TWiraiTF BI,AT) VAN PEEL EN MAAS
Geld Jan.
De les van Japan.
FEUILLETON.
FOSTER'S MflflGPlUENl
Ons weekpraatje.
Landbouwzaken.
Zaterdag 26 Mei 1934
Vijf en vijftigste Jaargang No 21
Japan levert reeds eenigen tijd
fietsen voor enkele guldens, motor
rijwielen voor f 120, een fijne auto
voor f 480. Dat zijn sprekende din
gen I Ze spreken luider dan andere
goedkoope Japansche leveringen
heerendassen voor enkele centen,
overhemden voor enkele dubbeltjes,
al heeft de vaderlandsche Dij verheid
daar meer last van dan van de goed
koope Japansche auto's.
Japan is de groote concurrent van
de heele overige wereld geworden.
Japan drukt de industrie van ons
Indië dood.
Heel de wereld mag er zich over
ergeren, dat die kleine gele mannekes
van dat toch betrekkelijk kleine land
alle landen te slim af zijn, we moeten
toch respect hebben voor de manier,
waarop de regeering van dat land
de industrie bevordert ten bate van
hare onderdanen.
Japan is buitengewoon volkrijk
alweer een reden om respect te
hebben voor de Japs, die er niet
tegen opzien veel kinderen te hebben;
hier geven de heideoen het bescha
mend voorbeeld aan christelijk ge
noemde werelddeelen maar de
regeering is voortdurend in de weer,
om elders op de wereld vestigings
mogelijkheden te zoeken voor de
ovetbevolking. De manier, waarop
zij dit doet denk aan Korea en
Mantsjoeko is niet altijd even
sympathiek, maar de voortdurende
zorg voor de bevolking en haar zaken
dwingt eerbied af.
Japan gaat daarin voort, zonder
bang te zijn, dat machtige mogend
heden daarover de wenkbrauwen
fronsen.
Van dat Japansche voorbeeld is
voor anderen nog iets te leeren
In liefde voor het eigen volk doet
onze regeering natuurlijk niet onder
voor de Japansche.
Maar die Japansche bewegelijkheid,
dat Japansche doorzettingsvermogen,
die Japansche oplettendheid voor de
verovering der wereldmarkt voor
vele zijner artikelen, die eigenschap
pen zijn aan onze lauwe stranden
niet bekend.
In plaats van bewegelijkheid hebben
we hier een jarenlang talmen kunnen
waarnemen. Onze landbouw, handel
en industrie werden ziende oogen
afgebroken, maar het heeft zoo bitter
lang geduurd voor er eenige be
weging was te krijgen in onze
regeeiing, om haar een hand te laten
uitsteken voor landbouw en nijver
heid en deze bij te staan tegenover
het buitenland, dat langen tijd met
ons deed, wat het wilde.
Wij waren doodsbenauwd, dat
anderen een leelijk gezicht tegen ons
zetten en vreesden ons te branden
aan koud water.
Nieuwe industrie bevorderen 1 En
daarvoor maatregelen in het leven
roepen, die een beetje bescherming
gaven. Wat is daarvoor gedaan
En wat heeft men er op 't
oogenblik voor over
Van de zijde der regeeriug eü ook
van die der geldschieters
Velen van dezen zullen er eer
over prakkezeeren om hun geld in
Japansche industrie te steken
De buitenlandsche ondernemingen
aan geld helpeD, is immers meer
dan een halve eeuw lang de nobele
gewoonte van de Hollandsche geld
markt geweest.
Men kan beweren, dat het nooit
aan kapitaal ontbreekt voor een
goed rendeerende industrie, maar die
bewering is goedkoop. Men vrage
eens aan hen, die Nedeilandsch
kapitaal zoeken voor Nederlandsche
industrie. Aanbiedingen, ja maar uit
het buitenland, zooals al onze par
ticuliere mijnen met buitenlandsch
Een plattelandsgeschiedenis
van de Belg.-Limb. grens.
14
Maar stil, zonder rinkelen I
Muren hebben ooren fezelde Jan.
Drie groote voorschoten geld
haalde Lisabeth omhoog, meestal
goud. Op een groote bedsprei wer
den ze stil neergelegd.
Toen de laatste penning er was
en Jan zich nog eens verzekerd
had dat er geen stukje was blij
ven liggen, begonnen ze hoopjes
te maken en te tellen.
Nog nooit heb ikzooveel geld
bij elkaar gezien, zei meer dan
eens Lisabeth.
Ik "wist wel dat oom Dorus
niet naakt was, maar zooveel lieve
beestjes had ik toch niet verwacht.
Ik wil het gelooven 1 Zouden
heer-broeder en zuster daar iets
van weten
Geen woord. Overigens daar
over hebben wij hun niets te zeg
gen. Onkel kwam bij mij het een
en ander halen. En nooit werd er
van betalen gesproken.
Dat oom zooveel liggend geld
heeft, kunnen ze niet vermoeden 1
meende Lisabeth ook.
kapitaal worden gefinancierd en vele
groote zaken, vooral in ons Zuilen.
Japan leert. Jammer dat we door
schade en schande wijs moeten
worden. En werden we nog maar
wijs 1
Indien gij voortdurend last hebt
van hoofdpijn als gevolg eener
slechte spijsvertering, gebruik dan
een poosje Foster's Maagpillen,
het betrouwbare laxeermiddel.
0,65 per flacon.
Er is in den laatsten tijd weer een
en ander te doen over de gemeentelijke
klassificatie, d.i. de indeeling van de
gemeenten in duurte-klassen. De
leidende gedachte bij die indeeling
is, dat het leven in de grootste
steden bet duurst is en dat minder
wordt, naar mate men via de kleinere
steden en groote dorpen het platte
land nadert. Sommige gemeenten
dringen aan op herciassificatie, want
daar zijn voor- of nadeelen aan
verbonden. In de grootste gemeenten
is de personeele belasting het laagst
en zijn b v. de rijkssalarissen het
hoogst. Het is een ambtenaar lang
niet onverschillig, voor wat zijn loon
betreft, of hij hetzelfde werk b.v.
mag verrichten in Amsterdam, dan
wel in een of andere grensgemeente!
De regeering wenscht aan de
classificatie vast te houden, overtuigd
als ze nog steeds is, dat in grootere
gemeenten het leven het duurst is.
We achten die opvatting toch inder
daad verouderd.
Vroeger was er voor een klasse
indeeliDg veel te zeggen. Het platte
land had toen voordeelen van goed
koopte. LaDd en tuinbouwproducten
waren goedkoop te bekomen en
vele lieden bewerkten bovendien een
eigen stukje grond. Men hield met
voordeel wat kippen en had 's winters
een varken in de kuip. Het was
alles tesamen inderdaad voordeelig,
al moet tevens worden toegegeveD,
dat de menschen heel hard moesten
werken om het voordeel binnen te
halen. De grond was -goedkoop
buiten en de huren waren niet hoog
Hoe is dat alles veranderd 1 De
tuinbouw is zóó intensief toegepast
gaan worden, dat de menschen niet
langer met voordeel zelf aan het
tuinieren kuDnen gaan voor eigen
consumptie. Eieren kan men goed-
kooper koopen dan van eigen hoen
ders rapen. Varkens mag lang niet
iedereen meer houden en slechts
weinigen zijn daar rouwig om, want
het voordeel er van is fictief gewor
den. Er wordt buiten druk en veel
gebouwd, de gronden voor zoover
voor bebouwing geschikt zijn er
prijzig en het bouwen zelf is bijna
even duur als in de groote stad.
Tusschen de huurprijzen van stad
en land is weinig verschil meer.
Merkwaardig is het, dat heele
dorpskaravanen regelmatig naar de
groote stad trekken om er inkoopen
te doen. Om het voordeel Nu weten
we wel, dat dit voordeel veelal
onbeduidend of niets is en dat loopen
of rijden naar de stad op ondeugde
lijke suggesties is gegrond koopt
liever in eigen kring maar daar
nevens staat vast. dat men in de
groote stad consumptie artikelen vaak
goedkooper kan bekomen dan in het
dorp. Producenten weten met het
teveel geproduceerde geen raad en
deswege sturen ze hun voorraden
regelmatig naar de groote menschen-
verzamelplaatsen, hopende daar een
Ze rekenen er wel op, maar
wij laten een paar honderd frank
in een lade laten liggen. En daar
mede uit.
Zoo gezegd, zoo gedaan I Toen
de dorpsmenschen ter ruste waren,
droeg Jan in een zwaren zak hel
geld naar zijn woning en borg
den schat veilig weg.
's Anderendaags luidden de klok
ken over den doode en de familie
werd telegrafisch op den lijkdienst
verzocht.
Plechtig werd Dorus gekist en
begraven. Buiten de familie was
niemand op de begrafenisch. Ook
de buren, die den doode niet had
den willen afleggen, waren er niet.
In het sterfhuis waren de ze
gels gelegd, die na de begrafenis
gelicht werden. Bijzonder testa
ment werd er niet gevonden.
Kostbare meubelstukken waren er
ook niet Enkel vond men in gel
den de twee honderd frank.
Er moet hier meer geld zijn,
zei de familie. Oom gaf geen cent
uit. Van de opbrengst der kippen
leefde hij. Jaarlijks trok hij een
mooi sommetje in van de boerde
rij en van zijn akkerlanden. Hij
moet hier ergens geld of papier
waarden hebben liggen.
Bedden en kasten, hoekjes en
kantjes, kelders en zolder werden
doorzocht en doormuisd. Men liet
zelfs een timmerman en een met
selaar komen om verdachte schuil
hoeken los te hameren en te bei
telen. Planken vloeren en steenen
afzet te vinden. Het gevolg er van
is een doodelijke concurrentie. Visch,
vleesch, groenten, vruchten enz. zijn
in de groote steden vaak heel goed
koop te bekomen.
Wat het leven in de steden vroeger
en nóg duur maakte, dat was de hoog
opgevoerde levenswijze en de kunst
matig geschapen behoefte. Kleeding
vroeg méér in de stad, woning
inrichting enz. Een trammetje is in
de stad al heel gauw „noodig." Een
wekelijksch bioscoopje, daar
kunnen maar weinigen buiten. Men
maakt elkaar visites en drijft elkander
op kosten.
Dat was op het platteland vroeger
anders, maar tegenwoordig niet meer.
Sinds de autobussen, goedkoope
motors en automobielen het platte
land uit zijn isolement hebben ver
lost, zijn ook daar de kunstmatige
levensbehoeften gestegen. Men gaat
er steedsche allures op na houden,
wat kleeding betreft, pakt er om den
haverklap een bus naar de stad om
er een bioscoopje te pikken of om
er vrienden te ontmoeten en is al
met al duurder uit dan de stedeling,
die hoogstens eeD trammetje voor
zijn verplaatsing behoeft.
We zéggen niet, dat het platteland
met die nieuw-aangewende behoeften
in baar voordeel is veranderd, maar
met het feit als zoodanig hebben we
rekening te houdeD, wanneer we
pogeu uit te makeD, of het leven er
goedkooper is dan in de stad.
Er heeft een nivelleeriog p'aats
gevonden in de leveDseischen en de
levenskosten van stad en provincie
en om der rechtvaardigheidswille
dienen overheid en fiscus daarmee
rekening te gaan houden.
Wij moeten eens onze aandacht
scheDken aan den parlementairen
arbeid van de Tweede Kamer, die
het Landbouwfonds onder handen
heeft genomen. Sinds het heeDgaan
van Mr. Verschuur, wien van alle
zijden hulde werd gebracht voor zijn
landbouw-beleid, zit Dr. Colijn aan
Economische Zaken, waaronder
tegenwoordig Landbouw behoort.
Het is zeifs voor een energieke
werkkracht als Colijn is, geen peul
schilletje om er de portefeuille van
Verschuur nog even bij te nemen
De begrooting van het Landbouw
crisisfonds is al uitgegroeid tot reo
boekdeel. Deze dienst is verdeeld in
twintig afdeelingende begrooting
loopt naar de 200 millioeo, en hei
ligt dus voor de ha - d. dat dit
Landbouwcrisisfonds minister en
Kamer telkens plaatst voor de meest
uiteenloopende en ingewikkeldste
vraagstukken.
Dit wordt duidelijk, wanneer we
eens even opsommen, over welke
artikelen en zaken de landbouwsteun
zich thans reeds uitstrekt
Granen, melkveehouderij, vee,
varkenshouder, suikerbietenteelt, fa
brieksaardappelen, vlas, fruit en war
moezerij, kippen en eendenhouderij.
consumptie-aardappelen, riet- en
griendcultuur, bloembollen, groveD
tuinbouw, boomkweekerij, bloem-
kweekerij en visscherij.
Ah men bedenkt, hoeveel recht-
streeksche en onrechtstreeksche be
langen hierbij zijn betrokken, hoe
talrijke regelingen moesten wordeD
gemaakt, hoeveel personen .wtrdeo
ingeschakeld, kan men nagaan, wat
al zoo te berde kan worden gebracht
in de schriftelijke stukken en de
mondelinge gedachtenwisseliog.
Juist nu de Staat tengevolge van
de crisis zijn bemoeiingen over zoo
veel zaken moet uitstrekken, blijkt
het groote belang van de openbare
behandeling der openbare zaak en
het was dan ook zeer ad tem, dat
plaveien werden opgebroken. Oude
schoorsteenen werden losgekapl
Bijna den ganschen dag werd het
huis van onder lot boven, van
den kelder lot aan den nok door
zocht, doch nergens vond men
eenig spoor van geld of zaakpa
pier.
Heer-broer en zuster begrepen
er niets van. Daar moesten papie
ren en geld zijn of anders waren
ze gestolen. Aan Jan, die bij 't
heele onderzoek tegenwoordig was
geweest, konden ze niets merken.
Hij hield zich onschuldiger dan
een lam. Op meer dan een plaats
had hij zelf laten kappen en ha
meren. Maar ook op die plaatsen
sloeg de beitel geen geld te voor
schijn.
Heeroom en zuster en schoon
broeder fezelden meer dan eens
onder elkaar, ze hadden zelfs
geheime gesprekken in den tuin
gevoerd, toen de werklui ergens
hamerden. Een goed oog en veel
vertrouwen hadden ze in hun
broeder niet. Zij moesten zelfs
hun woede bedwingen, in tegen
woordigheid van de arbeiders.
Toen bij Jan een laat middagmaal
genomen werd, kwam het op eens
tot heftige ruzie. De schoonbroeder
deed het woord:
Jan, hier moet geid van oom
voor den dag komen.
Krijtwit werd Snuffels, die de
ontevredenheid der lui reeds lang
opgemerkt had.
Jan was door dit brutaal optre
de liberale heer Louwers uitriep
Leve de democratie 1 Deze waarborgt
ten minste, dat het publiek precies
komt te weten, wat er gebeurt met
de openbare gelden in tegenstelling
met landen, waar de parlementsleden
alleen „heil" mogen roepen
Tegen den steun aan den land
bouw heeft zich niemand verklaard.
Iedereen begrijpt, dat de landbouw
zonder den steun in elkaar gezakt
zou zijn en met dien landbouw niet
de boeren alleen, maar ook de tien
duizenden, die weer van hen afhan
kelijk zijn door leveranties, pacht of
rente. Misschien zou men dominéé
Zandt een tegenstander kunnen
noemeD, maar ridder van Rappard
qualificeerde den staatkundig- her
vormden afgevaardigde als een der
slechte voorlichters van de boereD,
als een dergenen, die de saboteurs
helpen en haat en ontevredenheid
zaaien, terwijl de boeren juist moeten
beseffen, dat in eerlijke en krachtige
medewerking met de Regeering alleen
heil is gelegen.
Uiteraard kan men over onder-
deelen van het regeeringsbeleid van
meening verschillen. Zoo schijnt men
van meeniDg, dat de afslachting van
vee ons niet van den melk overvloed
afhelpt en dat zelfs de voorgeschreven
teeltbeperking eerst effect kan hebben
tegen 1937. Mede omdat deze be
perking niet uniform kan zijn, maar
ekening moet houden met aard eD
type van bedrijf, bepleitten de meeste
afgevaardigden een verderen ombouw
van vee'eelt in akkerbouw.
Om den akkerbouw te prikkelen
wilde baron van Voorst tot Voorst
beter aan de zandboeren zien ge
dacht en hoogere graanrechten heffen.
Ook de heeren van den Heuvel eD
en vaa der WeijdeD, Weitkamp en
zelfs van der Sluis willen in die
richting. Verzet tegen invoerbeperking
kwam van den heer Schilthuis, die
daarvan te groote schade voor den
handel vreest en ook voor dat deel
van de boeren, die veevoeder moeten
koopen. Bovendien zal zoo het
graanmoDopolie verzwakken, dal
immers van de rechten op graanimport
moet leven.
De heer van der Weijden zocht
Je oplossing bovendien in een be-
perkiog van de margarine. Hij zou
het gebruik biervan met 1/3 willeD
verminderen door een meDgverbod
af te kondigen.
Deze katholieke afgevaardigde
heeft daarbij het heele credietvraag-
stuk aangeroerd zoowel pacht- als
bypotheekvraagstuk, devaluatie- eD
berleidingskwesties hadden zijn aan
dacht. Prof. Mees* „ware gulden"-
theorie lokt den heet van der WeydeD
en daarnaast herziening van pacht
en rente, tenzij de Regeering de
munt wil devalueeren.
Ten slotte is er van alle kanteD
aangedrongen op meer inschakeling
van orgaDisatiemenschen qua tales iD
de crisisinstellingen. Er zitten wel
honderden menschen uit de organi
saties in die centrales, maar men wil
hen er in hebben namens de organi
saties. De heer Schilthuis vroeg
daarenboven meer vertegenwoordi
gers uit handel en industrie en ver
zette zich tegen de groote macht der
coöperaties boven particuliere han
delaren,
Spr. keurt bevoorrechting van
coöperaties en handelsverenigingen
af en noemt eenige gevallen, waariD
de boeren genoopt worden, graan in
te leveren bij directeuren van coöpe
raties, die zeiven voor de keuriDg
waren aangewezen. Verschillende
boeren worden genoopt weg te gaaD
van hun bandelaar en over te gaaD
naar de coöperaties. Belaoghebbers
moeten Diet in crisis-organisatie zitting
hebben, daardoor worden troebele
beslissingen en onrust gekweekt.
De heer Van Rappard heeft nog
speciaal gepleit ten bate van de
den geheel van streek.
Wij hebben niet meer dan
twee honderd frank gevonden zei
Lisabeth.
Nonkel heeft meer geid, veel
meer geld gehad, wijl hij vroeger
mij zelfs geld aangeboden heeft,
zei de pastoor.
Dan zou het toch ergens te
vinden moeten zijn, waagde Jan
nu.
Gij hebt hel gestolen, gij
zijt de dief en niemand anders
duivelde de schoonbroeder en sloeg
met de vuist op tafel, dat de hor
den rinkelden. Op het een heftig
woord volgde het ander 1
Jan kreeg er niet veel uitgesta
meld. Lisabeth bepleitte zoo goed
het kon de onschuld van haar
man. De familie zou een onder
zoek laten instellen en verwijderde
zich boos weg.
Oom's goederen werden een
week later publiek in de veiling
gebracht. Jan kocht het huis. Hij
verkocht zijn eigen akkergerief
en veestapel en ging kleinboeren,
dat is rentenieren. Intusschen liet
hij de hooge boomen vellen, die
rond de landerijen van oom te
prijken stonden. Deze waren hem
van groot nut bij 't timmeren en
herstellen. De familie wistimmers
toch niets van de boomen af. En
om geen achterdocht ie wekken,
bedekte hij overal de tronken met
een dikke laag aarde.
Jan was goed geworden door
oom's overlijden. Hij had zijn
kleine landbouwbedrijfjes, welke niet
in die mate geholpen worden als de
grootere. Verschillende zullen er te
gronde gaan, als de regeering niet
beter helpt.
Uit dit beknopte overzicht blijkt
al voldoende, hoe moeilijk het is,
de verschillende belaDgen met elkaar
te combineeren en het is heusch geen
wonder, dat onder zulk een enormen
last een minister bezwijkt
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN
RHEUMATISCHE PIJNEN.
De lijder kent maar al te goed de
ellende, welke veroorzaakt wordt
door rheumatische pijnen in de lede
maten. lendenen, heupen of gewrich
ten, doch gewoonlijk is hem de
werkelijKe oorzaak van deze pijDen
niet bekend. Het is juist, dat eea
verblijf in een vochtige omgeving,
gevatte koude, tocht, enz. dikwijls
rheumatische pijnen teweegbrengen,
maar de werkelijke oorzaak schuilt
in het urinezuur, dat zich tengevolge
van trage werking van bepaalde
organen in uw lichaam kon afzetten.
Het bloed, dat niet meer goed ge
zuiverd wordt, voert dit urinezuur
op zijn omloop door het lichaam
mede en dit kan zich afzetten in de
gewrichten of holle gedeelten van
het lichaam. En de scherpe kanten
dezer urinezuur-afzettingen veroor
zaken de ellendige pijnen, die gij
voelt, als gij u beweegt, bukt of
inspant.
Foster's Rugpijn-Nieren Pillen wor
den sinds de dertig jaren, waariD
Holland ze leerde kennen en waar-
deeren, door personen uit uw eigen
omgeving aanbevolen tegen dergelijke
verschijnselen. Zij verschaffen goed
gezuiverd, leveodgevend bloed. Zij
zorgen, dat alle onzuiverheden, die
zooveel narigheid veroorzaken en
leiden kunnen tot allerlei zeer onge-
wenschte verwikkelingen, dagelijks
uit het lichaam worden verwijderd
Verkrijgbaar bij apothekers en
drogisten a f 1.f 1 75 en f 3.—
per doos, omzetbelasting inbegrepen.
Let vooral op den juisten naam. 48
Ingekomen en vertrokken
personen
INGEKOMEN
van 4 tot 18 Mei
J. H. A. Douven en gezin, con
troleur tarwewet, Oostsingel 10 van
Nuth
J. Th. Douven, z.b.. Oostsingel IC-
van Nuth
I. Mio en gezin, boschwachter,
Groote Straat 1 van Meiick-Herken-
bosch
B. A. vau Meijel, onderwijzeres,
Merselo M 112 van Hulsberg
M. Th. Hesen. z.b.. Leunen K 8
van Horst
J. W. Thoonen, dienstknecht.
Veulen H 38 van Meerlo
A. H. Stevens, idem Leunen K 33
van Sambeek
M. H. Swinkels, idem Overl.weg
B 27a van Maashees
J. M. C. Vervoort, z.b. Oirlo F
40 van Horst
H. M. Kusters, dienstkn. Veltum
L 74 van Maashees
G. P. J. Wismans, z.b. Maash.
weg 18 van St. Michiels-Gestel
A. H. v. Vegchel en gezin, land
bouwer, Merselo M 10 la van Beek
en Donk
Th. Jeuken, dienstbode, Veltum
L 29 van Bergen
J. H. Poels, z.b.. Veulen H 13
schaapjes op 't droog. De goud
vinken had hij en zij zouden hem
niet meer uit de vingers glijden
IV
Verboden weg.
Toch liep 't geluk hem na. In
de laatste dagen had hij een groot
stuk heide, dat vlak voor zijn
deur lag, en waarop hij dagen en
dagen, zelfs jaren met een begeer
lijk oog geloerd had, toevallig
goedkoop verworven. Wat hij se
dert lang gedroomd had. werd
werkelijkheid. Hij zou er een prach
tige retweide van maken, mooi
vee er in jagen, dat hij dagelijks
zou zien grazen en aanvleezen en
dat hij later duur verkoopen zou.
Moedig en krachtig had hij het
werk begonnen met een blij voor
uitzicht, dat sedert lang in zijn
hoofd leefde.
Met felle slagen, die schalden
en echoden in de verte had hij
neergeveld de enkele knotdennen,
die als trouwe schildknapen op
de heide met pezige neerhangende
wakend stonden. Tot hun diepste
en langste wortels toe had hij uit
den grond gerukt. Ze moesten weg;
varens, brem, struik- en houtge
was, alles werd afgehapt. Alle
vuiligheid en onkruik moesten
uitgerukt worden.
Een voetpaadje, dat sedert jaren
de heide dwers wit-gelig door
streepte en vaslgetrapt was, woelde
van Hotst
M. C. Duif, dienstbode, Castenray
G 37b van Grubbenvorst
J. A. Crompvoets, dienstbode,
Maasheescheweg 18 van Buggenum
W. C. Peeters, dienstkn., Eind-
straat 10 van Maashees
H. G. Pingen, dienstbode, Oirlo
E 40 van Meerlo
H. Lamers, dienstknecht, Merselo
M 56 van Ottersum
M. G. Koppus, dienstb.. Oostrum
D 22 van Arcen
C. P. J. Wismans, idem, Oostrum
D 22 van Arcen
J. K. M. Colsen, bouwk. teekenaar,
Patersstraat 30 van Geleen
P. J. G. Achten, dienstkn., Oostrum
D 43 van Wanssum
L. M. van Kempen, idem, Leunen
K 18 van Wanssum
A. J. J. Kelders, dienstbode. St.
Annalaan 3 van Boxmeer
J. C. Michlels, dienstknMerselo
M 50 van Oploo
M. H. Kuenen, dienstbode, Oirlo
E 56 van Horst
C. H. Brantjes kloosterzuster, Eind-
straat 10 van Vught
M. A. H. Oostendorp, idem, St.
Annalaan 5 van Gent.
VERTROKKEN
G. Peters, dienstbode, n. Breijel
S. Peters. idem n. idem
M. H. H. Kersten, idem, n. Meerlo
Swolgen C 66
L, H. Deenen, idem, naar Bakel,
Rips A 117
P. H. van Ooi en geziD, landb.,
naar Helden, Grashoek 882
M. Th. Sijbers, dienstbode, naar
VenJ.o Veldenscheweg 19
G. Smits, dienstknecht, naar
Belfeld
P. Ewals, dienstknecht, naar
Grubbenvorst
P. Peeters, idem, naar Maashees
Overloon A 192
M. Roosenboom, dienstbode, naar
Gennep Steendal B 2
J. Bonants, dienstknecht, naar
Beugen Startwijk A136
M. Fleurkeos, z.b., naar Sevenum
D27
J. v. d. Voorf, houtarbeider, naar
Meerlo Swolgen C26
Linskens. z.b., naar idem
H. Litjens, dienstbode, naar
Vierlingsbeek A186
N. Schepers en vrouw. Rijks
ontvanger. naar Heerlen Benzen-
raden weg 193
J. Lucassen. z.b., n. Wijnandsrade
M. Ciaessens, dienstbode, n. Horst
G Peeters, z.b., naar Grubben
vorst Lottum B99
A. Jacobs, idem, naar Eindhoven
3t. Lambertusstraat 30
A. Valckx, dienstknecht, naar
Grubbenvorst
M. Verbeek, z.b., naar Gendt
J. Rongen, dienstknecht, naar
Grubbenvorst 189a
P. Marcellis, dienstbode, naar
Sevenum Dll
P. van Lieshout, z.b., n. Maashees
Overloon
W. v. Haren, dienstbode, naar
Beugen A27
en
Boerenbedrijf
Hypotheekwezen.
Er gebeurt iets een regeling
inzake het e.vecutierecht.
Minister Colijn heeft in zijn rede
voering voor de Tweede Kamer
medegedeeld, dat er een wetsontwerp
inzake bet executierecht op komst is.
Nu dat werd ook hoog tijd.
Want wel heeft de Minister
president in zijo, laten we zeggen
lichtvaardige rede over het zestig-
miilioeneDplan gezegd, dat het
aantal executies gering is, maar de
werkelijkheid is toch wel eens beetje
anders.
hij los. Dit moest weg, anders
was zijn toekomstige weide voor
goed bedorven. Het hakken en
opbrokkelen kostte zweet, zoo hard
als steen was het weggetje. Maar
verdwijnen moest het.
De voorbijgangers, die maar
niet konden begrijpen, dat zoo'n
welhebbende boer zich zoo stond
af te sloven, vroegen met schijn-
belangstelling naar zijn werk.
Wanneer -hij zei dat er land van
maken ging, dan drukten de lui
hunne verwondering uit. Had hij
nog niet eigendommen en leed
genoeg met zijn pachters. Dat
was zijn zaak. Maar als hij de
menschen niets maakte dat hij
ook het paadje wilde weghebben,
hadden de bejaarde lieden daar
geen vrede mede. Het baantje had
er jaren en jaren geloopen en het
moest blijven bestaan.
Hevige woordenwisselingen en
kibbelpartijen volgden. En Jan
hakte sneller en vlijtiger den grond
los. De heide was zijn eigendom.
Hij was er heer en meester van.
Met zijn centen had hij ze be
taald. De notaris had er hem een
akte van gegeven. Weg moest het
voetpad, dat hem nu voor goed
een doorn in 't oog was. Aan
alle menschen, die nu over de
heide kwamen, zei hij dat dit den
laatsten keer was, dat zij hier
over mochten.
Hel bleef geen barre heide,
maar het werd akker..
(Wordt vervolgd.)