TWFF.PT: BI.AI) VAN PEEL EN MAAS Geld Jan. Waar 't genees middel ligt FEUILLETON. Crisisoplossingen Limburgsehe Fokveedagen. Zaterdag 18 Augustus 1934 Vijf en vijftigste Jaargang No 33 Onze taak: bezieling brengen in somberen tyd. Het geven van arbeid en brood de eerste plicht. Het politieke leven in Europa blijft van somberheid vervuld. Na de moorden en executies van 30 Juni j.l. in Duitschland, volgde in Oos tenrijk de moord op Dr. Dollfuss te midden van voortdurende woelingen. Spanje heeft opnieuw de verwachting van oproer en revolutie. In Frank rijk blijft de toestand zeer onzeker. We mogen zeggen, dat bijna ge heel Europa is „gebalkaniseerd". De woelige geest, vroeger zoö karak teristiek voor het Balkanschiereiland is verder naar het Oosten doorge drongen. Daarbij klopt in het Oosten aan de poort van Europa nog altijd de bolsjewiek. Hij wil ze met alle ge weld openbeuken voor zijne drom men, om met de wapens in de vuist zijn ideeën uit te storten over het westen, de lauden der oudere, helaas kwijnende en verlepte beschaving. Dat de bolsjewiek in zijn mars heeft, zendt hij al vooruit. Wij zien hem optreden als de leverancier, die bijdroeg wat hij vermocht om het economische leven in de overige wereld te ontredderen. Het door duizenden arme onschuldige gevan genen bereide hout levert hij tegen prijzen, die slechts even de vracht kosten dekken. Het koren onthoudt hij aan den mond van zijn hongerige volk, om het geld, dat het opbrengt in Europa, dat zelfs zulk koren niet versmaadt, omdat het geleverd werdt tegen civielen prijs. Wij zien hier de bolsjewiek zijn inkoopen doen. Hij koopt machines welke de boeren vervangen, die hij dood sloeg of verdreef van hun hof. Hij koopt kanonnen en mitrailleurs, torpedojagers en kruisers. En het dwaze Europa levert hem daarmede den dolk, die eenmaal de eigen borst kan bedreigen. Wij kennen den bolsjewiek voora! als importeur van ideeën. Hij levert die waar in het geheim aan den aanhang van de Lou de Vissers en Wijnkoops, die hij instrueert voor het kweeken van zijn ideeën in de geesten, die zich gretig spijzen met dat heilloos voedsel, omdat lichame lijke armoe ze verteert, en te gereeder luisteren, naarmate liberalisme en socialisme ze toegankelijker maakten, door ze te berooven van godsdienstig inzicht. De bolsjewiek dringt, gekleed in den rok der diplomaten, door ia de salons der hooge wereld. Litwinof plaats zich in een zetel te Genève, waar hij voor Rusland toegang vraagt in den Volkenbond. En Europa vergeet, dat daar de vertegenwoordiger zit van een idee, dat de christelijke cultuur wil uit roeien met wortel en tak, en op stand preekt aan de geheele wereld, het domein van God. Inderdaad het politieke leven van Europa toont een somber beeld. Tegenover het communisme ver heft zich het fascisme en nationaal- sociallsme. Het kant zich scherp tegen het communisme, maar waar het bouwt op het oude rationalisme, versmaadt het allerlei methoden van het communisme niet. Zoo wordt het voortdurend duidelijker, dat in Duitschland het nationaal-socialisme in beginsel niet minder anti gods dienstig is als het Russische com munisme, al tracht het hier en daar onder chrisielijken dekmantel zijn waren aard te verbergen, zoodat het gevaarlijker is dan het plompe com- Een plnttelandsgesehieclenis yun do Belg.-Limb, grens. 26 's Anderendaags was de hove nier reeds vroeg bezig om den tuin in orde te brengen. Toen hij verschillende bedden wilde aan leggen, kwam Jan driftig aanzetten Wat doet gij hier Gauw, eruit 1 Hoe langer hoe mooier. De kapelaan heeft mij orde gegeven zijn tuin om te spitten en te be zaaien. En dat zal ik doen. De kapelaan heeft hier niets te planten. En maak er u gauw uit. Ik doe mijn werk verder, gelijk het mij bevolen is, zei hits de hovenier. Als gij u niet uit mijn tuin maakt, dan krijgt gij de gendarmen thuis. Zijt ge weer daar met uw gendarmen? Laat ze maar komenl Ik zal u leeren Daar schoot de hovenier met rooden kop de schop omhoog op Jan af. Deze koos de partij der hazen, maar bij zijn vrouw was hi] weer een dappere held. munisme, dat recht voor zijn meening uitkomt. Het is schrikbarend wat in het geheim aan de Duitsche jeugd, zoodra deze tot rijpheid komt, wordt geleerd. De stroomingen in de wereld, die buiten het Christendom ontstonden, hebben altijd een scherpen kant tegen dat Christendom gekeerd, wanneer zij van de godsdienstvernietiging niet haar hoofdwerk maakten. In Duitschland sloeg Hitier naar de mannen, die zich met de wapens in de vuist tegen hem wilden keeren, maar hij richtte zich niet tegen per sonen in zijn omgeving, die met geestelijke wapens het Duitsche volk belagen, ideeëadragers, verpersoon lijkt in een Rosenberg, die de geesten niet minder en zeker op grooter schaal vergiftigt dan een Roehm vermocht. De bolsjewistische en de nationaal- socialistische ideeëa strijden om den voorrang en schuwen beide de felste middelen niet. Moge geen van beide ooit de overwinning behalen. Maar ideeën regeeren nog altijd de wereld. Zij bezielen ea dringen door in alle geledingen, van boven naar beneden, zij ordenen de scharen tot legers, vinden aanhang in alle gedisponeerde gemoederen. Ideeën brachten dood en rouw, wekten hartstocht en wreedheid riepen dwalingen en disorde in de wereld, waaronder de menschheid zucht. Ideeën ook verzachtten de ge moederen, waren de volkeren tot zegen, bevatten de kiemen van alle goeds. Want ook het Christendom is een idee, levend te midden en boven fascistische en communistische ideeën. En in deze wereld van den chaos vol bederf en verwarring, vol onmacht en pessimisme kan alleen het Chris tendom een nieuw leven brengen, het nieuwe dat er moet komen, wil niet alles ten onder gaaD. Het Christendom bezit het genees middel voor onzen tijd, zooals het de medicijn bezat voor alle eeuwen, die achter ons liggen. Als wij het ware geneesmiddel niet bezaten, dan ware het er niet. En wij, katholieken, zouden niet bezield staan om dat geneesmiddel aan de wereld te geven O kleingeloovigen, moet ons we derom worden toegevoegd, omdat ons het vertrouwen ontbreekt. Nu is het de tijd voor het optreden van het katholicisme: in heel de wereld, en voor ons in ons eigen land. Nu ïs het de tijd voor de Katholieke Staatspartij, die de katholieke ideeën draagt op politiek terrein. Moet het heil dan komen van de Katholieke Staatspartij, hoor ik een twijfelmoedige vragen. Men luistere naar de aansporingen van Paus en Bisschoppen, die de katholieken van Nederland herhaal delijk hebben aangemaand tot eenheid op het terrein der politiek. En ik antwoord den twijfelaar opnieuw: De Katholieke Staatspartij is wat gij zijt en wat wij zijn en niet anders. Zijn wij lauw, de partij zal lusteloos zijn, zijn wij ijverig, moedig en bezield, de partij zal door onzen ijver, moed en geestdrift ge dragen worden. Velen hebben daarbij een kromme opvatting van de Katholieke partij, omdat het in hun hoofden aan ge zonde opvatting mangelt. Er moet in ons katholieke poli tieke leven enthousiasme komen, zooals er weer geestdrift is onder de katholieke jeugd van beide geslach ten, geestdrift, die geen ijdel pralen is, maar steunt op iets positiefs: het besef, dat wij broeders en zusters zijn, dat ook zij. die tegen ons staan onze broeders en zusters zijn. Die geestdrift moet gericht zijn op het bieden van hulp aan honderd- Geen lapje grond knjgt hij, mopperde de vrouw. Dat hij zijn groenten bij den mulder zaait of haalt, spotte Jan. Als straks alles bezaaid is, sluiten wij den tuin af. En dan krijgen wij heerlijke legumen voor niets. Juist, op zijn kap. De kapelaan, met een rookende sigaar in den mond, ging eens zien hoe de werkman het stelde. Lisebeth had hem zien wegkuieren en nageneusd. Nu moeten wij er bij zijn. De twee moeten er uit 1 Nauwelijks had de arbeider het gebeurde met den eigenaar ver teld, toen deze met zijn vrouw ook ter plaatse aankwam. Snuffels verzocht beiden spoedig het tuintje te verlaten. Ze hadden er niets te zaaien. Als nu de kapelaan hem zijn belofte herinnerde, zei Jan dat nog nooit een zijner huurders een meter grond had gehad. Dus trekt gij uw woorden door den nek? vroeg de kapelaan kwaad. Ik ben lot niets verplicht. Dit is mijn tuin. En gij hebt niets anders te doen dan hier zoo gauw mogelijk weg te gaan. Dat zullen wij zien, gromde de kapelaan, die zijn werkman beval om maar stil voort te gaan. Maar nu begon Lisebeth op haar poot te spelen. Zij buffelde den kapelaan voor alle vuil uit. duizenden van die broeders en zus ters, om hun te geven arbeid en brood door hen te laten deelen met het onze, her geestelijke en het lichamelijke voedsel. Dat vindt onze hand in dezen tijd op de eerste plaats te doen. En de idee van het Christendom legt dat in deze dagen op als eerste plicht. ROELAND. FRANCISCAANSCHE VONKEN. Daar werd gepreekt over Francis cus en de wereld I Onwillekeurig dwaalden mijn ge dachten af, en zonder dat ik er erg in had, stond 't beeld voor mijn geestDavid en Goliath. 'k Begon te mijmeren: de wereld zoekt haar vreugde, haar voldoening haar glorie in 't onware, het onechte, het .schijngenot, de dwaze ijdelheid. In uitwendig geschetter, in dwaas opgevoerde genotmiddelen, in altijd toenemende prikkeling en streeling der zinnen. Franciscus doet juist het tegen overgestelde. Hij werpt al dat over tollige, onware en ijdele van zich af en leeft in soberheid en eenvoud Hij bemint de blije, zonnige, zonde looze natuur, die hem een straaltje is van Gods elndelooze schoonheid. Plots schoot er een idee door m'o hoofd. De Franciscusgeest moet ge bracht worden in onze christelijke gezinnen. Soberheid, onthechting, versterving, zooals de Derde Orde Regel die leert, moeten de redders zijn van het gezin. Franciscus' geest vraagt, dat ouders en kinderen hun geluk vinden in den huiselijke kring dat ze leeren zich iets te ontzeggendat ze in plaats van sport- en bioscoopwoede hun vreugde vinden in gezamenlijke wandelingen op den Zondagmiddag dat ze den ernst begrijpen en beleven van het christelijk levensideaal, dat men n.l. langs den weg van het kruis, d.i. van energieke arbeidslust en plichtsbetrachting, blij van geest opga naar de stralende toekomst der eeuwige heerlijkheid. Franciscus zal ook nu nog de wereld overwinnen, zooals David Goliath. D.O.R. Werkverplaatsing is nog geen werkverruiming. Zelden hebben we zóóveel reacties gezien op een van onze krabbeltjes voor de krant, als Zulks het geval was met de „crisisoplossing", welke we onzen lezers twee weken geleden aan de hand deden. Het heeft brieven „geregend" en de meeste inzenders bleken ér prijs op te stellen, dat hun epistel ook in ons blad zou worden afgedrukt. Men houde het ons ten goede daar is waarlijk geen begin nen aan Alle briefschrijvers vangen aan met een vleiend woordje over de oplos sing, welke wij aan de hand deden. Maar.... dan komen ze los met hun bezwaren, welke we eerlijk gezegd zelve óók hebben gekend en voorzien. Hoe wij juist met deze oplossing naar voren konden komen? We zullen het verklappen we had den in gedachten de 956 oplossinqen, welke we hier en daar en overal in het gesprek hadden opgevangen, keurig netjes opgevouwen en in onzen denkbeeldigen hoed gedaan; we hebben 't zaakje goed dooreen gehutseld en daarop een der oplos singen „getrokken." Die hebben we toen tot de onze gemaakt. Hij dronk als een tempelier even als zijn vader, die ook den boel verzopen had. Zij haalde familie-histories op, die de wangen van den eerwaarde rood kleurden. Hij was geen priester naar 's Heeren woorden, maar was 't alleen voor de positie geworden. Zij schreeuwde zoo hard en fel dat geburen kwamen toegeloopen en zich ergerden over het schan- daal. De werkman wilde haar en Jan te lijve, maar de kapelaan hield hem tegen. Zie, mijnheer kapelaan, als ik mijn God niet ontzag, sloeg ik hem de hersenpan in. Geburen kwamen nu dichterbij, bemoeiden zich met de ruzie. Allen hadden het tegen Snuffels en de geestelijke moest thans alle moge lijke moeite doen om den eigenaar en zijn gade tegen 't woedende volk te beschermen, dat den pro- cessenman wat te hooren gaf. Tegen zooveel monden, die de grofste verwijtingen uitbazuinden, was de familie Snuffels niet be stand, die zich daarom spoedig achter vier muren verborg. De verontwaardigde geestelijke ;ing zich over het schandaalwek- iend tooneel bij den pastoor be klagen. Maak daar geen ruzie over laat hem loopen met zijn tuintje, dat U meer aan arbeidsloon en mest kost dan het opbrengt, was De 955 overgebleven uitkomsten in de cisis zijn ons nu weer stuk voor stuk voorgehouden door de geachte briefschrijvers, die hun best hebben gedaan om ons duidelijk te maken, dat ónze oplossing en die van anderen niet deugt, doch enkel en alleen zij het crisisvarken op de juiste wijze bij den staart hebben gepakt, om het een radicale en af doende waschbeurt te geven. Laten we toch Inzien, dat de crisis al lang geweken zoude zijn, indien een uitkomst zóó voor de hand zou liggen, als velen zich voorstellen. Bij het voortduren immers van de crisis, heeft practisch niemand eenig belang, maar wel zou degene, welke haar weet uit te drijven, zich den blij- venden dank van een wereld hebben verzekerd. Wat ons getroffen heeft in al die toegezonden correspondentie, is het diepe verlangen der menschen, dat er eindelijk eens iets aan de crisis zal worden gedaan. Dat verlangen trouwens had ons ook tot het schrijven van ons crisis-artikel ge inspireerd. Al moeten we toegeveD, dat er geen feillooze crisiso'plossing kan worden aangegeven, er zoude toch geëxperimenteerd kunnen worden. Zooals men dat b.v. in de Ver. Staten doet. Daarmee zouden we althans een kans scheppen, dat het beter ging worden met onze zieke maatschappij. Practisch wordt er nog steeds maar geen poging ondernomen om ons iets uit de crisis te verheffenwe besteden alleenlijk honderden mil- lioenen per jaar om crisisnood te lenigen, geen dubbeltje riskeeren we om de crisis tegen te gaan. We kennen als hoogste wijsheid slechts het drukken van loonen en steun- uitkeeringen, waarnaast we met haast overbodigen ijver tot voortdurende zuinigheid opwekken. We verzorgen de slanke lijn van ons economisch leven tot er geen draad vleesch meer over is 1 Op die manier geraken we steeds dieper in den put. Dezer dagen lazen we toevallig eeoige raadsverslagen ze betroffen middelmatige gemeenten van ons land, welke er finantieel niet ongunstig voorstaan. Het crisisspook kon men er vrijwel op afstand houden, door dat men steeds naarstiglijk had ge zocht naar objecten voor productief werk. O.m. zijn in de bedoelde gemeenten gedurende de laatste jaren vele wegen verhard geworden of van een nieuw wegdek voorzien. Voor den a s. winter had men ook weer een mooi program opgesteld, maar de gemeenten, die tot nu toe in staat waren geweest om dergelijke werken te financieren, moeten al die plannen thans intrekken na de mededeeilng van de regeering, dat de uitkeering uit de gemeentefondsbelasting sterk zal worden besnoeid. Die verminderde uitkeeringen zul len het in bijna alle gemeenten nood zakelijk maken, dat vele objecten voor productief werk onuitgevoerd blijven liggen en dat in den aan staanden winter duizenden arbeiders aan het werkloozenleger zullen worden toegevoegd. Tegenover al die nieuwe ellende vallen de voordeelen van het 60- millioenen-plan, bedoeld als werk verruiming, volkomen in het niet. Wat schieten we er in de provincie mee op, of middels die 60 millioenen in Rotterdam een nieuw Hoofdbureau van Politie kan worden gebouwd, een tunnel kan worden gebouwd, een tunnel kan worden gegraven onder IJ of Maas, als tegenover die enkele grootsche werken de tallooze gemeentelijke voorzieningen in pro- 't kalmeerend antwoord van dezen. De mulder en artiest bleven in- en uitgaan bij den kapelaan, die met geen oogen zijn huisbaas nog bekeek, Maar Geldjan van zijn kant was ossenkoppig en maakte zelfs omwegen om zijn huurder niet in 't gezicht te loopen. De eerste huur moest betaald worden. Twee, drie dagen keken Snuffels en echtgenoote vele uren reikhalzend naar de centjes. Maar 't lief geldje kwam niet aangerold. Den volgenden dag verstoutte zich Jan aan de meid te zeggen, dat hij den sheer" sedert een paar dagen al mei de huur verwachtte. Zij zou het bestellen. Maar d'r kwamen noch papieren, noch zilverlingen 1 Jan stuurde een kwijtschrift van 61 fr. met de post, maar 't kwam helaas ge weigerd terug. Die huur had den duivel in. Maar hij zou toch wel zijn geld krijgen. Beschaamd voor God en de menschen zou hij hem maken Zekeren morgen, toen de gods- dienaar uit den tempel kwam, wachtte Jan hem op en zei luid, zoodat alle kerkgangers konden hooren dat de kapelaan hem moest betalen. Ik betaal op straat niet, ant woordde de eerwaarde. Waar dan In mijn huis I Dan ga ik mede 1 Straatjongens riepen Betaal hem evenals de artiest met den ductieven arbeid moeten worden stopgezet 1 Tegenover de concentratie van arbeid op enkele punten, komt een vergroote werkloosheid over het heele laud te staan. Crisis lapwerk is dat alles. Het voert ons van den wal in de sloot We moeten een uitweg zoeken uit de crisis. Daarbij zullen we wel eens aan het dwalen geraken, gelijk we dat doen in een onbekend boscb, maar ééns en érgens zal toch het licht doorkomen, hetwelk ons zeggen zalwe komen goed terecht Men late zich niet ontmoedigen door de bewering, dat voor de inter nationale crisis geen nationale op lossing te vinden zal zijn. Door allerlei beschermende maatregelen heeft iedere natie zich op het oogen- blik reeds bijna volkomen geïsoleerd; zoolaDg die afzondering duurt, zal 't ook mogelijk zijn om een geïsoleerde welvaartspositie te scheppen, zij het dan voorloopig nog geen ideale. EEN NUTTIGE WAPENSCHOU W Do boerin heeft heel wat invloed... Ir. Jac. Timmermans, Rijksveeteelt- consulent te Roermond, schrijft hier over in de Nieuwe Koerier De eerste helft van September staat weer in het teeken der fok veedagen. Het vorig jaar vielen drie er van uit door het heerschen van mond- en klauwzeer. Het besluit, om den fokdag niet te laten doorgaan, werd bij alle drie met grooten tegenzin genomen. Daar had ik schik in, want hieruit bleek, met wat voor ambitie men de fokveedagen had voorbereid en hoe sterk men er naar verlangde. En deze ambitie lijkt me met een dikke interest dit jaar vergroot. Want de inzendingen overtreffen dit jaar de voorafgaande jaren en men is allang bezig aan het voor bereiden. In Horst verschijnen evenals te Sittard en Valkenburg onze Texel- sche schapen. In Horst voor het eerst en met een mooi getal, name lijk in de dertig elite-dieren. Een oogenblik vreesde ik, dat het aan tal varkens op eeu paar fokveedagen te gering zou worden, maar tenslotte is dit ook erg meegevallen. Het aan tal stuks rundvee is schitterend. Waar men dit jaar ook naar toe wil gaan, de fokveedagen moeten op de eerste plaats in onze gedachten staan. Rennen: paarden-, motor- en fietsrennen, zelfs groote land- en tuinbouw-tentoonstellingen moeten voor wat het bezoeken betreft, eer biedig de fokveedagen voor laten gaan. Fokveedagen zijn voor de fokkers een soort wapenschouw geworden. Zij geven een overzicht van het peil van ontwikkeling der veeteelt op het moment en een vergelijking met vorige jaren. Voor ieder fokker afzonderlijk is het een soort gewetensonderzoek, of bij in zijn bedrijf een vooruitgang heeft, die evenredig is met de ge middelde vooruitgang in zijn streek. Hij kan vergelijken. Ed dat is op zich al zoo leerzaam en wekt de ambitie op, doet zelfs een gezonde naijver ontstaan. Zoo is het bezoeken van den fox- dag, in zijn eigen streek, ik zou bijna zeggen, noodzakelijk om bij te blijven. Maar ook sticht veel nut het bezoeken van ook nog een of meerdere andere fokveedagen in Limburg. knuppel. In do kapelanij gekomen poetste de huurder eerst zijn huismeester ferm uit over de hem aangedane schande. Ik moet mijn geld hebben, huilde Jan. 't Is al veertien dagen over lijd. Niet zoo gauw vriendje, zei de kapelaan. Hij nam de rekening van de twee schilders-behangers, waar Jan de helft van moest betalen. Doch daar wilde de huisbaas niets var. welen. Hij wilde ze nog niet eens zien. Zijn huur en verder had hij met niets wat te maken. De kapelaan werd woedend en deed de deur op slot. Jan kreeg angst I Zou het hem hier weer gaan als met den artiest! »Geen slagen of ik roep 't heele dorp bijeen 1" klaagde hij. Ik zal geen vinger aan u vuil maken, maar ge zult luiste ren naar mijn woorden. En dan doet ge wat ge verkiest, sprak de kapelaan, die hem nu Herinnerde op welke voorwaarden hij het huis gehuurd had. Mei het tuintje was hij reeds bedrogen. Doch in de betaling van de verfraaiings- kosten zou Snuffels volgens ak koord deelen. Hiervoor was geen pardon 1 En hoeveel is die rekening dan vroeg hij bedeesd. Honderd vijf en tachtig frank. God spaar mij, zoo'n reke ning l Dit is niet mogelijk 1 Valkenburg klaagt, dat zoo weinig roodbonte fokkers zijn zwartbonte fokveedag bezoeken, terwijl toch tal van zwartbonte fokkers op de rood bonte fokveedagen zijn te zien. En al hebben we hier met een ander veeslag te doen, vergelijking in de verbetering en in de verbeterings middelen blijft overal leerzaam. Bovendien hebben we er weer var kens en schapen. Dus, als het kan, ook naar Valkenburg. Er zijn al heel wat moppen ge tapt over de vraag, wie 'in huis practisch genomen de baas is de man, of de vrouw. Ik houd mij liever buiten deze kwestie. Maar in ieder geval weet ik, dat de Lim burgsehe boerin heel wat invloed heeft in de gang van zaken op het bedrijf. Vooral voor zoover het de veeteelt betreft. En het komt de Limburgsehe bedrijven dan zeer ten goede, dat de boerinnen en boeren dochters haar ambitie voor veeteelt in ruimen zin en voor veeverbete- rlngsmiddelen gaan verhoogen, door een bezoek aan een of meer fokvee dagen. Ik weet wel, men zal opperen zeker allemaal van huis. Dat kunnen die stadslui wel, dan sluiten ze de deur maar dicht, maar ons bedrijf moet doorgaan. Allemaal waar. Maar ook is waar, dat met overleg en goede regeling heel wat meer boerin nen en boerendochters onze fokvee dagen kunnen bezoeken dan thans gebeurt. Gelukkig maken een paar fokveedagen daarop een goede uit- zondering. De fokveedagen hebben plaats 5 Sept. te Valkenburg 6 Sept. Horst 8 Sept. Sittard 12 Sept. Heythuisen, Zij vallen dus zóó, dat in een be paald gezin een goede verdeeling voor een bezoek kan plaats hebben over de verhillende fokveedagen. Crisis Is zoo Mc ar de kosten van een bezoek aan een fokveedag zijn op zich niet groot. Tenzij men na afloop aan het toepen slaat. Maar daar is de fokveedag geen schuld aan dat kan zelfs gebeuren na afloop van een jubileum-viering. Alle geknield op 'n stokje ik hoop van harte, dat het bezoek aan alle fokveedagen dit jaar bijzonder groot zal wezen. De inzendingen beloven het dubbel en dwars waard te zijn. Het noodige geld aan het bezoek besteed is leergeld in den goeden zin van het woord. Het be zien, het vergelijken, het onderling bespreken, het nagaan der beoor deelingen, het ondervinding opdoen bij anderen, dat alles maakt, dat men deels bewust en deels onbewust heel wat vermeerderde kennis naar huis en vooral ook meerdere ambitie en meerderen moed, die we dezen tijd zoo noodig hebben. Het niet behalen van een prijs, of van een laveren prijs dan men ge meend had te behalen, brengt teleur stelling. Wie zegt, dat dit nietwaar is, jokt. En gelukkig. Want dat is het natuurlijk gevolg van het waar- deeren van prijzen. Dus is die teleurstelling goed, maar ze mag niet te lang duren en moet spoedig ver vangen worden door andere gemoeds stemmingen, waaronder een gezonde jalousie, die maakt, dat de verbete ring in het bedrijf nog krachtiger zal geschieden. Niemand is onfeilbaar, behalve één en dan nog maar onder bepaalde omstandigheden. Dus ook de keur meesters. Zij maken dus vast en zeker fouten en foutjes. En als men deze meent te ontdekken, dan getuigt het van weinig zelfbeheersching als men dat van den hoogen boom en rikketik gaat verkondigen. Neen, men moet in zulk geval trachten zich in te denken in den gedachtengang van de keurmeesters en elke achterdocht uit zijn hoofd zetten. Blijft men het oneens met de keurmeesters, welnu, dan is dat Hier staal het zwart op wit. 't Papier is geduldig, grijns de Snuffels en trok zich van die rekening niets aan. En zoo hij binnen de vier en twintig uur zijn geld niet had, dan ging hij naar den vrederechter. Doe al wat ge wilt, maar mij zult ge niet bedriegen 1 Jan bewoog hemel en aarde om zijn lief geldje te vermeerderen. Hij liep naar den pastoor, naar den rechter. Maar allen zonden hem met een kluit in 't riet ais ze de tegenpartij gehoord hadden Hij schreef zelfs een brief naar den bisschop, die naar volledige inlichtingen liet vragen. Maar ook langs dezen kant kwam er geen geld. Overal bazuinde Jan uit, dat ook »de Engel" hem niet wilde betalen, maar nergens kreeg hij gelijk en dan viel hij in heftige woorden uit tegen de slechte be talers, die voor brassen, slemp partijen en kleederen geld in over vloed hadden, maar geen cent wilden missen voor huishuur, die steeds vóór alles moest betaald worden. Meer dan een slraaltooneeltje verwekte hij met zijn giftige woorden, die nergens een gunsti- gen weerklank vonden. Door heUchielijk overlijden van den tolbeambte, vertrok de vrouw met haar kinderen naar haar ge boorteplaats en zoo kwam de kapelanij na eenige maanden leeg.

Peel en Maas | 1934 | | pagina 5