TWFF.PT: BI.AI) VAN PEEL EN MAAS
Geld Jan.
Waar 't genees
middel ligt
FEUILLETON.
Crisisoplossingen
Limburgsehe
Fokveedagen.
Zaterdag 18 Augustus 1934
Vijf en vijftigste Jaargang No 33
Onze taak: bezieling brengen
in somberen tyd. Het geven
van arbeid en brood de eerste
plicht.
Het politieke leven in Europa blijft
van somberheid vervuld. Na de
moorden en executies van 30 Juni
j.l. in Duitschland, volgde in Oos
tenrijk de moord op Dr. Dollfuss te
midden van voortdurende woelingen.
Spanje heeft opnieuw de verwachting
van oproer en revolutie. In Frank
rijk blijft de toestand zeer onzeker.
We mogen zeggen, dat bijna ge
heel Europa is „gebalkaniseerd". De
woelige geest, vroeger zoö karak
teristiek voor het Balkanschiereiland
is verder naar het Oosten doorge
drongen.
Daarbij klopt in het Oosten aan
de poort van Europa nog altijd de
bolsjewiek. Hij wil ze met alle ge
weld openbeuken voor zijne drom
men, om met de wapens in de vuist
zijn ideeën uit te storten over het
westen, de lauden der oudere, helaas
kwijnende en verlepte beschaving.
Dat de bolsjewiek in zijn mars
heeft, zendt hij al vooruit. Wij zien
hem optreden als de leverancier, die
bijdroeg wat hij vermocht om het
economische leven in de overige
wereld te ontredderen. Het door
duizenden arme onschuldige gevan
genen bereide hout levert hij tegen
prijzen, die slechts even de vracht
kosten dekken.
Het koren onthoudt hij aan den
mond van zijn hongerige volk, om
het geld, dat het opbrengt in Europa,
dat zelfs zulk koren niet versmaadt,
omdat het geleverd werdt tegen
civielen prijs.
Wij zien hier de bolsjewiek zijn
inkoopen doen. Hij koopt machines
welke de boeren vervangen, die hij
dood sloeg of verdreef van hun hof.
Hij koopt kanonnen en mitrailleurs,
torpedojagers en kruisers. En het
dwaze Europa levert hem daarmede
den dolk, die eenmaal de eigen borst
kan bedreigen.
Wij kennen den bolsjewiek voora!
als importeur van ideeën. Hij levert
die waar in het geheim aan den
aanhang van de Lou de Vissers en
Wijnkoops, die hij instrueert voor
het kweeken van zijn ideeën in de
geesten, die zich gretig spijzen met
dat heilloos voedsel, omdat lichame
lijke armoe ze verteert, en te gereeder
luisteren, naarmate liberalisme en
socialisme ze toegankelijker maakten,
door ze te berooven van godsdienstig
inzicht.
De bolsjewiek dringt, gekleed in
den rok der diplomaten, door ia de
salons der hooge wereld. Litwinof
plaats zich in een zetel te Genève,
waar hij voor Rusland toegang
vraagt in den Volkenbond.
En Europa vergeet, dat daar de
vertegenwoordiger zit van een idee,
dat de christelijke cultuur wil uit
roeien met wortel en tak, en op
stand preekt aan de geheele wereld,
het domein van God.
Inderdaad het politieke leven van
Europa toont een somber beeld.
Tegenover het communisme ver
heft zich het fascisme en nationaal-
sociallsme. Het kant zich scherp
tegen het communisme, maar waar
het bouwt op het oude rationalisme,
versmaadt het allerlei methoden van
het communisme niet. Zoo wordt
het voortdurend duidelijker, dat in
Duitschland het nationaal-socialisme
in beginsel niet minder anti gods
dienstig is als het Russische com
munisme, al tracht het hier en daar
onder chrisielijken dekmantel zijn
waren aard te verbergen, zoodat het
gevaarlijker is dan het plompe com-
Een plnttelandsgesehieclenis
yun do Belg.-Limb, grens.
26
's Anderendaags was de hove
nier reeds vroeg bezig om den
tuin in orde te brengen. Toen hij
verschillende bedden wilde aan
leggen, kwam Jan driftig aanzetten
Wat doet gij hier Gauw,
eruit 1
Hoe langer hoe mooier. De
kapelaan heeft mij orde gegeven
zijn tuin om te spitten en te be
zaaien. En dat zal ik doen.
De kapelaan heeft hier niets
te planten. En maak er u gauw
uit.
Ik doe mijn werk verder,
gelijk het mij bevolen is, zei hits
de hovenier.
Als gij u niet uit mijn tuin
maakt, dan krijgt gij de gendarmen
thuis.
Zijt ge weer daar met uw
gendarmen? Laat ze maar komenl
Ik zal u leeren
Daar schoot de hovenier met
rooden kop de schop omhoog op
Jan af. Deze koos de partij der
hazen, maar bij zijn vrouw was
hi] weer een dappere held.
munisme, dat recht voor zijn meening
uitkomt. Het is schrikbarend wat in
het geheim aan de Duitsche jeugd,
zoodra deze tot rijpheid komt, wordt
geleerd.
De stroomingen in de wereld, die
buiten het Christendom ontstonden,
hebben altijd een scherpen kant tegen
dat Christendom gekeerd, wanneer
zij van de godsdienstvernietiging niet
haar hoofdwerk maakten.
In Duitschland sloeg Hitier naar
de mannen, die zich met de wapens
in de vuist tegen hem wilden keeren,
maar hij richtte zich niet tegen per
sonen in zijn omgeving, die met
geestelijke wapens het Duitsche volk
belagen, ideeëadragers, verpersoon
lijkt in een Rosenberg, die de geesten
niet minder en zeker op grooter
schaal vergiftigt dan een Roehm
vermocht.
De bolsjewistische en de nationaal-
socialistische ideeëa strijden om den
voorrang en schuwen beide de felste
middelen niet. Moge geen van beide
ooit de overwinning behalen.
Maar ideeën regeeren nog altijd
de wereld. Zij bezielen ea dringen
door in alle geledingen, van boven
naar beneden, zij ordenen de scharen
tot legers, vinden aanhang in alle
gedisponeerde gemoederen.
Ideeën brachten dood en rouw,
wekten hartstocht en wreedheid
riepen dwalingen en disorde in de
wereld, waaronder de menschheid
zucht.
Ideeën ook verzachtten de ge
moederen, waren de volkeren tot
zegen, bevatten de kiemen van alle
goeds. Want ook het Christendom
is een idee, levend te midden en
boven fascistische en communistische
ideeën.
En in deze wereld van den chaos
vol bederf en verwarring, vol onmacht
en pessimisme kan alleen het Chris
tendom een nieuw leven brengen,
het nieuwe dat er moet komen, wil
niet alles ten onder gaaD.
Het Christendom bezit het genees
middel voor onzen tijd, zooals het
de medicijn bezat voor alle eeuwen,
die achter ons liggen. Als wij het
ware geneesmiddel niet bezaten, dan
ware het er niet.
En wij, katholieken, zouden niet
bezield staan om dat geneesmiddel
aan de wereld te geven
O kleingeloovigen, moet ons we
derom worden toegevoegd, omdat
ons het vertrouwen ontbreekt. Nu
is het de tijd voor het optreden van
het katholicisme: in heel de wereld,
en voor ons in ons eigen land. Nu
ïs het de tijd voor de Katholieke
Staatspartij, die de katholieke ideeën
draagt op politiek terrein.
Moet het heil dan komen van de
Katholieke Staatspartij, hoor ik een
twijfelmoedige vragen.
Men luistere naar de aansporingen
van Paus en Bisschoppen, die de
katholieken van Nederland herhaal
delijk hebben aangemaand tot eenheid
op het terrein der politiek.
En ik antwoord den twijfelaar
opnieuw: De Katholieke Staatspartij
is wat gij zijt en wat wij zijn en
niet anders. Zijn wij lauw, de partij
zal lusteloos zijn, zijn wij ijverig,
moedig en bezield, de partij zal door
onzen ijver, moed en geestdrift ge
dragen worden.
Velen hebben daarbij een kromme
opvatting van de Katholieke partij,
omdat het in hun hoofden aan ge
zonde opvatting mangelt.
Er moet in ons katholieke poli
tieke leven enthousiasme komen,
zooals er weer geestdrift is onder de
katholieke jeugd van beide geslach
ten, geestdrift, die geen ijdel pralen
is, maar steunt op iets positiefs: het
besef, dat wij broeders en zusters
zijn, dat ook zij. die tegen ons staan
onze broeders en zusters zijn.
Die geestdrift moet gericht zijn op
het bieden van hulp aan honderd-
Geen lapje grond knjgt hij,
mopperde de vrouw.
Dat hij zijn groenten bij den
mulder zaait of haalt, spotte Jan.
Als straks alles bezaaid is,
sluiten wij den tuin af.
En dan krijgen wij heerlijke
legumen voor niets.
Juist, op zijn kap.
De kapelaan, met een rookende
sigaar in den mond, ging eens
zien hoe de werkman het stelde.
Lisebeth had hem zien wegkuieren
en nageneusd.
Nu moeten wij er bij zijn.
De twee moeten er uit 1
Nauwelijks had de arbeider het
gebeurde met den eigenaar ver
teld, toen deze met zijn vrouw
ook ter plaatse aankwam.
Snuffels verzocht beiden spoedig
het tuintje te verlaten. Ze hadden
er niets te zaaien.
Als nu de kapelaan hem zijn
belofte herinnerde, zei Jan dat
nog nooit een zijner huurders een
meter grond had gehad.
Dus trekt gij uw woorden
door den nek? vroeg de kapelaan
kwaad.
Ik ben lot niets verplicht.
Dit is mijn tuin. En gij hebt niets
anders te doen dan hier zoo gauw
mogelijk weg te gaan.
Dat zullen wij zien, gromde
de kapelaan, die zijn werkman
beval om maar stil voort te gaan.
Maar nu begon Lisebeth op
haar poot te spelen. Zij buffelde
den kapelaan voor alle vuil uit.
duizenden van die broeders en zus
ters, om hun te geven arbeid en
brood door hen te laten deelen met
het onze, her geestelijke en het
lichamelijke voedsel. Dat vindt onze
hand in dezen tijd op de eerste plaats
te doen.
En de idee van het Christendom
legt dat in deze dagen op als eerste
plicht. ROELAND.
FRANCISCAANSCHE
VONKEN.
Daar werd gepreekt over Francis
cus en de wereld I
Onwillekeurig dwaalden mijn ge
dachten af, en zonder dat ik er erg
in had, stond 't beeld voor mijn
geestDavid en Goliath.
'k Begon te mijmeren: de wereld
zoekt haar vreugde, haar voldoening
haar glorie in 't onware, het onechte,
het .schijngenot, de dwaze ijdelheid.
In uitwendig geschetter, in dwaas
opgevoerde genotmiddelen, in altijd
toenemende prikkeling en streeling
der zinnen.
Franciscus doet juist het tegen
overgestelde. Hij werpt al dat over
tollige, onware en ijdele van zich af
en leeft in soberheid en eenvoud
Hij bemint de blije, zonnige, zonde
looze natuur, die hem een straaltje
is van Gods elndelooze schoonheid.
Plots schoot er een idee door m'o
hoofd. De Franciscusgeest moet ge
bracht worden in onze christelijke
gezinnen. Soberheid, onthechting,
versterving, zooals de Derde Orde
Regel die leert, moeten de redders
zijn van het gezin.
Franciscus' geest vraagt, dat
ouders en kinderen hun geluk vinden
in den huiselijke kring dat ze leeren
zich iets te ontzeggendat ze in
plaats van sport- en bioscoopwoede
hun vreugde vinden in gezamenlijke
wandelingen op den Zondagmiddag
dat ze den ernst begrijpen en beleven
van het christelijk levensideaal, dat
men n.l. langs den weg van het kruis,
d.i. van energieke arbeidslust en
plichtsbetrachting, blij van geest opga
naar de stralende toekomst der
eeuwige heerlijkheid.
Franciscus zal ook nu nog de
wereld overwinnen, zooals David
Goliath.
D.O.R.
Werkverplaatsing is nog
geen werkverruiming.
Zelden hebben we zóóveel reacties
gezien op een van onze krabbeltjes
voor de krant, als Zulks het geval
was met de „crisisoplossing", welke
we onzen lezers twee weken geleden
aan de hand deden. Het heeft brieven
„geregend" en de meeste inzenders
bleken ér prijs op te stellen, dat hun
epistel ook in ons blad zou worden
afgedrukt. Men houde het ons ten
goede daar is waarlijk geen begin
nen aan
Alle briefschrijvers vangen aan met
een vleiend woordje over de oplos
sing, welke wij aan de hand deden.
Maar.... dan komen ze los met hun
bezwaren, welke we eerlijk gezegd
zelve óók hebben gekend en
voorzien. Hoe wij juist met deze
oplossing naar voren konden komen?
We zullen het verklappen we had
den in gedachten de 956 oplossinqen,
welke we hier en daar en overal in
het gesprek hadden opgevangen,
keurig netjes opgevouwen en in
onzen denkbeeldigen hoed gedaan;
we hebben 't zaakje goed dooreen
gehutseld en daarop een der oplos
singen „getrokken." Die hebben we
toen tot de onze gemaakt.
Hij dronk als een tempelier even
als zijn vader, die ook den boel
verzopen had.
Zij haalde familie-histories op,
die de wangen van den eerwaarde
rood kleurden.
Hij was geen priester naar
's Heeren woorden, maar was 't
alleen voor de positie geworden.
Zij schreeuwde zoo hard en fel
dat geburen kwamen toegeloopen
en zich ergerden over het schan-
daal.
De werkman wilde haar en Jan
te lijve, maar de kapelaan hield
hem tegen.
Zie, mijnheer kapelaan, als
ik mijn God niet ontzag, sloeg ik
hem de hersenpan in.
Geburen kwamen nu dichterbij,
bemoeiden zich met de ruzie. Allen
hadden het tegen Snuffels en de
geestelijke moest thans alle moge
lijke moeite doen om den eigenaar
en zijn gade tegen 't woedende
volk te beschermen, dat den pro-
cessenman wat te hooren gaf.
Tegen zooveel monden, die de
grofste verwijtingen uitbazuinden,
was de familie Snuffels niet be
stand, die zich daarom spoedig
achter vier muren verborg.
De verontwaardigde geestelijke
;ing zich over het schandaalwek-
iend tooneel bij den pastoor be
klagen.
Maak daar geen ruzie over
laat hem loopen met zijn tuintje,
dat U meer aan arbeidsloon en
mest kost dan het opbrengt, was
De 955 overgebleven uitkomsten
in de cisis zijn ons nu weer stuk
voor stuk voorgehouden door de
geachte briefschrijvers, die hun best
hebben gedaan om ons duidelijk te
maken, dat ónze oplossing en die
van anderen niet deugt, doch enkel
en alleen zij het crisisvarken op de
juiste wijze bij den staart hebben
gepakt, om het een radicale en af
doende waschbeurt te geven.
Laten we toch Inzien, dat de crisis
al lang geweken zoude zijn, indien
een uitkomst zóó voor de hand zou
liggen, als velen zich voorstellen. Bij
het voortduren immers van de crisis,
heeft practisch niemand eenig belang,
maar wel zou degene, welke haar
weet uit te drijven, zich den blij-
venden dank van een wereld hebben
verzekerd.
Wat ons getroffen heeft in al die
toegezonden correspondentie, is het
diepe verlangen der menschen, dat
er eindelijk eens iets aan de crisis
zal worden gedaan. Dat verlangen
trouwens had ons ook tot het
schrijven van ons crisis-artikel ge
inspireerd.
Al moeten we toegeveD, dat er
geen feillooze crisiso'plossing kan
worden aangegeven, er zoude toch
geëxperimenteerd kunnen worden.
Zooals men dat b.v. in de Ver.
Staten doet. Daarmee zouden we
althans een kans scheppen, dat het
beter ging worden met onze zieke
maatschappij.
Practisch wordt er nog steeds maar
geen poging ondernomen om ons
iets uit de crisis te verheffenwe
besteden alleenlijk honderden mil-
lioenen per jaar om crisisnood te
lenigen, geen dubbeltje riskeeren
we om de crisis tegen te gaan. We
kennen als hoogste wijsheid slechts
het drukken van loonen en steun-
uitkeeringen, waarnaast we met haast
overbodigen ijver tot voortdurende
zuinigheid opwekken. We verzorgen
de slanke lijn van ons economisch
leven tot er geen draad vleesch meer
over is 1
Op die manier geraken we steeds
dieper in den put.
Dezer dagen lazen we toevallig
eeoige raadsverslagen ze betroffen
middelmatige gemeenten van ons land,
welke er finantieel niet ongunstig
voorstaan. Het crisisspook kon men
er vrijwel op afstand houden, door
dat men steeds naarstiglijk had ge
zocht naar objecten voor productief
werk. O.m. zijn in de bedoelde
gemeenten gedurende de laatste jaren
vele wegen verhard geworden of van
een nieuw wegdek voorzien. Voor
den a s. winter had men ook weer
een mooi program opgesteld, maar
de gemeenten, die tot nu toe in staat
waren geweest om dergelijke werken
te financieren, moeten al die plannen
thans intrekken na de mededeeilng
van de regeering, dat de uitkeering
uit de gemeentefondsbelasting sterk
zal worden besnoeid.
Die verminderde uitkeeringen zul
len het in bijna alle gemeenten nood
zakelijk maken, dat vele objecten
voor productief werk onuitgevoerd
blijven liggen en dat in den aan
staanden winter duizenden arbeiders
aan het werkloozenleger zullen
worden toegevoegd.
Tegenover al die nieuwe ellende
vallen de voordeelen van het 60-
millioenen-plan, bedoeld als werk
verruiming, volkomen in het niet.
Wat schieten we er in de provincie
mee op, of middels die 60 millioenen
in Rotterdam een nieuw Hoofdbureau
van Politie kan worden gebouwd,
een tunnel kan worden gebouwd,
een tunnel kan worden gegraven
onder IJ of Maas, als tegenover die
enkele grootsche werken de tallooze
gemeentelijke voorzieningen in pro-
't kalmeerend antwoord van dezen.
De mulder en artiest bleven in-
en uitgaan bij den kapelaan, die
met geen oogen zijn huisbaas nog
bekeek, Maar Geldjan van zijn
kant was ossenkoppig en maakte
zelfs omwegen om zijn huurder
niet in 't gezicht te loopen.
De eerste huur moest betaald
worden. Twee, drie dagen keken
Snuffels en echtgenoote vele uren
reikhalzend naar de centjes. Maar
't lief geldje kwam niet aangerold.
Den volgenden dag verstoutte
zich Jan aan de meid te zeggen,
dat hij den sheer" sedert een paar
dagen al mei de huur verwachtte.
Zij zou het bestellen.
Maar d'r kwamen noch papieren,
noch zilverlingen 1 Jan stuurde
een kwijtschrift van 61 fr. met de
post, maar 't kwam helaas ge
weigerd terug.
Die huur had den duivel in.
Maar hij zou toch wel zijn geld
krijgen. Beschaamd voor God en
de menschen zou hij hem maken
Zekeren morgen, toen de gods-
dienaar uit den tempel kwam,
wachtte Jan hem op en zei luid,
zoodat alle kerkgangers konden
hooren dat de kapelaan hem
moest betalen.
Ik betaal op straat niet, ant
woordde de eerwaarde.
Waar dan
In mijn huis I
Dan ga ik mede 1
Straatjongens riepen Betaal
hem evenals de artiest met den
ductieven arbeid moeten worden
stopgezet 1 Tegenover de concentratie
van arbeid op enkele punten, komt
een vergroote werkloosheid over het
heele laud te staan.
Crisis lapwerk is dat alles. Het
voert ons van den wal in de sloot
We moeten een uitweg zoeken uit
de crisis. Daarbij zullen we wel eens
aan het dwalen geraken, gelijk we
dat doen in een onbekend boscb,
maar ééns en érgens zal toch het
licht doorkomen, hetwelk ons zeggen
zalwe komen goed terecht
Men late zich niet ontmoedigen
door de bewering, dat voor de inter
nationale crisis geen nationale op
lossing te vinden zal zijn. Door
allerlei beschermende maatregelen
heeft iedere natie zich op het oogen-
blik reeds bijna volkomen geïsoleerd;
zoolaDg die afzondering duurt, zal 't
ook mogelijk zijn om een geïsoleerde
welvaartspositie te scheppen, zij
het dan voorloopig nog geen ideale.
EEN NUTTIGE WAPENSCHOU W
Do boerin heeft heel
wat invloed...
Ir. Jac. Timmermans, Rijksveeteelt-
consulent te Roermond, schrijft hier
over in de Nieuwe Koerier
De eerste helft van September
staat weer in het teeken der fok
veedagen. Het vorig jaar vielen drie
er van uit door het heerschen van
mond- en klauwzeer.
Het besluit, om den fokdag niet
te laten doorgaan, werd bij alle
drie met grooten tegenzin genomen.
Daar had ik schik in, want hieruit
bleek, met wat voor ambitie men
de fokveedagen had voorbereid en
hoe sterk men er naar verlangde.
En deze ambitie lijkt me met een
dikke interest dit jaar vergroot.
Want de inzendingen overtreffen
dit jaar de voorafgaande jaren en
men is allang bezig aan het voor
bereiden.
In Horst verschijnen evenals te
Sittard en Valkenburg onze Texel-
sche schapen. In Horst voor het
eerst en met een mooi getal, name
lijk in de dertig elite-dieren. Een
oogenblik vreesde ik, dat het aan
tal varkens op eeu paar fokveedagen
te gering zou worden, maar tenslotte
is dit ook erg meegevallen. Het aan
tal stuks rundvee is schitterend.
Waar men dit jaar ook naar toe
wil gaan, de fokveedagen moeten op
de eerste plaats in onze gedachten
staan. Rennen: paarden-, motor- en
fietsrennen, zelfs groote land- en
tuinbouw-tentoonstellingen moeten
voor wat het bezoeken betreft, eer
biedig de fokveedagen voor laten
gaan.
Fokveedagen zijn voor de fokkers
een soort wapenschouw geworden.
Zij geven een overzicht van het
peil van ontwikkeling der veeteelt
op het moment en een vergelijking
met vorige jaren.
Voor ieder fokker afzonderlijk is
het een soort gewetensonderzoek, of
bij in zijn bedrijf een vooruitgang
heeft, die evenredig is met de ge
middelde vooruitgang in zijn streek.
Hij kan vergelijken. Ed dat is op
zich al zoo leerzaam en wekt de
ambitie op, doet zelfs een gezonde
naijver ontstaan.
Zoo is het bezoeken van den fox-
dag, in zijn eigen streek, ik zou
bijna zeggen, noodzakelijk om bij te
blijven. Maar ook sticht veel nut
het bezoeken van ook nog een of
meerdere andere fokveedagen in
Limburg.
knuppel.
In do kapelanij gekomen poetste
de huurder eerst zijn huismeester
ferm uit over de hem aangedane
schande.
Ik moet mijn geld hebben,
huilde Jan. 't Is al veertien dagen
over lijd.
Niet zoo gauw vriendje, zei
de kapelaan.
Hij nam de rekening van de
twee schilders-behangers, waar
Jan de helft van moest betalen.
Doch daar wilde de huisbaas niets
var. welen. Hij wilde ze nog niet
eens zien. Zijn huur en verder
had hij met niets wat te maken.
De kapelaan werd woedend en
deed de deur op slot. Jan kreeg
angst I Zou het hem hier weer
gaan als met den artiest! »Geen
slagen of ik roep 't heele dorp
bijeen 1" klaagde hij.
Ik zal geen vinger aan u
vuil maken, maar ge zult luiste
ren naar mijn woorden. En dan
doet ge wat ge verkiest, sprak de
kapelaan, die hem nu Herinnerde
op welke voorwaarden hij het
huis gehuurd had. Mei het tuintje
was hij reeds bedrogen. Doch in
de betaling van de verfraaiings-
kosten zou Snuffels volgens ak
koord deelen. Hiervoor was geen
pardon 1
En hoeveel is die rekening
dan vroeg hij bedeesd.
Honderd vijf en tachtig frank.
God spaar mij, zoo'n reke
ning l Dit is niet mogelijk 1
Valkenburg klaagt, dat zoo weinig
roodbonte fokkers zijn zwartbonte
fokveedag bezoeken, terwijl toch tal
van zwartbonte fokkers op de rood
bonte fokveedagen zijn te zien. En
al hebben we hier met een ander
veeslag te doen, vergelijking in de
verbetering en in de verbeterings
middelen blijft overal leerzaam.
Bovendien hebben we er weer var
kens en schapen. Dus, als het kan,
ook naar Valkenburg.
Er zijn al heel wat moppen ge
tapt over de vraag, wie 'in huis
practisch genomen de baas is de
man, of de vrouw. Ik houd mij
liever buiten deze kwestie. Maar in
ieder geval weet ik, dat de Lim
burgsehe boerin heel wat invloed
heeft in de gang van zaken op het
bedrijf. Vooral voor zoover het de
veeteelt betreft. En het komt de
Limburgsehe bedrijven dan zeer ten
goede, dat de boerinnen en boeren
dochters haar ambitie voor veeteelt
in ruimen zin en voor veeverbete-
rlngsmiddelen gaan verhoogen, door
een bezoek aan een of meer fokvee
dagen. Ik weet wel, men zal opperen
zeker allemaal van huis. Dat kunnen
die stadslui wel, dan sluiten ze de
deur maar dicht, maar ons bedrijf
moet doorgaan. Allemaal waar. Maar
ook is waar, dat met overleg en
goede regeling heel wat meer boerin
nen en boerendochters onze fokvee
dagen kunnen bezoeken dan thans
gebeurt. Gelukkig maken een paar
fokveedagen daarop een goede uit-
zondering.
De fokveedagen hebben plaats 5
Sept. te Valkenburg 6 Sept. Horst
8 Sept. Sittard 12 Sept. Heythuisen,
Zij vallen dus zóó, dat in een be
paald gezin een goede verdeeling
voor een bezoek kan plaats hebben
over de verhillende fokveedagen.
Crisis Is zoo Mc ar de kosten
van een bezoek aan een fokveedag
zijn op zich niet groot. Tenzij men
na afloop aan het toepen slaat. Maar
daar is de fokveedag geen schuld
aan dat kan zelfs gebeuren na
afloop van een jubileum-viering.
Alle geknield op 'n stokje ik
hoop van harte, dat het bezoek aan
alle fokveedagen dit jaar bijzonder
groot zal wezen. De inzendingen
beloven het dubbel en dwars waard
te zijn. Het noodige geld aan het
bezoek besteed is leergeld in den
goeden zin van het woord. Het be
zien, het vergelijken, het onderling
bespreken, het nagaan der beoor
deelingen, het ondervinding opdoen
bij anderen, dat alles maakt, dat men
deels bewust en deels onbewust heel
wat vermeerderde kennis naar huis
en vooral ook meerdere ambitie en
meerderen moed, die we dezen tijd
zoo noodig hebben.
Het niet behalen van een prijs, of
van een laveren prijs dan men ge
meend had te behalen, brengt teleur
stelling. Wie zegt, dat dit nietwaar
is, jokt. En gelukkig. Want dat is
het natuurlijk gevolg van het waar-
deeren van prijzen. Dus is die
teleurstelling goed, maar ze mag niet
te lang duren en moet spoedig ver
vangen worden door andere gemoeds
stemmingen, waaronder een gezonde
jalousie, die maakt, dat de verbete
ring in het bedrijf nog krachtiger zal
geschieden.
Niemand is onfeilbaar, behalve één
en dan nog maar onder bepaalde
omstandigheden. Dus ook de keur
meesters. Zij maken dus vast en
zeker fouten en foutjes. En als men
deze meent te ontdekken, dan getuigt
het van weinig zelfbeheersching als
men dat van den hoogen boom en
rikketik gaat verkondigen.
Neen, men moet in zulk geval
trachten zich in te denken in den
gedachtengang van de keurmeesters
en elke achterdocht uit zijn hoofd
zetten. Blijft men het oneens met
de keurmeesters, welnu, dan is dat
Hier staal het zwart op wit.
't Papier is geduldig, grijns
de Snuffels en trok zich van die
rekening niets aan. En zoo hij
binnen de vier en twintig uur
zijn geld niet had, dan ging hij
naar den vrederechter.
Doe al wat ge wilt, maar mij
zult ge niet bedriegen 1
Jan bewoog hemel en aarde om
zijn lief geldje te vermeerderen.
Hij liep naar den pastoor, naar
den rechter. Maar allen zonden
hem met een kluit in 't riet ais
ze de tegenpartij gehoord hadden
Hij schreef zelfs een brief naar
den bisschop, die naar volledige
inlichtingen liet vragen. Maar
ook langs dezen kant kwam er
geen geld.
Overal bazuinde Jan uit, dat
ook »de Engel" hem niet wilde
betalen, maar nergens kreeg hij
gelijk en dan viel hij in heftige
woorden uit tegen de slechte be
talers, die voor brassen, slemp
partijen en kleederen geld in over
vloed hadden, maar geen cent
wilden missen voor huishuur, die
steeds vóór alles moest betaald
worden.
Meer dan een slraaltooneeltje
verwekte hij met zijn giftige
woorden, die nergens een gunsti-
gen weerklank vonden.
Door heUchielijk overlijden van
den tolbeambte, vertrok de vrouw
met haar kinderen naar haar ge
boorteplaats en zoo kwam de
kapelanij na eenige maanden leeg.