Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
m
Sneeuwklokje
Sneeuwklokje
De 33e Jaarbeurs
geopend.
Buitenland.
Zo n pij n!
Binnenland.
Ons weekpraatje.
Zaterdag 7 September 1935
Zes en vijftigste Jaargang No 36
WEET
wat U EET
Machinaal bereid
Hygiënisch verpakt!
PEEL EN MAA
ADVERTENTIEPRIJS1 tot 8 regels 60 ct.
per regel 71/* ct. Bij contract groote reductie
Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY
Telefoon 51 Giro 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct.
Buiten Venray p. kwartaal 75 ct. Afz. nummers 5 cent.
Room-IJs
Choeolade-IJs
Citroen-IJs
'/a Liter thans 50 ct.
1U 25 ct.
Zeker, er zijn dezen keer een
50-tal exposanten minder ver
zameld ter Jaarbeurze in Utrecht
dan bij de Najaarsbeurs van
1934, en de verhuurde expositie
ruimte is 400 M2 minder groot,
maar men vergete niet, dat de
deelname aan de Nederlandsche
Jaarbeurs in betrekkelijk weinig
jaren tot een ongedachte hoogte
is gestegen en dat het toch
moeilijk zou zijn aan te nemen
dat de stijging zich zelfs in het
ergste crisisjaar, dal we tot nog
toe beleefden, zou voorzetten.
Ook in normalen, laten we liever
zeggen in goeden tijd, zou een
instelling als de Jaarbeurs ééns
een verzadigingspunt moeten be
reiken.
Op het aantal exposanten zegt
een vermindering van 50 weinig
of niets, op de haast onmeetbare
expositie-oppervlakte een terug
gang met 400 M2 nog minder.
Daarom is iedereen verbaasd
over het feit, dat deze 33e Neder
landsche Jaarbeurs weer zoo
buitengewoon geslaagd is in den
opzet. De zakenwereld vertoont
'n bewonderenswaardigen moed
waar ze, ondanks den nijpenden
nood der tijden, ondanks de
zorgen, welke steeds zwaarder
op het nationale zakenleven zijn
gaan drukken, zóó durfde uit te
pakken.
Ware er perspectief van een
betere toekomst, dan zou men
den betoonden moed gemakke
lijker kunnen begrijpen, maar
zulk perspectief is er niet.
De secretaris-generaal van de
Jaarbeurs de heer Graadt van
Roggen, stelde dat in zijn woord
tegenover „de pers" nadrukkelijk
vast. Er is geen reden voor
optimisme de algemeene toe
stand is verre van rooskleurig.
Bovendien is thans de lucht vol
geworden van oorlogsrumoer en
de zakenman weet, wat dit be-
teekent.
Maar als het alles dan zoo
slecht is in de wereld en de
vooruitzichten somber zijn, waar
om nemen dan toch keer op keer
zooveel groote zakenlieden deel
aan de Jaarbeurs?
Terwijl de winkelier bangelijk
bezuinigt op zijn reclame, „om
dat" de tijd slecht is, vindt zijn
collega van groot formaat, de
fabrikant of de grossier 't juist
noodig, méér dan anders, om de
trom te roeren en de aandacht
op zijn onderneming gevestigd
te houden. Deze groote zaken
lieden zijn geen weifelende
amateurs, maar profs in hun
vak; ze weten, welke stimulans
hun verkoop behoeftreclame
Het is thans geen tijd, waarin
het gaat om de risico van een
beetje méér of een beetje minder
verkoop, maar waarin het „zijn"
en het „blijven" van de zaak op
het spel staat. Er is minder
consumptie, méér productie en
het leger van bemiddelaars tus-
schen producent en consument
is ontzaglijk groot. Producenten
en bemiddelaars moeten in
grooten getale sneven wie wil
blijven leven, moet er voor
strijden.
De consument kan heden ten
dage overal terecht, te kust en
te keur. Bij wien of wie hij ten
slotte zal belanden, hangt af van
de wijze, waarop producent en
bemiddelaar hem kunnen over
tuigen tot het doen van een be
paalde keuze.
Reclame is in goeden tijd een
middel tot meer welvaart, maar
in een tijd, als we beleven, is
ze een zaak van behoud, een
kwestie van „zijn of „niet-meer-
zijn".
Dat begrijpen de groote zaken-
menschen die alle knepen van
het vak kennen. Hoe grooter de
moeilijkheden zijn, des te hooger
voeren ze hun reclame-energie
op.
Denken we eens, hoe moeilijk
het voor buitenlanders is om
thans hun producten in Neder
land te slijten. Hooge invoer
rechten naast contingenteerings-
bepalingen belemmeren den
invoer maar toch.... is nog op
geen enkele Nederlandsche Jaar
beurs de buitenlandsche deel
name zóó groot geweest als
thans. Men vecht met elkaar om
van de geringe importmogelijk
heid althans een klein deel te
kunnen behouden.
Speciaal de Italiaansche sectie
is de grootste en ook de mooiste
die ooit op de Utrechtsche Jaar
beurs is gezien. De Italianen, die
het bloed van duizenden zonen
willen offeren om een beetje
economisch perspectief voor het
volk te openen, weten, wat ze
aldus met hun opvallende inzen
ding ter Jaarbeurs zullen weten
te bereiken
o
Ligt in dit alles niet een lesje
neen een zeer groote, ernstige
les voor de kleinere zakenlieden
verscholen, in het bijzonder voor
de plaatselijke neringdoenden
Hoeveel bakkers, slagers, krui
deniers, schoenmakers enz. enz.
zien hun omzet niet van jaar tot
jaar, van maand tot maand dalen
Ze zuchten en doen niets't Is
de crisis zeggen ze.
Neen, 't is in hoofdzaak een
verkeerde opvatting van wat
noodig is om in een beroerden
tijd een zaak op pooten te hou
den. Ondanks alle narigheid eten
de menschen nog brood, hebben
ze vleesch en vet noodig, drin
ken ze hun koffie en thee en
loopen ze de meesten althans
op schoenen. Maar terwijl de
neringdoenden z'n crisiszuchten
slaakt, verdwijnen de klanten
naar dien en genen, die het óók
eens met een winkel wil pro-
beeren of loopen over naar de
weinigen, die voor hun bedrijf
de trom blijven beroeren en met
een suggestieve reclame hun
klantjes bij mekaar houden.
De perspectieven zijn inder
daad slecht. Het zij zoo Maar
des te duidelijker moet het tot
de neringdoenden doordringen,
dat er heel wat zaken zullen
sneven in de toekomst en dat
slechts diegenen zullen winnen,
die de energie betoonen om voor
hun bestaan te vechten.
De plaatselijke neringdoenden
hebben geen deelname aan een
dure Jaarbeurs benoodigdze
behoeven geen kostbare pros-
pecti en circulaires te laten
drukken en te verspreiden. Als
zij de advertentiekolommen van
hun plaatselijke krant gebruiken,
stelselmatig en opvallend, dan
bereiken ze voor een klein prijsje
allen, die ze als klant hebben
en wenschen te behouden, allen
ook, die ze als klant zouden
kunnen winnen.
Let eens op, welke zaken men
geleidelijk ziet verzinken in dezen
tijd. Het zijn als regel niet de
ondernemingen, welke regelmatig
van zich laten spreken, maar wel
dezulken, welke de bezuiniging
beginnen bij de reclame. De
grafrust spreiden ze om zich
heen.
Men overwege deze dingen
eens goed nu September de „r"
in de maand bracht, daarmee
het leesseizoen inzettende, welke
samenvalt met de vele winter-
behoeften van 't koopend publiek.
Md.
Het Italiaansch-Abessinisch
conflict.
In het beslissende stadium.
Wéér confereeren Eden, Laval en
Aloisi met elkaar, zooals ze dat
tijdens de driemogendheden-conferen-
tie te Parijs deden.
Thans hebben ze de Geneefsche
Volkenbondscoulissen achter zich en
een heele wereld ingespannen vredes-
verwachting vóór zich, maar tóch
vreezen we, dat het spel der acteurs
geen ander sloteffect zal hebben dan
in Parijs.
De speciale zitting van den Volken
bondsraad is bijeen, maar de behan
deling van de netelige Abessinische
kwestie wordt voorloopig nog aan de
staatslieden van Frankrijk, Engeland
en Italië in vertrouwelijke samen-
sprekingen overgelaten.
Men behoeft op geenerlei resultaat
te rekenen, Mussolini heeft zich
te zeer aan zijn oorlogsuitspraken
gebonden.
De Paus wil bemiddelen.
We vreezen, dat ook de tusschen-
komst van den Paus geen nuttig
effect meer zal hebben. Uit Rome
wordt gemeld, dat het Vaticaan
stappen heeft gedaan ter voorkoming
van een oorlog tusschen Italië en
Abessinië.
De Paus, die te Castel Gandolfo
verblijf houdt, verklaarde n.l., dat hij
de diensten van het Vaticaan aan
bood als verzoeningsorgaan. Alle
invloed en alle macht van de katho
lieke kerk zal, ter voorkoming van
een oorlog, ter beschikking gesteld
worden van de Italiaansche regeering,
aldus de Paus. Hij voegde hieraan
toe, dat alle pausen altijd den oorlog
hadden veroordeeld en dat hij zijn
plicht zou verzaken, wanneer hij zijn
afkeuring over het dreigende conflict
niet uitsprak.
De eerste strijdgeruchten.
De oorlogstoebereidselen zijn te ver
gegaan, dan dat de Italianen thans
nog zouden kunnen terugtreden en
we gelooven, dat dezer dagen
Mussolini's voorspelling uitkomt en
de Italiaansche geweren in Oost-
Afrika „vanzelf" zullen afgaan.
Het eerste strijdgerucht werd reeds
vernomen het werd gemeld en tegen
gesproken, achteraf tóch weer be
vestigd.... Er schijnt in elk geval
„iets" te zijn gebeurd.
Al of niet onder Italiaansch bevel
staande inlandsche koloniale troepen
zouden nabij Assab ten Westen van
Erithrea het Abessinische grond
gebied zijn binnengerukt.
Volgens te Londen uit Addis Abeba
ontvangen berichten blgven nog altijd
vluchtelingen, die tot den stam der
Denakils behooren (deze stam be
woont het gebied in kwestie), te
Diredaua aankomen.
In laatstgenoemde stad verklaart
men opnieuw formeel, dat inderdaad
Italiaansche strijdkrachten de grens
hebben geschonden.
De olie-concessie.
We betwijfelen, of de stap van
den Negus inzake verkoop van de
economische exploratierechten aan
een Amerikaansche maatschappij de
vredeskansen heeft bevorderd. De
Italianen zullen meer dan ooit over
tuigd zijn geraakt, dat ze in Abessinië
alles zullen verliezen, als ze thans
niet met geweld toeslaan.
Intusschen heeft het Britsche
onderzoek inzake de verleende olie
concessies uitgewezen, dat geen
Engelsch kapitaal bij deze zaak is
betrokken, zoodat de Engelsche
regeering geen stappen te Addis
Abeba zal doen.
En de Amerikaansche regeering
schijnt nog minder geneigd om
oorlogsrisico's te gaan beloopen ten
behoeve van een economisch gokje
van den Amerikaanschen burger
Rickitt, die achteraf een strooman
blijkt te zijn van belangrijke olie
maatschappijen.
We vernemen trouwens nader.dat
in aansluiting op het Engelsch ver
zoek aan den Keizer van Abessinië
om de concessie aan Rickett op te
schorten, thans ook het ministerie
van buitenlandsche zaken der Ver.
Staten aangekondigd heeft, dat de
Abessijnsche concessie aan de Ame
rikaansche olie-maatschappij van
Rickett zal worden geannuleerd.
Huil, de minister van Buitenland
sche Zaken, heeft verklaard, dat na
besprekingen met directeuren van
de Vacuum Oil Company deze hem
ervan verwittigden, dat zij zich uit
de concessie terugtrokken.
De concessie-affaire zou dus geheel
van de baan zijn.
Het Oeal Oeal-incident.
Ter Volkenbondsvergadering schijnt
de Abessinische regeering het rap
port der commissie van onderzoek
inzake het Oeal Oeal-incident tégen
zich te zullen krijgen. D.w.z. de beide
Italiaansche gedelegeerden zijn het
in hun uitspraak niet eens kunnen
worden met de beide agenten van
den Negus, waarop toen de Grieksche
diplomaat Politis als vijfde, toege
voegde arbiter uitspraak heeft moeten
doen. Diens rapport zou volgens de
berichten voor Italië gunstig luiden.
Het wordt aan den Volkenbonds
raad voorgelegd, maar heel het
incident van Oeal Oeal is op het
oogenblik van geen belang meer.
Liever Engelsch dan
Italiaansch
Waar men in Addis Abeba óók
wel inziet, dat de oorlog niet meer
te vermijden is men verwacht er
den strijd binnen de veertien dagen
houdt men er zich met de gedachte
aan „andere" oplossingen bezig. Men
schijnt zelfs bereid om zich in de
armen der Engelschen te werpen om
aan het juk van Rome te ontkomen.
„Wanneer 't ergste mocht gebeuren
dan zou mgn land er de voorkeur
aan geven, onder het rechtvaardige
en billijke bestuur te komen van
Groot-Brittannië dan onder dat van
Italië", aldus de Abessinische gezant
te Londen, dr. Martin, in een rede,
welke hij voor de „Nijlvereeniging"
hield.
Dat de gezant met deze woorden
de opvatting van vooraanstaande
persoonlijkheden van zijn land heeft
vertolkt, blijkt uit een bericht uit
Addis Abeba, volgens hetwelk door
Abessinische notabelen eveneens
uiting is gegeven aan de opvatting,
dat wellicht het beste middel tot
verbetering van den toestand zou
zgn, dat Groot-Brittannië zich met
het mandaat- over Abessinië zou
belasten.
Het is ons intusschen niet duidelgk,
hoe men meent, dat zich een derge
lijke oplossing tegen den wensch
van Italië zou kunnen voltrekken.
De uitvaart der Belgische
koningin.
Onder ontzaglijke belangstelling is
Dinsdagochtend het stoffelijk over
schot der jonge, beminde Koningin
der Belgen, die zoo tragisch den
dood vond, naar haar laatste rust
plaats uitgedragen.
De gewonde Koning ging met van
smart vertrokken gelaat, maar on
gebroken achter de baar aan. Het
moet hem, in deze pijnlijke oogen-
blikken goed gedaan hebben te
voelen, hoe geheel zijn land met
hem treurt over de nobele vrouw,
die niet alleen hem, maar ook al
zgn onderdanen is ontvallen. Het
snikken van ontelbaar velen langs
den weg kan hieromtrent geen twijfel
overlaten.
De plechtige bijzetting had in de
kerk van Laeken plaats.
Voorzichtig wordt het stoffelijk
overschot op de schouders der dragers
getild, die er langzaam, héél lang
zaam mede in de kerk voortschrij
den.
Trompetten schetteren een laatsten
groet.
De dragers, alléén gevolgd door
den koning en de leden der konink
lijke familie, treden met de kist de
crypte binnen.
In een nabijgelegen park, doorklieft
een kanonschot de stilte. Het zal
nog door achttien andere gevolgd
worden, om aan de bevolking mede
te deelen, dat in de koninklijke
crypte van Laeken koningin Astrid
werd bijgezet naast het stoffelijk
overschot van Albert den Goede, om
er den dag der eeuwige opstanding
af te wachten.
Enkele minuten na de bijzetting
verlieten de koning en andere per
sonaliteiten van koninklijken en
prinselijken bloede met tranen in de
oogen de crypte, om in gesloten
auto's naar het kasteel van Laeken
te rijden.
In de straten verspreidde zich, stil
en ingetogen, de menigte....
De Duitsche bisschoppen
oordeelen.
Het schrijven der gezamenlijke
Duitsche bisschoppen, dat als resul
taat van de conferentie van Fulda,
Zondag in alle Katholieke Duitsche
kerken is voorgelezen, mocht op
last van min. Goebbels niet in de
Duitsche bladen worden afgedrukt.
Het schrijven veroordeeld verschil
lende nazi-praktijken en geeft een
verbod aan de katholieke jeugd om
zich bij de Hitier jeugd aan te sluiten
of vergaderingen te bezoeken, waar
de kerk wordt gelasterd.
We citeeren uït den thans hier te
lande bekend geworden volledigen
inhoud een klein gedeelte
„Wij veroordeelden elk optreden
tegen terecht bestaande staatswet
ten. Wij veroordeelen echter ook met
het Evangelie eiken Phariseeschen
hoogmoed, die altijd alleen op andere
menschen steenen werpt en den balk
in het eigen oog niet ziet; die bij
gelijkgezinden alles met den mantel
van het zwijgen bedekt, bij andere
menschen echter alles aan de groote
klok hangt. Wij veroordeelen het
wanneer met tweeërlei maat gemeten
wordt en de vergrijpen van enkele
Katholieken aan alle Duitsche
Katholieken worden aangerekend."
Zeer ernstig werden in den brief
voorts de strevingen naar een nieuw
heidendom gegisptde kerk zal dat
nieuwe heidendom weten te over
winnen, zooals het 't oude heidendom
Hier pijn en daar pijn 1 Aspirin is de pijnstiller bij uit
nemendheid. 1 a 2 Aspirin-tabletten verjagen Uw pijnen.
Verwonderd zult U mompelen:
ZO N ASPIRIENTJE HELPT TOCH MAAR
Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbuisjes v. 30tabl. 70 ets. en oranjezakjes v. 2 tabl. 10 ets.
Het Donau-pact. Een Fransch-
Italiaansch accoord.
De Weensche correspondent van
de „Times" meldt, dat de Fansche
en Italiaansche regeeringen haar
goedkeuring hebben gehecht aan de
belangrijkste punten van het Donau-
pact. Volgens genoemden correspon
dent behelst het pact o.a. de volgen
de vijf punten
1. waarborgen voor de onafhan
kelijkheid van Oostenrijk
2. de verplichting voor de onder
teekenaars, zich niet te mengen in
de binnenlandsche aangelegenheden
van de andere onderteekenaars
3. principieele non-agressie
4. het raadplegen van de andere
onderteekenaars in geval van nood,
in stede van de vroegere sancties
5. het bijeenroepen van een
Donau-conferentie vóór eind Septem
ber.
De Parijsche correspondent van de
.Times" bevestigt het bericht van
zijn collega te Weenen en deelt mede,
dat de voorstellen een week geleden
zijn medegedeeld aan Duitschland,
Oostenrijk, Hongarije, Polen en de
leden van de Kleine Entente.
Wethoudersverkiezingen.
Naar wettelijk voorschrift heeft
Dinsdag j.l. in alle gemeenten de
installatie van den nieuw gekozen
Raad plaats gehad.
De grootste belangstelling ging
daarbij uit den aard der zaak uit
naar de wethouderskeuze. Deze heeft
hier en daar groote verrassingen
opgeleverd, méér dan anders.
Dat laatste laat zich verklaren
uit de omstandigheid, dat de prac-
tische politiek zich in de laatste
politiek zich in de laatste jaren
steeds losser heeft gemaakt van de
vroegere scheidingslijn, zoodat men
in verschillende gemeenten is over.
gegaan tot het vormen van nieuwe
bestuurscombinatie's, het wegvallen
intusschen van de algemeene poli
tieke scheidingslijn heeft aanleiding
gegeven tot een dikwijls weinig ver_
heffenden politieleen handel, welke
er noch toe lgden zal, dat de on
derlinge verhoudingen in de bestuurs
lichamen worden verbeterd, noch dat
het geleden aanzien van het volks
vertegenwoordigingsapparaat zal
worden hersteld.
Daarbij komt, dat de gemeente
raden van onze grootste steden, die
het meest de publieke aandacht
trekken, vrij radicale dagelijksche
besturen hebben gekozen, grooten-
deels uit sociaal-democraten bestaan-
een feit, hetwelk in staat zal
blijken te zijn om de nationalistische
reactie zeer te verscherpen.
De tweede stad des lands, Rotter
dam, koos zich een volledig stel
socialistische wethouders, in Amster
dam zullen drie soc. dem. zetelen
naast 1 r.k., 1 a.r. en 1 c.h., terwijl
de hofstad twee socialisten in het
college heeft gekregen naast 1 r.k.,
1 lib. en 1 c.h.
We houden ons hart vast voor de
gevolgen, als straks al die gemeen
telijke bestuursscheepjes onder het
nieuwe commando in de begrooting-
stormen verzeild geraken
De Vr. Dem- trouw aan Colijn.
Welke critiek de Vr. Democraten
niet het minst uit eigen kring, ook
geoogst mogen hebben met hun
houding in de jongste kabinetscrisis,
speciaal ten opzichte van de poging
tot kabinetsvorming door Mr. Aal-
berse, de partijraad blijft zijn trouw
jegens Colijn en de twee partijge-
nooten-ministers in diens kabinet
vertolken.
Bedoelde partijraad stelde een re
solutie vast, waarin hij zich welis
waar principieel uitsprak voor een
parlementair kabinet, doch tevens
als zijn meening verkondigde, dat de
vorming van zulk kabinet in de
huidige omstandigheden onmogelijk
is en dat daarom het kabinet Colijn
met haar twee vrrjz. democratische
ministers gesteund dient te blijven.
De partijraad handhaafde noch-
thans zgn eisch tot verwezenlijking
van enkele partijverlangens, welke
de onderwijsbezuinigingen en de
maatregelen tegen de jeugdwerk
loosheid betreffen.
Op den trouw der vrijz. democra
ten schijnt Colijn in de komende
parlementaire zittingsperiode in elk
geval weer te kunnen rekenen.
Mussolini bang gemaakt.
Op 3 September, op den vooravond
van de speciale zitting van den
Volkenbondsraad te Genène, heeft
de S.D.A.P., in samenwerking met
het N.V.V. in verschillende plaatsen
van ons land demonstratieve bijeen
komsten gehouden tegen den drei
genden oorlog in Abessinië.
Overal werd daarbij een resolutie
aangenomen, waaraan Italië in een
eventueelen in Oost-Afrika als aan
valler werd gebrandwerkt, waarom
maatregelen tegen het land van den
Duce worden geëischt.
De Nederlandsche socialistische
arbeidersbeweging heeft zich bereid
verklaard om aan eventueele sanc
ties tegen Italië deel te nemen.
Als voorloopige maatregel worden
de arbeiders tot een verscherpten
strijd tegen het fascisme opgeroe
pen.
De Tiiburgsche staking groeit.
Voorloopig hebben de Nederland
sche arbeiders nog andere zorgen
aan het hoofd dan die omtrent een
eventueel benoodigde deelname aan
de afsluiting van het Suez.kanaal.
't Is hier vechten om een baantje
en dan strijden om dat een beetje
op loonpeil te houden.
De z.g. wilde staking te Tilburg,
gericht tegen een nieuwe 5-procents
loonsverlaging, breidt zich meer en
meer uit; ze omvatte deze week ge
middeld 3000 arbeiders.
Het ergste is, dat de zaak geheel
aan de leiding van de verantwoor
delijke vakbondsbestuurders, zoowel
van de katholieken als van de mo
dernen, ontglipt,
De meest radicale elementen vis-
schen hier in troebel water.
De stakers eischen intusschen wel
op van hun vakbonden, dat deze de
ondersteuningskassen zullen open
stellen, hetgeen nog niet is geschied.
En de werkgevers om met de sta
kingsleiding te onderhandelen
Het gaat er weinig florisant toe,
in dit zuidelijke industrie-centrum.
Het Ossehe milieu.
Nóg steeds blijven we ons van dag
tot dag verbazen over den omvang
van de misdadigheid te Oss, uit
welke gemeente nu achtereenvolgens
meer dan honderd verdachten in het
Huis van Bewaring werden ingesloten.
Daaronder zijn tal van roovers, en
verscheidene moordenaars, onder
deze laatsten zelfs een, die zijn eigen
moeder in de vlammen duwde van
het huis, dat hij omwille van de
assurantie-penningen in brand stak.
In Oss ligt een hoog opgestapelde
vaalt van misdaad, waaruit, nu men
den hoop aan het omzetten is, de
smerigste en meest ongedachte din
gen te voorschijn komen. Hebben
van de week nog niet een paar in
gesloten Ossenaren een diefstal
bekend, voor welke ze een ander
kalmpjes negen maanden onschuldig
in de gevangenis hebben laten boeten?
En toch heb ik te doen met al die
misdadigers uit Ossik heb reus
achtig medelijden met ze.
Die gevangenen uit Oss zijn mis
dadiger geworden, zooals een ander
koning wordtpar droit de naissance,
d.w.z. door geboorterecht: ze volgen
eenvoudig hun vader op.
Het is niet de eerste keer geweest,
dat de Ossche misdadigersbende
plaats en streek heeft verontrust;
veertig jaar geleden heeft in N.-O.
Brabant een zelfde terreur gewoed
als onlangs. Ook toen waren roove-
rijen en moorden aan de orde van
den dag en ook toen stuitte de poli
tie aanvankelijk op den bekenden
Osschen muur van zwijgzaamheid.
Eindelijk echter kon ook in die dagen
het warnet van misdaad worden
uiteengerafeld en toen kwamen
precies dezelfde namen naar voren
als thans wederom in de justitioneele
kroniek domineeren.
De moordenaars en roovers van
thans zijn de kinderen van de moor
denaars en roovers van veertig jaren
geleden.
Dat is heel erg voor deze kinderen,
maar.... heel erg ook voor de niet
minder schuldige maatschappij, welke
niets heeft gedaan, om den voort
gang van de Ossche misdadigheid te
stuiten. We schieten er niet of
weinig mee op, wanneer we ons
beperken tot het betrachten van
.gerechtigheid" jegens degenen, die
in handen van de justitie vielen.
We hebben de kinderen dezer
menschen, de roovers en moordenaars
van de toekomst wanneer we
althans de helpende hand niet naar
uitsteken aan het milieu te
onttrekken, waarin zij zóó zeker tot
crimmeele daden vervallen, als wij
tot verdrinken zouden komen, als
men ons midden in zee wierp.
Tegen herhaling van nieuwe mis-
dadenreeksen kunnen slechts twee
zaken worden ondernomen sterili-
seeren, zooals men in Duitschland
doet, waardoor het verwekken van
een misdadig nageslacht onmogelijk
wordt, óf het onttrekken van het
nageslacht der Ossche misdadigers
aan het slechte en onsociale milieu,
waarin dat dreigt te worden „opge
voed."
De eerste methode is minder ver
kieslijk; zeer velen hebben tegen
toepassing principieele bezwaren.
Deze toepassing zou sterilisatie ook
als straf doen voltrekken aan de
onschuldigen, die nog niets misdaan
hebben, doch alleen maar geboren
zijn uit misdadige ouders.
Omdat echter de maatschappij toch
iets moet doen, wil ze verantwoord
wezen, daarom komt ons toepassing
van de tweede methode dringend
noodzakelijk voor. Erfelijke crimineele
belasting maakt het individu vooral
bepaalde omstandigheden „ge
schikt" voor de misdaad, d.i. bijzon
derlijk, wanneer het in een misdadige
omgeving wordt gehouden.
Daarom moet het Ossche milieu
worden uiteengehaald, het moet uit
mekaar en de kinderen, voortgekomen
uit de families, welke Oss een naam
als centrum van de misdaad hebben
gegeven, dienen zooveel mogelijk aan
het ouderlijk gezag te worden ont
trokken en elders te worden opgevoed.
De mooie resultaten, welke vereeni-
gingen als „Pro Juventute" hebben
behaald, waarvan Brusse ons in zgn
Boef je" een roerende schilderij gaf,
leeren ons, dat erfelijke belasting
niet alles bepaalt omtrent de toe
komst van een kind.
Een goed milieu heeft op de vor
ming van het individu een grooten
invloed.
Toen we dezer dagen lazen, dat de
bekende Peer de Bie uit Oss ontzet
was uit de ouderlijke macht, hebben
we gehoopt, dat het bg deze eene
wijze daad niet zou blijven. En als
de overheid zich soms niet in staat
mocht achten om de lasten eener
verspreiding van het Ossche milieu
en van een herplaatsing der kinderen
uit die omgeving te dragen, dat
particulieren of daartoe aangewezen
vereenigingen zich dan met deze
taak belasten en voor de uitvoering
derzelve desnoods een beroep doen
op het publiek voor financieele deel
name.
Er wordt voor minder-groote
maatschappelijke belangen geld ge
zameld.
Doen we wederom niets, dan
scharrelen er over 2030 jaar
wederom benden moordenaars en
roovers rond in Oss.
Maar_ u en ik, we zouden dan
