gekookte metworst
slagerij chr. goumans
Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Sneeuwklokje
Sneeuwklokje
De bestuurstaak
van Gemeente
raden.
Buitenland.
Binnenland.
die hele fijne
25 cent per half pond
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 24 Augustus 1935
Zes en vijftigste Jaargang No 34
WEET
wat U EET
Machinaal bereid
Hygiënisch verpakt!
PEEL EN MAAS
ADVERTENTIEPRIJS1 tot 8 regels 60 ct.
per regel 7lh ct. Bij contract groote reductie
Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF. VENRAY
Telefoon 51 Giro 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct.
Buiten Venray p. kwartaal 75 ct. Afz. nummers 5 cent.
Room-IJs
ChocoIade-IJs
Citroen-IJs
7s Liter thans 50 ct.
7< 25 ct.
De Rondvraag als bron
van naargeestigheden.
De raad geen klachten
bureau.
Raadsleden geen zaken-
waarnemers.
Brengt de democratie
niet in discrediet.
Straks op den 3en September,
vangt in alle gemeenten des lands
een nieuwe vierjarige bestuurs
periode aan. Een aantal nieuwe
figuren doen dan hun intrede in
het gemeentelijk parlement en we
mogen van hen aannemen, dat ze
van de beste voornemensten op
zichte van hun taak zijn bezield.
Ook degenen, die reeds eerder
een mandaat van hun kiezers
ontvingen, zullen op het her
nieuwd gebleken vertrouwen ge
reageerd hebben door een her-
begeestering tot het nauwgezet
volvoeren van de aanvaarde
plichten jegens de gemeenschap.
Ernst en toewijding onzer ge
achte volksvertegenwoordigers
zijn meer dan ooit geboden, niet
alleen omdat we leven in een
moeilijk economisch tijdperk,
waarin hetgeen wenschelijk, soms
zelfs noodzakelijk is, komt achter
te staan bij wat de zuinigheid
vereischt, maar ook omdat het
politieke leven een crisis door
maakt, waarin de grondslagen
van ons staatsbestel, parlemen
tarisme en democratie, worden
bedreigd. Het antwoord op de
vraag, of die grondslagen voor
de toekomst zullen worden ge
handhaafd, zal voor een groot
deel afhangen van de wijze
waarop de volksvertegenwoor
digers in dezen tijd hun plicht
vervullen.
Ze hebben een groote verant
woordelijkheid aanvaard en het
gewicht daarvan dragen ze voor
de volle honderd procent.
Immers, onder alle Kamer-,
Staten- of Raadsleden mogen er
al enkelen te vinden zijn, die uit
hoofde van een bepaalde des
kundigheid voor het ambt zijn
aangezocht en slechts na grooten
aandrang daartoe en met op
offering soms van eigen belangen,
met moeite bewogen konden
worden om een mandaat te aan
vaarden, over het algemeen is
den gekozenen het ambt toege
vallen, omdat ze het zelf hebben
geambieerd. Zulke ambitie is
slechts te prijzenoprechte ge
meenschapszin is een sieraad van
het individu.
Wie uit persoonlijken lust of
eerzucht iets wordt, zal ook de
neiging bezitten om te trachten
datgene te behouden, waarnaar
de begeerte uitging, maar uit die
neiging kunnen groote gevaren
ontspruiten.
Wie om bepaalde bekwaam
heden is aangezocht moeten
worden om een mandaat als
volksvertegenwoordiger te aan
vaarden en tenslotte slechts
zwichtte uit besef van zijn plicht
tegenover de gemeenschap, zal
zich in den regel een onafhan
kelijke mandataris betoonen,
omdat hij er geen belang bij
heeft om andere motieven te
laten gelden dan realiteiten. Indien
hij daarmee de kiezers ontstemt,
soit, zij nemen voor hem dan
maar een ander!
Zóó gemakkelijk denkt de
volksvertegenwoordiger-uit-ambi-
tie niet. Hij zal zich ongetwijfeld
tot voornaamste taak stellen om
de gemeenschap zoo goed moge
lijk te dienen, maar daarnaast
zal tijd de vaak onbewuste
zorg blijven voor het baantje,
de zorg om bij een volgende
gelegenheid te worden herkozen.
Om het practisch aan te duiden:
wanneer een bepaald voorstel
aan de orde is, zal hij zich met
ernst afvragen of de gemeenschap
de eventueele lasten er van kan
dragen, maar onbewust zal hij
zich mede laten beïnvloeden
althans wanneer hij de peil-
apparaten voor zelfcontrole niet
gebruikt door de vraag, of zijn
kiezers een eventueele afwijzing
wel zouden verdragen.
De ambitieuse volksvertegen
woordiger vindt altijd twee wegen
voor zich den bonkigen en
puntigen weg van den plicht en
den gladden weg der demagogie.
Op den laatsten weg zullen zijn
kiezers hem juichend volgen,
maar het einde van het pad is
de chaos. Op den eersten weg
zal de massa slechts weeklagend
achter den vertrouwensman aan
sukkelen, maar ééns zullen ze
hem prijzen, als ze veilig in een
goed en welvarend land zijn
aangekomen.
Er wordt wei eens gezegd, dat
het besturen van gemeenten juist
in dezen tijd gemakkelijker en
minder verantwoordelijk is ge
worden, omdat hoogere autori
teiten precies aangeven, tot waar
de besturen mogen gaan.
In zekeren zin is die opvatting
juist, maar van den anderen kant
is het voor demagogen ook zoo
veel aantrekkelijker geworden om
het spel der kiezersmisleiding te
spelen. Men kan thans vragen en
eischen, wat men wil en zoo luid
protesteeren als de stembanden
dat toelaten of de microfoons het
doorstaan, want men weet ten
slotte, dat al deze agitatie toch
geen werkelijk effect kan hebben
en de hoogere autoriteiten het
dolle avontuur zullen tegengaan.
Maar wie thans aldus politiek
bedrijven, moeten zich welbewust
zijn, dat ze de kuil graven,
waarin straks hun baantjes als d e
onstoffelijke resten van democratie
en parlementarisme met andere
uit den tijd geraakte dingen
zullen worden uitgestort en met
het zand der vergetelheid afge
dekt.
Een der ergste demagogische
uitwassen der bestuurlijke practijk
van gemeenten, achten we de
ontaarding, welke het statuut der
Rondvraag in vele plaatsen
we hebben hier geen enkelen
gemeenteraad speciaal op het oog
heeft gekregen.
Tegen het misbruik van de
Rondvraag willen we in het bij
zonder waarschuwen, nu een
nieuwe bestuursperiode staat aan
te vangen en we onze geachte
afgevaardigden van versche goede
voornemens vervuld mogen achten.
De Rondvraag is veelal ver
worden tot een gelegenheid bij
uitstek om kiezers in het gevlei
te komen, om B. en W. een hak
te zetten, kortom om demagogie
te bedrijven.
Dan plegen de raadsleden naar
voren te komen met klachten, die
Jan, Piet of Klaas heeft geuit en
welke ze dan met een krachtig
woord aan B. en W. ter over
weging of ter onderzoek over
dragen. Dan welze vragen aan
B. en W. op hoogen toon „hoe
het met die zaak zit."
Als overbrenging van klachten
zijn raadsleden vaak zeerenergiek.
Ze vergeten, hoe ze hun eigen
persoon omlaag halen door te
fungeeren als boodschappen-
loopers van de kiezers, maar
denken er slechts aan, hoe ze
zich aldus in de oogen van hen
aan wie ze de afvaardiging
danken, „verdienstelijk" kunnen
betoonen en bij deze lieden de
verplichting tot wederdienst kun
nen wekken.
Wie in de openbare raads
vergadering de Rondvraag mis
bruikt om den Voorzitter te
vragen, waarom A. nog geen
vacantiebon heeft gehad, B. nog
geen antwoord bekwam op zijn
ingezonden adres, C. de toelage
nog niet ontving, waarop hij
recht heeft, D. een week in de
werkverschaffing werd geschorst
enz., allen, die zulke vragen
stellen, plegen bewuste of onbe
wuste demagogie. Als ze meenen,
dat het antwoord op zulke vraag
zoo dringend is, dan hadden ze
niet mogen wachten tot er een
raadsvergadering werd gehouden,
maar dan hadden ze vóór dien
reeds naar het gemeentehuis
moeten gaan om het den burge
meester, den betrokken wethouder
of den chef van dienst even te
vragen. Dan haddden ze meteen
den eenig juisten weg voor het
doel gekozen. Dan immers had
men „de stukken" bij de hand
gehad en had men meteen kun
nen inlichten. Ware daarbij een
fout gebleken, dan had die her
steld kunnen worden.
Worden allerlei en de meest
onmogelijke vragen, welke per
soonlijke belangen raken, in open
bare raadsvergadering geuit, dan
wordt daarmee een spoedige
afdoening zeker niet bevorderd,
omdat bijna nimmer dadelijk het
antwoord te geven zal zijn.
Bovendien worden aldus vaak
geruchten in het openbaar naar
voren gebracht, welke onjuist,
onwaar of onvolledig zijn en dan,
tot schade soms van de goede
verstandhouding in den raad of
de gemeente, tot de volgende
zitting onweersproken moeten
blijven.
De raadsvergadering is geen
klachteninstituutvan kiezers, waar
de raadsleden „zaakwaarnemers"
zijn. Klachten behooren met den
burgemeester, met den wethouder
of den betrokken ambtenaar te
worden besproken. Pas als een
raadslid meent, dat hij aldus geen
rechtdoening bekomt, kan er voor
hem reden zijn om de aange
legenheid bij het algemeene
bestuur, d.i. bij den raad, aan
hangig te maken.
Omwille van het aanzien van
den raad, omwille van de goede
verstandhouding in dit college
en in de gemeente, omwille in
het algemeen van de blijvende
waardeering voor de grondpijlers
van ons staatsbestel, de demo
cratie en het parlementarisme,
ware het te wenschen, dat de
raadsvoorzitters in den vervolge
stelselmatig het antwoord wei
gerden op vragen, welker beant
woording men niet eerst nor
maal ambtelijk heeft gezocht-
De Rondvraag zij slechts een
hoogste beroep ter verkrijging
van individueel recht, dat men
als zoodanig beziet. En voorts
om zich in het algemeen te in-
formeeren over de wijze van
uitvoering van raadsbesluiten of
over de wenschelijkheid der
voorbereiding van nieuwe be
sluiten. Md.
De laatste vredespoging
mislukt?
Zoo is dus de drie-mogendheden-
conferentie te Parijs tot volledige
mislukking gedoemd geweest en de
publieke opinie acht deze zaak, welke
overigens wel voorzien was, zóó erg,
dat men nu ook de laatste-vredes-
kans verkeken acht. Eén voordeel
heeft Parijs opgeleverdwe weten
thans tenminste welke de Italiaansche
minimum-eischen zijn. Mussolini ver
langt de annexatie bg de Afrikaan-
sche Italiaansche koloniën, van. het
Oostelijk deel van Abessinië en vol
ledig protectoraat, d.i. opperste
souvereiniteit over de rest van het
land, eischen, welke voor de Engelsche
en Fransche vertegenwoordigers
onaanvaardbaar waren, om van de
Abessinische regeering zelve dan nog
maar te zwijgen.
We stevenen thans dus rechtstreeks
op den oorlog aan en in versneld
tempo worden de benoodigde troepen
en het laatste oorlogsmateriaal uit
de Italiaansche havens naar Afrika
verscheept.
Deze spoed moet niet alleen wor
den verklaard uit de omstandigheid,
dat het regenseizoen in Abbessinië
ten einde loopt en het „gunstige"
moment voor oorlogvoeringOotober
a.s. dus aanbreekt, maar ook uit
de vrees, dat de Engelschen het
Suez-kanaal voor verdere transporten
zouden kunnen afsluiten.
De Engelsche regeering is n.l. zeer
ontsticht over de Italiaansche oor
logsplannen, zóó ontsticht, dat men
met het besluit tot drastische maat
regelen tegen Italië rekening moet
houden. De Engelsche positie tegen
Italië is ontzaglijk sterk. Niet alleen
kunnen de Engelschen doorvaart door
het Suez-kanaal beletten, maar ze
kunnen zelfs verhinderen, dat de
Italianen langs een reusachtigen om
weg naar Oost-Afrika komen, n.l.
door de Straat van Gibraltar heen
en via Kaap de Goede Hoop. Een
afsluiting echter van de Straat van
Gibraltar zou noodzakelerwijze een
oorlogsverklaring met zich brengen
en deze zou het sein kunnen zijn
voor hervatting van den wereldkrijg,
zij het in andere groepeering van
partijen.
De Spaansche regeering nochtans
voelt zich reeds verplicht om met de
mogelijkheid van vijandelijkheden in
de Straat van Gibraltar rekening te
houden. Ze heeft de garnizoenen rond
de Engelsche vesting van Gibraltar
versterkt, teneinde in elk opzicht
haar plichten van neutraliteit te kun
nen nakomen.
Speciale kabinetszitting
te Londen.
Al de mogelgkheden, welke we
voornoemden, zijn natuurlijk geen
consequenties van de eerstvolgende
dagen. Ze vormen het ultrum reme.
dium voor Albion, het laatste toe.
vluchtsmiddel.
Dat men te Londen de zaken
hoogst ernstig beziet, blijkt uit het
feit. dat op Donderdag van deze
week het kabinet in een speciale
zitting is bijeengekomen, waartoe
de ministers uit hun verschillende
vacantie-oorden moesten worden
teruggeroepen.
Vermoedelijk zal de regeering te
Londen alle maatregelen nemen, op-
dkt alsnog, de zitting van den
Volkenbondsraad op 4 September a.s
uitkomst zal kunnen brengen.
De Italianen hebben beloofd op
die zitting aanwezig te zullen zijn,
„als inmiddels geen diplomatieke
vergissingen worden begaan
Het kan ook zijn, dat de Londen-
sche regeering reeds tot het nemen
van eenige maatregelen van zacht
geweld besluit.
Zij zou het verbod van wapenuit-
voer naar Abessinië kunnen ophef
fen en hier en daar acht men het
niet onmogelijk, dat de Engelschen
ter bescherming van hun eigen be
langen een deel van Abessinië vreed
zaam en „tijdelijk" zouden bezetten.
Daarbij wordt in de plaats gedacht
aan het gebied van het Tana.meer,
hetwelk de waterstand van de Nijl
beïnvloedt.
De tegenstellingen
in Duitschland-
De berichten uit Duitschland spre
ken van verscherping der tegenstel
lingen, welke gemakkelijk tot het
uitbreken van een ernstig conflict in
een of ander opzicht zou kunnen
leiden.
De jodenvervolging biedt de treu
rigste aspecten. Gemeenteraden be
ijveren zich om aan joodsche gasten
in hun gemeenten het verblijf te
ontzeggen. Joden worden uit de
badplaatsen verdreven en ze worden
geweerd van de Rijnbooten, omdat
een jood het recht zou missen om
onder de Swastika.vlag te varen.
Rosenberg hield van de week
voorts weer een donderrede tegen
de Centrum-katholieken. Van den
anderen kant zgn er teekenen van
reactie.
De katholieke bisschoppen waren
van de week te Fulda in een confe
rentie bijeen om de middelen van
afweer en protest te bespreken. Van
deze conferentie mag de Duitsche
pers geen melding maken.
Opzienbarend was de rede vanDr.
Schacht, minister van economische
zaken en president van de rijksbank
gehouden te Koningsbergen.
Schacht eischte economische orde,
nakoming van betalingsverplichtin
gen jegens het buitenland, recht-
verzekerdheid voor iederen Duitscher
en ophouden van de wilde uitbarstin
gen van de extreme nat. socialisten.
Slechts verkort werd deze rede in
Duitschland verbreid.
De regeeringscrisis
NIET opgelost?
Hoewel de heer Colijn er in is ge
slaagd om door een terugkeer als
Colijn n een soort oplossing aan de
regeeringscrisis te draaien en daarop
ijlings op vacantie toog, opdat de
verhitte politieke gemoederen zouden
kunnen bezinken en de katholieken
bij rustig overleg tot de conclusie
zouden kunnen komen, dat tenslotte
toch alleen Colgn hun ten heil zou
kunnen zijn, ondanks dezen niet
on verdienstelijken toeleg schijnen de
zaken toch niet te zullen verloopen,
als de herboren minister-president
heeft gedacht.
De katholieke pers blgft zich vrij
scherp op het standpunt stellen, dat
er niets is gebeurd, wat een veran
dering heeft kunnen brengen in de
situatie, zooals deze na de bekende
verklaring van prof. Aalberse over
het gemis aan vertrouwen bij de
katholieken in de doelmatigheid van
de politiek van het kabinet.
De regeeringscrisis acht men
allerminst opgelost, daar er geen
reden is om tegen het vernieuwde
kabinet-Colijn anders te staan dan
tegenover de tot aftreden gedwongen
regeering.
De Maasbode geeft eiken avond
les in staatsrecht, daarbij leeraren-
de, dat de gezochte oplossing om
vele redenen onaanvaardbaar moet
worden geheeten. Gebeuren er inmid
dels geen wondere dingen, dan is
het te voorzien, dat de regeerings
crisis kort na de opening van de
nieuwe zitting der Staten-Generaal
in een acuten vorm naar voren zal
komen en dan achten we Kamer
ontbinding en nieuwe verkiezingen
de nog eenig resteerende uitkomst.
De bezuiniging op
den rijksdienst.
Het bureau voor de statistiek pu
bliceerde dezer dagen eenige gegevens
inzake de personeelslasten van het
rijk. We ontleenen er het volgende
kost voordelig gesneden slechts
bij
aan
Jaar. Pers. in rgksd. Gemid. loon
1929 59.990 f 2160
1930 60.652 f 2152
1931 61.200 f 2172
1932 59.096 f 2133
1933 57.457 f 2047
Opgemerkt zij hierbij, dat in boven
staande getallen niet is begrepen
het personeel van het gesubsidieerde
onderwgs, noch het personeel van de
staatsmanen of van semi-publiek-
rechtelgke lichamen.
Ook wanneer we er rekening mee
houden, dat in het vorige jaar en
dit jaar nog heel wat personeel is
afgevloeid en nieuwe salarisverlagin
gen zijn toegepast, moeten we uit
bovenstaande cijfers concludeeren,
dat het practisch effect der eerste
bezuinigingsmaatregelen niet bijzon
der groot is geweest en dat in het
bijzonder het gemiddelde netto
inkomen bijzonder weinig is gedaald.
Toch staat het vast, dat het over
heidspersoneel heel wat financieele
veeren heeft moeten laten. Van
arbeiders en lagere beambten zijn de
betreffende kortingen wel bekend,
maar is er dan op de hooge inko
mens zóó weinig gekort, dat de
teruggang van de gemiddelde inko
mens van het rijkspersoneel van
19291934 nog niet ten volle 5 pet.
bedroeg
Minister Slingenberg
controleert.
De nieuwe minister van Soc. Za
ken meent, dat de lasten van het
Rijk voor wer.kloozenzorg zwaar
genoeg zijn en het aantal rijks
controleurs groot genoeg is om ook
in de groote steden een scherpe
controle op de verleening van steun
gelden te gaan instellen, een con
trole, welke voor kleinere plaatsen
al lang heeft gegolden.
In dat opzicht gaat men de groote
gemeenten des lands dus eindelijk
eens aandurven. Het komt ons voor
dat nu wel heel wat groote monden
last van beklemming zullen gaan
krijgen.
Strengere verkeers-
eischen.
Ook op ander gebied heeft de
regeering van loffelijke voornemens
doen blijken. In de Memorie van
Antwoord aan de Eerste Kamer in
zake het ontwerp Verkeerswet, heeft
de Minister van Waterstaat mede
gedeeld, dat hij een ontwerp in een
vergevorderd stadium van voorbe
reiding heeft, waarin strengere ver-
keerseischen worden gesteld.
Er wordt b.v. voorzien in een
5-jaarlijksche medische herkeuring
voor motorrijders en -bestuurders.
De eischen voor het verkrijgen van
een rijbewijs zullen worden ver
scherpt, verzekering tegen de ge
volgen van wettelijke aansprake
lijkheid zal verplichtend worden
gesteld.
Dat zijn slechts enkele der voor
naamste punten. Er bestaat ook
een voornemen bij den minister om
een verplichting tot voorrang te
scheppen voor het verkeer langs de
hoofdwegen.
Met veel instemming zullen al
deze plannen ter regeling van een
vlot verkeer en ter vermgding van
roekeloosheid, worden begroet.
Opruiming der Varkenscentrale
In de „Vee- en Vleeschhandel"
wordt gepleit voor radicale oprui
ming van de Varkenscentrale. Het
blad zegt o.m.
„Een groot deel der werkzaam
heden van de Centrale bestond tot
dusver in de bemoeiingen met de
zware ingevroren varkens.
Wordt deze voorraad zware varkens
geliquideerd, dan verdwijnt daarmede
ook de bemoeiing der Centrale.
Aangezien ook voor het oorspron
kelijke doel der Centrale, het hand
haven van den baconexport, haar
bemoeiing niet meer noodzakelijk is,
kan men dan toch gevoegelijk den
tijd gekomen achten, om dit insti
tuut radicaal op te ruimen.
De varkensstapel is gestabiliseerd
- misschien meer „ondanks" dan
dankzij" het ingrijpen der Centrale
- laat de regeering de consequenties
trekken en het apparaat, dat deze
stabilisatie tot stand moest brengen
en dat in den opzet der Crisisvarkens-
wet dan ook een tijdelijk karakt
kreeg, opdoeken.
Het ministerie van Landbouw met
z'n directeur-generaal moet zeer
zeker in staat worden geacht den
varkensstapel in het gareel te
houden.
Stijging der werkloosheid.
Een verontrustend verschijnsel is
het, dat zelfs nu, in het hartje van
den zomer, de werkloosheid in ons
land stijgende is.
In de week van 8 t/m 13 Juli was
het percentage werkloozen onder de
leden van ingevolge het werkloos
heidsbesluit gesubsidieerde vereeni-
ging 29.3 pet. In 1933 bedroeg dit
percentage in die week 24.3 pet. en
in 1934 was het 26.4 pet.
De werkloosheidsramp néémt dus
nog steeds grooter afmetingen aan.
Sedert 13 Juli 1935 is het getal
werkloozen weer gestegen met 2297.
Zien alle knappe koppen in ons
land nu werkelijk samen geen kans,
om een beduidende bres te schieten
in onze ontzettende werkloosheid
Reductie jaarbeursbezoek.
Door de Nederlandsche Spoorwe-
wegen is bepaald, dat aan bezoekers
van de eerstkomende te houden Ne
derlandsche Jaarbeurs van 3 tot en
met 12 September, een reductie zal
worden verleend van: 60 pet. op het
terugreisbiljet.
WAARSCHUWING.
De Hoofdcommissaris van Politie
te Amsterdam ontraadt het in relatie
treden met het Technisch Bureau
van Veiligheidsapparaten „De Mag
neet", gevestigd Schollenbrugstraat
13 H te Amsterdam. De eigenaars
dezer onderneming, Frederik George
Ter Horst, geb. te Amsterdam 24
Maart 1900, wonende Pieter Aarts
straat 121 II en Johannes Moné,
geb. te Amsterdam 17 Maart 1909,
wonende Schollenbrugstraat 13 II.
beiden te Amsterdam, verkoopen
tegen contante betaling aan winke
liers enz. busjes ruitenwas, merk
„Plus Clear".
Zij stellen deze winkeliers z.g. aan
tot alleenvertegenwoordiger voor
een bepaalde streek, onder toezeg
ging, dat de was, welke zij even
tueel niet aan den man kunnen
brengen, na verloop van zekeren
tijd tegen kostenden prijs terugge
geven kan worden.
Het product voldoet niet aan de
verwachtingen en de eigenaren van
„De Magneet" onttrekken zich door
allerlei trucs aan hun belofte tot
terugneming der onverkocht geble
ven was.
Geen heffing van bruggentoi.
De geruchten, die gedurende de
laatste dagen de ronde deden, dat
in tegenstelling met de aanvankelijke
plannen der regeering op de bestaande
en nieuwe bruggen over onze groote
rivieren, geen tol geheven zal worden,
kan de „Telegraaf" na informatie ter
bevoegder plaatse, bevestigen. Men
heeft te 'sGravenhage er van afge
zien door het heffen van tol de
benoodigde gelden voor het bruggen-
plan bijeen te brengen.
De benoodigde gelden zouden vol
gens het blad gevonden wordendoor
over het geheele land den benzine
prijs met een halve cent per liter te
verhoogen.
De Msb. heeft reden om aan te
nemen, dat dit bericht inderdaad
juist is. Het is haar namelijk bekend,
dat een wetsontwerp tot financiering
van den bruggenbouw bij den Raad
van State aanhangig is en dat ver
hooging der benzinebelasting in het
voornemen ligt.
Een verhooging van die belasting
met een halve cent zou volgens de
gemaakte berekening ongeveer vol
doende zijn om de geraamde opbrengst
van de bruggentollen te vervangen.
VENRAY, 24 Aug. 1935
VUURWAPENWET.
De Burgemeester van Venray
brengt ter algemeene kennis, dat de
houders van machtigingen tot het
voorhanden hebben van vuurwapenen
deze opnieuw moeten aanvragen,
daar de geldigheidsduur 1 Sept. a.s.
verloopt.
Er is gelegenheid tot het aanvra
gen van nieuwe machtigingen tot
30 Aug. a.s. ter Gemeentesecretarie,
waar aanvraagformulieren tegen
betaling der kosten ad f 0.10 ver
krijgbaar zijn. De vroegere vergun
ning moet worden meegebracht.
Zij, die met 1 Sept. geen nieuwe
aanvraag hebben ingediend, moeten
hun wapen onmiddellijk ten Gemeen
tehuize inleveren.
Venray, 20 Aug. 1935.
De Burgemeester van Venray,
O. VAN DE LOO.