i manufacturen! pACfQN^j Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. pAÏrikift Een nabeschouwing i manufacturen i Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. Allerheiligen. Allerzielen. Corporatieve staat of maatschappij Nooit was er een tijd, dat AHA... k ASPIRINE Provinciaal Nieuws Zaterdag 28 October 1933 Vier en vijftigste Jaargang No. 43 BLIJKEN TOCH HET '(VOORDEEL™ PEEL EN MAAS BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER ADVKRTENTIEN18 regels 60 cent, elite regel meer 7 t ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van KI HM A VAN DEN MITNCKHOF VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland l 1.05 bijvooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent Het Allerheiligenfeest is een feest der zalige, der verheerlijkte mensch- heid; bet i i het feest der glorie van het menschelijk gesiacht. Deze feestdag voert ons het dichtst bij den hemel, omdat hij ons den hemel voorstelt met duizenden menschen gevuld, menschen uit alle eeuwen, uit alle werelddee'ea, uit alle standen uit eiken leeftijd, die zich in de meest verschillende omstandigheden hier op de eeuwigheid hebben voor bereid. Het feest aller heiligen spreidt de glansrijkste voorbeelden ten toon op dat feest openen zich zoovele monden, om ons aan te moedigen, op te beuren, om ons de krachtigste troost en belooning te geven. Aan de stem der bekroonde grijs aards paart zich de stem der om kranste jeugdbij het geroep der maagden voegt zich het geluid der jubelende martelaren, om ons het bewandelen van het doornig levens pad aan te radeD, en ons bij het dragen van 's Heeren juk te onder steunen. Gij allen, christenen, zoo roepeD zij ons toe Gij allen zijt ook be stemd om met ons te leven en te heerschen, te jubelen en eeuwig te zegepralen In het rijk der onsterfe lijke glorieGij ook zijt kinderen van denzelfden edelmoedigen God dien wij in eeuwigheid beminnen en bezitten. Wat wij gedaan hebben, kunt ook gij. Weest onze na volgers. En wat hebben zij gedaan om dat rijk te veroveren, dat volgens Jezus' woord geweld lijdt en alleen door moedige strijders kan bemachtigd worden Door een weinig toe te geven hadden zij niet alleen hun leven kunnen koopen, maar zich ook van een leven in eere en aanzien voor de wereld, van een leven vol ge noegens en genot kunnen verzekeren. Doch zij verkozen zulks niet; neen, liever sterven, dan iets te doen hetgeen mei Gods wil, met 's Heeren wet in strijd was; dit was hun onwrikbaar besluit. Rijk als velen waren, gaven zij al het hunne den armen, om zooveel in hun vermogen stond, de begeerlijk heid der oogen te doen sterven. Met den luister van een vorstelijk geslacht omringd, vertrapten zij de gouden kroon die eens hunnen schedel zou drukken, om zich aan onbepaalde gehoorzaamheid ter liefde van den gehoorzamen Jezus te wijden, In weelde opgevoed, gewend aan de genoegens welke een leven in overvloed gewoonlijk oplevertmet glanzende lichaamsschoonheid be gaafd. in de frissche jeugd eene bloeiende gezondheid genietend, ver zaakten zij aan al de streelende vooruitzichten, waarop zij konden rekenen, ontvluchtten de betooveren- de verleidingen, waarmede zij om ringd waren, om bet vleesch te kastijden en de maagdelijke lelie, het voorwerp van al hunne wenschen, door versterving te erlangen. Christen, bij zulke voorbeelden, zie eens neder op uwe traagheid, uwe onverschilligheid, uwe zinnelijk heid en nalatigheid. Hoe is uw leven voorbijgegaan Hoe hebt gij uwen Heer en God gediend Hoe hebt gij de deugd beoefend of de zonde gevlucht in één woord wat hebt gij reeds voor den hemel, voor uwe ziel gedaan Wellicht veel voor de hel, en weinig of niets voor den hemel 1 Wellicht veel en hard gewerkt voor het tijdelijke en niets voor het eeuwige, onvergankelijke 1 Volgt het voorbeeld uwer zege pralende broeders: Weest onze na volgers, zeggen zij, gelijk wij die van Christus waren 1 Doet het goede terwijl het nog tijd is, want eens breekt de nacht aan, waarin niemand kan werken. Weest bereid want gij weet noch den dag, noch het uur 1 Heden vertoont zich aan ons de H. Kerk in haren drievoudigen toe stand, strijdend, zegevierend en lij dend, of in verzuchting, in gejubel en geween. Ziet zij op het feest aller heiligen hemelwaarts: daar ontwaart zij onze zalige broeders, tallooze kinderen Gods in zijn liefde gestorven, in zijne eeuwige glorie jubelend. Maar niet allen vindt zij daar. Velen gingen vol hoop en vertrou wen van hier, maar hunne verwach ting werd niet vervuld. Een schul denlast drukte hen, zij boeten en lijden nog: wellicht reeds JaDgen tijd misschien nog vele jaren en smach tend en zuchtend zien zij uit naar hun geliefd, hun schoon vaderland, den hemel. Deze lijdende zielen herinneren zich ook de aarde en een lichtstraal breekt voor hen door de duisternis heen; zij herinneren zich hunne ou ders, hunne kinderen, hunne bloed verwanten en vriendeD, en ook de H. Kerk, in wier schoo.t zij geboren, opgevoed en gestorven zijn. De Kerk vergeet haar niet. De dooden zijn voor haar niet gestorven zij leven nog en behoeven hare hulp en op Allerzielendag meer dan op eiken anderen tijd smeekt zij drin gend; Heer, geef hun de eeuwige rust en het eeuwige licht verlichte hen De Kerk bidt 'oor hare afgestor vene kinderen op den dag hunner begrafenis; zij bidt voor die sterven in verlatenheid; die geene betrekkin gen meer op de wereld hebben; wier lot in het vagevuur geene bijzondere deelneming op aarde vindt, voor die zielen aan welke niet meer wordt gedacht. Voor allen gaat haar smeekbede tot den troon van genade Ontferm U hunner Heer. volgens Uwe groote barmhartigheid. Ven den beginne af heeft de H. Kerk voor hare afgestorven kinderen gebeden en geleerd, dat wij hunne lijdende zielen kunnen en moeten bijstaan. Wij kunnen hunne zielen verlossen of de pijnen verkorten door gebeden en goede werken, maar bijzonder door het H. Sacrificie der Mis en het toevoegen van aflaten. Het gebed is eene krachtige hulp- eene rijke aalmoes, een onbetaalbare liefdedienst, dien gij schenkt aan uwe goede ouders, bloedverwanten en vrienden, die zooveel voor u gedaan hebben, aan wie gij zoovele ver plichtingen hebt, welke gij echter op geene andere wijze kunt voldoen. De goede werken, de aalmoezen, de stichtingen, het zijn de offers waarmede gij Gods barmhartigheid verwerft voor u zeiven en de lijdende zielen. De liefde, de aalmoes zegt de H. Schrift, bedekt de menigte van zonden. Het H. Sacrificie der Mis is de vernieuwing van het goddelijk offer dat Jezus eens voltrok op Golgotha; daarin wordt het Lam geslachtofferd dat de zonden der wereld wegneemt dat de schulden delgt dier zielen, die zoozeer naar God verlangen. Door de aflaten worden aan ons en aan de geloovige zielen straffen kwijtgescholden, die wij of zij nog moeten lijden voor de zonden die reeds vergeven zijn. De ongelukkige lijders hebben echter eene hoop zij is op u, chris tenen, gevestigdéén verlangen uwe voorspraak. Zou de verwachting van uwe lieve ouders, van uwe dierbare wel doeners vruchteloos zijn Zou die hoop van allen, die u gekend hebben en met u omgingen, ijdel wezen? Zou het verlangen van alle zielen des vagevuurs, zoo nauw met ons verbenden, onvervuld blijven? Dat uw eigen hart hier beslisse, het zal niet zonder medelijden, maar teergevoelig en liefdevol wezen. van de XVIIde Ned. Liturg. Week te Venray In het Tijdschrift voor Liturgie, dat door de Paters Benedictijnen van de Abdij Affligem in België wordt uitgegeven, lezen we in het Octobernummer een nabetrachting op de XVIIde Ned. Liturg. Week te Venray, welke we aan de lezers van „Peel en Maas" niet mogen en willen onthouden en die zich vooral de verschillende Derde Orde-ver- eenigingen mogen aantrekken. Deze XVIIde Nederl. Liturg, week, zoo lezen wij daar. had onbetwist baar haar eigen cachet. Liefst ver gaderen vele liturgisten in de scha duw van een abdij, waar het rustig is en ook eenigszins plechtig. Maar Venray met zijn groot nieuw kloos ter en ruim gymnasium heeft ook in dat opzicht niet teleurgesteld, al was het gebodene Franciscaansch In de kerk zagen we geen intocht van een abt met zijn monniken, maar het koor der fraters was zper goed bezet en ze zongen zoo goed als Benedic tijnen dat kunnen. Is hun directeur Dr. Eliseus Bruning O.F.M. geen laureaat van de Pause lijke Muziekschool en oud-leerling van Dom Feretti O.S.B. en zijn niet al de Nederlandsche Minderbroeders bewonderaars van Solesmes Spijtig dat de kerk door een niet-noodzake- lijke orgeltribune als het ware middendoor gesneden is, anders zou ze van binnen, met haar massieve bogen en strenge muurvlakken, als Franciscanerkerk zeer goed voldoen. De witsteenen heiligenbeelden op de vooruitspringende kiaagsteenen ge tuigden allen van den roem der Orde, maar er was geen electrisch licht omtrent. Nergens ook kunstbloemen of ex-voto's, zelfs niet bij het beeld van den grooten volksheilige. Hiei werd enkel gezocht naar mannelijk- ernstige kunstuiting, vrij van neogo- thieke petieterigheid of barokke grootdoenerij of moderne fatterigheid. Zoo was zeker de zang. Zoo was ook het onthaal. In Gods wijngaard arbeiden velerlei ploegen en sinds de vorige eeuw zijn er nog veel nieuwe bijgekomen, maar iedere streek heeft toch haar voorkeur voor deze of gene Ordes richting. Dat feit heeft ons aan 't mijmeren gebracht. Limburg, langs beide kanten van de Maas, is in religieus opzicht overwegend Fran ciscaansch: Venray, Weert, Heerlen, Maastricht. Rekbeim. Hasselt. Sint- Truiden en nog andere plaatsen getuigen daarvan. Limburg, ook nu Belgisch Limburg, is een mijnstreek met steeds dreigend mammonisme en socialisme. De zonen van S. Franciscus zijn onder dat volk de „herauten van den grooten Koning", maar ze doen dat niet alleen door hun prediking, ook door hun plechtige missen en hun koor gebed. Moge het hun gegund wezen, zoo dachten wij, dank zij vooral liet apostolaat der Derde Orde, dat zij ook de eenvoudige menschen zonder veel geleerdheid of kunst behoefte er toe brengen, met hun allen actief deel te nemen aan het H. Misoffer, de Vespers en de Com pleten. Dat laatste ging te Venray zeer goed. Dat kan elders nog. Waarom zouden de vergaderin gen der Derde Orde niet de kern worden, waaruit de kerkelijke volks zang zich zoodanig ontwikkelt dat ten slotte ook de lauwen worden meegesleurd Wat een Franciscaan bij het volk durft aanpakken, krijgt hij er ook door. Het moeilijkste sociaal werk is misschien niet het volk in vakbonden bijeenbrengen, maar het volk als één man doen bidden in en buiten de kerk met totale wegdenking van het standen- verschil, met totale verzinking in de eenheid van het „Corpus Christi mysticum." De Liturgische Week te Venray was een flinke poging in die richting. We 'danken God om het toen be reikte resultaat, maar weten zeker dat het ontstoken vuur nooit meer uitgaat, vooral niet bij de Francis canen zelf. Rijp voor liturgie... is ons volk nog nietWe staan pas aan het moeilijke begin, maar dat eenmaal overwonnen, als in Venray door den Volkszang, (wie zou kunnen bevroe den. welke zorgen Pater Bruning hierom heeft meegemaakt gaan we een heerlijke toekomst tegemoet. Ed wanneer het zaad, gestrooid in deze Lit. Week, bij zoovele leidinggevende personen, ook maar gedeeltelijk ont kiemt, zullen we er weldra van hooren... Dat het zóó moge zijn 1 Over de begrippen „corporatieve staat" of „corporatieve maatschappij'' wordt in onze dagen heel wat ge babbeld. En lang niet altijd met even veel kennis van zaken, zelfs niet door de menschen, die zeggen, dat ze de corporatieve staatsgedachte voor staan. In vele gevallen, kent men niet alleen het verschil niet tus- schen corporatieven staat en corpo ratieven maatschappij, maar er zijn heel wat menschen. wien het een openbaring zal wezen, te vernemen, dat er verschil tusschen die twee is. Het wordt wel eens als een groote zonde tegen de democratie aange merkt, wanneer iemand zich uit spreekt voor eenige verandering op corporatieven grondslag in de staats inrichting. Ten onrechte. In het dezer dagen verschenen manifest der katho lieke staatspartij wordt eenerzijds nadrukkelijk vastgesteld, dat de be giuselen der democratie zullen worden hooggehouden en anderzijds, dat naar een corporatieve maatschappij zal worden gestreefd. In een corpo ratieve maatschappij kan plaats blijven voor het parlement (Tweede Kamer), gekozen op den grondslag van het algemeen kiesrecht,inden corporatieven staat is dat uitgesloten. De democratische staat is een ge meenschap van individuen, van per soonlijkheden, welke allen, ieder voor zich, invloed op het staatsbestuur kunnen laten gelden. De corporatieve staat echter is een gemeenschap van corporaties, d.i. van stands- of andere groepsge- meenschappen, welke door sociale of andere algemeene belangen worden gebonden. De vertegenwoordigers dier groe pen, vaak niet eens gekozen, maar door den „leider" aangewezen, vor men in Daam de „regeering" of het wetgevende lichaam van den staat, terwijl de feitelijke staatsmacht in handen van een ,dictator is gelegd. Anders is het in de corporatieve maatschappij gesteld. Decorporatieve maatschappij maakt feitelijk deel uit van den democra- tischen staat. De staatsmacht, de bestuurszaak komt voort uit den wil van het volk, ieder individu kan dezelfde rechten laten gelden. De volksvertegenwoordiging komt voort uit verkiezingen, welke op den grondslag van een uitgebreid, ten onzent algemeen, kiesrecht worden gehouden. De Tweede Kamer zou haar wetgevende bevoegdheid be houden. het kabinet zou in belangrijke bestuurskwesties aan de Kamer ver antwoording verschuldigd blijven, maar naast dat alles zou de Kamer van een deel harer rechten ontlast kunnen worden en bepaalde harer bevoegdbeden zouden kunnen wor den gedelegeerd aan lichamen, welke uit de corporaties, d.i. uit zekere stands- of belangenorganisaties zijn voortgekomen en wel onder het motief, dat speciale belangen het best kunnen worden gediend door dege nen, die er het naast aan betrokken zijn. Loonen, arbeidsvoorwaarden, prijspolitiek e.d, zouden kunnen worden geregeld door een overheids orgaan, hetwelk uit vertegenwoordi gers van werknemers en werkgevers en andere geïnteresseerde groepen is samengesteld. Dergelijke organen zouden ook kunnen fungeeren voor den landbouw, voor de scheepvaart enz. De corporatieve maatschappij, welke aldus zou ontstaan, komt voort uit den democratischen staat en is daaraan in zekere mate ondergeschikt. Ia een corporatieve staat echter zijn de corporaties wezen en inhoud zelve Dat laatste echter we wezen er reeds terloops op slechts in schijn. Het is de corporatieve staatsgedachte welke de dictator noodig heeft om het volk, in hetwelk de democratische traditiën nog wortelen, zich te laten verzoenen met de autocratie, het despotisme, lu de vertegenwoordi ging van de corporaties moet een surrogaat gevonden worden van het oude volksparlement. Iq werkelijkheid heeft die vertegenwoordiging der corporaties niets in te brengen. Het fascistische parlement in Rome mag van tijd tot tijd eens bijeenkomen om een donder-rede van den Duce te aanhooren en den dictator te be jubelen. De Rijksraad ia Duitschland waarin wat industrieelen en een paar Nazi-vakbondleiders, plus een heel stel bankiers zitten, is een soort commissie van advies, welke ook al weer niets in te brengen heeft. De Rijksdag heeft één rede van Hitier mogen of moeten beluisteren en is toen naar huis gestuurd. We meeneo thans duidelijk te hebben aangetoond, wat onder een corporatieve maatschappij moet wor den verstaan, wat een corporatieve staat zou behooren te wezen, maar ook tot wat deze onder een dictator feitelijk verwordt. Het streven naar een corporatieve maatschappij behoeft geen democraat bepaald kopschuw te maken Eigen lijk zijn we hier in Nederland al een beetje op weg er heen. De Bedrijfs radenwet van minister Verschuur was een stevigen eersten stap in de richting van de corporatieve maat schappij. er zooveel over opvoeding werd ge schreven als tegenwoordig. Ook nooit werd de ziel van vol wassene en kind zoo uitvoerig be studeerd a's thans. 'n Kwaad teeken, beste vrienden Want als er veel over iets gepraat wordt, dan is er een toppunt of een diepte bereikt. Als u aspiratie hebt om beroemd te worden b.v. dan moet u niet klom penmaker worden en klompenmaker blijven, maar los dan de wereldcri sis op of steek den Duitschen Rijks dag in brand. 'n Kwaad teeken, beste vrienden, dat ei zoo machtig veel over opvoe ding geschreven wordt, want 'n top punt werd er niet bereikt. De gidsen waren zelf den weg kwijt geraakt. Ze vonden het zoo eentoonig of liever zoo oudewetsch middeleeuwsch, zich maar altijd te blijven oriëateeren aan dat kruis daar tegen ekeuniaiiefc. tabletten Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van 20 labl. 70 cis. en oranjezakjes van 2 tabl. a 10 cis. boven op dien berg. Ze zouden hun volgelingen eens naar andere plaat sen breDgen, waar interssanter din gen te zien en te beieven waren dan met 'n ernstig gezicht bij een paar kale balken te gaan staan. Maar ocharm, die interessantere dingen bleken fata morgana, bedrie- gelijke luchtspiegelingen te zijn, die nooit werden bereikt. Vandaar, dal de gidsen verdwaalden en hoe verder ze verdwaalden hoe barder ze kakel den om den schijn hunner deskun digheid tenminste nog mei woorden te kunnen redden. En de een beweerde dat opvoeding dit was en dat na te streven had. Een tweede stond met heftige ge baren te vertelleD, dat de eersle het bij het verkeerde einde had. Decorum, waarde vriendeu. Men zou er een lief ding voor kwijt willen zijn als men eens een dier geleerde wezensbepalingen der opvoeding had kunnen voorleggen aan dat moedertje van Dod Bosco. verondersteld dat ze lezen kon. Hebt nooit gehoord van dit doodeen voudige Italiaansche boerenvrouwtje, dat van haar zoon een heilige heeft gemaakt, den H. Don Bosco, den grootsten opvoeder der vorige eeuw Ja, wat zou zij er van gezegd hebben Waarschijnlijk niets, omdat zij die geleerdheid niet begreep. Maar zij wist wel en zij wist het als geen tweede, ofschoon ze het niet met woorden zeggen kon, wat opvoeden was, Want zij voedde op metterdaad en zij deed het weerga loos goed. Ze begreep, dat de in vloed op haar kind niet op de eerste plaats afhankelijk was van mooie en vel- woorden, van veel gelezen te hebben en van veel te weten maar wel van veel te zijn. We raken hier het geheim der persoonlijkheid van den opvoeder, dat eigenaardige, dat zoo moeilijk onder woorden te van gen is. Het is de persoonlijkheid, die op voedt. Van haar gaat iets uit, iets ontastbaars, dat de andere ziel raakt en tot zich omhoog trekt. Neen, het zit niet in de knapheid, nietwaar Margaretha Bosco. Het zit in iets anders, dat moeilijker te be reiken is, dan met het doorworstelen van dikke boeken. Het zit in het succes van den strijd met zich zelf en daarin niet eens alleen. Als we willen opvoeden, moet ook Onze Lieve Heer een handje helpen. Deze taak is moeilijk, zeer moeilijk, beste vrienden. Maar even schoon N.K. JAC VAN ECHT. VENRAY. 28 October 1933 Postdienst op Allerheiligen, Op Allerheiligendag zal het kan toor na half 1 voor den postdienst zijn gesloten. De tweede en de derde briefpostbestelling, alsmede de tweede pakketpostbesteiling worden dien dag niet uitgevoerd. Vau half 7 tot 7 uur des avonds bestaat gelegenheid tot het afhalen van stukken. De openstelling voor den telegraaf- en den telefoondienst wordt niet beperkt. Telefoondienst. Nieuwe aansluitingen 148 Venray, F. M. Havermans, Arts 15 Maashees, M. H. Veldhuizen 16 id. P. A. Wijenberg 6 Meerlo, J. Kessels Vervallen aansluitingen 13 Venray, Wed. H. Esser-Lebrun 25 A. W. Scheres 33 B. Loenen Yan Euterpe en Dubbel Kwartet. Eere aan Venray, dat het een concertavond van Venray's Salon orkest en Dubbel Mannen-Kwartet op prijs weet te stellen. Al lu den morgen was de zaal zoo goed als uitverkocht. De zaal was vol; evenwel niet hinderlijk vol; dat was van te voren afgesproken, eenige late bezoekers konden niet worden toegelaten en keerden huiswaarts met de hoop op een herhaling van bet concert. Na een maar kort „Venraysch Kwartiertje" werd het coocert ge opend met een enkel woord door den Eerw. Directeur van het Patronaat. Z.Eerw. dankte voor den steun aan het Patronaat. Tengevolge van de buitengewone onkosten mocht deze steun dan wel niet zoo bijzonJer groot zijn, maar men kon de zaak ook in hooger licht zien. Alles is even vlot gegaan; ver velend wachten was uitgesloten. „Euterpe", met weer enkele goede krachten vermeerderd „Euterpe", wat hebt ge de menschen heerlijk doen genietenEn met welk een toegenegenheid ging „O, Euterpe" er in. Het best uitgevoerde nummer van her programma (dat. tusschen twee haakjes, een volgenden koer. minder taalfouten moge tellen) was naar het tescheiden oordeel van ondergeteekende het schoone „Rio Rita'*. Ook de andere nummers werden fijn uitgevoerd; met uitzondering dan misschien van „Residentie-Marsch" en „Fiorentiner Marsch", die ietswat verward waren; blijkbaar een gevolg van oververmoeidheid. Van heeler harte proficiat Het Dubbel Mannen-Kwartet begon met „Muttersegen"; zulks op vereereod verzoek. Ingewijden hebben toen mogelijk angstige oogenblikken uitgestaan, omdat (het mag nu wel verklapt worden) de muziek was zoekgeraakt en de zangers maar een blad papier in de band hadden genomen. Nu, het is een waarlijk schitterende prestatie geworden 1 Klonk misschien „Abendfriede am Rhein" een oogenblik wat onzeker, al het andere was des te beter. Het hartelijke applaus, dat niet zoo maar voor de leus was, heeft u genoeg gezegd. Een glanspunt van den avond was De Zwarte Zigeuner, door Orkest en Kwartet samen uitgevoerd. Alleen reeds het zien van het fantastisch looneel; rotspartij, springende bron, wachtvuur, opgaande maan. enz. enz. werd met daverend handgeklap begroetIn ademlooze stilte luisterde het talrijk publiek naar het passie volle zingen der drie vreemdelingen en het weemoedige accordeon-spel van den zwarten zigeuner boven op een rotspunt. De kostumeering was best. Op het aanhouden van het publiek moest dit tooneel worden herhaald. En dat het geen derden keer gebeurde, kwam voort uit de vrees dat het te laat zoude worden. Echt grappig was de gemaskerde uitvoering van Dorfsmusik, ook voor het kieskeurigste gedeelte van het publiek. Over de prestaties van de beide Brabantsche humoristen waren de meeningen verdeeld. Wie hen voor den eersten keer meemaakte, was in hooge mate tevreden; maar onder de anderen waren er die de meening huldigden, dat men ze pas aan komend jaar weer had moeten engageeren. Dit doet niets af aan het talent van deze heeren, dat voorzeker niet gering is. Een treffend moment was de bloemenhulde aan den h:er Mathieu Arts. In bewoordingen die trilden van diep gevoel, hetwelk hij maar nauwelijks wist te temperen door het ophalen van vroolijke jeugd herinneringen, veiklaarde Pr Directeur wat „Euterpe" en Dubbel Kwartet bedoelden met deze bloemenhulde aan hun kunstmiunenden, hoogt bekwamen, goedbartigen en een- voudigen dirigent. „Euterpe" en Dubbel Kwartet, verschaft nog menigmaal aan Venray en omstreken zulk een fijnen avond. Het zal wel moeilijk zijn om telkens de vorige ui-.voering te over treffen, maar gelukkig ontbreekt het u niet aan vindingrijkheid. Bij de gehouden biljardwed- strijd tusschen G.O.G. en „Alle Drie" in Hotel Schaeffers alhier wist G.O.G. „Alle Drie" te verslaan met 493 tegen 416 punten. Fruitveiling te Oustriim. Bellefleur prima 12.90; I 7.25 11; II 6 00-9.10; III 4.30-7.80; val 4.90—6.10. Sterappelen I 15.00—17.90; II 10— 14.90; ill 8.20-12.10; val 6.10—8.00 Fransche Zure 6.507.40: II 5.50 Court Pendu I 9.00 II 4.30—6.80 Rabouw 5.709.50; OsseDkoppen 7.609,20 Goudpermain 7.00; Bismarck 8 bO; Belle de Boscoop val 5.30; Pereu: St. Remi 6.80—8.40; IJsbouten 6,80—6.90; Nouveau Puteau I 6.80—7,60; II 5.90—7.10; III 5.20-5.80. Stoofperen 5.-5 60 Handperen 10.; Noten 0.54—0.55. Kastanjes 10.60—12.80. Zilveren Profcssiefeest. Naar wij vernemen zullen op 9 November a.s. vier der E.E. Zusters Ursuhnea haar zilveren pcofessw-

Peel en Maas | 1933 | | pagina 1