Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. jjACjÓKfo ASPIRIN 'YQQBüEELKöTl Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. De H. Familie bij den Paus. De wandelende Jood. Uit het Buitenland aatcm Ons Weekpraatje. Provinciaal iNieuws Zaterdag 4 November 1933 Vier en vijftigste Jaargang No. 44 MANUFACTURENj BLIJKEN TOCH HET PEEL EN MAAS MANUFACTUREN. i BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER ADVKRTEN'ilEN: 1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7',» ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van FIRMA VAN 1)EN' MUNUK1IOF YENHAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kyvartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland t 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent Ruim vijfhonderd leden van de Nederlandsche H. Familie zijn m de maand October naar Rome gepel grimeerd om bij gelegenheid van het jubeljaar den Plaatsbekleeder van Christus op aarde hun hulde te brengen. De Veuraysche H. Familie heeft ook twee mannen afgevaardigd, die opgetogen zijn teruggekomen en geheel onder den indruk van de plechtige audiëntie en de vaderlijke en hartelijke ontvangst, die hen in het Vaticaaosch^ Paleis is ten deel gevallen. De Paus putte zich uit in vrien delijkheden, om toch maar aan de leden der H. Familie te laten zien, hoe hoog Hij hun godsdienstzin en hun aartsbroederschap schatte. Ofschoon de H. Vader reeds meer dan vijftig jaar priester is en volop in de zeventig jaren telt en er vele bedevaarten uit alle oorden van de heele wereld naar Rome komen, heeft Hij toch 25 minuten lang tot hen het woord gevoerd De Paus kan geen Hollandsch spreken, maar toen prof. Dr. Damen de pauselijke rede in het Hollandsch vertolkte, knikte de H. Vader voort durend ten teeken dat hij prof. Damen (een pater Redemptorist) verstond. De korte inhoud van de pauselijke rede is deze „Welkom, gij allen, dierbare Zo nen en Dochters in Christus, gij Priesters, gij Paters, welkom, Diet enkel als leden van die ééne groote familie der Katholieke Kerk, maar ook nog bijzonder welkom als ko mende van Holland, van dat kleine en toch groote Holland, klein in oppervlakte en zielenaantal, maar groot in daden, groot vooral door het geloof zijner Katholieken, in het bijzonder ook door hun ijver voor de heiden Missies, een werk dat zoo uitnemend beantwoordt aan dat groote werk der Verlossing, waar van Wij in dit H. Jaar op plechtige wijze bet Jubeltij vieren. Want wat toch is de Missieactie anders dan een medewetkiDg aan 't werk der VerlossiDg Maar groot ook Holland door hetgeen het binnen de eigen grenzen verlicht, door zijn echt christelijk leveD, zoo intens en zoo ijverig in practijk gebracht en door al hetgeen zijn Katholieken, hoewel slechts eene minderheid, hebben bereikt op het gebied van het onderwijs en de opvoeding der jeugd, met dien rijken overvloed van geestelijke roepingen, die er het ge volg van zijn. Geheel bijzonder welkom ook gij. Vertegenwoordigers, en zoo talrijke Vertegenwoordigers, van de Aarts broederschap der H. Familie; heer lijke benaming voor een heerlijk werk door U, nu reeds ongeveer een eeuw lang, verricht Uw werk toch bloeit door zijn krachtige organisatie en groot ledental en door de groote activiteit door U aan den dag ge legd, zoowel voor eigen heiliging als voor die van den evennaaste, Zoo zijt gij bezield door een waar lijk apostolischen geest, naar het voorbeeld van de H. Familie. Zoo zijt ge als de luidsprekers van de encyclieken des Pausen, in het bij zonder ook van Onze „Casti Con- nubi" over het Christelijk Huwelijk en „Quadragesimo Anno", over de ware, Christelijke sociale verhou dingen. Wat kan er dan voor Ons troost voller en voor U eervoller wezen Zoo wenschen Wij U daarmede dan ook van harte geluk. Maar ook wenschen Wij U geluk, dat gij hier dit H. Jaar te Rome zijt komen vierendat gij deelnaamt aan dit buitengewoon jubilé, inge steld om onze dankbaarheid aan onzen Godd. Verlosser te verleven digen en steeds meer aan de vruchten van Zijn H. Lijden en Dood deel achtig te worden. Dat is de wensch van J. Chr. zeiven dat het doel van heel Zijn leven en dood, van de kribbe tot het kruis, opdat wij gelijk Hij zelf verklaarde, het leven zouden hebben, en altijd overvloe diger dat leven zouden bezitten. Zoo zijt gij dan ook gekomen om nog toe te nemen in dat christelijk leven dat gij reeds zoo rijkelijk bezit, dat leven, christelijk genaamd, naar Zijn Stichter, Jezus Christus, gelijk ook de groote uitvindingen den naam van hun uitvinder dragen. Dat christelijk leven hebt gij hier nog intenser willen maken, ook in uwe Aartsbroederschap. Dat dan ieder van U die vrucht, boven alle andere begeerenswaardig, uit dezen pelgrimstocht medeneme, een her nieuwing in Christus, een rijkere vergiffenis en aflaat voor alle feilen en fouten, na de laoge en moeilijke reis, ten koste van offers volbracht, in het bijzonder in dezen tijd van economische crisis. Die vernieuwing in Christus zij dan ook uw deel, als vrucht ook van uwe vroomheid bij het bezoeken der Basilieken, en het volbrengen der aflaafgebeden betoond. Als onder pand daarvan geworde U ODze apostolische zegea, over ieder van U, over alle personen, die gij in uwe meening omsluit en de godvruchtige voorwerpen die gij bij U draagt over al uw dierbaren, over uwe ouders en kinderen vooral, die kiD- deren die het voorwerp zijn van Uwe voorliefde, maar ook van die van den Verlosser, en ook van Ons. wijl zij, die „initia vitae", die be ginnende levens, zulk een laDgduri- gen zegen behoeven maar ook een bijzondere zegen over uwe zieken en ouden van dagen, die aan het einde huns levens gekomen zijn, wijl ook zij daardoor een bijzonder recht op onzen zegen hebbenonze bij zondere zeqen ook over geheel de Aartsbroederschap der H. Familie, met al haar Directeuren en leden over Uwe Priesters, die Bedienaren van het werk der Verlossing over Je kloosterlingen over Uwe Bis schoppen, uwe geestelijke Herders, die de hun toevertrouwde kudde op zoo voortreffelijke wijze voorgaan en aan wie wij daarvoor in Christus' naam zoo grooten dank verschuldigd zijn kortom over U allen onze apostolische zegen nu en altijd nu, niet enkel hier te Rome of op uw terugreis, maar al de dagen uws levens. Zooals kinderspelen zich zonder vasten regei toch in zekere jaarge tijden op een onafgesproken oogen- blik met groote zekerheid herhalen, zoo herhaalt zich ook volgens onge schreven wetten de geschiedenis. Wat voor vorige generaties nog tsluitend literatuur was is voor ons dwingende werkelijkheid gewor den. De wandelende jood uit de litera tuur van het Fransche naturalisme, de Ahasverus van een Vermeijlen en de Ahasverus die inhoud gaf aan een tooneelstuk van Heijermans, al die wandelende Joden uit boekeD, zijn in het jaar 1933 vleesch en bloed geworden. Het eerst werd de stormklok in Duitscnland geluid. Het nationalisme van Hitier, de nieuwe interpretatie van Duitsche eer en rasbewustzijn had een „Prüfung" noodig. Dat het zich „prüfte" of toetste aan het Jodendom kan men als een bewijs van innerlijke zwakte be schouwen. Misschien kan men het ook zien als een onderscheiding van het Jodendom. Het ligt er maar aan, uit welken gezichtshoek men deze kwestie wenscht te bezien. Het Jodenvraagstuk heeft zich niet alleen tot Duitschland beperkt. De klanken uit het Hitlerland zijn overgewaaid naar andere wereld- deelen. In Amerika, waar de Duitschecs een grootere geestesvrijheid genieten dan in eigen land, maken zij van die vrijheid gebruik om een nazi-propa ganda te voeren mei als eersle inzet het stemming maken tegen Joden. Op Amerika isZuid-Afrika gevolgd In Johannesburg en andere steden is men een scherpe actie begonnen tegen de Joodsche zakenlieden, Per dreigende pamfletten wordt den Joodschen zakenman zijn onder gang aangekondigd. Doodskoppen en scherpe titels moeten op over tuigende wijze aantooaen, dat men het niet bij een loos dreigement zal laten. En de jongste sensatie bracht ons Palestina, waar Arabieren een bloe dige actie zijn begonnen tegen de toenemende Joodsche emigratie. De eenige hoop van den Jood, Palestina, het gedroomde vaderland, is nu stuk geslagen. De Jood is „heimatlos" geworden, hij is een uitgestootene. De wandelende Jood is uit de literatuur getreden, hij is zijn tocht begonnen over de aarde, die hem niet wil heibergen. Dit is geen klein-burgerlijk wee, maar een tragiek van ontzaggelijke diepte en grootheid. Wij willen ons niet al te zeer verdiepen in een bespiegelende be schouwing over oorzaak en gevolg noch m het gedetailleerd aangeven van omstandigheden, die een anti» Joodsch optreden in bepaalde zaken begrijpelijk maken. Wij wenschen alleen vast te stel len, dat de actie tegen de Joden ge leid heeft tot een onverantwoorde lijke generaliseering. Wie den Joden oneerlijkheid en onbetrouwbaarheid mochl verwijten, dient op z'n minst ook eens na te gaan in hoeverre wij zelf schuld hebben aan dat verwijt. Het zijn voornamelijk onze voor ouders geweest, die de Joodsche families te hoop hebben gedreven, hen gedwongen hebben tot econo misch verzet en zelfbehoud. Een Jood wordt reeds bij voor baat gebrandmerkt als inferieur. De meest doortrapte schurk van christelijken huize" heeft altijd nog een voorsprong op den meest eer lijken en beschaafden Jood. Wanneer men reeds bij voorbaat als een minderwaardig, of, op z'n voordeeligst. onbetrouwbaar sujet wordt behandeld, dan behoort er werkelijk een groote dosis zedelijke kracht toe, om innerlijk groot en sterk te blijven. Psychologisch zou 't verklaarbaar, dat een mensch roet een zeker gevoel van wraak op den duur de rol gaat ipelen, die hem de publieke opinie zonder genade oplegt. Maar Duitschland kende vele Joden, die vóór alles Duitscher waren. Die den oorlog hebben mee gemaakt en ook eens actie voerden tegen de z g. „Ost-Juden", de Pool- sche Joden. Mochten Duitsche Joden eens hun Jood zijn voor een oogenblik hebben vergeten, dan stonden de blonde Germanen gereed om van het onderscheid te spreken. Om de Jodenvervolging naar buiten te rechtvaardigen werden er wel eens zaken gepubliceerd, die de ver ontwaardiging van het publiek moesten opwekken. Maar men behoeft waarachtig geen Israëliet te zijn om God en de menschen te bedriegen. Hoeveel zich christelijk noemende maatschappijen, werkgevers, hande laren e.a. zijn er niet, wier hande lingen het daglicht niet kunnen ver dragen Hoeveel „christelijke," Arische bankdirecteuren en groot kapitalisten zijn er niet, die zich op ongeoorloofde wijze verrijkt hebben. Als men een lijst van al die „brave" lieden publiceerde, dan zou een Muzelman een klopjacht beginnen op alle christenen. Wanneer Goebels en Göing beweren, dat de Joden geen cuhuuc beschaving hebben, dan demon streeren deze voorlichters een kolossaal tekoitaan cultuur-historische kennis. Toen de Germaansche cultuur nog in de luiers lag, bij slecht gebrouwd gerstebier en pijl en boog, toen had het Joodsche volk al een hooge trap van ontwikkeling bereikt. In het Joodsche volk liggen schoone cultuurwaarden, met een inhoudrijken ritus. Men kent er hooge opvattingen van het familieleven en de banden van het huiselijk geluk. Dat er in dezen tijd van decaden tie en geestelijke verwarring van dat mooie veel verloren is gegaan, is geen verschijnsel bij de Joden alleen Vóór wij met een verwijt klaar staan, hebben wij eerst het voorbeeld van innerlijke en uiterlijke zelforde- ning te geven. deld. terwijl de aodere getuigen worden toe- en afgesnauwd. De in drukken van buitenlanders over de aanvankelijke objectiviteit der proces voering hebben zich dezer dagen aanmerkelijk gewijzigd. Ongure typen melden zich hier of daar bij de politie onder voorgeven, dat ze nog interessante onthullingen kunnen doen en zij worden vriendelijk door het gerecht ontvangen en bejegend. Ook een gevangen dief, die allerlei leelijks over Torgler fantaseerde, werd vanuit de prison naar de beeren geleid. En Dimitrof, die er fcich verontwaardigd over loonde, dat de openbare aanklager zich voor zijn zaak nu ook al van zulk ge boefte bedient, werd wegens zijn onbeschaamdheid weer eens voor een dag vao de zittingen uitgesloten. Merkwaardig is de draai, die Hitier tegenover Rusland heeft moeten nemen in het bekende journalistieke conflict. Aanleiding tot dat conflict was de arrestatie van twee Russische journalisten, die het gewaagd hadden om tijdens het proces in de stad Leipzig te komenvan de bijwoning van het proces zelve waren com munisten principieel uitgesloten. Na het incident trokken de Russen al hun persvertegenwoordigers uit Duitschland terug, maar ze wezen tevens de Duitsche krantenmenschen het land uit. Enfin, de verhoudingen zijn nu weer geregeld, maar... tevens daarbij bepaald, dat twee ver tegenwoordigers van het Russische Persagentschap het proces inzake de Rijksdagbrandstichting mogen bij wonen Het Rijksdagbrandproces. De Russische journalisten mogen komen luisteren. De moei lijkheden tusschen Berlijn en het Vaticaan. Een aanval van Roosevelt op den gouden stan daard van andere landen - Een koningsconferentie op den Donau. Norman Davis naar huis terug. Een nieuwe buitenlandsche politiek van Japan De troebelen in Palestina. Groote Fransche dooden. Het Rijksdagbrandproces is in een interessant stadium gekomen. Zoolang het om Van der Lubbe ging, waren de verhoudingen in de rechtszaal vrij goed. Van der Lubbe ontkende niet en dus waren geen heftige aan klachten tegen hem noodig. Doch nu zijn de getuigenverklaringen aan de beurt gekomen tegen den com munistischen leider Torgler en d drie Bulgaren. En nu ineens schijnt alle objectiviteit zoek geraakt. Com munistische getuigen toonen zich begrijpelijk overigens vrij timide' Ze weten weinig meer „zeker' Daartegenover herinneren de natio- naal-socialistische getuigen zich let terlijk vao alles en ze zijn voor 100 pet. verzekerd, in hun herken ningen, tijdsbepalingen en wat er meer te pas komt. Ze worden door den president van het H ooggerechts hof met alle onderscheiding behan- twee groote doodenden oud- minister Painlevé, die behalve een groot staatsman een misschien nog grooter geleerde, mathomaticus van wereldreputatie was én Calmette. waardig opvolger van Pasteur, groot bacterioloog, uitvinder van het anti b.c.-serum. Het is gebleken, dat tusschen Berlijn en het Vaticaan inderdaad besprekingen worden gevoerd over door het Vaticaan geuite klachten. Ze betreffen de kwestie van de katholieke organisaties, de vrijheid der katholieke pers, en de vervol ging. waaraan vroegere leden van de Centrumpartij blootstaan. Bericht wordt uit Berlijn, dat aan Dr. Brüaing een plaats op de candidatenlijst voor de Rijksdagverkiezingen is aange boden, maar de voormalige Centrum leider heeft bedankt voor dé eer. Parijs maakt zich ongerust over een besluit van de regeering te Washington om goud aan te koopen op de Europeesche markten. Velen zien daarin een aanval vau Roose velt op den gouden standaard ia bepaalde landen. De Fransche regee- riog heeft echter kenbaar gemaakt, dal de franc een stootje kan velen zonder aan het wankelen te geraken. De soliditeit van de franc is ver zekerd. Op den Donau, op het jacht van den koniDg van Roemenië, heeft een ontmoetiog plaats gehad tusschen koning Boris van Bulgarije en Carol van Roemenië. Toenadering zou daarbij zijn bewerkt van Bulgarije tot de andere Balkanstaten (van welke Bulgarijë zich na den oorlog zeer afzijdig hield) en ook zou de Bulgaarsche regeering zich hebbeD verplicht tot een rigoureuse actie tegen de komitadjis, d.z. de vechterige Macedoniërs, die het den Joego- Slaviërs altijd zoo lastig maken. Norman Davis, de Amerikaansche vertegenwoordiger ter Ontwapenings conferentie, is naar Washington teruggeroepen, omdat de Amerikaan sche regeering alle hoop op resul taat van de conferentie nu ook zou hebben opgegeven. Het ziet er triest uit... Ook vanuit Tokio kwam een nieuwtje. Araki, minister van oorlog wil een andere Japansche buiten landsche politiek, eene, welke duide lijker spreekt. Hij wil tegen '35 een conterentie in Tokio, waar 12 landen, ook Nederland, zullen worden ge noodigd, o.a. om het negen mogend heden pact te herzien, dat de integriteit van het Chineescne grondgebied waarborgde, en dat verdrag meer in overeenstemming te brengen met den gewijzigden feitelijken toestand. Dus een conferentie ter bezegeling van de Japansche overweldigingen... Japan heeft vele mogelijkheden (ook de oorlog wanneer de mogendheden zouden weigeren om de uilnoodiging te aanvaarden. In Palestina blijft het nog zeer onrustig de staat van beleg is af gekondigd en de bevolking is na drukkelijk tegen verder oproer gewaarschuwd. De schepen met joodsche immigré's zijn intusschen ontladen. Frankrijk treurt om het verlies van Er is in 't geheel geen reden voor, kiespijn kalm ie verdragen! In weinige minuten kan men van deze pijn bevrijd zijn, wanneer men Aspirin neemt, hei voor hei organisme onschadelijke middel. i Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbuHjes van 20 tobl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 cis. Of eenige wet ook voor andere functionarissen bepaald, wat ze hun cliënten ten hoogste mogen berekenen weten we niet, maar zeer waar schijnlijk komt het ons voor, dat die onvriendelijkheid alleen ten opzichte van advocaten werd uitgehaald. Of iï het niet onvriendelijk, wanneer wettelijk wordt vastgelegd, dat een advocaat ten hoogste f 1.80 voor een advies mag berekenen en dat de rechtbank in elk vonnis vastlegd, hoeveel de vergoeding van den advocaat mag bedragen t Is net, of daarmee gesuggereerd wordt, dat onze meesters in de rechten financieele roofvogels zouden zijn, tegen wie het schaapachtige publiek beschermd moet worden. Eiken keer, dat we rechtskundigen bijstand behoefden, heeft de gekozeu advocaat ons bovendien met zijn van overtuiging trillende stem weten duidelijk te maken, dat geen rechts geleerde droog brood zou kunnen eten van de schamele financieele vergoeding, welke wet en rechter hem toebedeelen. De rekening wordt dus altijd hooger, veel hooger, dan wettelijk mag, of gerechtelijk werd vastgesteld. Dat de advocaat nochtans zijn verhoogde vordering weet te billijken zija niet-wettelijke of niet- rechtelijk bepaalde uota zoo noodig angs gerechtelijken weg weet te innen, getuigt er van, hoe een „meester" hij in de rechten is. Een advocaat, die geen wettelijke mazen zou weten te vinden in de wet, a's rechtskundige geen knip voor zijn neus waard Met dat al kan de advocatuur wel eens een lucratief bedrijf worden. Het mes snijdt er altijd vau twee kanten. Als we een schilder ons huis toonen en we vragen hemwat denk je er van dan antwoordt hij natuurlijk, dat moet noodig eens een verfje hebben. Gaan we met een paer schoenen naar den lapper om diens advies in te winnen, dan zal die brave man ons vanzelf sprekend aanraden om Diet te wachten, tot de zolen door zijn, alvorens ze in de reparatie te geven In al zulke gevallen krijgen we dan tenslotte de rekening van het verven of het verzolen te voldoen, maar we zouden vragen, of de lui niet goed meer bij d'r versland waren, als ze ons ook nog het ge- geven advies in rekeniog gingen brengen. Van een advocaat dulden we dat. Particulieren pronken niet. graag met hun rekening van den advocaat, maar in de dossiers van overheids diensten kunnen zelfs geen nota's voor verleenden rechtskundigen bij stand worden vermoffeld. Zoo werd dezer dagen iels publiek van hetgeen de Amsterdamsche stads advocaat aan de belastingbetalende burgerij kostte, ia het afdeelingsver- slag van de gemeentebegrooting werd gevraagd of de rekening van den stadsadvocaat over 1930 inderdaad f 50.000 had bedragen. Neen, hebben B. en W. geant woord, zóó erg was het in 't geheel niet. De stadsadvocaat krijgt t 8000 jaarlijks voor een adviezeuabonne- ment. Dus voor zija raadgevingen, ongeacht het tal. En van die f 80ü0 stort de advocaat vrijwillig 10 pet. in de gemeentekas terug. Een nobele geste tegenover de aodere geschaarden langs de gemeen- teruif, die gedwongen op een ver minderd rantsoen kwamen te staan. Wanneer het betaalde advies des stadsadvocaten luidt, dat de gemeen te goed zou doen met zich in de rechten te verweren, dan volgt na tuurlijk een procedure en voor zoo'n procedure moet de stadsadvocaat extra worden gehonoreerd. Niet omwille van dat laatste, doch t een zuiver gevoelen van recht, gebeurt het nog al eens, dat een proces wordt aangeraden. De bijrekening van den stadsadvo caat beliep over 1930 deswege f 19.938, waarbij echter bijna f 30C0 aan voorschotten aan derden zijn begrepen. Onder de voornoemde be dragen zijn dan nog niet berekend de kosten van onteigeningsprocedures. Die beliepen voor hetzelfde jaar.... f 55.040, doch deze halve ton was alweer geen zuivere winst, want de oorschotten aan derden beliepen a dit geval bijna 30 mille, zoodat r maar 25 mille voor den stadsad vocaat overbleven. We hebben alles nog eens nage rekend en kwamen tot de conclusie, dat de Amsterdamsche stadsadvocaat na aftrek van alle voorschotten aan derden, als belooning voor zijn be moeiingen ten behoeve van de ge meente geen 50 mille overhield, doch „schoon'' f 49.409. In dat cijfer verklaren B. en W. onmogelijk aanleiding te kunnen vin den om in de bestaande overeen komst met den stadsavocaat eenige wijziging te brengen. Ze wijzen er bovendien op, dat die advocaat toch ook zijn rechts geleerde medewerkers op zijn bureau moet betalen en dat hij nog andere bureaukosten heeft,... Men zou daar tegenover kunnen stellen, dat die stadsadvocaat toch ook Dog aodere cliënten dan de ge meente heeft, maar dat zou net zijn, of we zijn rekening zouden willen bevitten. Voor geen geld van de wereld zouden we het baantje minder lucra tief willen zien, want dan zou het eenige antwoord vervallen, dat ia deze dagen nog te geven is op de vraag: Wat moet mijn zoon worden? Stadsadvocaat Tenzij.... die mannen met hun bezems nog eens het gzmeentebureau vao Amsterdam zouden binnenrukken of een tijdige zelfreiniging onderno men zou worden om die nieuwmo dische zwabberaars buiten de deur te kunnen houden. VENRAY, 4 November 1933. Liturgiese Volkszang. A.s. Dinsdagavond om half 8. zal de Parochiekerk de H. E. Heer Deken een korte konferentie houden over het H Misoffer, daarna 'n korte zaogles voor ailen door Pater Eliseus en tot slot 'n kort Lof. Ailen, die enigszins komen kuonen. worden verwacht en de H. E. Heer Deken hoopt, dat er zeer velen zullen komen. Om half 8 precies begint het 1 Naar aanleiding van dit bericht wil ik er nog een enkel woord aan toevoegen over iets, wat ik al lang had moeten doen, en ook willen doen. Maar, ja hoe gaat dat Men wacht op een goede gelegen heid, en als die niet gauw komt, komt er vau uitstel afstel. Zo gaarne was ik nog eens terug gekomen op onze liturgiese dag van ruim 2 maauden geleden, 't Is te lang geleden nu maar toen, (d.w.z. ia de krant, die verscheen na die dag) had er eigenlik een warme be schouwing moeten staan over onze zo buitengewoon geslaagde liturgiese dag door de drukte is 't me door 't hoofd gegaan, maar de meeste dezer lezers hebben toch 's avonds het knetterend enthousiasme gehoord, waarmee Dom Kreps over onze volkszang, sprak. 't Is nu wel erg laat, maar toch wil 'k er ook nog 'n heel kort woord over zeggen. Ik heb vao m'n leven veel muziek gehoord, 'k heb heel veel verschil lende Misien gehoord, vaa di

Peel en Maas | 1933 | | pagina 1