pAWNflft
Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. B3
JACfOKlftl
manufacturen
VOORDELIGST/
i manufacturen.
(VOORDELIGST/
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
De Augustus
dagen van 1914.
DOLLFUSS
Buitenland.
Binnenland.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 4 Augustus 1934
Vijf en vijftigste Jaargang No 31
BLIJKEN
TOCH HET
PEEL EN MAAS
J BLIJKEN
TOCH HET
PRIJS DER ADVKRTENT1EN 1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7'/« cl.
bij abonnement lagere tarieven.
Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF VENRAY
Telefoon 51 GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent
voor het buitenland f 1.05 bij Vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent
Nooit meer oorlog
Wanneer ge denkt aan de ver
dediging van Engeland, dan
denkt ge niet meer aan de witte
krijtrotsen van Dover ge denkt
aan den Rijn. Daar is het, waar
thans onze grenzen liggen.
Aldus riep de Engelsche minister
Baldwin deze week in het Lager
huis uit.
Tusschen de Engelsche krijtrotsen
en den Rijn ligt Nederland het
slagveld van den volgenden oorlog.
Voor het jongste menschengeslacht,
hetwelk te oordeelen naar zekere
uitingen en gewekte agitaties, een
oorlog zoo heel erg niet vindt, liggen
de Augustus-dagen van 1914 in een
grijs verleden, maar voor millioenen
anderen zijn ze, ondanks het verschiet
van twintig jaren, „als de dag van
gisteren." De angst van toen is nog
nauwelijks verstorven....
De angst! Inderdaad, angst hebben
we gekend, geen lafheid. Ons volk
is over bet algemeen flinker dan het
zich voordoet. In vredesdagen kan
kert en lamenteert hetspot het op
onze weermachttoonen we ons
maar al te zeer doordrongen van
onze onbeteekendheid. Zóó waren
we óók reeds vóór 1914, maar tóch
toen de klokken beierden, de
mobilisatiebevelen werden aangeplakt
en het et werkelijk op leek, dat we
binnen enkele dagen, enkele uren
misschien, tegenover een „vijand"
zouden staan, waarmee we dan ver
wikkeld zouden zijn geraakt in alle
verschrikkingen van een bloedigen
strijd, toen kende de massa, welke
moest „op"-komen, voor zich zelf
toch geen angst of vrees. Iedereen
voelde plots aan. wat „plicht" was
en de massa aanvaardde dien met
een bijna blijde berusting.
Zoo er angst was, onderdrukt en
verborgen gehouden in de mannen
borsten, die met een vroolijk gezicht
afscheid namen van de achterblijven-
den, dan was dat omwille van deze
laatsten. Nu de mannen wegtrokken
naar een ongewisse toekomst, wat
zou thans het lot worden van hen.
die ze moesten achterlaten Hoe zou
dezer onderhoud verzekerd worden?
Zouden ze straks misschien worden
geterroriseerd door een vijandelijke
legerschare Zou er... zou er na dit
vertrek nog een weerzien zijn
Er is geleden door ons volk in
de mobilisatiejaren, welke God
dank voor ons geen oorlogsjaren
zijn geworden. Er is geleden, doordat
zoovele huisgezinnen uiteen bleven,
gehaald. Er is geleden door zekere
tekorten aan levensmiddelen. Er is
materieel en moreel geleden. Inder
daad 1
Maar als we terugdenken aan het
uitbreken van den oorlog, nu twintig
jaar geleden, dan herinneren we ons
niet in de eerste plaats onze offers
van tijd en geld, dan denken we niet
bóven alles aan onze magere rant
soentjes, aan de broodbonnen en de
eenheidsworst, doch dan komt onze
geest te dwalen langs de honderden
kilometers loopgraven, waarin de
mannelijke bloem van Europa vier
lange jaren tegenover elkaar heeft
gelegen, tot de tandeD bewapend,
loerend om elkaar te vernietigen, om
moordend staal of lood te drijven
in het lichaam van den ander, ten
einde zélf dat lot nog een wijle te
kunnen ontgaan.
We denken aan de geteisterde
burgerbevolking van vele landen,
uitgehongerd, verdreven uit de wood*
steden, gemassacreerd, onteerd soms,
gehoond.
Tien millioen soldaten sneuvelden;
honderdduizenden werden voor hun
leven verminkt.
De kosten hebben naar zekere
berekeningen f622 765.200.000 be
dragen. Och, het is niet in te denken,
wat dit cijfer beteekent. GeDoeg zij
het te weten, dat de weield zich
thans 16 achtereenvolgende jaren
verscheurt als gevolg van de moeilijke
verrekeningskwestie.
De oorlog van 1914—1918 wordt
nog in onze dagen betaald met de
werkloosheidsellende van millioenen
en de ontwrichting van alle volks
nijverheid.
V
En zal het nu uit zijn met den
waanzin
God gave het I
Maar terwijl wij, ouderen, nog
huiveren en niet bekomen zijn van
onze ontzetting, ja, terwijl we
worstelen om ons te ontdoen van
het crisisspook, hetwelk we een
laatste, tergend blijvende oorlogs-
bezoeking weten, is de jeugd ver
geten. En de jeugd, welke niet
luisteren wil en geen ervaring van
de ouderen telt, vindt juist in de
crisis, welke we een oorlogsgeesel
weten, aanleiding om nationalistische
hartstochten op te voeren, aldus op
gevaarlijke wijze drijvende naar een
nieuwen oorlog 1
De oorlog, van 1914 moet worden
overgedaan, verbeterd 1
Nationalistische verdwaasden hou
den de wereld in onrust, blazen in
wat nog smeulende is gebleven van
1914-—1918, om de oorlogsvlam weer
te doen uitslaan.
Als in Juli 1914, ging ook in Juli
1934 moordenaarshand rond en een
dreigiDg, bijna even beangstigend als
toen, waart over de wereld.
Moge God toch verhoeden, dat
het verloop gelijk zal zijo.
De oorlog, welke men verlangt
over te doen en te verbeteren, zal
veel vreeselijker zijn dan in 1914.
De legers, welke zich klein en
zwak gevoelen, zullen zich „sterk"
maken met gifgassen en bacteriëD.
In den nieuwen oorlog zal de
duivel zijn geweldenaren niet uit
sturen, maar hij zal zelf komen en
de menschheid vernietigen met zijn
giftigen adem.
Ia den volgenden oorlog zal
Nederland geen eiland van vrede
wezen, maar s'agveld zijn van den
vreeselijksten volkerenstrijd.
De Engelsche minister Baldwin zei
het van de week in het Lagerhuis,
toen hij de regeeringsvoorstellen tot
uitbreiding van de Luchtmacht toe
lichtte
„Wanneer ge denkt aan de ver
dediging van Engeland, dan denkt
ge niet meer aan de witte krijtrotsen
van Dover gij denkt aan den Rijn.
Daar is het, waar thans onze grenzen
liggen."
Dat wil zeggen noch Engeland,
noch Duitschland zullen afwachten
tot de vijandelijke vliegtuigen met
haar moordtuig boven bet eigen
gebied komen, maar men zal ze
tegemoet varen. En de strijd zal in
Nederland boven onze hoofden
worden uitgestreden.
Dona nobis pacem 1 Met een gebed
om den vrede moeten we den hemel
geweld aandoen.
En alles aangrijpen, wat onze
menschenhaDd te doen vindt, om
den oorlog af te wenden.
De herinnering aan de Augustus
maanden van 1914, sterke ons in het
streven naar de verwezenlijking van
de leuzeNooit meer oorlog I
de sympathieke dictator.
De tijden drijven een mensch,
Tegen wil en dank, en soms tot ver
buiten de banen, welke hij zich ge
kozen heeft. De gekozen weg kan
door velerlei omstandigheden te
siecht worden en ook wordt hij wel
eens moedwillig door medemenschen
vernield. We herinneren ons, hoe
enkele jaren geleden zekere politieke-
lingen den weg, waarover anderen
naar een betooging wilden gaan, met
kopspijkertjes hadden bestrooid en
onbegaanbaar gemaakt. Dat was ge
méén, maar toch zijn duizenden
menschen er dagelijks op uit om
door het spreiden van geestelijk
ontuig, elkanders levenspad te ver
woesten, zonder dat men zulks bij
zonder erg meer vindt.
Wij persoonlijk, we minnen de
vrijheid en achten de democratie een
kostelijk bezit. We verfoeien de
dwingelandij.
En toch werd het ons dezer dagen,
toen het bericht van den moord op
Dollfuss ons gewerd, zoo héél duide
lijk, hoe sympathiek ons de figuur
van dezen dictator was geworden.
Niettegenstaande we nog kort te
voren zijn politiek openlijk hadden
betreurd.
We kunnen ons afvragen, welk
bestuur theoretisch gewenscht is voor
een volk, maar wie met beide voeten
op den grond wil blijven, behoort
bovenal rekening te houden met de
practische overweging, welk goed
bestuur in bepaalde omstandigheden
mogelijk is.
Toen Dollfuss in Oostenrijk het
bewind in handen nam, stonden daar
twee, zwaar bewapende, machtige
extremistische groepen tegenover
elkaar de socialisten, die in Oosten
rijk een sterk commuDistischen inslag
vertoonen, en de nationaal-socialisten.
Hadde Dollfuss, die zoon beetje
op de christelijk-socialen en de bur
gerlijke midden-partijen steunde, de
macht niet aan zich getrokken, dan
ware de strijd om die macht tusschen
de socialisten en nationaal socialisten
uitgevochten geworden. Waar de
meeste burgerlijke groepen zich in
den beslisseaden strijd vermoedelijk
bij de nationaal-socialisten zouden
hebben aangesloten en deze laatsten
ook den moreelen en materieelen
steun van Duitschland zouden hebben
gehad, kon de uitslag niet twijfel
achtig worden geheeten
Oostenrijk zou een Dultsch Nazi
filiaal zijn geworden en daarmee
zoude wellicht de oorlogsvlam in
Europa zijn uitgeslagen.
Dat heeft Dollfuss zijn land en de
wereld bespaard.
Ook wij hadden Dollfuss in zijn
optreden graag anders gezien we
zouden hem nog hooger hebben ge
acht, wanneer hij ware optreden als
paladijn van de volksvrijhedeu, als
beschermer van de democratie, maar
wie niet blind is voor practische
bezwareD, moet toegeven, dat zulk
een Dollfuss zich nimmer zou hebben
kunnen handhaven en het land had
moeten overgeven aan degenen, van
wie hij het zoo juist had gered,
We lezen wel eens verwijten, dat
Dollfuss het parlement had uitge
schakeld en dictatoriaal regeerde. Is
er echter iemand, die in waarheid
gelooft, dat de sociaal-democraten in
Oostenrijk de parlementaire verhou
dingen zouden hebben hersteld, de
vrijheid van politieke propaganda
hadden geduld ja, zouden hebben
kunnen herstellen of dulden als
hun de macht uit Dollfuss' handen
ware toegevallen
Dollfuss moest dictator zijn, hoe
gaarne hij en wij het wellicht anders
hadden gewenscht.
We vinden het te prijzen in hem,
dat hij steeds getracht heeft om van
de volksvrijheden nog te laten, wat
duldbaar en mogelijk was, en zijn
hand niet te zwaar heeft willen laten
drukken, al heeft hij daarnevens
maatregelen genomen, die we niet
weoschen te verschoonen, doch
waarvan we ook niet kunnen beoor-
deelen, in hoeverre hij er door de
omstandigheden of door invloed van
zijn omgeving de groepen, waarop
hij steunde toe gedwongen is.
Ware hij een dictator geweest uit
drang van zijn innerlijk, zijn gemoed
en karakter, dan hadde hij minder
gespaard en daarmede zoude hij zich
zelf hebben gered.
Als we aan Dollfuss denken, daD
denken we ook aan Colijn.
We behooren niet tot zijn partij
en hebben geen bewondering voor
de beperking der volksrechten en
-vrijheden, welke van hem uitgaat.
Maar we vragen ons afkan het
anders en beter
Hebben we Colijn al niet noodig,
dan toch een man als Colijn. Waarom
zouden we ons dan druk maken
Hadden we ter juister tijd niet een
Colijn gehad, dan zou ook ten onzent
een strijd tusschen politieke uiter
sten zijn ODtwikkeld en tenslotte
uitgevochten zijn geworden. Het
einde zou altijd slechter zijn geweest
dan wat Colijn ons nu heeft gelaten.
Dat wil óók al weer niet zeggen,
dat we al zijn maatregelen bewon
deren. Konden we b.v. er aan mee
werken, dat de jongste steunverlaging
ongedaan werd gemaakt, we zouden
het niet laten I
Zou een ander het er beter en
voordeeliger hebben afgebracht
Misschien zou hij andere euvelen
hebben gewekt.
Voorloopig willen we verder zieD,
dan onze neus van directe politiek
lang is en dan zijn we dankbaar
voor het vele, waarvoor thans een
zich krachtig uitend landsbestuur ons
behoedt.
Vrijheid en zoo groot mogelijke
volksinvloed blijven ons dierbare
panden en we hopen ze eens in haar
volle glorie en waarde terug te ont
vangen uit de handen, waarin we ze
ter bewaring hebben neergelegd, tot
tijd en wijle het bezit en eigen be
heer geen maatschappelijk gevaar
meer oplevert.
De ziekte van president von
Hindenburg, De moeilijkheid
der opvolging. Zal een eerste
s'ap worden gezet naar een
monarchalen staatsvorm De
moordenaars van Dollfuss zijn
terechtgesteld. De toestand
in Oostenrijk. Revolutievrees
in Spanje. Een Italiaansch-
Turksch incident.
Het bericht omtrent de ernstige
ziekte van den grijzen Rijkspresident
van DuitschlancJ overviel in het begin
dezer week het publiek, omdat de
Duitsche berichten steeds catagonsch
alle mededeelingen omtrent een min
der goeden gezondheidstoestand van
von Hindenburg hadden tegengespro
ken. Toch blijkt achteraf, dat de
president al eenigen tijd lijdende is
geweest aan een blaasziektehet
schijnt echter ouderdomszwakte te
zijn.
De openbare meening hield -zich
dadelijk reeds bezig met de kwestie
der opvolging. Dat getuigt voldoende,
welke scherpe kanten dit vraagstuk
heeft. Von Hindenburg is een figuur,
staande buiten en boven de partijen,
een volksfiguur. Ook al heeft hij zich
in zijn laatste levensjaren nolens
volens vaak tegen zijn wil dus,
voor Hitler's zegekar laten spannen
Een tweede figuur van deze beteeke-
nis heeft Duitschland niet.
Met wantrouwen ziet men daarom
in het buitenland toe, wat thans
gebeuren gaat. Zal het rijk geheel
met het nationaal-socialisme vereen
zelvigd worden, doordat Hitier zijn
kanselierschap met het rijkspresident
schap vereenigf. dan wel een zijner
trawanten stelt op de post, welke
feitelijk bóven hem ligt In het laat
ste geval zou misschien Rudolf Hess
voor het presidentschap in aanmerking
komen of de graaf von Hessen, een
der eerste vorstelijke aanhangers van
het nationaal socialisme. De naam van
generaal von Epp wordt mede
genoemd.
Het is evenwel ook niet onmoge
lijk, dat Hitier bevrediging van veler
begeerten gaat zoeken door een eerste
stap te zetten op den weg naar het
herstel der monarchie. Dan zou het
bericht een grond van waaruit kun
nen bevatten, hetwelk suggereert, dat
de hertog van Brunswijk, getrouwd
met de dochter van den ex-keizer en
een neef van den Engelschen koning,
een kans maakt.
Nu het nationaal-socialisme zich
niet langer kan koesteren in de glorie
van den grooten Duitschen veldheer
op den achtergrond, zal een andere
glans wellicht worden gezocht. Et
liggen in dat zoeken intusschen ge
varen voor den Europeeschen vrede.
Het moet wel met ontroering
wezen, dat het Duitsche volk straks
een laatste afscheid krijgt te nemen
van den grooten volksheld, van wien
verluidt, dat hij in zijn politiek
testament nog eens zijn trouw aan
den keizer heeft betuigd.
Von Hindenburg is geboren in
1847. Toen de oorlog uitbrak, was
hij gepensionneerd, doch hij stelde
zich aanstonds ter beschikking. De
keizer aanvaardde zijn diensten eerst,
toen de Russen op gevaarlijke wijze
in Oost-Pruisen waren binnengedron
gen. Op het einde van Augustus'14
kreeg von Hindenburg het opper
bevel over het 8ste Legercorps. Door
zijn successen in den slag bij Tannen
berg en aan de Masurische Meren,
overwon hij in feite Rusland; Oost-
Pruisen werd van vijanden gezuiverd.
In Augustus 1916 werd hij chef van
den generalen staf van het veldleger.
In November 1918 opperbevelhebber
van het heeJ.e Duitsche leger.
De oorlog was verloren, maar
von Hindenburg leidde het leger nog
op vrij gedisciplineerde wijze naar
huis terug.
Als opvolger van Fritz Ebert werd
von Hindenburg in 1925 tot Rijks
president gekozen; in 1932 werd hij
als zoodanig herkozen. Hij was de
tweede president van de Duitsche
republiek.
Holzwerda, de leider van de Putsch,
met den aanval op de Oostenrijksche
Bondskanselarij ingezet, en Plazetta,
de directe moordenaar van Dollfuss,
zijn ter dood veroordeeld en terecht
gesteld door ophanging. De overige
opstandelingen zullen vermoedelijk
tot dwangarbeid worden veroordeeld.
Dollfuss blijkt een politiek testament
te hebben nagelaten, waarbij hij
Schuschnigg aanbeval voor zijn op
volging en von Starhemberg als
militair chef. Zoo is de regeerings-
vorming dan ook vrijwel verloopen.
De rust keert weer in het land.
Von Papen is nog niet naar
Weenen afgereisd. De bezwaren zijn
blijkbaar nog niet opgeheven.
Schuschnigg zal een dezer dagen bij
Mussolini op bezoek gaan en dan
zullen deze bezwaren vermoedelijk
wel onder de oogen worden gezien.
Men kan overigens spreken van een
politieke ontspanning op het oogen-
blik. De regeering te Berlijn schijnt
te willen inbinden en vooral vanuit
Londen wordt er op aangedrongen,
dat Duitschland met kalm beraad tot
de overtuiging worde gebracht, dat
het zich voor eens en altijd van be
moeiingen met den Oostenrijkschen
staatsvorm heeft te onthouden.
In Spanje wordt, zelfs naar offi-
cieele mededeelingen van de regee
ring. een nieuwe revolutie voorbereid.
Men kan aannemen, dat zulks van
twee kanten zelfs geschiedt, maar
momenteel schijnt het gevaar voor
een Putsch van rechts het grootst.
Vooral de monarchisten vertoonen
een levendige activiteit. Deze revo
lutiestemming houdt het land intus
schen in een nerveuze spanning.
Nu is de Turksche regeering weer
met Italië in een conflict gewikkeld,
doordat overijverige beambten op
een Italiaansch visscbersvaartuig
hebben geschoten en daarbij een man
hebben gedood. Vanuit Rome zijn
aanstonds een drietal zware eischen
gesteld geworden, welke de Turk
sche regeering grootendeels heeft
aanvaard. Er is officieel leedwezen
uitgesproken en een schadeloosstelling
van de nagelaten betrekkingen van
het slachtoffer toegezegd.
In de Ver. Staten neemt destakings
koorts af. Men is nu aan het over
wegen, hoe de industrieele omstan
digheden kunnen worden verbeterd
en de publieke opinie begint eindelijk
gunstig gestemd te raken voor een
herziening der Europeesche schulden
Ook president Roosevelt schijnt zich
daarvoor te hebben uitgesproken.
Onze regenmaker in actie 1
Werkverruiming. De heer Zaal
berg gaat heen als voorzitter van
het Werkfonds 1934. De ge-
vonnisten van de Z.P. naar ons
land overgebracht.
We hebben een lange periode
van kurkdroogte achter den rug en
al dien tijd hoorden we niets van
Dr. Veraart, die zich als regenmaker
naam heeft verworven. Waarom toch
heeft deze edele menschenvriend niet
tijdig onze boontjes en onze kropjes
sla gered van den ondergang Nau
welijks hebben we een paar dagen
regen, of de heer Veraart duikt op
en vertelt ons, dat hij zon en droog
te weer kan terugtooveren. Zou je
zoon man niet....
In Dordrecht hebben ze hem aan
het werk gezet. Toen Dinsdagmid
dag een onweersachtige bui over de
stad neerdaalde, trok de heer Veraart
er met de brandweer op uit. Vijf
kwartier lang liet hij twee water
stralen tot 40 Meter omhoog spui
ten. Toen was de onweersbui over
en kwam het zonnetje er dóór. „Mijn
werk 1" vertelde de regenmaker.
De proeven zullen in verschillen
de plaatsen des lands op groote
schaal worden herhaald. Zijn het
geen symptonen van een geestelijke
crisis, dat voor zulke zotternijen
gelden worden beschikbaar gesteld
Van serieuzer aard kunnen in elk
geval de plannen tot werkverruiming
worden geheeten, aan welker uit
voering de regeering nu begint.
Ze wenscht n.l, een aanvang te
maken met den aanleg van het ka
naalvak Jutphaas—Wijk bij Duur
stede, als onderdeel van de scheep
vaartverbinding van Amsterdam met
den Rijn.
De besprekingen in bet bestuur
van het Werkfonds 1934, hetwelk
het potje van 60 millioen voor de
werkverruiming ter verdeeling in
handen kreeg, schijnen niet bijzonder
te vlotten.
Men zegt, dat de voorzitter, de
heer Zaalberg, zich niet met de
inzichten der regeering kan vereeni
gen. In ieder geval diende hij" dezer
dagen zijn ontslag in. Hij wordt
opgevolgd door den Ir. Hacke.
Directeur Generaal van den Arbeid.
o
Met de „Christiaan Huygens" zijn
Woensdag 27 veroordeelde Neder-
landsche schepelingen van de Zeven
Provincieën naar het vaderland terug
gekeerd, Het moet voor die menschen
een zwaren teruggang zijn geweest,
nu ze slechts gekomen zijn om hun
zware straffen uit te zitten
VENRAY, 4 Augustus 1934
50-jarig Huwelijksfeest en
25-jarig Priesterfeest.
Zondag vierde het geacht echt
paar J. Wijnhoven hun 50-jarige
echtvereeniging. Op zich zelf is dat
reeds een bijzonder feest, vooral als
de oudjes nog zoo flink en kras
zijn, zooals hier het geval is. Doch
hoe wordt dit feest nog verhoogd
door de bijzonderheid, dat hun eenig
kind, hun zoon tegelijk zijn 25 jarig
Priesterfeest viert, die onlangs wegens
zijn bijzonderen arbeid in Gretna
(U.S.A.) door Z. H. den Paus is
benoemd tot .Huisprelaat.
Rede te over tot feestviering. Geen
wonder dan ook, dat de buurt de
banden in een sloegen om een pas
sende versiering aan te brengen, aan
het huis en de straat, waaria de ge
achte familie Wijnhoven woont.
Allereerst werd het feest kerkelijk
gevierd en droeg Mgr. Zondag in
onze Parochiekerk een H. Mis van
dankzegging op. met alle mogelijke
luister, daarbii geassisteerd door
Diaken, sub-diaken en Ceremoriarus
waarvoor de II. E. Heer Deken
Thielen fungeerde
Venray's Fanfare bracht den feest
stoet kerkwaarts en begeleidde dien
ook naar huis terug. Hier werd door
een tweetal bruidjes met een lief
versje aaa de Jubileerende een fraaie
bloemenmand aangeboden, waarna
Dr. Sala, president van de Fanfare
namens allen de gelukwenschen aan
bood aan het gouden echtpaar en aan
Mgr., die in een vlotte toespraak
hiervoor dankte en er op wees, dat
in Venray het aloude geloof bewaard
bleef. Zoo geheel anders dan in
Amerika, waar velen afdwaalden en
ten koste der eeuwigheidsgedachte
alleen den dollar Dastreefden. Met
de beste wenschen voor Venray,
sloot Mgr. zijn rede.
In den stoet zagen wij o.a. Mgr.
Dr. Poels, HeerlenH.Ew. Heer
Deken Thielen en Pastoor Kemps
uit Amerika.
Zeer velen maakten gebruik van
de gelegenheid om de feestvierende
hunne gelukwenschen aan te bieden.
Het officieele ornaat, hetwelk Mgr.
droeg, was een lust voor de oogen
en Venray, dat de laatste jaren nog
al eens de kleeding van hooge kerke
lijke autoriteiten heeft kunnen zien,
zal dit niet licht vergeten.
Winkelsluiting gedurende
de Kermisdagen.
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen ter algemeene kennis,
dat op Zondag 5 en Zondag 12
Augustus a.s. de winkels behoorende
tot Venray-Dorp en Smakt mogen
geopend zijn van 6 uur voorm. tot
12 uur namiddag en op Maandag 6,
Dinsdag 7, Woensdag 8, Donderdag
9 Augustus van 5 uur voorm. tot
12 uur namiddag en Vrijdag 10
Augustus tot 10 uur namiddag.
Venray 1 Augustus 1934.
Burgemeester en Wethouders van
Venray,
O. VAN DE LOO
De Secretaris,
VAN HAAREN
Prima Geldbelegging.
De gemeente Venray vraagt ter
leen op onderhandsche schuld
bekentenis
I. Een bedrag groot i 9600 met
jaarlijksche aflossing van f 300.
II. Een bedrag van f 5440 met
jaarlijksche aflossing van f 320.
Aanbiedingen aan den Burgemees
ter mondeling of schriftelijk.
Kermis Venray.
Liedjeszangers, orgeldraaiers, kun
stenmakers enz. worden niet toege
laten. Ventvergunningen worden met
afgegeven.
Onze oud-dorpsgenoot de heer
H. van Kessel, thans agent van
politie te Eindhoven, is benoemd tot
Gemeente-veldwachter te Ortersum
met ingang van 15 Augustus a.s.
Op 't gehouden examen van
16 tot 25 Juli te 's Gravenhage
slaagde onze dorpsgenoot den heer
G. Gommans voor Leeraar schilder.
Naar wij vernemen is onze
R.K.Kiesvereeniging in samenwerking
met onze Kern en de Venlosche
Studieclub voornemens alhier op 26
Augustus e.k. een groote meeting
te houden, waarop als spreker is
uitgenoodigd en bereids toezegging
heeft gedaan de Heer Henri Hermans,
Lid der Tweede Kamer.
Onderwerp, plaats en uur zullen
tijdig nader in dit blad worden
bekend gemaakt.
De gevonden porlemonnaie.
Wegens verduistering werd door
de marechaussee alhier aangehouden
en voor den Officier van Justitie
geleid de 18-jarige arbeider P. J., die
verleden week de door W. Verhallen
verloren portemonnaie met f 10 had
gevonden en in plaats van deze aan
zijn vriend eerlijk terug te geven,
het geld zelf had opgeteerd.
Na te zijn gehoord, kon J. in
afwachting van het te zijner tijd
tegen hem te vellen vonnis, weder
om naar zijn woonplaats terugkeeren.
VRIJGESPROKEN.
Door den Kantonrechter te Ven-
10 werd de danstenthouder W. H.
Martens te Oirlo, aangeklaagd van
overtreding der Drankwet, ontslagen
van rechtsvervolging.
Deze overtreding werd door de
maréchaussees geconstateerd tijdens
de kermis te Oirlo.
Duivensport.
Zondag hield de Poslduivenver*
eeniging „De Zwaluw" haar laatste
vlucht met oude en jarige duiven
vanuit Orleans (Frankrijk) afstand 500
K.M. De prijzen werden behaald als
volgt
Oude duiven.
Ie P. Manders; 2e J. Vermeulen
3e en 5e J. Kusters 4e Gebrs. Rui
ten.