i manufacturen!
pACfQN^j
Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
pAÏrikift
Een nabeschouwing
i manufacturen i
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
Allerheiligen.
Allerzielen.
Corporatieve staat
of maatschappij
Nooit was er een
tijd, dat
AHA...
k ASPIRINE
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 28 October 1933
Vier en vijftigste Jaargang No. 43
BLIJKEN
TOCH HET
'(VOORDEEL™
PEEL EN MAAS
BLIJKEN
TOCH HET
PRIJS DER ADVKRTENTIEN18 regels 60 cent, elite regel meer 7 t ct.
bij abonnement lagere tarieven.
Uitgave van KI HM A VAN DEN MITNCKHOF VENRAY
Telefoon 51 GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent
voor het buitenland l 1.05 bijvooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent
Het Allerheiligenfeest is een feest
der zalige, der verheerlijkte mensch-
heid; bet i i het feest der glorie van
het menschelijk gesiacht. Deze
feestdag voert ons het dichtst bij
den hemel, omdat hij ons den hemel
voorstelt met duizenden menschen
gevuld, menschen uit alle eeuwen,
uit alle werelddee'ea, uit alle standen
uit eiken leeftijd, die zich in de
meest verschillende omstandigheden
hier op de eeuwigheid hebben voor
bereid.
Het feest aller heiligen spreidt de
glansrijkste voorbeelden ten toon
op dat feest openen zich zoovele
monden, om ons aan te moedigen,
op te beuren, om ons de krachtigste
troost en belooning te geven.
Aan de stem der bekroonde grijs
aards paart zich de stem der om
kranste jeugdbij het geroep der
maagden voegt zich het geluid der
jubelende martelaren, om ons het
bewandelen van het doornig levens
pad aan te radeD, en ons bij het
dragen van 's Heeren juk te onder
steunen.
Gij allen, christenen, zoo roepeD
zij ons toe Gij allen zijt ook be
stemd om met ons te leven en te
heerschen, te jubelen en eeuwig te
zegepralen In het rijk der onsterfe
lijke glorieGij ook zijt kinderen
van denzelfden edelmoedigen God
dien wij in eeuwigheid beminnen en
bezitten. Wat wij gedaan hebben,
kunt ook gij. Weest onze na
volgers.
En wat hebben zij gedaan om dat
rijk te veroveren, dat volgens Jezus'
woord geweld lijdt en alleen door
moedige strijders kan bemachtigd
worden
Door een weinig toe te geven
hadden zij niet alleen hun leven
kunnen koopen, maar zich ook van
een leven in eere en aanzien voor
de wereld, van een leven vol ge
noegens en genot kunnen verzekeren.
Doch zij verkozen zulks niet;
neen, liever sterven, dan iets te
doen hetgeen mei Gods wil, met
's Heeren wet in strijd was; dit
was hun onwrikbaar besluit.
Rijk als velen waren, gaven zij
al het hunne den armen, om zooveel
in hun vermogen stond, de begeerlijk
heid der oogen te doen sterven.
Met den luister van een vorstelijk
geslacht omringd, vertrapten zij de
gouden kroon die eens hunnen
schedel zou drukken, om zich aan
onbepaalde gehoorzaamheid ter liefde
van den gehoorzamen Jezus te
wijden,
In weelde opgevoed, gewend aan
de genoegens welke een leven in
overvloed gewoonlijk oplevertmet
glanzende lichaamsschoonheid be
gaafd. in de frissche jeugd eene
bloeiende gezondheid genietend, ver
zaakten zij aan al de streelende
vooruitzichten, waarop zij konden
rekenen, ontvluchtten de betooveren-
de verleidingen, waarmede zij om
ringd waren, om bet vleesch te
kastijden en de maagdelijke lelie, het
voorwerp van al hunne wenschen,
door versterving te erlangen.
Christen, bij zulke voorbeelden,
zie eens neder op uwe traagheid,
uwe onverschilligheid, uwe zinnelijk
heid en nalatigheid. Hoe is uw leven
voorbijgegaan Hoe hebt gij uwen
Heer en God gediend Hoe hebt
gij de deugd beoefend of de zonde
gevlucht in één woord wat
hebt gij reeds voor den hemel, voor
uwe ziel gedaan Wellicht veel
voor de hel, en weinig of niets voor
den hemel 1 Wellicht veel en hard
gewerkt voor het tijdelijke en niets
voor het eeuwige, onvergankelijke 1
Volgt het voorbeeld uwer zege
pralende broeders: Weest onze na
volgers, zeggen zij, gelijk wij die
van Christus waren 1
Doet het goede terwijl het nog
tijd is, want eens breekt de nacht
aan, waarin niemand kan werken.
Weest bereid want gij weet noch
den dag, noch het uur 1
Heden vertoont zich aan ons de
H. Kerk in haren drievoudigen toe
stand, strijdend, zegevierend en lij
dend, of in verzuchting, in gejubel
en geween.
Ziet zij op het feest aller heiligen
hemelwaarts: daar ontwaart zij onze
zalige broeders, tallooze kinderen
Gods in zijn liefde gestorven, in zijne
eeuwige glorie jubelend.
Maar niet allen vindt zij daar.
Velen gingen vol hoop en vertrou
wen van hier, maar hunne verwach
ting werd niet vervuld. Een schul
denlast drukte hen, zij boeten en
lijden nog: wellicht reeds JaDgen tijd
misschien nog vele jaren en smach
tend en zuchtend zien zij uit naar
hun geliefd, hun schoon vaderland,
den hemel.
Deze lijdende zielen herinneren
zich ook de aarde en een lichtstraal
breekt voor hen door de duisternis
heen; zij herinneren zich hunne ou
ders, hunne kinderen, hunne bloed
verwanten en vriendeD, en ook de
H. Kerk, in wier schoo.t zij geboren,
opgevoed en gestorven zijn.
De Kerk vergeet haar niet. De
dooden zijn voor haar niet gestorven
zij leven nog en behoeven hare hulp
en op Allerzielendag meer dan op
eiken anderen tijd smeekt zij drin
gend; Heer, geef hun de eeuwige rust
en het eeuwige licht verlichte hen
De Kerk bidt 'oor hare afgestor
vene kinderen op den dag hunner
begrafenis; zij bidt voor die sterven
in verlatenheid; die geene betrekkin
gen meer op de wereld hebben; wier
lot in het vagevuur geene bijzondere
deelneming op aarde vindt, voor die
zielen aan welke niet meer wordt
gedacht.
Voor allen gaat haar smeekbede
tot den troon van genade Ontferm
U hunner Heer. volgens Uwe groote
barmhartigheid.
Ven den beginne af heeft de H.
Kerk voor hare afgestorven kinderen
gebeden en geleerd, dat wij hunne
lijdende zielen kunnen en moeten
bijstaan. Wij kunnen hunne zielen
verlossen of de pijnen verkorten
door gebeden en goede werken, maar
bijzonder door het H. Sacrificie der
Mis en het toevoegen van aflaten.
Het gebed is eene krachtige hulp-
eene rijke aalmoes, een onbetaalbare
liefdedienst, dien gij schenkt aan uwe
goede ouders, bloedverwanten en
vrienden, die zooveel voor u gedaan
hebben, aan wie gij zoovele ver
plichtingen hebt, welke gij echter op
geene andere wijze kunt voldoen.
De goede werken, de aalmoezen,
de stichtingen, het zijn de offers
waarmede gij Gods barmhartigheid
verwerft voor u zeiven en de
lijdende zielen. De liefde, de aalmoes
zegt de H. Schrift, bedekt de menigte
van zonden.
Het H. Sacrificie der Mis is de
vernieuwing van het goddelijk offer
dat Jezus eens voltrok op Golgotha;
daarin wordt het Lam geslachtofferd
dat de zonden der wereld wegneemt
dat de schulden delgt dier zielen,
die zoozeer naar God verlangen.
Door de aflaten worden aan ons
en aan de geloovige zielen straffen
kwijtgescholden, die wij of zij nog
moeten lijden voor de zonden die
reeds vergeven zijn.
De ongelukkige lijders hebben
echter eene hoop zij is op u, chris
tenen, gevestigdéén verlangen
uwe voorspraak.
Zou de verwachting van uwe
lieve ouders, van uwe dierbare wel
doeners vruchteloos zijn Zou die
hoop van allen, die u gekend hebben
en met u omgingen, ijdel wezen?
Zou het verlangen van alle zielen
des vagevuurs, zoo nauw met ons
verbenden, onvervuld blijven?
Dat uw eigen hart hier beslisse,
het zal niet zonder medelijden, maar
teergevoelig en liefdevol wezen.
van de XVIIde Ned.
Liturg. Week te Venray
In het Tijdschrift voor Liturgie,
dat door de Paters Benedictijnen
van de Abdij Affligem in België
wordt uitgegeven, lezen we in het
Octobernummer een nabetrachting op
de XVIIde Ned. Liturg. Week te
Venray, welke we aan de lezers
van „Peel en Maas" niet mogen en
willen onthouden en die zich vooral
de verschillende Derde Orde-ver-
eenigingen mogen aantrekken.
Deze XVIIde Nederl. Liturg, week,
zoo lezen wij daar. had onbetwist
baar haar eigen cachet. Liefst ver
gaderen vele liturgisten in de scha
duw van een abdij, waar het rustig
is en ook eenigszins plechtig. Maar
Venray met zijn groot nieuw kloos
ter en ruim gymnasium heeft ook in
dat opzicht niet teleurgesteld, al was
het gebodene Franciscaansch In de
kerk zagen we geen intocht van een
abt met zijn monniken, maar het
koor der fraters was zper goed bezet
en ze zongen zoo goed als Benedic
tijnen dat kunnen.
Is hun directeur Dr. Eliseus Bruning
O.F.M. geen laureaat van de Pause
lijke Muziekschool en oud-leerling
van Dom Feretti O.S.B. en zijn niet
al de Nederlandsche Minderbroeders
bewonderaars van Solesmes Spijtig
dat de kerk door een niet-noodzake-
lijke orgeltribune als het ware
middendoor gesneden is, anders zou
ze van binnen, met haar massieve
bogen en strenge muurvlakken, als
Franciscanerkerk zeer goed voldoen.
De witsteenen heiligenbeelden op de
vooruitspringende kiaagsteenen ge
tuigden allen van den roem der Orde,
maar er was geen electrisch licht
omtrent. Nergens ook kunstbloemen
of ex-voto's, zelfs niet bij het beeld
van den grooten volksheilige. Hiei
werd enkel gezocht naar mannelijk-
ernstige kunstuiting, vrij van neogo-
thieke petieterigheid of barokke
grootdoenerij of moderne fatterigheid.
Zoo was zeker de zang. Zoo was
ook het onthaal.
In Gods wijngaard arbeiden velerlei
ploegen en sinds de vorige eeuw
zijn er nog veel nieuwe bijgekomen,
maar iedere streek heeft toch haar
voorkeur voor deze of gene Ordes
richting. Dat feit heeft ons aan 't
mijmeren gebracht. Limburg, langs
beide kanten van de Maas, is in
religieus opzicht overwegend Fran
ciscaansch: Venray, Weert, Heerlen,
Maastricht. Rekbeim. Hasselt. Sint-
Truiden en nog andere plaatsen
getuigen daarvan.
Limburg, ook nu Belgisch Limburg,
is een mijnstreek met steeds dreigend
mammonisme en socialisme. De zonen
van S. Franciscus zijn onder dat
volk de „herauten van den grooten
Koning", maar ze doen dat niet
alleen door hun prediking, ook door
hun plechtige missen en hun koor
gebed. Moge het hun gegund wezen,
zoo dachten wij, dank zij vooral
liet apostolaat der Derde Orde, dat
zij ook de eenvoudige menschen
zonder veel geleerdheid of kunst
behoefte er toe brengen, met hun
allen actief deel te nemen aan het
H. Misoffer, de Vespers en de Com
pleten. Dat laatste ging te Venray
zeer goed. Dat kan elders nog.
Waarom zouden de vergaderin
gen der Derde Orde niet de kern
worden, waaruit de kerkelijke volks
zang zich zoodanig ontwikkelt dat
ten slotte ook de lauwen worden
meegesleurd Wat een Franciscaan
bij het volk durft aanpakken, krijgt
hij er ook door. Het moeilijkste
sociaal werk is misschien niet het
volk in vakbonden bijeenbrengen,
maar het volk als één man doen
bidden in en buiten de kerk met
totale wegdenking van het standen-
verschil, met totale verzinking in de
eenheid van het „Corpus Christi
mysticum."
De Liturgische Week te Venray
was een flinke poging in die richting.
We 'danken God om het toen be
reikte resultaat, maar weten zeker
dat het ontstoken vuur nooit meer
uitgaat, vooral niet bij de Francis
canen zelf.
Rijp voor liturgie... is ons volk
nog nietWe staan pas aan het
moeilijke begin, maar dat eenmaal
overwonnen, als in Venray door den
Volkszang, (wie zou kunnen bevroe
den. welke zorgen Pater Bruning
hierom heeft meegemaakt gaan we
een heerlijke toekomst tegemoet. Ed
wanneer het zaad, gestrooid in deze
Lit. Week, bij zoovele leidinggevende
personen, ook maar gedeeltelijk ont
kiemt, zullen we er weldra van
hooren... Dat het zóó moge zijn 1
Over de begrippen „corporatieve
staat" of „corporatieve maatschappij''
wordt in onze dagen heel wat ge
babbeld. En lang niet altijd met even
veel kennis van zaken, zelfs niet
door de menschen, die zeggen, dat
ze de corporatieve staatsgedachte
voor staan. In vele gevallen, kent
men niet alleen het verschil niet tus-
schen corporatieven staat en corpo
ratieven maatschappij, maar er zijn
heel wat menschen. wien het een
openbaring zal wezen, te vernemen,
dat er verschil tusschen die twee is.
Het wordt wel eens als een groote
zonde tegen de democratie aange
merkt, wanneer iemand zich uit
spreekt voor eenige verandering op
corporatieven grondslag in de staats
inrichting. Ten onrechte. In het dezer
dagen verschenen manifest der katho
lieke staatspartij wordt eenerzijds
nadrukkelijk vastgesteld, dat de be
giuselen der democratie zullen worden
hooggehouden en anderzijds, dat
naar een corporatieve maatschappij
zal worden gestreefd. In een corpo
ratieve maatschappij kan plaats
blijven voor het parlement (Tweede
Kamer), gekozen op den grondslag
van het algemeen kiesrecht,inden
corporatieven staat is dat uitgesloten.
De democratische staat is een ge
meenschap van individuen, van per
soonlijkheden, welke allen, ieder voor
zich, invloed op het staatsbestuur
kunnen laten gelden.
De corporatieve staat echter is
een gemeenschap van corporaties, d.i.
van stands- of andere groepsge-
meenschappen, welke door sociale of
andere algemeene belangen worden
gebonden.
De vertegenwoordigers dier groe
pen, vaak niet eens gekozen, maar
door den „leider" aangewezen, vor
men in Daam de „regeering"
of het wetgevende lichaam van den
staat, terwijl de feitelijke staatsmacht
in handen van een ,dictator is gelegd.
Anders is het in de corporatieve
maatschappij gesteld.
Decorporatieve maatschappij maakt
feitelijk deel uit van den democra-
tischen staat. De staatsmacht, de
bestuurszaak komt voort uit den wil
van het volk, ieder individu kan
dezelfde rechten laten gelden.
De volksvertegenwoordiging komt
voort uit verkiezingen, welke op den
grondslag van een uitgebreid, ten
onzent algemeen, kiesrecht worden
gehouden. De Tweede Kamer zou
haar wetgevende bevoegdheid be
houden. het kabinet zou in belangrijke
bestuurskwesties aan de Kamer ver
antwoording verschuldigd blijven,
maar naast dat alles zou de Kamer
van een deel harer rechten ontlast
kunnen worden en bepaalde harer
bevoegdbeden zouden kunnen wor
den gedelegeerd aan lichamen, welke
uit de corporaties, d.i. uit zekere
stands- of belangenorganisaties zijn
voortgekomen en wel onder het
motief, dat speciale belangen het best
kunnen worden gediend door dege
nen, die er het naast aan betrokken
zijn. Loonen, arbeidsvoorwaarden,
prijspolitiek e.d, zouden kunnen
worden geregeld door een overheids
orgaan, hetwelk uit vertegenwoordi
gers van werknemers en werkgevers
en andere geïnteresseerde groepen is
samengesteld. Dergelijke organen
zouden ook kunnen fungeeren voor
den landbouw, voor de scheepvaart
enz. De corporatieve maatschappij,
welke aldus zou ontstaan, komt voort
uit den democratischen staat en is
daaraan in zekere mate ondergeschikt.
Ia een corporatieve staat echter zijn
de corporaties wezen en inhoud
zelve
Dat laatste echter we wezen er
reeds terloops op slechts in schijn.
Het is de corporatieve staatsgedachte
welke de dictator noodig heeft om
het volk, in hetwelk de democratische
traditiën nog wortelen, zich te laten
verzoenen met de autocratie, het
despotisme, lu de vertegenwoordi
ging van de corporaties moet een
surrogaat gevonden worden van het
oude volksparlement. Iq werkelijkheid
heeft die vertegenwoordiging der
corporaties niets in te brengen. Het
fascistische parlement in Rome mag
van tijd tot tijd eens bijeenkomen
om een donder-rede van den Duce
te aanhooren en den dictator te be
jubelen. De Rijksraad ia Duitschland
waarin wat industrieelen en een paar
Nazi-vakbondleiders, plus een heel
stel bankiers zitten, is een soort
commissie van advies, welke ook al
weer niets in te brengen heeft. De
Rijksdag heeft één rede van Hitier
mogen of moeten beluisteren en is
toen naar huis gestuurd.
We meeneo thans duidelijk te
hebben aangetoond, wat onder een
corporatieve maatschappij moet wor
den verstaan, wat een corporatieve
staat zou behooren te wezen, maar
ook tot wat deze onder een dictator
feitelijk verwordt.
Het streven naar een corporatieve
maatschappij behoeft geen democraat
bepaald kopschuw te maken Eigen
lijk zijn we hier in Nederland al een
beetje op weg er heen. De Bedrijfs
radenwet van minister Verschuur
was een stevigen eersten stap in de
richting van de corporatieve maat
schappij.
er zooveel over opvoeding werd ge
schreven als tegenwoordig.
Ook nooit werd de ziel van vol
wassene en kind zoo uitvoerig be
studeerd a's thans.
'n Kwaad teeken, beste vrienden
Want als er veel over iets gepraat
wordt, dan is er een toppunt of een
diepte bereikt.
Als u aspiratie hebt om beroemd
te worden b.v. dan moet u niet klom
penmaker worden en klompenmaker
blijven, maar los dan de wereldcri
sis op of steek den Duitschen Rijks
dag in brand.
'n Kwaad teeken, beste vrienden,
dat ei zoo machtig veel over opvoe
ding geschreven wordt, want 'n top
punt werd er niet bereikt.
De gidsen waren zelf den weg
kwijt geraakt. Ze vonden het zoo
eentoonig of liever zoo oudewetsch
middeleeuwsch, zich maar altijd te
blijven oriëateeren aan dat kruis daar
tegen ekeuniaiiefc.
tabletten
Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van
20 labl. 70 cis. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 cis.
boven op dien berg. Ze zouden hun
volgelingen eens naar andere plaat
sen breDgen, waar interssanter din
gen te zien en te beieven waren dan
met 'n ernstig gezicht bij een paar
kale balken te gaan staan.
Maar ocharm, die interessantere
dingen bleken fata morgana, bedrie-
gelijke luchtspiegelingen te zijn, die
nooit werden bereikt. Vandaar, dal
de gidsen verdwaalden en hoe verder
ze verdwaalden hoe barder ze kakel
den om den schijn hunner deskun
digheid tenminste nog mei woorden
te kunnen redden.
En de een beweerde dat opvoeding
dit was en dat na te streven had.
Een tweede stond met heftige ge
baren te vertelleD, dat de eersle het
bij het verkeerde einde had.
Decorum, waarde vriendeu.
Men zou er een lief ding voor
kwijt willen zijn als men eens een
dier geleerde wezensbepalingen der
opvoeding had kunnen voorleggen
aan dat moedertje van Dod Bosco.
verondersteld dat ze lezen kon. Hebt
nooit gehoord van dit doodeen
voudige Italiaansche boerenvrouwtje,
dat van haar zoon een heilige heeft
gemaakt, den H. Don Bosco, den
grootsten opvoeder der vorige eeuw
Ja, wat zou zij er van gezegd
hebben
Waarschijnlijk niets, omdat zij die
geleerdheid niet begreep.
Maar zij wist wel en zij wist het
als geen tweede, ofschoon ze het
niet met woorden zeggen kon, wat
opvoeden was, Want zij voedde op
metterdaad en zij deed het weerga
loos goed. Ze begreep, dat de in
vloed op haar kind niet op de eerste
plaats afhankelijk was van mooie en
vel- woorden, van veel gelezen te
hebben en van veel te weten maar
wel van veel te zijn. We raken hier
het geheim der persoonlijkheid van
den opvoeder, dat eigenaardige, dat
zoo moeilijk onder woorden te van
gen is.
Het is de persoonlijkheid, die op
voedt. Van haar gaat iets uit, iets
ontastbaars, dat de andere ziel raakt
en tot zich omhoog trekt.
Neen, het zit niet in de knapheid,
nietwaar Margaretha Bosco. Het zit
in iets anders, dat moeilijker te be
reiken is, dan met het doorworstelen
van dikke boeken. Het zit in het
succes van den strijd met zich zelf
en daarin niet eens alleen.
Als we willen opvoeden, moet ook
Onze Lieve Heer een handje helpen.
Deze taak is moeilijk, zeer moeilijk,
beste vrienden.
Maar even schoon
N.K. JAC VAN ECHT.
VENRAY. 28 October 1933
Postdienst op Allerheiligen,
Op Allerheiligendag zal het kan
toor na half 1 voor den postdienst
zijn gesloten. De tweede en de derde
briefpostbestelling, alsmede de tweede
pakketpostbesteiling worden dien dag
niet uitgevoerd. Vau half 7 tot 7 uur
des avonds bestaat gelegenheid tot
het afhalen van stukken.
De openstelling voor den telegraaf-
en den telefoondienst wordt niet
beperkt.
Telefoondienst.
Nieuwe aansluitingen
148 Venray, F. M. Havermans, Arts
15 Maashees, M. H. Veldhuizen
16 id. P. A. Wijenberg
6 Meerlo, J. Kessels
Vervallen aansluitingen
13 Venray, Wed. H. Esser-Lebrun
25 A. W. Scheres
33 B. Loenen
Yan Euterpe en Dubbel Kwartet.
Eere aan Venray, dat het een
concertavond van Venray's Salon
orkest en Dubbel Mannen-Kwartet
op prijs weet te stellen. Al lu den
morgen was de zaal zoo goed als
uitverkocht. De zaal was vol;
evenwel niet hinderlijk vol; dat was
van te voren afgesproken, eenige
late bezoekers konden niet worden
toegelaten en keerden huiswaarts
met de hoop op een herhaling van
bet concert.
Na een maar kort „Venraysch
Kwartiertje" werd het coocert ge
opend met een enkel woord door
den Eerw. Directeur van het
Patronaat. Z.Eerw. dankte voor den
steun aan het Patronaat. Tengevolge
van de buitengewone onkosten
mocht deze steun dan wel niet zoo
bijzonJer groot zijn, maar men kon
de zaak ook in hooger licht zien.
Alles is even vlot gegaan; ver
velend wachten was uitgesloten.
„Euterpe", met weer enkele goede
krachten vermeerderd „Euterpe",
wat hebt ge de menschen heerlijk
doen genietenEn met welk een
toegenegenheid ging „O, Euterpe"
er in. Het best uitgevoerde nummer
van her programma (dat. tusschen
twee haakjes, een volgenden koer.
minder taalfouten moge tellen) was
naar het tescheiden oordeel van
ondergeteekende het schoone „Rio
Rita'*.
Ook de andere nummers werden
fijn uitgevoerd; met uitzondering dan
misschien van „Residentie-Marsch"
en „Fiorentiner Marsch", die ietswat
verward waren; blijkbaar een gevolg
van oververmoeidheid. Van heeler
harte proficiat
Het Dubbel Mannen-Kwartet
begon met „Muttersegen"; zulks op
vereereod verzoek. Ingewijden hebben
toen mogelijk angstige oogenblikken
uitgestaan, omdat (het mag nu wel
verklapt worden) de muziek was
zoekgeraakt en de zangers maar een
blad papier in de band hadden
genomen. Nu, het is een waarlijk
schitterende prestatie geworden 1
Klonk misschien „Abendfriede am
Rhein" een oogenblik wat onzeker,
al het andere was des te beter. Het
hartelijke applaus, dat niet zoo maar
voor de leus was, heeft u genoeg
gezegd.
Een glanspunt van den avond was
De Zwarte Zigeuner, door Orkest
en Kwartet samen uitgevoerd. Alleen
reeds het zien van het fantastisch
looneel; rotspartij, springende bron,
wachtvuur, opgaande maan. enz. enz.
werd met daverend handgeklap
begroetIn ademlooze stilte luisterde
het talrijk publiek naar het passie
volle zingen der drie vreemdelingen
en het weemoedige accordeon-spel
van den zwarten zigeuner boven op
een rotspunt. De kostumeering was
best. Op het aanhouden van het
publiek moest dit tooneel worden
herhaald. En dat het geen derden
keer gebeurde, kwam voort uit de
vrees dat het te laat zoude worden.
Echt grappig was de gemaskerde
uitvoering van Dorfsmusik, ook voor
het kieskeurigste gedeelte van het
publiek.
Over de prestaties van de beide
Brabantsche humoristen waren de
meeningen verdeeld. Wie hen voor
den eersten keer meemaakte, was in
hooge mate tevreden; maar onder
de anderen waren er die de meening
huldigden, dat men ze pas aan
komend jaar weer had moeten
engageeren. Dit doet niets af aan
het talent van deze heeren, dat
voorzeker niet gering is.
Een treffend moment was de
bloemenhulde aan den h:er Mathieu
Arts. In bewoordingen die trilden
van diep gevoel, hetwelk hij maar
nauwelijks wist te temperen door
het ophalen van vroolijke jeugd
herinneringen, veiklaarde Pr Directeur
wat „Euterpe" en Dubbel Kwartet
bedoelden met deze bloemenhulde
aan hun kunstmiunenden, hoogt
bekwamen, goedbartigen en een-
voudigen dirigent.
„Euterpe" en Dubbel Kwartet,
verschaft nog menigmaal aan Venray
en omstreken zulk een fijnen avond.
Het zal wel moeilijk zijn om
telkens de vorige ui-.voering te over
treffen, maar gelukkig ontbreekt het
u niet aan vindingrijkheid.
Bij de gehouden biljardwed-
strijd tusschen G.O.G. en „Alle Drie"
in Hotel Schaeffers alhier wist G.O.G.
„Alle Drie" te verslaan met 493
tegen 416 punten.
Fruitveiling te Oustriim.
Bellefleur prima 12.90; I 7.25
11; II 6 00-9.10; III 4.30-7.80; val
4.90—6.10.
Sterappelen I 15.00—17.90; II 10—
14.90; ill 8.20-12.10; val 6.10—8.00
Fransche Zure 6.507.40: II 5.50
Court Pendu I 9.00 II 4.30—6.80
Rabouw 5.709.50;
OsseDkoppen 7.609,20
Goudpermain 7.00; Bismarck 8 bO;
Belle de Boscoop val 5.30;
Pereu: St. Remi 6.80—8.40;
IJsbouten 6,80—6.90;
Nouveau Puteau I 6.80—7,60;
II 5.90—7.10; III 5.20-5.80.
Stoofperen 5.-5 60
Handperen 10.; Noten 0.54—0.55.
Kastanjes 10.60—12.80.
Zilveren Profcssiefeest.
Naar wij vernemen zullen op 9
November a.s. vier der E.E. Zusters
Ursuhnea haar zilveren pcofessw-