OVERJASSEN REGENJASSEN Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. JEAN LEMMENS. VENRAY Ons weekpraatje. Provinciaal Nieuws Zaterdag 9 November 1935 Zes en vijftigste Jaargang No 45 Onze Karnemelk en Karnemelkspap een heerlijk en voortref felijk voedsel voor jong en oud. Coöp. Zuivelfabriek „VENRAY" PEEL EN MAAS ADVERTENTIEPRIJS1 tot 8 regels 60 ct. per regel 7Va ct- Bij contract groote reductie Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY I ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct. Telefoon 51 Giro 150652 Buiten Venray p. kwartaal 75 ct. Afz. nummers 5 cent. Voor het pasfeuriseeren, het koelen, de betrachte hygiene enz. betaalt U bij afname van onze producten niets. Coöp. Zuivelfabriek „VENRAY" Wapenstilstandsdag Vredesdag. En wederom dondert het kanon. Naar toch leeft de hope. Wanneer we thans jaarlijks op den Hen November den wapen stilstand herdenken, welke een vierjarigen volkerenmoord besloot, dan is dat niet om den uitslag van den wreedsten strijd, welken de geschiedenis heeft gekend, te vieren, maar om de menschheid te herinneren aan haar plicht om voort te bouwen aan een vrede, waarvan de grondslag werd ge legd op de puinhoopen van den oorlog. Méér dan Wapenstiistandsdag is de 11e November dan ook Vredesdag. Op den tien Novem ber van het jaar 1918 was heel de wereld het eens over één gedachtevoortaan mag het slechts vrede zijn. Naar die ge dachte verwijst de 11e November ons jaar op jaar terug. Velen zijn den eed, dien de inenschen in 1918 bij het sluiten van den wapenstilstand hebben afgelegd, nimmer vergeten. Hun idealen hebben de volkeren be zield en de staatslieden gedreven. Ze hebben steenen gedragen naar de fundamenten van het Vredes- statuut; ze hebben den Volken bond helpen bouwen en ze hebben in plechtige verdragen de regeeringen aan elkaar laten beloven, dat ze immer en altijd arbitrage zouden stellen in de plaats van het geweld. Oud-strijders aller landen heb ben elkaar de hand gereikt en aan elkander beloofd, dat ze hun kinderen zouden afhouden van nieuwen broederstrijd en broeder moord. De Vlamingen, die in den oorlog dubbele smarten hebben gekendhet geweld van de vreemde indringers en het ver raad van België aan hun zaak, zij hebben op den grond welke van Vlaamsch bloed werd doorweekt, een zuil ten hemel geheven en daarop het kruis van Christus, het Kruis des Vredes geplant, opdat hun kinderen en kindskinderen zich den oorlog zouden herinneren. En hun bood schap aan deze nazaten hebben ze doen beitelen in het harde graniet„Vlaanderen voor Chris tus Nóóit meer oorlog Wat diepe zin ligt in die woorden„Vlaanderen voor Christus Nóóit meer oorlog I" Godvruchtige mannen hebben ons hier den weg gewezen naar den wede als we leven naar Christus, als we Zijn gebod van naasten liefde onderhouden, dan zal er geen oorlog meer wezen. Inderdaad, als niet alleen Vlaanderen, maar heel de wereld al ware het maar dat deel, hetwelk zich christen-wereld heet oprecht zich keerde tot Hem, Die ons den Vrede heeft gebracht, dan zou er slechts vrede kunnen zijn. Want al wat Christus gepredikt heeft, was Liefde en Hij stierf om ons den vrede te kunnen geven. Over een goede maand zulien de Kerstklokken weer luiden om voor de menschheid de Vredes boodschap te herhalen, welke bijna 2000 jaren geleden aan de wereld werd gebracht. Twee duizend jaren.... En tóch dondert het kanon weer in Afrika en zaait een christen-volk dood en vernieling in vreemd gebied Is dat dan niet het fiasco, zoo vragen velen twijfelend en anderen vragen dat hoonend, van het christendom In zekeren zinvan het chris tendom, jaMaar niet van de christenleer Als menschen en volkeren hun christen-zijn meer belééfden dan beleden, dan zou het vredesideaa! benaderd zijn, want Christus is Liefde en Zijn gebod is Vrede. En niemand kan den vrede dienen door de oprechte christe lijke gedachten te ondermijnen de vrede kan slechts groeien uit ons béter christen-zijn. We zeiden het hiervoren, hoe de wereld 17 jaren geleden van de vredeswil was bezield en dat sindsdien aan dien vrede werd gebouwd. Volkenbond. Internatio naal Hof van Arbitrage. Locarno enz. waren de eerste der tot stand gekomen samenstellende deelen. En dat alles... ligt nu, niet na 2000, maar na slechts 17 jaren, vrijwel in puin. Menschenwerk Het leger der vredesidealisten slinkt van dag tot dag. Het leed raakt vergeten, heb- en wraak zucht herwaken. Maar de boodschap van Betle- hem, al is die dan 2000 jaar oud, zal straks weerklinken en duizen den zullen die boodschap weder om verstaan. Boven het gedonder der kanonnen uit. Alle vredeswerk der menschen ondervindt de terugwijzing naar de Stal der Geboorte van den Vredesvorst. Wat in Versailles, Genève, Den Haag en Locarno werd onderno men en thans reeds scheurt en kraakt, kan nog tot grootsche zaken des vredes groeien, als het wordt bezield met het ware christelijke element, dat wangunst, wraakgedachte en hoovaardig superioriteitsgevoel onderdrukt en uitbant. Christen-monden spreiden vaak slechts verwarring, maar christen harten wekken vrede. En wie twijfel en misnoegen zaaien in christen-harten, die kunnen geen Ware vredesidealis ten zijn. De uitkomst der wereld ligt bij Hem, Wiens gebod Liefde is. Md. De omzetbelasting. De omzetbelasting is niet populair, niet alleen omdat ten slotte alle belastingen door degenen, die ze moeten opbrengen, worden verfoeid, maar ook, omdat de middenstand er zeer groote nadeelen van ondervindt. Immers men kan als winkelier de belasting voor eigen rekening nemen, wat voor velen, het toch al zorgelijke bestaan nog zorgelijker maakt, doch men kan haar ook op het publiek afwentelen. Dan heeft men af te wachten of de omzet niet sterk gaat dalen, want ook de consument heeft een woordje mede te spreken, zelfs een zeer belangrijk woord. Het werkt bovendien verschuivingen in de hand wanneer het onmisbare artikelen betreft gaat men naar de goedkoopere toe (bijv. van boter naar margarine.., van goed vleesch naar de goedkoo pere soorten). Ook wordt de consument, i.e. de huisvrouw gedwongen op zoek te gaan naar goedkoopere winkels. Men ziet oude klanten verdwijnende clientele wordt, wat men noemt, ambulant. Men heeft geen houvast meer, men kan niet meer rekenen op een minimum-omzet. Natuurlijk mag men dit niet aan de omzetbelasting wijtende dalende koopkracht, het toenemende aantkl middenstanders zijn er hoofdzakelijk aan schuldig. Maar de deflatie- politiek der Regeering verscherpt de tegenstellingenimmers de koop kracht moet naar beneden, althans voorloopig (tot de welvaartstoename, waarop men hoopt, haar intrede heeft gedaan), terwijl de belastingen stijgen. Deze belastingen doen op nieuw de koopkracht verminderen, doch de omzetbelasting werkt direct en nog krachtiger ten nadeele der middenstanders. Zoolang het budget niet in even wicht is of zoolang telkens krach ten optreden, welke een op papier sluitend budget in de war sturen, dienen speciale maatregelen, te wor den genomen. Een dezer maatregelen is belas tingheffing en belastingverhooging. Doch het probleem der belastingen is bovendien een technisch probleem. Men moet zoeken naar DIE belas tingen, die het maximum-revenu kunnen opbrengen zonder de pro ductieve krachten eener natie teveel te schaden. Bovendien moet men nagaan, of de heffing in de praktijk speciale moeilijkheden kan opleveren, zooals gemakkelijke ontduiking, grove onbillijkheden, ernstige bena deeling van andere groepen. Wij gelooven helaas niet, dat onze Regeering de belastingtechniek be- heerscht. Zij, die deze belastingen hebben uit te denken, te ensceneeren, geven blijk onvoldoende op de hoogte te zjjn van de moderne economische verhoudingen. Men denke bijv. aan de instelling van de verschillende crisis-landbouw- centrales. Hoe men daar, wat de distributie en het verbruik betreffen den plank schrikkelijk heeft misge slagen. Hoe men daar het onderlinge verband verwaarloosd heeft, dat er tusschen de dingen bestaat. Dat bijv. duurder brood leidt tot minder broodverbruik, maar tevens tot mindere boterconsumptie, tot een kleinere vraag naar alles, wat op het brood verbruikt wordt, als jam, koek, worst etc. Toch, om een dezer ingrediënten te noemen, een minder jamverbruik beteekent tevens een kleinere vraag naar fruit. Wij kunnen zoo doorgaan om te bewijzen, dat de belasting techniek een der lastigste studie objecten is, welke in een land be staan, vooral in tijden van crisis en dat nog in de ingewikkelde moderne samenleving. De omzetbelasting is een der minder goed doordachte heffingen van den laatsten tijd. Dat blijkt al uit de zeer onzuivere raming over het loopende begrootingsjaar, waar bij men de heffing veel te optimis tisch heeft gezien en waaruit dus volgt, dat men den invloed ervan op den omzet niet behoorlgk heeft weten te peilen; het blijkt verder uit de eveneens optimistische raming voor het komende begrootingsjaar, nu op de bestaande omzetbelasting niet minder dan 20 opcenten worden gelegd. Want de Regeering heeft 20 op centen op de reeds foutieve belasting gelegd. Hierdoor wordt de bestaan de fout verscherpt, doch de over gang zal opnieuw tot onbillijkheden kunnen leiden. Want de kapitaalkrachtige 'mid denstanders zullen tegen den tijd, dat de verhooging in werking zal treden, de voorraden gaan aanvullen, financieel zwakkeren kunnen dit niet doen; deze worden dus achtergesteld bij de sterkere collega's. De filiaal bedrijven, de producentenwinkels, die over het algemeen tot de sterkere behooren, krijgen derhalve vermoe delijk een nieuwen voorsprong en de kleine middenstanders hebben af te wachten, hoe een en ander voor hen zal loopen. De strijd om het bestaan wordt voor hen opnieuw zwaarder. Wat wij ln de regeeringsbeslis- singen missen, is een publicatie van de studie welke geleid heeft tot het nemen van die beslissingen. Immers uit een der gelijke publicatie kan men dan ontwaren, of de belang hebbenden gehoord zijn op welke motieven het geheel is gebaseerd. Nu tast de belastingbetaler in 't duister; hij vreest fouten en daar door wordt zijn onwil om te betalen nog grooter. Ik dacht manrzoo... Als heeren boeren worden dan zijn het nog geen boeren, zelfs geen heereboeren deze laatste categorie boeren is in de laatste tijden een zeldzaamheid geworden. En omdat er heeren zijn, die over boerenzaken gesteld zijn, is het zoo goed gezien van onzen Minister van Landbouw, die we gelukkig na 16 jaren eindelijk weer gekregen heb ben, dat er eens een frissche wind in en door de crisisbureaux van den Haag moet gaan waaien. 't Is waar, er zijn heel veel crisis ambtenaren, die met ijver zich geven aan de taak, die hen is aangewezen en die dit doen met de volle over tuiging en de wil, dat ze tot heil der boeren werken. Maar hoe meer onze van natuur vrije boerenbedrijven verambtenaren, hoestroever alles gaat loopen, hoe meer er geremd wordt, hoe meer fouten er gemaakt worden, hoe meer kans er is dat er enkelen zijn die meer ambtenaar zijn, in den zin van vast salaris genieten, dan dat ze werken in het belang van de boeren in het algemeen, wat hun zaak toch is. En één kan meer bederven bij de toch al niet prettige stemming der boeren, dan vele anderen door hun accuraat optreden weer goed maken. Als om een bepaalde taak te ver richten, die twee of drie gemakkelijk afkunnen èr vijf, zes of zelfs acht op stap gaan, die dan hun tijd, neen, niet hun tijd, doch de tijd van de gemeenschap gebruiken om te gaan visschen, kaarten, borrelen, boeren bespotten en wat dies meer zij, dan loopt dat de spuigaten uit. En dat zijn nog lagere beambten. Doch als hoogergeplaatsten hun invloed gebruiken om zich en hun familie en vrienden te bevoordeelen, zooals met het baconcontract ge schiedde, dan is dat nog veel erger. Gelukkig is daar nu door opzegging van het beruchte contract een einde aan gekomen. We hopen dat er nu aan meer dingen een einde zal komen, want er wordt nog over heel wat gespro ken, waar niet over geschreven wordt. Maar nu merken we toch, dat we weer eens een eigen Minister van Landbouw hebben. Die niet zal nalaten een eind aan misstanden te maken. De opgedragen onderzoekin gen wijzen daar wel op. Ook de wil om de crisisinstellingen geheel te reorganiseeren. Dat werd tijd en we hopen er het beste van. kringen zal de opgave voortaan echter rechtstreeks aan de Centrale moeten geschieden met gebruikma king van daartoe bij de Districts commissaris te verkrijgen kaarten. Op deze kaarten moeten o.m. de letters en nummers van de oor merken der varkens worden ver meld. De opgave moet geschieden vier weken voor de week waarin men wenscht te leveren. Ten tijde der levering moet het levend gewicht der varkens tusschen 75 en 95 Kg. liggen. Dezelfde var kens mogen slechts éénmaal ter levering worden aangeboden. Blijken de varkens bij de levering te zwaar of te licjit te zijn, dan kunnen zij worden geweigerd. Wanneer levering kan plaats vin den, krijgt degene, die de varkens ter levering heeft aangeboden een antwoordkaart, waarop vermeld staan plaats, dag en uur. dat kan geleverd worden. Bij de levering der varkens moet deze antwoordkaart worden overgelegd. Het aanbod tot levering is gedu rende 14 dagen van kracht. Heeft degene die de varkens op gegeven heeft binnen 14 dagen na den dag dat de leveringskaart door de Centrale ontvangen is, geen ant woordkaart ontvangen, waarin mede gedeeld wordt, dat de levering kan plaats vinden, zoo is hij vrij de varkens aan anderen te verkoopen. Heeft hij wel zulk een kaart ont vangen, dan is hij verplicht te leveren en is de Centrale verplicht tot afname. Vindt levering niet plaats of blij ken de varkens niet binnen de ge stelde gewichtsgrenzen te vallen of andere oormerken te hebben, dan zijn opgegeven, zoo stelt men zich aan uitsluiting van verdere levering aan de Centrale bloot. Worden aan de Centrale meer varkens ter levering opgegeven dan kunnen worden afgenomen, zoo zul len de opgavekaarten naar den naam van de opgevers op het alfabet worden gerangschikt en zal door het lot worden uitgemaakt bij welke letter de afname zal worden begon nen. De verdeeling vindt in dit ge val zoodanig plaats dat ieder die aan de beurt komt de door hem op gegeven varkens met een maximum van 5 stuks kan leveren. Kunnen daarna nog meer varkens worden afgenomen dan zal in dezelfde volg orde worden bepaald welke leveran ciers meer kunnen leveren, met een maximum van 10 stuks. Zijn daarna nog meer varkens te verdeelen zoo worden de te leveren aantallen op dezelfde wijze verhoogd tot 15 stuks, daarna tot 20 stuks, enz. Natuurlijk zal iemand nooit meer -varkens mogen leveren dan hg heeft opge geven. Met de opgave met gebruikmaking van deze leveringskaarten is op 4 November een aanvang gemaakt. In de week van 3 tot 9 November zal men dus moeten opgeven de varkens welke men in de week van 1 tot 6 December wenscht te leveren. De varkens welke men vóór 1 December a.s. wenscht te leveren, moeten nog op de gewone wijze aan de zaak voerders worden opgegeven. In de navolgende kringen in Lim burg zal met ingang van genoemden datum de nieuwe wijze van opgave worden ingevoerd Maastricht, Heerlen, Sittard, Roer mond, Helden, Venlo, Horst. Levering van varkens aan de Centrale. In een aantal leveringskringen der Nederlandsche Veehouderijcentrale zal verandering gebracht worden in de wijze, waarop de opgave der varkens, welke men aan deze Cen trale wil leveren, moet geschieden. Tot heden werden in alle leverings kringen de varkens opgegeven aan de zaakvoerders der Centrale. In de hierna te noemen leverings. OCCULTE «WETENSCHAPPEN." Het contact met de geesten Vi.n afgestorvenen. Hocus-pocus rond Huize Doorn Ik doe niet aan spiritisme en heb geen waardeering voor het hocus- pocus van spiritisten. De caricatuur, welke deze menschen' zich van het voortbestaan der zielen van hun „overgegane" broederen en zusteren vormen, is m.i. weinig geschikt om over het hiernamaals verheven ge dachte te onderhouden. De zucht naar copie heeft me er ééns toe ge dreven om een séance bij te wonen van een vereeniging, Hammonia ge heeten, welke zich bezig hield met het zoeken van contact met de andere wereld. Mijn stellige indruk van dien avond was, dat sommige spiritisten, meer in het bijzonder de media, over gevoelige menschen zijn, die gemak kelijk onder auto-suggestie geraken, 'n goedaardigsoort zenuwpatiënten dus, en dat de rest een stelletje bedriegers is, althans uit menschen bestaat, die zich zelf met onwaar achtigheid interessant willen maken tegenover hun medemenschen. Ik heb me dien avond méé-aange zet aan een ronde tafel, waarop we met z'n allen onze handen plat spreid den en samenlegden. Om m'n zenu wen te onderdrukken, begon ik bin nensmonds te tellen van één, twee, drie enz. Toen ik aan 88 was, begon een naast me zittende juffrouw he vig te schokken met d'r lichaam en toen constateerde de leider van den avond, dat ze 't te pakken had. D. w. z. hij zei het in andere woorden, welke ik me niet precies meer herin ner. Hij begon de juffrouw subiet te ondervragen. Het bleek, dat ze, „bezeten" zal ik maar zeggen, bezeten was geraakt door de ziel van een juffrouw, die Hier pijn en daar pijnI Aspirin is de pijnstiller bij uitnemendheid. 1 a 2 Aspirin- tabletten verjagen Uw pijnen. ©Verwondert zult U mompelen: Zo n Aspirientje helpt toch maar! Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van 20 taoi. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 cis. VOOR ze met name noemde en, naar latei- op den avond werd medegedeeld, in een krankzinnigengesticht gestorven was. De „overgegane" sprak nu door den mond van mrjn buurdame. En wat ze zei, was niet erg verheffend. Het was integendeel een geroddel van je welste; over doktoren, buur vrouwen, over d'r man enz. Echte buurtsche achterklap Toen. de juffrouw weer tot d'r zeivers was gebracht, geraakte in de tweede séance een lange, magere jonge man in dezelfde soort stuipen. In hem was de ziel van een over leden, ook al weer met name ge noemden dominee gevaren. Die brabbelde wat over zijn grafschrift en begon toen, op verzoek van den leider, een stichtelijk woordje te spreken tot de aanwezigen, Wat hij zei, was zulke klinkklare onzin, zoo onsamenhangend, zulke wartaal, dat dominee beslist van den preekstoel zou zijn weggesleurd en in een dwangbuis zou zijn weg gevoerd, als hij een dergelijke toe spraak had gehouden in den tijd, toen hij nog op het onderwaansche vertoefde. Het meest verrassende van dezen avond was voor mij echter nog de mededeeling van den leider aan het slot, dat in de volgende bijeenkomst Mr. C. P. van Rossem een lezing zou houden over een of ander occul- tistisch onderwerp, dat ik me ook niet meer herinner. Ik heb er paf van gestaan, dat een jurist, 'n bekwaam publicist als nu wijlen mr. v. Rossem was, zijn persoo» geven kon aan zulke mallig heid, welke bovendien niet ongevaar lijk is, voor het geestelijk leven niet der menschen, die er zich mee bezig houden, nóch voor hun karak ters, nóch voor hun gezondheid. En toch ziet men het vaak, dat intellectueele lieden zich verdoen in geestelijke abnormaliteiten. Het gevaar van een hoog opge voerde intellectueele ontwikkeling schijnt te zijn, dat men geestelijk gemakkelijk overstag gaat en op nevenbaan de imbeciliteit weer be nadert. Een typisch voorbeeld daarvan was b.v. de bekende Engelsche schrij ver van detective-verhalen Conan Doyle. Ook hij heeft zich veel met het spiritisme bezig gehouden en allerlei afspraken gemaakt voor een contact na zijn „overgang" met de dan achterblg venden. Een contact, dat intusschen hij is al meerdere jaren dood nog steeds op zich laat wachten. De kranten brachten in deze dagen „interessante" berichten over hocus- pocus met de wichelroede, uitge oefend door archeologen uit de om geving van den ex-keizer te Doorn. Het is zeer goed mogelgk, dat de experimenten met de wichelroede op reëele grondslagen van bestaande maar nog ongekende natuurkrachten steunen, maar wat de vrienden van den ex- keizer van de wichelroede kunst maken, is weer echt de non sens van schijngeleerdheid en bijge- loovigheid, welke uit de te ver gaande strevingen van menschen met een beperkten geest ontsprui ten. Correspondenten van eenige groote bladen zijn bij de wichelroede-loo- pende archeologen op bezoek genood en één hunner schrijft omtrent zijn bevindingen o.m. het volgende „Wij waren er b.v. getuige van, dat men den ouderdom van een put „vaststelde" door telkens aan de wichelroede te vragen; is hij in de zeventiende eeuw gegraven, is hij gegraven in de zestiende eeuw enz., totdat de roede in de handen van den heer v.d. Meulen neersloeg. Op dezelfde wijze werd verder de datum bepaald. Volgens deze methode meent men ook den ouderdom van opgegraven voorwerpen te kunnen bepalen. Het bovennatuurlijke schijnt in de archeologie van deze heeren een tamelgk groote rol te spelen. Zoo deed de heer Bellen alle moeite om ons er van te overtuigen, dat er inderdaad bovennatuurlijke dwaal lichten bestaan en dat deze samen hangen met voorvallen, die op de plaats van verschijning in vroegere eeuwen zijn geschied. Het valt dus niet te verwonderen, dat men te Doorn de experimenten van de „wonderdokters" met de opperete verbazing gadeslaat." Het eenige geloofspunt dezer heeren dat ik aanvaard, betreft het bestaan van dwaallichten. Van die objecten worden er thans in Doorn verscheidene waargenomen. De „wetenschap" der Doornsche archeologen schijnt intusschen even zeer beperkt als die der koffiedik kijksters. Ze kunnen wel in het verleden blikken, maar blijkkaar minder duidelijk in de toekomst. In Doorn stond b.v. een eeuwen oude boom, die óók al de aandacht der wichelroede-loopers trok. Ze hebben dien boom gevraagd, hoe oud-ie was en het antwoord kwam prompt per wichelroede. Rond den boom zijn ze voorts aan het graven gegaan, want de wichel roede duidde op die plaats oude fundamenten aan. Hadden ze den boom niet alleen naar zijn geboorte gevraagd, maar óók naar zijn overlijden, dan zouden ze als het antwoord duidelijk ware geweest te weten zijn ge komen, dat deze van plan was om op Zondag j.l., als gevolg der uit- gravingen rondomme, neer te vallen. En dan hadden ze tijdig de kinderen weg kunnen houden, die thans vlak voor het gevaarlijke moment in de uitgraving aan het spelen waren en slechts ternauwernood aan den dood zijn ontsnapt. Een hoop menschen vergen méér van hun hersens dan deze kunnen verdragen en dan ontstaat de over slag naar het onzinnige. VENRAY, 9 Nov. 1935 Valk-revue. Na het gelijk spel tegen Oeffeit, stelde De Valk zijn aanhang teleur, door met 50 van het sterke Berghem bij Oss te verliezen. Deze uitslag is echter niet de juiste ver houding, want voor de rust gaven beide ploegen elkaar niets toe, van eenig overwicht was geen sprake. De twee eerste doelpunten waren aanvechtbaar en werkten aansteke lijk op het Valk-team, en de inzin king na de rust werd hun fataal. Geen moed verloren ValkenDrie zware uitwedstrijdenfcijn achter den rug. Op eigen terrein achten we hen tot goede verrichtingen in staat, en wordt er gespeeld met die geestdrift als Zondag voor half time, dan kan succes niet uitblijven. De Valk II dat met enkele inval lers naar Meterik reisde, om het ongeslagen M.V.V. partij te geven, moest na een spannenden strijd, beide punten aan de thuisclub afstaan. De Valk III ontving America II en zond haar gasten met een 10 nederlaag naar huis. Hebben de 3de elftallers kampioen- illussies Niemals dagewesenü Op 16 en 17 November wordt er in ons patronaat een bijzondere festiviteit georganiseerd. Eerst was vastgesteld 17 en 18 November, doch wegens de ontwikkelingsavond welke op Maandag 18 Nov. zou gehouden worden, heeft het patronaat wel willend van dien datum, 18 Nov., afgezien, en daarvoor 16 Nov. vast gesteld, dus, 16 en 17 Nov. festijn Iets bijzonders Of je het nou noemt „Kermesse déte" of „Vlaamsche karmis", het wórdt iets bijzonders! Om enkele dingen te noemendaar heb je de tombola-tent met 1000 d.i. duizend prijzen, zonder nieten, waar van de duurste prijs gaat over de tien gulden en de goedkoopste... ja, dat durven we niet te zeggen! Je krijgt de visscherij-afdeeling, beoefening van de hengelsport hengelaars, in die dagen niet naar de Maas maar naar het patronaat in minder tgd meer beet. Prijsschieten, jè attractie voor scherpschutter, zondagsjagers en stroopersHier voor zijn tien pracht-prijzen beschik baar gesteldPrijsbiljarten, 'n werkje voor de kunstenaars! Ook 10prijzen. Verdere verscheidene verrassingen

Peel en Maas | 1935 | | pagina 1