Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Sneeuwklokje
Sneeuwklokje
Regeeringscrisis
is uitgebroken!
Knoeiende
Crisis-centrales.
Buitenland.
Binnenland.
Zaterdag 27 Juli 1935
Zes en vijftigste Jaargang No 30
WEET
wat U EET
Machinaal bereid
Hygiënisch verpakt!
PEEL EN MAAS
ADVERTENTIEPRIJS1 tot 8 regels 60 ct.
per regel 77a ct. Bij contract groote reductie
Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY
Telefoon 51 Giro 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct.
Buiten Venray p. kwartaal 75 ct. Afz. nummers 5 cent.
Room-IJs
ChocoIade-IJs
Citroen-IJs
'/2 Liter thans 50 ct.
'U 25 ct.
De katholieken wilden
niet onder het Colijnsche
juk door.
De gulden thans in
gevaar?
Een moeilijke beslissing
voor de Kroon.
Al hadden ve'en gehoopt, dat
een regeeringscrisis tenslotte toch
nog vermeden kunnen worden,
het conflict tusschen Kamer en
Kabinet is niet onverwacht uit
gebroken. We herinneren er aan
dat H.M. de Koningin dezen zo
mer niet op den gewonen tijd
buitenlands is gegaan voor het
doorbrengen van Haar vacantie.
doch intrek nam op den Rui-
genhoek in Scheveningen,
voorloopig totdat het groote Be
zuinigingsplan der regeering in
de Kamer zou zijn behandeld.
Met de mogelijkheid van het
uitbreken eener regeeringscrisis
werd aldus ernstig rekening ge
houden.
En thans is het zoover.
Hebben de Katholieken deze
crisis gewild
Wij gelooven: geenszins. Zeker
inzake de middelen tot crisis-
bestrijding verschilden ze aan
merkelijk van inzicht met Colijn,
maar ze waren zich zoodanig
bewust van de onmogelijkheid
om reëele consequentie van
een ten val brengen van Colijn,
een vruchtbare regeering te
vormen met de Sociaal-Democra
ten, dat de Katholieken niets
liever zouden hebben gezien,
dan dat deze het Schip van Staat
zou blijven besturen. De Katho
lieke Kamerfractie had zij 't
misschien nolens volens, d.i. po
pulair gezegd tegen heug en
meug in dan ook reeds be
sloten om unaniem voor het Be
zuinigingsplan te stemmen.
Maar de heer Colijn was daar
mee niet tevreden.
De vorige week had hij het
duidelijk gezegd in de Kamer,
wat hij van de Katholieken ver
langde. Hij meende, dat zijn au
toriteit doorloopend werd onder
mijnd door onwelwillende cri-
tiek en hij veriangde. dat die
zou worden gestaakt.
De heer Colijn is zich zoozeer
bewust geweest van de macht,
welke hij bezat door de veron
derstelde onmogelijkheid der
Katholieken om met andere par
tijen een vruchtbare bestuurs-
meerderheid te vormen, dat hij
hun volkomen onderwerping
wilde afdwingen, ja, zelfs
eischte, dat zij hun recht van
politiek zouden prijsgeven.
De Katholieken moesten onder
het Caudijnsche juk door. Het
geen ze tenslotte hebben gewei
gerd.
Er zijn aanmerkelijke verschil
len tusschen de crisispolitiek,
zooals de heer Colijn die voerde
en die, welke de Katholieken
wenschten. Colijn streefde „aan
passing" na van ons maatschap
pelijk en economisch leven aan
de nieuwe internationale verhou
dingen door versobering van den
algemeenen staatsdienst, veria-
ging van loonen en andere be
drijfslasten.
De Katholieken wenschten
slechts zoover in die richting te
gaan, als de verlaging van alge-
meene vaste lasten op den voet
kon volgen.
Colijn echter was huiverig om
de vaste lasten aan te tasten
voor wat pachten en woninghu-
ren betreft, b.v. wilde hij slechts
het rentetype drukken en de af
lossingsverplichtingen miniseeren
zonder de huizen- en grondlas
ten aan te tasten in de hoofd
sommen.
Kapitaal, bezit en vermogen
moeten „safe" blijven gesteld ge
lijk de gulden. Vandaar ook, dat
Colijn huiverig was om verdere
industrialisatie van ons land te
stimuleeren middels industrie-
banken dat zouden slechts
„stroppenbanken" worden, zeide
hij.
Men zou kunnen zeggen, dat
de Katholieken in dezen moei
lijken tijd in het algemeen de
behoefte gevoelden om wat te
„wagen" als de kans daarmee
werd geschapen om iets te be
reiken en het spook der werk
loosheid wat te doen terugdein
zen, terwijl Colijn's streven aller
eerst was gericht op het behoud,
zooveel mogelijk van kapitaal en
bezit. Wilde een door de Katho
lieken beoogde verlaging van
lasten zich niet vlot genoeg in
zetten, we gelooven, dat ze in
dat geval bereid zouden zijn om
dezelve te drijven door devalu
atie. Colijn niet, in geen ge
val.
Men kan pogen de verschillen
wat meer principieel of techni
scher aan te geven, we hebben
met practische voorbeelden liever
duidelijk willen maken, wat de
R.-K. van Colijn scheidde en
scheidt.
Inziende de waarschijnlijke on
mogelijkheid om - we zeiden
het reeds een vruchtbare re
geering op anderen particulieren
grondslag te formeeren, zijn de
Katholieken er herhaaldelijk op
uit geweest om door het uitoefe
nen van critiek de regeerings-
politiek van Colijn in de door
hen gewenschte richting gewij
zigd te krijgen, vermijdende
overigens om het kabinet ten
val te brengen.
Aan die critiek, welke Colijn
blijkbaar moeilijk kon verdragen,
heeft de regeering een einde
willen stellen middels een ulti
matum.
Colijn ging van de stelling uit,
dat alleen zijn inzichten goed en
juist waren. In de Memorie van
Toelichting reeds, waarvan het
Bezuinigingsplan vergezeld ging,
schreef hij woordelijk, dat slechts
„verachtelijke demagogie" lot
critiek op zijn ontwerp kon lei
den. Dat zette kwaad bloed.
En ook weer bij de behande
ling van het Bezuinigingsplan
de vorige week in de Kamer
wees de Minister-president meer
malen met nauwelijks ingehouden
verachting alle critiek op zijn
be'eid van zich af.
Het recht daartoe hebben de
Katholieken zich nochtans willen
voorbehouden.
Dat is tenslotte de beteekenis
van de uitgebroken regeerings
crisis.
Wat nu? Zoo luidt in zulke
gevallen de vraag.
Een antwoord daarop is, zoo
niet onmogelijk, dan toch moei
lijk. Colijn heeft er de Katho
lieken op gewezen, dat zij niet
anders zouden kunnen regeeren,
dan met de sociaal-democraten
en enkele revoiutionnaire groep
jes. Met dezen alleen willen ze
natuurlijk niet regeeren.
Staat het echter a priori vast,
dat géén der partijen, welke tot
heden de regeeringsmeerderheid
vormden, om des Colijns wille
de Katholieken in 'n eventueele
regeeringstaak willen bestaan
Dat de Anti-Revolutionnairen het
weigeren uit 'n oogmerk van
prestige, 'dat is misschien ver
klaarbaar, maar zouden Vrijz.-
Democraten, Christelijk-Histori-
schen, Katholieken en Sociaal-
Democraten het niet eens kunnen
worden over een crisis-program
en het daarover eens willen
worden in het algemeen lands
belang
Uit redevoeringen van Jhr. de
Geer, leider der C.-H. Kamer
fractie, vorige week in de Kamer
gehouden, kwam liet ons voor,
dat deze met Aalberse niet veel
verschilt in wat hij als goed
crisisbeleid aanziet. Een kabinet
—de Geer ligt o.i. dan ook niet
buiten de lijn de verwachtingen
althans niet buiten de lijn der
politieke mogelijkheden.
Zeer velen verbinden als con
sequentie aan deze minister
crisis de devaluatie van den
gulden. De mogelijkheid, dat ook
Nederland den gouden standaard
verlaat, achten we inderdaad
vergroot; maar hoe dan ook
in elk geval is het zeer ge-
wenscht, dat de politieke stabi
liteit spoedig weerkeert, omdat
we anders een periode van wil
de monetaire speculatie tegemoet
gaan, een speculatie, welke zich
thans reeds scherp op de beurzen
in het buitenland afteekent.
Zoo spoedig mogelijk dient 't
volk te weten, waaraan het toe
is
Zijn er zoo weinig eer
lijken in Holland als er
rechtvaardigen waren in
Sodom Gevaarlijke metho
den van gelegenheidspolitie.
In het paticuliere bedrijfs
leven zijn óók veel zwarte
schapen.
in vroegere artikelen zijn we
reeds nadrukkelijk opgekomen
tegen den geest van corruptie,
welke over de menschheid waart,
zoo gauw de maatschappij bij
zondere moeilijkheden moet door
staan en daarmee de kans wordt
geboden om, van de verwarring
gebruik makende, zich ten koste
van de gemeenschap te verrijken.
Zooals de zakkenroller de drukte
van een ongeordende menigte
behoeft om zijn slag te slaan,
de gauwdief van schrik en ont
steltenis profiteert bij een ramp
en de aasgier ronddoolt boven
het slagveld....
Men moet zich over een der
gelijke corruptie-geest niet uiten,
alsof het een speciale Neder-
landsche eigenschap zou zijn,
hij ontspruit uit algemeene
menschelijke onvolkomenheid en
in alle bescheidenheid mogen we
zelfs vaststellen, dat corruptie in
het buitenland over het algemeen
weliger voedingsbodem schijnt
te vinden en in elk geval weliger
tiert, dan ten onzent.
Dat alles verontschuldigt ech
ter de fraudeurs, die zich op
ons crisiserf hebben geopenbaard,
geenszins. Al die „schandalen"
maken de eerlijke menschen, die
er gelukkig nog zijn, maar in
onzen tijd geen arbeid of brood
kunnen vinden, kregel. En ook
buiten deze lieden vragen velen
zich af, hoe het toch komt, dat
zoovele ambtenaren, die men
voor eenig overheidsbaantje zoekt
en vindt, van het half-zachte
karakter-type blijken, die aan
geen verleiding weerstand kunnen
bieden.
Onderzoekt men dan niet, met
wie men te doen heeft Of zijn
er dan waarlijk zoo weinige eer
lijke lieden onder ons, dat er
geen betrouwbaar ambtenaren
corps is samen te stellen
Inderdaad gelooven we, dat
verscheidene menschen, wien het
niet in het hoofd zou opkomen
om U of ons persoonlijk te be-
nadeelen, in eens een hoop
„ballast" aan onbaatzuchtigheid
en rechtschapenheid van zich
afschudden, zoo gauw ze in dienst
komen van de Overheid.
Tegenover de onpersoonlijke
gemeenschap stellen ze zich ge
heel anders hebzuchtiger
vooral dan ze het in persoon
lijken dienst zouden durven of
willen doen. Iedereen heeft zulks
wel eens bij aanschouwing
dan we! uit... persoonlijke be
levenis ervaren, b.v. in mili
tairen dienst of als hij belasting
penningen smokkelde.... In wezen
is er niet zoo'n groot verschil
tusschen, of men zich verrijkt
uit de overheidskas, dan wei
aan deze kas onthoudt, wat men
er rechtens en wettelijk in heeft
te storten.
We zeggen dat alles om de
„fraudes", waarover het publiek
zich zoo druk maakt tot meer
ware proporties terug te brengen.
Bij onderzoek blijkt ook vaak,
dat de voorstellingen der massa
over den omvang dier fraudes
sterk overdreven zijn.
Heel wat „burgers" dragen op
het oogenblik b.v. zeer ten
onrechte den indruk met zich,
dat alle Nederlandsche boeren
in dezen crisistijd niet anders
doen dan zich zwendelend ten
koste van de gemeenschap ver
rijken.
Er gebeuren waarlijk ergerlijke
dingen en de rotte plekken
moeten uitgesneden maar men
hoede zich voor veralgemeening
in het uiten van beschuldigingen.
Het is ook gebleken, dat er
soms meer fraude wordt achter
haald dat er inderdaad is ge
pleegd. Met het achterhalen van
fraude is speciaal de crisisop
sporingsdienst belast en dit
instituut maakt in over-ijver al
die fouten, tot welke Ieeken zich
gemakkelijk laten verleiden, als
ze met politiediensten worden
belast en daarmee de speurders
instincten, welke iedere mensch
in zich sluimerende schijnt te
meenen, plots worden gewekt.
Sensatie b.v. brachten indertijd
de berichten over geweldige
fraudes bij een crisis-centrale in
Brabantverscheidene personen
werden gearresteerd, de instel
ling van een zeer groote boeren-
organisatie werd van de crisis
regelingen uitgesloten en ontzag
lijk hooge boete werden geëischt.
Zoo gauw de zaak echter in
handen van de gewone justitie
was overgegeven, kwam deze tot
de conclusie, dat hier ten onrechte
reputaties waren aangetast en
belangrijke sociale organisaties
waren belasterd.
Alle gearresteerden werden in
vrijheid gesteld, de instelling
van den boerenbond werd weer
in de crisisregeling betrokken,
de opgeiegde boeten werden
geannuleerd. De justitie vond
uit, dat zóó er al van fraude
kon worden gesproken het
lieele geval een post van circa
f 200 had betroffen en deze zaak
hoogstens één employé kon
aangaan.
Maar tóch herinneren degenen,
die het graag over de crisis
knoeierijen hebben, er ook thans
nog aan, dat in Veghel het rijk
op een reuze-manier bezwendeld
zou zijn.
Ook het geval—Eist blijkt
schromelijk overdreven, in
elk geval zijn ook hier de meeste
arrestanten weer in vrijheid ge
steld.
We exeuseeren niemand en
niets. Er zal ongetwijfeld worden
geknoeid, doch er wordt ter zake
óók mateloos overdreven.
Deze fraudes hebben met onze
staats-orde en -inrichting niets
te makenze spruiten voort uit
de onvolkomenheid van den
menschelijken geest en het men
schelijke karakter. Ook in de
dictatuur-staten lekt, ondanks
het bestaande uitingsverbod, heel
wat uit over dieverijen en staats-
ruifvreterij. Het zit 'm niet in
het stelsel
Trouwens, denkt maar niet,
dat de eerlijkheid in het parti
culiere bedrijf zooveel hooger
staat. Daar zijn heel wat zwarte
schapen, maar dier gevallen deren
ons pas, als we er zelf financieel
bij betrokken zijn, terwijl het
publiek rechter speelt over eiken
ambtenaar, omdat die „mooi
weer" heet te spelen met „ons"
geld, ook al zijn er onder
dat mopperende publiek tien
duizenden, die in geen jaren
meer een bijdrage in 's rijks kas
behoefden te storten, maar stem
pelend en steuntrekkend door
het leven gaan, waarbij het voor
velen nog maar gelukkig is, dat
hun verklaringen ten behoeve
der steunbepaiing.... niet op een
goudschaaltje worden afgewogen.
Md.
Verscherping It.-Abess.
conflict.
Het Italiaansch-Abessinische ge
schil is van alle kanten ten zeerste
verscherpt en gevaren doemen op,
dat de dreigende oorlog nietgeloca-
liseerd zou kunnen worden. Mussolini
is vast besloten om het tot strijd te
laten komen en Abessinië tot een
kolonie te maken. Hij heeft het rond
uit verklaard en die verklaring heeft
in Italië een geweldig oorlogsenthou-
siasme doen ontstaan, waarbij de
menigten zich vijandig uiten jegens
den Negus, maar óók jegens het
perfide Albion, zooals dat vriendelijk
heet en tegen Japan.
Nu de Italiaansche plannen vast
staan, heeft de Engelsche regeering
zich plots energiek betoond en zelfs
een beetje... strijdlustig in haar
pogingen om den oorlog toch nog te
voorkomen. Zij wil zoo noodig de
wapenleveringen naar het Zwarte
Keizerrijk vrijgeven en de regeering
te Addis Abeba zelfs aan een leening
helpen. Boven heeft ze de regeering
te Parijs overgehaald om gezamenlijk
stappen te doen tot spoedige bijeen
roeping van den Volkenbondsraad en
inderdaad zal deze in een zitting,
welke tegen de volgende week is
uitgeschreven, toch nog in het con
flict worden betrokken,
We gelooven, dat zulks beteekent
een a.s. uittreden van Italië uit den
Volkenbond en daarmee de dood dezer
organisatie. Engeland en Frankrijk
schijnen toepassing te verlangen van
art. 15 van het Volkenbondspact, d.i.
de verplichte arbitrage, welke voor
Italië den plicht zou meebrengen om
het openen der vijandelijkheden in
elk geval nog drie maanden te ver
schuiven.
Zoowel in Italië als in heel Europa
maakt men zich bovendien ernstig
ongerust over de houding van Japan,
hetwelk zegt, dat het haar economi
sche belangen in Abessinië zal weten
te verdedigen. De Japansche regeering
wil zich blijkbaar opwerpen als leid
ster van alle kleurlingen. Groote
hoeveelheden oorlogsmateriaal wor
den door Japan naar Abessinië ver
voerd en men maakt zich daar te
Rome zeer boos over.
Geen gouden standaard meer.
Italië heeft intusschen de eerste
oorlogsrekening reeds moeten betalen
in den vorm van een prijsgeven van
den gouden standaard. Dat is zeer
klaarblijkelijk een gevolg van de
groote bedragen aan deviezen, die
het land verlieten in verband met
de uitgaven voor de komende mili
taire operaties.
Het befaamde Europeesche gond-
blok is daarmee inmiddels tot een
onaanzienlijk blokje ineengeschrom
peld de gouden standaard geldt
thans nog slechts in Zwitserland,
Nederland en Frankrijk, welk laatste
land echter vroeger reeds heeft ge
devalueerd.
Dreigende KulturAampf...
Een verordening van den Pruisi-
schen minister-president en rijks
minister Goering Legen het z.g.
politieke katholicisme, schijnt de
inleiding te zijn geworden van een
nieuwen Duitschen kulturkampf. Ze
voerde reeds tot een uniform- en
insigneverbod voor confessioneele
jeugdorganisaties, een aantasting
van het bestaansrecht der confes
sioneele vakbonden, een ontbonding
van den katholieken frontstrijders-
bond en een verbod of inbeslagname
van een groot aantal kerkbladen.
De predikingen in de kerken wor
den door de staatspolitie gecontro
leerd. De katholieken protesteeren
heftig, maar tevergeefs.
Ook Rome bracht te Berlijn nog
eens een nadrukkelijk protest uit,
waarin werd opgekomen tegen de
schending van de concordaatsbepalin
gen. De Duitsche bisschoppen hebben
in een bijeenkomst te Fulda boven
dien een schriftelijke verklaring
opgesteld, welke binnenkort in heel
Duitschland van de kansels zal
worden voorgelezen.
De deviezenprocessen tegen kloos
terlingen, welke volgens een belofte
aan het Vaticaan zouden worden
gestaakt, zijn inmiddels ook weer
hervat.
Linksche roerigheid In
Parijs.
Oe revoiutionnaire en radicale
groepen in Frankrijk houden niet af
van pogingen, welke ze schoon zien,
om de macht in handen te krijgen,
af te houden,
De bezuiningsdecreten, tot welke
aan de regeering volmachten waren
verleend en welke natuurlijk het
loonpeil van vele ambtenaren en
arbeiders aantasten, hebben aan
leiding gegeven tot heftige protest
acties en thans schijnen de linker-
parlementaire groepen te hebben
besloten om de regeering te dwingen
tot bijeenroeping van het parlement,
teneinde een veto over die decreten
te kunnen uitspreken. Daarmee zou
de chaos in Frankrijk volkomen zijn
geworden.
Lloyd George in de oppositie.
Ook de grijze, 75-jarige liberale
ex-premier, Lloyd George, is tegen
zijn regeering, de Engelsche, in
oppositie getreden, omdat ze zijn
plan tot „oplossing" van de crisis
niet heeft willen aanvaarden.
Bij de algemeene verkiezingen,
welke tegen November worden
verwacht, wil hij óf de candidaten
dwingen om zich voor zijn program
te verklaren, óf hij stelt tegen-
candidaten tegenover hen.
De nationale regeering in Engeland
is zwak genoeg om niet te veel
tegenwerking meer te kunnen ver
dragen.
De kabinetscrisis.
Twee belangrijke voorvallen over-
heerschen de beteekenis van al het
binnenlandsche gebeurende regee
ringscrisis en de rampenreeks van
de K.L.M. Wat de regeeringscrisis
betreft, deze is niet onverwachts,
maar wel zeer ongelegen uitgebroken.
Op het tijdstip b.v.. waarin de gulden,
nu ook de gouden standaard in Italië
omlaag werd gehaald, een nieuwen
aanval te doorstaan zal krijgen.
Trouwens, ook politiek komt de
crisis buitengewoon ongelegen.
Over de aanleiding zullen we te
dezer plaatse niet veel meer behoe
ven te vertellen. Men weet, dat be
halve onder de sociaal-democraten
ook onder de katholieken al langen
tijd groote ontevredenheid heerschte
over de sociaal-economische politiek
van het kabinet-Colijn.
Voor zoover de katholieken deze
regeering nog op de beenen hielden,
geschiedde dat wegens het inzicht,
dat de formatie van een ander
kabinet op zeer groote moeilijkheden
zou stuiten.
Colijn heeft tenslotte echter van
de Staatspartij geëischt, dat deze
hem niet alleen langer zou dulden,
maar dat ze ook con amore aan zijn
politiek zou gaan meewerken en hem
de critiek zou sparen.
Dat laatste wilde de Staatspartij
niet beloven. Ze bracht zelfs tot
uitdrukking, dat Colijn's politiek de
hare niet was, nochtans zou ze
algemeen vóór het Bezuinigings-
ontwerp hebben gestemd, omdat ze
geen directe verantwoordelijkheid
durfde aanvaarden van een ten val
brengen van het zittende kabinet.
Colijn was daar niet mee tevreden,
nou, en toen is het gebeurd.
De kabinetscrisis heeft ongetwijfeld
tot een zuiverder, maar moeilijker
politiek aspect geleid. Hoe vreemd
het ook moge klinkenhet kabinet-
Colijn was een minderheidskabinet.
Zijn z.g. meerderheid was een ge
forceerde meerderheid. De Katho
lieken erkenden de juistheid van
Colijn's sociaal-economische politiek
niet, maar ze werden gedwongen om
deze regeering te blijven steunen,
omdat ze inzagen, dat niet of moei
lijk en slechts langs gevaarlijke
parlementaire wegen een andere
regeering tot stand zou kunnen
komen.
Het is op het oogenblik waarop
we dit overzicht samenstellen nog
niet te zien, in welke richting een
oplossing zal worden nagestreefd.
Aan de mogelijkheid eener totstand
koming van een roomsch-rood regee-
ringsblok, en „welwillende mede
werking van revoiutionnaire groepen"
zooals Colijn voor ons staatsbestuur
in het vooruitzicht stelde, gelooven
we niet. Niet onmogelijk achten we
de vorming van een regeering van
nationale concentratie, waarvan
natuurlijk de revoiutionnaire groepen
afzijdig zouden blijven, de Anti-
Revolutionnairen zich bovendien ter
zijde zoude stellen uit prestige
overwegingen en de liberalen, omdat
die niet met de handelspolitiek dei-
katholieken kunnen meegaan.
Jhr. de Geer, de leider der C.H.-
partij, zou men zich als premier in
zoo'n kabinet kunnen voorstellen.
We denken tenslotte nog aan de
mogelijkheid van een gereconstrueerd
kabinet-Colijn, waarvan de genoemde
zelve vermoedelijk dan geen deel
meer zou uitmaken.
Hoe het ook zij, het is te hopen,
dat aan de onzekerheid spoedig een
einde komt, want die onzekerheid
kan fatale gevolgen wekken op
economisch en monotair gebied. De
speculatie op den gedevalueerden
gulden is reeds begonnen en als die
niet wordt geremd, zal zelfs geen
Colijn den gulden meer kunnen
houden. Devaluatie begint een on
ontkoombaar kwaad te gelijken.
Wat de andere belangrijke binnen
landsche aangelegenheid betreft, we
behoeven thans natuurlijk niet meer
te herinneren aan bijzonderheden
inzake het vergaan van de „Gaai".
Het is te hopen, dat de smarten-
reeks op het gebied der Nederland
sche burgerlijke luchtvaart thans zal
zijn geëindigd. Ook de leiding der
K.L.M. blijkt zich bewust te zijn ge
worden, dat in een half jaar tijds
de goede naam, welken de K.L.M,
zich in vijftien jaren verwierf, is
opgeteerd en dat deze maatschappij
met allen, die haar toebehooren, een
harden strgd, met de ruggen tegen
den muur - zooals een der piloten
het uitdrukte - te strijden gaat
krijgen om dien naam weer geleide-
lgk te gaan herbouwen.
We hebben vertrouwen, dat het,
met dezen wil bezield, goed zal gaan.
Wat wij voor groots hebben gewrocht
in het verleden, hebben we altijd
strijdende en kampende tegen moei
lijkheden, moeten volbrengen. Dan
zijn we voorzichtig en volhardend.
Werkeü in een hoera-sfeer „ligt"
ons niet.
De minister heeft medegedeeld, dat
de regeering de oorzaken der rampen
ernstig zal naspeuren en hij over
weegt de instelling van een Raad
voor Luchtvaart, door welken in de
toekomst alle vliegtuigongelukken
zullen worden berecht.
Heel ons volk is bereid om den
naam der K.L.M. te helpen hóóg
heffen wederom, als deze maatschappij
„voorzichtigheid-bedachtzaamheidén;
openhartigheid" op het beton laat
griffelen, waarover de vliegtuigen
haar aanloop nemen naar omhoog.