Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
jjACjÓKfo
ASPIRIN
'YQQBüEELKöTl
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
De H. Familie
bij den Paus.
De wandelende
Jood.
Uit het Buitenland
aatcm
Ons Weekpraatje.
Provinciaal iNieuws
Zaterdag 4 November 1933
Vier en vijftigste Jaargang No. 44
MANUFACTURENj
BLIJKEN
TOCH HET
PEEL EN MAAS
MANUFACTUREN.
i BLIJKEN
TOCH HET
PRIJS DER ADVKRTEN'ilEN: 1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7',» ct.
bij abonnement lagere tarieven.
Uitgave van FIRMA VAN 1)EN' MUNUK1IOF YENHAY
Telefoon 51 GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kyvartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent
voor het buitenland t 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent
Ruim vijfhonderd leden van de
Nederlandsche H. Familie zijn m de
maand October naar Rome gepel
grimeerd om bij gelegenheid van het
jubeljaar den Plaatsbekleeder van
Christus op aarde hun hulde te
brengen.
De Veuraysche H. Familie heeft
ook twee mannen afgevaardigd, die
opgetogen zijn teruggekomen en
geheel onder den indruk van de
plechtige audiëntie en de vaderlijke
en hartelijke ontvangst, die hen in
het Vaticaaosch^ Paleis is ten deel
gevallen.
De Paus putte zich uit in vrien
delijkheden, om toch maar aan de
leden der H. Familie te laten zien,
hoe hoog Hij hun godsdienstzin en
hun aartsbroederschap schatte.
Ofschoon de H. Vader reeds
meer dan vijftig jaar priester is en
volop in de zeventig jaren telt en
er vele bedevaarten uit alle oorden
van de heele wereld naar Rome
komen, heeft Hij toch 25 minuten
lang tot hen het woord gevoerd De
Paus kan geen Hollandsch spreken,
maar toen prof. Dr. Damen de
pauselijke rede in het Hollandsch
vertolkte, knikte de H. Vader voort
durend ten teeken dat hij prof.
Damen (een pater Redemptorist)
verstond. De korte inhoud van de
pauselijke rede is deze
„Welkom, gij allen, dierbare Zo
nen en Dochters in Christus, gij
Priesters, gij Paters, welkom, Diet
enkel als leden van die ééne groote
familie der Katholieke Kerk, maar
ook nog bijzonder welkom als ko
mende van Holland, van dat kleine
en toch groote Holland, klein in
oppervlakte en zielenaantal, maar
groot in daden, groot vooral door
het geloof zijner Katholieken, in het
bijzonder ook door hun ijver voor
de heiden Missies, een werk dat zoo
uitnemend beantwoordt aan dat
groote werk der Verlossing, waar
van Wij in dit H. Jaar op plechtige
wijze bet Jubeltij vieren. Want wat
toch is de Missieactie anders dan
een medewetkiDg aan 't werk der
VerlossiDg Maar groot ook
Holland door hetgeen het binnen de
eigen grenzen verlicht, door zijn
echt christelijk leveD, zoo intens en
zoo ijverig in practijk gebracht en
door al hetgeen zijn Katholieken,
hoewel slechts eene minderheid,
hebben bereikt op het gebied van
het onderwijs en de opvoeding der
jeugd, met dien rijken overvloed van
geestelijke roepingen, die er het ge
volg van zijn.
Geheel bijzonder welkom ook gij.
Vertegenwoordigers, en zoo talrijke
Vertegenwoordigers, van de Aarts
broederschap der H. Familie; heer
lijke benaming voor een heerlijk werk
door U, nu reeds ongeveer een eeuw
lang, verricht Uw werk toch bloeit
door zijn krachtige organisatie en
groot ledental en door de groote
activiteit door U aan den dag ge
legd, zoowel voor eigen heiliging
als voor die van den evennaaste,
Zoo zijt gij bezield door een waar
lijk apostolischen geest, naar het
voorbeeld van de H. Familie. Zoo
zijt ge als de luidsprekers van de
encyclieken des Pausen, in het bij
zonder ook van Onze „Casti Con-
nubi" over het Christelijk Huwelijk
en „Quadragesimo Anno", over de
ware, Christelijke sociale verhou
dingen.
Wat kan er dan voor Ons troost
voller en voor U eervoller wezen
Zoo wenschen Wij U daarmede
dan ook van harte geluk.
Maar ook wenschen Wij U geluk,
dat gij hier dit H. Jaar te Rome
zijt komen vierendat gij deelnaamt
aan dit buitengewoon jubilé, inge
steld om onze dankbaarheid aan
onzen Godd. Verlosser te verleven
digen en steeds meer aan de vruchten
van Zijn H. Lijden en Dood deel
achtig te worden. Dat is de wensch
van J. Chr. zeiven dat het doel
van heel Zijn leven en dood, van
de kribbe tot het kruis, opdat wij
gelijk Hij zelf verklaarde, het leven
zouden hebben, en altijd overvloe
diger dat leven zouden bezitten. Zoo
zijt gij dan ook gekomen om nog
toe te nemen in dat christelijk leven
dat gij reeds zoo rijkelijk bezit, dat
leven, christelijk genaamd, naar Zijn
Stichter, Jezus Christus, gelijk ook
de groote uitvindingen den naam van
hun uitvinder dragen.
Dat christelijk leven hebt gij hier
nog intenser willen maken, ook in
uwe Aartsbroederschap. Dat dan
ieder van U die vrucht, boven alle
andere begeerenswaardig, uit dezen
pelgrimstocht medeneme, een her
nieuwing in Christus, een rijkere
vergiffenis en aflaat voor alle feilen
en fouten, na de laoge en moeilijke
reis, ten koste van offers volbracht,
in het bijzonder in dezen tijd van
economische crisis.
Die vernieuwing in Christus zij
dan ook uw deel, als vrucht ook van
uwe vroomheid bij het bezoeken der
Basilieken, en het volbrengen der
aflaafgebeden betoond. Als onder
pand daarvan geworde U ODze
apostolische zegea, over ieder van
U, over alle personen, die gij in uwe
meening omsluit en de godvruchtige
voorwerpen die gij bij U draagt
over al uw dierbaren, over uwe
ouders en kinderen vooral, die kiD-
deren die het voorwerp zijn van
Uwe voorliefde, maar ook van die
van den Verlosser, en ook van Ons.
wijl zij, die „initia vitae", die be
ginnende levens, zulk een laDgduri-
gen zegen behoeven maar ook een
bijzondere zegen over uwe zieken
en ouden van dagen, die aan het
einde huns levens gekomen zijn, wijl
ook zij daardoor een bijzonder recht
op onzen zegen hebbenonze bij
zondere zeqen ook over geheel de
Aartsbroederschap der H. Familie,
met al haar Directeuren en leden
over Uwe Priesters, die Bedienaren
van het werk der Verlossing over
Je kloosterlingen over Uwe Bis
schoppen, uwe geestelijke Herders,
die de hun toevertrouwde kudde op
zoo voortreffelijke wijze voorgaan
en aan wie wij daarvoor in Christus'
naam zoo grooten dank verschuldigd
zijn kortom over U allen onze
apostolische zegen nu en altijd nu,
niet enkel hier te Rome of op uw
terugreis, maar al de dagen uws
levens.
Zooals kinderspelen zich zonder
vasten regei toch in zekere jaarge
tijden op een onafgesproken oogen-
blik met groote zekerheid herhalen,
zoo herhaalt zich ook volgens onge
schreven wetten de geschiedenis.
Wat voor vorige generaties nog
tsluitend literatuur was is voor
ons dwingende werkelijkheid gewor
den.
De wandelende jood uit de litera
tuur van het Fransche naturalisme,
de Ahasverus van een Vermeijlen en
de Ahasverus die inhoud gaf aan
een tooneelstuk van Heijermans, al
die wandelende Joden uit boekeD,
zijn in het jaar 1933 vleesch en
bloed geworden.
Het eerst werd de stormklok in
Duitscnland geluid. Het nationalisme
van Hitier, de nieuwe interpretatie
van Duitsche eer en rasbewustzijn
had een „Prüfung" noodig.
Dat het zich „prüfte" of toetste
aan het Jodendom kan men als een
bewijs van innerlijke zwakte be
schouwen. Misschien kan men het
ook zien als een onderscheiding van
het Jodendom. Het ligt er maar aan,
uit welken gezichtshoek men deze
kwestie wenscht te bezien.
Het Jodenvraagstuk heeft zich niet
alleen tot Duitschland beperkt.
De klanken uit het Hitlerland zijn
overgewaaid naar andere wereld-
deelen.
In Amerika, waar de Duitschecs
een grootere geestesvrijheid genieten
dan in eigen land, maken zij van die
vrijheid gebruik om een nazi-propa
ganda te voeren mei als eersle inzet
het stemming maken tegen Joden.
Op Amerika isZuid-Afrika gevolgd
In Johannesburg en andere steden
is men een scherpe actie begonnen
tegen de Joodsche zakenlieden,
Per dreigende pamfletten wordt
den Joodschen zakenman zijn onder
gang aangekondigd. Doodskoppen
en scherpe titels moeten op over
tuigende wijze aantooaen, dat men
het niet bij een loos dreigement zal
laten.
En de jongste sensatie bracht ons
Palestina, waar Arabieren een bloe
dige actie zijn begonnen tegen de
toenemende Joodsche emigratie.
De eenige hoop van den Jood,
Palestina, het gedroomde vaderland,
is nu stuk geslagen.
De Jood is „heimatlos" geworden,
hij is een uitgestootene.
De wandelende Jood is uit de
literatuur getreden, hij is zijn tocht
begonnen over de aarde, die hem
niet wil heibergen.
Dit is geen klein-burgerlijk wee,
maar een tragiek van ontzaggelijke
diepte en grootheid.
Wij willen ons niet al te zeer
verdiepen in een bespiegelende be
schouwing over oorzaak en gevolg
noch m het gedetailleerd aangeven
van omstandigheden, die een anti»
Joodsch optreden in bepaalde zaken
begrijpelijk maken.
Wij wenschen alleen vast te stel
len, dat de actie tegen de Joden ge
leid heeft tot een onverantwoorde
lijke generaliseering.
Wie den Joden oneerlijkheid en
onbetrouwbaarheid mochl verwijten,
dient op z'n minst ook eens na te
gaan in hoeverre wij zelf schuld
hebben aan dat verwijt.
Het zijn voornamelijk onze voor
ouders geweest, die de Joodsche
families te hoop hebben gedreven,
hen gedwongen hebben tot econo
misch verzet en zelfbehoud.
Een Jood wordt reeds bij voor
baat gebrandmerkt als inferieur.
De meest doortrapte schurk van
christelijken huize" heeft altijd nog
een voorsprong op den meest eer
lijken en beschaafden Jood.
Wanneer men reeds bij voorbaat
als een minderwaardig, of, op z'n
voordeeligst. onbetrouwbaar sujet
wordt behandeld, dan behoort er
werkelijk een groote dosis zedelijke
kracht toe, om innerlijk groot en
sterk te blijven.
Psychologisch zou 't verklaarbaar,
dat een mensch roet een zeker gevoel
van wraak op den duur de rol gaat
ipelen, die hem de publieke opinie
zonder genade oplegt.
Maar Duitschland kende vele
Joden, die vóór alles Duitscher
waren. Die den oorlog hebben mee
gemaakt en ook eens actie voerden
tegen de z g. „Ost-Juden", de Pool-
sche Joden.
Mochten Duitsche Joden eens hun
Jood zijn voor een oogenblik hebben
vergeten, dan stonden de blonde
Germanen gereed om van het
onderscheid te spreken.
Om de Jodenvervolging naar buiten
te rechtvaardigen werden er wel
eens zaken gepubliceerd, die de ver
ontwaardiging van het publiek
moesten opwekken.
Maar men behoeft waarachtig geen
Israëliet te zijn om God en de
menschen te bedriegen.
Hoeveel zich christelijk noemende
maatschappijen, werkgevers, hande
laren e.a. zijn er niet, wier hande
lingen het daglicht niet kunnen ver
dragen
Hoeveel „christelijke," Arische
bankdirecteuren en groot kapitalisten
zijn er niet, die zich op ongeoorloofde
wijze verrijkt hebben.
Als men een lijst van al die „brave"
lieden publiceerde, dan zou een
Muzelman een klopjacht beginnen
op alle christenen.
Wanneer Goebels en Göing
beweren, dat de Joden geen cuhuuc
beschaving hebben, dan demon
streeren deze voorlichters een
kolossaal tekoitaan cultuur-historische
kennis.
Toen de Germaansche cultuur nog
in de luiers lag, bij slecht gebrouwd
gerstebier en pijl en boog, toen had
het Joodsche volk al een hooge trap
van ontwikkeling bereikt.
In het Joodsche volk liggen schoone
cultuurwaarden, met een inhoudrijken
ritus. Men kent er hooge opvattingen
van het familieleven en de banden
van het huiselijk geluk.
Dat er in dezen tijd van decaden
tie en geestelijke verwarring van dat
mooie veel verloren is gegaan, is
geen verschijnsel bij de Joden alleen
Vóór wij met een verwijt klaar
staan, hebben wij eerst het voorbeeld
van innerlijke en uiterlijke zelforde-
ning te geven.
deld. terwijl de aodere getuigen
worden toe- en afgesnauwd. De in
drukken van buitenlanders over de
aanvankelijke objectiviteit der proces
voering hebben zich dezer dagen
aanmerkelijk gewijzigd. Ongure typen
melden zich hier of daar bij de
politie onder voorgeven, dat ze nog
interessante onthullingen kunnen
doen en zij worden vriendelijk door
het gerecht ontvangen en bejegend.
Ook een gevangen dief, die allerlei
leelijks over Torgler fantaseerde,
werd vanuit de prison naar de
beeren geleid. En Dimitrof, die er
fcich verontwaardigd over loonde,
dat de openbare aanklager zich voor
zijn zaak nu ook al van zulk ge
boefte bedient, werd wegens zijn
onbeschaamdheid weer eens voor
een dag vao de zittingen uitgesloten.
Merkwaardig is de draai, die Hitier
tegenover Rusland heeft moeten
nemen in het bekende journalistieke
conflict. Aanleiding tot dat conflict
was de arrestatie van twee Russische
journalisten, die het gewaagd hadden
om tijdens het proces in de stad
Leipzig te komenvan de bijwoning
van het proces zelve waren com
munisten principieel uitgesloten. Na
het incident trokken de Russen al
hun persvertegenwoordigers uit
Duitschland terug, maar ze wezen
tevens de Duitsche krantenmenschen
het land uit. Enfin, de verhoudingen
zijn nu weer geregeld, maar... tevens
daarbij bepaald, dat twee ver
tegenwoordigers van het Russische
Persagentschap het proces inzake de
Rijksdagbrandstichting mogen bij
wonen
Het Rijksdagbrandproces.
De Russische journalisten mogen
komen luisteren. De moei
lijkheden tusschen Berlijn en het
Vaticaan. Een aanval van
Roosevelt op den gouden stan
daard van andere landen -
Een koningsconferentie op den
Donau. Norman Davis naar
huis terug. Een nieuwe
buitenlandsche politiek van Japan
De troebelen in Palestina.
Groote Fransche dooden.
Het Rijksdagbrandproces is in een
interessant stadium gekomen. Zoolang
het om Van der Lubbe ging, waren
de verhoudingen in de rechtszaal
vrij goed. Van der Lubbe ontkende
niet en dus waren geen heftige aan
klachten tegen hem noodig. Doch
nu zijn de getuigenverklaringen aan
de beurt gekomen tegen den com
munistischen leider Torgler en d
drie Bulgaren. En nu ineens schijnt
alle objectiviteit zoek geraakt. Com
munistische getuigen toonen zich
begrijpelijk overigens vrij timide'
Ze weten weinig meer „zeker'
Daartegenover herinneren de natio-
naal-socialistische getuigen zich let
terlijk vao alles en ze zijn voor
100 pet. verzekerd, in hun herken
ningen, tijdsbepalingen en wat er
meer te pas komt. Ze worden door
den president van het H ooggerechts
hof met alle onderscheiding behan-
twee groote doodenden oud-
minister Painlevé, die behalve een
groot staatsman een misschien
nog grooter geleerde, mathomaticus
van wereldreputatie was én Calmette.
waardig opvolger van Pasteur, groot
bacterioloog, uitvinder van het anti
b.c.-serum.
Het is gebleken, dat tusschen
Berlijn en het Vaticaan inderdaad
besprekingen worden gevoerd over
door het Vaticaan geuite klachten.
Ze betreffen de kwestie van de
katholieke organisaties, de vrijheid
der katholieke pers, en de vervol
ging. waaraan vroegere leden van
de Centrumpartij blootstaan. Bericht
wordt uit Berlijn, dat aan Dr. Brüaing
een plaats op de candidatenlijst voor
de Rijksdagverkiezingen is aange
boden, maar de voormalige Centrum
leider heeft bedankt voor dé eer.
Parijs maakt zich ongerust over
een besluit van de regeering te
Washington om goud aan te koopen
op de Europeesche markten. Velen
zien daarin een aanval vau Roose
velt op den gouden standaard ia
bepaalde landen. De Fransche regee-
riog heeft echter kenbaar gemaakt,
dal de franc een stootje kan velen
zonder aan het wankelen te geraken.
De soliditeit van de franc is ver
zekerd.
Op den Donau, op het jacht van
den koniDg van Roemenië, heeft een
ontmoetiog plaats gehad tusschen
koning Boris van Bulgarije en Carol
van Roemenië. Toenadering zou
daarbij zijn bewerkt van Bulgarije
tot de andere Balkanstaten (van
welke Bulgarijë zich na den oorlog
zeer afzijdig hield) en ook zou de
Bulgaarsche regeering zich hebbeD
verplicht tot een rigoureuse actie
tegen de komitadjis, d.z. de vechterige
Macedoniërs, die het den Joego-
Slaviërs altijd zoo lastig maken.
Norman Davis, de Amerikaansche
vertegenwoordiger ter Ontwapenings
conferentie, is naar Washington
teruggeroepen, omdat de Amerikaan
sche regeering alle hoop op resul
taat van de conferentie nu ook zou
hebben opgegeven. Het ziet er triest
uit...
Ook vanuit Tokio kwam een
nieuwtje. Araki, minister van oorlog
wil een andere Japansche buiten
landsche politiek, eene, welke duide
lijker spreekt. Hij wil tegen '35 een
conterentie in Tokio, waar 12 landen,
ook Nederland, zullen worden ge
noodigd, o.a. om het negen mogend
heden pact te herzien, dat de integriteit
van het Chineescne grondgebied
waarborgde, en dat verdrag meer in
overeenstemming te brengen met den
gewijzigden feitelijken toestand. Dus
een conferentie ter bezegeling van
de Japansche overweldigingen...
Japan heeft vele mogelijkheden
(ook de oorlog wanneer de
mogendheden zouden weigeren om
de uilnoodiging te aanvaarden.
In Palestina blijft het nog zeer
onrustig de staat van beleg is af
gekondigd en de bevolking is na
drukkelijk tegen verder oproer
gewaarschuwd. De schepen met
joodsche immigré's zijn intusschen
ontladen.
Frankrijk treurt om het verlies van
Er is in 't geheel geen
reden voor, kiespijn
kalm ie verdragen! In
weinige minuten kan
men van deze pijn
bevrijd zijn, wanneer
men Aspirin neemt,
hei voor hei organisme
onschadelijke middel. i
Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbuHjes van
20 tobl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 cis.
Of eenige wet ook voor andere
functionarissen bepaald, wat ze hun
cliënten ten hoogste mogen berekenen
weten we niet, maar zeer waar
schijnlijk komt het ons voor, dat die
onvriendelijkheid alleen ten opzichte
van advocaten werd uitgehaald.
Of iï het niet onvriendelijk,
wanneer wettelijk wordt vastgelegd,
dat een advocaat ten hoogste f 1.80
voor een advies mag berekenen en
dat de rechtbank in elk vonnis
vastlegd, hoeveel de vergoeding van
den advocaat mag bedragen t Is
net, of daarmee gesuggereerd
wordt, dat onze meesters in de
rechten financieele roofvogels zouden
zijn, tegen wie het schaapachtige
publiek beschermd moet worden.
Eiken keer, dat we rechtskundigen
bijstand behoefden, heeft de gekozeu
advocaat ons bovendien met zijn
van overtuiging trillende stem weten
duidelijk te maken, dat geen rechts
geleerde droog brood zou kunnen
eten van de schamele financieele
vergoeding, welke wet en rechter
hem toebedeelen.
De rekening wordt dus altijd
hooger, veel hooger, dan wettelijk
mag, of gerechtelijk werd vastgesteld.
Dat de advocaat nochtans zijn
verhoogde vordering weet te billijken
zija niet-wettelijke of niet-
rechtelijk bepaalde uota zoo noodig
angs gerechtelijken weg weet te
innen, getuigt er van, hoe een
„meester" hij in de rechten is. Een
advocaat, die geen wettelijke mazen
zou weten te vinden in de wet,
a's rechtskundige geen knip voor
zijn neus waard
Met dat al kan de advocatuur wel
eens een lucratief bedrijf worden.
Het mes snijdt er altijd vau twee
kanten. Als we een schilder ons
huis toonen en we vragen hemwat
denk je er van dan antwoordt
hij natuurlijk, dat moet noodig eens
een verfje hebben. Gaan we met
een paer schoenen naar den lapper
om diens advies in te winnen, dan
zal die brave man ons vanzelf
sprekend aanraden om Diet te
wachten, tot de zolen door zijn,
alvorens ze in de reparatie te geven
In al zulke gevallen krijgen we
dan tenslotte de rekening van het
verven of het verzolen te voldoen,
maar we zouden vragen, of de lui
niet goed meer bij d'r versland
waren, als ze ons ook nog het ge-
geven advies in rekeniog gingen
brengen. Van een advocaat dulden
we dat.
Particulieren pronken niet. graag
met hun rekening van den advocaat,
maar in de dossiers van overheids
diensten kunnen zelfs geen nota's
voor verleenden rechtskundigen bij
stand worden vermoffeld.
Zoo werd dezer dagen iels publiek
van hetgeen de Amsterdamsche stads
advocaat aan de belastingbetalende
burgerij kostte, ia het afdeelingsver-
slag van de gemeentebegrooting werd
gevraagd of de rekening van den
stadsadvocaat over 1930 inderdaad
f 50.000 had bedragen.
Neen, hebben B. en W. geant
woord, zóó erg was het in 't geheel
niet. De stadsadvocaat krijgt t 8000
jaarlijks voor een adviezeuabonne-
ment. Dus voor zija raadgevingen,
ongeacht het tal. En van die f 80ü0
stort de advocaat vrijwillig 10 pet.
in de gemeentekas terug.
Een nobele geste tegenover de
aodere geschaarden langs de gemeen-
teruif, die gedwongen op een ver
minderd rantsoen kwamen te staan.
Wanneer het betaalde advies des
stadsadvocaten luidt, dat de gemeen
te goed zou doen met zich in de
rechten te verweren, dan volgt na
tuurlijk een procedure en voor zoo'n
procedure moet de stadsadvocaat
extra worden gehonoreerd.
Niet omwille van dat laatste, doch
t een zuiver gevoelen van recht,
gebeurt het nog al eens, dat een
proces wordt aangeraden.
De bijrekening van den stadsadvo
caat beliep over 1930 deswege
f 19.938, waarbij echter bijna f 30C0
aan voorschotten aan derden zijn
begrepen. Onder de voornoemde be
dragen zijn dan nog niet berekend
de kosten van onteigeningsprocedures.
Die beliepen voor hetzelfde jaar....
f 55.040, doch deze halve ton was
alweer geen zuivere winst, want de
oorschotten aan derden beliepen
a dit geval bijna 30 mille, zoodat
r maar 25 mille voor den stadsad
vocaat overbleven.
We hebben alles nog eens nage
rekend en kwamen tot de conclusie,
dat de Amsterdamsche stadsadvocaat
na aftrek van alle voorschotten aan
derden, als belooning voor zijn be
moeiingen ten behoeve van de ge
meente geen 50 mille overhield, doch
„schoon'' f 49.409.
In dat cijfer verklaren B. en W.
onmogelijk aanleiding te kunnen vin
den om in de bestaande overeen
komst met den stadsavocaat eenige
wijziging te brengen.
Ze wijzen er bovendien op, dat
die advocaat toch ook zijn rechts
geleerde medewerkers op zijn bureau
moet betalen en dat hij nog andere
bureaukosten heeft,...
Men zou daar tegenover kunnen
stellen, dat die stadsadvocaat toch
ook Dog aodere cliënten dan de ge
meente heeft, maar dat zou net zijn,
of we zijn rekening zouden willen
bevitten.
Voor geen geld van de wereld
zouden we het baantje minder lucra
tief willen zien, want dan zou het
eenige antwoord vervallen, dat ia
deze dagen nog te geven is op de
vraag: Wat moet mijn zoon worden?
Stadsadvocaat
Tenzij.... die mannen met hun
bezems nog eens het gzmeentebureau
vao Amsterdam zouden binnenrukken
of een tijdige zelfreiniging onderno
men zou worden om die nieuwmo
dische zwabberaars buiten de deur
te kunnen houden.
VENRAY, 4 November 1933.
Liturgiese Volkszang.
A.s. Dinsdagavond om half 8. zal
de Parochiekerk de H. E. Heer
Deken een korte konferentie houden
over het H Misoffer, daarna 'n korte
zaogles voor ailen door Pater Eliseus
en tot slot 'n kort Lof.
Ailen, die enigszins komen kuonen.
worden verwacht en de H. E. Heer
Deken hoopt, dat er zeer velen zullen
komen. Om half 8 precies begint het 1
Naar aanleiding van dit bericht
wil ik er nog een enkel woord aan
toevoegen over iets, wat ik al lang
had moeten doen, en ook willen
doen. Maar, ja hoe gaat dat
Men wacht op een goede gelegen
heid, en als die niet gauw komt,
komt er vau uitstel afstel.
Zo gaarne was ik nog eens terug
gekomen op onze liturgiese dag van
ruim 2 maauden geleden, 't Is te
lang geleden nu maar toen, (d.w.z.
ia de krant, die verscheen na die
dag) had er eigenlik een warme be
schouwing moeten staan over onze
zo buitengewoon geslaagde liturgiese
dag door de drukte is 't me door
't hoofd gegaan, maar de meeste
dezer lezers hebben toch 's avonds
het knetterend enthousiasme gehoord,
waarmee Dom Kreps over onze
volkszang, sprak.
't Is nu wel erg laat, maar toch
wil 'k er ook nog 'n heel kort woord
over zeggen.
Ik heb vao m'n leven veel muziek
gehoord, 'k heb heel veel verschil
lende Misien gehoord, vaa di