De H. Familie
van Venray.
Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
ï'YOORDEÊLItoTf
MANUFACTURER
taDEÊUGStf
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
Het Fascisme
Nederland.
in
De varkenscentrale
en de gezinsver
houdingen.
Aspsdki zosmer «nasellieldsliiid-vooT
Dure administratie.
Ons Weekpraatje.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 20 Januari"1934
Vijf en vijftigste Jaargang No 3
MANUFACTUREN (f
BLIJKEN
TOCH HET
PEEL EN MAAS
BLIJKEN
TOCH HET
PRIJS DER ADVFRTENtikN: l8 regels 00 cent, elke regel meer 71/» ct.
bij abonnement lagere tarieven.
Uitgave van FIRMA VAN 1)KN MHNCKHOF VENRAY
Telefoon Bi GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent
voor het buitenland t 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent
Alweer de H. Familie Alweer een
met klokkengelui geopend en met
veel praal gepaard gaand feest I
„Waarvoor toch al die drukte
hoor ik reeds hier en daar mompelen,
„'t Is allemaal maar om te koop te
loopen met^ eigen voortreffelijkheid
en braafheid."
Voor wie dit zeggen of mochten
meenen, dient het volgende
De H. Familie van Venray heeft
bij het begin van het jaar behoefte
om door een grootsche Kerkelijke
plechtigheid God dank te brengen
voor de vele weldaden en zegeningen,
die Zij in het afgeloopen jaar mocht
ontvangen en om nieuwe gunsten af
te smeeken voor het nieuwe jaar.
Zij houdt daarbij wapenschouw
over haar gelederen. Zij tracht door
het opnieuw voorhouden van de
plichten en belofte weer bezieling en
enthousiasme te brengen. Door het
aannemen van nieuwe leden worden
de door den dood geslagen gapingen
weer aangevuld. De oude krijgers
worden gehuldigd voor hun moed en
trouw en met het gouden eereteeken
der Broederschap geridderd. En
de H. Familie van Venray mag dit
feest met trots vieren. Ook dit jaar
weer een gouden Jubilaris, de heer
J. Krommenacker. Weer een toeloop
van 70 nieuwe leden, zoodat het
totale aantal reeds tot bijna 700 is
gestegen.
Mgr. Goumans zal den luister van
het feest door Zijne waardigheid
verhoogen. Een schitterende predi
kant, Pater Jonckbloedt, zal door
zijn welsprekend woord de geestelijke
wapenen scherpen, waarmede de H.
Familie in de toekomst zal te strijden
hebben.
En daarbij zal zij te aanschouwen
geven een prachtig staaltje van echte
solidariteit, van communisme in den
goeden zin, van gelijkheid en broe
derschap, waarin alle standsverschil,
verschil in welstand en maatschap
pelijke positie en ontwikkeling zal
worden uitgeschakeld.
Na het ontvangen op Zondag
morgen van de hemelsche gaven,
gezamenlijk het ontbijt.
Wat 'n prachtvoorbeeld voor deze
wereld
Eindelijk is dus ook de N.S.B.
door de regeering tot een „verboden"
organisatie verklaard. We leven zoo
snel tegenwoordig, dat velen het al
weer vergeten zijn, wat een dergelijk
„verbod" eigenlijk precies in heeft.
We herinneren er daarom aan,
dat als gevolg van de opleving der
nationalistische niet te verwarren
met nationale gedachte, schier
overal ter wereld, revolutionnaire
methoden ook toepassing kregen in
kringen, wear men zich tot nog toe
vrij immuun tegen revolutionnaire
besmetting had getoond. Die metho
den wonnen bovendien aan aantrek
kelijkheid, doordat de ervaringen in
het buitenland hadden geleerd, dat
ze tot een betrekkelijk spoedig suc
ces konden leiden.
Het opkomende, min of meer
burgerlijke fascisme, wekte de sug
gestie, dat de politieke strijd in de
naaste toekomst de beslissing moest
brengen, of van rechts dan wel van
links de dictatuur zou worden ge
vestigd. Rechtsche en linksche revo
lutionairen bekampten elkaar dan
ook fel, maar in dien kamp dreigde
verdrukt en verstikt te worden al
het ideëele, dat was .als kostbare
baten van vrijheid en democratie, in
den loop der jaren was toegevallen.
Het volk, althans de volksmeerder
heid, moet daartegen worden be
schermd dat was een eisch van
democratie.
De regeering is daarom tegen de
revolutionnaire partijen opgetreden,
revolutionnaire partijen van iinks
en van rechts. Fascisten verwijten
haar, dat de maatregelen eerst zijn
afgekomen, toen het fascisme den
kop opstak, en dat vroeger aan het
communisme maar weinig beletselen
in den weg werden gelegd. In feite
is dat juist, maar voor het verschil
zijn goede redenen aan te voeren.
Een echte vrijheidszin verdraagt veel
en langdurig, verdraagt zoo lang,
tot het een kwestie van zelfbehoud
gaat worden om van zich af te slaan.
De revolutionnaire gedachte werd
voor ons land pas een dreigend ge
vaar, toen ze ook in burgerlijke ge
lederen was doorgedrongen.
De tegenmaatregelen zijn tot heden
zeer coulant geweestblijkbaar wilde
de regeering niet verder gaan, dan
de oogenblikkelijke omstandigheden
dat noodzakelijk maakten. Het „ver
bod" van de fascistische partijen
en ook van de links-revolutionnaire
organisaties belemmert deze
geenszins in haar politieke activiteit.
Het verbod betreft alléén ambtenaren;
die mogen geen lid zijn van eenige
revolutionnaire vereeniging. Wie we
in staat stellen om tegen behoorlijke
vergoeding onze volkshuishouding te
helpen besturen zoo is blijkbaar
de gedachtegang van de overheid
moet niet tegelijkertijd samenspannen
om die huishouding te verstoren.
Men weet, dat de regeering tot
nog toe tegen de N.S.B, niet dezelf
de maatregelen had afgekondigd als
tegenover de andere fascistische
organisaties en wel, omdat de regee-
ring nog niet overtuigend gebleken
was, dat ook de N.S.B. revolution
naire methoden aanvaardde om haar
doelstellingen te verwezenlijken. Er
was ten opzichte van de N.S.B.
aarzeling. Want wél had minister
Deckers b.v. het lidmaatschap van
de N.S.B. voor militaire ambtenaren
«reeds verboden en ook voor leden
van Burgerwachten. Het jongste
regeeringsbesluit bedoelde dan ook
uitsluitend om het lidmaatschap van
de Mussert-organisatie mede te ont
zeggen aan de burgerlijke ambtenaren.
De positie van alie ordelievenden
tegenover het fascisme is daardoor
veel zuiverder geworden. Het fascis
me is nu in het algemeen, in welken
vorm her ook optreedt, veroordeeld
door het gezag. Wie het fascisme
aaavaardt, zweert de democratie af,
zegt zijn trouw aan de overheid op,
voegt zich in het kamp der revolu-
tionnairen.
We gelooven, dat de nuchtere en
gereserveerde bestrijding van het
tascisme door de overheid, niet
zonder succes is gebleken. Onze
volksaard leent zich niet voor zoo'n
beweging. Hel Nederlandsche fas
cisme beeft den eersten snellen groei
gehad, welke elke nieuwe beweging
kent. welke met haar leuzen een
tijdelijke begeestering weet te schep
pen. Maar de stilstand lijkt ons al
ingetreden.
Ons volk wordt sectarisch gehee-
ten, afgescheiden in allerlei hokjes
en vakjes. Daar wordt dikwijls om
gespot. Een dergelijk sectacisme heeft
echter ook voordeeien. We voelen
ons ieder in ons eigen hokje echt
thuis. We zitten er jaren achtereen
in een vertrouwde omgeving en we
voelen allerminst behoefte om naar
een nieuwe woning om te zien.
Natuurlijk kennen ook wij onze
uithuizige vrienden, menschen, die
als maar loopen te neuzen, of het
ergens anders niet beteren gezelliger
is. 'Zij heeten in onze Nederland
sche familie de „kieurlooze midden
stof". Bij de eene verkiezing stemmen
ze links, bij een andere rechts. Als
links pas regeerde, gaan ze met
rechts mee uit ontevredenheid en als
rechts aan het bewind was, heeft ze
dat tijdelijk links gemaakt.
Die kieurlooze middenstof laat zich
altijd weer imponeeren door een
nieuwe leuze en een nieuwe partij.
Wel nu, de kieurlooze middenstof
is op het oogenblik voor het fascisme
gewonnen. En ook de mooie praters,
die het in hun partij niet tot een
Kamerzetel hebben kunnen brengen,
hebben hun arm geheven en „heil"
geroepen, als Mussert of Baars
passeerde. Maar nu is de beweging
ook op haar hoogtepunt. Mussert
moet 20.000 a 30.000 volgelingen
hebben. Laten we aannemen, dat
Geretsenl Baars, Haighton. Smit en
andere fascistische „leiders" er te
samen ook nog een 20.000 rijk zijn.
Alles bij alles is het niet meer dan
Treubaan volgelingen kreeg, wanneer
hij weer eens een nieuwe politieke
partij oprichtte. Het Nederlandsche
fascisme kan zich misschien nog eens
de verdienste verwerven van ons
voor eenigen tijd te hebben afge
holpen van de politieke snertpartijtjes.
die zich bij elke verkiezing onder
steeds weer andere vlaggen in den
strijd werpen.
Er wordt overigens met den dag
minder notitie genomen van het
Nederlandsche fascisme. Fascistische
vergaderingen blijken weinig of geen
aantrekkingskracht meer te hebben,
vooral sedert de anti-fascisten hun
verstand en goede manieren her
vonden door niet meer achter fas
cistische propagandisten tierend en
scheldend aan te loopen.
Eén goed ding heeft het jonge
Nederlandsche fascisme intusschen
bereikter is in Nederland een
sterker gezag geschapen, sterk genoeg
om onze volksvrijheid tegen aan
slagen, van welken kant ook, te
beschermen.
Groote ontstemming der boeren,
vooral ten plattelande.
Wat de Varkenscentrale ten
aanzien van de verstrekking van
vergunningen voor accijnsvrij
slachten verstaat, is een bureau
cratisch bedenksel, dat onbegrij
pelijk is.
Tot de crisisorganen, die er tot
dusverre het minst in geslaagd zijn
zich niet al te zeer de ongunst der
boeren op den hals te halen, be
hoort zeker de Varkenscentrale,
Zoowel inzake het eigen slachten
eerst, als nu later ten opzichte van
de fokverordenmg heerschter voort
durende ontstemming. En de regeling
schijnt ook allesbehalve volmaakt.
In de N. Rotterd, Crt. komt een
correspondentie uit Drenthe voor,
waarin, enkele bezwaren naar voren
gebracht worden, die ook in andere
streken des lands, waar de varkens -
teelt van groote beteekenis is, tel
kens geloosd worden.
Wij lezen daar o.a.
Men wil tenslotte nog wel berus
ten in noodzakelijke beperking, maar
ziet met wrevel, hoe teelt-vergunnin
gen worden uitgereikt voor bedrijven
die zich eerder nauwelijks iets aan
het varken gelegen laten liggen, doch
pas verleden jaar. onder den drang
der omstandigheden aan de bacon-
fokkerij gingen meedoen.
Onder - het motto: het varken al
leen op die bedrijven, waar het
vanouds thuishoort, dringen ver
schillende organisaties op herziening
van de toewijzing der teeltvergun
ningen aan.
Wij willen cok daarover niet in
nadere bijzonderheden treden, daar
het er ons in hoofdzaak om te doen
is, de aandacht te vestigen op de
jongste en misschien het meest van
alle bestreden beschikking der Var«
kenscentrale.
Deze betreft de uitreiking van
vergunningen voor accijnsvrij slach
ten van varkens voor eigen gebruik.
Zooals bekend is, moet voor het
slachten ten bate van het crisisfonds
een accijns van f9 per varken ge
stort worden, Van de storting kun
nen worden vrijgesteld gezinshoofden
met een inkomen beneden f 2500
per jaar, voor een of meer slachtin
gen, al naar de grootte van het
gezin.
Door een soepele toepassing van
deze bepaling was men daarover tot
dusver over het algemeen wel tevre
den, doch nu is door de centrale
een beschikking uitgevaardigd, die
getuigt van een eigenaardige opvat
ting van het begrip gezin.
Vroeger gold als zoodanig de
gansche groep van samenwonende
personen, echtpaar, eventueel ouders
kinderen en dienstpersoneel, die im
mers allen uit denzelfden pot en dus
van hetzelfde varken eten.
Thans is echter gedecreteerd: een
gezin bestaac uit het gezinshoofd
met de bij hem inwonende personen,
die in op- en neergaande rechte lijn
met hem verwant zijn. Niet meer
meegerekend mogen worden: de
vrouw haar ouders of grootouders,
schoonzoon of schoondochter, neven
nichten, meiden, knechten of wie er
anders dan eigen kinderen bij den
man inwonen.
Wat dit beteekent voor het plat
teland, waar de familiebetrekkingen
hecht zijn en leiden tot zeer veel
samenwonen van ouders met gehuw
de kinderen en waar verwanten, a's
dat nooaig is, dikwijls in een gezin
worden opgenomen, laat zich begrij
pen en de opvatting der varkens
centrale getuigt dan ook wel van een
zeer gering begrip van platteland-
sche toestanden.
Het mogelijke gevolg moge met
een enkel voorbeeld worden geïllus
treerd'. een kleine buurboer werd
weduwnaar en js, ook al uit be
staansnoodzaak, weer getrouwd met
een weduwe, die drie jeugdige kin
deren meebracht. Uit het tweede
huwelijk werden drie kinderen ge
boren, terwijl er voorts een dienst
bode en een knecht aanwezig moet
zijn. Het gezin bestaat alzoo naar
normaal begrip uit 10 personen en
zou drie slachtvergunningen mogen
hebben, hetgeen geen weelde is.
Neen, zegt de Centrale, die vrouw
en haar kinderen zijn geen verwanten
in rechte lijn, de dienstbode even
min, alzoo telt het gezin slechts vier
personen en heeft het recht op 1
slachtvergunning. Voor de meerdere
moet het huurboertje crisis-belasting
neertellen.
Ondanks de nieuw^ omzetfjlasting blijft de prijs van
de oranje-band bi
en van - de oranje zakj
tabletten 70 cent
an J f' tabletten 10 cent.
Naast hem woont een niet onbe
middelde elzenboer, die het, ondanks
de malaise, brengen kan tot f 24.00
inkomen. Hij heeft twee groote zoons
en twee volwassen dochters, zoodat
hij vreemd volk op de boerderij
missen kan. Dit gezin bestaat volgens
de centrale uit 5 personen en krijgt
twee vrije slachtvergunningen.
Wat bet arme pachtertje met zijn
zware gezin daarvan denkt, behoeft
niet gezegd te worden."
De gezinsformatie van de Varkens
centrale behoort tot de vele bureau
cratische bedenksels, die een boer
niet begrijpen kan en daardoor
onnoodig wrevel wekken Trouwens,
men behoeft in dit geval geen boer
te zijn, om er niet bij te kunnen.
Temeer verwondert men zich erover,
omdat het getal varkens blijkens de
teeltregeling aanmerkelijk moet wor
den ingekrompen, terwijl het gevolg
van den nieuwen maatregel moet
zijn, dat er veel minder voor eigen
gebruik geslacht wordt dan bij
ruimere verstrekking van accijnsvrije
slachtvergunningen het geval zoude
zijn.
Vooral geldt dat voor arbeiders
gezinnen, waar men in den winter in
den regel geen tientje extra heelt
liggen om te betaleu, alvorens het
zelfopgefokte varken in de pekelkuip
te kunnen werken.
Algemeen is men dan ook ten
plattelande van oordeel, dat ais het
de bedoeling was, de opbrengst van
dén accijns op het geslacht te ver
hoogen, men het minst geschikte
middel heeft gekozen, dat hoe eerder
hoe beter dient ongedaan gemaakt te
worden.
De „Nederlandsche Werkgever"
geeft eenige cijfers van den Raad
van Arbeid te Nijmegen, waar aan
ziekengeld per jaar wordt uitbetaald
t 35000, terwijl voor dit bedrag
f 20.000 aan administratiekosten ge
spendeerd worden.
„Nationaal Herstel", het blad van
Westerman, is terecht hevig van dit
kolossaal hooge bedrag geschrokken
en knoopt daar aanstonds de con
clusie aan vast, dat het nu welletjes
is geweest met de ambtenarij en
administratieve rompslomp, die de
zuur verdiende belastinggelden der
burgers opslorpen. De dictatuur zou
zooiets niet toelaten, zegt het blad,
maar waar blijft de mogelijkheid een
dergelijke wantoestand, die toch ook
onder de dictatuur kan bestaao, open
baar te maken Dit is nu wel
mogelijk aangenomen dan. dat de
mededeelingen van de „Ned. Werk
gever" juist zijn.
Echter: wij betwijfelen de juist
heid en de volledigheid zeer sterk.
Administratiekosten van f 20.000,
verbonden aan de uitkeering van
f 35.000 aan ziektenpremies zijn toch
abnormaal hoog.
Die f 20.000 kosten van de Raad
van Arbeid, slaan die alleen op de
arbeid welke de Raad verricht inzake
de uitvoering van de ziektewet
De uitvoering van de Ziektewet is
geheel en uitsluitend opgedragen aan
de Raden van Arbeid, daarin heeft
de Rijksverzekeringsbank geen enkele
bemoeienis. Maar bij de uitvoering
van de Invaliditeitswet, waarbij de
gelden wel binnenkomen en de uit-
keeringen wel uitgaan van Je Rijks
verzekeringsbank hebben de Raden
van Arbeid toch nog altijd een zeer
belangrijke administratieve taak.
Is nu bij dit bedrag van f 20.000
ook deze administratie berekend
Indien dit niet het geval is, dan
zou natuurlijk dit cijfer van f 20.000
direct reeds een geheel andere be
teekenis krijgen.
Het is gewenscht, dat de Ned.
Werkgever wat meet licht over haar
mededeelingen laat schijnen.
Zijn zij juist, zoo merkt O.N. op,
dan lijkt het ons welgewenscht.dat
eens ernstig wordt nagegaan of deze
Nijmeegsche Raad niet op een veel
te hooge voet leeft, of een samen
voeging met een anderen Raad niet
tot aanzienlijke besparing der kosten
zou kunnen leiden.
We hebben een request gestuurd
aan de Koningin, H. M. beleefdelijk
verzoekende om door Harer Majes-
teits wetgevende vergadering nu eens
duidelijk te laien bepalen, wat nu
eigenlijk onder Nederlandschen grond
wordt verstaan. Als goed vaderlan
der immers kennen we ai onze natio
nale hymnen vaD buiten en één
daarvan begint met de belijdenis
„Wij leven vrij, wij leven blij,
op Neerland's dierb'ren grond".
Nu hadden we altijd gedacht, dat
tot dien dierb'ren grond ook het
stukje moestuin behoorde, dat we op
korten afstand van onze woning
hebben liggen en waarop we sinds
jaar en dag de piepers en de groen
ten plegen te telen, welke we voor
onze private huishouding behoeven.
Dit jaar echter schijnt ons moestuintje
tot vijandelijken bodem te zijn ver
klaard, want vrijheid noch blijheid
hebben we er mogen kennen. We
waren geen baas meer over onze
eigen gekweekte piepers. In hoeveel
heid. grooter dan 10 Kg., mochten
we ze niet naar huis „vervoeren".
Althans niet zonder „geleidebillet".
En omdat we vele broertjes dood
hebben aan papieren rompslomp en
al het geloop, daaraan verbonden,
en omdat we ook niet zeker waren,
of men van onze moeizaam gekweekte
patatten geen accijns of belasting
zou vergen, hebben we de piepers
in het holle van den nacht naar
huis moeten overbrengen en zijn
smokkelaar geworden
't Valt te begrijpen, dat we door
een en ander aan ons oude vader
landerschap zijn gaan twijfelen. Zou
'n mensch dat niet, als zijn grond tot
vreemd territoir wordt verklaard en
hij bovendien verleid wordt tot
dadea, welke met 's lands wetten in
strijd zijn
Thans is ook de grond, welke we
achter het huis hebben liggen, dus
het eigen erf, blijkbaar geen Neder
landschen bodem meer, waar we vrij
en blij kunnea leven. Op dien grond
immers hebben we eenige vrucht-
boomen staan. We hebben van dat
geval nimmer een zaakje gemaakt
wat we oogsten aan appels, peren
en pruimen, hebben we immer zelf
geconsumeerd. De Omzetbelasting
echcer bepaalt, dat we voortaan den
fiscus ook te offeren zullen hebben
voor het fruit, dat we zelf kweekten
en op-atenHeusch, het staat in de
wet 1 We. moeten dat verbruik
eigener biweging opgeven en dan
bepaalt de fiscus, naar de geschatte
waarde, op hoeveel ons dat grapje
komt te staan.
Méér nog ook onze kelder is tot
vreemd gebied verklaard. Daar heb
ben we een oude broedmachine staan,
waarin we jaarlijks ter leerzame ont
spanning en om het koppeltje kippen
dat we voor keukenbehoefte aan
eieren en bout aanhouden, op tijd te
Kunnen vernieuwen, een aantal kui
kentjes geboren laten worden. Van
het bezit dezer broedmachine moeten
opgave doen aan de Crisis-Pluim
veecentrale. Aan deze Centrale
moeten we voorts het eigendoms
recht op de machine overdragen. Als
we dan een vergunning bekomen
let welalsdan krijgen we
tegen goed geld een hoop paperas
sen thuis gestuurd, staten, welke we
op straffe van dit en van dat ver
plicht 2ijn om zorgvuldig bij te
houden. Voor elk ei, dat we inleg
gen, moeten we een cent betalen aan
de centrale. En als de kuikentjes
uitkomen en we willen er een paar
cadeau doen aan onzen buurman,
dan mogen we die kuikentjes slechts
over straat vervoeren in een model
doos, welke is afgesloten met een
banderolle, tegen zóóveel per stuk
door de Crisis Pluimveecentraie af te
leveren Wie zich aan dat alles niet
houdt, mag in zijn eigen broed
machine, staande in den kelder van
zijn eigen huis, geen eieren inleggen
van zijn eigen kippen om kuikens te
fokken voor eigen gebruik...
Zouden we nog wel ia onzen
eigen kelder mogen afdalen om daar
in het verborgene te gaan zingen
van „Wij leven vrij, wij leven blij,
op Neerland's dierb'ren grond"
We hebben er ons al ia geschikt,
dat we op eigen bodem zoo maat
geen varkentje mogen aanhouden en
vet maken van eigen tafelafval. En
degenen, die wel varkens mogen
houden, zijn reeds tot het diep besef
gebracht, dat ze niet zelf hun eigen
varkens, zonder meer, mogen oppeu
zelen. Maar moeten we ons nu ook
nog in al dat andere schikken, dat
we opnoemden
Dan zal het „Wij leven vrij enz."
spoedig niet meer wezen dan een
zoete herinnering aan een fantastisch
schoon verleden.
Doel van deze klacht is niet om
te betoogen tegen noodige regeerings-
crisismaatregelen. Maatregelen zijn
noodig en kunnen moeilijk van aan-
genamen aard wezen. We zouden er
alleen op willen wijzen, dat te veel
soms de persoonlijke vrijheid wordt
aangetast en te sterk wordt ingegre
pen in de huishouding der individuen
Slechts handel en productie be-
hooren onder controle te worden
gesteld en moeten de objecten zijn,
waarvan crisisrechten worden gehe
ven. We weten, dat de controle
wordt bemoeilijkt, zoo gauw vrij
stellingen worden gegeven, maar
eerder dient een ingewikkelder en
kostbaar systeem van toezicht te
worden aanvaardt, ons bedunkens
althans, dan dat de overheid beslui
ten zou om regelend en decreteerend
op te treden in de private, huishou
delijke aangelegenheden van haar
onderdanen.
Laat den burgers tenminste de
gelegenheid om het „Wij leven vrij,
wij leven blij" zachtjes te neuriën,
al ware het maar in de donkere
diepte van hun kelderruimten of
onder de verkwikkende schaduw van
hun appelenboom.
VENRAY. 20 Januari 1934.
Door de Kath. Jonge Midden-
standsvereeniging, werd deze week
de eerste jaarvergadering gehouden,
waar secretaris en penningmeester
hun verslag uitbrachten.
Als bestuurleden traden af de
heeren Th. Vermeulen en J. Custers.
Een nieuw bestuur werd gekozen
en samengesteld als volgt
Ant. Jeuken, Voorzitter
W. Verschuuren, ondervoorzitter
P. Clephas, penningmeester
J. Goumans, secretaris
Hub. Custers. onder secretaris
Prikplanken iu beslag genomen.
Door de Rijks- en Gemeentepolitie
werden verschillende z.g. prikplanken
in beslag genomen en proces-verbaal
opgemaakt.
Ter gelegenheid van 't eerste
lustrum geeft de schutterij „Het
Zandakker op Zondag 28 Januari
een muziek- en voordachtavond. met
medewerking van de Nijmeegsche
Hottune-club en de bekende Humorist
Jan Brik, welke verschillende keeren
voor de K.R.O. microfoon geweest
is.
Een mooie avond staat ons te
wachten. De opbrengst is ten bate
van de St Vincentiusvereeniging.
Op 4 Februari a.s. zal een
tooneelavond gegeven worden in de
zaal van het Patronaat door schutterij
St. Anna, hiervoor is in studie ge
nomen „Visscherskinderen" volks
schets in 3 bedrijven en „De Geheime
Opdracht", klucht in 2 bedrijven.
Een mooie avond wacht ons dus.
Volksontwikkeling.
Maandag j.l, sprak voor een aan
dachtig gehoor de bekende redenaar
Pater Caliewaert uit Brussel, over
het voor ons Katholieken treurige
onderwerp Geloofsafval.
In den breede besprak Spreker de
verschillende oorzaken dezer kwaal,
die zich over de geneeie wereid ia
alle religies voordoet. Als een der
opmerkelijke dingen wees nij vooral
op het teit, dat menschen van den
buiten, overgeplaatst naar de gcoote
stad, hun plichten, o zoo gemakke
lijk, verwaarloozen.
De gcoote zuigkracht der groote
stad op de plattelandsbevolking, de
economische druk van dezen tijd. de