Ruwe, Roode,
Stukke Handen
Rond de Boerderij
Binnenland.
Een dappere
Grenadier.
Provinciaal Nieuws
Spreker drong aan, dat de Katho
lieken voor alles hun Staatkundige
eenheid zouden bewaren en trouw
blijven aan hun Staatspartij.
In dezen veel bewogen tijd wordt
maar al te vaak en geheel onver
diend afgegeven op onze partij zelfs
door Katholieken en toch, niets is
minder verdiend.
Is onze Partij niet de eerste ge
weest, die streefde naar sociale wet
geving, heeft onze partij niet het
eerst de corporatieve gedachte in
haar program opgenomen Was
onze partij in 1918 niet op de bres
en is door haat toedoen de revolutie
poging niet vergaan als een storm
in een glas water
In onze dagen nu een golf van
nationalisme door de wereld rond
vaart en men allerwege roept om
daden, mogen wij Katholieken met
trots wijzen op onze Partij, die wel
weinig woorden gebruikt maar des
te meer daden stelt.
Met een opwekking tot onze partij,
sluit Spreker zijn met aandacht ge
volgde rede, die een warm applaus
uitlokte.
Van de geboden gelegenheid tot
het stellen van vragen, maakte Dr.
L. Sala gebruik om te vragen of
onze partij den tijd nog niet gekomen
acht om tegenover de golf van
onwaarheden, die door Mussert en
andere dag in dag uit maar worden
rondgebazuind in vergaderingen en
pers, meer verweer aan den dag te
leggen
De Spreker antwoordt hierop, dat
onze Staatspartij meer staat op pro
pagandeering van eigen ideeën dan
wel. op bestrijding van andere theo
rieën.
Als de heer Dr. Sala nog wijst
op de demagogische strijdwijze van
een Roelofsen en meer positieve
tegenactie vraagt, dan tot nu toe in
ons maandblad getoond, zegt de
Spreker, dat persoonlijke actie der
leden en Kernvorming meer succes
bieden zal.
De heer Dr. Sala laat nog niet los
en dringt aan, dat als programma
punt der partij b.v. zou worden
voorgesteld beperking van persvrij
heid, waarvan hij veel goeds ver
wacht, waaraan de heer Wintels
toevoegt, dat hij nog een stap verder
gaan zou nu al dat nationaal gedoe
niets anders blijkt dan het zaaien
van ontevredenheid. De gevolgen
kunnen we zien bij onze Ooster
buren, waer de Katholieken thans
in den hoek gedreven zijn. Zouden
de Nazi's hier winnen, dan gaat het
met ons ook zoo. Daarom vindt hij
het tijd om van defensief over te
gaan tot den aanval.
Ook de heer Verheugen sluit zich
daarbij aan en zegt, dat men de
aanwassende ontevredenheid niet te
licht moet aanslaan. Het gevaar van
terreinverlies is niet denkbeeldig.
Spreker deze heeren beantwoor
dend, zegt, de gevoelens dezer ver
gadering te zullen overbrengen naar
het Partijbureau en wijst er bij voor
baat op, dat reeds een groot getal
vergaderingen aan dit onderwerp
door het Partijbureau zijn besteed
en 250.000 vlugschriften zijn ver
spreid. Hij roept in deze gaarne aller
medewerking in.
Dr. Sala zegt met genoegen te
constateeren, dat er in de Midden-
standsvereeniging menschen blijken
te zijn, die belang stellen in het
politieke gebeuren. Hij hoopt, dat
dit zich ook zal uitstrekken tot de
plaatselijke Kiesvereeniging en de
Middenstanders trouwer ter verga
dering zullen komen, heigeen wordt
toegezegd.
De Voorzitter dankt allen voor
de betoonde belangstelling en spreekt
er zijn vreugde over uit, dat er veel
gedaan wordt voor de vorming der
jeugd, de mannen der toekomst, en
sluit de vergadering op de gewone
wijze.
door de schoonmaak weer snel ge
nezen, zacht en gaaf met PUROL.
Eenzijdigheid zal zich wreken.
Er is nog iets goed te maken.
Wanneer wij de „Mededeelingen
van het Centraal-Bureau" over de
afname der verschillende kunstmest
stoffen lezen, dan valt ons in de
eerste plaats op de bijzonder groote
vermeerdering van het kaligebruik.
Nu was een zeer groote toename
wel te verwachten, gezien de enorme
prijsdaling door de komst van de
Spaansche kali op de Nederlandsche
markt. Maar dat het zoo zou loopen,
had wij zijn het met het Centraal-
Bureau eens de grootste optimist
niet durven verwachten. En, mits
oordeelkundig gebruikt, is er niets
tegen weer eens goed kali te geven.
Integendeel, vele akkers, wei- en hooi
landen riepen erom.
Er gebeurde iets soortgelijks als
wij de laatste jaren met de stikstof
meststoffen hebben gezien. De oorlog
tusschen de verschillende producenten
dreef de prijzen naar zoon laag peil
als voor korte jaren „absoluut on
bestaanbaar" genoemd zou zijn. Af-
braakprijzen. Gevolgenorme toename
vanhet gebruik. Het Centraal Bureau
zegt dan ook zeer terechtlage
prijzen zijn de beste reclame voor
het gebruik.
Nu dreigt gevaar voor eenzijdig-
en van kali, de giften van fosforzuur
niet in dezelfde mate werden ver
hoogd, wat volgens de oude doch
telkens waar bevonden wet van het
minimum toch moet. Wil men ten
minste zoo voordeelig mogelijk han
delen. Het lijkt er soms ietwat op,
dat evenwel door sommigen juist
minder is gebruikt.
Dit zal zich zeker wreken. Op
bouwland, doch niet het minst op
grasland. Moet ge de ervaringen in
de Wieringermeer maar eens nagaan.
Gebrek aan fosforzuur geeft slecht
gras en geen of weinig klaver. En
goed gras met voldoende klaver is
zoo noodig om krachtvoeder uit te
sparen.
Er is nog een kansje .iets goed te
maken. De practijk leerde, dat slak-
kenmeel einde Maart uitgestrooid
nog zijn gunstige werking openbaarde.
Slakkenmeel wordt op wei- en hooi
landen in vele gevallen nog tot in
April gestrooid en op bouwland zelfs
als overbemesting als men de uit-
strooiing tot nu toe verzuimde. Het
kan dus nog best, maar het is natuur
lijk hoog tijd.
Van een oude Friesche klok.
Een landbouwer, wonende in de
buurtschap Middelveld te Druten,
was in het bezit van een oude
Friesche klok, een erfstuk, dat reeds
lang in het bezit van de familie was,
aldus schrijft het „Handelsblad."
Reeds eenige geslachten hadden
naar het rustige getik van de klok
geluisterd en ontelbare malen had zij
uren van vreugde, maar ook van
leed aangekondigd. De klok behoorde
nu eenmaal onafscheidelijk tot het
gezin en nimmer had zij haar diensten
gestaakt. Tot dat, op zekeren dag,
het getik niet gehoord werd. Het
bracht een heele consternatie teweeg
en het hoofd van het gezin onder
zocht met groote zorg de klok en
trachtte haai behoedzaam weer op
gang te brengen. Zijn pogingen faal
den, de klok had een offer aan den
tijd gebracht en slecht» een deskundige
zou er misschien in slagen haar weer
op gang te brengen.
Na lang beraad op het platte
land neemt men niet licht een overijld
besluit werd de dorpsklokken
maker ontboden en onder angstige
spanning van de familie stelde deze
een onderzoek in. Hij schudde eenige
malen bedenkelijk het hoofd
eindelijk kwam zijn oordeelde klok
zou na een zorgvuldige behandeling
wel weer haar diensten hervatten.
Maar de klok moest daarvoor naar
zijn werkplaats worden gebracht en
de familie zou eenigen tijd niet alleen
van het vertrouwde getik, doch ook
van de aanwezigheid van de klok
verstoken zijn. Aarzelend werd daar
toe besloten.
En daarmede begon de klokken-
historie, die niet alleen Druten, maai
in geheel Maas en Waal de gemoede
ren in heftige beroering heeft ge
bracht. Dagen verstreken en de familie
wachtte in spanning op de terug
komst van de klok. De vredige rust
was uit de woning verdwenen, het
was alsof een dierbaar familielid doot
een zware ziekte overvallen, elders
genezing was gaan zoeken, de huis
genooten vol zorg achterlatend.
Eindelijk daar verscheen de klok
kenmaker, in zijn armen het geliefde
voorwerp medevoerend. Het geheele
gezin, dat zeer talrijk is, liep te hoop.
Edoch, de blijde juichtonen ver
stilden spoedig. Het hoofd des gezins
wierp een langen blik op het in
spanning verwachtte meubelstuk en
verklaarde daarop met barsche stem
dat hij dit niet wenschte te accep
teeren. Dat was z ij n klok niet en
onder geen voorwaarde was hij bereid
een andere klok, hoe goed en trouw
deze ook zou loopen, in ontvangst
te nemen. Er werden booze woorden
gewisseld, de klokkenmaker bezwoer
bij hoog en laag dat het de klok
van de familie was, maar even hard
nekkig werd dit van de andere zijde
ontkend. Het gevolg was, dat een
beroep werd geda&n op de onpartij
digheid van vrouwe Justitia, die bier
voor het moeilijke geval stond een
waar Salomo's oordeel te moeten
vellen.
Weken vloden heen, groeiden aan
tot maanden, de maanden werden
jaren en knappe juristen braken zich
het hoofd om een oplossing te vinden.
Een minnelijke schikking was niet te
verkrijgen, belde partijen bleven op
hun standpunt staan en vonden aan
hangers onder hun dorpsgenooten,
Opgewonden discussies werden aan
de bittertafels gevoerd en eindelijk
daar komt de beslissing, die evenwel
de beroering ten top doet stijgeD.
De landbouwer wordt in het ongelijk
gesteld en veroordeeld tot betaling
van de proceskosten, die f 670be
dragen.
Dat geld bezat hij nieten nu kwam
de wet in volle zwaarte op hem neer.
Een aanmaning, een dwangbevel tot
betaling werden hem beleefd doch
dringend aangeboden en eindelijk
volgde beslaglegging op have en
goed. Gerechtelijke verkoop werd
aangekondigd en verschenen een
deurwaarder met eenige politieman
nen mitsgaders enkele helpers. Dorps-
en streekgenooten waren bij honder
den opgekomen, nog nimmer was de
belangstelling voor een verkooping
zoo groot als thans.
Stuk voor stuk werden de meubelen
uit de woning gedragen en eentonig
klonk de stem van den afslager.
Maar geen bod werd gedaan. Het
publiek zweeg, en eerst dan wanneer
de afslager uitnoodigend riep „Voor
één dubbeltje", klonk een dof „mijn.'
heid. Groot gevaar ook. Namelijk,
dat bij veihoogde giften van stikstof jEen nog brandende kachel, een kast'
een tafel met stoelen, een partij
aardewerk, alles ging heen voor den
prijs van één dubbeltje. Het recht
had zijn loop en nadat de laatste
hamerslag gevallen was, bleek nog
ruim f 500 aan het totaal der proces
kosten te ontbreken. Vele behulp
zame handen droegen have en goed
weer naar binnen en toen de avond
viel, was alles in de woning weer
als voorheen.... alleen de Friesche
klok ontbrak, want de landbouwer
wenscht ook nu slechts zijn eigendom
terug en blijft bewereD, dat hij zijn
eigendom nimmer heeft teruggezien.
Een volk aan een ziekbed
Regeeringsplannen en -maat
regelen tot leniging van crisis
nood. Een nieuw Handels
verdrag met Frankrijk.
Knoeiers en knoeiers in het
kwadraat. De Nederland
sche industrie gepasseerd.
Ontslag op groote schaal.
De Vara zonder Zwertbroek,
Het Nederlandsche volk voelde
zich waarlijk geslagen dtor de on
verwachte berichten omtrent den
gezondheidstoestand van H.M. de
Koningin-Moeder, welke Zaterdag
eerst serieus opklonken en Zondag
al een alarmeerend karakter droegen.
Gelet op den ernst van de ziekte en
op den hoogen ouderdom van H.M.,
kan het ergste worden verwacht.
Zóó critiek is de situatie, dat we
het zelfs niet onmogelijk mogen ach
ten, dat een droef einde deze regelen
zal achterhalen, vóór ze onzen lezers
onder de oogen komen.
We spraken hierboven van „een
volk aan een ziekbed". Zóó is het
inderdaad. We naderen allen de
kranke vorstinne zoo dicht mogeiijk.
In Den Haag schaart een menigte
zich stil rond haar paleis, de
overigen in den land: zijn voort
durend in gedachten bij de konink
lijke patiënte. Geen vorstinne is
misschien ooit zóó innig, zoo ge-
mééud, zoo stil en devoot vereerd
geworden door een volk, als het
deel was van Koningin Emma. Van
Haar hield nu letterlijk een ieder,
ongeacht politieke inzichten. Wie
politiek verre van Haar stonden,
noemden haar eerlijk een lieve ver
schijning, een goede vrouw, een
echte moeder, een ménsch, groot in
eenvoud en offervaardigheid. Een
schat, uit den vreemde ons toege
vallen, zich in haar volle jonkheid
werpende op het offeraltaar, ten bate
van een dynastie, tot heil van een
volk-
Wanneer nog een tijdelijk behoud
mei God's raadsbesluiten vereenig-
baar zou wezen, zou datzelfde volk
bereid zijn om er een hemel geweid
voor aan t: doen.
De regeering heeft een ontwerp
ingediend, dat haar bij aanneming
grootere bevoegdheden zou geven
tot het nemen van bijzondere tarief-
maatregelen tegen buitenlandschen
invoer. De regeering meent die
meerdere bevoegdheid noodig te
hebben om snel en doeltreffend te
kunnen handelen in de steeds wisse
lende aspecten van den internatio
nalen economischen strijd.
Ter zake van maatregelen tegen
de crisis blijft de regeering actief.
Bij Kon. Besluit is de uitvoer van
fruit warmoezerijgewassen en aard
appelen gemonopoliseerd.
Aan de Kamer heeft de regeering
een crediet gevraagd van 60 millioen
gld. ter financiering van haar plan
van werkverschaffing.
Om de werkverruiming in den
land- en tuinbouw te bevorderen,
beeft minister Verschuur een proef
aangezegd met het geven van toe
slagen voor nieuw aan te stellen
werkkrachten. De proef geldt voor-
loopig voor 4 maanden en wordt in
drie gemeenten genomen, n.l. in
Broek op Langendijk, te Heinkens-
zand en in de gemeente het Bilt.
De toeslag aan de werkgevers
zal uitsluitend worden verstrekt ten
behoeve van nieuw aangesteld per
soneel en wel tot een derde van het
normale loon. Te werk gesteld
moeten dan worden gesteunden of
arbeiders uit de werkverschaffing.
De onderhandelingen met Frankrijk
hebben tot resultaten geleid en het
nieuw-gesloten Handelsverdrag is
onderteekend. Het schijnt, dat voor
onzen uitvoer niet onbelangrijke
voordeelen zijn verkregen.
De Crisis Rundveecentrale heeft
zich verontschuldigd over de geble
ken knoeierijen, er op wijzende o.a.
dat de omstandigheden moeilijk zijn.
De noodige maatregelen zullen wor
den genomen.De Amsterdamsche po
litie heeft intusschen twee belangrijke
fraudeurs gearresteerd. Het zijn twee
slagers, die zitting hadden in het
siagerscommité der N.3.B. onder lei
ding van den Rotterdamschen slager
Roelofsen, welk commlté „onthullin
gen" pleegt te doen over knoeierijen.
De twee gearresteerden zaten ook
acher de bestuurstafel bij een onlangs
in het Amsterdamsche Concertge
bouw gehouden protestvergadering
van het nat. soc. slagerscomité te
gen de knoeierijen met het crisis-
rundvee! En ze bleken er het hardst
aan te doen, aan het gezwendel 1
w
De consequentie is vaak ver te
zoeken bij de menschen. Ir Weiter,
voorzitter van de Rijkscommissie
voor Werkverruiming beklaagt zich
in het jongste rapport der commissie
zeer over de Geldersche Tramweg
maatschappij, welke, zonder zich te
vergewissen, of de bestelling ook in
ons land kon worden geplaatst
wat zeer goed het geval schijnt te
zijn geweest, 10 autobuschassis
met motoren in het buitenland laat
vervaardigen. Terwijl dezelfde maat
schappij in het vorige jaar nog een
leening van 600.000, gld. opnam
uit 's rijks kas, De buitenlandsche
industrie wordt derhalve gesteund met
rijks geld
Onze industrie beleeft heusch geen
weelde tijd. Id de Limburgsche mijn
streek moeten met 1 April weer 600
arbeiders de straat op. De K.V.W.-
fabrieken le Nispen bij Roosendaal
worden grootendeels gemechaniseerd.
Ontslag was het gevolg voor 300
sigarenmakers. Het meerendeei der
ontslagenen zijn Belgen.
In Scheveningen maakt men zich
reeds zorg over het komende sei
zoen. Aan de regeeriDg is verzocht
geworden om voor badplaatsen ver
gunningen uit te geven voor het
exploiteeren van speeltafels. Zekere
organisaties voor vreemdelingenver
keer steunen het adres.
Lange jaren heeft in zeker regiment
Fransche grenadiers eene gewoonte
bestaac, waarmede het regiment den
heldenmoed herdacht van een vroe
geren strijdmakker, die zich bijzonder
onderscheiden had in tijd van oorlog.
Wanneer het regiment voor eene
parade verzameld was en de namen
der manschappen afgeroepen werden,
was er een naam, waarop de eige*
naar onmogelijk kon antwoorden
het was die van La Tour d'Auvergne,
Werd deze naam afgeroepeD, dan
stapte de oude sergeant uit het gelid
naar voren, sloeg eerbiedig aan en
riep „Gestorven op het veld van
eer 1" Waarom wel werd dezen La
Tour d'Auvergne zulk eene eer be
wezen vraagl ge misschieD. Ik zal
het u verhalen, oordeelt dan zelf of
hij de onderscheiding waardig was.
La Tour d'Auvergne verlangde
reeds als schooljongen later in het
leger te dienen. In 1767 trok hij
dan ook de grenadiersuniform aan
onderscheidde zich weldra in
verschillende gevechten. Doch steeds
weigerde hij elke bevordering, die
zijn generaal hem voor zijn moed
wilde toekennen. „Ik blijf liever bij
mijn oude kameraden," verklaarde
hij steeds.
Vele jaren later geraakte Frankrijk
in oorlog met Oostenrijk. Het Fran
sche leger, waarbij zich ook onze
grenadier bevond, trok het Oosten-
rijksche tegemoet. Op dien tocht
kwam La Tour langs een plaatsje,
waar een oud vriend van hem
woonde. Hij vroeg en verkreeg
verlof om dien vriend even te be
zoeken. Nauwelijks echter zat hij
gezellig met zijn vcoegeren kennis te
praten, of men berichtte hem. dat
een regiment Oostenrijkers naderde,
om een pas in het naburige gebergte
te bezetten. Het bezit van dien pas
zou den Oostenrijkers van groot
voordeel zijn. Onze grenadier die
zulks ook zeer goed wist, bad
oogenblikkelijk een besluit genomen.
Hij nam afscheid van zijn vriend en
spoedde zich naar de bedreigde
plaats, om de Oostenrijkers voor te
zijn en de verdedigers voor eene
overrompeling te waarschuwen. Ge
lukte hem dit, dan was de pas ge
red. Deze was namelijk verbazend
smal, zoodat slechts enkele personen
naast elkander konden loopen. Het
eerste gedeelte was bochtig, het
laatste gedeelte evenwel vormde een
rechte lijn ongeveer 200 M. lengte.
Tegenover dien smallen gang van
200 M. nu had men een sterken
toren gebouwd, waarin zich steeds
een garnizoen van 30 man bevond.
Dit gerioge aantal was voldoende
om een gansch leger tegen te houden.
Werkelijk kwam La Tour d'Au
vergne vóór de Oostenrijkers aan
den pas. Nog altijd bevond zich de
toren tegenover den uitgang, de
dreigende schietgaten naar den pas
gericht. Doch... het garnizoen, dat
reeds gewaarschuwd was, had den
toren schandelijk verlaten, hun
wapens zelfs, 30 uitstekende geweren
hadden zij laten liggen.
In 't eerst was onze grenadier de
wanhoop nabij. Niet lang evenwel.
Vastbesloten sluit hij zich op in den
toren en plaatst zooveel voorwerpen
tegen de deur als hij maar kan vin
den. Daarna laadt hij alle geweren
en plaatst ze elk met een voorraad
kogels erbij in de schietgaten. Ver
volgens plaatst hij zich voor een
der schietgaten en wachtHij had
het heldhaftige besluit genomen den
toren alleen tegen den vijand te ver
dedigen.
Omtrent middernacht vernam het
geoefend oor van den grenadier,
schoon noch zwak, den dreun van
voetstappen. Elk oogenblik kwam
het geluid nader en ten laatste hoorde
hij duidelijk den geregelden stap van
soldaten in den pas. Onmiddellijk
daarop schoot hij eenige geweren in
de duisternis af, om den vijand in
den waan te brengen, dat het garni
zoen op zijn hoede was. De stilte
die op de schoten gevolgd was,
werd dan ook weldra verbroken
door de stem van den officier, die
kort en snel zijne bevelen gaf.
Opnieuw weerklonken voetstappen
nu evenwel werd bet geluid zwakker
de vijand trok zich dus terug.
Met zonsopgang zond de kolonel
van het Oostenrijksche regiment een
officier naar den to en om het
garnizoen te sommeeren, zich over
te geven. Een grenadier trad naar
voren en zei kortaf tot den officier:
„Zeg aan uwen kolonel, dat het
garnizoen den toren tot het uiterste
wil verdedigen". De strijd zou dus
beginnen. Weldra werd een kanon
den pas ingetrokken. Om op den
toren gericht te kunnen worden,
moest het voorbij de laatste bocht
gebracht worden, waardoor het
bereikt kon worden door de kogels
van het garnizoen. Nauwelijks stond
het kanon dan ook in positie of
verscheidene schoten werden snel
achter elkander uit den toren gelost
en de manschappen, die het kanon
moesten bedienen, lagen dood of
gewond ter aarde. Nog verscheidene
malen werd beproefd het stuk te
richten en af te schieten, doch ieder
die zich om den hoek vertoonde,
werd door een kogel uit den toren
getroffen.
Dat was een slecht begin. De
Oostenrijksche aanvoerder gaf
daarom het bevel tot den aanval.
In den looppas stormden de
troepen vooruit, doch zij werden
door een zoo goed onderhouden en
zoo juist gericht vuur ontvangen,
dat zij halfweg reeds 20 man verloren
hadden.
Hierdoor ontmoedigd, keerden zij
snel terug om zich achter de bocht
buiten schot te stellen.
Drie maal werd de aanval onder
nomen, doch even zoo vele malen
met succes teruggeslagen, zoodat de
vijand in den loop van den dag 65
man verloor. Tegen den avond
zond de Oostenrijksche kolonel een
tweeden eisch tot overgave, die
ditmaal gunstig ontvangen werd.
Dezelfde grenadier van 's morgens
trad naar voren en verklaarde, dat
het garnizoen den volgenden morgen
den toren zou overgeven, indien het
alle wapenen meenemen en onge
hinderd naar het Fransche leger
mocht terugkeeren. De kolonel, die
zijn ooren bijna niet geloofde, wijl
hij den toren voor bijna onneembaar
hield, aarzelde natuurlijk niet de
voorwaarden aan te nemeD.
Ondertusschen had onze Fransch-
man een angstigen en zwaren dag
in den toren doorgebracht. Dapper
had hij den stiijd aanvaard met 30
geladen geweren, die na eiken aanval
opnieuw geladen moesten worden.
Geen oogenblik echter had hij
gelegenheid gehad even uit te rusten
daar hij voordurend de wacht had
moeten houden voor de schietgaten.
Zijn doel evenwel, om den vijand
daar op te houden, had hij bereikt.
In dien tijd toch had het Fransche
leger gelegenheid eene beweging uit
te voeren, waardoor het bezit van
den pas van weinig belang voor de
Oostenrijkers zou zijn.
Den volgenden morgen schaarden de
belegeraars zich langs de steile wan
den van den pas om het garnizoen
van den toren doortocht te ver-
ieenen. Daar giog de zware deur
van den toren open en een grenadier,
letterlijk beladen met geweren, trad
naar buiten en liep tusschen de rijen
soldaten door. Tot groote verwonde
ring der Oostenrijkers volgde niemand
hem. De kolonel reed daarom naar,
onzen grenadier toe en vroeg hem,
waarom 't garnizoen niet kwam.
„Ik ben het garnizoen, kolonel
zei de soldaat trots.
„Wat riep de kolonel uit,
„waait gij alleen in den toren Hebt
gij alleen den pas verdedigt tegeD
mijne soldaten
„Ik heb de eer gehad, kolonel,"
hernam de grenadier bedaard.
„Maar wat dreef u er toe, om zoo
iets te ondernemen
„De eer van Frankrijk stond op
het spel 1"
De kolonel staarde den grenadier
een oogenblik met onverholen be
wondering aan. Toen reikte hij hem
de hand en zeide„Grenadier, ik
groet u, gij hebt bewezen de dapper
ste der dapperen te zijn."
Hierna liet de kolonel hem naar
het Fiansche leger geleiden met een
brief, die eene volledige beschrijving
van het gebeurde inhield. Napoleon,
die het heldhaftig gedrag van La
Tour op prijs wist te stellen, bood
hem eene schitterende bevordering
aan. Ook nu wees de grenadier de
belooning af. Toen hij nu in een der
latere gevechten sneuvelde, beval
Napoleon, dat de eer, die La Tour
gedurende zijn leven geweigerd had,
hem na zijn dood zou bewezen
worden. Zoo ontstond de schoone
gewoonte, die ge in het begin van
dil verhaaltje vermeld vindt.
Nog eens was La Tour de onder
scheiding waardig
VENRAY, 24 Maart 1934
Dierenbescherming.
Ouder Voorzitterschap van Dr. Sala
hield Vrijdag J.l. de afdeeling Venray
der Vereeniging tot Dierenbescher
ming haar jaarvergadering in de
Lunchroom Verheugen.
Na opening mei een welkomstwoord
aan de aanwezigen, speciaal aan den
Spreker van dezen avond, den heer
Jans uit Geysteren, merkte de Voor
zitter op, dat hij meer belangstelling
van de leden had verwacht, alhoewel
het weder niet lokte.
Oader erkenning van het vele
goed, dat de Dames en Heeren van
het Onderwijs voor de Dieren
bescherming doen, had hij ook hunne
aanwezigheid gaarne geconstateerd.
Hij wilde echter gaarne veronder
stellen van de leden de kern ter
vergadering te zien.
Na voorlezing der notulen, welke
onveranderd werden goedgekeurd,
werd het verslag behandeld, dat
vooral behandelde den slechten staat
van den paardenstal op het woon
wagenkamp. Na een geanimeerde
bespreking, waarbij zelfs gewezen
werd op het ongewenschte dat geen
W C op het Kamp aanwezig was,
wat misschien nu tegelijk kon
hersteld worden. Besloten werd dat
een begrooting zou worden op
gemaakt door den heer Gemeente-
Architect Timmermann en het
Raadslid Arts, welke begrooting
den grondslag zou vormen voor
overleg met het Gemeentebestuur
om in deze samen te werken.
Uit het finantieel verslag zagen we,
dat het kassaldo bedroeg f138 74,
waarvan f 10.werd afgezonderd
voor het salaris van Inspecteur
de Klerk.
De boeken en bescheiden werden
door de heeren Verkley en Boom
aecoord bevonden.
Hierna werd het woord verleend
aan den heer Jans uit Geystereü, die
een goed gestyleerde lezing hield
over de vogelwereld, waarin eveDals
bij de menschen liefde en haat een
voorname rol bleken te spelen.
De stilte, waarmede de lezing werd
aanhoord, was wel een bewijs, dat
de Spreker zijn gehoor geboeid had
door hun zooveel ongekend moois
te laten hooren en keurig sloot het
dankwoord van den Voorzitter hier
bij aan, waarbij hij allen opwekte
mede te werken tot bescherming der
vogelnesten.
Nadat nog enkele besprekingen
over Dierenbescherming gehouden
waren, sloot de Voorzitter deze ge
animeerde vergadering.
Boschwaclitor Min met pensioen.
Met ingang 1 Mei a.s. hoopt de
Boschwachter dhr. Min alhier den
dag te herdenken waarop hij voor
veertig jaar in dienst trad bij Staats-
boschbeheer. Dhr. Min zal met
ingang van dien datum dezen dienst
met pensioen verlaten.
Collecte ten hate der kerk
te Leunen.
Zooals reeds eerder gemeld, wordt
de kerk van Leunen aanmerkelijk
vergroot. De vorige week werd
ten bate der bestrijding der kosten
van aanbouw der centrale verwarming
een rondgang bij de parochianen
gemaakt en bracht ruim f 9000 op.
Depute Th. Rutten, Hor&t.
In verband met de verkiezing, als
lid van Ged. Staten van Limburg,
van den heer Th. Rutten alhier, werd
Zondag alhier door de verschillende
vereenigingen een huldiging op touw
gezet, om uiting te geven aan de
groote voldoening die de verkiezing
bij de inwoners heeft gebracht, zoo
wel om den persoon van den ge
kozene, als om de eer voor de
gemeente.
Om 4 uur verzamelden zich de 5
verschillende muziek- en zanggezel
schappen, zoomede de slandsorgaui-
saties en andere vereenigingen op
het marktplein, waarna in optocht
naar de woning van den heer Rutten
werd getrokken, alwaar zich reeds
een heele menigte van belangstellen
den had verzameld. Achtereenvolgens
brachten de muziek- en zanggezel
schappen een nummer ten gehoore
en trokken de vereenigingen in défilé
voorbij, waarna de burgemeester
nameDS de vereenigingen en namens
de inwoners van Horst, den nieuwen
depulé geluk wenschte.
Laatstgenoemde bracht hierop in
welgekozen woorden dank aan den
burgemeester, aan de vereenigingen
en alle inwoners van Horst, voor de
eer hem en zijne echtgenoote be
wezen en gaf de verzekering, de
belangen van ons dierbaar Limburg
naar best vermogen te behartigen.
Aanbesteding zes middenstands
woningen.
Uitslag der door architect Louis
Beckers gehouden aanbesteding voor
den bouw van zes middenstandwoon
huizen in een blok aan de H. Hart-
kerk te Tegelen.
J. v d. Bereken Grubbenv. f 44.100
J. Noten, Tegelen f 34 340
C. Jansen en Zn., Neer f 34.327
L. Gommans, Tegelen f 33.987
Th. Haegens, Horst f 33.940
H. Kessels en Zn.. Helden f 33.922
Gebr. Nooten, Tegelen f 33.472
J. Wolters, Venlo f 82.990
H. Nlessen, Baarlo, f 32.895
P. Reivers, Arcen f 32.328
Gebr. Naus, Neer f 32.180
Haegens en Martens Horst f 31.950
J. Coenders, Arcen f 32.243
J. M. PeuleD Blerick f 31.140
Th. Verhaegh, Tegelen f 30.600
W. P.^Willems, Tegelen f 30.335
H. Hendrikx Grubbenvorst f 29.931
H. Oudenhoven, Venray f 29.440
Fraude met rijbewijzen.
Vaz Dias verneemt, dat de direc
teur van het Centraal Bureau voor
de aangifte van bewijsstukken van
rijvaardigheid, de heer J. G. v. D.f
in Den Haag, op ernstige wijze
fraude heeft gepleegd, wat tengevolge
heeft gehad, dat hij op staanden
voet is ontslagen. Het is zeer wel
mogelijk, dat de malversatie, die
waarschijnlijk reeds loopt van de
oprichting van het bureau in 1927
af, een bedrag van f 40.000 verre
zal overschrijden.