Even nadenken, 't u blieft als Een offer, dat iedereen geven kan! PUROL er op Binnenland. Ons Weekpraatje. Rust, kalmte en zelfbeheersching Gemengde Berichten Vervolgenswie gebruikt nog den sterken vorm van den tweeden naamval? Wie zou in het gewone gesprek zeggen dat is een boek des vaders, of des zoons? Dat doet niemand meer. Vandaar dat de kinderen zelfs het kruisteeken als een vreemde, onbegrijpelijke formule aanzien. (De verandering van de woorden van het kruisteeken heeft ook nog vóór. dat er niet van gemaakt woidt in den naam des vaas soods heiligen geesses-amen Zoo zouden we door kunnen gaan met de actes. Het woord acte op zich is niet alleen voor kinderen onbegrijpelijk; Kinderen echter be grijpen er heelemaal niets van 1 En dan verschillende uitdrukkingen in de aktes! üm een heel eenvoudig voorbeeld te nemen. In de akte van hoop en de akte van berouw vinden we het v/oord: jegens. Daar snapt een kind geen letter van. Vandaar ook dat zeer veel kinderen bidden die oneindig goed zijt Jezus mij, en heel plechtig buigen ze bij het woord Jezus her hoofd 1 Zoo staat in het akte van geloofwat gij mij door de kerk te geloo^en voorhoudt. Dat is Fraosch voor de kinderen 1 De nieuwe oefening van geloof bidt hier ik geloof alles wat gij door de heilige kerk ods leert. Dat ver staan ze tenminste. Deze voorbeelden zouden met een groot aantal le vermeerderen zijn. Het is dus zeer goed gezien van ons episcopaat om tegelijk met den tekst van het catechismusboek ook den gebedcekst, te veranderen. Zij, die hiervan nog niet over tuigd zijn, zouden wij willen aan raden eens een oud kerkboek ter hand te nemen en eens na te gaan, welk een dwaze verouderde taal wij zouden spreken in onze gebeden, als de bisschoppen niet van tijd tot tijd den tekst gewijzigd haddenOm een enkel voorbeeld te noemen wij hebben hier voor ons een gebeden boekje. gedrukt in 1802; dus ruim honderd jaar oud. Het heet„Het vermeerdert Paradijs des hemels, versiert met vele christelijke oefenin gen; bijeen vergaderd door Eugt Frix, gedrukt tot trooste ende devotie der christenen, als in zich besluitende vele schoone beweegelijke gebeden, dienende tot geestelijke ouderhoudinge der zielen.' In de voorrede staat„de goede ouders zig moeten benaarstigen voor hunne kinderen en andere huisgenooten en daerom op hun onderzaten moeten letten." Op dit oogenblik vinden wij het vreemde taal maar voor honderd jaar terug was het Dormaal Hollandscb Zoo begint het Credo van de Mis Ik geloove in éénen God, den al- mogenden Vader enz. Het weesge- groet Weest gegroet Maria, vol van gratiën, den Heere is met u. ge- benedyd is de vrugt uws ligchaams. Wanneer nu de bisschoppen op dit oogenblik ook de verouderde woorden en zinswendingen niet uit de dagelijksche gebeden zouden verwijderen, dan zouden we honderd jaar achter blijven in de gebedstaai. Laten we ons verheugen dat ons episcopaat verstandig vooruit ziet v PASTOR. EEN EN ANDER OVER SMOKKELEN. „Evenmin als het strikken van een haas of het schieten van een konijn, is het overbrengen van smokkelwaar een misdaad of een eigendomsschen- nis, maar slechts een overtreding, die alleen daarom strafbaar is, wijl zij door de positieve wet wordt ver boden. Wie zulk een strafbaar feit begaat, heeft de gevolgeD te dragen, maar wat de zedelijke schuld betreft, reikt zijn schuld niet verder dan die van iederen anderen overtreder der tal- looze wetten, besluiten en verorde ningen van den modernen rechtsstaat. Maar wat de gewoonte van smok kelen evenals die van stroopen ook zedelijk streng- afkeurenswaardig maakt, is de verruwende en anti sociale invloed, die ervan uitgaat en waaraan op den duur geen beroeps strooper en -smokkelaar ODtsnapt. Steeds levend te midden van leugen en bedrog, steeds blootgesteld aan achtervolging en straf, steeds om ringd door medeplichtigheid en ver raad, verstompt allengs zijn zede lijkheidsbesef. terwijl de vlot-behaalde winst hem al te gemakkelijk tot ver kwisting. brasserij en ontucht brengt. En dit kwaad wordt nog verergerd door de onmeedoogende repressie, die er in steeds scherper vormen op wordt toegepast. Vooral in Duischland loert de dood bij eiken grenspaal. Op vluch tende smokkelaars, die geen halt houden bij de eerste aanmaning, wordt aanstonds geschoten. En zoo ontstaat de toestand, dat de dood straf, die wettelijk slechts voor de aller-zwaarste misdrijven geldt, thans practisch zonder vorm van proces op overtredingen wordt toegepast, met het onvermijdelijk gevolg, dat de eerbied voor een der hoogste rustig was, zich tenslotte geheel zeker van zijn zaak scheen te gevoelen. (Wordt vervolgd) rechtsgoederen, de waarde van het menschenleven. zoowel bij de hand havers als bij de overtreders der fiscale wet in bedenkelijke mate wordt ondermijnd, en dat de zeden verwildering in de grensstreek hand over hand toeneemt." (Msb Over den vijand binnen de muren. Zondagmorgen in de H. Mis. 't Is stampvol. Alle banken bezet, j En nog staan dicht opeen gepakt de rijen geloovigen. Teeken van bloeiend geloofsleven, zult ge zeg gen. Maar kijk eens nader indien ge tenminste zelf niet verplicht zijt de H. Mis bij te wonen en ge wordt wel wat ontnuchterd. Hier maft er een den slaap des onrecht - vaardigen. Daar slampampert een ander tegen een pilaar. Velen suffen weg in gedachtenloosheid. Anderen hebben de hoogste attentie... op bun omgeving gericht. Zeer velen schijnen geen kerkboek, zelfs geen rozenkrans te bezitten. Nu is 't met deze menschen als in 't algemeen met boosdoenerszij vallen veel meer op' dan degenen die nooit een misdaad bedrijven, ofschoon de laatsten nog altijd de eersten in getal ver overtreffen. Ge lukkig zijn degenen die met eerbied en aaudacht de H. Mis volgen zeer taltijk. Maar to:h. Hoevelen misbruiken het half uur of de drie kwartier in de week, die zij officieel aan God geven Hoevelen hebben geeu flauw be grip vaa wat het voor een Christen beteekent, dat Christus in de H. Mis voor ons en met ons zich offert aan God, den Mmachtigen Vader? Ziet 1 De Priester heeft den 2egen gegeven. En oogeoblikkelijk nemen velen met een hartgrondige zucht van verlichting voor een gansche week afscheid van O. L Heer en Zijn woning. Scheiden tut Web, maar ge merkt er bij hen niets van. Terwijl de achterblijvenden een soort goedkeurend gebrom doen hooien op het voorbidden van den Priester, stoort gedurende meerdere minuten het naarstige voetengeschuifel van hen, die op een enkele uitzonde ring naonnoodig te vroeg ver trekken. Zij wisten door den harden bobter van bet moeten niet door te dringen tot de zoete pit van het kontakt met God. Van het Heilig Offer nemen zij geen offerbereidheid mee voor het leven. De verveling is afgeloopen. Het plezier begint. Zij kwamen aan de krachtbron en haalden geen nieuwe krach', of schoon zij al zoo lang uitgeput zijn. Zwak en amechtig gaan zij opnieuw de vermoeienissen en hinderlagen van een heidensche wereld tegemoet. En toch is deze Zondagsmis de voornaamste en misschien eenigste band, die hen nog bindt aan het geloof hunner vaderen. Hoe slap en zwak moet dan deze band zijn. Verwondert het u, dat zulk een teringachtige ziel op een goeien dag morsdood is Een rukje van de buitenwereld en de al te losse band met de Kerk is kapot. Spoedig geven ze zich zelf geen moeite meer om te huichelen de breuk is open lijk geworden Broeders, die uw Zondagsm s ver knoeit het is de hoogste tijd om uit uw slaap op te staan. Als een brieschende leeuw raast de duivel rond en bij is gevaarlijker dan ooit. De H. Mis het mid Jelpunt van onzen godsdienst, moet het bescher mend en heilbrengend middelpunt van uw leven worden. Anders dreigt er groot gevaar voor u en voor de kerk in deze streken. Want niet de vijand van buiten, actie van socialisme en paganisme, doet ons het grootste kwaad, maar de vijand binnen de mureD, dat is de lamlendigheid en geloofsonver- schilligbeid en bijgevolg de weer standsloosheid vaa velen onzer. ren de twee vaandels; De in smaad en schande gekruizigde op 't eene, de in goud en edelsteen prijkende op 't ander. Kom voort, geachte lezer, en wil niet langer staan kijken op dat schoo ne beeld. Gij weet, ik zei 't U im mers, gij zit in het depot; daar zorgt gij voor materiaal en dat doet gij tamelijk goed, want zonder uw her- haaldelijken steun waren de missio narissen reeds lang terug van 't front. Hun leven en hun werken hangen gansch van uwe weldadigheid af. Bedenk dit wel, wij leven dus van uwe aalmoezen en bouwen kerken met uw geld; nog voor 't ander kun nen wij op onze arme christenen^ ver trouwen. Nuhoor ik je, geachte lezer, reeds zeggen: „ziezoo dat is er al weer eentje; vrouwlief geef hem een gulden en zeg dat mijnheer belet is, en weosch dien pater veel succes in zijn missie." Pardon 1 mijnheer een oogenblik 1 Dank je hartelijk, doch dat is 't niet, wat ik bedoelde, als ik boven schreef „een offer dat iedereen geven kan." Neen ik vraag je vandaag meer dan geld. Luister een oogenblik. liet is nu hier de oogsttijd, dus de drukste tijd van het jaar; de verschillende soorten vogeltjeszaad de haver en de boekweit d.i. meer dan negen tiende van China's oogst in de noor derprovincies, moeten gepikt, gedor- schen en opgeborgen worden. Tot midden in den nacht huilt de wan molen en reeds vóór zonsopgang kleppen de vlegels op den harden dorschvloer. Het is nu de tijd van werken, over een maand heeft men eerst tijd voor denken. De duivel laat ze begaan en doet zijn middag dutje; de missionaris houdt zijn jaarlijksche retratie en maakt zijn plannen. De tijd vliegt, wat telt dan een maand, vooral een maand zóó door gebracht. Reeds staat de missiona ris volop in 't gevecht, hier oefent hij zijn vroeger aangeworven recru- ten in catechueenaat en school, daar trekt hij de dorpen af en bestormt den eenen afgodstempel na den ander ren. Zoo dag aaa dag den ganschen winter door. Houd gij U dus gereed, geachte Lezer, en stuur ons voor dezen aan val veel, zeer veel geestelijke munitie. Zooder geld kan de missionaris niet leven, doch zonder gebed en offer kan bij niemand bekeeren. Bid, bid dus, schenk ons het offer van uw gebed in dezen tijd van zielenoogsten zijt gij reeds met gebed en verstervingen overladen wel doe dan, wat gij doet, voor de missie en in 't bijzonder voor de missie van China, want China is de grootste brok, en zal menschelijker wijze gesproken zeker nog niet bij uw leven bekeerd zijn. Bedenk eens 465 millioen heidenen en een goede twee millioen Katholieken, dat blijft nog 463 millioen heidenen te bekee ren, d.i. bijna zooveel als alle heiden sche landen over de gansche wereld tezamen. Het is dus terecht, dat gij Chioa voortrekt. En mocht in die groote grootheid onze kleinheid U bekoren, draag uwe werken dan op voor onze kleine Prefectuur van Ta- tong-fu met één millioen heidenen of verkiest gij om de een of andere reden den schrijver dezes voor anderen, welnu ik heb de opdracht 100.000, zegge honderd-duizend heidenen te bekeeren en ik sta er aan ieder, geachte Lezer, gaarne een duizend van af. Dit is dus 't offer, wat iedereen geven kan student, studeer voor China, werkman werk voor China, kloosterling en priester, bidt voor China. Gij allen, die dit leest, draagt alles, ook je leven, aan God op voor de bekeering van China. Dat in 't vervolg uw leuze zij„alles voor China 1" Bekommer je niet om je eigen nood; er is er Eén, die daar voor zorgen zal, daar Hij zegt „Zoekt eerst t rijk Gods, al 't overige zal U op de koop toe ge schonken wordeD." Je steeds danbare missionaris P. VAN ESSER. (Annalen Scheut). Bisschoppelijk Missiecomité. De strijdeode Kerk I Schoon beeld en nog veel schooner werkelijkheid^! De strijdende Kerk dat 'zijt gij, ge achte lezer, dat zijn wij missionaris sen. Gij strijdt wel is waar tegen ketters en Judassen, doch ic goed gepakte drommen en zoDder dat gij er veel van merkt, laat staan, van er uw leven bij te laten. De eigenlijke strijders, de fronters, dat zijn wij van 's morgens tot's a vonds, dag aao dag, jaar aan jaar in de frontlinie. Onze Generaal is Jezus zelf. Zijn veldmaarschalk met zijn generalen staf zit te Rome op St Pieters Stoel. Zijn eeiewachteu zijn de kloosterlin gen, die, in gebed neergeknield, dag ea nacht bij Hem de wacbt houden. De bisschoppen en priesters zijn Zijn kapiteins en officieren. Zijn re- servetroepen zitten nu in de verschil lende seminaries en colleges om er zich tot het toekomstig missionaris leven voor te bereiden. Gij, geachte lezer, gij zit in het depot, waar al 't noodige materiaal vervaardigd en afgestuurd wordt naar 't front. Daar staat zij, de strijdende, de Fiere, over de gansche wereld ver spreid en georganiseerd als nooit een leger was. Jezus tegen lucifer 1 Hoog wappe Als Uw Handen ruw zijn of gesprongen en Uw Lippen schraal en pijnlijkmaar vooral ook bij brand en snijwonden, ontvellingen en allerlei huid- verwondingen Het verzacht en geneest Beauraing. Verleden week verscheen er in de dagbladen een artikel over het stand punt, dat het Belgische Episcopaat inneemt ten opzichte der verschillende „Verschijningen van de H. Maagd" in België. Om nu enkele lezers of lezeressen die uit genoemd artikel misschien geconcludeerd mochten hebben, dat dat de Belgische bisschoppeu Beau raing tot „zwendel" verklaard hebben, beter in te lichten, het volgende Genoemd artikel is enkel en alléén eene uiting der kerkelijke „voor zichtigheid". doch bedoelt volstrekt niet uitspraak te doen over het al of niét „bovennatuurlijk" karakter dier „Maria verschijningen." Aangezien bet oordeel over de feiten te Beauraing geheel toekomt aan de kerkelijke overheid, en niet aao de publieke meening, verbieden de Belgische bisschoppen aan de hun onderhoorige geestelijken en leeken het „boven natuurlijk" karakter dezer feiten, hoe wonderlijk ze ook mogen schijnen, te bevestigen, alvorens deze „boven natuurlijkheid" eerst werkelijk voor de kerkelijke overheid bewezen is. De Belgische geestelijken mogen nog wel bedevaarten naar Beauraing inrichten of vergezellen, maar dienen daarvoor eerst toelating aan te vragen bij hun Bisschop. Verder mogen geschriften, welke beroepshalve over die „Maria- verschijningen" door geestelijken ot leeken worden samengesteld, alléén gepubliceerd worden, wanneer ze eerst de kerkelijke ceDsuur zijn ge passeerd. Dezelfde regel geldt voor beeldjes en voor prentjes met gebedeD. Het Belgische Episcopaat kiest dus volstrekt geen partij tegen Beauraing, maar verbiedt allééD, dat men voor barig op het oordeel der kerkelijke overheid vooruitloopt en Beauraing aan de leiding der kerk onttrekt. P. fr. Const, v. Eijk, O F.M. De dreigende verhooging van den tabaksaccijns. Een pro testuitsluiting van 700 sigaren makers. Ook een conflict met het katholieke marine personeel. Een anti-gokwet op komst. Zestigduizend Sweepstake-loten voor Justitie. Wat 'n kans! Als een zwaard van Damocles hangt de aanzienlijke verhooging van den tabaksaccijns boven de hoofden der bij de zoo echt-vaderlandsche tabaksindustrie betrokkenen. De „bandjes" om de sigaren heb ben al veel afbreuk gedaan. Nu- de levensstandaard verder omlaag schijnt te moeten en de sigaren daarnaast aanzienlijk in prijs moeten worden verhoogd, als de regeeringsplannen doorgaag vinden, dreigt de sigaren- Industrie geheel vernietigd te zulleD worden. We zien het in België, hoe daar door de jongste belasting op de sigaren de verkoop van het artikel tot schier nihil is teruggedrongen wie er niet van een pijp houdt rookt sigaretten, andere keus is er niet meer. Moet het ook hier zoo worden? En erger: moet een mooie en rijke Nederlandsche industrie, een bron van gematigde welvaart in vele streken des lands, maar vooral in het zuiden, radicaal worden kapot gemaakt en... zónder dat er belang rijke baten voor de schatkist tegen over staan? Immers, een te hoog opgevoerde belasting kan tot zoo danig verminderd verbruik leiden, dat de belastingopbrengsten vermin deren in plaats van vermeerderen. En de terugtocht i3 dan dikwijls moeilijk, want de menschen hebben zich aan iets anders, in dit geval aan het rooken van sigaretten (of mis schien wel het kauwen van gummi) gewend. Dat de regeering zich toch in dit, haar voornemen bezinne 1 Natuurlijk zijn de leiders van de sigarenindustrie ten zeerste veront rust en dat uiten ze wel eens op een ongelukkige wijze. De Karei van Wely fabrieken b.v. in Roosendaal, zijn plots voor vier weken stop gezet „uit protest tegen de voor genomen verhooging van den tabaks accijns." Zeven honderd menschen ziju daardoor voor vier weken op straat gezetHet is een hard middel van betoog. Naar onze smaak té bard 1 Maar het is wel een duidelijke aanwijzing van hoz het voor goed worden kan. Er zijn tientallen sigarenfabrieken in ons land, welke met een personeel van honderden werken... Vice admiraal Brutei, die eerst de socialistische marinebooden om zeep heeft gebracht, is nu de katholieke vereeniging van marine personeel aan het „gelijkschakelen." Onder zachten drang is het hoofdbestuur afgetreden en het orgaan der katholieke schepe lingen is gemetamorphoseerd tot een weekblad ter verdieping van den godsdienstzin. Het staat onder uit sluitende verantwoordiug vao den vlootaalmoezenier. aa de Maasbode kwam aanstonds een vlammend pretest en een bedreiging. De katholieken zouden het niet dulden... In het artikeltje van de Maasbode wordt de heer Deckers, minister van Defensie, in het geweer geroepen tegenover vice-admiraal Brutei de la eDZ. Die moet niet denken, dat hij enz. Sinds is het heel stil geworden om deze affaire. Het zal binnens kamers wel in orde worden gebracht. Hoe ook hef proces moge eindigen, hetwelk is ingespannen tegen de ondernemers van het Straperlo-spel, of hoe het roulette-gegok verder moge heeten, het zal met die spel letjes gedaan zijn, want de minister van justitie heeft een ontwerp in voorbereiding, hetwelk dergelijke „behendigheidjes" te beoefenen ver biedt. De justitie is overigens niet afkeerig gebleken van een lotje in een loterij. Ze heeft in de Iersche Sweepstake zelfs 60.000 lotjes tegelijk genomen, waardoor haar kaDsen heel gunstig zouden staan, als ze niet verzuimd had om die lotjes te betalen. Ze heeft ze n.l. zonder meer „genomen," wat zij als justitie kan doen, maar ons, gewonen menschen, slechts justitloneelen toorn op den bals zou halea, Ze heeft die 60.000 loten in beslag genomen en wel in de hut van een marconist, die in opdracht had om ze met zijn schip veilig naar ons land te vervoeren. Natuurlijk trekken de desbetreffende nummers thans niet mee. Jammer, anders zouden de belastingbetalers nog een mooi gokje hebben gemaakt. Geweldig, wat zijn we dezer dagen geschrokken 1 Dat zat m zoo. We zijn getrouwd, een ongemak, waaraan ook de meesten onzer lezers vermoedelijk laboreeren. Nou, en voor getrouwde menschen verklappen we geen ge heim, als we bier vaststellen, dat getrouwde vrouwen nog al eena Jast hebben van invallen, die den man nen geld kost. Den eenen keer heb ben ze iets schattigs ontdekt, waar mannie ook plezier van zal beleven, den anderen kter zijn ze tot de conclusie gekomen, dat net een of ander hoog noodig moet worden vernieuwd eu zoo hebben ze nog honderd andere mauieren om een tusschentijdschen aanval te onder nemen op de portemonnaie van den heer gemaal en betaalmeester in- privé-dienst. Enfio, wij heeren der schepping hebben tenslotte ook weer onze honderd en-één middelen van afweer, welke we met virtuosi teit plegen te bedienen. Wij voor ons, we schuiven alles maar op Sinterklaas af. Zoo gauw de echtgenootelijke aauval is iogezet, dan knipperen we met de oogen, heffen plagend een vinger op en constateeren met overtuiging dat is een prachtig idéé, kind, voor Sinter klaas Uit ervaring weten we, hoe intusschen de vrouwelijke verlangens zich wijzigen en hoe weinig er van de meeste nog in de herinnering verankerd blijken te liggeD, als de groote uit Azië geboortige, als Nederlander genaturaliseerde heilige uit het verre Spanje is aangekomen. Maar van de week zijn we ineens geschrokken, toen we weer eens een van onze vage beloften deden. „Met Sinterklaas zoo vroeg ODze dier bare wederhelft. „Maar dat is goed, want Sinterklaas is 't al gauw 1" Lieve help. ja Een blik op den kalender overtuigde ons. Nog maar een paar weken Hoe is het moge lijk... Sinterklaas wordt tenslotte elk jaar op denzelfden dag gevierd, maar nog nooit hebben we zoo kort voor dien feestdag gestaan zonder het ons zoo weinig bewust te zijn. 't Is inderdaad haast Sinterklaas en we wisten het niet. Dat komt, omdat de meeste winkeliers nog rustig hun crisismafje te slapen lig gen. Vroeger, toen maakten de feestdagen in December een half jaar, dat slecht was, nog goed. Met Sinterklaas werd er gekocht, omdat er gekocht moest worden, door arm en rijk. Sinterklaas was het feest voor de kinderen, voor wie er een verrassing moest zijn, al zouden de ouders zich er het eten voor uit den mond moeten sparen. Sinterklaas was het feest der geliefden; geen liefde was bestand tegen een ver geien op Sinterklaas. Sinterklaas was het bij uitstek Nederlandsche, inter confessioneel feest voor allen. Ea nu, uu zouden we haast dien goeden ouden Sint vergeten hebben. Omdat de winkeliers, die ons anders zoo tijdig herinneren, crisis-suf zijn.., Menschen, menschen, maakt toch van de omstandigheden, wat er van te maken is. Brengt toch weer die gezellige, oudeiwefsche Sinterklaas- etalages aan. Trekt de aandacht vaD groote en kleine kinderen. Hangt Sinterklaas te paard voor de winkel ramen. AdverteertBrengt toch een beetje levendigheid aan, want dat doet straks verkoopen. Mort niet over de crisis, zoolang ge niet alle zakelijke middelen hebt uitgebuit om uw affaire op pooten te houden. Houdt geen sentimenteele zelf beschouwingen over de armoe der tijden of over de griezelige gedachte, dat het zonde zou ziju om in de huidige omstandigheden den menschen het yeld uit de zakken te klopppen. Een beetje goedkoope dwaasheid, wat kinderlijke blijdschap en ouder lijke pret kan niet gauw te duur betaald wezen. De mensch leeft niet van, brood alleen... Er moet ook wat blijde zielespijs ziju voor versomoerde geesten. Wie den moed verliest, raakt alles kwijt. Ea het is hoewel slecht toch ook heusch niet zoo erbarmelijk slecht, als we elkaar incrisis-napraterij onbewust suggereeren. Het werk- loozencijfer in ons land is toch reeds teruggeloopen van 400.000 tot 300 000 percentsgewijze veel meer dan in Duitschland, waar ze zoo enthousiast over de verbetering zijn Nóg is er armoe in vele gezinnen, zeker. Maar de bewering, dat er geen geld meer onder de menschen zou zitten, gaat toch niet op. De grootste leeningen worden nog overteekend! Ja I zal de lezer zeggen bij den rijk dom, daar is nog wel geld! Maar we antwoorden en eveneens bij de gewone burgerij Moet u de volgende week eens opletten, als in Amster dam de Zesdaagsche begintEn dan moet u Zondags eens zieD. als het vo'*7naar de voetbalvelden stroomt... We misgunnen den menschen hun pretje niet. En nog minder aan de ondernemers het geldelijk voordeel, dat ze trouwens verdienen, omdat ze de kunst van het animeeren zoo goed verstaan, de kunst van het reclame-maken. .de. ,wicke,ie" te' toch inzien, dat Sinterklaas een royale heilige is, maar een, die gewaardeerd wil wor den. We moeten zijn glorie verhoo- gen door zijn komst zoo luisterlijk mogelijk voor te bereiden. Sinterklaas wil en kan slechts ademen in een bepaalde sfeer en die moet door de winkeliers worden gewekt. Alle tijdelijke zorgen moeten een oogenblik worden vergetenalle crisis-gedaas moet tijdelijk verstom men alle politieke hartstochten moeten een oogenblik worden ge toomd, opdat de massa straks in écht nationale saamhoorigheid uitbundig zal juichen van Heil Sinterklaas keeren weer terug na het gebruik van Mijnhardt's Zenuwtabletten. Glazen Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten. Er reden vier kiezers naar Duitschland. Zondagmorgen omstreeks half 12 passeerde een auto, waarin gezeten, drie beeren en een dame uit Eind hoven, de Duitsche grers Venlo Kaldenkirchen. De inzittenden, die allen, met uitzondering van den chauffeur, Duitschers waren, die hun stemplicht in Duitschland wilden gaan uitoefenen werden gearresteerd, toen zij aan het Duitsche grens- kantoor stopten om de autopapicen te laten controleeren. Nadat de personen eerst naar het politiebureau te Kaldenkirchen waren overgebracht, verzocht men hun met de auto mee te gaan naar München Gladbach. Io Gladbach vernameu zij, dat ze ver dacht werden van het voeren van een leugen-campagne tegen Duitsch land en de huidige Duitsche regeering. De drie heeren en de dame wer den vervolgens in arrest gesteld. De chauffeur werd vrijgelaten. Ongeveer te 5 uur in den namiddag is het gezelschap uit de gevangenis ontslagen zonder dat men het noodig oordeelde eenige opheldering te geven. Het is wel kenrr erkend, dat door de kriminalbeambten aan den chauf feur een vergoeding van 10 Mark werd gegeven voor de wachturen welke hij gemaakt had. Dit zou er op moeien wijzen, dat door de Duitsche politiemannen een vergissing is beqaan met de arrestatie der vier Eindhovenaren. Te ongeveer 6 uur keerde het gezelschap over Kaldenkirchen naar Nederland terug zonder van hun stemrecht gebruik te hebben gemaakt. Geheele familie rydt te water. De moeder overleden. Zaterdagavond reed de familie Hargers uit Ede, man, vrouw en drie kinderen, per auto van HoogeveeD naar Ede. Ter hoogte van de buurtschap „Het Planken loodsje" in de gemeente Zwollerkerspel is de auto iu het Lichtmiskanaal gereden. De 16-jaiige zoon had de tegen woordigheid van geest een der ruiten in te trappen. Het mocht hem ge lukken daardoor alle inzittenden op het droge te brengen, het laatst vao allen de moeder. Deze was intusschen echter bewusteloos geraakt en bleek overleden. De redder zelf was door het glas van de ingetrapte ruit ernstig aan de beenen gewond. Hij is naar het Sophia-ziekenhuis te Zwolle over gebracht, waarheen ook het lijk der moeder werd vervoerd. Geheele provincie in het donker. Zondagavond van zes tot zeven uur heeft de geheele provincie Groningen door een storing io het Provinciaal Electriciteitsbedrijf in het duister verkeerd, zeer tot ongerief van zaken en bedrijven. In de stad Groningen trad van 6 tot 7 uur, met onderbrekingen van enkele minuten, driemaal een storing op, welke gerocht moet worden ic het gelijkstroomnet. In hotels en café's heeft men met kaarsen eeD noodverlichting moeten aanbrengen. Een .gezegend oord. Theodoor Roosevelt, die de oom is van den tegenwoordigen President der Vereenigde Staten, vertelde de volgende anecdote uit zijn leveD. Hij weid groot gebracht in de Wild-West, en werd als jongen eens met berichten voor een naburig prairie-stadje gezonden. Spoor was er nog niet en zoo moest hij er wel op uit trekken op het paard van zijn vader. Toen hij halverwege was, sprong een boomhooge kerel te voorschijn die hem een revolver onder den neus hield. De jonge Roosevelt zelf was niet gewapend. Zoo moest hij dus zija paard wel afstaan en ging te voet verder. Toen hij het naburig stadje bereikt had, vroeg hij naar de politie. „Die is sinds gisteren dood", werd hem geantwoord. „Is hier dan geen vreJesrechter vroeg Roosevelt. „Die is in de gevangenis", luidde het antwoord. „In de gevangenis, waarom „Omdat hij de politie heeft dood geslagen". „Sapperloot", vroeg Roosevelt, is er dan hier geen andere rechterlijk persoon „Ja zeker", zei er een, wij hebben nog een notaris.

Peel en Maas | 1933 | | pagina 8