Geld Jan.
Binnenland.
Ons weekpraatje.
FEUILLETON.
Gemengde Berichten
Jac.
Zwertbroek contra de Vara.
-- De fascisten hebben ook
weer ruzie. Tegen het t b.c.
gevaar op scholen. Naar
herstel van de Amsterdamsche
diamantindustrie Een betere
tijd voor de Spoorwegen
Een onzer radio grooten heeft bij
levenden lijve zijn uitvaart beleefd
uit den omroep en het is niet eens
een plechtigheid geworden De zeer
bekende Vara-secretaris Zwertbroek
is vrij onzacht buiten de deur van
zijn omroep-organisatie gezet. Wat
er allemaal precies is voorgevallen,
zal eerst deze week in geuren en
kleuren bekend raken, want de heer
Zwertbroek gaat een brochure over
zijn ontslag op de markt brengen en
in voorbereiding heeft hij een uitvoe
rig Zwartboek over zijn geval.
Bekend is tot heden, dat de heer
Zwertbroek steeds minder persona
grata was geworden door zijn linksche
neigingen en linksche oppositie. Tegen
zijn omroepbeleid schijnt ook de
minister van Binnenlandsche Zaken
bezwaren te hebben gehad. Toen het
bestuur van de Vara aan den Ver-
eenigipgsraad voorstelde om den heer
Zwertbroek „op diens verzoek" en
„om gezondheidsredenen" eervol
ontslag te geven als secretaris en hem
in een andere, ondergeschikte functie
te benoemenheeft de vereeaigingsraad
alleen tot het eerste, dus tot het ontslag,
besloten. Daarover is de heer Zwert
broek in zijn wiek geschoten. Hij zond
een „Verklaring" aan Het Volk, het
welk opname weigerde. Toen heeft
de heer Zwertbroek mededeelingen
gedaan aan de redacties van De
Tribuneen De Telegraaf en heeft hij
de publicatie aangekondigd van een
brochure en een boek.
Het geval wekt veel beroering in
de kriagen der S.D.A.P., want de
heer Zwertbroek is altijd ook nog
partijbestuurder
In den Fascistenbond van Baars
wil het opk niet boteren. Ercis ver
zet tegen den leider, die door velen
intellectueel ongeschikt wordt geacht
voor zijn functie. De afd. Arnhem
trad uit en poogt nu te complot-
teeren met andere afdeelingen.
Een wetsontwerp is ingediend om
zooveel mogelijk het gevaar te weren
van verspreiding van t.b.c. op scho
len middels ongezond personeel.
Volgens het ontwerp moet een
candidaat-onderwijzer voor zijn be
noembaarheid een verklaring kunnen
overleggen, dat hij niet lijdende is
aan open t.bc. In bijzondere gevallen
kan altijd herkeuring worden ver-
eischt. Wat van het onderwijzend
personeel kan worden gevorderd, zal
ook kunnen worden vereischt van
overig schoolpersoneel, als concier
ges, huishoudsters, schoonmaaksters.
In den gemeenteraad van Amster
dam werden geen noemenswaardige
bezwaren aangevoerd tegen deelname
van de gemeente in de combinatie
ter uitvoering van het werkplan in
de diamantindustrie, waarvan de
promotors verwachten, dat het werk
zal verschaffen voor 2500 arbeiders.
De arbeiders zelf schijnen er meer
sceptisch tegenover te staan.
Het is thans becijferd kunnen
worden, dat de Spoorwegontvangsten
over 1933 met 17 millioen zijn
teruggeloopen. De ontvangsten over
December echter wijzen er op. dat
de teruggang tot staan komt. Over
die maand waren de ontvangsten n.l
ruim anderhalve ton hooger dan over
dezelfde maand in 1932.
Twee malen hebben we een traan
geplengd en tusschen de eerste en
de tweede ligt een tijdsruimte van
Een plattelandsgeschiedenis
van de Belg.-Linib. grens.
6
Bij een net gebouwd huis hiel
den ze stil.
Hier zijn we er, zei de pastoor.
Zoo, zoo, zuchte zijn broeder.
Uiterst gul was 't onthaal. De
pastoor was de vriend des huizes.
Na over de gebruikelijke dingen
gesproken te hebben, zei de pas
toor ronduit waarom ze beiden tot
hier waren gekomen.
Lisebeth, zoo heette de dertigja
rige dochter, bloosde. Jan merkte
dit onmiddelijk en dacht oprechte
liefde schaamt zich... De heer
broeder deed het woord, dat hier
zoo gretig aanhoord werd als sprak
hij van op den kansel tot zijn
luisterende parochianen. Ook 't
jawoord bleef niet achter, want
Lisabeth had betrouwen in de
zaak. Haar tijd van trouwen was
gekomen. Zoo'n gelegenheid kreeg
ze nooit meer. De Belgische boer
was in zijn nopjes, tranen van
vreugde welden op in zijn wate
rige oogen.
En al de huisgenooten waren
oprecht verheugd, dat hun Lisa-
precies een week. Laten we onzen
lezers de geschiedenis van hun ont
staan bekend maken.
De eerste traan ontwelde ons
enkele oogenblikken, nadat ons het
verscheiden van H.M. de Koningin-
Moeder bekend werd. Het bericht
daaromtrent had ons ten zeerste
ontroerd, want we zijn monarchistisch
afgestemd, hebben een blijkbaar aan
geboren genegenheid voor ons
Oraoje-Huis en hadden in het bijzon
der een buitengewone genegenheid
voor Koningin Emma. Nog onder
den indruk van het bericht van haar
overlijden schreven we een „In
Memoriam" voor enkele kranten,
welke zich tot gewoonte hebben
gemaakt om zich ovet onze geeste
lijke kinderen te ontfermen. Onder
het schrijven raakte we werkelijk
echt geroerd we zijn nu eenmaal
akelig-week van gemoed en alzoo
ontviel ons een traan aan het bran
dend oog. Dat was dus de eerste
traan.
Sindsdien is ons heel wat gepas
seerd. Op speciaal en vereerend
verzoek van uitgevers van andere
nieuwsbladen, schreven we nog
negentien verschillende herdenkings
artikelen. Ten deele onder het beieren
der klokken. Klokkengebeier vinden
we heerlijk, vooral wanneer we
in de juiste stemming zijn om er
naar te luisteren Zondagsmorgens
b.v. of straks met Paschen. Maar
wanneer 'n mensch z'n woon' heeft
bijna aan den voet van een kerk
toren en hij hoort dan drie maal per
dag, een vol uur lang, de klokken
luideD, van 8-*-9 en van 12—13 en
van 17—18, onderwijl hij naast zijn
vele andere schrijfwerk negentien
herdenkingsartikelen heeft af te doen,
dan bonzen de klokken hem nog in
de hersenen als het al lang nacht is
en een geplaagd mensch recht heeft
op slaap. Enfin, we hebben het
overleefd.
Uit hoofde van ons beroep hebben
we op zes plaatsen speciale raads
zittingen meegemaakt en evenzoo-
vele plechtige herdenkingsredevoe
ringen van treffelijk aangedane
burgemeesters bijgewoond. Ook dat
zijn we te boven gekomen
Om ons te verzetten lazen we de
herdenkingsartikelen, door onze
collega's geschreven in de 348
Nederlandsche nieuwsbladen, welke
niet op onze medewerking zijn ge
steld. We zijn er gezond bij ge
bleven.
Ter afwisseling zwegen de Neder
landsche zenders gedurende één dag
en hadden we dus géén radio. Op
de volgende dagen konden we onze
schade dubbel en dwars inhalen.
We beluisterden herdenkingsrede
voeringen van minister Colijn en
acht andere staatslieden, van Mr.
Romme en 39 andere advocaten,
van Dr. Polak en 69 andere prole
tariërs, van Jan van Zutphen en...
Om kort te gaan we hoorden, op
een enkele uitzondering na iedere
vaderlander, die wel eens een lintje
heeft gehad, met sombere grafstem
de deugden van de dierbare over
ledene verkondigen.
De treurmarsch van Chopin heb
ben we uit onzen luidspreker ge
noten per piano, per orgel, per
orchest en per gramaphoonplaat'
Alles drie keer per dag. Chopin
verdween slechts uit den aether om
plaats te maken voor Johan Sebas-
tiaan Bach. Eén keer hoorden we
ter afwisseling de Trauer symphonie
van Locatelli.
Eindelijk op een goeden dag,
konden we het niet meer uithouden
We morrelde wat aan ons oude
radio-toestel en zoowaar, daar klonk
ons vanuit een ver land een pittige
marsch in de ooren. Luisterend-
genietend gingen we een oogenblik
voor het venster staan, trommelend
op de ruiten. Tot... daar een oude
heer langs kwam met een strikje op
z'n revers: half oranje en half crêpe.
Ook hij scheen de muziek te hooren,
want vaal-bleek keek de goeierd
ons aan, alsóf-ie ons met zijn blik
beth zoo'n goede partij deed.
Op de toekomende vereeniging
werd dapper gedronken en geklon
ken. Uiterst roerend was het af
scheid en blijde de terugreis.
Laat de lui nu maar razen,
dacht Jan, als wij elkaar maar
liefhebben.
II.
Jan's huwelijk.
Dorpstongen rusten noch roes
ten, maar roeren eerst stil in 't
geniep; kwetteren en schateren
dan luidde de nieuwtjes over de
daken uit. Als een mensch trouwt,
wordt'hij op een voetstuk verheven
Nu Jan's aanstaande huwelijk
op een zegelpapier in een houten
kastje met getraliede venstertjes
van grauwen ijzerdraad tegen den
zwart-rooden gevel van het ge
meentehuis, den dorpelingen kond
werd gedaan, stonden de menschen
paf verslagen. Wat had hij zicb
gespoed? Een, die zoo gauw klaar
was, dat moest niet veel zijn. Doch
licht goed genoeg voor hem
voegde men er bij.
Als voorlijlende-knepperende-
heidebrand vlooghethuwelijksplan
van Jan het dorp rond.
Over zijn aanstaande wist men
seffens van alles te vertellen.
Van een vinger, een arm 1
Zooveel als Jan had zij zeker
niet, want die wilde een anderen
kerel, die keek ja beter en hooger
uit haar oogen. En bij de aan-
vernietigen wou. Schuldbewust snel
den we naar het stopcontact om
den stekker uit te halen.
Twee dagen lang hebben we toen
weer uitsluitend herdenkingsrede
voeringen aangehoord en den treur
marsch van Chopin beluisterd.
Den derden dag eindelijk, vonden
we op zolder een oude koptelefoon.
We zetten het ding op en den luid
spreker af. Daarop gingen we mor
relen aan het radio-toestel. Daar
klonk het, éérst zacht nog en ge
leidelijk forscher... An der schonen
blauen Donau...
Zacht wiegden we het lijf en
toen gunst ja, lezer, we weten
dat het slecht was van ons, gelet
nietwaar op de omstandigheden,
maar toen...
Toen ontwelde ons de tweede
traan.
Vergadering Boeren
bond Merselo.
Onder Voorzitterschap van Wet
houder Pubben vergaderde Donderdag
j.ï. de Boerenbond Merselo in Café
Janssen.
Na opening der vergadering met
den Christelijken groet, sprak de
Voorzitter woorden van welkom tot
de ter vergadering gekomen leden en
speciaal tot den Weleerw. Heer
Rector Limpens, als Geest. Adviseur
van den Bond.
Verder wil de Voorzitter gaarne
woorden van herdenking wijden aan
den overleden onvergetelijken alge-
meene Bondsadviseur, de Heer Jan
Poels en aan Hare Majesteit Konin
gin Emma, de deze week overleden
Moeder onzer geëerbiedigde Koningin
De vergadering voldeed direct aan
het Bestuursvoorstel om voor deze
overledenen staande twee Onze
Vaders te bidden tot rust hunner
zielen.
De heer P. J. Ewalds deed hierna
voorlezing der notulen der vorige
vergadering, welke onveranderd wer
den goedgekeurd en bracht daarna
verslag uit van het afgeloopen jaar,
waaraan we ontleenen
Verkochte voederartikelen 1215607
K.g. voor f 66138.59. Kunstmest
stoffen 852864 K.g. voor f 11300.07.
Brandstoffen 434050 K.g. voor
f 5746 58.
Verder zijn verkocht 22 nestmatjes
voor f 0.44 en 10433 zakken voor
f 4917. Totaal 2512951; K.g ten
bedrage van f 95102.68.
De ontvangsten bedroegen
Kassaldo 1 Jan. 1933 f 2131.06
Debiteuren-leden f 86769.72
Boerenleenbank f 5500.
Contributie f 441.—
Ned. Roggecentrale f 7537.89
Reductie Kalizout f 132.42
Zakken f 41.
Huur Eierlokaal f 50.—
Wolters Rotterdam f 5 22
Samen f
De uitgaven bedroegen
Crediteuren facturen f
Spoorvrachten f
Salarissen, loonen etc. f
Diverse f
Debet Boerenleenbank f
Contributies f
Porti, telefoon etc. f
Kassaldo 1 Jan. 1934 f
Samen
10260831
75275.42
1346.49
6459.02
11014.49
6300.-
455.-
107.62
1650.27
f 102608.31-
De Commissie van Controle, be
staande uit de heeren J. v. Rijswijk,
W. Verstraaten en L. van Hooft,
brachten hun rapport uit en ver
klaarden boeken en bescheiden vol
komen met elkaar kloppend te hebben
bevonden en brachten gaarne een
woord van hulde aan den Secretaris
voor diens keurig en accuraat werk,
waarmede de vergadering onder
applaus instemde.
Deze Commissie werd weer voor
een jaar herbenoemd.
Evenals andere jaren werd ook
dit jaar het jachtrecht op de gronden
der leden te pachten gesteld en wel
voor de jagers uit Merselo ad f 5
en voor de Venraysche zonen van
staande waren ze met zessen.
Indien een koek in zooveel
stukken moet doorgesneden
worden, dan waren de hapjes
klein.
Maar als z'er ook niet veel om
had, Jan bezat genoeg en die zou
haar het bijeenschrapen wel leeren
zoo zij het nog niet kende.
Wellicht zou het wel een pot
nat zijn 1 't Jonge, dorstige volk
stak 's avonds de koppen bijeen.
Jan ging trouwen en nergens
had hij een tonnetje bier gelegd
om af te drinken. Dit was noch-
lans de landelijke Kempische
gewoonte en aan dit aloud gebruik
mocht de houvaste boer, die
vaarwel aan 't jong leven ging
zeggen, zoo min als iemand
afbreuk doen.
Beleefd liet men daarom den
trouwlustige nog eens vragen of
hij geen drank ten beste gaf.
Doch de vrekkige vent weigerde
bepaald iets te geven. Trouwen
kostte zoo al geld genoeg. Wat
men wegwierp, was men zeker
kwijt.
Dit ergerde de jongelingen van
het dorp, die vast besloten waren
Jan een kelelserenade te brengen,
den pzel af te drijven. Traden ze
niet met geweld op, dan kregen
zij niemendal. En dit was het
eenige en laatste wat van hem
los kon gemaakt worden.
Zoo gezegd, zoo gedaan I
Den volgenden avond, toen Jan
blauwe rookwolken uit zijn
baardbranderke blies en zijn
Nimrod voor f 15. Vorig jaar had
de jacht f 25 opgebracht.
Goede gewoonte getrouw besloot
de vergadering f 25 subsidie te ver-
leenen aan den Boerinnenbond en
f 20 aan de K.J.V. te Merselo.
Nadat verslag was uitgebracht
over de hagel-, brand-, ongevallen
en ziekteverzekering, kwam men aan
het punt der agenda Rondvraag en
mededeelingen.
Een geanimeerde discussie ontstond
over de plannen voor het bouwen
van een Patronaat annex pakhuis,
waarvoor eene studiecommissie werd
gekozen, die te zijner tijd verslag
over dit vooruitstrevend plan zal
uitbrengén.
Hierna voerde de Weleerw. Heer
Rector het woord en sprak et zijn
vreugde over uit dat in 1933 de
omzet van den Bond met- 328918
K.g. of 33 wagons was vooruitgegaan
ondanks de heerschende crisis en
malaise. Gaarne zag hij hierin een
bewijs, dat de deugd vannaas'enliefde
in Merselo nog in hooge mate be
oefend werd, daar juist door den
trouw aan hun organisaties steunen
de grootere bedrijven de kleinere.
Hij hoopt dan ook dat men op den
ingeslagen weg zal blijven voortgaan,
tot heil van den Boerenstand in
Merselo.
De Voorzitter dankt den Weleerw.
Heer Rector voor zijn schoone
woorden, die den Boeren een riem
onder het hart steken.
Hij wijst er de leden op, hoe de
Bond in het belang der boeren werkt,
en verzoekt aller medewerking en
om het onkostencijfer zoo laag moge
lijk en de zuivere winst zoo hoog
mogelij c te doen zijn, verzoekt hij
vooral te denken aan prompte be
taling en sluit de vergadering hierna
op de gewone wijze.
Oude man door auto overreden.
Dinsdagmiddag omstreeks half
zeven werd op den rijksweg Belfeld
de 65-jarige Th. Hilberts aldaar, bij
het oversteken van den weg door
een passeerende auto gegrepen.
Het slachtoffer bekwam daarbij
een beenbreuk en een ribfractuur,
terwijl hij bovendien een hersen
schudding opliep.
Op medisch advies werd hij naar
het R. K. Ziekenhuis te Venlo
overgebracht, waar hij 's nachts
zonder tot bewustzijn te zijn ge
komen is overleden.
Yreeselyk ongeluk.
Maandagmorgen heeft te Steyl een
vreeselijk ongeval plaats gehad.
De 65-jarige voerman Vaessen, in
dienst van de firma Benders, reed
met een paard en wagen over den
Rijksweg, komende van de richting
Belfeld, de voerman zat op den
wagen.
Ter hoogte van de woning van
den heer M. Leenders, werden paard
en wagen gegrepen door een
achterop komende zeswielige vracht
auto van de firma Hagens en
Martens uit Horst, bestuurd door
den chauffeur Spronck, welke auto
snel reed.
Voerman en paard vond men een
oogenblik later dood onder de
wrakstukken van den wagen.
Aan de politie verklaarde de
chauffeur dat hij achter het stuur
had zitten slapen en niets van den
voor hem uit rijdenden wagen had
bemerkt.
De chauffeur was reeds eenmaal
veroordeeld wegens het veroorzaken
van dood door schuld.
Onder een bed verborgen.
De recherche te Nijmegen heeft
een vreemdeling, zekeren V. verrast
en gepakt, die zich verborgen had
onder het bed in het huis van een
bewoner aan de Grootestraat te
Nijmegen.
Het bleek dat deze V. een
verdachte in- en uitbreker
insluiper wai, die zich in de huizen
liet insluiten om dan op het gunstige
oogenblik zijn slag te kunnen slaan.
Te Nijmegen werd hij op
heeterdaad betrapt. De man heeft
al heel wat op zijn kerfstok.
Doodelyke aanrijding.
Maandagavond heeft de auto
mobilist de Rooy uit Eindhoven den
20-jarigen K. op den Valkenswaart
scheweg aangereden. K. overleed
eenigen tijd later.
Paard met kar op auto gereden
Dinsdagmorgen reed de 35-jarige
landbouwer van de H. uit Zeeland
met paard en kar in de richting
Vonkel Uden, toen hem een vracht
auto der firma P. tegemoet kwam.
Het paard schrok en reed tegen
de auto op. De heer v. d. H. werd
van de kar geslingerd. Hij bleef
bewusteloos op den weg liggen.
Spoedig aanwezige geneeskundige
hulp uit Uden liet den man naar
het St. Jansziekenhuis vervoeren,
ft aar de toestand zoo ernstig bleek,
dat het slachtoffer moest voorzien
worden van de laatste H. Sacramenten.
Mgr. Goumans in Indië terug
gekeerd.
Een hartelijk welkom.
We lezen in de „Koerier" van 12
Maart o m. het volgende
Reeds voor tienen verzamelden
zich vele van Bandoeng's Katholieken
in de groote zaal van de K S.B.
Vaandels en banieren vormden de
versiering. Aan het tooneel-einde der
zaal links was de plaat3 voor Mon
seigneur en de geestelijkheid te mid
den van bloemen, waar bovenuit het
wapen van Monseigneur prijkte, in
geruimd.
Klokslag half elf werd Monseig
neur, die vergezeld was van Pastoor
dr. Ant. van Asseldonk en van
meerdere geestelijken van beide
Bandoengsche parochies door een
Comité afgehaald en binnengeleid.
Padvinders salueerden en met een
plechtigheid, die telkens door blikken
van blijde herkenning getemperd
werd, ging het tusschen de beide
files door.
„Ecce Sacerdos" en „Laudate
Dorainum in Sanctus Ejus" van J.
Ruijgtok kionken van het R. IC.
zangkoor St. Caecilia, op aangrij
pende wijze ten gehoore gebracht
onder leiding van den heer Phlip
peau.
Dan begonnen de begroetingen,
telkens onderbroken door de num
mers van het program.
Hierna volgde het offlcieele welkom
van den Kerkvoogd, door den
K.S.B.-voorzitter namens alle Katho
lieken van Bandoeng uitgesproken.
Nadat het orkest een nummer had
gespeeld nam mgr. het woord.
Monseigneur begon met mede te
deelen, dat Hij een zeer prettige reis
had gehad en een aangenaam ver
blijf in de koude. Maar dat ge
durende Zijn geheele afwezigheid in
Europa. Zijn hart in Indië was
blijven verwijlen. Hij was blij weer
in den kring Zijner parochianen terug
te zijn en verheugde zich op het
Katholieke leven te Bandoeng.
Zijn geheele verloftijd door was
Hij in het belang van de Prefectuur
werkzaam geweest en Hij kon wel
zeggen, dat het doel Zijner reis be
reikt was. Over eenige maanden
zullen enkele Pastoors en Zusters
naar Indië komen, om in de Prefec
tuur Bandoeng werkzaam te zijn.
Wat Hem in Holland, tijdens Zijn
verblijt in Limburg zeer getroffen
had, was het intense, religieuse leven,
dat, frisch en verblijdend en innig
uit alles U ontmoet. Niet alleen dat,
zoowel de jeugd als de ouderen,
voorbeeldig georganiseerd zijn, maar
de menigte der geloovigen neemt
daadwerkelijk deel aan de Heilige
Handelingen in de Kerk.
Het „Gloria" en het „Credo"
klinken in elke Mis op van de ge
heele gemeente uit volle borst ge
zongen, Het Heilig Misoffer is het
Offer der Menigte, in regelrechte
deelneming met het Offer van den
Priester gewordenhet Offer vau
Zich zelf aan God. die Zich ten
uiterste aan ons offert.
En men belijdt zijn geloof niet
alleen binnen, maar ook buiten de
Kerk.
Dit ook in Indië te bereiken
Wat zou daardoor een Zegen, een
Genade over ons allen neer kunnen
dalen
Monseigneur zou er met alle kracht
die in Hem is, aan werken. En Hij
vertrouwde ten volle in dezen op
de beantwoording door Zijn gemeen
te van Zijn pogen door vollen steun,
zonder voorbehoud. Hij was dan
ook zeker te zullen slagen.
Hardleerscli.
De Msb. schrijft
Wat zijn wij, Nederlanders, van
hoog tot laag. op sommige punten
toch hardleersch en... weinig fijnge
voelig zelfs op belangrijke en teere
punten.
Koning Albert sterft, en de Gou
verneur-generaal van Nederlandsch
Indië betuigt aan den nieuwen heer-
scher van het tweetalige land zijn
deelneming... in hef Fransch.
Koningin Emma sterftde Belgi
sche Pi ins Karei komt ter begrafenis,
en nauwelijks heeft bij één stap ge
zet in de Nederlandsche hofstad, of
hij wordt begroet met... „Vive le
Prince" door een paar dames, die
zich zelfs niet afvroegen of alle ge
juich bij deze gelegenheid niet beter
achterwege ware gebleven.
Ja, we zijn, zelfs op dit punt
hardleersch.
Is het voor onze Vlaamsche
broeders niet om dol te worden
Maar zij zijn helaas! zóóveel ge
wend van 't Fransch radbrakende
Nederlanders...
avondmaal rustig liet verteeren,
kondigde opeens een ketelharmonie
haar serenade aan... Bourn 1
Taratarlra boum, tjink, tjink,
tschank. Oet oef!... toet
Uit koperen speeltuigen schet
terden valsche akkoorden, zware
slagen vielen op roffelende trom-
nen, op kletterende tinnen gieters
en blikken deksels, oude zeisen
schrijnden en knarsten op kar
raderen.
Op klompen en horens werd er
gemiauwd, gekaterd en getoeterd.
Fluitjes schrilden scherp, mir
litons neusklankten bibberige-
dreunende deuntjes uit harmonica's
drensden lustig en treurig en
trompetten klaroenden hoog-uit
Mannen en vrouwen lachten en
gichelden, schreeuwden en joelden
raasden en tierden. Honden
jinkerden, blaften en basten. Al
deze geruchten en geluiden zwir-
relden rond, botsten tegen de
huizen en vloeiden weg onder de
stille avondlucht.
Bij de eerste schetterende
muziektonen vloog Jan woedend
van zijn stoel, als dynamielte het
onder hem.
Wat een gemeenheid riep hij
uit.
Een prachtige muziek I lachte
Trien.
Wat mag dat beteekenen vroeg
Pier, knipoogend op de andere
glimlachende diensllui.
^iemand sprak. Jan pifte snel
en sneller aan zijn pijp, klomperde
ongeduldig woedend door de
breede keuken.
Meiden en knechts vingerden
en grimasten achter zijn rug, den
boozen ingehouden glimlach met
heftig geweld bedwingend.
Toet, toet, drom, drom, koe
klonk het van onder het venster
raam.
Wat een helseh lawaai toch I
zei de meid.
Tingel, tingel, sehangel.bier
Nu konden de knechten en
meiden zich niet meer inhouden,
zij proestten het uit van lachen
Jan, krijtwit van woedde, barst
uit in een donderbui tegen hen
en de lawaaiers. Dat waren nog
heidensche gebruiken.
Enkel afzetterij om aan drank
te komen. Met iemand het mes
op de keel te zetten, kon rr
niets verdienen.
Toet, loet, rekketekie I
't Lawaai zwol weder aan en
Jan duivelde harder.
Ik zal mij voor geen tonneke
bier laten uiimuzieken, als ik
trouw, waagde Trien.
Dan zijl gij gek genoeg,
mopperde de baas. Waarom zou
men drank moeten geven Dit
staat toch nergens geschreven.
Daarbij wat zit ik met mijn
geburen in. Zij geven mij ook
niks.
'I Is zoo een oud Kempisch
gebruik, meende Pier.
Er. waarom zou men geen
kwade gewoonten mogen uitroeien
Men heeft ër wel andere af
geschaft, hernam Jan.
Ingekomen en vertrokken
personen
van 16 tot 23 Maart
INGEKOMEN
A. Muis, z b«. Schoolstraat 24 van
Maastricht;
H. Geurts, idem, Groote Straat 2
van Roermond;
W. Tauscb, propagandist, Oude
Oostr. weg 49 van Oijen;
W. Heezemans, z.b., idem van
Eindhoven;
M. Verdysseldonck, wed. Heeze
mans, idem van Eindhoven;
W. Weijers, timmerman. Oude
Oostr. weg 41 van Gennep;
J. Beckers, molenaar, Oostrum C 32
van Escharen;
E. Verriet, z.b., Groote Straat 12
van Heerlen;
H. Wismans, z b., Overloonsche
weg 2 van St. Michiels-Gestel;
H. Coppus, dienstbode, Stations
weg 1 van Bergen (L.);
L. Stoffels, z b., Langstraat 49 van
Rotterdam;
J. Lorant, kleermaker, Gr. Straat
24b van Asten;
G. Rutten, winkeljuffrGr. Straat
9 van Eindhoven;
H. Huisman, dienstknecht, Veulen
H 33a van Meerlo;
E. Bömers, idem, Veldstraat 13
van Bergen (L.);
Th. Feller, verpleger, Stationsweg
32 van Kessel;
M. Peeters, electricien, Stationsweg
32 van Blerick;
W. van Well, verpleegster, St.
Annalaan 5 van Horst;
J. Gerris, idem, idem van 's Bosch
J. van Berlo, idem, idem van Ros
malen.
VERTROKKEN
H. van Rhee, wed. W. Camps,
naar Maasbree Langhei;
P. J. Bouten, verpleger naar Hil-
varenbeek:
A. Voesten. slager, naar Bakel,
Milheezerweg 26;
DIE EL|
Wanneen
opstaan geje
uw rug. w;s
bukken, bta
en die u>i
veroorzaakö
toont dit a>
niet \oldcu
Ireerd wore
daarnevens*
als voortdul
beidr wall
afgemat gr.
wier taak»
zuiveren vn
afvalstoffen
verzwakt a
deze versi 1
zeer onge
Komt uj
eerste waed
dat zij nietti
Foster's SI
een specia1
noemde kwi
pelijk saj
slechts één it
gezonde vd<
zorg dragh
durend goetr
de onzuiveui
dat zij inddl
aan de eras
toonen de p
uit alle deen
bare perse I
herkregen u
Rugpijn Ni»
Verkrijgt
drogisten f
per doos. g<
Let vooral |t
Daar liet ik andere menschen
mede beginnen, zei voorzichtig
Pier.
Ik geloof u, Pier, voor geen ton
bier wilde ik toch dergelijk
schandaal aan mijn huis, meende
Trien.
Als zij op hun kop gaan staan,
krijgen zij nog niets.
Ik zal hun dat lawaaien wel
afleeren. De gendarmen-
Moeten die er weder bij zijn
boosde Trien.
Watte., wa.. watte.. Ik ben
hier de baas. En ik zeg u dat
de gendarmen komen.
Die bonte jongens zijn bijna
alle weken hier. Dat is geen
nieuws, bitsigde de keukenmeid
Pang, paf, pardaaf, klonk het
tegen de deur.
Jan gifte en woedde maar durfde
niet buiten gaan.
Het dienstvolk had erg veel
pret in dit getoeter, gejauw en
lawaai.
Kon ik maar een wijf
krijgen, jokte Ties, ik gaf potdorie
wei twee tonnen.
Waarom pakt gij mij niet,
Ties zei Trien met een lief
lachje.
En als gij twee trouwt, dan geef
ik nog wel een ton, vroolijkte de
andere meid.
En ik een sauspannetje, zei
koud-weg Pier.
De boer ergerde zich over het
opgewekt gekout van zijn dienst
boden, die nu ieder schetterend,
schampend speeltuig, uitdagend
geroep ontleedden en napiepten.
(Wordt vervolgd)
in
op pa