TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS Arbeids- kweekelingen. FEUILLETON. Mesalliance Krakelingen. Zaterdag 9 November 1935 Zes en vijftigste Jaargang No 45 Middel tegen |eugd- wei-kloosheid Een proet van Minis ter Slingenberg. Blijkens een bespreking, welke minister Slingenberg met ver tegenwoordigers van provinciale besturen heeft gevoerd, is Z Exc. voornemens een proef te onder nemen tot bestrijding van de jeugdwerkloosheid, welke proef o.i. bedenkelijk veel weg heeft van het oorspronkelijke plan der regeering tot instelling van het instituut kweekelingen bij het onderwijs en later werd verwis seld voor een regeling inzake jeugdsalarissen. Van de jeugdige arbeiders wil de heer Slingenberg blijkbaar arbeids-kweekelingen maken, die tot een bepaalden leeftijd in alle soorten bedrijven te werk wor den gesteld om er voor niets of een krats arbeid te verrichten welke... anders ongedaan zou blijven. De werknemers verplichten zich om uit deze kweekelingen „comité-jongens" komen ze officieel te heeten te kiezen, wanneer ze normaal betaalde arbeidskrachten behoeven. Dat laatste beteekent een za- kelijken dwang tegenover de jeugdige werkloozen om zich voor het verrichten van den goedkoopen en „overbodigen" arbeid beschikbaar te stellen, daar ze anders zoo goed als geen kans overhouden om ooit in het gewone bedrijfsleven te worden opgenomen. De minister verduidelijkte zijn bedoelingen tegenover een ver tegenwoordiger van het A.N.P. aldus „Men kan aannemen, dat in vele ondernemingen arbeid on verricht blijft, omdat de onder nemers dien niet kunnen beta- ten. Dit is het geval zoowel op administratief boekhoudkundig terrein als op het gebied van den handenarbeid. Door een nauw contact met de leiders der ondernemingen zal een plaatselijk comité te weten kunnen komen, waar dergelijke arbeid onverricht blijft en van welken aard hij is. Overheids- en semi-overheidsbedrijven zullen ten aanzien van het doen ver richten van zoodanigen arbeid onder regeling een voorbeeld kunnen geven. Gedacht wordt bij voorbeeld aan de eenmanswagens bij de tram, waarin een jongeman als conducteur kan fungeeren, met het vooruitzicht om later, wan neer de onderneming volwassen arbeiders tegen 'n normaal loon kan aanstellen, als conducteur of wagenbestuurder bij haar in dienst te treden. Ook vraagt men zich af, of gemeentelijke reinigingsdiensten (Een ongelijk Huwelijk) Roman door Cor de Blij. 11 Dien avond kwam Marie thuis. Wel was ze veranderd. Hol stonden de oogen, boven blauwige wallen... bleek, verwrongen het gezicht. G' navend, Vader, Moeder. Moeder wiep een onderzoekenden blik op de dochter. Wat dat kind toch had, daar stak wat achter... Zou 't van 't werken komen Had ze thuis toch ook gedaan... Zoo Marie, wat kijk je sikke neurig. Is t"r wat? Wat zou d'r wezen, Moeder? 'k Kan niet lang blijven. Altijd die haast. Blijf toch eens kalm zitten, je bint niet binnen of je mot al weer vort. Zijn je Mijnheer en Mevrouw thuis? Argwanend schrok Marie op. Meneer wel. Mevrouw is naar Amsterdam... Zoo, naar Amsterdam, knorde Moeder. Hè je 't nieuws al gehoord? Van de jonge Meneer Gaat trouwen met je nichtje, Kaatje Wat is dat nou?.,. Meid wat scheeltje.,.. Marie! Marie was vaal bleek geworden, 't Nieuws had haar verpletterd... 't Was als een bliksemstraal gevallen... als het mes der guillotine... Jan... Kitty... Met een snik viel ze voorover op de tafel, mét zich sleurend het zeil. niet, in plaats van bijvoorbeeld tweemaal per week, drie of vier maal per week vuilnis zouden kunnen laten ophalen, als zij de jonge werkloozen door bemidde ling van het plaatselijk comité in de gelegenheid stellen om arbeid te verrichten". Het wordt een proef met o. i. vele gevaarlijke kanten. We kunnen ons niet voorstel len, dat men tr in een goed geleid bedrijf op uit zal zijn om „onnoodig" werk te laten ver richten. Geleidelijk zal de te werkstelling van jeugdige arbei ders zonder behoorlijke betaling dan ook ontaarden in een ex ploitatie dezer goedkoope ar beidskrachten ten behoeve van een voordeelige productie. Naar mate méér jeugdige werkloozen aan den slag komen, zal de druk op het loonpeil der volwassen werkers worden ver zwaard en zal ook de arbeids gelegenheid voor ouderen ver minderen. De theoretische grenzen, welke daartegen worden opgesteld, zul len practisch steeds verder wor den opgeschoven. In een goed gevoerd bedrijf kan geen noodige of gewenschte arbeid onuitgevoerd blijven en de voorbeelden, welke minister Slingenberg noemde, wijzen dan ook op heel iets anders. Er zijn in de stad b.v. één- manswagens, zegt de minister welnu een aantal jongelui zouden als (gratis) vrijwillige conducteurs kunnen optreden, totdat de maatschappij hen als betaalde werkkrachten behoeft. In sommige gemeenten function- neeren vuilnisdiensten 2 maal per week, met een aantal vrijwilligers zouden ze tot een dienst van 3 of 4 maal per week kunnen worden uitgebreid. De minister, die deze voor beelden noemde, was begonnen met vast te stellen, dat opne ming van jeugdige werkloozen in het bedrijfsleven benoodigd is omdat die jongeren anders later, wanneer het economisch herstel zal zijn ingetreden, geen vak kennis bezitten. Maar nu wijst hij op twee voorbeelden, waarbij van behoef te aan vakkennis geen sprake is. Men hoeft toch zeker niet jaren lang gratis het vuil langs de huizen weg te halen om een volwaardig vakman van den vuilnisdienst te worden En wat de tramconducteurs betreft, - zijn die niet altijd gerequi- reerd uit de beoefenaars van andere vakken Neen, d§ overheidsbedrijven hebben meegewerkt, dat de ar beidsgelegenheid werd weg-ge- rationaliseerd. Op de tram hoort een conducteur en vroeger be taalde men dien. Toen kwam de zucht om te rationaliseeren. 't Kon wel met één man op 'n wagen en de tweede moest op de keien. 't Gevolg is geweest, dat de de kopjes rinkelden. Doodelijk ontstond stonden de ouders... toch argwanend de Moeder, bevend de Vader. Frans trad binnen. Wat is dat Moeder... Marie is van d r zelf... Gauw water... d'r polsen nat maken... Haal de azijn... dan tegen zich zelfdaar steekt wat achter... Groote God in den hemel... kind... kindje... wat mankeert je.. kom tot je zelf.... toe vertel het je ouden Vader... Onbewust had hij die gedachte uitgesproken, want de man, die nooit wantrouwde, die altijd vergoelijkte... voelde een mysterie... Frans, haal den dokter... In haar onderbewustzijn hoorde Marie dit. Neen, geen dokter., neen... die zou... Daar stond de kloeke figuur van den veldwachter. Hij overzag het gebeuren, boog zich over zijn zuster, fluisterend... Meid, kom tot je zelf... denk om je Ouders. En met bovenmenschelijke kracht wist ze zich te dwingen tot een Hauwen glimlach, die akelig het trieste gezicht vertrok. Ben al weer in orde... weet niet hoe het zoo kwam... Geef me nog maar een slokkie water... zoo... 't is hier wat benauwd... Zeker, dat zal 't wezende kachel heeft strakkies nog al gerookt en in de natuur is 't broeiend. Hij zag de spottwijfel-bbk van zijn vrouw en zweeg... HOOFDSTUK IX. Weer wachtte Arie Swievers bij tram onpopulair werd. Nu zou men den tweeden man willen terughalen als gratis werker of arbeider op 'n koopje, omdat diens arbeid „niet noodig" zou zijn Kom toch 1 Hetzelfde geldt voor den vuil nisdienst. Eerst heette hoogste wijsheid: inkrimpen en bezuini gen, rationaliseeren. Thans mag de vuilnisman weer terugkeeren nu de dienst nergens meer naar lijkt als 'n gunst, zonder behoorlijke beiooning. Halen we zoo straks ook de schoolartsen weer terug misschien in de personen van jonge afge studeerden En de ambtenaren van den Warendiënst En nog zoovele andere functionarissen, welke we thans meenen te kunnen missen? Het kan zijn, dat de minister in staat zal blijken om de be zwaren, welke ongetwijfeld bij velen tegen zijn plan zullen op komen, te ontzenuwen, maar voorshands is er weinig reden dunkt ons, om het als een be- teekenende crisisuitkomst te beschouwen. Md Er is nog zooveel goeds op de wereld. Onlangs spraken we met iemand, die wegens positie en werkzaamhe den een goeden kijk moet hebben op wat er in de wereld omgaat. Door den betrokken persoon werd de al- gemeene wereldtoestand vrij pessi mistisch ingezien en er is inder daad volop reden voor een dergelijk standpunt maar toch meenden we ook het volle licht te mogen en ook te moeten laten vallen op het nog zoovele goede, wat erop de wereld is, en dat als het ware een tegenwicht vormt tegen het vele kwade en als zoodanig de weegschaal wellicht nog minstens in evenwicht houdt of misschien nog wel, naar den kant van het het goede, doet doorslaan We weten dat niet en we zullen het ook wel nooit te weten komen, maar we mogen toch gerust af en toe ook eerst een balans van het goede opmaken. Om wat meer optimisme. Om nog meer activiteit in den dienst van het goede, want pessi misme doodt activiteit, optimisme geeft meer moed en vertrouwen. Om het goede aan God op te dragen, in vereeniging met het offer van aan bidding, van dank, van smeeking en van verzoening, voor de stijgende verbetering der wereld. Vooreerst moeten we niet vergeten, dat de slechten niet voortdurend slecht zijn, maar ook nog vele goede of tenminste niet-verkeerde daden doen. Waar tegenover staat, dat de goe den, in staat van heiligmah ende genade, door hun goede meening Al hunne daden, ook de oogenschijnlijk onverschillige daden, doen medewer ken tot meerdere eer van God en voor een of ander goed doel. En er zijn nog zoovele millioenen goede menschen in staat van heilig- makende genaden. Neem dan al hun handelingen te samen; neem al hnu gebeden samen; neem al hunne bijgewoonde H. Mis offers samen en H. Communiesj'neem al hunne offertjes samen, gebracht in den dienst van het goede; neem al hunne katholieke actie-daden sa men. Er zijn nog zoovele tienduizen den priesters, die eiken dag het H. Misoffer aan God opdragen. Jezus' H. Lichaam en Bloed, het Lam Gods, dat blijft wegnemen om de zonden der wereld. de heg bij tuurde in het duister, zooals reeds vele avonden, slechts haar te zien... zoo moest ze terug komen, de dorpsklok had al tien geslagen. Daar werd het lichter, de maan overwon, overgietend den triesten herfstavond met zilver spook- licht. Schuw verkleinde hij zich achter een kalen boom. 't Was stil Zijn ooren ingesteld op den naderenden voetstap... werden gereten door dien heiligen gil... van daar ginds, het water Hollend er heen, zag hij nog de verrimpelde kringen. Arie voelde bij intuïtie een tragedie. Daar stak een hand boven. Zonder denken doorplonste hij het ijzige water, om te vatten die hand, die viouwenhand sleurend het zware lichaam.Wild stormden zijn gedachten maar hij vocht als een leeuw, torste de prooi, die hij den dood bevocht. Kracht werd hem toebedeeld., hij won. hij zakte weer weg... niet loslaten... hou vast... de modder als vijand, met als bondgenoot de duisternis. Eindelijk bereikte hij den kant, druipend van water, 'n Oogenblik van bezinning, 'n flits van het maan licht bevestigde zijn angstig beklem mend venmoeden... Marie... Ja, 't was Marie... dan een snelle loop naar het huis van den Burgemeester... Door de glazen deur der vestibule, zag hij Trijn.. hij schopte... zij keek om.. Geen moment aarzelde ze, overzag met een langen blik de twee drenke lingen, beeld van wanhoop, de forsche knaap torsend de schijn-ontzielde. Hierlangs... vooruit... naar de keuken daar is het warm... Een deur ging met een ruk open, daar stond van Beers. Wat mot dat... Wie is dat Swievers jij Enne Marie Wel alle Er zijn nog zooveel honderddui zenden kloosterlingen, mannen en vrouwen, die de regels van hunne heilige stichters gewetensvol na leven. Er zijn nog zoovele tienduizenden kloosterlingen, mannen en vrouwen, die in een streng leven van boete en gebed onophoudelijk Gods barm hartige vergiffenis over deze wereld afbidden en verzoening aanbieden voor de zonden der wereld. Er zijn nog zoovele prachtige en krachtige instellingen, welke zoo ontzaglijk veel goeds in de wereld verzamelen door hun gebed en of fers; neem het apostolaat des gebeds met zijn millioenen leden; neemt het roerend-schoone Zieken-Aposto- laat met zijn tienduizenden leden. Er ziju nog zoovele godsdienstige yereenigingen, waar de christelijke geest onder millioenen wordt aan gekweekt. Er zijn nog zoovele frissche, blijde en reine katholieke jeugdvereenigin- gen, welke een schoone belofte voor de toekomst inhouden. Er wordt zoo ontzaglijk veel ge geven door het katholieke volk al is er, door de tijdssmstandig- heden wel begrijpelijk, helaas ver mindering van opbrengt voor alle goede werken van naastenlief de, voor de missie, voor de kerken, voor allerlei katholieke actiewerken. Er zijn nog zoovele tienduizend goede boeken, couranten en tgd- schriften, welke als goede zaaiers onafgebroken uitgaan om te zaaien. Er wordt zoo overweldigend veel gedaan aan de missioneer, ng onder de heidensche en niet-katholieke menschen, zooals er onder twijfel in geen enkelen tijd van de Kerkge schiedenis is gebeurd. Tel al dat zwoegen qn arbeiden van die missionarissen, van die mis siezusters, onder de melaatschen, de zieken, door de katholieke scholen enz. enz. Er zijn nog zoovele roepingen voor het kloosterleven, voor het H. Priesterschap, voor de missie. Er zijn nog zooveel degelijk-godsdiens- tige, echt vrome huisgezinnen, waar het christelijke familieleven bloeit en waar moeders het goed maken voor zoovele anderen, die Gods kin derzegen niet willen.... De Katholieke Kerk telt betrek kelijk toch nog altyd de meeste leden van alle Kerkgenootschappen, en er zijn er toch nog millioenen onder, die een oprecht-godsdienstig leven leiden. Er is nog zooveel heilige geest drift voor het goede, zooveel stille lijdenissen en martelmoed daar waar het H. Geloof openlijk of stiekum wordt vervolgd. Zoo zouden we nog lang kunnen doorgaan, maar het zal voldoende zijn om aan te toonen, dat er nog zooveel goeds in de wereld is. En dan denken we vanzelf aan het bezoek der drie heilige gasten bij Abraham en hun gesprek over Sodoma en Gomorraen als er maar tien rechtvaardigen waren, zou God deze steden, vol van tegen natuurlijke ontucht, sparen Met Christus' H. Offer vereenigd in de H. Communie mogen we al het goede -aan de H. Drie-eenheid opdragen voor het heil der wereld. Spaar, Heer, spaar uw volk. Wendt van ons af den geesel van oorlog, verneder de vijanden dor Kerk, schenk vrede en eendracht onder de bestuurders der wereld, beziel de verschillende klassen en standen in de maatschappij met ge voelens van christelijke rechtvaar digheid en naastenliefde, verhoog het moreel gezag van Paus en Bisschoppen, vermeerder de vrijheid en de verheffing der H. Kerk, die Uwe voortlevende, voortbiddende, voortoff erende, voort werkende Chris tus is.... ZAAIER. bliksems wat mot dat in mijn huis... Wat doe jij Mijnheer, ziet U dan niet dat het kind bewusteloos is, misschien wel dood, vooruitmee naar de keuken... en nog na-mopperend Is d'r nu tijd om te kletsen Nog even aarzelde Arie, zijn vracht omklemmend... 't water droop op het Smyrna in de vestibule, z'n lippen openden zich, geen geluid kwam.. Maar, dat is een ongehoord schandaal. Die kerel zwerft hier al maanden om „Duivecate"Hoe komt dat kind in zoo'n toestand Een grijns onttrok Arie's mond, een vijandige bik schoot uit zijn met bloed doorloopen oogen. dan wierp hij het hoofd in den nek. volgde Trijn. Van Beers besefte, dat er iets ge daan moest worden, hij greep naar de telefoon. Dat ding natuurlijk gesloten. Dan holde hij den weg op, naar den dokter. Daar liep een man naast zijn fiets Hé veldwachter... Verhoeven, man kom hierje zuster heeft een ongeluk gehad, hol naar mijn huis, ik volg met dokter. De laatste woorden werden al niet meer gehoord. Hij stormde de open deur in, vloog af op het rumoer in de keuken. Als vastgenageld stond hij voordat tafereel... Arie Swievers. zijn zuster, levenloos op de tafel, de armen slap afhangend. Daar was ook al de dokterSnel buigend het hoofd over 't lichaam., het hart klopt nog... Twintig minuten waren verstreken in angstig wachten, 'n Ieder in span ning, starend naar dokter en veld wachter De boeren hebben geen anderen noodig. Een deel der boeren is bezig alle sympathie van niet-boeren voorden boerenstand radicaal te verspelen. Ze vervullen de aarde van het ge weld hunner klachten jegens „de maatschappij". De regeering zou niet genoeg voor ze doenze meenen zich achtergesteld enz. Ze eischen van iedereen hulp, maar... worden van dag tot dag minder bereid om anderen hun plaatsje onder de zon te laten. Let welik heb het nog steeds over „een deel der boeren". Ze schakelen den middenstand meer en meer uit. De boer zegt den win kelier niet noodig te hebben. Hij koopt niet alleen zijn bedrijfsbehoef- ten via de coöperatie, maar ook meer en meer zgn huishoudelijke artikelen. En onderwijl v<Art-ie een hevigen strijd tegen ieder, die geen lijfeigene van den boer wenscht te wezen. Onlangs nog citeerden we een circulaire, verspreid op een landbouw tentoonstelling, waarin de boeren werden opgewekt om venters van hun erf te jagen, die óók, dus naast de natuurboter margarine in voorraad durfden hebben voor arme menschen, die geen roomboter kunnen gebruiken De boeren zijn bezig den midden stand kapot te maken. Let nog eens opik bedoel een deel van de boeren. Ik sprak er onlangs een, die zijn aandeeltje had genomen in de pas opgerichte „Agrar sche Pers". Je zult r's wat beleven, voorspelde hij me. Althans in het Noorden des lands krijgen de particuliere druk kerijen geen centje drukwerk meer van de boeren. Je zult eris zien, wat 'n zaken 'r kapot gaan! Dat scheen de grootste boeren- triomf te zijn, het kapot-gaan van burger-zakenWat wint de boer er mee, als hij zich op deze manier buiten zijn eigen bedrijfsgrenzen be geeft Hij verspeelt de sympathie van de andere maatschappelijke klassen door zulken boeren-wangunst. Deze zouden ook wel eens een groote actie kunnen gaan beginnen om duidelijk te maken, dat ze het ver tikken om langer accijnzen en toe slagen te betalen, welke gericht zijn op den onderstand van een maat schappelijke groep, welke op de worging van andere maatschappelijke klassen schijnt uit te wezen. Wat zouden de boeren er van zeggen, als middenstanders en arbeiders ter afweer een margarine- verbond aangingen met elkander „De Agrarische Pers" gaat straks ook een dagblad uitgeven. Ook voor wat de pers betreft, wil een deel der boeren „onafhankelijk" wezen van het particuliere bedrijf. We voorzeggen ze, dat het onder nemen van een eigen krant het be gin zal wezen van het einde van hun nieuwe economische experimenten. Ze hebben er blijkbaar geen idee van, wat een groot dagblad eischt aan kapitaal en aan geestrijken arbeid. Met het eigen dagblad zullen ze ook politiek-verloren geraken. Als de boeren meenen het zonder de gewone pers te kunnen stellen bij de verdediging van hun belangen, dan zal die pers zich van die verdediging ook terecht ontslagen kunnen ach ten. Daarmee zou het publieke con tact tusschen den boerenstand en de andere maatschappelijke klassen verloren zgn geraakt, want natuur lijk zal het boeren-dagblad slechts door boeren worden gelezen. Een „deel der boeren" is op den verkeerden weg. Eén klasse kan de maatschappij nóch beheerschen, nóch bedwingen. We hebben elkaar noodig in harmonieuze samenwerking. Ook voor de boeren geldt: Wie We winnen het. we zullen haar behouden. Swievers, ik verzoek je morgen ochtend bij mij op het raadhuis te komen en dan wat vriendelijker: Trijn geeft dien man een borrel- enne... op de kapstok hangt nog een jas... zóó kun je niet naar huis. Den volgenden morgen zat breed de Burgemeester achter zijn bureau Vertel mij nu eens, Swievers hoe die vork in de steel zit. Je zegt: je hoorde 'n schreeuw bij den vijver, je bent er heen geloopen en haalde Marie er uit. Laten wij aannemen, dat zulks de waerheid is. Maerre hoe was je zoo in de buurt van „Duivecate 'k Stond te kijken. Burgemeester. Eigenaardig. Swievers. Het klinkt zeer onaannemelijk dat je 's avonds als ieder beheurlijk mensch in zijn huis is, op een kouden aevond nog wel, 'n luchtje gaet scheppen, ongeveer een half uur van je huis Je snapt toch wel man. dat we dat zoo zonder meer niet kunnen aan nemen. Kom, spreek op, wat heb je daarop te zeggen Arie stond bot, stroef voor het bureau van den sarcastischen onder vrager Hm, geen antweurd Swievers, het is in je eigen belang, gezien de antecedenten van je vaeder.... Laat m'n vader d'r buiten, burgemeester, daar hebt U niets over te vertellen. Kalm, jongmensch. Een derge lijke houding verwacht ik absoluut niet. In mijn functie van hulpofficier van Justitie, leid ik dit onderzoek en is het een en ander mij zeer, zeer verdacht. Burgemeester drukte Nil hebt ge Abdijsiroop noodig! Gij hebt kou gevatGij hoest en Gij „doet" er niets aan. Past op! Bijna alle ernstige borstziekten zijn het gevolg van 't verwaarloozen eener verkoudheid. Kom dadelijk de natuur tii hulp, door de vastzittende slijm, die ziektekiemen bevat, te verwijde ren. Neem daarvoor een zacht en toch krachtig werkend middel, neem daarvoor Akker's Abdijsiroop, die als balsem zal zijn voor Uw zieke en ontstoken ademhalings-organen. De vastzittende slijm zal dan loskomen. Uw ademhaling zal weer diep en vrij worden, die hoest, dat piepende geluid verdwijnt. Weldra zult Gij, evenals zoovelen vóór U, de Abdij siroop prijzen als een betrouwbaar middel bij Hoest, Verkoudheid, Bron chitis, Kinkhoest, Griep en Influenza. Thans slechts 75 tt. per flacon! het onderste uit de kan wil hebben, krijgt het deksel op den neus. Nederland Tehuis voor onbehulsden Ons vaderland heeft een schoone traditie als toevluchtsoord voor ver drukten uit den vreemde. Het is echter de vraag, of we tegenwoordig omwille van die traditie niet méér doen, dan redelijkerwijze van ons mag worden gevergd en méér ook, dan de veranderde omstandigheden dat noodig maken. Vroeger waren het vervolgden om des geloofswille of aanhangers van een belangrijke geestelijke hervor ming, welke bij ons heil zochten en berging van het bedreigde leven maar tegenwoordig is het vaak niet méér dan wat revolutionnair gespuis, dat zich in vrijen tijd met inbraak en valsche munterij bezig houdt.dat ein beroep doet op onze gastvrijheid en daarna van onzen bodem uit den naam van ons vaderland in discrediet brengt. Dat men armen Duitschen joden, die men in het Derde Rijk economisch en geestelijk verstikt, hier een rustig plekje grond gunt zoolang ze onze gastvrijheid niet misbruiken, ik vind het prachtig, en tegen zulke menschen is ons betoog dan ook niet gericht. Wèl echter tegen de velen, die goedheid beloonen met te kuipen tegen het hier bestaande gezag of op voor ons land gevaarlijke wijze intrigeeren tégen de regeering, welke zg niet den moed hadden om haar op eigen bodem te weerstaan. Voorts tegen degenen, die ten onzent op alle mogelijke wijzen, als werknemers of in den handel, voor onderkruiper komen spelen, het resteerende Nederlandsche welvaarts peil aantastende, iets waar tegen nog dezer dagen in een adres van de drie Middenstandsbonden aan de regeering is geprotesteerd. En tenslotte tegen de avonturiers, die hier een operatiebasis zoeken en vinden voor de internationale „han deltjes en wandeltjes", welke van korten duur zgn, omdat ze uit oog punt van moraal worden tegenge gaan, zoo gauw de funeste uitkom sten merkbaar worden. Ons land heeft een reputatie van overdadige gastvrijheid gekregen door de berging van de Barmats b.v. en zal het straks nog méér krijgen door het feit, dat we een toevlucht bereid houden aan den heer Daniël Strauss, den uitvinder op de electrische schel. Veldwachter, ik had je een spec ale opdracht gegeven om de abnormaele gedraegingen van dit jongmensch, speciaal zijn onga- wenschte bezoeken bij „Duivecate te controleeren. Hoe je je daervan gekweten hebt, zullen wij het laeter over hebben, maerre had jij door je obvervaeties eenig vermoeden, dat deze, veur mij zeer precaire ge schiedenis, een dergelijke catastro fale wending zou nemen? Neen, Burgemeester. Daarbij heb ik de overtuiging, dat Arie geen kwade bedoelingen had om 's avonds Arie Eh je bedoelt Swie vers. Wij zijn in een ambtelijk onderzoek, veldwachter Jawel, burgemeester. Ik wilde zeggen, dat Arie Swievers niks in het z:n had Hm, een zeer eigenaardige zienswijze Moet ik daeruit afleiden, dat je van die nachtelijke experi menten op de hoogte was ze sanctionneerde Burgemeester, ik heb voor een tijd met Swievers gesproken, enne... Nu en interrumpeerde de burgemeester, met gewichtig air met de toppen van zijn vingers een trommelmarsch op zijn lessenaar slaand. Ik houd van Marie, stootte Arie er uit, als willend helpen den ander. Ahzoo, zit 'm daer de kneep. Deze buitengewoon gewichtige rae- dedeeling had je anders gerust wat eerder kunnen openbaren. Hij lachte sarcastisch. Daar hoef ik niet mee te koop te loopen, sprak Arie. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1935 | | pagina 5