van Rich. Wag
ner.
Er bestaat voor deze opvoering
een groote internationale belangstel
ling, daar het stuk in Bayreuther
stijl zal worden gegeven.
Het belooft dan ook een gebeur
tenis te worden, welke een onver-
getelijken indruk zal achterlaten,
waarover men nog na jaren zal
spreken. Dit cultureel Kerstgeschenk
zal ongetwijfeld aanleiding zijn de
vlugge en prettige reis per opera-
trein naar de Domstad mede te
maken.
De aanmeldingstermijn loopt tot
uiterlijk Dinsdag 17 dezer en gelieve
men de bekende verkoopsadressen
te raadplegen. Prospecti zijn gratis
verkrijgbaar. Voor nadere bijzonder
heden als prijzen, dienstregeling etc.
wordt tevens verwezen naar de
desbetreffende advertentie in dit
blad.
„HARTEDIEF" INLUXOR.
Op al de plaatsen waar deze film
met uitbundig succes reeds vertoond
werd, heeft zij stormenderhand aller
hart veroverd. Het grootste aandeel
van het effect is toe te schrijven aan
het optreden van de zesjarige Shirley
Temple met haar liedje van „the
good ship Lollypop." Over het alge
meen voelen wij weinig voor den
zoeten vorm van kinder-exploitatie,
door hun doorgaans onbeduidende
figuurtje in een film te wringen.
Meestal dient dan de onbeholpen
heid en eenvoud van het kind, om
een grote massa volwassen mensen
aan een aanleiding tot opgewektheid
en ontroerings-gevoelentjes te helpen.
Met deze Shirley Temple is het
echter toch geheel iets anders. Het
kind moet zelf onnoemelijk veel pret
in haar bezigheden gehad hebben,
die een onderdeel van deze film
vormen.
Ook het kader, waarin Shirley met
heel haar doen en laten is geplaatst
is zeer bevredigend. Er overheersen
in deze film reëelere en gezondere
gedachten, dan men tot nu toe in
films zag. Dat is trouwens ken
merkend voor vele films van den
laatsten tgd, vooral voor de Ameri
kaanse.
Shirley Temple speelt hier voor
het kind van een vliegenier, die ver
ongelukt is. Haar moeder is in dienst
moeten gaan bij een familie, die met
weerzin een schatrijken Oom ver
pleegt. Dat gezin heeft een nest van
een dochtertje. En moederen dochter
hebben eigenlijk geen leven in dat
milieu. Gelukkig is het vliegveld
dichtbij, waar zovele goede kame
raden, allemaal oude kennissen van
Vader zijn, bij wie de kleine Shirley
in een bijzonder goed blaadje staat.
Het leven van deze menschen neemt
een zeer droevige wending, als de
Moeder van de kleine Shirley ver
ongelukt. Dan trekken de vliegeniers
zich, naar best vermogen, het lot
van het kind aan. En de oude Oom,
die veel voelt voor het opgewekte
kind, is er ook nog, die zgn nare
familieleden een goede les geeft.
Men heeft om de kleine Shirley
de bezetting van de andere rollen
niet veronachtzaamd. Eén goede
publiek-film en toch een welgemaakte
film. Dat is wel een gelukkige com
binatie, die men enkele jaren geleden
niet voor mogelijk gehouden zou
hebben. Een gang naar de Luxor is
zeker de moeite waard voor jongen,
oud.