De Kroningsfeesten
te Oostruni.
Binnenland.
Gemengde Berichten
om een kaart, welke op den grond
ligt gespreid en tusschen de militairen
in staat een jong meisje van nauwe
lijks 20 jaar, hetwelk blijkbaar wordt
gedwongen om inlichtingen te geven,
het meisje huilt. Een der officieren
houdt me aan, maar na onderzoek
van mijn papieren mag ik toch weer
doorgaan.
In Jupille ligt een schipbrug, welke
op dat oogenblik echter niet wordt
gebruikt, ik zie hier ontzaglijk veel
Duitsche troepenze behooren tot
de legers, welke tusschen de forten
van Luik door, België zijn binnen
gedrongen en enkele dagen later,
met de nog niet genomen forten in
den rug, bij Haelen slag leverden
tegen de Belgen.
flet is een imposant gezicht om
die machtige legers van de hoogten
aan den Oostelijken Maasoever te
zien neerdalen. Als ze beneden zijn,
betreden ze den weg naar Visé, dien
ik zooeven ben komen loopen ze
gaan bij Lixhe over de Maas en
volgen daarop den weg naar Tonge
ren. Lang blijf ik naar de neerdalende
legers kijken, ook omdat ik uiterst
vermoeid ben en wat rusten wil. Ik
zie uhlanen, kurassiers. infanterie,
artillerie en den z.g. trein. Het is
een imposant gezicht de manschap
pen zitten keurig in hun uniformen
de paarden hebben alle nieuw tuig.
De soldaten zingen vaderlandsche
liederen, trotsch en bewust rijden
de officieren tusschen de afdeelingen
in, waarvan velen de omgeving
hooghartig door een monocle bezien.
Ik was de eenige burger, die het
gedoe stond te bekijken en het voor
werp van stomme verbazing van
allen, die langs me heentrokken. Het
was duidelijk te zien, dat niemand
wist, wat ie van me denken moest
een soort burger in een semi-militaire
uitrusting Als ik een of anderen
commandant zag, groette ik en
hoewel dat vaak weifelend ging
als regel werd ik dan behoorlijk
teruggegroet. Eén officier was het
geval blijkbaar te grijs hij trad uit
den troep en vroeg me, wie en wat
ik was. Een vluchtig onderzoek van
mijn papieren bevredigde ook hem.
Ik geloof, dat het goed zou zijn
om den lezer intusschen eenig inzicht
te geven in de male van gevaar,
welke mijn positie tijdens de be
schreven wandeling opleverden.
De situatie was zóó, dat nog geen
enkel fort van Luik was gevallen
stuk voor stuk werden die forten
door de Duitsche artillerie beschoten
en de bezetting der forten liet zich
natuurlijk evenmin onbetuigd, doch
hield bepaalde punten, als de Duit
sche artilleriestellingen, enkele knoop
punten van wegen'en b.v. de schip
brug te Lixhe, onder vuur. Ik wan
delde dan pok voortdurend onder
een razenden donder, maar toch
voelde ik me na korten tijd betrek
kelijk veilig, hoewel ik door twee
fortenllnies moest heenbreken om te
trachten Luik te bereiken.
Leeken stellen zich een vuurlinie
wel eens voor als een oord, waar
de kogels en granaten neerkomen als
regendruppels bij een donderbui. Zóó
is de werkelijkheid niet, althans
niet in den bewegingsoorlog. Het
Belgische veldleger had Luik al
dadelijk prijsgegeven, zoodat er dus
weinig of geen kans was, dat ik in
een infanterie-botsing bekneld zou
geraken. De artillerie der forten
stuurt haar granaten natuurlijk niet
luk-raak door de luchtze heeft
bepaalde belangrijke doelpunten,
waarop wordt gericht en alleen wan
neer men die doelpunten moet bena
deren, loopt men doodsgevaar. Dat
was, toen ik in Lixhe bij de schip
brug werd opgehouden, maar mijn
verderen tocht naar Luik is betrek
kelijk zonder gevaar geweest. Wél
beloopt men natuurlijk kans, dat de
artillerie der forten plots een nieuw
doelpunt kiest, in welk geval mijn
positie onverwachts hachelijk had
kunnen worden.
De meeste vrees heb ik onderweg
tenslotte gehad voor kleine uhlanen-
patrouilles, welke je soms met ge
trokken en gerichte pistolen voorbij
snelden. Ruw volkje was dat en ik
geloof, dat ik als eenig passant op
den weg wel een kogel van den een
of ander zou hebben gekregen, wan
neer tenslotte mijn uitmonstering geen
twijfel zou hebben gewekt over de
vraag, of ik wel een „gewone"
burger was.
Respect had ik voor de Duitsche
vliegtuigen, de Taubes, welke boven
me cirkelden om de uitwerking der
granaten op de Belgische forten te
controleeren. Bommen werden in die
eerste oorlogsdagen nog niet veel
gebruikt behoudens om vijandelijke
vliegtuigparken te vernielen maar
ik wist, dat Duitsche vliegeniers
vijandelijke infanterie bestookten met
een vrij primitief, doch gevreesd
wapenze wierpen soms bundels
ijzeren drie-hoekige pijltjes omlaag,
een soort steekbijteltjes. Zoon bundel
kreeg in den val een groote spreiding
en kon, als ze in een troep soldaten
terecht kwam, heel veel omheil uit
richten. Dit primitieve aanvalswapen
is overigens slechts korten tijd ge
bruikt geworden.
Als zoon Taube op niet te groote
hoogte boven me zweefde, drukte ik
me wel eens 'n poosje tegen een
boomstam aan. Je moet eerst een
poosje oorlogservaring hebben om
te weten, dat één man, al is hij dan
ook de eenige passant op een weg.
in de vuurlinie gelegen, geen doelwit
voor projectielen uit een vliegtuig
kan zijn 1
Het moge waar zijn, dat Luik de
Dultschers heeft „opgehouden" en'
dat dezen er vele mannen hebben
verloren, ik kan qiet aannemen,
zulks in strijd met vele „geboekte"
meeningen, dat de Duitsche opmarsch
door de vesting Luik ernstig bena
deeld is geworden. Het lijkt mij, dat
de beteekenis van Luik's rol in den
oorlog, overdreven is geworden,
ik zal daarop later nog terugkomen.
De Duitschers zijn er in geslaagd
om, zij het dan ten koste van offers,
heele legerscharen tusschen de forten
door België te laten doortrekken. Die
troepen waren zoo groot en zoo
sterk, dat ze bij Haelen het Belgische
veldleger konden verslaan.
Toen ik om 7 uur des avonds
van mijn eersten reisdag Luik binnen
trok, waren dienzelfden dag ook
Duitsche troepen in de stad gekomen,
waar ze de op een hoogte gelegen
citadel hadden bezet, welke door de
Belgen vrijwillig was verlaten. De
Duitschers zaten dus in de stad,
welke door twee gordels van forten
was omringd en ze hadden nog geen
enkel fort in handen
Boven de stad zweven een paar
Duitsche vliegtuigen overal trillen
de ramen van het gedreun der kanon
schoten. Reeds hebben de Duitschers
vanaf de citadel de forten onder vuur
maar de Belgen beantwoorden dit
vuur niet, blijkbaar willen ze de
stad sparen.
Er bewegen zich maar weinig
burgers in die streken sommigen
hebben 'n witte band om den arm,
kenteeken, dat ze politiedienst ver
richten. Uit de woningen hangen
witte vlaggen, t.w. lakens aan stok
ken. In de voornaamste straten
drommen de Duitsche soldaten samen
joelend, krijschend, overwinnings dol
Ze overvallen de café's, waar piano's
en orgels „op bevel" spelen en vanuit
de wijd geopende ramen en deuren
dezer zaken, golft eeD breed „Deutsch-
land, Deutschland über alles" door
de straten, tergend voor de bewoners,
die weten, dat hun zoons of echtge-
nooten daar onder die betonnen
koepels van de forten zitten opge
sloten, waarop de Duitsche granaten
onbarmhartig splinterend beuken.
Wilde angst of doffe berusting leest
men van de gezichten der enkele
burgers, die zich op straat moeten
wagen.
Uit pakhuizen en winkels worden
zakken met graan, suiker of wat ook
eetbaar is, weggesleeptalle voor
raden worden gerequireerd met den
dood worden degenen bedreigd, die
iets pogen achter te houden. Op
ka-ren en auto's worden de inbeslag-
genomen goederen weggevoerd.
Op de drukste punten staat een
militair muziekcorps, dat onder luid
gejoel van* de dronken soldaten na
tionale liederen ten gehoore brengt
en pittige marschen speelt.
De avond begint te vallen en de
vochtige lucht drukt de kruitdamp
omlaag, welke boven de stad hangt...
Ik dwaal nog even rond om de
verwoestingen op te nemen. De Bel
gen blijken de schoone Pont des
Arches, de Maasbrug met haar
prachtige beelden, te hebben opqe
blazen, evenals de Pont Maghin.
Vóór de Duitschers Luik binnen
trokken, hebben ze een aantal gra
naten op de stad afgevuurd, ver
moedelijk om de bevolking down te
stellen en door dit vuur zijn in be
paalde wijken vele huizen verwoest.
Bij elkaar had ik dien dag zeker
vijftig kilometer geloopen, een bewijs,
dat ook zonder training groote
lichamelijke inspanning mogelijk is,
als de duivel je op de hielen
loopt te trappen.
Toch begon ik thans héél erg naar
wat eten en rust te verlangen. Ik
had wat chocolade genuttigd onder
weg. maar overigens dien dag niets
gebruikt. Het drong echter al spoedig
tot me door, dat ik thans een moei
lijk vraagstuk kreeg op te lossen.
Alle winkels, alle zaken, waren nadat
de Duitschers de stad waren binnen
getrokken, buiten bedrijf gesteld. De
café's en hotels waren slechts voor
de militairen geopend in de stad
was gas, noch electriciteit, zoodat
ze straks volkomen in de donkerte
zou komen et waren bovendien
proclamaties aangeplakt, dat na 9
uur geen burger zich meer op straat
zou mogen begeven.
Vóór mijn vertrek naar België had
ik enkele adressen genoteerd en me
van aanbevelingen voorzien. Ik be
sloot te gaan aankloppen aan het
klooster van de Soeurs de la Misére-
corde, waar een nicht van me den
sluier had aangenomen. Na wat
zoeken vond ik het gebouw in de
Rue des Clarisses en zij het niet
zonder moeite, want de zusters waren
buitengewoon beangst en wantrou
wend kreeg ik mijn nicht te
spreken. Weldra zat ik nu temidden
van het heele coivent en werd ik
honderd-uit gevraagd, onderwijl de
zusters me een stevigen, zij het
kouden maaltijd voorzetten er was
geen mogelijkheid om een warm
maal te bereiden.
De taak der zusters is het op
voeden van verwaarloosde kindertjes
en ze vertelden me, welken angst ze
om dezen hadden uitgestaan. Tijdens
het bombardement van de stad had
den ze met al de kleinen een dag
en een nacht in de zwaar gewelfde
kelder? van het klooster doorgebracht
Voortdurend hoorde ze het ontplof
fen der granaten en elk oogenblik
meenden ze haar dood te moeten
verwachten. Het sombere van den
donkeren kelder stemde ze nog
droevig't angstgegil van de kin
dertjes maakte ze haast wanhopig.
Ze hadden niets kunnen doen dan
als-maar bidden. Ook de kinderen
lieten ze door gezamenlijk gebed
haar angst overwinnen.
Thans wisten ze van den dokter,
dat de Duitschers in de stad waren
ze waren nog niet aan het klooster
geweest. Ik kreeg een briefje mee
voor een in het klooster bekenden
hotelhouder, aan wien ze onderdak
voor me verzochten en deze man
heeft me voor den nacht als persoon
lijke gast in zijn huis opgenomen,
Ik kon mijn lichaam uitstrekken op
een bed, maar slapen kon ik niet.
Ik was te vermoeid en had dien dag
meer meegemaakt dan ik geestelijk
verteren kon... Ook de gejchuts-
donder hield me wakker.
(Wordt vervolgd),
Of Oostrum ooit zulk een massa-
bezoek heeft genoten als verleden
Zaterdag, bij gelegenheid van de
hernieuwde plechtige kroning van
het miraculeus Maria-beeldje, is aan
gerechten twijfel onderhevig.
Limburg dat rijkelijk gezegend is
met plaatsen, waar de H. Maagd
Maria op bijzondere wijze geëerd
wordt, en telkens onder een andere
eeretitel, heeft in Oostrum eec bede
vaartsoord onder den titelSalus
Infirmorum, Behoudenis der KraDken.
J.l. Zaterdag was het 50 jaar
geleden dat Mgr. Paredis z.g. het
Oostrumsch miraculeuse Mariabeeldje
plechtig had gezegend en gekroond.
Dit kroontje, dat een pracht
kleinood is op zich zelf en toege
schreven wordt aan de adellijke
familie de Weichs de Wenne te
Geysteren, was verrijkt met een
schoonen edelsteen.
Ter gelegenheid van dit gouden
jubileum had de volijverige Rector,
de Weleerw. Heer Asselbergs, een
groot feest georganiseerd, waarop
tallooze Maria-vereerders opgekomen
waren, vooral waar Z. E. Mgr. Dr.
Lemmens, Bisschop van Roermond,
zelf de wijding en hernieuwde kroDing,
van het beeldje zou komen verrichten.
Een groote feeststoet was inge
steld, die vol ongeduld aan de grens
van het Rectoraat zijn opwachting
maakte op den Bisschop, die circa
half 4 arriveerde en in plechtige
optocht naar de Kerk geleid werd,
van waaruit het Allerheiligst Sacra
ment in processie naar het Kruisweg
park overgebracht werd, waar de
H. E. Heer Deken Thielen van
Venray een plechtig Lof celebreerde
en Mgr. met het Allerheiligste aan
het devoot neergeknielde volk den
zegen gaf.
Nadat Mgr. de plechtige wijding
en kroning van het miraculeuse
Mariabeeldje verricht had, hield Prof.
Dr. Féron een schitterende rede over
de H. Maagd, als Behoudenis der
Kranken. Een feest als dit, noemde
de Spreke--, voor oningewijden een
onbegrijpelijke plechtigheid, doch
voor ons Katholieken zoo sprekend
tot ons hart en gemoed. Wij moeten
vooral in dezen tijd niet alleen bid
den om verlost te worden van
lichamelijk lijden, doch de nooden
van onzen tijd, de ziekte-verschijnse
len van den tijdgeest, die overal
onrustbarend rondwaren, móeten iD
ons gebed aan de Behoudenis der
Kranken ter genezing worden aan
bevolen. Met een opwekking tot
gebed, en nog eens tot gebed, sloot
de gewijde Spreker zijne rede.
Nadat een lied was gezongen,
sprak Mgr. Lemmens zijn groote
vreugde uit over dit zoo schitterend
geslaagd Maria feest en wekte allen
op om mede te werken en te bidden
voor een Maria kruistocht over ge
heel Limburg, dat vanouds door zoo
vele banden aan de H. Maagd ver
bonden is. Laten wij de Limburg-
sche jeugd opvoeden in Marialen
geest, opdat door de groote hulp
onzer H. Moeder ons geliefd Limburg
voor Christus behouden blijft.
Nadat allen den Bisschoppelij een-
zegen ontvangen hadden, trok de uit
duizenden bestaanden stoet terug
naar de Rectoiaatskerk, waar het
Onze Lieve Vrouwebeeld plechtig
op het altaar werd geplaatst.
Zeer velen bleven hier nog langen
tijd in de prachtig versierde kerk in
vroom gebed.
Op de tegenover de Kerk gelegen
feest weide, gaven diverse muziek-
vereemgingen een mooi concert,
waarvan velen, dank zij het schitte
rend weer, volop genoten.
De terugkeer van Koningin
en Prinses. Gedenkteeken
voor Koningin Moeder. Prins
jesdag en communistische plan
nen. Bewapeningsintrige in
Nederland Een misdaden-
golf. Sportsuccessen. Aller
lei.
De terugkeer onzer beide vorstin
nen op Maandag van deze week is
aanleiding geworden tot een spontane
en hartelijke huldiging van de zijde
vooral der Amsterdamsche bevolking.
Schoolkinderen hadden zich opge
steld langs den waterweg, welke de
Tabinta volgde, toen ze de konink
lijke vacantlegangers in het land
terugvoerde. Een Amsterdamsche
Oranjevereeniging met gepavoiseerde
schepen is de Tabinta tegemoet
gevaren en ook talrijke particuliere
vaartuigen namen aan deze huldiging
deel.. Groote volksmassa's hebben
koningin en prinses toegejuicht, toen
ze voet aan wal hadden gezet.
Er ligt aan deze spontane huldi
ging een achtergrond van hoop en
vertrouwen verscholen meer dan
ooit te voren zijn de blikken van
het volk gericht op de prinses, van
wie voor de toekomst van vaderland
en dynastie nog zoovele zegeningen
worden verwacht.
De nood der tijden heeft ons volk
zich bovendien nauwer om den
troon doen scharen de latente
Oranje liefde bruischt in hernieuwde
warmte op en we herinneren ons
allen, wat we uit andere moeilijke
perioden uit de geschiedenis van ons
Vprstenhuis hebben te dankeD. In
Den Haag is een begin van uit
voering gegeven aan een gedachte
om middels bijdragen uit alle lagen
van de bevolking der residentie een
grootsch monument te doen oprich
ten, ter huldigende herdenking aan
wijlen H. M. de Koningin Moeder.
Op Dinsdag a.s 18 September,
zal op de gebruikelijke plechtige
wijze de vereenigde zitting van de
Staten-Generaal worden geopend,
waarmee dan het nieuwe parlemen
taire jaar zal zijn begonnen, en het
is ook weder bij die gelegenheid,
dat meer dan in voorafgaande jaren
de publieke belangstelling.zal blijken
voor onze vorstelijke landsleiding.
In tal van plaatsen vormen zich
reisgezelschappen om dien dag van
het over-oude sprookje van gouden
koets en schittering van uniformen
te genieten.
Het verluidt, dat de communisten
voor dien dag een tegenbetooging
willen houden. Ze zouden bezig zijn
om uit verschillende streken van ons
land z.g. hongermarschen naar Den
Haag te organiseeren. Het is onbe
grijpelijk, hoe de communisten op
het oogenblik van zulke actie een
gunstig effect kunnen voorzien. Vast
staat reeds, dat justitie en politie
door het nemen van maatregelen den
toegang tot Den Haag voor dergelijke
marschtroepen zullen afsnijden.
Vanuit Amerika wordt ons land
dezer dagen eenigszins in opspraak
gebracht. In de Ver. Staten wordt
een officieel onderzoek gehouden
naar de gedragingen van een aantal
menschen, geïnteresseerd bij de par
ticuliere wapenindustrie.
Door bepaalde getuigenverklaringen
is de indruk gewekt geworden, dat
in ons land verschillende bewape-
ningsoudernemingen zijn gevestigd,
welke zich onder een misleidend
Nederlandsch voorkomen, met de
Duitsche herbewapening zouden
ophouden. Een in Parijs wonend
gewezen Nederlandsche marine officier
die ten onzent de vereeniging „Onze
Vloot" hielp oprichten, zou zoo
wordt verder beweerd middels
deze vereeniging en een door haar
ont wikkelde .^nationalistische actie de
Nederlandsche vlootbewapening be
gunstigen en opdrijven. Deze zaken
hebben vrij veel opzien gebaard en
en het bestuur van „Onze Vloot"
in een eenigszins onprettige positie
gebracht.
't Is of een moord epidemie over
ons land waart. Na de schanddaad
op het Amsterdamsche meisje Sonja
Beugeltasch, zijn we nog opgeschrikt
geworden met de berichten over een
moord op het Haarlemsche meisje
W. en nu weer een moord op een
40-jarigen man in Hoofddorp. De
verdachten van al deze moorden zijn
gearresteerd, in mintens twee der
drie gevallen moeten we veronder
stellen, dat de dader3 niet geheel
toerekenbaar waren. Het is een
najaarsverschijnsel, dat vele zwakken
of zieken van geest hun beheersching
geheel verliezen.
Al kan de pers deze moord
geschiedenissen niet geheel zonder
betoon van belangstelling lalen, toch
is het goed, dat ze zich bij de mede
deeling van bijzonderheden veel
reserve oplegt.
Bij de internationale athletiek
wedstrijden te Turijn, waar om de
Europeesche kampioenschapstitels
werd gestreden, behaalde de Neder
landsche ploeg eenige mooie succes
sen, Chris Berger werd kampioen op
100 en de 200 Meier Peters werd
bink-stap-sprong-kampioen (14.89 M.)
Toen de Nederlandschsche motor
renner Van Dijk den vóór-Iaatsten
Zondag in Tsjecho Slowakije den
gouden valhelm won, verloor een
Haagsche deelnemer in dienzelfden
strijd het leven. Op den jongsten
Zondag behaalde de Nederlandsche
motorrenner Herkyleyns eenige lau
weren in wedstrijden, welke te
Montphléry in Frankrijk werden
gehouden, maar de Fransche renner
Marchant verongelukte er doodelijk
en de renner Marchant verongelukte
er doodelijk en de renner Cochet
werd zóó zwaar gewond, dat voor
zijn leven wordt gevreesd. Herkyleyns
zelf heeft trouwens ook reeds meer
dan een jaar in een ziekenhuis
moeten liggen als gevolg van een
val.
Wanneer zullen eens afdoende
maatregelen tegen deze krankzinnig
heid worden genomen Van de
deelnemers aan de jongste T. T.-
races in Assen zijn er reeds vier
„gesneuveld."
Kapittel der Paters Minderbroeders
Door het Kapittel der Paters
Minderbroeders te Weert zijn de
volgende benoemingen gedaan
In het klooster te Weert Gardiaan
pater Cajetanus Reiber, Vicarius P.
Rudolphus Terstappen, Lector H.
Schrift pater dr. Crispinus Smits,
Lector Dogmatiek pater dr. Nicome-
des Sanders, Lector Kerkel. Recht
pater Proiasius Willemse, Lector
Moraaltheologie pater Vincentius
Heijmans, Magister der Fraters en
Magister v.d. Greg. Zang pater
Ranulphus Franssen.
Te Maastricht Gardiaan pater
Meinardus Broerser, Vicarius pater
Anicetus Jong. Lector Pastoraal-
theologle pater Prudentius van
Leusden, Lector Gew. Welsprekend
heid pater Carolus Tesser, Lector
Sociologie pater dr. Cassianus Hent-
zen, Magister der Paters Studenten
pater Prudentius van Leusden.
Te Venray (klooster) Gardiaan
pater Arcadius van der Hoeven,
Vicarius pater Bentivolius Haenraets,
Lectoren der philosophic pater dr
Silvester CoeneD, pater dr. Hippo-
lytus Gerz. pater dr. Sigfridus Stok
man en pater Ceslaus Tijnagel,
Lector Patrologie en Kerkgeschiedenis
pater dr. Ephrem Sloots, Magister
der Fraters pater Hermanus VeldmaD,
Magister v. d. Greg. Zang pater dr.
Eliseus Bruning.
Te Heerlen (Sittarderweg) Gar
diaan pater Wilhelmus de Leeuw,
Vicarius pater Theodorus Binnendijk.
Te Venlo Gardiaan pater Vival-
dus Coops, Vicarius pater Prosper
Teunissen.
Te Heerlen (Akerstraat) Gardiaan
pater Gratianus Scheffer, Vicarius
pater Anscharius van der Veer.
Te BleijerheideGardiaan pater
Berchmans Lambooij, Vicarius en
Novicenmeester pater Landoaldus
Valckx, Rector pater Luchesius
Moeskops.
Te Sittard-Ophoven Gardiaan
pater Emmanuel Pompen, Vicarius
pater Gondulphus Bruekers.
Te Sittard-MissiecollegeGardiaan
pater Placidus Frankenmolen, Vicarius
pater Canutus Peters, Rector van het
College pater Placidus Frankenmolen.
Te HoogcrutsGardiaan pater
Nolascus van Vliet, Vicarius pater
Avellinus van Vlijmen, Novicen-
meester pater Dagobertus Hulshof,
Magister van den Greg. Zang pater
Remedius Deken.
Te Venray (Co lege) Gardiaan
en Rector pater mr. Ezechiel van
der Helm, Vicarius pater Titus Plek-
ker.
Te Heerlen (Laanderslraat) Prae-
ses en Rector pater Petrus Nielen.
Te Heerlerheide: Praeses en Rector
pater Betnardus Teunissen.
Op voordracht van het Hoogw.
Kapittel der Paters Minderbroeders
heeft Z. H. Exc. de Aartsbisschop
van Utrecht eervol ontslag verleend
aan de Paters G. A. Haenraets als
pastoor te Gorinchem, W. N. M.
Pompen als kape'aan te Lichten
voorde, A. M. J. M. v. Riet als
kapelaan te Duivenen benoemd
de Paters J. C J. Gilissen als pastoor
te Gorlchem, A. A. A. Smitz als
kapelaan te Lichtenvoorde, H. J.
Baas als kapelaan te Duiven.
Z. H. Exc. de Bisschop van
's-Hertogenbosch eervol ontslag ver
leend aan de Paters R. F. M. Smils
als kapelaan te Ammerzoden, M. A.
P. P. Booms als kapelaan te Zalt-
bommel, J. W. H. Smits als kapelaan
te Wijchea; en benoemd de paters
H. H. J. van Heusden als kapelaan
te Ammerzoden, J. P. M. van den
Berg als kapelaan te Wijchen, A. P.
Louwe als kapelaan te Zaltbommel.
Z. H. Exc. de Bisschop van
Haarlem eervol ontslag verleend aan
de Paters C. J. van der Valk als
pastoor te Haarlem, J. A. Heiling
als pastoor te Leiden, A. van Nistel-
rooij als Rector te Gouda, A. Smitz
als kapelaan te Leiden. J. C. J.
Gilissen als kapelaan te Amsterdam;
en benoemd de Paters C. W. v. d.
Bosch als pastoor te Amsterdam. J.
P. Reijnenberg als pastoor te Haar
lem, Th. H. Roorda als pastoor te
Haarlem, R. F. M. Smitz als pastoor
te Leiden, J. G. Tesser als Rector
te Gouda, A. G. van den Berg als
kapelaan te Amsterdam, W. N. M.
Pompen als kapelaan te Rotterdam,
J. W. H. Smits als kapelaan te
Leiden, J. H. van der Snoek als
kapelaan te Leiden, W J. van Buul
als kapelaan te Gouda, A. M. J. M.
van Riet als kapelaan te Delft.
Postduivensport.
Zondag 2 September hield de
Postduivenvereniging „De Zwaluw"
een wedvlucht met jonge duiven
van uit Noyon (Fr.), afstand 808
K.M. De prijzen werden behaald als
volgt
le, 9e, 26e, 37e en 41e P. Kersten
2e, 43e en overduif P. Manders
3e, 20e en 24e H. Derks
4e J. Kusters
5e G. v. Dijck
6e, 13e, ,14e, 16e, 21e en 30e
Gebrs. Rutten
7e, 23e en 29e G. v. d. Putten
8e en 42e Gebrs. Spee
10e J. Vollebergh
lie P. Janssen
12e, 35e en 36e Franken
15e G Vissers
17e J. Dinjens
18e J. Voesten
19e J. Janssen
22e Servaas
25e, 34e, 39e en 40e Hendriks
27e en 28e L. Coopmans
31e, 32e en 33e J. van Dijk
38e J. Verstegen
44e J. Strijbosch
45e G. Janssen
Gelost half 8 met Zuiden wind.
Aankomst eerste duif 11-6-7.
Aankomst laatste duif 11-34 34.
I Wedvlucht met oude duiven van
uit Jupille (B.).
le, 6e, 13e, 19e en 32e J. Dinjens;
2e H. Derks; 3e, 4e, en 10e Fran
ken; 5e Gebrs. Spee; 7e en 30e J.
Janssen; 8e, 9e, 16e, 17e, 24e, 25e
en 29e Gebrs. Hendriks; 11e, 15e,
23e en 31e G. v. Dijck; 12e en 22e
L. Coopmans; 14e P. Manders; 18e
J. Voesten; 20e en 28e P. Janssen;
21e H. Peeters; 26e L. Maas; 27e
A. Loonen; 33e E. Vermeulen; over
duif J. Verstegen.
Los half 10 met Zuiden wind.
Aankomst eerste duif 10 47-53
Aankomst laatste duif 11-2 Z.
Wedvlucht late jongen vanuit
Jupille (België).
le, 27e, 28e en 31e Servaas 2e,
8e, 15e en 18e H. Strijbosch 3e,
4e, 5e en 14e Gebrs. Hendriks 6e,
29e en overduif Siebers 7e Vissers
9e, 24e en 25e P. Manders10e,
19e en 22e L. Coopmans; lie H.
Derks 12e en 34e Franken 13e J.
van Dijk 16e P. Janssen 17e E.
Vermeulen 20e. 21e en 36e van der
Heiden 23e G. Janssen 26e G. v.
Dijck 28e L. Maas 32 A. Loonen
33e Gebrs. Spee35e J. Vermeulen.
Los 9.30 uur. Aankomst eerste duif
10—48—28 uur, laatste 11—31—16
uur.
25000 Mark in een matras.
Een parketvloerlegger uit Aken
maakte den heelen wereldoorlog
mee 4 jaren aan het front. Toen
hij in November 1918 terugkeerde,
was hij arm als de mieren. Bovendien
geen werk. Maar zijn meisje had 4
jaar lang gewacht en gespaard. En
in 1919 werd getrouwd. Ook zonder
geld. Van het „Wohlfartsamt" te
Aken kreeg het paar een ledikant
met bed tweepersoons Het kersen
houten ledikant was wormstekig,
maar daarover maakten de jong
getrouwden zich geen hoofdpijn. De
paardenharen matrassen waren oud,
maar proper. En een gekregen sigaar
moet men immers niet op de bande-
rolle kijken 1
De tijd gaat voorbij de familie
vermeerdert met vier kinderen. In
1927 wordt de man geheel werkloos,
ontvangt per week 25 mark onder
steuning. De familie woont in houten
barakken en verhuisde dezer dagen
naar Burtscheid. Er was geld ge
spaard om een nieuwe matras te
koopen en een nieuw ledikant. Het
oude wordt bestemd voor brandhout.
Toen de man begon met den over
trek van de matras te verwijderen,
vond hij een pakje papieren geld,
verschillende roode briefie3 van
duizend mark uit den vóórootlogschen
tijd. De totale vondst bestond uit 23
roode ruggen van 1000 Mark en 26
blauwe briefjes van 100 Mark. In
de matras was alzoo een kapitaal
verborgen van 25.600 Mark. Het
tragische is, dat al dit papiereDgeld
waardeloos is. Had de man vóór 15.
jaren kunnen vermoeden, op welk
kapitaal hij des nachts de vermoeide
ledematen uitstrekte, dan zou hij
voer heel zijn leven geen nood meer
gekend hebben.
De dramatische geschiedenis van
den geheimzionigen schat van 25.600
Mark in een oude matras blijft
intusschen onopgehelderd.
De gemoedsstemming van den
werkloozen parket vloerlegger is beter
te begrijpen dan te beschrijven.
R K. Liinburgsclien Middenstand.
De Centrale raadsvergadering van
den R.K. Limburgschen Middenstand
zal op 29 October aanstaande te
Gennep plaats hebben.
Wat onze jonge
boeren noodig hebben
Speciaal zeven deugden moeten
den granieten grondslag vormen,
waarop een gelukkig boerenleven
wordt opgebouwd. -
Zeven deugden zijn er die de
Jonge boeren zich moeten eigen
maken en dan behoeven wij ons niet
ongerust te maken over de toekomst
van deze jongemannen.
De eerste deugd dan is de sterkte.
De boerenzoon moet niet over
moedig maar ook niet kleinmoedig
worden en zoo de wereld inzien.
De deug 1 ligt hier juist tusschen
in, nl. de sterkte.
In dien zin is sterkte ook deemoe
digheid en daarmee ook het tegen
gestelde van trots Hij toone deze
deugd in den strijd om de vrijheid.
Om de godsdienstige zedelijke en
maatschappelijke vrijheid 1 Een oud
denker (Syneck) zedt: „God gehoor
zamen is vrijheid."
God niet gehoorzamen en zich
tegen Hem verheffen is slavernij en
wel de ergste die men zich denken
kan
Kijk maar eens naar Rusland
daar schreeuwt het verblinde volk
Los van God". Ge kunt doen in
Rusland wat ge wilt, althans in zoo
verre het zonde betreftMaar ook
ieder ander kan dat, en zoo heerscht
daar alleen het recht van den sterkere 1
Strijd, vecht, jonge man om het
geloof der katholieke kerk en
dan strijdt ge ook om de vrijheid
van het volk.
Vrijheid is niet teugelloosheid,
maar is stevig vasthouden aan de
wet, die in ieders hart gegrift is.
De tien geboden zijn de grondslagen
van de zedelijke vrijheid.
Onderhoudt ge deze niet dan
wordt ook gij een slaaf van de booze
lustStrijd voor uwe bedrijfsvrijheid 1
Het kapitalisme en socialisme be
dreigen haar Beide zijn de vijanden
der boeren en van hun bedrijf. Beide
drijven hem in schulden en lasten.